30 Polinglisz i polacina ssą, ZioM,.. czyli rudaweb.pl – Kretyńska moda anglo-polskiej nowomowy

Marzec 1, 2017  SKRiBHa  Your comment is awaiting moderation.

Puszczam to u siebie i proszę wszystkich – Po”S”C/Tie To o” SieBie, Z/Sa”/ioMy!!! :-0

Już poszło, patrz:
https://skrbh.wordpress.com/2017/03/01/30-polinglisz-i-polacina-ssa-ziom-czyli-rudaweb-pl-kretynska-moda-anglo-polskiej-nowomowy/

Marzec 1, 2017SKRiBHa Your comment is awaiting moderation.

„Poza tym takie ogłupienie nowymi trendami widać najlepiej w modzie odzieżowej, a na dodatek okazuje się, że wielcy „kreatorzy” kręcą się w kółko.”

… azaliż…i nie tylko oni… niestety… 🙁

Dobry wpis, który świadczy o tym, że w Słowianach nad Wisłą budzi się po woli zrozumienie, że polinglisz, polacina, itp, to tylko politycznie poprawne wytrychy dla szczególnie dumnych, ale… też szczególnie niewprawnych umysłów, żeby móc wypowiedzieć proste prawdy… w ucuny, czyli jak najbardziej niezrozumiały sposób… Należy walczyć z tym czymś siłą, i godnościom osobistom!!! Amen.

100%!!! Tyle tytułem komentarza. DoBRy MeMie LeC’/T’ DaLeKo!!! 🙂

Przykład importu i export danych formatowania 100%  wewnatrz wordpressa. (Przy okazji, jak po słowiańsku jest… „importu i export danych formatowania” … WWoZo” i WyWoZo” DaNy(c)H Po+StaC/T+ioWaNia..???

PZDRWM
SKRiBHa

…..

http://rudaweb.pl/index.php/2017/02/28/kretynska-moda-anglo-polskiej-nowomowy

Kretyńska moda anglo-polskiej nowomowy

Luty 28, 2017RudaWeb Leave a Comment

Nie znoszę dziwolągów językowych wtłaczanych do języka polskiego oraz umiłowania do nazywania czegoś koniecznie po angielsku. Bo niby coś, co nie brzmi po polsku jest jakby lepsze? Im bardziej wymyślna nazwa – tym ważniejsze zjawisko?

Jakiś czas temu natknęłam się na takie „super ważne” zjawisko w supermarkecie (swoją drogą dlaczego nie ma już sklepów tylko markety i nie robimy już zakupów tylko chodzimy na shopping?). Kiedy zapakowałam do koszyka herbatę, ser i piwko, doszłam do rzędu pustych półek. Widok trochę zaskakujący w sklepie, gdzie odnosi się raczej wrażenie, że towaru jest tyle, że brakuje dla niego miejsca. Pewnie dlatego ktoś z personelu sklepu (bo któż inny?) logicznie pomyślał, że sytuację należy wyjaśnić klientom i do pustych półek przylepiono taką kartkę, której nie omieszkałam sfotografować. To ta na górze strony.

Kiedy wróciłam do domu, „wujek google” nie znalazł słowa „reiNplantacja” w swoich zasobach. Owszem znalazł słowo „reiMplantacja”, ale wszystkie znaczenia były związane z medycyną (reimplantacja zęba, autogennej tkanki tłuszczowej, moczowodów itp.) Dlaczego nie można było napisać po prostu: „przeniesienie towaru”? Byłoby nudno i zbyt zrozumiale?

Kolejna sieciówka proponuje coś nazywanego CLUBCARD. Czy czulibyśmy się gorzej posiadając „Klubową kartę”?

Nieustannym powodem do radości jest lektura ogłoszeń dotyczących pracy. W ciągu 10 minut przejrzałam ich kilka i wynotowałam takie oto mądre określenia jednego z zawodów (pisownia oryginalna – wszystko z dumą, z dużej litery): „Konsultant ds. Kontaktów z Klientami”, „Partner Sprzedaży”, „Przedstawiciel handlowy – Dystrybutor – Agent”, „Mobilny Doradca Biznesowy Sieci”, „Regionalny Inżynier Sprzedaży”, „Brand Activation”, „Manager Zespołu”. Jeśli ktoś się nie zorientował, to tłumaczę: chodzi o akwizytora 🙂 Dlaczego akwizytor nie może być po prostu akwizytorem, a sprzątaczka – sprzątaczką? No nie, sprzątaczka to przecież konserwator powierzchni płaskich 🙂

No i na deser mój „ulubiony” świat mody. Zainspirowała mnie fashionistka, która lubi na lifestylowym serwisie shoppingowym przeglądać lookbooki. A tam można natknąć się na styl boho. Spróbujmy przetłumaczyć: osoba interesująca się modą lubi przeglądać katalogi ze zdjęciami najnowszych kolekcji na stronie internetowej poświęconej modzie, gdzie przy okazji może kupić torebkę czy sukienkę.

No i tak doszliśmy do stylu boho. Kiedy w jakimś „babskim” czasopiśmie znalezionym w podmiejskim pociągu zobaczyłam pierwsze przykłady – styl ten wydał mi się dziwnie znajomy 🙂 W wikipedii znalazłam taką oto definicję: „Boho-chic – styl w modzie, łączący hippisowską feerię barw z luzem surferów i oryginalnością bohemy (stąd nazwa). Elementami stroju są długie, luźne spódnice, futrzane kamizelki, dżinsowe kurtki, kolorowe tuniki, szerokie paski, duże torby. Styliści odkryli go w roku 2004.”

Hmmm… A ja pamiętam takie obrazki z dzieciństwa – w końcu dzieci-kwiaty były nawet w przaśnym PRL-u. Stroje w stylu boho widziałam też choćby na jednym z moich ulubionych filmów czyli „Hair”. Tyle, że Milos Forman nakręcił go w 1979 r. Przypomnijcie sobie jeden z kadrów (www.filmweb.pl).

Z kolei „La Boheme” czyli opera Giacoma Pucciniego, znana pod polskim tytułem „Cyganeria” pochodzi z 1896 r., a dzieje się na początku XIX w. w Paryżu. Już wtedy cyganeria artystyczna ubierała się w stylu boho 🙂 Dobrze, że styliści odkryli taki „new look” w 2004 r. 🙂 I jak oryginalnie nazwali 🙂

Poza tym takie ogłupienie nowymi trendami widać najlepiej w modzie odzieżowej, a na dodatek okazuje się, że wielcy „kreatorzy” kręcą się w kółko. Pisałam o tym przy okazji „Menelowej mody” i „Mody co odbiera rozum”.

FOTO GŁÓWNE: RudaWeb