Uwaga aktualizacja 12.06.2018.
Zdecydowałem się jednak dopisać tu na samym początku wywodzenia kilku dodatkowych słów, tak żeby utrzymać ciąg logiczny i nie mieszać tego z treścią kolejnej części.
W poprzedniej części tego wpisu, na podstawie przykładów ofitzjalnych odtfoszeń i etymologii giermańskiego słowa Drag / DRaG, wykazałem że:
- dwa podstawowe prawa ofitzjalnego jęsykosnaftzfa, czyli tzw. prawo Grimma, inaczej pierwsza niemiecka przesuwka spółgłoskowa, inaczej reguła Raska, jak i tzw. prawo Vernera… DZIAŁAJĄ LUB NIE,.. patrz ofitzjalnie odtfoszone wzorcowe słowa tego tzw. PIE, czyli *dʰerāgʰ- lub *dʰreǵʰ-,
- ofitzjalne etymologie dla tych ofitzjalnie odtfoszonych tzw. PIE *dʰerāgʰ- lub *dʰreǵʰ- zwyczajnie NIE ISTNIEJĄ,..
- żadne słowiańskie odpowiedniki lub słowa pochodne od tych ofitzjalnie odtfoszonych tzw. PIE *dʰerāgʰ- lub *dʰreǵʰ- NIE ZOSTAŁY WYMIENIONE w ofitzjalnych źródłach, które znalazłem i które zacytowałem.
Przypomnę teraz założenia z części pierwszej, które zamierzam teraz udowadniać jedno po drugim:
Po pierwsze udowodnię, że Pra-Słowiański dźwięk zapisywany znakiem T, (a jeszcze wcześniej dźwięk zapisywany znakiem C), w wielu przypadkach był i nadal jest pierwotny względem dźwięku zapisywanego znakiem D. Ten trzykrotnie zniekształcony dźwięk obecnie występujący w słowach w tzw. j. germańskich. Wg ofitzjalnego jęsykosnaftzfa te dźwięki i słowa są i tak starsze, od rzekomo późniejszych (i np. zapożyczonych) ich odpowiedników słowiańskich, których dźwięki zniekształcone jednak nie są,.. czyli mówić po ludzku są DOKŁADNIE TAKIE SAME, jak rzekome wzorce tzw. PIE. Bardzo dziwne,.. ale tako rzecze ofitzjalne jęsykosnaftzfo…
Po drugie w kolejnych wpisach ponownie udowodnię, że było i jest DOKŁADNIE ODWROTNIE, czyli że ofitzjalna wykładnia naukowa, to zwyczajne kłamstwo jest, a Pra-Słowiańskie rdzenie i słowa były i nadal są bezpośrednimi źródłosłowami dla słów istniejących w językach germańskich i nie tylko zresztą w nich.
Po trzecie wykażę, że ofitzjalne jęsykosnaftzfo celowo zupełnie pomija słowiańskie odpowiedniki zniekształconych np. germańskich słów kreolskich w swoich ofitzjalnych etymologiach i fyfotzeniach… bo dojczland, dojczland zawsze musi być uber alles…
A oto poniżej pierwotne źródłosłowy dla słów Drag / DRaG i Draw / DRaW. Najpierw skupię się TYLKO NA PRA-SŁOWIAŃSKICH SŁOWACH, KTÓRE W NAGŁOSIE ZAWIERAJĄ DŹWIĘK ZAPISYWANY ZNAKIEM T. Następnie upowszechnię inne Pra-Słowiańskie słowa, które w nagłosie zawierają dźwięk zapisywany znakiem D… Trochę tego jest, więc podzielę to na kilka części…
Twierdzę, że istnienie Pra-Słowiańskich rdzeni i słów zawierających zarówno dźwięk D, jak i T dowodzi pierwotności języka słowiańskiego, względem rzekomego odtfoszonego języka Pra-Germańskiego, patrz tzw. PIE=PS.
Ponadto ten stan jest doskonale logicznym wytłumaczeniem dlaczego w słowach j. germańskiego, jak Tragen / TRaG+eN, rzekomo nie zaszła tzw. pierwsza niemiecka przesuwka spółgłoskowa,.. ani żadna inna, patrz tzw. prawo Grimma, inaczej reguła Raska. czy tzw. prawo Vernera…
Napisałem rzekomo, bo… logicznie wygląda, że to wszystko zaszło i działa,.. ale nie tak, jak to sobie ofitzjalni jęsykosnaftzy fyfietli i odtfoszyli… Wytłumaczenie tych nielogiczności jest bardzo proste i nie trzeba tu wyginać się i łamać sobie przy tym wielokrotnie kręgosłupa, albo udawać, że problemu nie ma, jak to ofitzjalni jęsykosnaftzy robiom właśnie.
UWAGA!
Twierdzę że niemi Giermańcy raz zapożyczyli sobie Pra-Słowiańskie rdzenie i słowa zaczynające się dźwięk zapisywany znakiem D, a innym razem te zaczynające się dźwiękiem zapisywanym znakiem T,.. by w drodze tych trzech niemieckich zniekształceń otrzymać wszystkie te niemieckie postacie, patrz D>T i T>D… Proste? Pewno, że proste…
A jak by tego było mało, to część poniższych Pra-Słowiańskich rdzeni i słów ma postać tzw. satem,.. a część tzw. kentum, więc jeśli któryś a allo-allo ma już jakiś „bul” głowy, no to teraz dopiero zacznie go łeb boleć, a właściwie pusta bania napierdalać! 🙂
Wg Mię wynika to stąd, że pierwotny wzorzec dźwięków tego tzw. PIE=PS posiadał obie te postacie, które w następstwie kontaktów z innymi ludami i ich językami, zniekształciły się przez uproszczenie, czyli ubezdźwięczniły się, czyli utraciły pierwotną dźwięczność, czyli zkentumizowały się, patrz tzw. rough breathing. Nie dotyczy to jednak Słowian i Naszego Słowiańskiego Języka!
Pisałem już o tym podstawowym zagadnieniu wielokrotnie, a ostatnio udowodniłem jego działanie na przykładzie innego giermańskiego słowa Darstellen / Dar+STeLL+eN, patrz:
Podpowiadam, żeby jeszcze przeczytać sobie i ten wpis, a zwłaszcza komentarze pod nim, patrz:
No to zaczynam, ale po trochu, bo tyle tego dobra jest…
…..
https://sjp.pwn.pl/sjp/targowac-sie;2528826.html
targować się
targowanie (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od: targować
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik targowanie dopełniacz targowania celownik targowaniu biernik targowanie narzędnik targowaniem miejscownik targowaniu wołacz targowanie
- antonimy:
- (1.1) nietargowanie
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wytargowanie n, utargowanie n, targ m, targi nmos, targowe n, targowisko n, targowica ż, Targowica ż, targowiczanin m
- czas. targować ndk., wytargować dk., utargować dk.
- przym. targowy, targowiskowy, targowicki
- tłumaczenia:
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/targ
targ (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kupno i sprzedaż towarów mająca miejsce w wydzielonym miejscu w określone dni tygodnia
- (1.2) miejsce, gdzie dokonuje się transakcji kupna i sprzedaży
- (1.3) spór między sprzedającym, któremu zależy na jak największym zysku, a kupującym, który chce uzyskać jak najniższą cenę
- (1.4) przen. spór, w którym obie strony przekonują się nawzajem do czegoś
- (1.5) zob. targi → hand. wystawa różnych produktów
- odmiana:
- (1.1–4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik targ targi dopełniacz targu targów celownik targowi targom biernik targ targi narzędnik targiem targami miejscownik targu targach wołacz targu targi
- kolokacje:
- (1.2) kupić na targu • odbywa się targ • pojechać na targ • targ niewolników • targ rybny • targ staroci
- synonimy:
- (1.1) jarmark
- (1.2) rynek, bazar, targowisko, bazar
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. targowe n, targowisko m, targi nmos, targowanie n, wytargowanie n, utargowanie n, targowica ż, Targowica ż, targowiczanin m
- czas. targować ndk., wytargować dk., utargować dk.
- przym. targowy, targowiskowy, targowicki
- związki frazeologiczne:
- dobić targu • krakowskim targiem • pchli targ • targ w targu
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) market; (1.2) market
- bułgarski: (1.1) пазар m; (1.2) пазар m
- czeski: (1.2) trhm
- duński: (1.2) torvn
- esperanto: (1.2) bazaro
- francuski: (1.2) marché m
- islandzki: (1.2) torgn
- japoński: (1.1) 市 (いち, ichi); (1.2) 市場 (いちば, ichiba); (1.3) 値段交渉 (ねだんこうしょう, nedan kōshō), 駆け引き (かけひき, kakehiki)
- niemiecki: (1.2) Markt m
- slovio: (1.2) torg (торг)
- ukraiński: (1.1) торгm, ярмарокm
- wilamowski: (1.2) muöḱ m, miök m
- włoski: (1.2) mercato m
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/targ
targ
Polish
Etymology
From Proto-Slavic*tъrgъ.
Pronunciation
Noun
targ minan
- market (spacious site where trading takes place)
Declension
Synonyms
Derived terms
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/t%D1%8Arg%D1%8A
Reconstruction:Proto-Slavic/tъrgъ
Proto-Slavic
Etymology
Of unclear origin. According to some, connected with the word *toržìti (“to seek, look for”). For a semantic parallel compare Hungarian keres (“to seek, look for”) : kereskedelem (“trade, commerce”).
The Latin place-name Tergeste (whence Italian Trieste), first attested around 100 BC (by the Greek geographer Artemidorus of Ephesus), possibly from Venetic, but with the typically Illyrian suffix -est-, has often been derived from a *terg- which is speculated to mean „market” or „marketplace” and to be cognate with the Slavic lexeme.
Noun
*tъ̑rgъ m
- merchandise, commodity, wares
- (by extension) a place were trade is being done; market
Declension
Descendants
- East Slavic: търгъ (tŭrgŭ)
- South Slavic:
References
- Gluhak, Alemko (1993) Hrvatski etimološki rječnik (in Serbo-Croatian), Zagreb: August Cesarec, page 637f
- Vasmer, Max (1964–1973), “торг”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačev O. N., Moscow: Progress
- Verweij, Arno (1994), “Quantity Patterns of Substantives in Czech and Slovak”, in Dutch Contributions to the Eleventh International Congress of Slavists, Bratislava (Studies in Slavic and General Linguistics), volume 22, Editions Rodopi
UWAGA!
„Of unclear origin. According to some, connected with the word *toržìti (“to seek, look for”). For a semantic parallel compare Hungarian keres (“to seek, look for”) : kereskedelem (“trade, commerce”).”
Jak widać ofitzjalne jęsykosnaftzfo jest bezradne, jak dziecko we mgle, jeśli chodzi o dobrą drogę wywiedzenia Pra-Słowiańskiego słowa Targ / TaRG. Nie szkodzi, bo poniżej podaję źródłosłowy dla także i tego słowa, ale tylko te, które mają w nagłosie, czyli zaczynają się dźwiękiem zapisywanym znakiem T. Jeszcze głębsze i starsze źródłosłowy i znaczenia przytoczone zostaną w tej części, w której zacznę podawać Pra-Słowiańskie słowa zaczynające się dźwiękiem zapisywanym znakiem D.
„The Latin place-name Tergeste (whence Italian Trieste), first attested around 100 BC (by the Greek geographer Artemidorus of Ephesus), possibly from Venetic, but with the typically Illyrian suffix -est-, has often been derived from a *terg- which is speculated to mean „market” or „marketplace” and to be cognate with the Slavic lexeme.”
Czyli nazwa miasta Tergeste / Trieste jest pochodzenia Pra-Słowiańskiego! 🙂
Czy już widać, kto i co od kogo i kiedy zapożyczał, hm?
Dla niedowiarków: Old Norse: torg, Danish: torv, Faroese: torg, Icelandic: torg, Norwegian: torg, Swedish: torg, Finnish: tori, Finnish: turku, Latvian: tirgus, Lithuanian: tur̃gus, Estonian: turg
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/tragarz
tragarz
Polish
Pronunciation
Noun
tragarz mpers
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tragarz | tragarze |
| genitive | tragarza | tragarzy |
| dative | tragarzowi | tragarzom |
| accusative | tragarza | tragarzy |
| instrumental | tragarzem | tragarzami |
| locative | tragarzu | tragarzach |
| vocative | tragarzu | tragarze |
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/tragarz
tragarz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, której profesją jest noszenie lub ręczne przewożenie, np. towarów, ciężkiego ekwipunku, lektyki
- (1.2) turyst. uczestnik wyprawy wysokogórskiej lub podróżniczej wynajęty do noszenia ekwipunku
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1–2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tragarz tragarze dopełniacz tragarza tragarzy / rzad. tragarzów[1] celownik tragarzowi tragarzom biernik tragarza tragarzy / rzad. tragarzów narzędnik tragarzem tragarzami miejscownik tragarzu tragarzach wołacz tragarzu tragarze - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tragarz tragarze dopełniacz tragarza tragarzy / rzad. tragarzów celownik tragarzowi tragarzom biernik tragarz tragarze narzędnik tragarzem tragarzami miejscownik tragarzu tragarzach wołacz tragarzu tragarze
- hiperonimy:
- (2.1) belka stropowa
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) porter
- azerski: (1.1) hambal
- hiszpański: (1.1) carguero m
- jidysz: (1.1) טרעגער m
- niemiecki: (1.1) Träger m; (1.2) Träger m
- nowogrecki: (1.1) χαμάλης m
- rosyjski: (1.1) носильщик m
- wilamowski: (1.1) traegier m, tröjer m
- źródła:
- Skocz do góry↑
Hasło tragarz w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - Skocz do góry↑ Hasło tragarz w: Witold Mańczak, Polski słownik etymologiczny, s. 202, Kraków, Polska Akademia Umiejętności, 2017, ISBN 978–83–7676–265–4.
UWAGA!
- Wg ofitzjalnego jęsykoznaftzfa etymologia dla Pra-Słowianskiego słowa Targ / TaRG to: odśwn.trager (od tego równieżwspółcz. niem.Träger)[2]… Przy czym strona dla tego śwn.tragerNIE ISTNIEJE… A oto poniżej mój komentarz i to, co istnieje dla tegowspółcz. niem.Träger…
https://en.wiktionary.org/wiki/Tr%C3%A4ger
Träger
German
Etymology
Pronunciation
Noun
Träger m (genitive Trägers, plural Träger, feminine Trägerin)
- agent noun of tragen; carrier, support
- girder, beam
- strap (of a dress)
- (mathematics) support
Declension
Derived terms
Further reading
- Träger in Duden online
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/tragen#German
tragen
German
Etymology
From Middle High German tragen, from Old High German tragan, from Proto-Germanic *draganą (“to draw, drag”), from Proto-Indo-European *dʰreǵ-, *dʰerāgʰ- (“to draw, pull, drag”). Cognate with Dutch dragen, English draw, drag, Danish drage.
Pronunciation
Verb
tragen (class 6 strong, third-person singular simple present trägt, past tense trug, past participle getragen, past subjunctive trüge, auxiliary haben)
- (transitive) to carry, to take
- (transitive) to hold
- (transitive or intransitive,fashion) to wear (clothing)
- (transitive, agriculture) to produce, to bear, to yield
- (transitive) to support, to maintain
- (intransitive, agriculture) to crop
- (reflexive,finance) to pay for itself
Conjugation
| infinitive | tragen | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | tragend | ||||
| past participle | getragen | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| present | ich trage | wir tragen | i | ich trage | wir tragen |
| du trägst | ihr tragt | du tragest | ihr traget | ||
| er trägt | sie tragen | er trage | sie tragen | ||
| preterite | ich trug | wir trugen | ii | ich trüge | wir trügen |
| du trugst | ihr trugt | du trügest | ihr trüget | ||
| er trug | sie trugen | er trüge | sie trügen | ||
| imperative | trag (du) trage (du) |
tragt (ihr) | |||
| perfect | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| indicative | ich habe getragen | wir haben getragen | subjunctive | ich habe getragen | wir haben getragen |
| du hast getragen | ihr habt getragen | du habest getragen | ihr habet getragen | ||
| er hat getragen | sie haben getragen | er habe getragen | sie haben getragen | ||
| pluperfect | |||||
| indicative | ich hatte getragen | wir hatten getragen | subjunctive | ich hätte getragen | wir hätten getragen |
| du hattest getragen | ihr hattet getragen | du hättest getragen | ihr hättet getragen | ||
| er hatte getragen | sie hatten getragen | er hätte getragen | sie hätten getragen | ||
| future i | |||||
| infinitive | tragen werden | subjunctive i | ich werde tragen | wir werden tragen | |
| du werdest tragen | ihr werdet tragen | ||||
| er werde tragen | sie werden tragen | ||||
| indicative | ich werde tragen | wir werden tragen | subjunctive ii | ich würde tragen | wir würden tragen |
| du wirst tragen | ihr werdet tragen | du würdest tragen | ihr würdet tragen | ||
| er wird tragen | sie werden tragen | er würde tragen | sie würden tragen | ||
| future ii | |||||
| infinitive | getragen haben werden | subjunctive i | ich werde getragen haben | wir werden getragen haben | |
| du werdest getragen haben | ihr werdet getragen haben | ||||
| er werde getragen haben | sie werden getragen haben | ||||
| indicative | ich werde getragen haben | wir werden getragen haben | subjunctive ii | ich würde getragen haben | wir würden getragen haben |
| du wirst getragen haben | ihr werdet getragen haben | du würdest getragen haben | ihr würdet getragen haben | ||
| er wird getragen haben | sie werden getragen haben | er würde getragen haben | sie würden getragen haben | ||
Derived terms
Related terms
Further reading
- tragen in Duden online
UWAGA!
Ofitzjalni jęsykosnaftzy i inni allo-allo, jesteście jak widać tak tragiczni, że szkoda na was i wasz mondrości słów. Słowem Tragiczni / TRaG+iC”Ni, itp zajmę się w kolejnej części tego wpisu. A tym czasem,.. oto mój dźwiękowy komentarz:
🙂
…..
https://sjp.pwn.pl/doroszewski/targac;5506774.html
targać
…..
targać
1. czochrać, wprowadzać nieład we włosach;
2. nieść coś lub wlec z wysiłkiem;
3. szarpać, pociągać
…..
https://pl.wikisource.org/wiki/M._Arcta_S%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego/Targa%C4%87
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Targać
Targać, dok. Targnąć, szarpać, rwać; doprowadzać do nieładu: t. włosy, ubranie, słomę; rozrywać, rozdzierać, łamać; wstrząsać, wzruszać; poniewierać, lekceważyć, łamać, znieważać: t. prawa, obowiązki, przymierze, przysięgę; niszczyć, znieważać, nadwerężać, psuć: t. zdrowie, nerwy; t. ś. = szarpać ś., rzucać ś.; szamotać ś.; szarpać jeden drugiego; porywać ś., rzucać ś. na kogo, na co, odważać ś. na co zuchwale; targnąć ś. na swoje życie = popełnić samobójstwo.
…..
https://sjp.pwn.pl/slowniki/targa%C4%87.html
targać
tar•gać -am, -ają
Synonimy
targać (gniew, niepokój kimś)
targać się (ktoś z kimś)
targać się (pies na łańcuchu)
targać się (na czyn)
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/targa%C4%87
targać
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *tъrgati.
Pronunciation
Verb
targać impf (perfective potargać)
- (transitive) to lug, to jerk, to pull about
Conjugation
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | mpers | manim, minan, f, n | |
| infinitive | targać | |||||
| present tense | 1st | targam | targamy | |||
| 2nd | targasz | targacie | ||||
| 3rd | targa | targają | ||||
| past tense | 1st | targałem | targałam | targaliśmy | targałyśmy | |
| 2nd | targałeś | targałaś | targaliście | targałyście | ||
| 3rd | targał | targała | targało | targali | targały | |
| future tense | 1st | będę targał1 | będę targała1 | będziemy targali1 | będziemy targały1 | |
| 2nd | będziesz targał1 | będziesz targała1 | będziecie targali1 | będziecie targały1 | ||
| 3rd | będzie targał1 | będzie targała1 | będzie targało1 | będą targali1 | będą targały1 | |
| conditional | 1st | targałbym | targałabym | targalibyśmy | targałybyśmy | |
| 2nd | targałbyś | targałabyś | targalibyście | targałybyście | ||
| 3rd | targałby | targałaby | targałoby | targaliby | targałyby | |
| imperative | 1st | — | targajmy | |||
| 2nd | targaj | targajcie | ||||
| 3rd | niech targa | niech targają | ||||
| active adjectival participle | targający | targająca | targające | targający | targające | |
| passive adjectival participle | targany | targana | targane | targani | targane | |
| contemporary adverbial participle | targając | |||||
| impersonal past | targano | |||||
| verbal noun | targanie | |||||
| 1 or: będę targać, będziesz targać etc. | ||||||
UWAGA!
Targati / TaR+GaTi lub TaRG+aTi to postać tzw. kentum. Twierdzę, że postać ta jest wtórna do postaci tzw. satem. Wskazuje na to pierwotny znaczenie rdzenia TeR”/Z„, co zostanie wykazane i dokładnie wytłumaczone na przykładach, w kolejnych częściach tego wpisu.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/t%D1%8Argati
Reconstruction:Proto-Slavic/tъrgati
Proto-Slavic
Etymology
- Per Derksen, possibly cognate with Latin tergō (“to wipe”), with semantic distortion by influence of *dьrgati (“to tear”).
- Per Vasmer, connected with Sanskrit स्तृहति (stṛháti, “to crush”), तृणेढि (tṛṇéḍhi, “shattered, broken”), perfect ततर्ह (tatarha), perf. pass. part. तृढ (tṛḍhá). Doubtfully connected with Latin trahō (“to drag”), Gothic 𐌸𐌰𐌹𐍂𐌺𐍉 (þairkō, “hole”).
- Per Chernykh, from Proto-Indo-European *tergʰ-, extended version of *ter- (“to rub”), cognate with Proto-Slavic *terti, Latin terō.
Verb
*tъrgati ?
- to tear
Inflection
| Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle |
|---|---|---|---|
| *tъrganьje | *tъrgati | *tъrgatъ | *tъrgalъ |
| Participles | ||
|---|---|---|
| Tense | Past | Present |
| Passive | *tъrganъ | *tъržemъ |
| Active | *tъrgavъ | *tъržę |
| Aorist | Present | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
| Singular | *tъrgaxъ | *tъrga | *tъrga | *tъržǫ | *tъržeši | *tъržetь |
| Dual | *tъrgaxově | *tъrgasta | *tъrgaste | *tъrževě | *tъržeta | *tъržete |
| Plural | *tъrgaxomъ | *tъrgaste | *tъrgašę | *tъržemъ | *tъržete | *tъržǫtь |
| Imperfect | Imperative | |||||
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
| Singular | *tъrgaaxъ | *tъrgaaše | *tъrgaaše | — | *tъrži | *tъrži |
| Dual | *tъrgaaxově | *tъrgaašeta | *tъrgaašete | *tъrživě | *tъržita | — |
| Plural | *tъrgaaxomъ | *tъrgaašete | *tъrgaaxǫ | *tъržimъ | *tъržite | — |
| Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle |
|---|---|---|---|
| *tъrganьje | *tъrgati | *tъrgatъ | *tъrgalъ |
| Participles | ||
|---|---|---|
| Tense | Past | Present |
| Passive | *tъrganъ | *tъrgajemъ |
| Active | *tъrgavъ | *tъrgaję |
| Aorist | Present | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
| Singular | *tъrgaxъ | *tъrga | *tъrga | *tъrgajǫ | *tъrgaješi | *tъrgajetь |
| Dual | *tъrgaxově | *tъrgasta | *tъrgaste | *tъrgajevě | *tъrgajeta | *tъrgajete |
| Plural | *tъrgaxomъ | *tъrgaste | *tъrgašę | *tъrgajemъ | *tъrgajete | *tъrgajǫtь |
| Imperfect | Imperative | |||||
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
| Singular | *tъrgaaxъ | *tъrgaaše | *tъrgaaše | — | *tъrgaji | *tъrgaji |
| Dual | *tъrgaaxově | *tъrgaašeta | *tъrgaašete | *tъrgajivě | *tъrgajita | — |
| Plural | *tъrgaaxomъ | *tъrgaašete | *tъrgaaxǫ | *tъrgajimъ | *tъrgajite | — |
Related terms
- *tьrzati (“to tear, to pull”)
Descendants
- Church Slavonic: тръгнѫти (trŭgnǫti, “to pull”)
- East Slavic:
- Old East Slavic: търгати (tŭrgati)
- Russian: расторга́ть (rastorgátʹ, “to cancel, to annul”), 1sg. расто́ргаю (rastórgaju)
- Ukrainian: то́ргати (tórhaty, “to tear, to pull”)
- Old East Slavic: търгати (tŭrgati)
- South Slavic:
- Old Church Slavonic:
- Cyrillic: истръгнѫти (istrŭgnǫti, “to snatch up”)
- Glagolitic: [Term?]
- Bulgarian: тъ́ргам (tǎ́rgam, “to tear, to pull”)
- Serbo-Croatian:
- Slovene: tŕgati (“to tear, to pull”) (tonal orthography), 1sg. tȓgam (tonal orthography)
- Old Church Slavonic:
References
- Černyx, P. Ja. (1999), “терза́ть”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), volume 2, 3rd reprint edition, Moscow: Russkij jazyk, page 238
- Derksen, Rick (2008), “*tъrgati”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 502
- Vasmer, Max (1964–1973), “торга́ть”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačev O. N., Moscow: Progress
UWAGA!
„Per Derksen, possibly cognate with Latin tergō (“to wipe”), with semantic distortion by influence of *dьrgati (“to tear”).”
„Prawdopodobnie pokrewne”,.. No iście niemożliwe, nieprawdaż?! Słowo łacińskie Tergo / Ter+Go zostanie omówione poniżej. Słowem *dьrgati (“to tear”) zajmę się w kolejnych częściach tego wpisu.
„Sanskrit स्तृहति (stṛháti, “to crush”), तृणेढि (tṛṇéḍhi, “shattered, broken”), perfect ततर्ह (tatarha), perf. pass. part. तृढ (tṛḍhá).”
Wg Mię, to Strhati / S+TR+HaTi, to nic innego jak Szturchać / S”+To’R+(c)HaC’, patrz:
https://sjp.pwn.pl/slowniki/szturcha%C4%87.html
szturchnąć — szturchać
Synonimy
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/szturcha%C4%87
szturchać
Polish
Pronunciation
Verb
szturchać impf (perfective szturchnąć)
- (transitive) to nudge, jostle
Conjugation
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | szturchać | |||||
| present tense | 1st | szturcham | szturchamy | |||
| 2nd | szturchasz | szturchacie | ||||
| 3rd | szturcha | szturchają | ||||
| past tense | 1st | szturchałem | szturchałam | szturchaliśmy | szturchałyśmy | |
| 2nd | szturchałeś | szturchałaś | szturchaliście | szturchałyście | ||
| 3rd | szturchał | szturchała | szturchało | szturchali | szturchały | |
| future tense | 1st | będę szturchał1 | będę szturchała1 | będziemy szturchali1 | będziemy szturchały1 | |
| 2nd | będziesz szturchał1 | będziesz szturchała1 | będziecie szturchali1 | będziecie szturchały1 | ||
| 3rd | będzie szturchał1 | będzie szturchała1 | będzie szturchało1 | będą szturchali1 | będą szturchały1 | |
| conditional | 1st | szturchałbym | szturchałabym | szturchalibyśmy | szturchałybyśmy | |
| 2nd | szturchałbyś | szturchałabyś | szturchalibyście | szturchałybyście | ||
| 3rd | szturchałby | szturchałaby | szturchałoby | szturchaliby | szturchałyby | |
| imperative | 1st | — | szturchajmy | |||
| 2nd | szturchaj | szturchajcie | ||||
| 3rd | niech szturcha | niech szturchają | ||||
| active adjectival participle | szturchający | szturchająca | szturchające | szturchający | szturchające | |
| passive adjectival participle | szturchany | szturchana | szturchane | szturchani | szturchane | |
| contemporary adverbial participle | szturchając | |||||
| impersonal past | szturchano | |||||
| verbal noun | szturchanie | |||||
| 1 or: będę szturchać, będziesz szturchać etc. | ||||||
Related terms
UWAGA!
Polskiej strony poświęconej temu słowu, jak i jakiegokolwiek źródłosłowu brak! 😦
…..
„Doubtfully connected with Latin trahō (“to drag”), Gothic 𐌰𐌹𐍂𐌺𐍉 (þairkō, “hole”).”
Zwracam uwagę, że jak coś jakoś ofitzjalnym jęsykosnaftzom nie pasuje,.. no to mogą to sobie opisać, jako np. „Doubtfully connected„, czyli wątpliwie łączone… A że jeden ofitzjalny jęsykosnaftza przeczy innemu… Kto tam przejmowałby się takim drobiazgiem… Prawda, jak uroczo?
Zobaczmy więc sami, co wynika z tego łacińskiego Tergo / TeR+Go, czy Traho / TRaHo.
Zwracam jeszcze uwagę, że dźwięk zapisywany znakiem G był pierwotny wobec dźwięku zapisywanego znakiem H, czyli G>H, patrz np. Gala / GaLa > Hala / HaLa. Jest to też ubezdźwięcznienie, czyli utrata dźwięczności, czyli tzw. kentumizacja, z tym że w obrębie i tak ubezdźwięcznionych dźwięków!
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/tergo#Latin
tergo
Italian
Verb
tergo
Noun
tergo m (plural terghi)
Anagrams
Latin
Alternative forms
Pronunciation
Verb
tergō (present infinitive tergere, perfect active tersī, supine tersum); third conjugation
- Alternative form of tergeō
Inflection
Descendants
Noun
tergō
References
- tergo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tergo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tergo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/tergeo#Latin
tergeo
Latin
Alternative forms
Etymology
From Proto-Indo-European *terg-, extended from *terh₁- (“to rub”) (whence terō).
Pronunciation
Verb
tergeō (present infinitive tergēre, perfect active tersī, supine tersum); second conjugation
Inflection
- In surviving Classical sources, the passive voice is limited to the third-person forms.
Derived terms
Descendants
- Spanish: terger
References
- tergeo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tergeo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tergeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume III, Bern, München: Francke Verlag, page 1071
UWAGA!
From Proto-Indo-European *terg-, extended from *terh₁- (“to rub”) (whence terō).
Czyli wg ofitzjalnej odwrotnej logiki *terh₁- > *terg- > terō,.. czyli od nie wiadomo jakiego dźwięku do dźwięku zapisywanego znakiem G, który potem jakoś zanikł… To i tak jeszcze nic… Przyjrzyjmy się dalej kolejnym dowolnym ofitzjalnym fyfotzeniom…
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/traho#Latin
traho
Latin
Alternative forms
- *tragō (Vulgar Latin)
Etymology
From Proto-Indo-European *tragʰ- (“to draw, drag”) or Proto-Indo-European *dʰregʰ-. Related to Ancient Greek τρέχω (trékhō), English drag, draw, trigger, track [1].
Pronunciation
Verb
trahō (present infinitive trahere, perfect active trāxī, supine tractum); third conjugation
- I drag.
- I trail.
- I extract, withdraw.
- I plunder, squander.
- I draw out, prolong.
- (figuratively) I attract, draw (someone; their attention)
Inflection
Derived terms
Related terms
Descendants
- Albanian: tragë
- Aromanian: trag, tradziri
- Asturian: trayer, traer
- Catalan: traure, treure
- Corsican: trascinà, strascinà
- Dalmatian: trairo, truar
- English: tract
- French: traire
- Friulian: trai
- Galician: traer, traxe
- Italian: trarre
- Mozarabic: tarayére
- Norman: traithe (Jersey)
- Occitan: tréger, traire
- Old French: treire
- Portuguese: trazer, traje
- Romanian: trage, tragere, tărăgăna
- Romansh: trair, trer, trar
- Sicilian: trascinari, strascinari, trainari
- Spanish: traer, traje
- Swedish traktor
- Venetian: traxer, trar, strasinar, stroçegar
References
- traho in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- traho in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- traho in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.5 phrases
UWAGA!
Czyli wg ofitzjalnego jęsykosnaftzfa nie wiadomo, czy to łacińskie słowo Traho / TRaHo pochodzi od From Proto-Indo-European *tragʰ- (“to draw, drag”) or Proto-Indo-European *dʰregʰ-…
Przypominam, że jest różnica między dźwiękami i ich późniejszym zniekształceniami, patrz: D>T =/= T>D…
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/tero#Latin
tero
Latin
Etymology
From Proto-Indo-European *terh₁- (“to rub, rub by twisting, twist, turn”).
See also Scots thraw (“to twist, turn, throw”), Dutch draaien (“to turn”), Low German draien, dreien (“to turn (in a lathe)”), German drehen (“to turn”), Danish dreje (“to turn”), Swedish dreja (“to turn”), Albanian dredh (“to turn, twist, tremble”), Russian тереть (teretʹ, “to rub”).
Pronunciation
Verb
terō (present infinitive terere, perfect active trīvī, supine trītum); third conjugation
Inflection
Derived terms
References
- tero in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tero in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tero in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- tero in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
UWAGA!
Scots thraw (“to twist, turn, throw”), Dutch draaien (“to turn”), Low German draien, dreien (“to turn (in a lathe)”), German drehen (“to turn”), Danish dreje (“to turn”), Swedish dreja (“to turn”), Albanian dredh (“to turn, twist, tremble”), Russian тереть (teretʹ, “to rub”).
Widać, że w tych giermańskich słowach zaszły jednak te wszystkie trzy zniekształcenia, patrz: prawo Grimma, reguła Raska, prawo Vernera, itp! Ciekawostką jest jednak samo słowo Turn / To’RN,.. bo i ono pochodzi z tego samego rdzenia, co te pozostałe słowa. Ponieważ znalazłem w nim jeszcze coś ciekawszego, to jestem zmuszony omówić to w oddzielnym wpisie.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/terg-.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/terh%E2%82%81-
Reconstruction:Proto-Indo-European/terh₁-
Proto-Indo-European
Root
*terh₁-[1]
Derived terms
Some forms reflect a metathesized form *treh₁-.
- *terh₁- (root present)
- *treh₁- (metathesized root present)
- Germanic: *þrēaną
- *térh₁-ye-ti (ye-present)
- Hellenic:
- Ancient Greek: τείρω (teírō)
- Hellenic:
- *treh₁-sḱe-ti
- Germanic: *þreskaną
- *torh₁-
- Hellenic:
- Ancient Greek: τορεύς (toreús)
- Hellenic:
- *tórh₁-mo-s
- *tórh₁-no-s
- Hellenic:
- Ancient Greek: τόρνος (tórnos)
- Hellenic:
- *tréh₁-mn̥
- Hellenic:
- Ancient Greek: τρῆμα (trêma)
- Hellenic:
- *tréh₁-tu-s
- Germanic: *þrēduz
- *tréh₁-ti-s
- Hellenic:
- Ancient Greek: τρῆσις (trêsis)
- Hellenic:
- *tr̥h₁-tó-s
- *térh₁-tro-m
- *tr̥h₁-yō
- Italic:
- Latin: triō, septentriō
- Italic:
- Unsorted formations:
- Armenian:
- Hellenic:
- Indo-Iranian:
- Italic:
- Latin: teres
References
- ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill
- ^ Cheung, Johnny (2007) Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 382
- Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN
- Pokorny, Julius (1959), “ter-, terə-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume III, Bern, München: Francke Verlag, page 1071–1073
- Pokorny, Julius (1959), “terd-, tred-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume III, Bern, München: Francke Verlag, page 1076
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/%C3%BEr%C4%93duz
Reconstruction:Proto-Germanic/þrēduz
Proto-Germanic
Etymology
From *þrēaną + *-þuz. Also corresponds to a hypothetical Proto-Indo-European*treh₁-tu-, *treh₁tus.
Pronunciation
Noun
*þrēduz m
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *þrēduz | *þrēdiwiz |
| vocative | *þrēdu | *þrēdiwiz |
| accusative | *þrēdų | *þrēdunz |
| genitive | *þrēdauz | *þrēdiwǫ̂ |
| dative | *þrēdiwi | *þrēdumaz |
| instrumental | *þrēdū | *þrēdumiz |
Descendants
- Old English: þrǣd
- Old Frisian: thrēd
- Old Saxon: thrād
- Old Dutch: *thrāt
- Old High German: drāt
- Old Norse: þráðr
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/%C3%BEr%C4%93an%C4%85
Reconstruction:Proto-Germanic/þrēaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European*terh₁-
Pronunciation
Verb
*þrēaną
Inflection
| active voice | passive voice | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| 1st singular | *þrēō | *þrēaų | — | *þrēai | *? |
| 2nd singular | *þrēizi | *þrēaiz | *þrē | *þrēazai | *þrēaizau |
| 3rd singular | *þrēidi | *þrēai | *þrēadau | *þrēadai | *þrēaidau |
| 1st dual | *þrēōz | *þrēaiw | — | — | — |
| 2nd dual | *þrēadiz | *þrēaidiz | *þrēadiz | — | — |
| 1st plural | *þrēamaz | *þrēaim | — | *þrēandai | *þrēaindau |
| 2nd plural | *þrēid | *þrēaid | *þrēid | *þrēandai | *þrēaindau |
| 3rd plural | *þrēandi | *þrēain | *þrēandau | *þrēandai | *þrēaindau |
| past tense | indicative | subjunctive | |||
| 1st singular | *þeþrō | *þeþrōį̄ | |||
| 2nd singular | *þeþrōt | *þeþrōīz | |||
| 3rd singular | *þeþrō | *þeþrōī | |||
| 1st dual | *þeþrōū | *þeþrōīw | |||
| 2nd dual | *þeþrōudiz | *þeþrōīdiz | |||
| 1st plural | *þeþrōum | *þeþrōīm | |||
| 2nd plural | *þeþrōud | *þeþrōīd | |||
| 3rd plural | *þeþrōun | *þeþrōīn | |||
| present | past | ||||
| participles | *þrēandz | *þrēanaz | |||
Related terms
Descendants
- Old English: þrāwan
- Old Frisian: thrāia
- Old Saxon: thrāian
- Old Dutch: *thrāien
- Old High German: drāen
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/throw#English
throw
English
Pronunciation
- (UK) enPR: thrō, IPA(key): /θɹəʊ/ [θɾ̪̊əʊ]
- (US) enPR: thrō, IPA(key): /θɹoʊ/ [θɾ̪̊oʊ]
- Rhymes: -əʊ
- Homophone: throe
Etymology 1
From Middle English throwen, thrawen, from Old English þrāwan (“to turn, twist, curl, rack, torture, turn around”), from Proto-Germanic *þrēaną (“to turn”), from Proto-Indo-European *terh₁- (“to rub, rub by twisting, twist, turn”). Cognate with Scots thraw (“to twist, turn, throw”), West Frisian triuwe (“to push”), Dutch draaien (“to turn”), Low German draien, dreien (“to turn (in a lathe)”), German drehen (“to turn”), Danish dreje (“to turn”), Swedish dreja (“to turn”), Albanian dredh (“to turn, twist, tremble”).
Verb
throw (third-person singular simple present throws, present participle throwing, simple past threw, past participle thrown)
- (obsolete,Scotland,Northern England) To twist or turn.
-
A thrown nail.
-
- (transitive) To hurl; to cause an object to move rapidly through the air.
-
throw a shoe; throw a javelin; the horse threw its rider
-
- (transitive) To eject or cause to fall off.
- (transitive) To move to another position or condition; to displace.
-
throw the switch
-
- (ceramics) To make (a pot) by shaping clay as it turns on a wheel.
- (transitive, cricket) Of a bowler, to deliver (the ball) illegally by straightening the bowling arm during delivery.
- (transitive,computing) To send (an error) to an exception-handling mechanism in order to interrupt normal processing.
-
If the file is read-only, the method throws an invalid operation exception.
-
- (sports) To intentionally lose a game.
-
The tennis player was accused of taking bribes to throw the match.
-
- (transitive,informal) To confuse or mislead.
-
The deliberate red herring threw me at first.
-
- (figuratively) To send desperately.
-
Their sergeant threw the troops into pitched battle.
-
- (transitive) To imprison.
-
The magistrate ordered the suspect to be thrown into jail.
-
- To organize an event, especially a party.
- To roll (a die or dice).
- (transitive) To cause a certain number on the die or dice to be shown after rolling it.
- (transitive, bridge) To discard.
- (martial arts) To lift the opponent off the ground and bring him back down, especially into a position behind the thrower.
- (transitive, said of one’s voice) To change in order to give the illusion that the voice is that of someone else.
- (transitive) To show sudden emotion, especially anger.
- (transitive) To project or send forth.
- To put on hastily; to spread carelessly.
- To twist two or more filaments of (silk, etc.) so as to form one thread; to twist together, as singles, in a direction contrary to the twist of the singles themselves; sometimes applied to the whole class of operations by which silk is prepared for the weaver.
- (Can we find and add a quotation of Tomlinson to this entry?)
- (baseball,slang, of a team, a manager, etc.) To select (a pitcher); to assign a pitcher to a given role (such as starter or reliever).
- (transitive) To install a bridge.
Synonyms
- (cause an object to move rapidly through the air): bowl, bung, buzz, cast, catapult, chuck, dash, direct, fire, fling, flip, heave, hurl, launch, lob, pitch, project, propel, send, shoot, shy, sling, toss, whang
- (eject or cause to fall off): eject, throw off
- (move to another position): displace, relocate
- (intentionally lose): take a dive
- See also Thesaurus:throw
Derived terms
- a stone’s throw
- bethrow
- forthrow
- outthrow
- overthrow
- throw a bone to
- throw a fit
- throw a party
- throw away, throw-away
References
Noun
throw (plural throws)
- The flight of a thrown object
- What a great throw by the quarterback!
- The act of throwing something.
- With an accurate throw, he lassoed the cow.
- One’s ability to throw
- He’s got a girl’s throw.
- He’s always had a pretty decent throw.
- A distance travelled; displacement; as, the throw of the piston.
- A piece of fabric used to cover a bed, sofa or other soft furnishing.
- A single instance, occurrence, venture, or chance.
- Football tickets are expensive at fifty bucks a throw.
Derived terms
References
- Krueger, Dennis (December 1982). „Why On Earth Do They Call It Throwing?” Studio Potter Vol. 11, Number 1.[2]
Etymology 2
From Middle English throwe, alteration of thrawe, from Old English þrāwu (“labor pang, agony in childbirth or death”), akin to Old English þrēa (“affliction, pang”), þrōwan (“to suffer”). More at throe.
Noun
throw (plural throws)
- Pain, especially pain associated with childbirth; throe.
- (Can we find and add a quotation of Spenser to this entry?)
- (Can we find and add a quotation of Dryden to this entry?)
- (veterinary) The act of giving birth in animals, especially in cows.
Verb
throw (third-person singular simple present throws, present participle throwing, simple past threw, past participle thrown)
- (transitive, said of animals) To give birth to.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/throe#English
throe
English
Etymology
From Middle English throwe, perhaps from Old English þrēa, þrówian (“suffer”).
Pronunciation
Noun
throe (plural throes)
Synonyms
- See also Thesaurus:agony
- See also Thesaurus:pain
Derived terms
Verb
throe (third-person singular simple present throes, present participle throeing, simple past and past participle throed)
- (transitive) To put in agony.
- (intransitive) To struggle in extreme pain; to be in agony; to agonize.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%C3%BErea#Old_English
þrea
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *þrawō. Cognate with Old High German drō, Old Norse þrá.
Pronunciation
Noun
þrēa f (unchanged except in dative plural þrēawum)
Derived terms
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%C3%BEr%C3%A1
þrá
Icelandic
Etymology
From Old Norse þrá (“a throe; struggle; longing”), from Proto-Germanic *þrawō (“grief; pain; threat”). More at throe.
Pronunciation
Noun
þrá f (genitive singular þrár, nominative plural þrár)
Declension
Derived terms
Verb
þrá (weak verb, third-person singular past indicative þráði, supine þráð)
Adjective
þrá
- strong femininenominativesingular of þrár
- strong neuternominativeplural of þrár
- strong neuteraccusativeplural of þrár
…..
Creating Reconstruction:Proto-Germanic/þrawō
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Germanic/þrawō.
…..
UWAGA! Wiki nie posiada żadnej etymologii dla tego słowa, dlatego w następnej części tego wpisu podam także i jego Pra-Słowiańskie źródłosłowy,.. ale tylko te, które zaczynają się dźwiękiem zapisywanym znakiem T. Na inne, te które zaczynają się dźwiękiem zapisywanym znakiem D,.. trzeba będzie jeszcze trochę poczekać…
SKRBH 
Szturchać nie ma w „etymologiach”, bo by jeszcze wyszło, że „szt” nie jest wcale takie niemieckie.
S”TuRCHaC’
S”o” Tu Ru S”a C’
żę tu ruszać, czyli: dziobać, zębać, żądlić, szydlić, sztychać.
PolubieniePolubienie
To’R, jest raczej od TR”eC’
PolubieniePolubienie
To’R, to raczej przypadkowe skojarzenie i znaczy chyba „czarny” w rozumieniu „ciemny”.
Przy szturchaniu „trzeć” może się kojarzyć, bo występuje czasownik „Ru”, oznaczający najpewniej ogólne działanie, czyli ruch. „Tu” potraktować należy jak „tu” i tu się chyba nic nie zmieniło od zarania.
Na 123 już nie daje mi się pisać . Ania pisała o srebrze.
SReBRo
Z Re BRo – z ruszanego brane, czyli opis techniki pozyskiwania samorodków.
Ale zastanawia południowa wymowa przez L. Zmiękczenie czy inne kojarzenie?
S’LeBRo – zmiękczone „ś” wskazuje na pierwszą opcję. Ale
Z Le BRo – z palenia brane, opisuje już technologię uzyskiwania wytopków albo stopków. podobnie jak przy żelazie, szkle, glasie, złocie.
PolubieniePolubienie
(…) To’R, to raczej przypadkowe skojarzenie i znaczy chyba „czarny” w rozumieniu „ciemny”.(…)
To’R nie jest przypadkowe. W następnym wpisie będzie więcej o TR”eC’, ale i o TRyK+aC’ także. To’R też trykał…
(…) Przy szturchaniu „trzeć” może się kojarzyć, bo występuje czasownik „Ru”, oznaczający najpewniej ogólne działanie, czyli ruch. „Tu” potraktować należy jak „tu” i tu się chyba nic nie zmieniło od zarania. (…)
Wiele zmieniało się, patrz np. Ku, jako Do… itd. Nie leciałbym w sensualne morfemy i o srebrze pisałbym tam, gdzie to zostało zaczęte.
PolubieniePolubienie
. „Nie leciałbym w sensualne morfemy”
Nawet nie wiem, co to jest.😉 Ale sens, to podstawa mowy.
„i o srebrze pisałbym tam, gdzie to zostało zaczęte”
Tu mi trudno cokolwiek napisać A tam, to po prostu rycie w kamieniu.
„To’R nie jest przypadkowe”
Niefortunne sformułowanie. Obaj wiemy, o co chodzi .
PolubieniePolubienie
(…) . „Nie leciałbym w sensualne morfemy” Nawet nie wiem, co to jest.😉 Ale sens, to podstawa mowy. (…)
Sensualny, to raczej ucuciowy i zaprzeczenie logiki, morfemy to wiadomo co, czyli w sumie nie wiadomo nic sensownego, ale za to wiele sensualnego. Adam może Ci zechce wytłumaczyć, bo na Mię nie licz w tej sprawie.
PolubieniePolubienie
Sens rozumiem tak, jak standard logiki wskazuje. Nonsens też. Odbiega to „nieco” od ogólnego, pospolitego rozumienia.
Przy minizdaniach faktycznie logiczny sens trudno zobaczyć, bo brak w nich fleksji. On jednak jest i stanowi o nich.
PolubieniePolubienie
Nie zrozumiałeś, patrz:
(…) Przy szturchaniu „trzeć” może się kojarzyć, bo występuje czasownik „Ru”, oznaczający najpewniej ogólne działanie, czyli ruch. „Tu” potraktować należy jak „tu” i tu się chyba nic nie zmieniło od zarania. (…)
Nie znam czasownika Ro’, a To’, w j. rosyjskim to np. ZDJeS, o ile pamiętam… Jest jeszcze Sio’Da, To’Da, itp.
https://pl.wiktionary.org/wiki/tu
(…)
chorwacki: (1.1) tu, ovdje
czeski: (1.1) tady
dolnołużycki: (1.1) how
rosyjski: (1.1) здесь, тут
(…)
Nie bawię się w takie domniemania. Ja tylko porównuję rdzenie, a nie morfemy i tym bardziej nie wymyślam ich rzekomego znaczenia.
https://en.wikipedia.org/wiki/Morpheme
https://pl.wikipedia.org/wiki/Morfem
A i na psychologiczeskie fonemy też sram, patrz:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy. Jest różnorodnie definiowany, ale zwykle o jego wyróżnianiu ma decydować rozróżnianie dzięki niemu znaczenia wyrazów. Fonem jest pojęciem abstrakcyjnym, realizowanym w rzeczywistej mowie przez głoski. Różne głoski będące realizacjami jednego fonemu to allofony[1].
W literaturze językoznawczej przyjęto konwencję, w której fonemy zapisywane są między tworzącymi nawias ukośnikami, np. /t/, a allofony, czyli rzeczywiste głoski w nawiasach kwadratowych, np. [t][2].
W różnych teoriach językoznawczych zarówno sam termin fonem, jak i pojęcie podstawowej jednostki fonologicznej były definiowane w różny sposób[1]. Rozbudowany system pojęć związanych z fonemem funkcjonował w strukturalizmie, podczas gdy w modelach generatywnych reprezentacja fonemiczna została zastąpiona przez reprezentację fonologiczną[3].
Jedno z ujęć przedstawia fonem jako grupę podobnych do siebie głosek, która jest odróżnialna od pozostałych grup[2]. Za psychologicznym i abstrakcyjnym ujęciem fonemu przemawia fakt, że użytkownicy języka zwykle nie zdają sobie sprawy ze zróżnicowania allofonów, które wymawiają, i są przeświadczeni, że są to te same głoski. Jest to związane również z pismem alfabetycznym, gdzie zwykle jedna litera odpowiada kilku podobnym głoskom, z reguły będącym allofonami jednego fonemu. Przykładowo w polskim alfabecie istnieją odrębne litery dla fonemów /t/ i /d/, nie ma natomiast zróżnicowania w piśmie dla głoski d wymawianej zębowo czy dziąsłowo[4]. Tymczasem fonemy intuicyjnie bywają kojarzone z grafemami[5]. Cechy odróżniające od siebie fonemy nazywane są cechami dystynktywnymi, a różnica charakteryzująca te cechy nazywana jest opozycją[6].
Ponieważ fonem jest bytem abstrakcyjnym realizowanym przez zbiór allofonów, nie można go wymówić, gdyż wymagałoby to równoczesnego wymówienia wielu głosek naraz[2].
Oprócz zestawów fonemów typowych dla danego języka mogą pojawić się w nim, na skutek procesów fonostylistycznych fonemy rezerwowe (potencjalne). Za taki fonem w języku polskim może być w niektórych modelach fonologicznych uznana szwa, nieuznawana za fonem typowy dla tego języka, ale pojawiająca się w nim w mowie szybkiej[7].
Historyczne ujęcia
Samo słowo fonem ma źródłosłów grecki od słowa φωνή, czyli ‘głos’[8], a ukuł je we francuskiej formie phonème Antoni Dufriche-Desgenettes około 1865 roku[9]. Szerzej znane stało się, gdy wygłosił referat na konferencji językoznawczej w 1873 roku. U niego był to przekład funkcjonującego terminu niemieckiego Sprachlaut i oznaczało mniej więcej to, co głoska. Termin ten upowszechnił Louis Havet, a następnie, w 1879 roku, przejął Ferdinand de Saussure, zmieniając znaczenie na bardziej abstrakcyjne. Jego ujęcie było diachroniczne, związane z fonologiczną ewolucją języków[10], przy czym nie było w pełni konsekwentne[11].
W językoznawstwie utrwaliło się znaczenie synchroniczne, które pojęciu fonem nadał Mikołaj Kruszewski[10], ostatecznie odróżniając je od głoski w roku 1879 lub 1880[12] i rozpowszechnił Jan Baudouin de Courtenay. U tego ostatniego fonem oznacza najmniejszą jednostkę foniczną będącą podstawą regularnych alternacji[10], choć z czasem przyjął on podejście psychologistyczne. Zgodnie z nim fonem[a] ma być psychologicznym ekwiwalentem głoski, czyli jej psychicznym wyobrażeniem, które może być realizowane przez różne głoski, w zależności od zmienności diachronicznej i synchronicznej języka[13]. Obaj ci naukowcy byli przedstawicielami tzw. szkoły kazańskiej. Baudouin de Courtenay jest uważany za prekursora mentalizmu. W ich pracach podkreślono, że głoski mają pewne akustyczne cechy fizyczne, podczas gdy fonemy są bytami abstrakcyjnymi, które należy rozróżniać przez te cechy, które zmieniają znaczenie[12].
Wraz z rozwojem fonologii i jej rozdziałem z fonetyką wzmocniło się powyższe podejście[12], przy jednoczesnym odrzuceniu roli psychologicznej na rzecz cech strukturalnych[14]. Jeden z przedstawicieli szkoły praskiej, Roman Jakobson, zdefiniował fonem jako wiązkę cech dystynktywnych. W definiowaniu fonemu zatem zgodnie z tą szkołą należy zestawiać pary minimalne, takie jak prać i brać, gdzie różnica między p a b przesądza o różnym znaczeniu całych słów. Różnice te to może być dźwięczność (jak w parze kra i gra) czy miejsce artykulacji (jak w przypadku słów pory, tory i kory). Nikołaj Trubieckoj jako trzy główne warunki wyróżniania fonemów podał:
Zatem w strukturalizmie przyjmowano definicję mówiącą, że fonem jest najmniejszą segmentalną (linearną) jednostką dystynktywną mowy. W świetle tego, niektórzy przedstawiciele tego nurtu dyftongi, długie samogłoski i afrykaty traktowali jako zestawienia dwóch fonemów[15].
Powyższe ujęcie fonemu rodzi problemy interpretacyjne, gdy cecha dystynktywna między dwoma fonemami zanika w pewnym kontekście. Przykładowo, w słowie chleb fonem /b/ jest realizowany jako [p][12]. Zasada „raz fonemem – zawsze fonemem”[15], mówiąca, że coś, co jest fonemem w jednym przypadku, musi być fonemem w innych, jest typowa dla strukturalizmu. Skoro nie ma wątpliwości, że w języku polskim fonemy /p/ i /b/ są odrębne, w tym przypadku w strukturalizmie przyjmowano, że w tym słowie w istocie występuje fonem /p/. Aby uniknąć problemów wynikających z tego, że w słowie chleb fonem zapisywany przez literę „b” jest inny niż analogiczny fonem w słowie chlebek, gdzie występuje fonem /b/, Trubieckoj wprowadził pojęcie archifonem. W podanym przykładzie zgodnie z tą definicją występuje archifonem P charakteryzowany tylko przez dwie cechy – spółgłoska zwarta i spółgłoska wargowa. Archifonem taki reprezentuje neutralizację cechy dźwięczności, która tworzy kontrast między fonemami /p/ i /b/. Neutralizacja taka może zachodzić tylko wobec cech przybierających dwie wartości (np. dźwięczna – bezdźwięczna), natomiast nie wobec cech przybierających więcej wartości (np. wargowa, zębowa, welarna), zatem nie ma archifonemu łączącego fonemy /p/ i /k/[12].
Kolejnym pojęciem postulowanym przez szkołę praską jest morfofonem, czyli jednostka bardziej złożona, składająca się z fonemów podlegających alternacji w danym morfemie, wraz z ich kontekstami. Przykładowo, w morfemie mrok ostatnim fonemem może być [k], [k’] lub [č][12].
Inną próbą rozwiązania tego problemu na gruncie strukturalizmu było przyjęcie przez Bernarda Blocha koncepcji częściowego nakładania się fonemów. Co prawda, co do zasady allofon może reprezentować tylko jeden fonem, ale pewnych przypadkach dopuszczalne jest częściowe nakładanie się fonemów, tj. jeden z allofonów danego fonemu może być identyczny z jednym z allofonów innego, jeżeli występują w odmiennych kontekstach[12].
Stosunkowo podobne do mentalnego podejścia szkoły praskiej reprezentował Edward Sapir. W jego ujęciu również dany fonem ma podłoże w psychice i może być realizowany różnie w zależności od kontekstu. Zatem angielskie /t/ jest zwykle realizowane jako spółgłoska dziąsłowa (spółgłoska zwarta dziąsłowa bezdźwięczna), ale zawsze jest wymawiane jako spółgłoska zębowa przed frykatywami zębowymi (np. w słowie eighth), jako zadziąsłowa przed zadziąsłowymi (np. w country) czy podniebienno-dziąsłowa przed podniebienno-dziąsłowymi (np. w zbitce that chair). Mimo to, zawsze są to allofony tego samego /t/, pojawiające się w ściśle określonych kontekstach, wzajemnie się wykluczających, a więc komplementarnych. Natomiast mogą wystąpić również allofony fakultatywne, w tym samym kontekście, co ma miejsce, gdy /t/ na końcu wyrazu może być wymawiane jako [t] lub [ʔ][12].
Odmienne od fonologicznego podejście przyjął Daniel Jones, dla którego o wyróżnianiu fonemu decydują podobieństwa fonetyczne dźwięków, a nie cechy fonologiczne (dystynktywne)[16]. W amerykańskim strukturalizmie ukształtowanym przez Leonarda Bloomfielda, również przeważało podejście odrzucające mentalizm i definiujące fonemy na podstawie klas cech dźwiękowych, jednak także podkreślające abstrakcyjny ich charakter. Wyjątkiem były poglądy Sapira[12]. Amerykańscy strukturaliści odrzucali również koncepcję archifonemu[3].
Podejście Jonesa było krytykowane przez innych strukturalistów, którzy twierdzili, że część z wyróżnianych przez niego fonemów to w istocie zbitki kilku fonemów, a za ich wyróżnianiem przemawia jedynie tradycja związana z pisownią. W tym modelu występuje hierarchia jednostek dystynktywnych: fonem – jednostka minimalna, centrem jednostka dystynktywna zbudowana z jednego lub kilku fonemów, tworząca centrum sylaby, marginem jednostka dystynktywna zbudowana z jednego lub kilku fonemów, tworząca margines sylaby, sylabem jednostka dystynktywna zbudowana z jednego lub kilku fonemów, tworząca całą sylabę. W tym systemie zaproponowane przez Jonesa i Gimsona 20 fonemów samogłoskowych Received Pronunciation, to w istocie centremy[17].
Zupełnie odmienne podejście od językoznawstwa strukturalistycznego przyjęto w modelu generatywnym. W celu uniknięcia sprzecznych z intuicją wniosków, że pary polskich słów takie jak grad i grat, będąc homofonami, mają dokładnie taką samą reprezentację fonemiczną, tj. /grat/, pojęcie to zastąpiono przez reprezentację fonologiczną[3]. W tej reprezentacji słowa te wyglądają odmiennie: /grad/ i /grat/ i dopiero fonologiczna reguła ubezdźwięczniania spółgłosek przed pauzą powoduje, że reprezentacja fonetyczna w obu przypadkach wygląda tak samo: [grat][18]. W praktyce oznacza to, że fonemy w rozumieniu fonologii generatywnej często odpowiadają morfofonemom w rozumieniu szkoły praskiej[19].
W językoznawstwie kognitywnym niektórzy badacze postulują wyróżnianie dystynktywnych klas dla dźwięków zbliżonych do tradycyjnego pojęcia fonemu, podczas gdy inni twierdzą, że głoski podporządkowane są ich znaczeniu w całych słowach. Związane jest to z zacieraniem różnic między współczesną fonologią a fonetyką w takich modelach, jak exemplar phonology, zatem skoro dźwięki mowy tworzą akustyczne kontinuum, zgodnie z tym podejściem również ich fonologiczne reprezentacje powinna charakteryzować ciągłość. Modele zachowujące wyróżnianie fonemów zakładają, że użytkownicy języka przechowują w umyśle fonemy jako abstrakcyjne, schematyczne reprezentacje wszystkich ich allofonów, przy czym w mowie są one modyfikowane przez kontekst fonetyczny. Taki wyabstrahowany od rzeczywistych głosek fonem jest prototypem, a poszczególne rzeczywiste allofony są do niego porównywane. W exemplar phonology zakładane jest, że fonem odpowiada najczęstszym zachowywanym w umyśle przykładom dźwięków[20].
Fonemy języka polskiego
W zależności od przyjętych kryteriów, w języku polskim liczba fonemów bywa określana od 31 do 42. Kontrowersje dotyczą głównie statusu spółgłosek wargowych miękkich, które mogą być uznawane za fonemy (np. /p’/) lub zbitki fonemów (np. /p/+/j/) i samogłosek nosowych, a nawet spółgłosek zwarto-szczelinowych[21]. Od czasów Baudouina de Courtenay istnieje również spór, czy w języku polskim i oraz y są odrębnymi fonemami, czy też różnymi allofonami tego samego fonemu, a ich wymowa zależy od miękkości spółgłoski poprzedzającej[10].
Jan Baudouin de Courtenay wyróżniał następujące fonemy języka polskiego: p, b, m, f, w, t, d, n, s, z, c, dz, ł, sz, ż, cz, dż, r, k, g, ch, j, p’, b’, m’, f’, w’, (t’), (d’), ń, ś, ź, ć, dź, l, k’, g’, ch’, u, o, ą wymawiane õ, a, ą wymawiane ã, i, e, ę, rz odróżniające się od ż lub sz tylko w gwarach[22].
…..
Tak przy okazji, to jest jeden z najbardziej zdebilałych tekstów, jakie w życiu czytałem. Także powtórzę. Sram na morfemy, fonemy i ich przemondrzałych wynalazców i wyznawców i badam tylko Pra-Słowiańskie rdzenie, a żadem żabojad nie będzie mi tu nauczał Mię, jak coś jest lub nie jest po słowiańsku, kapisz? 🙂
PolubieniePolubienie
Albo żartujesz, albo faktycznie nie zrozumiałeś.
Naprawdę nie znasz czasownika Ro”? Przecież już o tym mówiliśmy.
PolubieniePolubienie
Jakiś przykład?
PolubieniePolubienie
Rą bać,
Ro bić,
t Rą bić
p Rą d
Rę ka
Ra b
o Ra ć
p Ra ć
s Ra ć
b Ra ć
g Ra ć
Ry ć
Ra d.
Czasownik Li też już w polszczyźnie samodzielnie nie występuje.
PolubieniePolubienie
A gdzie tu jest czasownik Ro’, hm?
Idźmy dalej, zgodnie z tą logikąm to czasownikiem jest sam dźwięk zapisywany znakiem R, czyli np. słowo RoD i rdzeń RD,.. to 2 czasowniki. Jeden to czasownik R, a drugi to czasownik D… 😉
PolubieniePolubienie
Czemu przypinasz mi fonemy? Pierwszy o nich wspomniałeś. Potem do nich nawiązywałeś a teraz chcesz dyskutować. Zwykłe przypinanie łatki.
Mnie one nie interesują. Pomijają celowość wypowiedzi, więc ignorują siłę sprawczą. Zajmują się „trzeszczeniem głośnika” .
Już lepiej zwrócić uwagę na muzykę. Utrzymanie tonacji. Wynika ono z celowości i stanowi o melodii języka.
Znaczenie sylab/minisłów jest jednak najważniejsze bo stanowi o wypowiedzi. I to jest właśnie podstawa rdzeniowania. Znaczenia najstarszych rdzeni możemy się jedynie domyślać a pomocnym w tym narzędziem jest inżynieria wsteczna.
PolubieniePolubienie
(…) Czemu przypinasz mi fonemy?(…)
A niby gdzie, hm?
(…) Pierwszy o nich wspomniałeś. (…)
Fakt.
(…) Potem do nich nawiązywałeś a teraz chcesz dyskutować. (…)
A niby gdzie chcę np. o nich dyskutować, hm?
(…) Zwykłe przypinanie łatki. (…)
A niby gdzie i jak? Fonemy, są jak morfemy, a to, co zaczynasz pisać jest jak sensualne morfemy… To jedynie zestawienie tych danych. Boli? Pewno, że boli, dlatego oszczegam, żeby nie iść tą drogą, bo to sensualna lipa jest…
(…) Mnie one nie interesują. Pomijają celowość wypowiedzi, więc ignorują siłę sprawczą. Zajmują się „trzeszczeniem głośnika” . (..)
Dokładnie, ale to nie one zajmują się, a sensualni naukaftzy, którzy o nich rozprawiają…
(…) Już lepiej zwrócić uwagę na muzykę. Utrzymanie tonacji. Wynika ono z celowości i stanowi o melodii języka. (…)
Prawda, i to dlatego ja badam rdzenie Pra-Słowiańskie, o czym już wielokrotnie pisałem.
(…) Znaczenie sylab/minisłów jest jednak najważniejsze bo stanowi o wypowiedzi. I to jest właśnie podstawa rdzeniowania.(…)
Nieprawa, patrz np. KRK, SMRT, HRSTK, GRD, itp. To są słowa w j. słowackim, chorwackim, itp. Powtarzam, rdzenie to samogłoski, a sylaby to spółgłoski.
(…) Znaczenia najstarszych rdzeni możemy się jedynie domyślać a pomocnym w tym narzędziem jest inżynieria wsteczna. (…)
Ja nie domyślam się, ja porównuję i wyciągam wnioski. Nie wiem, co to jest „inżynieria wsteczna”…
PolubieniePolubienie
„Nieprawa, patrz np. KRK, SMRT, HRSTK, GRD, itp. To są słowa w j. słowackim, chorwackim, itp. Powtarzam, rdzeń to samogłoski, a sylaby to spółgłoski.”
A co, jeśli to obecnie utrwalony błąd odczytu wcześniejszego zapisu? Wszak w polskim języku takie rzeczy się dzieją.
Rozumiem, że traktujesz tutaj K jako samogłoskę a Ka jako sylabę?
„Fonemy, są jak morfemy, a to, co zaczynasz pisać jest jak sensualne morfemy… ”
Spójrz na to inaczej: coś musi być na rzeczy, skoro już ktoś wcześniej próbował to zrozumieć.
Próbujemy zatem i my. (p Ro’ ba)😉
„oszczegam, żeby nie iść tą drogą, bo to sensualna lipa jest…”
Sprawdź, czy minizdania poddają się rozbiorowi logicznemu. Ja sprawdzałem na szybko i były prawdziwe.
„Ja nie domyślam się, ja porównuję i wyciągam wnioski”
Czyli się właśnie domyślasz, gdyż na tym to polega.
„nie one zajmują się, a sensualni naukaftzy, którzy o nich rozprawiają”
Święta racja.😂
„Boli? Pewno, że boli”
Niby czemu? Najwyżej się zdziwię a prędzej zaciekawię. Po to tu jestem.
PolubieniePolubienie
(…) A co, jeśli to obecnie utrwalony błąd odczytu wcześniejszego zapisu? (…)
Nie rozumiem, jaki błąd i jaki wcześniejszy zapis?
(…) Wszak w polskim języku takie rzeczy się dzieją. (…)
Jakie rzeczy?
(…) Rozumiem, że traktujesz tutaj K jako samogłoskę a Ka jako sylabę? (…)
A czy Ty traktujesz K jako sylabę, a Ka, jako samogłoskę, albo spółgłoskę? O czym tu jest mowa, bo nie rozumiem?
(…) Spójrz na to inaczej: coś musi być na rzeczy, skoro już ktoś wcześniej próbował to zrozumieć. Próbujemy zatem i my. (p Ro’ ba)😉 (…)
Zrozumieć, co i jak, przez sensualizowanie filozofivzne niewiadomo czego? Powtarzam, jak próbuję zrozumieć Pra-Słowiańskie rdzenie. Nie znam rdzenia Ro’, ani takiego czasownika…
(…) Sprawdź, czy minizdania poddają się rozbiorowi logicznemu. Ja sprawdzałem na szybko i były prawdziwe. (…)
Przepraszam, ale mnie zajmują rdzenie Pra-Słowiańskie. Jeśli chcesz poddawać zbiorowi logicznemu te tzw. minizadania, ok, ale mnie to nie zajmuje, cokolwiek to jest.
(…) Czyli się właśnie domyślasz, gdyż na tym to polega.(…)
Powtarzam: „Ja nie domyślam się, ja porównuję i wyciągam wnioski”
(…) „nie one zajmują się, a sensualni naukaftzy, którzy o nich rozprawiają” Święta racja.😂 (…)
No właśnie, no to nie idź tą drogą…
(…) „Boli? Pewno, że boli” Niby czemu? Najwyżej się zdziwię a prędzej zaciekawię. Po to tu jestem. (…)
I oto chodzi! 🙂
PolubieniePolubienie
„Zrozumieć, co i jak, przez sensualizowanie filozofivzne niewiadomo czego? ”
Sorki ale już nie wiem, o co Ci chodzi.
„Powtarzam, jak próbuję zrozumieć Pra-Słowiańskie rdzenie. Nie znam rdzenia Ro’, ani takiego czasownika…”
A jaki znasz rdzeń z samogłoską R?
„A czy Ty traktujesz K jako sylabę, a Ka, jako samogłoskę, albo spółgłoskę? O czym tu jest mowa, bo nie rozumiem?”
Oj, zamotałeś a teraz udajesz Greka . Jeśli nie, to wytłumacz. Nie tylko ja chcę wiedzieć.
„Nie rozumiem, jaki błąd i jaki wcześniejszy zapis?”
Dobrze rozumiesz. Niedawno sam to wykazywałeś a teraz to walisz w …
„Jakie rzeczy?”
Mój ulubiony przykład:
dżdż- taki zapis i taka wymowa hiperpoprawnych bąbkonosych. A powinna być:
dyżdż ew. deżdż, tudzież d żdż, czyli bardziej po chorwacku.
To samo z dżdżownicą.
Zapisy samych spółgłosek były w przeszłości stosowane. I w wincza I w Egipcie. Samogłoski trzeba było sobie dośpiewać. To samo trzeba zrobić przy KRK. Nie dośpiewasz? Sens pozostaje ten sam .
PolubieniePolubienie
(…) Sorki ale już nie wiem, o co Ci chodzi. (…)
O to o czym piszesz, patrz np. czasownik Ro’, czyli sensualne morfemy (co wg Mię = inne fonemy)
(…) A jaki znasz rdzeń z samogłoską R?(…)
Znam. A Ty znasz odmianę czasownika Ro’? Czy to coś takiego, patrz:
Ja Ro’+Mie”/eM
Ty Ro’+MieS”
On, Ona, Ono Ro’
My Ro’+MieMy
Wy Ro’+MieCie
Oni, One Ro’+Mia”/oM
A co ten czasownik oznacza, hm?
(…) Oj, zamotałeś a teraz udajesz Greka . Jeśli nie, to wytłumacz. Nie tylko ja chcę wiedzieć. (…)
Zamotałeś co, czy kogo i jak? Ile razy mam pisać, rdzeń to samogłoski, patrz MR, MRC/T, S+MRC/T, itd
(…)Dobrze rozumiesz. (…)
Aha…
(…) Niedawno sam to wykazywałeś a teraz to walisz w … (…)
Aha…
(…) Mój ulubiony przykład:
dżdż- taki zapis i taka wymowa hiperpoprawnych bąbkonosych. A powinna być:
dyżdż ew. deżdż, tudzież d żdż, czyli bardziej po chorwacku.
To samo z dżdżownicą. (…)
A teraz zrób to samo z cyrylicą i głagolicą. Zapis jest wtórny wobec wymowy, ale o tym zapomniałam, hm?
(…) Zapisy samych spółgłosek były w przeszłości stosowane. I w wincza I w Egipcie. Samogłoski trzeba było sobie dośpiewać. To samo trzeba zrobić przy KRK. Nie dośpiewasz? Sens pozostaje ten sam . (…)
O Egipcie i jego piśmie, a tym bardziej o Vinca i znakach tej kultury mam wiedzę niewielką, więc ja na ten temat rozmawiać nie będę. Uważam, że odlatujesz w kolejne rejony, gdzie sensualność jest jedyną miarą wszechrzeczy. Mię tam nie znajdziesz.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pismo_hieroglificzne
Co do Krk, to chyba jesteś jedyny, który sobie coś tu dośpiewuje, patrz:
https://en.wikipedia.org/wiki/Krk
https://en.wikipedia.org/wiki/Krk_(town)
https://en.wikipedia.org/wiki/Vrbnik
Powtarzam, zejdźmy na ziemię i porównujmy, a nie odtfaszajmy, czy sensualistycznie dywagujmy domniemując…
PolubieniePolubienie
Jedyny?
Czyli prekursor, awangarda, pionier, badacz, odkrywca…😄
Tak trzymać!😉
PolubieniePolubienie
a dzierżyć , drążyć, drażnić , dręczyć, to chyba też od tego ?
PolubieniePolubienie
Poczekaj na następny wpis i na kolejne…
PolubieniePolubienie