141 Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 11


przewodnik szczuje (1.1) psem

Jak wspomniałem w poprzednim wpisie, zajmę się teraz trochę w sumie tym samym słownictwem, ale… raczej takim bardziej lub mniej  ubezdźwięcznionym, czyli zkentumizowanym.

I od razu pytania:

  1. Czyż to nie dziwne, że ciągle ubezdźwięcznionym słownictwie… i ciągle jakoś magicznie występującym np. w j. polskim?
  2. Dlaczego nie rzekomo jakoś średniowieczno słowiańsko zpalatelizowanym, czyli zmiękczonym i udźwięcznionym?
  3. Czyż nie tak tak sobie allo-allo wymyślili i następnie odtfoszyli, patrz tzw. miękkie k’/K’, itp,.. hm?

Tak, tak,.. WYMYŚLILI i ODTFOSZYLI,.. a no bo czyż „niezpalatelizowane”  (c)HC+ieC’, nie powinno ofitzjalnie  brzmieć obecnie coś jak C+C+ieC’ lub Z/S+C+ieC’, hm? A (c)HCe”, czyż nie powinno teraz brzmieć coś jak CCe” lub… Z/SC”e”,.. hm?

A pamiętacie może jeszcze Szczęt / S”C”e”T, (a K’K’e”T wg twierdzeń Sławomira Ambroziaka, z tym jego super pierwotnym rzekomym miękkim k’/K‚), hm? Pewno nie… i czcze me pisanie i próżny trud.

A co powiecie na ciągle istniejące Szczuć / S”+C”o’C’, Czuć / C”o’C’, Tyć / TyC’, Kuć / Ko’C’, Chuć / (c)Ho’C’, Chodź / (c)HoDz’, Żuć / Z”/R”o’C’, Gicz / GiC”, Dziać / DziaC’, Ziać / ZiaC’, Siać / SiaC‚, Kisi / KiSi, Kica / KiCa, Kita / KiTa, Kiedy / KieDy, Gdy / GDy, Gdzie / GDzie, Gzy / GZy, itp, hm?

Nie za dużo tu tych wyjątkowych wyjątków, hm? Sami dalej zobaczcie te wszystkie odstępstwa od ofitzjalnych reguł i praw, a ja tymczasem sam sobie będę nadal zadawał pewno nieprawomyślne i zupełnie nieodpowiednie wg. allo-allo pytania… 🙂

Jest tego znów tyle, że muszę to zrobić jeszcze inaczej. Trochę też sobię po Świszczę / S’+Wi+S”C”e” i po Świstam / S’+Wi+ST+aM i po Gwiżdżę / G+Wi+Z”/R”Dz”e” i po Gwizdam / G+Wi+ZD+aM nosową…

No proszę, i znów nowy dowód makabryczny znalazł sam siem! Ciekawe co allo-allo i inne adolfki nakręciły w temacie tem od 150 lat, bo nie wiem, bo nie sprawdzałem jeszcze… To jest coś pokroju nierozwiązywalnego wstydliwego problemu Grodu / G+RoDo‚ i Z”/R”e+RDzi, patrz:

„Zbigniew Gołąb tak pisał o tym fenomenie:

Można założyć, że satemowy substrat 6 (idący od wschodu?) 7 w końcu 8 wchłonął kentumowy substrat 9, ale – jak bywa w takich sytuacjach 10 – język lub dialekt etnicznego substratu 11 przesiąkł pewnymi 12 elementami języka lub dialektu substratowego 13  […] Jest więc rzeczą prawdopodobną 14, że jakieś kentumowe  plemię 15 zostało wchłonięte przez satemowy trzon wczesnych  Prasłowian 16, przesuwających się zapewne ze wschodu 17. Jak wskazują znaczenia powyższych wyrazów, to kentumowe plemię żyło z hodowli bydła i rolnictwa[4] 18, mieszkało w zabezpieczonych umocnieniami osadach (gordъ) o rozwiniętej drewnianej architekturze[5].” *19

Będzie o tym nowy wpis. … Kurczę w takim tępię nigdy tego nie skończę! To powinien być coś jak oficjalny tytuł:

Szczuć / S”C”o’C’ i jego powiązanie z Puszcza / Po’+S”C”a, Puszczać / Po’+S”C”+aC’, Pustka / Po’+ST+Ka i Stać / STaC’ przykłady nieregularnych wtórne ubezdźwięcznień w tzw. j. germańskich na podstawie Sic / SiK i Hate / HeiT 01

http://www.forumbiodiversity.com/showthread.php?t=50244&p=1353805#post1353805

Szczuć, Sic, Hate, itp – jako przykłady wtórnego ubezdźwięcznienia wysokoenergetycznych pierwowzorów PS 

…..

K’K’o’K’

Szczuć / S”C”o’C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/szczu%C4%87

szczuć (język polski)

przewodnik szczuje (1.1) psem
wymowa:
IPA: [ʃʧ̑uʨ̑], AS: [ščuć] wymowa ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) judzić do ataku
odmiana:
(1.1) koniugacja Xa

forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.
bezokolicznik szczuć
czas teraźniejszy szczuję szczujesz szczuje szczujemy szczujecie szczują
czas przeszły m szczułem szczułeś szczuł szczuliśmy szczuliście szczuli
ż szczułam szczułaś szczuła szczułyśmy szczułyście szczuły
n szczułom szczułoś szczuło
tryb rozkazujący niech szczuję szczuj niech szczuje szczujmy szczujcie niech szczują
przykłady:
(1.1) Łobuz szczuł przerażonego policjanta agresywnym psem.
składnia:
(1.1) szczuć + B. • szczuć + N.
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczucie n
czas. poszczuć dk., zaszczuć dk.
tłumaczenia:

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/szczu%C4%87

szczuć

Polish

Etymology

From earlier szczwać, from Proto-Slavic *ščьvati.

Pronunciation

IPA(key): /ʂt͡ʂut͡ɕ/

Verb

szczuć impf (perfective poszczuć)

  1. (transitive) to sic

Conjugation

Conjugation of szczuć impf
singular plural
person m f n m pers m anim, m inan, f, n
infinitive szczuć
present tense 1st szczuję szczujemy
2nd szczujesz szczujecie
3rd szczuje szczują
past tense 1st szczułem szczułam szczuliśmy szczułyśmy
2nd szczułeś szczułaś szczuliście szczułyście
3rd szczuł szczuła szczuło szczuli szczuły
future tense 1st będę szczuł1 będę szczuła1 będziemy szczuli1 będziemy szczuły1
2nd będziesz szczuł1 będziesz szczuła1 będziecie szczuli1 będziecie szczuły1
3rd będzie szczuł1 będzie szczuła1 będzie szczuło1 będą szczuli1 będą szczuły1
conditional 1st szczułbym szczułabym szczulibyśmy szczułybyśmy
2nd szczułbyś szczułabyś szczulibyście szczułybyście
3rd szczułby szczułaby szczułoby szczuliby szczułyby
imperative 1st — szczujmy
2nd szczuj szczujcie
3rd niech szczuje niech szczują
active adjectival participle szczujący szczująca szczujące szczujący szczujące
passive adjectival participle szczuty szczuta szczute szczuci szczute
contemporary adverbial participle szczując
impersonal past szczuto
verbal noun szczucie
1 or: będę szczuć, będziesz szczuć etc.

Derived terms

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=poszczu%C4%87&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for poszczuć.

…..

https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pudse&action=edit&redlink=1#da

Tworzenie pudse

…..

UWAGA!

Ktoś umie to jakoś wytłumaczyć, patrz: szczuć, szczuty, szczuta, szczute, szczuci, szczuto, szczucie, itp? Przy okazji to brakuje Szczutą / S”C”+o’Ta”…

…..

No ale co ze Szczekać / S”C”e+K+aC’ i jego ubezdźwięcznieniem w wygłosie, hm?

…..

K’K’+eK+aK’

Szczekać / S”C”+eK+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/szczeka%C4%87

szczekać (język polski)

wymowa:
wymowa ?/i, IPA: [ˈʃʧ̑ɛkaʨ̑], AS: [ščekać]
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. szczeknąć)

(1.1) o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos
(1.2) przen. pot. pogard. wymyślać komuś, oburzać się na coś
(1.3) przen. pot. pogard. kłamiąc, mówić o kimś lub o czymś źle
(1.4) przen. pot. wydawać głośne dźwięki przypominające szczekanie psów
(1.5) łow. o samcu sarny: wydawać głos
odmiana:
(1.1–5) koniugacja I

forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.
bezokolicznik szczekać
czas teraźniejszy szczekam szczekasz szczeka szczekamy szczekacie szczekają
czas przeszły m szczekałem szczekałeś szczekał szczekaliśmy szczekaliście szczekali
ż szczekałam szczekałaś szczekała szczekałyśmy szczekałyście szczekały
n szczekałom szczekałoś szczekało
tryb rozkazujący niech szczekam szczekaj niech szczeka szczekajmy szczekajcie niech szczekają
synonimy:
(1.2) ubliżać
(1.3) obmawiać, oczerniać
wyrazy pokrewne:
czas. oszczekiwać ndk., naszczekiwać ndk., rozszczekać się dk., odszczekiwać ndk., obszczekiwać się ndk.
przym. szczekliwy
rzecz. szczekanie n, szczek m, szczekanina ż, szczekaczka ż
związki frazeologiczne:
pies szczeka, karawana idzie dalej • psy szczekają, karawana idzie dalej • na biednego zawsze psy szczekają • na biednego i psy głośniej szczekają
tłumaczenia:

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/szczeka%C4%87

szczekać

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʂt͡ʂɛ.kat͡ɕ/

Verb

szczekać impf (perfective szczeknąć)

  1. to bark (to make loud noise, e.g. a dog, a wolf)

Conjugation

Conjugation of szczekać impf
singular plural
person m f n m pers m anim, m inan, f, n
infinitive szczekać
present tense 1st szczekam szczekamy
2nd szczekasz szczekacie
3rd szczeka szczekają
past tense 1st szczekałem szczekałam szczekaliśmy szczekałyśmy
2nd szczekałeś szczekałaś szczekaliście szczekałyście
3rd szczekał szczekała szczekało szczekali szczekały
future tense 1st będę szczekał1 będę szczekała1 będziemy szczekali1 będziemy szczekały1
2nd będziesz szczekał1 będziesz szczekała1 będziecie szczekali1 będziecie szczekały1
3rd będzie szczekał1 będzie szczekała1 będzie szczekało1 będą szczekali1 będą szczekały1
conditional 1st szczekałbym szczekałabym szczekalibyśmy szczekałybyśmy
2nd szczekałbyś szczekałabyś szczekalibyście szczekałybyście
3rd szczekałby szczekałaby szczekałoby szczekaliby szczekałyby
imperative 1st — szczekajmy
2nd szczekaj szczekajcie
3rd niech szczeka niech szczekają
active adjectival participle szczekający szczekająca szczekające szczekający szczekające
contemporary adverbial participle szczekając
impersonal past szczekano
verbal noun szczekanie
1 or: będę szczekać, będziesz szczekać etc.

…..

UWAGA!!!

Tak sobie myślę, czy Szczuć / S”C”o’C’ nie pochodzi zwyczajnie od Z Czucia / Z/S+C”o’Cia, Poczuć / Po+C”o’C’, Puść / Po’S’C’, Puszczać / Po’+S”C”aC’, Puszcza / Po’+S”C”a, Pustka / Po’+ST+Ka,.. albo Psuć / PSo’C‚, Psocić / PSoC+iC’, itp. Napisze o tym oddzielny wpis, a tymczasem poniżej różne ciekawe zapożyczenia i ubezdźwięcznienia.

Co Mię zdziwiło (w sumie bez sensu), to to, że Sic / SiC i Hate / HeiT to jedno i to samo, patrz: SiC > HiC >HeiC > HeiT… 

Czy muszem tłumaczyć, że angielski Sic / SiC jakoś magicznie nie ubezdźwięczniło się, podczas gdy… giermańskie Hate / HeiT to zrobiło? Czyżby Angliczanie zapożyczyli to słowo później, niż odfieczne Giermańsce, hm?

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/sic

sic

Etymology 2

Variant of seek.

Alternative forms

Verb

sic (third-person singular simple present sics, present participle siccing, simple past and past participle sicced)

  1. (transitive) To incite an attack by, especially a dog or dogs.
    He sicced his dog on me!
  2. (transitive) To set upon; to chase; to attack.
    Sic ’em, Mitzi.

Usage notes

  • The sense of „set upon” is most commonly used as an imperative, in a command to an animal.
Translations

References

  1. ↑ Jump up to:1.0 1.1 „sic, adv. (and n.)” Oxford English Dictionary, Second Edition 1989. Oxford University Press.
  2. ^ E. Belfort Bax. On Some Forms of Modern Cant. Commonweal: 7 May 1887. Marxists’ Internet Archive: 14 Jan. 2006

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/seek

seek (język angielski)

wymowa:
wymowa amerykańska ?/i
homofon: Sikh
znaczenia:

czasownik

(1.1) szukać
(1.2) aportować
(1.3) starać się, usiłować

wykrzyknik

(2.1) aport!
odmiana:
(1.1–3) seek, sought, sought; he seeks; be seeking
przykłady:
(1.1) Some words, like ‚veal‚, help us forget what we are actually talking about. Some, like ‚free-range‚, can mislead those whose consciences seek clarification.[1]. → Pewne słowa, jak „cielęcina”, pomagają nam zapomnieć o czym tak naprawdę mówimy. Niektóre, jak„wolny chów”, mogą wprowadzać w błąd osoby, których sumienie poszukuje wyjaśnień.
synonimy:
(1.1) look for, search
wyrazy pokrewne:
rzecz. seeker
czas. seek out
uwagi:
zobacz też: Aneks:Język angielski – czasowniki nieregularne
źródła:
  1. Skocz do góry↑ Jonathan Safran Foer: Eating Animals. Little, Brown and Company. New York 2009. s. 45.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/seek

seek

English

Etymology

From Middle English seken (also sechen), from Old English sēċan, with influence from Old Norse sœkja, whence the hard /k/ sound (compare beseech); both from Proto-Germanic *sōkijaną (“to seek”), from Proto-Indo-European *seh₂g- (“to seek out”). Cognate with West Frisian sykje, Low German söken, Dutch zoeken, German suchen, Danish søge, Icelandic sækja, Norwegian Bokmål søke, Norwegian Nynorsk søkja, Swedish söka.

Pronunciation

Verb

seek (third-person singular simple present seeks, present participle seeking, simple past and past participle sought)

  1. (transitive) To try to find; to look for; to search for.
    I seek wisdom.
  2. (transitive) To ask for; to solicit; to beseech.
    I seek forgiveness through prayer.
  3. (transitive) To try to acquire or gain; to strive after; to aim at.
    I sought my fortune on the goldfields.
  4. (intransitive, obsolete) To go, move, travel (in a given direction).
    When the alarm went off I sought the exit in a panic.
  5. (transitive) To try to reach or come to; to go to; to resort to.
  6. (intransitive, computing) To navigate through a stream.

Synonyms

(…)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/sick#English

sick

English

English Wikipedia has an article on: sick

Etymology 1

From Middle English sik, sike, seek, seke, seok, from Old English sēoc (“sick; ill”), from Proto-Germanic *seukaz (compare West Frisian siik, Dutch ziek, German siech, Norwegian Bokmål syk, Norwegian Nynorsk sjuk), from Proto-Indo-European *sewg- (“to be troubled or grieved”); compare Middle Irish socht (“silence, depression”), Old Armenian հիւծանիմ (hiwcanim, “I am weakening”).

Pronunciation

Adjective

sick (comparative sicker, superlative sickest)

  1. Having an urge to vomit.
  2. (chiefly US) In poor health.
    She was sick all day with the flu.
  3. (colloquial) Mentally unstable, disturbed.
  4. (colloquial) In bad taste.
    That’s a sick joke.
  5. Tired of or annoyed by something.
    I’ve heard that song on the radio so many times that I’m starting to get sick of it.
  6. (slang) Very good, excellent, awesome, badass.
    This tune is sick.
    Dude, this car’s got a sick subwoofer!
  7. In poor condition.
    sick building syndrome; my car is looking pretty sick; my job prospects are pretty sick
  8. (agriculture) Failing to sustain adequate harvests of crop, usually specified.
Synonyms[edit]

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/sewg-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/sewg-.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/seh%E2%82%82g-

Reconstruction:Proto-Indo-European/seh₂g–

Proto-Indo-European

Alternative reconstructions

Root

*seh₂g–[2]

  1. to seek out

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *seh₂g-
  • *séh₂g-ti ~ *sh₂g-énti (athematic root present) or *sh₂g-é-ti (zero-grade thematic root present)
  • *séh₂g-ye-ti (ye-present)
  • *sh₂g-yé-ti (yé-present)
  • *seh₂g-o-s
    • Italic:
      • Latin: sāgus (“prophetic”)
  • *sh₂g-eh₂
  • *séh₂g-ti-s ~ *sh₂g-téy-s
  • Unsorted formations:

References

  1. ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill
  2. ^ Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/s%C3%A9h%E2%82%82gyeti

Reconstruction:Proto-Indo-European/séh₂gyeti

Proto-Indo-European

Etymology

From *seh₂g- +‎ *-yeti.

Verb

*séh₂gyeti (imperfective)[1][2]

  1. to give a sign

Inflection[edit]

Imperfective, thematic, active only
Active voice Present indicative Past indicative Imperative Subjunctive Optative
1st singular *séh₂gyoh₂ *séh₂gyom — *séh₂gyōh₂ *séh₂gyoyh₁m̥
2nd singular *séh₂gyesi *séh₂gyes *séh₂gye *séh₂gyēsi *séh₂gyoys
3rd singular *séh₂gyeti *séh₂gyet *séh₂gyetu *séh₂gyēti *séh₂gyoyt
1st dual *séh₂gyowos *séh₂gyowe — *séh₂gyōwos *séh₂gyoywe
2nd dual *séh₂gyetes *séh₂gyetom *séh₂gyetom *séh₂gyētes *séh₂gyoytom
3rd dual *séh₂gyetes *séh₂gyetām *séh₂gyetām *séh₂gyētes *séh₂gyoytām
1st plural *séh₂gyomos *séh₂gyome — *séh₂gyōmos *séh₂gyoyme
2nd plural *séh₂gyete *séh₂gyete *séh₂gyete *séh₂gyēte *séh₂gyoyte
3rd plural *séh₂gyonti *séh₂gyont *séh₂gyontu *séh₂gyōnti *séh₂gyoyh₁n̥t
Participle *séh₂gyonts

Descendants

  • Anatolian:
    • Hittite: (ša-a-ki-ez-zi /šākizzi/, 3.sg.pres.act.)
  • Germanic: *sōkijaną (“to seek, to look for”) (see there for further descendants)
  • Italic: *sāgiō

References

  1. ^ Ringe, Don (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic, Oxford University Press
  2. ^ Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BC%A1%CE%B3%CE%AD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9#Ancient_Greek

ἡγέομαι

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *seh₂g-. Cognates include Old English sēċan (English seek), Gothic 𐍃𐍉𐌺𐌾𐌰𐌽 (sōkjan), Latin sagiō.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

Verb

ἡγέομαι • (hēgéomai)

  1. I go before, precede; I lead the way, guide
  2. I lead (dative) in (genitive)
  3. (with accusative) I am leader (in a thing)
  4. I lead, command in war
    1. I rule, I have dominion
  5. (post-Homeric) I believe, hold
    1. I hold, regard (as something)

Inflection

Present: ἡγέομαι (Uncontracted)
Present: ἡγοῦμαι (Contracted)
Imperfect: ἡγεόμην (Uncontracted)
Imperfect: ἡγούμην (Contracted)
Future: ἡγήσομαι, ἡγηθήσομαι
Aorist: ἡγησᾰ́μην, ἡγήθην
Perfect: ἥγημαι

Derived terms

Related terms

References

UWAGA!!!

From Proto-Indo-European *seh₂g- > Ancient Greek: ἡγέομαι (hēgéomai)

Typowe mykeńskie / ahaiskie / helleńskie / greckie, itp, ubezdźwięcznienie, czyli tzw. rough breathing działa , jak zwykle… 🙂

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/sagio#Latin

sagio

Latin

Etymology

From Proto-Italic *sāgiō, from Proto-Indo-European *séh₂gyeti (“to seek out, to track”). Cognate with Ancient Greek ἡγέομαι (hēgéomai, “I guide, lead”), Gothic 𐍃𐍉𐌺𐌾𐌰𐌽 (sōkjan), and English seek.

Pronunciation

Verb

sāgiō (present infinitive sāgīre, perfect active sāgīvī, supine sāgītum); fourth conjugation

  1. I perceive quickly or keenly with the senses.
  2. I perceive acutely with the intellect.

Inflection

Conjugation of sagio (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present sāgiō sāgīs sāgit sāgīmus sāgītis sāgiunt
imperfect sāgiēbam sāgiēbās sāgiēbat sāgiēbāmus sāgiēbātis sāgiēbant
future sāgiam sāgiēs sāgiet sāgiēmus sāgiētis sāgient
perfect sāgīvī sāgīvistī sāgīvit sāgīvimus sāgīvistis sāgīvērunt, sāgīvēre
pluperfect sāgīveram sāgīverās sāgīverat sāgīverāmus sāgīverātis sāgīverant
future perfect sāgīverō sāgīveris sāgīverit sāgīverimus sāgīveritis sāgīverint
passive present sāgior sāgīris, sāgīre sāgītur sāgīmur sāgīminī sāgiuntur
imperfect sāgiēbar sāgiēbāris, sāgiēbāre sāgiēbātur sāgiēbāmur sāgiēbāminī sāgiēbantur
future sāgiar sāgiēris, sāgiēre sāgiētur sāgiēmur sāgiēminī sāgientur
perfect sāgītus + present active indicative of sum
pluperfect sāgītus + imperfect active indicative of sum
future perfect sāgītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present sāgiam sāgiās sāgiat sāgiāmus sāgiātis sāgiant
imperfect sāgīrem sāgīrēs sāgīret sāgīrēmus sāgīrētis sāgīrent
perfect sāgīverim sāgīverīs sāgīverit sāgīverīmus sāgīverītis sāgīverint
pluperfect sāgīvissem sāgīvissēs sāgīvisset sāgīvissēmus sāgīvissētis sāgīvissent
passive present sāgiar sāgiāris, sāgiāre sāgiātur sāgiāmur sāgiāminī sāgiantur
imperfect sāgīrer sāgīrēris, sāgīrēre sāgīrētur sāgīrēmur sāgīrēminī sāgīrentur
perfect sāgītus + present active subjunctive of sum
pluperfect sāgītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — sāgī — — sāgīte —
future — sāgītō sāgītō — sāgītōte sāgiuntō
passive present — sāgīre — — sāgīminī —
future — sāgītor sāgītor — — sāgiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives sāgīre sāgīvisse sāgītūrus esse sāgīrī sāgītus esse sāgītum īrī
participles sāgiēns — sāgītūrus — sāgītus sāgiendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
sāgīre sāgiendī sāgiendō sāgiendum sāgītum sāgītū

Derived terms

References

…..

A teraz Pra-Słowiański źródłosłów dla tych powyższych słów… Przy okazji pytanie: Dlaczego istnieją ciągle i  S„C„o’C’ i S„o’K+aC’, przeciez postać S„o’K+aC’ powinna ofitzjalnie zpalatelizować się jakoś kiedyś w średniowieczu do coś jak S„o’C/Z/S+aC’, nieprawdaż?

…..

K’o’KaK’

Szukać / S„o’K+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/szuka%C4%87

szukać (język polski)

wymowa:
wymowa ?/i, IPA: [ˈʃukaʨ̑], AS: [šukać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. poszukać)

(1.1) podejmować działanie w celu odnalezienia kogoś / czegoś
odmiana:
(1.1) koniugacja I

forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.
bezokolicznik szukać
czas teraźniejszy szukam szukasz szuka szukamy szukacie szukają
czas przeszły m szukałem szukałeś szukał szukaliśmy szukaliście szukali
ż szukałam szukałaś szukała szukałyśmy szukałyście szukały
n szukałom szukałoś szukało
tryb rozkazujący niech szukam szukaj niech szuka szukajmy szukajcie niech szukają
przykłady:
(1.1) Od dwóch dni szukam sposobu rozwiązania problemu.
składnia:
(1.1) szukać + D. • szukać u + D. • szukać w + Ms.
antonimy:
(1.1) znajdować
wyrazy pokrewne:
rzecz. szukanie n, poszukanie n, poszukiwanie n, przeszukiwanie n, poszukiwacz m, poszukiwaczka ż, szukacz m, wyszukiwanie n, wyszukanie n, odszukiwanie n, odszukanie n, poszukiwany m, poszukiwana ż
czas. poszukać, dk., poszukiwać ndk., przeszukiwać ndk., przeszukać dk., wyszukiwać ndk., wyszukać dk., odszukiwać ndk., odszukać dk.
przym. poszukiwawczy
związki frazeologiczne:
kto szuka, ten znajdzie • szukać guza • szukać dziury w całym • szukać igły w stogu siana • szukać mocnych wrażeń • szukać słów • szukać szczęścia • szukać wczorajszego dnia • szukać zaczepki • szukać zapomnienia • szukać wiatru w polu • szukam człowieka • na koniu jedzie, a konia szuka • ze świecą szukać • na św. Annę mrowiska, szukaj w zimie ogniska • kto szuka, nie błądzi
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski – Fałszywi przyjaciele • Indeks:Słowacki – Fałszywi przyjaciele
tłumaczenia:

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/szuka%C4%87

szukać

Polish

Etymology

EB1911 - Volume 01 - Page 001 - 1.svg

This entry lacks etymological information.

Pronunciation

Verb

szukać impf (perfective poszukać)

  1. (transitive) to look for, to seek, to search

Conjugation

Conjugation of szukać impf
singular plural
person m f n m pers m anim, m inan, f, n
infinitive szukać
present tense 1st szukam szukamy
2nd szukasz szukacie
3rd szuka szukają
past tense 1st szukałem szukałam szukaliśmy szukałyśmy
2nd szukałeś szukałaś szukaliście szukałyście
3rd szukał szukała szukało szukali szukały
future tense 1st będę szukał1 będę szukała1 będziemy szukali1 będziemy szukały1
2nd będziesz szukał1 będziesz szukała1 będziecie szukali1 będziecie szukały1
3rd będzie szukał1 będzie szukała1 będzie szukało1 będą szukali1 będą szukały1
conditional 1st szukałbym szukałabym szukalibyśmy szukałybyśmy
2nd szukałbyś szukałabyś szukalibyście szukałybyście
3rd szukałby szukałaby szukałoby szukaliby szukałyby
imperative 1st — szukajmy
2nd szukaj szukajcie
3rd niech szuka niech szukają
active adjectival participle szukający szukająca szukające szukający szukające
contemporary adverbial participle szukając
impersonal past szukano
verbal noun szukanie
1 or: będę szukać, będziesz szukać etc.

Further reading

  • szukać in Polish dictionaries at PWN

UWAGA!!!

Powyżej przynajmniej nie piszą, że to jest rzekome zapożyczenie od-giermańskie… Pewno ich Schnie / S(c)HNie, Suchy / So’(c)Hy, Socha / So(c)Ha, Rosochata / Ro+So(c)H+aTa, itp powstrzymują i wola nie wygłupiać się jak z tymi rzekomymi TiTTe > ZiTZe > CyCe, itp…

Swoją drogą te słowa musza być straszne dla allo-allo, bo rzekoma ofitzjalna palatalizacja występuje tu razem z tzw. laryngałem… hehehe. Dobre i to, bo oto poniżej pikny przykład Od-Pra-Słowiańskiego zapożyczenia w tzw. j. germańskich, z jednoczesnym wtórnym ubezdźwięcznieniem, patrz:

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/suchen#de

suchen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˡzuːxən] wymowa austriacka ?/i IPA: [ˈzuːχtə] IPA: [ɡəˈzuːχt]
znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) szukać, poszukać
odmiana:
(1.1)[1] such|en (sucht), suchte, gesucht (haben)
przykłady:
(1.1) Ich suche meinen fünfjährigen Bruder. Haben Sie ihn gesehen? → Szukam mojego pięcioletniego brata. Widzieli go państwo?
(1.1) Der Mann hat mir mitgeteilt, die Ware, nach der ich gesucht habe, sei schon ausverkauft worden. → Mężczyzna poinformował mnie, że towar, którego szukałam/szukałem, został już wyprzedany.
składnia:
(1.1) +Akk. suchen
(1.1) nach +Dat. suchen
antonimy:
(1.1) finden
wyrazy pokrewne:
rzecz. Suchen n, Suche ż, Sucherei ż, Sucher m, Sucherin ż, Gesuch n
przym. gesucht
etymologia:

śwn. suochen < swn. suohhen pragerm. sjōkanan

uwagi:
zobacz też: suchen • absuchen • ansuchen • aufsuchen • aussuchen • besuchen • durchsuchen • ersuchen • nachsuchen • untersuchen • versuchen • zusammensuchen
źródła:
  1. Skocz do góry↑ Wiktionary.de suchen (Konjugation), 2016

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/suchen

suchen

German

Etymology

From Old High German suohhen, from Proto-Germanic *sōkijaną, from Proto-Indo-European *seh₂g- (“seek out”). Akin to Low German  söken, sooken, Dutch zoeken, English seek, Danish søge, Gothic 𐍃𐍉𐌺𐌾𐌰𐌽 (sokjan).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzuːxən/, [ˈzuːxən], [ˈzuːxn̩]

Verb

suchen (third-person singular simple present sucht, past tense suchte, past participle gesucht, auxiliary haben)

  1. to seek
  2. to search, to look for

Conjugation

Conjugation of suchen
infinitive suchen
present participle suchend
past participle gesucht
auxiliary haben
indicative subjunctive
present ich suche wir suchen i ich suche wir suchen
du suchst ihr sucht du suchest ihr suchet
er sucht sie suchen er suche sie suchen
preterite ich suchte wir suchten ii ich suchte wir suchten
du suchtest ihr suchtet du suchtest ihr suchtet
er suchte sie suchten er suchte sie suchten
imperative such (du)
suche (du)		 sucht (ihr)
show ▼Composed forms of suchen

Derived terms

Further reading

UWAGA!!!

Dziwnie podobne do słowiańskiej postaci? No to tu jeszcze taka fińska ciekawostka. Czy to też nie jest jakoś dziwnie znajome, patrz:

https://en.wiktionary.org/wiki/usuttaa#Finnish

usuttaa

Finnish

Verb

usuttaa

  1. (transitive) To sic, to set on.

Conjugation

more ▼Inflection of usuttaa (Kotus type 53/muistaa, tt-t gradation)

…..

A teraz jeszcze bardziej ubezdźwięcznione inne postacie giermańskie…

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/hetzen#de

hetzen (język niemiecki)

wymowa:
wymowa ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) ścigać, gonić
(1.2) napuszczać, napuścić, poganiać, pogonić
(1.3) podburzać, podburzyć, agitować
(1.4) ganiać, gonić, pędzić
odmiana:
(1.1–3) hetz|en (hetzt), hetzte, gehetzt (haben)
(1.4) hetz|en (hetzt), hetzte, gehetzt (sein)
wyrazy pokrewne:
rzecz. Hetze ż, Hetzerei ż, Hetzer m, Hetzerin ż
przym. hetzerisch, gehetzt

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/hetzen

hetzen

German

Etymology

From Middle High German hetzen, from Old High German hezzen (“to pursue”), from Proto-Germanic *hatjaną (“to hunt down, pursue, persecute, attack”).

Pronunciation

Verb

hetzen (third-person singular simple present hetzt, past tense hetzte, past participle gehetzt, auxiliary haben)

  1. to agitate
    Die rechtspopulistische Partei hetzt gegen Ausländer.

    The right-wing populist party agitates against foreigners.
  2. (transitive with auf) to sic, to set upon (of dogs etc.)
    Die Jäger hetzten ihre Hunde auf die Enten.

    The hunters sic their dogs on the ducks.

(…)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/hatjan%C4%85

Reconstruction:Proto-Germanic/hatjaną

Proto-Germanic

Etymology

From Proto-Indo-European *ḱeh₂d– (“strong emotion”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈxɑt.jɑ.nɑ̃/

Verb

*hatjaną

  1. to hunt down, pursue
  2. to rush, incite, attack

Inflection

Conjugation of *hatjaną (weak class 1)
active voice passive voice
present tense indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
1st singular *hatjō *hatjaų — *hatjai *?
2nd singular *hatisi *hatjais *hati *hatjasai *hatjaisau
3rd singular *hatiþi *hatjai *hatjaþau *hatjaþai *hatjaiþau
1st dual *hatjōs *hatjaiw — — —
2nd dual *hatjaþiz *hatjaiþiz *hatjaþiz — —
1st plural *hatjamaz *hatjaim — *hatjanþai *hatjainþau
2nd plural *hatiþ *hatjaiþ *hatiþ *hatjanþai *hatjainþau
3rd plural *hatjanþi *hatjain *hatjanþau *hatjanþai *hatjainþau
past tense indicative subjunctive
1st singular *hatidǭ *hatidēdį̄
2nd singular *hatidēz *hatidēdīz
3rd singular *hatidē *hatidēdī
1st dual *hatidēdū *hatidēdīw
2nd dual *hatidēdudiz *hatidēdīdiz
1st plural *hatidēdum *hatidēdīm
2nd plural *hatidēdud *hatidēdīd
3rd plural *hatidēdun *hatidēdīn
present past
participles *hatjandz *hatidaz

Related terms

Descendants

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/keh%E2%82%82d-

Reconstruction:Proto-Indo-European/keh₂d–

Proto-Indo-European

Root

*keh₂d–

  1. hatred, angriness

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *keh₂d-

References

  1. ^ De Vaan, Michiel (2008), “cadeis”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, pages 78-79
  2. ^ Matasović, Ranko (2009), “*kādo-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 183
  3. ^ Matasović, Ranko (2009), “*kassi-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 193-194

UWAGA!!!

  1. Allo-allo pomylili rdzenie, patrz: *ḱeh₂d- =/= *keh₂d–, bo ḱ =/= k…
  2. To *ḱeh₂d- , czy *keh₂d– wygląda mi na zwyczajne Kazić / KaZ+iC’, Skazić / Z/S+KaZ+iC’, Kaźń / KaZ’+N’, Kazimierz / KaZi+MieR”, itp…

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/hate#English

hate

English

Etymology

From Middle English hate (noun), probably from Old English hatian (“to hate”, verb) and/or Old Norse hatr (“hate”, noun). Merged with  Middle English hete, hæte, heate (“hate”), from Old English hete, from Proto-Germanic *hataz (“hatred, hate”), from Proto-Indo-European  *keh₂d- (“strong emotion”). Cognate with West Frisian haat, Dutch haat, German Hass, Norwegian and Swedish hat.

The verb is from Middle English haten, from Old English hatian (“to hate, treat as an enemy”), from Proto-Germanic *hatōną (“to hate”), from  Proto-Germanic *hataz, from the same root as above. Cognate with Dutch haten, German hassen, Swedish hata, French haïr (a Germanic borrowing).

Pronunciation

Noun

hate (countable and uncountable, plural hates)

  1. An object of hatred.
    One of my pet hates is traffic wardens.
  2. Hatred.
    He gave me a look filled with pure hate.
  3. (Internet slang) Negative feedback, abusive behaviour.
    There was a lot of hate in the comments on my vlog about Justin Bieber from his fans.

Related terms

(…)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%BA%E1%BF%86%CE%B4%CE%BF%CF%82#Ancient_Greek

κῆδος

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Hellenic *kā́dos, from Proto-Indo-European *ḱeh₂dos, from *keh₂d-. Cognate with Old English hete (English hate).

Pronunciation

Noun

κῆδος • (kêdos) n (genitive κήδεος or κήδους); third declension

  1. care for others
  2. (in the plural) troubles
  3. cares for the dead, mourning
  4. an object of care
  5. connection by marriage

Inflection

show ▼Third declension of τὸ κῆδος; τοῦ κήδεος (Attic)
show ▼Third declension of τὸ κῆδος; τοῦ κήδους (Attic)

References

  • κῆδος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • κῆδος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • κῆδος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • κῆδος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • κῆδος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited. 11 headwords
  • Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/%E1%B8%B1eh%E2%82%82dos&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/ḱeh₂dos.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/keh%E2%82%82d-

Reconstruction:Proto-Indo-European/keh₂d–

Proto-Indo-European

Root

*keh₂d-

  1. hatred, angriness

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *keh₂d-

References

  1. ^ De Vaan, Michiel (2008), “cadeis”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, pages 78-79
  2. ^ Matasović, Ranko (2009), “*kādo-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 183
  3. ^ Matasović, Ranko (2009), “*kassi-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 193-194

…..

A teraz dalszy ciąg słów powiązanych ze słowem Szczuć / S”C”o’C’…

…..

K’K’Wa+Ny

Szczwany / S”C”Wa+Ny

https://en.wiktionary.org/wiki/szczwany

szczwany

Polish

Etymology

From szczwać (“to course game”).

Pronunciation

IPA(key): /ˈʂt͡ʂfa.nɨ/

Adjective

szczwany m (comparative szczwańszy, superlative najszczwańszy, adverb szczwanie)

  1. sly
  2. leery

Declension

declension of szczwany
case singular plural
m pers, m anim m inan n f m pers other
nominative, vocative szczwany szczwane szczwana szczwani szczwane
genitive szczwanego szczwanej szczwanych
dative szczwanemu szczwanym
accusative szczwanego szczwany szczwane szczwaną szczwanych szczwane
instrumental szczwanym szczwanymi
locative szczwanej szczwanych

Synonyms

Further reading

  • szczwany in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=szczwa%C4%87&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for szczwać.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/%C5%A1%C4%8D%D1%8Cvati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/ščьvati.

…..

A teraz porównanie z dziwnie podobnym słowem, ale ubezdźwięcznionym i nadal istniejącym innym spokrewnionym znaczeniowo słowem…

…..

K’Ko+WyK’+eK’

Skowyczeć / SKo+WyC„+eC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/skowycze%C4%87

skowyczeć (język polski)

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) o psie lub innym ssaku psowatym: wydawać urywane, żałosne dźwięki[1]
(1.2) o ludziach: jęczeć, skarżyć się żałośnie[1]
odmiana:
(1.1–2)

forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.
bezokolicznik skowyczeć
czas teraźniejszy skowyczę skowyczysz skowyczy skowyczymy skowyczycie skowyczą
czas przeszły m skowyczałem skowyczałeś skowyczał skowyczeliśmy skowyczeliście skowyczeli
ż skowyczałam skowyczałaś skowyczała skowyczałyśmy skowyczałyście skowyczały
n skowyczałom skowyczałoś skowyczało
tryb rozkazujący niech skowyczę skowycz niech skowyczy skowyczmy skowyczcie niech skowyczą
synonimy:
(1.1–2) skowytać, skomleć, kwilić
wyrazy pokrewne:
rzecz. skowyt mrz, skowyk mrz, skowyczenie n, skowytanie n
czas. skowytać ndk., skowyknąć dk., skowytnąć dk.
przym. skowytliwy
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Skocz do:1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło skowyczeć w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=skowyta%C4%87&action=edit&redlink=1#pl

Tworzenie skowytać

…..

K’Ko+WyT

Skowyt / SKo+WyT

https://pl.wiktionary.org/wiki/skowyt#pl

skowyt (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przerywane, żałosne wycie psa lub – rzadziej – innego zwierzęcia[1]
(1.2) cichy, żałosny jęk człowieka[1]
(1.3) inny, podobny odgłos[1]
odmiana:
(1.1–3) blm,

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik skowyt skowyty
dopełniacz skowytu skowytów
celownik skowytowi skowytom
biernik skowyt skowyty
narzędnik skowytem skowytami
miejscownik skowycie skowytach
wołacz skowycie skowyty
wyrazy pokrewne:
rzecz. skowytanie n, skowyczenie n, zaskowyczenie n, zaskowytanie n
czas. skowyczeć ndk., skowytać ndk., zaskowyczeć dk., zaskowytać dk.
źródła:
  1. ↑ Skocz do:1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło skowyt w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

A teraz jeszcze i inne jeszcze bardziej ubezdźwięcznione postacie, patrz:

…..

(c)HWyT

Chwyt / (c)HWyT

https://pl.wiktionary.org/wiki/chwyt

chwyt (język polski)

chwyt (1.1)

chwyt (1.2)

chwyt (1.4)
wymowa:
IPA: [xfɨt], AS: [χfyt], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. wymowa ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czynność chwycenia czegoś – ręką lub narzędziem[1]
(1.2) sport. pewien określony sposób uchwycenia przeciwnika w walce wręcz[1]
(1.3) med. pewien określony sposób uchwycenia osoby ratowanej
(1.4) muz. pewien określony sposób przyciśnięcia strun gitary, dający w rezultacie akord
(1.5) przen. zaplanowane, sprytne posunięcie[1]
(1.6) daw. uchwyt, zaczep[1], to za co się chwyta
odmiana:
(1.1–6)

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik chwyt chwyty
dopełniacz chwytu chwytów
celownik chwytowi chwytom
biernik chwyt chwyty
narzędnik chwytem chwytami
miejscownik chwycie chwytach
wołacz chwycie chwyty
kolokacje:
(1.3) chwyt Rauteka • chwyt Leopolda • chwyt Heimlicha
(1.4) chwyt a-mol / A-dur / c-mol / C-dur / … • chwyt barre
(1.5) chwyt marketingowy / literacki / polityczny
synonimy:
(1.1) ujmowanie, łapanie
wyrazy pokrewne:
rzecz. chwytak m, chwytanie n, chwycenie n, uchwycenie n, wychwytywanie n, wychwycenie n, nachwyt m, podchwyt m, schwytanie n, schwycenie n, podchwytliwość ż, chwytacz m, chwytadło n, chwytarka ż, chwytka ż, chwytliwość ż, chwytnik m, chwytność ż

zdrobn. chwycik m
czas. chwytać (się), chwycić (się), schwytać, schwycić, przechwytywać, przechwycić, wychwytywać, wychwycić, uchwycić, chwytnik m, chwytnica ż, chwytacz m, Chwytowo n
przym. chwytny, chwytliwy, podchwytliwy, chwytakowy, chwytalny, chwytki
przysł. chwytnie, podchwytliwie
związki frazeologiczne:
wszystkie chwyty dozwolone • chwyt tkaniny
uwagi:
zob. też chwyt w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Skocz do:1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło chwyt w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/chwyt

chwyt

Polish

Pronunciation

Noun

chwyt m inan (diminutive chwycik)

  1. grip (manner of holding things with the hands)
  2. (colloquial) trick, gimmick (effective, clever or quick way of doing something)
  3. (colloquial) trick, gimmick, ploy (something designed to fool or swindle)

Declension

declension of chwyt
singular plural
nominative chwyt chwyty
genitive chwytu chwytów
dative chwytowi chwytom
accusative chwyt chwyty
instrumental chwytem chwytami
locative chwycie chwytach
vocative chwycie chwyty

Derived terms

Further reading

  • chwyt in Polish dictionaries at PWN

…..

(c)HWyT+aT

Chwytać / (c)HWyT+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/chwyta%C4%87#pl

chwytać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈxfɨtaʨ̑], AS: [χfytać], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. wymowa ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) szybko łapać coś lub kogoś i mocno trzymać

czasownik nieprzechodni

(2.1) zaczynać rozumieć coś lub orientować się w czymś
(2.2) postrzegać coś słuchem (słyszeć) lub wzrokiem (widzieć)
(2.3) (o pomyśle, reklamie) odnajdować zainteresowanie, trafiać do przekonania
(2.4) (o stanie, uczuciu, nastroju) znajdować, ogarniać

czasownik zwrotny chwytać się

(3.1) łapać się
odmiana:
(1.1, 2.1–4) koniugacja I

forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.
bezokolicznik chwytać
czas teraźniejszy chwytam chwytasz chwyta chwytamy chwytacie chwytają
czas przeszły m chwytałem chwytałeś chwytał chwytaliśmy chwytaliście chwytali
ż chwytałam chwytałaś chwytała chwytałyśmy chwytałyście chwytały
n chwytałom chwytałoś chwytało
tryb rozkazujący niech chwytam chwytaj niech chwyta chwytajmy chwytajcie niech chwytają
(3.1) koniugacja I

forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.
bezokolicznik chwytać się
czas teraźniejszy chwytam się chwytasz się chwyta się chwytamy się chwytacie się chwytają się
czas przeszły m chwytałem się chwytałeś się chwytał się chwytaliśmy się chwytaliście się chwytali się
ż chwytałam się chwytałaś się chwytała się chwytałyśmy się chwytałyście się chwytały się
n chwytałom się chwytałoś się chwytało się
tryb rozkazujący niech się chwytam chwytaj się niech się chwyta chwytajmy się chwytajcie się niech się chwytają
przykłady:
(1.1) Kowal chwyta raszpel, by wygładzić kopyto konia do podkucia.
(1.1) Pomysł jest prosty: młodzież chwyta za pędzle i farby i odmalowuje zniszczone przystanki według własnego projektu[1].
(2.1) Dopiero po kilku minutach wyjaśnień chłopak zaczął chwytać dowcip.
(2.3) Zdecydowanie mogę powiedzieć, że twój pomysł zmiany koloru ścian zaczął chwytać.
składnia:
(1.1, 2.1–4) chwytać + B. • chwytać za + B.
(3.1) chwytać się + D. • chwytać się za + B.
synonimy:
(1.1, 2.1,4) łapać
(3.1) obejmować się, przytulać się
wyrazy pokrewne:
rzecz. chwytak m, chwytność ż, chwyt m, chwytanie n, uchwyt m, nachwyt m, podchwyt m, podchwytliwość ż, przechwyt m, chwytacz m, chwytaczka ż, chwytnik m, chwytnia ż, schwytanie n, podchwytywanie n
czas. chwycić, uchwycić, schwytać, schwycić, przechwytywać, przechwycić, wychwytywać, wychwycić
przym. chwytny, chwytliwy, chwytany, schwytany, podchwytliwy, uchwytny
przysł. chwytnie, podchwytliwie
związki frazeologiczne:
chwytać za gardło • chwytać za serce • chwytać dwie sroki za ogon • chwytać wiatr w żagle • chwytać chwile • chwytać Pana Boga za nogi • chwytać na lep • chwytać za miecz • chwytać przynętę • chwytać byka za rogi • tonący brzytwy się chwyta • chwytać w mig • chwytać w lot • chwytać za słówka
tłumaczenia:
źródła:
  1. Skocz do góry↑ http://www.mpk.poznan.pl/kampanie/214-przystanek-jak-malowany

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/chwyta%C4%87

chwytać

Polish

Etymology

Contamination of now dialectal chytać, from Proto-Slavic *xytati, and now obsolete chwatać, from Proto-Slavic *xvatati.

Pronunciation

Verb

chwytać impf (perfective chwycić)

  1. (transitive) to grab, grasp, clutch, seize, catch
  2. (transitive) to bite (bait)

Conjugation

Conjugation of chwytać impf
singular plural
person m f n m pers m anim, m inan, f, n
infinitive chwytać
present tense 1st chwytam chwytamy
2nd chwytasz chwytacie
3rd chwyta chwytają
past tense 1st chwytałem chwytałam chwytaliśmy chwytałyśmy
2nd chwytałeś chwytałaś chwytaliście chwytałyście
3rd chwytał chwytała chwytało chwytali chwytały
future tense 1st będę chwytał1 będę chwytała1 będziemy chwytali1 będziemy chwytały1
2nd będziesz chwytał1 będziesz chwytała1 będziecie chwytali1 będziecie chwytały1
3rd będzie chwytał1 będzie chwytała1 będzie chwytało1 będą chwytali1 będą chwytały1
conditional 1st chwytałbym chwytałabym chwytalibyśmy chwytałybyśmy
2nd chwytałbyś chwytałabyś chwytalibyście chwytałybyście
3rd chwytałby chwytałaby chwytałoby chwytaliby chwytałyby
imperative 1st — chwytajmy
2nd chwytaj chwytajcie
3rd niech chwyta niech chwytają
active adjectival participle chwytający chwytająca chwytające chwytający chwytające
passive adjectival participle chwytany chwytana chwytane chwytani chwytane
contemporary adverbial participle chwytając
impersonal past chwytano
verbal noun chwytanie
1 or: będę chwytać, będziesz chwytać etc.

Related terms

Further reading

  • chwytać in Polish dictionaries at PWN

…..

(c)HWyT+iT

Chwycić / (c)HWyC+iC

https://pl.wiktionary.org/wiki/chwyci%C4%87

chwycić (język polski)

ktoś chwycił (1.1) tkaninę

wymowa:
IPA: [ˈxfɨʨ̑iʨ̑], AS: [χfyćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• post. utr. dźw. wymowa ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: chwytać

czasownik zwrotny chwycić się

(2.1) aspekt dokonany od: chwytać się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa

forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.
bezokolicznik chwycić
czas przyszły prosty chwycę chwycisz chwyci chwycimy chwycicie chwycą
czas przeszły m chwyciłem chwyciłeś chwycił chwyciliśmy chwyciliście chwycili
ż chwyciłam chwyciłaś chwyciła chwyciłyśmy chwyciłyście chwyciły
n chwyciłom chwyciłoś chwyciło
tryb rozkazujący niech chwycę chwyć niech chwyci chwyćmy chwyćcie niech chwycą
wyrazy pokrewne:
rzecz. chwytak m, chwytaczka ż, chwytnia ż, chwycenie n
czas. chwytać, schwytać
przym. chwytliwy, chwytny, chwytakowy, uchwytny
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać się

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/chwyci%C4%87

chwycić

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈxfɨ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

chwycić pf (imperfective trząść)

  1. to grab, to seize, to catch
  2. (reflexive) to notice, to catch, to perceive
  3. (reflexive) to get convinced, to get interested, to get into
  4. (reflexive) to accept, to embrace

Further reading

  • chwycić in Polish dictionaries at PWN

UWAGA!!!

Powyżej ktoś czegoś raczej nie chwycił lub kogoś ciężko zatrzęsło, patrz: „chwycić pf (imperfective trząść)”…

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=chyta%C4%87&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for chytać.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/xytati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/xytati.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=chwata%C4%87&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for chwatać.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/xvatati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/xvatati.

…..

(c)HWaT

Chwat / (c)HWaT

https://sjp.pl/chwat

chwat

1. człowiek odważny, dzielny, śmiały; śmiałek, zuch, odważniak;
2. w łowiectwie: półkole w żelazie nastawionym na zwierzynę, które zatrzaskuje się przez poruszenie się zwierza;
3. w zoologii: ryba karpiowata, brzuchopłetwa

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/chwat;2448868.html

chwat 

daw. «człowiek energiczny, zaradny i śmiały»
• chwacki • chwacko

Podobne wyszukiwania

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/chwat

chwat (język polski)

chwat (2.1)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. krzepki mężczyzna, morus[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) icht. boleń pospolity[2]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) łow. rodzaj półokrągłego wnyka
odmiana:
(1.1), (2.1), (3.1)

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik chwat chwatowie
dopełniacz chwata chwatów
celownik chwatowi chwatom
biernik chwata chwatów
narzędnik chwatem chwatami
miejscownik chwacie chwatach
wołacz chwacie chwatowie
depr. M. i W. lm: (te) chwaty
przykłady:
(1.1) Gdy ci uda się taka sztuka, toś jest chwat![3]
(2.1) Brały tak sobie, złapaliśmy dwa średnie chwaty.
(3.1) Złapali go leśnicy, jak wjeżdżał z chwatami w torbie do lasu.
synonimy:
(1.1) bohater, chojrak, gieroj, junak, kozak, mołojec, śmiałek, zuch; gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) pierón, pieróńszczok
(2.1) boleń pospolity, boleń, rap, rapa
antonimy:
(1.1) bojaźliwiec, cykor, strachajło, tchórz, panikarz, trusia, asekurant, ostrożniak, kapitulant, zajęcze serce, człowiek małego ducha; wulg. trzęsidupa
hiperonimy:
(2.1) ryba
(3.1) wnyk
wyrazy pokrewne:
rzecz. Chwat ż/mos
przym. chwatki
przysł. chwatko
uwagi:
(2.1) zobacz też: Indeks:Polski – Ryby
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: boleń pospolity
źródła:
  1. Skocz do góry↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło chwat w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Skocz do góry↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło chwat w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Skocz do góry↑ Eugeniusz Bodo, Ach te baby

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/chwat#Polish

chwat

Polish

Pronunciation

Noun

chwat m pers

  1. (archaic) An energetic, resourceful, and daring person.

Declension

declension of chwat
singular plural
nominative chwat chwatowie
genitive chwata chwatów
dative chwatowi chwatom
accusative chwata chwatów
instrumental chwatem chwatami
locative chwacie chwatach
vocative chwacie chwatowie

Related terms

Noun

chwat m anim

  1. asp (fish)

Noun

chwat m inan

  1. A type of semicircular iron trap for game animals.

Further reading

  • chwat in Polish dictionaries at PWN

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%85%D0%B2%D0%B0%D1%82#ru

хват (język rosyjski)

transliteracja:
hvat
znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) chwat, zuch

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%85%D0%B2%D0%B0%D1%82%D0%B8%D1%82%D1%8C

хватить (język rosyjski)

transliteracja:
hvatitʹ
wymowa:
wymowa ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) złapać, chwycić
(1.2) starczyć, wystarczyć
przykłady:
(1.1) Собака хватила за ногу. → Pies złapał za nogę.
(1.2) Хватит! → Dosyć! albo Wystarczy!
(1.2) С меня хватит. → Mam dosyć.
wyrazy pokrewne:
czas. схватить, хватать ndk.
przym. хватательный
związki frazeologiczne:
хватить лишку • хватить через край

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%85%D0%B2%D0%B0%D1%82%D0%B8%D1%82%D1%8C

хватить

Russian

Pronunciation

Verb

хвати́ть • (xvatítʹ) pf (imperfective хвата́ть)

  1. (impersonal) suffice, be sufficient / enough; last out
    э́того хва́тит ― étovo xvátit ― this will be sufficient / enough
    на сего́дня хва́тит ― na sevódnja xvátit ― that’ll do for today!; let’s call it a day
    у него́ хвати́ло му́жества (де́лать что́-ли́бо) ― u nevó xvatílo múžestva (délatʹ štó-líbo) ― he had the courage (to do something)
    ему́ хвати́ло вре́мени (де́лать что́-ли́бо) ― jemú xvatílo vrémeni (délatʹ štó-líbo) ― he had (the) time enough
    э́того должно́ хвати́ть на́ зиму ― étovo dolžnó xvatítʹ ná zimu ― this must last the winter
    э́того ему́ хва́тит на ме́сяц ― étovo jemú xvátit na mésjac ― it will last him a month
    мне хва́тит ― mne xvátit ― that’s enough for me, that will do for me
    не хва́тит ― ne xvátit ― not be enough
    не хвата́ет вре́мени (для кого́-ли́бо / чего́-ли́бо; де́лать что-ли́бо) ― ne xvatájet vrémeni (dlja kovó-líbo / čevó-líbo; délatʹ što-líbo) ― there isn’t enough time (for something; to do something)
    у него́ не хвата́ет вре́мени ― u nevó ne xvatájet vrémeni ― he is hard pressed for time
    у него́ не хвата́ет де́нег ― u nevó ne xvatájet déneg ― he is short of money
    у него ша́риков не хвата́ет (colloquial) ― u nevo šárikov ne xvatájet ― he is not all there
    ему́ по́роха не хвата́ет ― jemú póroxa ne xvatájet ― he lacks the energy; he has not got it in him, he is not up to it
  2. (idiomatic expressions)
    хва́тит! ― xvátit! ― that will do!; enough of that!, enough!, stop it!
    с меня́ хва́тит! ― s menjá xvátit! ― I have had enough!
    э́того ещё не хвата́ло (colloquial) ― étovo ješčó ne xvatálo ― that’s a bit too thick, that’s the limit, that would be the last straw

Conjugation

Conjugation of хвати́ть (class 4c perfective intransitive impersonal)
Note: For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.
perfective aspect
infinitive хвати́ть
xvatítʹ
participles present tense past tense
active — —
passive — —
adverbial — —
present tense future tense
1st singular (я) — —
2nd singular (ты) — —
3rd singular (он/она́/оно́) — хва́тит
xvátit
1st plural (мы) — —
2nd plural (вы) — —
3rd plural (они́) — —
imperative singular plural
— —
past tense singular plural
(мы/вы/они́)
masculine (я/ты/он) — —
feminine (я/ты/она́) —
neuter (оно́) хвати́ло
xvatílo

Derived terms

imperfective

imperfective

…..

Dziwne, że ciągle w j. słowiańskich istnieją takie słowa, jak np. Swat / SWaT, Swatać / SWaT+aC’, Swatanie / SWaT+aNie, itp…

…..

K’WaT+aT

Swat / SWaT

https://pl.wiktionary.org/wiki/swat#pl

swat (język polski)

wymowa:
IPA: [sfat], AS: [sfat], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. wymowa ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. osoba, która swata dwie osoby, pośredniczy w zawieraniu związku małżeńskiego
(1.2) ojciec zięcia lub synowej
odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik swat swatowie/swaci
dopełniacz swata swatów
celownik swatowi swatom
biernik swata swatów
narzędnik swatem swatami
miejscownik swacie swatach
wołacz swacie swatowie/swaci
przykłady:
(1.1) Ich swatem był wspólny znajomy.
(1.2) Umówiłem się ze swatem, żeby obgadać szczegóły chrzcin naszego wnuka.
synonimy:
(1.1) reg. śl. namównik, reg. śl. namownik
antonimy:
(1.2) st.pol. współteść, st.pol. współteściowa[1]
wyrazy pokrewne:
rzecz. swaty, swatanie

forma żeńska swachna, swacha, swatka
czas. swatać
związki frazeologiczne:
ani brat, ani swat • ni brat, ni swat • posyłać swaty • majątek nie potrzebuje swatów
tłumaczenia:

źródła:

  1. ↑ Grzegorz Jagodziński, Terminologia pokrewieństwa i powinowactwa.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%B2%D0%B0%D1%82#ru

сват (język ukraiński)

transliteracja:
svat
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. swat
synonimy:
(1.1) pot. сватач, pot. сватальник
wyrazy pokrewne:
rzecz. сватко m, сваток m, сватонько m, сватуньо m, сватач m, сватальник m, сватання n, сватанки lm, сваха ż, свашенька ż, свашечка ż, свашка ż, свашкування n
czas. сватати ndk., свататися ndk., свашкувати ndk.
przym. сватів, сватальний

https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%B2%D0%B0%D1%82

…..

K’WaT+aT

Swatać / SWaT+aC’

https://sjp.pwn.pl/doroszewski/swatac;5502582.html

swatać

…..

https://sjp.pl/swata%C4%87

swatać

radzić komuś małżeństwo z kimś, pośredniczyć w zawieraniu małżeństwa, polecać kogoś jako kandydata na męża lub kandydatkę na żonę

…..

https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=swata%C4%87&action=edit&redlink=1#pl

Tworzenie swatać

…..

K’WaT+aNie

Swatanie / SWaT+aNie

https://pl.wiktionary.org/wiki/swatanie

swatanie (język polski)

wymowa:
wymowa ?/i, IPA: [sfaˈtãɲɛ], AS: [sfatãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: swatać
odmiana:
(1.1)

przypadek liczba pojedyncza
mianownik swatanie
dopełniacz swatania
celownik swataniu
biernik swatanie
narzędnik swataniem
miejscownik swataniu
wołacz swatanie
przykłady:
(1.1) Dość mam tego ciągłego swatania, jestem singlem i dobrze mi z tym.
wyrazy pokrewne:
rzecz. swat mos, swatka ż, swaty nmos, zeswatanie n, wyswatanie n
czas. swatać ndk., zeswatać dk., wyswatać dk.

…..

I jakby tego było mało… no to istnieją jeszcze takie słowa jak, Suwać / So’+WaC’, Zwać / Z+WaC’, Zwiać / Z+WiaC’, Zwiad / Z+WiaD, Skuwać / SKo’+WaC’, czy np. Kwakać / K+WaK+aC’, itd…

Nie można zapomnieć o kolejnych kolcach wbitych w allo-allo mózgi, jak Świat / S‚+WiaT, Świt / S‚+WiT, Święto / S‚+Wie”To, Kwiat / K+WiaT, itp…

Wygląda na to, że one wszystkie mają związek z nieznanymi allo-allo słowami, jak Wyć / WyC’, czy Wać / WaC‚, ale to znów zadanie na cały nowy wpis…

A teraz na sam koniec znów jeszcze kilka dziwnych wyjątkowych słów i dźwięków wymieniających się wzajemnie, patrz S>C>T…

…..

K’K’y

Czczy / C”C„y

https://pl.wiktionary.org/wiki/czczy

czczy (język polski)

wymowa:
IPA: [ʧ̑ːɨ], AS: [•čy], zjawiska fonetyczne: gemin. wymowa ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) głodny, pusty
(1.2) przen. pusty, próżny, nic nie znaczący, bezcelowy
odmiana:
(1.1–2)

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mos/mzw mrz ż n mos nmos
mianownik czczy czcza czcze czczy czcze
dopełniacz czczego czczej czczego czczych
celownik czczemu czczej czczemu czczym
biernik czczego czczy czczą czcze czczych czcze
narzędnik czczym czczą czczym czczymi
miejscownik czczym czczej czczym czczych
wołacz czczy czcza czcze czczy czcze
przykłady:
(1.2) Ograniczamy się na ogół w wyrażaniu miłości do czczych deklaracji, wierząc naiwnie, że słowa zastąpią czyny[1].
kolokacje:
(1.1) pić / jeść na czczy żołądek • jelito czcze
(1.2) czcza gadanina • czcze obietnice • czcze pogróżki • czcze wysiłki
wyrazy pokrewne:
przysł. czczo
etymologia:

st.pol. tszczy < prasł. *tъščь < praindoeur. *tweskʷ–

tłumaczenia:
źródła:
  1. Skocz do góry↑ Wojciech Eichelberger, O co pytają dzieci? : o miłości i wychowaniu, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/czczy

czczy

Polish

Etymology

From Old Polish tszczy, from Proto-Slavic *tъščь(jь).

Pronunciation

Adjective

czczy m (not comparable, adverb czczo)

  1. empty; meaningless; ineffectual

    Jego pogróżki to tylko czcze gadanie.

    His threats are just empty talk.

Declension

declension of czczy
case singular plural
m pers, m anim m inan n f m pers other
nominative, vocative czczy czcze czcza czczy czcze
genitive czczego czczej czczych
dative czczemu czczym
accusative czczego czczy czcze czczą czczych czcze
instrumental czczym czczymi
locative czczej czczych

…..

TK’K’y

Tszczy / TS”C„y

https://en.wiktionary.org/wiki/tszczy#Old_Polish

tszczy

Old Polish

Etymology

From Proto-Slavic *tъščь(jь).

Adjective

tszczy

  1. empty

Descendants

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/t%D1%8A%C5%A1%C4%8D%D1%8C(j%D1%8C)&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/tъščь(jь).

…..

http://starling.rinet.ru/cgi-bin/response.cgi?single=1&basename=%2Fdata%2Fie%2Fpiet&text_number=2748&root=config

Proto-IE: *tweskʷ-

Meaning: desert, barren
Old Indian: tuccha– `empty, vain, small, little, trifling’
Avestan: tausǝn ‚verlieren (die Fassung)’, caus. taošayeiti ‚macht los, lässt los’; Pashto taṣ̌ ‚leer’
Latin: tesqua, -ōrum pl. n. `Einöden, düstere Gegenden’
Russ. meaning: пустынный, бесплодный

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%82%D1%89%D0%B5%D1%82%D0%B0

тщета

Russian

Etymology

From Old East Slavic тъщь (tŭščĭ), from Proto-Slavic *tъščь, from Proto-Indo-European *tweskʷ- (“desert, barren”). Compare Sanskrit तुच्छ  (tuccha, “empty, vain”), Latin tesqua (“desert”)

Pronunciation

  • IPA(key): [t͡ɕɕːɪˈta]

Noun

тщета́ • (tščetá) f inan (genitive тщеты́, uncountable)

  1. (literary) vanity

Declension

Declension of тщета́ (inan sg-only fem-form hard-stem accent-b)
singular
nominative тщета́
tščetá
genitive тщеты́
tščetý
dative тщете́
tščeté
accusative тщету́
tščetú
instrumental тщето́й, тщето́ю
tščetój, tščetóju
prepositional тщете́
tščeté

Related terms

UWAGA!!!

Powrócę jeszcze do tego przy okazji opisywania słów, jak Tarcie / TaR+Cie i Darcie / DaR+Cie.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%E0%A4%A4%E0%A5%81%E0%A4%9A%E0%A5%8D%E0%A4%9B

तुच्छ

Sanskrit

Etymology

Ultimately from Proto-Indo-European *tweskʷ- (“desert, barren”). Cognates include Latin tesqua (“desert”).

Adjective

तुच्छ • (tucchá)

  1. empty, vain, small, little, trifling

Declension

more ▼Masculine a-stem declension of तुच्छ
Nom. sg. तुच्छः (tucchaḥ)
Gen. sg. तुच्छस्य (tucchasya)
more ▼Feminine ā-stem declension of तुच्छ
Nom. sg. तुच्छा (tucchā)
Gen. sg. तुच्छायाः (tucchāyāḥ)
more ▼Neuter a-stem declension of तुच्छ
Nom. sg. तुच्छम् (tuccham)
Gen. sg. तुच्छस्य (tucchasya)

Noun

तुच्छ • (tucchá) n

  1. anything trifling
  2. chaff

Declension

Neuter a-stem declension of तुच्छ (tucchá)
Singular Dual Plural
Nominative तुच्छम्
tucchám		 तुच्छे
tucché		 तुच्छानि / तुच्छा¹
tucchā́ni / tucchā́¹
Vocative तुच्छ
túccha		 तुच्छे
túcche		 तुच्छानि / तुच्छा¹
túcchāni / túcchā¹
Accusative तुच्छम्
tucchám		 तुच्छे
tucché		 तुच्छानि / तुच्छा¹
tucchā́ni / tucchā́¹
Instrumental तुच्छेन
tucchéna		 तुच्छाभ्याम्
tucchā́bhyām		 तुच्छैः / तुच्छेभिः¹
tucchaíḥ / tucchébhiḥ¹
Dative तुच्छाय
tucchā́ya		 तुच्छाभ्याम्
tucchā́bhyām		 तुच्छेभ्यः
tucchébhyaḥ
Ablative तुच्छात्
tucchā́t		 तुच्छाभ्याम्
tucchā́bhyām		 तुच्छेभ्यः
tucchébhyaḥ
Genitive तुच्छस्य
tucchásya		 तुच्छयोः
tuccháyoḥ		 तुच्छानाम्
tucchā́nām
Locative तुच्छे
tucché		 तुच्छयोः
tuccháyoḥ		 तुच्छेषु
tucchéṣu
Notes
  • ¹Vedic

References

…..

UWAGA!!!

Pytania za 1000 punktów:

A co jak to rzekomo pradawne Tszczy / TS”C”y,.. to po prostu znów błąd w zapisie, a nie rzeczywisty zapis brzmienia tego słowa, hm?

A dlaczego ciągle w j. polskim istnieje słowo Taszczy / TaS”C”y, które przecież nie zpalatelizowało się do coś jak Caszczy / CaS”C”y, hm?

Dlaczego ciągle w j. polskim i nie tylko mamy słowa jak Trzy / TZ”/R”y, Trzeszczy / TZ”/R”e+S”C”y,Trzyma / TZ”/R”y+Ma, Trze / TZ”/R”e, itp, przecież powinno to być „zpalatelizowane”, coś jak np. Crzy / CZ”/R”y, Crzeszczy / CZ”/R”e+S”C”y, Crzyma / CZ”/R”y+Ma, Crze / CZ”/R”e, porównaj: „From Old Polish tszczy, from Proto-Slavic *tъščь(jь).”

A tak swoją droga to jakoś nie odtfoszono pierwotnej postaci w tzw. PIE. Ciekawe czy dlatego, że żadne podobne słowa nie występują nigdzie indziej poza j. słowiańskim, hm?

Jest tego oczywiście dużo, dużo więcej, patrz np. Krzyk / KR”/S”yK, Krzyczeć / KR”/S”yC”+eC’, Szczekać / Z/S”+C”eK+aC’, Szczecina / S”C”eC+iNa, Szczotka / Z/S”+C„oT+Ka, itd…

…..

Kolejne dziwne wyjątki od logiki ofitzjalnych odtfoszeń w kolejnej części.

 

 

44 uwagi do wpisu “141 Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 11”

  1. Przy okazji czeskiego štěkat, no no w j. polskim mamy np. takie słowo, jak Stękać / STe”K+aC’, więc gdzie ta rzekoma średniowieczna słowiańska palatelizacja, hm?

    Polubienie

    Odpowiedz