152 Prof. Bogumił Grott. Przedhitlerowskie korzenie nazizmu, czyli dusza niemiecka w świetle filozofii i religioznawstwa

B. Grott, O. Grott, Przedhitlerowskie korzenie nazizmu, czyli dusza niemiecka w świetle filozofii i religioznawstwa / autor: http://ksiegarnia.vb.com.pl

…ewolucja zachodząca w Niemczech burzyła wartości podstawowe. Dlatego też w latach międzywojennych pojawiło się przekonanie, iż kraj ten wychodzi z Europy. Obok tendencji do zreformowania chrześcijaństwa zgodnie z potrzebami nacjonalizmu niemieckiego, tj. przystosowania go do wyidealizowanego germańskiego ducha, w początku XX wieku pojawiają się ruchy o charakterze neopogańskim, głoszące potrzebę oparcia się o domniemane wartości germańskiej kultury przedchrześcijańskiej — kultury bezwzględnych wojowników, dla których pojęcia współczucia, litości, pokory, grzechu czy potrzeby zadośćuczynienia za popełnione winy były czymś niezrozumiałym i obcym.

Z Wprowadzenia

O ile na Zachodzie krytyka religii miała charakter racjonalistycznego obalania przesądów w celu ofiarowania człowiekowi pełnej swobody myślenia i kierowania sobą, o tyle Niemcy nie poprzestawali nigdy na tej negatywnej krytyce, jakkolwiek chętnie brali w niej udział, o czym świadczy chociażby Feuerbach i Strauss, ale starali się zawsze na miejsce Boga obalonego stawić bogów nowych. Czując wszakże na wpół świadomie niewystarczalność filozofii w tym względzie, usiłowali ją wesprzeć odwołaniem się do jakiejkolwiek tradycji religijnej, byleby nią nie była tradycja własnej religii chrześcijańskiej.

Bogdan Suchodolski, Dusza niemiecka w świetle filozofii

Nie do nas należy zastanawianie się nad ogółem przyczyn, które właśnie narzędziu mistycyzmu niemieckiego, tzn. partii narodowosocjalistycznej, umożliwiły dojście do władzy. Rozważając jednak tę specjalną mistykę germańską, obok której istnieją jeszcze w Niemczech i inne, nie możemy nie podkreślić z całym naciskiem, że partia była tylko politycznym wyrazem tej, nie waham się powiedzieć, potwornej Weltanschauung głęboko w przeszłości zakorzenionej.

Leon Halban, Mistyczne podstawy narodowego socjalizmu

…..

Od dawna chciałem pokazać skąd tak naprawdę wzięły się i ofitzjalne jęsykosnaftzfo i inne tzw. nauki, jak archeologia, itp,.. i gdzie niestety swoimi korzeniami tkwią do dziś dnia. Nie miałem pomysłu, jak to zrobić, aż tu nagle natrafiłem na coś takiego i to w wydaniu książkowym. Nie jest to może dokładne przedstawienie „myślenia fielko-giermańskiego”, ale nie wiem tego na pewno, bo opieram się jedynie na artykule prasowym i opisie książki, o której ten artykuł traktuje…

Czytając rzeczony opis nie mogę jednak oprzeć się wrażeniu, że pachnie to wszystko kolejna obżydliwą próbą wyparcia 1500 lat pustynnych, a dokładniej krześcijańskich podstaw krwiożerczej fielko-giermańskości. Piję i do tego, że dawni tzw. Germanie, wg tzw. antycznych, czy też wczesnośredniowiecznych źródeł, no to nie to samo, co np. Giermanie Bismarcka, KoSSinny, Hitlera,.. czy współczesnych piewców fielko-giermańskości, jak np. pałętający się tam, a także i tu osobnik o internetowym przezwisku Tanator,.. czy inni mu podobni…

https://skrbh.wordpress.com/2017/12/31/92-gustaf-kossinna-jeden-z-ojcow-chrzestnych-niemieckiego-nazizmu-przeciw-slowianskich-uprzedzen-a-takze-polskiej-archeologii-lingwistyki-itp/

https://skrbh.wordpress.com/2017/01/21/12-odpowiedz-tanatorom-kaganat-polnocy-co-o-poganskim-cesarzu-mowia-zrodla-czy-byl-on-wladca-wolinian/

Jako mój komentarz do tych ucunych fyfodów napiszę tylko to, że faktem jest że 150,000 dobrych niemieckich nazistów chazarskiego pochodzenia, popijając Coca-colę, wiernie służyło Hitlerowi, kiedy to 01.09.1939r, krześcijański, a nie „pogański” Wehrmacht zaatakował krześcijańską Polskę. Piszę powyżej tylko o danych dotyczących Wermachtu, bo dane dotyczące Luftwaffe, Kriegsmarine, SS, Gestapo, czy innych służb,.. są ciągle utajnione…

Dlaczego o tym piszę? Ano bo każdy z tych i innych niemieckich bohaterów i dobrych Niemców, miał na swym pasie zgodnie z pruską tradycją wytłoczony napis „Gott mit uns„,.. czyli „Bóg jest z nami”… I nie chodziło tam bynajmniej o Odyna, który „był razem z SS”, itp… Chodziło tu o „dobrego pasterza i nauczyciela” znad Jordanu, o imieniu Joszua… Tego samego, który rzekomo został ukrzyżowany, jako pokuta za odpuszczenie win ludzkości, czy jakoś tak…  Tego samego, w imieniu przedstawicieli którego, już w 1933r demokratyczne, nazistowskie Niemcy podpisały tzw. Reichskonkordat…

Nic nie wiem, o podpisaniu podobnego konkordatu z przedstawicielami Odyna, czy innych „nowych” giermańskich bogów…

Ten artykuł nie obejmuje wiele zagadnień z okresu sprzed powstaniem niemieckiego nazizmu. Mam jednak nadzieję, że książka sięga dużo głębiej, np. do okresu zjednoczenia rozbitego wcześniej na ksiąstewka tzw. Świętego Cesarstwa Rzymskiego, dokonanego przez tzw. Prusy, powstałe na bazie tzw. Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie…

…..

Koniec wstępu, jako posłowie…

Wpis ten przygotowałem mając w pamięci wszystkich miłośników ofitzjalnych prafd, ale szczególnie Tanatora. Chcę żeby oni wszyscy tu przez chwilę poczuli się:

• jak w domu np. w Auschwitz, albo no nie wiem, np. w jakimś Stutthof,
• nie czuli się osamotnieni pośród tak obmierzłej im słowiańskiej dziczy,
• mogli do serc jeszcze bliżej przytulić wszystko to fielko-prusko-niemiecko-giermańskie,.. co jest im tak przecież miłe…

A i nie dziękujcie,.. a jeśli już, to róbcie to z godnościom, po cichu…

Poniżej załączam trochę współczesnych danych, a na samym dole trochę uroczych filmików na pocieszenie i otarcie ich łez… Uśmiechnijcie się i czule ucałujcie ten wasz umiłowany Hakenkreuz…

Tu coś w temacie, bo nie jestem sam w moich ocenach, patrz:

https://wpolityce.pl/polityka/422616-gadowski-walcze-o-wyrzucenie-z-polski-niemieckiej-polityki

Dla wyjaśnienia, ja walczę o ostateczne wypierdolenie na śmietnik dziejów przeciw-słowiańskich pustynnych kłamstw, jakie od dobrze ponad tysiąca lat ciągle do dziś są rozpowszechniane przez miłośników odwiecznych tych, czy tamtych giermańskich nazizmów, jak np. Tanator, czy inni, których nie będę tu wymieniał, bo zbiera Mię na wymioty, jak tylko o nich pomyślę…

…..

Danielewitz@Danielewitz
temat ciekawy warty książki, ale sposób jego potraktowania przez autorów niedostateczny

anna
To wyjątkowo tępy i zarozumiały naród, bez względu na wykształcenie i poglądy – wierzą swoim mediom bezkrytycznie. Czują się upoważnieni do pouczania innych. Są jak zwykle niebezpieczni.

Andrzej67
@anna: to wytłumacz, dlaczego ten tępy naród jest mistrzem świata w eksporcie i wszyscy walą tu drzwiami i oknami? dziękuję

\/banzafaktyipogladyH
@Andrzej67 2.205.214.* – bo nigdy nie poniósł realnych konsekwencji swoich zbrodni w czasie II WS – gdyby Niemcy zostały pociągnięte do odpowiedzialności to dziś byliby biedniejsi od krajów Afryki.

rena
Niemcy dalej chcą być panami świata, i to realizują. Tylko teraz za pomocą traktatów i ekonomii, a nie przy pomocy czołgów. Europa już jest rządzona przez Niemców.

Sasza
Mój ojciec siedział w obozie jako dziecko bili go SS i bili go zwyczajni Niemcy poza obozem gdzie musiał pracować wszyscy mówili po niemiecku a nie nazistowsku nie było żadnych nazistow tylko Niemcy

Gosc
Nonsense. Ten pan nie rozumie, ze to niemiecka filozofia a nie francuska publicystyka jest rdzeniem Oswiecenia.

Humphrey
Jeżeli autor uważa, że Niemcy za mało uległy wpływom oświecenia, to jednak wiele jeszcze musi zrozumieć. To tak nie działa, że oświecenie przynosi tolerancję. Tylko w propagandzie.

acton53@acton53
Nie będę kwestionował, że prof. Grott zna Niemcy, ale ten cytat zniechęcił mnie do czytania jego książki: „Niemcy nie zostały głębiej przeorane przez idee Oświecenia oraz ideową spuściznę rewolucji francuskiej. Nic więc dziwnego, że liberalizm nie zapuścił tam głębiej korzeni.” Cóż to są za idee oświecenia? Czyż jej racjonalizm nie polegał calkowicie na odrzuceniu tradycji a w tym chrześcijaństwa? Mam wrażenie, że Niemcy bardziej niż inne narodu przyjęły dziedzictwo oświecenia, łącznie z polityka masowej eksterminacji „przeciwników” rewolucji. Polecam profesorowi książkę Sechera „Ludobójstwo francusko-francuskie”, gdzie znajdujemy opisy palenia ludzi w piecach (czesto jeszcze żywych), robienie abażurów ze skóry ludzkiej (przecież surowiec z setek tysiecy mordowanych nie może sie marnować). Niemcy jak nikt inny przerobiły oświecenie i odrzuciły bardziej niż inni chrzescijanską tradycję. To uczyniło ich otwartym na pruską might make right. By zrozumieć mentalność Niemców radziłbym też poczytanie trochę historii Niemiec XIV-XVII w. z ich wspaniałą samorządnością w tysiącach niemal niezaleznych miast. Oni wtedy przywykli do paternalistycznej władzy, dbającej o porządek i wspólne dobro. Te cechy, ktore podziwiamy u Niemców do dziś zostaly jednak w XIX w. wprzęgnięte w pruski imperializm, który jak rak przeżarł niemieckie społeczeństwo. A oświecenie przyczyniło sie do wyzbycia z wszelkich hamulców w kontaktach z innymi. Obawiam sie, ze prof. Grott ma mętne pojęcie o liberalizmie, zwlaszcza tym xix wiecznym, ktory dawał rządom opartym o reprezentację wszechmocną władzę „reformowania” od góry, w razie czego siłą, zacofane spoleczenstwa europejskie.

Chwalba
Hmm, ” odzyskują poczucie dumy narodowej ” . Chyba dlatego , że nie znają prawdy o swoich przodkach . Niemcy zrobili tyle zła , że zawsze powinni przepraszać za to .

jedno ale
Historyjka o matce rugującej SSmana jest oczywiście zmyślona czy przerobiona pod tezę. Za takie coś można było stracić życie będąc nawet Niemką.

Kiedy
Duchowość Niemców… Duchowość Żydów… Warto poczytać talmud.

https://wpolityce.pl/swiat/422620-prof-grott-niemiec-nierozumiany-czyli-ss-mann-po-pracy

NASZ WYWIAD. Prof. Grott: Niemiec nierozumiany, czyli SS-mann po pracy. O duszy i mentalności niemieckiej

opublikowano:2018-11-25

Materiały propagandowe NSDAP / autor: Fratria

Moja matka opowiadała, że któregoś razu zadzwonił do naszego mieszkania SS-man. Przedstawił się nazwiskiem, które widniało również na wizytówce właścicielki naszego mieszkania umieszczonej obok dzwonka przy bramie wejściowej, i tytułem doktora. Matka ze zdziwieniem zapytała, o co mu chodzi? Odpowiedział, że chciałby porozmawiać z kimś wykształconym tak jak on, a nawet nawiązać towarzyski kontakt. Na pytanie matki „co sobie właściwie wyobraża – przecież akurat niedawno miały w Warszawie miejsce masowe rozstrzeliwania uliczne, jak ona ma w tej sytuacji z nim rozmawiać?” odpowiedział, że on „jest teraz po pracy!!! Przychodzi przecież prywatnie!”

— mówi portalowi wPolityce.pl prof. Bogumił Grott, współautor książki „Przedhitlerowskie korzenie nazizmu, czyli dusza niemiecka w świetle filozofii i religioznawstwa”.

wPolityce.pl: Właśnie ukazała się Pańska najnowsza książka „Przedhitlerowskie korzenie nazizmu, czyli dusza niemiecka w świetle filozofii i religioznawstwa”. Przypomina Pan w niej teksty Leona Halbana i Bogdana Suchodolskiego. Obaj autorzy byli wybitnymi naukowcami, starali się uchwycić specyfikę niemieckiej duchowości w XIX i pierwszej połowie XX wieku, która przyczyniła się do narodzenia, ukształtowania i zafunkcjonowania ludobójczej polityki III Rzeszy. Dlaczego uznał Pan, że warto po siedemdziesięciu latach przypomnieć te teksty? Nie straciły aktualności? Jaką naukę można z nich wyciągnąć?

Prof. Bogumił Grott: Przyczyn jest wiele. Bezpośrednim powodem są dobiegające do nas w ostatnich czasach, z rożnych krajów, w tym i z Niemiec, informacje o „polskich obozach koncentracyjnych” funkcjonujących w czasie drugiej wojny światowej. Narasta też świadomość, że Niemcy starają się zrzucić z siebie winę za swoje czyny w okresie nazizmu. W takiej sytuacji należy przypomnieć, kto posiadał odpowiednie predyspozycje zakodowane we własnej kulturze do zakładania obozów koncentracyjnych! Jacques Pierre Gougeon w książce „Niemcy XXI wieku” tak pisze: „Ponad 60 lat po klęsce III Rzeszy i ponad 20 lat po upadku muru berlińskiego Niemcy odbudowują własną tożsamość i wracają do wartości, na których opierała się ich siła. Przestają patrzeć na siebie wyłącznie przez pryzmat przeszłości, uważając wręcz, że są jedną z jej ofiar. Odzyskują poczucie dumy narodowej, a na arenie międzynarodowej potwierdzają swoją pozycję, również w dziedzinie politycznej i militarnej”. Sytuacja staje się więc poważna! Jeśli weźmie się pod uwagę także odradzanie się imperializmu rosyjskiego i poglądy jednego z jego wyrazicieli oraz teoretyka, jakim jest prokremlowski myśliciel Aleksander Dugin, zalecający współpracę rosyjsko-niemiecką, w konsekwencji której podporządkowane temu tandemowi miałyby zostać narody środkowej Europy, to trzeba mieć się na baczności. Polska ze względu na swoje położenie geopolityczne byłaby najbardziej zagrożona. Doskonale wyjaśnia to Krzysztof Karczewski w znakomitym tekście „Aleksander Dugin-teoretyk imperializmu rosyjskiego w dobie postsowieckiej i kwestia suwerenności państwa polskiego”, który ukazał się w książce „Polska i jej wschodni sąsiedzi”.

Teksty Suchodolskiego i Halbana pobudzają czujność i dają do myślenia pośrednio wskazując równocześnie, że kultura polska składała się z innych pierwiastków niż niemiecka i choćby dlatego nie mogłaby wygenerować z siebie podobnych czynów. Prowadzone przez wymienionych badania i wynikające z nich refleksje są niezwykle cenne i w innych warunkach niż stworzone przez system komunistyczny zapewne doczekałyby się kontynuacji. Przerwał je narastający stalinizm, który uniemożliwiał pochylanie się nad problemami „duszy” lub roztrząsanie zgubnych skutków rugowania etyki chrześcijańskiej z praktycznego życia narodów. Przyjąłem więc za rzecz oczywistą, że obecnie należy wracać na opuszczone w końcu lat czterdziestych ubiegłego wieku szlaki badawcze. Należy to robić zwłaszcza w sytuacji, gdy „kwestia niemiecka”, choć w nieco inny sposób, znowu zaczyna nabierać aktualności.

Na co zwracali szczególną uwagę prof. Suchodolski i prof. Halban?

Profesorowie Bogdan Suchodolski i Leon Halban wyakcentowali przede wszystkim problem odstawania Niemiec od reszty Europy zachodniej już od głębi XIX w. Ich zdaniem, wynikało to ze słabej recepcji w tym kraju idei Oświecenia i rewolucji francuskiej, a w konsekwencji także liberalizmu. Mentalność niemiecka grawitowała w kierunku autorytarnego myślenia o państwie i społeczeństwie. Wielkie znaczenie miał tam też kryzys religijności, szczególnie w protestanckich częściach kraju, który — odwrotnie niż to miało miejsce wśród innych narodów kontynentu — nie prowadził do indyferentyzmu religijnego czy ateizmu, co w sferze etyki nie musiało oznaczać poważnego nadwyrężenia zasad humanitaryzmu, lecz do sięgania po wyimaginowaną spuściznę duchową epoki pogańskiej. Ten ostatni moment nie tylko sankcjonował, ale i propagował kult bezwzględnej siły i dążenie do parcia na zewnątrz w celu osiągnięcia dominacji nad innymi narodami, łącznie nawet z ich eksterminacją. Wymienieni tu badacze, a nie byli w tym bynajmniej odosobnieni, wysuwali pogląd, iż „Niemcy wychodzą z Europy”.

Innym powodem otwarcia się na powyższą problematykę były sprawy bardziej osobiste, choć prawdę mówiąc, nie umiem tu konsekwentnie oddzielić od siebie tego, co osobiste od spraw publicznych, mówiąc inaczej polskich. Urodziłem się w Warszawie 3 stycznia 1940 r. W dzieciństwie byłem świadkiem Powstania Warszawskiego. Widziałem łapanki i uliczne rozstrzeliwania. W tak wczesnym wieku niewiele się rozumie, jednak odbiera się grozę sytuacji, przerażenie najbliższych czy traumę najbardziej poszkodowanych. Kiedy w 1945 r. Niemcy opuścili Warszawę i pojawili się nie ci „oczekiwani”, z Zachodu, ale „inni”, ze Wschodu, znowu było nie tak, jak być powinno. Odbiór tych niosących zło faktów przypieczętowała w mojej dziecinnej świadomości próba aresztowania matki za niepochlebne publiczne wypowiedzi o nowym porządku. Już w wieku pięciu lat postawiłem sobie pytanie: „Co się tu właściwie dzieje? I dlaczego?”. Na razie na tym się skończyło, ale wraz z upływem lat i pobieraniem edukacji historycznej próbowałem wnikać w nasze dzieje wzbogacając nabywaną wiedzę historyczną o pierwiastki socjologiczne, filozoficzne, religioznawcze i inne. Tu oczywiście wątek niemiecki odgrywał bardzo dużą rolę, a pytanie, kim są naprawdę Niemcy i na czym polegały ich przewagi nad nami, stawało się dla mnie jednym z najważniejszych.

Z czasem, obok problemów historyczno-politycznych, na plan pierwszy wysunęła się problematyka aksjologiczna i religioznawcza.

Wpłynęło to na pańskie badania naukowe?

Tak. Zająłem się więc wpływem katolicyzmu na polski nacjonalizm, czego efektem stała się będąca syntezą książka zatytułowana „Dylematy polskiego nacjonalizmu: powrót do tradycji czy przebudowa narodowego ducha”, która ukazała się trzy lata temu. Wykazałem tam, posługując się metoda komparatystyczną, iż istniała i nadal istnieje głęboka przepaść aksjologiczna pomiędzy polskim nacjonalizmem identyfikowanym głównie z Endecją i jej grupami secesyjnymi, jak np. ONR, a nacjonalizmem niemieckim. Ten bowiem grawitował w kierunku podważania chrześcijaństwa, a nawet i stopniowej eliminacji tej religii i jej etyki. Natomiast polski nacjonalizm w latach trzydziestych XX wieku głosił już ideę „Katolickiego Państwa Polskiego Narodu”, co oznaczało akceptację dla postulatów katolicyzmu społecznego; kategorycznie odrzucał też rasizm jako koncepcję materialistyczną i antychrześcijańską! Rasizm nazwano tam nawet „blefem XX wieku”.

Wobec podjęcia takiego zadania koniecznym stało się poznanie istoty niemieckiego nacjonalizmu, a więc i procesów związanych z tamtejszą religijnością, która przekładała się również i na etos społeczny. Mam w tej chwili na myśli tendencję do tzw. germanizacji chrześcijaństwa i niemieckich chrześcijan (Deutsche Christen), oraz falę ruchów neopogańskich.

Pierwsi z wymienionych, biorąc rzecz w najogólniejszym zarysie, odrzucali głoszone przez Kościoły chrześcijańskie wartości etyczne. Uważali bowiem, że nie odpowiadają one germańskiemu duchowi, ale pozostawiali „fasadę”. Chrystus miał być „wodzem” i „potężnym królem”, a takie cnoty jak pokora, miłosierdzie, współczucie uznano za cechy obce i żydowskie, które należy usunąć. Z kolei organizacje neopogańskie w całości negowały chrześcijaństwo odwołując się do mitów o dawnych bogach. Na takim podłożu krystalizował się kult twardego wojownika i bezwzględnego zdobywcy. Istotne znaczenie posiadało także tzw. „prusactwo”, jako swoisty styl życia państwowego oraz wiele innych elementów kultury, których w innych krajach nie było lub nie miały takiego znaczenia.

Obecnie Niemcy są najsilniejszym gospodarczo państwem Europy. Czy idee Oświecenia – racjonalizm i liberalizm – przyczyniły się do umocnienia Niemiec, czy też kraj ten poszedł własną drogą?

Jak już powiedziałem wcześniej, a o czym pisał również lewicowy niemiecki działacz i publicysta Aleksander Abusch w książce „Der Irweg einer Nation” („Błędna droga pewnego narodu”) Niemcy nie zostały głębiej przeorane przez idee Oświecenia oraz ideową spuściznę rewolucji francuskiej. Nic więc dziwnego, że liberalizm nie zapuścił tam głębiej korzeni. Podobnie można powiedzieć i o racjonalizmie. Są to przecież dwa prądy o fundamentalnym znaczeniu dla ukształtowania oblicza nowoczesnej liberalnej Europy zachodniej.

Brak zrozumienia dla wartości liberalnych i racjonalizmu ułatwiał też sukcesy mitologii starogermańskiej, która wraz z historią tych ludów popularyzowana w Niemczech w okresie romantyzmu zataczała szerokie kręgi i walnie przyczyniała się do ugruntowania tam wybujałej megalomanii narodowej. Podboje starożytnych Germanów, którzy zniszczyli Rzym, ale również zawłaszczyli nawet wybrzeża Morza Czarnego oddziaływały na wyobraźnię coraz to szerszych kręgów społecznych sugerując naśladownictwo. Liczni pisarze przekonywali również o wyższości Germanów nad „zepsutym” światem rzymskim. Wspomnę tu tylko jeden z objawów tej tendencji, jakim stała się teza o tym, że nawet włoski renesans miał być produktem Germanów. Pisywał o tym Ludwig Woltmann w książce „Die Germanen und die Renesanse in Italien” („Germanie i włoski renesans”).

Jak dalece tak zarysowany „problem Niemiec” jest tylko kwestią historyczną? A może stanowi element współczesności? Czy wnioski Halbana i Suchodolskiego są dziś aktualne? Wiele osób podkreśla demokratyczny charakter współczesnego państwa niemieckiego i jego nową jakość. Podobnie sądzą o społeczeństwie niemieckim.

Biorąc pod uwagę ogólną wiedzę o mentalności narodów trudno przypuścić, aby współcześni Niemcy stali się zupełnym zaprzeczeniem swoich ojców i dziadków. Przemiany mentalności społecznej odbywają się bardzo powoli, a formalna demokracja i szereg zasad liberalnych to przecież tylko sfera zewnętrzna. Jak już zauważyłem profesorowie Halban i Suchodolski przestrzegali przed postrzeganiem Niemców i Niemiec tylko poprzez pryzmat ich kultury wysokiej. Uznawali, że fascynacja tylko tą kulturą i niedostrzeganie reszty jest wielkim błędem. Twierdzili, że jest to tylko powłoka zewnętrzna, za którą kryje się coś innego. To „coś” Halban nazywał germanizmem albo też kulturą Poczdamu – bo tam rezydowali królowie pruscy. Natomiast warstwę kulturową, akceptowaną przez świat, określił mianem kultury Weimaru, kojarzonego przecież z Goethem i podobnymi postaciami. Jednak traktowanie tej właśnie kultury jako kwintesencji niemieckości Halban uznawał za niewybaczalny błąd. Jego teksty są jednocześnie apelem o niepowtarzanie tego błędu! I o tym właśnie powinniśmy pamiętać nie ulegając powierzchownie optymistycznym, a bez wątpienia i celowo kolportowanym w naszym społeczeństwie mniemaniom, które leżą przecież w interesie niemieckim. Także powstała w ostatnich latach nowa partia „Alternatywa dla Niemiec” i jej wyborcze sukcesy budzą niepokój. Nacjonalizm niemiecki nie umarł!

Problem, który podniósł pan w pytaniu, nie może być uznany za kwestię wyłącznie historyczną, zamkniętą. Natomiast ludzie, którzy wygłaszają zbyt optymistyczne opinie o współczesnych Niemcach, na pewno nie należą do zdolnych, by podejmować samodzielne intelektualne wysiłki w kierunku głębszego rozpoznawania sytuacji!

Na zakończenie tego wątku dodam historyjkę, która wydarzyła się nam w czasie okupacji. Moja matka opowiadała, że któregoś razu zadzwonił do naszego mieszkania SS-man. Przedstawił się nazwiskiem, które widniało również na wizytówce właścicielki naszego mieszkania umieszczonej obok dzwonka przy bramie wejściowej i tytułem doktora. Matka ze zdziwieniem zapytała, o co mu chodzi? Odpowiedział, że chciałby porozmawiać z kimś wykształconym tak jak on, a nawet nawiązać towarzyski kontakt. Na pytanie matki „co sobie właściwie wyobraża – przecież akurat niedawno miały w Warszawie miejsce masowe rozstrzeliwania uliczne, jak ona ma w tej sytuacji z nim rozmawiać?” odpowiedział, że on „jest teraz po pracy!!! Przychodzi przecież prywatnie!”.

Niezwykle wymowna historia.

Pokazuje, że Polacy nie rozumieją Niemców i ich mentalności. Zewnętrzna ogłada tworzy pozory. Pewien ład na co dzień, solidność w codziennych sprawach daje spokój i ułatwia życie, ale kulturalna aparycja nie przeszkadza podporządkować się rozkazom płynącym ze strony państwa, nawet gdy są one zbrodnicze. Znika człowiek i jego indywidualne sumienie. Pozostaje tylko państwo i jego nakazy. Tak więc i dzisiaj można podejrzewać, że demokratyczna szata może kryć rozmaite właściwości, które są nie do zaakceptowania. Podstawowe odruchy i mechanizmy wykształcone przez długowieczną tresurę nie zanikają, jak się to niektórym wydaje, po wprowadzeniu innego ustroju. Polacy nie rozumieją Niemców, powtarzam to jeszcze raz! Sądzą ich według siebie!

Jak mentalność niemiecka i pozycja tego kraju wygląda w kontekście innych problemów, które współcześnie stoją u drzwi Europy?

Problem mentalności niemieckiej jako czynnika stale niepokojącego można też rozpatrywać na tle zagadnienia wielkiej fali imigracji, która dociera do Niemiec i do innych bogatych państw Europy zachodniej. Oznacza ona perspektywiczne mieszanie się ludności napływowej z autochtonami. I chociaż obecnie narzeka się na słabą integrację przybyszów z lokalnymi społecznościami, to jednak trzeba pamiętać, że zaistniała sytuacja może stopniowo doprowadzić do powstania kulturowo nowych społeczeństw. Pozostawanie przybyszów w pewnego rodzaju kulturowych gettach nie zakłóca trwania dawnych cech autochtonów, a może je nawet zaostrzać, jak to widzimy na przykładzie ostatnich nastrojów w Niemczech. Przykładu dostarcza również historia funkcjonowania Żydów w krajach, gdzie przez wieki stanowili znaczny odsetek ludności. Natomiast mieszanie się ludzi z różnych kultur przynosi często nową jakość. Historia świata zna wiele takich przykładów.

Istotnym czynnikiem jest wielki przyrost naturalny przybyszów z krajów islamu wobec ujemnego przyrostu wśród Niemców.

Jak podnosi alarmistyczna i głośna nad Renem książka niemieckiego ekonomisty i demografa Thillo Sarazzina „Deutschland schafft sich ab”” („Niemcy ulegają samozniszczeniu). Za kilkadziesiąt lat procentowe relacje pomiędzy przybyszami i ich potomkami, a rodowitymi Niemcami mogą stać się dla tych ostatnich bardzo niekorzystne, w końcu mogą stać się mniejszością. Ponadto przybysze, ze względu na posiadane wzorce kulturowe, reprezentują daleko mniejszą wydajność gospodarczą w porównaniu z autochtonami, co według Sarrazina z biegiem lat doprowadzi do zmniejszenia się potencjału gospodarczego całych Niemiec.

Mamy już przykłady „zintegrowanych” przybyszów o podwójnej tożsamości, którzy już jako „tutejsi”, a jednak „inni”, domagają się dla siebie możliwości wpływania na otaczającą ich rzeczywistość. I tu widzę jakąś perspektywę zatarcia dawnej niemieckości. Jeśli niedawno przybyłe muzułmańskie małżeństwo posiada nawet sześcioro dzieci, a muzułmanie urodzeni w Niemczech około trojga, przy średniej dzietności par niemieckich wynoszącej 1,6 dziecka, to taka perspektywa jest dość realna.

Jak zauważył były polityk Jan Rokita powinniśmy się z tego cieszyć! Natomiast profesor Karski powstałą sytuację określa nawet jako „samobójstwo narodowe Niemiec”.

Niemcy bez wątpienia mniej więcej od połowy XIX wieku po II wojnę światową stali się swoistym zjawiskiem w Europie. Byli również głównym zagrożeniem dla narodu polskiego, starając się zniszczyć jego substancję. Najpierw czynili to bez rozlewu krwi, a w drugim etapie, za panowania nazizmu, już bez uprzednich skrupułów. Dobitnie świadczy o tym historia III Rzeszy, a szczególnie tzw. Generalplan Ost (Generalny Plan Wschodni). Są to sprawy dobrze znane i nie ma tu miejsca na ich komentowanie. Natomiast może bardziej należy przypomnieć antypolskie metody stosowane w wilhelmińskich Niemczech wraz z całą ich anatomią i podłożem psychologicznym.

Zagadnienia te interesująco opisał na użytek Związku Zachodniego działacz plebiscytowy na Górnym Śląsku, naukowiec, a w końcu dyrektor Instytutu Bałtyckiego w Toruniu Teodor Tyc. Materiał pochodzi z lat dwudziestych ubiegłego wieku i nosi tytuł Założenia i ideologia niemieckiej polityki antypolskiej. Badacz ten sam urodził się w Bawarii i znał doskonale Niemców oraz tamtejsze klimaty dotyczące spraw polskich. W swoim referacie omówił mechanizm ich powstawania, działalność różnych niemieckich pisarzy, historyków i publicystów oraz rozwijającą się, szczególnie po zjednoczeniu w 1870 r Niemiec, ideologię parcia na wschód połączoną z planami usuwania stamtąd żywiołu polskiego. Tekst znajduje się w zbiorach rękopisów Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu opatrzony sygnaturą 1887.

Nie sądzi pan, że duch niemiecki i duch islamu są ze sobą zbieżne? Islam to w istocie głównie prawo, wola Allacha ujęta w zapisach prawnych – zakazach, nakazach, zaleceniach, to swoisty regulamin… Podstawą niemieckiej kultury państwowej zawsze było prawo, i to prawo pozytywne. Zbrodniarze hitlerowscy postawieni przed trybunałami bronili się tłumacząc, że nie robili nic niezgodnego z obowiązującym w III Rzeszy prawem…

Są problemy z integracją muzułmańskiej imigracji, wynikają z przywiązania imigrantów do swej religii, ale to przywiązanie może z czasem ulec osłabieniu, a potem zanikowi. Ponadto, czy nie uważa pan, że niemiecka gospodarka korzysta na napływie uchodźców? Że Niemcy nie byliby tak gościnni, gdyby gospodarka nie potrafiła ich wchłonąć? Wydaje się, że zostaną włączeni w proces budowy potęgi państwa niemieckiego, poświęcenia dla niego, zgodnie z niemiecką tradycją, w której państwo ma właściwie odrębną osobowość. W związku z tym hasła humanitaryzmu, pomocy uciekinierom i prześladowanym to jedynie propaganda ukrywająca prawdziwe motywy i cele władz niemieckich?

Byłbym jednak optymistą… Oczywiście, u imigrantów zawsze następuje z czasem osłabienie cech pierwotnych. Ale nie w tym rzecz, aby się ich trzymali kurczowo nie podlegając żadnym przemianom. Chodzi o to, aby powstał jakiś amalgamat, w którym rozpłynie się ów halbanowski „germanizm”.

Pewną przyszłościową wizją takich procesów wydaje się być książka urodzonej w Niemczech Kurdyjki, o której piszę we „Wprowadzeniu” do „Przedhitlerowskich korzenie nazizmu…” A co do gospodarki, to już powiedziałem, co o tym myślę. Początkowo Niemcy mogą odnosić korzyści. Będzie miał kto zarobić na emerytury tego starzejącego się społeczeństwa. Ale to jest tylko jedna strona medalu. Najważniejsze są dalekosiężne przemiany, których boi się Sarrazin, a cieszy Rokita i ja razem z nim.

Rozmawiał Tomasz Plaskota

…..

autor: ipn.gov.pl/Ambasada Niemiec wPolityce.pl

ghost
NIEMCY do niczego się NIE PRZYZNAJA nie poczuwają, NIEMCY (żaden naród, ZBIERANINA) to ZAKAŁA EUROPY. NIGDY od 1000 lat NICZEGO DOBREGO NIE ZROBILI i NIGDY NIE ZROBIĄ, to nieudacznicy. WŁASNIE ZNOWU KNUJĄ

glob@glob
Można podziwiać odwagę cywilną pana Kai Baumana, który zdecydował się wystąpić nie tylko przeciwko ambasadorowi swojego kraju w Polsce, ale przeciwko całej niemieckiej polityce historycznej polegającej na zacieraniu odpowiedzialności za zbrodnie II wojny światowej i przerzucaniu jej na inne narody. Dodatkowo jeszcze, zdaje się, że swoimi opiniami narazi się na zarzut antysemityzmu. Kto wie, czy któraś z ambasad lub lóż w Warszawie nie zażąda od filharmonii w Bydgoszczy, by zwolniła pana Baumana z pracy, z wilczym biletem w całym muzycznym świecie. Jego postawa godna jest najwyższego szacunku.

zapluty karzeł reakcji
Odważny człowiek – wypowiedział wojnę IV Rzeszy. A przedstawiciele narodku niemieckiego to kundle, kapusie i miłośnicy emigrantów. Cóż, małość poprzedza upadek.

https://wpolityce.pl/historia/422315-tylko-u-nas-mocny-list-do-ambasadora-niemiec

TYLKO U NAS. Mocny list do Ambasadora Niemiec:”Czyż wymordowanych w Babim Jarze przez Niemców 33 tys. Żydów jest ważniejszych niż 30 tys. Polaków?

opublikowano: 22 listopada · aktualizacja: 23 listopada

Z informacji, do których dotarł portal wPolityce.pl wynika, że niemiecki ambasador Rolf Wilhelm Nikel nie chciał uczestniczyć w uroczystościach odsłonięcia pomnika 30 tys. Polaków zamordowanych przez Niemców na terenach województw Kujawsko-Pomorskiego i Pomorskiego w czasie II Wojny Światowej.

CZYTAJ TAKŻE:NASZ WYWIAD. Mularczyk: Manfred Weber zrobił nam przysługę. Przypomniał, że Niemcy były państwem zbrodniczym

Uroczystość odsłonięcia pomnika odbyła się 6 października w Toruniu. Uczestniczyło w niej ponad tysiąc osób, ale zabrakło w niej ambasadora Niemiec. Co ciekawe, w sprawie nieobecności Nikela na uroczystości, która odbyła się 6 października, krytyczny głos zabrał obywatel Niemiec – Kai Baumann, Szef Artystyczny Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, który jest autorem listu do niemieckiego ambasadora. Do emocjonalnego listu dotarła redakcja wPolityce.pl.

Ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu, pomimo osobistego zaproszenia, nie wziął Pan udziału w uroczystości, a uznał za wystarczające pojawienie się jedynie przedstawiciela niemieckiego konsulatu w Gdańsku, reprezentującego stronę niemiecką. Czyż nie należało do obowiązków Pana, jako najwyższej rangi reprezentanta Niemiec w Polsce, uczcić razem z licznie obecnymi Polakami śmierć zamordowanych przez Niemców w 1939 roku i wysłuchać w pokorze między innymi czterystu nazw tych miejscowości, których mieszkańców Niemcy zgładzili tylko dlatego, że byli Polakami? Czyż nie byłoby wskazane aby swoim milczeniem dał Pan wyraz prawdziwej troski nad tym trudnym tematem? Czy zadał Pan sobie pytanie, co ta grupa tysiąca zgromadzonych dzieci i młodzieży podczas centralnych uroczystości w Toruniu, pomyślało sobie o Niemczech, które w tak podniosłej chwili nie chcą przyznać się do winy swojego kraju?

– pisze do ambasadora Niemiec Kai Baumann, Szef Artystyczny Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy.

Czy jest Pan w stanie wyobrazić sobie sytuację, aby niemieckiemu ambasadorowi w Kijowie przyszło na myśl niepojawienie się na podobnej uroczystości w Babim Jarze? Z pewnością zdaje Pan sobie sprawę, że byłoby to zupełnie nie do pomyślenia. Stosownym byłoby nawet, aby strona niemiecka przejęła wszystkie koszty – począwszy od pomnika, przez organizację uroczystości, aż po poświęcenie pomnika – troszcząc się przy tym z ogromnym zaangażowaniem o całość tematu. Czyż wymordowanych w Babim Jarze w 1941 roku przez Niemców trzydzieści trzy tysiące Żydów jest ważniejszych niż tych około trzydziestu tysięcy zabitych w 1939 roku Polaków na terenach między Toruniem, Bydgoszczą i Gdańskiem? Swoją postawą dał Pan, w imieniu Niemiec, wyraźną odpowiedź na tak postawione pytanie!

– pisze Kai Baumann.

CZYTAJ RÓWNIEŻ:Niemieccy dziennikarze kręcą nosem. Powód? Kilka słów prawdy ze strony ambasadora Przyłębskiego

Czy nieobecność Nikela wynikała z kwestii politycznych? Wskazuje na to w swoim liście Kai Baumann.

Zbyt łatwo wydaje się dzisiaj przypisywać jedynie sytuacji wewnątrz politycznej w Polsce winę za złe stosunki między Polską i Niemcami. Czy rzeczywiście sądzi Pan, że Polacy nie wyczuwają dzisiaj wyżej przytoczonego rozróżnienia? Czy nie rozumie Pan, że swoją postawą umacnia Pan niezrozumienie i zastrzeżenia Polaków (ze wszystkich opcji politycznych) wobec Niemiec? Żaden Polak nie wyrazi Panu w sposób bezpośredni, jak głęboko odczuwa ból i żal z faktu, że dostrzega Pan (co ma miejsce świadomie bądź nieświadomie w przypadku wielu, bardzo wieli Niemców) różnicę między wymordowanymi przez Niemców Żydami a Polakami. Żaden Polak nie będzie prosił nas, narodu sprawców, a wyrażenie współczucia czy ubolewania, ponieważ powszechnie zakłada się, że to strona niemiecka winna odczuwać taką potrzebę. Czy jest Pan jednak świadomy tego poczucia osamotnienia narodu ofiar?

– pyta niemieckiego ambasadora Kai Baumann.

To nie sprawcom i ich potomkom, lecz ofiarom raz ich potomkom wolno decydować o tym, kiedy pamiętać o wyrządzonej krzywdzie może przyjąć inną formę. Bez cienia najmniejszej wątpliwości Niemcom towarzyszyć będzie wstyd za swoje czyny jeszcze przez wiele kolejnych pokoleń – czy my Niemcy tego chcemy czy nie. Podczas uroczystości w Toruniu krótką mowę wygłosiła córka jednego z zamordowanych przez Niemców w 1939 roku Polaków. Czy w równym stopniu zlekceważyłby Pan zamordowanego przez Niemców Żyda?

– pyta w swoim liście Kai Baumann, Szef Artystyczny Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy.

WB

Zbigniew
Panie Kai Baumann – zechce Pan przyjąć wyrazy szacunku.

hela
ło matko! Dobry Niemiec!!!. Dziękuję Panu, Panie Kai.

1
No i są też rozumni Niemcy… bo już miałem wątpliwości… szacunek dla Pana Kai Baumana

Jan64
Panie Baumann najwyższy szacunek dla Pana. Sądzę jednak, że ambasada Izraela może mieć inne zdanie, ale to ich problem.

charry
Wszystko dlatego, że „śmierć Polaka to biologia, a Żyda to metafizyka”- jak była łaskawie stwierdzić beneficjentka półmilionowego grantu od Gowina na tworzenie kolejnych plugawych „złotych myśli”.

Bg
Dziękuję Panu bardzo Panie Baumann za sprawiedliwy osąd.

Bogdan@bgh
Napisałem to kiedyś i podtrzymuję do dziś że Niemcy zaczną znów maszerować to tylko kwestia czasu, kierunek na wschód.

FeniksFeniks@FeniksFeniks
Godny pochwaly list ktory wskazuje na to ze jednak sa Niemcy, a moze jest to przemilczana wiekszosc, ktorzy doskonale zdaja sobie sprawe z odpowiedzialnosci Niemiec za ogrom zbrodni popelnionych na Polakach i winie Niemiec za nienajlepsze stosunki jakie panuja pomiedzy obu panstwami. Wynikaja one z celowego omijania drazliwych tematow i checi wykrecenia sie od odpowiedzialnosci okraszonej ciaglymi atakami i szerzeniem niecheci lub wrecz nienawisci na arenie miedzynarodowej poprzez nagonki medialne i wykorzystywanie instytucji unijnych do wywierania naciskow na nasz kraj i poniewierania Polski i Polakow

stary Polak
„..że swoją postawą umacnia Pan niezrozumienie i zastrzeżenia Polaków … wobec Niemiec?” Proszę pana, my doskonale rozumiemy Niemców- byli są i będą naszym, wrogiem. po ostatni dzień ich historii.

…..

autor: PAP/EPA wPolityce.pl

Krzysztof1
Niemcy o zbrodniach najchętniej by zaPOmnieli. Natomiast Polacy mają obowiązek im przypominać. Co najmniej do czasu materialnego zadośćuczynienia. Ps. Oni nawet nie przeprosili Pana Karola Tendery !

JOR
szwaby maja w genach barbarzynstwo i sa na to dowody . 6 milionow Polakow i zgliszcza !

wojtas1972@wojtas1972
Brawo. Choć jeden polski polityk nie boi się prawdy mówić prosto w oczy. Zawsze byliśmy ulegli wobec Niemiec i zawsze źle się to kończyło. Nie ustępujmy nawet o krok. Mówmy prawdę od rana do wieczora.

KON.
PRAWDA W NIEMIECKIE OCZY KOLE.

Polak
Powinno być wybudowane Muzeum Zbrodni Niemieckich w Polsce.

majarymska@majarymska
Krzyczę głośno – uważajcie na NIEMCÓW, te komplementy, które ostatnio wypowiadał szef MSZ NIEMIEC to nie są komplementy, tylko otwarcie następnego etapu USYPIANIA POLSKIEJ CZUJNOŚCI. Reparacje i międzymorze stanowią śmiertelne zagrożenie dla NIEMIECKICH INTERESÓW, dlatego skamlą. żeby się dostać do środka i nas zniszczyć !!! Zawsze pamiętajcie o JUGOSŁAWII te 200 000 ofiar to wynik Niemieckiej polityki.

Bożena
Brawo Ambasadorze! Powiedziane tak jak trzeba. Niemcom to trzeba często przypominać. To naród morderców a to ich potomkowie. Nie może być inaczej. 98%było za hitlerem! Wielki szacunek Ambasadorze! Dziękuję:)

TASS@TASS
Niemcy są doskonałymi graczymi politycznymi. Przede wszystkim umieją rozgrywać Polaków w sposób perfekcyjny. My natomiast jak te barany jesteśmy łasi na piękne słówka. Jeżeli Niemcy nas chwalą, to my myślimy że oni tak naprawdę myślą i nas cenią. Prawdziwe intencje Niemców można dopiero wtedy poznać gdy się wśród nich żyje. Nie zapominajmy, że jedna zwrotka niemieckiego hymnu (obecnie się jej oficjalnie nie śpiewa), brzmi: „Niemcy, Niemcy ponad wszystko….”

https://wpolityce.pl/swiat/421496-niemieckie-media-zgryzliwie-o-slowach-przylebskiego

Niemieccy dziennikarze kręcą nosem. Powód? Kilka słów prawdy ze strony ambasadora Przyłębskiego

opublikowano: 16 listopada · aktualizacja: 16 listopada

Ostatnie sto lat niemieckiej polityki wobec Polski było katastrofą. (…) Epoką, w której niemiecka arogancja ujawniła się w całej swej podłości, a niemieckie interesy stały zawsze na pierwszym planie

— powiedział ambasador Polski w Niemczech Andrzej Przyłębski podczas odbywającej się w Berlinie konferencji polsko-niemieckiej „Stulecie niemieckiej polityki wobec Polski: tradycja – cywilizacyjny upadek – porozumienie – partnerstwo”. Tym samym ambasador postanowił nie ukrywać, że ostatnie 100 lat relacji polsko-niemieckich to m.in. zajęcie i okupacja naszego kraju podczas II wojny światowej.

Ambasador Przyłębski głośno wspomniał o polskich ofiarach wojny i nawiązał do sprawy reparacji.

Polskie ofiary, a pierwsze padły zaraz po wybuchu wojny, zimą 1939 roku, są dziś niemal zupełnie zapomniane lub bagatelizowane, co wyraźnie pokazuje dyskusja o zbrodniach Wehrmachtu, a ostatnio o odszkodowaniach wojennych

— mówił.

CZYTAJ TAKŻE: Ważne słowa szefa MSZ Niemiec: Polska jest niezastąpionym liderem w Europie. Europa potrzebuje Polski

Należący do szwajcarsko-niemieckiego koncernu Ringier Axel Springer portal Onet zaprezentował tekst na ten temat, który ukazał się także w niemieckim „Deutsche Welle”. Czytając go, można się domyślić, że niemieckim mediom nie spodobały się wypowiedzi naszego ambasadora. Zestawili je z komplementami wobec Polski, wypowiedzianymi przez szefa MSZ Heiko Maasa, tytułując tekst „Polsko-niemiecka konferencja w Berlinie: komplementy i krytyka”. Wygląda na to, że Niemcy wciąż źle reagują, gdy przypomina im się fakty historyczne.

tkwl/Onet

Lubelanka
To nam pan ambasador poprawił stosunki polsko-niemieckie. Co za dyplomatyczno poprawne zachowanie? Szkoda słów.

seaman 89.64.3.*18 listopada
Pan Przyłębski przynosi wstyd Polsce. Kompletny brak umiejętności dyplomacji. Powielanie potocznych opinii zamiast faktów. Polska miała dostać reparacje z części sowieckiej. To właściwy adres…

krystynamajorczyk@krystynamajorczyk
Panie Volfgang wstyd pan przynosisz Polsce za takie wypowiedzi , były przeprosiny Niemieckich księży za cały naród niemiecki , i nie można teraz po 70 latach wracać do tego co było . Przeprosiny były przyjetę ,reparacje załatwione a że rusek je zabrał to inna sprawa. Czas skończyć te waśnie i iść do przodu a nie do tyłu. mamy się rozwijać a nie żyć przeszłością . DOŚĆ TEGO .

Andrzej67
@krystynamajorczyk: 100% racji. Jak ja to piszę to trolle (przeważnie te które źyją w Niemczech😂) wyzywają mnie od folksdojczy….

Aniaanula
Panu ambasadorowi słoma z butów wylazła. A od dyplomaty na tym stanowisku należałoby oczekiwać wyważonych wypowiedzi i dbałości o dobrosąsiedzkie relacje.

https://wiadomosci.wp.pl/ambasador-polski-do-niemcow-sto-lat-naszych-relacji-to-katastrofa-6317506468976769a

https://wiadomosci.wp.pl/ambasador-polski-zirytowal-niemcow-na-kartce-mial-co-innego-6318658472470145a

https://wpolityce.pl/polityka/422695-po-slowach-merkel-niemcy-nic-nie-zrozumialy-z-historii

https://wpolityce.pl/polityka/421539-wywiad-nowak-trzeba-pokazac-zlozonosc-relacji-z-niemcami

https://wpolityce.pl/polityka/421856-czy-o-niemieckich-zbrodniach-moga-mowic-tylko-niemcy

…..

A teraz coś dla niektórych na otarcie ich fielko-giermańskich, a raczej indo-giermańskich łez… Miłośnicy wszystkiego, co indogermanische,.. Poczujcie się jak w domu, między swymi, dobrymi nazistami, choć w ostatnim przypadku z estońskiego, czyli ugro-fińskiego, czyli nie-aryjskiego SS… hehehe…

Doceńcie ile dla was tu robię,.. choć tak bardzo wami brzydzę się… :‑###..

…..

JUGEND | WW2 Short Film (12 SS HitlerJugend)

HWL Productions
Published on 2 Mar 2018
The final 4th Short Film directed by Alessandro Pepe.
Cast: Alessandro Marcolin, Klar Hoffmann, Emanuele Caramello.
Production: EhKOfilms, MHWL Productions, Leone Frisa, PROGETTO900
Music by Alessandro Pepe
Audio by Lorenzo Bongiovanni

…..

My Honor Was Loyalty (2015) Napisy PL

Armia III Rzeszy
Published on 14 May 2017
Ludwig Herckel, oddany żołnierz 1 Dywizji SS Leibstandarte, po walkach na wielu frontach staje do najcięższej bitwy – z własnymi myślami. Nie dla ojczystego kraju, lecz własnej przyszłości.

…..

Best Action Movies – 1944 film English subtitles part 1/10 HD

https://en.wikipedia.org/wiki/1944_(film)