SKRBH

puścić

czas przyszły prosty

puszczę

puścisz

puści

puścimy

puścicie

puszczą

puściłem

puściłeś

puścił

puściliśmy

puściliście

puścili

puściłam

puściłaś

puściła

puściłyśmy

puściłyście

puściły

puściłom

puściłoś

puściło

niech puszczę

puść

niech puści

puśćmy

puśćcie

niech puszczą

pozostałe formy
czas zaprzeszły	m	puściłem był	puściłeś był	puścił był	puściliśmy byli	puściliście byli	puścili byli
	ż	puściłam była	puściłaś była	puściła była	puściłyśmy były	puściłyście były	puściły były
	n	puściłom było	puściłoś było	puściło było	puściłyśmy były	puściłyście były	puściły były
forma bezosobowa czasu przeszłego		puszczono
tryb przypuszczający	m	puściłbym, byłbym puścił	puściłbyś, byłbyś puścił	puściłby, byłby puścił	puścilibyśmy, bylibyśmy puścili	puścilibyście, bylibyście puścili	puściliby, byliby puścili
	ż	puściłabym, byłabym puściła	puściłabyś, byłabyś puściła	puściłaby, byłaby puściła	puściłybyśmy, byłybyśmy puściły	puściłybyście, byłybyście puściły	puściłyby, byłyby puściły
	n	puściłobym, byłobym puściło	puściłobyś, byłobyś puściło	puściłoby, byłoby puściło	puściłybyśmy, byłybyśmy puściły	puściłybyście, byłybyście puściły	puściłyby, byłyby puściły
imiesłów przymiotnikowy przeszły	m	puszczony			puszczeni
	ż	puszczona			puszczone
	n	puszczone			puszczone
imiesłów przysłówkowy uprzedni		puściwszy
rzeczownik odczasownikowy		puszczenie, niepuszczenie

(2) koniugacja VIa

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

puścić się

czas przyszły prosty

puszczę się

puścisz się

puści się

puścimy się

puścicie się

puszczą się

puściłem się

puściłeś się

puścił się

puściliśmy się

puściliście się

puścili się

puściłam się

puściłaś się

puściła się

puściłyśmy się

puściłyście się

puściły się

puściłom się

puściłoś się

puściło się

https://en.wiktionary.org/wiki/puścić

niech się puszczę

puść się

niech się puści

puśćmy się

puśćcie się

niech się puszczą

pozostałe formy
czas zaprzeszły	m	puściłem się był	puściłeś się był	puścił się był	puściliśmy się byli	puściliście się byli	puścili się byli
	ż	puściłam się była	puściłaś się była	puściła się była	puściłyśmy się były	puściłyście się były	puściły się były
	n	puściłom się było	puściłoś się było	puściło się było	puściłyśmy się były	puściłyście się były	puściły się były
forma bezosobowa czasu przeszłego		puszczono się
tryb przypuszczający	m	puściłbym się, byłbym się puścił	puściłbyś się, byłbyś się puścił	puściłby się, byłby się puścił	puścilibyśmy się, bylibyśmy się puścili	puścilibyście się, bylibyście się puścili	puściliby się, byliby się puścili
	ż	puściłabym się, byłabym się puściła	puściłabyś się, byłabyś się puściła	puściłaby się, byłaby się puściła	puściłybyśmy się, byłybyśmy się puściły	puściłybyście się, byłybyście się puściły	puściłyby się, byłyby się puściły
	n	puściłobym się, byłobym się puściło	puściłobyś się, byłobyś się puściło	puściłoby się, byłoby się puściło	puściłybyśmy się, byłybyśmy się puściły	puściłybyście się, byłybyście się puściły	puściłyby się, byłyby się puściły
imiesłów przymiotnikowy przeszły	m	puszczony			puszczeni
	ż	puszczona			puszczone
	n	puszczone			puszczone
imiesłów przysłówkowy uprzedni		puściwszy się
rzeczownik odczasownikowy		puszczenie się, niepuszczenie się

wyrazy pokrewne:: czas. wypuszczać, dopuszczać, puszczać; rzecz. spust mrz, puszczenie n, puszczadło n, przepustka ż, upuszczenie n

związki frazeologiczne:: nie puścić pary z ust • puścić bąka • puścić farbę • puścić kantem / puścić w trąbę • puścić w skarpetkach / puścić z torbami • puścić pawia • puścić płazem • puścić perskie oczko • puścić się pędem • puścić strzałkę • puścić w niepamięć • puścić wodze fantazji / puścić cugle wyobraźni • puścić z dymem

tłumaczenia:: (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: puszczać

czeski: (1.1) pustit

UWAGA!

Postać bezdźwięczna z języka czeskiego, jak pustit jest właściwie taka sama, jak rzekomo pierwotna dla niej postać Pra-Słowiańska, odtfoszona, jako *pustiti.

Wskazywałoby to na to, że postać z języka polskiego Puścić / Po’S’+C+iC jest wtórnie udźwięczniona, zgodnie z ofitzjalnie obowiązującą wykładnią, patrz trzecia palatalizacja „lechicka”.

Niby tak,.. tyle że dalej wykażę na podstawie ofitzjalnych danych, że inna postać z języka czeskiego jest wtórnie ubezdźwięczniona nie tylko w stosunku do ofitzjalnie odtfoszonej postaci Pra-Słowiańskiej, ale także dla innych postaci z innych gwar języka słowiańskiego!

Jak to jest, że nie tylko w języku czeskim zachowały się takie niezgodności, przecież ofitzjalnie nie ma prawa ich tam być?!!

…..

puścić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pustiti

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

puścić pf (imperfective puszczać)

to let go, to release

Puść mnie!

Let go of me!
(informal) to put on, to play, to select a recording for playing

Do kolacji puściłem Chopina.

I’ve put on Chopin for dinner.

Conjugation

Conjugation of puścić pf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or n or f
infinitive		puścić
future tense	1st	puszczę			puścimy
	2nd	puścisz			puścicie
	3rd	puści			puszczą
past tense	1st	puściłem	puściłam		puściliśmy	puściłyśmy
	2nd	puściłeś	puściłaś		puściliście	puściłyście
	3rd	puścił	puściła	puściło	puścili	puściły
conditional	1st	puściłbym	puściłabym		puścilibyśmy	puściłybyśmy
	2nd	puściłbyś	puściłabyś		puścilibyście	puściłybyście
	3rd	puściłby	puściłaby	puściłoby	puściliby	puściłyby
imperative	1st	niech puszczę			puśćmy
	2nd	puść			puśćcie
	3rd	niech puści			niech puszczą
passive adjectival participle		puszczony	puszczona	puszczone	puszczeni	puszczone
anterior adverbial participle		puściwszy
impersonal past		puszczono
verbal noun		puszczenie

Derived terms

Reconstruction:Proto-Slavic/pustiti

Proto-Slavic

Etymology

Per Derksen, cognate with pȗstъ (“empty”) and Old Prussian pausto* (“wild”); further connections unknown. Pokorny suggests a connection with Ancient Greek παῦσις (paûsis, “end, rest, pause”) (whence English pause), from Proto-Indo-European *peh₂s–, but Derksen challenges this on accentual grounds.

Verb

*pustìti^[1]

to let go
to let
to send

Inflection

Conjugation of *pustiti (?, -i-, s-aorist, accent paradigm c)

Suffix: *-iti
― iterative (*nositi⇐*nesti)
― causative (*pojiti⇐*piti)
― …

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*pusťenьje	*pustiti	*pustitъ	*pustilъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*pusťenъ	*pustimъ
Active	*pusťь	*pustę

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*pustixъ	*pusti	*pusti	*pusťǫ	*pustiši	*pustitь
Dual	*pustixově	*pustista	*pustiste	*pustivě	*pustita	*pustite
Plural	*pustixomъ	*pustiste	*pustišę	*pustimъ	*pustite	*pustętь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*pusťaaxъ	*pusťaaše	*pusťaaše	—	*pusti	*pusti
Dual	*pusťaaxově	*pusťaašeta	*pusťaašete	*pustivě	*pustita	—
Plural	*pusťaaxomъ	*pusťaašete	*pusťaaxǫ	*pustimъ	*pustite	—

(*)*pustivъ is later doublet of past active participle

Related terms

*pȗstъ (“empty”)

Descendants

East Slavic:
- Old East Slavic: пꙋстити (pustiti), 1sg. пꙋщꙋ (pušču)
  - Belarusian: пусці́ць (puscícʹ), 1sg. пушчу́ (puščú)
  - Russian: пусти́ть (pustítʹ), 1sg. пущу́ (puščú), 3sg. пу́стит (pústit)
  - Ukrainian: пусти́ти (pustýty), 1sg. пущу́ (puščú)
South Slavic:
- Old Church Slavonic:
  
  Cyrillic: поустити (pustiti), 1sg. поущѫ (puštǫ)
  
  Glagolitic: [Term?]
- Bulgarian: пу́стя (pústja)
- Serbo-Croatian:
  
  Cyrillic: пу̀стити, 1sg. пу̏стӣм
  
  Latin: pùstiti, 1sg. pȕstīm
  - Chakavian (Vrgada): puštȉti, 2sg. pũštīš
  - Chakavian (Orbanići): puštȉt, 1sg. pũštīn
- Slovene: pustíti (tonal orthography), 1sg. pustím (tonal orthography)
West Slavic:
- Czech: pustit, 1sg. pustím
- Polish: puścić, 1sg. puszczę
- Slovak: pustiť
- Sorbian:
  - Upper Sorbian: pušćić, pušćeć
  - Lower Sorbian: pušćiś
→ Lithuanian: pũstyti

References

^ Derksen, Rick (2008), “*pustìti”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 424

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/peh₂s-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/peh₂s-.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pausto&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for pausto.

UWAGA!

Per Derksen, cognate with *pȗstъ (“empty”) and Old Prussian pausto (“wild”); further connections unknown. Pokorny suggests a connection with Ancient Greek παῦσις (paûsis, “end, rest, pause”) (whence English pause), from Proto-Indo-European *peh₂s–, but Derksen challenges this on accentual grounds.

Widać, że ofitzjalni jęsykosnaftzy nie wszystko wiedzą, mają różne poglądy i nie mogą się zdecydować jak rzeczywiście było?

Czy to nie jest logiczne, że w języku polskim słowo jak np. Postać / Po+ST+aC’, powinno było też spalatalizować się w coś jak PoS+C+aC, hm?

Tym dziwnie podobnie niespalatalizowanym *pȗstъ (“empty”) itp,. zajmę się w następnym wpisie.

…..

Puszczać / Po’S”+C”+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/puszczać

puszczać (język polski)

drzewa puszczają (1.7) liście

wymowa:: IPA: [ˈpuʃʧ̑aʨ̑], AS: [puščać] wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. puścić)

(1.1) przestawać trzymać coś

(1.2) wydawać coś z siebie

(1.3) pomijać coś

(1.4) sprawiać, że coś pływa lub lata

(1.5) pozwolić komuś lub czemuś wyjść, odejść

(1.6) pozwolić komuś lub czemuś wejść

(1.7) o roślinach: wypuszczać korzenie, pędy, liście

(1.8) o wiadomości, plotce itp.: sprawić, że krąży wśród ludzi

(1.9) uruchomić coś

(1.10) nadać w mediach

(1.11) przeprowadzić coś, wybudować gdzieś

(1.12) włączyć w sieć komunikacyjną miasto, wieś, osiedle z wykorzystaniem jakiegoś środka lokomocji

(1.13) pot. wydać pieniądze w sposób lekkomyślny

(1.14) pot. opublikować w prasie

(1.15) daw. na zasadzie zapisu, zastawu, dzierżawy: zrzec się czegoś

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. puścić)

(2.1) o tkaninie: barwić wodę podczas prania

(2.2) o brudzie, plamach: dawać się zmywać, rozpuszczać

czasownik zwrotny niedokonany puszczać się (dk. puścić się)

(3.1) przestawać trzymać się czegoś

(3.2) obraź. o kobiecie: zmieniać często partnerów

(3.3) spontanicznie ruszyć się

(1.1–15) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

puszczać

puszczam

puszczasz

puszcza

puszczamy

puszczacie

puszczają

puszczałem

puszczałeś

puszczał

puszczaliśmy

puszczaliście

puszczali

puszczałam

puszczałaś

puszczała

puszczałyśmy

puszczałyście

puszczały

puszczałom

puszczałoś

puszczało

niech puszczam

puszczaj

niech puszcza

puszczajmy

puszczajcie

niech puszczają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę puszczał, będę puszczać	będziesz puszczał, będziesz puszczać	będzie puszczał, będzie puszczać	będziemy puszczali, będziemy puszczać	będziecie puszczali, będziecie puszczać	będą puszczali, będą puszczać
	ż	będę puszczała, będę puszczać	będziesz puszczała, będziesz puszczać	będzie puszczała, będzie puszczać	będziemy puszczały, będziemy puszczać	będziecie puszczały, będziecie puszczać	będą puszczały, będą puszczać
	n	będę puszczało, będę puszczać	będziesz puszczało, będziesz puszczać	będzie puszczało, będzie puszczać	będziemy puszczały, będziemy puszczać	będziecie puszczały, będziecie puszczać	będą puszczały, będą puszczać
czas zaprzeszły	m	puszczałem był	puszczałeś był	puszczał był	puszczaliśmy byli	puszczaliście byli	puszczali byli
	ż	puszczałam była	puszczałaś była	puszczała była	puszczałyśmy były	puszczałyście były	puszczały były
	n	puszczałom było	puszczałoś było	puszczało było	puszczałyśmy były	puszczałyście były	puszczały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		puszczano
tryb przypuszczający	m	puszczałbym, byłbym puszczał	puszczałbyś, byłbyś puszczał	puszczałby, byłby puszczał	puszczalibyśmy, bylibyśmy puszczali	puszczalibyście, bylibyście puszczali	puszczaliby, byliby puszczali
	ż	puszczałabym, byłabym puszczała	puszczałabyś, byłabyś puszczała	puszczałaby, byłaby puszczała	puszczałybyśmy, byłybyśmy puszczały	puszczałybyście, byłybyście puszczały	puszczałyby, byłyby puszczały
	n	puszczałobym, byłobym puszczało	puszczałobyś, byłobyś puszczało	puszczałoby, byłoby puszczało	puszczałybyśmy, byłybyśmy puszczały	puszczałybyście, byłybyście puszczały	puszczałyby, byłyby puszczały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	puszczający, niepuszczający
	ż	puszczająca, niepuszczająca			puszczające, niepuszczające
	n	puszczające, niepuszczające			puszczające, niepuszczające
imiesłów przymiotnikowy bierny	m	puszczany			puszczani
	ż	puszczana			puszczane
	n	puszczane			puszczane
imiesłów przysłówkowy współczesny		puszczając, nie puszczając
rzeczownik odczasownikowy		puszczanie, niepuszczanie

(2.1–2) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

puszczać

puszczam

puszczasz

puszcza

puszczamy

puszczacie

puszczają

puszczałem

puszczałeś

puszczał

puszczaliśmy

puszczaliście

puszczali

puszczałam

puszczałaś

puszczała

puszczałyśmy

puszczałyście

puszczały

puszczałom

puszczałoś

puszczało

niech puszczam

puszczaj

niech puszcza

puszczajmy

puszczajcie

niech puszczają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę puszczał, będę puszczać	będziesz puszczał, będziesz puszczać	będzie puszczał, będzie puszczać	będziemy puszczali, będziemy puszczać	będziecie puszczali, będziecie puszczać	będą puszczali, będą puszczać
	ż	będę puszczała, będę puszczać	będziesz puszczała, będziesz puszczać	będzie puszczała, będzie puszczać	będziemy puszczały, będziemy puszczać	będziecie puszczały, będziecie puszczać	będą puszczały, będą puszczać
	n	będę puszczało, będę puszczać	będziesz puszczało, będziesz puszczać	będzie puszczało, będzie puszczać	będziemy puszczały, będziemy puszczać	będziecie puszczały, będziecie puszczać	będą puszczały, będą puszczać
czas zaprzeszły	m	puszczałem był	puszczałeś był	puszczał był	puszczaliśmy byli	puszczaliście byli	puszczali byli
	ż	puszczałam była	puszczałaś była	puszczała była	puszczałyśmy były	puszczałyście były	puszczały były
	n	puszczałom było	puszczałoś było	puszczało było	puszczałyśmy były	puszczałyście były	puszczały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		puszczano
tryb przypuszczający	m	puszczałbym, byłbym puszczał	puszczałbyś, byłbyś puszczał	puszczałby, byłby puszczał	puszczalibyśmy, bylibyśmy puszczali	puszczalibyście, bylibyście puszczali	puszczaliby, byliby puszczali
	ż	puszczałabym, byłabym puszczała	puszczałabyś, byłabyś puszczała	puszczałaby, byłaby puszczała	puszczałybyśmy, byłybyśmy puszczały	puszczałybyście, byłybyście puszczały	puszczałyby, byłyby puszczały
	n	puszczałobym, byłobym puszczało	puszczałobyś, byłobyś puszczało	puszczałoby, byłoby puszczało	puszczałybyśmy, byłybyśmy puszczały	puszczałybyście, byłybyście puszczały	puszczałyby, byłyby puszczały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	puszczający, niepuszczający
	ż	puszczająca, niepuszczająca			puszczające, niepuszczające
	n	puszczające, niepuszczające			puszczające, niepuszczające
imiesłów przysłówkowy współczesny		puszczając, nie puszczając
rzeczownik odczasownikowy		puszczanie, niepuszczanie

(3.1–2) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

puszczać się

puszczam się

puszczasz się

puszcza się

puszczamy się

puszczacie się

puszczają się

puszczałem się

puszczałeś się

puszczał się

puszczaliśmy się

puszczaliście się

puszczali się

puszczałam się

puszczałaś się

puszczała się

puszczałyśmy się

puszczałyście się

puszczały się

puszczałom się

puszczałoś się

puszczało się

https://en.wiktionary.org/wiki/puszczać

niech się puszczam

puszczaj się

niech się puszcza

puszczajmy się

puszczajcie się

niech się puszczają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę się puszczał, będę się puszczać	będziesz się puszczał, będziesz się puszczać	będzie się puszczał, będzie się puszczać	będziemy się puszczali, będziemy się puszczać	będziecie się puszczali, będziecie się puszczać	będą się puszczali, będą się puszczać
	ż	będę się puszczała, będę się puszczać	będziesz się puszczała, będziesz się puszczać	będzie się puszczała, będzie się puszczać	będziemy się puszczały, będziemy się puszczać	będziecie się puszczały, będziecie się puszczać	będą się puszczały, będą się puszczać
	n	będę się puszczało, będę się puszczać	będziesz się puszczało, będziesz się puszczać	będzie się puszczało, będzie się puszczać	będziemy się puszczały, będziemy się puszczać	będziecie się puszczały, będziecie się puszczać	będą się puszczały, będą się puszczać
czas zaprzeszły	m	puszczałem się był	puszczałeś się był	puszczał się był	puszczaliśmy się byli	puszczaliście się byli	puszczali się byli
	ż	puszczałam się była	puszczałaś się była	puszczała się była	puszczałyśmy się były	puszczałyście się były	puszczały się były
	n	puszczałom się było	puszczałoś się było	puszczało się było	puszczałyśmy się były	puszczałyście się były	puszczały się były
forma bezosobowa czasu przeszłego		puszczano się
tryb przypuszczający	m	puszczałbym się, byłbym się puszczał	puszczałbyś się, byłbyś się puszczał	puszczałby się, byłby się puszczał	puszczalibyśmy się, bylibyśmy się puszczali	puszczalibyście się, bylibyście się puszczali	puszczaliby się, byliby się puszczali
	ż	puszczałabym się, byłabym się puszczała	puszczałabyś się, byłabyś się puszczała	puszczałaby się, byłaby się puszczała	puszczałybyśmy się, byłybyśmy się puszczały	puszczałybyście się, byłybyście się puszczały	puszczałyby się, byłyby się puszczały
	n	puszczałobym się, byłobym się puszczało	puszczałobyś się, byłobyś się puszczało	puszczałoby się, byłoby się puszczało	puszczałybyśmy się, byłybyśmy się puszczały	puszczałybyście się, byłybyście się puszczały	puszczałyby się, byłyby się puszczały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	puszczający się, niepuszczający się
	ż	puszczająca się, niepuszczająca się			puszczające się, niepuszczające się
	n	puszczające się, niepuszczające się			puszczające się, niepuszczające się
imiesłów przysłówkowy współczesny		puszczając się, nie puszczając się
rzeczownik odczasownikowy		puszczanie się, niepuszczanie się

przykłady:: (3.2) Zobacz, to jest ta dziewczyna, co się puszczała z wszystkimi chłopakami we wiosce.

składnia:: (1.1) puszczać + B.; (1.2) puszczać + B.; (1.3) puszczać + B.; (1.4) puszczać + B.; (3.1) puszczać się + D.; (3.2) puszczać się z + N.

kolokacje:: (1.2) puszczać sok / krew • puszczać bąki; (1.4) puszczać łódkę / latawiec / kaczki / samolot; (1.7) puszczać liście / pąki / kwiaty / korzenie; (3.3) puszczać się w tan / w drogę

synonimy:: (2.1) farbować; (3.2) wulg. kurwić się, łajdaczyć się

antonimy:: (3.1) chwytać się, łapać się

wyrazy pokrewne:: rzecz. spust m, puszczalstwo n, puścizna ż, spuścizna ż, puszczanie n, puszczenie n, dopuszczanie n, dopuszczenie n, napuszczanie n, napuszczenie n, odpuszczanie n, odpuszczenie n, przepuszczanie n, przepuszczenie n, przypuszczanie n, przypuszczenie n, spuszczanie n, spuszczenie n, upuszczanie n, upuszczenie n, wpuszczanie n, wpuszczenie n, wypuszczanie n, wypuszczenie n, zapuszczanie n, zapuszczenie n, puszczadło n, przepustka ż; czas. puścić dk., dopuszczać ndk., dopuścić dk., napuszczać ndk., napuścić dk., odpuszczać ndk., odpuścić dk., przepuszczać ndk., przepuścić dk., przypuszczać ndk., przypuścić dk., spuszczać ndk., spuścić dk., upuszczać ndk., upuścić dk., wpuszczać ndk., wpuścić dk., wypuszczać ndk., wypuścić dk., zapuszczać ndk., zapuścić dk.; przym. puszczalski, spustowy

związki frazeologiczne:: nie puszczać pary z gęby / nie puszczać pary z ust • puszczać kaczki • puszczać się na prawo i lewo • puszczać się po kątach • puszczać mimo uszu • puszczać z dymem • przysłowia Agnieszka łaskawa puszcza skowronka z rękawa • rada by dusza do raju, ale grzechy nie puszczają • sędzia, który puszcza winnego, winien grzechu jego • swojego nie puszczaj, po cudze nie sięgaj • Wanda z Janem wianki puszczają na wodzie i wspólnie radzą o żniwnej pogodzie

tłumaczenia:

angielski: (1.1) let go, release; (3.2) be promiscuous
duński: (1.1) slippe
jidysz: (1.2) לאָזן (lozn); (1.4) לאָזן (lozn); (3.3) לאָזן זיך (lozn zich)
szwedzki: (3.2) fnaska

…..

puszczać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *puščati

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpuʂ.t͡ʂat͡ɕ/

Verb

puszczać impf (perfective puścić)

to let go, to release
(informal) to put on, to play, to select a recording for playing

Do nauki zazwyczaj puszczam heavy metal.

I usually put on heavy metal when learning.

Conjugation

Conjugation of puszczać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		puszczać
present tense	1st	puszczam			puszczamy
	2nd	puszczasz			puszczacie
	3rd	puszcza			puszczają
past tense	1st	puszczałem	puszczałam		puszczaliśmy	puszczałyśmy
	2nd	puszczałeś	puszczałaś		puszczaliście	puszczałyście
	3rd	puszczał	puszczała	puszczało	puszczali	puszczały
future tense	1st	będę puszczał¹	będę puszczała¹		będziemy puszczali¹	będziemy puszczały¹
	2nd	będziesz puszczał¹	będziesz puszczała¹		będziecie puszczali¹	będziecie puszczały¹
	3rd	będzie puszczał¹	będzie puszczała¹	będzie puszczało¹	będą puszczali¹	będą puszczały¹
conditional	1st	puszczałbym	puszczałabym		puszczalibyśmy	puszczałybyśmy
	2nd	puszczałbyś	puszczałabyś		puszczalibyście	puszczałybyście
	3rd	puszczałby	puszczałaby	puszczałoby	puszczaliby	puszczałyby
imperative	1st	—			puszczajmy
	2nd	puszczaj			puszczajcie
	3rd	niech puszcza			niech puszczają
active adjectival participle		puszczający	puszczająca	puszczające	puszczający	puszczające
passive adjectival participle		puszczany	puszczana	puszczane	puszczani	puszczane
contemporary adverbial participle		puszczając
impersonal past		puszczano
verbal noun		puszczanie
¹ or: będę puszczać, będziesz puszczać etc.

Derived terms

UWAGA!

Jak to jest, że słowo Puścić / Po’S’+C+iC pochodzi rzekomo od Proto-Slavic pustiti, ale już Puszczać / Po’S”+C”+aC’ ma pochodzić od Proto-Slavic puščati?!!

Skąd do licha w języku Pra-Słowiańskim wzięła się postać *puščati, rzekomo wtórnie spalatalizowana dopiero w 13w, hm?!!😈

…..

Już o tym kiedyś pisałem, patrz:

https://skrbh.wordpress.com/2018/09/16/140-shield-shield-jako-target-target-giermanski-drag-drag-i-jego-pierwotne-pra-slowianskie-zrodloslowy-i-znaczenia-czyli-tragiczne-targniecie-sie-na-najswietsze-swietosci-ofitzjalne/

https://skrbh.wordpress.com/2018/09/22/141-shield-shield-jako-target-target-giermanski-drag-drag-i-jego-pierwotne-pra-slowianskie-zrodloslowy-i-znaczenia-czyli-tragiczne-targniecie-sie-na-najswietsze-swietosci-ofitzjalne/

https://skrbh.wordpress.com/2018/09/30/142-shield-shield-jako-target-target-giermanski-drag-drag-i-jego-pierwotne-pra-slowianskie-zrodloslowy-i-znaczenia-czyli-tragiczne-targniecie-sie-na-najswietsze-swietosci-ofitzjalne/

https://skrbh.wordpress.com/2018/10/06/143-shield-shield-jako-target-target-giermanski-drag-drag-i-jego-pierwotne-pra-slowianskie-zrodloslowy-i-znaczenia-czyli-tragiczne-targniecie-sie-na-najswietsze-swietosci-ofitzjalne/

… ale napiszę o tym raz jeszcze, szczególnie, że teraz wiąże Mię się to z „puszczaniem”.

…..

Szczać / S”C”+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/szczać

szczać (język polski)

wymowa:: IPA: [ʃʧ̑aʨ̑], AS: [ščać] wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wulg. oddawać mocz

(1.1) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

szczać

szczam

szczasz

szcza

szczamy

szczacie

szczają

szczałem

szczałeś

szczał

szczaliśmy

szczaliście

szczali

szczałam

szczałaś

szczała

szczałyśmy

szczałyście

szczały

szczałom

szczałoś

szczało

https://en.wiktionary.org/wiki/szczać

niech szczam

szczaj

niech szcza

szczajmy

szczajcie

niech szczają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę szczał, będę szczać	będziesz szczał, będziesz szczać	będzie szczał, będzie szczać	będziemy szczali, będziemy szczać	będziecie szczali, będziecie szczać	będą szczali, będą szczać
	ż	będę szczała, będę szczać	będziesz szczała, będziesz szczać	będzie szczała, będzie szczać	będziemy szczały, będziemy szczać	będziecie szczały, będziecie szczać	będą szczały, będą szczać
	n	będę szczało, będę szczać	będziesz szczało, będziesz szczać	będzie szczało, będzie szczać	będziemy szczały, będziemy szczać	będziecie szczały, będziecie szczać	będą szczały, będą szczać
czas zaprzeszły	m	szczałem był	szczałeś był	szczał był	szczaliśmy byli	szczaliście byli	szczali byli
	ż	szczałam była	szczałaś była	szczała była	szczałyśmy były	szczałyście były	szczały były
	n	szczałom było	szczałoś było	szczało było	szczałyśmy były	szczałyście były	szczały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		szczano
tryb przypuszczający	m	szczałbym, byłbym szczał	szczałbyś, byłbyś szczał	szczałby, byłby szczał	szczalibyśmy, bylibyśmy szczali	szczalibyście, bylibyście szczali	szczaliby, byliby szczali
	ż	szczałabym, byłabym szczała	szczałabyś, byłabyś szczała	szczałaby, byłaby szczała	szczałybyśmy, byłybyśmy szczały	szczałybyście, byłybyście szczały	szczałyby, byłyby szczały
	n	szczałobym, byłobym szczało	szczałobyś, byłobyś szczało	szczałoby, byłoby szczało	szczałybyśmy, byłybyśmy szczały	szczałybyście, byłybyście szczały	szczałyby, byłyby szczały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	szczający, nieszczający
	ż	szczająca, nieszczająca			szczające, nieszczające
	n	szczające, nieszczające			szczające, nieszczające
imiesłów przysłówkowy współczesny		szczając, nie szczając
rzeczownik odczasownikowy		szczanie, nieszczanie

przykłady:: (1.1) Psy szczają na chodniki.

synonimy:: (1.1) lać, odlewać się, sikać, reg. pozn. siurać

wyrazy pokrewne:: rzecz. szczaw mrz, szczanie n, szczochy lm nmos, szczyny lm nmos; przym. zaszczany; czas. obszczywać ndk., zeszczać się dk., poszczać się dk., naszczać dk., wyszczać się dk., oszczać dk.

związki frazeologiczne:: szczać na coś • szczać pod wiatr

tłumaczenia:

angielski: (1.1) piss, leak
duński: (1.1) pisse
hiszpański: (1.1) mear
kataloński: (1.1) pixar
niemiecki: (1.1) pissen
nowogrecki: (1.1) κατουρώ
rosyjski: (1.1) писать

…..

szczać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sьcati.

Pronunciation

IPA^(key): /ʂt͡ʂat͡ɕ/

Verb

szczać impf

(vulgar) to piss

Conjugation

Conjugation of szczać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		szczać
present tense	1st	szczam			szczamy
	2nd	szczasz			szczacie
	3rd	szcza			szczają
past tense	1st	szczałem	szczałam		szczaliśmy	szczałyśmy
	2nd	szczałeś	szczałaś		szczaliście	szczałyście
	3rd	szczał	szczała	szczało	szczali	szczały
future tense	1st	będę szczał¹	będę szczała¹		będziemy szczali¹	będziemy szczały¹
	2nd	będziesz szczał¹	będziesz szczała¹		będziecie szczali¹	będziecie szczały¹
	3rd	będzie szczał¹	będzie szczała¹	będzie szczało¹	będą szczali¹	będą szczały¹
conditional	1st	szczałbym	szczałabym		szczalibyśmy	szczałybyśmy
	2nd	szczałbyś	szczałabyś		szczalibyście	szczałybyście
	3rd	szczałby	szczałaby	szczałoby	szczaliby	szczałyby
imperative	1st	—			szczajmy
	2nd	szczaj			szczajcie
	3rd	niech szcza			niech szczają
active adjectival participle		szczający	szczająca	szczające	szczający	szczające
contemporary adverbial participle		szczając
impersonal past		szczano
verbal noun		szczanie
¹ or: będę szczać, będziesz szczać etc.

Synonyms

(verbs) sikać, siurać, odlewać się

Derived terms

(verbs) naszczać, oszczać, poszczać się, wyszczać się, zeszczać się
(nouns) szczochy, szczyny

Reconstruction:Proto-Slavic/sьcati

Proto-Slavic

Etymology

From earlier *sьkati by the Slavic progressive palatalization, from Proto-Indo-European *sikʷ-, from *seykʷ-. Cognate with Sanskrit सिञ्चति (siñcáti, “to pour out”), Avestan 𐬵𐬌𐬧‎ (hiṇcaiti), 𐬵𐬌𐬗 (hicaiti, “to pour”), Old High German sīhan (“to strain, to drip”), German seichen (“to piss”), Ancient Greek ἷξαι (hîxai, “to strain, to filter”) (found in Hesychius of Alexandria), Latin siat, sissiat (“(he) urinates”).

Verb

*sьcati impf

to piss

Inflection

Conjugation of *sьcati (impf., -a/i-, s-aorist, accent paradigm ?)

Suffix: *-ati

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*sьcanьje	*sьcati	*sьcatъ	*sьcalъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*sьcanъ	*sьčimъ
Active	*sьcavъ	*sьčę

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*sьcaxъ	*sьca	*sьca	*sьčǫ	*sьčiši	*sьčitь
Dual	*sьcaxově	*sьcasta	*sьcaste	*sьčivě	*sьčita	*sьčite
Plural	*sьcaxomъ	*sьcaste	*sьcašę	*sьčimъ	*sьčite	*sьčętь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*sьcaaxъ	*sьcaaše	*sьcaaše	—	*sьči	*sьči
Dual	*sьcaaxově	*sьcaašeta	*sьcaašete	*sьčivě	*sьčita	—
Plural	*sьcaaxomъ	*sьcaašete	*sьcaaxǫ	*sьčimъ	*sьčite	—

Descendants

East Slavic:
- Belarusian: сцаць (scacʹ)
- Russian: сцать (scatʹ) (dialectal), 1sg. сцу(scu), 3sg. сцит (scit); assimilated ссать(ssatʹ), 1sg. ссу (ssu), 3sg. ссыт (ssyt)
- Ukrainian: сця́ти (scjáty), 1sg. сцю (scju), 2sg. сциш (scyš)

South Slavic:
- Old Church Slavonic: сьцати (sĭcati), 1sg. сьчѫ (sĭčǫ), 2sg. сьчиши (sĭčiši)(Serbian)
- Serbo-Croatian: scati (Kajkavian)
- Slovene: scáti (tonal orthography), 1sg. sčím, sčíjem (tonal orthography)

West Slavic:
- Czech: scát, 1sg. štím; chcát
- Polish: szczać, 1sg. szczam
- Slovak: šťať, 1sg. štím
- Sorbian:
  - Upper Sorbian: šćeć
  - Lower Sorbian: šćaś

UWAGA!

O tym rzekomym pierwotnym bezdźwięcznym Pra-Słowiańskim *sьkati nic więcej nie znalazłem.

Faktem jest, że wtórne ubezdźwięcznienia, jak Czech: štím; chcát i Slovak: šťať, štím, powstały z wcześniejszej postaci dźwięcznej *sьcati!!!

From earlier *sьkati by the Slavic progressive palatalization, from Proto-Indo-European *sikʷ-, from *seykʷ-

Twierdzę, że to zwykła przeciw-logiczna bujda, ponieważ ciągle w języku np. polskim istnieją słowa zbudowane na rdzeniach o postaciach bezdźwięcznych i nigdy wtórnie nie spalatalizowanych, IDENTYCZNYCH jak te ofitzjalnie odtfoszone bezdźwięczne sikʷ-, czy seykʷ-, jak np: Siki / SiKi, Sikać / SiK+aC’, itp!!!😈

Istnieje chyba tylko jedno słowo zbudowane na „zreduplikowanym” rdzeniu o postaci dźwięcznej, jak np. Siusiu / Sio’+Sio’, co zresztą tylko wspiera pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni!!! 🙂

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/chcát#Czech

chcát

Czech

Etymology

Proto-Slavic *sьcati.

Pronunciation

IPA^(key): [ˈxt͡saːt]

Verb

chcát impf

(vulgar) to piss (to urinate)
(vulgar) to rain

Synonyms

močit, čurat
lít, pršet

Derived terms

chcanky
pochcat
vychcat

Reconstruction:Proto-Indo-European/seykʷ–

Proto-Indo-European

Root

*seykʷ-^[1]^[2]

to moisten
to filter

Derived terms

*séykʷ-t ~ *sikʷ-ént (athematic root aorist)
- Germanic: *sīhwaną (“to filter”) (see there for further descendants)
*sikʷ-éh₁-ti ~ *sikʷ-éh₁-n̥ti (“*eh₁-stative”)
- Slavic: *sьcati (“to piss”) (see there for further descendants)
*si-né-kʷ-ti ~ *si-n-kʷ-énti (nasal-infix present)
- Anatolian: [Term?]
  - Hittite: [Term?] (/ḫinikttari/, “wet, pour, deluge”)
- Indo-Iranian: *sinčáti (“to pour”)
  - Indo-Aryan: *sinćáti
    - Sanskrit: सिञ्चति (siñcáti)
  - Iranian: *hinčáti
    - Avestan: 𐬵𐬙𐬌‎ (hiṇcaiti)
*h₁ik-méh₂-s
- Hellenic: *hikmás
  - Ancient Greek: ἰκμάς (ikmás, “wetness, moisture, secretion”)

References

^ Ringe, Don (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic, Oxford University Press
^ Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill

UWAGA!

Widzicie wtórne ubezdźwięcznienia, jak ḫinikttari, hiṇcaiti, *hikmás, ikmás?!😈

…..

Sikać / SiK+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/sikać

sikać (język polski)

mężczyzna sika (1.1) na ogrodzenie

woda sika (1.2)

marynarze sikają (1.3) wodą na pokład

wymowa:: IPA: [ˈɕikaʨ̑], AS: [śikać], zjawiska fonetyczne: zmięk. wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. siknąć)

(1.1) pot. oddawać mocz

(1.2) pot. o płynie: tryskać cienkim strumieniem

(1.3) pot. wypuścić z czegoś wodę lub inny płyn cienkim, silnym strumieniem

(1.1–3) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

sikać

sikam

sikasz

sika

sikamy

sikacie

sikają

sikałem

sikałeś

sikał

sikaliśmy

sikaliście

sikali

sikałam

sikałaś

sikała

sikałyśmy

sikałyście

sikały

sikałom

sikałoś

sikało

https://en.wiktionary.org/wiki/sikać

niech sikam

sikaj

niech sika

sikajmy

sikajcie

niech sikają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę sikał, będę sikać	będziesz sikał, będziesz sikać	będzie sikał, będzie sikać	będziemy sikali, będziemy sikać	będziecie sikali, będziecie sikać	będą sikali, będą sikać
	ż	będę sikała, będę sikać	będziesz sikała, będziesz sikać	będzie sikała, będzie sikać	będziemy sikały, będziemy sikać	będziecie sikały, będziecie sikać	będą sikały, będą sikać
	n	będę sikało, będę sikać	będziesz sikało, będziesz sikać	będzie sikało, będzie sikać	będziemy sikały, będziemy sikać	będziecie sikały, będziecie sikać	będą sikały, będą sikać
czas zaprzeszły	m	sikałem był	sikałeś był	sikał był	sikaliśmy byli	sikaliście byli	sikali byli
	ż	sikałam była	sikałaś była	sikała była	sikałyśmy były	sikałyście były	sikały były
	n	sikałom było	sikałoś było	sikało było	sikałyśmy były	sikałyście były	sikały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		sikano
tryb przypuszczający	m	sikałbym, byłbym sikał	sikałbyś, byłbyś sikał	sikałby, byłby sikał	sikalibyśmy, bylibyśmy sikali	sikalibyście, bylibyście sikali	sikaliby, byliby sikali
	ż	sikałabym, byłabym sikała	sikałabyś, byłabyś sikała	sikałaby, byłaby sikała	sikałybyśmy, byłybyśmy sikały	sikałybyście, byłybyście sikały	sikałyby, byłyby sikały
	n	sikałobym, byłobym sikało	sikałobyś, byłobyś sikało	sikałoby, byłoby sikało	sikałybyśmy, byłybyśmy sikały	sikałybyście, byłybyście sikały	sikałyby, byłyby sikały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	sikający, niesikający
	ż	sikająca, niesikająca			sikające, niesikające
	n	sikające, niesikające			sikające, niesikające
imiesłów przysłówkowy współczesny		sikając, nie sikając
rzeczownik odczasownikowy		sikanie, niesikanie

przykłady:: (1.1) Maciej sika w krzakach.; (1.2) Z dziurawego węża ogrodowego cały czas sika woda.; (1.3) Przy pomocy plastikowej butelki z dziurą w nakrętce można sikać wodą na kilka metrów.

synonimy:: (1.1) oddawać mocz, załatwiać się, siurać, siusiać; eufem. załatwiać mały interes, odcedzać kartofle; grub. lać, odlewać się; wulg. szczać; infant. reg. śl. ciulać; (1.2) tryskać, siurać; (1.3) lać strumieniem

wyrazy pokrewne:: rzecz. siusiu n, siku n, siki lm, sik m, siknięcie n, sikacz m, sikaczka ż, sikawka ż, siksa ż, sisi n, siklawa ż, siklawica ż, sikawkowy m, sikanie n, sikalnia ż; czas. obsikiwać ndk., zsikać się dk., zasikać dk., posikać się dk., nasikać dk., wysikać dk., siusiać ndk., obsikać dk., osikać dk., siurać ndk.; wykrz. siur, sik

związki frazeologiczne:: sikając z wiatrem idziesz na łatwiznę • sikać na księżyc • sikać ze szczęścia

tłumaczenia:

angielski: (1.1) pee, piss, urinate
arabski: (1.1) تبول
duński: (1.1) tisse
esperanto: (1.1) pisi, urini
fiński: (1.1) pissata, pisauttaa
francuski: (1.1) uriner, pisser; (1.2) pisser
hawajski: (1.1) mimi, mī
hebrajski: (1.1) להשתין
hiszpański: (1.1) mear, orinar; (1.2) chorrear
japoński: (1.1) おしっこをする
jidysz: (1.1) פּישן
kataloński: (1.1) orinar
kurmandżi: (1.1) mîz kirin
łaciński: (1.1) meio
portugalski: (1.1) fazer xixi, urinar, mijar
rosyjski: (1.1) писать
szwedzki: (1.1) urinera, kissa
tahitański: (1.1) mimi
włoski: (1.1) urinare, orinare

…..

sikać

Polish

Etymology

Either inherited from Proto-Slavic sikati (“to fizz”), or derived from Proto-Slavic sьcati, *sьkati (“to urinate”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɕi.kat͡ɕ/

Verb

sikać impf (perfective siknąć)

(intransitive, colloquial) to piss
(intransitive, colloquial) to spout

Conjugation

Conjugation of sikać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		sikać
present tense	1st	sikam			sikamy
	2nd	sikasz			sikacie
	3rd	sika			sikają
past tense	1st	sikałem	sikałam		sikaliśmy	sikałyśmy
	2nd	sikałeś	sikałaś		sikaliście	sikałyście
	3rd	sikał	sikała	sikało	sikali	sikały
future tense	1st	będę sikał¹	będę sikała¹		będziemy sikali¹	będziemy sikały¹
	2nd	będziesz sikał¹	będziesz sikała¹		będziecie sikali¹	będziecie sikały¹
	3rd	będzie sikał¹	będzie sikała¹	będzie sikało¹	będą sikali¹	będą sikały¹
conditional	1st	sikałbym	sikałabym		sikalibyśmy	sikałybyśmy
	2nd	sikałbyś	sikałabyś		sikalibyście	sikałybyście
	3rd	sikałby	sikałaby	sikałoby	sikaliby	sikałyby
imperative	1st	—			sikajmy
	2nd	sikaj			sikajcie
	3rd	niech sika			niech sikają
active adjectival participle		sikający	sikająca	sikające	sikający	sikające
contemporary adverbial participle		sikając
impersonal past		sikano
verbal noun		sikanie
¹ or: będę sikać, będziesz sikać etc.

Derived terms

(nouns) sik, sikacz, siki, siku, sikawka, siklawa

Synonyms

(to piss): siurać
(to spout): chlusnąć, tryskać

UWAGA!

Either inherited from Proto-Slavic sikati (“to fizz”), or derived from Proto-Slavic sьcati, *sьkati (“to urinate”).

Czyli co, albo w przypadku sikati nie było tych palatalizacji słowiańskich,.. albo w przypadku sьcati, *sьkati nastąpiła nieznana nikomu „depalalatalizacja słowiańska”?!!😈

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/sikati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/sikati.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/sьkati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/sьkati.

…..

Szczuć / S”C”+o’C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/szczuć

szczuć (język polski)

przewodnik szczuje (1.1) psem

wymowa:: IPA: [ʃʧ̑uʨ̑], AS: [ščuć] wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) judzić do ataku

(1.1) koniugacja Xa

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

szczuć

szczuję

szczujesz

szczuje

szczujemy

szczujecie

szczują

szczułem

szczułeś

szczuł

szczuliśmy

szczuliście

szczuli

szczułam

szczułaś

szczuła

szczułyśmy

szczułyście

szczuły

szczułom

szczułoś

szczuło

https://en.wiktionary.org/wiki/szczuć

niech szczuję

szczuj

niech szczuje

szczujmy

szczujcie

niech szczują

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę szczuł, będę szczuć	będziesz szczuł, będziesz szczuć	będzie szczuł, będzie szczuć	będziemy szczuli, będziemy szczuć	będziecie szczuli, będziecie szczuć	będą szczuli, będą szczuć
	ż	będę szczuła, będę szczuć	będziesz szczuła, będziesz szczuć	będzie szczuła, będzie szczuć	będziemy szczuły, będziemy szczuć	będziecie szczuły, będziecie szczuć	będą szczuły, będą szczuć
	n	będę szczuło, będę szczuć	będziesz szczuło, będziesz szczuć	będzie szczuło, będzie szczuć	będziemy szczuły, będziemy szczuć	będziecie szczuły, będziecie szczuć	będą szczuły, będą szczuć
czas zaprzeszły	m	szczułem był	szczułeś był	szczuł był	szczuliśmy byli	szczuliście byli	szczuli byli
	ż	szczułam była	szczułaś była	szczuła była	szczułyśmy były	szczułyście były	szczuły były
	n	szczułom było	szczułoś było	szczuło było	szczułyśmy były	szczułyście były	szczuły były
forma bezosobowa czasu przeszłego		szczuto
tryb przypuszczający	m	szczułbym, byłbym szczuł	szczułbyś, byłbyś szczuł	szczułby, byłby szczuł	szczulibyśmy, bylibyśmy szczuli	szczulibyście, bylibyście szczuli	szczuliby, byliby szczuli
	ż	szczułabym, byłabym szczuła	szczułabyś, byłabyś szczuła	szczułaby, byłaby szczuła	szczułybyśmy, byłybyśmy szczuły	szczułybyście, byłybyście szczuły	szczułyby, byłyby szczuły
	n	szczułobym, byłobym szczuło	szczułobyś, byłobyś szczuło	szczułoby, byłoby szczuło	szczułybyśmy, byłybyśmy szczuły	szczułybyście, byłybyście szczuły	szczułyby, byłyby szczuły
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	szczujący, nieszczujący
	ż	szczująca, nieszczująca			szczujące, nieszczujące
	n	szczujące, nieszczujące			szczujące, nieszczujące
imiesłów przymiotnikowy bierny	m	szczuty			szczuci
	ż	szczuta			szczute
	n	szczute			szczute
imiesłów przysłówkowy współczesny		szczując, nie szczując
rzeczownik odczasownikowy		szczucie, nieszczucie

przykłady:: (1.1) Łobuz szczuł przerażonego policjanta agresywnym psem.

składnia:: (1.1) szczuć + B. • szczuć + N.

wyrazy pokrewne:: rzecz. szczucie n; czas. poszczuć dk., zaszczuć dk.

tłumaczenia:

angielski: (1.1) sic
duński: (1.1) hetze, pudse
hiszpański: (1.1) azuzar, achuchar
niemiecki: (1.1) hetzen
rosyjski: (1.1) травить; науськивать, натравливать, натравлять

…..

szczuć

Polish

Etymology

From earlier szczwać, from Proto-Slavic *ščьvati.

Pronunciation

IPA^(key): /ʂt͡ʂut͡ɕ/

Verb

szczuć impf (perfective poszczuć)

(transitive) to sic

Conjugation

Conjugation of szczuć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		szczuć
present tense	1st	szczuję			szczujemy
	2nd	szczujesz			szczujecie
	3rd	szczuje			szczują
past tense	1st	szczułem	szczułam		szczuliśmy	szczułyśmy
	2nd	szczułeś	szczułaś		szczuliście	szczułyście
	3rd	szczuł	szczuła	szczuło	szczuli	szczuły
future tense	1st	będę szczuł¹	będę szczuła¹		będziemy szczuli¹	będziemy szczuły¹
	2nd	będziesz szczuł¹	będziesz szczuła¹		będziecie szczuli¹	będziecie szczuły¹
	3rd	będzie szczuł¹	będzie szczuła¹	będzie szczuło¹	będą szczuli¹	będą szczuły¹
conditional	1st	szczułbym	szczułabym		szczulibyśmy	szczułybyśmy
	2nd	szczułbyś	szczułabyś		szczulibyście	szczułybyście
	3rd	szczułby	szczułaby	szczułoby	szczuliby	szczułyby
imperative	1st	—			szczujmy
	2nd	szczuj			szczujcie
	3rd	niech szczuje			niech szczują
active adjectival participle		szczujący	szczująca	szczujące	szczujący	szczujące
passive adjectival participle		szczuty	szczuta	szczute	szczuci	szczute
contemporary adverbial participle		szczując
impersonal past		szczuto
verbal noun		szczucie
¹ or: będę szczuć, będziesz szczuć etc.

Derived terms

(verbs) zaszczuć, zaszczuwać (“to hound”)

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=szczwać&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for szczwać.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/ščьvati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/ščьvati.

…..

Piszczeć / PiS”C”+eC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/piszczeć

piszczeć (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈpʲiʃʧ̑ɛʨ̑], AS: [pʹiščeć], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) powodować przenikliwy dźwięk, odgłos

(1.2) (o istotach żywych) wydawać przenikliwy głos

przykłady:: (1.1) Łożysko w lewym kole piszczy. Muszę je nasmarować.; (1.2) Nie piszcz. Zastrzyk nie jest aż tak bolesny.

synonimy:: (1.1) zgrzytać; (1.2) kwiczeć, skowyczeć

wyrazy pokrewne:: rzecz. pisk m, piszczałka ż, piszczenie n, pisklę n; przym. piszczałkowy

związki frazeologiczne:: wiedzieć, co w trawie piszczy

tłumaczenia:

angielski: (1.1) squeal, skirl
czeski: (1.1) pipat
hiszpański: (1.1) chirriar; (1.2) chillar
rosyjski: (1.1) пищать, скрипеть; (1.2) пищать, скрипеть
szwedzki: (1.1) pipa; (1.2) pipa

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/piszczeć

piszczeć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *piščati.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpʲiʂ.t͡ʂɛt͡ɕ/

Verb

piszczeć impf (perfective pisnąć)

(intransitive) to squeak

Conjugation

Conjugation of piszczeć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		piszczeć
present tense	1st	piszczę			piszczymy
	2nd	piszczysz			piszczycie
	3rd	piszczy			piszczą
past tense	1st	piszczałem	piszczałam		piszczeliśmy	piszczałyśmy
	2nd	piszczałeś	piszczałaś		piszczeliście	piszczałyście
	3rd	piszczał	piszczała	piszczało	piszczeli	piszczały
future tense	1st	będę piszczał¹	będę piszczała¹		będziemy piszczeli¹	będziemy piszczały¹
	2nd	będziesz piszczał¹	będziesz piszczała¹		będziecie piszczeli¹	będziecie piszczały¹
	3rd	będzie piszczał¹	będzie piszczała¹	będzie piszczało¹	będą piszczeli¹	będą piszczały¹
conditional	1st	piszczałbym	piszczałabym		piszczelibyśmy	piszczałybyśmy
	2nd	piszczałbyś	piszczałabyś		piszczelibyście	piszczałybyście
	3rd	piszczałby	piszczałaby	piszczałoby	piszczeliby	piszczałyby
imperative	1st	—			piszczmy
	2nd	piszcz			piszczcie
	3rd	niech piszczy			niech piszczą
active adjectival participle		piszczący	piszcząca	piszczące	piszczący	piszczące
contemporary adverbial participle		piszcząc
verbal noun		piszczenie
¹ or: będę piszczeć, będziesz piszczeć etc.

Related terms

pisk
pisklę
piszczałka

Reconstruction:Proto-Slavic/piščati

Proto-Slavic

Verb

*pīščàti

Alternative form of *pīskàti (“to squeak, to whistle”)

Inflection

Conjugation of *piščati (?, -ě/i-, s-aorist, accent paradigm b)

Suffix: *-ěti

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*piščanьje	*piščati	*piščatъ	*piščalъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*piščanъ	*piščimъ
Active	*piščavъ	*piščę

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*piščaxъ	*pišča	*pišča	*piščǫ	*piščiši	*piščitь
Dual	*piščaxově	*piščasta	*piščaste	*piščivě	*piščita	*piščite
Plural	*piščaxomъ	*piščaste	*piščašę	*piščimъ	*piščite	*piščętь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*piščaaxъ	*piščaaše	*piščaaše	—	*pišči	*pišči
Dual	*piščaaxově	*piščaašeta	*piščaašete	*piščivě	*piščita	—
Plural	*piščaaxomъ	*piščaašete	*piščaaxǫ	*piščimъ	*piščite	—

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/piskati

Reconstruction:Proto-Slavic/piskati

Proto-Slavic

Alternative forms

*pīščàti

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *pīṣk-. Derksen suggests positing an onomatopoeic root, Proto-Indo-European *pī-, + *-sk-. Vasmer similarly reconstructs Proto-Indo-European *pi-. Cognate with Lithuanian pyškė́ti (“to click, to crack, to snap”) (1sg. pýšku), Latvian pĩkstêt (“to squeak”). Vasmer adds Sanskrit पिच्छोरा (picchorā), पिच्छोला (piccholā, “flute, fife”) < *pisk-, as well as (from the putative root *pi-) Latin pipāre, pipiāre, pīpilāre (“to whistle”), Ancient Greek πίπος (pípos, “chick”), πιππίζω (pippízō, “to whistle”), Sanskrit पिप्पका (píppakā, “(some type of bird)”), पिप्पीक (pippīka, “(some type of animal)”).

Trubachev posits an entirely different root, Proto-Indo-European *(s)peys- (“to blow”), and gives as cognates Middle High German vīsen, vīsten (“to let in wind”), Old Norse fīsa (“to break wind”), Latin spīrō (“to blow”) (infinitive spīrāre).

Verb

*pīskàti

to squeak, to whistle

Inflection

Conjugation of *piskati (?, -a/i-, s-aorist, accent paradigm b)

Suffix: *-ati

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*piskanьje	*piskati	*piskatъ	*piskalъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*piskanъ	*piščimъ
Active	*piskavъ	*piščę

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*piskaxъ	*piska	*piska	*piščǫ	*piščiši	*piščitь
Dual	*piskaxově	*piskasta	*piskaste	*piščivě	*piščita	*piščite
Plural	*piskaxomъ	*piskaste	*piskašę	*piščimъ	*piščite	*piščętь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*piskaaxъ	*piskaaše	*piskaaše	—	*pišči	*pišči
Dual	*piskaaxově	*piskaašeta	*piskaašete	*piščivě	*piščita	—
Plural	*piskaaxomъ	*piskaašete	*piskaaxǫ	*piščimъ	*piščite	—

Conjugation of *piskati (?, -a-, s-aorist, accent paradigm b)

Suffix: *-ati

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*piskanьje	*piskati	*piskatъ	*piskalъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*piskanъ	*piskajemъ
Active	*piskavъ	*piskaję

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*piskaxъ	*piska	*piska	*piskajǫ	*piskaješi	*piskajetь
Dual	*piskaxově	*piskasta	*piskaste	*piskajevě	*piskajeta	*piskajete
Plural	*piskaxomъ	*piskaste	*piskašę	*piskajemъ	*piskajete	*piskajǫtь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*piskaaxъ	*piskaaše	*piskaaše	—	*piskaji	*piskaji
Dual	*piskaaxově	*piskaašeta	*piskaašete	*piskajivě	*piskajita	—
Plural	*piskaaxomъ	*piskaašete	*piskaaxǫ	*piskajimъ	*piskajite	—

Related terms

*piskorъ, *piskarъ, *piskalъ (“loach, gudgeon”)

Descendants

Church Slavonic: пискати (piskati), 1sg. пищѫ (pištǫ)

East Slavic:
- Old East Slavic: пискати (piskati, “to play the svirel”), 1sg. пищꙋ (pišču) (12th century)
  - Belarusian: пишча́ць (piščácʹ)
  - Russian: пища́ть (piščátʹ, “to squeak”), 1sg. пищу́ (piščú)
  - Ukrainian: пи́скати (pýskaty), пища́ти(pyščáty)

South Slavic:
- Old Church Slavonic:
  
  Cyrillic: пискати (piskati, “to pipe”), 1sg. пискаѭ (piskajǫ)
  
  Glagolitic: [Term?]
- Bulgarian: пищя́ (pištjá), пи́скам (pískam, “to whistle, to squeak, to howl, to cry”)
- Macedonian: писка (piska, “to scream, to shriek”)
- Serbo-Croatian:
  
  Cyrillic: пи́штати
  
  Latin: píštati
- Slovene: pískati (“to whistle, to play the flute”)(tonal orthography), 1sg. pískam, píščem(tonal orthography)

West Slavic:
- Czech: pískat, píštět (“to whistle”)
- Polish: piskać (“to whistle, to squeak”); piszczeć (“to whistle, to squeak”), 1sg. piszczę
- Slovak: pískať, pišťať
- Sorbian:
  - Upper Sorbian: piskać, pišćeć
  - Lower Sorbian: piskaś, pišćaś

References

Černyx, P. Ja. (1999), “писк”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), volume 2, 3rd reprint edition, Moscow: Russkij jazyk, page 35
Derksen, Rick (2008), “*pīskàti; *pīščàti”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 400
Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “пища́ть”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress

UWAGA!

Jak to w ogóle jest ofitzjalnie logicznie możliwe, patrz: Proto-Slavic pīščàti – alternative form of Proto-Slavic pīskàti (“to squeak, to whistle”)!!?

Dlaczego istniała i nadal istnieje pierwotna oboczność w języku polskim itp, i gdzie podziały się palatalizacje słowiańskie?!!😈

Czech: pískat, píštět (“to whistle”)
Polish: piskać (“to whistle, to squeak”); piszczeć (“to whistle, to squeak”), 1sg. piszczę
Slovak: pískať, pišťať
Sorbian:
- Upper Sorbian: piskać, pišćeć
- Lower Sorbian: piskaś, pišćaś

Widzicie wtórne ubezdźwięcznienia, patrz: Church Slavonic: pištǫ, Serbo-Croatian: píštati, Czech: píštět, Slovak: pišťať?!!

…..

Pisk / PiS+K

https://pl.wikisource.org/wiki/Słownik_etymologiczny_języka_polskiego/pisk

pisk, piskliwy, piszczeć; piszczel (u miecha, i ‚goleń’), piszczałka; piszczek, ‚grajek’, piszczkowy; pisklę (podobnie pipię, »wąsy pipią«, ‚pokazują się’, serb. piple, ‚pisklę’, czes. pipati, ‚piszczeć’, pipot, ‚pisk’); piskać, pisknąć, a z tego pisnąć. Prasłowiańskie, urobione przyrostkiem -sk (por. wrzask) od dźwiękonaśladowczego pi- (»ani pipi«, pipać, p. pipa); na Litwie mało zastąpione, pyszkēti, o ‚trzasku’ (bata, lodu). Od długiej rury piszczałek i piszczeli przeniesione na ‚rurę broni palnej’: »na działa i piszczele« (16. wiek), ocalało do dziś w słowie pistolet, co się w końcu wywodzi z czeskiej pisztali z czasów wojen husyckich, gdy sztuka wojenna i na husytach się kształciła.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/pisk

pisk (język polski)

wymowa:: wymowa ^?/i, IPA: [pʲisk], AS: [pʹisk], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) cienki, przenikliwy dźwięk

https://en.wiktionary.org/wiki/pisk#Polish

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pisk	piski
dopełniacz	pisku	pisków
celownik	piskowi	piskom
biernik	pisk	piski
narzędnik	piskiem	piskami
miejscownik	pisku	piskach
wołacz	pisku	piski

przykłady:: (1.1) Nagły pisk dochodzący z korytarza zelektryzował zebranych.

wyrazy pokrewne:: czas. piszczeć, piskać, popiskiwać; przym. piskliwy, piszczałkowy; rzecz. pisklę n, piszczałka ż

tłumaczenia:

angielski: (1.1) squeal
duński: (1.1) hvin n, pib/piv n
niemiecki: (1.1) Piepen n
szwedzki: (1.1) tjut n
ukraiński: (1.1) писк m

…..

pisk

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /pʲisk/

Noun

pisk m inan

squeal, screech

Declension

declension of pisk

	singular	plural
nominative	pisk	piski
genitive	pisku	pisków
dative	piskowi	piskom
accusative	pisk	piski
instrumental	piskiem	piskami
locative	pisku	piskach
vocative	pisku	piski

Derived terms

piszczeć
piskliwy

piszczałka (język polski)

piszczałki (1.1) organowe

piszczałki (1.2)

piszczałka (1.4)

wymowa:: IPA: [pʲiʃˈʧ̑awka], AS: [pʹiščau̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. część składowa wielu instrumentów muzycznych^[1]

(1.2) muz. ludowy dęty instrument muzyczny w postaci długiej, wąskiej rurki z otworami z boku^[1]

(1.3) ornit. nie wielki instrument służący do wabienia ptaków^[1]

(1.4) pot. ryba rodzaju Fistularia

https://en.wiktionary.org/wiki/piszczałka#Polish

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piszczałka	piszczałki
dopełniacz	piszczałki	piszczałek
celownik	piszczałce	piszczałkom
biernik	piszczałkę	piszczałki
narzędnik	piszczałką	piszczałkami
miejscownik	piszczałce	piszczałkach
wołacz	piszczałko	piszczałki

synonimy:: (1.2) fujarka

holonimy:: (1.1) organy

wyrazy pokrewne:

rzecz. pisk m, piszczenie n, pisklę n

zdrobn. piszczałeczka ż

czas. piszczeć ndk., pisnąć dk.

przym. piszczałkowy

tłumaczenia:

wilamowski: (1.1) fipła n; (1.2) fipła n

źródła:

↑ ^{Skocz do:1,0} ^1,1 ^1,2 Hasło piszczałka w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

piszczałka

Polish

Polish Wikipedia has an article on: piszczałka

Pronunciation

IPA^(key): /pʲiʂˈt͡ʂaw.ka/

Noun

piszczałka f

(music) A type of pipe (wind instrument), typically made of willow bark.

Synonym: fujarka
(music) pipe (sound-producing element of an organ)
(colloquial) cornetfish (fish of the genus Fistularia)

Synonym: fistulka

Declension

declension of piszczałka

	singular	plural
nominative	piszczałka	piszczałki
genitive	piszczałki	piszczałek
dative	piszczałce	piszczałkom
accusative	piszczałkę	piszczałki
instrumental	piszczałką	piszczałkami
locative	piszczałce	piszczałkach
vocative	piszczałko	piszczałki

piszczel (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, rzadziej męskorzeczowy

(1.1) anat. podstawowa kość goleni; zob. też Kość piszczelowa w Wikipedii

(1.2) techn. narzędzie używane w hutnictwie szkła służące do ręcznego formowania wyrobów; zob. też Piszczel (szklarstwo) w Wikipedii

https://en.wiktionary.org/wiki/piszczel

(1) ż

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piszczel	piszczele
dopełniacz	piszczeli	piszczeli
celownik	piszczeli	piszczelom
biernik	piszczel	piszczele
narzędnik	piszczelą	piszczelami
miejscownik	piszczeli	piszczelach
wołacz	piszczeli	piszczele

(1) rzadziej w mrz

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piszczel	piszczele
dopełniacz	piszczela	piszczeli / piszczelów
celownik	piszczelowi	piszczelom
biernik	piszczel	piszczele
narzędnik	piszczelem	piszczelami
miejscownik	piszczelu	piszczelach
wołacz	piszczelu	piszczele

synonimy:: (1.1) kość piszczelowa; (1.2) cybuch

hiperonimy:: (1.1) kość

uwagi:: (1.1) zobacz też: Indeks:Polski – Części ciała

tłumaczenia:

angielski: (1.1) shinbone, tibia
hiszpański: (1.1) tibia ż; (1.2) caña de vidriero ż
nowogrecki: (1.1) κνήμη ż

…..

piszczel

Polish

Polish Wikipedia has an article on: piszczel

Etymology

From Proto-Slavic *piščalь.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpʲiʂ.t͡ʂɛl/

Noun

piszczel f or m inan

tibia, shinbone (leg bone)
(glassblowing) blowpipe

Declension

Feminine:

declension of piszczel

	singular	plural
nominative	piszczel	piszczele
genitive	piszczeli	piszczeli
dative	piszczeli	piszczelom
accusative	piszczel	piszczele
instrumental	piszczelą	piszczelami
locative	piszczeli	piszczelach
vocative	piszczeli	piszczele

Masculine (rare):

declension of piszczel

	singular	plural
nominative	piszczel	piszczele
genitive	piszczela	piszczeli / piszczelów
dative	piszczelowi	piszczelom
accusative	piszczel	piszczele
instrumental	piszczelem	piszczelami
locative	piszczelu	piszczelach
vocative	piszczelu	piszczele

Synonyms

(tibia): kość piszczelowa

Reconstruction:Proto-Slavic/piščalь

Proto-Slavic

Etymology

From earlier *piskělь, from *piskati, *piščati (“squeak, whistle”) +‎ *-ělь, from Proto-Balto-Slavic *pīṣk–. According to Derksen, it’s best to posit an onomatopoetic root *pī- followed by the suffix *-sk-.

Noun

*piščalь f

(music) pipe
shinbone

Synonym: *golěnь

Declension

Declension of *piščalь (i-stem)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*piščalь	*piščali	*piščali
Accusative	*piščalь	*piščali	*piščali
Genitive	*piščali	piščalьju, piščaľu^*	piščalьjь, piščali^*
Locative	*piščali	piščalьju, piščaľu^*	*piščalьxъ
Dative	*piščali	*piščalьma	*piščalьmъ
Instrumental	piščalьjǫ, piščaľǫ^*	*piščalьma	*piščalьmi
Vocative	*piščali	*piščali	*piščali

^* The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).

Related terms

*piskorь, *piskarь, *piskalъ (“loach, gudgeon”)

Descendants

Church Slavonic: пищаль (pištalĭ)

East Slavic:
- Russian: пища́ль (piščálʹ)
- Ukrainian: пища́ль (pyščálʹ)

South Slavic:
- Bulgarian: пищя́л (pištjál, “shinbone”)
- Macedonian: писка (piska, “shinbone”)
- Slovene: piščal

West Slavic:
- Czech: píšťala
- Polish: piszczel, piszczałka
- Slovak: pišteĺ, pištela

References

Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “пищаль”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress

…..

https://pl.wikisource.org/wiki/Słownik_etymologiczny_języka_polskiego/szczel

szczel, szczelina, szczelny, szczelnie, to samo co skała, skałuba, szczałuba i szczałba, szczałbatka; szczel z *skel-, co w skała z wokalizacją a; zaś szczałba od jakiegoś skēl-; p. skała; prasłowiańskie to: słowień. szczalja, ‘skałka’, rus. szczel, i »niezmiękczone« małorus. skela, ‘skała’, białorus. »szkielić zuby«, szkieli, ‘żarty’, rus. szczelit’ i szkielit’ (por. zuboskał, o ‘szyderczym’).

…..

Szczelina / S”C”+eL+iNa / S”+C”eL+iNa ???

https://pl.wiktionary.org/wiki/szczelina

szczelina (język polski)

szczelina (1.1)

wymowa:: IPA: [ʃʧ̑ɛˈlʲĩna], AS: [ščelʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wąski, podłużny otwór