218 Pętać, Pęto, Pęta, Pęcina, Pętla, Pięta, Pąć, Pątnik, Fetter, Foot i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i wtórność ubezdźwięcznień

pętla (1.1)

…..

Nie zapominając o jednocześnie bezdźwięcznych i dźwięcznych Pięciu / Pie”/eN+Cio’ Piątkach / Pia”/oN+T+Ka(c)H i Pięciorgu Pie”/eN+Cio+R+Go’ Piętnastkach / Pie”/eN+T+NaS+TKa(c)H, Pięścią / Pie”/eN+S’Cia”/oM zadaję pytania za Pięćset / Pie”/eN+C’+SeT Pięćdziesiąt / Pie”/eN+C’+Dzie+Sia”/oNT / Pięć / Pie”/eN+C’ punktów:

Dlaczego ofitzjalnie z zasady nie podaje się istniejących Pra-Słowiańskich słów, które są identyczne, jak odtfoszone postacie tego tzw. PIE, ale za to ZAWSZE podaje się jakieś fielko-germańskie wtórnie ubezdźwięcznione ofitzjalne odtfoszone fyfierdy?

Czym tak naprawdę różnią się ofitzjalnie odtfoszone Pra-Słowiańskie słowa jak:

• *pęta, *pęti, *pǫ̀to, od których ma pochodzić ciągle jakoś magicznie niespalatalizowana Pięta / Pie”/eN+Ta, Pęto / Pe”/eN+To, Pęta / Pe”/eN+Ta, Pętać / Pe”/eN+T+aC’, Pętla / Pe”/eN+T+La, a także i spalatalizowana Pęcina / Pe”/eN+Ci+Na… i …
• *pętь od którego ma pochodzić i spalatalizowane Pięć / Pie”/eN+C’ i niespalatalizowana Piątka / Pia”/oN+T+Ka..?

Dlaczego Pięta / Pie”/eN+Ta, Pętać / Pe”/eN+T+aC’, Pęta / Pe”/eN+Ta, Pętla / Pe”/eN+T+La nie spalatalizowały się w j. polskim, hm?

Wg ofitzjalnej wykładni powinny były gdzieś około tzw. 13w spalatalizować się odpowiednio do Pięca / Pie”/eN+Ca, Pęcać / Pe”/eN+C+aC’, PęCa / Pe”/eN+Ca, Pętla / Pe”/eN+C+La…

Odpowiadam. Dowody wskazują, że:

• pierwotnym stanem tego tzw. PIE, wg Mię tożsamego z językiem Pra-Słowiańskim była oboczność zarówno rdzeni (spółgłosek), jak i samogłosek (nosówki),
• nie było tzw. palatalizacji słowiańskich, a jedynie późniejsze wtórne ubezdźwięcznienie słów zapożyczonych od języka Pra-Słowiańskiego, gdzie język polski / zachodniosłowiański / lechicki, jest jego następcą w prostej linii,
• co potwierdzają dane, jak np. późniejszy zanik nosówek, także w późniejszych gwarach słowiańskich, czy tzw. rough breathing, itp.

Ten wpis jest ciągiem dalszym tych wpisów:

https://skrbh.wordpress.com/2019/09/28/203-peys-piasta-piescic-pizda-piesc-piec-piedz-pieta-petac-i-inne-dowody-na-pierwotna-obocznosc-pra-slowianskich-rdzeni-01/

https://skrbh.wordpress.com/2019/10/13/205-peys-piasta-piescic-pizda-piesc-piec-piedz-pieta-petac-i-inne-dowody-na-pierwotna-obocznosc-pra-slowianskich-rdzeni-02/

Przypomnę to:

W tym i w następnych wpisach udowodnię, że Pięść i Pięć to nie Stopa i Pięta i że Pion, Piąć, Pętać, Pęta, Pętla itp., są tymi magicznymi nieznanymi ofitzjalnie źródłosłowami, patrz:

Ultimately all of these forms may go back to a verbal stem *penkʷ- (“to take in hand, to handle”), but which is not attested in any of the daughter languages.

---

Twierdzę, że wszytko to, o czym piszę w tej serii wpisów, ma związek ze znaczeniem określanym jako trzymanie czegoś np. w dłoni, czyli Pięści, ale także i zatrzymanie w miejscu.

---

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/penk%CA%B7-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/penkʷ-.

…..

Inne tytuły tego wpisu:

218 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 14

218 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 26

…..

Spętać / Z/S+Pe”/eN+Ta+C’

https://sjp.pl/sp%C4%99ta%C4%87

spętać

nałożyć pęta, związać (np. kończyny) by ograniczyć albo całkowicie wykluczyć możliwość poruszania się

…..

https://sjp.pwn.pl/sjp/;2522814

spętać

1. «wiążąc, pozbawić swobody ruchów»

2. «odebrać komuś swobodę działania»

3. «przerwać ruch czegoś»

4. «związać nogi pasącemu się zwierzęciu»

…..

Pętanie / Pe”/eN+Ta+Nie

https://pl.wiktionary.org/wiki/pętanie

pętanie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: pętać

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pętanie
dopełniacz	pętania
celownik	pętaniu
biernik	pętanie
narzędnik	pętaniem
miejscownik	pętaniu
wołacz	pętanie

wyrazy pokrewne:

rzecz. pęto n, pętak mos, pętca ż

czas. pętać ndk.

…..

Pętać / Pe”/eN+Ta+C’

https://sjp.pl/p%C4%99ta%C4%87

pętać

1. krępować pętami przednie nogi zwierzęcia, np. konia;
2. ograniczać swobodę ruchów, krępować;
3. pętać się:
a) wiązać własną osobę;
b) wiązać się nawzajem;
c) potocznie: włóczyć się, wałęsać się

…..

Pętak / Pe”/eN+T+aK

https://pl.wiktionary.org/wiki/p%C4%99tak#pl

pętak (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. o dziecku, zwłaszcza o dorastającym chłopcu^[1]

(1.2) lekcew. o kimś niepoważnym, niesolidnym lub o kimś, z kim nie trzeba się liczyć^[1]

(1.3) daw. gw. więz. chłopiec–żebrak^[2]

(1.4) daw. gw. więz. nowicjusz w rzemiośle złodziejskim^[2]

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pętak	pętaki
dopełniacz	pętaka	pętaków
celownik	pętakowi	pętakom
biernik	pętaka	pętaków
narzędnik	pętakiem	pętakami
miejscownik	pętaku	pętakach
wołacz	pętaku	pętaki

synonimy:

(1.1) pejor. chłystek, gnojek, gówniarz, pętaczyna

(1.3) powstaniec^[2]

(1.4) powstaniec^[2]

wyrazy pokrewne:

rzecz. pęta ż, pętaczyna ż, pętanie n

zdrobn. pętaczek m

forma żeńska pętaczka ż

przym. pętacki

czas. pętać ndk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) squirt

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1}  Hasło pętak w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. ↑ ^{Skocz do:2,0 2,1 2,2 2,3} Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 298.

…..

Pętca / Pe”/eN+T+Ca

https://pl.wiktionary.org/wiki/p%C4%99tca#pl

pętca (język polski)

wymowa:

^{[uwaga 1]} IPA: [ˈpɛ̃ntʦ̑a], AS: [pẽntca], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. rzemień przytrzymujący ptaka łownego^[1]

przykłady:

(1.1) Sokolnik spuścił ptaka z pętcy.

synonimy:

(1.1) dłużec, pęca, pęciny

wyrazy pokrewne:

rzecz. pęto n, pętanie n

czas. pętać ndk.

uwagi:

1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego

źródła:

1. ↑ Hasło pętca w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.

…..

Opętany / o+Pe”/eN+T+aNy

https://pl.wiktionary.org/wiki/opętany

opętany (język polski)

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) o człowieku: taki, który zachowuje się nieobliczalnie^[1]

(1.2) o zjawiskach, uczuciach itp.: szalony, gwałtowny^[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) człowiek szalony, nieobliczalny^[2]

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów przymiotnikowy od: opętać

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	opętany		opętana	opętane	opętani	opętane
dopełniacz	opętanego		opętanej	opętanego	opętanych
celownik	opętanemu		opętanej	opętanemu	opętanym
biernik	opętanego	opętany	opętaną	opętane	opętanych	opętane
narzędnik	opętanym		opętaną	opętanym	opętanymi
miejscownik	opętanym		opętanej	opętanym	opętanych
wołacz	opętany		opętana	opętane	opętani	opętane
stopień wyższy bardziej opętany przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej opętany bardziej opętana bardziej opętane bardziej opętani bardziej opętane dopełniacz bardziej opętanego bardziej opętanej bardziej opętanego bardziej opętanych celownik bardziej opętanemu bardziej opętanej bardziej opętanemu bardziej opętanym biernik bardziej opętanego bardziej opętany bardziej opętaną bardziej opętane bardziej opętanych bardziej opętane narzędnik bardziej opętanym bardziej opętaną bardziej opętanym bardziej opętanymi miejscownik bardziej opętanym bardziej opętanej bardziej opętanym bardziej opętanych wołacz bardziej opętany bardziej opętana bardziej opętane bardziej opętani bardziej opętane
stopień najwyższy najbardziej opętany przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej opętany najbardziej opętana najbardziej opętane najbardziej opętani najbardziej opętane dopełniacz najbardziej opętanego najbardziej opętanej najbardziej opętanego najbardziej opętanych celownik najbardziej opętanemu najbardziej opętanej najbardziej opętanemu najbardziej opętanym biernik najbardziej opętanego najbardziej opętany najbardziej opętaną najbardziej opętane najbardziej opętanych najbardziej opętane narzędnik najbardziej opętanym najbardziej opętaną najbardziej opętanym najbardziej opętanymi miejscownik najbardziej opętanym najbardziej opętanej najbardziej opętanym najbardziej opętanych wołacz najbardziej opętany najbardziej opętana najbardziej opętane najbardziej opętani najbardziej opętane

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	opętany	opętani
dopełniacz	opętanego	opętanych
celownik	opętanemu	opętanym
biernik	opętanego	opętanych
narzędnik	opętanym	opętanymi
miejscownik	opętanym	opętanych
wołacz	opętany	opętani

przykłady:

(3.1) Ludzie opętani przez hazard odczuwają tylko dwa rodzaje emocji – radość i złość^[3].

wyrazy pokrewne:

rzecz. opętanie n, opętywanie n

forma żeńska opętana

czas. opętać dk., opętywać ndk.

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1}  Hasło opętany I w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. ↑  Hasło opętany II w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. ↑ poradnikzdrowie.pl

…..

Opętać / o+Pe”/eN+T+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/opętać#pl

opętać (język polski)

znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. opętywać)

(1.1) uzależnić kogoś, coś od siebie^[1]

(1.2) o uczuciach: ogarnąć kogoś^[1]

odmiana:

(1.1–2)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		opętać
czas przyszły prosty		opętam	opętasz	opęta	opętamy	opętacie	opętają
czas przeszły	m	opętałem	opętałeś	opętał	opętaliśmy	opętaliście	opętali
	ż	opętałam	opętałaś	opętała	opętałyśmy	opętałyście	opętały
	n	opętałom	opętałoś	opętało
tryb rozkazujący		niech opętam	opętaj	niech opęta	opętajmy	opętajcie	niech opętają
pozostałe formy czas zaprzeszły m opętałem był opętałeś był opętał był opętaliśmy byli opętaliście byli opętali byli ż opętałam była opętałaś była opętała była opętałyśmy były opętałyście były opętały były n opętałom było opętałoś było opętało było forma bezosobowa czasu przeszłego opętano tryb przypuszczający m opętałbym, byłbym opętał opętałbyś, byłbyś opętał opętałby, byłby opętał opętalibyśmy, bylibyśmy opętali opętalibyście, bylibyście opętali opętaliby, byliby opętali ż opętałabym, byłabym opętała opętałabyś, byłabyś opętała opętałaby, byłaby opętała opętałybyśmy, byłybyśmy opętały opętałybyście, byłybyście opętały opętałyby, byłyby opętały n opętałobym, byłobym opętało opętałobyś, byłobyś opętało opętałoby, byłoby opętało imiesłów przymiotnikowy przeszły m opętany opętani ż opętana opętane n opętane imiesłów przysłówkowy uprzedni opętawszy rzeczownik odczasownikowy opętanie, nieopętanie

wyrazy pokrewne:

czas. opętywać ndk.

rzecz. opętany m, opętanie n, opętywanie n

forma żeńska opętana

przym. opętany

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1}  Hasło opętać w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

Opętywać / o+Pe”/eN+Ty+WaC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/op%C4%99tywa%C4%87#pl

opętywać (język polski)

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. opętać)

(1.1) aspekt niedokonany od: opętać

odmiana:

(1.1)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		opętywać
czas teraźniejszy		opętuję	opętujesz	opętuje	opętujemy	opętujecie	opętują
czas przeszły	m	opętywałem	opętywałeś	opętywał	opętywaliśmy	opętywaliście	opętywali
	ż	opętywałam	opętywałaś	opętywała	opętywałyśmy	opętywałyście	opętywały
	n	opętywałom	opętywałoś	opętywało
tryb rozkazujący		niech opętuję	opętuj	niech opętuje	opętujmy	opętujcie	niech opętują
pozostałe formy czas przyszły m będę opętywał, będę opętywać będziesz opętywał, będziesz opętywać będzie opętywał, będzie opętywać będziemy opętywali, będziemy opętywać będziecie opętywali, będziecie opętywać będą opętywali, będą opętywać ż będę opętywała, będę opętywać będziesz opętywała, będziesz opętywać będzie opętywała, będzie opętywać będziemy opętywały, będziemy opętywać będziecie opętywały, będziecie opętywać będą opętywały, będą opętywać n będę opętywało, będę opętywać będziesz opętywało, będziesz opętywać będzie opętywało, będzie opętywać czas zaprzeszły m opętywałem był opętywałeś był opętywał był opętywaliśmy byli opętywaliście byli opętywali byli ż opętywałam była opętywałaś była opętywała była opętywałyśmy były opętywałyście były opętywały były n opętywałom było opętywałoś było opętywało było forma bezosobowa czasu przeszłego opętywano tryb przypuszczający m opętywałbym, byłbym opętywał opętywałbyś, byłbyś opętywał opętywałby, byłby opętywał opętywalibyśmy, bylibyśmy opętywali opętywalibyście, bylibyście opętywali opętywaliby, byliby opętywali ż opętywałabym, byłabym opętywała opętywałabyś, byłabyś opętywała opętywałaby, byłaby opętywała opętywałybyśmy, byłybyśmy opętywały opętywałybyście, byłybyście opętywały opętywałyby, byłyby opętywały n opętywałobym, byłobym opętywało opętywałobyś, byłobyś opętywało opętywałoby, byłoby opętywało imiesłów przymiotnikowy czynny m opętujący, nieopętujący ż opętująca, nieopętująca opętujące, nieopętujące n opętujące, nieopętujące imiesłów przymiotnikowy bierny m opętywany opętywani ż opętywana opętywane n opętywane imiesłów przysłówkowy współczesny opętując, nie opętując rzeczownik odczasownikowy opętywanie, nieopętywanie

wyrazy pokrewne:

czas. opętać dk.

rzecz. opętany m, opętanie n, opętywanie n

forma żeńska opętana

przym. opętany

…..

Pęto / Pe”/eN+To

https://pl.wiktionary.org/wiki/pęto#pl

pęto (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɛ̃ntɔ], AS: [pẽnto], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wiązadło z powroza, łańcucha, rzemienia nakładane na przednie nogi zwierząt w celu ograniczenia swobody ich ruchów

(1.2) kawałek kiełbasy zakończony sznurkiem lub metalowym klipsem

(1.3) st.pol. naramiennik

(1.4) st.pol. naszyjnik

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pęto	pęta
dopełniacz	pęta	pęt
celownik	pętu	pętom
biernik	pęto	pęta
narzędnik	pętem	pętami
miejscownik	pęcie	pętach
wołacz	pęto	pęta

wyrazy pokrewne:

rzecz. pętca ż, pętanie n, pętla ż, pęta

czas. pętać, rozpętać się, spętać

związki frazeologiczne:

zrzucić pęta

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) traba ż, maniota ż; (1.2) vuelta ż
• nowogrecki: (1.1) πέδικλο n, ιπποπέδη ż

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pęto

pęto

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pǫto.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɛn.tɔ/

Noun

pęto n

1. jess, tether, fetter

Declension

declension of pęto

	singular	plural
nominative	pęto	pęta
genitive	pęta	pęt
dative	pętu	pętom
accusative	pęto	pęta
instrumental	pętem	pętami
locative	pęcie	pętach
vocative	pęto	pęta

Related terms

• (verb) pętać

Further reading

• pęto in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pęto in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pǫto

Reconstruction:Proto-Slavic/pǫto

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *pónʔto, from Proto-Indo-European *ponH-tom. Cognate with Lithuanian pántis (“horse-lock”), Old Prussian panto  (“fetter”), Old Armenian հանում (hanum, “to weave, sow together”).

Noun

pǫ̀to n

1. fetter

Inflection

Declension of *pǫto (hard o-stem, accent paradigm a)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*pǫto	*pǫ̀tě	*pǫ̀ta
Accusative	*pǫto	*pǫ̀tě	*pǫ̀ta
Genitive	*pǫ̀ta	*pǫ̀tu	*pǫ̀tъ
Locative	*pǫ̀tě	*pǫ̀tu	*pǫ̀tě̄xъ
Dative	*pǫ̀tu	*pǫ̀toma	*pǫ̀tomъ
Instrumental	*pǫ̀tъmь, *pǫ̀tomь*	*pǫ̀toma	*pǫ̀tȳ
Vocative	*pǫto	*pǫ̀tě	*pǫ̀ta

^* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.

See also

• *pęta
• *pęti

Descendants

• East Slavic:
  • Belarusian: пу́та (púta)
  • Russian: пу́ты (púty) (plurale tantum)
  • Ukrainian: пу́то (púto)
• South Slavic:
  • Old Church Slavonic: пѫто (pǫto)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: пу̏то

    Latin: pȕto

• West Slavic:
  • Czech: pouto
  • Polish: pęto
  • Slovak: puto
  • Sorbian:
    • Lower Sorbian: pyto

References

• Derksen, Rick (2008), “pǫ̀to”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 417
• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “путо”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/ponH-tom&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/ponH-tom.

…..

A teraz próbka wiarygodności wikipedii i obowiązujących ofitzjalnych wykładni, na podstawie różnych 3 wersji tego samego hasła…

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pęta

Revision as of 10:12, 25 September 2019

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/p%C4%99ta&diff=54302149&oldid=53596315

---

Ultimately from Proto-Indo-European *pent– (“path; to walk”).

---

Revision as of 12:07, 10 November 2019

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/p%C4%99ta&diff=57978108&oldid=57956803

---

From *pęti (“to stretch”) +‎ *-ta, from Proto-Indo-European *(s)penH– (“to span, to spin”). Akin to Lithuanian péntis (“heel, spur”), Old Prussian pentis (“spur”), Latvian piête (i-stems).

---

Latest revision as of 02:38, 30 November 2019

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/p%C4%99ta&diff=58083699&oldid=57978132

Reconstruction:Proto-Slavic/pęta

Proto-Slavic

Etymology

---

Probably from *pęti (“to stretch”) +‎ *-ta, from Proto-Indo-European *(s)penH– (“to span, to spin”). Akin to Lithuanian péntis (“heel, spur”),  Old Prussian pentis (“spur”), Latvian piête (i-stems).

---

Noun

*pętà f^[1][2][3]

1. heel

Declension

Declension of *pętà (hard a-stem, accent paradigm c)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*pętà	*pę̑tě	*pę̑ty
Accusative	*pę̑tǫ	*pę̑tě	*pę̑ty
Genitive	*pętý	*pętù	*pę̃tъ
Locative	*pę̑tě	*pętù	*pętàsъ, *pętàxъ*
Dative	*pętě̀	*pętàma	*pętàmъ
Instrumental	*pętojǫ́	*pętàma	*pętàmi
Vocative	*pęto	*pę̑tě	*pę̑ty

^* -asъ is the expected Balto-Slavic form but is found only in some Old Czech documents; -axъ is found everywhere else and is formed by analogy with other locative plurals in -xъ.

Related terms

• *pęti (“to stretch”)
• *pǫtь (“path”)
• *pǫtъkъ (“sandal, slipper”)

Descendants

• East Slavic:
  • ⇒ Belarusian: пя́тка (pjátka)
  • Russian: пята́ (pjatá), пя́тка (pjátka)
  • Ukrainian: п’ята́ (pʺjatá), п’я́тка (pʺjátka)
• South Slavic:
  • Old Church Slavonic: пѧта (pęta)
  • Bulgarian: пета́ (petá)
  • Macedonian: пета (peta), петица (petica)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: пе́та, пе́тица

    Latin: péta, pética

  • Slovene: péta
• West Slavic:
  • Czech: pata
  • Polabian: p’ǫta
  • Polish: pięta
  • Slovak: päta
  • Sorbian:

    Lower Sorbian: pěta

    Upper Sorbian: pjata

Further reading

• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “пята”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress
• Duridanov I., Račeva M., Todorov T., editors (1996), “пета”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 5, Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, page 191
• Jiří Rejzek, Český etymologický slovník, electronic version, Leda, 2007

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*pętà”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 399: “f. ā (c) ‘heel’”
2. ^ Olander, Thomas (2001), “pęta pęty”, in Common Slavic accentological word list, Copenhagen: Editiones Olander: “c hæl (PR 138)”
3. ^ Snoj, Marko (2016), “péta”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “*pęta̋”

…..

Pięta / Pie”/eN+Ta

https://pl.wiktionary.org/wiki/pi%C4%99ta

pięta (język polski)

uniesiona pięta (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjɛ̃nta], AS: [pʹi ̯ẽnta], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. tylna część stopy

(1.2) część skarpety, pończochy, buta w okolicach pięty (1.1)

(1.3) żegl. dolny koniec masztu; zob. też pięta (żeglarstwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pięta	pięty
dopełniacz	pięty	pięt
celownik	pięcie	piętom
biernik	piętę	pięty
narzędnik	piętą	piętami
miejscownik	pięcie	piętach
wołacz	pięto	pięty

przykłady:

(1.1) Coś mnie lewa pięta boli.

(1.2) Co ci się tak te skarpety na piętach przecierają?

antonimy:

(1.3) top

wyrazy pokrewne:

rzecz. piętka ż, podpiętek m, zapiętek m

przym. piętowy

związki frazeologiczne:

deptać po piętach • nie dorastać do pięt • od czubka głowy do pięt • pięta Achillesa / pięta achillesowa • pokazać pięty • pójść w pięty

etymologia:

od prasł. *pęta^[1][2] → pięta (1.1)

por. białor. пята, bułg. пята, chorw. peta, czes. pata, dłuż. pěta, ros. пята, scs. пѧта, słc. päta, słń. peta i ukr. п’ята

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski – Części ciała

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) heel
• arabski: (1.1) عقب
• baskijski: (1.1) orpo; (1.2) orpo
• esperanto: (1.1) kalkano; (1.2) kalkanumo
• francuski: (1.1) talon m; (1.2) talon m
• gudźarati: (1.1) એડી ż (ēḍī)
• hiszpański: (1.1) talón m; (1.2) talón m
• japoński: (1.1) 踵; (1.2) ヒール
• kataloński: (1.1) taló m
• koreański: (1.1) 발뒤꿈치 (paldwikkumch’i)
• łaciński: (1.1) calx ż
• niemiecki: (1.1) Ferse ż
• nowogrecki: (1.1) φτέρνα ż; (1.2) φτέρνα ż
• rosyjski: (1.1) пятка ż
• ukraiński: (1.1) п’ята ż
• węgierski: (1.1) sarok
• wilamowski: (1.1) faś ż, faoś ż
• włoski: (1.1) tallone m, calcagno m

źródła:

1. ↑  Porada „chwalipięta” w: Poradnia językowa PWN.
2. ↑ Hasło peta w: Hrvatski jezični portal.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pi%C4%99ta#Polish

pięta

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pęta

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʲɛn.ta/

Noun

pięta f (diminutive piętka)

1. heel (part of the foot)

Declension

declension of pięta

	singular	plural
nominative	pięta	pięty
genitive	pięty	pięt
dative	pięcie	piętom
accusative	piętę	pięty
instrumental	piętą	piętami
locative	pięcie	piętach
vocative	pięto	pięty

Derived terms

• (nouns) chwalipięta, wiercipięta

Further reading

• pięta in Polish dictionaries at PWN

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D0%BF%D1%8F%D1%82%D0%BA%D0%B0#ru

пятка (język rosyjski)

transliteracja:

pâtka

wymowa:

wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) anat. pięta

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	пя́тка	пя́тки
dopełniacz	пя́тки	пя́ток
celownik	пя́тке	пя́ткам
biernik	пя́тку	пя́тки
narzędnik	пя́ткой	пя́тками
miejscownik	пя́тке	пя́тках

synonimy:

(1.1) пята

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Rosyjski – Części ciała

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/(s)penH-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/(s)penH-.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pęti

Reconstruction:Proto-Slavic/pęti

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *pinˀtei, from Proto-Indo-European *(s)penH–.

Verb

*pęti^[1]

1. to stretch
2. to tie, fix together

Inflection

Conjugation of *pęti (?, -V/C-, s-aorist, accent paradigm c)

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*pętьje	*pęti	*pętъ	*pęlъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*pętъ	*pьnomъ
Active	*pьnъ	*pьny

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*pęsъ	*pę	*pę	*pьnǫ	*pьneši	*pьnetь
Dual	*pęsově	*pęsta	*pęste	*pьnevě	*pьneta	*pьnete
Plural	*pęsomъ	*pęste	*pęsę	*pьnemъ	*pьnete	*pьnǫtь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*pьněaxъ	*pьněaše	*pьněaše	—	*pьni	*pьni
Dual	*pьněaxově	*pьněašeta	*pьněašete	*pьněvě	*pьněta	—
Plural	*pьněaxomъ	*pьněašete	*pьněaxǫ	*pьněmъ	*pьněte	—

Related terms

• *pędlo (“loom”)
• (possibly) *pętà (“heel”)
• (possibly) *pǫ̀to (“fetter”)

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: пꙗти (pjati)
    • Belarusian: пяць (pjacʹ)
    • Russian: пять (pjatʹ) (obsolete), -пять (-pjatʹ)
    • Ukrainian: п’я́сти (pʺjásty)
• South Slavic:
  • Old Church Slavonic:

    Cyrillic: пѧти (pęti)

    Glagolitic: [Term?]

  • Bulgarian: пъ́на (pǎ́na)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: пе̑ти

    Latin: pȇti

• West Slavic:
  • Old Czech: pieti
    • Czech: pnout
  • Polish: piąć
  • Slovak: pnúť
  • Sorbian:
    • Upper Sorbian: pjeć
    • Lower Sorbian: pjeś

Further reading

• Černyx, P. Ja. (1999), “пина́ть”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), volume 2, 3rd reprint edition, Moscow: Russkij jazyk, page 33
• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “пну”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*pęti”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 399

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pędlo

Reconstruction:Proto-Slavic/pędlo

Proto-Slavic

Etymology

*pęti +‎ *-dlo

Noun

pę̀dlo n

1. loom

Inflection

Declension of *pę̀dlo (hard o-stem, accent paradigm a)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*pę̀dlo	*pę̀dlě	*pę̀dla
Accusative	*pę̀dlo	*pę̀dlě	*pę̀dla
Genitive	*pę̀dla	*pę̀dlu	*pę̀dlъ
Locative	*pę̀dlě	*pę̀dlu	*pę̀dlě̄xъ
Dative	*pę̀dlu	*pę̀dloma	*pę̀dlomъ
Instrumental	*pę̀dlъmь, *pę̀dlomь*	*pę̀dloma	*pę̀dlȳ
Vocative	*pę̀dlo	*pę̀dlě	*pę̀dla

^* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.

Descendants

• East Slavic:
  • Belarusian: пя́ла (pjála)
  • Russian: пя́ло (pjálo), пяльцы (pjalʹcy)
  • Ukrainian: п’яло (pʺjalo)

• South Slavic:
  • Bulgarian: пяльцы (pjalʹcы)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: пропело

    Latin: propelo

• West Slavic:
  • Czech: padla
  • Polish: piądło
  • Slovak: piadlo

References

• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “пя́ло”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pi%C4%85d%C5%82o&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for piądło.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/p%C7%ABt%D1%8C

Reconstruction:Proto-Slavic/pǫtь

Proto-Slavic

Etymology

From earlier *pontis, from Proto-Balto-Slavic *pont- / *pint-, from Proto-Indo-European *póntoh₁s, from *pent–. Cognate with Old Prussian  pintis (“way, road”).

Noun

*pǫ̃tь m^[1]

1. way, path

Declension

Declension of *pǫ̃tь (i-stem, accent paradigm b)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*pǫ̃tь	*pǭtì	*pǫ̃tьjē, *pǫ̃ťē*
Accusative	*pǫ̃tь	*pǭtì	*pǭtì
Genitive	*pǫ̃ti	*pǫ̃tьju, *pǫťu*	*pǭtь̀jь, *pǫ̃ti*
Locative	*pǫ̃ti	*pǫ̃tьju, *pǫťu*	*pǭtь̀xъ
Dative	*pǭtì	*pǫ̃tьma	*pǭtь̀mъ
Instrumental	*pǭtь̀mь	*pǫ̃tьma	*pǫ̃tьmī
Vocative	*pǫti	*pǭtì	*pǫ̃tьjē, *pǫ̃ťē*

^* The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).

Derived terms

• *pǫtьnikъ

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: путь (putĭ)
    • Belarusian: пуць (pucʹ)
    • Russian: путь (putʹ)
    • Ukrainian: путь (putʹ)
• South Slavic:
  • Old Church Slavonic:

    Cyrillic: пѫть (pǫtĭ)

    Glagolitic: ⱂⱘⱅⱐ (pǫtĭ)

  • Bulgarian: път (pǎt)
  • Macedonian: пат (pat)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: пу̑т

    Latin: pȗt

  • Slovene: pọ̑t (tonal orthography)
• West Slavic:
  • Czech: pouť
  • Polish: pąć
  • Polabian: pǫt
  • Slovak: púť
  • Sorbian:
    • Upper Sorbian: puć
    • Lower Sorbian: puś

Further reading

• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “путь”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress
• Černyx, P. Ja. (1999), “путь”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), volume 2, 3rd reprint edition, Moscow: Russkij jazyk, page 85

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*pǫ́tь”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 417

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/p%C3%B3ntoh%E2%82%81s

Reconstruction:Proto-Indo-European/póntoh₁s

Proto-Indo-European

Alternative reconstructions

• *pént-oh₂-s ~ *pént-oh₂-m̥ ~ *pn̥t-h₂-és (amphidynamic *h₂-stem)^[1][2]
• *pont-éh₂-s ~ *pont-éh₂-m̥ ~ *pn̥t-h₂-és (hysterodynamic *h₂-stem)^[3]
• *pont-éh₁-s ~ *pn̥t-h₁-ós^[4]
• *pónt-eh₁-s ~ *pn̥t-h₁-ós (hysterodynamic *h₁-stem)^[5][6][7]
• *pónt-h₁-s ~ *pn̥t-éh₁-m̥ ~ *pn̥t-h₁-ós^[8]
• *pónt-ōh₂-s^[9]

Etymology

From *pent–.

Noun

*póntoh₁s

1. path

Inflection

Athematic, amphikinetic
	singular	dual	plural
nominative	*póntoh₁s	*póntoh₁h₁(e)	*póntoh₁es
vocative	*póntoh₁	*póntoh₁h₁(e)	*póntoh₁es
accusative	*póntoh₁m̥	*póntoh₁h₁(e)	*póntoh₁m̥s
genitive	*pn̥th₁és	*?	*pn̥th₁óHom
ablative	*pn̥th₁és	*?	*pn̥th₁mós
dative	*pn̥th₁éy	*?	*pn̥th₁mós
locative	*póntoh₁, *póntoh₁i	*?	*pn̥th₁sú
instrumental	*pn̥th₁éh₁	*?	*pn̥th₁bʰí

Descendants

• Armenian: *fon-^[6]
  • Old Armenian: հուն (hun)
    • Middle Armenian: հուն (hun)
      • Armenian: հուն (hun)
  • → Georgian: ფონი (poni)
• Balto-Slavic: *pontis^[10][11]
  • Old Prussian: pintis
  • Slavic: *pǫ́tь^[12]
• Hellenic: *póntos
  • Ancient Greek: πόντος (póntos), πάτος (pátos)
    • Greek: πόντος (póntos), πάτος (pátos)
• Indo-Iranian: *pántaHs^[7] (see there for further descendants)
• Italic: *ponts^[8]
  • Latin: pōns

References

1. ^ Rix, Helmut, editor (2001), “pent-”, in Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, pages 471-472
2. ^ Goto, Toshifumi (2013) Old Indo-Aryan Morphology and its Indo-Iranian Background (Veroffentlichungen zur Iranistik; 60)‎^[1], Vienna: Austrian Academy of Sciences Press, →ISBN, page 43
3. ^ Goto, Toshifumi (2013) Old Indo-Aryan Morphology and its Indo-Iranian Background (Veroffentlichungen zur Iranistik; 60)‎^[2], Vienna: Austrian Academy of Sciences Press, →ISBN, page 43
4. ^ Beekes, Robert S. P. (2010), “πόντος”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1221
5. ^ Kroonen, Guus (2013), “*finþan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, page 142
6. ↑ ^{Jump up to:6.0 6.1} Martirosyan, Hrach (2010), “hun”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, pages 422–426
7. ↑ ^{Jump up to:7.0 7.1} Lubotsky, Alexander (2011), “pánthā-”, in The Indo-Aryan Inherited Lexicon (in progress) (Indo-European Etymological Dictionary Project), Leiden University
8. ↑ ^{Jump up to:8.0 8.1} De Vaan, Michiel (2008), “pōns, -tis”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 408
9. ^ Mallory, J. P.; Adams, D. Q. (2006) The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world, Oxford University Press, page 99: “*póntōh₂s”
10. ^ Pokorny, Julius (1959), “pent-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), Bern, München: Francke Verlag, pages 808-809
11. ^ Derksen, Rick (2008), “*pǫ́tь”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 417-418
12. ^ Derksen, Rick (2015), “pintis”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 563

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/pent-

Reconstruction:Proto-Indo-European/pent–

Proto-Indo-European

Root

*pent-^[1]

1. to pass
2. path

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *pent-

• *pént-e-ti (thematic root present)
  • Germanic: *finþaną (“to find”)
• *pónt-oh₁-s (“path, road”) (
• *pn̥t-tós
  • Germanic: *funsaz
• Unsorted formations:
  • Celtic:
    • Old Irish: áitt (“place”), étain (“I find”)
      • Irish: áit
      • Scottish Gaelic: àite
  • Germanic: *fanþijaną 
  • Germanic: *fanþijô 
  • Germanic: *fandōną 

References

1. ^ Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/fin%C3%BEan%C4%85

Reconstruction:Proto-Germanic/finþaną

Proto-Germanic

Etymology

From Proto-Indo-European *pent– (“to go, pass; path, bridge”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɸin.θɑ.nɑ̃/

Verb

*finþaną

1. to find, to discover, to come upon

Inflection

Conjugation of *finþaną (strong class 3)

	active voice			passive voice
present tense	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
1st singular	*finþō	*finþaų	—	*finþai	*?
2nd singular	*finþizi	*finþaiz	*finþ	*finþazai	*finþaizau
3rd singular	*finþidi	*finþai	*finþadau	*finþadai	*finþaidau
1st dual	*finþōz	*finþaiw	—	—	—
2nd dual	*finþadiz	*finþaidiz	*finþadiz	—	—
1st plural	*finþamaz	*finþaim	—	*finþandai	*finþaindau
2nd plural	*finþid	*finþaid	*finþid	*finþandai	*finþaindau
3rd plural	*finþandi	*finþain	*finþandau	*finþandai	*finþaindau
past tense	indicative	subjunctive
1st singular	*fanþ	*fundį̄
2nd singular	*fanst	*fundīz
3rd singular	*fanþ	*fundī
1st dual	*fundū	*fundīw
2nd dual	*fundudiz	*fundīdiz
1st plural	*fundum	*fundīm
2nd plural	*fundud	*fundīd
3rd plural	*fundun	*fundīn
	present	past
participles	*finþandz	*fundanaz

Derived terms

• *fundaz
• *fundiz
• *fundulaz

Related terms

• *fanþijô
• *fandōną
• *fundōną

Descendants

In West Germanic, -d- was generalized early on, widely hindering the effects of the nasal spirant law.

• Old English: findan
  • Middle English: finden
    • Scots: find, fynd
    • English: find
      • Welsh: ffeindio
• Old Frisian: finda
  • Saterland Frisian: fiende
  • West Frisian: fine
• Old Saxon: findan, fīthan
  • Middle Low German: vinden
    • Low German: finden, finnen
    • Plautdietsch: finje
• Old Dutch: findan
  • Middle Dutch: vinden
    • Dutch: vinden
    • Limburgish: vinje
• Old High German: findan
  • Middle High German: vinden
    • Alemannic German: fianda (Vorarlberg)
    • Central Franconian: fenge
    • Cimbrian: bènnan
    • German: finden
    • Luxembourgish: fannen
    • Yiddish: געפֿינען‎ (gefinen)
• Old Norse: finna
  • Icelandic: finna
  • Faroese: finna
  • Norn: finna
  • Norwegian: finne
  • Old Swedish: finna
    • Swedish: finna
  • Old Danish: finnæ
    • Danish: finde
  • Gutnish: finne, finn’, finna
• Gothic: 𐍆𐌹𐌽𐌸𐌰𐌽 (finþan)

…..

Widać przeróżne wtórne ubezdźwięcznienia i zapożyczenia, także kartwelskie?!! A oto spalatalizowane słowo Pąć, czyli zachowana postać Pra-Słowiańska z nosówką, identyczna jak ta ofitzjalnie odtfoszona, co to jej jednak ni ma…

…..

Pąć / Pa”/oN+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/p%C4%85%C4%87

pąć (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. gw. droga^[1][2]

(1.2) daw. gw. pielgrzymka, wędrówka do miejsc świętych^[1][2]

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pąć	pąci
dopełniacz	pąci	pąci
celownik	pąci	pąciom
biernik	pąć	pąci
narzędnik	pącią	pąciami
miejscownik	pąci	pąciach
wołacz	pąci	pąci

wyrazy pokrewne:

rzecz. pątnik mos, pątniczka ż

etymologia:

prasł. *pǫtь → droga < praindoeur. *pont- → droga, przejście, utworzone od praindoeur. *pent- → iść, przejść^[3]

por. czes. pouť, ros. путь, łac. pons, gr. πάτος^[3]

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: droga

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pielgrzymka

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1} M. Arcta Słownik staropolski.
2. ↑ ^{Skocz do:2,0 2,1}  Hasło pąć w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. ↑ ^{Skocz do:3,0 3,1} Hasło pątnik w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków, Wydawnictwo Literackie, 2006, ISBN 83-08-03648-1.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/p%C4%85%C4%87#Polish

pąć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pǫtь.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔɲt͡ɕ/

Noun

pąć f

1. (obsolete) travel, pilgrimage

Declension

declension of pąć

	singular	plural
nominative	pąć	pącie
genitive	pąci	pąci
dative	pąci	pąciom
accusative	pąć	pącie
instrumental	pącią	pąciami
locative	pąci	pąciach
vocative	pąci	pącie

Derived terms

• (noun) pątnik (“pilgrim”)
• (adjective) pątniczy

Further reading

• pąć in Polish dictionaries at PWN

---

UWAGA!

O ciągle bezdźwięcznym Pąku / Pa”/oN+Ko’, itp. pisałem już tu::

https://skrbh.wordpress.com/2019/11/05/211-dyeus-phater-i-jego-pra-slowianskie-zrodloslowy-jak-opatrznosc-opatrzyc-zaopatrzyc-patrzyc-patrzec-zobaczyc-baczyc-03/

Tymczasem dla odmiany jakoś magicznie niespalatalizowany Pątnik…

---

…..

Pątnik / Pa”/oN+T+NiK

https://pl.wiktionary.org/wiki/p%C4%85tnik#pl

pątnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔ̃ntʲɲik], AS: [põntʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pielgrzym

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pątnik	pątnicy
dopełniacz	pątnika	pątników
celownik	pątnikowi	pątnikom
biernik	pątnika	pątników
narzędnik	pątnikiem	pątnikami
miejscownik	pątniku	pątnikach
wołacz	pątniku	pątnicy

przykłady:

(1.1) Pątnik, choć twarz miał zuchwałą, trząsł się po prostu jak liść.^[1]

synonimy:

(1.1) pielgrzym, sakroturysta

wyrazy pokrewne:

rzecz. pątniczka ż, pąć ż

przym. pątniczy

etymologia:

st.pol. pątny < st.pol. pąć^[2], czyli „droga”; pierwotnie słowo używane w znaczeniu „podróżnik”, później w znaczeniu „podróżnik do miejsc świętych”, „pielgrzym”

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pielgrzym

źródła:

1. ↑ H. Sienkiewicz: Krzyżacy
2. ↑  Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. 4, s. 100, Warszawa 1900–1927.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/p%C4%85tnik

pątnik

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pǫtьnikъ, from *pǫtь (“path, way”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpɔn.tɲik/

Noun

pątnik m pers (feminine pątniczka)

1. palmer, pilgrim

Declension

declension of pątnik

	singular	plural
nominative	pątnik	pątnicy
genitive	pątnika	pątników
dative	pątnikowi	pątnikom
accusative	pątnika	pątników
instrumental	pątnikiem	pątnikami
locative	pątniku	pątnikach
vocative	pątniku	pątnicy

Synonyms

• (pilgrim): pielgrzym

Further reading

• pątnik in Polish dictionaries at PWN

…..

A teraz dla innej odmiany spalatalizowana Pęcina…

…..

Pęcina / Pe”/eN+Ci+Na

https://pl.wikipedia.org/wiki/Pęcina

Pęcina

Pęciny zmniejszają wstrząsy podczas ruchu konia

Pęcina – część nogi konia, która razem ze znajdującym się nad nią stawem pęcinowym łączy kopyto końskie z dalszą częścią nogi. Kąt nachylenia pęciny do podłoża powinien być zgodny z kątem nachylenia ściany kopyta^[1]. Pęcina umożliwia poruszanie się koniowi poprzez amortyzowanie ciężaru konia i wstrząsów podczas ruchu.

Niekiedy, przede wszystkim u koni zimnokrwistych, występują szczotki pęcinowe – bardziej lub mniej obfite włosy obrastające kopyta konia, wyrastające z okolic pęcin. U niektórych koni występują także plamy białej sierści w okolicy pęcin – są to tzw. odmiany (np. skarpetka)^[1].

Zobacz też

• kopyto końskie
• opoje

Przypisy

1. ↑ ^{Skocz do:a b} zob. Tim Hawcroft: Koń. Rasy, Pielęgnacja, Wychowanie, Tresura.. Warszawa: Wyd. Ania, 1983. ISBN 83-902474-2-9.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pęcina

pęcina

Polish

Polish Wikipedia has an article on: pęcina

Pronunciation

• IPA^(key): /pɛɲˈt͡ɕi.na/

Noun

pęcina f

1. pastern (part of a horse’s leg between the fetlock and the top of the hoof)

Declension

declension of pęcina

	singular	plural
nominative	pęcina	pęciny
genitive	pęciny	pęcin
dative	pęcinie	pęcinom
accusative	pęcinę	pęciny
instrumental	pęciną	pęcinami
locative	pęcinie	pęcinach
vocative	pęcino	pęciny

Further reading

• pęcina in Polish dictionaries at PWN

…..

Pętla / Pe”/eN+T+La

https://pl.wiktionary.org/wiki/pętla#pl

pętla (język polski)

pętla (1.1)

pętla (1.3)

pętla (1.4)

wymowa:

IPA: [ˈpɛ̃ntla], AS: [pẽntla], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) związany na powrót sznur lub drut

(1.2) inform. blok kodu wykonywany wielokrotnie

(1.3) końcowa stacja komunikacji autobusowej lub tramwajowej, na której pojazd zawraca

(1.4) droga, którą wykonano po zamkniętej trasie

(1.5) zamknięta figura geometryczna

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pętla	pętle
dopełniacz	pętli	pętli
celownik	pętli	pętlom
biernik	pętlę	pętle
narzędnik	pętlą	pętlami
miejscownik	pętli	pętlach
wołacz	pętlo	pętle

przykłady:

(1.2) Przez moją pomyłkę pętla w jednej z funkcji wykonywała się o jeden raz za dużo i program nadpisywał nieodpowiednie miejsce w pamięci.

(1.3) Tramwaj, z powodu awarii, stał na pętli ponad dwie godziny.

(1.3) Taksówkarze znów upodobali sobie nieczynną pętlę autobusową na skraju lasu.

kolokacje:

(1.1) pętla na szubienicy • związać pętlę • zacisnąć pętlę

(1.2) pętla iteracyjna / repetycyjna / ogólna / foreach / nieskończona / złożona / licznikowa • instrukcja pętli

(1.3) pętla tramwajowa / autobusowa / trolejbusowa

(1.4) wykonywać pętlę

(1.5) pętla Moebiusa

synonimy:

(1.2) powtórzenie

wyrazy pokrewne:

rzecz. pęto, pętko, pęta, spętanie, opętanie, zapętlenie, pętlica

zdrobn. pętelka

czas. pętlić, pętać, opętać, spętać, zapętlić

przym. zapętlony, spętany, opętany

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) loop, noose; (1.2) loop; (1.3) tram / bus / trolleybus terminus
• esperanto: (1.1) banto
• interlingua: (1.1) ansa
• niemiecki: (1.1) Schlinge ż; (1.2) Schleife ż
• rosyjski: (1.1) петля ż
• slovio: (1.1) petla (петла)
• szwedzki: (1.1) snara w
• ukraiński: (1.1) петля ż
• wilamowski: (1.1) śłyńń ż, šłyng ż, śłyng ż

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/pętla

pętla

Polish

Polish Wikipedia has an article on: pętla

Etymology

---

From Proto-Slavic *petьľa. The nasal ę is due to contamination with unrelated pęto (“fetter”)^[1].

---

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɛn.tla/

Noun

pętla f (diminutive pętelka)

1. noose
2. loop
3. terminus (of a tram or bus)

Declension

declension of pętla

	singular	plural
nominative	pętla	pętle
genitive	pętli	pętli
dative	pętli	pętlom
accusative	pętlę	pętle
instrumental	pętlą	pętlami
locative	pętli	pętlach
vocative	pętlo	pętle

References

1. ^ Boryś, Wiesław (2005) Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 424

Further reading

• pętla in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pętla in Polish dictionaries at PWN

---

UWAGA!

From Proto-Slavic *petьľa. The nasal ę is due to contamination with unrelated pęto (“fetter”)^[1].

Twierdzę, że to twierdzenie powyżej nawet ofitzjalnie jest nieprawdziwe, patrz treści z polskojęzycznej wiki:

https://pl.wiktionary.org/wiki/pętla#pl

wyrazy pokrewne: pęto, pętko, pęta, spętanie, opętanie, zapętlenie, pętlica, pętelka. pętlić, pętać, opętać, spętać, zapętlić. zapętlony, spętany, opętany

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/petьľa

Reconstruction:Proto-Slavic/petьľa

Proto-Slavic

Etymology

Equivalent to *petьlъ (“knot”) +‎ *-ja, with slight semantic difference. The masculine noun usually refers to the object knot, while the *-ja form refers to the product of *petьľati (“to knot, to loop”).

Noun

*pètьľa or *petьľà f^[1]

1. Alternative form of *petьlъ

Declension

Declension of *pètьľa (soft a-stem, accent paradigm a)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*pètьľa	*pètьľi	*pètьľę̇
Accusative	*pètьľǫ	*pètьľi	*pètьľę̇
Genitive	*pètьľę̇	*pètьľu	*pètьľь
Locative	*pètьľī	*pètьľu	*pètьľāsъ
Dative	*pètьľī	*pètьľama	*pètьľāmъ
Instrumental	*pètьľējǫ, *pètьľǭ*	*pètьľama	*pètьľāmī
Vocative	*pètьľe	*pètьľi	*pètьľę̇

^* The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).

Declension of *petьľà (soft a-stem, accent paradigm c)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*petьľà	*pȅtьľi	*pȅtьľę̇
Accusative	*pȅtьľǫ	*pȅtьľi	*pȅtьľę̇
Genitive	*petьľę̇́	*petьľù	*petь̀ľь
Locative	*pȅtьľī	*petьľù	*petьľàsъ, *petьľàxъ*
Dative	*petьľì	*petьľàma	*petьľàmъ
Instrumental	*petьľejǫ́	*petьľàma	*petьľàmi
Vocative	*petьľe	*pȅtьľi	*pȅtьľę̇

^* -asъ is the expected Balto-Slavic form but is found only in some Old Czech documents; -axъ is found everywhere else and is formed by analogy with other locative plurals in -xъ.

References

1. ^ Snoj, Marko (2016), “péntlja”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “*petьľa̋”

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/pet%D1%8C%C4%BEati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/petьľati.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pet%D1%8Cl%D1%8A

Reconstruction:Proto-Slavic/petьlъ

Proto-Slavic

Etymology

---

Probably from Proto-Germanic *fattilaz (“fettle”) via i-umlaut on the root vowel.

Less likely, continuing Proto-Indo-European *pet–  (“to replicate, to span”) + *-ьlъ. Most descendants reflect the extension *petьľa, equivalent to *petьlъ +‎ *-ja.

Polish and Slovene forms have been reanalyzed as *pętъľa^[1] (or *pǫtъľa) as if from *pęto (“fetter”) +‎ *-ъlъ +‎ *-ja.

---

Noun

*petь̀lъ m

1. loop, knot

   Synonyms: *ǫzlъ, *vьrzopъ, *primъka

2. picklock
3. (by extension) ornament, decoration

   Synonyms: *ukrasa, *оsъdoba

Alternative forms

• *petьlь m (per Vasmer)
• *petьľa f^[2]
• *pętъľa f (reanalyzed, in Polish and Slovene)

Declension

Declension of *petь̀lъ (hard o-stem, accent paradigm b)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*petь̀lъ	*petьlà	*petьlì
Accusative	*petь̀lъ	*petьlà	*petьlỳ
Genitive	*petьlà	*petьlù	*petь̀lъ
Locative	*petьlě̀	*petьlù	*petь̀lěxъ
Dative	*petьlù	*petьlòma	*petьlòmъ
Instrumental	*petьlъ̀mь, *petьlòmь*	*petьlòma	*petь̀ly
Vocative	*petьle	*petьlà	*petьlì

^* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.

Derived terms

• *petьlati, *petьľati (“to knot, to dodge, to mess around”)
• *opetьlavati (“to tangle”)
• *petьlica (“buttonhole”)
• *petьlъka (“snare, button”)
• *petьlьnъ (“twined”)

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: петель (petelĭ)
  • Belarusian: петля́ (pjetljá)
  • Russian: пе́тля (pétlja), петля́ (petljá)
  • Ukrainian: петля́ (petljá)
• South Slavic:
  • Bulgarian: петѐл (petѐl, “ornament on ritual bread”) (dated), пѐтля (pѐtlja, “bun”)
    • ⇒ Romanian: peteică (“button”)
  • Macedonian: петел (petel, “picklock”) (dated)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: пе̏тља

    Latin: pȅtlja

  • Slovene: péntlja, dial. pétlja
• West Slavic:
  • Polish: pętla (under the influence of pęto)
  • ⇒ Czech: petlice (diminutive)

Further reading

• Vasmer (Fasmer), Max (Maks) (1964–1973), “петля”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv Oleg, Moscow: Progress
• Duridanov I., Račeva M., Todorov T., editors (1996), “петелка”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 5, Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, page 198
• Duridanov I., Račeva M., Todorov T., editors (1996), “петля”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 5, Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, page 201

References

1. ^ Snoj, Marko (2016), “péntlja”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “*pętъľa̋”
2. ^ Snoj, Marko (2016), “péntlja”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “*petľa̋”

---

UWAGA!

Probably from Proto-Germanic *fattilaz (“fettle”) via i-umlaut on the root vowel.

Hahaha… Oto wspaniały przykład miszczoskiej ofitzjalnej wykładni jęsykosnaftzej. Mam tylko jedno pytanie do ofitzjalnie nieomylnych allo-allo nazioli: A jak tam z przejściem F>P i Pra-Słowiańskim kfiatem fafroki małe Adolfki? 🙂

O tym Proto-Indo-European*pet–, napiszę oddzielny wpis, moje wy fielko-germańskie gapcie! Opiecujem to wam ptaszki!

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/fetter

fetter

English

English Wikipedia has an article on: fetter

Fetters in use.

Etymology

---

From Old English feter, from Proto-Germanic *feturaz (“fetter”), from Proto-Indo-European *ped- (“foot, step”). Cognate with Dutch veter  (“lace”). Related to foot.

---

Pronunciation

• (General Australian) IPA^(key): /ˈfet.ə/
• (Received Pronunciation) IPA^(key): /ˈfɛt.ə/
• (US) IPA^(key): /ˈfɛt.ɚ/
• Rhymes: -ɛtə(r)

Noun

fetter (plural fetters)

1. A chain or similar object used to bind a person or animal – often by its legs (usually in plural).
2. (figuratively) Anything that restricts or restrains.

Synonyms

(chains on legs):

• leg irons

Hyponyms

(chain binding generally):

• handcuff, handcuffs
• leg irons
• manacle, manacles
• shackle, shackles

Verb

fetter (third-person singular simple present fetters, present participle fettering, simple past and past participle fettered)

1. (transitive) To shackle or bind up with fetters.
2. (transitive) To restrain or impede; to hamper.

Hyponyms

• handcuff
• manacle
• shackle

Derived terms

• unfetter

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/feturaz

Reconstruction:Proto-Germanic/feturaz

Proto-Germanic

Etymology

---

From Proto-Indo-European *ped- (“foot”). Derived under the same logic as Proto-Slavic *pǫto (“fetter”) from Proto-Slavic *pęta  (“heel”).

---

Noun

*feturaz m

1. fetter

Inflection

Declension of *feturaz (masculine a-stem)
	singular	plural
nominative	*feturaz	*feturōz, *feturōs
vocative	*fetur	*feturōz, *feturōs
accusative	*feturą	*feturanz
genitive	*feturas, *feturis	*feturǫ̂
dative	*feturai	*feturamaz
instrumental	*feturō	*feturamiz

Descendants

• Old English: feter
  • Middle English: feter
    • English: fetter
• Old Dutch: *fetera
  • Middle Dutch: vēter
    • Dutch: veter
• Old High German: fezzera
  • Middle High German: fezzer
    • German: Fesser (obsolete)
• Old Norse: fjǫturr
  • Icelandic: fjötur
  • Faroese: fjøtur
  • Old Swedish: fiætur
    • Swedish: fjätter
  • Old Danish: fiætær, fiatur
    • Danish: fjeder

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/foot#English

foot

English

A human male right foot.

English Wikipedia has an article on: foot

Diagram including the foot of a piece of type. a face, b body or shank, c point size, 1 shoulder, 2 nick, 3 groove, 4 foot.

Etymology

From Middle English fot, fote, foot, from Old English fōt, from Proto-Germanic *fōts, from Proto-Indo-European *pṓds.

Pronunciation

• enPR: fo͝ot, IPA^(key): /fʊt/, [fʊt]
  • (General American) IPA^(key): [fʊt̚]
  • (US)
  • (UK) IPA^(key): [fʊt̚], [fʊtʰ], [fɵʔt]
  • (UK)
  • (Canada) IPA^(key): [fʊt̚], [fʷʊt̚]
• Rhymes: -ʊt

Noun

foot (plural feet)

1. A biological structure found in many animals that is used for locomotion and that is frequently a separate organ at the terminal part of the leg. ^transl.

   A spider has eight feet.

2. (anatomy) Specifically, a human foot, which is found below the ankle and is used for standing and walking.

   Southern Italy is shaped like a foot.

3. (often used attributively) Travel by walking.

   We went there by foot because we could not afford a taxi.

   There is a lot of foot traffic on this street.

4. The base or bottom of anything. ^transl.

   I’ll meet you at the foot of the stairs.

5. The part of a flat surface on which the feet customarily rest.

   We came and stood at the foot of the bed.

6. The end of a rectangular table opposite the head.

   The host should sit at the foot of the table.

7. A short foot-like projection on the bottom of an object to support it.

   The feet of the stove hold it a safe distance above the floor.

8. A unit of measure equal to twelve inches or one third of a yard, equal to exactly 30.48 centimetres.

   The flag pole at the local high school is about 20 feet high.

9. (music) A unit of measure for organ pipes equal to the wavelength of two octaves above middle C, approximately 328 mm.
10. (collective, military) Foot soldiers; infantry.

    King John went to battle with ten thousand foot and one thousand horse.

11. (cigars) The end of a cigar which is lit, and usually cut before lighting.
12. (sewing) The part of a sewing machine which presses downward on the fabric, and may also serve to move it forward.
13. (printing) The bottommost part of a typed or printed page.
14. (printing) The base of a piece of type, forming the sides of the groove.
15. (prosody) The basic measure of rhythm in a poem. ^transl.
16. (phonology) The parsing of syllables into prosodic constituents, which are used to determine the placement of stress in languages along with the notions of constituent heads.
17. (nautical) The bottom edge of a sail.

    To make the mainsail fuller in shape, the outhaul is eased to reduce the tension on the foot of the sail.

18. (billiards) The end of a billiard or pool table behind the foot point where the balls are racked.
19. (botany) In a bryophyte, that portion of a sporophyte which remains embedded within and attached to the parent gametophyte plant.
20. (malacology) The muscular part of a bivalve mollusc or a gastropod by which it moves or holds its position on a surface.
21. (molecular biology) The globular lower domain of a protein.
22. (geometry) The point of intersection of one line with another that is perpendicular to it.
23. Fundamental principle; basis; plan.
24. Recognized condition; rank; footing.

Derived terms

• a closed mouth gathers no feet
• acre-foot
• afoot
• footgear
• foothill
• foothold
• foot post
• foot-pound
• footprint
• Greek foot
• Hong Kong foot
• immersion foot

See also

• pedal, relating to the foot

Verb

foot (third-person singular simple present foots, present participle footing, simple past and past participle footed)

1. (transitive) To use the foot to kick (usually a ball).
2. (transitive) To pay (a bill).
3. To tread to measure or music; to dance; to trip; to skip.

   (Can we find and add a quotation of Dryden to this entry?)

4. To walk.

   (Can we find and add a quotation of Shakespeare to this entry?)

5. To tread.

   to foot the green

   (Can we find and add a quotation of Tickell to this entry?)

6. (obsolete) To set on foot; to establish; to land.
7. To renew the foot of (a stocking, etc.).

   (Can we find and add a quotation of Shakespeare to this entry?)

8. To sum up, as the numbers in a column; sometimes with up.

   to foot (or foot up) an account

Derived terms

• foot the bill

References

1. ^ Rich Alderson, “Why do we say ‘30 years old’, but ‘a 30-year-old man’?”,^[1] in Mark Israel, the alt.usage.english FAQ.

Anagrams

• foto, ooft, toof

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/p%E1%B9%93ds

Reconstruction:Proto-Indo-European/pṓds

Proto-Indo-European

Etymology

From earlier *póds, from *ped- (“to walk, to step”) +‎ *-s.

Noun

*pṓds m (oblique stem *ped-)

1. foot

Inflection

Athematic, acrostatic
	singular	dual	plural
nominative	*pṓds	*pódh₁(e)	*pódes
vocative	*pód	*pódh₁(e)	*pódes
accusative	*pódm̥	*pódh₁(e)	*pódm̥s
genitive	*pedés	*?	*pedóHom
ablative	*pedés	*?	*pedmós
dative	*pedéy	*?	*pedmós
locative	*péd, *pédi	*?	*pedsú
instrumental	*pedéh₁	*?	*pedbʰí

The categorisation as acrostatic is based on the assumption that earlier oblique forms were in root-accented *péd-. ^[1]

Descendants

• Albanian: *pāsi (from locative plural *pḗdsu)^[2]
  • Albanian: përposh, poshtë
• Anatolian:
  • Hittite: 𒄊𒀸 (GÌR-aš)
  • Lycian: 𐊓𐊁𐊅 (pede)
  • Luwian: 𒉺𒋫𒀀 (patās)
• Armenian:
  • Old Armenian: ոտն (otn) ← *pódm̥
• Celtic: *ɸād-
  • Galatian: αδες (ades) (nom. pl.)
• Celtic: *ɸīssu (from locative plural *pḗdsu)
  • Old Irish: ís
    • Irish: aníos, síos, thíos
    • Scottish Gaelic: nìos, shìos, sìos
• Celtic: *ɸodyā
  • Celtiberian: ozas (acc. pl.)
• Germanic: *fōts 
• Hellenic:
  • Ancient Greek: πούς (poús)
    • Greek: πόδι (pódi)
• Indo-Iranian: *pā́ts
  • Indo-Aryan: *pā́ts
    • Sanskrit: पद् (pád), पात् (pā́t, nom.sg.)
  • Iranian: *pā́dah
• Italic:
  • Latin: pēs
  • Umbrian: 𐌐𐌄𐌛 (peře)^[3] (abl. sg.)
• Phrygian: ποδας (podas, acc.pl.)
• Tocharian: *pei (< PIE *pódh₁e dual form)
  • Tocharian A: pe
  • Tocharian B: paiyye

References

1. ^ Ringe, Don (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic, Oxford University Press, page 45
2. ^ Matzinger, Joachim (2017–2018), “Chapter XV: Albanian”, in Klein, Jared S.; Joseph, Brian D.; Fritz, Matthias, editor, Handbook of Comparative and Historical Indo-European Linguistics: An International Handbook (Handbücher zur Sprach- und Kommunikationswissenschaft [Handbooks of Linguistics and Communication Science]; 41.2), Berlin; Boston: De Gruyter Mouton, →ISBN, § The lexicon of Albanian, page 1791
3. ^ Buck, Carl (1904) A grammar of Oscan and Umbrian, Ginn & Co, page 19

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/ped-

Reconstruction:Proto-Indo-European/ped-

Proto-Indo-European

Root

*ped-^[1][2][3]

1. to walk, to step
2. to stumble, to fall

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *ped-

• *péd-ye-ti (*ye-present)
  • Indo-Iranian: *pádyati (see there for further descendants)
• *pi-péd-ti ~ *pi-pd-énti (reduplicated present)
  • Armenian:
    • Old Armenian: հիւծանիմ (hiwcanim)
  • Indo-Iranian: *pibdáti
    • Indo-Aryan: *pibdáti
      • Sanskrit: पिब्दमान (píbdamāna, pres.part.)
• *pe-pód-e ~ *pe-pd-ḗr (reduplicated perfect)
  • Indo-Iranian: *papā́da
    • Indo-Aryan: *papā́da
      • Sanskrit: पपाद (papā́da)
• *pod-éye-ti (causative)
  • Indo-Iranian: *pādáyati
    • Indo-Aryan: *pādáyati
      • Sanskrit: पादयति (pādáyati)
• *ped-e-ti (innovative root present)
  • Germanic: *fetaną 
• *pṓd-s (“foot”)
• *ped-om (“step”)
  • Anatolian:
    • Hittite: 𒁉𒂊𒁕 (pe-e-da-an /pēdan/)
  • Armenian:
    • Old Armenian: հետ (het), յետ (yet), ետ (et)
  • Celtic: *ɸedom
    • (possibly) Old Irish: ed (“space, interval”)^[4]
  • Germanic: *fetą
  • Hellenic: [Term?]
    • Ancient Greek: πέδον (pédon, “ground”)
  • Indo-Iranian: *padám
    • Indo-Aryan: *padám
      • Sanskrit: पद (padá, “step”)
  • Italic: [Term?]
    • Latin: (op)pidum
• *pēd-ó-
  • Balto-Slavic: *pēdā́ˀ
    • Latvian: pēda
    • Lithuanian: pėdà (but also masculine pė́das)
  • Hellenic: [Term?]
    • Ancient Greek: πηδόν (pēdón, “oar blade”)
• *ped-to-
  • Italic: [Term?]
    • Latin: pessum
• *ped-yós
  • Hellenic: *pedzos
    • Ancient Greek: πεζός (pezós, “afoot”)
• *ped-yōs
  • Italic: *pedjōs
    • Latin: pēior
• *ped-tm̥mo-
  • Italic: *pessamos
    • Latin: pessimus
• *ped-uro-
  • Germanic: *feturaz 

Unsorted formations

• Balto-Slavic:
  • Slavic: *pěšь, *pěxъ, *pasti, *padati 
• Germanic: *fatōną
• Italic:
  • Latin: expediō
  • Latin: impediō
  • Latin: peccō (for *pedcō)

References

1. ^ Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume III, Bern, München: Francke Verlag, pages 790-792
2. ^ Rix, Helmut, editor (2001), “*ped-”, in Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 458
3. ^ Cheung, Johnny (2007), “*pad”, in Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 287-288
4. ^ Matasović, Ranko (2009) Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 136

…..

O nieznanych ofitzjalnym umysłom, Pra-Słowiańskich słowach związanym z tym odtfoszonym tzw. PIE *pod, czy *ped pisałem np. tu:

https://skrbh.wordpress.com/2019/10/24/206-peys-piasta-piescic-pizda-piesc-piec-piedz-pieta-petac-i-inne-dowody-na-pierwotna-obocznosc-pra-slowianskich-rdzeni-03/

A co do Pętania, itp, no to istnieją jeszcze i inne podobne znaczeniowo słowa, jak np. Plątać, czy Pałętać, ale w tym ofitzjalnym zaplątaniu oszczędzę je sobie. Myślę, że i tak już tego dobrego wystarczy… Do Stopy jeszcze powrócę i to niebawem.