118 Ja”/oND+aR lub Ja”/oN+Dar J/Z”a”/oNDzi, czyli Je”D+RNe Ja”/oND+Ra JiNDRy, czyli PRa-SL”oW+iaN’+SKie+Go Je”/eND+RuSia 06

Jak obiecałem w poprzedniej części wpisu poświęconego wywiedzeniu znaczenia prastarego Pra-Słowiańskiego słowa Jantar / Ja”/oN+DaR, skupię się teraz na jeszcze nie omówionym  przeze mnie Pra-Słowiańskim rdzeniu, na którym zbudowane jest to słowo. Mam tu na myśli prastary Pra-Słowiański rdzeń  DR i słowa, jak Dar / DaR, Darzyć / DaR”+yC’ lub Da+Z”/R”yC‚, Dać / DaC’, Dawać / Da+WaC’, itp.

---

UWAGA! Ze względu na przebogaty zakres słownictwa i powiązanych z tym znaczeń z Darowaniem / DaR+oWaNieM, itp, muszę podzielić także i ten wpis na co najmniej trzy części…

---

Pisząc wpisy o Pra-Słowiańskim  Jantarze zahaczyłem o wiele różnych słów, rdzeni i ich znaczeń.

Jak dotąd nikt nie potrafił udowodnić, że twierdzenia, które zawarłem we wszystkich pięciu poprzednich częściach, były w jakikolwiek sposób nieprawdziwe.

Krótka piłka jest taka, że wg Mię, Jantar to Pra-Słowiański Jąty / Jęty Dar, podarowany przez Morze / MoR”e, Los / LoS,  Las / LaS, itp., który podejmuje się np. z piachu po burzy… To tradycyjny Podarek / Po+daR+eK z Krainy Przodków… 

Ja”/oNTy DaR PR”y+RoDy…

Zwracam uwagę, że rdzeń DR i RD… to jedno i to samo, tyle tylko, że zaszła tu tzw. przestawka, czyli tzw. metateza, czyli między teza… DaR to i RaD i Ro”D, itd… i zajmę się tymi rdzeniami i słowami w kolejnych wpisach…

Zwracam uwagę, że na forumbiodiversity pod wątkiem, który tam utworzyłem, jeden taki ofitzjalny allo-allo mocarz znalazł był się… Ogólnie rzecz ujmując, trochę tak wszystko mu tam, musi, wygląda, wydaje się, itp, więc go trochę, a w sumie tak tylko troszkę przycisnąłem i… ciągle czekam na jakąś wiarygodną i wiążącą odpowiedź…

Mam wielką nadzieję, że ten allo-allo Da Radę i choć  może jednak spróbuje w końcu podać tam jakieś dowodzenia, które rzekomo podważą moje twierdzenia dotyczące pochodzenia prastarych Pra-Słowiańskich dźwięków nosowych, Jantaru, itd. Trzymam qcióqi za tego allo-allo bohatyra, bo może jednak tym razem stanie mu odwagi i fietzy i tradycyjnie nie ucieknie w kolejne dumne obrażone milczenie…

Może mu ktoś tam pomoże, bo wygląda na to, że potrzebuje jednak pomocy… 🙂

…..

https://synonim.net/synonim/dar

https://synonim.net/synonim/dar+s%C5%82owa

Synonimy do wyrażenia „dar słowa”

• elokwencja, kaznodziejstwo, krasomówstwo, łatwość wysławiania się, oratorstwo,  retoryka, sztuka krasomówcza, sztuka mówienia, sztuka wymowy, talent oratorski,  umiejętność przemawiania, wygadanie, wymowa, wymowność, zacięcie krasomówcze,  swada, biegłość, płynność, sprawność, zdolność,

…..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Dar_(obiekt)

Dar (obiekt)

Jimmy Wales rozpakowuje prezent

Dar, podarek, podarunek, upominek, prezent – coś wartościowego dane komuś w prezencie; ofiarowane. Określenie wykorzystywane w opisie kultury darów przez Marcela Maussa odnoszące się do faktu istnienia prezentów o charakterze dóbr i usług obowiązkowych i wzajemnych.

---

Przekazywanie darów jest silnie związane z uznawanymi w danej zbiorowości wartościami i relacjami moralnymi. Jednym z motywów dzielenia się darami jest dążenie do poprawy statusu społecznego.

---

Współcześnie analizy przekazywania darów prowadzi się głównie w odniesieniu do społeczeństw tradycyjnych, choć stanowią one istotną część wydatków konsumpcyjnych także w społeczeństwach nowoczesnych.

Dar to inaczej prezent – podarunek wręczany drugiej osobie przy różnych okazjach. Zwykle jest wręczany z okazji:

• urodzin
• imienin
• Bożego Narodzenia
• Wielkanocy
• walentynek
• ślubu
• pierwszej komunii świętej
• z okazji świąt innych religii np.:
  • z okazji muzułmańskich świąt jako Id al-Fitr i Id al-Adha
  • z okazji żydowskiego święta jako Chanuka
  • z okazji hinduskich świąt jako Diwali i Pongal
  • z okazji buddyjskiego święta jako Vesak

Czasem można go otrzymać bez okazji.

W powszechnej opinii, upowszechnionej przez reklamy, prezenty na Gwiazdkę wręcza mikołaj^[1]. Zgodnie z tradycją, prezenty daje się po wigilijnej kolacji.

Jeszcze w nowożytności królowie i magnaci obdarowywali poddanych prezentami. W domach bogatych mieszczan zwyczaj upowszechnił się w połowie XIX wieku. Od początku XX wieku  prezenty stały się popularniejsze. Miały osobisty charakter. Praktyka ta była związana z prezentami dla dzieci od Świętego Mikołaja.

Zobacz też

Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów o darze

Zobacz w Wikiźródłach hasło Dary w Encyklopedii staropolskiej

• regifting
• kultura darów
• antropologia kulturowa
• teoria wymiany
• kula (rytuał)
• Boxing Day

Przypisy

1. Skocz do góry↑ Badanie TNS OBOP na zlecenie Panoramy TVP 2. 2008.

Bibliografia

• Marcel Mauss The Gift: The Form and Reason for Exchange in Archaic Societies. Oryginalnie opublikowane jako Essai sur le don. Forme et raison de l’échange dans les sociétés archaiques w roku 1925, wznowione wydanie angielskie: ​ISBN 0-393-32043-X​ (polskie tłumaczenie: Szkic o darze. Forma i podstawa wymiany w społecznościach archaicznych, w zbiorze Socjologia i antropologia, 1973, 2001).
• Lewis Hyde The Gift: Imagination and the Erotic Life of Property, 1983 (​ISBN 0-394-71519-5​), szczególnie część I, „A Theory of Gifts”, oryginalnie opublikowana jako „The Gift Must Always Move” przez Co-Evolution Quarterly No. 35, Fall 1982.

…..

https://en.wikipedia.org/wiki/Gift

Gift

A gift or a present is an item given to someone without the expectation of payment or return. An item is not a gift if that item is already owned by the one to whom it is given. Although gift-giving might involve an expectation of reciprocity, a gift is meant to be free. In many countries, the act of mutually exchanging money, goods, etc. may sustain social relations and contribute to social cohesion. Economists have elaborated the economics of gift-giving into the notion of a gift economy. By extension the term gift can refer to anything that makes the other happier or less sad, especially as a favor, including forgiveness and kindness. Gifts are also first and foremost presented on occasions such as birthdays and holidays.

Presentation

In many cultures gifts are traditionally packaged in some way. For example, in Western cultures, gifts are often wrapped in wrapping paper and accompanied by a gift note which may note the occasion, the recipient’s name and the giver’s name. In Chinese culture, red wrapping connotes luck. Although inexpensive gifts are common among colleagues, associates and acquaintances, expensive or amorous gifts are considered more appropriate among close friends, romantic interests or relatives.^[1] (…)

…..

https://pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska/Dary

Encyklopedia staropolska/Dary

Dary, podarunki, zależnie od okoliczności, którym towarzyszyły, miały różne nazwania: Na imieniny dawano wiązanie, na Nowy rok powszechny był w Polsce zwyczaj dawania kolędy; podarek za dobrą nowinę zwał się nowinne, za znalezienie rzeczy zgubionej – znaleźne, ofiara dla dziedzica lub zwierzchności – poczesne, dla narzeczonej – zalotne; powracając z miasta lub podróży przywożono gościniec. W darach przesadzali się Polacy, jak to widzimy z tradycyi kronikarskiej o hojności Bolesława Chrobrego. Jagiełło posłał ojcu św. cztery misy i dwie czasze szczerozłote, kożuchy sobolowe i inne drogie futra. Jędrzej Lipski, biskup krakowski, umierając niewiele zapisał dla swych krewnych, ale za to cały majątek, który ceniono na 900,000 dukatów, podarował królowi Zygmuntowi III. Wszystkie pamiętniki historyczne i dawne rachunki przepełnione są wiadomościami o darach, które panujący swym podwładnym, panowie królom i królowym, jeden drugiemu między sobą albo swym dworzanom, oficjalistom i czeladzi czynili. Dary te stanowiła: broń kosztowna, srebra, konie, osobliwości, pierścienie, namioty, kobierce, futra i t. p. rzeczy. Podarkiem cennym była jeszcze w XVII wieku w Polsce misa cytryn lub pomarańcz. Królewskie dary ślubne składały się z pierścieni, koron, djademów. Jan Zamojski, poślubiając synowicę kr. Stefana Batorego, podarował jej wielkiej ceny krzyżyk djamentowy, drogi pierścień i djamentową koronę. Po dworach szlachty panny haftowały pasy dla swoich narzeczonych, których powrotu z wojny nieraz wyczekiwały latami. Narzeczeni przywozili bogdankom swoim jedwabie zamorskie i trzewiki. Od szlachty możnej przechodziły zwyczaje do zagrodowej i do ludu, u którego dotąd panna młoda obdarza ręcznikami pana młodego, a on przywozi jej przed ślubem chustkę i trzewiki. Gdy dziewczyna wiejska obchodzi z drużkami wieś całą, prosząc wszystkich o błogosławieństwo i na swoje wesele, wszędzie dają jej podarki, na jakie kogo stać; we dworze dawano wtedy zwykle „ćwierć pszenicy na pierogi”, a jeżeli dziewczyna była pracowita i cnotliwa, to pszenicy pół korca i jaskrawe wstążki do ślubnego wieńca czy korony. Obdarzanie panny młodej przy oczepinach przez wszystkich obecnych krewnych i weselników jest niejako oddzielnym obrzędem i odbywa się przy śpiewie pieśni odpowiednich. Przy chrzcinach, zarówno położnica jak jej dziecię, odbierają dary od zebranych na tę uroczystość gości. Dary pogrzebowe pochodzą z zapisu lub od rodziny zmarłego i przeznaczają się dla księży i ubóstwa. W dzień zaduszny są to głównie chleby, rozdawane obficie żebrzącym na cmentarzach, aby modlili się za dusze zmarłych.

…..

https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_polskiego/dar

Słownik etymologiczny języka polskiego/dar

dar, darzyć (obdarzyć) i darować, podarek albo podarunek (z przyrostkiem niemiec); z przyrostkiem »sposobu«: dar-mo (zadarmo), daremny, udaremnić; złożenia: nadarzyć się, zdarzyć się, zdarzenie, wydarzenie; w przeciwieństwie niby do udać się: niezdarny (niezdara); od da-ć; w greckiem tak samo z r, dōron, gdy w łacinie z n, dōnum, ‘dań’ (lit. duonis). Złożenia:  darmoleg (o ‘kołnierzu futrzanym’, co świat grzeje, a grzbiet ziębi), darmopych (»piętą przed ledakim wierci«, Potocki), darmojad; darmochy, daremszczyzna.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/dar

dar

 Podobna pisownia: daar • Dar • där • dār

Spis treści

• 1dar (język polski)
• 2dar (język asturyjski)
• 3dar (język azerski)
• 4dar (język chorwacki)
• 5dar (język czeski)
• 6dar (język hiszpański)
• 7dar (język holenderski)
• 8dar (interlingua)
• 9dar (język kornijski)
• 10dar (język kurmandżi)
• 11dar (język litewski)
• 12dar (język maltański)
• 13dar (język mirandyjski)
• 14dar (język portugalski)
• 15dar (język romski)
• 16dar (język rumuński)
• 17dar (język słowacki)
• 18dar (język słoweński)
• 19dar (język turecki)
• 20dar (język wilamowski)
• 21dar (język zazaki)

dar (język polski)

wymowa:

IPA: [dar], AS: [dar]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) to, cosiękomuśofiaruje

(1.2) wrodzonazdolnośćdoczegoś

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dar	dary
dopełniacz	daru	darów
celownik	darowi	darom
biernik	dar	dary
narzędnik	darem	darami
miejscownik	darze	darach
wołacz	darze	dary

przykłady:

(1.1) Delegacja ofiarowała prezydentowi cenny obraz w darze.

(1.2) Mój kolega twierdzi, że ma dar uzdrawiania.

synonimy:

(1.1) prezent

(1.2) umiejętność, dryg, smykałka, talent, zdolność, żyłka

wyrazy pokrewne:

czas.darować, podarować, darzyć, darowywać

przym.darowany

rzecz.obdarzanien, darowywanien, darowanien, podarunek, darczyńca

związki frazeologiczne:

dar oczy zaślepia

etymologia:

od prasł. *darъ^[1][2]

por. bułg. дар, chorw. dar, czes. dar, ros. дар, scs. даръ, słc. dar, słń. dar i ukr. дар

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle:prezent

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle:talent

• jidysz: (1.1) גאָבf (gob)
• kazachski: (1.1) сый; (1.2) қабілет
• tybetański: (1.1) སྦྱིན་པ
• ukraiński: (1.1) дарm
• wilamowski: (1.1) prezentn; gysienkn, göwf, gȫwf

źródła:

1. Skocz do góry↑ Hasło dar w: Hrvatski jezični portal.

---

UWAGA! W żadnym z powyższych języków nie ma wzmiankowania ani wywiedzenia postaci słowa z którego Pra-Słowiańskie słowa Dar / DaR rzekomo pochodzi! Brak tu i postaci tzw. Pra-Słowiańskiej, jaki i tzw. bałtosłowiańskiej, czy tzw. PIE! Te postacie dostępne są jedynie w wersji anglojęzycznej  wiki, które przytoczę dalej… Wszystko w ofitzjalnej normię i nie dziwi nic…

---

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/darmo

darmo (język polski)

wymowa:

wymowa ^?/i, IPA: [ˈdarmɔ], AS: [darmo]

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) bezpłatnie

(1.2) na próżno

odmiana:

(1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Piwo było (za) darmo, ale za wejście trzeba było zapłacić.

(1.2) (Na) darmo wzywała pomocy, nikt nie zareagował.

składnia:

(1.1) za darmo

(1.2) na darmo

kolokacje:

(1.1) dostać darmo • pół darmo • nic za darmo

synonimy:

(1.1) bezpłatnie, darmowo, gratis, gratisowo, nieodpłatnie, za Bóg zapłać, za darmo; pot. na ładne oczy, za darmochę, za frajer, za friko^[1]

(1.2) próżno, daremnie

wyrazy pokrewne:

rzecz. darmocha f, darmowość f, darmówka f

przym. darmowy

związki frazeologiczne:

ani kura za darmo nie gdacze

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) free; (1.2) in vain
• baskijski: (1.1) doan, dohain, dohainik; (1.2) alferrik, debaldetan
• duński: (1.1) gratis; (1.2) forgæves
• esperanto: (1.1) senkoste, senpage
• francuski: (1.1) gratis, gratuitement; (1.2) vainement, en vain
• hiszpański: (1.1) gratis, gratuitamente; (1.2) en vano, en balde, inútilmente
• jidysz: (1.1) אומזיסט (umzist); (1.2) אומזיסט (umzist)
• niemiecki: (1.1) umsonst, gratis; (1.2) umsonst
• nowogrecki: (1.1) δωρεάν, τσάμπα; (1.2) μάταια, άδικα
• rosyjski: (1.1) даром; (1.2) напрасно, тщетно, зря
• wilamowski: (1.1) ymzyst; (1.2) ymzyst

źródła:

1. Skocz do góry↑ Lidia Wiśniakowska, Słownik synonimów PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978–83–01–17382–1, s. 175

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/darmo

darmo

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdar.mɔ/

Adverb

darmo (not comparable)

1. free, gratis
2. in vain

---

UWAGA!!! Twierdzę, że skoro nikt nie podaje źródłosłowu dla słowa Darmo / DaR+Mo, to moje wywiedzenie znaczenia tego słowa, jako DaR+(i)Mo, patrz Imać /  iMaC’, itp, jest co najmniej prawdopodobne, zwłaszcza skoro nie ma innego…

---

…..

https://sjp.pwn.pl/doroszewski/daremno;5419656.html

daremno

…..

https://sjp.pwn.pl/slowniki/daremno%C5%9B%C4%87.html

daremność

daremny «niedający żadnych wyników»
• daremnie • daremność

Synonimy

daremność

• bezskuteczność

…..

https://sjp.pl/daremno

daremny

niedający rezultatu

…..

https://spxvi.edu.pl/indeks/haslo/48070

« Poprzednie hasło: DAREMNIE

Następne hasło: DAREMNOŚĆ »

DAREMNO (25) av

Wszystkie samogłoski jasne.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

• 1. Na próżno, niepotrzebnie, bezskutecznie
• 2. Bez wynagrodzenia, bez zapłaty; bez zasług, za nic

Cf DAREMNIE, DARMIE, DARMO

…..

https://sjp.pwn.pl/slowniki/daremnie.html

daremnie

daremny «niedający żadnych wyników»
• daremnie • daremność

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/udaremnic;2532042.html

udaremnić — udaremniać

«sprawić, że coś nie zostaje zrealizowane»

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/niezdara#pl

niezdara (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy

(1.1) lekcew. osoba niezręczna albo niezaradna

synonimy:

(1.1) ciamajda, ciapa, ciućma, ciućmok, fajtłapa, fujara, gamajda, niedojda, niedorajda, niezguła, noga, oferma, ofiara losu; reg. śl. macek

wyrazy pokrewne:

rzecz. niezdarność f

przym. niezdarny

przysł. niezdarnie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oaf, blockhead, butterfingers, blunderer, clodhopper, duffer, galoot, klutz, lob, lubber, muff, slouch
• niemiecki: (1.1) Töffel, Tölpel

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/niezdara

niezdara

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛzˈda.ra/

Noun

niezdara m pers, f

1. (pejorative) A clumsy or inept person; an oaf; a blunderer.

Synonyms

• ciamajda, ciapa, ciućma, ciućmok, fajtłapa, fujara, gamajda, niedojda, niedorajda, niezguła, noga, oferma, ofiara losu, macek

Related terms

• niezdarny, niezdarnie, niezdarność

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/niezdarny

niezdarny (język polski)

wymowa:

IPA: [ɲɛˈzdarnɨ], AS: [ńezdarny], zjawiska fonetyczne: zmięk. wymowa ^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakteryzujący się brakiem zręczności lub sprawności

(1.2) będący objawem braku zręczności lub sprawności, wykonany nieudolnie

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	f	n	mos	nmos
mianownik	niezdarny		niezdarna	niezdarne	niezdarni	niezdarne
dopełniacz	niezdarnego		niezdarnej	niezdarnego	niezdarnych
celownik	niezdarnemu		niezdarnej	niezdarnemu	niezdarnym
biernik	niezdarnego	niezdarny	niezdarną	niezdarne	niezdarnych	niezdarne
narzędnik	niezdarnym		niezdarną	niezdarnym	niezdarnymi
miejscownik	niezdarnym		niezdarnej	niezdarnym	niezdarnych
wołacz	niezdarny		niezdarna	niezdarne	niezdarni	niezdarne
stopień wyższy bardziej niezdarny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz f n mos nmos mianownik bardziej niezdarny bardziej niezdarna bardziej niezdarne bardziej niezdarni bardziej niezdarne dopełniacz bardziej niezdarnego bardziej niezdarnej bardziej niezdarnego bardziej niezdarnych celownik bardziej niezdarnemu bardziej niezdarnej bardziej niezdarnemu bardziej niezdarnym biernik bardziej niezdarnego bardziej niezdarny bardziej niezdarną bardziej niezdarne bardziej niezdarnych bardziej niezdarne narzędnik bardziej niezdarnym bardziej niezdarną bardziej niezdarnym bardziej niezdarnymi miejscownik bardziej niezdarnym bardziej niezdarnej bardziej niezdarnym bardziej niezdarnych wołacz bardziej niezdarny bardziej niezdarna bardziej niezdarne bardziej niezdarni bardziej niezdarne
stopień najwyższy najbardziej niezdarny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz f n mos nmos mianownik najbardziej niezdarny najbardziej niezdarna najbardziej niezdarne najbardziej niezdarni najbardziej niezdarne dopełniacz najbardziej niezdarnego najbardziej niezdarnej najbardziej niezdarnego najbardziej niezdarnych celownik najbardziej niezdarnemu najbardziej niezdarnej najbardziej niezdarnemu najbardziej niezdarnym biernik najbardziej niezdarnego najbardziej niezdarny najbardziej niezdarną najbardziej niezdarne najbardziej niezdarnych najbardziej niezdarne narzędnik najbardziej niezdarnym najbardziej niezdarną najbardziej niezdarnym najbardziej niezdarnymi miejscownik najbardziej niezdarnym najbardziej niezdarnej najbardziej niezdarnym najbardziej niezdarnych wołacz najbardziej niezdarny najbardziej niezdarna najbardziej niezdarne najbardziej niezdarni najbardziej niezdarne

przykłady:

(1.2) Amerykanie porównują demokrację do niezdarnej tratwy, na której każdy wiosłuje w inną stronę^[1].

kolokacje:

(1.1) niezdarne dziecko

(1.2) niezdarne sformułowanie • niezdarne litery

synonimy:

(1.1) niezręczny

(1.2) nieudolny

wyrazy pokrewne:

rzecz. niezdara f/m, niezdarność f

przysł. niezdarnie

tłumaczenia:

• szwedzki: (1.1) klumpig, fumlig, klantig, tafatt, valhänt; (1.2) slarvig

źródła:

1. Skocz do góry↑ Czesław Miłosz, Zniewolony umysł, 1985, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/niezdarno%C5%9B%C4%87#pl

niezdarność (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bycie niezdarnym

synonimy:

(1.1) nieporadność, nieudolność, niezręczność, ofermowatość, indolencja

wyrazy pokrewne:

rzecz. niezdara f m

przym. niezdarny

przysł. niezdarnie

etymologia:

pol. niezdarny + -ość

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) awkwardness, clumsiness, oafishness
• hiszpański: (1.1) primada f, desgracia f, torpeza f

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/darczy%C5%84ca#pl

darczyńca (język polski)

wymowa:

IPA: [darˈʧ̑ɨ̃j̃nʦ̑a], AS: [darčỹĩ ̯nca], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. osoba obdarowująca, ofiarodawca

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	darczyńca	darczyńcy
dopełniacz	darczyńcy	darczyńców
celownik	darczyńcy	darczyńcom
biernik	darczyńcę	darczyńców
narzędnik	darczyńcą	darczyńcami
miejscownik	darczyńcy	darczyńcach
wołacz	darczyńco	darczyńcy

kolokacje:

(1.1) anonimowy darczyńca

synonimy:

(1.1) ofiarodawca

wyrazy pokrewne:

rzecz. dar m, darowywanie n, darowanie n

czas. darować, darowywać

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) дарыльшчык m
• hiszpański: (1.1) donante m
• nowogrecki: (1.1) δωρητής m
• rosyjski: (1.1) даритель m

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/darowanie#pl

darowanie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: darować

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	darowanie
dopełniacz	darowania
celownik	darowaniu
biernik	darowanie
narzędnik	darowaniem
miejscownik	darowaniu
wołacz	darowanie

antonimy:

(1.1) niedarowanie

wyrazy pokrewne:

rzecz. darowywanie n, dar m, darczyńca m

czas. darować dk./ndk., darowywać ndk.

etymologia:

(1.1) pol. darować + -anie

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/darowywanie#pl

darowywanie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: darowywać

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	darowywanie
dopełniacz	darowywania
celownik	darowywaniu
biernik	darowywanie
narzędnik	darowywaniem
miejscownik	darowywaniu
wołacz	darowywanie

antonimy:

(1.1) niedarowywanie

wyrazy pokrewne:

czas. darowanie n, dar m, darczyńca m

czas. darowywać ndk., darować dk.

rzecz. darowanie n, dar mrz, darczyńca mos

etymologia:

(1.1) pol. darowywać + -anie

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/darowa%C4%87#pl

darować (język polski)

wymowa:

IPA: [daˈrɔvaʨ̑], AS: [darovać]

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. darowywać)

(1.1) dać komuś coś na własność^[1]

(1.2) zrezygnować z wzięcia, odebrania, wyegzekwowania czegoś^[1]

(1.3) przebaczyć^[1]

odmiana:

(1.1–3) koniugacja IV

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		darować
czas przyszły prosty		daruję	darujesz	daruje	darujemy	darujecie	darują
czas przeszły	m	darowałem	darowałeś	darował	darowaliśmy	darowaliście	darowali
	f	darowałam	darowałaś	darowała	darowałyśmy	darowałyście	darowały
	n	darowałom	darowałoś	darowało
tryb rozkazujący		niech daruję	daruj	niech daruje	darujmy	darujcie	niech darują
pozostałe formy czas zaprzeszły m darowałem był darowałeś był darował był darowaliśmy byli darowaliście byli darowali byli f darowałam była darowałaś była darowała była darowałyśmy były darowałyście były darowały były n darowałom było darowałoś było darowało było forma bezosobowa czasu przeszłego darowano tryb przypuszczający m darowałbym, byłbym darował darowałbyś, byłbyś darował darowałby, byłby darował darowalibyśmy, bylibyśmy darowali darowalibyście, bylibyście darowali darowaliby, byliby darowali f darowałabym, byłabym darowała darowałabyś, byłabyś darowała darowałaby, byłaby darowała darowałybyśmy, byłybyśmy darowały darowałybyście, byłybyście darowały darowałyby, byłyby darowały n darowałobym, byłobym darowało darowałobyś, byłobyś darowało darowałoby, byłoby darowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m darowany darowani f darowana darowane n darowane imiesłów przysłówkowy uprzedni darowawszy rzeczownik odczasownikowy darowanie, niedarowanie

przykłady:

(1.3) Drobnomieszczaństwo rzymskie z okolic placu Hiszpańskiego nie mogło darować cudzoziemskiemu księciu porwania żony szewca^[2].

synonimy:

(1.1) podarować, przeznaczyć

(1.2) odpuścić

(1.3) przebaczyć, wybaczyć

antonimy:

(1.1) odebrać, zabrać, zawłaszczyć

(1.2) ukarać, wyegzekwować

wyrazy pokrewne:

czas. podarować dk., darzyć ndk., darowywać ndk.

przym. darowany

rzecz. dar m, podarunek m, darczyńca m, darowanie n, darowywanie n

etymologia:

pol. dar

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) give; (1.3) forgive
• ukraiński: (1.1) дарувати
• wilamowski: (1.1) sienkia

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1 1,2}  Hasło darować w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Skocz do góry↑ Marian Brandys, Nieznany Książę Poniatowski, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/darowywa%C4%87#pl

darowywać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdarɔˈvɨvaʨ̑], AS: [darovyvać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. darować)

(1.1) aspekt niedokonany od: darować

odmiana:

(1.1) koniugacja VIIIa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		darowywać
czas teraźniejszy		darowuję	darowujesz	darowuje	darowujemy	darowujecie	darowują
czas przeszły	m	darowywałem	darowywałeś	darowywał	darowywaliśmy	darowywaliście	darowywali
	f	darowywałam	darowywałaś	darowywała	darowywałyśmy	darowywałyście	darowywały
	n	darowywałom	darowywałoś	darowywało
tryb rozkazujący		niech darowuję	darowuj	niech darowuje	darowujmy	darowujcie	niech darowują
pozostałe formy czas przyszły m będę darowywał, będę darowywać będziesz darowywał, będziesz darowywać będzie darowywał, będzie darowywać będziemy darowywali, będziemy darowywać będziecie darowywali, będziecie darowywać będą darowywali, będą darowywać f będę darowywała, będę darowywać będziesz darowywała, będziesz darowywać będzie darowywała, będzie darowywać będziemydarowywały, będziemy darowywać będzieciedarowywały, będziecie darowywać będą darowywały, będą darowywać n będę darowywało, będę darowywać będziesz darowywało, będziesz darowywać będzie darowywało, będzie darowywać czas zaprzeszły m darowywałem był darowywałeś był darowywał był darowywaliśmy byli darowywaliście byli darowywali byli f darowywałam była darowywałaś była darowywała była darowywałyśmy były darowywałyście były darowywały były n darowywałom było darowywałoś było darowywało było forma bezosobowa czasu przeszłego darowywano tryb przypuszczający m darowywałbym, byłbym darowywał darowywałbyś, byłbyś darowywał darowywałby, byłby darowywał darowywalibyśmy, bylibyśmy darowywali darowywalibyście, bylibyście darowywali darowywaliby, byliby darowywali f darowywałabym, byłabym darowywała darowywałabyś, byłabyś darowywała darowywałaby, byłaby darowywała darowywałybyśmy, byłybyśmydarowywały darowywałybyście, byłybyściedarowywały darowywałyby, byłyby darowywały n darowywałobym, byłobym darowywało darowywałobyś, byłobyś darowywało darowywałoby, byłoby darowywało imiesłów przymiotnikowy czynny m darowujący, niedarowujący f darowująca, niedarowująca darowujące, niedarowujące n darowujące, niedarowujące imiesłów przymiotnikowy bierny m darowywany darowywani f darowywana darowywane n darowywane imiesłów przysłówkowy współczesny darowując, nie darowując rzeczownik odczasownikowy darowywanie, niedarowywanie

przykłady:

(1.1) Jezu, który litujesz się nad nami i darowujesz nam cały dług…^[1]

wyrazy pokrewne:

czas. podarować dk., darzyć ndk., darować dk.

przym. darowany

rzecz. dar m, podarunek m, darczyńca m, darowanie n, darowywanie n

etymologia:

pol. dar

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: darować

źródła:

1. Skocz do góry↑ Tadeusz Loska SJ, Wszystkie moje źródła są w Tobie: nabożeństwa eucharystyczne : godziny święte-spotkania modlitewne. Tom 1., 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/obdarowa%C4%87#obdarowa%C4%87_(j%C4%99zyk_polski)

obdarować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔbdaˈrɔvaʨ̑], AS: [obdarovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obdarowywać)

(1.1) ofiarować, dać

(1.2) okazać jakieś pozytywne uczucia

czasownik zwrotny dokonany obdarować się (ndk. obdarowywać się)

(2.1) ofiarować sobie coś nawzajem

(2.2) okazać sobie nawzajem jakieś pozytywne uczucia

odmiana:

(1) koniugacja IV

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obdarować
czas przyszły prosty		obdaruję	obdarujesz	obdaruje	obdarujemy	obdarujecie	obdarują
czas przeszły	m	obdarowałem	obdarowałeś	obdarował	obdarowaliśmy	obdarowaliście	obdarowali
	f	obdarowałam	obdarowałaś	obdarowała	obdarowałyśmy	obdarowałyście	obdarowały
	n	obdarowałom	obdarowałoś	obdarowało
tryb rozkazujący		niech obdaruję	obdaruj	niech obdaruje	obdarujmy	obdarujcie	niech obdarują
pozostałe formy czas zaprzeszły m obdarowałem był obdarowałeś był obdarował był obdarowaliśmy byli obdarowaliście byli obdarowali byli f obdarowałam była obdarowałaś była obdarowała była obdarowałyśmy były obdarowałyście były obdarowały były n obdarowałom było obdarowałoś było obdarowało było forma bezosobowa czasu przeszłego obdarowano tryb przypuszczający m obdarowałbym, byłbym obdarował obdarowałbyś, byłbyś obdarował obdarowałby, byłby obdarował obdarowalibyśmy, bylibyśmy obdarowali obdarowalibyście, bylibyście obdarowali obdarowaliby, byliby obdarowali f obdarowałabym, byłabym obdarowała obdarowałabyś, byłabyś obdarowała obdarowałaby, byłaby obdarowała obdarowałybyśmy, byłybyśmyobdarowały obdarowałybyście, byłybyścieobdarowały obdarowałyby, byłyby obdarowały n obdarowałobym, byłobym obdarowało obdarowałobyś, byłobyś obdarowało obdarowałoby, byłoby obdarowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m obdarowany obdarowani f obdarowana obdarowane n obdarowane imiesłów przysłówkowy uprzedni obdarowawszy rzeczownik odczasownikowy obdarowanie, nieobdarowanie

(2) koniugacja IV

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obdarować się
czas przyszły prosty		obdaruję się	obdarujesz się	obdaruje się	obdarujemy się	obdarujecie się	obdarują się
czas przeszły	m	obdarowałem się	obdarowałeś się	obdarował się	obdarowaliśmy się	obdarowaliście się	obdarowali się
	f	obdarowałam się	obdarowałaś się	obdarowała się	obdarowałyśmy się	obdarowałyście się	obdarowały się
	n	obdarowałom się	obdarowałoś się	obdarowało się
tryb rozkazujący		niech się obdaruję	obdaruj się	niech się obdaruje	obdarujmy się	obdarujcie się	niech się obdarują
pozostałe formy czas zaprzeszły m obdarowałem się był obdarowałeś się był obdarował się był obdarowaliśmy się byli obdarowaliście się byli obdarowali się byli f obdarowałam się była obdarowałaś się była obdarowała się była obdarowałyśmy się były obdarowałyście się były obdarowały się były n obdarowałom się było obdarowałoś się było obdarowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego obdarowano się tryb przypuszczający m obdarowałbym się, byłbym się obdarował obdarowałbyś się, byłbyś się obdarował obdarowałby się, byłby się obdarował obdarowalibyśmy się, bylibyśmy się obdarowali obdarowalibyście się, bylibyście się obdarowali obdarowaliby się, byliby się obdarowali f obdarowałabym się, byłabym się obdarowała obdarowałabyś się, byłabyś się obdarowała obdarowałaby się, byłaby się obdarowała obdarowałybyśmy się, byłybyśmy się obdarowały obdarowałybyście się, byłybyście się obdarowały obdarowałyby się, byłyby się obdarowały n obdarowałobym się, byłobym się obdarowało obdarowałobyś się, byłobyś się obdarowało obdarowałoby się, byłoby się obdarowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m obdarowany obdarowani f obdarowana obdarowane n obdarowane imiesłów przysłówkowy uprzedni obdarowawszy się rzeczownik odczasownikowy obdarowanie się, nieobdarowanie się

przykłady:

(1.1) Znamy prawdę o godności człowieka, który został obdarowany Bożym dziecięctwem^[1].

składnia:

(1) obdarować + B. (kogoś) + N. (czymś)

(2) obdarować się + N. (czymś)

wyrazy pokrewne:

rzecz. obdarzanie n, obdarowanie n, obdarowywanie n

czas. obdarowywać ndk.

źródła:

1. Skocz do góry↑ Józef Tischner, Świat ludzkiej nadziei : wybór szkiców filozoficznych 1966–1975, 1975, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/obdarowywa%C4%87#pl

obdarowywać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔbdarɔˈvɨvaʨ̑], AS: [obdarovyvać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. obdarować)

(1.1) zob. obdarować

czasownik zwrotny niedokonany obdarowywać się (dk. obdarować się)

(2.1) zob. obdarować się

odmiana:

(1) koniugacja VIIIa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obdarowywać
czas teraźniejszy		obdarowuję	obdarowujesz	obdarowuje	obdarowujemy	obdarowujecie	obdarowują
czas przeszły	m	obdarowywałem	obdarowywałeś	obdarowywał	obdarowywaliśmy	obdarowywaliście	obdarowywali
	f	obdarowywałam	obdarowywałaś	obdarowywała	obdarowywałyśmy	obdarowywałyście	obdarowywały
	n	obdarowywałom	obdarowywałoś	obdarowywało
tryb rozkazujący		niech obdarowuję	obdarowuj	niech obdarowuje	obdarowujmy	obdarowujcie	niech obdarowują
pozostałe formy czas przyszły m będę obdarowywał, będę obdarowywać będzieszobdarowywał, będzieszobdarowywać będzie obdarowywał, będzie obdarowywać będziemyobdarowywali, będziemyobdarowywać będziecieobdarowywali, będziecieobdarowywać będą obdarowywali, będą obdarowywać f będę obdarowywała, będę obdarowywać będzieszobdarowywała, będzieszobdarowywać będzieobdarowywała, będzie obdarowywać będziemyobdarowywały, będziemyobdarowywać będziecieobdarowywały, będziecieobdarowywać będą obdarowywały, będą obdarowywać n będę obdarowywało, będę obdarowywać będzieszobdarowywało, będzieszobdarowywać będzieobdarowywało, będzie obdarowywać czas zaprzeszły m obdarowywałem był obdarowywałeś był obdarowywał był obdarowywaliśmy byli obdarowywaliście byli obdarowywali byli f obdarowywałam była obdarowywałaś była obdarowywała była obdarowywałyśmy były obdarowywałyście były obdarowywały były n obdarowywałom było obdarowywałoś było obdarowywało było forma bezosobowa czasu przeszłego obdarowywano tryb przypuszczający m obdarowywałbym, byłbym obdarowywał obdarowywałbyś, byłbyś obdarowywał obdarowywałby, byłby obdarowywał obdarowywalibyśmy, bylibyśmyobdarowywali obdarowywalibyście, bylibyścieobdarowywali obdarowywaliby, byliby obdarowywali f obdarowywałabym, byłabymobdarowywała obdarowywałabyś, byłabyśobdarowywała obdarowywałaby, byłaby obdarowywała obdarowywałybyśmy, byłybyśmyobdarowywały obdarowywałybyście, byłybyścieobdarowywały obdarowywałyby, byłyby obdarowywały n obdarowywałobym, byłobymobdarowywało obdarowywałobyś, byłobyśobdarowywało obdarowywałoby, byłoby obdarowywało imiesłów przymiotnikowy czynny m obdarowujący, nieobdarowujący f obdarowująca, nieobdarowująca obdarowujące, nieobdarowujące n obdarowujące, nieobdarowujące imiesłów przymiotnikowy bierny m obdarowywany obdarowywani f obdarowywana obdarowywane n obdarowywane imiesłów przysłówkowy współczesny obdarowując, nie obdarowując rzeczownik odczasownikowy obdarowywanie, nieobdarowywanie

(2) koniugacja VIIIa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obdarowywać się
czas teraźniejszy		obdarowuję się	obdarowujesz się	obdarowuje się	obdarowujemy się	obdarowujecie się	obdarowują się
czas przeszły	m	obdarowywałem się	obdarowywałeś się	obdarowywał się	obdarowywaliśmy się	obdarowywaliście się	obdarowywali się
	f	obdarowywałam się	obdarowywałaś się	obdarowywała się	obdarowywałyśmy się	obdarowywałyście się	obdarowywały się
	n	obdarowywałom się	obdarowywałoś się	obdarowywało się
tryb rozkazujący		niech się obdarowuję	obdarowuj się	niech się obdarowuje	obdarowujmy się	obdarowujcie się	niech się obdarowują
pozostałe formy czas przyszły m będę się obdarowywał, będę się obdarowywać będziesz się obdarowywał, będziesz się obdarowywać będzie się obdarowywał, będzie się obdarowywać będziemy się obdarowywali, będziemy się obdarowywać będziecie się obdarowywali, będziecie się obdarowywać będą się obdarowywali, będą się obdarowywać f będę się obdarowywała, będę się obdarowywać będziesz się obdarowywała, będziesz się obdarowywać będzie się obdarowywała, będzie się obdarowywać będziemy się obdarowywały, będziemy się obdarowywać będziecie się obdarowywały, będziecie się obdarowywać będą się obdarowywały, będą się obdarowywać n będę się obdarowywało, będę się obdarowywać będziesz się obdarowywało, będziesz się obdarowywać będzie się obdarowywało, będzie się obdarowywać czas zaprzeszły m obdarowywałem się był obdarowywałeś się był obdarowywał się był obdarowywaliśmy się byli obdarowywaliście się byli obdarowywali się byli f obdarowywałam się była obdarowywałaś się była obdarowywała się była obdarowywałyśmy się były obdarowywałyście się były obdarowywały się były n obdarowywałom siębyło obdarowywałoś siębyło obdarowywało się było forma bezosobowaczasu przeszłego obdarowywano się tryb przypuszczający m obdarowywałbym się, byłbym się obdarowywał obdarowywałbyś się, byłbyś się obdarowywał obdarowywałby się, byłby się obdarowywał obdarowywalibyśmy się, bylibyśmy się obdarowywali obdarowywalibyście się, bylibyście się obdarowywali obdarowywaliby się, byliby się obdarowywali f obdarowywałabym się, byłabym się obdarowywała obdarowywałabyś się, byłabyś się obdarowywała obdarowywałaby się, byłaby się obdarowywała obdarowywałybyśmy się, byłybyśmy się obdarowywały obdarowywałybyście się, byłybyście się obdarowywały obdarowywałyby się, byłyby się obdarowywały n obdarowywałobym się, byłobym się obdarowywało obdarowywałobyś się, byłobyś się obdarowywało obdarowywałoby się, byłoby się obdarowywało imiesłów przymiotnikowy czynny m obdarowujący się, nieobdarowujący się f obdarowująca się, nieobdarowująca się obdarowujące się, nieobdarowujące się n obdarowujące się, nieobdarowujące się imiesłów przymiotnikowy bierny m obdarowywany obdarowywani f obdarowywana obdarowywane n obdarowywane imiesłów przysłówkowy współczesny obdarowując się, nie obdarowując się rzeczownik odczasownikowy obdarowywanie się, nieobdarowywanie się

wyrazy pokrewne:

rzecz. obdarowanie n, obdarowywanie n, obdarzanie n

czas. obdarować dk.

tłumaczenia:

(1–2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obdarować

…..

https://sjp.pwn.pl/doroszewski/podarek;5473769.html

…..

https://sjp.pwn.pl/slowniki/podarek.html

podarek

podarunek, podarek «to, co się komuś daje na własność w celu sprawienia mu radości, przyjemności»

Synonimy

podarek przestarz.

• prezent

…..

https://sjp.pl/podarek

podarek

to, co się komuś darowuje; prezent; upominek

…..

https://synonim.net/synonim/podarek

• asygnowanie, bratnia dłoń, co łaska, dar, darowanie, darowizna, datek, dofinansowanie,  donacja, dopłacenie, dopłata, dosponsorowanie, dotacja, gościniec, grant, jałmużna, ofiara, podarunek, pomoc, przydział, przyznane środki, przyznanie, składka, subsydium, subwencja,  upominek, wdowi grosz, wsparcie, wspomożenie, zapomoga, zastrzyk finansowy, gratis,  niespodzianka, prezencik, prezent, pamiątka,

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/podarek

podarek (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) to, cosiękomuśdajenawłasnośćzzamiaremsprawieniamuradości, przyjemności^[1]

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podarek	podarki
dopełniacz	podarku	podarków
celownik	podarkowi	podarkom
biernik	podarek	podarki
narzędnik	podarkiem	podarkami
miejscownik	podarku	podarkach
wołacz	podarku	podarki

synonimy:

(1.1) podarunek, dar, upominek

wyrazy pokrewne:

czas.podarować

przym.podarkowy

źródła:

1. Skocz do góry↑  Hasło podarunek w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/podarunek

podarunek (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dar, prezent, to, co się komuś darowuje^[1]

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podarunek	podarunki
dopełniacz	podarunku	podarunków
celownik	podarunkowi	podarunkom
biernik	podarunek	podarunki
narzędnik	podarunkiem	podarunkami
miejscownik	podarunku	podarunkach
wołacz	podarunku	podarunki

synonimy:

(1.1) prezent, upominek, dar

wyrazy pokrewne:

czas. podarować dk., darowywać ndk., darować dk.

przym. podarunkowy

rzecz. dar mrz

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gift
• czeski: (1.1) dárek m

źródła:

1. Skocz do góry↑ SJP.pl.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/podarunek

podarunek

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.daˈru.nɛk/

Noun

podarunek m inan

1. gift

Declension

declension of podarunek

	singular	plural
nominative	podarunek	podarunki
genitive	podarunku	podarunków
dative	podarunkowi	podarunkom
accusative	podarunek	podarunki
instrumental	podarunkiem	podarunkami
locative	podarunku	podarunkach
vocative	podarunku	podarunki

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/podarowa%C4%87#pl

podarować (język polski)

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk.darowywać)

(1.1) daćjakoprezent, dar

(1.2) zrezygnowaćzodebraniakomuśczegoś

(1.3) dokonaćprzebaczenia

odmiana:

(1.1)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1.os.	2.os.	3.os.	1.os.	2.os.	3.os.
bezokolicznik		podarować
czas przyszły prosty		podaruję	podarujesz	podaruje	podarujemy	podarujecie	podarują
czas przeszły	m	podarowałem	podarowałeś	podarował	podarowaliśmy	podarowaliście	podarowali
	f	podarowałam	podarowałaś	podarowała	podarowałyśmy	podarowałyście	podarowały
	n	podarowałom	podarowałoś	podarowało
tryb rozkazujący		niech podaruję	podaruj	niech podaruje	podarujmy	podarujcie	niech podarują
pozostałe formy czas zaprzeszły m podarowałem był podarowałeś był podarował był podarowaliśmy byli podarowaliście byli podarowali byli f podarowałam była podarowałaś była podarowała była podarowałyśmy były podarowałyście były podarowały były n podarowałom było podarowałoś było podarowało było forma bezosobowaczasu przeszłego podarowano tryb przypuszczający m podarowałbym, byłbym podarował podarowałbyś, byłbyś podarował podarowałby, byłby podarował podarowalibyśmy, bylibyśmy podarowali podarowalibyście, bylibyście podarowali podarowaliby, byliby podarowali f podarowałabym, byłabym podarowała podarowałabyś, byłabyś podarowała podarowałaby, byłaby podarowała podarowałybyśmy, byłybyśmy podarowały podarowałybyście, byłybyście podarowały podarowałyby, byłyby podarowały n podarowałobym, byłobym podarowało podarowałobyś, byłobyś podarowało podarowałoby, byłoby podarowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m podarowany podarowani f podarowana podarowane n podarowane imiesłów przysłówkowy uprzedni podarowawszy rzeczownik odczasownikowy podarowanie, niepodarowanie

synonimy:

(1.1) darować, przeznaczyć

(1.2) darować, odpuścić

(1.3) darować, przebaczyć, wybaczyć

wyrazy pokrewne:

czas.darować, darowywać

rzecz.podarekm, podarowanien, podarunekm, darmrz

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) darovat

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/darzenie#pl

darzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [daˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [dažẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: darzyć

wyrazy pokrewne:

czas. darzyć

…..

https://synonim.net/synonim/darzy%C4%87

Synonimy do słowa „darzyć”

• obdarowywać, obdarzać, obdzielać, obsypywać, raczyć, rozdawać, rozdzielać, szafować, dawać,osypywać, przekazywać, przydzielać, wręczać, hojnie obdzielać, darować,  ofiarowywać,  podarować, składać w darze, sprezentować,

…..

https://synonim.net/synonim/darzy%C4%87+si%C4%99

Synonimy do wyrażenia „darzyć się”

• iść, powodzić się, prosperować, szczęścić się, udawać się, układać się, wieść się, iść po czyjejś myśli, układać się szczęśliwie, iść dobrze, stabilizować się, ustalać się, dobrze iść, dopisać,

…..

https://spxvi.edu.pl/indeks/haslo/48115

DARZYĆ SIĘ (9) vb impf

Fleksja

inf	darzyć się
indicativus
praes
sg	pl
3	darzy się	darzą się

praet
sg
3	n	darzyło się

Słstpbrak, Cnnotuje, LindeXVII – XVIIIw.

Znaczenia

• Szczęścić się, udawać się, iść ku lepszemu

Synonimy: fortunić się, poszczęściać się, sporzyć się.

Formacjepochodne: pozdarzyć się, zdarzyć się; podarzać się, pozdarzać się, zdarzać się.

…..

https://sjp.pl/darzy%C4%87

darzyć

przestarzałe: obdarowywać; obecnie w różnych zwrotach, np.:
a) darzyć kogoś zaufaniem – mieć do kogoś zaufanie;
b) darzyć kogoś uczuciem – kochać, lubić kogoś;
c) darzyć kogoś szacunkiem – mieć do kogoś szacunek

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/darzyc;2451255.html

darzyć

1. «żywić do kogoś pozytywne uczucia»

2. daw. «obdarowywać»

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/darzy%C4%87#pl

darzyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdaʒɨʨ̑], AS: [dažyć] wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) czuć do kogoś coś, mieć w stosunku do kogoś jakieś uczucie lub przekonanie

(1.2) przest. obdarowywać kogoś czymś

odmiana:

^[1]koniugacja VIb

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1.os.	2.os.	3.os.	1.os.	2.os.	3.os.
bezokolicznik		darzyć
czas teraźniejszy		darzę	darzysz	darzy	darzymy	darzycie	darzą
czas przeszły	m	darzyłem	darzyłeś	darzył	darzyliśmy	darzyliście	darzyli
	f	darzyłam	darzyłaś	darzyła	darzyłyśmy	darzyłyście	darzyły
	n	darzyłom	darzyłoś	darzyło
tryb rozkazujący		niech darzę	darz	niech darzy	darzmy	darzcie	niech darzą
pozostałe formy czas przyszły m będę darzył, będę darzyć będziesz darzył, będziesz darzyć będzie darzył, będzie darzyć będziemy darzyli, będziemy darzyć będziecie darzyli, będziecie darzyć będą darzyli, będą darzyć f będę darzyła, będę darzyć będziesz darzyła, będziesz darzyć będzie darzyła, będzie darzyć będziemy darzyły, będziemy darzyć będziecie darzyły, będziecie darzyć będą darzyły, będą darzyć n będę darzyło, będę darzyć będziesz darzyło, będziesz darzyć będzie darzyło, będzie darzyć czas zaprzeszły m darzyłem był darzyłeś był darzył był darzyliśmy byli darzyliście byli darzyli byli f darzyłam była darzyłaś była darzyła była darzyłyśmy były darzyłyście były darzyły były n darzyłom było darzyłoś było darzyło było forma bezosobowaczasu przeszłego darzono tryb przypuszczający m darzyłbym, byłbym darzył darzyłbyś, byłbyś darzył darzyłby, byłby darzył darzylibyśmy, bylibyśmy darzyli darzylibyście, bylibyście darzyli darzyliby, byliby darzyli f darzyłabym, byłabym darzyła darzyłabyś, byłabyś darzyła darzyłaby, byłaby darzyła darzyłybyśmy, byłybyśmy darzyły darzyłybyście, byłybyście darzyły darzyłyby, byłyby darzyły n darzyłobym, byłobym darzyło darzyłobyś, byłobyś darzyło darzyłoby, byłoby darzyło imiesłów przymiotnikowy czynny m darzący, niedarzący f darząca, niedarząca darzące, niedarzące n darzące, niedarzące imiesłów przymiotnikowy bierny m darzony darzeni f darzona darzone n darzone imiesłów przysłówkowy współczesny darząc, nie darząc rzeczownik odczasownikowy darzenie, niedarzenie

przykłady:

(1.1) Darzę ją wielkim szacunkiem.

(1.1) Darzy go umiarkowanym zaufaniem.

wyrazy pokrewne:

czas.nadarzyć, przydarzyć, darować, darowywać

rzecz.darzenien, dar

źródła:

1. Skocz do góry↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa, 2012, ISBN 978–83–927277–2-9.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/obdarzenie#pl

obdarzenie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: obdarzyć

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	obdarzenie
dopełniacz	obdarzenia
celownik	obdarzeniu
biernik	obdarzenie
narzędnik	obdarzeniem
miejscownik	obdarzeniu
wołacz	obdarzenie

antonimy:

(1.1) nieobdarzenie

wyrazy pokrewne:

czas. obdarzyć

rzecz. obdarzanie n

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/obdarzanie#pl

obdarzanie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: obdarzać

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	obdarzanie
dopełniacz	obdarzania
celownik	obdarzaniu
biernik	obdarzanie
narzędnik	obdarzaniem
miejscownik	obdarzaniu
wołacz	obdarzanie

antonimy:

(1.1) nieobdarzanie

wyrazy pokrewne:

rzecz. dar m, obdarzenie n, obdarowywanie n, obdarzenie n

czas. obdarzać ndk., obdarzyć dk., obdarowywać ndk., obdarować dk.

etymologia:

(1.1) pol. obdarzać + -anie

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/obdarzyc;2491362.html

obdarzyć — obdarzać

1. «ofiarować komuś coś cennego»

2. «poczuć do kogoś zaufanie, szacunek, miłość»

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/obdarzy%C4%87

obdarzyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔbˈdaʒɨʨ̑], AS: [obdažyć]

znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. obdarzać)

(1.1) dać komuś coś cennego

(1.2) poczuć coś do kogoś (np. szacunek, miłość)

odmiana:

(1.1–2) koniugacja VIb

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obdarzyć
czas przyszły prosty		obdarzę	obdarzysz	obdarzy	obdarzymy	obdarzycie	obdarzą
czas przeszły	m	obdarzyłem	obdarzyłeś	obdarzył	obdarzyliśmy	obdarzyliście	obdarzyli
	f	obdarzyłam	obdarzyłaś	obdarzyła	obdarzyłyśmy	obdarzyłyście	obdarzyły
	n	obdarzyłom	obdarzyłoś	obdarzyło
tryb rozkazujący		niech obdarzę	obdarz	niech obdarzy	obdarzmy	obdarzcie	niech obdarzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m obdarzyłem był obdarzyłeś był obdarzył był obdarzyliśmy byli obdarzyliście byli obdarzyli byli f obdarzyłam była obdarzyłaś była obdarzyła była obdarzyłyśmy były obdarzyłyście były obdarzyły były n obdarzyłom było obdarzyłoś było obdarzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego obdarzono tryb przypuszczający m obdarzyłbym, byłbym obdarzył obdarzyłbyś, byłbyś obdarzył obdarzyłby, byłby obdarzył obdarzylibyśmy, bylibyśmy obdarzyli obdarzylibyście, bylibyście obdarzyli obdarzyliby, byliby obdarzyli f obdarzyłabym, byłabym obdarzyła obdarzyłabyś, byłabyś obdarzyła obdarzyłaby, byłaby obdarzyła obdarzyłybyśmy, byłybyśmy obdarzyły obdarzyłybyście, byłybyście obdarzyły obdarzyłyby, byłyby obdarzyły n obdarzyłobym, byłobym obdarzyło obdarzyłobyś, byłobyś obdarzyło obdarzyłoby, byłoby obdarzyło imiesłów przymiotnikowy przeszły m obdarzony obdarzeni f obdarzona obdarzone n obdarzone imiesłów przysłówkowy uprzedni obdarzywszy rzeczownik odczasownikowy obdarzenie, nieobdarzenie

przykłady:

(1.1) Kolega obdarzył mnie hojnie.

wyrazy pokrewne:

rzecz. obdarzenie n, obdarzanie

czas. obdarzać

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/przydarzyc-sie;2511951.html

przydarzyć się — przydarzać się

«zdarzyć się nieoczekiwanie»

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/nadarzenie#pl

nadarzenie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: nadarzyć

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nadarzenie
dopełniacz	nadarzenia
celownik	nadarzeniu
biernik	nadarzenie
narzędnik	nadarzeniem
miejscownik	nadarzeniu
wołacz	nadarzenie

antonimy:

(1.1) nienadarzenie

wyrazy pokrewne:

czas. nadarzyć

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/nadarzy%C4%87#pl

nadarzyć (język polski)

wymowa:

IPA: [naˈdaʒɨʨ̑], AS: [nadažyć]

znaczenia:

czasownik

(1.1) st.pol. obdarzyć^[1]

czasownik zwrotny nadarzyć się

(2.1) pomyślnie zdarzyć się, przytrafić się przypadkiem

odmiana:

(2.1) koniugacja VIb

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		nadarzyć się
czas przyszły prosty		nadarzę się	nadarzysz się	nadarzy się	nadarzymy się	nadarzycie się	nadarzą się
czas przeszły	m	nadarzyłem się	nadarzyłeś się	nadarzył się	nadarzyliśmy się	nadarzyliście się	nadarzyli się
	f	nadarzyłam się	nadarzyłaś się	nadarzyła się	nadarzyłyśmy się	nadarzyłyście się	nadarzyły się
	n	nadarzyłom się	nadarzyłoś się	nadarzyło się
tryb rozkazujący		niech się nadarzę	nadarz się	niech się nadarzy	nadarzmy się	nadarzcie się	niech się nadarzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m nadarzyłem się był nadarzyłeś się był nadarzył się był nadarzyliśmy się byli nadarzyliście się byli nadarzyli się byli f nadarzyłam się była nadarzyłaś się była nadarzyła się była nadarzyłyśmy się były nadarzyłyście się były nadarzyły się były n nadarzyłom się było nadarzyłoś się było nadarzyło się było forma bezosobowa czasu przeszłego nadarzono się tryb przypuszczający m nadarzyłbym się, byłbym się nadarzył nadarzyłbyś się, byłbyś się nadarzył nadarzyłby się, byłby się nadarzył nadarzylibyśmy się, bylibyśmy się nadarzyli nadarzylibyście się, bylibyście się nadarzyli nadarzyliby się, byliby się nadarzyli f nadarzyłabym się, byłabym się nadarzyła nadarzyłabyś się, byłabyś się nadarzyła nadarzyłaby się, byłaby się nadarzyła nadarzyłybyśmy się, byłybyśmy się nadarzyły nadarzyłybyście się, byłybyście się nadarzyły nadarzyłyby się, byłyby się nadarzyły n nadarzyłobym się, byłobym się nadarzyło nadarzyłobyś się, byłobyś się nadarzyło nadarzyłoby się, byłoby się nadarzyło imiesłów przysłówkowy uprzedni nadarzywszy się rzeczownik odczasownikowy nadarzenie się, nienadarzenie się

wyrazy pokrewne:

czas. darzyć

rzecz. nadarzenie n

uwagi:

por. nadarzyć się

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: obdarzyć

źródła:

1. Skocz do góry↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 306.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/wydarzenie#pl

wydarzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨdaˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [vydažẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) to, cosię stało

(1.2) ważnedokonaniezwiązanezjakąśdziedziną

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wydarzenie	wydarzenia
dopełniacz	wydarzenia	wydarzeń
celownik	wydarzeniu	wydarzeniom
biernik	wydarzenie	wydarzenia
narzędnik	wydarzeniem	wydarzeniami
miejscownik	wydarzeniu	wydarzeniach
wołacz	wydarzenie	wydarzenia

przykłady:

(1.1) Warto byłoby znać tę samą wersję wydarzeń, by nie wpaść przy policji, gdy zostaniemy złapani.

(1.1) Ostatnie wydarzenia powinny wywołać u ciebie traumę, ale kompletnie tego po tobie nie widać.

kolokacje:

(1.1) wydarzenie historyczne • doniosłe wydarzenie • przypominać wydarzenie

(1.2) wydarzenie kulturalne • wydarzenie artystyczne • przełomowe wydarzenie

synonimy:

(1.1) fakt, akcja, sytuacja, zdarzenie

wyrazy pokrewne:

rzecz.zdarzenien, wydarzanien

czas.wydarzyć siędk., zdarzyćdk., zdarzaćndk.

związki frazeologiczne:

łańcuch wydarzeń

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) event; (1.2) event
• arabski: (1.1) ظهورm (ẓuhūr), حدثm (ḥadaṯ)
• baskijski: (1.1) gertaera, gertakizun
• czeski: (1.1) událostf
• dolnołużycki: (1.1) tšojenjen; (1.2) tšojenjen
• duński: (1.1) begivenhedw; (1.2) begivenhedw
• esperanto: (1.1) evento
• francuski: (1.1) événementm, faitm; (1.2) événementm, faitm
• gudźarati: (1.1) ઘટનાf (ghaṭanā)
• hiszpański: (1.1) sucesom, acontecimientom, hechom; (1.2) éxitom, acontecimientom, hechom
• kataloński: (1.1) esdevenimentm; (1.2) esdevenimentm
• niemiecki: (1.1) Ereignisn; (1.2) Errungenschaftf
• nowogrecki: (1.1) γεγονόςn; (1.2) γεγονόςn
• rosyjski: (1.1) происшествиеn, событиеn; (1.2) событиеn
• sanskryt: (1.1) घटनाf (ghaṭanā)
• ukraiński: (1.1) подіяn; (1.2) подіяn
• włoski: (1.1) avvenimento, avventura

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/wydarzenie

wydarzenie

Polish

Pronunciation

Noun

wydarzenien

1. event, incident, occurrence

Declension

declension of wydarzenie

singular	plural
nominative	wydarzenie	wydarzenia
genitive	wydarzenia	wydarzeń
dative	wydarzeniu	wydarzeniom
accusative	wydarzenie	wydarzenia
instrumental	wydarzeniem	wydarzeniami
locative	wydarzeniu	wydarzeniach
vocative	wydarzenie	wydarzenia

Further reading

• wydarzenie in Polish dictionaries at PWN

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/wydarzy%C4%87_si%C4%99#pl

wydarzyć się (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈdaʒɨʨ̑‿ɕɛ], AS: [vydažyć‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• denazal.• zestr. akc.

znaczenia:

czasownik zwrotny dokonany (ndk. wydarzać się)

(1.1) wystąpićjakorzeczywistezjawisko

(1.2) pot.udać się, dobrzewypaść^[1]

przykłady:

(1.1) To się wydarzyło, kiedy jeszcze nie było cię na świecie.

synonimy:

(1.1) mieć miejsce, zdarzyć się, trafić się, przydarzyć się, przytrafić się, być, stać się

wyrazy pokrewne:

rzecz.wydarzenie

czas.wydarzać sięndk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) come about, occur, take place, come up
• francuski: (1.1) advenir
• niemiecki: (1.1) sich ereignen, geschehen, passieren, vorkommen
• wilamowski: (1.1) pasiyn, paosiyn

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/zdarzenie#pl

zdarzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [zdaˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [zdažẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) coś, comiałomiejsce; cozdarzyło się

(1.2) mat.podzbiórprzestrzeniprobabilistycznej, symbolizującypewienzestawwynikóweksperymentu; zob. też zdarzenie losowe (teoria prawdopodobieństwa) w Wikipedii

(1.3) inform.zapiszajściawsystemiekomputerowymokreślonejsytuacji; zob. też zdarzenie (informatyka) w Wikipedii

(1.4) st.pol.wyrok

(1.5) st.pol.przeznaczenie

(1.6) rzecz. odczas.od:zdarzyć

odmiana:

(1.1–5)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zdarzenie	zdarzenia
dopełniacz	zdarzenia	zdarzeń
celownik	zdarzeniu	zdarzeniom
biernik	zdarzenie	zdarzenia
narzędnik	zdarzeniem	zdarzeniami
miejscownik	zdarzeniu	zdarzeniach
wołacz	zdarzenie	zdarzenia

(1.6) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zdarzenie
dopełniacz	zdarzenia
celownik	zdarzeniu
biernik	zdarzenie
narzędnik	zdarzeniem
miejscownik	zdarzeniu
wołacz	zdarzenie

przykłady:

(1.1) Wybuch chloru w fabryce był niebezpiecznym zdarzeniem.

(1.2) Zdarzeniem „w dwóch rzutach monetą choć raz wypadnie orzeł” jest zbiór {(O,R),(R,O),(O,O)}.

(1.3) Pętla obsługi zdarzeń jest elementem każdej aplikacji okienkowej, zwykle ukrytym przed programistą.

kolokacje:

(1.1) niezwykłe zdarzenie • nieoczekiwane zdarzenie

(1.2) zdarzenie elementarne

(1.3) obsługa zdarzeń

synonimy:

(1.1) wydarzenie

(1.2) zdarzenie losowe

antonimy:

(1.6) niezdarzenie

wyrazy pokrewne:

rzecz.wydarzenien

czas.zdarzyć siędk., zdarzać sięndk.

przym.zdarzeniowy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) event, happening; (1.2) event; (1.3) event
• arabski: (1.1) حالةf, حدث, حادث, بروز
• baskijski: (1.1) gertaera, gertakari; (1.2) gertakizun
• czeski: (1.1) událostf
• esperanto: (1.1) okazo, incidento, evento
• francuski: (1.1) événementm
• hiszpański: (1.1) acontecimientom, sucesom; (1.2) eventom, sucesom
• kataloński: (1.1) succésm
• niemiecki: (1.1) Ereignisn
• nowogrecki: (1.1) γεγονόςn
• rosyjski: (1.1) событиеn
• wilamowski: (1.1) gyšichtf
• włoski: (1.1) eventom, fattom, accadutom; (1.2) eventom

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/zdarzenie

zdarzenie

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /zdaˈʒɛɲɛ/

Noun

zdarzenief

1. event, occurrence, happening

Declension

declension of zdarzenie

singular	plural
nominative	zdarzenie	zdarzenia
genitive	zdarzenia	zdarzeń
dative	zdarzeniu	zdarzeniom
accusative	zdarzenie	zdarzenia
instrumental	zdarzeniem	zdarzeniami
locative	zdarzeniu	zdarzeniach
vocative	zdarzenie	zdarzenia

Related terms

• zdarzyć się

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/zdarzyc;2545137.html

zdarzyć

zdarzyć — zdarzać «stać się przyczyną czegoś»

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/zdarzy%C4%87

zdarzyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzdaʒɨʨ̑], AS: [zdažyć] wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) aspekt dokonany od:zdarzać

czasownik zwrotny zdarzyć się

(2.1) aspekt dokonany od:zdarzać się

(2.2) st.pol.udać się

odmiana:

koniugacja VIb

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1.os.	2.os.	3.os.	1.os.	2.os.	3.os.
bezokolicznik		zdarzyć
czas przyszły prosty		zdarzę	zdarzysz	zdarzy	zdarzymy	zdarzycie	zdarzą
czas przeszły	m	zdarzyłem	zdarzyłeś	zdarzył	zdarzyliśmy	zdarzyliście	zdarzyli
	f	zdarzyłam	zdarzyłaś	zdarzyła	zdarzyłyśmy	zdarzyłyście	zdarzyły
	n	zdarzyłom	zdarzyłoś	zdarzyło
tryb rozkazujący		niech zdarzę	zdarz	niech zdarzy	zdarzmy	zdarzcie	niech zdarzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m zdarzyłem był zdarzyłeś był zdarzył był zdarzyliśmy byli zdarzyliście byli zdarzyli byli f zdarzyłam była zdarzyłaś była zdarzyła była zdarzyłyśmy były zdarzyłyście były zdarzyły były n zdarzyłom było zdarzyłoś było zdarzyło było forma bezosobowaczasu przeszłego zdarzono tryb przypuszczający m zdarzyłbym, byłbym zdarzył zdarzyłbyś, byłbyś zdarzył zdarzyłby, byłby zdarzył zdarzylibyśmy, bylibyśmy zdarzyli zdarzylibyście, bylibyście zdarzyli zdarzyliby, byliby zdarzyli f zdarzyłabym, byłabym zdarzyła zdarzyłabyś, byłabyś zdarzyła zdarzyłaby, byłaby zdarzyła zdarzyłybyśmy, byłybyśmy zdarzyły zdarzyłybyście, byłybyście zdarzyły zdarzyłyby, byłyby zdarzyły n zdarzyłobym, byłobym zdarzyło zdarzyłobyś, byłobyś zdarzyło zdarzyłoby, byłoby zdarzyło imiesłów przysłówkowy uprzedni zdarzywszy rzeczownik odczasownikowy zdarzenie, niezdarzenie

przykłady:

(2.1) Może się zdarzyć, że preferencje wyborców będą niewłaściwie interpretowane^[1].

wyrazy pokrewne:

rzecz.zdarzenie n, wydarzenie n

przym.niewydarzony

związki frazeologiczne:

czasem się taki kąsek zdarzy, który palce i gębę poparzy

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektówzobacz listę tłumaczeń w haśle:zdarzać

• rosyjski: (2.1) случиться

źródła:

1. Skocz do góry↑ Owsiak Stanisław, Finanse publiczne, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

Dążyć / Da”/oNZ”/R”+yC’ lub Da”/oN+R”/Z”yC’

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/d%C4%85%C5%BCenie#pl

dążenie (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [dõũ̯žẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • -ni… wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk.chęćrealizacjijakiegośzamiaru, pragnienia

(1.2) książk. rzecz. odczas.od:dążyć

odmiana:

(1.1) lp dążenie, dążenia, dążeniu, dążenie, dążeniem, dążeniu, dążenie; lm dążenia, dążeń, dążeniom, dążenia, dążeniami, dążeniach, dążenia

(1.2) lp jak lm; blm

przykłady:

(1.1) U podstaw jego dążeń leży szczęście i bezpieczeństwo syna.

(1.2) Twoje uparte dążenie do zdobycia stanowiska jest przez niektórych źle postrzegane.

kolokacje:

(1.1) dążenia niepodległościowe

synonimy:

(1.1) dążność, zabiegi

wyrazy pokrewne:

czas.dążyć, podążać

rzecz.dążność

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pursuance of sth, striving for sth, aspiration, pursuit
• interlingua: (1.1) aspiration
• niemiecki: (1.1) Strebenn
• rosyjski: (1.1) стремлениеn

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/d%C4%85%C5%BCno%C5%9B%C4%87#pl

dążność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɔ̃w̃ʒnɔɕʨ̑], AS: [dõũ̯žność], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pragnieniedokonaniaczegoś; dążenie, aspiracja

(1.2) skłonność, tendencja

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dążność	dążności
dopełniacz	dążności	dążności
celownik	dążności	dążnościom
biernik	dążność	dążności
narzędnik	dążnością	dążnościami
miejscownik	dążności	dążnościach
wołacz	dążności	dążności

wyrazy pokrewne:

rzecz.dążenien

czas.dążyćndk.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle:dążenie

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/d%C4%85%C5%BCy%C4%87#pl

dążyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɔ̃w̃ʒɨʨ̑], AS: [dõũ̯žyć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) działaćwkierunkurealizacjidanegocelu

(1.2) rzad.zmierzaćwdanymkierunku, iść, kierować się

odmiana:

(1.1–2) koniugacja VIb

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1.os.	2.os.	3.os.	1.os.	2.os.	3.os.
bezokolicznik		dążyć
czas teraźniejszy		dążę	dążysz	dąży	dążymy	dążycie	dążą
czas przeszły	m	dążyłem	dążyłeś	dążył	dążyliśmy	dążyliście	dążyli
	f	dążyłam	dążyłaś	dążyła	dążyłyśmy	dążyłyście	dążyły
	n	dążyłom	dążyłoś	dążyło
tryb rozkazujący		niech dążę	dąż	niech dąży	dążmy	dążcie	niech dążą
pozostałe formy czas przyszły m będę dążył, będę dążyć będziesz dążył, będziesz dążyć będzie dążył, będzie dążyć będziemy dążyli, będziemy dążyć będziecie dążyli, będziecie dążyć będą dążyli, będą dążyć f będę dążyła, będę dążyć będziesz dążyła, będziesz dążyć będzie dążyła, będzie dążyć będziemy dążyły, będziemy dążyć będziecie dążyły, będziecie dążyć będą dążyły, będą dążyć n będę dążyło, będę dążyć będziesz dążyło, będziesz dążyć będzie dążyło, będzie dążyć czas zaprzeszły m dążyłem był dążyłeś był dążył był dążyliśmy byli dążyliście byli dążyli byli f dążyłam była dążyłaś była dążyła była dążyłyśmy były dążyłyście były dążyły były n dążyłom było dążyłoś było dążyło było forma bezosobowaczasu przeszłego dążono tryb przypuszczający m dążyłbym, byłbym dążył dążyłbyś, byłbyś dążył dążyłby, byłby dążył dążylibyśmy, bylibyśmy dążyli dążylibyście, bylibyście dążyli dążyliby, byliby dążyli f dążyłabym, byłabym dążyła dążyłabyś, byłabyś dążyła dążyłaby, byłaby dążyła dążyłybyśmy, byłybyśmy dążyły dążyłybyście, byłybyście dążyły dążyłyby, byłyby dążyły n dążyłobym, byłobym dążyło dążyłobyś, byłobyś dążyło dążyłoby, byłoby dążyło imiesłów przymiotnikowy czynny m dążący, niedążący f dążąca, niedążąca dążące, niedążące n dążące, niedążące imiesłów przysłówkowy współczesny dążąc, nie dążąc rzeczownik odczasownikowy dążenie, niedążenie

przykłady:

(1.1) W swoich publikacjach dążę do odnalezienia odpowiedzi na pytania nurtujące moich czytelników.

(1.1) Dążył do modernizacji kraju.

wyrazy pokrewne:

rzecz.dążnośćf, dążenien

czas.podążaćndk.

uwagi:

czasownik ten nie należy do słownictwa potocznego

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aspire
• arabski: (1.1) هدف, قصد
• esperanto: (1.1) aspiri
• niemiecki: (1.1) streben
• rosyjski: (1.1) стремиться
• szwedzki: (1.1) syfta
• włoski: (1.1) tendere, aspirare

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/pod%C4%85%C5%BCa%C4%87#pl

podążać (język polski)

owce podążają (1.1) zaczłowiekiem

wymowa:

IPA: [pɔˈdɔ̃w̃ʒaʨ̑], AS: [podõũ̯žać], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) książk.iść, jechać, pośpieszaćwdanymkierunku

odmiana:

(1.1) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1.os.	2.os.	3.os.	1.os.	2.os.	3.os.
bezokolicznik		podążać
czas teraźniejszy		podążam	podążasz	podąża	podążamy	podążacie	podążają
czas przeszły	m	podążałem	podążałeś	podążał	podążaliśmy	podążaliście	podążali
	f	podążałam	podążałaś	podążała	podążałyśmy	podążałyście	podążały
	n	podążałom	podążałoś	podążało
tryb rozkazujący		niech podążam	podążaj	niech podąża	podążajmy	podążajcie	niech podążają
pozostałe formy czas przyszły m będę podążał, będę podążać będziesz podążał, będziesz podążać będzie podążał, będzie podążać będziemy podążali, będziemy podążać będziecie podążali, będziecie podążać będą podążali, będą podążać f będę podążała, będę podążać będziesz podążała, będziesz podążać będzie podążała, będzie podążać będziemy podążały, będziemy podążać będziecie podążały, będziecie podążać będą podążały, będą podążać n będę podążało, będę podążać będziesz podążało, będziesz podążać będzie podążało, będzie podążać czas zaprzeszły m podążałem był podążałeś był podążał był podążaliśmy byli podążaliście byli podążali byli f podążałam była podążałaś była podążała była podążałyśmy były podążałyście były podążały były n podążałom było podążałoś było podążało było forma bezosobowaczasu przeszłego podążano tryb przypuszczający m podążałbym, byłbym podążał podążałbyś, byłbyś podążał podążałby, byłby podążał podążalibyśmy, bylibyśmy podążali podążalibyście, bylibyście podążali podążaliby, byliby podążali f podążałabym, byłabym podążała podążałabyś, byłabyś podążała podążałaby, byłaby podążała podążałybyśmy, byłybyśmy podążały podążałybyście, byłybyście podążały podążałyby, byłyby podążały n podążałobym, byłobym podążało podążałobyś, byłobyś podążało podążałoby, byłoby podążało imiesłów przymiotnikowy czynny m podążający, niepodążający f podążająca, niepodążająca podążające, niepodążające n podążające, niepodążające imiesłów przysłówkowy współczesny podążając, nie podążając rzeczownik odczasownikowy podążanie, niepodążanie

przykłady:

(1.1) Ona się zbliża. Robię dwa kroki w tył. Ona podąża za mną. Jakby nie chciała, żeby odległość między nami się zwiększyła. Idąc wciąż tyłem, potykam się. Upadam na pryzmę śniegu. Alessia kręci głową. – Biedny John. Aż tak się mnie boisz?^[1]

wyrazy pokrewne:

rzecz.podążanien, dążenien

czas.dążyćndk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) go, follow
• arabski: (1.1) أثر (aṯara)
• dolnołużycki: (1.1) slědowaś
• francuski: (1.1) suivre
• hiszpański: (1.1) seguir
• jidysz: (1.1) לאָזן זיך (lozn zich)
• niemiecki: (1.1) nacheilen
• polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
• portugalski: (1.1) seguir
• rosyjski: (1.1) следовать
• suahili: (1.1) fuata
• szwedzki: (1.1) följa
• włoski: (1.1) seguire

źródła:

1. Skocz do góry↑ Tullio Avoledo, Korzenie niebios, 2013

…..

https://sjp.pl/zd%C4%85%C5%BCy%C4%87

zdążyć

1. przybyć gdzieś na czas;
2. skończyć jakąś pracę w określonym czasie; wyrobić się;
3. dotrzymać komuś kroku, np.: Szła tak szybko, że ledwie mógł zdążyć; nadążyć

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/zd%C4%85%C5%BCy%C4%87

zdążyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzdɔ̃w̃ʒɨʨ̑], AS: [zdõũ̯žyć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany

(1.1) przybyćnaumówionągodzinę^[1]

(1.2) skończyćjakąśpracę, zadaniewokreślonymczasie^[1]

(1.3) dotrzymaćkomuśkroku^[1]

odmiana:

(1.1–3) koniugacja VIb

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1.os.	2.os.	3.os.	1.os.	2.os.	3.os.
bezokolicznik		zdążyć
czas przyszły prosty		zdążę	zdążysz	zdąży	zdążymy	zdążycie	zdążą
czas przeszły	m	zdążyłem	zdążyłeś	zdążył	zdążyliśmy	zdążyliście	zdążyli
	f	zdążyłam	zdążyłaś	zdążyła	zdążyłyśmy	zdążyłyście	zdążyły
	n	zdążyłom	zdążyłoś	zdążyło
tryb rozkazujący		niech zdążę	zdąż	niech zdąży	zdążmy	zdążcie	niech zdążą
pozostałe formy czas zaprzeszły m zdążyłem był zdążyłeś był zdążył był zdążyliśmy byli zdążyliście byli zdążyli byli f zdążyłam była zdążyłaś była zdążyła była zdążyłyśmy były zdążyłyście były zdążyły były n zdążyłom było zdążyłoś było zdążyło było forma bezosobowaczasu przeszłego zdążono tryb przypuszczający m zdążyłbym, byłbym zdążył zdążyłbyś, byłbyś zdążył zdążyłby, byłby zdążył zdążylibyśmy, bylibyśmy zdążyli zdążylibyście, bylibyście zdążyli zdążyliby, byliby zdążyli f zdążyłabym, byłabym zdążyła zdążyłabyś, byłabyś zdążyła zdążyłaby, byłaby zdążyła zdążyłybyśmy, byłybyśmy zdążyły zdążyłybyście, byłybyście zdążyły zdążyłyby, byłyby zdążyły n zdążyłobym, byłobym zdążyło zdążyłobyś, byłobyś zdążyło zdążyłoby, byłoby zdążyło imiesłów przysłówkowy uprzedni zdążywszy rzeczownik odczasownikowy zdążenie, niezdążenie

synonimy:

(1.1) niespóźnić się, przyjśćnaczas

(1.2) niespóźnić się, dotrzymaćterminu; pot.wyrobić się

(1.3) dotrzymać kroku, nadążyć

wyrazy pokrewne:

rzecz.zdążenien, zdążanien

czas.zdążaćndk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) be in time, come in time, nie zdążyć na:misssth, come too late; (1.3) keep pace (with sb)
• rosyjski: (1.1) успеть

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1 1,2} Hasło zdążyć w: SJP.pl.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/zd%C4%85%C5%BCy%C4%87

zdążyć

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈz̪d̪ɔ̃(w̃)ʐɨt͡ɕ]

Verb

zdążyć pf (imperfective zdążać)

1. (intransitive) to make it (to reach a place); to be in time

Conjugation

Conjugation of zdążyćpf

singular			plural
person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, n, f
infinitive		zdążyć
future tense	1st	zdążę			zdążymy
	2nd	zdążysz			zdążycie
	3rd	zdąży			zdążą
past tense	1st	zdążyłem	zdążyłam	zdążyliśmy	zdążyłyśmy
	2nd	zdążyłeś	zdążyłaś	zdążyliście	zdążyłyście
	3rd	zdążył	zdążyła	zdążyło	zdążyli	zdążyły
conditional	1st	zdążyłbym	zdążyłabym	zdążylibyśmy	zdążyłybyśmy
	2nd	zdążyłbyś	zdążyłabyś	zdążylibyście	zdążyłybyście
	3rd	zdążyłby	zdążyłaby	zdążyłoby	zdążyliby	zdążyłyby
imperative	1st	niech zdążę			zdążmy
	2nd	zdąż			zdążcie
	3rd	niech zdąży			niech zdążą
anterior adverbial participle		zdążywszy
impersonal past		zdążono
verbal noun		zdążenie

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/zderzyc-sie;2545227.html

zderzyć się — zderzać się

1. «uderzyć o siebie»

2. «o dwóch skrajnościach: zostać zestawionym»

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/zderzenie

zderzenie (język polski)

zderzenie (1.2) dwóchpojazdów

wymowa:

IPA: [zdɛˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [zdežẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas.od:zderzyć

(1.2) gwałtowneuderzeniesięporuszających sięobiektów

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zderzenie
dopełniacz	zderzenia
celownik	zderzeniu
biernik	zderzenie
narzędnik	zderzeniem
miejscownik	zderzeniu
wołacz	zderzenie

(1.2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zderzenie	zderzenia
dopełniacz	zderzenia	zderzeń
celownik	zderzeniu	zderzeniom
biernik	zderzenie	zderzenia
narzędnik	zderzeniem	zderzeniami
miejscownik	zderzeniu	zderzeniach
wołacz	zderzenie	zderzenia

przykłady:

(1.2) W wyniku zderzenia samochód został uszkodzony.

hiperonimy:

(1.2) wypadek

wyrazy pokrewne:

rzecz.zderzakm, zderzaczm, zderzanien

czas.zderzaćndk., zderzyćdk.

przym.zderzeniowy

przysł.zderzeniowo

etymologia:

(1.1–2) pol. zderzyć + -enie

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) crash
• duński: (1.2) sammenstødw, kollisionw
• esperanto: (1.2) kolizio
• hiszpański: (1.2) choquem, colisiónf, impactom
• tuvalu: (1.2) fepakiga

…..

I tak dalej, bo mamy jeszcze podobnie brzmiące Drzeć / DR”eC’, Odzierać / o+DzieR+aC’, Obdzierać / oB+DzieR+aC’, Drżeć / DRZ”/R”eC’, itd…

Zwracam uwagę, na ciągłą wymianę dźwięków zapisywanych znakami a i e, podobnie jak to miało miejsce z tzw. dźwiękami nosowymi zapisywanymi znakami ą/a” i ę/e”…

 W następnej części upowszechnię jeszcze więcej słów związanych znaczeniowo z Pra-Słowiańskim rdzeniem DR i  słowem Dar / DaR, itp.