141 Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 11

przewodnik szczuje (1.1) psem

Jak wspomniałem w poprzednim wpisie, zajmę się teraz trochę w sumie tym samym słownictwem, ale… raczej takim bardziej lub mniej  ubezdźwięcznionym, czyli zkentumizowanym.

I od razu pytania:

1. Czyż to nie dziwne, że ciągle ubezdźwięcznionym słownictwie… i ciągle jakoś magicznie występującym np. w j. polskim?
2. Dlaczego nie rzekomo jakoś średniowieczno słowiańsko zpalatelizowanym, czyli zmiękczonym i udźwięcznionym?
3. Czyż nie tak tak sobie allo-allo wymyślili i następnie odtfoszyli, patrz tzw. miękkie k’/K’, itp,.. hm?

Tak, tak,.. WYMYŚLILI i ODTFOSZYLI,.. a no bo czyż „niezpalatelizowane”  (c)HC+ieC’, nie powinno ofitzjalnie  brzmieć obecnie coś jak C+C+ieC’ lub Z/S+C+ieC’, hm? A (c)HCe”, czyż nie powinno teraz brzmieć coś jak CCe” lub… Z/SC”e”,.. hm?

A pamiętacie może jeszcze Szczęt / S”C”e”T, (a K’K’e”T wg twierdzeń Sławomira Ambroziaka, z tym jego super pierwotnym rzekomym miękkim k’/K‚), hm? Pewno nie… i czcze me pisanie i próżny trud.

A co powiecie na ciągle istniejące Szczuć / S”+C”o’C’, Czuć / C”o’C’, Tyć / TyC’, Kuć / Ko’C’, Chuć / (c)Ho’C’, Chodź / (c)HoDz’, Żuć / Z”/R”o’C’, Gicz / GiC”, Dziać / DziaC’, Ziać / ZiaC’, Siać / SiaC‚, Kisi / KiSi, Kica / KiCa, Kita / KiTa, Kiedy / KieDy, Gdy / GDy, Gdzie / GDzie, Gzy / GZy, itp, hm?

Nie za dużo tu tych wyjątkowych wyjątków, hm? Sami dalej zobaczcie te wszystkie odstępstwa od ofitzjalnych reguł i praw, a ja tymczasem sam sobie będę nadal zadawał pewno nieprawomyślne i zupełnie nieodpowiednie wg. allo-allo pytania… 🙂

Jest tego znów tyle, że muszę to zrobić jeszcze inaczej. Trochę też sobię po Świszczę / S’+Wi+S”C”e” i po Świstam / S’+Wi+ST+aM i po Gwiżdżę / G+Wi+Z”/R”Dz”e” i po Gwizdam / G+Wi+ZD+aM nosową…

No proszę, i znów nowy dowód makabryczny znalazł sam siem! Ciekawe co allo-allo i inne adolfki nakręciły w temacie tem od 150 lat, bo nie wiem, bo nie sprawdzałem jeszcze… To jest coś pokroju nierozwiązywalnego wstydliwego problemu Grodu / G+RoDo‚ i Z”/R”e+RDzi, patrz:

„Zbigniew Gołąb tak pisał o tym fenomenie:

Można założyć, że satemowy substrat 6 (idący od wschodu?) 7 w końcu 8 wchłonął kentumowy substrat 9, ale – jak bywa w takich sytuacjach 10 – język lub dialekt etnicznego substratu 11 przesiąkł pewnymi 12 elementami języka lub dialektu substratowego 13  […] Jest więc rzeczą prawdopodobną 14, że jakieś kentumowe  plemię 15 zostało wchłonięte przez satemowy trzon wczesnych  Prasłowian 16, przesuwających się zapewne ze wschodu 17. Jak wskazują znaczenia powyższych wyrazów, to kentumowe plemię żyło z hodowli bydła i rolnictwa^[4] 18, mieszkało w zabezpieczonych umocnieniami osadach (gordъ) o rozwiniętej drewnianej architekturze^[5].” *19

Będzie o tym nowy wpis. … Kurczę w takim tępię nigdy tego nie skończę! To powinien być coś jak oficjalny tytuł:

Szczuć / S”C”o’C’ i jego powiązanie z Puszcza / Po’+S”C”a, Puszczać / Po’+S”C”+aC’, Pustka / Po’+ST+Ka i Stać / STaC’ przykłady nieregularnych wtórne ubezdźwięcznień w tzw. j. germańskich na podstawie Sic / SiK i Hate / HeiT 01

http://www.forumbiodiversity.com/showthread.php?t=50244&p=1353805#post1353805

Szczuć, Sic, Hate, itp – jako przykłady wtórnego ubezdźwięcznienia wysokoenergetycznych pierwowzorów PS 

…..

K’K’o’K’

Szczuć / S”C”o’C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/szczu%C4%87

szczuć (język polski)

przewodnik szczuje (1.1) psem

wymowa:

IPA: [ʃʧ̑uʨ̑], AS: [ščuć] wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) judzić do ataku

odmiana:

(1.1) koniugacja Xa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		szczuć
czas teraźniejszy		szczuję	szczujesz	szczuje	szczujemy	szczujecie	szczują
czas przeszły	m	szczułem	szczułeś	szczuł	szczuliśmy	szczuliście	szczuli
	ż	szczułam	szczułaś	szczuła	szczułyśmy	szczułyście	szczuły
	n	szczułom	szczułoś	szczuło
tryb rozkazujący		niech szczuję	szczuj	niech szczuje	szczujmy	szczujcie	niech szczują
czas przyszły m będę szczuł, będę szczuć będzieszszczuł, będzieszszczuć będzie szczuł, będzie szczuć będziemyszczuli, będziemyszczuć będziecieszczuli, będziecieszczuć będą szczuli, będą szczuć ż będę szczuła, będę szczuć będzieszszczuła, będzieszszczuć będzie szczuła, będzie szczuć będziemyszczuły, będziemyszczuć będziecieszczuły, będziecieszczuć będą szczuły, będą szczuć n będę szczuło, będę szczuć będzieszszczuło, będzieszszczuć będzie szczuło, będzie szczuć czas zaprzeszły m szczułem był szczułeś był szczuł był szczuliśmy byli szczuliście byli szczuli byli ż szczułam była szczułaś była szczuła była szczułyśmy były szczułyście były szczuły były n szczułom było szczułoś było szczuło było forma bezosobowaczasu przeszłego szczuto tryb przypuszczający m szczułbym, byłbym szczuł szczułbyś, byłbyś szczuł szczułby, byłby szczuł szczulibyśmy, bylibyśmyszczuli szczulibyście, bylibyścieszczuli szczuliby, byliby szczuli ż szczułabym, byłabymszczuła szczułabyś, byłabyś szczuła szczułaby, byłaby szczuła szczułybyśmy, byłybyśmyszczuły szczułybyście, byłybyścieszczuły szczułyby, byłyby szczuły n szczułobym, byłobymszczuło szczułobyś, byłobyś szczuło szczułoby, byłoby szczuło imiesłów przymiotnikowy czynny m szczujący, nieszczujący ż szczująca, nieszczująca szczujące, nieszczujące n szczujące, nieszczujące imiesłów przymiotnikowy bierny m szczuty szczuci ż szczuta szczute n szczute imiesłów przysłówkowy współczesny szczując, nie szczując rzeczownik odczasownikowy szczucie, nieszczucie

przykłady:

(1.1) Łobuz szczuł przerażonego policjanta agresywnym psem.

składnia:

(1.1) szczuć + B. • szczuć + N.

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczucie n

czas. poszczuć dk., zaszczuć dk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sic
• duński: (1.1) hetze, pudse
• hiszpański: (1.1) azuzar, achuchar
• niemiecki: (1.1) hetzen
• rosyjski: (1.1) травить; науськивать, натравливать, натравлять

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/szczu%C4%87

szczuć

Polish

Etymology

---

From earlier szczwać, from Proto-Slavic *ščьvati.

---

Pronunciation

IPA^(key): /ʂt͡ʂut͡ɕ/

Verb

szczuć impf (perfective poszczuć)

1. (transitive) to sic

Conjugation

Conjugation of szczuć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		szczuć
present tense	1st	szczuję			szczujemy
	2nd	szczujesz			szczujecie
	3rd	szczuje			szczują
past tense	1st	szczułem	szczułam		szczuliśmy	szczułyśmy
	2nd	szczułeś	szczułaś		szczuliście	szczułyście
	3rd	szczuł	szczuła	szczuło	szczuli	szczuły
future tense	1st	będę szczuł1	będę szczuła1		będziemy szczuli1	będziemy szczuły1
	2nd	będziesz szczuł1	będziesz szczuła1		będziecie szczuli1	będziecie szczuły1
	3rd	będzie szczuł1	będzie szczuła1	będzie szczuło1	będą szczuli1	będą szczuły1
conditional	1st	szczułbym	szczułabym		szczulibyśmy	szczułybyśmy
	2nd	szczułbyś	szczułabyś		szczulibyście	szczułybyście
	3rd	szczułby	szczułaby	szczułoby	szczuliby	szczułyby
imperative	1st	—			szczujmy
	2nd	szczuj			szczujcie
	3rd	niech szczuje			niech szczują
active adjectival participle		szczujący	szczująca	szczujące	szczujący	szczujące
passive adjectival participle		szczuty	szczuta	szczute	szczuci	szczute
contemporary adverbial participle		szczując
impersonal past		szczuto
verbal noun		szczucie
1 or: będę szczuć, będziesz szczuć etc.

Derived terms

• (verbs) zaszczuć, zaszczuwać (“to hound”)

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=poszczu%C4%87&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for poszczuć.

…..

https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pudse&action=edit&redlink=1#da

Tworzenie pudse

…..

---

UWAGA!

Ktoś umie to jakoś wytłumaczyć, patrz: szczuć, szczuty, szczuta, szczute, szczuci, szczuto, szczucie, itp? Przy okazji to brakuje Szczutą / S”C”+o’Ta”…

---

…..

No ale co ze Szczekać / S”C”e+K+aC’ i jego ubezdźwięcznieniem w wygłosie, hm?

…..

K’K’+eK+aK’

Szczekać / S”C”+eK+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/szczeka%C4%87

szczekać (język polski)

wymowa:

wymowa ^?/i, IPA: [ˈʃʧ̑ɛkaʨ̑], AS: [ščekać]

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. szczeknąć)

(1.1) o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos

(1.2) przen. pot. pogard. wymyślać komuś, oburzać się na coś

(1.3) przen. pot. pogard. kłamiąc, mówić o kimś lub o czymś źle

(1.4) przen. pot. wydawać głośne dźwięki przypominające szczekanie psów

(1.5) łow. o samcu sarny: wydawać głos

odmiana:

(1.1–5) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		szczekać
czas teraźniejszy		szczekam	szczekasz	szczeka	szczekamy	szczekacie	szczekają
czas przeszły	m	szczekałem	szczekałeś	szczekał	szczekaliśmy	szczekaliście	szczekali
	ż	szczekałam	szczekałaś	szczekała	szczekałyśmy	szczekałyście	szczekały
	n	szczekałom	szczekałoś	szczekało
tryb rozkazujący		niech szczekam	szczekaj	niech szczeka	szczekajmy	szczekajcie	niech szczekają
czas przyszły m będę szczekał, będę szczekać będziesz szczekał, będziesz szczekać będzie szczekał, będzie szczekać będziemy szczekali, będziemy szczekać będziecie szczekali, będziecie szczekać będą szczekali, będą szczekać ż będę szczekała, będę szczekać będziesz szczekała, będziesz szczekać będzie szczekała, będzie szczekać będziemy szczekały, będziemy szczekać będziecie szczekały, będziecie szczekać będą szczekały, będą szczekać n będę szczekało, będę szczekać będziesz szczekało, będziesz szczekać będzie szczekało, będzie szczekać czas zaprzeszły m szczekałem był szczekałeś był szczekał był szczekaliśmy byli szczekaliście byli szczekali byli ż szczekałam była szczekałaś była szczekała była szczekałyśmy były szczekałyście były szczekały były n szczekałom było szczekałoś było szczekało było forma bezosobowa czasu przeszłego szczekano tryb przypuszczający m szczekałbym, byłbym szczekał szczekałbyś, byłbyś szczekał szczekałby, byłby szczekał szczekalibyśmy, bylibyśmy szczekali szczekalibyście, bylibyście szczekali szczekaliby, byliby szczekali ż szczekałabym, byłabym szczekała szczekałabyś, byłabyś szczekała szczekałaby, byłaby szczekała szczekałybyśmy, byłybyśmy szczekały szczekałybyście, byłybyście szczekały szczekałyby, byłyby szczekały n szczekałobym, byłobym szczekało szczekałobyś, byłobyś szczekało szczekałoby, byłoby szczekało imiesłów przymiotnikowy czynny m szczekający, nieszczekający ż szczekająca, nieszczekająca szczekające, nieszczekające n szczekające, nieszczekające imiesłów przysłówkowy współczesny szczekając, nie szczekając rzeczownik odczasownikowy szczekanie, nieszczekanie

synonimy:

(1.2) ubliżać

(1.3) obmawiać, oczerniać

wyrazy pokrewne:

czas. oszczekiwać ndk., naszczekiwać ndk., rozszczekać się dk., odszczekiwać ndk., obszczekiwać się ndk.

przym. szczekliwy

rzecz. szczekanie n, szczek m, szczekanina ż, szczekaczka ż

związki frazeologiczne:

pies szczeka, karawana idzie dalej • psy szczekają, karawana idzie dalej • na biednego zawsze psy szczekają • na biednego i psy głośniej szczekają

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bark
• arabski: (1.1) نبح
• bułgarski: (1.1) лая, джавкам
• czeski: (1.1) štěkat
• duński: (1.1) gø; (1.4) gø
• francuski: (1.1) aboyer, japper
• hiszpański: (1.1) ladrar; (1.2) indignarse, vituperar, abominar; (1.3) calumniar, decir pestes
• holenderski: (1.1) blaffen
• ido: (1.1) aboyar
• interlingua: (1.1) latrar
• jidysz: (1.1) האַווקען
• kazachski: (1.1) арсылдау
• niemiecki: (1.1) bellen
• norweski (bokmål): (1.1) bjeffe
• nowogrecki: (1.1) γαβγίζω
• rosyjski: (1.1) лаять
• slovio: (1.1) gavkat
• turecki: (1.1) havlamak
• ukraiński: (1.1) гавкати, брехати
• włoski: (1.1) abbaiare

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/szczeka%C4%87

szczekać

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂt͡ʂɛ.kat͡ɕ/

Verb

szczekać impf (perfective szczeknąć)

1. to bark (to make loud noise, e.g. a dog, a wolf)

Conjugation

Conjugation of szczekać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		szczekać
present tense	1st	szczekam			szczekamy
	2nd	szczekasz			szczekacie
	3rd	szczeka			szczekają
past tense	1st	szczekałem	szczekałam		szczekaliśmy	szczekałyśmy
	2nd	szczekałeś	szczekałaś		szczekaliście	szczekałyście
	3rd	szczekał	szczekała	szczekało	szczekali	szczekały
future tense	1st	będę szczekał1	będę szczekała1		będziemy szczekali1	będziemy szczekały1
	2nd	będziesz szczekał1	będziesz szczekała1		będziecie szczekali1	będziecie szczekały1
	3rd	będzie szczekał1	będzie szczekała1	będzie szczekało1	będą szczekali1	będą szczekały1
conditional	1st	szczekałbym	szczekałabym		szczekalibyśmy	szczekałybyśmy
	2nd	szczekałbyś	szczekałabyś		szczekalibyście	szczekałybyście
	3rd	szczekałby	szczekałaby	szczekałoby	szczekaliby	szczekałyby
imperative	1st	—			szczekajmy
	2nd	szczekaj			szczekajcie
	3rd	niech szczeka			niech szczekają
active adjectival participle		szczekający	szczekająca	szczekające	szczekający	szczekające
contemporary adverbial participle		szczekając
impersonal past		szczekano
verbal noun		szczekanie
1 or: będę szczekać, będziesz szczekać etc.

…..

---

UWAGA!!!

Tak sobie myślę, czy Szczuć / S”C”o’C’ nie pochodzi zwyczajnie od Z Czucia / Z/S+C”o’Cia, Poczuć / Po+C”o’C’, Puść / Po’S’C’, Puszczać / Po’+S”C”aC’, Puszcza / Po’+S”C”a, Pustka / Po’+ST+Ka,.. albo Psuć / PSo’C‚, Psocić / PSoC+iC’, itp. Napisze o tym oddzielny wpis, a tymczasem poniżej różne ciekawe zapożyczenia i ubezdźwięcznienia.

Co Mię zdziwiło (w sumie bez sensu), to to, że Sic / SiC i Hate / HeiT to jedno i to samo, patrz: SiC > HiC >HeiC > HeiT… 

Czy muszem tłumaczyć, że angielski Sic / SiC jakoś magicznie nie ubezdźwięczniło się, podczas gdy… giermańskie Hate / HeiT to zrobiło? Czyżby Angliczanie zapożyczyli to słowo później, niż odfieczne Giermańsce, hm?

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/sic

sic

Etymology 2

Variant of seek.

Alternative forms

• sick

Verb

sic (third-person singular simple present sics, present participle siccing, simple past and past participle sicced)

1. (transitive) To incite an attack by, especially a dog or dogs.

   He sicced his dog on me!

2. (transitive) To set upon; to chase; to attack.

   Sic ’em, Mitzi.

Usage notes

• The sense of „set upon” is most commonly used as an imperative, in a command to an animal.

Translations

incite an attack by

Finnish: usuttaa (fi) German: hetzen (de) Icelandic: siga, etja Navajo: bichʼįʼ yishʼá

Polish: szczuć (pl) impf, poszczuć pf, napuszczać impf, napuścić pf Russian: нау́ськивать (ru) n (naúsʹkivatʹ), натра́вливать (ru) impf (natrávlivatʹ), натрави́ть (ru) pf (natravítʹ) Spanish: azuzar (es) Turkish: (üzerine) salmak (tr), saldırtmak

References

1. ↑ ^{Jump up to:1.0 1.1} „sic, adv. (and n.)” Oxford English Dictionary, Second Edition 1989. Oxford University Press.
2. ^ E. Belfort Bax. On Some Forms of Modern Cant. Commonweal: 7 May 1887. Marxists’ Internet Archive: 14 Jan. 2006

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/seek

seek (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska ^?/i

homofon: Sikh

znaczenia:

czasownik

(1.1) szukać

(1.2) aportować

(1.3) starać się, usiłować

wykrzyknik

(2.1) aport!

odmiana:

(1.1–3) seek, sought, sought; he seeks; be seeking

przykłady:

(1.1) Some words, like ‚veal‚, help us forget what we are actually talking about. Some, like ‚free-range‚, can mislead those whose consciences seek clarification.^[1]. → Pewne słowa, jak „cielęcina”, pomagają nam zapomnieć o czym tak naprawdę mówimy. Niektóre, jak„wolny chów”, mogą wprowadzać w błąd osoby, których sumienie poszukuje wyjaśnień.

synonimy:

(1.1) look for, search

wyrazy pokrewne:

rzecz. seeker

czas. seek out

uwagi:

zobacz też: Aneks:Język angielski – czasowniki nieregularne

źródła:

1. Skocz do góry↑ Jonathan Safran Foer: Eating Animals. Little, Brown and Company. New York 2009. s. 45.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/seek

seek

English

Etymology

From Middle English seken (also sechen), from Old English sēċan, with influence from Old Norse sœkja, whence the hard /k/ sound (compare beseech); both from Proto-Germanic *sōkijaną (“to seek”), from Proto-Indo-European *seh₂g- (“to seek out”). Cognate with West Frisian sykje, Low German söken, Dutch zoeken, German suchen, Danish søge, Icelandic sækja, Norwegian Bokmål søke, Norwegian Nynorsk søkja, Swedish söka.

Pronunciation

• IPA^(key): /siːk/, sēk
• Homophone: Sikh
• Rhymes: -iːk

Verb

seek (third-person singular simple present seeks, present participle seeking, simple past and past participle sought)

1. (transitive) To try to find; to look for; to search for.

   I seek wisdom.

2. (transitive) To ask for; to solicit; to beseech.

   I seek forgiveness through prayer.

3. (transitive) To try to acquire or gain; to strive after; to aim at.

   I sought my fortune on the goldfields.

4. (intransitive, obsolete) To go, move, travel (in a given direction).

   When the alarm went off I sought the exit in a panic.

5. (transitive) To try to reach or come to; to go to; to resort to.
6. (intransitive, computing) To navigate through a stream.

Synonyms

• look for
• search

(…)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/sick#English

sick

English

English Wikipedia has an article on: sick

Etymology 1

From Middle English sik, sike, seek, seke, seok, from Old English sēoc (“sick; ill”), from Proto-Germanic *seukaz (compare West Frisian siik, Dutch ziek, German siech, Norwegian Bokmål syk, Norwegian Nynorsk sjuk), from Proto-Indo-European *sewg- (“to be troubled or grieved”); compare Middle Irish socht (“silence, depression”), Old Armenian հիւծանիմ (hiwcanim, “I am weakening”).

Pronunciation

• enPR: sĭk, IPA^(key): /sɪk/
• Rhymes: -ɪk
• Homophones: sic, Sikh

Adjective

sick (comparative sicker, superlative sickest)

1. Having an urge to vomit.
2. (chiefly US) In poor health.

   She was sick all day with the flu.

3. (colloquial) Mentally unstable, disturbed.
4. (colloquial) In bad taste.

   That’s a sick joke.

5. Tired of or annoyed by something.

   I’ve heard that song on the radio so many times that I’m starting to get sick of it.

6. (slang) Very good, excellent, awesome, badass.

   This tune is sick.

   Dude, this car’s got a sick subwoofer!

7. In poor condition.

   sick building syndrome; my car is looking pretty sick; my job prospects are pretty sick

8. (agriculture) Failing to sustain adequate harvests of crop, usually specified.

Synonyms[edit]

• (in poor health): ill, not well, poorly, sickly, unwell; See also Thesaurus:diseased
• (mentally unstable): disturbed, twisted, warped.
• (having an urge to vomit): nauseated; See also Thesaurus:nauseated
• (slang: excellent): rad, wicked; See also Thesaurus:excellent

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/sewg-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/sewg-.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/seh%E2%82%82g-

Reconstruction:Proto-Indo-European/seh₂g–

Proto-Indo-European

Alternative reconstructions

• *seh₂ǵ-^[1]

Root

*seh₂g–^[2]

1. to seek out

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *seh₂g-

• *séh₂g-ti ~ *sh₂g-énti (athematic root present) or *sh₂g-é-ti (zero-grade thematic root present)
  • Germanic: *sakaną
• *séh₂g-ye-ti (ye-present)
• *sh₂g-yé-ti (yé-present)
  • Celtic:
    • Old Irish: saigid
• *seh₂g-o-s
  • Italic:
    • Latin: sāgus (“prophetic”)
• *sh₂g-eh₂
  • Germanic: *sakō
• *séh₂g-ti-s ~ *sh₂g-téy-s
  • Germanic: *gasahtiz
    • Gothic: 𐌲𐌰𐍃𐌰𐌷𐍄𐍃 (gasahts)
• Unsorted formations:
  • Celtic:
    • Middle Welsh: haeddu
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: ἡγέομαι (hēgéomai, “to lead”)

References

1. ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill
2. ^ Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/s%C3%A9h%E2%82%82gyeti

Reconstruction:Proto-Indo-European/séh₂gyeti

Proto-Indo-European

Etymology

From *seh₂g- +‎ *-yeti.

Verb

*séh₂gyeti (imperfective)^[1][2]

1. to give a sign

Inflection[edit]

Imperfective, thematic, active only
Active voice	Present indicative	Past indicative	Imperative	Subjunctive	Optative
1st singular	*séh₂gyoh₂	*séh₂gyom	—	*séh₂gyōh₂	*séh₂gyoyh₁m̥
2nd singular	*séh₂gyesi	*séh₂gyes	*séh₂gye	*séh₂gyēsi	*séh₂gyoys
3rd singular	*séh₂gyeti	*séh₂gyet	*séh₂gyetu	*séh₂gyēti	*séh₂gyoyt
1st dual	*séh₂gyowos	*séh₂gyowe	—	*séh₂gyōwos	*séh₂gyoywe
2nd dual	*séh₂gyetes	*séh₂gyetom	*séh₂gyetom	*séh₂gyētes	*séh₂gyoytom
3rd dual	*séh₂gyetes	*séh₂gyetām	*séh₂gyetām	*séh₂gyētes	*séh₂gyoytām
1st plural	*séh₂gyomos	*séh₂gyome	—	*séh₂gyōmos	*séh₂gyoyme
2nd plural	*séh₂gyete	*séh₂gyete	*séh₂gyete	*séh₂gyēte	*séh₂gyoyte
3rd plural	*séh₂gyonti	*séh₂gyont	*séh₂gyontu	*séh₂gyōnti	*séh₂gyoyh₁n̥t
Participle	*séh₂gyonts

Descendants

• Anatolian:
  • Hittite: (ša-a-ki-ez-zi /šākizzi/, 3.sg.pres.act.)
• Germanic: *sōkijaną (“to seek, to look for”) (see there for further descendants)
• Italic: *sāgiō
  • Latin: sāgiō

References

1. ^ Ringe, Don (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic, Oxford University Press
2. ^ Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BC%A1%CE%B3%CE%AD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9#Ancient_Greek

ἡγέομαι

Ancient Greek

Alternative forms

• ἁγέομαι (hagéomai) – Doric
• ἡγηλάζω (hēgēlázō) – Epic

Etymology

From Proto-Indo-European *seh₂g-. Cognates include Old English sēċan (English seek), Gothic 𐍃𐍉𐌺𐌾𐌰𐌽 (sōkjan), Latin sagiō.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.ɡé.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)eˈɡɛ.o.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈɣe.o.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈʝe.o.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈʝe.o.me/

Verb

ἡγέομαι • (hēgéomai)

1. I go before, precede; I lead the way, guide
2. I lead (dative) in (genitive)
3. (with accusative) I am leader (in a thing)
4. I lead, command in war
   1. I rule, I have dominion
5. (post-Homeric) I believe, hold
   1. I hold, regard (as something)

Inflection

Present: ἡγέομαι (Uncontracted)

Present: ἡγοῦμαι (Contracted)

Imperfect: ἡγεόμην (Uncontracted)

Imperfect: ἡγούμην (Contracted)

Future: ἡγήσομαι, ἡγηθήσομαι

Aorist: ἡγησᾰ́μην, ἡγήθην

Perfect: ἥγημαι

Derived terms

• ἀνηγέομαι (anēgéomai)
• ἀρχηγός (arkhēgós)
• ἀφηγέομαι (aphēgéomai)
• εἰσηγέομαι (eisēgéomai)
• ἐνηγέομαι (enēgéomai)
• ἐξηγέομαι (exēgéomai)
• ἐφηγέομαι (ephēgéomai)
• καθηγέομαι (kathēgéomai)
• παρηγέομαι (parēgéomai)
• περιηγέομαι (periēgéomai)
• προηγέομαι (proēgéomai)
• σκυλακαγέτις (skulakagétis)
• συνηγέομαι (sunēgéomai)
• ὑφηγέομαι (huphēgéomai)
• χορηγός (khorēgós)

Related terms

• ἡγεμών (hēgemṓn)
• ἡγεσία (hēgesía)
• ἡγέτης (hēgétēs)
• ἥγημα (hḗgēma)
• ἥγησις (hḗgēsis)
• ἡγητέον (hēgētéon)
• ἡγητήρ (hēgētḗr)
• ἡγητής (hēgētḗs)
• ἡγητικός (hēgētikós)
• ἡγήτωρ (hēgḗtōr)

References

• ἡγέομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἡγέομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἡγέομαι in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἡγέομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• ἡγέομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• G2233 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

---

UWAGA!!!

From Proto-Indo-European *seh₂g- > Ancient Greek: ἡγέομαι (hēgéomai)

Typowe mykeńskie / ahaiskie / helleńskie / greckie, itp, ubezdźwięcznienie, czyli tzw. rough breathing działa , jak zwykle… 🙂

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/sagio#Latin

sagio

Latin

Etymology

From Proto-Italic *sāgiō, from Proto-Indo-European *séh₂gyeti (“to seek out, to track”). Cognate with Ancient Greek ἡγέομαι (hēgéomai, “I guide, lead”), Gothic 𐍃𐍉𐌺𐌾𐌰𐌽 (sōkjan), and English seek.

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈsaː.ɡi.oː/

Verb

sāgiō (present infinitive sāgīre, perfect active sāgīvī, supine sāgītum); fourth conjugation

1. I perceive quickly or keenly with the senses.
2. I perceive acutely with the intellect.

Inflection

Conjugation of sagio (fourth conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	sāgiō	sāgīs	sāgit	sāgīmus	sāgītis	sāgiunt
	imperfect	sāgiēbam	sāgiēbās	sāgiēbat	sāgiēbāmus	sāgiēbātis	sāgiēbant
	future	sāgiam	sāgiēs	sāgiet	sāgiēmus	sāgiētis	sāgient
	perfect	sāgīvī	sāgīvistī	sāgīvit	sāgīvimus	sāgīvistis	sāgīvērunt, sāgīvēre
	pluperfect	sāgīveram	sāgīverās	sāgīverat	sāgīverāmus	sāgīverātis	sāgīverant
	future perfect	sāgīverō	sāgīveris	sāgīverit	sāgīverimus	sāgīveritis	sāgīverint
passive	present	sāgior	sāgīris, sāgīre	sāgītur	sāgīmur	sāgīminī	sāgiuntur
	imperfect	sāgiēbar	sāgiēbāris, sāgiēbāre	sāgiēbātur	sāgiēbāmur	sāgiēbāminī	sāgiēbantur
	future	sāgiar	sāgiēris, sāgiēre	sāgiētur	sāgiēmur	sāgiēminī	sāgientur
	perfect	sāgītus + present active indicative of sum
	pluperfect	sāgītus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	sāgītus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	sāgiam	sāgiās	sāgiat	sāgiāmus	sāgiātis	sāgiant
	imperfect	sāgīrem	sāgīrēs	sāgīret	sāgīrēmus	sāgīrētis	sāgīrent
	perfect	sāgīverim	sāgīverīs	sāgīverit	sāgīverīmus	sāgīverītis	sāgīverint
	pluperfect	sāgīvissem	sāgīvissēs	sāgīvisset	sāgīvissēmus	sāgīvissētis	sāgīvissent
passive	present	sāgiar	sāgiāris, sāgiāre	sāgiātur	sāgiāmur	sāgiāminī	sāgiantur
	imperfect	sāgīrer	sāgīrēris, sāgīrēre	sāgīrētur	sāgīrēmur	sāgīrēminī	sāgīrentur
	perfect	sāgītus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	sāgītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	sāgī	—	—	sāgīte	—
	future	—	sāgītō	sāgītō	—	sāgītōte	sāgiuntō
passive	present	—	sāgīre	—	—	sāgīminī	—
	future	—	sāgītor	sāgītor	—	—	sāgiuntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		sāgīre	sāgīvisse	sāgītūrus esse	sāgīrī	sāgītus esse	sāgītum īrī
participles		sāgiēns	—	sāgītūrus	—	sāgītus	sāgiendus
verbal nouns		gerund				supine
		nominative	genitive	dative/ablative	accusative	accusative	ablative
		sāgīre	sāgiendī	sāgiendō	sāgiendum	sāgītum	sāgītū

Derived terms

• praesāgiō
• sāga
• sāgana
• sāgāx
• sāgus

References

• sagio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• sagio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• sagio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

…..

A teraz Pra-Słowiański źródłosłów dla tych powyższych słów… Przy okazji pytanie: Dlaczego istnieją ciągle i  S„C„o’C’ i S„o’K+aC’, przeciez postać S„o’K+aC’ powinna ofitzjalnie zpalatelizować się jakoś kiedyś w średniowieczu do coś jak S„o’C/Z/S+aC’, nieprawdaż?

…..

K’o’KaK’

Szukać / S„o’K+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/szuka%C4%87

szukać (język polski)

wymowa:

wymowa ^?/i, IPA: [ˈʃukaʨ̑], AS: [šukać]

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. poszukać)

(1.1) podejmować działanie w celu odnalezienia kogoś / czegoś

odmiana:

(1.1) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		szukać
czas teraźniejszy		szukam	szukasz	szuka	szukamy	szukacie	szukają
czas przeszły	m	szukałem	szukałeś	szukał	szukaliśmy	szukaliście	szukali
	ż	szukałam	szukałaś	szukała	szukałyśmy	szukałyście	szukały
	n	szukałom	szukałoś	szukało
tryb rozkazujący		niech szukam	szukaj	niech szuka	szukajmy	szukajcie	niech szukają
czas przyszły m będę szukał, będę szukać będziesz szukał, będziesz szukać będzie szukał, będzie szukać będziemy szukali, będziemy szukać będziecie szukali, będziecie szukać będą szukali, będą szukać ż będę szukała, będę szukać będziesz szukała, będziesz szukać będzie szukała, będzie szukać będziemy szukały, będziemy szukać będziecie szukały, będziecie szukać będą szukały, będą szukać n będę szukało, będę szukać będziesz szukało, będziesz szukać będzie szukało, będzie szukać czas zaprzeszły m szukałem był szukałeś był szukał był szukaliśmy byli szukaliście byli szukali byli ż szukałam była szukałaś była szukała była szukałyśmy były szukałyście były szukały były n szukałom było szukałoś było szukało było forma bezosobowa czasu przeszłego szukano tryb przypuszczający m szukałbym, byłbym szukał szukałbyś, byłbyś szukał szukałby, byłby szukał szukalibyśmy, bylibyśmy szukali szukalibyście, bylibyście szukali szukaliby, byliby szukali ż szukałabym, byłabym szukała szukałabyś, byłabyś szukała szukałaby, byłaby szukała szukałybyśmy, byłybyśmy szukały szukałybyście, byłybyście szukały szukałyby, byłyby szukały n szukałobym, byłobym szukało szukałobyś, byłobyś szukało szukałoby, byłoby szukało imiesłów przymiotnikowy czynny m szukający, nieszukający ż szukająca, nieszukająca szukające, nieszukające n szukające, nieszukające imiesłów przymiotnikowy bierny m szukany szukani ż szukana szukane n szukane imiesłów przysłówkowy współczesny szukając, nie szukając rzeczownik odczasownikowy szukanie, nieszukanie

przykłady:

(1.1) Od dwóch dni szukam sposobu rozwiązania problemu.

składnia:

(1.1) szukać + D. • szukać u + D. • szukać w + Ms.

antonimy:

(1.1) znajdować

wyrazy pokrewne:

rzecz. szukanie n, poszukanie n, poszukiwanie n, przeszukiwanie n, poszukiwacz m, poszukiwaczka ż, szukacz m, wyszukiwanie n, wyszukanie n, odszukiwanie n, odszukanie n, poszukiwany m, poszukiwana ż

czas. poszukać, dk., poszukiwać ndk., przeszukiwać ndk., przeszukać dk., wyszukiwać ndk., wyszukać dk., odszukiwać ndk., odszukać dk.

przym. poszukiwawczy

związki frazeologiczne:

kto szuka, ten znajdzie • szukać guza • szukać dziury w całym • szukać igły w stogu siana • szukać mocnych wrażeń • szukać słów • szukać szczęścia • szukać wczorajszego dnia • szukać zaczepki • szukać zapomnienia • szukać wiatru w polu • szukam człowieka • na koniu jedzie, a konia szuka • ze świecą szukać • na św. Annę mrowiska, szukaj w zimie ogniska • kto szuka, nie błądzi

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski – Fałszywi przyjaciele • Indeks:Słowacki – Fałszywi przyjaciele

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) look for, search, seek
• arabski: (1.1) بحث
• baskijski: (1.1) bilatu
• białoruski: (1.1) шукаць
• bułgarski: (1.1) търся
• chorwacki: (1.1) tražiti
• czeski: (1.1) hledat
• dolnołużycki: (1.1) pytaś
• duński: (1.1) søge, lede, kigge
• esperanto:(1.1) serĉi
• estoński: (1.1) otsima
• fiński: (1.1) etsiä
• francuski: (1.1) chercher
• górnołużycki: (1.1) pytać
• hiszpański: (1.1) buscar
• interlingua: (1.1) perquirer
• kataloński: (1.1) buscar
• niemiecki: (1.1) suchen
• norweski (bokmål): (1.1) lete
• nowogrecki: (1.1) ψάχνω
• romansz: (1.1) tschertgar
• rosyjski: (1.1) искать
• slovio: (1.1) iskat (искат)
• słowacki:(1.1) hľadať
• suahili: (1.1) tafuta
• szwedzki: (1.1) leta, söka
• tetum: (1.1) buka
• ukraiński: (1.1) шукати
• wilamowski: (1.1) zihia, zihja
• włoski: (1.1) cercare

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/szuka%C4%87

szukać

Polish

Etymology

This entry lacks etymological information.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂu.kat͡ɕ/

Verb

szukać impf (perfective poszukać)

1. (transitive) to look for, to seek, to search

Conjugation

Conjugation of szukać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		szukać
present tense	1st	szukam			szukamy
	2nd	szukasz			szukacie
	3rd	szuka			szukają
past tense	1st	szukałem	szukałam		szukaliśmy	szukałyśmy
	2nd	szukałeś	szukałaś		szukaliście	szukałyście
	3rd	szukał	szukała	szukało	szukali	szukały
future tense	1st	będę szukał1	będę szukała1		będziemy szukali1	będziemy szukały1
	2nd	będziesz szukał1	będziesz szukała1		będziecie szukali1	będziecie szukały1
	3rd	będzie szukał1	będzie szukała1	będzie szukało1	będą szukali1	będą szukały1
conditional	1st	szukałbym	szukałabym		szukalibyśmy	szukałybyśmy
	2nd	szukałbyś	szukałabyś		szukalibyście	szukałybyście
	3rd	szukałby	szukałaby	szukałoby	szukaliby	szukałyby
imperative	1st	—			szukajmy
	2nd	szukaj			szukajcie
	3rd	niech szuka			niech szukają
active adjectival participle		szukający	szukająca	szukające	szukający	szukające
contemporary adverbial participle		szukając
impersonal past		szukano
verbal noun		szukanie
1 or: będę szukać, będziesz szukać etc.

Further reading

• szukać in Polish dictionaries at PWN

---

UWAGA!!!

Powyżej przynajmniej nie piszą, że to jest rzekome zapożyczenie od-giermańskie… Pewno ich Schnie / S(c)HNie, Suchy / So’(c)Hy, Socha / So(c)Ha, Rosochata / Ro+So(c)H+aTa, itp powstrzymują i wola nie wygłupiać się jak z tymi rzekomymi TiTTe > ZiTZe > CyCe, itp…

Swoją drogą te słowa musza być straszne dla allo-allo, bo rzekoma ofitzjalna palatalizacja występuje tu razem z tzw. laryngałem… hehehe. Dobre i to, bo oto poniżej pikny przykład Od-Pra-Słowiańskiego zapożyczenia w tzw. j. germańskich, z jednoczesnym wtórnym ubezdźwięcznieniem, patrz:

---

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/suchen#de

suchen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˡzuːxən] wymowa austriacka ^?/i IPA: [ˈzuːχtə] IPA: [ɡəˈzuːχt]

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) szukać, poszukać

odmiana:

(1.1)^[1] such|en (sucht), suchte, gesucht (haben)

przykłady:

(1.1) Ich suche meinen fünfjährigen Bruder. Haben Sie ihn gesehen? → Szukam mojego pięcioletniego brata. Widzieli go państwo?

(1.1) Der Mann hat mir mitgeteilt, die Ware, nach der ich gesucht habe, sei schon ausverkauft worden. → Mężczyzna poinformował mnie, że towar, którego szukałam/szukałem, został już wyprzedany.

składnia:

(1.1) +Akk. suchen

(1.1) nach +Dat. suchen

antonimy:

(1.1) finden

wyrazy pokrewne:

rzecz. Suchen n, Suche ż, Sucherei ż, Sucher m, Sucherin ż, Gesuch n

przym. gesucht

etymologia:

śwn. suochen < swn. suohhen pragerm. sjōkanan

uwagi:

zobacz też: suchen • absuchen • ansuchen • aufsuchen • aussuchen • besuchen • durchsuchen • ersuchen • nachsuchen • untersuchen • versuchen • zusammensuchen

źródła:

1. Skocz do góry↑ Wiktionary.de suchen (Konjugation), 2016

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/suchen

suchen

German

Etymology

From Old High German suohhen, from Proto-Germanic *sōkijaną, from Proto-Indo-European *seh₂g- (“seek out”). Akin to Low German  söken, sooken, Dutch zoeken, English seek, Danish søge, Gothic 𐍃𐍉𐌺𐌾𐌰𐌽 (sokjan).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzuːxən/, [ˈzuːxən], [ˈzuːxn̩]

Verb

suchen (third-person singular simple present sucht, past tense suchte, past participle gesucht, auxiliary haben)

1. to seek
2. to search, to look for

Conjugation

Conjugation of suchen

infinitive		suchen
present participle		suchend
past participle		gesucht
auxiliary		haben
	indicative			subjunctive
present	ich suche	wir suchen	i	ich suche	wir suchen
	du suchst	ihr sucht		du suchest	ihr suchet
	er sucht	sie suchen		er suche	sie suchen
preterite	ich suchte	wir suchten	ii	ich suchte	wir suchten
	du suchtest	ihr suchtet		du suchtest	ihr suchtet
	er suchte	sie suchten		er suchte	sie suchten
imperative	such (du) suche (du)	sucht (ihr)

show ▼Composed forms of suchen

Derived terms

• absuchen
• ansuchen
• aufsuchen
• aussuchen
• besuchen
• ersuchen
• Suchbaum m
• Suche f
• Suchmannschaft
• Suchmaschine f
• untersuchen
• Untersuchung f
• Versuch m
• versuchen
• Versuchung f

Further reading

• suchen in Duden online

---

UWAGA!!!

Dziwnie podobne do słowiańskiej postaci? No to tu jeszcze taka fińska ciekawostka. Czy to też nie jest jakoś dziwnie znajome, patrz:

---

https://en.wiktionary.org/wiki/usuttaa#Finnish

usuttaa

Finnish

Verb

usuttaa

1. (transitive) To sic, to set on.

Conjugation

more ▼Inflection of usuttaa (Kotus type 53/muistaa, tt-t gradation)

…..

A teraz jeszcze bardziej ubezdźwięcznione inne postacie giermańskie…

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/hetzen#de

hetzen (język niemiecki)

wymowa:

wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) ścigać, gonić

(1.2) napuszczać, napuścić, poganiać, pogonić

(1.3) podburzać, podburzyć, agitować

(1.4) ganiać, gonić, pędzić

odmiana:

(1.1–3) hetz|en (hetzt), hetzte, gehetzt (haben)

(1.4) hetz|en (hetzt), hetzte, gehetzt (sein)

wyrazy pokrewne:

rzecz. Hetze ż, Hetzerei ż, Hetzer m, Hetzerin ż

przym. hetzerisch, gehetzt

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/hetzen

hetzen

German

Etymology

From Middle High German hetzen, from Old High German hezzen (“to pursue”), from Proto-Germanic *hatjaną (“to hunt down, pursue, persecute, attack”).

Pronunciation

Verb

hetzen (third-person singular simple present hetzt, past tense hetzte, past participle gehetzt, auxiliary haben)

1. to agitate

   Die rechtspopulistische Partei hetzt gegen Ausländer.

   The right-wing populist party agitates against foreigners.

2. (transitive with auf) to sic, to set upon (of dogs etc.)

   Die Jäger hetzten ihre Hunde auf die Enten.

   The hunters sic their dogs on the ducks.

(…)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/hatjan%C4%85

Reconstruction:Proto-Germanic/hatjaną

Proto-Germanic

Etymology

---

From Proto-Indo-European *ḱeh₂d– (“strong emotion”).

---

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxɑt.jɑ.nɑ̃/

Verb

*hatjaną

1. to hunt down, pursue
2. to rush, incite, attack

Inflection

Conjugation of *hatjaną (weak class 1)

	active voice			passive voice
present tense	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
1st singular	*hatjō	*hatjaų	—	*hatjai	*?
2nd singular	*hatisi	*hatjais	*hati	*hatjasai	*hatjaisau
3rd singular	*hatiþi	*hatjai	*hatjaþau	*hatjaþai	*hatjaiþau
1st dual	*hatjōs	*hatjaiw	—	—	—
2nd dual	*hatjaþiz	*hatjaiþiz	*hatjaþiz	—	—
1st plural	*hatjamaz	*hatjaim	—	*hatjanþai	*hatjainþau
2nd plural	*hatiþ	*hatjaiþ	*hatiþ	*hatjanþai	*hatjainþau
3rd plural	*hatjanþi	*hatjain	*hatjanþau	*hatjanþai	*hatjainþau
past tense	indicative	subjunctive
1st singular	*hatidǭ	*hatidēdį̄
2nd singular	*hatidēz	*hatidēdīz
3rd singular	*hatidē	*hatidēdī
1st dual	*hatidēdū	*hatidēdīw
2nd dual	*hatidēdudiz	*hatidēdīdiz
1st plural	*hatidēdum	*hatidēdīm
2nd plural	*hatidēdud	*hatidēdīd
3rd plural	*hatidēdun	*hatidēdīn
	present	past
participles	*hatjandz	*hatidaz

Related terms

• *hataz

Descendants

• Old English: hettan
  • Middle English: (hetien)
• Old Saxon: hettian
  • Middle Low German: (hetien)
• Old Frankish: *hatjan
  • Old French: hadir, haïr
    • Middle French: haïr
      • French: haïr
• Old High German: hezzen
  • Middle High German: hetzen
    • German: hetzen
    • Luxembourgish: hetzen
    • Vilamovian: heca
• Gothic: 𐌷𐌰𐍄𐌾𐌰𐌽 (hatjan)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/keh%E2%82%82d-

Reconstruction:Proto-Indo-European/keh₂d–

Proto-Indo-European

Root

*keh₂d–

1. hatred, angriness

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *keh₂d-

• *kéh₂d-o-s^[1][2]
  • Celtic: *kādos
    • Brythonic: *kọð
      • Middle Breton: cuez, queuz
        • Breton: keuz
      • Cornish: kueth, cüth
      • Middle Welsh: cawdd
        • Welsh: cawdd
  • Italic: *kādos
    • Oscan: cadeis
• *kéh₂d-os ~ *kéh₂d-es-os (s-stem noun)
  • Hellenic: *kā́dos
    • Ancient Greek: κῆδος (kêdos)

      Doric Greek: κᾶδος (kâdos)

• *kéh₂d-tis ~ *kh₂d-téy-s^[3]
  • Celtic: *kassis (see there for further descendants)
• *kh₂d-os ~ *kh₂d-es-os (zero-grade s-stem noun)
  • Germanic: *hataz (see there for further descendants)

References

1. ^ De Vaan, Michiel (2008), “cadeis”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, pages 78-79
2. ^ Matasović, Ranko (2009), “*kādo-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 183
3. ^ Matasović, Ranko (2009), “*kassi-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 193-194

---

UWAGA!!!

1. Allo-allo pomylili rdzenie, patrz: *ḱeh₂d- =/= *keh₂d–, bo ḱ =/= k…
2. To *ḱeh₂d- , czy *keh₂d– wygląda mi na zwyczajne Kazić / KaZ+iC’, Skazić / Z/S+KaZ+iC’, Kaźń / KaZ’+N’, Kazimierz / KaZi+MieR”, itp…

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/hate#English

hate

English

Etymology

From Middle English hate (noun), probably from Old English hatian (“to hate”, verb) and/or Old Norse hatr (“hate”, noun). Merged with  Middle English hete, hæte, heate (“hate”), from Old English hete, from Proto-Germanic *hataz (“hatred, hate”), from Proto-Indo-European  *keh₂d- (“strong emotion”). Cognate with West Frisian haat, Dutch haat, German Hass, Norwegian and Swedish hat.

The verb is from Middle English haten, from Old English hatian (“to hate, treat as an enemy”), from Proto-Germanic *hatōną (“to hate”), from  Proto-Germanic *hataz, from the same root as above. Cognate with Dutch haten, German hassen, Swedish hata, French haïr (a Germanic borrowing).

Pronunciation

• IPA^(key): /heɪt/
• Rhymes: -eɪt

Noun

hate (countable and uncountable, plural hates)

1. An object of hatred.

   One of my pet hates is traffic wardens.

2. Hatred.

   He gave me a look filled with pure hate.

3. (Internet slang) Negative feedback, abusive behaviour.

   There was a lot of hate in the comments on my vlog about Justin Bieber from his fans.

Related terms

• hate crime
• hatel
• hater
• hatred

(…)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%BA%E1%BF%86%CE%B4%CE%BF%CF%82#Ancient_Greek

κῆδος

Ancient Greek

Alternative forms

• κᾶδος (kâdos) – Doric

Etymology

From Proto-Hellenic *kā́dos, from Proto-Indo-European *ḱeh₂dos, from *keh₂d-. Cognate with Old English hete (English hate).

Pronunciation

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kɛ̂ː.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈke.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈki.ðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈci.ðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.ðos/

Noun

κῆδος • (kêdos) n (genitive κήδεος or κήδους); third declension

1. care for others
2. (in the plural) troubles
3. cares for the dead, mourning
4. an object of care
5. connection by marriage

Inflection

show ▼Third declension of τὸ κῆδος; τοῦ κήδεος (Attic)

show ▼Third declension of τὸ κῆδος; τοῦ κήδους (Attic)

References

• κῆδος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κῆδος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κῆδος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κῆδος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κῆδος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited. 11 headwords
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/%E1%B8%B1eh%E2%82%82dos&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/ḱeh₂dos.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/keh%E2%82%82d-

Reconstruction:Proto-Indo-European/keh₂d–

Proto-Indo-European

Root

*keh₂d-

1. hatred, angriness

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *keh₂d-

• *kéh₂d-o-s^[1][2]
  • Celtic: *kādos
    • Brythonic: *kọð
      • Middle Breton: cuez, queuz
        • Breton: keuz
      • Cornish: kueth, cüth
      • Middle Welsh: cawdd
        • Welsh: cawdd
  • Italic: *kādos
    • Oscan: cadeis
• *kéh₂d-os ~ *kéh₂d-es-os (s-stem noun)
  • Hellenic: *kā́dos
    • Ancient Greek: κῆδος (kêdos)

      Doric Greek: κᾶδος (kâdos)

• *kéh₂d-tis ~ *kh₂d-téy-s^[3]
  • Celtic: *kassis (see there for further descendants)
• *kh₂d-os ~ *kh₂d-es-os (zero-grade s-stem noun)
  • Germanic: *hataz (see there for further descendants)

References

1. ^ De Vaan, Michiel (2008), “cadeis”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, pages 78-79
2. ^ Matasović, Ranko (2009), “*kādo-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 183
3. ^ Matasović, Ranko (2009), “*kassi-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 193-194

…..

A teraz dalszy ciąg słów powiązanych ze słowem Szczuć / S”C”o’C’…

…..

K’K’Wa+Ny

Szczwany / S”C”Wa+Ny

https://en.wiktionary.org/wiki/szczwany

szczwany

Polish

Etymology

From szczwać (“to course game”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈʂt͡ʂfa.nɨ/

Adjective

szczwany m (comparative szczwańszy, superlative najszczwańszy, adverb szczwanie)

1. sly
2. leery

Declension

declension of szczwany

case	singular				plural
	m pers, m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	szczwany		szczwane	szczwana	szczwani	szczwane
genitive	szczwanego			szczwanej	szczwanych
dative	szczwanemu				szczwanym
accusative	szczwanego	szczwany	szczwane	szczwaną	szczwanych	szczwane
instrumental	szczwanym				szczwanymi
locative				szczwanej	szczwanych

Synonyms

• (sly): chytry, cwany

Further reading

• szczwany in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=szczwa%C4%87&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for szczwać.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/%C5%A1%C4%8D%D1%8Cvati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/ščьvati.

…..

A teraz porównanie z dziwnie podobnym słowem, ale ubezdźwięcznionym i nadal istniejącym innym spokrewnionym znaczeniowo słowem…

…..

K’Ko+WyK’+eK’

Skowyczeć / SKo+WyC„+eC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/skowycze%C4%87

skowyczeć (język polski)

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) o psie lub innym ssaku psowatym: wydawać urywane, żałosne dźwięki^[1]

(1.2) o ludziach: jęczeć, skarżyć się żałośnie^[1]

odmiana:

(1.1–2)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		skowyczeć
czas teraźniejszy		skowyczę	skowyczysz	skowyczy	skowyczymy	skowyczycie	skowyczą
czas przeszły	m	skowyczałem	skowyczałeś	skowyczał	skowyczeliśmy	skowyczeliście	skowyczeli
	ż	skowyczałam	skowyczałaś	skowyczała	skowyczałyśmy	skowyczałyście	skowyczały
	n	skowyczałom	skowyczałoś	skowyczało
tryb rozkazujący		niech skowyczę	skowycz	niech skowyczy	skowyczmy	skowyczcie	niech skowyczą
czas przyszły m będę skowyczał, będę skowyczeć będziesz skowyczał, będziesz skowyczeć będzie skowyczał, będzie skowyczeć będziemy skowyczeli, będziemy skowyczeć będziecie skowyczeli, będziecie skowyczeć będą skowyczeli, będą skowyczeć ż będę skowyczała, będę skowyczeć będziesz skowyczała, będziesz skowyczeć będzie skowyczała, będzie skowyczeć będziemyskowyczały, będziemy skowyczeć będziecie skowyczały, będziecie skowyczeć będą skowyczały, będą skowyczeć n będę skowyczało, będę skowyczeć będziesz skowyczało, będziesz skowyczeć będzie skowyczało, będzie skowyczeć czas zaprzeszły m skowyczałem był skowyczałeś był skowyczał był skowyczeliśmy byli skowyczeliście byli skowyczeli byli ż skowyczałam była skowyczałaś była skowyczała była skowyczałyśmy były skowyczałyście były skowyczały były n skowyczałom było skowyczałoś było skowyczało było forma bezosobowa czasu przeszłego skowyczano tryb przypuszczający m skowyczałbym, byłbym skowyczał skowyczałbyś, byłbyś skowyczał skowyczałby, byłby skowyczał skowyczelibyśmy, bylibyśmy skowyczeli skowyczelibyście, bylibyście skowyczeli skowyczeliby, byliby skowyczeli ż skowyczałabym, byłabym skowyczała skowyczałabyś, byłabyś skowyczała skowyczałaby, byłaby skowyczała skowyczałybyśmy, byłybyśmyskowyczały skowyczałybyście, byłybyścieskowyczały skowyczałyby, byłyby skowyczały n skowyczałobym, byłobym skowyczało skowyczałobyś, byłobyś skowyczało skowyczałoby, byłoby skowyczało imiesłów przymiotnikowy czynny m skowyczący, nieskowyczący ż skowycząca, nieskowycząca skowyczące, nieskowyczące n skowyczące, nieskowyczące imiesłów przymiotnikowy bierny m skowyczony skowyczenie ż skowyczona skowyczone n skowyczone imiesłów przysłówkowy współczesny skowycząc, nie skowycząc rzeczownik odczasownikowy skowyczenie, nieskowyczenie

synonimy:

(1.1–2) skowytać, skomleć, kwilić

wyrazy pokrewne:

rzecz. skowyt mrz, skowyk mrz, skowyczenie n, skowytanie n

czas. skowytać ndk., skowyknąć dk., skowytnąć dk.

przym. skowytliwy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) whine; (1.2) whine

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1}  Hasło skowyczeć w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=skowyta%C4%87&action=edit&redlink=1#pl

Tworzenie skowytać

…..

K’Ko+WyT

Skowyt / SKo+WyT

https://pl.wiktionary.org/wiki/skowyt#pl

skowyt (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przerywane, żałosne wycie psa lub – rzadziej – innego zwierzęcia^[1]

(1.2) cichy, żałosny jęk człowieka^[1]

(1.3) inny, podobny odgłos^[1]

odmiana:

(1.1–3) blm,

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skowyt	skowyty
dopełniacz	skowytu	skowytów
celownik	skowytowi	skowytom
biernik	skowyt	skowyty
narzędnik	skowytem	skowytami
miejscownik	skowycie	skowytach
wołacz	skowycie	skowyty

wyrazy pokrewne:

rzecz. skowytanie n, skowyczenie n, zaskowyczenie n, zaskowytanie n

czas. skowyczeć ndk., skowytać ndk., zaskowyczeć dk., zaskowytać dk.

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1 1,2}  Hasło skowyt w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

A teraz jeszcze i inne jeszcze bardziej ubezdźwięcznione postacie, patrz:

…..

(c)HWyT

Chwyt / (c)HWyT

https://pl.wiktionary.org/wiki/chwyt

chwyt (język polski)

chwyt (1.1)

chwyt (1.2)

chwyt (1.4)

wymowa:

IPA: [xfɨt], AS: [χfyt], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czynność chwycenia czegoś – ręką lub narzędziem^[1]

(1.2) sport. pewien określony sposób uchwycenia przeciwnika w walce wręcz^[1]

(1.3) med. pewien określony sposób uchwycenia osoby ratowanej

(1.4) muz. pewien określony sposób przyciśnięcia strun gitary, dający w rezultacie akord

(1.5) przen. zaplanowane, sprytne posunięcie^[1]

(1.6) daw. uchwyt, zaczep^[1], to za co się chwyta

odmiana:

(1.1–6)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chwyt	chwyty
dopełniacz	chwytu	chwytów
celownik	chwytowi	chwytom
biernik	chwyt	chwyty
narzędnik	chwytem	chwytami
miejscownik	chwycie	chwytach
wołacz	chwycie	chwyty

kolokacje:

(1.3) chwyt Rauteka • chwyt Leopolda • chwyt Heimlicha

(1.4) chwyt a-mol / A-dur / c-mol / C-dur / … • chwyt barre

(1.5) chwyt marketingowy / literacki / polityczny

synonimy:

(1.1) ujmowanie, łapanie

wyrazy pokrewne:

rzecz. chwytak m, chwytanie n, chwycenie n, uchwycenie n, wychwytywanie n, wychwycenie n, nachwyt m, podchwyt m, schwytanie n, schwycenie n, podchwytliwość ż, chwytacz m, chwytadło n, chwytarka ż, chwytka ż, chwytliwość ż, chwytnik m, chwytność ż

zdrobn. chwycik m

czas. chwytać (się), chwycić (się), schwytać, schwycić, przechwytywać, przechwycić, wychwytywać, wychwycić, uchwycić, chwytnik m, chwytnica ż, chwytacz m, Chwytowo n

przym. chwytny, chwytliwy, podchwytliwy, chwytakowy, chwytalny, chwytki

przysł. chwytnie, podchwytliwie

związki frazeologiczne:

wszystkie chwyty dozwolone • chwyt tkaniny

uwagi:

zob. też chwyt w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) grip
• hiszpański: (1.1) agarre m, asimiento m; (1.2) llave ż, presa ż, movimiento m; (1.3) agarre m, asimiento m; (1.4) acorde m (deguitarra); (1.5) recurso m, ardid m, maniobra ż; (1.6) asa ż, agarradero m, asidero m
• jidysz: (1.5) מאַניפֿאָרגע ż (maniforge)
• nowogrecki: (1.2) λαβή ż
• rosyjski: (1.1) хватка ż; (1.2) приём m, хват m, захват m; (1.5) уловка ż
• wilamowski: (1.1) gryjf, grejf

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1 1,2 1,3}  Hasło chwyt w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/chwyt

chwyt

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /xfɨt/

Noun

chwyt m inan (diminutive chwycik)

1. grip (manner of holding things with the hands)
2. (colloquial) trick, gimmick (effective, clever or quick way of doing something)
3. (colloquial) trick, gimmick, ploy (something designed to fool or swindle)

Declension

declension of chwyt

	singular	plural
nominative	chwyt	chwyty
genitive	chwytu	chwytów
dative	chwytowi	chwytom
accusative	chwyt	chwyty
instrumental	chwytem	chwytami
locative	chwycie	chwytach
vocative	chwycie	chwyty

Derived terms

• chwyt marketingowy
• uchwyt

Further reading

• chwyt in Polish dictionaries at PWN

…..

(c)HWyT+aT

Chwytać / (c)HWyT+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/chwyta%C4%87#pl

chwytać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈxfɨtaʨ̑], AS: [χfytać], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) szybko łapać coś lub kogoś i mocno trzymać

czasownik nieprzechodni

(2.1) zaczynać rozumieć coś lub orientować się w czymś

(2.2) postrzegać coś słuchem (słyszeć) lub wzrokiem (widzieć)

(2.3) (o pomyśle, reklamie) odnajdować zainteresowanie, trafiać do przekonania

(2.4) (o stanie, uczuciu, nastroju) znajdować, ogarniać

czasownik zwrotny chwytać się

(3.1) łapać się

odmiana:

(1.1, 2.1–4) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		chwytać
czas teraźniejszy		chwytam	chwytasz	chwyta	chwytamy	chwytacie	chwytają
czas przeszły	m	chwytałem	chwytałeś	chwytał	chwytaliśmy	chwytaliście	chwytali
	ż	chwytałam	chwytałaś	chwytała	chwytałyśmy	chwytałyście	chwytały
	n	chwytałom	chwytałoś	chwytało
tryb rozkazujący		niech chwytam	chwytaj	niech chwyta	chwytajmy	chwytajcie	niech chwytają
czas przyszły m będę chwytał, będę chwytać będziesz chwytał, będziesz chwytać będzie chwytał, będzie chwytać będziemy chwytali, będziemy chwytać będziecie chwytali, będziecie chwytać będą chwytali, będą chwytać ż będę chwytała, będę chwytać będziesz chwytała, będziesz chwytać będzie chwytała, będzie chwytać będziemy chwytały, będziemy chwytać będziecie chwytały, będziecie chwytać będą chwytały, będą chwytać n będę chwytało, będę chwytać będziesz chwytało, będziesz chwytać będzie chwytało, będzie chwytać czas zaprzeszły m chwytałem był chwytałeś był chwytał był chwytaliśmy byli chwytaliście byli chwytali byli ż chwytałam była chwytałaś była chwytała była chwytałyśmy były chwytałyście były chwytały były n chwytałom było chwytałoś było chwytało było forma bezosobowa czasu przeszłego chwytano tryb przypuszczający m chwytałbym, byłbym chwytał chwytałbyś, byłbyś chwytał chwytałby, byłby chwytał chwytalibyśmy, bylibyśmy chwytali chwytalibyście, bylibyście chwytali chwytaliby, byliby chwytali ż chwytałabym, byłabym chwytała chwytałabyś, byłabyś chwytała chwytałaby, byłaby chwytała chwytałybyśmy, byłybyśmy chwytały chwytałybyście, byłybyście chwytały chwytałyby, byłyby chwytały n chwytałobym, byłobym chwytało chwytałobyś, byłobyś chwytało chwytałoby, byłoby chwytało imiesłów przymiotnikowy czynny m chwytający, niechwytający ż chwytająca, niechwytająca chwytające, niechwytające n chwytające, niechwytające imiesłów przymiotnikowy bierny m chwytany chwytani ż chwytana chwytane n chwytane imiesłów przysłówkowy współczesny chwytając, nie chwytając rzeczownik odczasownikowy chwytanie, niechwytanie

(3.1) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		chwytać się
czas teraźniejszy		chwytam się	chwytasz się	chwyta się	chwytamy się	chwytacie się	chwytają się
czas przeszły	m	chwytałem się	chwytałeś się	chwytał się	chwytaliśmy się	chwytaliście się	chwytali się
	ż	chwytałam się	chwytałaś się	chwytała się	chwytałyśmy się	chwytałyście się	chwytały się
	n	chwytałom się	chwytałoś się	chwytało się
tryb rozkazujący		niech się chwytam	chwytaj się	niech się chwyta	chwytajmy się	chwytajcie się	niech się chwytają
czas przyszły m będę się chwytał, będę się chwytać będziesz się chwytał, będziesz się chwytać będzie się chwytał, będzie się chwytać będziemy się chwytali, będziemy się chwytać będziecie się chwytali, będziecie się chwytać będą się chwytali, będą się chwytać ż będę się chwytała, będę się chwytać będziesz się chwytała, będziesz się chwytać będzie się chwytała, będzie się chwytać będziemy się chwytały, będziemy się chwytać będziecie się chwytały, będziecie się chwytać będą się chwytały, będą się chwytać n będę się chwytało, będę się chwytać będziesz się chwytało, będziesz się chwytać będzie się chwytało, będzie się chwytać czas zaprzeszły m chwytałem się był chwytałeś się był chwytał się był chwytaliśmy się byli chwytaliście się byli chwytali się byli ż chwytałam się była chwytałaś się była chwytała się była chwytałyśmy się były chwytałyście się były chwytały się były n chwytałom się było chwytałoś się było chwytało się było forma bezosobowa czasu przeszłego chwytano się tryb przypuszczający m chwytałbym się, byłbym się chwytał chwytałbyś się, byłbyś się chwytał chwytałby się, byłby się chwytał chwytalibyśmy się, bylibyśmy się chwytali chwytalibyście się, bylibyście się chwytali chwytaliby się, byliby się chwytali ż chwytałabym się, byłabym się chwytała chwytałabyś się, byłabyś się chwytała chwytałaby się, byłaby się chwytała chwytałybyśmy się, byłybyśmy się chwytały chwytałybyście się, byłybyście się chwytały chwytałyby się, byłyby się chwytały n chwytałobym się, byłobym się chwytało chwytałobyś się, byłobyś się chwytało chwytałoby się, byłoby się chwytało imiesłów przymiotnikowy czynny m chwytający się, niechwytający się ż chwytająca się, niechwytająca się chwytające się, niechwytające się n chwytające się, niechwytające się imiesłów przymiotnikowy bierny m chwytany chwytani ż chwytana chwytane n chwytane imiesłów przysłówkowy współczesny chwytając się, nie chwytając się rzeczownik odczasownikowy chwytanie się, niechwytanie się

przykłady:

(1.1) Kowal chwyta raszpel, by wygładzić kopyto konia do podkucia.

(1.1) Pomysł jest prosty: młodzież chwyta za pędzle i farby i odmalowuje zniszczone przystanki według własnego projektu^[1].

(2.1) Dopiero po kilku minutach wyjaśnień chłopak zaczął chwytać dowcip.

(2.3) Zdecydowanie mogę powiedzieć, że twój pomysł zmiany koloru ścian zaczął chwytać.

składnia:

(1.1, 2.1–4) chwytać + B. • chwytać za + B.

(3.1) chwytać się + D. • chwytać się za + B.

synonimy:

(1.1, 2.1,4) łapać

(3.1) obejmować się, przytulać się

wyrazy pokrewne:

rzecz. chwytak m, chwytność ż, chwyt m, chwytanie n, uchwyt m, nachwyt m, podchwyt m, podchwytliwość ż, przechwyt m, chwytacz m, chwytaczka ż, chwytnik m, chwytnia ż, schwytanie n, podchwytywanie n

czas. chwycić, uchwycić, schwytać, schwycić, przechwytywać, przechwycić, wychwytywać, wychwycić

przym. chwytny, chwytliwy, chwytany, schwytany, podchwytliwy, uchwytny

przysł. chwytnie, podchwytliwie

związki frazeologiczne:

chwytać za gardło • chwytać za serce • chwytać dwie sroki za ogon • chwytać wiatr w żagle • chwytać chwile • chwytać Pana Boga za nogi • chwytać na lep • chwytać za miecz • chwytać przynętę • chwytać byka za rogi • tonący brzytwy się chwyta • chwytać w mig • chwytać w lot • chwytać za słówka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) catch; (2.1) get
• czeski: chytat
• duński: (1.1) fange
• norweski (bokmål): (1.1) fange

źródła:

1. Skocz do góry↑ http://www.mpk.poznan.pl/kampanie/214-przystanek-jak-malowany

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/chwyta%C4%87

chwytać

Polish

Etymology

Contamination of now dialectal chytać, from Proto-Slavic *xytati, and now obsolete chwatać, from Proto-Slavic *xvatati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxfɨ.tat͡ɕ/

Verb

chwytać impf (perfective chwycić)

1. (transitive) to grab, grasp, clutch, seize, catch
2. (transitive) to bite (bait)

Conjugation

Conjugation of chwytać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		chwytać
present tense	1st	chwytam			chwytamy
	2nd	chwytasz			chwytacie
	3rd	chwyta			chwytają
past tense	1st	chwytałem	chwytałam		chwytaliśmy	chwytałyśmy
	2nd	chwytałeś	chwytałaś		chwytaliście	chwytałyście
	3rd	chwytał	chwytała	chwytało	chwytali	chwytały
future tense	1st	będę chwytał1	będę chwytała1		będziemy chwytali1	będziemy chwytały1
	2nd	będziesz chwytał1	będziesz chwytała1		będziecie chwytali1	będziecie chwytały1
	3rd	będzie chwytał1	będzie chwytała1	będzie chwytało1	będą chwytali1	będą chwytały1
conditional	1st	chwytałbym	chwytałabym		chwytalibyśmy	chwytałybyśmy
	2nd	chwytałbyś	chwytałabyś		chwytalibyście	chwytałybyście
	3rd	chwytałby	chwytałaby	chwytałoby	chwytaliby	chwytałyby
imperative	1st	—			chwytajmy
	2nd	chwytaj			chwytajcie
	3rd	niech chwyta			niech chwytają
active adjectival participle		chwytający	chwytająca	chwytające	chwytający	chwytające
passive adjectival participle		chwytany	chwytana	chwytane	chwytani	chwytane
contemporary adverbial participle		chwytając
impersonal past		chwytano
verbal noun		chwytanie
1 or: będę chwytać, będziesz chwytać etc.

Related terms

• chwyt
• chwytliwy

Further reading

• chwytać in Polish dictionaries at PWN

…..

(c)HWyT+iT

Chwycić / (c)HWyC+iC

https://pl.wiktionary.org/wiki/chwyci%C4%87

chwycić (język polski)

ktoś chwycił (1.1) tkaninę

wymowa:

IPA: [ˈxfɨʨ̑iʨ̑], AS: [χfyćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• post. utr. dźw. wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: chwytać

czasownik zwrotny chwycić się

(2.1) aspekt dokonany od: chwytać się

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		chwycić
czas przyszły prosty		chwycę	chwycisz	chwyci	chwycimy	chwycicie	chwycą
czas przeszły	m	chwyciłem	chwyciłeś	chwycił	chwyciliśmy	chwyciliście	chwycili
	ż	chwyciłam	chwyciłaś	chwyciła	chwyciłyśmy	chwyciłyście	chwyciły
	n	chwyciłom	chwyciłoś	chwyciło
tryb rozkazujący		niech chwycę	chwyć	niech chwyci	chwyćmy	chwyćcie	niech chwycą
czas zaprzeszły m chwyciłem był chwyciłeś był chwycił był chwyciliśmy byli chwyciliście byli chwycili byli ż chwyciłam była chwyciłaś była chwyciła była chwyciłyśmy były chwyciłyście były chwyciły były n chwyciłom było chwyciłoś było chwyciło było forma bezosobowa czasu przeszłego chwycono tryb przypuszczający m chwyciłbym, byłbym chwycił chwyciłbyś, byłbyś chwycił chwyciłby, byłby chwycił chwycilibyśmy, bylibyśmy chwycili chwycilibyście, bylibyście chwycili chwyciliby, byliby chwycili ż chwyciłabym, byłabym chwyciła chwyciłabyś, byłabyś chwyciła chwyciłaby, byłaby chwyciła chwyciłybyśmy, byłybyśmy chwyciły chwyciłybyście, byłybyście chwyciły chwyciłyby, byłyby chwyciły n chwyciłobym, byłobym chwyciło chwyciłobyś, byłobyś chwyciło chwyciłoby, byłoby chwyciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m chwycony chwyceni ż chwycona chwycone n chwycone imiesłów przysłówkowy uprzedni chwyciwszy rzeczownik odczasownikowy chwycenie, niechwycenie

wyrazy pokrewne:

rzecz. chwytak m, chwytaczka ż, chwytnia ż, chwycenie n

czas. chwytać, schwytać

przym. chwytliwy, chwytny, chwytakowy, uchwytny

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać

(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać się

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/chwyci%C4%87

chwycić

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxfɨ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

chwycić pf (imperfective trząść)

1. to grab, to seize, to catch
2. (reflexive) to notice, to catch, to perceive
3. (reflexive) to get convinced, to get interested, to get into
4. (reflexive) to accept, to embrace

Further reading

• chwycić in Polish dictionaries at PWN

---

UWAGA!!!

Powyżej ktoś czegoś raczej nie chwycił lub kogoś ciężko zatrzęsło, patrz: „chwycić pf (imperfective trząść)”…

---

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=chyta%C4%87&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for chytać.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/xytati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/xytati.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=chwata%C4%87&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for chwatać.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/xvatati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/xvatati.

…..

(c)HWaT

Chwat / (c)HWaT

https://sjp.pl/chwat

chwat

1. człowiek odważny, dzielny, śmiały; śmiałek, zuch, odważniak;
2. w łowiectwie: półkole w żelazie nastawionym na zwierzynę, które zatrzaskuje się przez poruszenie się zwierza;
3. w zoologii: ryba karpiowata, brzuchopłetwa

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/chwat;2448868.html

chwat 

daw. «człowiek energiczny, zaradny i śmiały»
• chwacki • chwacko

Podobne wyszukiwania

• chwatki
• chwatko
• chwatny

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/chwat

chwat (język polski)

chwat (2.1)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. krzepki mężczyzna, morus^[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) icht. boleń pospolity^[2]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) łow. rodzaj półokrągłego wnyka

odmiana:

(1.1), (2.1), (3.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chwat	chwatowie
dopełniacz	chwata	chwatów
celownik	chwatowi	chwatom
biernik	chwata	chwatów
narzędnik	chwatem	chwatami
miejscownik	chwacie	chwatach
wołacz	chwacie	chwatowie
depr. M. i W. lm: (te) chwaty

przykłady:

(1.1) Gdy ci uda się taka sztuka, toś jest chwat!^[3]

(2.1) Brały tak sobie, złapaliśmy dwa średnie chwaty.

(3.1) Złapali go leśnicy, jak wjeżdżał z chwatami w torbie do lasu.

synonimy:

(1.1) bohater, chojrak, gieroj, junak, kozak, mołojec, śmiałek, zuch; gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) pierón, pieróńszczok

(2.1) boleń pospolity, boleń, rap, rapa

antonimy:

(1.1) bojaźliwiec, cykor, strachajło, tchórz, panikarz, trusia, asekurant, ostrożniak, kapitulant, zajęcze serce, człowiek małego ducha; wulg. trzęsidupa

hiperonimy:

(2.1) ryba

(3.1) wnyk

wyrazy pokrewne:

rzecz. Chwat ż/mos

przym. chwatki

przysł. chwatko

uwagi:

(2.1) zobacz też: Indeks:Polski – Ryby

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: boleń pospolity

• białoruski: (1.1) сокал m
• francuski: (1.1) gaillard m
• hiszpański: (1.1) barbián m
• rosyjski: (1.1) хват m

źródła:

1. Skocz do góry↑  Hasło chwat w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Skocz do góry↑  Hasło chwat w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Skocz do góry↑ Eugeniusz Bodo, Ach te baby

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/chwat#Polish

chwat

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /xfat/

Noun

chwat m pers

1. (archaic) An energetic, resourceful, and daring person.

Declension

declension of chwat

	singular	plural
nominative	chwat	chwatowie
genitive	chwata	chwatów
dative	chwatowi	chwatom
accusative	chwata	chwatów
instrumental	chwatem	chwatami
locative	chwacie	chwatach
vocative	chwacie	chwatowie

Related terms

• chwacki
• chwacko

Noun

chwat m anim

1. asp (fish)

Noun

chwat m inan

1. A type of semicircular iron trap for game animals.

Further reading

• chwat in Polish dictionaries at PWN

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%85%D0%B2%D0%B0%D1%82#ru

хват (język rosyjski)

transliteracja:

hvat

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) chwat, zuch

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%85%D0%B2%D0%B0%D1%82%D0%B8%D1%82%D1%8C

хватить (język rosyjski)

transliteracja:

hvatitʹ

wymowa:

wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) złapać, chwycić

(1.2) starczyć, wystarczyć

przykłady:

(1.1) Собака хватила за ногу. → Pies złapał za nogę.

(1.2) Хватит! → Dosyć! albo Wystarczy!

(1.2) С меня хватит. → Mam dosyć.

wyrazy pokrewne:

czas. схватить, хватать ndk.

przym. хватательный

związki frazeologiczne:

хватить лишку • хватить через край

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%85%D0%B2%D0%B0%D1%82%D0%B8%D1%82%D1%8C

хватить

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [xvɐˈtʲitʲ]

Verb

хвати́ть • (xvatítʹ) pf (imperfective хвата́ть)

1. (impersonal) suffice, be sufficient / enough; last out

   э́того хва́тит ― étovo xvátit ― this will be sufficient / enough

   на сего́дня хва́тит ― na sevódnja xvátit ― that’ll do for today!; let’s call it a day

   у него́ хвати́ло му́жества (де́лать что́-ли́бо) ― u nevó xvatílo múžestva (délatʹ štó-líbo) ― he had the courage (to do something)

   ему́ хвати́ло вре́мени (де́лать что́-ли́бо) ― jemú xvatílo vrémeni (délatʹ štó-líbo) ― he had (the) time enough

   э́того должно́ хвати́ть на́ зиму ― étovo dolžnó xvatítʹ ná zimu ― this must last the winter

   э́того ему́ хва́тит на ме́сяц ― étovo jemú xvátit na mésjac ― it will last him a month

   мне хва́тит ― mne xvátit ― that’s enough for me, that will do for me

   не хва́тит ― ne xvátit ― not be enough

   не хвата́ет вре́мени (для кого́-ли́бо / чего́-ли́бо; де́лать что-ли́бо) ― ne xvatájet vrémeni (dlja kovó-líbo / čevó-líbo; délatʹ što-líbo) ― there isn’t enough time (for something; to do something)

   у него́ не хвата́ет вре́мени ― u nevó ne xvatájet vrémeni ― he is hard pressed for time

   у него́ не хвата́ет де́нег ― u nevó ne xvatájet déneg ― he is short of money

   у него ша́риков не хвата́ет (colloquial) ― u nevo šárikov ne xvatájet ― he is not all there

   ему́ по́роха не хвата́ет ― jemú póroxa ne xvatájet ― he lacks the energy; he has not got it in him, he is not up to it

2. (idiomatic expressions)

   хва́тит! ― xvátit! ― that will do!; enough of that!, enough!, stop it!

   с меня́ хва́тит! ― s menjá xvátit! ― I have had enough!

   э́того ещё не хвата́ло (colloquial) ― étovo ješčó ne xvatálo ― that’s a bit too thick, that’s the limit, that would be the last straw

Conjugation

Conjugation of хвати́ть (class 4c perfective intransitive impersonal)

Note: For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.

perfective aspect
infinitive	хвати́ть xvatítʹ
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	—	—
	present tense	future tense
1st singular (я)	—	—
2nd singular (ты)	—	—
3rd singular (он/она́/оно́)	—	хва́тит xvátit
1st plural (мы)	—	—
2nd plural (вы)	—	—
3rd plural (они́)	—	—
imperative	singular	plural
	—	—
past tense	singular	plural (мы/вы/они́)
masculine (я/ты/он)	—	—
feminine (я/ты/она́)	—
neuter (оно́)	хвати́ло xvatílo

Derived terms

imperfective

• хвата́ться (xvatátʹsja)
• выхва́тывать (vyxvátyvatʹ)
• захва́тывать (zaxvátyvatʹ)
• нахва́тывать (naxvátyvatʹ)
• нахва́тываться (naxvátyvatʹsja)
• обхва́тывать (obxvátyvatʹ)
• охва́тывать (oxvátyvatʹ)
• отхва́тывать (otxvátyvatʹ)
• (no equivalent)
• перехва́тывать (perexvátyvatʹ)
• подхва́тывать (podxvátyvatʹ)
• подхва́тываться (podxvátyvatʹsja)
• (no equivalent)
• прихва́тывать (prixvátyvatʹ)
• прохва́тывать (proxvátyvatʹ)
• расхва́тывать (rasxvátyvatʹ)
• спохва́тываться (spoxvátyvatʹsja)
• схва́тывать (sxvátyvatʹ)
• схва́тываться (sxvátyvatʹsja)
• ухва́тывать (uxvátyvatʹ)
• ухва́тываться (uxvátyvatʹsja)

imperfective

• хвати́ться (xvatítʹsja)
• вы́хватить (výxvatitʹ)
• захвати́ть (zaxvatítʹ), захвата́ть (zaxvatátʹ)
• нахвата́ть (naxvatátʹ)
• нахвата́ться (naxvatátʹsja)
• обхвати́ть (obxvatítʹ), обхвата́ть (obxvatátʹ)
• охвати́ть (oxvatítʹ)
• отхвати́ть (otxvatítʹ), отхвата́ть (otxvatátʹ)
• перехвата́ть (perexvatátʹ)
• перехвати́ть (perexvatítʹ)
• подхвати́ть (podxvatítʹ)
• подхвати́ться (podxvatítʹsja)
• похвата́ть (poxvatátʹ)
• прихвати́ть (prixvatítʹ)
• прохвати́ть (proxvatítʹ)
• расхвати́ть (rasxvatítʹ), расхвата́ть (rasxvatátʹ)
• спохвати́ться (spoxvatítʹsja)
• схвати́ть (sxvatítʹ)
• схвати́ться (sxvatítʹsja)
• ухвати́ть (uxvatítʹ)
• ухвати́ться (uxvatítʹsja)

…..

Dziwne, że ciągle w j. słowiańskich istnieją takie słowa, jak np. Swat / SWaT, Swatać / SWaT+aC’, Swatanie / SWaT+aNie, itp…

…..

K’WaT+aT

Swat / SWaT

https://pl.wiktionary.org/wiki/swat#pl

swat (język polski)

wymowa:

IPA: [sfat], AS: [sfat], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. osoba, która swata dwie osoby, pośredniczy w zawieraniu związku małżeńskiego

(1.2) ojciec zięcia lub synowej

odmiana:

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	swat	swatowie/swaci
dopełniacz	swata	swatów
celownik	swatowi	swatom
biernik	swata	swatów
narzędnik	swatem	swatami
miejscownik	swacie	swatach
wołacz	swacie	swatowie/swaci

przykłady:

(1.1) Ich swatem był wspólny znajomy.

(1.2) Umówiłem się ze swatem, żeby obgadać szczegóły chrzcin naszego wnuka.

synonimy:

(1.1) reg. śl. namównik, reg. śl. namownik

antonimy:

(1.2) st.pol. współteść, st.pol. współteściowa^[1]

wyrazy pokrewne:

rzecz. swaty, swatanie

forma żeńska swachna, swacha, swatka

czas. swatać

związki frazeologiczne:

ani brat, ani swat • ni brat, ni swat • posyłać swaty • majątek nie potrzebuje swatów

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) matchmaker
• baskijski: (1.1) ezkontzagin, ezkongile
• esperanto: (1.1) svatisto
• niemiecki: (1.1) Heiratsvermittler m, Ehestifter m
• rosyjski: (1.1) сват m

źródła:

1. ↑ Grzegorz Jagodziński, Terminologia pokrewieństwa i powinowactwa.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%B2%D0%B0%D1%82#ru

сват (język ukraiński)

transliteracja:

svat

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. swat

synonimy:

(1.1) pot. сватач, pot. сватальник

wyrazy pokrewne:

rzecz. сватко m, сваток m, сватонько m, сватуньо m, сватач m, сватальник m, сватання n, сватанки lm, сваха ż, свашенька ż, свашечка ż, свашка ż, свашкування n

czas. сватати ndk., свататися ndk., свашкувати ndk.

przym. сватів, сватальний

https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%B2%D0%B0%D1%82

…..

K’WaT+aT

Swatać / SWaT+aC’

https://sjp.pwn.pl/doroszewski/swatac;5502582.html

swatać

…..

https://sjp.pl/swata%C4%87

swatać

radzić komuś małżeństwo z kimś, pośredniczyć w zawieraniu małżeństwa, polecać kogoś jako kandydata na męża lub kandydatkę na żonę

…..

https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=swata%C4%87&action=edit&redlink=1#pl

Tworzenie swatać

…..

K’WaT+aNie

Swatanie / SWaT+aNie

https://pl.wiktionary.org/wiki/swatanie

swatanie (język polski)

wymowa:

wymowa ^?/i, IPA: [sfaˈtãɲɛ], AS: [sfatãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: swatać

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	swatanie
dopełniacz	swatania
celownik	swataniu
biernik	swatanie
narzędnik	swataniem
miejscownik	swataniu
wołacz	swatanie

przykłady:

(1.1) Dość mam tego ciągłego swatania, jestem singlem i dobrze mi z tym.

wyrazy pokrewne:

rzecz. swat mos, swatka ż, swaty nmos, zeswatanie n, wyswatanie n

czas. swatać ndk., zeswatać dk., wyswatać dk.

…..

I jakby tego było mało… no to istnieją jeszcze takie słowa jak, Suwać / So’+WaC’, Zwać / Z+WaC’, Zwiać / Z+WiaC’, Zwiad / Z+WiaD, Skuwać / SKo’+WaC’, czy np. Kwakać / K+WaK+aC’, itd…

Nie można zapomnieć o kolejnych kolcach wbitych w allo-allo mózgi, jak Świat / S‚+WiaT, Świt / S‚+WiT, Święto / S‚+Wie”To, Kwiat / K+WiaT, itp…

Wygląda na to, że one wszystkie mają związek z nieznanymi allo-allo słowami, jak Wyć / WyC’, czy Wać / WaC‚, ale to znów zadanie na cały nowy wpis…

A teraz na sam koniec znów jeszcze kilka dziwnych wyjątkowych słów i dźwięków wymieniających się wzajemnie, patrz S>C>T…

…..

K’K’y

Czczy / C”C„y

https://pl.wiktionary.org/wiki/czczy

czczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ʧ̑ːɨ], AS: [•čy], zjawiska fonetyczne: gemin. wymowa ^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) głodny, pusty

(1.2) przen. pusty, próżny, nic nie znaczący, bezcelowy

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	czczy		czcza	czcze	czczy	czcze
dopełniacz	czczego		czczej	czczego	czczych
celownik	czczemu		czczej	czczemu	czczym
biernik	czczego	czczy	czczą	czcze	czczych	czcze
narzędnik	czczym		czczą	czczym	czczymi
miejscownik	czczym		czczej	czczym	czczych
wołacz	czczy		czcza	czcze	czczy	czcze

przykłady:

(1.2) Ograniczamy się na ogół w wyrażaniu miłości do czczych deklaracji, wierząc naiwnie, że słowa zastąpią czyny^[1].

kolokacje:

(1.1) pić / jeść na czczy żołądek • jelito czcze

(1.2) czcza gadanina • czcze obietnice • czcze pogróżki • czcze wysiłki

wyrazy pokrewne:

przysł. czczo

etymologia:

st.pol. tszczy < prasł. *tъščь < praindoeur. *tweskʷ–

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) on an empty stomach; (1.2) idle, empty, pointless
• wilamowski: (1.1) łyhtyn

źródła:

1. Skocz do góry↑ Wojciech Eichelberger, O co pytają dzieci? : o miłości i wychowaniu, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/czczy

czczy

Polish

Etymology

---

From Old Polish tszczy, from Proto-Slavic *tъščь(jь).

---

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʂt͡ʂɨ/

Adjective

czczy m (not comparable, adverb czczo)

1. empty; meaningless; ineffectual

   Jego pogróżki to tylko czcze gadanie.

   His threats are just empty talk.

Declension

declension of czczy

case	singular				plural
	m pers, m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	czczy		czcze	czcza	czczy	czcze
genitive	czczego			czczej	czczych
dative	czczemu				czczym
accusative	czczego	czczy	czcze	czczą	czczych	czcze
instrumental	czczym				czczymi
locative				czczej	czczych

…..

TK’K’y

Tszczy / TS”C„y

https://en.wiktionary.org/wiki/tszczy#Old_Polish

tszczy

Old Polish

Etymology

From Proto-Slavic *tъščь(jь).

Adjective

tszczy

1. empty

Descendants

• Polish: czczy

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/t%D1%8A%C5%A1%C4%8D%D1%8C(j%D1%8C)&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/tъščь(jь).

…..

http://starling.rinet.ru/cgi-bin/response.cgi?single=1&basename=%2Fdata%2Fie%2Fpiet&text_number=2748&root=config

Proto-IE: *tweskʷ-

Meaning: desert, barren

Old Indian: tuccha– `empty, vain, small, little, trifling’

Avestan: tausǝn ‚verlieren (die Fassung)’, caus. taošayeiti ‚macht los, lässt los’; Pashto taṣ̌ ‚leer’

Slavic: *tъščь(jь), *tъščetā

Baltic: *tu(k)š-t-ia- adj., *tu(k)š-ia- adj., *tū̂(k)š-ia- adj. (2)

Latin: tesqua, -ōrum pl. n. `Einöden, düstere Gegenden’

Russ. meaning: пустынный, бесплодный

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%82%D1%89%D0%B5%D1%82%D0%B0

тщета

Russian

Etymology

From Old East Slavic тъщь (tŭščĭ), from Proto-Slavic *tъščь, from Proto-Indo-European *tweskʷ- (“desert, barren”). Compare Sanskrit तुच्छ  (tuccha, “empty, vain”), Latin tesqua (“desert”)

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡ɕɕːɪˈta]

Noun

тщета́ • (tščetá) f inan (genitive тщеты́, uncountable)

1. (literary) vanity

Declension

Declension of тщета́ (inan sg-only fem-form hard-stem accent-b)

	singular
nominative	тщета́ tščetá
genitive	тщеты́ tščetý
dative	тщете́ tščeté
accusative	тщету́ tščetú
instrumental	тщето́й, тщето́ю tščetój, tščetóju
prepositional	тщете́ tščeté

Related terms

• тще́тный (tščétnyj)

---

UWAGA!!!

Powrócę jeszcze do tego przy okazji opisywania słów, jak Tarcie / TaR+Cie i Darcie / DaR+Cie.

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%E0%A4%A4%E0%A5%81%E0%A4%9A%E0%A5%8D%E0%A4%9B

तुच्छ

Sanskrit

Etymology

Ultimately from Proto-Indo-European *tweskʷ- (“desert, barren”). Cognates include Latin tesqua (“desert”).

Adjective

तुच्छ • (tucchá)

1. empty, vain, small, little, trifling

Declension

more ▼Masculine a-stem declension of तुच्छ
Nom. sg.	तुच्छः (tucchaḥ)
Gen. sg.	तुच्छस्य (tucchasya)

more ▼Feminine ā-stem declension of तुच्छ
Nom. sg.	तुच्छा (tucchā)
Gen. sg.	तुच्छायाः (tucchāyāḥ)

more ▼Neuter a-stem declension of तुच्छ
Nom. sg.	तुच्छम् (tuccham)
Gen. sg.	तुच्छस्य (tucchasya)

Noun

तुच्छ • (tucchá) n

1. anything trifling
2. chaff

Declension

Neuter a-stem declension of तुच्छ (tucchá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	तुच्छम् tucchám	तुच्छे tucché	तुच्छानि / तुच्छा¹ tucchā́ni / tucchā́¹
Vocative	तुच्छ túccha	तुच्छे túcche	तुच्छानि / तुच्छा¹ túcchāni / túcchā¹
Accusative	तुच्छम् tucchám	तुच्छे tucché	तुच्छानि / तुच्छा¹ tucchā́ni / tucchā́¹
Instrumental	तुच्छेन tucchéna	तुच्छाभ्याम् tucchā́bhyām	तुच्छैः / तुच्छेभिः¹ tucchaíḥ / tucchébhiḥ¹
Dative	तुच्छाय tucchā́ya	तुच्छाभ्याम् tucchā́bhyām	तुच्छेभ्यः tucchébhyaḥ
Ablative	तुच्छात् tucchā́t	तुच्छाभ्याम् tucchā́bhyām	तुच्छेभ्यः tucchébhyaḥ
Genitive	तुच्छस्य tucchásya	तुच्छयोः tuccháyoḥ	तुच्छानाम् tucchā́nām
Locative	तुच्छे tucché	तुच्छयोः tuccháyoḥ	तुच्छेषु tucchéṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899), “तुच्छ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0450.

…..

---

UWAGA!!!

Pytania za 1000 punktów:

A co jak to rzekomo pradawne Tszczy / TS”C”y,.. to po prostu znów błąd w zapisie, a nie rzeczywisty zapis brzmienia tego słowa, hm?

A dlaczego ciągle w j. polskim istnieje słowo Taszczy / TaS”C”y, które przecież nie zpalatelizowało się do coś jak Caszczy / CaS”C”y, hm?

Dlaczego ciągle w j. polskim i nie tylko mamy słowa jak Trzy / TZ”/R”y, Trzeszczy / TZ”/R”e+S”C”y,Trzyma / TZ”/R”y+Ma, Trze / TZ”/R”e, itp, przecież powinno to być „zpalatelizowane”, coś jak np. Crzy / CZ”/R”y, Crzeszczy / CZ”/R”e+S”C”y, Crzyma / CZ”/R”y+Ma, Crze / CZ”/R”e, porównaj: „From Old Polish tszczy, from Proto-Slavic *tъščь(jь).”

A tak swoją droga to jakoś nie odtfoszono pierwotnej postaci w tzw. PIE. Ciekawe czy dlatego, że żadne podobne słowa nie występują nigdzie indziej poza j. słowiańskim, hm?

Jest tego oczywiście dużo, dużo więcej, patrz np. Krzyk / KR”/S”yK, Krzyczeć / KR”/S”yC”+eC’, Szczekać / Z/S”+C”eK+aC’, Szczecina / S”C”eC+iNa, Szczotka / Z/S”+C„oT+Ka, itd…

---

…..

Kolejne dziwne wyjątki od logiki ofitzjalnych odtfoszeń w kolejnej części.