203 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 01

pięść (1.1)

…..

Czy jest różnica w tym, co Pcha i Pr/sze, od tego co jest Pchane i Parte?

Mi te znaczenia robią różnicę. Niestety jak widzę, dla ofitzjalnych jęsykoznaftzów, itp, wszystko to jest jedno i to samo. A że nastąpiła zamiana znaczeń? No i co, tak to sobie odtfoszyli i już!

Nie zgadzam się z tym i tą ofitzjalną dowolnością pojęciową i znów podaję inne, logiczne rozwiązania.

Nie wiem jak Wam, ale mi np. to *peys- (“to crush”) kojarzy się jakoś tak z Pięścią / Pie”S’Cia”. Powiecie, że mi wszystko się z Pięścią / Pie”S’Cia” kojarzy, nawet Piasta / PiaS+Ta i Pizda / PiZ+Da… No cóż…

A umiecie zepchnąć Mię z mojego toru i toku myślenia? Może Pszyjcie i Pchajcie mocniej!? 🙂

Ja podważam ofitzjalne etymologie i fyfody, a czy ktoś spróbuje podważyć moje, hm?

Dla przypomnienia, oto podstawa do której się odnoszę już w 2 poprzednich wpisach, patrz:

https://skrbh.wordpress.com/2019/09/20/201-prosie-przec-pchac-pszenica-piasta-i-inne-dowody-na-pierwotna-obocznosc-pra-slowianskich-rdzeni-01/

https://skrbh.wordpress.com/2019/09/26/202-prosie-przec-pchac-pszenica-i-inne-dowody-na-pierwotna-obocznosc-pra-slowianskich-rdzeni-02/

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/peys-

*peys- to grind, to crush

Tytuł tego wpisu powinien wyglądać tak:

203 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 12

Przy okazji te łacińskie Past Ckosisconis, Pazt filius Chosisconisu… rozczulają i pieszczą moje zmysły. Umiecie to wymówić? 🙂

…..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Piast

Piast Chościskowic (łac. Past Ckosisconis, Pazt filius Chosisconisu^[1], także Piast Kołodziej, Piast Oracz) –legendarny protoplasta dynastii Piastów; ojciec Siemowita, mąż Rzepichy. (…)

https://en.wikipedia.org/wiki/Piast_the_Wheelwright

Piast Kołodziej (Polish pronunciation: [ˈpʲiast kɔˈwɔd͡ʑɛj], Piast the Wheelwright; 740/1? – 861) was a semi-legendary figure in medieval Poland (9th century AD), the founder of the Piast dynasty that would rule the future  Kingdom of Poland.^[2] (…)

Aftermath

In over 1000 years of Polish history no one else bore the name Piast.^[5]

Two theories explain the etymology of the word Piast. The first gives the root as piasta („hub” in Polish), a reference to his profession. The second relates Piast to piastun („custodian” or „keeper”). This could hint at Piast’s initial position as a majordomo, or a „steward of the house”, in the court of another ruler, and the subsequent takeover of power by Piast. This would parallel the development of the early medieval Frankish  dynasties, when the Mayors of the Palace of the Merovingian kings gradually usurped political control. (…)

…..

Piast / PiaST+o’N / o’N+ PiaST 🙂

https://sjp.pwn.pl/sjp/piastun;2499703.html

piastun

1. «w czasach wczesnopiastowskich: wysoki urzędnik dworski wychowujący synów królewskich lub książęcych»

2. łow. «niedźwiadek będący pod opieką matki»

3. łow. «wilk samiec opiekujący się szczeniętami w czasie, gdy rodzice idą na żer»

Podobne wyszukiwania

• piastunka

…..

Piastunka / PiaST+o’N+Ka

https://pl.wiktionary.org/wiki/piastunka

piastunka (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲjaˈstũnka], AS: [pʹi ̯astũnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. kobieta opiekująca się dziećmi

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piastunka	piastunki
dopełniacz	piastunki	piastunek
celownik	piastunce	piastunkom
biernik	piastunkę	piastunki
narzędnik	piastunką	piastunkami
miejscownik	piastunce	piastunkach
wołacz	piastunko	piastunki

przykłady:

(1.1) Dzieci bawiły się pod czujnym okiem piastunki.

synonimy:

(1.1) niańka, niania; daw. piestunka

wyrazy pokrewne:

rzecz. piestunka ż, piastowanie n

forma męska piastun m

czas. piastować ndk.

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) vartistino

…..

Piastować / PiaST+oWaC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/piastować#pl

piastować (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲjaˈstɔvaʨ̑], AS: [pʹi ̯astovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) podn. opiekować się dzieckiem, troszczyć się o nie

(1.2) podn. chronić, dbać o coś

odmiana:

(1.1–2) koniugacja IV

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		piastować
czas teraźniejszy		piastuję	piastujesz	piastuje	piastujemy	piastujecie	piastują
czas przeszły	m	piastowałem	piastowałeś	piastował	piastowaliśmy	piastowaliście	piastowali
	ż	piastowałam	piastowałaś	piastowała	piastowałyśmy	piastowałyście	piastowały
	n	piastowałom	piastowałoś	piastowało
tryb rozkazujący		niech piastuję	piastuj	niech piastuje	piastujmy	piastujcie	niech piastują
czas przyszły m będę piastował, będę piastować będziesz piastował, będziesz piastować będzie piastował, będzie piastować będziemy piastowali, będziemy piastować będziecie piastowali, będziecie piastować będą piastowali, będą piastować ż będę piastowała, będę piastować będziesz piastowała, będziesz piastować będzie piastowała, będzie piastować będziemy piastowały, będziemy piastować będziecie piastowały, będziecie piastować będą piastowały, będą piastować n będę piastowało, będę piastować będziesz piastowało, będziesz piastować będzie piastowało, będzie piastować czas zaprzeszły m piastowałem był piastowałeś był piastował był piastowaliśmy byli piastowaliście byli piastowali byli ż piastowałam była piastowałaś była piastowała była piastowałyśmy były piastowałyście były piastowały były n piastowałom było piastowałoś było piastowało było forma bezosobowa czasu przeszłego piastowano tryb przypuszczający m piastowałbym, byłbym piastował piastowałbyś, byłbyś piastował piastowałby, byłby piastował piastowalibyśmy, bylibyśmy piastowali piastowalibyście, bylibyście piastowali piastowaliby, byliby piastowali ż piastowałabym, byłabym piastowała piastowałabyś, byłabyś piastowała piastowałaby, byłaby piastowała piastowałybyśmy, byłybyśmy piastowały piastowałybyście, byłybyście piastowały piastowałyby, byłyby piastowały n piastowałobym, byłobym piastowało piastowałobyś, byłobyś piastowało piastowałoby, byłoby piastowało imiesłów przymiotnikowy czynny m piastujący, niepiastujący ż piastująca, niepiastująca piastujące, niepiastujące n piastujące, niepiastujące imiesłów przymiotnikowy bierny m piastowany piastowani ż piastowana piastowane n piastowane imiesłów przysłówkowy współczesny piastując, nie piastując rzeczownik odczasownikowy piastowanie, niepiastowanie

przykłady:

(1.1) I po co to kwiecie rośnie, i dla kogo – / Żeby je wróg deptał swą przeklętą nogą? / I po co ta Wisła srebrne toczy fale – / Żeby w niej swe konie pławili Moskale! / Na co się te nasze dziewki wychowały – / Żeby dziś moskiewskie dzieci piastowały! / Oj, bracia Mazury! Krzywda nam się dzieje, / Ojcowską chudobę rozkradli złodzieje^[1].

synonimy:

(1.1–2) troszczyć się, dbać, opiekować się

wyrazy pokrewne:

rzecz. piastun m, piastunka ż, piestunka ż, piastowanie n

związki frazeologiczne:

piastować urząd / godność / stanowisko / władzę → pełnić, sprawować urząd / godność / stanowisko / władzę

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) varti

źródła:

1. ↑ Teofil Lenartowicz: Jak to na Mazowszu

…..

Pieścić / PieSC+iC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/pieścić

pieścić (język polski)

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) tulić, głaskać okazując czułość

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		pieścić
czas teraźniejszy		pieszczę	pieścisz	pieści	pieścimy	pieścicie	pieszczą
czas przeszły	m	pieściłem	pieściłeś	pieścił	pieściliśmy	pieściliście	pieścili
	ż	pieściłam	pieściłaś	pieściła	pieściłyśmy	pieściłyście	pieściły
	n	pieściłom	pieściłoś	pieściło
tryb rozkazujący		niech pieszczę	pieść	niech pieści	pieśćmy	pieśćcie	niech pieszczą
czas przyszły m będę pieścił, będę pieścić będziesz pieścił, będziesz pieścić będzie pieścił, będzie pieścić będziemy pieścili, będziemy pieścić będziecie pieścili, będziecie pieścić będą pieścili, będą pieścić ż będę pieściła, będę pieścić będziesz pieściła, będziesz pieścić będzie pieściła, będzie pieścić będziemy pieściły, będziemy pieścić będziecie pieściły, będziecie pieścić będą pieściły, będą pieścić n będę pieściło, będę pieścić będziesz pieściło, będziesz pieścić będzie pieściło, będzie pieścić czas zaprzeszły m pieściłem był pieściłeś był pieścił był pieściliśmy byli pieściliście byli pieścili byli ż pieściłam była pieściłaś była pieściła była pieściłyśmy były pieściłyście były pieściły były n pieściłom było pieściłoś było pieściło było forma bezosobowa czasu przeszłego pieszczono tryb przypuszczający m pieściłbym, byłbym pieścił pieściłbyś, byłbyś pieścił pieściłby, byłby pieścił pieścilibyśmy, bylibyśmy pieścili pieścilibyście, bylibyście pieścili pieściliby, byliby pieścili ż pieściłabym, byłabym pieściła pieściłabyś, byłabyś pieściła pieściłaby, byłaby pieściła pieściłybyśmy, byłybyśmy pieściły pieściłybyście, byłybyście pieściły pieściłyby, byłyby pieściły n pieściłobym, byłobym pieściło pieściłobyś, byłobyś pieściło pieściłoby, byłoby pieściło imiesłów przymiotnikowy czynny m pieszczący, niepieszczący ż pieszcząca, niepieszcząca pieszczące, niepieszczące n pieszczące, niepieszczące imiesłów przymiotnikowy bierny m pieszczony pieszczeni ż pieszczona pieszczone n pieszczone imiesłów przysłówkowy współczesny pieszcząc, nie pieszcząc rzeczownik odczasownikowy pieszczenie, niepieszczenie

wyrazy pokrewne:

rzecz. pieszczota ż, pieszczenie n, pieszczoch m, pieścidełko n

czas. rozpieścić

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) caress, cuddle, pet, snog
• esperanto: (1.1) karesi
• francuski: (1.1) caresser, câliner
• hawajski: (1.1) heno, hoʻoheno
• hindi: (1.1) प्यार करना
• hiszpański: (1.1) acariciar
• holenderski: (1.1) aaien
• interlingua: (1.1) caressar
• jidysz: (1.1) לאַשטשען, פּיעסטען, פּיעשטשען
• nauruański: (1.1) auwauwà
• niemiecki: (1.1) liebkosen
• portugalski: (1.1) amimar
• rosyjski: (1.1) ласкать
• slovio: (1.1) laskat
• szwedzki: (1.1) smeka
• ukraiński: (1.1) пестити
• włoski: (1.1) accarezzare

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pieścić

pieścić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pěstiti, from *pěstъ, *pěsta, *pěsto, whence Polish piasta.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʲɛɕ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

pieścić impf (perfective popieścić)

1. (transitive) to caress, to fondle
2. (archaic, transitive) to pamper, to cosset, to coddle

Conjugation

Conjugation of pieścić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		pieścić
present tense	1st	pieszczę			pieścimy
	2nd	pieścisz			pieścicie
	3rd	pieści			pieszczą
past tense	1st	pieściłem	pieściłam		pieściliśmy	pieściłyśmy
	2nd	pieściłeś	pieściłaś		pieściliście	pieściłyście
	3rd	pieścił	pieściła	pieściło	pieścili	pieściły
future tense	1st	będę pieścił1	będę pieściła1		będziemy pieścili1	będziemy pieściły1
	2nd	będziesz pieścił1	będziesz pieściła1		będziecie pieścili1	będziecie pieściły1
	3rd	będzie pieścił1	będzie pieściła1	będzie pieściło1	będą pieścili1	będą pieściły1
conditional	1st	pieściłbym	pieściłabym		pieścilibyśmy	pieściłybyśmy
	2nd	pieściłbyś	pieściłabyś		pieścilibyście	pieściłybyście
	3rd	pieściłby	pieściłaby	pieściłoby	pieściliby	pieściłyby
imperative	1st	—			pieśćmy
	2nd	pieść			pieśćcie
	3rd	niech pieści			niech pieszczą
active adjectival participle		pieszczący	pieszcząca	pieszczące	pieszczący	pieszczące
passive adjectival participle		pieszczony	pieszczona	pieszczone	pieszczeni	pieszczone
contemporary adverbial participle		pieszcząc
impersonal past		pieszczono
verbal noun		pieszczenie
1 or: będę pieścić, będziesz pieścić etc.

Synonyms

• (to caress): głaskać
• (to pamper): dogadzać
• (to coddle): rozpieszczać

Related terms

• (nouns) pieszczoch, pieszczocha, pieszczota, piastun
• (adjective) pieszczotliwy

Further reading

• pieścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pieścić in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/pěstiti&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/pěstiti.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/pěsta&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/pěsta.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/pěsto&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/pěsto.

…..

Piasta / PiaSTa

https://pl.wikipedia.org/wiki/Piasta

Piasta rowerowa Tiagra z osią

Piasta – część koła napędowego, przekładniowego lub innego elementu montowanego na wale lub osi i bezpośrednio go lub ją obejmująca. W piaście instaluje się łożyska, jeśli połączenie jest ruchowe, lub staje się ona częścią połączenia (wpustowego, wielowypustowego, klinowego, wciskowego).

Najczęściej spotyka się piasty kół (w tym rowerowych) i piasty tłoków.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/piasta

piasta (język polski)

piasta (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjasta], AS: [pʹi ̯asta], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. część koła, w którą mocuje się oś; zob. też piasta w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piasta	piasty
dopełniacz	piasty	piast
celownik	piaście	piastom
biernik	piastę	piasty
narzędnik	piastą	piastami
miejscownik	piaście	piastach
wołacz	piasto	piasty

wyrazy pokrewne:

rzecz. Piast m

przym. Piastowy, piastowski

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hub, nave
• baskijski: (1.1) abatz
• duński: (1.1) nav n, hjulnav n
• esperanto: (1.1) nabo
• francuski: (1.1) moyeu m
• niemiecki: (1.1) Nabe ż, Radnabe ż
• szwedzki: (1.1) nav n

---

UWAGA!

Widać, że Piasta trzyma całe koło, jak w garści, czyli w Pięści?

Widać, że Piasta nie jest zewnętrzną Osią / oSia” / Kołkiem / Palem, ale częścią koła i tym w co Oś / oS’ / Kołek / Pal jest włożony?

Widać, że Piasta jest jak pochwa i macica, a nie prąciem, czy inny palem, czy kołkiem w nią włożonym?

Proszę o tym pamiętać, ponieważ dalej udowodnię, że

• ofitzjalne etymologie nie są jedyne,
• a te które są, są jakie są, czyli ssą,
• doszło do niezrozumienia, pomylenia i zamiany pojęć i znaczeń, patrz np. Pestle, Piston, itp!

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/piasta#Polish

piasta

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pěstъ, from Proto-Balto-Slavic *póištum, from Proto-Indo-European *poys-tom, from *peys-, whence English piston.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʲa.sta/

Noun

piasta f

1. hub, nave (the central part of a wheel)

Declension

declension of piasta

	singular	plural
nominative	piasta	piasty
genitive	piasty	piast
dative	piaście	piastom
accusative	piastę	piasty
instrumental	piastą	piastami
locative	piaście	piastach
vocative	piasto	piasty

Further reading

• piasta in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pěstъ

Reconstruction:Proto-Slavic/pěstъ

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Indo-European *poys-tom, from *peys-.

Noun

*pěstъ m

1. pestle

Declension

Declension of *pě̃stъ (hard o-stem, accent paradigm b)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*pě̃stъ	*pě̄stà	*pě̄stì
Accusative	*pě̃stъ	*pě̄stà	*pě̄stỳ
Genitive	*pě̄stà	*pě̄stù	*pě̃stъ
Locative	*pě̄stě̀	*pě̄stù	*pě̃stěxъ
Dative	*pě̄stù	*pě̄stòma	*pě̄stòmъ
Instrumental	*pě̄stъ̀mь, *pě̄stòmь*	*pě̄stòma	*pě̃sty
Vocative	*pěste	*pě̄stà	*pě̄stì

^* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.

Related terms

• *pьxati (“to push, shove”)

• *pьšenò (“millet”)

Descendants

• East Slavic:
  • Belarusian: пе́сцік (pjéscik)
  • Russian: пест (pest), пе́стик (péstik)
  • Ukrainian: пе́стик (péstyk)

• South Slavic:
  • Slovene: pẹ́stọ, pẹ́sta

• West Slavic:
  • Czech: píst, písta
  • Polish: piasta
  • Slovak: piest
  • Sorbian:
    • Lower Sorbian: pěsta
    • Upper Sorbian: pěsta

References

• Derksen, Rick (2008), “*pě́stь”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 397
• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “пест”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/poys-tom&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/poys-tom.

---

UWAGA!

Pytania za 1000 punktów:

Jak Piasta / hub, nave (the central part of a wheel), która obejmuje Oś / Kołek, Pal, Pestle, Piston, czyli Tłuk, czy inny Tłok itp, zamieniła się w samą Oś / Kołek, Pal, Pestle, Piston, czyli Tłuk, czy inny Tłok?

Wiecie jakiego słowa i znaczenia tu wg Mię brakuje? A takiego…

---

…..

Pizda / PiZDa

https://pl.wiktionary.org/wiki/pizda

pizda (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʲizda], AS: [pʹizda], zjawiska fonetyczne: zmięk. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wulg. anat. pochwa lub srom; żeński narząd płciowy^[1]

(1.2) wulg. med. siniak, często podbite oko, ślad po pobiciu^[1]

(1.3) wulg. pejor. niezdara, ciamajda^[1]

(1.4) wulg. seks. męski odbyt (jako obiekt seksualny)

(1.5) wulg. usta

(1.6) wulg. obraź. pejor. o kobiecie^[1]

(1.7) wulg. szkoln. ocena niedostateczna^[1]

odmiana:

(1.1–7)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pizda	pizdy
dopełniacz	pizdy	pizd
celownik	piździe	pizdom
biernik	pizdę	pizdy
narzędnik	pizdą	pizdami
miejscownik	piździe	pizdach
wołacz	pizdo	pizdy

przykłady:

(1.1) Więc astrolog wziąwszy lupę, • Zajrzał raz królewnie w dupę, • Wielkim cyrklem pizdę zmierzył, • Po czym zamknął się w swej wieży.^[2]

(1.2) Ale masz pizdę pod okiem.

(1.3) Ale z ciebie jest pizda!

(1.4) W więzieniu już czekają na twoją pizdę, frajerze!

(1.5) Zaraz w pizdę dostaniesz!

(1.3,6) Co za pizda z tej nauczycielki!

(1.7) Znów dostałem pizdę z matmy!

synonimy:

(1.1) wulg. kapa, kapsko, cipa, cipka, picza, piczka, muszelka; med. wagina, pochwa, srom

(1.6) suka

antonimy:

(1.1) penis, dupa

wyrazy pokrewne:

rzecz. pizduś m, pizdryk m, piździelec m, piżdżenie n, pizganie n, rozpiżdżenie n

zdrobn. piczka ż

czas. piździć ndk., pizgać ndk., rozpiździć dk.

przym. pizdowaty, zapiździały

związki frazeologiczne:

ni w pizdę, ni w oko • w pizdu

etymologia:

pierwotnie: odbyt < prasł. *pizda (→ otwór, którym się pierdzi), utworzone od prasł. *pьzděti (→ pierdzieć,  bździć)^[3], praindoeur. *pesd-

por. kasz. pizda, dłuż. pizda, głuż. pjeza, czes. pizda, słc. pizda, białor. пізда, ros. пизда, ukr. пизда → srom kobiecy; poł. paizdă → tyłek, czes. dial. oraz st.czes. pízda → dupa^[4]

dalsze pokrewieństwo: por. prus. peisda → dupa, litew. pyzda → srom kobiecy^[5]

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cipa

• białoruski: (1.1) пізда ż
• czeski: (1.1) pizda ż
• hiszpański: (1.1) coño m
• kazachski: (1.1) ам
• litewski: (1.1) pyzda ż
• nowogrecki: (1.1) μουνί n
• rosyjski: (1.1) пизда ż
• rumuński: (1.1) pizdă
• ukraiński: (1.1) пизда ż
• włoski: (1.1) fessa ż, fica ż, fregna ż, mona ż, sorca ż, topa ż

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1 1,2 1,3 1,4} Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, s. 234, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, ISBN 83–01–14631–1, ISBN 978–83–01–14631–3.
2. ↑ Aleksander Fredro, „Baśń o trzech braciach i królewnie”
3. ↑ Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83–01–13019–9.
4. ↑ Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich.
5. ↑ Heinz Schuster-Šewc, Historisch-etymologisches Wörterbuch der ober- und niedersorbischen Sprache, Budziszyn, Ludowe nakładnistwo Domowina, 1980–1989.

Kategorie:

• polski (indeks)

---

pizda (język czeski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wulg. pizda (żeński narząd płciowy)

(1.2) wulg. pizda (wyzwisko)

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pizda	pizdy
dopełniacz	pizdy	pizd
celownik	pizdě	pizdám
biernik	pizdu	pizdy
wołacz	pizdo	pizdy
miejscownik	pizdě	pizdách
narzędnik	pizdou	pizdami

synonimy:

(1.1–2) kunda, pinda, píča

Kategorie:

• czeski (indeks)

---

pizda (język słoweński)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wulg. pizda (żeński narząd płciowy)

(1.2) wulg. pizda (ciamajda)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pizda

pizda

Czech

Etymology

From Proto-Slavic *pizda, from Proto-Balto-Slavic *pīˀsdāˀ, from Proto-Indo-European *písdeh₂.

Pronunciation

• IPA^(key): [pɪzda]

Noun

pizda f

1. (vulgar) pussy, cunt (female genitalia)
2. (vulgar, derogatory) pussy, cunt (insult)

Declension

Declension

	singular	plural
nominative	pizda	pizdy
genitive	pizdy	pizd
dative	pizdě	pizdám
accusative	pizdu	pizdy
vocative	pizdo	pizdy
locative	pizdě	pizdách
instrumental	pizdou	pizdami

Synonyms

• piča; see also vagína

Further reading

• pizda in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu

---

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pizda, from Proto-Balto-Slavic *pīˀsdāˀ, from Proto-Indo-European *písdeh₂.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʲiz.da/

Noun

pizda f

1. (vulgar) pussy, cunt (female genitalia, especially the external genitalia)
2. (vulgar, offensive) term of abuse for women
3. (vulgar, offensive) mangina; effeminate man
4. (vulgar, offensive) fuckup; loser; someone who fails at life

Declension

declension of pizda

	singular	plural
nominative	pizda	pizdy
genitive	pizdy	pizd
dative	piździe	pizdom
accusative	pizdę	pizdy
instrumental	pizdą	pizdami
locative	piździe	pizdach
vocative	pizdo	pizdy

Further reading

• pizda in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pizda in Polish dictionaries at PWN

---

Romanian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpiz.da]

Noun

pizda f

1. definite nominative/accusative singular of pizdă

---

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *pizda, from Proto-Balto-Slavic *pīˀsdāˀ, from Proto-Indo-European *písdeh₂.

Pronunciation

• IPA^(key): /pǐːzda/
• Hyphenation: piz‧da

Noun

pízda f (Cyrillic spelling пи́зда)

1. (vulgar) pussy, cunt (female genitalia)
2. (vulgar) disparaging term for a contemptible or disreputable person; scumbag, cunt

Usage notes

The term pička describes the female genitalia more accurately. Although using the term pizda in such a context is not wrong, it is generally used to describe someone’s objectionable attributes. Another similar word that is used is pica, a diminutive of both although used more flippantly or humourously.

Declension

Declension of pizda

	singular	plural
nominative	pizda	pizde
genitive	pizde	pizda
dative	pizdi	pizdama
accusative	pizdu	pizde
vocative	pizdo	pizde
locative	pizdi	pizdama
instrumental	pizdom	pizdama

Related terms

• pȉčka

---

Slovak

Etymology

From Proto-Slavic *pizda, from Proto-Balto-Slavic *pīˀsdāˀ, from Proto-Indo-European *písdeh₂.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpizda/

Noun

pizda f (genitive singular pizdy, nominative plural pizdy, genitive plural pízd, declension pattern of žena)

1. (vulgar) pussy, cunt (female genitalia)
2. (vulgar, derogatory) pussy, cunt (insult)

Declension

Declension of pizda

	singular	plural
nominative	pizda	pizdy
genitive	pizdy	pízd
dative	pizde	pizdám
accusative	pizdu	pizdy
locative	pizde	pizdách
instrumental	pizdou	pizdami

Synonyms

• piča

---

Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *pizda, from Proto-Balto-Slavic *pīˀsdāˀ, from Proto-Indo-European *písdeh₂.

Pronunciation

• IPA^(key): /pìːzda/, /píːzda/

Noun

pīzda f

1. (vulgar, slang) pussy, cunt (female genitalia)
2. (vulgar, slang, regional) ass, anus

Inflection

Feminine, a-stem
	singular	dual	plural
nominative	pīzda	pīzdi	pīzde
accusative	pīzdo	pīzdi	pīzde
genitive	pīzde	pīzd	pīzd
dative	pīzdi	pīzdama	pīzdam
locative	pīzdi	pīzdah	pīzdah
instrumental	pīzdo	pīzdama	pīzdami

Synonyms

• píčka

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pizda

Reconstruction:Proto-Slavic/pizda

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *pīˀsdāˀ, from Proto-Indo-European *písdeh₂ (“vulva”), from *h₁epi (“upon, by”) + *sed- (“to sit”) (whence also *sěděti (“to sit”)), i.e. originally an euphemism meaning „what one sits on”.

Cognate with Old Prussian peisda (“ass”), Lithuanian pyzdà and Latvian pīzda.

Noun

*pīzdà f

1. vulva

Inflection

Declension of *pīzdà (hard a-stem, accent paradigm b)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*pīzdà	*pĩzdě	*pīzdỳ
Accusative	*pīzdǫ̀	*pĩzdě	*pīzdỳ
Genitive	*pīzdỳ	*pīzdù	*pĩzdъ
Locative	*pīzdě̀	*pīzdù	*pīzdàsъ, *pīzdàxъ*
Dative	*pīzdě̀	*pīzdàma	*pīzdàmъ
Instrumental	*pīzdòjǫ, *pĩzdǫ**	*pīzdàma	*pīzdàmī
Vocative	*pizdo	*pĩzdě	*pīzdỳ

^* -asъ is the expected Balto-Slavic form but is found only in some Old Czech documents; -axъ is found everywhere else and is formed by analogy with other locative plurals in -xъ.
^** The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).

Descendants

• East Slavic:
  • Belarusian: пізда́ (pizdá)
  • Russian: пизда́ (pizdá)
  • Ukrainian: пизда́ (pyzdá)

• South Slavic:
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: пи́зда

    Latin: pízda

  • Slovene: pízda, pȋzda (tonal orthography)

• West Slavic:
  • Czech: pizda
  • Polish: pizda
  • Slovak: pizda

• Non-Slavic:
  • Romanian: pizdă

References

• Mallory, J. P.; Adams, D. Q., editors (1997) Encyclopedia of Indo-European culture, London, Chicago: Fitzroy Dearborn Publishers, page 507
• “pyzda” in Lietuvių kalbos etimologinio žodyno duomenų bazė

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/písdeh₂

Reconstruction:Proto-Indo-European/písdeh₂

Proto-Indo-European

Etymology

As suggested by Hamp 1968: from *h₁epi (“upon, by”) + *sed- (“to sit”); i.e. originally an euphemism meaning „what one sits on”. Compare *nisdós (“nest”) < *ni (“down”) + *sed- (“to sit”).

Archaic formation, but with geographically limited distribution, only to central and eastern Indo-European dialects.

Reconstruction

If the analysis as a compound is correct, the word would start with otherwise unreconstructable initial laryngeal *h₁.

Diphthong in Old Prussian peisda (“ass”) would require PIE *(h₁)peysdeh₂, and other Baltic cognates are then according to Hamp later borrowings from Slavic.

That explanation is favored by Kortlandt and Dybo, according to whom the operation of Winter’s law was blocked in clusters containing *-st-/*-sd–.

Noun

*písdeh₂ f

1. vulva

Inflection

Thematic in *-eh₂
	singular	dual	plural
nominative	*písdeh₂	*písdeh₂h₁(e)	*písdeh₂es
vocative	*písdeh₂	*písdeh₂h₁(e)	*písdeh₂es
accusative	*písdām	*písdeh₂h₁(e)	*písdeh₂m̥s
genitive	*písdeh₂s	*?	*písdeh₂oHom
ablative	*písdeh₂s	*?	*písdeh₂mos
dative	*písdeh₂ey	*?	*písdeh₂mos
locative	*písdeh₂, *písdeh₂i	*?	*písdeh₂su
instrumental	*písdeh₂h₁	*?	*písdeh₂bʰi

Descendants

• Albanian: pidh
• Balto-Slavic: *pīˀsdāˀ (long vowel by Winter’s law) or *peisdā
  • Slavic: *pizda
• Indo-Iranian: *pízdaH
  • Iranian: *pízdaH
    • Persian: پیزی‎ (pīzī, “ass,anus”)
  • Nuristani: pəṛī (< *pizdikā)

Coordinate terms

• *putós (“vulva; anus”)
• *kuts(n)ós (“vulva; anus”)
• *péses (“penis”)

• *kápr̥ (“penis”)
• *h₃pusós (“shaft; penis”)
• *kuḱis (“vulva; female pubic hair”)

References

• Mallory, J. P.; Adams, D. Q., editors (1997) Encyclopedia of Indo-European culture, London, Chicago: Fitzroy Dearborn Publishers, page 507
• Hamp, Eric P. 1968, Albanian pidh: Slavic peizd’ā́, International Journal of Slavic Linguistics and Poetics 11, 25–26
• Kortlandt, Frederik (September 14-22 1988), Remarks on Winter’s law (PDF), Studies in Slavic and General Linguistics: Dutch Contributions to the 10th International Congress of Slavists (Sofia) 11: 387–396
• Dybo, Vladimir (2002), Balto-Slavic Accentology And Winter’s Law (PDF), Studia Linguarum (Moscow: RSUH Publishers) 3: 295–515,

---

UWAGA!

As suggested by Hamp 1968: from *h₁epi (“upon, by”) + *sed- (“to sit”); i.e. originally an euphemism meaning „what one sits on”. Compare *nisdós (“nest”) < *ni (“down”) + *sed- (“to sit”).

Powrócę do tego, kiedy będę omawiał znaczenia Gniazda / G+NiaZ+Da, jako G+NieS’+C’, Z+NieS’+C’, NieS’+C’, NioS+Ka, itp. Mam nadzieję, że już widzicie, że istnieje życie poza ofitzjalnymi etymologiczeskimi fyfodami…

Wracając do Pizdy / PiZDy, to wg Mię jej źródłosłów pochodzi od tego, co jest pchane, jak Piasta / PiaSTa, czy Pięść / Pie”S’C’, co może jednocześnie i trzymać i pchać,.. a nie od srania, czy puszczania cichych bzdetów, patrz:

https://skrbh.wordpress.com/2017/11/24/76-fart-fart-czyli-pra-slowianski-pierd-pierd-czyli-znow-pra-slowianski-rdzen-rzadzi-a-tzw-prawo-raska-grimma-klania-sie-w-pas/

https://skrbh.wordpress.com/2017/11/20/75-fuck-fa-ok-czyli-skonczmy-w-koncu-z-tym-ofitzjalnym-etymologiczeskim-pieprzeniem-czyli-no-to-jak-to-bylo-pierwotnie-w-pra-slowianskim/

Zapomniałem, że pisałem już o tym dwa lata temu, ale to nic, bo nie zmieniłem zdania! 🙂

No dobra, a teraz słowa z zamienionymi znaczeniami, nawiązującymi już nie do Piasty trzymającej, ale do Pięści trzymającej i uderzającej…

---

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/pestle

pestle (język angielski)

mortar and pestle (1.1)

wymowa:

wymowa kanadyjska ^?/i

IPA: /ˈpɛsəl/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kulin. tłuczek (do moździerza)

---

UWAGA!

Widać zamianę znaczenia z trzymającej  „pochwy” na prące i tłukące „prącie”?

Ofitzjalni jęsykosnaftzy nie rozumieją, że do mielenia, gniecenia, tłuczenie służy także i Pięść i np. Pięściak i to stąd pochodzi znaczenie i słowa Pestle, czy Piston. Nie ma to związku z Piastą, która jest w sumie odpowiednikiem moździerza, czyli dzieży, co dzierży,.. jak Pięść i Piasta dzierżą, co tam se dzierżą…

Przy okazji, Dzierżyć  / DzieR+Z”yC’ i Dziergać / DzieR+GaC’ to znów kolejny przykład na oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni! 🙂

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pestle

pestle

English

A mortar and pestle with black peppercorns.

Etymology

From Middle English pestel, pestell, from Old French pestel, from Latin pistillum, from pīnsō (“pound, beat”).^[1] Doublet of pistil.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɛsəl/
• Rhymes: -ɛsəl

Noun

pestle (plural pestles)

1. A club–shaped, round-headed stick used in a mortar to pound, crush, rub or grind things.
2. (archaic) A constable‚s or bailiff‚s staff; so called from its shape.

   (Can we find and add a quotation of Chapman to this entry?)

3. The leg and leg bone of an animal, especially of a pig.

   a pestle of pork

Coordinate terms

• muddler

Verb

pestle (third-person singular simple present pestles, present participle pestling, simple past and past participle pestled)

1. (transitive) To pound, crush, rub or grind, as in a mortar with a pestle.

Related terms

• pesto
• pistil

References

1. ^ “pestle” in Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2019.

Anagrams

• steple

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/piston

piston (język angielski)

wymowa:

enPR: pĭs’tən, IPA: /ˈpɪstən/, SAMPA: /pIst@n/

wymowa amerykańska ^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) tłok (część silnika lub pompy)

odmiana:

(1.1) lp piston; lm pistons

etymologia:

wł. pistone < wł. pestare

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/piston#English

piston

English

English Wikipedia has an article on: piston

A simplified animation of a piston reciprocating.

Etymology

From French piston.

Pronunciation

• enPR: pĭs’tən, IPA^(key): /ˈpɪstən/
• Rhymes: -ɪstən

Noun

piston (plural pistons)

1. A solid disk or cylinder that fits inside a hollow cylinder, and moves under pressure (as in an engine) or displaces fluid (as in a pump)
2. (music) A valve device in some brass instruments for changing the pitch

Derived terms

• piston rod
• piston ring
• pistoning

Verb

piston (third-person singular simple present pistons, present participle pistoning, simple past and past participle pistoned)

1. (intransitive) To move up and down like a piston.

Anagrams

• Pintos, Points, Tipson, instop, opts in, pinots, pintos, pitons, points, posnit, postin

---

French

Etymology

16th century in the sense of „pestle”, borrowed from Italian pistone (15th century), from Latin pistāre, from the root pīnsō (“I crush”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pis.tɔ̃/

Noun

piston m (plural pistons)

1. piston
2. (colloquial) contact, connection

   Pour trouver un boulot par ici, il faut avoir des pistons.

   To get a job round here you need connections.

Derived terms

• pistonner

Further reading

• “piston” in le Trésor de la langue française informatisé (The Digitized Treasury of the French Language).

Anagrams

• pitons, points

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pinso#Latin

pinso

Latin

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈpin.soː/, [ˈpĩː.soː]

Etymology 1

From Proto-Indo-European *peys- (“to crush”). Cognate includes Ancient Greek πτισάνη (ptisánē, “barley”), πτίσσω (ptíssō, “to winnow, peel”); Proto-Slavonic пьшеница (pĭšenica, “wheat”); Sanskrit पिनष्टि (pinaṣṭi, “to grind”). Compare pīla, pīlum.

Verb

pīnsō (present infinitive pīnsere, perfect active pīnsuī or pīnsī, supine pīnsum or pīnsitum or pistum); third conjugation

1. I beat
2. I pound
3. I bray
4. I crush

Conjugation

Conjugation of pīnsō (third conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	pīnsō	pīnsis	pīnsit	pīnsimus	pīnsitis	pīnsunt
	imperfect	pīnsēbam	pīnsēbās	pīnsēbat	pīnsēbāmus	pīnsēbātis	pīnsēbant
	future	pīnsam	pīnsēs	pīnset	pīnsēmus	pīnsētis	pīnsent
	perfect	pīnsuī, pīnsī	pīnsuistī, pīnsistī	pīnsuit, pīnsit	pīnsuimus, pīnsimus	pīnsuistis, pīnsistis	pīnsuērunt, pīnsuēre, pīnsērunt, pīnsēre
	pluperfect	pīnsueram, pīnseram	pīnsuerās, pīnserās	pīnsuerat, pīnserat	pīnsuerāmus, pīnserāmus	pīnsuerātis, pīnserātis	pīnsuerant, pīnserant
	future perfect	pīnsuerō, pīnserō	pīnsueris, pīnseris	pīnsuerit, pīnserit	pīnsuerimus, pīnserimus	pīnsueritis, pīnseritis	pīnsuerint, pīnserint
passive	present	pīnsor	pīnseris, pīnsere	pīnsitur	pīnsimur	pīnsiminī	pīnsuntur
	imperfect	pīnsēbar	pīnsēbāris, pīnsēbāre	pīnsēbātur	pīnsēbāmur	pīnsēbāminī	pīnsēbantur
	future	pīnsar	pīnsēris, pīnsēre	pīnsētur	pīnsēmur	pīnsēminī	pīnsentur
	perfect	pīnsus or pīnsitus or pistus + present active indicative of sum
	pluperfect	pīnsus or pīnsitus or pistus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	pīnsus or pīnsitus or pistus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	pīnsam	pīnsās	pīnsat	pīnsāmus	pīnsātis	pīnsant
	imperfect	pīnserem	pīnserēs	pīnseret	pīnserēmus	pīnserētis	pīnserent
	perfect	pīnsuerim, pīnserim	pīnsuerīs, pīnserīs	pīnsuerit, pīnserit	pīnsuerīmus, pīnserīmus	pīnsuerītis, pīnserītis	pīnsuerint, pīnserint
	pluperfect	pīnsuissem, pīnsissem	pīnsuissēs, pīnsissēs	pīnsuisset, pīnsisset	pīnsuissēmus, pīnsissēmus	pīnsuissētis, pīnsissētis	pīnsuissent, pīnsissent
passive	present	pīnsar	pīnsāris, pīnsāre	pīnsātur	pīnsāmur	pīnsāminī	pīnsantur
	imperfect	pīnserer	pīnserēris, pīnserēre	pīnserētur	pīnserēmur	pīnserēminī	pīnserentur
	perfect	pīnsus or pīnsitus or pistus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	pīnsus or pīnsitus or pistus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	pīnse	—	—	pīnsite	—
	future	—	pīnsitō	pīnsitō	—	pīnsitōte	pīnsuntō
passive	present	—	pīnsere	—	—	pīnsiminī	—
	future	—	pīnsitor	pīnsitor	—	—	pīnsuntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		pīnsere	pīnsuisse, pīnsisse	pīnsūrum esse, pīnsitūrum esse, pistūrum esse	pīnsī	pīnsum esse, pīnsitum esse, pistum esse	pīnsum īrī, pīnsitum īrī, pistum īrī
participles		pīnsēns	—	pīnsūrus, pīnsitūrus, pistūrus	—	pīnsus, pīnsitus, pistus	pīnsendus, pīnsundus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		pīnsendī	pīnsendō	pīnsendum	pīnsendō	pīnsum, pīnsitum, pistum	pīnsū, pīnsitū, pistū

Derived terms

• pistor
• pistō

Related terms

• pīla
• pīlum
• pīsō

References

• pinso in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• pinso in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/piso#Latin

piso

Latin

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈpiː.soː/

Etymology 1

From pinsō.

Noun

pīsō m (genitive pīsōnis); third declension

1. mortar

Declension

Third-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	pīsō	pīsōnēs
Genitive	pīsōnis	pīsōnum
Dative	pīsōnī	pīsōnibus
Accusative	pīsōnem	pīsōnēs
Ablative	pīsōne	pīsōnibus
Vocative	pīsō	pīsōnēs

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Noun

pīsō

1. dative/ablative singular of pīsum

References

• pīso in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• piso in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
• piso in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
• piso in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper’s Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
• piso in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray

…..

Powtórzę. Nie wiem jak Wam, ale mi np. to *peys- (“to crush”) kojarzy się jakoś tak z Pięścią / Pie”S’Cia”…

Ofitzjalni jęsykosnaftzy fyfotzą znaczenie Pięści / Pie”S’Ci od słowa Pięć / Pie”C’. Zupełnie przy tym zapominają, że Pięść nie służy tylko do liczenia,.. a raczej do trzymania czegoś, np. władzy (jak PiaST), czy koła (jak PiaSTa), czy prącia, (jak PiZDa), itp.

Gołą Pięścią można też kogoś lub w coś uderzyć (Pięściarz). Można też w nią coś chwycić, np. jakiś tłuczek (Pięściak), i tym czymś tłuc, miażdżąc na miazgę, np. Proso, Pszenicę, itp.

To stąd pochodzi znaczenie i źródłosłów dla tego Pestle, itp. Co nielogiczne?

Przy okazji, co tam z tzw. palatalizacjami słowiańskimi, szczególnie z tzw. palatalizacją lechicką? Widać pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni?, patrz:

pięściak, piącha, piąstka, piąstkowanie, pięściarstwo, pięściarz. pięściarski, pięściowy. piąstkować

…..

Pięść / Pie”S’C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/pięść

pięść (język polski)

pięść (1.1)

wymowa:

IPA: [pʲjɛ̃w̃ɕʨ̑], AS: [pʹi ̯ẽũ̯ść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j  wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zaciśnięta dłoń

przykłady:

(1.1) Mocno zacisnął pięść.

wyrazy pokrewne:

rzecz. pięściak mrz, piącha, piąstka, piąstkowanie, pięściarstwo, pięściarz

przym. pięściarski, pięściowy

czas. piąstkować

związki frazeologiczne:

mieć twardą pięść • prawo pięści

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fist
• baskijski: (1.1) ukabil
• baszkirski: (1.1) йоҙроҡ
• czeski: (1.1) pěst ż
• esperanto: (1.1) pugno
• fiński: (1.1) nyrkki
• francuski: (1.1) poing m
• gruziński: (1.1) მუშტი
• hindi: (1.1) मुट्ठी
• hiszpański: (1.1) puño m
• holenderski: (1.1) vuist ż
• interlingua: (1.1) pugno
• islandzki: (1.1) hnefi m
• jidysz: (1.1) פֿויסט ż
• kataloński: (1.1) puny m
• kazachski: (1.1) жұдырық
• koreański: (1.1) 주먹
• litewski: (1.1) kumštis m
• niemiecki: (1.1) Faust m
• norweski (bokmål): neve m
• nowogrecki: (1.1) γροθιά ż
• rosyjski: (1.1) кулак m
• serbski: (1.1) песница ż
• suahili: (1.1) ngumi
• szwedzki: (1.1) näve w
• telugu: (1.1) పిడికిలి
• turecki: (1.1) yumruk
• ukraiński: (1.1) кулак m
• walijski: (1.1) dwrn m
• węgierski: (1.1) ököl
• wilamowski: (1.1) faust ż, faojst ż

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pięść

pięść

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pęstь, possibly from Proto-Indo-European *pn̥kʷ-sti (“fist”), a derivative of *pénkʷe (“five”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pʲɛ̃ɕt͡ɕ/ [pʲjɛ̝̃ĩ̯ɕt͡ɕ]

Noun

pięść f (diminutive piąstka, augmentative piącha)

1. fist (clenched hand)

Declension

declension of pięść

	singular	plural
nominative	pięść	pięści
genitive	pięści	pięści
dative	pięści	pięściom
accusative	pięść	pięści
instrumental	pięścią	pięściami
locative	pięści	pięściach
vocative	pięści	pięści

Further reading

• pięść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pięść in Polish dictionaries at PWN

…..

Pięściak / Pie”S’C+aK

https://pl.wiktionary.org/wiki/pięściak#pl

pięściak (język polski)

pięściak (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjɛ̃w̃ɕʨ̑ak], AS: [pʹi ̯ẽũ̯śćak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archeol. paleolityczne narzędzie przeważnie z krzemienia lub twardej skały mające kształt migdałowaty, sercowaty lub owalny; zob. też pięściak w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pięściak	pięściaki
dopełniacz	pięściaka	pięściaków
celownik	pięściakowi	pięściakom
biernik	pięściak	pięściaki
narzędnik	pięściakiem	pięściakami
miejscownik	pięściaku	pięściakach
wołacz	pięściaku	pięściaki

synonimy:

(1.1) tłuk pięściowy

wyrazy pokrewne:

rzecz. pięść, piąstka, pięściarz, pięściarstwo, piącha, piąstkowanie

zdrobn. pięściaczek m

przym. pięściowy, pięściarski

czas. piąstkować

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) bifaz m

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pięściak

pięściak

Polish

Polish Wikipedia has an article on: pięściak

Etymology

From pięść +‎ -ak.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʲɛ̃ɕ.t͡ɕak/

Noun

pięściak m inan

1. hand axe, biface (prehistoric stone tool)

Declension

declension of pięściak

	singular	plural
nominative	pięściak	pięściaki
genitive	pięściaka	pięściaków
dative	pięściakowi	pięściakom
accusative	pięściak	pięściaki
instrumental	pięściakiem	pięściakami
locative	pięściaku	pięściakach
vocative	pięściaku	pięściaki

Further reading

• pięściak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pięściak in Polish dictionaries at PWN

…..

Pięściarz / Pie”S’C+aR”

https://pl.wiktionary.org/wiki/pięściarz#pl

pięściarz (język polski)

wymowa:

wymowa ^?/i, IPA: [ˈpʲjɛ̃w̃ɕʨ̑aʃ], AS: [pʹi ̯ẽũ̯śćaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ę • i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. zawodnik, który uprawia pięściarstwo (boks), zwłaszcza w kontekście historycznym

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pięściarz	pięściarze
dopełniacz	pięściarza	pięściarzy
celownik	pięściarzowi	pięściarzom
biernik	pięściarza	pięściarzy
narzędnik	pięściarzem	pięściarzami
miejscownik	pięściarzu	pięściarzach
wołacz	pięściarzu	pięściarze

przykłady:

(1.1) W Circus Maximus, w dolinie pomiędzy Palatynem i Awentynem urządzane były wyścigi konne i walki pięściarzy sprowadzanych z Etrurii.

synonimy:

(1.1) bokser

wyrazy pokrewne:

rzecz. piącha ż, piąstka ż, piąstkowanie n, pięściak m, pięściarstwo m, pięść ż

czas. piąstkować ndk.

przym. pięściarski, pięściowy

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) ukabilkari
• hiszpański: (1.1) púgil m
• nowogrecki: (1.1) πυγμάχος m

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pięściarz

pięściarz

Polish

Etymology

From pięść +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʲɛ̃ɕ.t͡ɕaʂ/

Noun

pięściarz m pers (feminine pięściarka)

1. boxer, pugilist

   Synonym: bokser

Declension

declension of pięściarz

	singular	plural
nominative	pięściarz	pięściarze
genitive	pięściarza	pięściarzy/pięściarzów
dative	pięściarzowi	pięściarzom
accusative	pięściarza	pięściarzy/pięściarzów
instrumental	pięściarzem	pięściarzami
locative	pięściarzu	pięściarzach
vocative	pięściarzu	pięściarze

Related terms

• (adjective) pięściarski
• (noun) pięściarstwo

Further reading

• pięściarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pięściarz in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pęstь

Reconstruction:Proto-Slavic/pęstь

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Indo-European *pn̥kʷstis, from *pénkʷe (“five”).

Noun

*pę̑stь f

1. fist

Declension

This noun needs an inflection-table template.

Descendants

• Old Church Slavonic: пѧсть (pęstĭ) (Serbian recension)

• East Slavic:
  • Belarusian: пясць (pjascʹ)
  • Russian: пясть (pjastʹ) (запя́стье (zapjástʹje) secondary)
  • Ukrainian: [Term?] (зап’ястя (zapʺjastja) secondary)

• South Slavic:
  • Bulgarian: [Term?] (пестни́к (pestník), песни́к (pesník)secondary)
  • Macedonian: [Term?]
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: пе̏ст (pèsnica secondary)

    Latin: pȅst (пѐсница secondary)

  • Slovene: pest

• West Slavic:
  • Czech: pěst
  • Polish: pięść
  • Kashubian: pisc
  • Slovak: päsť
  • Sorbian:
    • Lower Sorbian: pěsć
    • Upper Sorbian: pjasć

References

• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “пясть”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress
• Derksen, Rick (2008), “*pęstь”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 399

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/pn̥kʷstis

Reconstruction:Proto-Indo-European/pn̥kʷstis

Proto-Indo-European

Etymology

From *pénkʷe (“five”).

Noun

*pn̥kʷstis f^[1][2]

1. fist

Descendants

• Balto-Slavic:
  • Slavic: *pę̑stь (see there for further descendants)
• Germanic: *funstiz (see there for further descendants)

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*pę̑stь”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 399
2. ^ Kroonen, Guus (2013), “funhsti-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, page 160

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/funstiz

Reconstruction:Proto-Germanic/funstiz

Proto-Germanic

Alternative forms

• *funhstiz (earlier form)

Etymology

Possibly from Proto-Indo-European *pn̥kʷstis, from *pénkʷe (“five”).^[1][2]

Alternatively from Proto-Indo-European *punǵ-s-tis, from *pewǵ- (“to punch, prick”). Cognate with Russian пясть (pjastʹ, “metacarpus, fist”), and perhaps with Latin pugnus (“fist”), Greek πυγμή (pygmí, “fist”), Lithuanian kumštis (“fist”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɸuns.tiz/

Noun

*funstiz f

1. fist

Inflection

Declension of *funstiz (i-stem)
	singular	plural
nominative	*funstiz	*funstīz
vocative	*funsti	*funstīz
accusative	*funstį	*funstinz
genitive	*funstīz	*funstijǫ̂
dative	*funstī	*funstimaz
instrumental	*funstī	*funstimiz

Descendants

• Old English: fȳst
  • Middle English: fist, fust, vust, fest, feest, vest, wyste
    • English: fist
    • Scots: fist, fyst
• Old Frisian: fēst, fest
  • North Frisian: fest
  • Saterland Frisian: Fäste
• Old Saxon: fūst
  • Middle Low German: vûst
    • German Low German: Fuust
    • Low German: Fust
    • → West Frisian: fûst
• Old Dutch: *fūst
  • Middle Dutch: vuust
    • Dutch: vuist
• Old High German: fūst
  • Middle High German: fūst, vūst, voust
    • Cimbrian: bòista
    • German: Faust
    • Hunsrik: Faust
    • Luxembourgish: Fauscht
    • Yiddish: פֿויסט‎ (foyst)

References

1. ^ Kroonen, Guus (2013), “*funhsti-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, page 160: “*pnkʷ-ti-”
2. ^ Derksen, Rick (2008), “*pęstь”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN: “*pnkʷ-s-ti-”

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Faust

Faust

German

Etymology

From Middle High German fūst, vūst, voust, from Old High German fūst, from West Germanic *funsti-, Proto-Germanic *funstiz, possibly ultimately derived from Proto-Indo-European *pénkʷe (“five”). Cognate with Dutch  vuist, Low German Fust, English fist.

Pronunciation

Noun

Faust f (genitive Faust, plural Fäuste, diminutive Fäustchen n)

1. fist

Declension

Declension of Faust

	singular			plural
	indef.	def.	noun	def.	noun
nominative	eine	die	Faust	die	Fäuste
genitive	einer	der	Faust	der	Fäuste
dative	einer	der	Faust	den	Fäusten
accusative	eine	die	Faust	die	Fäuste

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/pénkʷe

Reconstruction:Proto-Indo-European/pénkʷe

Proto-Indo-European

Etymology

Usually explained as a derivation from the words for „fist” and „finger”:

• Proto-Indo-European *pn̥kʷ-sti-s (“fist”) > Proto-Germanic *funhstiz > *funstiz (> Old English fȳst  (“fist”), Old Frisian fest (“fist”), Old High German fūst (“fist”))
• Proto-Indo-European *penkʷ-ró-s (“finger”) > Proto-Germanic *fingraz (“finger”) (> Gothic  𐍆𐌹𐌲𐌲𐍂𐍃  (figgrs, “finger”), Old Norse fingr, Old English finger, Old High German finger)

---

Ultimately all of these forms may go back to a verbal stem *penkʷ- (“to take in hand, to handle”), but which is not attested in any of the daughter languages.

---

According to Blažek (1999: 229) however, the meanings “fist”, etc. are primary.^[1] Relation has been suggested to *ponkʷ-to- (“all, whole”), possibly seen in Latin cūnctus and Hittite 𒉺𒀭𒆪𒍑 (pa-an-ku-uš, “family”), thus *pénkʷe meaning „the whole (hand)”.^[2]

Pronunciation

• (Sihler 1995): IPA^(key): [péŋ⁽ʷ⁾.kʷe]^[2]

Numeral

cardinal number

5	Previous:	*kʷetwóres
	Next:	*swéḱs

*pénkʷe

1. five

Declension

Uninflected.

Descendants

• Albanian: *penče
  • Old Albanian: pensë
    • Albanian: pesë
• Anatolian:
  • Luwian: (paⁿta)
• Armenian:
  • Old Armenian: հինգ (hing)
    • Armenian: հինգ (hing)
• Balto-Slavic: *penk-
  • Lithuanian: penki
  • Latvian: pieci
  • Old Prussian: pēnkjāi
  • Sudovian: pank
  • Slavic: *pętь (< *penkti-) (see there for further descendants)
• Celtic: *kʷenkʷe (see there for further descendants)
• Germanic: *fimf (see there for further descendants)
• Hellenic: *pénkʷe (see there for further descendants)
• Indo-Iranian: *pánča (see there for further descendants)
• Italic: *kʷenkʷe
  • Latin: quīnque
    • Vulgar Latin: *cīnque (see there for further descendants)
  • Oscan: 𐌐𐌖𐌌𐌐𐌄 (pumpe)
    • Latin: Pompēiī, Pompēius, Pontius
  • Umbrian: 𐌐𐌖𐌌𐌐𐌄 (pumpe)
• Messapic: [Term?] (penka-)
• Phrygian: πινκε (pinke)
• Tocharian: *p’äñś
  • Tocharian A: päñ
  • Tocharian B: piś

References

1. ^ Franklin E. Horowitz (1992). “On the Proto-Indo-European etymon for ‘hand’.” WORD―Journal of the International Linguistic Association, 43(3), 411-419.
2. ↑ ^{Jump up to:2.0 2.1} Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN

• Blažek, Václav. 1999. Numerals. Comparative-Etymological Analysis and their Implications. Brno: Masarykova Univerzita v Brně

---

UWAGA!

Possibly from Proto-Indo-European *pn̥kʷstis, from *pénkʷe (“five”).^[1][2]

Alternatively from Proto-Indo-European *punǵ-s-tis, from *pewǵ- (“to punch, prick”).

Usually explained as a derivation from the words for „fist” and „finger”.

Czyli wg ofitzjalnej logiki, Pięść pochodzi od Pięć, albo od Pukać, przy czym Pięć może pochodzić od Pięść. Nie napisali, że może pochodzić od Pukania Pięścią, no ale co tam. Lepiej tak, niż jakby napisali, że pochodzi od Pięty, o czym napisze w następnej części tego wpisu…

Ultimately all of these forms may go back to a verbal stem *penkʷ- (“to take in hand, to handle”), but which is not attested in any of the daughter languages.

Doprawdy?!! W następnej części tego wpisu podam te magiczne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i ich znaczenia, których ofitzjalnie nazistowskie gimby nie znajo…

Tymczasem trochę tradycyjnie już wtórnie ubezdźwięcznionych fielko-germańskich fimflakóf… 🙂

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/fimf

Reconstruction:Proto-Germanic/fimf

Proto-Germanic

Etymology

From earlier *pémpe, with an irregular consonant change from Proto-Indo-European *pénkʷe, perhaps influenced by the initial *p (as also seen in Gaulish pempe (< Proto-Celtic *kʷenkʷe) and Oscan/Umbrian 𐌐𐌖𐌌 (pumpe) (< Proto-Italic *kʷenkʷe).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɸimɸ/

Numeral

cardinal number

5	Previous:	*fedwōr
	Next:	*sehs

*fimf (ordinal *fimftô)

1. five

Derived terms

• *fimftiz
• *fimf tigiwiz

Descendants

• Old English: fīf
  • Middle English: five, fife, fif, vif, fyve
    • English: five
    • Scots: five, fif, fife, fyve
• Old Frisian: fīf
  • North Frisian:

    Föhr-Amrum, Mooring, Wiedingharde: fiiw

    Helgoland: fiuw

    Sylt: fif

  • Saterland Frisian: fieuw
  • West Frisian: fiif
• Old Saxon: fīf
  • Middle Low German: vîf
    • German Low German: fiev
    • Plautdietsch: fief
• Old Dutch: finf, uinf, vīf
  • Middle Dutch: vijf
    • Dutch: vijf
      • Afrikaans: vyf
    • Limburgish: vief
• Old High German: fimf
  • Middle High German: vünf
    • Alemannic German: foif, föif, füüf, fünf

      Alsatian: fénef, fänef, feenef

      Swabian: finf

    • Bavarian: finf

      Cimbrian: bümbe, vünve

    • Central Franconian: fönnef, fennef, fief

      Hunsrik: finnef

    • East Central German: fönff
    • German: fünf
    • Luxembourgish: fënnef
    • Rhine Franconian:
      • Pennsylvania German: fimf
    • Vilamovian: fynf
    • Yiddish: פֿינף‎ (finf)
• Old Norse: fimm
  • Icelandic: fimm
  • Faroese: fimm
  • Norwegian: fem
  • Old Swedish: fæm
    • Swedish: fem
  • Old Danish: fæm
    • Danish: fem
  • Elfdalian: fem
• Gothic: 𐍆𐌹𐌼𐍆 (fimf)
• Crimean Gothic: fyuf

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/five#Middle_English

five

English

English Wikipedia has an article on: five

English numbers ^(edit)

	50
←  4	5	6  →
Cardinal: five Ordinal: fifth Multiplier: quintuple, fivefold Distributive: quintuply

Alternative forms

• Arabic numerals: 5 (see for numerical forms in other scripts)
• Roman numerals: V

Etymology

From Middle English five, vif, fif, from Old English fīf (“five”), from Proto-Germanic *fimf (“five”) (compare West Frisian fiif, Dutch vijf, German fünf, Norwegian and Swedish fem, Icelandic fimm), from Proto-Indo-European  *pénkʷe (compare Welsh pump, Latin quinque, Tocharian A päñ, Tocharian B piś, Lithuanian penki, Russian пять (pjatʹ), Albanian pesë, pêsë, Ancient Greek πέντε (pénte), Armenian հինգ (hing), Persian پنج‎ (panj), Sanskrit पञ्च (páñca)).

The nasal *m in Proto-Germanic *fimf was lost through a sound change known as the Ingvaeonic nasal spirant law.

Pronunciation

• enPR: fīv
• (Received Pronunciation, General American) IPA^(key): /faɪv/
• (Southern American English) IPA^(key): /fäːv/
• (General Australian, General New Zealand) IPA^(key): /fɑev/
• Rhymes: -aɪv

Numeral

five

1. A numerical value equal to 5; the number following four and preceding six. This many dots: (•••••).
2. Describing a group or set with five elements.

Related terms

• fifth

(…)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pętь

Reconstruction:Proto-Slavic/pętь

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *penkti, from Proto-Indo-European *penkʷti, a derivative of *pénkʷe.

Noun

Proto-Slavic numbers 

	50
←  4	5	6  →
Cardinal: *pętь Ordinal: *pętъ

*pętь f

1. five

Declension

Declension of *pętь (consonant stem)

Case	Singular	Dual	Plural
Nominative	*pętь	—	—
Accusative	*pętь	—	—
Genitive	*pęte	—	—
Locative	*pęte	—	—
Dative	*pęti	—	—
Instrumental	*pętьjǫ	—	—
Vocative	—	—	—

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: пѧть (pętĭ)
    • Belarusian: пяць (pjacʹ)
    • Russian: пять (pjatʹ)
    • Rusyn: пять (pjatʹ)
    • Ukrainian: п’ять (pʺjatʹ)

• South Slavic:
  • Old Church Slavonic:

    Cyrillic: пѧть (pętĭ)

    Glagolitic: ⱂⱔⱅⱐ (pętĭ)

  • Bulgarian: пет (pet)
  • Macedonian: пет (pet)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: пе̑т

    Latin: pȇt

  • Slovene: pẹ̑t (tonal orthography)

• West Slavic:
  • Czech: pět
  • Kashubian: piãc
  • Polabian: pąt
  • Polish: pięć
  • Slovak: päť
  • Sorbian:
    • Lower Sorbian: pěś
    • Upper Sorbian: pjeć

…..

Pięć / Pie”C’

https://en.wiktionary.org/wiki/pięć#Polish

pięć

Polish

Polish cardinal numbers

<  4	5	6  >
Cardinal : pięć Ordinal : piąty Collective : pięcioro

Etymology

From Proto-Slavic *pętь, from Proto-Indo-European *pénkʷe.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʲɛɲt͡ɕ/
• Homophone: piędź

Numeral

pięć

1. five

Declension

declension of pięć

Coordinate terms

Cardinal numbers from 0 to 49

	—0	—1	—2	—3	—4	—5	—6	—7	—8	—9
0—	zero	jeden	dwa	trzy	cztery	pięć	sześć	siedem	osiem	dziewięć
1—	dziesięć	jedenaście	dwanaście	trzynaście	czternaście	piętnaście	szesnaście	siedemnaście	osiemnaście	dziewiętnaście
2—	dwadzieścia	dwadzieścia jeden	dwadzieścia dwa	dwadzieścia trzy	dwadzieścia cztery	dwadzieścia pięć	dwadzieścia sześć	dwadzieścia siedem	dwadzieścia osiem	dwadzieścia dziewięć
3—	trzydzieści	trzydzieści jeden	trzydzieści dwa	trzydzieści trzy	trzydzieści cztery	trzydzieści pięć	trzydzieści sześć	trzydzieści siedem	trzydzieści osiem	trzydzieści dziewięć
4—	czterdzieści	czterdzieści jeden	czterdzieści dwa	czterdzieści trzy	czterdzieści cztery	czterdzieści pięć	czterdzieści sześć	czterdzieści siedem	czterdzieści osiem	czterdzieści dziewięć

Further reading

• pięć in Polish dictionaries at PWN

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/pięć

pięć (język polski)

pięć (1.1) sów

pięć (2.1)

wymowa:

IPA: [pʲjɛ̇̃ɲʨ̑], AS: [pʹi ̯ė̃ńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • i → j , wymowa ^?/i

homofon: piędź

znaczenia:

liczebnik główny (porządkowy: piąty • zbiorowy: pięcioro)

(1.1) mat. liczba 5

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) mat. cyfra 5

(2.2) pot. jedna z ocen w czterostopniowej i sześciostopniowej szkolnej skali ocen, ocena bardzo dobra^[1][2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) rzad. D. lm od: pięcie (się)

odmiana:

(1.1) por. uwagi;

przypadek	mos	nmos
mianownik	pięciu (+ D.)	pięć (+ D.)
dopełniacz	pięciu
celownik	pięciu
biernik	pięciu (+ D.)	pięć (+ D.)
narzędnik	pięcioma
miejscownik	pięciu
wołacz	pięciu (+ D.)	pięć (+ D.)
w złożeniach: pięcio-

(3.1) zob. pięcie

przykłady:

(1.1) W teleturnieju udział brało pięciu panów i pięć pań.

(1.1) Już jest za pięć dwunasta.

(2.1) Pięćdziesiąt jest zapisywane jako pięć–zero.

(2.2) Dostałem dziś w szkole pięć ze sprawdzianu z matmy.

składnia:

(1.1) pięć + D. / pięciu + D.

synonimy:

(1.1) zapis arabski: 5, zapis rzymski: V

wyrazy pokrewne:

rzecz. piątka ż, piątek mrz, pięciornik mrz, piątak mos/mrz, piona ż, piąteczek mrz, pięcioraczki nmos

przym. piąty, piątkowy

licz. pięcioro

przedr. pięcio-

wykrz. piona

związki frazeologiczne:

brak piątej klepki • mieć swoje pięć minut • mówić piąte przez dziesiąte • ni w pięć, ni w dziewięć • piąte koło u wozu • słuchać piąte przez dziesiąte • za pięć dwunasta • zamawiacz pięciu piw • znać jak swoje pięć palców

etymologia:

(1.1) prasł. pętь^[3] < praindoeur. pénkʷe • por. pali pañca, sanskr. पञ्च

uwagi:

(1.1) dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego forma mianownika przyjmuje postać dopełniacza („pięciu”; por. przykład)

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 5

(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: piątka

źródła:

1. ↑  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. ↑  Hasło pięć w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. ↑ Janusz Strutyński, Elementy gramatyki historycznej języka polskiego, wyd. dziewiąte, Wydawnictwo Tomasz Strutyński, Kraków 2002, s. 33.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/pewǵ-

Reconstruction:Proto-Indo-European/pewǵ-

Proto-Indo-European

Etymology

Probably not related to *pewḱ- (“pine”).^[1]

Root

*pewǵ-^[1][2][3][4]

1. to punch, fist-fight
2. to prick, poke, stab

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *pewǵ-

• (possibly) *puǵ-eh₂yéti
  • Germanic: *fukkōną (“to strike, copulate”) (see there for further descendants)
• *pu-né-ǵ-ti ~ *pu-n-ǵ-énti (nasal-infix present)^[2]
  • Italic: *pungō (“to prick, sting”)
    • Latin: pungō
• *puǵ-i-h₃onh₂-
  • Italic: *pūgjō
    • Latin: pūgiō (“dagger”)
• *puǵ-l̥^[1]
  • Italic: *pugil
    • Latin: pugil (“boxer, fist-fighter”)
• *puǵ-méh₂
  • Hellenic: *pugmā́
    • Ancient Greek: πυγμή (pugmḗ, “fist, fist-fight”)
• *puǵ-nós^[2]
  • Italic: *pugnos
    • Latin: pugnus (“fist”)
• *puǵ-s
  • Hellenic: *púks
    • Ancient Greek: πύξ (púx, “with fists, in a fist-fight”)
• *puǵ-teh₂ts
  • Hellenic: *púktāts
    • Ancient Greek: πύκτης (púktēs, “boxer, fist-fighter”)
• (possibly) *pu-n-ǵ-stis
  • Balto-Slavic:
    • Slavic: *pęstь (“fist”)
  • Germanic: *funstiz (“fist”) (< *funkstiz) (see there for further descendants)

See also

• *peyḱ-

References

1. ↑ ^{Jump up to:1.0 1.1 1.2} Beekes, Robert S. P. (2010), “πυγμή”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1254: “*puḱ, *puǵ- ‚sting’”
2. ↑ ^{Jump up to:2.0 2.1 2.2} De Vaan, Michiel (2008), “pungō”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 499: “*pu-n(e)g/k-”
3. ^ “pugnacious” in the Collins English Dictionary: “*peuĝ-, to punch”
4. ^ Mallory, J. P.; Adams, D. Q. (2006), “*peug- ‚prick, poke’”, in The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world, Oxford University Press, page 377

---

UWAGA!

Ponownie przypominam, że pisałem już o tym tu:

https://skrbh.wordpress.com/2017/11/20/75-fuck-fa-ok-czyli-skonczmy-w-koncu-z-tym-ofitzjalnym-etymologiczeskim-pieprzeniem-czyli-no-to-jak-to-bylo-pierwotnie-w-pra-slowianskim/

W drugiej części udowodnię, że ofitzjalni jęsykosnaftzy nie rozróżniają Pięści, Piędzi, Pięć, Pięty, Pęciny, tego, czy tamtego Pędu, itd.