73 Rondel z okolic Cedyni. Wykopaliska archeologiczne – Nowe Objezierze 2017

Kręgi – Nowe Objezierze 2017

---

Nowa ciekawostka archeologiczna, czyli tzw. rondel z okolic Cedyni sprzed około 7,000 lat temu!

---

Norbert Pajak
Published on Sep 6, 2017

Spokojnie to żadne UFO, 4 września zaczęły się prace archeologiczne.
Ze wstępnych ustaleń wynika że mogło to być miejsce spotkań i obrzędów naszych przodków sprzed wielu tysięcy lat.

5.9.17 Wykopaliska archeologiczne i lot po okolicy

Norbert Pajak
Published on Sep 6, 2017

KWA CHU
2 months ago
Mam nadzieję że dzięki temu wiencej osub sowie się o kanale.

…..

https://www.tvn24.pl/pomorze,42/nowe-objezierze-tajemnicze-kregi-w-zbozu-w-poblizu-cedyni,771502.html

Archeolodzy badają tajemnicze kręgi w zbożu

10 września 2017, 14:09

Archeolodzy odkryli zaledwie 3 proc. całego obiektu

Archeolodzy pracują na polu pod Cedynią. To tam paralotniarz i historyk-pasjonat dostrzegli tajemnicze kręgi w zbożu. Naukowcy są przekonani, że nie jest to dzieło żadnych obcych cywilizacji, a naszych przodków. W ruch poszedł georadar i łopaty.

Naukowcy ze Szczecina, Gdańska i Poznania badają kręgi odkryte na polu w miejscowości Nowe Objezierze pod Cedynią (woj zachodniopomorskie). Zainteresowali się nimi, kiedy pole sfotografował z lotu ptaka paralotniarz. Z tej perspektywy widać, że zboże w tym miejscu ma trochę inny odcień. – Różnie dojrzewające zboże pozwala dostrzec to, co niegdyś było pod ziemią. W miejscu gdzie teraz widzimy ciemne plamy ziemi, kiedyś był głęboki rów. z czasem się zasypał. I dlatego ta ziemia różni się od skały macierzystej, która ją otacza – tłumaczy prof. Lech Czerniak z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Gdańskiego. Kręgi zauważył również około rok temu historyk-pasjonat Marcin Dziewanowski, który z kolei dostrzegł je na zdjęciach satelitarnych. Pierwsze świątynie? Prace na polu ruszyły w ubiegłym tygodniu. Archeolodzy zaczęli od badania ziemi georadarem. Wytypowany jego fragment został odgrodzony. Potem w ruch poszły łopaty. I tak centymetr po centymetrze zdejmują kolejne warstwy ziemi. Według pierwszych ustaleń, kręgi mogą być pozostałościami po rolniczych plemionach sprzed 7 tys. lat. – Żeby zrozumieć to zjawisko trzeba się cofnąć do czasu, kiedy pojawili się tutaj pierwsi rolnicy, którzy przybyli na te ziemie z Bałkanów. Oni hodowali bydło, owce, kozy i zaczęli uprawiać zboża. Żyli tu jakieś 300 lat. I nagle wszystko się skończyło. Można powiedzieć, że nastał jakiś kryzys. Wszystko zniknęło. 200 lat później ponownie pojawili się ich potomkowie i zbudowali kręgi – opowiada prof. Lech Czerniak z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Gdańskiego. Jak twierdzi prof. Czerniak, kręgi mogły być pierwszymi w dziejach świątyniami. – To są kręgi koncentrycznych rowów. Z czterema lub trzema bramami, które najczęściej mają orientację związaną z przesileniem jesienno-zimowym. Mniej więcej w południe promień słońca przechodzi przez tą bramę – tłumaczy prof. Czerniak.

Kręgi w Cedyni z lotu ptaka (http://www.tvn24.pl)

Nie odkopią wszystkiego

Cały obiekt ma średnicę około 120 metrów. To, co teraz odkryli archeolodzy to zaledwie 3 proc. całości. – Badamy tylko część, resztę zostawiamy dla następnych pokoleń archeologów, którzy niewątpliwie będą mieć w przyszłości lepsze możliwości, by jeszcze raz to zbadać. Dlatego nie wolno nam całości kopać. To jednak metoda niszcząca stanowisko – dodaje Czerniak.

„Rondele” z lotu ptaka

…..

W zbożu zauważyli tajemnicze kręgi. „To dzieło naszych przodków”

…..

http://www.stefczyk.info/wiadomosci/polska/niezwykle-odkrycie-to-najbardziej-zlozona-konstrukcja-tego-typu-znana-z-obszaru-polski,21621089708?utm_source=widget&utm_medium=referral&utm_campaign=artykuly-widget

Niezwykłe odkrycie! „To najbardziej złożona konstrukcja tego typu znana z obszaru Polski”

Ok. 120 m średnicy mają pozostałości olbrzymiej świątyni sprzed niemal 7 tys. lat, odkrytej w Nowym Objezierzu (Zachodniopomorskie). W jej wnętrzu czczono pamięć przodków, zawierano małżeństwa i świętowano zrównanie dnia z nocą – uważają archeolodzy.

„To najbardziej złożona konstrukcja tego typu znana z obszaru Polski” – powiedziała PAP dr Agnieszka Matuszewska z Katedry Archeologii Uniwersytetu Szczecińskiego, członek zespołu badającego ten spektakularny zabytek.

Naukowcy ustalili, że główny element założenia stanowiły cztery dookolne rowy, natomiast jej centralna część była osłonięta przez trzy koncentryczne palisady. Do wnętrza prowadziły trzy bramy. Naukowcy określają tego typu budowle mianem rondeli.

Budowla położona jest w najwyższym punkcie w okolicy, gdzie dziś znajduje się pole uprawne. Zdaniem naukowców musiała być widoczna już z daleka, a z budowli roztaczał się widok na okolicę. Walory lokalizacji doceniono też współcześnie – obok rondela znajduje się maszt telekomunikacyjny.

Do tej pory w Polsce odkryto tylko trzy podobne struktury: w Wenecji pod Biskupinem, w Bodzowie koło Głogowa, a w ostatnich miesiącach – pod Oławą. Wszystkie, łącznie z nowo odkrytym, wzniesiono ok. 4800-4600 lat p.n.e. Jednak w obrębie żadnego z tych odkrytych w Polsce nie przeprowadzono na taką skalę wykopalisk. Archeolodzy zaznaczają, że to dopiero początek szeroko zakrojonych prac.

„Przeznaczenie rondeli nadal nie jest do końca jasne. Pełniły funkcje miejsca kultu, a jednocześnie forum spotkań lokalnych społeczności, które wspólnym wysiłkiem je budowały i utrzymywały. Można je też określić jako pierwsze w Europie monumentalne świątynie” – uważa dr Matuszewska. Według badaczki bardzo prawdopodobne jest, że wewnątrz nich świętowano zmiany pór roku.

Np. przez bramę północno-wschodnią wpadały promienie słońca wschodzącego w dniu zrównania dnia z nocą, co sygnalizowało bardzo ważny moment dla pradziejowych społeczności. Czczono tam też pamięć przodków, być może również zawierano małżeństwa albo rozsądzano ważniejsze spory sąsiedzkie – uważają badacze.

Dzięki badaniom geofizycznym wykonanym przez dr. Łukasza Pospiesznego z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w Poznaniu (które umożliwiają „zajrzenie” pod powierzchnię gruntu bez wbicia łopaty) archeolodzy uzyskali dodatkowe informacje na temat pradziejowej konstrukcji – zwłaszcza w miejscach, gdzie nie prowadzono wykopalisk. Dowiedzieli się też, że na południowy wschód od rondela mogą się znajdować kolejne konstrukcje.

„Być może jest to pozostałość pradziejowej osady, ale nie wiemy, czy z tego samego okresu, w którym funkcjonował rondel. Odpowiedź mogą przynieść przyszłe wykopaliska” – dodała archeolog.

Wewnątrz wszystkich rowów archeolodzy znaleźli bardzo rozdrobnione fragmenty naczyń ceramicznych. Wszystkie pochodzą z tego samego okresu, mają ok. 7 tys. lat. Z analiz prof. Lecha Czerniaka z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Gdańskiego wynika, że są to pozostałości po naczyniach bardzo dobrej jakości, w większości cienkościennych i zdobionych nakłuciami. Zdaniem naukowców nie można wykluczyć, że naczynia były wrzucane do rowów w czasie obrzędów.

Natomiast w dwóch wewnętrznych rowach archeolodzy odkryli fragmenty kości bydlęcych.

Dla archeologów pozostaje zagadką, dlaczego tak duża konstrukcja przestała być wykorzystywana po zaledwie ok. dwustu latach (w jej obrębie do tej pory nie odkryto fragmentów naczyń z innych okresów). Pod tym względem nowo odkryty rondel z woj. zachodniopomorskiego nie jest wyjątkiem – inne znane z terenu Europy też przestały funkcjonować ok. 4600-4550 r. p.n.e.

W Europie zlokalizowano dotąd nieco ponad sto trzydzieści rondeli, z których jedna trzecia znajduje się w Austrii. Pozostałe są na terenie dzisiejszych Węgier, Słowacji, Czech oraz Niemiec.

Rondel w Nowym Objezierzu odkrył w 2015 r. paralotniarz Norbert Pająk. Niezależnie od niego pozostałości konstrukcji zostały dostrzeżone w czerwcu 2016 r. przez archeologa Marcina Dziewanowskiego, który przeglądał zobrazowania satelitarne dostępne w serwisie Google Maps. (PAP)

Autor: Szymon Zdziebłowski Edytor: Anna Ślązak

fot. zdjęcie ilustracyjne, pixabay

…..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rondel_(budowla)

Rondel – założenie przestrzenne z czasów neolitu czyli ok. 5200-1900 r. p.n.e. (końcowego okresu epoki kamienia, poprzedzającego epokę brązu), mające zazwyczaj formę kręgu lub owalu otoczonego co najmniej jednym rowem, a czasami także palisadą. W Europie zlokalizowano około 100 tego typu obiektów. Najwięcej tego typu założeń odkryto jak dotąd w Niemczech i Czechach.

Funkcje

Przypuszcza się, że rondle mogły mieć charakter kultowy, astronomiczny, być może obronny. Mogły też być wykorzystywane jako miejsce spotkań.

Opis typowej konstrukcji

Konstrukcja drewniano-ziemna złożona z jednej lub wielu palisad otoczonych jednym lub wieloma rowami o przekroju w kształcie litery V. Najczęściej posiadała 4 bramy. Wnętrze zwykle było niezabudowane, ślady osadnictwa zazwyczaj znajdowane są na zewnątrz. Średnica odnalezionych rondeli waha się od 35 do 150 metrów.

Rondle w Polsce

W roku 1997 Otto Braasch odkrył z powietrza pierwsze dwa rondle neolityczne na terenie Polski: w Bodzowie i Rąpicach w woj. lubuskim^[1]. W 2008 roku prof. Włodzimierz Rączkowski również z powietrza odkrył w Wenecji koło Biskupina trzeci na terenie Polski rondel neolityczny. Ma on średnicę ok. 100 metrów. Rondel w Wenecji składał się z dwóch wałów ziemnych i był użytkowany 5-6 tysięcy lat temu. W obrębie wałów zlokalizowano pozostałości po drewnianym obiekcie o prostokątnym planie^[2]. W 2011 roku odkryto rondel w Pietrowicach Wielkich koło Raciborza[1]. W 2017 motolotniarze na polu w Nowym Objezierzu (gmina Moryń) takież kręgi^[3], datowane przez dr Agnieszkę Matuszewską (Uniwersytet Szczeciński) tuż po odkryciu na ca 4900-4600 lat przed Chrystusem.

Zobacz też

• kultura lendzielska

Przypisy

1. Skocz do góry↑ Archeologia niedestrukcyjna
2. Skocz do góry↑ Szymon Zdziebłowski: Rondel neolityczny pod Biskupinem ponownie badany (pol.). PAP – Nauka w Polsce, 2009-08-13. [dostęp 2009-11-18].
3. Skocz do góry↑ http://www.planeta.fm/Newsy/Ciekawostki/W-Polsce-odkryto-tajemnicze-kregi-w-zbozu-To-archeologiczna-sensacja

Linki zewnętrzne

• Astronomická orientácia rondelov lengyelskej kultúry (cz.)
• New Middle Neolithic Rondels in Bohemia (see page 11 (pdf)) (ang.)
• Pietrowice Wielkie. Stonehenge pod Raciborzem

…..

https://en.wikipedia.org/wiki/Neolithic_circular_enclosures_in_Central_Europe

Neolithic circular enclosures in Central Europe

Sketch of the layout of the Goseck circle, with indication of the direction of sunrise and sunset on winter solstice^[1]

Archaeological cultures in Neolithic Europe of the late 5th millennium. The Central European cultures associated with roundels (Lengyel, Stroked Pottery, Rössen) are indicated in yellow

Reconstruction of circular ditches at Heldenberg, Lower Austria

Reconstruction (model) of the Künzing-Unternberg rondel, Museum Quintana, Künzing, Lower Bavaria

Approximately 120–150 Neolithic earthworks enclosures are known in Central Europe. They are called Kreisgrabenanlagen („circular ditched enclosures”) in German, or alternatively as roundels (or „rondels”; German Rondelle; sometimes also „rondeloid”, since many are not even approximately circular). They are mostly confined to the Elbe and Danube basins, in modern-day Germany, Austria, Czech Republic, Slovakia, as well as the adjacent parts of Hungary and Poland, in a stretch of Central European land some 800 km (500 mi) across.^[2] They date to the first half of the 5th millennium BC; they are associated with the late Linear Pottery culture and its local successors, the Stroke-ornamented ware (Middle Danubian) and Lengyel (Moravian Painted Ware) cultures. The best known and oldest of these Circular Enclosures is the Goseck circle, constructed c. 4900 BC.

Only a few examples approximate a circular form; the majority are only very approximately circular or elliptic. One example at Meisternthal is an exact ellipse with identifiable focal points. The distribution of these structures seems to suggest a spread from the middle Danube (southern Slovakia and western Hungary) towards the west (Lower Austria, Lower Bavaria) along the Danube and to the northwest (Moravia, Bohemia, Saxony-Anhalt) following the Elbe. They precede the comparable circular earthwork or timber enclosures known from Great Britainand Ireland, constructed much later during c. 3000 to 1000 BC (late Neolithic to Bronze Age). But, by contrast to the long lifetime of the „Megalithic” culture, the time window during which the neolithic Roundels were in use is surprisingly narrow, lasting only for about 200–300 years (roughly 49th to 47th centuries BC).^[3]

The earliest roundel to be described was the one at Krpy (Kropáčova Vrutice), Bohemia, by Woldřich 1886, but it was only with systematic aerial survey in the 1980s and the 1990s that their ubiquity in the region became apparent. Three types have been distinguished:

• two semicircular ditches forming a circle and separated by causeways at opposing entrances.
• multiple circuits of ditches interrupted with entrances at cardinal or astronomically-oriented points and also having an internal single or double timber palisade.
• a single ring ditch.

The structures are mostly interpreted as having served a cultic purpose. Most of them are aligned and seem to have served the function of a calendar (Kalenderbau), in the context of archaeoastronomy sometimes dubbed „observatory”, with openings aligned with the points sunrise and/or sunset at the solstices. This is the case with the „gates” or openings of the roundels of Quenstedt, Goseck and Quedlinburg. The observational determination of the time of solstice would not have served a practical (agricultural) purpose, but could have been used to maintain a lunisolar calendar (i.e. knowledge of the date of solstice allows an accurate handling of intercalary months).^[4]

Known Circular Enclosures:

• in Slovakia (Ivan Kuzma 2004): about 50 candidate sites from aerial surveys, not all of which are expected to date to the Neolithic. There are 15 known neolithic (Lengyel) sites. The largest of these are (with outer diameters of more than 100 m): Svodín 2 (140 m), Demandice (120 m), Bajtava (175 m), Horné Otrokovce (150 m), Podhorany-Mechenice (120 m), Cífer 127 m, Golianovo (210 m), Žitavce (145 m), Hosťovce (250–300 m), Prašník (175 m). others: Borovce, Bučany, Golianovo, Kľačany, Milanovce, Nitrianský Hrádok, Ružindol-Borová
• in Hungary: Aszód, Polgár-Csőszhalom, Sé, Vokány, Szemely-Hegyes
• in the Czech Republic (Jaroslav Ridky 2004): 15 known sites, all dated to the late Stroked pottery (Stk IVA). Běhařovice, Borkovany, Bulhary, Krpy, Křepice, Mašovice, Němčičky, Rašovice, Těšetice,^[5] Vedrovice
• in Austria (Doneus et al. 2004): 47 known sites with diameters between 40 and 180 m. Lower Austria:^[6] Asparn an der Zaya, Altruppersdorf, Altruppersdorf, Au am Leithagebirge, Friebritz (2 sites), Gauderndorf, Glaubendorf (2 sites), Gnadendorf, Göllersdorf, Herzogbirbaum, Hornsburg, Immendorf, Kamegg, Karnabrunn, Kleedorf, Kleinrötz, Michelstetten, Moosbierbaum, Mühlbach am Manhartsberg, Oberthern, Perchtoldsdorf, Plank am Kamp, Porrau, Pottenbrunn, Pranhartsberg, Puch, Rosenburg, Schletz, Simonsfeld, Statzendorf, Steinabrunn, Stiefern, Straß im Straßertale, Strögen, Velm, Wetzleinsdorf, Wilhelmsdorf, Winden, Würnitz. Upper Austria: Ölkam.
• in Poland (Wielkopolska): Biskupin, Bodzów, Rąpice [2][3]
• in Germany
  • Saxony Anhalt (Ralf Schwarz 2004): Quenstedt, Goseck, Kötschlitz, Quedlinburg, outer diameters between 72 and 110 m.
  • Saxony: Dresden-Nickern (3 sites), Eythra (2 sites), Neukyhna (3 sites)
  • Bavaria: Lower Bavaria: Eching-Viecht, Künzing-Unternberg, Meisternthal, Moosburg an der Isar-Kirchamper, Oberpöring-Gneiding, Osterhofen-Schmiedorf (2 sites), Stephansposching^[7] Wallerfing-Ramsdorf, Zeholfing-Kothingeichendorf; Upper Bavaria: Penzberg ^[8]
  • Nordrhein-Westfalen: Borchum-Harpen, Warburg-Daseburg
  • Niedersachsen: Müsleringen
  • Franconia: Hopferstadt,^[9] Ippesheim
  • Brandenburg: Bochow, Quappendorf
  • Rheinland-Pfalz: Goloring

See also

• Goseck circle
• Astronomical complex
• Earthwork (archaeology)
• Henge
• Stroke-ornamented ware culture
• Lengyel culture

References

1. Jump up^ based on Biel 2010, p. 233, fig. 18.6.
2. Jump up^ map in Daim and Neubauer 2005, p. 14; reprinted in Plath 2011, p. 24. Main distribution is between the Danube Bend and the middle Elbe, say between Budapest and Brunswick (800 km). Including outliers, the area is somewhat larger, encompassing most of Central Europe, stretching over some 1100 km from the Danube-Drava confluence to the lower Rhine (Ruhr area).
3. Jump up^ Holger Dambeck, Wirbel um angebliche Archäologie-Sensation, Spiegel Online, 13 June 2005.
4. Jump up^ Ralf Schwarz, Kreisgrabenanlagen der Stichbandkeramikkultur in Sachsen-Anhalt, Neolithic Circular Enclosures in Europe, International Workshop in Goseck (Saxony-Anhalt, Germany) 7.-9. Mai 2004 (abstract).
5. Jump up^ Podborský, V.: Těšetice-Kyjovice 4. Rondel osady lidu s moravskou malovanou keramikou. Brno, 1988
6. Jump up^ Liste unbeweglicher und archäologischer Denkmale in Niederösterreich, Stand 2010
7. Jump up^ Florian Eibl et al.: Die mittelneolithische Kreisgrabenanlage von Stephansposching, Lkr. Deggendorf zum Kenntnisstand nach den archäologischen und naturwissenschaftlichen Untersuchungen der Jahre 2008 und 2009. In: K. Schmotz (ed.): Vorträge des 28. Niederbayerischen Archäologentages. Rahden/Westf. 2010, 165-201
8. Jump up^ Bayern-Viewer Denkmal des Landesamtes für Denkmalschutz des Freistaates Bayern [1]
9. Jump up^ Stefan Hecht, Jörg Faßbinder, Der Blick in den Untergrund: Magnetometrie und Geoelektrische Tomographie in der Geoarchäologie, 2006

• Neolithic Circular Enclosures in Europe, International Workshop in Goseck (Saxony-Anhalt, Germany) 7.-9. Mai 2004 (abstracts).
• Gillian Varndell, Peter Topping (eds.), Enclosures in Neolithic Europe, Oxbow, 2002, ISBN 9781842170687.
• Peter F. Biel, „Measuring time in the European Neolithic? The function and meaning of Central European circular enclosures” in: Iain Morley, Colin Renfrew (eds.), The Archaeology of Measurement: Comprehending Heaven, Earth and Time in Ancient Societies, Cambridge University Press, 2010, ISBN 9780521119900, 229-243.
• Thomas Plath, Zur Problematik der Nutzungsinterpretation mittelneolithischer Kreisgrabenanlagen, diss. Hamburg University, 2011.[4]
• Falko Daim, Wolfgang Neubauer, Zeitreise Heldenberg – Geheimnisvolle Kreisgräben. Horn, Wien : Berger, 2005 (Katalog des Niederösterreichischen Landesmuseums, N. F. 459).
• André Spatzier, Systematische Untersuchungen der Kreisgrabenanlage von Pömmelte-Zackmünde, Salzlandkreis. Zum Abschluss der Grabungen an mitteldeutschen Rondellen im Rahmen der Forschergruppe FOR:550. In: H. Meller (Hrsg.), Zusammengegraben – Kooperationsprojekte in Sachsen-Anhalt. Tagung vom 17. bis 20. Mai 2009 im Landesmuseum für Vorgeschichte Halle (Saale). Arch. Sachsen-Anhalt Sonderbd. 13 (Halle/Saale 2012), 89-98.