217 Zapinać, Zapiąć, Spiąć, Spinać, Spinacz, Spinka, Spineczka i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i wtórność ubezdźwięcznień

spinka (1.1)

…..

Wspiąłem się na Pionowy Pień po Pnączu Pnącym się po nim i z nim Spiętym.

W tym wpisie zajmę się zamianą znaczenia Pra-Słowiańskiego rdzenia PN+C/T z Piąć / Pia”/oN+C’ na Spinać / Z/S+PiN+aC’,.. czyli łączyć.

Ponownie zwracam uwagę na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni, na ich postacie dźwięczne i bezdźwięczne, jak i na liczne wtórne ubezdźwięcznienia. Przypominam o tym mitycznym odtfoszonym tzw. s-mobile…

Jak to możliwe, że ciągle jednocześnie istnieją:

• dźwięczne Spinać / Z/S+PiN+aC’, Spinacz / Z/S+PiN+aC”, Spiąć / Z/S+Pia”/oN+C’, Spięcie / Z/S+Pie”/eN+Cie, itp,
• dźwięczno-bezdźwięczna Spineczka / Z/S+PiN+eC”+Ka,
• i bezdźwięczne Spinka / Z/S+PiN+Ka, Spięta / Z/S+Pie”/eN+Ta, itp?

To jeszcze nie koniec.

Pisałem już o tym wcześniej kilka razy. W poprzednim wpisie podawałem podobne przykłady, ale nie omawiałem ich wtedy jeszcze szczegółowo. Skupię się na tym czymś teraz. Tym czymś jest inny rodzaju oboczności, związany z tzw. samogłoskami nosowymi, jak M i N i samogłoskami nosowymi, jak ą/a” i ę/e”. Oto nowe ofitzjalne nielogiczności i mam nadzieję, że je polubicie…

A co powiecie na jednoczesne istnienie słów, które są zbudowane na Pra-Słowiańskim rdzeniu PN+, które jednocześnie posiadają lub nie posiadają tzw. samogłosek nosowych?

Dopiąć / Do+Pią/oN+C’, Dopięcie / Do+Pie”/eN+Cie i Dopinać / Do+PiN+aC’, czy Upiąć / o’+Pia”/oN+C’, Upinanie / o’+PiN+aNie i Upinać / o’+PiN+aC’, czy w końcu Wypiąć / Wy+Pia”/oN+C’ i Wypinać / Wy+PiN+aC’…

Jak to jest jednocześnie możliwe, hm? Ktoś mundry wi i umi to ofitzjalnie jakosik wytłumacyć, hm?

A wiecie, że samogłoski nosowe ZACHOWAŁY SIĘ W JĘZYKU POLSKIM,.. ale magicznie jakoś zanikły w innych językach, w tym w innych gwarach języka słowiańskiego?!!

A wiecie, że te nosówki, ofitzjalnie istniały w języku Pra-Słowiańskim, ale rzekomo w średniowieczu połączyły się i przekształciły się jakoś, by potem znów jakoś magicznie rozdzielić się, czy coś… i brzmieć po tym w sumie identycznie, jak przed tym połączeniem i przekształceniem?!!

Pamiętacie o podwójnych zamianach dźwięków (spółgłosek), jakie rzekomo ofitzjalnie nastąpiły w języku Pra-Słowiańskim, czy tzw. Ogólno-Słowiańskim / Common Slavic?

Pamiętacie o tym, że coś niby było jakieś, potem jakoś zamieniło się (ubezdźwięczniło lub na odwrót udźwięczniło), by po jakimś czasie zamienić się znów jeszcze raz… i powrócić do pierwotnego stanu (bezdźwięcznego lub na odwrót dźwięcznego, jakikolwiek by on nie był)?

No więc ofitzjalnie działo się tak też i z samogłoskami nosowymi, jak ą/a” i ę/e”…

W następnym odcinku jeszcze więcej wzajemnie splątanych i połączonych słów i problemów wynikających z ofitzjalnych rzekomo pierwotnie bezdźwięcznych odtfoszeń…

Choć wcale nie jest mi blisko do zakończenia tej serii wpisów, to z tego co już widzę, Pra-Słowiańskiego kfiatu fafroki także i tam nie ma ani widu, ani słychu., ani nawet tyci tyć.

Inne tytuły tego wpisu:

217 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 13

217 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 25

…..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Samog%C5%82oska_nosowa

Samogłoska nosowa – samogłoska, podczas wymawiania której strumień powietrza przepływa zarówno przez jamę ustną, jak i jamę nosową. Taki przepływ powietrza spowodowany jest opuszczeniem podniebienia miękkiego, skutkiem czego strumień powietrza uzyskuje też dostęp do jamy nosowej. Samogłoska, która nie jest nosowa, to samogłoska ustna. Charakterystyczny dla samogłosek nosowych efekt nosowości spowodowany jest zaangażowaniem dodatkowej komory rezonansowej – jamy nosowej.

Samogłoski nosowe w językach słowiańskich

W języku prasłowiańskim istniały dwie samogłoski nosowe, przednia ę i tylna ǫ. Pochodziły z grup typu en, am, om itp. W języku staro-cerkiewno-słowiańskim zapisywano je znakami o nazwie jus.

Samogłoski nosowe w języku polskim

Język polski i kaszubski to ostatnie dwa języki słowiańskie, w których zachowały się samogłoski nosowe, inne języki słowiańskie pozamieniały je na samogłoski ustne (polskie dąb, część, mąż, ciężki, ale rosyjskie dub, czast’, muż, tiażkij; czeskie dub, czast, muż, teżky).

W graficznym zapisie języka polskiego istnieją tylko dwie samogłoski nosowe – ą (nosowe o) i ę (nosowe e). W języku polskim nosowość samogłosek ma charakter asynchroniczny, w przeciwieństwie np. do języka francuskiego. Asynchroniczność polega na tym, że gdy następuje artykulacja samogłoski nosowej, podniebienie przygotowuje się już do wypowiedzenia następnej głoski^[1].

Wymowa samogłosek nosowych waha się od wymowy nosowej, poprzez denazalizację (czyli utratę nosowości przed ł, l, np. piszemy wziął, wzięła, zaczął, zaczęła, spiął, spięła a wymawiamy najczęściej /wzioł/, /wzieła/, /zaczoł/, /zaczeła/, /spioł/, /spieła/) do wymowy asynchronicznej (rozpad ę i ą na samogłoskę ustną e, o i spółgłoskę nosową m, n, przed p, b, t, d, ć, dź, cz, dż, k, g, czyli zwartymi i zwartoszczelinowymi np. gąbka, wym. /gompka/, kąpać /kompać/, kąt /kont/, mądry /mondry/). Wymowa z pełną nosowością zachowała się w praktyce jedynie przed spółgłoskami szczelinowymi (w, f, s, z, ś, ź, sz, ż, h): wąwóz, kęs, kąsać, węszyć, mąż, kąśliwy, więzić, węch, wąchać.

Ciekawym zjawiskiem jest pojawianie się w takiej pozycji również innych samogłosek nosowych w wyrazach zapożyczonych – np. w wyrazach awans (czy fajans, pasjans, Prowansja – wyjątkowo z a nosowym, powstałym ze zlania się co do barwy w jeden dźwięk e nosowego i o nosowego), inspektor, kunszt, rynsztok, co sprawia, że w języku polskim każda samogłoska ustna ma, przynajmniej w wymowie mniej starannej, swój odpowiednik nosowy^[2][3].

Zapis „ą”

Zapis „ą” jest mylący i niekonsekwentny, jako że nazalizacji ulega samogłoska /o/ a nie /a/. Zapis ten jest tradycyjny i pochodzi z początku XVI wieku, kiedy ustalała się polska pisownia. W tym czasie „ą” było wymawiane jako nosowe a, zatem jej wartość ustna była w przybliżeniu równa /a/^[4]

Reliktowe a nosowe w języku polskim

A nosowe (zapisywane w IPA i AS jako /ã/, podczas gdy nosowe o zapisywane jest w IPA jako /ɔ̃/, a w AS jako /õ/) zachowało się w swojej konserwatywnej formie w niektórych dialektach, np. zachodniej części dialektów śląskich, gdzie panuje wymowa szeroka ę jak a nosowe, niezależnie od poprzedzającej spółgłoski (np. cianżki ‚ciężki’ wymawiane jest jak „ciã(n)żki”, rzandzie ‚rzędzie’ jak „rzãndzie”, widzã ‚widzę’ jak „widzã”, ciotkã ‚ciotkę’ jak „ciotkã”, itp.), w środkowej zaś części Śląska tylko ę na końcu wyrazu wymawiane jest jak a nosowe (choć często pozbawione jest nosowości, gdzie np. widzã odpowiada wymowa [ˈvʲid͡z̪a], czyli taka jak „widza”)^[5]. Podobnie sprawa się przedstawia z kaszubskim nosowym ã//ę: przeważa wymowa szeroka, czyli archaiczna jako a nosowe (zapisywane jako ‹ã›), choć w Puckiem i na północy Wejherowskiego częstsza jest wymowa wąska typu e, oddawana literą ‹ę›^[6].

We współczesnym języku polskim nosowe a usłyszeć można, poza pożyczkami z francuskiego, jak np. bransoletka (wymawiane jako „brãsoletka”), również w formie wyłączać (częsta wymowa z a nosowym lub jak „wyłanczać”), ale już nie w wyłączyć (wymowa z o nosowym lub jak „wyłonczyć”) – ta różna wymowa, pozbawiona aprobaty normatywnej na poziomie języka standardowego, związana jest ze zróżnicowaniem znaczeniowym: czasowniki z -o- w temacie mają znaczenie jednokrotne, zaś z -a- wielokrotne, podobnie jak w parach czasowników typu donosić–donaszać, wykończyć–wykańczać^[7].

Samogłoski nosowe w innych językach

Samogłoski nosowe występują w bardzo wielu językach, między innymi w języku francuskim, kaszubskim, portugalskim, nawaho, czy języku paicî.

Zobacz też

• fonetyka języka polskiego
• ogonek
• Ą, Ę, Ǫ
• Międzynarodowy alfabet fonetyczny
• wymowa samogłosek nosowych

Przypisy

1. ↑ Nagórko 2007 ↓, s. 37.
2. ↑ Nagórko 2007 ↓, s. 36.
3. ↑ Bąk 1977 ↓, s. 60-62.
4. ↑ Bąk 1977 ↓, s. 61.
5. ↑ Izabela Winiarska, Cechy językowe dialektu śląskiego
6. ↑ Jerzy Treder, Fonetyka i fonologia, na podstawie Kaszubszczyzna – Kaszëbizna, pod redakcją Edwarda Brezy, Opole 2001, str. 107-124
7. ↑ Dlaczego ą to nosowe o?, Poradnia językowa PWN.

Bibliografia

• Jan Miodek: ABC Polszczyzny. Wrocław: 2006, s. 14-15. ISBN 83-7384-160-1.
• Piotr Bąk: Gramatyka języka polskiego – zarys popularny. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1977. ISBN 83-214-0923-7.
• Alicja Nagórko: Zarys gramatyki polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2007. ISBN 978-83-01-15390-8.

Linki zewnętrzne

• Halina Karaś, Samogłoski nosowe, w internetowym leksykonie multimedialnym Gwary polskie

https://en.wikipedia.org/wiki/Nasal_vowel

https://pl.wikipedia.org/wiki/Jus

https://en.wikipedia.org/wiki/Yus

(…)

In Polish

In Polish, which is a Slavic language written in the Latin alphabet, the letter Ę ę has the phonetic value of little Yus, and Ą ą has that of big Yus. The iotated forms are written ię, ią, ję, ją in Polish. However, the phonemes written ę and ą are not directly descended from those represented by little and big yus but developed after the original nasals merged in Polish and then diverged again. (Kashubian, the closest language to Polish, uses the letter ã instead of ę.) (…)

https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82agolica

(…)

Pochodzenie

Pierwotnie (do końca lat 60 XX w.) przeważał pogląd, iż głagolica powstała na bazie greckiej minuskuły z VIII-IX wieku. Obecnie – choć nie neguje się pewnego wpływu tego źródła, jak również doszukuje się proweniencji w piśmie semickim – większość historyków skłania się ku tezie, że głagolica jest dziełem Cyryla, pismem, które zostało dostosowane do fonetyki słowiańskiego dialektu sołuńskiego (z okolic Salonik) z drugiej połowy IX wieku. Bezspornym jest, że bracia Cyryl i Metody, wykorzystując głagolicę, przełożyli z greki na język słowiański Ewangelię, czym zapoczątkowali intensywny rozwój słowiańskiego piśmiennictwa. (…)

---

UWAGA!

Czy w powyższym temacie coś jest BEZSPORNIE UDOWODNIONE lub USTALONE, poza tym, że „Bezspornym jest, że bracia Cyryl i Metody, wykorzystując głagolicę, przełożyli z greki na język słowiański Ewangelię„?!!

---

https://en.wikipedia.org/wiki/Glagolitic_script

https://pl.wikipedia.org/wiki/Wczesna_cyrylica

https://en.wikipedia.org/wiki/Early_Cyrillic_alphabet

https://pl.wikipedia.org/wiki/Sp%C3%B3%C5%82g%C5%82oska_nosowa

https://en.wikipedia.org/wiki/Nasal_consonant

(Podziękowania dla Lolo 🙂 )

http://koi.tspu.ru/koi_books/kurysheva2/fivog1.htm

https://studopedia.ru/7_24707_utrata-nosovih-glasnih-v-drevnerusskom-yazike-denozalizatsiya-.html

…..

Dopiąć / Do+Pią/oN+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/dopi%C4%85%C4%87#pl

dopiąć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɔpʲjɔ̇̃ɲʨ̑], AS: [dopʹi ̯o̊̃ńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • i → j  wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: dopinać

odmiana:

(1.1) koniugacja Xc

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		dopiąć
czas przyszły prosty		dopnę	dopniesz	dopnie	dopniemy	dopniecie	dopną
czas przeszły	m	dopiąłem	dopiąłeś	dopiął	dopięliśmy	dopięliście	dopięli
	ż	dopięłam	dopięłaś	dopięła	dopięłyśmy	dopięłyście	dopięły
	n	dopięłom	dopięłoś	dopięło
tryb rozkazujący		niech dopnę	dopnij	niech dopnie	dopnijmy	dopnijcie	niech dopną
pozostałe formy czas zaprzeszły m dopiąłem był dopiąłeś był dopiął był dopięliśmy byli dopięliście byli dopięli byli ż dopięłam była dopięłaś była dopięła była dopięłyśmy były dopięłyście były dopięły były n dopięłom było dopięłoś było dopięło było forma bezosobowa czasu przeszłego dopięto tryb przypuszczający m dopiąłbym, byłbym dopiął dopiąłbyś, byłbyś dopiął dopiąłby, byłby dopiął dopięlibyśmy, bylibyśmy dopięli dopięlibyście, bylibyście dopięli dopięliby, byliby dopięli ż dopięłabym, byłabym dopięła dopięłabyś, byłabyś dopięła dopięłaby, byłaby dopięła dopięłybyśmy, byłybyśmy dopięły dopięłybyście, byłybyście dopięły dopięłyby, byłyby dopięły n dopięłobym, byłobym dopięło dopięłobyś, byłobyś dopięło dopięłoby, byłoby dopięło imiesłów przymiotnikowy przeszły m dopięty dopięci ż dopięta dopięte n dopięte imiesłów przysłówkowy uprzedni dopiąwszy rzeczownik odczasownikowy dopięcie, niedopięcie

przykłady:

(1.1) Władza sądziła, że zwierając szeregi, zastraszając i kompromitując przeciwników, dopnie swego^[1].

wyrazy pokrewne:

rzecz. dopięcie n

czas. zapinać

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dopinać

źródła:

1. ↑ Marcin Wojciechowski, Pomarańczowy majdan, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

Dopięcie / Do+Pie”/eN+Cie

https://pl.wiktionary.org/wiki/dopi%C4%99cie#pl

dopięcie (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔˈpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɛ], AS: [dopʹi ̯ė̃ńće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • i → j  wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) spowodowanie zapięcia czegoś rozpiętego

(1.2) przen. osiągnięcie czegoś

przykłady:

(1.2) To jego ostatnia szansa na dopięcie swego najbardziej ambitnego celu kadencji.

synonimy:

(1.1) zapięcie

wyrazy pokrewne:

czas. dopiąć, zapinać

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) attainment
• francuski: (1.2) réalisation

…..

Spinać / Z/S+PiN+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/spinać

spinać (język polski)

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. spiąć)

(1.1) łączyć za pomocą spinacza, klamerki

(1.2) związywać coś, zaciskać, obkręcając sznurem, rzemieniem

(1.3) łączyć dwa miejsca ze sobą

odmiana:

(1.1) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		spinać
czas teraźniejszy		spinam	spinasz	spina	spinamy	spinacie	spinają
czas przeszły	m	spinałem	spinałeś	spinał	spinaliśmy	spinaliście	spinali
	ż	spinałam	spinałaś	spinała	spinałyśmy	spinałyście	spinały
	n	spinałom	spinałoś	spinało
tryb rozkazujący		niech spinam	spinaj	niech spina	spinajmy	spinajcie	niech spinają
pozostałe formy czas przyszły m będę spinał, będę spinać będziesz spinał, będziesz spinać będzie spinał, będzie spinać będziemy spinali, będziemy spinać będziecie spinali, będziecie spinać będą spinali, będą spinać ż będę spinała, będę spinać będziesz spinała, będziesz spinać będzie spinała, będzie spinać będziemy spinały, będziemy spinać będziecie spinały, będziecie spinać będą spinały, będą spinać n będę spinało, będę spinać będziesz spinało, będziesz spinać będzie spinało, będzie spinać czas zaprzeszły m spinałem był spinałeś był spinał był spinaliśmy byli spinaliście byli spinali byli ż spinałam była spinałaś była spinała była spinałyśmy były spinałyście były spinały były n spinałom było spinałoś było spinało było forma bezosobowa czasu przeszłego spinano tryb przypuszczający m spinałbym, byłbym spinał spinałbyś, byłbyś spinał spinałby, byłby spinał spinalibyśmy, bylibyśmy spinali spinalibyście, bylibyście spinali spinaliby, byliby spinali ż spinałabym, byłabym spinała spinałabyś, byłabyś spinała spinałaby, byłaby spinała spinałybyśmy, byłybyśmy spinały spinałybyście, byłybyście spinały spinałyby, byłyby spinały n spinałobym, byłobym spinało spinałobyś, byłobyś spinało spinałoby, byłoby spinało imiesłów przymiotnikowy czynny m spinający, niespinający ż spinająca, niespinająca spinające, niespinające n spinające, niespinające imiesłów przymiotnikowy bierny m spinany spinani ż spinana spinane n spinane imiesłów przysłówkowy współczesny spinając, nie spinając rzeczownik odczasownikowy spinanie, niespinanie

wyrazy pokrewne:

rzecz. spinanie n, spinacz mrz, spięcie n, spinka ż, spineczka ż, upinanie n, upięcie n, spina ż

czas. zapinać, spiąć ndk., upinać ndk., upiąć dk., piąć ndk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) clip
• esperanto: (1.?) butonumi (zapinać na guziki), pingli, buki; (1.2) kunteni, kuneteni, kunkunteni; (1.3) kunteni, kuneteni, kunkunteni ^{(do weryfikacji)}
• rosyjski: (1.1) скреплять

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/spinać

spinać

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspʲi.nat͡ɕ/

Verb

spinać impf (perfective spiąć)

1. (transitive) to bind together
2. (transitive) to connect
3. (reflexive) to become focused, motivated; to get ready
4. (reflexive) to become anxious

Conjugation

Conjugation of spinać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		spinać
present tense	1st	spinam			spinamy
	2nd	spinasz			spinacie
	3rd	spina			spinają
past tense	1st	spinałem	spinałam		spinaliśmy	spinałyśmy
	2nd	spinałeś	spinałaś		spinaliście	spinałyście
	3rd	spinał	spinała	spinało	spinali	spinały
future tense	1st	będę spinał1	będę spinała1		będziemy spinali1	będziemy spinały1
	2nd	będziesz spinał1	będziesz spinała1		będziecie spinali1	będziecie spinały1
	3rd	będzie spinał1	będzie spinała1	będzie spinało1	będą spinali1	będą spinały1
conditional	1st	spinałbym	spinałabym		spinalibyśmy	spinałybyśmy
	2nd	spinałbyś	spinałabyś		spinalibyście	spinałybyście
	3rd	spinałby	spinałaby	spinałoby	spinaliby	spinałyby
imperative	1st	—			spinajmy
	2nd	spinaj			spinajcie
	3rd	niech spina			niech spinają
active adjectival participle		spinający	spinająca	spinające	spinający	spinające
passive adjectival participle		spinany	spinana	spinane	spinani	spinane
contemporary adverbial participle		spinając
impersonal past		spinano
verbal noun		spinanie
1 or: będę spinać, będziesz spinać etc.

Derived terms

• (nouns) spinka, spinanie, spinacz, spięcie, spina

Further reading

• spinać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spinać in Polish dictionaries at PWN

…..

Spinacz / Z/S+PiN+aC”

https://pl.wiktionary.org/wiki/spinacz#pl

spinacz (język polski)

spinacz (1.1)

spinacz (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈspʲĩnaʧ̑], AS: [spʹĩnač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wygięty kawałek drutu służący do złączania kartek papieru; zob. też spinacz w Wikipedii

(1.2) gw. (Łódź)^[1] wsuwana spinka do włosów

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) kolej. pracownik kolei zajmujący się spinaniem wagonów

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	spinacz	spinacze
dopełniacz	spinacza	spinaczy
celownik	spinaczowi	spinaczom
biernik	spinacz	spinacze
narzędnik	spinaczem	spinaczami
miejscownik	spinaczu	spinaczach
wołacz	spinaczu	spinacze

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	spinacz	spinacze
dopełniacz	spinacza	spinaczy
celownik	spinaczowi	spinaczom
biernik	spinacza	spinaczy
narzędnik	spinaczem	spinaczami
miejscownik	spinaczu	spinaczach
wołacz	spinaczu	spinacze

przykłady:

(1.1) Przekazywane materiały archiwalne (…) należy przesznurować w teczkach akt po usunięciu spinaczy i innych elementów metalowych;^[2]

(1.2) Aby fryzura trzymała się, fryzjerka musiała użyć aż czterdziestu spinaczy.

synonimy:

(1.1) spinacz biurowy

(1.2) neutr. wsuwka; gw. (Poznań) szpanga

wyrazy pokrewne:

rzecz. spinka ż, spinanie n

czas. spinać / spiąć, upinać

przym. spięty

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wsuwka

• angielski: (1.1) paper clip, paperclip, clip
• arabski: (1.1) مشبك
• duński: (1.1) clips / klips w, papirclips / papirklips w
• esperanto: (1.1) paperfiksilo, paperklipo
• francuski: (1.1) trombone m
• hiszpański: (1.1) clip m
• kazachski: (1.1) қыстырғыш
• niemiecki: (1.1) Büroklammer ż, Klammer ż
• nowogrecki: (1.1) κλιπ n, συνδετήρας m
• szwedzki: (1.1) gem n

źródła:

1. ↑ Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, s. 73, Łódź, WUŁ, 2007, ISBN 978-83-75-25095-4.
2. ↑ Zarządzenie nr 3/MON z dnia 2 lutego 2005 r.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/spinacz

spinacz

Polish

Polish Wikipedia has an article on: spinacz

Etymology 

From spinać +‎ –acz

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspʲi.nat͡ʂ/

Noun

spinacz m inan

1. paper clip

Declension

declension of spinacz

	singular	plural
nominative	spinacz	spinacze
genitive	spinacza	spinaczy
dative	spinaczowi	spinaczom
accusative	spinacz	spinacze
instrumental	spinaczem	spinaczami
locative	spinaczu	spinaczach
vocative	spinaczu	spinacze

Further reading

• spinacz in Polish dictionaries at PWN

…..

Spinka / Z/S+PiN+Ka

https://pl.wiktionary.org/wiki/spinka

spinka (język polski)

spinka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈspʲĩnka], AS: [spʹĩnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) często zdobiony przedmiot do spinania czegoś, np. włosów, krawata, kołnierzyka lub mankietu

(1.2) posp. slang. spinanie się, napięcie, nerwowość

przykłady:

(1.2) Panowie, po co ta spinka? Za dużo kasy zainwestowaliście, czy jak?^[1]

kolokacje:

(1.1) spinka do włosów

synonimy:

(1.2) napięcie, nerwowość, stres

antonimy:

(1.2) wyluzowanie, odprężenie

wyrazy pokrewne:

rzecz. spinacz mrz, spinanie n, spięcie n, spineczka ż, upinanie n, upięcie n, spina ż

czas. spinać ndk., spiąć ndk., upinać ndk., upiąć dk., piąć ndk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stud
• arabski: (1.1) مشبك m
• jidysz: (1.1) שפּאָנקע ż (szponke), ספּינקע ż (spinke)
• kazachski: (1.1) қыстырғыш
• rosyjski: (1.1) заколка ż, запонка ż
• wilamowski: (1.1) haftła n, hōnhułc n

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/spinka#Polish

spinka

Polish

Etymology

From spinać +‎ –ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspʲin.ka/

Noun

spinka f (diminutive spineczka)

1. fastener

Declension

declension of spinka

	singular	plural
nominative	spinka	spinki
genitive	spinki	spinek
dative	spince	spinkom
accusative	spinkę	spinki
instrumental	spinką	spinkami
locative	spince	spinkach
vocative	spinko	spinki

Related terms

• (verb) spiąć
• (noun) spięcie

Further reading

• spinka in Polish dictionaries at PWN

…..

Spineczka / Z/S+PiN+eC”+Ka

https://pl.wiktionary.org/wiki/spineczka

spineczka (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: spinka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	spineczka	spineczki
dopełniacz	spineczki	spineczek
celownik	spineczce	spineczkom
biernik	spineczkę	spineczki
narzędnik	spineczką	spineczkami
miejscownik	spineczce	spineczkach
wołacz	spineczko	spineczki

wyrazy pokrewne:

rzecz. spinka ż, spinanie n, spięcie n, spinacz m

czas. spinać ndk., spiąć dk.

etymologia:

(1.1) pol. spinka + –eczka

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: spinka

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/spineczka#Polish

spineczka

Polish

Etymology

From spinać +‎ –eczka.

Pronunciation

• IPA^(key): /spʲiˈnɛt͡ʂ.ka/

Noun

spineczka f

1. Diminutive of spinka

Declension

declension of spineczka

	singular	plural
nominative	spineczka	spineczki
genitive	spineczki	spineczek
dative	spineczce	spineczkom
accusative	spineczkę	spineczki
instrumental	spineczką	spineczkami
locative	spineczce	spineczkach
vocative	spineczko	spineczki

Further reading

• spineczka in Polish dictionaries at PWN

…..

Spięta / Z/S+Pie”/eN+Ta

https://sjp.pwn.pl/slowniki/spi%C4%99ta.html

spięta

spięty; -ęci

spiąć ze•pnę, ze•pniesz, ze•pną; ze•pnij•cie; spiął, spięła, spięli, spięły; spiąwszy; spięty

spięcie; spięć

spięty «odczuwający napięcie psychiczne, zwłaszcza w oczekiwaniu na jakieś wydarzenie»

spiąć — spinać

1. «połączyć coś z czymś za pomocą spinacza, klamry itp.»

2. «ścisnąć coś, związać, otaczając paskiem, sznurkiem itp.»

3. «połączyć ze sobą dwa miejsca»

spięcie

1. «zwarcie elektryczne»

2. «nagły, gwałtowny spór»

Synonimy

spięty (ktoś)

• zestresowany
• napięty

spięcie (elektryczne)

• zwarcie

spięcie (między ludźmi)

• zatarg

…..

Spięte / Z/S+Pie”/eN+Te

https://sjp.pl/spi%C4%99te

spięte

połączyć jakieś rzeczy, dwie części czegoś za pomocą klamerki, szpilki, itp.

spięty

potocznie: stremowany, podenerwowany, zdenerwowany

…..

Spięty / Z/S+Pie”/eN+Ty

https://sjp.pwn.pl/slowniki/spi%C4%99ty.html

spięty

spięty; -ęci

spiąć ze•pnę, ze•pniesz, ze•pną; ze•pnij•cie; spiął, spięła, spięli, spięły; spiąwszy; spięty

spięcie; spięć

spięty «odczuwający napięcie psychiczne, zwłaszcza w oczekiwaniu na jakieś wydarzenie»

spiąć — spinać

1. «połączyć coś z czymś za pomocą spinacza, klamry itp.»

2. «ścisnąć coś, związać, otaczając paskiem, sznurkiem itp.»

3. «połączyć ze sobą dwa miejsca»

spięcie

1. «zwarcie elektryczne»

2. «nagły, gwałtowny spór»

Synonimy

spięty (ktoś)

• zestresowany
• napięty

spięcie (elektryczne)

• zwarcie

spięcie (między ludźmi)

• zatarg

…..

Spiąć / Z/S+Pia”/oN+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/spi%C4%85%C4%87

spiąć (język polski)

wymowa:

IPA: [spʲjɔ̇̃ɲʨ̑], AS: [spʹi ̯o̊̃ńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • i → j 

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: spinać

odmiana:

(1.1) koniugacja Xc

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		spiąć
czas przyszły prosty		zepnę	zepniesz	zepnie	zepniemy	zepniecie	zepną
czas przeszły	m	spiąłem	spiąłeś	spiął	spięliśmy	spięliście	spięli
	ż	spięłam	spięłaś	spięła	spięłyśmy	spięłyście	spięły
	n	spięłom	spięłoś	spięło
tryb rozkazujący		niech zepnę	zepnij	niech zepnie	zepnijmy	zepnijcie	niech zepną
pozostałe formy czas zaprzeszły m spiąłem był spiąłeś był spiął był spięliśmy byli spięliście byli spięli byli ż spięłam była spięłaś była spięła była spięłyśmy były spięłyście były spięły były n spięłom było spięłoś było spięło było forma bezosobowa czasu przeszłego spięto tryb przypuszczający m spiąłbym, byłbym spiął spiąłbyś, byłbyś spiął spiąłby, byłby spiął spięlibyśmy, bylibyśmy spięli spięlibyście, bylibyście spięli spięliby, byliby spięli ż spięłabym, byłabym spięła spięłabyś, byłabyś spięła spięłaby, byłaby spięła spięłybyśmy, byłybyśmy spięły spięłybyście, byłybyście spięły spięłyby, byłyby spięły n spięłobym, byłobym spięło spięłobyś, byłobyś spięło spięłoby, byłoby spięło imiesłów przymiotnikowy przeszły m spięty spięci ż spięta spięte n spięte imiesłów przysłówkowy uprzedni spiąwszy rzeczownik odczasownikowy spięcie, niespięcie

wyrazy pokrewne:

rzecz. spinka ż, spięcie n, spinacz mos/mrz

czas. spinać ndk.

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: spinać

• rosyjski: (1.1) скрепить

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/spi%C4%85%C4%87

spiąć

Polish

Etymology

---

From Proto-Slavic *sъpęti (stem *sъpьn-). Can be analysed as z- +‎ piąć.

---

Pronunciation

• IPA^(key): /spʲɔɲt͡ɕ/

Verb

spiąć pf (imperfective spinać)

1. to bind together
2. to connect
3. (reflexive) to become focused, motivated; to get ready
4. (reflexive) to become anxious

Conjugation

Conjugation of spiąć pf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or n or f
infinitive		spiąć
future tense	1st	zepnę			zepniemy
	2nd	zepniesz			zepniecie
	3rd	zepnie			zepną
past tense	1st	spiąłem	spięłam		spięliśmy	spięłyśmy
	2nd	spiąłeś	spięłaś		spięliście	spięłyście
	3rd	spiął	spięła	spięło	spięli	spięły
conditional	1st	spiąłbym	spięłabym		spięlibyśmy	spięłybyśmy
	2nd	spiąłbyś	spięłabyś		spięlibyście	spięłybyście
	3rd	spiąłby	spięłaby	spięłoby	spięliby	spięłyby
imperative	1st	niech zepnę			zepnijmy
	2nd	zepnij			zepnijcie
	3rd	niech zepnie			niech zepną
passive adjectival participle		spięty	spięta	spięte	spięci	spięte
anterior adverbial participle		spiąwszy
impersonal past		spięcie

Further reading

• spiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spiąć in Polish dictionaries at PWN

---

UWAGA!

Can be analysed as z-+‎piąć.

Widać od czego pochodzi słowo Spiąć / Z/S+Pia”/oN+C’?!! Tym z- zajmę się tym w oddzielnym wpisie. Obiecuję, że będzie wesoło!

---

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/s%D1%8Ap%C4%99ti&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/sъpęti.

…..

Spięcie / Z/S+Pie”/eN+Cie

https://pl.wiktionary.org/wiki/spięcie

spięcie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: spiąć

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	spięcie
dopełniacz	spięcia
celownik	spięciu
biernik	spięcie
narzędnik	spięciem
miejscownik	spięciu
wołacz	spięcie

antonimy:

(1.1) niespięcie

wyrazy pokrewne:

czas. spiąć, zapinać, spinać

rzecz. spinka ż, spineczka ż, spina ż

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/spięcie#Polish

spięcie

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspʲɛɲ.t͡ɕɛ/

Noun

spięcie n

1. verbal noun of spiąć
2. short circuit, shorting
3. (informal) snag, minor conflict

Declension

declension of spięcie

	singular	plural
nominative	spięcie	spięcia
genitive	spięcia	spięć
dative	spięciu	spięciom
accusative	spięcie	spięcia
instrumental	spięciem	spięciami
locative	spięciu	spięciach
vocative	spięcie	spięcia

Synonyms

• (short circuit): zwarcie
• (snag): zgrzyt, niesnaska

Further reading

• spięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spięcie in Polish dictionaries at PWN

…..

Zapięcie / Za+Pie”/eN+Cie

https://pl.wiktionary.org/wiki/zapięcie#pl

zapięcie (język polski)

zapięcie (1.2)

zapięcie (1.2)

…..

Zapiąć / Za+Pia”/oN+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/zapi%C4%85%C4%87#pl

zapiąć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzapʲjɔ̇̃ɲʨ̑], AS: [zapʹi ̯o̊̃ńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • i → j 

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: zapinać

przykłady:

(1.1) Miała tę samą sukienkę, w której rozpoznał teraz męską koszulę, zbyt dużą i niedbale zapiętą^[1].

wyrazy pokrewne:

rzecz. zapinka ż, zapinanie, zapięcie

czas. upinać

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zapinać

• rosyjski: (1.1) застегнуть

źródła:

1. ↑ Bronisław Świderski, Słowa obcego, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

Zapinać / Za+PiN+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/zapinać#pl

zapinać (język polski)

kobieta zapina się (2.1)

wymowa:

IPA: [zaˈpʲĩnaʨ̑], AS: [zapʹĩnać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zapiąć)

(1.1) łączyć dwa brzegi tkaniny przy pomocy guzików, haftek, zatrzasków, zamka błyskawicznego itp.

(1.2) grub. współżyć z kimś seksualnie^{[potrzebne źródło]}

czasownik zwrotny niedokonany zapinać się (dk. zapiąć się)

(2.1) łączyć dwa brzegi tkaniny przy pomocy guzików, haftek, zatrzasków, zamka błyskawicznego itp. – na własnym ubraniu

(2.2) mieć zdolność łączenia się dwoma brzegami przy pomocy guzików, haftek, zatrzasków, zamka błyskawicznego itp.

odmiana:

(1.1) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zapinać
czas teraźniejszy		zapinam	zapinasz	zapina	zapinamy	zapinacie	zapinają
czas przeszły	m	zapinałem	zapinałeś	zapinał	zapinaliśmy	zapinaliście	zapinali
	ż	zapinałam	zapinałaś	zapinała	zapinałyśmy	zapinałyście	zapinały
	n	zapinałom	zapinałoś	zapinało
tryb rozkazujący		niech zapinam	zapinaj	niech zapina	zapinajmy	zapinajcie	niech zapinają
pozostałe formy czas przyszły m będę zapinał, będę zapinać będziesz zapinał, będziesz zapinać będzie zapinał, będzie zapinać będziemy zapinali, będziemy zapinać będziecie zapinali, będziecie zapinać będą zapinali, będą zapinać ż będę zapinała, będę zapinać będziesz zapinała, będziesz zapinać będzie zapinała, będzie zapinać będziemy zapinały, będziemy zapinać będziecie zapinały, będziecie zapinać będą zapinały, będą zapinać n będę zapinało, będę zapinać będziesz zapinało, będziesz zapinać będzie zapinało, będzie zapinać czas zaprzeszły m zapinałem był zapinałeś był zapinał był zapinaliśmy byli zapinaliście byli zapinali byli ż zapinałam była zapinałaś była zapinała była zapinałyśmy były zapinałyście były zapinały były n zapinałom było zapinałoś było zapinało było forma bezosobowa czasu przeszłego zapinano tryb przypuszczający m zapinałbym, byłbym zapinał zapinałbyś, byłbyś zapinał zapinałby, byłby zapinał zapinalibyśmy, bylibyśmy zapinali zapinalibyście, bylibyście zapinali zapinaliby, byliby zapinali ż zapinałabym, byłabym zapinała zapinałabyś, byłabyś zapinała zapinałaby, byłaby zapinała zapinałybyśmy, byłybyśmy zapinały zapinałybyście, byłybyście zapinały zapinałyby, byłyby zapinały n zapinałobym, byłobym zapinało zapinałobyś, byłobyś zapinało zapinałoby, byłoby zapinało imiesłów przymiotnikowy czynny m zapinający, niezapinający ż zapinająca, niezapinająca zapinające, niezapinające n zapinające, niezapinające imiesłów przymiotnikowy bierny m zapinany zapinani ż zapinana zapinane n zapinane imiesłów przysłówkowy współczesny zapinając, nie zapinając rzeczownik odczasownikowy zapinanie, niezapinanie

(2.1) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zapinać się
czas teraźniejszy		zapinam się	zapinasz się	zapina się	zapinamy się	zapinacie się	zapinają się
czas przeszły	m	zapinałem się	zapinałeś się	zapinał się	zapinaliśmy się	zapinaliście się	zapinali się
	ż	zapinałam się	zapinałaś się	zapinała się	zapinałyśmy się	zapinałyście się	zapinały się
	n	zapinałom się	zapinałoś się	zapinało się
tryb rozkazujący		niech się zapinam	zapinaj się	niech się zapina	zapinajmy się	zapinajcie się	niech się zapinają
pozostałe formy czas przyszły m będę się zapinał, będę się zapinać będziesz się zapinał, będziesz się zapinać będzie się zapinał, będzie się zapinać będziemy się zapinali, będziemy się zapinać będziecie się zapinali, będziecie się zapinać będą się zapinali, będą się zapinać ż będę się zapinała, będę się zapinać będziesz się zapinała, będziesz się zapinać będzie się zapinała, będzie się zapinać będziemy się zapinały, będziemy się zapinać będziecie się zapinały, będziecie się zapinać będą się zapinały, będą się zapinać n będę się zapinało, będę się zapinać będziesz się zapinało, będziesz się zapinać będzie się zapinało, będzie się zapinać czas zaprzeszły m zapinałem się był zapinałeś się był zapinał się był zapinaliśmy się byli zapinaliście się byli zapinali się byli ż zapinałam się była zapinałaś się była zapinała się była zapinałyśmy się były zapinałyście się były zapinały się były n zapinałom się było zapinałoś się było zapinało się było forma bezosobowa czasu przeszłego zapinano się tryb przypuszczający m zapinałbym się, byłbym się zapinał zapinałbyś się, byłbyś się zapinał zapinałby się, byłby się zapinał zapinalibyśmy się, bylibyśmy się zapinali zapinalibyście się, bylibyście się zapinali zapinaliby się, byliby się zapinali ż zapinałabym się, byłabym się zapinała zapinałabyś się, byłabyś się zapinała zapinałaby się, byłaby się zapinała zapinałybyśmy się, byłybyśmy się zapinały zapinałybyście się, byłybyście się zapinały zapinałyby się, byłyby się zapinały n zapinałobym się, byłobym się zapinało zapinałobyś się, byłobyś się zapinało zapinałoby się, byłoby się zapinało imiesłów przymiotnikowy czynny m zapinający się, niezapinający się ż zapinająca się, niezapinająca się zapinające się, niezapinające się n zapinające się, niezapinające się imiesłów przysłówkowy współczesny zapinając się, nie zapinając się rzeczownik odczasownikowy zapinanie się, niezapinanie się

przykłady:

(2.2) Chcę taki czerwony sweter, który zapina się na zamek błyskawiczny, a nie na guziki.

wyrazy pokrewne:

rzecz. zapinanie n, zapięcie n, zapinka ż, upinanie n, upięcie n, spinanie n, spięcie n, dopięcie n, dopinanie n

czas. upinać ndk., upiąć dk., spinać ndk., spiąć dk., dopinać ndk., dopiąć dk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) button
• arabski: (1.1) زرر
• asturyjski: (1.1) abotonar
• francuski: (1.1) boutonner
• hiszpański: (1.1) abrochar, (guziki) abotonar, (zamek) cerrar; (2.1) abrocharse
• kataloński: (1.1) cordar
• niemiecki: (1.1) dichtknopen
• nowogrecki: (1.1) κουμπώνω
• portugalski: (1.1) abotoar
• rosyjski: (1.1) застёгивать

…..

Upinanie / o’+PiN+aNie

https://pl.wiktionary.org/wiki/upinanie#pl

upinanie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: upinać

odmiana:

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	upinanie
dopełniacz	upinania
celownik	upinaniu
biernik	upinanie
narzędnik	upinaniem
miejscownik	upinaniu
wołacz	upinanie

antonimy:

(1.1) nieupinanie

wyrazy pokrewne:

czas. spinać, upiąć, zapinać, upinać ndk.

rzecz. spinka ż

etymologia:

(1.1) pol. upinać + -anie

…..

Upinać / o’+PiN+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/upina%C4%87#pl

upinać (język polski)

dziewczyna upina (1.1) włosy

wymowa:

IPA: [uˈpʲĩnaʨ̑], AS: [upʹĩnać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

czasownik

(1.1) układać coś, przypinając w jakiś specjalny sposób

odmiana:

(1.1) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		upinać
czas teraźniejszy		upinam	upinasz	upina	upinamy	upinacie	upinają
czas przeszły	m	upinałem	upinałeś	upinał	upinaliśmy	upinaliście	upinali
	ż	upinałam	upinałaś	upinała	upinałyśmy	upinałyście	upinały
	n	upinałom	upinałoś	upinało
tryb rozkazujący		niech upinam	upinaj	niech upina	upinajmy	upinajcie	niech upinają
pozostałe formy czas przyszły m będę upinał, będę upinać będziesz upinał, będziesz upinać będzie upinał, będzie upinać będziemy upinali, będziemy upinać będziecie upinali, będziecie upinać będą upinali, będą upinać ż będę upinała, będę upinać będziesz upinała, będziesz upinać będzie upinała, będzie upinać będziemy upinały, będziemy upinać będziecie upinały, będziecie upinać będą upinały, będą upinać n będę upinało, będę upinać będziesz upinało, będziesz upinać będzie upinało, będzie upinać czas zaprzeszły m upinałem był upinałeś był upinał był upinaliśmy byli upinaliście byli upinali byli ż upinałam była upinałaś była upinała była upinałyśmy były upinałyście były upinały były n upinałom było upinałoś było upinało było forma bezosobowa czasu przeszłego upinano tryb przypuszczający m upinałbym, byłbym upinał upinałbyś, byłbyś upinał upinałby, byłby upinał upinalibyśmy, bylibyśmy upinali upinalibyście, bylibyście upinali upinaliby, byliby upinali ż upinałabym, byłabym upinała upinałabyś, byłabyś upinała upinałaby, byłaby upinała upinałybyśmy, byłybyśmy upinały upinałybyście, byłybyście upinały upinałyby, byłyby upinały n upinałobym, byłobym upinało upinałobyś, byłobyś upinało upinałoby, byłoby upinało imiesłów przymiotnikowy czynny m upinający, nieupinający ż upinająca, nieupinająca upinające, nieupinające n upinające, nieupinające imiesłów przymiotnikowy bierny m upinany upinani ż upinana upinane n upinane imiesłów przysłówkowy współczesny upinając, nie upinając rzeczownik odczasownikowy upinanie, nieupinanie

kolokacje:

(1.1) upinać włosy / zasłony / firanki

wyrazy pokrewne:

rzecz. upinanie n, upięcie n, spinka ż, zapinka ż, spinacz m

czas. upiąć, spiąć, spinać, zapiąć, zapinać, wypiąć, wypinać, odpiąć, odpinać

przym. spięty

…..

Upiąć / o’+Pia”/oN+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/upi%C4%85%C4%87#pl

upiąć (język polski)

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: upinać

odmiana:

(1.1)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		upiąć
czas przyszły prosty		upnę	upniesz	upnie	upniemy	upniecie	upną
czas przeszły	m	upiąłem	upiąłeś	upiął	upięliśmy	upięliście	upięli
	ż	upięłam	upięłaś	upięła	upięłyśmy	upięłyście	upięły
	n	upięłom	upięłoś	upięło
tryb rozkazujący		niech upnę	upnij	niech upnie	upnijmy	upnijcie	niech upną
pozostałe formy czas zaprzeszły m upiąłem był upiąłeś był upiął był upięliśmy byli upięliście byli upięli byli ż upięłam była upięłaś była upięła była upięłyśmy były upięłyście były upięły były n upięłom było upięłoś było upięło było forma bezosobowa czasu przeszłego upięto tryb przypuszczający m upiąłbym, byłbym upiął upiąłbyś, byłbyś upiął upiąłby, byłby upiął upięlibyśmy, bylibyśmy upięli upięlibyście, bylibyście upięli upięliby, byliby upięli ż upięłabym, byłabym upięła upięłabyś, byłabyś upięła upięłaby, byłaby upięła upięłybyśmy, byłybyśmy upięły upięłybyście, byłybyście upięły upięłyby, byłyby upięły n upięłobym, byłobym upięło upięłobyś, byłobyś upięło upięłoby, byłoby upięło imiesłów przymiotnikowy przeszły m upięty upięci ż upięta upięte n upięte imiesłów przysłówkowy uprzedni upiąwszy rzeczownik odczasownikowy upięcie, nieupięcie

wyrazy pokrewne:

rzecz. upinanie n, upięcie n, spinka ż

czas. spinać, zapinać, upinać ndk.

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: upinać

…..

Wypiąć / Wy+Pia”/oN+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/wypi%C4%85%C4%87#pl

wypiąć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨpʲjɔ̇̃ɲʨ̑], AS: [vypʹi ̯o̊̃ńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • i → j 

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: wypinać

odmiana:

(1.1) zob. wypinać

wyrazy pokrewne:

rzecz. wypięcie

czas. upinać, wypinać

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wypinać

…..

Wypinać / Wy+PiN+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/wypina%C4%87#pl

wypinać (język polski)

ona wypina (1.1) pośladki

wymowa:

IPA: [vɨˈpʲĩnaʨ̑], AS: [vypʹĩnać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) eksponować pośladki lub piersi, zginając ciało

(1.2) odpinać coś, co było zapięte

czasownik zwrotny niedokonany wypinać się

(2.1) wypinać (1.1) swoje pośladki lub piersi

(2.2) wypinać (1.2) siebie samego

(2.3) przen. pot. odwrócić się od kogoś, ignorować kogoś

odmiana:

(1.1–2) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wypinać
czas teraźniejszy		wypinam	wypinasz	wypina	wypinamy	wypinacie	wypinają
czas przeszły	m	wypinałem	wypinałeś	wypinał	wypinaliśmy	wypinaliście	wypinali
	ż	wypinałam	wypinałaś	wypinała	wypinałyśmy	wypinałyście	wypinały
	n	wypinałom	wypinałoś	wypinało
tryb rozkazujący		niech wypinam	wypinaj	niech wypina	wypinajmy	wypinajcie	niech wypinają
pozostałe formy czas przyszły m będę wypinał, będę wypinać będziesz wypinał, będziesz wypinać będzie wypinał, będzie wypinać będziemy wypinali, będziemy wypinać będziecie wypinali, będziecie wypinać będą wypinali, będą wypinać ż będę wypinała, będę wypinać będziesz wypinała, będziesz wypinać będzie wypinała, będzie wypinać będziemy wypinały, będziemy wypinać będziecie wypinały, będziecie wypinać będą wypinały, będą wypinać n będę wypinało, będę wypinać będziesz wypinało, będziesz wypinać będzie wypinało, będzie wypinać czas zaprzeszły m wypinałem był wypinałeś był wypinał był wypinaliśmy byli wypinaliście byli wypinali byli ż wypinałam była wypinałaś była wypinała była wypinałyśmy były wypinałyście były wypinały były n wypinałom było wypinałoś było wypinało było forma bezosobowa czasu przeszłego wypinano tryb przypuszczający m wypinałbym, byłbym wypinał wypinałbyś, byłbyś wypinał wypinałby, byłby wypinał wypinalibyśmy, bylibyśmy wypinali wypinalibyście, bylibyście wypinali wypinaliby, byliby wypinali ż wypinałabym, byłabym wypinała wypinałabyś, byłabyś wypinała wypinałaby, byłaby wypinała wypinałybyśmy, byłybyśmy wypinały wypinałybyście, byłybyście wypinały wypinałyby, byłyby wypinały n wypinałobym, byłobym wypinało wypinałobyś, byłobyś wypinało wypinałoby, byłoby wypinało imiesłów przymiotnikowy czynny m wypinający, niewypinający ż wypinająca, niewypinająca wypinające, niewypinające n wypinające, niewypinające imiesłów przymiotnikowy bierny m wypinany wypinani ż wypinana wypinane n wypinane imiesłów przysłówkowy współczesny wypinając, nie wypinając rzeczownik odczasownikowy wypinanie, niewypinanie

(2.1–3) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wypinać się
czas teraźniejszy		wypinam się	wypinasz się	wypina się	wypinamy się	wypinacie się	wypinają się
czas przeszły	m	wypinałem się	wypinałeś się	wypinał się	wypinaliśmy się	wypinaliście się	wypinali się
	ż	wypinałam się	wypinałaś się	wypinała się	wypinałyśmy się	wypinałyście się	wypinały się
	n	wypinałom się	wypinałoś się	wypinało się
tryb rozkazujący		niech się wypinam	wypinaj się	niech się wypina	wypinajmy się	wypinajcie się	niech się wypinają
pozostałe formy czas przyszły m będę się wypinał, będę się wypinać będziesz się wypinał, będziesz się wypinać będzie się wypinał, będzie się wypinać będziemy się wypinali, będziemy się wypinać będziecie się wypinali, będziecie się wypinać będą się wypinali, będą się wypinać ż będę się wypinała, będę się wypinać będziesz się wypinała, będziesz się wypinać będzie się wypinała, będzie się wypinać będziemy się wypinały, będziemy się wypinać będziecie się wypinały, będziecie się wypinać będą się wypinały, będą się wypinać n będę się wypinało, będę się wypinać będziesz się wypinało, będziesz się wypinać będzie się wypinało, będzie się wypinać czas zaprzeszły m wypinałem się był wypinałeś się był wypinał się był wypinaliśmy się byli wypinaliście się byli wypinali się byli ż wypinałam się była wypinałaś się była wypinała się była wypinałyśmy się były wypinałyście się były wypinały się były n wypinałom się było wypinałoś się było wypinało się było forma bezosobowa czasu przeszłego wypinano się tryb przypuszczający m wypinałbym się, byłbym się wypinał wypinałbyś się, byłbyś się wypinał wypinałby się, byłby się wypinał wypinalibyśmy się, bylibyśmy się wypinali wypinalibyście się, bylibyście się wypinali wypinaliby się, byliby się wypinali ż wypinałabym się, byłabym się wypinała wypinałabyś się, byłabyś się wypinała wypinałaby się, byłaby się wypinała wypinałybyśmy się, byłybyśmy się wypinały wypinałybyście się, byłybyście się wypinały wypinałyby się, byłyby się wypinały n wypinałobym się, byłobym się wypinało wypinałobyś się, byłobyś się wypinało wypinałoby się, byłoby się wypinało imiesłów przymiotnikowy czynny m wypinający się, niewypinający się ż wypinająca się, niewypinająca się wypinające się, niewypinające się n wypinające się, niewypinające się imiesłów przysłówkowy współczesny wypinając się, nie wypinając się rzeczownik odczasownikowy wypinanie się, niewypinanie się

antonimy:

(1.1) prostować

(1.2) wpinać, zapinać

(2.1) prostować się

(2.2) wpinać się, zapinać się

wyrazy pokrewne:

rzecz. wypinka ż, wypinanie n, wypięcie n

czas. wypiąć dk., upinać

…..

Na koniec napiszę jeszcze to, że także i ja wypinam się na ofitzjalne jęsykosnaftzfo i jego wnioski o polskich, lechickich, zachodniosłowiańskich nosówkach…