148 Pra-Słowiańskie źródłosłowy dla tzw. starogreckiego słowa Tragedia / TRaG+eDia

Maska tragiczna i komiczna na mozaice rzymskiej

…..

W tym wpisie postanowiłem zrobić sam sobie przyjemność i napisać w końcu coś szybko i łatwo. Jest to oczywiście nawiązanie do tekstów poprzednich, traktujących o słowach, jak Target / TaRG+eT, Drag / DRaG, itp.

Jego tytuł powinien wyglądać coś jak to:

Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 17

W tej części wykażę, że Pra-Słowiańskie rdzenie i słowa są pierwotnymi źródłosłowami i znaczeniami dla tzw. antycznych, czy też tzw. starogreckich słów, jak np. Tragedia / TRaG+eDia, czyli tragicznego targania się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa ciąg dalszy i nieustający…

Znajdzie siem która / który, kto spróbuje podważyć moje słowiańskie źródłosłowy, hm?

No allo-allo bohatyry…. Napinać wątłe ofitzjalne klaty i trykać tu Mię zawzięcie. Nie zawiedźcie Mię i walczcie o swoje, cokolwiek to jest, choć wiecie dobrze, że i tak skończy się to dla was tragicznie, a właściwie tragikomicznie… 🙂

…..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tragedia

Tragedia (łac. tragoedia, z gr. τραγῳδία tragōdía, od wyrazów τράγος tragos „kozioł” i ᾠδή ōdḗ „pieśń”) – obok komedii i dramatu właściwego jeden z trzech podstawowych gatunków dramatu^[1]. Tragedia to utwór dramatyczny, w którym ośrodkiem akcji jest nieprzezwyciężalny i kończący się nieuchronną klęską konflikt wybitnej jednostki z siłami wyższymi – losem, fatum, prawami historii, prawami moralnymi, czy prawami społecznymi. Konflikt ten określa się jako konflikt tragiczny, stanowi on występujący w większości tragedii model sytuacji człowieka, zarazem jako kategoria estetyczna tragizmu stanowiąc o estetycznej wymowie tragedii. Konflikt tragiczny stanowi przeciwieństwo dwóch racji równowartościowych, dlatego też mający dokonać między nimi wyboru musi ponieść klęskę, a jego działania kończą się katastrofą.

Geneza tragedii

Źródłem tragedii greckiej są obrzędy religijne na cześć Dionizosa, a być może w jakimś stopniu także misteria eleuzyjskie lub misteria orfickie. Geneza tragedii greckiej jest przedmiotem wieloletniej kontrowersji naukowej, obejmującej szeroką gamę sprzecznych stanowisk. Według przekazu Arystotelesa tragedia stanowi przekształcony dytyramb, utwór liryczny (należący do liryki chóralnej) związany z kultem Dionizosa. (…)

…..

https://en.wikipedia.org/wiki/Tragedy

(…)

The word „tragedy” appears to have been used to describe different phenomena at different times. It derives from Classical Greek  τραγῳδία, contracted from trag(o)-aoidiā = „goat song„, which comes from tragos = „he-goat” and aeidein = „to sing” (cf. „ode”).

Scholars suspect this may be traced to a time when a goat was either the prize^[15] in a competition of choral dancing or was that around which a chorus danced prior to the animal’s ritual sacrifice.^[16] In another view on the etymology, Athenaeus of Naucratis (2nd–3rd century CE) says that the original form of the word was trygodia from trygos (grape harvest) and ode (song), because those events were first introduced during grape harvest.^[17]

Writing in 335 BCE (long after the Golden Age of 5th-century Athenian tragedy), Aristotle provides the earliest-surviving explanation for the origin of the dramatic art form in his Poetics, in which he argues that tragedy developed from the improvisations of the leader of choral  dithyrambs (hymns sung and danced in praise of Dionysos, the god of wine and fertility):^[16] (…)

…..

https://www.etymonline.com/word/tragedy

tragedy (n.)

late 14c., „play or other serious literary work with an unhappy ending,” from Old French tragedie (14c.), from Latin tragedia „a tragedy,” from Greek tragodia „a dramatic poem or play in formal language and having an unhappy resolution,” apparently literally „goat song,” from  tragos „goat, buck” + oide „song” (see ode), probably on model of rhapsodos (see rhapsody).

The connection may be via satyric drama, from which tragedy later developed, in which actors or singers were dressed in goatskins to represent satyrs. But many other theories have been made (including „singer who competes for a goat as a prize”), and even the „goat” connection is at times questioned. Meaning „any unhappy event, disaster” is from c. 1500.

Related Entries

• ode
• rhapsody
• tragedian
• tragic

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/tragedy

tragedy

English

Alternative forms

• tragœdy (archaic)
• tragoedy (archaic)
• tragœdie (archaic)
• tragoedie (archaic)
• tragedie (archaic)

Etymology

From the Middle English tragedie, from the Old French tragedie, from the Latin tragoedia, from the Ancient Greek τραγῳδία (tragōidía, “epic play, tragedy”), from τράγος (trágos, “male goat”) + ᾠδή (ōidḗ, “song”), a reference to the goat-satyrs of the theatrical plays of the  Dorians.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɹæd͡ʒɪdi/
• Hyphenation: trag‧e‧dy

Noun

tragedy (countable and uncountable, plural tragedies)

1. A drama or similar work, in which the main character is brought to ruin or otherwise suffers the extreme consequences of some tragic flaw or weakness of character.
2. The genre of such works, and the art of producing them.
3. A disastrous event, especially one involving great loss of life or injury.

Antonyms

• comedy

Derived terms

Terms derived from tragedy

• tragedian
• tragedy of the commons

• tragic
• tragic irony

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%E1%BF%B3%CE%B4%CE%AF%CE%B1#Ancient_Greek

τραγῳδία

Ancient Greek

Etymology

From τραγῳδός (tragōidós) from τράγος (trágos, “goat”) + ἀοιδός (aoidós, “singer”)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%82#Ancient_Greek

τράγος

Ancient Greek

Etymology

---

Agent noun formed from τράγω (trágō) +‎ -ος (-os), a Doric form of τρώγω (trṓgō, “gnaw, nibble”), possibly of Pre-Greek origin or perhaps cognate with Old Armenian արածեմ (aracem).

---

Pronunciation

• IPA^(key): /trá.ɡos/ → /ˈtra.ɣos/ → /ˈtra.ɣos/

Noun

τρᾰ́γος • (trágos) m (genitive τρᾰ́γου); second declension

1. a male goat

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B3%CF%89&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for τράγω.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%B3%CF%89#Ancient_Greek

τρώγω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *terh₁-. Probably cognate with Old Armenian արածեմ (aracem).

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%AE%D5%A5%D5%B4#Old_Armenian

արածեմ

Old Armenian

Etymology

---

Possibly from Proto-Indo-European *treh₂ǵ- with a prothetic ա- (a-) and cognate with Ancient Greek τρώγω (trṓgō, “chew, eat”),  τράγος (trágos,  “he-goat”).^[1][2][3] Related to արօտ (arōt).

---

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/treh%E2%82%82%C7%B5-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/treh₂ǵ-.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/terh%E2%82%81-

Reconstruction:Proto-Indo-European/terh₁-

Proto-Indo-European

Root

*terh₁-^[1]

1. to rub, turn

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *terh₁-

Some forms reflect a metathesized form *treh₁-.

• *terh₁- (root present)
  • Balto-Slavic:
    • Slavic: *terti
  • Italic:
    • Latin: terō
• *treh₁- (metathesized root present)
  • Germanic: *þrēaną
• *térh₁-ye-ti (ye-present)
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τείρω (teírō)
• *treh₁-sḱe-ti
  • Germanic: *þreskaną
• *torh₁-
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τορεύς (toreús)
• *tórh₁-mo-s
  • Germanic: (possibly) *þarmaz
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τόρμος (tórmos)
• *tórh₁-no-s
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τόρνος (tórnos)
• *tréh₁-mn̥
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τρῆμα (trêma)
• *tréh₁-tu-s
  • Germanic: *þrēduz
• *tréh₁-ti-s
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τρῆσις (trêsis)
• *tr̥h₁-tó-s
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τρητός (trētós)
  • Italic:
    • Latin: trītus (for expected *trātus?)
• *térh₁-tro-m
  • Celtic: *taratrom (see there for further descendants)
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τέρετρον (téretron)
• *tr̥h₁-yō
  • Italic:
    • Latin: triō, septentriō
• Unsorted formations:
  • Armenian:
    • Old Armenian: արածեմ (aracem), արաւտ (arawt) (possibly)
    • Old Armenian: թուր (tʿur)
    • Old Armenian: թրթուր (tʿrtʿur)
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τρώγω (trṓgō), (aorist) τράγω (trágō), τράγος (trágos) (possibly)
    • Ancient Greek: τέρυ (téru), τρύω (trúō), τρύχω (trúkhō), ἄτρυτος (átrutos), τετραίνω (tetraínō)
  • Indo-Iranian:
    • Iranian: *tarH- (“to rub, wipe (?)”)^[2]
      • Sogdian: [script needed] (prtr- /pr-tr-/, “to dry up, wipe off”), ܕܣܦܪܛܪ‎ (ds-pr-tr, “handtowel”)
  • Italic:
    • Latin: teres

References

1. ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill
2. ^ Cheung, Johnny (2007) Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 382

• Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN
• Pokorny, Julius (1959), “ter-, terə-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume III, Bern, München: Francke Verlag, page 1071–1073
• Pokorny, Julius (1959), “terd-, tred-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume III, Bern, München: Francke Verlag, page 1076

…..

Czyli nie wiadomo w sumie nic pewnego, czy słowo Tragedia / TRaG+eDia pochodzi od jakiejś magicznej i prastarej nazwy kozła, albo od żucia, czy tarcia… No cóż… Ofitzjalne jęsykosnaftzfo jest jednoznacznie dokładne, jak zwykle…

…..

https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/tryk;3989524.html

tryk

tryk, baran, dojrzały do rozpłodu samiec owcy domowej i owiec dzikich; tryki są często rogate, w obrębie ras większe i silniej zbud. niż samice; przy naturalnym kryciu przeznacza się 1 tryka dla 40–60 samic; przy unasiennianiu spermą jednego tryka można zapłodnić ok. 1500 samic w jednym sezonie.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/tryk

tryk (język polski)

tryk (1.1)

wymowa:

IPA: [trɨk], AS: [tryk]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. samiec owcy gotowy do rozpłodu

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tryk	tryki
dopełniacz	tryka	tryków
celownik	trykowi	trykom
biernik	tryka	tryki
narzędnik	trykiem	trykami
miejscownik	tryku	trykach
wołacz	tryku	tryki

przykłady:

(1.1) Żeby założyć hodowlę potrzebujemy jeszcze co najmniej jednego tryka.

synonimy:

(1.1) baran

wyrazy pokrewne:

czas. trykać/trykać się

związki frazeologiczne:

barum barum tryk

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski – Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ram, tup
• bośniacki: (1.1) ovan m
• francuski: (1.1) bélier m
• hiszpański: (1.1) carnero m, morueco m
• holenderski: (1.1) ram m
• kazachski: (1.1) қошқар
• niemiecki: (1.1) Schafbock m, Widder m, Schafsbock m
• nowogrecki: (1.1) κριός m, κριάρι n
• portugalski: (1.1) carneiro m
• rosyjski: (1.1) баран m
• serbski: (1.1) ован m
• szwedzki: (1.1) bagge w
• włoski: (1.1) ariete m

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/tryk

tryk

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /trɨk/

Noun

tryk m anim

1. ram (male sheep)

Declension

declension of tryk

	singular	plural
nominative	tryk	tryki
genitive	tryka	tryków
dative	trykowi	trykom
accusative	tryka	tryki
instrumental	trykiem	trykami
locative	tryku	trykach
vocative	tryku	tryki

…..

https://sjp.pwn.pl/doroszewski/trykac;5509054.html

…..

https://sjp.pwn.pl/slowniki/tryka%C4%87.html

tryknąć — trykać

1. zob. pobóść.

2. pot. «uderzyć kogoś lub coś, zwłaszcza czymś ostrym»

3. posp. «o mężczyźnie: odbyć stosunek płciowy»

…..

https://sjp.pl/tryka%C4%87

trykać

o baranie lub koźle: uderzać głową, rogami; bóść

…..

Jakie to dziwne, że znów w języku słowiańskim istnieją słowa, które dokładnie odpowiadają i wyjaśniają znaczenia tych pradawnych, tzw. greckich w tym przypadku… Normalnie magia, albo szatański spisek, jak tam se kto woli… To jeszcze nic, bo także z drugim członem słowa Tragedia / TRaG+eDia jest tak samo, albo nawet jeszcze gorzy… 🙂

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BE%A0%CE%B4%CE%AE#Ancient_Greek

ᾠδή

Ancient Greek

Alternative forms

• ἀοιδή (aoidḗ) – uncontracted

Etymology

Contracted form of ἀοιδή (aoidḗ), from ἀείδω (aeídō, “to sing”) +‎ -η (-ē).

Pronunciation

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɔːi̯.dɛ̌ː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /oˈde/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈði/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈði/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈði/

Noun

ᾠδή • (ōidḗ) f (genitive ᾠδῆς); first declension

1. song, ode
2. legend, tale, story

Inflection

First declension of ἡ ᾠδή; τῆς ᾠδῆς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ᾠδή hē ōidḗ	τὼ ᾠδᾱ́ tṑ ōidā́	αἱ ᾠδαί hai ōidaí
Genitive	τῆς ᾠδῆς tês ōidês	τοῖν ᾠδαῖν toîn ōidaîn	τῶν ᾠδῶν tôn ōidôn
Dative	τῇ ᾠδῇ têi ōidêi	τοῖν ᾠδαῖν toîn ōidaîn	ταῖς ᾠδαῖς taîs ōidaîs
Accusative	τὴν ᾠδήν tḕn ōidḗn	τὼ ᾠδᾱ́ tṑ ōidā́	τᾱ̀ς ᾠδᾱ́ς tā̀s ōidā́s
Vocative	ᾠδή ōidḗ	ᾠδᾱ́ ōidā́	ᾠδαί ōidaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• κωμῳδία (kōmōidía)
• μελῳδία (melōidía)
• ῥαψῳδία (rhapsōidía)
• τραγῳδία (tragōidía)
• ᾠδάριον (ōidárion)
• ᾠδεῖον (ōideîon)

Descendants

• → French: ode
• Greek: ωδή (odí)
• → Russian: о́да f (óda)

Further reading

• ᾠδή in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ᾠδή in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ᾠδή in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• G5603 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BC%80%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CF%89#Ancient_Greek

ἀείδω

Ancient Greek

Alternative forms

• ᾄδω (ā́idō) – Attic, except in Aeschylus

Etymology

---

From Proto-Hellenic *awéidō.

---

Pronunciation

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ěː.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈi.do/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈi.ðo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈi.ðo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈi.ðo/

Verb

ἀείδω • (aeídō) (Epic, Tragic, Ionic, Doric)

1. (transitive, intransitive) To sing, chant, praise
2. (transitive, intransitive) To make various noises: hoot, howl, croak
3. (transitive) To celebrate, praise

Inflection

Present: ἀείδω, ἀείδομαι

Present: ᾄδω, ᾄδομαι

Imperfect: ἤειδον, ἠειδόμην

Imperfect: ᾖδον, ᾐδόμην

Future: ἀείσω, ἀείσομαι, ἀεισθήσομαι (Usually middle, active is rare)

Future: ᾄσω, ᾄσομαι, ᾀσθήσομαι (Attic)

Future: ᾅσομαι (Epic)

Aorist: ἤεισᾰ, ἠεισᾰ́μην, ἠείσθην

Aorist: ᾖσᾰ, ᾐσᾰ́μην, ᾔσθην (Attic)

Aorist: ἄεισᾰ, ἀεισᾰ́μην, ἀείσθην (Epic)

Perfect: ᾖσμαι

Pluperfect: ᾔσμην

Derived terms

• ἀοιδή (aoidḗ), ᾠδή (ōidḗ, “song”)
• ἀοιδός (aoidós), ᾠδός (ōidós, “singer”)
• ἀοίδιμος (aoídimos, “famous in song”)

Related terms

• αὐδή (audḗ)
• ὑδέω (hudéō)

References

• ἀείδω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀείδω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀείδω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀείδω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀείδω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἀείδω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2018)
• ἀείδω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Hellenic/aw%C3%A9id%C5%8D

Reconstruction:Proto-Hellenic/awéidō

Proto-Hellenic

Etymology

---

Unknown. Related nouns such as *awoidós (“singer”), *awoidā́ (“song”) suggest a Proto-Indo-European root *h₂weyd-^[1], but no cognates in other Indo-European languages are known.

---

Verb

*awéidō

1. to sing

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

• Ancient Greek: ἀείδω (aeídō)

References

1. ^ Rix, Helmut, editor (2001) Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN

---

UWAGA!!!

Unknown. Related nouns such as *awoidós (“singer”), *awoidā́ (“song”) suggest a Proto-Indo-European root *h₂weyd-^[1], but no cognates in other Indo-European languages are known.

Aha… No to teraz ofitzjalne mondrale patrzajta…. i trzymajta się czego tam macie…

---

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/wy%C4%87

wyć (język polski)

małpy wyją (1.1)

wymowa:

IPA: [vɨʨ̑], AS: [vyć] wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) o zwierzętach (zazw. wilkach, psach, hienach) wydawać długi zawodzący głos, przeciągle skowyczeć

(1.2) o ludziach przeciągle krzyczeć z bólu lub żałości

(1.3) pot. o ludziach fałszywie śpiewać

(1.4) o obiektach nieożywionych wydawać głuchy, przeciągły dźwięk

odmiana:

(1.1–4) koniugacja Xa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wyć
czas teraźniejszy		wyję	wyjesz	wyje	wyjemy	wyjecie	wyją
czas przeszły	m	wyłem	wyłeś	wył	wyliśmy	wyliście	wyli
	ż	wyłam	wyłaś	wyła	wyłyśmy	wyłyście	wyły
	n	wyłom	wyłoś	wyło
tryb rozkazujący		niech wyję	wyj	niech wyje	wyjmy	wyjcie	niech wyją
czas przyszły m będę wył, będę wyć będziesz wył, będziesz wyć będzie wył, będzie wyć będziemy wyli, będziemy wyć będziecie wyli, będziecie wyć będą wyli, będą wyć ż będę wyła, będę wyć będziesz wyła, będziesz wyć będzie wyła, będzie wyć będziemy wyły, będziemy wyć będziecie wyły, będziecie wyć będą wyły, będą wyć n będę wyło, będę wyć będziesz wyło, będziesz wyć będzie wyło, będzie wyć czas zaprzeszły m wyłem był wyłeś był wył był wyliśmy byli wyliście byli wyli byli ż wyłam była wyłaś była wyła była wyłyśmy były wyłyście były wyły były n wyłom było wyłoś było wyło było forma bezosobowa czasu przeszłego wyto tryb przypuszczający m wyłbym, byłbym wył wyłbyś, byłbyś wył wyłby, byłby wył wylibyśmy, bylibyśmy wyli wylibyście, bylibyście wyli wyliby, byliby wyli ż wyłabym, byłabym wyła wyłabyś, byłabyś wyła wyłaby, byłaby wyła wyłybyśmy, byłybyśmy wyły wyłybyście, byłybyście wyły wyłyby, byłyby wyły n wyłobym, byłobym wyło wyłobyś, byłobyś wyło wyłoby, byłoby wyło imiesłów przymiotnikowy czynny m wyjący, niewyjący ż wyjąca, niewyjąca wyjące, niewyjące n wyjące, niewyjące imiesłów przysłówkowy współczesny wyjąc, nie wyjąc rzeczownik odczasownikowy wycie, niewycie

przykłady:

(1.1) Mądrość ludowa mówi, że jeśli wyje pies, to znaczy, że w pobliżu leży trup.

(1.2) Podczas zabiegu dziecko wyło bardziej ze strachu, niż z bólu.

(1.3) Przestań wyć, tego się nie da słuchać, zupełnie zniszczyłaś tę piosenkę!

(1.4) Wyjące syreny oznaczają nalot lub pożar.

składnia:

(1.1–2) wyć z + D.

kolokacje:

(1.2) wyć z bólu / nudy / tęsknoty / żalu / żałości

synonimy:

(1.1) skowyczeć

(1.2) krzyczeć, zawodzić

(1.3) fałszować

wyrazy pokrewne:

rzecz. wycie n, wyjec m

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) howl; (1.2) howl
• arabski: (1.1) ولول
• duński: (1.1) hyle; (1.2) hyle; (1.4) hyle
• esperanto: (1.1) hurli; (1.2) hurli; (1.4) hurli
• francuski: (1.1) hurler
• rosyjski: (1.1) выть; (1.2) выть
• ukraiński: (1.1) вити
• wilamowski: (1.1) houła, haojła; (1.2) houła, haojła
• włoski: (1.1) ululare, urlare; (1.2) ululare, urlare; (1.3) stonare

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/wy%C4%87

wyć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *vyti.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨt͡ɕ/
• Rhymes: -ɨt͡ɕ

Verb

wyć impf (perfective zawyć)

1. (intransitive) to howl; to wail

Conjugation

Conjugation of wyć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		wyć
present tense	1st	wyję			wyjemy
	2nd	wyjesz			wyjecie
	3rd	wyje			wyją
past tense	1st	wyłem	wyłam		wyliśmy	wyłyśmy
	2nd	wyłeś	wyłaś		wyliście	wyłyście
	3rd	wył	wyła	wyło	wyli	wyły
future tense	1st	będę wył1	będę wyła1		będziemy wyli1	będziemy wyły1
	2nd	będziesz wył1	będziesz wyła1		będziecie wyli1	będziecie wyły1
	3rd	będzie wył1	będzie wyła1	będzie wyło1	będą wyli1	będą wyły1
conditional	1st	wyłbym	wyłabym		wylibyśmy	wyłybyśmy
	2nd	wyłbyś	wyłabyś		wylibyście	wyłybyście
	3rd	wyłby	wyłaby	wyłoby	wyliby	wyłyby
imperative	1st	—			wyjmy
	2nd	wyj			wyjcie
	3rd	niech wyje			niech wyją
active adjectival participle		wyjący	wyjąca	wyjące	wyjący	wyjące
contemporary adverbial participle		wyjąc
impersonal past		wyto
verbal noun		wycie
1 or: będę wyć, będziesz wyć etc.

Derived terms

• wycie
• wyjec

Further reading

• wyć in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/vyti&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/vyti.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/zawodzi%C4%87

zawodzić (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈvɔʥ̑iʨ̑], AS: [zavoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk. wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) wzbudzać lub wydawać przeciągłe dźwięki zwykle śpiewem lub wyjąc

(1.2) robić rzeczy, które nie są oczekiwane, nie działać sprawnie, nie spełniać się

(1.3) prowadzić gdzieś do celu np. drogą, postępowaniem, pomagając

odmiana:

(1.1–3) koniugacja VIa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zawodzić
czas teraźniejszy		zawodzę	zawodzisz	zawodzi	zawodzimy	zawodzicie	zawodzą
czas przeszły	m	zawodziłem	zawodziłeś	zawodził	zawodziliśmy	zawodziliście	zawodzili
	ż	zawodziłam	zawodziłaś	zawodziła	zawodziłyśmy	zawodziłyście	zawodziły
	n	zawodziłom	zawodziłoś	zawodziło
tryb rozkazujący		niech zawodzę	zawodź	niech zawodzi	zawodźmy	zawodźcie	niech zawodzą
czas przyszły m będę zawodził, będę zawodzić będziesz zawodził, będziesz zawodzić będzie zawodził, będzie zawodzić będziemy zawodzili, będziemy zawodzić będziecie zawodzili, będziecie zawodzić będą zawodzili, będą zawodzić ż będę zawodziła, będę zawodzić będziesz zawodziła, będziesz zawodzić będzie zawodziła, będzie zawodzić będziemy zawodziły, będziemy zawodzić będziecie zawodziły, będziecie zawodzić będą zawodziły, będą zawodzić n będę zawodziło, będę zawodzić będziesz zawodziło, będziesz zawodzić będzie zawodziło, będzie zawodzić czas zaprzeszły m zawodziłem był zawodziłeś był zawodził był zawodziliśmy byli zawodziliście byli zawodzili byli ż zawodziłam była zawodziłaś była zawodziła była zawodziłyśmy były zawodziłyście były zawodziły były n zawodziłom było zawodziłoś było zawodziło było forma bezosobowa czasu przeszłego zawodzono tryb przypuszczający m zawodziłbym, byłbym zawodził zawodziłbyś, byłbyś zawodził zawodziłby, byłby zawodził zawodzilibyśmy, bylibyśmy zawodzili zawodzilibyście, bylibyście zawodzili zawodziliby, byliby zawodzili ż zawodziłabym, byłabym zawodziła zawodziłabyś, byłabyś zawodziła zawodziłaby, byłaby zawodziła zawodziłybyśmy, byłybyśmy zawodziły zawodziłybyście, byłybyście zawodziły zawodziłyby, byłyby zawodziły n zawodziłobym, byłobym zawodziło zawodziłobyś, byłobyś zawodziło zawodziłoby, byłoby zawodziło imiesłów przymiotnikowy czynny m zawodzący, niezawodzący ż zawodząca, niezawodząca zawodzące, niezawodzące n zawodzące, niezawodzące imiesłów przysłówkowy współczesny zawodząc, nie zawodząc rzeczownik odczasownikowy zawodzenie, niezawodzenie

przykłady:

(1.1) Męska muzyka (…) raczej rzadko zawodzi w sensie wzdycha i łka. Patos jej szkodzi i osłabia łza. (W. Waglewski: Męska muzyka)

(1.2) Męska muzyka (…) raczej rzadko zawodzi w sensie można ufać jej. Nie powinna przysłodzić i pociechy mało w niej. (W. Waglewski: Męska muzyka)

(1.3) Zawiodłam go przed ołtarz.

synonimy:

(1.1) lamentować

(1.2) rozczarowywać

wyrazy pokrewne:

rzecz. zawodzenie, zawód

czas. wodzić, zawieść ndk.

przym. zawiedziony

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) disappoint
• arabski: (1.2) خيب
• esperanto: (1.1) hurli
• hiszpański: (1.1) plañir, lamentarse; (1.2) decepcionar, faltar, frustrar; (1.3) llevar, conducir
• jidysz: (1.1) יאָמערן (jomern)
• niemiecki: (1.2) enttäuschen
• rosyjski: (1.2) разочаровывать
• szwedzki: (1.2) svika

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/wodzi%C4%87#pl

wodzić (język polski)

kaczka wodzi (1.3) kaczęta

kobieta wodzi (1.4) konia

wymowa:

IPA: [ˈvɔʥ̑iʨ̑], AS: [voʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) idąc prowadzić kogoś, odwiedzając kolejne miejsca

(1.2) przesuwać coś po jakiejś powierzchni

(1.3) o drobiu: wyprowadzać pisklęta

(1.4) o zwierzętach: prowadzić za wodze

odmiana:

(1.1–4) koniugacja VIa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wodzić
czas teraźniejszy		wodzę	wodzisz	wodzi	wodzimy	wodzicie	wodzą
czas przeszły	m	wodziłem	wodziłeś	wodził	wodziliśmy	wodziliście	wodzili
	ż	wodziłam	wodziłaś	wodziła	wodziłyśmy	wodziłyście	wodziły
	n	wodziłom	wodziłoś	wodziło
tryb rozkazujący		niech wodzę	wódź	niech wodzi	wódźmy	wódźcie	niech wodzą
czas przyszły m będę wodził, będę wodzić będziesz wodził, będziesz wodzić będzie wodził, będzie wodzić będziemy wodzili, będziemy wodzić będziecie wodzili, będziecie wodzić będą wodzili, będą wodzić ż będę wodziła, będę wodzić będziesz wodziła, będziesz wodzić będzie wodziła, będzie wodzić będziemy wodziły, będziemy wodzić będziecie wodziły, będziecie wodzić będą wodziły, będą wodzić n będę wodziło, będę wodzić będziesz wodziło, będziesz wodzić będzie wodziło, będzie wodzić czas zaprzeszły m wodziłem był wodziłeś był wodził był wodziliśmy byli wodziliście byli wodzili byli ż wodziłam była wodziłaś była wodziła była wodziłyśmy były wodziłyście były wodziły były n wodziłom było wodziłoś było wodziło było forma bezosobowa czasu przeszłego wodzono tryb przypuszczający m wodziłbym, byłbym wodził wodziłbyś, byłbyś wodził wodziłby, byłby wodził wodzilibyśmy, bylibyśmy wodzili wodzilibyście, bylibyście wodzili wodziliby, byliby wodzili ż wodziłabym, byłabym wodziła wodziłabyś, byłabyś wodziła wodziłaby, byłaby wodziła wodziłybyśmy, byłybyśmy wodziły wodziłybyście, byłybyście wodziły wodziłyby, byłyby wodziły n wodziłobym, byłobym wodziło wodziłobyś, byłobyś wodziło wodziłoby, byłoby wodziło imiesłów przymiotnikowy czynny m wodzący, niewodzący ż wodząca, niewodząca wodzące, niewodzące n wodzące, niewodzące imiesłów przymiotnikowy bierny m wodzony wodzeni ż wodzona wodzone n wodzone imiesłów przysłówkowy współczesny wodząc, nie wodząc rzeczownik odczasownikowy wodzenie, niewodzenie

przykłady:

(1.1) Heniek wodził nas po różnych melinach w poszukiwaniu Staśka.

(1.2) Wodził oczyma po kartce, ale nie rozumiał ani słowa.

synonimy:

(1.1) wieść, prowadzić

(1.2) przesuwać, podążać

wyrazy pokrewne:

rzecz. wodzenie n, wódz m, wodza ż, wywód mrz

czas. dowodzić, odwodzić, przewodzić, przywodzić, uwodzić, wywodzić, zwodzić, zawodzić, powodzić się, wieść, powodzić, zawieść

związki frazeologiczne:

wodzić na pokuszenie • wodzić oczyma • wodzić rej • wodzić wzrokiem • wodzić za nos • niedźwiedzia gdy przemożesz, za nos wodzić możesz

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) вести

…..

Tu powinienem jeszcze podać źródłosłów dla słów Wodzic / WoDz+iC’, czy Wódz / Wo’Dz, którym jest słowo… Woda / WoDa,.. ale zostawię to na inny wpis…

---

Czyli co, ta prastara tzw. grecka Tragedia / TRaG+eDia, to nic innego jak Tryków / TRyK+o’W Zawodzenie / Za+WoDz+eNie, nieprawdaż?

---

Jakieś pytaneczka, albo wonty, moje wy ukochane i umiłowane ofitzjalne allo-allo mondrale, hm? Żart, żart… Poszperajta może w jakiś giermańskich ciemnych dziurkach, czy innych źródełkach, to może coś jeszcze tam se ciekawego wygrzebieta i pochwalita sie tym tu…

No i odpocząłem se… 🙂