PoD+STaWy WieDzy o Je”ZyKo+ZNa+WSTWie,.. i PieR+WS”e TRo”D+Ne PyTa+Nia…
Oto pierwszy z dwóch filmów, w których zawarte jest wiele cennych wiadomości o ofitzjalnym jęsykosnafstfie,.. jak i kilka uroczych błędów, czy też sprzeczności logicznych, za które to błędy i sprzeczności ciągać będę tych, co to fieżą w tę naukę bezgranicznie… czyli będę wystawiał tu tę ich niezachwianą fiarę… na ciężką próbę…
Etymology – sound change, roots & derivation (Etymology 1 of 2)
2.20
Przykład atestowanego, czyli zapisanego germańskiego słowa QueeN, KL”iN <- QueNe, KL”eNa <- CWeN, KL”eND… (wymyślono do tego tzw. drugą przesuwkę germańską [choć dla mnie jest to przestawka] i inne zmiany… i nowe „prawa”)…
… podczas gdy w drugą stronę przejście dźwięku zapisywanego znakiem D -> T… opisano ostatecznie, podobnie jak w wikipedii…
Dlaczego w tym Proto-Germanic / Pra-Germańskie – *KWeN+iZ dźwięk zapisany znakiem *K nie przeszedł zgodnie ze wzorem w dźwięk zapisany znakiem *H, czyli w postać *HWeN+iZ?!!
Ktoś zaraz powie, że przecież wszystko zgadza się, bo zgodnie ze wzorem :
tzw. PIE *G (*GWeN) -> Proto-Germanic / Pra-Germańskie – *K (*KWeN+iZ)… tyle tylko kiedy istniała ta postać „Pra-Germańska”,.. a kiedy zaszła pierwsza przesuwka / przestawka germańska?!!
Wg np. Jagodzińskiego można mówić tu o okresie nawet… hm… między tzw. 3500 – 2800pne… do nawet… i tu pojawiają się różne datowania, w ciągu tysiąca lat pne, do nawet pierwszych wieków tzw. ne,.. a nawet do 9 wieku, czyli może być tu mowa nawet o 3000 lat różnicy… czyli 3000 lat BRAKU ZMIAN JĘZYKOWYCH, czyli zastoju albo 30 wiecznej językowej zamarzliny!!! Brrr…
Czy nie jest to bardzo dziwne?!! Proszę pomyśleć…
Skoro postać Pra-Germańska – *K (*KWeN+iZ) mogła zmienić się tak dawno od postaci tzw. PIE *G (*GWeN),.. to dlaczego nie nastąpiła przez np. 3000 lat zmiana z tego *K (*KWeN+iZ), do Germańskiego już *H (*HWeN+iZ).. tylko pozostała już niezmieniona… ale za to wszystkie inne dźwięki zgodnie z tym prawem Raska / Grimma i innymi zmieniły się?!!
A no i proszę pamiętać, że do postaci jaka by ona nie była w tym tzw. PIE… w „odtworzonej” Pra-Germańskiej postaci… DODANO końcówkę +iS, KTÓREJ WG TYCH SAMYCH JĘSYKOSNAFTZÓF W PIERWOTNEJ POSTACI NIE BYŁO… po to by później w rzeczywistych i zapisanych postaciach… ją UTRACIĆ!!!
Dziwne to wszystko?!! NIE, BO TAKIE TŁUMACZENIE JEST TYPOWE DLA GERMAŃSKICH JĘSYKOSNAFTZÓW!!!
A i zapomniałbym… o słowiańskim słowie Z”oNa…
Dlaczego to słowo „zsatemizowało się” u Słowian, Osetyńców i Persów… ale już u Hindusów nie do końca?!!
A może było odwrotnie..? Pamiętacie jeszcze o tzw. utracie dźwięczności, czyli tzw. disybilacji, patrz:
Na to można np. nałożyć problem z tzw. zapożyczeniami od-irańskimi… ale tu znów pojawia się więcej pytań, np:
Dlaczego pojawiają się różnice w postaciach tych (i nie tylko tych) rdzeni i słów… widoczne w różnych źródłach, patrz poniżej?!!! Czyżby do tej pory nie ustalono jednej poprawnej „odtworzonej” postaci… np. tego słowa?!! 150 lat i nie ustalono jak ci tzw. PIE lub inni wołali na swoje Z”oNy, GoNy, JoNy, HoNy, KoNy, itp?
Dlaczego w sanskrycie występują obie postacie tego rdzenia i w postaci tzw. satem, jak: janis (JaN+iS) „a woman,” gná (GNa) „wife of a god, a goddess;”…?!! Pytania można jeszcze mnożyć…
http://www.etymonline.com/index.php?term=queen
queen (n.) Old English cwen „queen, female ruler of a state, woman, wife,” from Proto-Germanic *kwoeniz (source also of Old Saxon quan „wife,” Old Norse kvaen, Gothic quens), ablaut variant of *kwenon (source of quean), from PIE *gwen- „woman, wife” supposedly originally „honored woman” (source also of Greek gyné „a woman, a wife;” Gaelic bean „woman;” Sanskrit janis „a woman,” gná „wife of a god, a goddess;” Avestan jainish „wife;” Armenian kin „woman;” Old Church Slavonic zena, Old Prussian genna „woman;” Gothic qino „a woman, wife; qéns „a queen”).
The original sense seems to have been „wife,” specialized by Old English to „wife of a king.” In Old Norse, still mostly of a wife generally, as in kvan-fang „marriage, taking of a wife,” kvanlauss „unmarried, widowed,” kvan-riki „the domineering of a wife.” English is one of the few Indo-European languages to have a word for „queen” that is not a feminine derivative of a word for „king.” The others are Scandinavian: Old Norse drottning, Danish dronning, Swedish drottning „queen,” in Old Norse also „mistress,” but these also are held to be ultimately from male words, such as Old Norse drottinn „master.”
Used of chess piece from mid-15c. (as a verb in chess, in reference to a pawn that has reached the last rank, from 1789), of playing card from 1570s. Of bees from c. 1600 (until late 17c., they generally were thought to be kings; as in „Henry V,” I.ii); queen bee in a figurative sense is from 1807. Meaning „male homosexual” (especially a feminine and ostentatious one) first certainly recorded 1924; probably here an alteration of quean, which is earlier in this sense. Queen Anne first used 1878 for „style characteristic of the time of Queen Anne of Great Britain and Ireland,” who reigned 1702-14. Cincinnati, Ohio, has been the Queen City (of the West) since 1835.
http://www.etymonline.com/index.php?term=quean&allowed_in_frame=0
quean (n.) „young, robust woman,” Old English cwene „woman,” also „female serf, hussy, prostitute” (as in portcwene „public woman”), from Proto-Germanic *kwenon (source also of Old Saxon quan, Old High German quena, Old Norse kona, Gothic qino „wife, woman”); see queen. Popular 16c.-17c. in sense „hussy.” Sense of „effeminate homosexual” is recorded from 1935, especially in Australian slang.
https://en.wiktionary.org/wiki/queen
(…)
Alternative forms
- queene (obsolete)
Etymology
From Middle English queen, quene, cwen, from Old English cwēn, cwǣn (“woman; wife, consort; queen, empress, royal princess”), from Proto-Germanic *kwēniz (“woman”), from Proto-Indo-European *gʷḗn (“woman”). Cognate with Scots queen, wheen (“queen”), Old Saxon quān („wife”; > Middle Low German quene (“elderly woman”)), Dutch kween (“woman past child-bearing age”), Swedish kvinna (“woman”), Icelandic kvon (“wife”), Gothic 𐌵𐌴𐌽𐍃 (qēns, “wife”), Norwegian dialectal kvån (“wife”). Related to Old English cwene (“woman; female serf, quean”), see quean.
(…)
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/g%CA%B7%E1%B8%97n
Reconstruction: Proto-Indo-European/gʷḗn
Proto-Indo-European
Etymology
From a root *gʷen- + *-h₂-.
Noun
*gʷḗn f (oblique stem *gʷnéh₂-)
Inflection
| [less ▲]Athematic, proterokinetic | |||
|---|---|---|---|
| singular | dual | plural | |
| nominative | *gʷénh₂s | *gʷénh₂h₁(e) | *gʷénh₂es |
| vocative | *gʷḗn | *gʷénh₂h₁(e) | *gʷénh₂es |
| accusative | *gʷénh₂m̥ | *gʷénh₂h₁(e) | *gʷénh₂n̥s |
| genitive | *gʷnéh₂s | *? | *gʷnéh₂oHom |
| ablative | *gʷnéh₂s | *? | *gʷnéh₂mos |
| dative | *gʷnéh₂ey | *? | *gʷnéh₂mos |
| locative | *gʷnéh₂, *gʷnéh₂i | *? | *gʷnéh₂su |
| instrumental | *gʷnéh₂h₁ | *? | *gʷnéh₂bʰi |
Descendants
- Anatolian:
- Luwian: (wanattis)
- Armenian:
- Balto-Slavic: *genāˀ (see there for further descendants)
- Celtic: *ben (archaic form)
- Old Irish: bé
- Celtic: *benā (re-formation as regular ā-stem) (see there for further descendants)
- Germanic: *kwenǭ (see there for further descendants), *kwēniz (see there for further descendants)
- Hellenic:
- Mycenaean Greek: (ku-na-ja)
- Ancient Greek γυνή (gunḗ)
- Mycenaean Greek: (ku-na-ja)
- Proto-Indo-Iranian: *ǰanH-
- Phrygian: [script needed] (knaika)
- Tocharian:
Proszę zwrócić uwagę na postacie dźwięków tzw. satem odnajdywane w języku tzw. Tocharskim / Tocharian (rzekomo tzw. kentum), Tocharian A: śäṃ (SaM), Tocharian B: śana,..(SaNa) jak i na postać tego słowa odnajdywaną w języku Osetyjskim,.. ale w znaczeniu „dzieci, potomstwo”… Ossetic: зӕнӕг (zænæg, “children, offspring”)… ZaeNaeG…
Jak to możliwe, że np. „irańscy i sarmaccy” Osetyńcy, przywieźli tym niemym Słowianom swoje słowo ZaeNaeG… oznaczające „dzieci, potomstwo”… ale jakimś magicznym cudem w języku słowiańskim znaczenie tego słowa zamieniło się… w jego pierwotne znaczenie, jako… kobieta, czyli Z”oNa?!!
A no i ciekawostka z postacią tzw. Mykeńską / Ahaiską tego słowa, czyli Mycenaean Greek: (ku-na-ja) Ko”Na+Ja,.. czyli wcześniejszą niż ta „grecka” Go”Ne…
Jak to jest , a właściwie było, że z postaci tzw. PIE, gdzie rzekomo występował dźwięk *G… coś, jakoś, kiedyś zmieniło ten dźwięk w dźwięk zapisywany znakiem K,.. by potem znów jakoś, gdzieś itp,.. zamienić go z powrotem w dźwięk w tym Ancient Greek γυνή (gunḗ)… zapisywany znakiem G?!!
A po co to wszystko piszę? A po to żebyście pamiętali i nie zapominali, że w języku Pra-Słowiańskim, wg mnie tożsamym z tym tzw. PIE, jak i w jego potomku w prostej linii, czyli tzw. języku Polskim / Lechickim… WYSTĘPOWAŁY I NADAL WYSTĘPUJĄ OBIE POSTACIE DŹWIĘKÓW (JAK I RDZENI I SŁÓW NA NICH ZBUDOWANYCH) TZW. SATEM I TZW. KENTUM!!!, patrz:
KNiaZ, KNiGa, KNieJa,..
SeN, SyN, SNieG, SNaDz’,..
GNieW, GiN’, GoN’, GNiJ, GNaT,..
Z”oNa, o+Z”eN+eK, ZNa, ZNaK, Z+NiK+aJ, Zno”J,..
HeN, (c)He”/eNT+Na, He/eNT+Ka, HoN+oR,..
…..
O kim w ogóle jest tu mowa:
https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BCona
żona (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
-
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żona żony dopełniacz żony żon celownik żonie żonom biernik żonę żony narzędnik żoną żonami miejscownik żonie żonach wołacz żono żony
- przykłady:
- (1.1) Czy twoja żona jest brunetką?
- (1.1) Chciałabym wreszcie poznać żonę Karola.
- (1.1) Cierpliwość, cnotę, przyjaciela i żonę sprawdzić można tylko w niedoli.
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ożenek m, żonkoś m, żenienie n, ożenienie n
- czas. żenić się, żenić ndk., ożenić dk.
- przym. żonaty, żoniny, żonin
- związki frazeologiczne:
- biedna żona taka, która ma pijaka • co strona, to żona • dobra żona – mężowi korona • kogo akademia, dwór, obóz w rozum nie wypoleruje, tego żona rozumu, dowcipu douczyć powinna • kto się zaleca w adwenta, ten będzie miał żonę na święta • ni do ambony, ni do żony • stare wino, żona młoda, niejednemu życia doda • śmierć i żona od Boga przeznaczona • u dobrego męża dobra żona • dobra żona tym się chlubi, że gotuje co mąż lubi • żona ładna, zawsze zdradna • co mąż, to wąż; co żona to męczeńska korona • mąż doradza, a przy żonie władza
- etymologia:
- prasł. *žena (→ kobieta, małżonka) < praindoeur. *gʷenā (→ kobieta, małżonka)[1]
- por. białor. жонка, bośn. žena, bułg. жена, chorw. žena, czes. žena, dłuż. žona, głuż. žona, mac. жена, ros. жена, scs. жєна, słc. žena, słń. žena, serb. жена, ukr. жінка
- tłumaczenia:
- amharski: (1.1) ሚስት f
- angielski: (1.1) wife
- arabski: (1.1) زوجة f, حرم ,حرمة ,قرينة ,عقيلة ,حليلة ,ثوية
- baskijski: (1.1) emazte
- białoruski: (1.1) жонка f
- bułgarski: (1.1) жена f
- chorwacki: (1.1) žena f
- czeski: (1.1) žena
- dolnołużycki: (1.1) žeńska f, lit. žona f
- duński: (1.1) kone w
- esperanto: (1.1) edzino
- estoński: (1.1) naine
- fiński: (1.1) vaimo
- francuski: (1.1) femme f, épouse f
- górnołużycki: (1.1) žona f
- hawajski: (1.1) wahine
- hiszpański: (1.1) mujer f, esposa f
- holenderski: (1.1) vrouw f
- islandzki: (1.1) kona f
- japoński: (1.1) własna 家内 (かない, kanai), 妻 (つま, tsuma), cudza 奥さん (おくさん, okusan)
- jidysz: (1.1) פֿרוי f (froj), ווײַב n (wajb)
- kaszubski: (1.1) białka
- kataloński: (1.1) dona f
- kazachski: (1.1) әйел, жар, зайып, қатын
- krymskotatarski: (1.1) apaqay, apay
- łaciński: (1.1) uxor f
- niemiecki: (1.1) Frau f, Ehefrau f
- nowogrecki: (1.1) γυναίκα f, σύζυγος f
- orija: (1.1) ପତ୍ନୀ
- ormiański: (1.1) կին
- pali: (1.1) itthi
- portugalski: (1.1) esposa f
- pruski: (1.1) genā f
- rosyjski: (1.1) жена (żena) f
- sanskryt: (1.1) प्रेष्ठा f, पत्नी f, जनी f
- słowacki: (1.1) žena
- suahili: (1.1) mke
- szwedzki: (1.1) fru w, hustru w
- tahitański: (1.1) vahine faʻaipoipo
- ukraiński: (1.1) жінка f
- wilamowski: (1.1) bow f
- włoski: (1.1) moglie f
- źródła:
Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków, Wydawnictwo Literackie, 2006, ISBN 83–08–03648–1.
…..
Na czerwono zaznaczyłem słowa podobne… Zwracam uwagę na np. nieregularności germańskie, w porównaniu do postaci tego słowa np. w językach islandzkim, duńskim, itp… 🙂
SKRBH 
piekna strona ! no cóż, tłumaczenie anglojęzycznym skąd naprawdę pochodzą ich słowa to jak rozmowa ze ślepym o kolorach , te głąby nawet mogą nie być świadome że wprowadzają tysiące ludzi w błąd .
Wszystkie przykłady których użył ten miły pan to słowa mające swoje źródło w pranaszym języku , chief to od CaPo , czyli GłoWa , a SKiRT to SKRóCona suknia ( from Proto-Germanic *skurtjon „a short garment”)
pytanie więc, czy ten pan to oszust , czy (nie)pożyteczny idiota?
pozdrawiam!
najnowszy felieton:
http://unknownorigin.blox.pl/2016/11/07-Wrazliwy-Przyjaciel.html
PolubieniePolubienie
Witam! Rozwiń to co napisałeś proszę, bo to zasługuje na wytłumaczenie, tak żeby wszyscy zrozumieli o co Ci chodzi, ok?!
PolubieniePolubienie
pragnąłbym rozwinąć , lecz chciałbym wiedzieć wpierw , cóż jest w mej wypowiedzi niezrozumiałe ?
PolubieniePolubienie
Zrozumiałe, jak i dla kogo? Musisz poczytać trochę o SEO i o odnośnikach na strony z mocniejszym SEO niż Twoja… Przełam się i spróbuj, a zrozumiesz po co o tym kolejny raz już Ci mulę nerę… Odnośniki na źródła są ważne, bo pomagają i Tobie i czytelnikom…
PolubieniePolubienie
Przykład, na rozwinięcie:
„a SKiRT to SKRóCona suknia (from Proto-Germanic *skurtjon „a short garment”)”
Ja napisałbym tak:
Kiedy odkryto tzw. Białe Mumie z Basenu Tarim i zobaczono tkaniny, którymi byli odziani (szkocka krata), no to od razu okrzyknięto ich Celtami… Kiedy jednak badania DNA obaliły to pobożne życzenie, bo okazało się, że haplogrupy Celtów R1b nie mają wiele wspólnego z haplogrupami tych mumii R1a… Jaki z tego wniosek?
Ano taki, że to np. przodkowie tych ludzi także niosących haplogrupę R1a raczej przekazali umiejętność wytwarzania takich kraciastych materiałów przodkom tzw. Celtów… a z tym wiąże się właśnie to, co napisałeś!
Dodatkowo patrz:
https://en.wikipedia.org/wiki/Kilt
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kilt
Kilt – narodowy strój szkocki. Jest to spódnica zrobiona z tartanu, czyli materiału w kraciasty wzór. Kilt szyje się z pasa materiału o bardzo dużej szerokości, plisując go i składając na fason spódnicy kopertowej. Każdy ze szkockich klanów posiada własny wzór tartanu. Kilt jest strojem odświętnym, zakładanym na święta i uroczystości rodzinne. U skautów kilt jest częścią umundurowania.
Kilt jest tradycyjnie strojem męskim, choć dostępne są kobiece stroje wykonane z tartanu, oparte na tym wzorze[1]. Mężczyźni mogą dodatkowo do kiltu nosić sporran − skórzaną lub futrzaną torebkę przyczepioną do paska na biodrach. Na kilcie często można spotkać broszę z symbolem klanu. Jest ona wpinana w dolny prawy róg.
Pierwsze wzmianki o kilcie pochodzą z XVI stulecia. Według opisu, ówczesny szkocki strój składał się z długiej lnianej koszuli, krótkiej kurteczki oraz wełnianego pledu. W zimie Szkoci zakładali wełniane obcisłe spodnie, a w lecie wełniane skarpetki pod kolana. Za obuwie służyły im lekkie kierpce z surowej skóry, chociaż zazwyczaj chodzili boso.
Ta koszula zanikła dopiero pod koniec XVI w. Na jej miejsce pojawił się wielki pled, mający prawie 2 metry szerokości i od 4 do 6 metrów długości. Żeby go założyć, Szkot musiał położyć pled na ziemi, specjalnie go zwinąć i zmarszczyć, a następnie, kładąc się na nim, owijał go sobie wokół ciała, przypinając skórzanym pasem. Na to wkładał kurtkę, a koniec pledu zarzucał na lewe ramię i spinał broszą. Tę postać kiltu określa się mianem the great kilt – wielki kilt. Na początku XVIII w. pojawiła się forma philabeg (small kilt − mały kilt), będąca dolną częścią wielkiego kiltu[2][3].
(…)
https://pl.wiktionary.org/wiki/kilt
https://en.wiktionary.org/wiki/kilt
(…)
Etymology 1
Apparently of Scandinavian origin; compare Danish kilt (“to tuck”), Swedish kilta (“to swathe”), Old Norse kjalta (“skirt; lap”) (perhaps from Proto-Germanic kelt-, kelþōn, kelþīn (“womb”), from Proto-Indo-European gelt- (“round body, child”)).[1]
(…)
A teraz patrz:
http://www.etymonline.com/index.php?term=skirt
skirt (n.) early 14c., „lower part of a woman’s dress,” from Old Norse skyrta „shirt, a kind of kirtle;” see shirt. Sense development from „shirt” to „skirt” is possibly related to the long shirts of peasant garb (compare Low German cognate Schört, in some dialects „woman’s gown”). Sense of „border, edge” (in outskirts, etc.) first recorded late 15c. Metonymic use for „women collectively” is from 1550s; slang sense of „young woman” is from 1906; skirt-chaser first attested 1942.
http://www.etymonline.com/index.php?term=shirt&allowed_in_frame=0
shirt (n.) Old English scyrte „skirt, tunic,” from Proto-Germanic skurtjon „a short garment” (source also of Old Norse skyrta, Swedish skjorta „skirt, kirtle;” Middle Dutch scorte, Dutch schort „apron;” Middle High German schurz, German Schurz „apron”), related to Old English scort, sceort „short,” from PIE (s)ker- (1) „to cut” (see shear (v.)).
http://www.etymonline.com/index.php?term=shear&allowed_in_frame=0
shear (v.) Old English sceran, scieran (class IV strong verb; past tense scear, past participle scoren) „to cleave, hew, cut with a sharp instrument; cut (hair); shear (sheep),” from Proto-Germanic *sker- „to cut” (source also of Old Norse and Old Frisian skera, Dutch scheren, German scheren „to shear”), from PIE *(s)ker- (1) „to cut, to scrape, to hack” (source also of Sanskrit krnati „hurts, wounds, kills,” krntati „cuts;” Hittite karsh- „to cut off;” Greek keirein „to cut, shear;” Latin curtus „short;” Lithuanian skiriu „to separate;” Old Irish scaraim „I separate;” Welsh ysgar „to separate,” ysgyr „fragment”).
https://en.wiktionary.org/wiki/skirt
(…)
Etymology
Borrowing from Old Norse skyrta, from Proto-Germanic *skurtijǭ. Compare shirt.
(…)
https://en.wiktionary.org/wiki/shirt#English
(…)
Etymology
From Middle English shurte, sherte, schirte, from Old English sċyrte (“a short garment; skirt; kirtle”), from Proto-Germanic *skurtijǭ. Cognate with Dutch schort, German Schürze (“apron”), Faroese skjúrta (“shirt”). Skirt is a parallel formation from Old Norse; compare also short, from the same ultimate source.
(…)
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/skurtij%C7%AD
(…)
Reconstruction:Proto-Germanic/skurtijǭ
Proto-Germanic
Etymology
Related to *skurtaz (“short”).
Noun
*skurtijǭ f
Declension
Descendants
…..
Masz materiał… 🙂 Działaj… a jak nie to ja napisze o tym wpis, bo jak sam widzisz wszystko jest pięknie podane na tacy… srebrnej… hehehe
PolubieniePolubienie
to wszystko pięknie , jednak nie mam nawet tyle czasu żeby to wszystko przeczytać , a co dopiero napisać :), pozostaje więc wiara na słowo w to co wynajduję, ale jak widać mam trochę racji , szczegółowe wyjaśnienia pozostawię fachowcom .
co do madonny :
from Old Italian ma donna (Italian mia donna) „my lady,” from ma „my” + donna „lady,” from Latin domina (see dame) –
from Old French dame „lady, mistress, wife,” from Late Latin domna, from Latin domina „lady, mistress of the house,”
widoczna tu staropolska końcówka – ina
czy takie wyjaśnienia wystarczą ?
PolubieniePolubienie
Nie potrzebujesz czasu, żeby uciec z GWN i przejść na wordpressa… jak i zacząć załączać odnośniki… Chcesz pomocy… dostaniesz ją, ale najpierw musisz jej chcieć…
A tak przy okazji…
„co do madonny :
from Old Italian ma donna (Italian mia donna) „my lady,” from ma „my” + donna „lady,” from Latin domina (see dame) – from Old French dame „lady, mistress, wife,” from Late Latin domna, from Latin domina „lady, mistress of the house,””
To dokładnie odpowiada znaczeniu Ma ZoNa…
PolubieniePolubienie
Pozwalam sobie zamieścić tu cały Twój wpis, bo warto! 🙂 Przy okazji popraw literówki i zacznij zamieszczać odnośnik na źródła, bo to poprawi Ci SEO i pełne cytaty z nich! 😦 A i mówię Ci jeszcze raz rzuć to GWN w cholerę, bo nie warto męczyć się z tym!!! PZDRWM SKRiBHa
http://unknownorigin.blox.pl/2016/11/07-Wrazliwy-Przyjaciel.html
07 – Wrażliwy Przyjaciel
05.11.2016 unknownorigin
Wynajdywanie ciekawych angielskich słówek , których pochodzenie może być interesujące , wymaga wrażliwości i zaprzyjaźnienia się z językiem . Każde angielskie słowo może być potencjalnie naszym przyjacielem w dziele odkłamywania etymologii.Weźmy zatem ,delikatne słowo
fragile – from Latin fragilis „easily broken,” (czyli kruchy-podatny na razy ) Porównajmy więc zapis z polskim synonimem-odpowiednikiem :
F R A G I L E
W R A Ż L I W E
Jak widać , kolejny przykład słówka złożonego z przedrostkiem W , które w łacinie stopiło się w jedno niepodzielne słowo , więc kierunek zapożyczenia oczywisty, a przeniesienie znaczenia niewielkie.
Kolejnym przykładem ze sporej grupy wyrazów zaczynających się na fr- jest… friend – from PIE *priy-ont-, „loving,”(???) , i tu nie sposób się nie zdenerwować, na nieznających polskiego anglosasów. Czy nigdy nie słyszeli oni o słówku „przyjąć”? Toż osoba ,którą przyjmujemy do swego grona to przyjaciel ! Dodatkowo to znów słowo złożone , z przedrostkiem i czasownikiem „jąć” , czy tego szanowni fachowcy od języków nie wiedzą, czy nie chcą wiedzieć? Przy okazji to następny dowód na starożytność naszego „ą” , a jest ich wiele i na pewno się jeszcze w tym miejscu pojawią!
PolubieniePolubienie
o, dziękuję za zamieszczenie, i za krytykę również . Szkoda że nie skopiowały się pogubiennia tekstu,ważne są!
W sprawie odnośników powtórzę jeszcze raz, każdy może znależć żródło dzięki wyszukiwarce , dlatego nie zamieszczam, a także nie chcę wydłużać artykułów o nudne linki .
żona to mąż ,tylko na odwrót 🙂 potwierdzam ! , już twórcy naszego języka to zauważyli 🙂
PolubieniePolubienie
„żona to mąż ,tylko na odwrót🙂 potwierdzam ! , już twórcy naszego języka to zauważyli🙂”
Ja wierzę Ci na słowo, ale to mało… ponieważ nie udowadniasz tego o czym piszesz… To, że sobie o tym pogadamy to se pogadamy i nic więcej… a mogłoby być więcej… no ale Ty wiesz swoje…
PolubieniePolubienie
MoNZ” Z”oNe ZNa?… ZNoM!
Wg mnie wygląda na to, że jest to jeden i ten sam rdzeń ZN / MZ… MNZ / ZNM… tyle że odwrócony…
PolubieniePolubienie
Ciekawe, czy taka Ma+DoNNa nie pochodzi od Z”oN(N)y,.. patrz: kataloński: (1.1) dona f..?
Jednak wygląda że raczej nie, ale… i tak wszystko to jest nawet ciekawsze… 🙂
Pamiętajcie, jak tylko zaczynacie SK+RoB+aC/T… tym więcej Wy+SK+RoB+o”JeC/Tie… To wciąga lepiej jak BaG+No… 🙂
PolubieniePolubienie
madonna to – ma domna , czyli „kobieta w moim domu” dosłownie, zarówno po łacinie jak i po polsku brzmi tak samo (niespodzianka 🙂 )
PolubieniePolubienie
Niby tak, ale należy sprawdzić czy nie pochodzi jednak np. od
Ma+DoNNa
Ma+DzoNNa
Ma+ZoNNa
Ma+ZoNa…
Dodatkowo i tak inne ciekawostki wylazły przy tej okazji… i będzie o tym wpis.
PolubieniePolubienie
Właśnie w artykule, który w tej chwili piszę, przywołuję podobne argumenty. Dochodzę do wniosku, że wszystkie te tzw. innowacje językowe, to żadne innowacje, tylko preferencje wymowy, które funkcjonowały równolegle od niepamiętnych czasów w różnych dialektach języka praindoeuropejskiego, prasłowiańskiego. A czas, w którym zostały zapisane, to moment, w którym piśmienny skryba, posługujący się takim czy innym dialektem, dorwał się aktualnie do pióra, dłuta.
PolubieniePolubienie
Też tak uważam, patrz np. OCS, czyli Staro Cerkiewno Słowiański zapisany w Salonikach przez Romaiów, a złożony z jakichś gwar bułgarskich… No ale to zostało zapisane… powiedzą ofitzjalni jęsykosnaftzy… Cudofnie…
PolubieniePolubienie
Dokładnie!
Prawdopodobnie błędnie przyjmuje się, że preferencje fonetyczne wyrażone w scs były charakterystyczne dla całej słowiańszczyzny, podczas gdy mogły dotyczyć jedynie dialektów sołuńskich lub ościennych. Zabytki piśmiennicze lechickiej grupy językowej zniszczono do szczętu, nie mamy więc obecnie możliwości porównania tekstów. Niemniej nawet dziś słyszymy wyraźnie, że dialekty lechickie różnią się znacznie od języków wschodnio- i południowosłowiańskich.
PolubieniePolubienie
Przy okazji spis imion słowiańskich:
https://slowianskibestiariusz.pl/zycie-slowian/imiona-slowianskie/
Zamieszczam te na literę C, bo jak wiecie lubię ten dźwięk… i na literę T, tak dla porównania i wyciągnięcia wniosków…
C
Chwalimira
Chwalisława
Ciechosława
Ciecirada
Ciesława
Cieszysława
Cirzpisława
Czcibora, Cibora
Czasława, Czesława
Czębira
Częstobrona
Częstowojna
Chociebąd
Chociebor
Chociemir, Chocimier, Chocimir, Chocimirz
Chociesław, Chocsław
Choroman
Chwalibog
Chwalimir, Chalimir
Chwalisław, Chalisław
Ciechomir
Ciechosław
Ciecierad, Ciecirad, Cieciered, Cieciurad, Ciećrad
Ciecimiar
Cierpisław
Ciesław
Cieszybor, Cieszbor
Cieszygor
Cieszymir, Cieszymiar, Cieszymier, Cieszmir, Cieszmiar, Cieszmier
Cieszymysł
Cieszyrad
Cieszysław
Cirzpibog
Czabor
Czcirad
Czcisław, Cisław
Czedrog
Czesław, Czasław
Czębor
Częstobor, Częsbor
Częstogoj
Częstomir
Częstowoj
Czścibor, Czcibor, Cibor, Czesbor
T
Tolisława
Tomiła
Tomira
Tomisława
Tosława
Trzebiesława, Trzebosława
Tworzysława
Tasław
Tatomir, Tatomier, Tatumir
Tęgomir
Toligniew
Tolisław
Tomił
Tomir
Tomisław
Tosław
Trzebiebor
Trzebiegost
Trzebiemir, Trzebiemiar, Trzebiemier
Trzebiemysł, Trzebomysł
Trzebiesław, Trzebisław
Trzebor
Trzebowit
Twardomir
Twardosław
Twardostoj
Tworzymir
Tworzysław
…..
I na koniec pytanie… Skoro rzekomo dźwięk zapisywany znakiem C nie istniał aż może i do hm… tzw. 13w… no to dlaczego mamy te imiona inne,.. przecież one nie powstały po 13w, nieprawdaż?
PolubieniePolubienie
http://bialczynski.pl/2016/11/08/scientific-research-an-academic-publisher-kontra-polskie-lemingi-antyslowianskie-na-uslugach-niemieckiej-miedzynarodowej-banksterki/#comment-29702
Scientific Research an Academic Publisher kontra Polskie Lemingi Antysłowiańskie na usługach niemieckiej międzynarodowej banksterki!
Scientific Research an Academic Publisher kontra Polskie Lemingi Antysłowiańskie na usługach niemieckiej międzynarodowej banksterki!
Opublikowano 09:39 8 listopada 2016 przez Białczyński
Bez komentarza. CB
The Philistine Inscription 4.5 from Ashkelon (Israel)
Affiliation(s)
2Universiteit Utrecht, Uithof, Holland.
ABSTRACT
KEYWORDS
Cite this paper
References
http://www.korenine.si/zborniki/zbornik05/ambrozic_warrior.pdf
http://www.persee.fr/doc/syria_0039-7946_1977_num_54_3_6604
http://www.persee.fr/doc/syria_0039-7946_1980_num_57_2_6701
http://dx.doi.org/10.3406/syria.1980.6701
http://dmitri-lytov.livejournal.com/233453.html
http://www.korenine.si/zborniki/zbornik07/serafimov_ezer07.pdf
http://www.korenine.si/zborniki/zbornik07/serafimov_epioi07.pdf
http://www.korenine.si/zborniki/zbornik09/seraf_ht13.pdf
http://www.korenine.si/zborniki/zbornik11/serafimov_slavic_crete.pdf
http://file.scirp.org/pdf/AA_2016051914541451.pdf
Click to access Philistine-Material-Culture.pdf
http://dx.doi.org/10.1179/lev.2007.39.1.165
…..
SKRiBHa 8 listopada 2016 o 10:35
Ten sam Giancarlo T. Tomezzoli jest współautorem tej pracy:
Click to access AA_2013051612554944.pdf
DNA Genealogy and Linguistics. Ancient Europe
Anatole A. Klyosov, Giancarlo T. Tomezzoli
Bardzo dziękuję za upowszechnienie tych wiadomości! 🙂
PolubieniePolubienie
פְּלִשְׁתִּים, Plištim , Polaszcze ” Kingdom of Israel’s most dangerous enemies” czyli wszystko jasne 🙂
inna nazwa Πελασγοί, Pelasgoí – Polaszki
zapewne jakoś spokrewnieni z Ziemrodem z Lechiszy :https://en.wikipedia.org/wiki/Zimredda_(Lachish_mayor)
PolubieniePolubienie