138 Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 08

„Polish Etymology From German Zitze.”

https://pl.wikipedia.org/wiki/Gruczo%C5%82_mlekowy_cz%C5%82owieka

Gruczoł mlekowy (łac. glandula lactifera) lub sutkowy (łac.  glandula mammaria), pot. pierś – największy gruczoł skórny człowieka, jeden z parzystych narządów, rozwijający się u kobiet w okresie pokwitania. Gruczoł mlekowy jest nazywany  sutkiem  (łac. mamma), jednak określenie „sutek” bywa również traktowane jako synonim brodawki sutkowej^[1], która jest częścią tego gruczołu, bezpośrednio wydzielającą mleko. (…)

Dziecko ssące sutek matki

---

UWAGA!!!

Twierdzenie, że rzekomo Pra-Słowianie zapożyczyli sobie słowa powiązane ze ssaniem, od jakichś niemych ludzi, których kreolski język jest jednym z najbardziej zniekształconych języków, spośród wszystkich języków tzw. IE, uważam nie tylko na typowy nazistowski debilizm, ale za bardzo osobistą obelgę.

Do porównania:

https://www.academia.edu/37320163/The_expansion_of_the_Indo-European_languages

The expansion of the Indo-European languages

Frederik Kortlandt #322 (2018)

(…) Haak & al. admit that the present-day people with the greatest affinity to the Corded Ware are distributed in north-eastern Europe, which led Klejn to suggest the possibility that the alleged Yamnaya genetic component is hardly Yamnaya in origin but originated in the populations of northern Europe, from where it spread both to the steppes and to the cultures of central Europe.
(…)
The influx of non-local people from northern Eurasia may be identified with the expansion of the Finno-Ugrians, who came into contact with the Indo-Europeans as a result of the eastward expansion of the latter in the fourth millennium. This was long before the split between Balto-Slavic and Indo-Iranian. In the Late Neolithic there was „a further population movement into the regions surrounding the Baltic Sea” that was „accompanied by the first evidence of extensive animal husbandry in the Eastern Baltic”, which „suggests import of the new economy by an incoming steppe-like population independent of the agricultural societies that were already established to the south and west of the Baltic Sea.” (Mittnik & al. 2018). These may have been the ancestors of Balto-Slavic speakers. At a later stage, the Corded Ware horizon spread eastward, giving rise to farming ancestry in Eastern Baltic individuals and to a female gene-flow from the Eastern Baltic into Central Europe (ibidem). It is generally assumed that Germanic and Baltic developed from contiguous Indo-European dialects. Reconsidering the chronological relationships, I have come to the conclusion that this view cannot be correct because Balto-Slavic had not yet diverged from Indo-Iranian at the time when the ancestors of the Germanic tribes separated from their eastern neighbors. I now think that the order in which the attested branches of Indo-European left the original homeland in the Russian steppe was the following (cf. Kortlandt 2010: 1-6 and 47-50):

1. Anatolian, 2. Tocharian, 3. Italo-Celtic (cf. Kortlandt 2007: 149-157), 4. Germanic, 5. „Temematic” (cf. Holzer 1989, Kortlandt 2010: 73-80), 6. Balkan languages (Greek, Phrygian, Armenian, Thracian, Albanian, in this order), 7. Balto-Slavic, 8. Indo-Iranian (cf. Kuzmina 2007: 220-223).

The earliest contacts between Germanic and Balto-Slavic speakers can be dated to the early Middle Ages. Saskia Pronk-Tiethoff has made clear that there are no Proto-Germanic loanwords in Proto-Slavic because „the two homelands were at best about 900 kilometres removed from each other” (2013: 72). The Proto-Germanic homeland can be identified with the area between the Erzgebirge, the Thuringian Forest, the Harz and the river Elbe (cf. Udolph 1994: 925f.) and the Proto-Slavic homeland with historical Galicia (cf. Udolph 1979: 619-623).

There were two waves of early Germanic loanwords into Slavic, one from the Goths in the south and the other from the Germans in the west (cf. Pronk-Tiethoff 2013: 217-273). These can be identified with the early Slavic expansions to the south and to the west, respectively (cf. Kortlandt 2011: 149). There is no evidence for earlier contact between Germanic and Slavic speakers and there are no traces of an earlier Germanic presence east of the river Elbe. It appears that the Balts never came into direct contact with Germanic tribes because the Lechitic (Polish + Pomoranian + Polabian) migration to the northwest intervened (cf. Udolph 1979: 626, 638, also 1994: 918-920). Since the Goths never lived on the Baltic coast (cf. Kortlandt 2010: 27-30), it follows that early Germanic loanwords in Baltic always passed through a Slavic intermediary.

In the „Temematic” branch of Indo-European discovered by Georg Holzer (1989), the original tenues *p, *t, *k became voiced b, d, g while the mediae aspiratae *bh, *dh, *gh became voiceless p, t, k. Holzer lists 45 Slavic etyma borrowed from Temematic (1989: 50), of which 11 are also found in Baltic. Matasović does not dismiss Holzer’s theory out of hand but considers it unproven and points out that most of the Baltic and Slavic reflexes do not go back to a single prototype (2013: 78-81). This suggests that Baltic and Slavic borrowed independently from a language that was spoken to the west of the Slavic homeland, probably in the area between the rivers San and Vistula. At that time, the Balts occupied the territory north of the Pripet marshes up to the lower Vistula. This leaves the area between the Elbe and the Vistula unaccounted for. Here may have been the territory of the Venedi (Venethi, !”#$%&'( ) mentioned by Plinius, Tacitus and Ptolemaeus, later known as Wenden or Winden after the Lechitic expansion (cf. Porzig 1974: 128). They were probably related to their namesakes in Slovenia and to the Veneti in northern Italy. The voiced obstruent in Venedi and !”#$%&'( is reminiscent of the Temematic development. This opens the possibility that the reflexes of *bh, *dh, *gh were fricatives in Temematic, as they were in the Italic languages including Venetic, and that they became devoiced and either shortened to stops or borrowed as stops in Baltic and Slavic, which did not have the corresponding fricatives.
(…)
Germanic and Balto-Slavic were never contiguous Indo-European dialects at any stage of their prehistory. The methodological point to be emphasized here is that the linguistic evidence takes precedence over archaeological and genetic data, which give no information about the languages spoken and can only support the linguistic evidence. The relative chronology of developments must be established on the basis of the comparative method and internal reconstruction. The location of a reconstructed language can only be established on the basis of lexical and onomastic material.

On the other hand, archaeological or genetic data may supply the corresponding absolute chronology. It is therefore incorrect to attribute cultural influences in southern Scandinavia and the Baltic region in the third millennium to Germanic or Baltic speakers because these languages did not yet exist. While the Italo-Celtic branch may have separated from its Indo-European neighbors in the first half of the third millennium, Proto-Balto-Slavic and Proto-Indo-Iranian can be dated to the second millennium and Proto-Germanic to the end of the first millennium BC (cf. Kortlandt 2010: 173f., 197f., 249f.).

The Indo-Europeans who moved to southern Scandinavia as part of the Corded Ware horizon were not the ancestors of Germanic speakers, who lived farther to the south, but belonged to an unknown branch that was eventually replaced by Germanic.
(…)

Tyle na teraz najnowszych mondrośi Kortlanda, co to tradycyjnie już miesza wszystko bez ładu i składu,.. ale podaje kilka ciekawostek, co do np. wielu ojczyzn Pra-Słowian, czy tzw. Germanów, itp. Wrócę do tego jeszcze w oddzielnym wpisie.

Tym czasem mam nadzieję, że tym tekstem, jak i jego drugą częścią, a także następnymi częściami śmiertelnie obrażę wszystkich tych, którzy bezmyślnie lub co gorsza zmyślnie zlizują (skądś tam), a następnie upowszechniają takie pustynne, a dokładniej austryjacko-prusko-kossinowsko-nazistowskie allo-allo przeciw-słowiańskie i przeciw-logiczne kłamstwa i nielogiczną propagandową kupę, jak np. ta dotycząca rzekomego pochodzenia źródłosłowu Pra-Słowiańskiego słowa Cyc / CyC, jako rzekomej pożyczki niemieckiej / giermańskiej, itp.

Twierdzę, że rdzeń SS i CC, który ma związek z ssaniem jest jednym z najstarszych rdzeni i musi myć datowany jeszcze przed początkiem wymyślenia i hodowli zwierząt, rolnictwa / uprawy roślin, nie mówiąc nawet o obróbce metali, itp!!!

Twierdzę, że SS i CC to Pra-Słowiański rdzeń i że to niemi Niemcy i inni zapożyczyli sobie słowa na nim oparte!

---

Brnę dalej w tym samym nieodpowiednim i z gruntu niesłusznym kierunku… na pogibiel wszystkim niemym przeciw-słowiańskim nazistowskim krętaczom.

Także i w tym wpisie wskażę na wyjątki, które zaprzeczają ofitzjalnym twierdzeniom, o rzekomej średniowiecznej tzw. palatalizacji słowiańskiej, a także tym rzekomym zapożyczeniom od-giermańskim, jak toto powyżej…

Ponownie pokażę odtfoszone postacie słów, zgodnie z twierdzeniem Sławomira Ambroziaka, który twierdzi, że rzekomo odtfoszony dźwięk tzw. miękkie k’/K’, był pierwotny dla dźwięków wysokoenergetycznych, tzw. satem, jak C, S, Z, Dz, itp. Od początku tego pomysłu uważam, że jest to nieprawdą, patrz wcześniej i dalej.

Zaczynam od słów tzw. satem, by potem przejść do ich odpowiedników,.. ale w postaci tzw. kentum.

Piję do tego, że znów niektóre słowa odnajdywane w językach, jak czeski, słowacki, rosyjski, itp, które rzekomo nie przeszły tych średniowiecznych palatalizacji słowiańskich, jakie miał przejść np. j. polski,.. jakoś jednak je przeszły, itp.

---

PYTANIA ZA 1000 punktów:

A co, jak te Pra-Słowiańskie słowa zwyczajnie zachowały swoją prastarą i pierwotną wysokoenergetyczną postać, hm? Niemożliwe? A dlaczego, hm? Skoro tzw. rough breathing udowadnia, że postać dźwięków tzw. satem była pierwotna wobec wtórnie ubezdźwięcznionej postaci tzw. kentum, no to dlaczego z innymi dźwiękami miałoby być inaczej, hm?

---

Jeśli nie mam racji, no to spróbujcie obalić moje przykłady… Będę naprawdę zaszczycony, jeśli ktoś odważy się i wdepcze Mię w glebę…

Pamiętacie słowo Szczyt / S”C„yT..? A co powiecie na Szczycić / S”C„yC+iC’, albo na Syty / SyTy i Sycić / SyC+iC’?, albo… Sutek / So’T+eK i Cycek / CyC+eK,.. hm? No a co z wymianą dźwięków S>C>T>D lub S>C>K, hm?

---

Dlaczego ciągle w j. polskim w tych samych miejscach, w tych samych słowach, występują wymiennie oba dźwięki i ten zapisywany znakiem C, i ten zapisywany znakiem T, a także i ten zapisywany znakiem K?

---

Nie może być tak, że raz jakaś zasada / prawo działa, a raz nie… i wszystko jest w porządku, a jeśli nie jest, to jest to zwyczajnie zamiecione pod dywan i przemilczane…

A teraz coś ode Mię od serca, spod mojego sutka…

Wiecie allo-allo, że ssiecie i że ssąc tak naprawdę ssiecie coś najbardziej obżydliwego i w 100% najgorsze z najgorszego, nieprawdaż?

Wg was Słowianie musieli uczyć się czym jest ssanie i sutki i cycki, itp, od waszych odfiecznych niemych przodków… Podobnie wg was było i z mlekiem, i chlebem, i pługiem, itd… Taa… Kortland w malignie, ale i tak przeczy temu…

Wiecie także, że tak samo ssie cała ta fasza faszystowsko-nazistowska ofitzjalna nałka, oparta jedynie na z waszej własnej brudnej giermańsko-pustynnej dziury wyssanych kłamstwach. No jeśli nie liczyć syficzno-syfilitycznej koSSinowskiej końcówki ojca nazizmu…

Nie mam wystarczającej cierpliwości, żeby tu napisać wystarczająco obelżywe słowa na wasz temat, więc pokażę wszem i wobec na jakim poziomie umysłowym znajdujecie się i wy i te wasze ofitzjalne goebbelsowskie przeciw-słowiańskie tfierdzenia…

Szczycicie się tą waszą ofitzjalną bezdenną mondrosią,.. ale jakoś tak niespecjalnie. Nie wstyd wam zwyczajnie lizać kible nazistom? Jeśli nie wstyd, no to smacznego! 🙂

http://www.forumbiodiversity.com/showthread.php?t=50200

…..

Przypomnienie podstawy z poprzednich wpisów. Zapis dźwięków wg zasady a) Sławomira Ambroziaka, b) SKRiBHy, czyli mojej.

a) K’K’yT’

b) Szczyt / S”C”yT 

…..

K’K’yK’+iK’ 

Szczycić / S”C”yC+iC’

https://sjp.pl/szczyci%C4%87

szczycić

szczycić się – być dumnym z kogoś, z czegoś; chwalić się, chlubić się

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/szczyci%C4%87

szczycić (język polski)

wymowa:

^{[uwaga 1]} IPA: [ˈʃʧ̑ɨʨ̑iʨ̑], AS: [ščyćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) st.pol. bronić, chronić^[1]

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczyt, zaszczytciel

czas. szczycić się, zaszczycić

uwagi:

1. Skocz do góry↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: bronić

źródła:

1. Skocz do góry↑ Jan Miodek, Rozmyślajcie nad mową!, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 40.

…..

K’a+K’K’yT

Zaszczyt / Za+S”C”yT

https://pl.wiktionary.org/wiki/zaszczyt

zaszczyt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzaʃʧ̑ɨt], AS: [zaščyt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) coś, co jest powodem do dumy; wyróżnienie, docenienie

(1.2) w lm zaszczyty: wysokie stanowiska zawodowe, odznaczenia, honory wraz ze związanymi z nimi przywilejami^[1]

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zaszczyt	zaszczyty
dopełniacz	zaszczytu	zaszczytów
celownik	zaszczytowi	zaszczytom
biernik	zaszczyt	zaszczyty
narzędnik	zaszczytem	zaszczytami
miejscownik	zaszczycie	zaszczytach
wołacz	zaszczycie	zaszczyty

(1.2)

przypadek	liczba mnoga
mianownik	zaszczyty
dopełniacz	zaszczytów
celownik	zaszczytom
biernik	zaszczyty
narzędnik	zaszczytami
miejscownik	zaszczytach
wołacz	zaszczyty

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaszczycenie n, zaszczycenie n, zaszczycik mrz

czas. zaszczycać ndk., zaszczycić dk.

przym. zaszczytny

przysł. zaszczytnie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) honor, glory, credit; (1.2) privilege
• francuski: (1.1) honneur

źródła:

1. Skocz do góry↑  Hasło zaszczyty w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/zaszczyt

zaszczyt

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzaʂ.t͡ʂɨt/

Noun

zaszczyt m inan

1. honor
2. privilege

Declension

declension of zaszczyt

	singular	plural
nominative	zaszczyt	zaszczyty
genitive	zaszczytu	zaszczytów
dative	zaszczytowi	zaszczytom
accusative	zaszczyt	zaszczyty
instrumental	zaszczytem	zaszczytami
locative	zaszczycie	zaszczytach
vocative	zaszczycie	zaszczyty

…..

K’a+K’K’yK’+iK’

Zaszczycić / Za+S”C”yC+iC’

https://sjp.pl/zaszczyci%C4%87

zaszczycić

sprawić komuś zaszczyt wyróżniając go w jakiś sposób

…..

K’a+K’K’yK’+aK’

Zaszczycać / Za+S”C”yC+aC’

http://sjp.pwn.pl/doroszewski/zaszczyca%C4%87

zaszczycać

…..

A teraz czas nasycić się wiedzą i wątpliwościami, co do fiarygodności ofitzjalnie obowiązującej niemej wykładni rzeczywistości…

---

Czyż Nasycenie / Na+SyC+yCeNie nie jest tożsame z Naszczyceniem / Na+S”C”+yCeNieM?

---

…..

K’yTy

Syty / SyTy

https://pl.wiktionary.org/wiki/syty

syty (język polski)

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który zaspokoił głód, najadł się

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	syty		syta	syte	syci	syte
dopełniacz	sytego		sytej	sytego	sytych
celownik	sytemu		sytej	sytemu	sytym
biernik	sytego	syty	sytą	syte	sytych	syte
narzędnik	sytym		sytą	sytym	sytymi
miejscownik	sytym		sytej	sytym	sytych
wołacz	syty		syta	syte	syci	syte
stopień wyższy sytszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sytszy sytsza sytsze sytsi sytsze dopełniacz sytszego sytszej sytszego sytszych celownik sytszemu sytszej sytszemu sytszym biernik sytszego sytszy sytszą sytsze sytszych sytsze narzędnik sytszym sytszą sytszym sytszymi miejscownik sytszym sytszej sytszym sytszych wołacz sytszy sytsza sytsze sytsi sytsze
stopień najwyższy najsytszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najsytszy najsytsza najsytsze najsytsi najsytsze dopełniacz najsytszego najsytszej najsytszego najsytszych celownik najsytszemu najsytszej najsytszemu najsytszym biernik najsytszego najsytszy najsytszą najsytsze najsytszych najsytsze narzędnik najsytszym najsytszą najsytszym najsytszymi miejscownik najsytszym najsytszej najsytszym najsytszych wołacz najsytszy najsytsza najsytsze najsytsi najsytsze

synonimy:

(1.1) najedzony

antonimy:

(1.1) głodny

wyrazy pokrewne:

rzecz. sytość ż, podsycanie n

przysł. syto, do syta

czas. sycić ndk.

związki frazeologiczne:

przysłowia: wilk syty i owca cała • chleb pracą nabyty, bywa smaczny i syty • syty głodnego nie zrozumie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) full, satiated
• białoruski: (1.1) сыты
• rosyjski: (1.1) сытый
• słowacki: (1.1) sýty
• ukraiński: (1.1) ситий

Kategorie:

• polski (indeks)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/syty

syty

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sytъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsɨtɨ/

Adjective

syty m (comparative sytszy, superlative najsytszy, adverb syto)

1. satiated, full (having eaten enough)

   Synonym: najedzony

   Antonym: głodny

Declension

declension of syty

case	singular				plural
	m pers, m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	syty		syte	syta	syci	syte
genitive	sytego			sytej	sytych
dative	sytemu				sytym
accusative	sytego	syty	syte	sytą	sytych	syte
instrumental	sytym				sytymi
locative				sytej	sytych

Derived terms

• do syta
• sycić
• sytość

Related terms

• suty

…..

Ko’Ty

Suty / So’Ty

https://en.wiktionary.org/wiki/suty#Polish

suty

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sutъ.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsu.tɨ/

Adjective

suty m (comparative sutszy, superlative najsutszy, adverb suto)

1. copious, ample

Declension

declension of suty

case	singular				plural
	m pers, m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	suty		sute	suta	suci	sute
genitive	sutego			sutej	sutych
dative	sutemu				sutym
accusative	sutego	suty	sute	sutą	sutych	sute
instrumental	sutym				sutymi
locative				sutej	sutych

Related terms

• sutek

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/syt%D1%8A&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/sytъ.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/sut%D1%8A&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/sutъ.

…..

K’yK’iK’

Sycić / SyC+iC’

https://sjp.pl/syci%C4%87

sycić

1. czynić najedzonym, sytym; nasycać;
2. przenośnie: wzmacniać;
3. np. o zapachu: przenikać, przesycać;
4. zaprawiać coś czymś;
5. sycić się:
a) jeść, karmić się;
b) przenośnie: upajać się czymś

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/sycic;2525537.html

sycić

1. «czynić sytym»

2. «zaspokajać jakieś uczucia, pragnienia, potrzeby»

3. «wzmacniać, krzepić»

4. daw. «o świetle, zapachu itp.: przenikać lub napełniać coś»

5. daw. «zaprawiać coś czymś»

Podobne wyszukiwania

• sycić miód
• sycić się

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/syci%C4%87#Polish

sycić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sytiti.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsɨ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

sycić impf (perfective nasycić)

1. (transitive) to sate, satiate

Conjugation

Conjugation of sycić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		sycić
present tense	1st	sycę			sycimy
	2nd	sycisz			sycicie
	3rd	syci			sycą
past tense	1st	syciłem	syciłam		syciliśmy	syciłyśmy
	2nd	syciłeś	syciłaś		syciliście	syciłyście
	3rd	sycił	syciła	syciło	sycili	syciły
future tense	1st	będę sycił1	będę syciła1		będziemy sycili1	będziemy syciły1
	2nd	będziesz sycił1	będziesz syciła1		będziecie sycili1	będziecie syciły1
	3rd	będzie sycił1	będzie syciła1	będzie syciło1	będą sycili1	będą syciły1
conditional	1st	syciłbym	syciłabym		sycilibyśmy	syciłybyśmy
	2nd	syciłbyś	syciłabyś		sycilibyście	syciłybyście
	3rd	syciłby	syciłaby	syciłoby	syciliby	syciłyby
imperative	1st	—			syćmy
	2nd	syć			syćcie
	3rd	niech syci			niech sycą
active adjectival participle		sycący	sycąca	sycące	sycący	sycące
passive adjectival participle		sycony	sycona	sycone	syceni	sycone
contemporary adverbial participle		sycąc
impersonal past		sycono
verbal noun		sycenie
1 or: będę sycić, będziesz sycić etc.

Related terms

• syty

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/sytiti&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/sytiti.

…..

K’yT+oK’K’

Sytość / SyT+oS‚C‚

https://pl.wiktionary.org/wiki/syto%C5%9B%C4%87

sytość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsɨtɔɕʨ̑], AS: [sytość]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bycie całkowicie najedzonym, brak głodu

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	sytość
dopełniacz	sytości
celownik	sytości
biernik	sytość
narzędnik	sytością
miejscownik	sytości
wołacz	sytości

kolokacje:

(1.1) uczucie sytości

antonimy:

(1.1) głód

wyrazy pokrewne:

czas. sycić, nasycić

przym. syty

przysł. syto

rzecz. podsycanie n

tłumaczenia:

• afar: (1.1) iiba m
• angielski: (1.1) satiety
• arabski: (1.1) بشم m
• baskijski: (1.1) asetasun
• czeski: (1.1) sytost ż
• francuski: (1.1) satiété ż
• hiszpański: (1.1) saciedad ż
• koreański: (1.1) 배부름
• nowogrecki: (1.1) χορτασμός m
• rosyjski: (1.1) сытость ż
• suahili: (1.1) shibe

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/syto%C5%9B%C4%87#Polish

sytość

Polish

Etymology

syty +‎ -ość

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsɨ.tɔɕt͡ɕ/

Noun

sytość f

1. satiety

Declension

declension of sytość

	singular
nominative	sytość
genitive	sytości
dative	sytości
accusative	sytość
instrumental	sytością
locative	sytości
vocative	sytości

Related terms

• sycić

…..

A teraz kilka giermańskich, greckich i łacińskich słów, żebyście nasycili się tymi Od-Pra-Słowiańskimi zapożyczeniami, a w następnej części źródłosłowy dla słów Cyc / CyC, Syty / SyTy i Sycić / SyCi+C‚,.. czy Syczeć / SyC„+eC‚, itp. 🙂

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/satisfaction

satisfaction

English

Etymology

From Latin satisfactio.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/satisfactio#Latin

satisfactio

Latin

Etymology

From satisfactus.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/satisfactus#Latin

satisfactus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of satisfaciō.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/satisfacio#Latin

satisfacio

Latin

Etymology

satis (“enough, sufficient”) +‎ faciō (“to make, construct”)

…..

https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/satiate

to completely satisfy yourself or a need, especially with food or pleasure, so that you could not have any more: He drank greedily until his thirst was satiated.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/satiate

satiate

English

Etymology

Borrowed from Latin satiatus, past participle of satiare (“to fill full, satiate”), from sat + satis  (“sufficient”) + satur (“full”).

Pronunciation

• IPA^(key): /seɪʃɪˈeɪt/

Verb

satiate (third-person singular simple present satiates, present  participle  satiating, simple past and past participle satiated)

1. (transitive) To fill to satisfaction; to satisfy.

   Nothing seemed to satiate her desire for knowledge.

2. (transitive) To satisfy to excess. To fill to satiety.

Usage notes

Used interchangeably with, and more common than, sate.^[1]

Synonyms

• sate

Derived terms

• satiated

Adjective

satiate (comparative more satiate, superlative most satiate)

1. Filled to satisfaction or to excess.

Related terms

• sate
• satiation
• satiety
• satisfaction
• satisfactory
• satisfy

References

1. ^ “Monthly Gleanings: November 2011: Sate versus satiated.”, OUPblog

Further reading

• satiate in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913
• satiate in The Century Dictionary, The Century Co., New York, 1911
• satiate at OneLook Dictionary Search

---

Latin

Verb

satiāte

1. second-person plural present active imperative of satiō

Participle

satiāte

1. vocative masculine singular of satiātus

References

• satiate in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/satiatus#Latin

satiatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of satiō (“satisfy”).

Participle

satiātus m (feminine satiāta, neuter satiātum); first/second declension

1. satisfied, having been satisfied

Inflection

First/second declension.

Number	Singular				Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
nominative	satiātus	satiāta	satiātum		satiātī	satiātae	satiāta
genitive	satiātī	satiātae	satiātī		satiātōrum	satiātārum	satiātōrum
dative	satiātō		satiātō		satiātīs
accusative	satiātum	satiātam	satiātum		satiātōs	satiātās	satiāta
ablative	satiātō	satiātā	satiātō		satiātīs
vocative	satiāte	satiāta	satiātum		satiātī	satiātae	satiāta

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/satio#Latin

satio

Latin

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈsa.ti.oː/

Etymology 1

satis +‎ -ō

Verb

satiō (present infinitive satiāre, perfect active satiāvī, supine satiātum); first conjugation

1. I satisfy

Inflection

Conjugation of satio (first conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	satiō	satiās	satiat	satiāmus	satiātis	satiant
	imperfect	satiābam	satiābās	satiābat	satiābāmus	satiābātis	satiābant
	future	satiābō	satiābis	satiābit	satiābimus	satiābitis	satiābunt
	perfect	satiāvī	satiāvistī	satiāvit	satiāvimus	satiāvistis	satiāvērunt, satiāvēre
	pluperfect	satiāveram	satiāverās	satiāverat	satiāverāmus	satiāverātis	satiāverant
	future perfect	satiāverō	satiāveris	satiāverit	satiāverimus	satiāveritis	satiāverint
passive	present	satior	satiāris, satiāre	satiātur	satiāmur	satiāminī	satiantur
	imperfect	satiābar	satiābāris, satiābāre	satiābātur	satiābāmur	satiābāminī	satiābantur
	future	satiābor	satiāberis, satiābere	satiābitur	satiābimur	satiābiminī	satiābuntur
	perfect	satiātus + present active indicative of sum
	pluperfect	satiātus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	satiātus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	satiem	satiēs	satiet	satiēmus	satiētis	satient
	imperfect	satiārem	satiārēs	satiāret	satiārēmus	satiārētis	satiārent
	perfect	satiāverim	satiāverīs	satiāverit	satiāverīmus	satiāverītis	satiāverint
	pluperfect	satiāvissem	satiāvissēs	satiāvisset	satiāvissēmus	satiāvissētis	satiāvissent
passive	present	satier	satiēris, satiēre	satiētur	satiēmur	satiēminī	satientur
	imperfect	satiārer	satiārēris, satiārēre	satiārētur	satiārēmur	satiārēminī	satiārentur
	perfect	satiātus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	satiātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	satiā	—	—	satiāte	—
	future	—	satiātō	satiātō	—	satiātōte	satiantō
passive	present	—	satiāre	—	—	satiāminī	—
	future	—	satiātor	satiātor	—	—	satiantor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		satiāre	satiāvisse	satiātūrus esse	satiārī	satiātus esse	satiātum īrī
participles		satiāns	—	satiātūrus	—	satiātus	satiandus
verbal nouns		gerund				supine
		nominative	genitive	dative/ablative	accusative	accusative	ablative
		satiāre	satiandī	satiandō	satiandum	satiātum	satiātū

Related terms

• satiās
• satietās
• satis
• satisfaciō
• satius

Descendants

• Catalan: saciar
• English: sate, satiate
• French: rassasier
• Istriot: sasià
• Italian: saziare

• Old French: sacier
• Portuguese: saciar
• Sicilian: sazziari
• Spanish: saciar
• Venetian: sasiar

Etymology 2

From satus, past participle of serō, with the suffix -io.

Noun

satiō f (genitive satiōnis); third declension

1. a sowing, planting

Inflection

Third declension.

Case	Singular	Plural
nominative	satiō	satiōnēs
genitive	satiōnis	satiōnum
dative	satiōnī	satiōnibus
accusative	satiōnem	satiōnēs
ablative	satiōne	satiōnibus
vocative	satiō	satiōnēs

Related terms

• sator

Descendants

• Catalan: saó
• English: season
• French: saison
• Friulian: seson

• Occitan: sason
• Portuguese: sazão
• Romansch: saschun
• Spanish: sazón

References

• satio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• satio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• satio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
• satio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
• Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/satis#Latin

satis

Latin

Etymology

From Proto-Indo-European *sh₂tis (“satiation, satisfaction”), from *seh₂- (“to satiate, be satisfied”). Cognates include Sanskrit असिन्व (a-sinvá,  “insatiable”), Ancient Greek ἄω (áō, “to satiate”) and Old English sæd (“full, sated”).

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈsa.tis/, [ˈsa.tɪs]

Adjective

satis (indeclinable)

1. enough, filled, plenty

Adverb

satis (not comparable)

1. adequately, sufficiently

Derived terms

• satagō
• satisne (satine/satin)
• sat ago/satis ago (satago)
• satis facio (satisfacio)
• satietās

• satiō
• satispassiō (Mediaeval Latin, theology)
• satius
• satur

Descendants

• French: assez
• Italian: sazio, assai

• Portuguese: assaz
• Romanian: saț
• Romanian: sacio, asaz

References

• satis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• satis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• satis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
• satis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
• Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.5 phrases
• De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 540

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/sat#Latin

sat

Latin

Adverb

sat

1. Alternative form of satis (“enough”)

References

• sat in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• sat in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/satur#Latin

satur

Latin

Etymology

From satis.

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈsa.tur/, [ˈsa.tʊr]

Adjective

satur (feminine satura, neuter saturum); first/second declension

1. full, sated
2. well-fed, replete
3. saturated

Inflection

First/second declension, nominative masculine singular in -ur.

Number	Singular				Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
nominative	satur	satura	saturum		saturī	saturae	satura
genitive	saturī	saturae	saturī		saturōrum	saturārum	saturōrum
dative	saturō		saturō		saturīs
accusative	saturum	saturam	saturum		saturōs	saturās	satura
ablative	saturō	saturā	saturō		saturīs
vocative	satur	satura	saturum		saturī	saturae	satura

Derived terms

• satullus
• satura
• saturō

Descendants

• Aromanian: sãtul
• Dalmatian: satoil
• French: saoul
• Italian: satollo, saturo
• Romanian: sătul

References

• satur in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• satur in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• satur in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/sh%E2%82%82tis&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/sh₂tis.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/s%C3%A6d#Old_English

sæd

Old English

Etymology 1

From Proto-Germanic *sadaz, from Proto-Indo-European *seh₂-. Cognate with Old Frisian sed (West Frisian sêd), Old Saxon sad, Dutch zat, Old High German sat (German satt), Old Norse saðr, Gothic  𐍃𐌰𐌸𐍃 (saþs).

Pronunciation

• IPA^(key): /sæd/

Adjective

sæd

1. full, sated
2. weary

Descendants

• Middle English: sad, sed
  • English: sad

Etymology 2

From Proto-Germanic *sēdiz (“seed; that which can be sown”). Cognate with Old Frisian sēd (West Frisian sied), Old Saxon sād (Low German Saad),  Dutch zaad, Old High German sāt (German Saat),  Old Norse sáð (Danish sæd,  Swedish säd), Gothic 𐍃𐌴𐌸𐍃 (sēþs).

Alternative forms

• sēd

Pronunciation

• IPA^(key): /sæːd/

Noun

sǣd n (nominative plural sæd)

1. (West Saxon) seed

Descendants

• Middle English: seed, sede, side
  • English: seed

…..

Jak widać ofitzjalne jęsykosnaftzfo nie rozróżnia Sycić / SyC+iC’ od Siać / SieC‚, Sadzić / SaDziC’, a także od Sądzić / Sa”Dz+iC’, itp!

Teraz więc czas na kolejny przykład działania tzw. rough breathing, czyli wtórnego ubezdźwięcznienia, czyli utraty dźwięczności, czyli… tzw. kentumizacji, która nastąpiła w tzw. j. ahaiskim / mykeńskim / helleńskim / greckim… 🙂

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BC%84%CF%89#Ancient_Greek

ἄω

Ancient Greek

Etymology 1

Related to ἄημι (áēmi).

Verb

ἄω • (áō)

1. to blow

Usage notes

Only found in the imperfect ἄεν (áen).

References

• ἄω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Etymology 2

Related to ἰαύω (iaúō).

Verb

ἄω • (áō)

1. to sleep

Inflection

Only used in the aorist.

Aorist: ᾰ̓́εσᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓́εσᾰ	ᾰ̓́εσᾰς	ᾰ̓́εσε(ν)	ᾰ̓έσᾰτον	ᾰ̓εσᾰ́την	ᾰ̓έσᾰμεν	ᾰ̓έσᾰτε	ᾰ̓́εσᾰν
	subjunctive	ᾰ̓έσω	ᾰ̓έσῃς	ᾰ̓έσῃ	ᾰ̓έσητον	ᾰ̓έσητον	ᾰ̓έσωμεν	ᾰ̓έσητε	ᾰ̓έσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓έσαιμῐ	ᾰ̓έσειᾰς, ᾰ̓έσαις	ᾰ̓έσειε(ν), ᾰ̓έσαι	ᾰ̓έσαιτον	ᾰ̓εσαίτην	ᾰ̓έσαιμεν	ᾰ̓έσαιτε	ᾰ̓έσειᾰν, ᾰ̓έσαιεν
	imperative		ᾰ̓́εσον	ᾰ̓εσᾰ́τω	ᾰ̓έσᾰτον	ᾰ̓εσᾰ́των		ᾰ̓έσᾰτε	ᾰ̓εσᾰ́ντων
		active
infinitive		ᾰ̓έσαι
participle	m	ᾰ̓έσᾱς
	f	ᾰ̓έσᾱσᾰ
	n	ᾰ̓έσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

 Aorist: ἆσᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἆσᾰ	ἆσᾰς	ἆσε(ν)	ᾱ̓́σᾰτον	ᾱ̓σᾰ́την	ᾱ̓́σᾰμεν	ᾱ̓́σᾰτε	ἆσᾰν
	subjunctive	ᾱ̓́σω	ᾱ̓́σῃς	ᾱ̓́σῃ	ᾱ̓́σητον	ᾱ̓́σητον	ᾱ̓́σωμεν	ᾱ̓́σητε	ᾱ̓́σωσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓́σαιμῐ	ᾱ̓́σειᾰς, ᾱ̓́σαις	ᾱ̓́σειε(ν), ᾱ̓́σαι	ᾱ̓́σαιτον	ᾱ̓σαίτην	ᾱ̓́σαιμεν	ᾱ̓́σαιτε	ᾱ̓́σειᾰν, ᾱ̓́σαιεν
	imperative		ἆσον	ᾱ̓σᾰ́τω	ᾱ̓́σᾰτον	ᾱ̓σᾰ́των		ᾱ̓́σᾰτε	ᾱ̓σᾰ́ντων
		active
infinitive		ἆσαι
participle	m	ᾱ̓́σᾱς
	f	ᾱ̓́σᾱσᾰ
	n	ἆσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• ἄω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Etymology 3

Contraction of ἀάω (aáō).

Pronunciation

• IPA^(key): /ǎː.ɔː/ → /ˈa.o/ → /ˈa.o/

Verb

ἄω • (áō)

1. Alternative form of ἀάω (aáō, “I hurt”)

References

• ἄω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Etymology 4

---

From Proto-Indo-European *seh₂- (“to satiate, satisfy”).

---

Pronunciation

• IPA^(key): /ǎː.ɔː/ → /ˈa.o/ → /ˈa.o/

Verb

ἄω • (áō)

1. to satiate
2. (intransitive) to take one’s fill

Inflection

Present: ᾱ̓́ω, ᾱ̓́ομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾱ̓́ω	ᾱ̓́εις	ᾱ̓́ει	ᾱ̓́ετον	ᾱ̓́ετον	ᾱ̓́ομεν	ᾱ̓́ετε	ᾱ̓́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾱ̓́ω(μῐ)	ᾱ̓́ῃσ(θᾰ)	ᾱ̓́ῃ(σῐ)	ᾱ̓́ητον	ᾱ̓́ητον	ᾱ̓́ωμεν	ᾱ̓́ητε	ᾱ̓́ωσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓́οιμῐ	ᾱ̓́οισ(θᾰ)	ᾱ̓́οι	ᾱ̓́οιτον	ᾱ̓οίτην	ᾱ̓́οιμεν	ᾱ̓́οιτε	ᾱ̓́οιεν
	imperative		ἆε	ᾱ̓έτω	ᾱ̓́ετον	ᾱ̓έτων		ᾱ̓́ετε	ᾱ̓όντων
middle/ passive	indicative	ᾱ̓́ομαι	?	ἄᾰται, ἆται	?	?	ᾱ̓όμε(σ)θᾰ	?	ᾱ̓́ονται
	subjunctive	ᾱ̓́ωμαι(μῐ)	ᾱ̓́ηαι	ᾱ̓́ηται(σῐ)	ᾱ̓́ησθον	ᾱ̓́ησθον	ᾱ̓ώμε(σ)θᾰ	ᾱ̓́ησθε	ᾱ̓́ωνται
	optative	ᾱ̓οίμην	ᾱ̓́οιο	ᾱ̓́οιτο	ᾱ̓́οισθον	ᾱ̓οίσθην	ᾱ̓οίμε(σ)θᾰ	ᾱ̓́οισθε	ᾱ̓οίᾰτο
	imperative		ᾱ̓́εο	ᾱ̓έσθω	ᾱ̓́εσθον	ᾱ̓έσθων		ᾱ̓́εσθε	ᾱ̓έσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾱ̓́ειν/ᾱ̓έμεν(αι)/ᾱ̓μέναι				ᾱ̓́εσθαι
participle	m	ᾱ̓́ων				ᾱ̓όμενος
	f	ᾱ̓́ουσᾰ				ᾱ̓ομένη
	n	ἆον				ᾱ̓όμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾱ̓́σω, ᾱ̓́σομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾱ̓́σω	ᾱ̓́σεις	ᾱ̓́σει	ᾱ̓́σετον	ᾱ̓́σετον	ᾱ̓́σομεν	ᾱ̓́σετε	ᾱ̓́σουσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓́σοιμῐ	ᾱ̓́σοισ(θᾰ)	ᾱ̓́σοι	ᾱ̓́σοιτον	ᾱ̓σοίτην	ᾱ̓́σοιμεν	ᾱ̓́σοιτε	ᾱ̓́σοιεν
middle	indicative	ᾱ̓́σομαι	ᾱ̓́σεαι	ᾱ̓́σεται	ᾱ̓́σεσθον	ᾱ̓́σεσθον	ᾱ̓σόμε(σ)θᾰ	ᾱ̓́σεσθε	ᾱ̓́σονται
	optative	ᾱ̓σοίμην	ᾱ̓́σοιο	ᾱ̓́σοιτο	ᾱ̓́σοισθον	ᾱ̓σοίσθην	ᾱ̓σοίμε(σ)θᾰ	ᾱ̓́σοισθε	ᾱ̓σοίᾰτο
		active			middle
infinitive		ᾱ̓́σειν/ᾱ̓σέμεν(αι)/ᾱ̓σμέναι			ᾱ̓́σεσθαι
participle	m	ᾱ̓́σων			ᾱ̓σόμενος
	f	ᾱ̓́σουσᾰ			ᾱ̓σομένη
	n	ἆσον			ᾱ̓σόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἆσᾰ, ᾱ̓σᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἆσᾰ	ἆσᾰς	ἆσε(ν)	ᾱ̓́σᾰτον	ᾱ̓σᾰ́την	ᾱ̓́σᾰμεν	ᾱ̓́σᾰτε	ἆσᾰν
	subjunctive	ᾱ̓́σω(μῐ)	ᾱ̓́σῃσ(θᾰ)	ᾱ̓́σῃ(σῐ)	ᾱ̓́σητον	ᾱ̓́σητον	ᾱ̓́σωμεν/ἕωμεν	ᾱ̓́σητε	ᾱ̓́σωσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓́σαιμῐ	ᾱ̓́σαισ(θᾰ)/ᾱ̓́σειᾰς	ᾱ̓́σειε(ν), ᾱ̓́σαι	ᾱ̓σεῖτον	ᾱ̓σείτην	ᾱ̓σεῖμεν	ᾱ̓σεῖτε	ᾱ̓σεῖεν
	imperative		ἆσον	ᾱ̓σᾰ́τω	ᾱ̓́σᾰτον	ᾱ̓σᾰ́των		ᾱ̓́σᾰτε	ᾱ̓σᾰ́ντων
middle	indicative	ᾱ̓σᾰ́μην	ᾱ̓́σω	ᾱ̓́σᾰτο	ᾱ̓́σᾰσθον	ᾱ̓σᾰ́σθην	ᾱ̓σᾰ́με(σ)θᾰ	ᾱ̓́σᾰσθε	ᾱ̓́σᾰντο
	subjunctive	ᾱ̓́σωμαι(μῐ)	ᾱ̓́σηαι	ᾱ̓́σηται(σῐ)	ᾱ̓́σησθον	ᾱ̓́σησθον	ᾱ̓σώμε(σ)θᾰ	ᾱ̓́σησθε	ᾱ̓́σωνται
	optative	ᾱ̓σαίμην	ᾱ̓́σαιο	ᾱ̓́σαιτο	ᾱ̓́σαισθον	ᾱ̓σαίσθην	ᾱ̓σαίμε(σ)θᾰ	ᾱ̓́σαισθε	ᾱ̓σαίᾰτο
	imperative		ἆσαι	ᾱ̓σᾰ́σθω	ᾱ̓́σᾰσθον	ᾱ̓σᾰ́σθων		ᾱ̓́σᾰσθε	ᾱ̓σᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἆσαι/ᾱ̓σᾰ́μεν(αι)			ᾱ̓́σᾰσθαι
participle	m	ᾱ̓́σᾱς			ᾱ̓σᾰ́μενος
	f	ᾱ̓́σᾱσᾰ			ᾱ̓σᾰμένη
	n	ἆσᾰν			ᾱ̓σᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.The first-person plural subjunctive form ἕωμεν (héōmen) is from an otherwise unattested second aorist stem ἑ- (he-)

References

• ἄω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἄω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἄω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἄω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἄω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἄω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2018)

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=%E1%BC%85%CE%B4%CE%B7%CE%BD&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for ἅδην.

…..

UWAGA!

Widać już jaki dźwięk znów zgubili ci tzw. starożytni Grecy, czy inni Mykeńczycy, Ahajowie, czy Hellenowie, zwał ich, jak zwał, hm? 🙂

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/seh%E2%82%82-

Reconstruction:Proto-Indo-European/seh₂-

Proto-Indo-European

Root

*seh₂-^[1][2]

1. to satiate, satisfy

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *seh₂-

• *seh₂- (root present) or *sh₂-ye- (ye-present)
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: ἄω (áō)
• *sh₂-tós
  • Germanic: *sadaz (see there for further descendants)
• *séh₂-tis
  • Italic:
    • Latin: satis (adverb) (see there for further descendants)
• Unsorted formations:
  • Armenian:
    • Old Armenian: ատ-ոք (at-okʿ, “full-grown, ripe”)
      • Armenian: ատ-ոք (at-okʿ)
  • Balto-Slavic:
    • Lithuanian sotis (“satiety”), sótus (“satisfied, full”)
    • Latvian: sāts (“satiety”)
    • Slavic: *sytъ (“satisfied, satiated”) (with obscure origin of *y)
      • Old Church Slavonic: сꙑтъ (sytŭ)
      • Polish: syty
      • Russian: сытый (sytyj)
      • Serbo-Croatian: sȉt
      • Slovak: sytý
  • Celtic:
    • Old Irish: sáith (“satiety”)
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: ἅδην (hádēn)
  • Indo-Iranian:
    • Indo-Aryan:
      • Sanskrit: असिन्व​ (asinva​, “insatiable”)

References

1. ^ Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill
2. ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill

• Rix, Helmut, editor (2001) Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 520 of 520, 521

…..

A teraz źródłosłowy dla tego odtfoszonego tzw. PIE *seh₂-…

…..

K’yK’

Cyc / CyC

https://pl.wiktionary.org/wiki/cyc

cyc (język polski)

wymowa:

wymowa ^?/i, IPA: [ʦ̑ɨʦ̑], AS: [cyc]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) grub. wulg. kobieca pierś

(1.2) daw. rodzaj wzorzystej tkaniny bawełnianej

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) reg. człowiek wyzyskujący innych, skąpiec, pieczeniarz^[1]

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cyc	cyce
dopełniacz	cyca	cyców
celownik	cycowi	cycom
biernik	cyc	cyce
narzędnik	cycem	cycami
miejscownik	cycu	cycach
wołacz	cycu	cyce

przykłady:

(1.1) Zobacz, jakie ona ma duże cyce!

synonimy:

(1.1) cycek, pierś, melon

wyrazy pokrewne:

rzecz. cycówa ż

zdrobn. cycek m, cycuś m

przym. cycowy, cycaty

czas. cycować

etymologia:

---

(1.1) niem. Zitze → sutki zwierzęce, wulg. pierś kobieca^[2]

(1.2) niem. Zitz^[3]

---

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) boob, tit
• duński: (1.1) patte w, melon w
• niemiecki: (1.1) Titte ż
• rosyjski: (1.1) грудь ż, сися ż

źródła:

1. Skocz do góry↑ Ludwik Stomma, Słownik polskich wyzwisk, inwektyw i określeń pejoratywnych, s. 33, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Graf-Punkt, 2000, ISBN 83–87988–72–3.
2. Skocz do góry↑ Hasło cyc I w: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, s. 47, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, ISBN 978–83–01–15588–9.
3. Skocz do góry↑ Hasło cyc II w: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, s. 47, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, ISBN 978–83–01–15588–9.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/cyc#Polish

cyc

Polish

Etymology

From German Zitze.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡sɨt͡s/

Noun

cyc m inan

1. (mildly vulgar) augmentative of cycek

Declension

declension of cyc

	singular	plural
nominative	cyc	cyce
genitive	cyca	cyców
dative	cycowi	cycom
accusative	cyc	cyce
instrumental	cycem	cycami
locative	cycu	cycach
vocative	cycu	cyce

Synonyms

• cycek

…..

K’yK’+eK

Cycek / CyC+eK

https://pl.wiktionary.org/wiki/cycek

cycek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʦ̑ɨʦ̑ɛk], AS: [cycek] wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. kobieca pierś

(1.2) pot. sutek zwierzęcia

przykłady:

(1.1) „Pokaż cycki!” – zawołał kloszard za przechodzącą kobietą.

synonimy:

(1.1) zob. cyc

wyrazy pokrewne:

rzecz. cyc m, cycowanie n, cycatka ż

zdrobn. cycuś m

czas. cycować ndk.

przym. cycaty

związki frazeologiczne:

cycki Murzynki

etymologia:

pol. cyc

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: cyc

• angielski: (1.1) tit
• rosyjski: (1.1) сиська ż
• słowacki: (1.1) cecok m, cicík m; (1.2) cecok m, cicík m
• wilamowski: (1.1) cic m; (1.2) cic m

---

UWAGA! 

Dlaczego istnieją w j. słowackim i rosyjskim postacie jak: Cicka / CiC+Ka, Cecok / CeC+oK, Cicik / CiC+iK,.. przecież powinny nie istnieć, patrz inne słowa zaczynające się dźwiękiem zapisywanym znakiem T, zamiast C?

Dlaczego tu zasada nie działa? Dlaczego tu zaszła tzw. palatalizacja słowiańska (ta, czy tamta), podczas, gdy w innych słowach nie zaszła?

A może jest tak, jak ja twierdzę, że to słowo jest tak stare i tak pierwotne, że nie dało się go ubezdźwięcznić, patrz: C>T,.. hm?

Czy wszyscy Słowianie zapożyczyli sobie Cycka od odfiecznych Giermańcóf i ich Zitze,.. naprawdę w to wierzycie?

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/cycek

cycek

Polish

Etymology

cyc +‎ -ek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sɨ.t͡sɛk/

Noun

cycek m inan (diminutive cycuszek, augmentative cyc)

1. (mildly vulgar) tit, nipple

Declension

declension of cycek

	singular	plural
nominative	cycek	cycki
genitive	cycka	cycków
dative	cyckowi	cyckom
accusative	cycek	cycki
instrumental	cyckiem	cyckami
locative	cycku	cyckach
vocative	cycku	cycki

…..

K’yK’+o’K’

Cycuś / CyC+uS‚

https://pl.wiktionary.org/wiki/cycu%C5%9B#pl

cycuś (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʦ̑ɨʦ̑uɕ], AS: [cycuś]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zdrobn. od cyc

(1.2) reg. łódz.^[1] reg. pozn.^[2] coś nadzwyczajnego

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cycuś	cycusie
dopełniacz	cycusia	cycusiów
celownik	cycusiowi	cycusiom
biernik	cycusia	cycusie
narzędnik	cycusiem	cycusiami
miejscownik	cycusiu	cycusiach
wołacz	cycusiu	cycusie

(1.2) nieodm.

przykłady:

(1.2) Jakie to było pyszne! Mówię ci — cycuś obiadek.

synonimy:

(1.1) cyc, cycek, pierś

(1.2) cudo

wyrazy pokrewne:

zob. cyc

związki frazeologiczne:

cycuś glancuś • na cycuś

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: cyc

źródła:

1. Skocz do góry↑ Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, s. 187, Łódź, WUŁ, 2007, ISBN 978–83–75–25095–4.
2. Skocz do góry↑  Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

K’yK’+o’K’eK

Cycuszek / CyC+uS„+eK

https://en.wiktionary.org/wiki/cycuszek#Polish

cycuszek

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡sɨˈt͡su.ʂɛk/

Noun

cycuszek m inan

1. diminutive of cycek

Declension

declension of cycuszek

	singular	plural
nominative	cycuszek	cycuszki
genitive	cycuszka	cycuszków
dative	cycuszkowi	cycuszkom
accusative	cycuszka	cycuszki
instrumental	cycuszkiem	cycuszkami
locative	cycuszku	cycuszkach
vocative	cycuszku	cycuszki

…..

A teraz porównajmy ofitzjalne giermańskie etymologiczeskie fyfotzenia znaczenia tego rzekomego pra-pierwotnego czegoś, jak tam se allo-allo odtfoszyli toto…

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Zitze#German

Zitze

German

Etymology

From Middle High German zitze, from an original titte, compare tit.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtsɪtsə/

Noun

Zitze f (genitive  Zitze, plural Zitzen)

1. tit

Further reading

• Zitze in Duden online

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=zitze&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for zitze.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/Titte#de

Titte (język niemiecki)

Titten (1.1)

wymowa:

lp IPA: [ˈtɪtə], lm IPA: [ˈtɪtn̩] wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. wulg. cycek

odmiana:

(1.1) lp die Titte, Titte, Titte, Titte; lm Titten, Titten, Titten, Titten

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Titte

Titte

German

Etymology

From German Low German Titte (“nipple”, “breast”), from Middle Low German.  Cognate with German Zitze and English tit, teat.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɪtə/

Noun

Titte f (genitive  Titte, plural Titten)

1. (slang) tit (a woman’s breast)

Further reading

• Titte in Duden online

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/tit#en

tit (język angielski)

tit (1.2)

wymowa:

IPA: /tɪt/, SAMPA: /tIt/, X-SAMPA: /tIt/

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) wulg. cycek

(1.2) ornit. remiz

(1.3) ornit. sikorka

odmiana:

(1.1–3) lp tit; lm tits

kolokacje:

(1.3) bearded tit • blue tit • coal tit • great tit • marsh tit • willow tit • long-tailed tit

synonimy:

(1.1) neutr. breast

(1.2) singing tit

wyrazy pokrewne:

rzecz. titty

związki frazeologiczne:

tit for tat

uwagi:

(1.2–3) zobacz też: Indeks:Angielski – Ptaki

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/tit

tit

English

Pronunciation

• IPA^(key): /tɪt/
• Rhymes: -ɪt

Etymology 1

From Middle English tit, titte, tette, from Old English tit, titt, from Proto-Germanic *titt- (“teat; nipple; breast”), from Proto-Indo-European  *tata-  (“father; parent; nipple”). Cognate with  Saterland Frisian Tit, Dutch tiet, dialectal Dutch tet, German Zitze, Titte, Yiddish ציצע‎ (tsitse).

---

Probably related to an original meaning “to suck”. Compare  Albanian  thith (“to suck, breast, tit”) and teat.

---

Alternative forms

• tet (in certain senses only)

Noun

tit (plural tits)

1. A mammary gland, teat.
2. (slang, vulgar, chiefly in the plural) A woman’s breast.
3. (Britain, pejorative, slang) An idiot; a fool.

   Look at that tit driving on the wrong side of the road!

4. (Britain, slang, derogatory) A police officer; a „tithead„.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/tata-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/tata-.

…..

Ko”T+eK

Sutek / So’T+eK

https://pl.wiktionary.org/wiki/sutek

sutek (język polski)

sutek (1.1) mężczyzny

wymowa:

IPA: [ˈsutɛk], AS: [sutek] wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. gruczoł mlekowy ssaków, zob. też sutek w Wikipedii

(1.2) w rodzaju ludzkim: sutka, brodawka sutkowa

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sutek	sutki
dopełniacz	sutka	sutków
celownik	sutkowi	sutkom
biernik	sutek	sutki
narzędnik	sutkiem	sutkami
miejscownik	sutku	sutkach
wołacz	sutku	sutki

przykłady:

(1.1) Podczas czesania suki zauważyłam powiększony sutek.^[1]

(1.2) Sutki prawidłowe przed okresem pokwitania są identyczne u obu płci.^[2]

kolokacje:

(1.1) rak sutka

synonimy:

(1.1) gruczoł mlekowy, wymię, pierś

(1.2) brodawka sutkowa, sutka

wyrazy pokrewne:

rzecz. sut mrz, pot. zgrub. suty

przym. sutkowy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nipple
• arabski: (1) حلمة
• baskijski: (1.1) ugatz; (1.2) ugatz, titi
• czeski: (1.1) bradavka ż
• duński: (1.1) brystvorte w
• esperanto: (1.1) mamo (1.2) cico
• fiński: (1.1) nänni
• hiszpański: (1.1) teta ż; (1.2) pezón m, mamila ż, tetilla ż
• islandzki: (1.1) brjóstvarta ż
• japoński: (1.1) 乳首(ちちくび)
• jidysz: (1.1) פּיפּקע ż (pipke); (1.2) פּיפּקע ż (pipke)
• łaciński: (1.1) papilla ż
• niemiecki: (1.1) Nippel m
• portugalski: (1.1) mamilo m
• rosyjski: (1.1) сосок m
• szwedzki: (1.1) nippel w

źródła:

1. Skocz do góry↑ Powiększone sutki u suki, vetopedia.pl
2. Skocz do góry↑ Choroby sutka (piersi), eChirurgia.pl

…..

K’K’aK

Ssak / SSaK

https://pl.wiktionary.org/wiki/ssak

ssak (język polski)

młody ssak (1.1)

wymowa:

wymowa ^?/i, IPA: [sːak], AS: [•sak], zjawiska fonetyczne: gemin.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Mammalia^[1], zwierzę z podtypu kręgowców żyworodnych, które po urodzeniu żywi się mlekiem matki; zob. też ssaki w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ssak	ssaki
dopełniacz	ssaka	ssaków
celownik	ssakowi	ssakom
biernik	ssaka	ssaki
narzędnik	ssakiem	ssakami
miejscownik	ssaku	ssakach
wołacz	ssaku	ssaki

przykłady:

(1.1) Charakterystyczną cechą ssaków jest stałocieplność.

wyrazy pokrewne:

rzecz. przyssawka ż, ssawka ż, ssanie n

czas. ssać ndk.

przym. ssaczy, ssawny

etymologia:

pol. ssać

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski – Ssaki

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) soogdier
• angielski: (1.1) mammal
• arabski: (1.1) ثديي
• baskijski: (1.1) ugaztun
• chorwacki: (1.1) sisavac m
• czeski: (1.1) savec
• duński: (1.1) pattedyr n
• esperanto: (1.1) mamulo
• fiński: (1.1) nisäkäs
• francuski: (1.1) mammifère m
• hiszpański: (1.1) mamífero m
• interlingua: (1.1) mammal
• islandzki: (1.1) spendýr n
• litewski: (1.1) žinduolis m
• maltański: (1.1) mammiferu m
• niemiecki: (1.1) Säugetier n
• norweski (bokmål): (1.1) pattedyr n
• nowogrecki: (1.1) θηλαστικό n
• rosyjski: (1.1) млекопитающее n
• rumuński: (1.1) mamifer n
• słowacki: (1.1) cicavec m
• szwedzki: (1.1) däggdjur n
• turecki: (1.1) memeli hayvan
• ukraiński: (1.1) ссавець m
• węgierski: (1.1) emlős
• włoski: (1.1) mammifero m

źródła:

1. Skocz do góry↑ Hasło Mammalia w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.

---

UWAGA!

https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ssaczy&action=edit&redlink=1#pl

Tworzenie ssaczy

Co SyC„y So”Ka So”Ce SoC„+yS‚Cie

SoK SSa”Cy SSaC„y SSaK SSie Se So”T+eK CyCKa So”Ki i SiKa, SoC„+yS‚Cie Z SyKieM SyC„y So”C„

… a teraz sami zapiszcie to sobie zgodnie z zasadami zapisu wg. teorii Sławomira Ambroziaka… 🙂

A teraz znów pytania za 1000 punktów…

Dlaczego Słowianie skoro rzekomo zapożyczyli sobie Cyc / CyC od niemego ZitZe / ZiTZe,.. nie zapożyczyli sobie także np. tego niemego  Säugen / Sao’G+eN, jako Ssać / SSaĆ, hm?

Czy to nie dziwne, że postać słowiańska jest najbardziej dźwięczna i najkrótsza ze wszystkich tu wymienionych, hm?

Czy Pra-Słowianie przed spotkaniem się z tymi rzekomymi tzw. Pra-Germanami, co to wszyscy poszli na Rzym i stworzyli tę rzekomą pustkę osadniczą, no to co mam rozumieć, że oni ani Ssania / SSaNia, ani Sutka / SuT+Ka, ani Cycka / CyC+Ka, czy np. Kuca / Ko”Ca, czy Kucyka / Ko”C+yKa, itp. to nie znali?

Aha… A czy Słowianie rozmnażali się kiedyś przez podział, czy jakoś inaczej, ale równie allo-magicznie, hm?

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozmna%C5%BCanie_bezp%C5%82ciowe

---

…..

Trochę więcej ubezdźwięcznień i innych zniekształceń w drugiej części tej kolejnej już części rozważań o wiarygodności podstaw ofitzjalnego jęsykoznaftzfa i nie tylko…