208 Paść, Pasza, Paszcza, Pastwić, Pastwisko, Pastuch, Pastuszek, Pasterz, Pastor, Father i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni

pastor (1.1)

…..

Tak jak poprzednio i tym razem też nigdzie nie natrafiłem na Pra-Słowiański wtórnie ubezdźwięczniony kfiad fafroki. Nie szkodzi, bo ponownie znalazłem tradycyjnie już wtórnie ubezdźwięcznione fielko-giermańskie i inne prześmiszne fiflaki.

Dodatkowo i zupełnie niespodziewanie zrozumiałem dlaczego My Słowianie mamy naszych Ojców, jako Ojców,.. a nie jak cała wtórnych reszta… podstępnych Pastuchów, wodzących swe Łowiecki na pokuszenie i pokuszanie…

Czy brak słowa opisującego pojęcie „ojca” tłumaczy fielko-germański stres pourazowy i ciągłe niezrozumienie informacji zawartych w ofitzjalnie zgromadzonych danych?

Pewno nie, a to co mam na myśli, to jest zwyczajnie fielko-germańska tradycja kłamstwa i zniszczenia, patrz:

https://skrbh.wordpress.com/2019/10/04/204-skribh-933-prof-zybertowicz-w-berlinie-trzeba-wprowadzic-terminy-antypolonizm-i-polonofobia-do-obiegu-publicznego-w-wielu-krajach/

https://skrbh.wordpress.com/2019/09/01/198-000-lat-pra-slowianszczyzny-pochodzenie-pra-slowian-wedlug-skrbh-szkic-wstepu-i-podstaw-wspolczesnosci/

Cokolwiek. Zapowiadam, że o zagadnieniu „braku ojca”, rzekomego odtfoszonego tzw. PIE jako *átta napiszę oddzielny wpis. To ofitzjalne odtfoszenie jest uroczo wyjątkowo niespójne, patrz rzekomy brak dźwięku zapisywanego znakiem a w tym odtfoszonym tzw. PIE, itp! 🙂

Dodatkowo i w nawiązaniu do poprzedniego wpisu, zastanawia Mię znów brak przykładów zajścia tzw. palatalizacji słowiańskich, patrz występowanie jednoczesne postaci rdzeni PSC i PST.

Czy nie jest aby tak, że zgodnie z ofitzjalna wykładnią w j. polskim / lechickim / zachodnio-słowiańskim, nie powinna istnieć tylko postać rzekomo wtórnie udźwięczniona, jak PSC, hm? 😈

Na osłodę wierszyk, który powtórzę niekumatym pod koniec tego wpisu…

Pieśń Ubezdźwięcznionych Kozłów, czyli Wtórny Pastuch jako Pastor Father

Poszczący Pasterz na Pastwisku Po Środku Pustej Puszczy,
Pastwił się wolno Puszczając nad Przepaścią Łowieckę w Dal Dołu Przepastnej Paszczy.

Następnie Drogą przez Las, Spiesznie Pieszo Piechotą Odszedł był Niepyszny,
Pchając z Trudem Swój Pustynny Zwój na Znój i Zatracenie.

Wtórował mu Przy Tym Zastępów Chmar Cały Chór,
Po Słowiańsku, Jednocześnie Obopólnie na Wspak Dźwięcznie i Bezdźwięcznie.

Inne tytuły tego wpisu:

208 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 05

208 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 16

Przypominam, że o Paszczy / PaS”+C”y , Przepaści / PR”e+PaS’+Ci, itp. pisałem ostatnio.

Przypomnę jeszcze także i taki wpis:

https://skrbh.wordpress.com/2018/11/14/148-pra-slowianskie-zrodloslowy-dla-tzw-starogreckiego-slowa-tragedia-tragedia/

…..

Pasać / PaS+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/pasać#pl

pasać (język polski)

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) paść zwierzęta co pewien czas, wiele razy

czasownik zwrotny niedokonany pasać się

(1.1) korzystać wielokrotnie z pastwiska, jeść tam trawę

wyrazy pokrewne:

rzecz. pasterz mzw/mos, pasterstwo n, pastuszek mos, pasanie n, pasterka ż

przym. pasterski

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) hüten; (2.1) weiden

…..

Paść / PaS’+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/paść

paść (język polski)

jeleń pasie się (3.1)

wymowa:

IPA: [paɕʨ̑], AS: [paść] wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) doglądać zwierząt pożywiających się na łące

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. padać)

(2.1) zob. padać

czasownik zwrotny niedokonany paść się (dk. brak)

(3.1) o zwierzętach: pożywiać się trawą na łące

(3.2) przen. o ludziach: jeść w nadmiernych ilościach

rzeczownik, rodzaj żeński

(4.1) gw. (Bukowina) pułapka na myszy^[1]

odmiana:

(1.1) koniugacja XI

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		paść
czas teraźniejszy		pasę	pasiesz	pasie	pasiemy	pasiecie	pasą
czas przeszły	m	pasłem	pasłeś	pasł	paśliśmy	paśliście	paśli
	ż	pasłam	pasłaś	pasła	pasłyśmy	pasłyście	pasły
	n	pasłom	pasłoś	pasło
tryb rozkazujący		niech pasę	paś	niech pasie	paśmy	paście	niech pasą
pozostałe formy czas przyszły m będę pasł, będę paść będziesz pasł, będziesz paść będzie pasł, będzie paść będziemy paśli, będziemy paść będziecie paśli, będziecie paść będą paśli, będą paść ż będę pasła, będę paść będziesz pasła, będziesz paść będzie pasła, będzie paść będziemy pasły, będziemy paść będziecie pasły, będziecie paść będą pasły, będą paść n będę pasło, będę paść będziesz pasło, będziesz paść będzie pasło, będzie paść czas zaprzeszły m pasłem był pasłeś był pasł był paśliśmy byli paśliście byli paśli byli ż pasłam była pasłaś była pasła była pasłyśmy były pasłyście były pasły były n pasłom było pasłoś było pasło było forma bezosobowa czasu przeszłego pasiono tryb przypuszczający m pasłbym, byłbym pasł pasłbyś, byłbyś pasł pasłby, byłby pasł paślibyśmy, bylibyśmy paśli paślibyście, bylibyście paśli paśliby, byliby paśli ż pasłabym, byłabym pasła pasłabyś, byłabyś pasła pasłaby, byłaby pasła pasłybyśmy, byłybyśmy pasły pasłybyście, byłybyście pasły pasłyby, byłyby pasły n pasłobym, byłobym pasło pasłobyś, byłobyś pasło pasłoby, byłoby pasło imiesłów przymiotnikowy czynny m pasący, niepasący ż pasąca, niepasąca pasące, niepasące n pasące, niepasące imiesłów przymiotnikowy bierny m pasiony pasieni ż pasiona pasione n pasione imiesłów przysłówkowy współczesny pasąc, nie pasąc rzeczownik odczasownikowy pasienie, niepasienie

(2.1)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		paść
czas przyszły prosty		padnę	padniesz	padnie	padniemy	padniecie	padną
czas przeszły	m	padłem	padłeś	padł	padliśmy	padliście	padli
	ż	padłam	padłaś	padła	padłyśmy	padłyście	padły
	n	padłom	padłoś	padło
tryb rozkazujący		niech padnę	padnij	niech padnie	padnijmy	padnijcie	niech padną
pozostałe formy czas zaprzeszły m padłem był padłeś był padł był padliśmy byli padliście byli padli byli ż padłam była padłaś była padła była padłyśmy były padłyście były padły były n padłom było padłoś było padło było forma bezosobowa czasu przeszłego padnięto tryb przypuszczający m padłbym, byłbym padł padłbyś, byłbyś padł padłby, byłby padł padlibyśmy, bylibyśmy padli padlibyście, bylibyście padli padliby, byliby padli ż padłabym, byłabym padła padłabyś, byłabyś padła padłaby, byłaby padła padłybyśmy, byłybyśmy padły padłybyście, byłybyście padły padłyby, byłyby padły n padłobym, byłobym padło padłobyś, byłobyś padło padłoby, byłoby padło imiesłów przysłówkowy uprzedni padłszy rzeczownik odczasownikowy padnięcie, niepadnięcie

(3.1–2) koniugacja XI

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		paść się
czas teraźniejszy		pasę się	pasiesz się	pasie się	pasiemy się	pasiecie się	pasą się
czas przeszły	m	pasłem się	pasłeś się	pasł się	paśliśmy się	paśliście się	paśli się
	ż	pasłam się	pasłaś się	pasła się	pasłyśmy się	pasłyście się	pasły się
	n	pasłom się	pasłoś się	pasło się
tryb rozkazujący		niech się pasę	paś się	niech się pasie	paśmy się	paście się	niech się pasą
pozostałe formy czas przyszły m będę się pasł, będę się paść będziesz się pasł, będziesz się paść będzie się pasł, będzie się paść będziemy się paśli, będziemy się paść będziecie się paśli, będziecie się paść będą się paśli, będą się paść ż będę się pasła, będę się paść będziesz się pasła, będziesz się paść będzie się pasła, będzie się paść będziemy się pasły, będziemy się paść będziecie się pasły, będziecie się paść będą się pasły, będą się paść n będę się pasło, będę się paść będziesz się pasło, będziesz się paść będzie się pasło, będzie się paść czas zaprzeszły m pasłem się był pasłeś się był pasł się był paśliśmy się byli paśliście się byli paśli się byli ż pasłam się była pasłaś się była pasła się była pasłyśmy się były pasłyście się były pasły się były n pasłom się było pasłoś się było pasło się było forma bezosobowa czasu przeszłego pasiono się tryb przypuszczający m pasłbym się, byłbym się pasł pasłbyś się, byłbyś się pasł pasłby się, byłby się pasł paślibyśmy się, bylibyśmy się paśli paślibyście się, bylibyście się paśli paśliby się, byliby się paśli ż pasłabym się, byłabym się pasła pasłabyś się, byłabyś się pasła pasłaby się, byłaby się pasła pasłybyśmy się, byłybyśmy się pasły pasłybyście się, byłybyście się pasły pasłyby się, byłyby się pasły n pasłobym się, byłobym się pasło pasłobyś się, byłobyś się pasło pasłoby się, byłoby się pasło imiesłów przymiotnikowy czynny m pasący się, niepasący się ż pasąca się, niepasąca się pasące się, niepasące się n pasące się, niepasące się imiesłów przysłówkowy współczesny pasąc się, nie pasąc się rzeczownik odczasownikowy pasienie się, niepasienie się

synonimy:

(1.1) wypasać

(2.1) zob. padać

wyrazy pokrewne:

(1.1, 3.1–2)

rzecz. pastwisko n, pasza ż, wypasanie n, wypas m, spasanie n

czas. pasać ndk., wypasać ndk., spasać ndk., spaść dk.

przym. pastwiskowy

rzecz. opad m, padlina ż, zapadlisko n, padanie n

związki frazeologiczne:

paść na podatny grunt

etymologia:

---

(1.1, 3.1–2) prasł. *pasti, prasł. *pasǫ → ‚pilnować, doglądać bydła na pastwisku, paść, wypasać’^[2]

---

tłumaczenia:

(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: padać

• angielski: (1.1) pasture, graze
• dolnołużycki: (1.1) pasć
• rosyjski: (1.1) пасти; (3.1) пастись
• szwedzki: (1.1) beta
• ukraiński: (1.1) пасти

źródła:

1. ↑ Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 161; dostęp: 26 listopada 2018.
2. ↑  Hasło paść w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

---

UWAGA!

Wiele musiało się zmienić, żeby wszystko zostało po staremu, patrz odtfoszone Pra-Słowiańskie *pasti i *pasǫ i współczesne Paść / PaS’C’, Pasą / PaSa”, Pasę / PaSe”, czy Pasuję / PaS+o’Je”, itp… i np. Piasta / PiaS+Ta, Pastwa / PaS+TWa, itp., patrz:

https://skrbh.wordpress.com/2019/09/28/203-peys-piasta-piescic-pizda-piesc-piec-piedz-pieta-petac-i-inne-dowody-na-pierwotna-obocznosc-pra-slowianskich-rdzeni-01/

Przypominam, że o tzw. dźwiękach nosowych, czy innych nosówkach miałem już namiętną wymianę zdań… i mogę ją zacytować jak trzeba… i nie będę obawiał się tego użyć… 🙂

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/paść#Polish

paść

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /paɕt͡ɕ/

Etymology 1

---

From Proto-Slavic *pasti (“fall”) (stem *pad–)

---

Verb

paść pf (imperfective padać)

1. to fall; to drop

   Chłopi padli na kolana przed królem.

   The peasants dropped to their knees before the king.

   Promienie światła padły na taflę jeziora.

   Rays of light fell on the surface of the lake.

2. to strike; to overwhelm (of a negative emotion)

   Padł na niego strach.

   He was struck by fear.

3. to be brought up; to be mentioned, said or asked

   Podczas negocjacji padła suma 30 milionów euro.

   During the negotiations, a sum of 30 million euros was mentioned.

4. to occur (used in reference to records and lottery wins)

   Na wczorajszym meczu padł rekord frekwencji.

   Yesterday’s match saw a record attendance.

5. (colloquial) to lose it; to be very surprised or amused

   Padłem, jak go zobaczyłem w tym przebraniu.

   I lost it when I saw him in that costume.

6. (colloquial) to die; to stop working

   Właśnie padł mi telefon.

   My phone just died.

Conjugation

Conjugation of paść pf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or n or f
infinitive		paść
future tense	1st	padnę			padniemy
	2nd	padniesz			padniecie
	3rd	padnie			padną
past tense	1st	padłem	padłam		padliśmy	padłyśmy
	2nd	padłeś	padłaś		padliście	padłyście
	3rd	padł	padła	padło	padli	padły
conditional	1st	padłbym	padłabym		padlibyśmy	padłybyśmy
	2nd	padłbyś	padłabyś		padlibyście	padłybyście
	3rd	padłby	padłaby	padłoby	padliby	padłyby
imperative	1st	niech padnę			padnijmy
	2nd	padnij			padnijcie
	3rd	niech padnie			niech padną
anterior adverbial participle		padłszy
impersonal past		padnięto
verbal noun		padnięcie

Synonyms

• (fall): upaść
• (overwhelm): ogarnąć, pochłonąć

See also

• padnięty
• paść ofiarą
• paść trupem

Etymology 2

---

From Proto-Slavic *pasti (“pasture, herd, feed”) (stem *pas-), from Proto-Indo-European *peh₂– (“to protect”).

---

Verb

paść impf

1. to feed an animal

   Jaś poszedł paść konie.

   Johnny went to feed the horses.

2. (reflexive) to graze, to feed oneself

   Konie pasły się pod lasem.

   The horses were grazing near the forest.

Conjugation

Conjugation of paść impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		paść
present tense	1st	pasę			pasiemy
	2nd	pasiesz			pasiecie
	3rd	pasie			pasą
past tense	1st	pasłem	pasłam		paśliśmy	pasłyśmy
	2nd	pasłeś	pasłaś		paśliście	pasłyście
	3rd	pasł	pasła	pasło	paśli	pasły
future tense	1st	będę pasł1	będę pasła1		będziemy paśli1	będziemy pasły1
	2nd	będziesz pasł1	będziesz pasła1		będziecie paśli1	będziecie pasły1
	3rd	będzie pasł1	będzie pasła1	będzie pasło1	będą paśli1	będą pasły1
conditional	1st	pasłbym	pasłabym		paślibyśmy	pasłybyśmy
	2nd	pasłbyś	pasłabyś		paślibyście	pasłybyście
	3rd	pasłby	pasłaby	pasłoby	paśliby	pasłyby
imperative	1st	—			paśmy
	2nd	paś			paście
	3rd	niech pasie			niech pasą
active adjectival participle		pasący	pasąca	pasące	pasący	pasące
passive adjectival participle		pasiony	pasiona	pasione	pasieni	pasione
contemporary adverbial participle		pasąc
impersonal past		pasiono
verbal noun		pasienie
1 or: będę paść, będziesz paść etc.

Synonyms

• karmić

Further reading

• paść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• paść in Polish dictionaries at PWN

---

UWAGA!

Jak niby rozumieć to:

From Proto-Slavic *pasti (“fall”) (stem *pad–) / *pasti (“pasture, herd, feed”) (stem *pas-), from Proto-Indo-European *peh₂– (“to protect”).

Spróbuję zapisać to takim wzorem: PSC/T<PD/S<Pe?a, hdzie tzw. laryngał h₂ rzekomo miał niby „kolorować” gardłowo coś tam, do dźwięku zapisywanego znakiem a, o ile rozumiem tzw. teorię laryngalną J. Kuryłowicza…

https://en.wikipedia.org/wiki/Laryngeal_theory

… o ile jest ona w ogóle prawdziwa, patrz:

https://www.academia.edu/5129376/The_Saussure_effect_

The “Saussure effect”

Miguel Carrasquer Vidal, November 2013.

(…)
The existence of the Saussure effect was recently denied by Tijmen Pronk and Lucien van Beek, in two papers published in JIES 39, 2011. The problem with the “Saussure effect”, as rightly pointed out by Pronk and van Beek, is that no phonetical rationale had ever been given for its working. Why would the laryngeal have been lost only in the neighbourhood of *o, and only in the two environments in question (HRo- and -oRHC -)? Pronk:

“The phonetic improbability of the Saussure Effect thus invokes skepticism about its reality and warrants another look at the data”.

As argued by Kümmel 2012, and independently by myself (Carrasquer Vidal 2013, originally formulated ca. 2003, inspired by Collinge’s mention of a paper by Viredaz from 1983), there is a phonetic rationale for the Saussure effect, as there is for Brugmann’s law in Indo-Iranian and the peculiar developments of *o in Tocharian and Anatolian: PIE *o was originally a long vowel *.If *o was a long vowel, that immediately explains why no syllabic reflex of the laryngeal arose in Greek, Latin, Celtic or Sanskrit. We have * > *torh1mos vs. * > *terə1trom, with the extra mora in the first form preventing the vocalization of the laryngeal. The laryngeal itself was not lost as a consequence of the Saussure effect: it was lost later as part of the general loss of laryngealsin non-Anatolian IE.

This has the following consequences for the alleged examples of the Saussure effect in the Indo-European languages:

1.
The examples from Greek, Italic, Celtic and Sanskrit should be considered legitimate (provided, of course, that the etymologies are correct, or at least plausible). We can also expect to find additional examples in Armenian.

2.
The examples from Hittite (Anatolian) cannot be valid instances of the Saussure effect, which does not cause loss of the laryngeal. Laryngeal vocalization (which is the process that the Saussure effect works upon) is not even attested in Anatolian (Melchert 1994 1).

3.
The examples from Balto-Slavic cannot be valid: the Saussure effect does not cause loss of the laryngeal. On the other hand, Balto-Slavic can provide good evidence for the Saussure effect in the form of *-oRHC -sequences subject to Hirt’s law (as opposed to failure of Hirt’slaw in *-eRHC – > *-eRəC -)
(…)
The case of píemuo ‘shepherd’ may be taken as diagnostic for my reinterpretation of the Saussure effect. The ictus was on the suffix in PIE (* n), but in Balto-Slavic the stress was retracted to the initial syllable by Hirt’s law. (…)

https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/00437956.1954.11659528

Internal Reconstruction of Pre-Indo-European Word-Forms

Carl Hj. Borgström
To cite this article: Carl Hj. Borgström (1954) Internal Reconstruction of Pre-Indo-European WordForms, WORD, 10:2-3, 275-287, DOI: 10.1080/00437956.1954.11659528

https://b-ok.org/book/2649644/5fd8b0

Introduction to the ‚Laryngeal Theory’

Fredrik Otto Lindeman

According to the „Laryngeal Theory,” Indo-European language–the putative ancestor of Celtic, Germanic, Balto-Slavic, Greek, Armenian, Indo-Iranian, and many other languages–possessed certain consonants called „laryngeals.” Although one or two of these consonants live on in Anatolian Indo-European languages, „laryngeals” survive only as vestiges in the non-Anatolian Indo-European language family. This manual guides readers through the complexities of the „Laryngeal Theory,” offering a clear and consistent introduction to an important aspect of Indo-European language studies. Casting new light on the phonologic system of Early Indo-European, the book will be welcomed by specialists as well as scholars and students of general linguistic theory.

Będę się kłócił w przyszłości, co do rzeczywistego istnienia tych jakichś tzw. laryngałów,.. oszczegam już teraz… Całe to odtfoszone *peh₂– (“to protect”) no to typowym przykładem jest na działanie tzw. rough breathing, czyli PaS’+C’ , czy PaS+aC’ było tym pierwotnym stanem…

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pasti

Reconstruction:Proto-Slavic/pasti

Proto-Slavic

Etymology 1

From Proto-Balto-Slavic *pā́ˀstei, from Proto-Indo-European *péh₂sti, the s-present extension of *peh₂– (“to protect”).

Verb

*pasti impf^[1][2]

1. to pasture
2. to herd

Inflection

Conjugation of *pasti (impf., -C-, _/ox-aorist, accent paradigm c)

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*pasenьje	*pasti	*pastъ	*paslъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*pasenъ	*pasomъ
Active	*pasъ	*pasy

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*pas(ox)ъ	*pase	*pase	*pasǫ	*paseši	*pasetь
Dual	*pas(ox)ově	*pas(e/os)ta	*pas(e/os)te	*pasevě	*paseta	*pasete
Plural	*pas(ox)omъ	*pas(e/os)te	*pasǫ, *pasošę	*pasemъ	*pasete	*pasǫtь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*pasěaxъ	*pasěaše	*pasěaše	—	*pasi	*pasi
Dual	*pasěaxově	*pasěašeta	*pasěašete	*pasěvě	*pasěta	—
Plural	*pasěaxomъ	*pasěašete	*pasěaxǫ	*pasěmъ	*pasěte	—

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: пасти (pasti)
    • Belarusian пасці (pasci)
    • Russian: пасти́ (pastí)
    • Ukrainian: па́сти (pásty)
• South Slavic:
  • Old Church Slavonic:

    Cyrillic: пасти (pasti)

    Glagolitic: [Term?]

  • Bulgarian: паса́ (pasá)
  • Macedonian: пасе (pase)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: па̏сти

    Latin: pȁsti

    • Chakavian (Vrgada): pȁsti
    • Chakavian (Hvar): pȁst, pȁs
  • Slovene: pásti (tonal orthography)
• West Slavic:
  • Czech: pást
  • Polish: paść
  • Slovak: pásť
  • Sorbian:
    • Upper Sorbian: pasć
    • Lower Sorbian: pasć

Further reading

• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “пасу́”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress

Etymology 2

From Proto-Balto-Slavic *pṓˀstei, from Proto-Indo-European *ped–.

Verb

*pàsti pf^[3][4]

1. to fall

Inflection

Conjugation of *pasti (perf., -C-, _/ox-aorist, accent paradigm a)

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*padenьje	*pasti	*pastъ	*padlъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*padenъ	—
Active	*padъ	—

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*pad(ox)ъ	*pade	*pade	*padǫ	*padeši	*padetь
Dual	*pad(ox)ově	*pad(e/os)ta	*pad(e/os)te	*padevě	*padeta	*padete
Plural	*pad(ox)omъ	*pad(e/os)te	*padǫ, *padošę	*pademъ	*padete	*padǫtь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	—	—	—	—	*padi	*padi
Dual	—	—	—	*paděvě	*paděta	—
Plural	—	—	—	*paděmъ	*paděte	—

Notes:
• In perfective verbs, present expresses future

Derived terms

• *pàdati (“to fall, to collapse”)
• *pastь (“fall, trench, mouth”)
• *padъ (“fall”)
  • *sъpadъ (“decline”)
  • *zapadъ (“west”)
• *padъkъ (“fading, seizure”)
• *padežь (“case”)

Related terms

• *pěšь (“pedestrian”)
• *pěxota (“infantry”)
• *podъ (“floor”)
• *podьlъ (“vile, sneaky”)

Descendants

• East Slavic:
  • Belarusian: па́сці (pásci)
  • Russian: пасть (pastʹ)
  • Ukrainian: па́сти (pásty)
• South Slavic:
  • Old Church Slavonic:

    Cyrillic: пасти (pasti)

    Glagolitic: [Term?]

  • Bulgarian: па́дна (pádna)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: па̏сти

    Latin: pȁsti

    • Chakavian (Vrgada): pȁsti
    • Chakavian (Orbanići): pȁs
  • Slovene: pásti (tonal orthography)
• West Slavic:
  • Old Czech: pásti
  • Polish: paść

Further reading

• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “паду́”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*pasti I”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 392: “v. (c) ‘pasture, herd’”
2. ^ Olander, Thomas (2001), “²pasti: pasǫ pasetь”, in Common Slavic accentological word list, Copenhagen: Editiones Olander: “c (SA 209, 252; PR 139)”
3. ^ Derksen, Rick (2008), “*pàsti II”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 392: “v. ‘fall’”
4. ^ Olander, Thomas (2001), “¹pasti: padǫ padetь”, in Common Slavic accentological word list, Copenhagen: Editiones Olander: “a (SA 208; PR 139)”

---

UWAGA!

No to w końcu jak jest i co od czego niby powstało, PS od PH₂, czy PD, patrz:

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pasti

Reconstruction:Proto-Slavic/pasti

Proto-Slavic

Etymology 1

from Proto-Indo-European *péh₂sti, the s-present extension of *peh₂– (“to protect”)

Etymology 2

from Proto-Balto-Slavic *pṓˀstei, from Proto-Indo-European *ped–

czy odwrotnie PD od PS, patrz:

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/padati

Reconstruction:Proto-Slavic/padati

Proto-Slavic

Etymology

From *pàsti (“to fall”) +‎ *-ati, regionally *pàsti (“to fall”) +‎ *-jati. Per Derksen, an example of Winter’s law.

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/péh₂sti

Reconstruction:Proto-Indo-European/péh₂sti

Proto-Indo-European

Etymology

Athematic s-extended root present of *peh₂– (“to protect”).

Verb

*péh₂sti (imperfective)^[1]

1. to guard, to protect
2. to shepherd

Inflection

Imperfective, athematic
Active voice	Present indicative	Past indicative	Imperative	Subjunctive	Optative
1st singular	*péh₂smi	*péh₂sm̥	—	*péh₂soh₂	*ph₂syéh₁m̥
2nd singular	*péh₂si	*péh₂s	*péh₂s, *ph₂sdʰí	*péh₂sesi	*ph₂syéh₁s
3rd singular	*péh₂sti	*péh₂st	*péh₂stu	*péh₂seti	*ph₂syéh₁t
1st dual	*ph₂swós	*ph₂swé	—	*péh₂sowos	*ph₂sih₁wé
2nd dual	*ph₂stés	*ph₂stóm	*ph₂stóm	*péh₂setes	*ph₂sih₁tóm
3rd dual	*ph₂stés	*ph₂stā́m	*ph₂stā́m	*péh₂setes	*ph₂sih₁tā́m
1st plural	*ph₂smós	*ph₂smé	—	*péh₂somos	*ph₂sih₁mé
2nd plural	*ph₂sté	*ph₂sté	*ph₂sté	*péh₂sete	*ph₂sih₁té
3rd plural	*ph₂sénti	*ph₂sént	*ph₂séntu	*péh₂sonti	*ph₂sih₁ént
Participle	*ph₂sónts
Middle voice	Present indicative	Past indicative	Imperative	Subjunctive	Optative
1st singular	*ph₂sh₂ér	*ph₂sh₂é	—	*péh₂soh₂er	*ph₂sih₁h₂é
2nd singular	*ph₂sth₂ér	*ph₂sth₂é	*ph₂só	*péh₂seth₂er	*ph₂sih₁th₂é
3rd singular	*ph₂stór, *ph₂sór	*ph₂stó, *ph₂só	*?	*péh₂setor	*ph₂sih₁tó, *ph₂sih₁ó
1st dual	*ph₂swósdʰh₂	*ph₂swédʰh₂	—	*péh₂sowosdʰh₂	*ph₂sih₁wédʰh₂
2nd dual	*?	*?	*?	*?	*?
3rd dual	*?	*?	*?	*?	*?
1st plural	*ph₂smósdʰh₂	*ph₂smédʰh₂	—	*péh₂somosdʰh₂	*ph₂sih₁médʰh₂
2nd plural	*ph₂sdʰh₂wé	*ph₂sdʰh₂wé	*ph₂sdʰh₂wé	*péh₂sedʰh₂we	*ph₂sih₁dʰh₂wé
3rd plural	*ph₂srór, *ph₂sn̥tór	*ph₂sró, *ph₂sn̥tó	*?	*péh₂soror, *péh₂sontor	*ph₂sih₁ró, *ph₂sih₁n̥tó
Participle	*ph₂sm̥h₁nós

Derived terms

• *ph₂-s-néw-ti ~ *ph₂-s-nw-énti^[2]
  • Anatolian:
    • Hittite: 𒉺𒄴𒄩 (pa-aḫ-ḫa-aš-nu-zi)
• *peh₂-s-éh₁ye-ti (eh₁-stative over s-present)^[3]
  • Italic: *pāzēō
    • Latin: pāreō
• *ph₂-sḱé-ti (*sḱé-present)^[1][2] (analogically enlarged into a sḱe-present)
  • Italic: *pāskō
    • Latin: pāscō (“put to graze”)
  • Tocharian: *pāsk-
    • Tocharian A: pās- („to look after, guard”)
    • Tocharian: paskenträ
• *péh₂-s-tōr ~ *ph₂-s-tr-és^[1][2]
  • Italic: *pāstōr
    • Latin: pāstor (“shepherd”)

Descendants

• Hittite: 𒉺𒄴𒊭 (pa-aḫ–ša-ri)^[2]
• Balto-Slavic: [Term?]
  • Slavic: *pastì (“pasture, herd, feed”)^[2]

References

1. ↑ ^{Jump up to:1.0 1.1 1.2} De Vaan, Michiel (2008), “pāscō”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, pages 448
2. ↑ ^{Jump up to:2.0 2.1 2.2 2.3 2.4} Kloekhorst, Alwin (2008), “paḫš-”, in Etymological Dictionary of the Hittite Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 5), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 707
3. ^ De Vaan, Michiel (2008), “pāreō”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, pages 445

---

UWAGA!

Widać rzekomą tzw. utratę laryngału h₂, patrz: peh₂– > *péh₂sti > pa-aḫ-ḫa-aš-nu-zi > pa-aḫ–ša-ri > *pastì > paść ?

Twierdzę, że jest to nieprawda, bo było odwrotnie i jest to zwyczajnie tradycyjna wtórna tym razem „anatolijska” utrata dźwięczności, czyli tzw. rough breathing!

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/peh₂-

Reconstruction:Proto-Indo-European/peh₂–

Proto-Indo-European

Root

*peh₂-^[1][2][3]

1. to protect
2. to shepherd

Usage notes

Semantic shift from „protector” towards „shepherd, herder” can be seen in many branches, signifying the importance of herding. Unusual is the o-grade root in Greek ποιμήν (poimḗn, “shepherd, herdsman”), where the abstract nomina agentis suffix *-mn̥ usually binds e-grade, but that hardly seems sufficient to reconstruct *h₃ in the root and to separate it from *peh₂-.

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *peh₂-

• *péh₂-ti ~ *ph₂-énti (athematic root present)
  • Indo-Iranian: *páHti
    • Indo-Aryan: *páHti
      • Sanskrit: पाति (pā́ti)
    • Iranian: *páHti
      • Avestan: 𐬞𐬁𐬝‎ (pāt̰)
• *péh₂-s-ti ~ *ph₂-s-énti (s-present)^[4][5]
• *ph₂-sḱé-ti (*sḱé-present)
  • Italic: *pāskō (possibly; enlarged into a sḱe-present)
    • Latin: pāscō (“put to graze”)
  • Tocharian: *pāsk-
    • Tocharian A: pās- („to look after, guard”)
    • Tocharian: paskenträ
• *poh₂-t-éye- or *ph₂-t-éye- (enlarged causative)
  • Germanic: *fōdijaną (“to feed”)
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: πατέομαι (patéomai, “to eat”)
• *ph₂-t-éh₂-(ye)-
  • Germanic: *fadōną (“to graze, feed oneself”)
• *poh₂-mn̥
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: πῶμα (pôma, “lid, cover”)
• *poh₂-i-mn̥
  • Balto-Slavic:
    • Lithuanian: piemuõ (“shepherd”)
    • → Finnish: paimen (“shepherd”))
  • Hellenic:
    • Mycenaean Greek: 𐀡𐀕 (po-me, “shepherd”)
    • Ancient Greek: ποιμήν (poimḗn, “shepherd, herdsman”)
• *poh₂-yus
  • Indo-Iranian: *paHyúš
    • Indo-Aryan: *paHyúṣ
      • Sanskrit: पायु (pāyú, “guard, protector”)
    • Iranian: *paHyúš
      • Avestan: 𐬞𐬁𐬌‎ (pāiiu)
• *ph₂tḗr (“father”)
• *peh₂-lo-
  • Armenian:
    • Old Armenian: *հաւտաղ (*hawtał) (possibly)
      • Armenian: հոտաղ (hotał, “shepherd”)
  • Indo-Iranian: [Term?]
    • Sanskrit: पाल (pāla)
• *peh₂-tro- (“guarder, protector, keeper”)
  • Armenian:
    • Old Armenian: հաւրան (hawran, “herd”)
  • Indo-Iranian: *páHtras
    • Iranian: *páHθrah
      • Avestan: 𐬞𐬁𐬚‎ (pāθra)
      • Middle Persian: pʾs (pās, “guard, watch”)
        • Persian: پاس‎ (pâs)
      • Manichaean Middle Persian: pʾhr (pāhr, “watch-post”)
        • Persian: پ‍ﮩ‍ر‎ (pahr)
      • → Old Armenian: պարհ- (parh-), պահ (pah)
      • → Middle Armenian: պահրան (pahran) (possibly)
• *peh₂-dʰlom
  • Italic:
    • Latin: pābulum
• *peh₂-dʰrom
  • Germanic: *fōdrą (“fodder, sheath”)
• *Péh₂-usōn^[6]
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: Πάν (Pán)
  • Indo-Iranian: *puHšā́
    • Indo-Aryan: *puHṣā́
      • Sanskrit: पूषन् (pūṣán, “Vedic god of meeting, marriages, journeys, roads, and the feeding of cattle”)
• Unsorted formations:
  • Albanian: pashë (aoristic of shikojë (“to see, to look at”))
  • Armenian:
    • Old Armenian: հովիւ (hoviw, “shepherd”) < *h₃éwi-peh₂-
    • (?) Old Armenian: հայիմ (hayim, “to watch”)
    • (?) Old Armenian: հաւտ (hawt, “flock”)
  • Germanic: *fōdô (“food”)
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: πῶυ (pôu, “flock of sheep”)
  • Indo-Iranian: *paH-
    • Iranian: *paH-
      • Bactrian: αβαδο (abado, “cultivated”)
      • Kurdish:
        • Kurmanji: payîn (“to wait, to anticipate”)
        • Zazaki: pawetene (“to protect”)
      • Old Persian: 𐎱𐎠 (pā-)
        • Middle Persian: NTLWNtn’, pʾtn’ (pādan, “to protect, guard”)
          • Persian: پاییدن‎ (pāyīdan)
    • Persian: آباد‎ (ābād, “inhabited, cultivated; city, habitation”) < Iranian *āpāta-
    • Kurdish:
      • Kurmanji: ava (“built; inhabited; florishing”) < Iranian *āpāta-
      • Sorani: awedan (“built; inhabited; florishing”) < Iranian *āpāta-
  • Italic:
    • Latin: panis
    • Latin: penes, penetrō
    • Latin: penus, Penātes

References

1. ^ Pokorny, Julius (1959), “pā-: pə-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume III, Bern, München: Francke Verlag, page 787
2. ^ Pokorny, Julius (1959), “pō(i)-: (pəi- ?:) pī-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume III, Bern, München: Francke Verlag, page 839
3. ^ Rix, Helmut, editor (2001), “*peh₂(i̯)-”, in Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 460
4. ^ Kloekhorst, Alwin (2008), “paḫš-^a(ri), paḫš-ⁱ”, in Etymological Dictionary of the Hittite Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 5), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 707-709
5. ^ Derksen, Rick (2008), “*pasti I”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 392
6. ^ The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World, Oxford, England: Oxford University Press, 2006, →ISBN, page 434

---

UWAGA!

Ofitzjalni jęsykosnaftzy i wiki za nimi nie znają jak widać żadnych słowiańskich odpowiedników. Poniżej niektóre z nich. Proszę zwrócić uwagę na słowa, które zachowały rzekomo pierwotnie ubezdźwięcznione postacie, zbudowane na rdzeniach PS, PSC i PST. Dodatkowo pachnie mi tu jakoś Ochroną / o+(c)HRoNa”…

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Πάν#Ancient_Greek

Πάν

Ancient Greek

English Wikipedia has an article on Pan

Etymology

In the Homeric Hymn to Hermes it is claimed that Πάν (Pán) derives from πᾶν (pân), neuter nominative singular of πᾶς (pâs, “every”) because „he delighted all”.

Alternatively, the deity may be of Indo-European origin; see Sanskrit पूषन् (pūṣan) „Pushan,” literally „nourisher,” a Vedic god associated with guarding and multiplying cattle, from Proto-Indo-European *peh₂–.

Pronunciation

• IPA^(key): /pǎːn/ → /pan/ → /pan/

Proper noun

Πᾱ́ν • (Pā́n) m (genitive Πᾱνός); third declension

1. (Greek mythology) Pan, the Greek god of shepherds and nature

Inflection

Third declension of ὁ Πᾱ́ν; τοῦ Πᾱνός (Attic)

Case / #	Singular
Nominative	ὁ Πᾱ́ν ho Pā́n
Genitive	τοῦ Πᾱνός toû Pānós
Dative	τῷ Πᾱνῐ́ tôi Pāní
Accusative	τὸν Πᾶνᾰ tòn Pâna
Vocative	Πᾱ́ν Pā́n
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: Πάνας (Pánas)
• Latin: Pan
• Polish: Pan
• Russian: Пан (Pan)

References

• Πάν in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Πάν in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• Πάν in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Πάν in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,020

…..

Pasza / PaS”a

https://pl.wiktionary.org/wiki/pasza

pasza (język polski)

pasza (1.1)

produkcja paszy (2.1)

pasza (2.2)

pasza (2.3)

wymowa:

IPA: [ˈpaʃa], AS: [paša] wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. wysoki urzędnik wojskowy lub cywilny w Imperium Osmańskim; także tytuł tego dostojnika; zob. też pasza (urząd) w Wikipedii

(1.2) daw. przen. zawadiaka, ktoś hardy, pyszny^[1]

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) zootechn. pożywienie przeznaczone dla zwierząt gospodarskich; karma; zob. też pasza (rolnictwo) w Wikipedii

(2.2) daw. pastwisko^[2]

(2.3) daw. łow. knieja^[2]

(2.4) daw. łow. miejsce, gdzie pożywia się zając^[2]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(3.1) D., B. od rzeczownika pasz

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pasza	paszowie
dopełniacz	paszy	paszów
celownik	paszy	paszom
biernik	paszę	paszów
narzędnik	paszą	paszami
miejscownik	paszy	paszach
wołacz	paszo	paszowie

(2.1–4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pasza	pasze
dopełniacz	paszy	pasz
celownik	paszy	paszom
biernik	paszę	pasze
narzędnik	paszą	paszami
miejscownik	paszy	paszach
wołacz	paszo	pasze

(3.1) zob. pasz

przykłady:

(1.1) …poczęli nadciągać Turcy, a z nimi sam cesarz (…) Każdy pasza prowadził wojska swego paszaliku: więc szli mieszkańce Europy, Azji, Afryki. Za nimi ciągnął tabor olbrzymi z ładownymi wozami zaprzężonymi w muły i bawoły.^[3]

(2.1) Trudności aprowizacyjne ostro dają znać o sobie. Nie ma prowiantu ani dla ludzi – krom sucharów, ani paszy dla koni.^[4]

(2.2) On (Hektor), rozżarty, już na nich z nową mocą godzi, / Już, stojąc, na swych woła, ale nie uchodzi. / Jak pasterz pilnujący trzód na bujnej paszy, / Głodnego lwa od bydła niełatwo odstraszy…^[5]

(2.3) Pies rzucił się w paszę za zwierzyną.

kolokacje:

(2.1) pasza objętościowa • pasza zielona • strawność paszy

synonimy:

(1.1) basza

(2.1–4) gw. pasia, gw. paś, gw. paśń, gw. pasznia, gw. pasidło, gw. / st.pol. pastwa

wyrazy pokrewne:

(1.1–2)

rzecz. basza, baszybuzuk, paszalik, paszałyk, paszałykat, daw. paszanica, daw. paszowstwo, daw. paszostwo, st.pol. paszeństwo; daw. baszowstwo, daw. baszostwo

przym. paszowski, baszowski; daw. baszyński

(2.1–4)

rzecz. paszarnia ż, pasanie m, pasienie m, wypasanie m, wypasienie m, wypas m, popas m, pastwa ż, paśnik m, opas m, pasterz m, pasterka ż, pastwisko n

czas. paść / pasać, paść się / pasać się, wypaść / wypasać, wypaść się / wypasać się, pastwić się

przym. paszowy, pastewny, wypasiony, opasowy

związki frazeologiczne:

(1.2) piekielny pasza

etymologia:

(1.1) tur. paşa → wódz, osm. پاشا

(1.2) od (1.1)

(2.1–4) pol. paść / pasać

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zawadiaka

(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pastwisko

(2.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: knieja

(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pasz

• angielski: (1.1) pasha; (2.1) feed, fodder, forage, pasture
• arabski: (1.1) علف (2.1) باشا
• czeski: (1.1) paša; (2.1) krmivo
• esperanto: (2.1) furaĝ
• hiszpański: (1.1) pachá m ; (2.1) pasto m, pienso m, forraje m; (2.2) pasto m
• holenderski: (2.1) voer m
• interlingua: (1.1) pasha; (2.1) forrage, pastura
• japoński: (1.1) パシャ; (2.1) 飼料
• łaciński: (2.1) cibaria n lm, cibus m, pabulum n, pastus m, caballatio ż (tylko dla konia), capitum n(tylko dla bydła), capetum n (tylko dla bydła)
• niemiecki: (1.1) Pascha m; (2.1) Futter n
• nowogrecki: (1.1) πασάς m; (2.1) κτηνοτροφή ż
• słowacki: (1.1) paša m, baša m
• szwedzki: (2.1) foder n
• ukraiński: (1.1) паша m; (2.1) паша ż

źródła:

1. ↑  Hasło basza w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I, s. 104, Warszawa 1900–1927.
2. ↑ ^{Skocz do:2,0 2,1 2,2}  Hasło pasza w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV, s. 81, Warszawa 1900–1927.
3. ↑ Henryk Sienkiewicz: Pan Wołodyjowski
4. ↑ Mikołaj Dyakowski: Diariusz medyczny z wyprawy wiedeńskiej
5. ↑ Homer: Iliada, Pieśń XVIII, przekład: Franciszek Ksawery Dmochowski

---

UWAGA!

(2.1–4) gw. pasia, gw. paś, gw. paśń, gw. pasznia, gw. pasidło, gw. / st.pol. pastwa

Widać bogactwo słowiańskich wyrazów bliskoznacznych, w porównaniu do odpowiedników odnajdywanych w innych językach, hm?!! Statystyka, panie, statystyka! 🙂

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pasza

pasza

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpa.ʂa/

Etymology 1

Related to paść.

Noun

pasza f

1. fodder

Usage notes

The term usually refers to food for certain domesticated animals such as livestock or poultry. Usually not used in reference to pet food.

Declension

declension of pasza

	singular	plural
nominative	pasza	pasze
genitive	paszy	pasz
dative	paszy	paszom
accusative	paszę	pasze
instrumental	paszą	paszami
locative	paszy	paszach
vocative	paszo	pasze

Derived terms

• paszowy

See also

• karma (fodder for pets)
• obrok (fodder for horses)

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/pasture#en

pasture (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska ^?/i

bryt. IPA: /ˈpɑːstjə/ lub /ˈpɑːstʃə/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pastwisko^[1]

(1.2) pasza

(1.3) wypas

czasownik

(2.1) wypasać

(2.2) paść się

odmiana:

lm

(1.1–3) pastures

źródła:

1. ↑ Collins: słownik angielsko-polski, pod red. prof. Jacka Fisiaka, s. 320, Warszawa, Wydawnictwo Arti PWH, 2007, ISBN 978-83-89725-39-5.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pasture

pasture

English

Etymology

From Middle English pasture, pastoure, borrowed from Anglo-Norman pastour, Old French pasture, from Latin pastūra, from the stem of pascere (“to feed, graze”).

Pronunciation

• (UK) IPA^(key): /ˈpɑːstjə/, /ˈpɑːstʃə/

Noun

pasture (countable and uncountable, plural pastures)

1. Land, specifically, an open field, on which livestock is kept for feeding.
2. Ground covered with grass or herbage, used or suitable for the grazing of livestock.
3. (obsolete) Food, nourishment.

Synonyms

• leasow

Derived terms

• pastureland
• pasture rose
• pasture thistle

Verb

pasture (third-person singular simple present pastures, present participle pasturing, simple past and past participle pastured)

1. (transitive) To move animals into a pasture.
2. (intransitive) To graze.
3. (transitive) To feed, especially on growing grass; to supply grass as food for.

   The farmer pastures fifty oxen; the land will pasture forty cows.

Anagrams

• Pasteur, Puertas, Supetar, tear-ups, tears up, uprates, upstare, uptears

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pasco#Latin

pasco

Latin

Etymology

From Proto-Italic *pāskō, from Proto-Indo-European *peh₂– (“to protect”). Cognates include Ancient Greek ποιμήν (poimḗn, “shepherd”), Sanskrit पाति (pā́ti, “to protect”), Old English fōda and fēdan (English food and feed), Old Church Slavonic пасти (pasti, “to pasture”), Old Church Slavonic пища (pišta).

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈpaːs.koː/

Verb

pāscō (present infinitive pāscere, perfect active pāvī, supine pāstum); third conjugation

1. I feed, nourish, maintain, support.
2. I pasture, drive to pasture, attend.
3. I feed, supply, cultivate, let grow
4. (of animals) I graze, browse
5. (figuratively) I feast, delight, satisfy, feed, gratify
6. I consume, lay waste, ravage, desolate

Conjugation

Conjugation of pāscō (third conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	pāscō	pāscis	pāscit	pāscimus	pāscitis	pāscunt
	imperfect	pāscēbam	pāscēbās	pāscēbat	pāscēbāmus	pāscēbātis	pāscēbant
	future	pāscam	pāscēs	pāscet	pāscēmus	pāscētis	pāscent
	perfect	pāvī	pāvistī, pāstī1	pāvit	pāvimus	pāvistis, pāstis1	pāvērunt, pāvēre
	pluperfect	pāveram	pāverās	pāverat	pāverāmus	pāverātis	pāverant
	future perfect	pāverō	pāveris	pāverit	pāverimus	pāveritis	pāverint
passive	present	pāscor	pāsceris, pāscere	pāscitur	pāscimur	pāsciminī	pāscuntur
	imperfect	pāscēbar	pāscēbāris, pāscēbāre	pāscēbātur	pāscēbāmur	pāscēbāminī	pāscēbantur
	future	pāscar	pāscēris, pāscēre	pāscētur	pāscēmur	pāscēminī	pāscentur
	perfect	pāstus + present active indicative of sum
	pluperfect	pāstus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	pāstus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	pāscam	pāscās	pāscat	pāscāmus	pāscātis	pāscant
	imperfect	pāscerem	pāscerēs	pāsceret	pāscerēmus	pāscerētis	pāscerent
	perfect	pāverim	pāverīs	pāverit	pāverīmus	pāverītis	pāverint
	pluperfect	pāvissem, pāssem1	pāvissēs, pāssēs1	pāvisset, pāsset1	pāvissēmus, pāssēmus1	pāvissētis, pāssētis1	pāvissent, pāssent1
passive	present	pāscar	pāscāris, pāscāre	pāscātur	pāscāmur	pāscāminī	pāscantur
	imperfect	pāscerer	pāscerēris, pāscerēre	pāscerētur	pāscerēmur	pāscerēminī	pāscerentur
	perfect	pāstus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	pāstus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	pāsce	—	—	pāscite	—
	future	—	pāscitō	pāscitō	—	pāscitōte	pāscuntō
passive	present	—	pāscere	—	—	pāsciminī	—
	future	—	pāscitor	pāscitor	—	—	pāscuntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		pāscere	pāvisse, pāsse1	pāstūrum esse	pāscī	pāstum esse	pāstum īrī
participles		pāscēns	—	pāstūrus	—	pāstus	pāscendus, pāscundus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		pāscendī	pāscendō	pāscendum	pāscendō	pāstum	pāstū

¹At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Derived terms

• pāstus
• dēpāscō

Related terms

• pāscitō
• pāscuus
• pāstor

Descendants

• Aromanian: pascu, pashtiri
• Asturian: pacer
• Catalan: péixer
• Corsican: pascia
• Dalmatian: puoscro
• English: pasture, repast
• French: paître
• Friulian: passi, paši
• Galician: pacer

• Italian: pascere
• Occitan: pàisser, pàsquer
• Portuguese: pascer
• Romanian: paște, paștere
• Sicilian: pàsciri
• Sardinian: paschere, paschi, pasci, pasciri, passere
• Spanish: pacer
• Venetian: pàser, pàsar

References

• pasco in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• pasco in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• pasco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
• Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/pastus#la

pastus (język łaciński)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) karmienie^[1]

(1.2) pastwisko^[1]

(1.3) pasza^[1]

(1.4) pożywienie, pokarm^[2]

odmiana:

(1.1–4) pabul|us, ~us (deklinacja IV)

synonimy:

(1.2) pastio ż

(1.3) caballatio ż (tylko dla konia), capitum n (tylko dla bydła), capetum n (tylko dla bydła)

(1.3–4) cibaria n lm, cibus m, pabulum n

(1.4) cibatus m

wyrazy pokrewne:

rzecz. pabulatio ż, pabulator m, pabulum n, pascuum n, pastio ż, pastor m

przym. pascuus, pastoralis, pastoricius, pastorius

czas. pabulor, pasco, pascor

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1 1,2} Hasło pastus w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, s. 452, Warszawa, Wydawnictwo Szkolne PWN, 2001, ISBN 978-83-7195-844-1.
2. ↑ Greek, Latin, Arabic, Old Norse Word Study Tool.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pastus

pastus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of pāscō.

Participle

pāstus (feminine pāsta, neuter pāstum); first/second-declension participle

1. fed, nourished
2. pastured

Declension

First/second-declension adjective.

Number	Singular				Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	pāstus	pāsta	pāstum		pāstī	pāstae	pāsta
Genitive	pāstī	pāstae	pāstī		pāstōrum	pāstārum	pāstōrum
Dative	pāstō		pāstō		pāstīs
Accusative	pāstum	pāstam	pāstum		pāstōs	pāstās	pāsta
Ablative	pāstō	pāstā	pāstō		pāstīs
Vocative	pāste	pāsta	pāstum		pāstī	pāstae	pāsta

Noun

pāstus m (genitive pāstūs); fourth declension

1. pasture, feeding ground

Declension

Fourth-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	pāstus	pāstūs
Genitive	pāstūs	pāstuum
Dative	pāstuī	pāstibus
Accusative	pāstum	pāstūs
Ablative	pāstū	pāstibus
Vocative	pāstus	pāstūs

Synonyms

• (pasture): pābulātiō

Derived terms

• pāstiō
• pāstūra

Related terms

• pāstūrus

Descendants

• Bourguignon: pât
• Catalan: past
• Friulian: past
• Italian: pasto
• Portuguese: pasto
• Spanish: pasto
• ⇒ Vulgar Latin: *pastica
  • → Albanian: bjeshkë

References

• pastus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• pastus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• pastus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
• pastus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

…..

Pastor / PaS+ToR

https://pl.wiktionary.org/wiki/pastor

pastor (język polski)

pastor (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpastɔr], AS: [pastor]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. duchowny protestancki; zob. też pastor w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pastor	pastorzy
dopełniacz	pastora	pastorów
celownik	pastorowi	pastorom
biernik	pastora	pastorów
narzędnik	pastorem	pastorami
miejscownik	pastorze	pastorach
wołacz	pastorze	pastorzy

synonimy:

(1.1) daw. minister

hiperonimy:

(1.1) kapłan, duchowny

wyrazy pokrewne:

rzecz. pastorał m, pastorałka ż, pastorówka ż, pastorowa ż

przym. pastorski, pastoralny, pastorałkowy

etymologia:

(1.1) łac. pastor → pasterz

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pastor
• arabski: (1.1) قس m
• białoruski: (1.1) пастар m
• czeski: (1.1) pastor m
• esperanto: (1.1) pastoro
• hiszpański: (1.1) pastor m
• holenderski: (1.1) pastoor m
• niemiecki: (1.1) Pastor m
• norweski (bokmål): (1.1) pastor m
• norweski (nynorsk): (1.1) pastor m
• nowogrecki: (1.1) πάστορας m
• rosyjski: (1.1) пастор m
• szwedzki: (1.1) pastor w
• tuvalu: (1.1) faifekau

---

UWAGA!

Wg ofitzjalnych jęsykosnaftzów i wiki słowiański Pasterz / PaS+TeR” pochodzi od łacińskiego Pastora / PaS+ToRa!

etymologia:

(1.1) łac. pastor → pasterz

Twierdzę, że to jest gówno prowda i że było i jest dokładnie odwrotnie, patrz poniżej:

etymologia:

prasł. *pastyrь^[6]

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pastor#Latin

pastor

Latin

Etymology

From pāscō (“to feed, maintain, pasture, graze”), from Proto-Indo-European *peh₂- (“to protect”).

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈpaːs.tor/, [ˈpaːs.t̪ɔr]

Noun

pāstor m (genitive pāstōris); third declension

1. A person who tends sheep; shepherd.
2. A Christian who takes care of the spiritual needs of other Christians

Declension

Third-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	pāstor	pāstōrēs
Genitive	pāstōris	pāstōrum
Dative	pāstōrī	pāstōribus
Accusative	pāstōrem	pāstōrēs
Ablative	pāstōre	pāstōribus
Vocative	pāstor	pāstōrēs

Related terms

• pāscitō
• pāscō
• pāscuus

Descendants

• Asturian: pastor
• Catalan: pastor
• Dutch: pastoor
• English: pastor
• Esperanto: pastro
• Finnish: pastori
• French: pasteur, pâtre
• Friulian: pastôr
• German: Pastor
• Italian: pastore

• Norman: pasteur
• Occitan: pastre, pastor
• Portuguese: pastor
• Romanian: păstor
• Romansch: pastur, pastour
• Sicilian: pasturi
• Spanish: pastor
• Swedish: pastor
• Venetian: pastor

References

• pastor in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• pastor in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• pastor in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
• pastor in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray

…..

Pasterz / PaS+TeR”

https://pl.wiktionary.org/wiki/pasterz#pl

pasterz (język polski)

pasterz (1.1)

konny pasterz (1.1)

pasterz (1.2)

pasterz (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈpastɛʃ], AS: [pasteš], zjawiska fonetyczne: wygł. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zootechn. osoba, opiekująca się zwierzętami podczas wypasu

(1.2) rel. przen. duchowy lub religijny opiekun

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ornit. Sturnus roseus^[1], gatunek ptaka z rodziny szpakowatych; zob. też pasterz (ptak) w Wikipedii

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pasterz	pasterze
dopełniacz	pasterza	pasterzy
celownik	pasterzowi	pasterzom
biernik	pasterza	pasterzy
narzędnik	pasterzem	pasterzami
miejscownik	pasterzu	pasterzach
wołacz	pasterzu	pasterze

przykłady:

(1.1) Mówią do pasterzy, którzy trzód swych strzegli (…)^[2]

(1.1) Na stołach stały (…) laleczki gipsowe i cukrowe, przedstawiające pasterki z pasterzami, cyganów prowadzących niedźwiedzie, i świętych, trzymających w ręku pozłacane palmy^[3].

(1.2) Jakże czuliśmy się opuszczeni po śmierci Jana Pawła II, Papieża który przez ponad 26 lat był naszym pasterzem i przewodnikiem po drogach czasu^[4].

kolokacje:

(2.1) pasterz różowy

synonimy:

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) owczor

(1.2) duchowny, duszpasterz, ksiądz, pastor

(2.1) pasterz różowy

hiperonimy:

(1.1) hodowca

hiponimy:

(1.1) baca, beduin, czaban, juhas, koniuch, kowboj / cowboy / koziarz, świniarz, owczarz, poganiacz, pastuszek, pastuch^[5]

wyrazy pokrewne:

rzecz. pasterstwo n, pasterka ż, pastereczka ż, pastwisko n, pastuszka ż, wypas m, pasterzowanie n

zdrobn. pastuszek m

zgrub. pastuch m

forma żeńska pasterka

czas. pasterzować, paść ndk., pasać ndk., wypasać ndk.

przym. pasterski, pastuszkowy

związki frazeologiczne:

Dobry Pasterz

etymologia:

prasł. *pastyrь^[6]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shepherd; (1.2) shepherd
• arabski: (1.1) راع m
• białoruski: (1.1) пастух m, przest. пастыр m
• esperanto: (1.1) paŝtisto, ŝafisto; (1.2) paŝtisto
• francuski: (1.1) berger m; (1.2) berger m
• hebrajski: (1.1) רועה m (roé); (1.2) רועה m (roé)
• hiszpański: (1.1) pastor m; (1.2) pastor m
• interlingua: (1.1) pastor
• islandzki: (1.1) sauðamaður m
• łaciński: (1.1) pastor m; (1.2) pastor m
• niemiecki: (1.1) Hirte m; (1.2) Hirte m
• nowogrecki: (1.1) βοσκός m, ποιμένας m; (1.2) ποιμένας m
• rosyjski: (1.1) пастух m; (1.2) пастырь m
• rumuński: (1.1) cioban m
• turecki: (1.1) çoban
• wilamowski: (1.1) kiyt m, kjȳt m
• włoski: (1.1) pastore m; (1.2) pastore m; (2.1) storno roseo m

źródła:

1. ↑ Hasło Sturnus roseus w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
2. ↑ Kolęda Gdy się Chrystus rodzi.
3. ↑ E. Orzeszkowa: Pierwotni.
4. ↑ Benedykt XVI Homilia Benedykta XVI wygłoszona podczas mszy inauguracyjnej.
5. ↑  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
6. ↑  Hasło pasterz w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pasterz

pasterz

Polish

Etymology

---

From Proto-Slavic *pastyrь. Compare Proto-Slavic *pasti (“pasture, herd, feed”), from Proto-Indo-European  *peh₂- (“to protect”).

---

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpa.stɛʂ/

Noun

pasterz m pers (feminine pasterka)

1. shepherd

Declension

declension of pasterz

	singular	plural
nominative	pasterz	pasterze
genitive	pasterza	pasterzy
dative	pasterzowi	pasterzom
accusative	pasterza	pasterzy
instrumental	pasterzem	pasterzami
locative	pasterzu	pasterzach
vocative	pasterzu	pasterze

Further reading

• pasterz in Polish dictionaries at PWN

…..

A teraz to samo słowo, ale dziwnie magicznie w postaciach ubezdźwięcznionej i dźwięczniej…

…..

Pastuszek / PaS+T+o’S”+eK

https://pl.wiktionary.org/wiki/pastuszek#pl

pastuszek (język polski)

pastuszek (1.1)

wymowa:

IPA: [paˈstuʃɛk], AS: [pastušek] wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zdrobn. od: pastuch

(1.2) chłopiec zajmujący się pasterstwem

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pastuszek	pastuszkowie
dopełniacz	pastuszka	pastuszków
celownik	pastuszkowi	pastuszkom
biernik	pastuszka	pastuszków
narzędnik	pastuszkiem	pastuszkami
miejscownik	pastuszku	pastuszkach
wołacz	pastuszku	pastuszkowie

przykłady:

(1.2) Pastuszkowie przybiegają na znak im dany, / cześć oddają i witają Pana nad Pany.^[1]

synonimy:

(1.2) pasterz, pastuch

hiperonimy:

(1.2) chłopiec

wyrazy pokrewne:

rzecz. pasterka ż, pasterz mos, pastuch mos

forma żeńska pastuszka ż

czas. paść ndk., pasać ndk., wypasać ndk.

przym. pasterski, pastuszy, pastuszkowy

etymologia:

pol. pastuch + -ek

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.2) pastorillo m, pastorcito m
• nowogrecki: (1.2) βοσκόπουλο n
• wilamowski: (1.2) kjytła n

źródła:

1. ↑ tradycyjna kolęda polska

…..

Pastuch / PaS+T+o'(c)H

https://pl.wiktionary.org/wiki/pastuch#pl

pastuch (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek wypasający hodowlane zwierzęta domowe^[1]

(1.2) przen. pogard. obraź. o człowieku niewykształconym, zacofanym, często z prowincji lub ze wsi

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. roln. zob. elektryczny pastuch

(2.2) środ. med. defibrylator

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pastuch	pastuchowie / pastusi
dopełniacz	pastucha	pastuchów
celownik	pastuchowi	pastuchom
biernik	pastucha	pastuchów
narzędnik	pastuchem	pastuchami
miejscownik	pastuchu	pastuchach
wołacz	pastuchu	pastuchowie / pastusi
depr. M. i W. lm: (te) pastuchy

synonimy:

(1.1) pasterz, daw. skierdż

hiponimy:

(1.1) baca, gęsiarek, kowboj, koziarz

wyrazy pokrewne:

rzecz. pasterz m

zdrobn. pastuszek m

forma żeńska pastuszka ż

czas. paść ndk., pasać ndk., wypasać ndk.

przym. pastuszy, pastusi, pasterski

związki frazeologiczne:

(1.1) tłumaczyć jak pastuch krowie (na rowie) • nim pastuch się skwapi, wilk cielę załapi • chyba kończy się świat – świnia z pastuchem za pan brat • pobratała się świnia z pastuchem

etymologia:

(1.1) prasł. *pastuchъ^[2]

uwagi:

por. pasterstwo

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cattleman, herdsman, cowherd, goatherd
• baskijski: (1.1) behizain, unai
• białoruski: (1.1) пастух m
• fiński: (1.1) lehmipoika
• gruziński: (1.1) მწყემსი
• hiszpański: (1.1) vaquero
• interlingua: (1.1) caprero
• jidysz: (1.1) פּאַסטעך, פּאַסטוך
• kazachski: (1.1) бақташы
• nowogrecki: (1.1) βοσκός m
• rosyjski: (1.1) пастух m
• szkocki gaelicki: (1.1) gille-cruidh m
• tetum: (1.1) bibi-atan
• wenecki: (1.1) piegoraro m
• wilamowski: (1.1) kjȳt m
• włoski: (1.1) vaccaio m

źródła:

1. ↑ Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1969
2. ↑  Hasło pastuch w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pastuch

pastuch

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pastuxъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpa.stux/

Noun

pastuch m pers (diminutive pastuszek, feminine pastuszka)

1. herdsman, cattleman, cowherd, goatherd
2. (derogatory) An uneducated, backward person, especially one of rural origin.

Declension

declension of pastuch

	singular	plural
nominative	pastuch	pastuchowie / pastusi / pastuchy
genitive	pastucha	pastuchów
dative	pastuchowi	pastuchom
accusative	pastucha	pastuchów
instrumental	pastuchem	pastuchami
locative	pastuchu	pastuchach
vocative	pastuchu	pastuchowie / pastusi / pastuchy

Noun

pastuch m inan

1. (colloquial, farming) electric fence
2. (medicine) defibrillator

Declension

declension of pastuch

	singular	plural
nominative	pastuch	pastuchy
genitive	pastuchu	pastuchów
dative	pastuchowi	pastuchom
accusative	pastuch	pastuchy
instrumental	pastuchem	pastuchami
locative	pastuchu	pastuchach
vocative	pastuchu	pastuchy

Synonyms

• (herdsman): pasterz, skierdż

Related terms

• paść

Further reading

• pastuch in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/pastuxъ&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/pastuxъ.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/pastyrь&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/pastyrь.

…..

Pasterstwo / PaS+TeR+STWo

https://pl.wiktionary.org/wiki/pasterstwo#pl

pasterstwo (język polski)

pasterstwo (1.1)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) roln. rodzaj hodowli zwierząt połączony z ich wypasem; zob. też pasterstwo w Wikipedii

(1.2) rzad. grupa pasterzy, ich zbiorowość

(1.3) daw. teol. wypełnianie posługi biskupiej

(1.4) daw. teol. stan kapłański i biskupi, zbiorowość duszpasterzy

(1.5) daw. pot. obszar pod władzą konkretnego biskupa

odmiana:

(1.1–5)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pasterstwo	pasterstwa
dopełniacz	pasterstwa	pasterstw
celownik	pasterstwu	pasterstwom
biernik	pasterstwo	pasterstwa
narzędnik	pasterstwem	pasterstwami
miejscownik	pasterstwie	pasterstwach
wołacz	pasterstwo	pasterstwa

przykłady:

(1.1) Zanim na dobre rozwinęło się pasterstwo, gospodarka bazowała na rolnictwie, myślistwie i rybołówstwie.^[1]

synonimy:

(1.1) pasterzowanie

(1.3) duszpasterstwo, pasterzowanie

(1.4) duchowieństwo, kler

(1.5) diecezja

wyrazy pokrewne:

rzecz. pasterz m, pasterka ż, pastereczka ż, pasterzowanie n, pastwisko n, pastuch m, pastuszek m, pastuszka ż, wypas m pasza ż

czas. paść ndk., pasać ndk., wypasać ndk.

przym. pasterski, pastuszkowy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) herding
• włoski: (1.1) pastorizia ż

źródła:

1. ↑ pl.wikipedia.org

…..

Pasanie / PaS+aNie

https://pl.wiktionary.org/wiki/pasanie#pl

pasanie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: pasać

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pasanie
dopełniacz	pasania
celownik	pasaniu
biernik	pasanie
narzędnik	pasaniem
miejscownik	pasaniu
wołacz	pasanie

antonimy:

(1.1) niepasanie

wyrazy pokrewne:

czas. pasać ndk.

rzecz. pasterka ż, wypasacz mos

…..

Wypas / Wy+PaS

https://pl.wiktionary.org/wiki/wypas#pl

wypas (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨpas], AS: [vypas]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) doglądanie owiec na hali

(1.2) pot. młodz. coś fajnego

kolokacje:

(1.2) full wypas (pełen wypas; coś fajnego do granic możliwości)

wyrazy pokrewne:

rzecz. pasterka ż, pasterz mos, wypasanie n, pasterstwo n, wypasik mrz, wypasacz mos

przym. pasterski

etymologia:

(1.2) pol. wypaśny

tłumaczenia:

• nowogrecki: (1.1) βοσκή ż, βόσκηση ż

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/wypas

wypas

Polish

Polish Wikipedia has an article on: wypas

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.pas/

Noun

wypas m inan

1. grazing
2. (archaic) pasture

   Synonym: pastwisko

Declension

declension of wypas

	singular	plural
nominative	wypas	wypasy
genitive	wypasu	wypasów
dative	wypasowi	wypasom
accusative	wypas	wypasy
instrumental	wypasem	wypasami
locative	wypasie	wypasach
vocative	wypasie	wypasy

Further reading

• wypas in Polish dictionaries at PWN

…..

Pastwisko / PaS+TWi+SKO

https://pl.wiktionary.org/wiki/pastwisko

pastwisko (język polski)

pastwisko (1.1)

wymowa:

IPA: [paˈstfʲiskɔ], AS: [pastfʹisko], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) roln. teren porośnięty trawą, przeznaczony do wypasania zwierząt

(1.2) daw. pastwienie się nad kimś

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pastwisko	pastwiska
dopełniacz	pastwiska	pastwisk
celownik	pastwisku	pastwiskom
biernik	pastwisko	pastwiska
narzędnik	pastwiskiem	pastwiskami
miejscownik	pastwisku	pastwiskach
wołacz	pastwisko	pastwiska

przykłady:

(1.1) Wczesnym rankiem wypędzono bydło na pastwisko.

wyrazy pokrewne:

rzecz. pastwa ż, paśnik m, pasanie n, pasienie n, pasza ż, popas m, wypas m, wypasanie n, wypasienie n, pasterka ż, pasterz m

czas. paść (się) ndk., pasać (się) ndk., wypasać (się) dk., wypaść (się) dk., pastwić się ndk.

przym. pastewny, wypasiony, pastwiskowy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pasture
• arabski: (1.1) مرعى
• hiszpański: (1.1) pasto m, apacentadero m, pastizal m
• nowogrecki: (1.1) βοσκοτόπι n, βοσκότοπος m
• sanskryt: (1.1) घास
• szwedzki: (1.1) vall w
• wilamowski: (1.1) hittweriḱ n
• włoski: (1.1) pascolo m, pastura ż

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pastwisko

pastwisko

Polish

Polish Wikipedia has an article on: pastwisko

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈstfʲi.skɔ/

Noun

pastwisko n

1. pasture

Declension

declension of pastwisko

	singular	plural
nominative	pastwisko	pastwiska
genitive	pastwiska	pastwisk
dative	pastwisku	pastwiskom
accusative	pastwisko	pastwiska
instrumental	pastwiskem	pastwiskami
locative	pastwisku	pastwiskach
vocative	pastwisko	pastwiska

Related terms

• paść

Further reading

• pastwisko in Polish dictionaries at PWN

…..

Pastwa / PaS+TWa

https://pl.wiktionary.org/wiki/pastwa#pl

pastwa (język polski)

wymowa:

^{[uwaga 1]} IPA: [ˈpastfa], AS: [pastfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. pokarm

(1.2) daw. łup, zdobycz

(1.3) reg. (Mazury) pasza dla zwierząt^[1]

synonimy:

(1.1) pokarm, pożywienie, strawa, żer

(1.2) trofeum

wyrazy pokrewne:

przym. pastewny

uwagi:

1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego

tłumaczenia:

• esperanto: (1.2) trofeo

źródła:

1. ↑ Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 59.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pastwa

pastwa

Polish

Etymology

From paść +‎ -twa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpa.stfa/

Noun

pastwa f

1. (obsolete) prey, food of a predator
2. (obsolete) booty, loot, spoils
3. (Masuria) fodder (food for livestock)

   Synonym: pasza

Declension

declension of pastwa

	singular	plural
nominative	pastwa	pastwy
genitive	pastwy	pastw
dative	pastwie	pastwom
accusative	pastwę	pastwy
instrumental	pastwą	pastwami
locative	pastwie	pastwach
vocative	pastwo	pastwy

Derived terms

• (adjective) pastewny

Further reading

• pastwa in Polish dictionaries at PWN
•  Słownik etymologiczny języka polskiego/pastwa on the Polish Wikisource.

…..

Pastwić / PaS+TWi+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/pastwić_się

pastwić się (język polski)

znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany (dk. brak)

(1.1) znęcać się, postępować okrutnie z kimś lub z czymś

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		pastwić się
czas teraźniejszy		pastwię się	pastwisz się	pastwi się	pastwimy się	pastwicie się	pastwią się
czas przeszły	m	pastwiłem się	pastwiłeś się	pastwił się	pastwiliśmy się	pastwiliście się	pastwili się
	ż	pastwiłam się	pastwiłaś się	pastwiła się	pastwiłyśmy się	pastwiłyście się	pastwiły się
	n	pastwiłom się	pastwiłoś się	pastwiło się
tryb rozkazujący		niech się pastwię	pastw się	niech się pastwi	pastwmy się	pastwcie się	niech się pastwią
pozostałe formy czas przyszły m będę się pastwił, będę się pastwić będziesz się pastwił, będziesz się pastwić będzie się pastwił, będzie się pastwić będziemy się pastwili, będziemy się pastwić będziecie się pastwili, będziecie się pastwić będą się pastwili, będą się pastwić ż będę się pastwiła, będę się pastwić będziesz się pastwiła, będziesz się pastwić będzie się pastwiła, będzie się pastwić będziemy się pastwiły, będziemy się pastwić będziecie się pastwiły, będziecie się pastwić będą się pastwiły, będą się pastwić n będę się pastwiło, będę się pastwić będziesz się pastwiło, będziesz się pastwić będzie się pastwiło, będzie się pastwić czas zaprzeszły m pastwiłem się był pastwiłeś się był pastwił się był pastwiliśmy się byli pastwiliście się byli pastwili się byli ż pastwiłam się była pastwiłaś się była pastwiła się była pastwiłyśmy się były pastwiłyście się były pastwiły się były n pastwiłom się było pastwiłoś się było pastwiło się było forma bezosobowa czasu przeszłego pastwiono się tryb przypuszczający m pastwiłbym się, byłbym się pastwił pastwiłbyś się, byłbyś się pastwił pastwiłby się, byłby się pastwił pastwilibyśmy się, bylibyśmy się pastwili pastwilibyście się, bylibyście się pastwili pastwiliby się, byliby się pastwili ż pastwiłabym się, byłabym się pastwiła pastwiłabyś się, byłabyś się pastwiła pastwiłaby się, byłaby się pastwiła pastwiłybyśmy się, byłybyśmy się pastwiły pastwiłybyście się, byłybyście się pastwiły pastwiłyby się, byłyby się pastwiły n pastwiłobym się, byłobym się pastwiło pastwiłobyś się, byłobyś się pastwiło pastwiłoby się, byłoby się pastwiło imiesłów przymiotnikowy czynny m pastwiący się, niepastwiący się ż pastwiąca się, niepastwiąca się pastwiące się, niepastwiące się n pastwiące się, niepastwiące się imiesłów przymiotnikowy bierny m pastwiony pastwieni ż pastwiona pastwione n pastwione imiesłów przysłówkowy współczesny pastwiąc się, nie pastwiąc się rzeczownik odczasownikowy pastwienie się, niepastwienie się

przykłady:

(1.1) Szkopuł w tym, że wielu ludzi nie nadaje się na rodziców i pastwi się psychicznie nad swoimi dziećmi (…)^[1].

(1.1) Wojskowi amerykańscy robili sobie zdjęcia i nakręcali filmy pokazujące, jak pastwią się nad więźniami, przekonani o bezkarności^[2].

składnia:

(1.1) pastwić się nad kimś / czymś

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) victimize, abuse, torment
• węgierski: (1.1) kegyetlenkedik

źródła:

1. ↑ wpis użytkownika forum internetowego f.kafeteria.pl
2. ↑ Trybuna, nr 03.04, Warszawa, 2005 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

Da tych co jeszcze nic nie skumali, no to powtórzę na koniec wierszyk z początku:

Pieśń Ubezdźwięcznionych Kozłów, czyli Wtórny Pastuch jako Pastor Father

Poszczący Pasterz na Pastwisku Po Środku Pustej Puszczy,
Pastwił się wolno Puszczając nad Przepaścią Łowieckę w Dal Dołu Przepastnej Paszczy.

Następnie Drogą przez Las, Spiesznie Pieszo Piechotą Odszedł był Niepyszny,
Pchając z Trudem Swój Pustynny Zwój na Znój i Zatracenie.

Wtórował mu Przy Tym Zastępów Chmar Cały Chór,
Po Słowiańsku, Jednocześnie Obopólnie na Wspak Dźwięcznie i Bezdźwięcznie

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/ph₂tḗr

Reconstruction:Proto-Indo-European/ph₂tḗr

Proto-Indo-European

Etymology

Often supposed to be from *peh₂– (“to protect, shepherd”) +‎ *-tḗr (agent suffix).

Noun

*ph₂tḗr m (oblique stem *ph₂tr̥-)

1. father

Inflection

Athematic, hysterokinetic
	singular	dual	plural
nominative	*ph₂tḗr	*ph₂térh₁(e)	*ph₂téres
vocative	*ph₂tér	*ph₂térh₁(e)	*ph₂téres
accusative	*ph₂térm̥	*ph₂térh₁(e)	*ph₂térm̥s
genitive	*ph₂trés	*?	*ph₂tróHom
ablative	*ph₂trés	*?	*ph₂tr̥mós
dative	*ph₂tréy	*?	*ph₂tr̥mós
locative	*ph₂tér, *ph₂téri	*?	*ph₂tr̥sú
instrumental	*ph₂tréh₁	*?	*ph₂tr̥bʰí

Synonyms

• *átta

Coordinate terms

• *méh₂tēr (“mother”)
• *bʰréh₂tēr (“brother”)
• *dʰugh₂tḗr (“daughter”)

• *swésōr (“sister”)
• *suHnús (“son”)

Descendants

• Armenian: *hatir, *hayir
  • Old Armenian: հայր (hayr) 
  • Old Armenian: յօրայ (yōray, “stepfather”), յաւրայ (yawray)
    • Armenian: հորա (hora)
• Celtic: *ɸatīr 
• Germanic: *fadēr 
• Hellenic: *patḗr
• Indo-Iranian: *pHtā́ 
• Italic: *patēr
• Mysian: πατριζι (patrizi, pl.)
• Phrygian: πατερης (pateres, nominative plural)
• Tocharian: *pācer
  • Tocharian A: pācar
  • Tocharian B: pācer

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/father

father

English

English Wikipedia has articles on: father

Etymology

---

From Middle English fader, from Old English fæder, from Proto-Germanic *fadēr (compare West Frisian faar, North Frisian Faađer, Low German Fader, Dutch vader, German Vater, Danish fader, Norwegian and Swedish far), from Proto-Indo-European *ph₂tḗr (compare Irish athair, Tocharian A pācar, Tocharian B pācer, Persian پدر‎ (pedar), Lithuanian patinas (“male animal”), Latin pater, Ancient Greek πατήρ (patḗr), Armenian հայր (hayr), Sanskrit पितृ (pitṛ, “father”)).

---

Pronunciation

• (Received Pronunciation) enPR: fä’thə(r), IPA^(key): /ˈfɑː.ðə(ɹ)/
• Rhymes: -ɑːðə(r)
• (General Australian) enPR: fä’thə, IPA^(key): /ˈfaː.ðə/
• (General American) enPR: fä’thər, IPA^(key): /ˈfɑ.ðɚ/
• Homophone: farther (in non-rhotic accents)
• Hyphenation: fa‧ther

Noun

father (plural fathers)

1. A (generally human) male who begets a child.

   My father was a strong influence on me.

   My friend Tony just became a father.

2. A male ancestor more remote than a parent; a progenitor; especially, a first ancestor.
3. A term of respectful address for an elderly man.

   Come, father; you can sit here.

4. A term of respectful address for a priest.
5. A person who plays the role of a father in some way.

   My brother was a father to me after my parents got divorced.

   The child is father to the man.

6. The founder of a discipline or science.

   Albert Einstein is the father of modern physics.

7. Something that is the greatest or most significant of its kind.
8. A senator of Ancient Rome.

Synonyms

• (parent): See also Thesaurus:father
• (most significant thing): mother, grandfather, granddaddy

Antonyms

• (with regards to gender) mother
• (with regards to ancestry) son, daughter, child

Hypernyms

• (a male parent): parent

Derived terms

terms derived from father (noun)

• Father Christmas
• Father of Lies
• father of the House
• Father Time
• Father’s Day
• fatherhood

• father-in-law
• fatherland
• fatherless
• fatherlike
• fatherliness

• fatherly
• forefather
• godfather
• God the Father
• grandfather
• great-grandfather

• Heavenly Father
• highfather
• how’s your father
• like father, like son
• penny-father
• stepfather

Related terms

• Father

Verb

father (third-person singular simple present fathers, present participle fathering, simple past and past participle fathered)

1. To be a father to; to sire.
2. (figuratively) To give rise to.
3. To act as a father; to support and nurture.
4. To provide with a father.
5. To adopt as one’s own.

See also

• beget
• grandpa
• pater
• paternal
• sire

Anagrams

• afther, fareth, hafter, trefah

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/father

father (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) enPR: fäthə(r), IPA: /ˈfɑː.ðə(ɹ)/, SAMPA: /”fA:D@(r)/

austral. enPR: fäthə, IPA: /ˈfaː.ðə/, SAMPA: /”fa:D@/

amer. enPR: fäthər, IPA: /ˈfɑː.ðɚ/, SAMPA: /”fA:D@`/

wymowa amerykańska ^?/i

homofon: farther (dial. nierotyczne (non-rhotic))

podział przy przenoszeniu wyrazu: fa•ther

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ojciec

(1.2) fathers przodkowie, ojcowie

(1.3) ojciec tytuł nadawany duchownym

czasownik przechodni

(2.1) zrodzić, spłodzić

(2.2) usynowić

odmiana:

(1) lp father; lm fahers

(2) father, fahered, fahered; he fahers; be fahering

przykłady:

(1.1) My father is sixty years old. → Mój ojciec ma sześćdziesiąt lat.

(1.2) This is the faith of our fathers. → To jest wiara naszych ojców.

(1.3) Father, I would like to confess. → Ojcze, chciałbym się wyspowiadać.

(2.1) There are many reasons why a man may be unable to father a child. → Jest wiele przyczyn dla jakich mężczyzna może nie być w stanie spłodzić dziecka.

(2.2) Her boyfriend doesn’t want to father her child. → Jej chłopak nie chce usynowić jej dziecka.

kolokacje:

(1.1) God The Father; father and mother; be father to…, father of a child

synonimy:

(1.1) dad, daddy, parent

(1.2) ancestors, forefathers

(1.3) priest, monk, friar, abbot

wyrazy pokrewne:

rzecz. father-in-law, fatherhood, fatherland, grandfather, godfather, stepfather, forefather, step-father

przym. fatherless, fatherly

związki frazeologiczne:

Father Christmas

etymologia:

st.ang. fæder

uwagi:

Nie mylić z feather

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/पितृ#Sanskrit

पितृ

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit पितृ (pitṛ́), from Proto-Indo-Iranian *pHtā́, ultimately from Proto-Indo-European *ph₂tḗr.  Doublet of पिता (pitā).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɪt̪ɾ/

Noun

पितृ • (pitŕ) m (Urdu spelling پتر‎)

1. father
2. paternal ancestor

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *pHtā́, from Proto-Indo-Iranian *pHtā́, from Proto-Indo-European *ph₂tḗr. Cognate with Latin  pater, Ancient Greek πᾰτήρ (patḗr), Old Armenian հայր (hayr), Old Persian 𐎱𐎡𐎫 (pitā) (whence Persian پدر‎ (pedar)), Old English fæder (whence English father).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /pi.t̪ŕ̩/
• (Classical) IPA^(key): /ˈpi.t̪r̩/

Noun

पितृ • (pitṛ́) m

1. father

   Synonyms: जनक (janaká), तत (tatá)

2. paternal ancestor

Declension

Masculine ṛ-stem declension of पितृ (pitṛ́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पिता pitā́	पितरौ / पितरा¹ pitárau / pitárā¹	पितरः pitáraḥ
Vocative	पितः pítaḥ	पितरौ / पितरा¹ pítarau / pítarā¹	पितरः pítaraḥ
Accusative	पितरम् pitáram	पितरौ / पितरा¹ pitárau / pitárā¹	पितॄन् / पितरः pitṝ́n / pitaraḥ
Instrumental	पित्रा pitrā́	पितृभ्याम् pitṛ́bhyām	पितृभिः pitṛ́bhiḥ
Dative	पित्रे pitré	पितृभ्याम् pitṛ́bhyām	पितृभ्यः pitṛ́bhyaḥ
Ablative	पितुः pitúḥ	पितृभ्याम् pitṛ́bhyām	पितृभ्यः pitṛ́bhyaḥ
Genitive	पितुः pitúḥ	पित्रोः pitróḥ	पितॄणाम् pitṝṇā́m
Locative	पितरि pitári	पित्रोः pitróḥ	पितृषु pitṛ́ṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Helu:
  • Sinhalese: පියා (piyā)
• Magadhi Prakrit:
  • Oriya: ପିଅର (piôrô)
• Sauraseni Prakrit: 𑀧𑀺𑀉 (piu)
  • Hindi: पिउ (piu)
  • Punjabi: ਪਿਉ (piu)
  • Sindhi: पिउ (piu)
• → Bengali: পিতা (pita)
• → Gujarati: પિતા (pitā)
• → Hindi: पिता (pitā), पितृ (pitŕ)
• → Nepali: पिता (pitā)
• → Punjabi: ਪਿਤਾ (pitā)
• → Telugu: పిత (pita), పితృలు (pitr̥lu)
• → Thai: ปิตฤ ปิตร (bpìt-dtrà-)
• → Urdu: پتا‎ پتر

…..

I jeszcze cos do porównania i pomyślenia…

…..

Piotr / PioTR

https://pl.wiktionary.org/wiki/Piotr

Piotr (język polski)

(…)

etymologia: (1.1) czes. Petr, st.czes. Pietr^[1] < łac. Petrus < łac. petra^[2] < gr. Πέτρος (Petros) < gr. πέτρα (petra) → skała, tłum. aram. כיפא (kefa); por. Mt 16:18

(…)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Piotr

(…)

Etymology

From Czech Petr, from Latin Petrus, from Ancient Greek Πέτρος (Pétros), from πέτρος (pétros, “stone, rock”), related to πέτρα (pétra).

(…)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/πέτρα#Ancient_Greek

πέτρα

Ancient Greek

Alternative forms

• πέτρη (pétrē) – Epic, Ionic

Etymology

---

Unknown. In the absence of an explanation, Beekes prefers a Pre-Greek borrowing.^[1]

---

Pronunciation

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pé.traː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpɛ.tra/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpe.tra/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.tra/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.tra/

Noun

πέτρᾱ • (pétrā) f (genitive πέτρᾱς); first declension

1. rock formation: cliff, ledge, cave, ridge
2. stone (as a building material)

Inflection

First declension of ἡ πέτρᾱ; τῆς πέτρᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πέτρᾱ hē pétrā	τὼ πέτρᾱ tṑ pétrā	αἱ πέτραι hai pétrai
Genitive	τῆς πέτρᾱς tês pétrās	τοῖν πέτραιν toîn pétrain	τῶν πετρῶν tôn petrôn
Dative	τῇ πέτρᾳ têi pétrāi	τοῖν πέτραιν toîn pétrain	ταῖς πέτραις taîs pétrais
Accusative	τὴν πέτρᾱν tḕn pétrān	τὼ πέτρᾱ tṑ pétrā	τᾱ̀ς πέτρᾱς tā̀s pétrās
Vocative	πέτρᾱ pétrā	πέτρᾱ pétrā	πέτραι pétrai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• πέτρος (pétros)

Derived terms

• πέτρινος (pétrinos)

Descendants

• Greek: πέτρα (pétra)
• Latin: petra

References

1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010), “πέτρᾱ”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1182

Further reading

• πέτρα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πέτρα in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πέτρα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• πέτρα in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G4073 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.

…..

Wiecie już dlaczego My Słowianie mamy naszych Ojców, jako Ojców, a nie Pastuchów, jak cała wtórnych reszta..?

Słowiańscy Ojcowie może i strzygą swoje dzieci,.. ale nie zarzynają ich, jak to robią pustynni Pasterze ze swoimi barankami i owieczkami z owczarni… 😦

…..

http://www.skkonsolata.pl/?p=7690

Ja jestem bramą owiec

https://krakow.gosc.pl/doc/3833744.Owca-uczy-przywiazania-do-pasterza-Chrystusa

Dlaczego była miła Bogu woń ofiar całopalnych?