237 Brzeg, Brzegowy, Brześć, Brzesko, Brzeski, Brzeżek, Wybrzeże, Nadbrzeże, Obrzeże i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów

brzeg (1.2) liścia

…..

Dzisiejszy wpis jest moim podarkiem na Jare Gody. Opiszę w nim straszne i podstępne Pra-Słowiańskie słowo, które dla oficjalnego jęsykosnaftzfa jest śmiertelnym problemem…

Właściwie chodzi tu o jego Pra-Słowiański pierwotnie oboczny rdzeń, który jest podstawą dla wielu innych ofitzjalnie kłopotliwych słów. Pisałem już o podobnych zagadnieniach min. w poprzednim wpisie, patrz:

Prawdopodobnie pochodzi z Proto-Indo-Europejskiego *bʰerǵʰos, z rdzenia *bʰerǵʰ–. Jednak *g znalezione w słowiańskim nie jest oczekiwanym wynikiem PIE *ǵʰ, który byłaby *z. Dlatego słowo to mogło być zapożyczone z innego języka, takiego jak germański lub wenecko-iliryjski.

„Prawdopodobnie pochodzi,.. nie jest oczekiwanym wynikiem PIE,.. mogło być zapożyczone z innego języka”… Taa… A dlaczego by nie napisać, że pewno było i se spadło z kosmosu, albo powstało z niczego jak wszechświat..?

Można i ofitzjalna wyobraźnia jest niezmierzona… Tyle tylko, że ja zaraz udowodnię, że to są nic innego jak kolejne ofitzjalne brednie, wyssane z brudnej prusko-nazistowskiej, sami domyślcie się czego…

Poniżej przedstawiam dowody na to, że ofitzjalni jęsykosnaftzy są nie tylko przeciw-słowiańsko uprzedzeni. Oni są zwyczajnie ślepi, głusi i niedouczeni. Dlaczego? Ano dlatego, że… w j. polskim, (ale nie tylko w nim), jednocześnie istnieją takie słowa:

• bezdźwięczne (tzw. centum), jak Brzeg / B+R”eG, Brzegowy / B+R”eG+oWy,

• dźwięczne (tzw. satem), jak Brześć / B+R”eS’C’, Brzesko / B+R”eS+Ko, Brzeski / B+R”eS+Ki, Brzeżek / B+R”eZ”+eK, Wybrzeże / Wy+B+R”eZ”e, Nadbrzeże / NaD+B+R”eZ”e, Obrzeże / o+B+R”eZ”e, itp…

Proszę, porównajcie przedstawione przeze mnie dane i pomyślcie sami przez chwilę…

Gdyby Pra-Słowiańskie słowo Brzeg / B+R”eG było naprawdę zapożyczeniem np. z jakiegoś j. germańskiego (jak to se domniema ofitzjalne jęsykosnaftzfo), to:

• Jak, skąd i najważniejsze kiedy, to zapożyczenie niby nastąpiło?!

• Jak w różnych gwarach j. słowiańskiego powstało tyle pierwotnych, prostych i jednoznacznych znaczeń, jak: początek lub koniec czegoś, skraj, krawędź, czy wzniesienie, pagórek, itp., (tylko południowo-słowiańskie),.. ale już nie góra, jak w większości j. germańskich?!

• Dlaczego najstarsze postacie germańskie mają wyraźnie inne znaczenia od nowszych, patrz koniec tego wpisu?!

Dodatkowo poniższe przykłady świadczą i o pierwotnej oboczności Pra-Słowiańskich rdzeni, jak i o skrajnej niewiedzy i lenistwie intelektualnym ofitzjalnych jęsykosnaftzóf i tych, którzy bezmyślnie powołują się na ich idiotyczne ustalenia…

O różnych źródłosłowach dla tych powyższych słów będę pisał w następnych wpisach. Jest tego tyle, że postanowiłem w jednym wpisie pisać  tylko o jednym znaczeniu na raz. Pozwoli mi to na skrócenie moich tekstów, a tym samym na ich szybsze ładowanie się.

Przypomnę, że we wpisie 233 pisałem już o Progu / P+RoGo’, ale czeka Mię jeszcze pisanie o jego źrodłosłowie, czyli o wystającym, ostrym, ale jednocześnie i pustym Rogu / RoGo’…

Od razu zaznaczę, że rdzeń P+RG i B+RG, czy P+RZ i B+RZ no to w sumie jedno i to samo jest. Dźwięk zapisywany znakiem P wymienia się na dźwięk zapisywany znakiem B, ale i także z W, podczas gdy dźwięki zapisywane znakami C/S/Z wymieniają się min. z K/T/H/G/D…

A i proszę porównać sobie różne wtórne ubezdźwięcznienia i inne zniekształcenia postaci z innych gwar j. słowiańskiego, jakie występują w zamieszczonych tu przykładach. Zaznaczyłem je jak zwykle odpowiednimi kolorkami.

Dziwne jest to, że brak jest jakichkolwiek zapożyczeń Od-Pra-Słowiańskich w j. bałtyckich, co można zobaczyć na przykładach z czeskiej wikipedii. (No chyba,.. że te wszystkie bałtyckie postacie, są jednak zapożyczone z j. Pra-Słowiańskiego,.. ale od słowa Kres / KReS)…

A i jeszcze na koniec. W różnych gwarach j. słowiańskiego jakoś dziwnie zachowały się dźwięki zapisywane znakami R” i Z”, jak np:

brȇžje, pobrežie, nábrežie, bezbřehý, pobřeží, nábřeží, břehový, bezbřehý

Ponownie pytam o zasadność twierdzeń o rzekomych tzw. palatalizacjach słowiańskich, szczególnie tej trzeciej, tzw. lechickiej.

Inne tytuły tego wpisu:

237 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 32

237 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 44

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/berg%D1%8A

Reconstruction:Proto-Slavic/bergъ

Proto-Slavic

Etymology

---

Thought to be from Proto-Indo-European *bʰerǵʰos, from the root *bʰerǵʰ–. However, the *g found in Slavic is not the expected outcome of PIE *ǵʰ, which would be *z. Therefore, the word may have been borrowed from another language, such as Germanic or a Venetic-Illyrian language.

---

Noun

*bȇrgъ m^[1][2]

1. hill

   Synonyms: *xъlmъ, *gora

2. slope, cliff?
3. bank, shore?, coast?
4. edge

   Synonym: *krajь

Inflection

Though it is traditionally reconstructed as a hard o-stem, Pronk-Tiethoff suggests that *bergъ was probably a u-stem instead, noting its accentuation and its reflexes found in Russian, e.g. the “second locative” na beregú and the adjective formation beregovój.

Declension of *bȇrgъ (hard o-stem, accent paradigm c)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*bȇrgъ	*bȇrga	*bȇrdzi
Accusative	*bȇrgъ	*bȇrga	*bȇrgy
Genitive	*bȇrga	*bergù	*bẽrgъ
Locative	*bȇrdzě	*bergù	*berdzě̃xъ
Dative	*bȇrgu	*bergomà	*bergòmъ
Instrumental	*bȇrgъmь, *bȇrgomь*	*bergomà	*bergý
Vocative	*berže	*bȇrga	*bȇrdzi

^* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.

Declension of *bȇrgъ (u-stem, accent paradigm c)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*bȇrgъ	*bȇrgy	*bȇrgove
Accusative	*bȇrgъ	*bȇrgy	*bȇrgy
Genitive	*bȇrgu	*bergovù	*bergòvъ
Locative	*bergú	*bergovù	*bȇrgъxъ
Dative	*bȇrgovi	*bergъmà	*bȇrgъmъ
Instrumental	*bȇrgъmь	*bergъmà	*bergъmì
Vocative	*bergu	*bȇrgy	*bȇrgove

See also

• *berza (“birch”)
• *berťi

Derived terms

• *bergatъ
• *bergovitъ
• *bergovъ
• *bergulja / *bergulica (“coastal swallow”)
• *bergyni (“coastal fairy, mermaid”)

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: берегъ (beregŭ)
    • Belarusian: бе́раг (bjérah)
    • Russian: бе́рег (béreg)
    • Ukrainian: бе́ріг (bérih), бе́рег (béreh)

• South Slavic:
  • Old Church Slavonic:

    Old Cyrillic: брѣгъ (brěgŭ)

    Glagolitic: ⰱⱃⱑⰳⱏ (brěgŭ)

    • → Old East Slavic: брѣгъ (brěgŭ), брегъ (bregŭ)
      • Russian: брег (breg)
  • Bulgarian: бряг (brjag)
  • Macedonian: брег (breg)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: брије̑г, бре̑г

    Latin: brijȇg, brȇg, brig

  • Slovene: brẹ̑g (tonal orthography)

• West Slavic:
  • Czech: břeh
  • Polabian: brig
  • Polish: brzeg
    • → Yiddish: ברעג‎ (breg)
  • Slovak: breh
  • Slovincian: břė́ǵ
  • Sorbian:
    • Upper Sorbian: brjóh
    • Lower Sorbian: brjog

• Non-Slavic:
  • → Albanian: breg

Further reading

• Vasmer, Max (1964–1973), “берег”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*bȇrgъ”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 37: “m. o (c) ‘bank’”
2. ^ Olander, Thomas (2001), “bergъ -a”, in Common Slavic accentological word list, Copenhagen: Editiones Olander: “d (OSA 139f.; PR 137)”

---

UWAGA!

Powyżej odpowiednimi kolorkami zaznaczyłem najważniejsze zniekształcenia, jakie są widoczne w różnych współczesnych gwarach języka Pra-Słowiańskiego. Jak widać powszechne są wtórne zniekształcenia, które można opisać jako: e>i/ j/jo/ jie/ ja, itp,. oraz G>H.

Poniżej zamieściłem kilka co ważniejszych przykładów, jak np. Bulgarian: бряг (brjag). To z jego jakichś tam przodków, ofitzjalnie „atestowano” tzw. OCS / SCS, czyli Old Church Slavonic / Staro-Cerkiewno-Słowiański, który niby wiarygodną podstawom do wszystkich innych słowiańskich odtfoszeń był i ciągle jest…

Tymi Pra-Słowiańskimi słowami, ofitzjalnie odtfoszonymi jako: *berza, *berťi, zajmę się w oddzielnych wpisach, choćby z tego względu, że ofitzjalnie są to różne rdzenie…

---

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D0%B1%D1%80%D1%A3%D0%B3%D1%8A

брѣгъ (język staro-cerkiewno-słowiański)

transliteracja:

brěgǔ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brzeg^[1]

źródła:

1. ↑ Czesław Bartula, Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej na tle porównawczym, Warszawa, PWN, 2004, ISBN 83-01-14280-4.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B1%D1%80%D1%A3%D0%B3%D1%8A#Old_East_Slavic

брѣгъ

Old Church Slavonic

Alternative forms

• (Glagolitic): ⰱⱃⱑⰳⱏ (brěgǔ)

Etymology

From Proto-Slavic *bergъ.

Noun

брѣгъ • (brěgǔ) m

1. river bank
2. hill

Descendants

• → Old East Slavic: брѣгъ (brěgŭ)
  • Russian: брег (breg)
• Bulgarian: бряг (brjag)

---

Old East Slavic

Alternative forms

• брегъ (bregŭ)

Etymology

Borrowed from Old Church Slavonic брѣгъ (brěgŭ). Doublet of берегъ (beregŭ).

Noun

брѣгъ (brěgŭ) m

1. bank (of a river)
2. shore (of the sea)
3. precipice

Descendants

• Russian: брег (breg)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B1%D0%B5%D1%80%D0%B5%D0%B3%D1%8A#Old_East_Slavic

берегъ

Old East Slavic

Etymology

From Proto-Slavic *bergъ. Doublet of брѣгъ (brěgŭ) / брегъ (bregŭ), borrowed from Old Church Slavonic.

Noun

берегъ (beregŭ) m

1. bank (of a river)
2. shore (of the sea)

Descendants

• Belarusian: бе́раг (bjérah)
• Russian: бе́рег (béreg)
• Ukrainian: бе́ріг (bérih), бе́рег (béreh)

References

• Sreznevskij, I. I. (1893), “берегъ”, in Materialy dlja slovarja drevne-russkago jazyka po pisʹmennym pamjatnikam [Materials for the Dictionary of the Old Russian Language According to Written Monuments] (in Russian), volume 1, Saint Petersburg: Imperial Academy of Sciences, page 69

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D0%B1%D0%B5%D1%80%D0%B0%D0%B3#be

бераг (język białoruski)

transliteracja:

berag

wymowa:

biérah

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brzeg

(1.2) brzeg (tkaniny)

(1.3) brzeg (naczynia)

odmiana:

(1.1–3) lp M. бераг, D. берага, C. берагу, B. бераг, N. берагам, Ms. беразе; lm M. берагі́, D. бераго́ў

przykłady:

(1.1) На беразе сіняга мора стаяў казачны горад. → Na brzegu błękitnego morza stało bajkowe miasto.

kolokacje:

(1.1) бераг мора / ракі / возера • выйсці на бераг • высокі / нізкі / далавы / крохкі / круты / пясчаны / зарослы хмызняком / правы / левы бераг • супрацьлеглы бераг

(1.2) бераг тканіны → brzeg tkaniny

(1.3) наліць па самыя берагі → nalać po brzegi

synonimy:

(1.2) край

związki frazeologiczne:

прыстаць да берага

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B1%D0%B5%D1%80%D0%B0%D0%B3

бераг

Belarusian

Etymology

From Old East Slavic берегъ (beregŭ), from Proto-Slavic *bergъ.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbʲerax]
• Hyphenation: бе‧раг

Noun

бе́раг • (bjérah) m inanimate

1. bank, shore, coast

Declension

Declension of бе́раг

	singular	plural
nominative (назоўны)	бе́раг bjérah	берагі́ bjerahí
genitive (родны)	бе́рага bjéraha	бераго́ў bjerahóŭ
dative (давальны)	бе́рагу bjérahu	берага́м bjerahám
accusative (вінавальны)	бе́раг bjérah	берагі́ bjerahí
instrumental (творны)	бе́рагам bjéraham	берага́мі bjerahámi
locative (месны)	бе́разе bjérazje	берага́х bjeraháx

References

• “бераг” in slounik.org

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D0%B1%D1%80%D1%8F%D0%B3

бряг (język bułgarski)

transliteracja: 

brâg

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brzeg

przykłady:

(1.1) Йемен е република разположена в югозападна част на Арабския полуостров, на брега на Червено море. → Jemen jest republiką leżącą w południowo-zachodniej części Półwyspu Arabskiego, na brzegu Morza Czerwonego.

wyrazy pokrewne:

przym. брягов, брегови

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B1%D1%80%D1%8F%D0%B3#Bulgarian

бряг

Bulgarian

Etymology

From Proto-Slavic *bergъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /brʲak/

Noun

бряг • (brjag) m

1. coast, shore, sea-shore
2. waterside, river bank, bank, riverside, side
3. strand
4. levee

Inflection

Inflection of бря́г

	singular	plural
indefinite	бряг brjag	брегове́ bregové
definite (subject form)	брегъ́т bregǎ́t	брегове́те bregovéte
definite (object form)	брега́ bregá
count form	—	бря́га brjága

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/brijeg

brijeg (język chorwacki)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. pagór

(1.2) geogr. pagórek

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B1%D1%80%D0%B8%D1%98%D0%B5%D0%B3#Serbo-Croatian

бријег

Serbo-Croatian

Alternative forms

• (Ekavian): бре̑г

Etymology

From Proto-Slavic *bergъ.

Noun

брије̑г m (Latin spelling brijȇg)

1. hillock (smaller hill)

Declension

Declension of бријег

	singular	plural
nominative	бријег	брегови
genitive	бријега	брегова
dative	бријегу	бреговима
accusative	бријег	брегове
vocative	бријеже / бријегу	брегови
locative	бријегу	бреговима
instrumental	бријегом	бреговима

Related terms

• бре̑жје

See also

• brdo
• planina
• gora

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B1%D1%80%D0%B5%D0%B6%D1%98%D0%B5#Serbo-Croatian

брежје

Serbo-Croatian

Etymology

From брије̑г / бре̑г.

Pronunciation

• IPA^(key): /brêːʒje/
• Hyphenation: бреж‧је

Noun

бре̑жје n (Latin spelling brȇžje)

1. (collective) hills

References

• “брежје” in Hrvatski jezični portal

…..

---

UWAGA!

A skąd niby na południe od Karpat wziął był się dźwięk zapisywany znakiem R”/Z”, hm?

Pamiętam o rzekomych tzw. palatalizacjach, tyle że na południe jakoś tzw. palatalizacji lechickich przecież ofitzjalnie miało nie być… Jest tam za to masa różnych wtórnych ubezdźwięcznień, patrz G>H…

---

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/breh#sk

breh (język słowacki)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brzeg^[1] (pas lądu)

kolokacje:

(1.1) breh rieky / jazera / rybníka / mora • pravý / ľavý breh • morský breh • na brehu rieky / mora

wyrazy pokrewne:

przym. brehový

związki frazeologiczne:

tichá voda brehy myje

źródła:

1. ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, s. 49, Kraków, TAiWPN Universitas, 2005, ISBN 83-242-0569-1.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/breh

breh

Slovak

Etymology

From Proto-Slavic *bergъ, from Proto-Indo-European *bʰerǵʰ– (“height”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrɛx/

Noun

breh m (genitive singular brehu, nominative plural brehy, genitive plural brehov, declension pattern of dub)

1. bank, shore (edge of river or lake)
2. shore, coast (edge of sea)

Declension

Declension of breh

	singular	plural
nominative	breh	brehy
genitive	brehu	brehov
dative	brehu	brehom
accusative	breh	brehy
locative	brehu	brehoch
instrumental	brehom	brehmi

Derived terms

• pobrežie n
• nábrežie n

Further reading

• breh in Slovak dictionaries at korpus.sk

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/b%C5%99eh

břeh (język czeski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brzeg

przykłady:

(1.1) Antverpy leží na pravém břehu řeky Šeldy^[1]. → Antwerpia leży na prawym brzegu rzeki Skaldy.

związki frazeologiczne:

tichá voda břehy mele

źródła:

1. ↑ z Wikipedii

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/b%C5%99eh#Czech

břeh

Czech

Etymology

From Proto-Slavic *bergъ.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbr̝ɛx]
• Rhymes: -ɛx

Noun

břeh m

1. bank, shore (edge of river or lake)
2. shore, coast (edge of sea)

Declension

Declension

	singular	plural
nominative	břeh	břehy
genitive	břehu	břehů
dative	břehu	břehům
accusative	břeh	břehy
vocative	břehu	břehy
locative	břehu	březích
instrumental	břehem	břehy

Derived terms

• bezbřehý
• pobřeží
• nábřeží

Further reading

• břeh in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• břeh in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

…..

https://cs.wiktionary.org/wiki/b%C5%99eh

břeh

čeština

výslovnost

• IPA: [br̝ɛx],  břeh^? • info

dělení

• břeh

podstatné jméno

• rod mužský neživotný

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	břeh	břehy
genitiv	břehu	břehů
dativ	břehu	břehům
akuzativ	břeh	břehy
vokativ	břehu	břehy
lokál	břehu	březích
instrumentál	břehem	břehy

význam

1. kraj vodní plochy nebo vodního toku
   • Od břehu k břehu širým Atlantikem; myšlenky vezu na své palubě;jsou stěhovavé, jak už jejich zvykem. Jak zvykem, loď má čelí záhubě.^[1]

překlady

1. kraj vodní plochy nebo vodního toku

   • angličtina: bank, coast, shore
   • běloruština: бераг m
   • bulharština: бряг m
   • čínština: 岸
   • dánština: bred c
   • estonština: pank
   • finština: ranta, penkka,
   • francouzština: bord m, rive ž, (písčitý) grève ž
   • fríština: wâl
   • irština: bruach m
   • islandština: bakki m
   • italština: riva ž, riviera ž, sponda ž, marina ž
   • japonština: 岸
   • korejština: 둑
   • latina: ora ž
   • litevština: krantas m
   • němčina: Ufer s, Küste ž
   • nizozemština: oever s, kust ž
   • polština: brzeg m
   • portugalština: margem ž
   • ruština: берег m
   • řečtina: όχθη ž
   • slovenština: breh m, pobrežie s
   • slovinština: breg m
   • španělština: ribera ž
   • ukrajinština: беріг m
   • žemaitština: kronts m

související

• břehový
• pobřeží
• nábřeží
• bezbřehý

přísloví, úsloví a pořekadla

• tichá voda břehy mele

poznámky

1. ↑ DYK, Viktor. Devátá vlna

externí odkazy

•  Encyklopedický článek Břeh ve Wikipedii

…..

Brzeg / B+R”eG

https://pl.wiktionary.org/wiki/brzeg

brzeg (język polski)

brzeg (1.1) morza

brzeg (1.1) jeziora

brzeg (1.2) liścia

wymowa:

​^?/i, IPA: [bʒɛk], AS: [bžek], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pas lądu ograniczający zbiornik wodny; zob. też brzeg (geografia) w Wikipedii

(1.2) krańcowa linia czegoś

(1.3) mat. zbiór punktów figury geometrycznej, takich, że w każdym otoczeniu każdego z nich znajdują się zarówno punkty tej figury, jak i punkty nie należące do niej; zob. też brzeg (matematyka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brzeg	brzegi
dopełniacz	brzegu	brzegów
celownik	brzegowi	brzegom
biernik	brzeg	brzegi
narzędnik	brzegiem	brzegami
miejscownik	brzegu	brzegach
wołacz	brzegu	brzegi

przykłady:

(1.1) Łódź dobiła do brzegu jeziora.

(1.2) Siedział na brzegu fotela.

(1.3) Brzegiem koła jest okrąg.

kolokacje:

(1.1) brzeg morza / rzeki / jeziora / kałuży / strumienia • odbić / odbijać od brzegu • dobić / dobijać do brzegu

synonimy:

(1.1) wybrzeże, linia brzegowa

(1.2) krawędź, kant, rant, koniuszek, brzeżek, obrzeże, skraj, kraniec

wyrazy pokrewne:

rzecz. wybrzeże n, obrzeże n, nabrzeże n, brzegówka ż, brzegowiec mrz, brzeżyca ż, brzegowanie n, brzegownica ż, Brzeg mrz, Brzesko n, Brzegi mrz

zdrobn. brzeżek mrz

czas. brzegować ndk., obrzeżyć dk.

przym. brzegowy, brzeżny, przybrzeżny, nabrzeżny, nadbrzeżny

przysł. brzegowo, brzeżnie

związki frazeologiczne:

cicha woda brzegi rwie • pierwszy z brzegu • po brzegi

etymologia:

prasł. bergъ^[1]

źródłosłów dla pol. Brzeg^[2] i pol. Brzesko^[3]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coast, shore, strand; (1.2) edge, rim, verge, hem; (1.3) boundary
• arabski: (1.1–2) حافة, شفرة ,شط, عراق, ضفة
• baskijski: (1.1) ertz, bazter; (1.2) ertz; (1.3) muga
• białoruski: (1.1) бераг m
• chiński standardowy: (1.2) 阿
• duński: (1.1) kyst w; (1.2) kant w
• esperanto: (1.1) bordo
• francuski: (1.1) côte ż, rivage m, bord m; (1.2) bord m
• hiszpański: (1.1) orilla ż; (1.2) borde m; (1.3) frontera ż
• holenderski: (1.1) kust m ż
• ido: (1.1) rivo
• interlingua: (1.1) ripa
• japoński: (1.1) 岸, 磯; (1.2) 縁
• jidysz: (1.1) ברעג m (breg), באָרטן m (bortn)
• łaciński: (1.1) ora, acta, litus
• niemiecki: (1.1) Ufer n, Küste ż; (1.2) Rand m, Kante ż
• nowogrecki: (1.1) όχθη ż; (1.2) άκρη ż
• rosyjski: (1.1) берег m; (1.2) край m, ребро n
• slovio: (1.?) breg (брег), krai (краи)
• słowacki: (1.1) breh m
• szwedzki: (1.1) strand w, kust w; (1.2) kant w
• ukraiński: (1.1) берег m; (1.2) край m, ребро n
• włoski: (1.2) orlo

źródła:

1. ↑ Agnieszka Krygier-Łączkowska, Europejczycy, Słowianie, Polacy. Na czym polega pokrewieństwo językowe? (Propozycja rozdziału podręcznika do nauczania treści historycznojęzykowych na studiach I stopnia), „Kwartalnik Językoznawczy” 2011/1 (5), s. 111.
2. ↑ Hasło Brzeg w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, s. 48, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, ISBN 83-01-13857-2.
3. ↑ Hasło Brzesko w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, s. 48-49, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, ISBN 83-01-13857-2.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/brzeg

brzeg

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *bergъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /bʐɛk/

Noun

brzeg m inan (diminutive brzeżek)

1. coast, shoreline, bank; the area along the edge of a body of water (ocean, lake, river)
2. edge, rim
3. (topology) boundary

Declension

declension of brzeg

	singular	plural
nominative	brzeg	brzegi
genitive	brzegu	brzegów
dative	brzegowi	brzegom
accusative	brzeg	brzegi
instrumental	brzegiem	brzegami
locative	brzegu	brzegach
vocative	brzegu	brzegi

Derived terms

• (adjectives) bezbrzeżny, brzegowy, brzeżny, nabrzeżny, nadbrzeżny, obrzeżny, odbrzeżny, pobrzeżny, przybrzeżny, wybrzeżny
• (nouns) brzegowiec, brzegownica, brzegówka, brzeżyca, nabrzeże, nadbrzeże, obrzeże, odbrzeże, pobrzeże, podbrzeże, przybrzeże, wybrzeże, zabrzeże

Further reading

• brzeg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• brzeg in Polish dictionaries at PWN

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/Brzeg#Brzeg_(j%C4%99zyk_polski)

Brzeg (język polski)

Brzeg (1.1)

wymowa:

​^?/i, IPA: [bʒɛk], AS: [bžek], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie opolskim; zob. też Brzeg (miasto) w Wikipedii

(1.2) geogr. hist. średniowieczna nazwa Brzeska

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Brzeg	Brzegi
dopełniacz	Brzegu[1]	Brzegów
celownik	Brzegowi	Brzegom
biernik	Brzeg	Brzegi
narzędnik	Brzegiem	Brzegami
miejscownik	Brzegu	Brzegach
wołacz	Brzegu	Brzegi

przykłady:

(1.1) Wzięli ślub w kościele w Brzegu na Śląsku.

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Brzegu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Brzegu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Brzegu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Brzegu • mieszkaniec / mieszkanka Brzegu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Brzegu • pochodzić z Brzegu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Brzegu • w Brzegu • w mieście Brzeg • flaga / herb Brzegu

synonimy:

(1.1) Brzeg nad Odrą^[2]

hiperonimy:

(1.1) miasto

wyrazy pokrewne:

rzecz. brzeg m, brzeżanin m, brzeżanka ż, brzegowianin m, brzegowianka ż^[2]

przym. brzeski, przybrzeżny

etymologia:

pol. brzeg, od ukształtowania terenu^[3]

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Бжэг m
• czeski: (1.1) Břeh m
• litewski: (1.1) Bžegas
• łaciński: (1.1) Brega ż
• niemiecki: (1.1) Brieg n
• rosyjski: (1.1) Бжег m
• słowacki: (1.1) Breh m
• ukraiński: (1.1) Бжеґ m

źródła:

1. ↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. 1946, Nr 44, poz. 85).
2. ↑ ^{Skocz do:2,0 2,1} Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 78.
3. ↑ Hasła „Brzeg”, „Brzesko” w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, s. 48-49, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, ISBN 83-01-13857-2.

---

UWAGA!

Widać w j. czeskim dźwięk zapisywany znakiem R”, zamieniony w j. litewskim na Z”, patrz: Břeh, Bžegas?!!

A czy widać tam też dodaną końcówkę +aS? Jeśli nie widać, no to proszę przyjrzeć się tym danym poniżej…

---

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/B%C5%BEegas#lt

Bžegas (język litewski)

Bžegas (1.1)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. Brzeg

hiperonimy:

(1.1) miestas

etymologia:

pol. Brzeg

…..

Brzegowy / B+R”eG+oWy

https://pl.wiktionary.org/wiki/brzegowy#pl

brzegowy (język polski)

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przym. od brzeg

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	brzegowy		brzegowa	brzegowe	brzegowi	brzegowe
dopełniacz	brzegowego		brzegowej	brzegowego	brzegowych
celownik	brzegowemu		brzegowej	brzegowemu	brzegowym
biernik	brzegowego	brzegowy	brzegową	brzegowe	brzegowych	brzegowe
narzędnik	brzegowym		brzegową	brzegowym	brzegowymi
miejscownik	brzegowym		brzegowej	brzegowym	brzegowych
wołacz	brzegowy		brzegowa	brzegowe	brzegowi	brzegowe

przykłady:

(1.1) Ewolucja oceanu zachodzi powoli. Towarzyszą jej stopniowe zmiany zarysów linii brzegowej, objętości basenów oceanicznych, składu wody morskiej^[1].

wyrazy pokrewne:

rzecz. brzeg m, brzegowe n, Brzegi nmos, brzegowość ż

przym. nadbrzeżny, przybrzeżny

etymologia:

pol. brzeg + -owy

źródła:

1. ↑ Marcin Ryszkiewicz, Przepis na człowieka, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

A teraz trochę jakoś dziwnie istniejących postaci dźwięcznych, których ofitzjalne jęsykosnaftzfo nie chce jakoś zauważyć… 🙂

…..

Brzesko / B+R”eS+Ko

https://pl.wiktionary.org/wiki/Brzesko#Brzesko_(j%C4%99zyk_polski)

Brzesko (język polski)

ratusz w Brzesku (1.1)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈbʒɛskɔ], AS: [bžesko]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Brzesko w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Brzesko
dopełniacz	Brzeska
celownik	Brzesku
biernik	Brzesko
narzędnik	Brzeskiem
miejscownik	Brzesku
wołacz	Brzesko

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Brzesku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Brzeskaa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Brzeskaa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Brzeskaa • mieszkaniec / mieszkanka Brzeskaa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Brzesku • pochodzić z Brzeskaa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Brzeskaa

hiperonimy:

(1.1) miasto

wyrazy pokrewne:

rzecz. brzeg m, brzeszczanin m, brzeszczanka ż

przym. brzeski, przybrzeżny

etymologia:

nazwa powstała poprzez odmianę i mazurzenie pierwotnej nazwy pol. Brzeg^[1]

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Бжэска n

źródła:

1. ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, s. 48-49, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, ISBN 83-01-13857-2.

…..

Brzeski / B+R”eS+Ki

https://pl.wiktionary.org/wiki/brzeski#pl

brzeski (język polski)

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Brzegu, związany z Brzegiem

(1.2) odnoszący się do Brzeska, związany z Brzeskiem

(1.3) odnoszący się do Brześcia, związany z Brześciem

odmiana:

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	brzeski		brzeska	brzeskie	brzescy	brzeskie
dopełniacz	brzeskiego		brzeskiej	brzeskiego	brzeskich
celownik	brzeskiemu		brzeskiej	brzeskiemu	brzeskim
biernik	brzeskiego	brzeski	brzeską	brzeskie	brzeskich	brzeskie
narzędnik	brzeskim		brzeską	brzeskim	brzeskimi
miejscownik	brzeskim		brzeskiej	brzeskim	brzeskich
wołacz	brzeski		brzeska	brzeskie	brzescy	brzeskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Powiat brzeski obejmuje historyczne części zarówno Dolnego jak i Górnego Śląska^[1].

(1.2) W brzeskim herbie widnieje biały gryf na czerwonym tle.

(1.3) W lutym 1918 r., na wiadomość o pokoju brzeskim, w którym Austria odstępowała Ukrainie ziemię chełmską, w Krakowie odbyły się kilkudniowe spontaniczne demonstracje antyniemieckie i antyaustriackie^[2].

kolokacje:

(1.1) Ziemia Brzeska

(1.3) pokój brzeski

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. brzeg m, brzeżanin m, brzeżanka ż, brzegowianin m, brzegowianka ż

przym. przybrzeżny

(1.2)

rzecz. brzeg m, brzeszczanin m, brzeszczanka ż

przym. przybrzeżny

(1.3)

rzecz. Brześć m, brześcianin m, brześcianka ż

etymologia:

(1.1) pol. Brzeg + -ski

(1.2) pol. Brzesko + -i < pol. brzeg

(1.3) pol. Brześć + -ski < pol. brzost

tłumaczenia:

• białoruski: (1.3) брэсцкі
• rosyjski: (1.3) брестский

źródła:

1. ↑ z Wikipedii
2. ↑ Jan Małecki, Gazeta Krakowska, 21/05/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

Brześć / B+R”eS’C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/Brze%C5%9B%C4%87#Brze%C5%9B%C4%87_(j%C4%99zyk_polski)

Brześć (język polski)

Brześć (1.1)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto na Białorusi, przy granicy z Polską; zob. też Brześć w Wikipedii

(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Kruszwica; zob. też Brześć (województwo kujawsko-pomorskie) w Wikipedii

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Brześć	Brześcia
dopełniacz	Brześcia	Brześciów
celownik	Brześciowi	Brześciom
biernik	Brześć	Brześcia
narzędnik	Brześciem	Brześciami
miejscownik	Brześciu	Brześciach
wołacz	Brześciu	Brześcia

przykłady:

(1.1) W Brześciu urodziła się polska aktorka Nina Andrycz.

(1.1–2) Wyprowadziła się z Brześcia i nie zostawiła numeru telefonu.

kolokacje:

(1.1–2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Brześciu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Brześcia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Brześcia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Brześcia • mieszkaniec / mieszkanka Brześcia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Brześciu • pochodzić z Brześcia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Brześcia

synonimy:

(1.1) hist. Brześć Litewski, Brześć nad Bugiem

hiperonimy:

(1.1) miasto

(1.2) wieś

wyrazy pokrewne:

rzecz. brześcianin m, brześcianka ż

przym. brzeski

etymologia:

pol. brzost

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Brest
• białoruski: (1.1) Брэст m
• łaciński: (1.1) Bressicia, Berestum
• rosyjski: (1.1) Брест m
• ukraiński: (1.1) Берестя
• węgierski: (1.1) Breszt

---

UWAGA!

Przypominam, że o Brześciu, jako o rzekomo litewskim Brodzie / BRoDzie pisałem we wpisie nr 234. O słowie brzost napiszę przy okazji źródłosłowu dla słowa Brzoza / BR”oZa.

---

…..

Brzeżek / B+R”eZ”+eK

https://en.wiktionary.org/wiki/brze%C5%BCek#Polish

brzeżek

Polish

Etymology

From brzeg +‎ -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbʐɛ.ʐɛk/

Noun

brzeżek m inan

1. Diminutive of brzeg.

Declension

declension of brzeżek

	singular	plural
nominative	brzeżek	brzeżki
genitive	brzeżka	brzeżków
dative	brzeżkowi	brzeżkom
accusative	brzeżek	brzeżki
instrumental	brzeżkiem	brzeżkami
locative	brzeżku	brzeżkach
vocative	brzeżku	brzeżki

Further reading

• brzeżek in Polish dictionaries at PWN

…..

Wybrzeże / Wy+B+R”eZ”e

https://pl.wiktionary.org/wiki/wybrze%C5%BCe#pl

wybrzeże (język polski)

wybrzeże (1.1)

wymowa:

IPA: [vɨˈbʒɛʒɛ], AS: [vybžeže] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geogr. wąski obszar znajdujący się po obu stronach linii brzegowej; zob. też wybrzeże w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wybrzeże	wybrzeża
dopełniacz	wybrzeża	wybrzeży
celownik	wybrzeżu	wybrzeżom
biernik	wybrzeże	wybrzeża
narzędnik	wybrzeżem	wybrzeżami
miejscownik	wybrzeżu	wybrzeżach
wołacz	wybrzeżu	wybrzeża

przykłady:

(1.1) Akcja filmu rozgrywa się na zachodnim wybrzeżu USA.

(1.1) Nad polskie wybrzeże co roku przyjeżdża wielu turystów.

(1.1) Wrogi statek pływał u wybrzeży (nie: wybrzeża) wyspy.

składnia:

(1.1) wybrzeże + D.

kolokacje:

(1.1) piaszczyste, strome, kamieniste wybrzeże • wschodnie, zachodnie wybrzeże • Wybrzeże Kości Słoniowej

synonimy:

(1.1) przymorze, brzeg, nadbrzerze

wyrazy pokrewne:

przym. wybrzeżowy, przybrzeżny

rzecz. brzeg m

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) kuslyn
• angielski: (1.1) shore, coast, seaside
• arabski: (1.1) ساحل m (sāhil)
• baskijski: (1.1) itsasertz, itsasalde, itsasbazter, kosta, kostalde
• białoruski: (1.1) узбярэжжа n
• bułgarski: (1.1) крайбрежие n
• duński: (1.1) kyst w
• esperanto: (1.1) bordo
• estoński: (1.1) rand
• francuski: (1.1) côte ż, bord m
• hawajski: (1.1) makālae, kahakai
• hiszpański: (1.1) costa ż, litoral m
• holenderski: (1.1) kust ż m
• interlingua: (1.1) litore, costa
• islandzki: (1.1) strönd ż
• japoński: (1.1) 浦 (ura), 磯 (iso)
• jidysz: (1.1) באָרטן m (bortn)
• kataloński: (1.1) costa ż
• litewski: (1.1) pajūris m
• łaciński: (1.1) litus n, ora ż
• niemiecki: (1.1) Küste ż
• nowogrecki: (1.1) παραλία ż (paralía)
• rosyjski: (1.1) побережье n, взморье n
• slovio: (1.1) primorie (приморие)
• suahili: (1.1) pwani
• szwedzki: (1.1) kust w, strand w
• węgierski: (1.1) tengerpart
• włoski: (1.1) marina ż, litorale m

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/wybrze%C5%BCe

wybrzeże

Polish

Polish Wikipedia has an article on: wybrzeże

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨbˈʐɛ.ʐɛ/

Noun

wybrzeże n

1. coast (shoreline)

Declension

declension of wybrzeże

	singular	plural
nominative	wybrzeże	wybrzeża
genitive	wybrzeża	wybrzeży
dative	wybrzeżu	wybrzeżom
accusative	wybrzeże	wybrzeża
instrumental	wybrzeżem	wybrzeżami
locative	wybrzeżu	wybrzeżach
vocative	wybrzeże	wybrzeża

Related terms

• Wybrzeże Kości Słoniowej

Further reading

• wybrzeże in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wybrzeże in Polish dictionaries at PWN

…..

Nadbrzeże / NaD+B+R”eZ”e

https://pl.wiktionary.org/wiki/nabrze%C5%BCe#pl

nabrzeże (język polski)

nabrzeże (1.1)

wymowa:

​^?/i, IPA: [naˈbʒɛʒɛ], AS: [nabžeže]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) budowla zabezpieczająca i utwardzająca brzeg rzeki, jeziora lub morza, dostosowana do przyjmowania statków, często połączona z chodnikiem spacerowym; zob. też nabrzeże w Wikipedii

(1.2) ulica w mieście biegnąca wzdłuż brzegu

synonimy:

(1.1) keja

wyrazy pokrewne:

przym. nabrzeżowy, nabrzeżny, przybrzeżny

rzecz. brzeg mrz

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: keja

• nowogrecki: (1.1) προκυμαία ż, μόλος m, μώλος m

…..

Obrzeże / o+B+R”eZ”e

https://pl.wiktionary.org/wiki/obrze%C5%BCe#pl

obrzeże (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔbˈʒɛʒɛ], AS: [obžeže]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wąski pas przy linii odgraniczającej dwie przestrzenie

(1.2) okolice kończącego się zjawiska czy czynności

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obrzeże	obrzeża
dopełniacz	obrzeża	obrzeży
celownik	obrzeżu	obrzeżom
biernik	obrzeże	obrzeża
narzędnik	obrzeżem	obrzeżami
miejscownik	obrzeżu	obrzeżach
wołacz	obrzeże	obrzeża

przykłady:

(1.1) Na obrzeżu miski znajdowała się skrzepnięta krew.

(1.2) Temat rozpoczynającej się epoki racjonalizmu pozostawał na obrzeżach jego twórczości poetyckiej

kolokacje:

obrzeże ABS • obrzeże ringu

synonimy:

(1.1) brzeg, granica, kraniec, krawędź, kres, obwód, pogranicze, przygranicze, rąbek, skraj

antonimy:

(1.1) centrum, oś, punkt centralny, serce, środek, śródmieście

wyrazy pokrewne:

rzecz. brzeg m

przym. przybrzeżny

etymologia:

pol. o- / brzeg

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) border, edge, fringe, periphery, margin, rim, welt; (1.2) border, edge, fringe, periphery, margin, rim, welt
• niemiecki: (1.1) Rand m (1.2) Rand m
• rosyjski: (1.1) граница ż; (1.2) окраина ż

…..

Tu dla porównania znaczenia słowa Berg / BeRG w j. germańskich…

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/berg#English

berg

English

Pronunciation

• (Received Pronunciation) IPA^(key): /bɜːɡ/
• (General American) IPA^(key): /bɝɡ/
• Rhymes: -ɜː(ɹ)ɡ

Etymology 1

Clipping of iceberg.

Noun

berg (plural bergs)

1. An iceberg.

Derived terms

• fatberg

Etymology 2

Borrowed from Afrikaans berg. Doublet of barrow.

Noun

berg (plural bergs)

1. (chiefly South Africa) mountain

Related terms

• iceberg
• bergschrund
• hauberk

Anagrams

• Greb, gerb

---

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛrx/
• Hyphenation: berg
• Rhymes: -ɛrx

Etymology 1

From Middle Dutch berch, from Old Dutch berg, from Proto-Germanic *bergaz, from Proto-Indo-European *bʰerǵʰ–.

Noun

berg m (plural bergen, diminutive bergje n)

1. mountain, hill

Derived terms

• bergachtig
• bergaf
• bergafwaarts
• bergijs
• bergketen
• bergklassement
• bergrijst
• bergrit
• bergrug
• boterberg
• Ertsberg
• gebergte

Descendants

• Afrikaans: berg
  • → English: berg
• → Sranan Tongo: bergi

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Verb

berg

1. first-person singular present indicative of bergen
2. imperative of bergen

---

Faroese

Etymology

From Old Norse berg, from Proto-Germanic *bergaz, from Proto-Indo-European *bʰerǵʰ–.

Noun

berg n (genitive singular bergs, plural berg)

1. cliff, cliff face

Declension

Declension of berg
n3	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	berg	bergið	berg	bergini
accusative	berg	bergið	berg	bergini
dative	bergi	berginum	bergum	bergunum
genitive	bergs	bergsins	berga	berganna

Related terms

• fjall
• tindur
• brekka
• brattur

---

Icelandic

Icelandic Wikipedia has an article on: berg

Etymology

(This etymology is missing or incomplete.)

Pronunciation

• IPA^(key): /pɛrk/
• Rhymes: -ɛrk

Noun

berg n (genitive singular bergs, nominative plural berg)

1. rock face

Declension

declension of berg

n-s	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	berg	bergið	berg	bergin
accusative	berg	bergið	berg	bergin
dative	bergi	berginu	bergum	bergunum
genitive	bergs	bergsins	berga	berganna

Derived terms

• völuberg

---

Limburgish

Etymology

From Middle Dutch berch, from Old Dutch berg, from Proto-Germanic *bergaz, from Proto-Indo-European *bʰerǵʰ–.

Noun

berg m

1. (geography) mountain

---

Middle English

Alternative forms

• berȝ, berȝe

Etymology

From Old English beorg (“shelter”).

Noun

berg

1. protection, shelter
2. guardian, watchman

Descendants

• English: bergh

References

• “berg (n.)” in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007, retrieved 2018-05-04.

---

Norwegian Bokmål

Norwegian Wikipedia has an article on: berg

Etymology 1

From Old Norse berg, bjarg, from Proto-Germanic *bergaz. Related to berge (“rescue, bring to shore/land”)

Noun

berg n (definite singular berget, indefinite plural berg, definite plural berga or bergene)

1. a mountain or hill
2. rock

Etymology 2

Verb

berg

1. imperative of berge

References

• “berg” in The Bokmål Dictionary.

---

Norwegian Nynorsk

Norwegian Nynorsk Wikipedia has an article on: berg

Etymology

From Old Norse berg, bjarg, from Proto-Germanic *bergaz.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛrɡ/

Noun

berg n (definite singular berget, indefinite plural berg, definite plural berga)

1. a mountain or hill
2. rock

References

• “berg” in The Nynorsk Dictionary.

---

Old Dutch

Etymology

From Proto-Germanic *bergaz.

Noun

berg m

1. mountain, hill

Descendants

• Middle Dutch: berch
  • Dutch: berg
  • Limburgish: berg

Further reading

• “berg”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012

---

Old High German

Etymology

From Proto-Germanic *bergaz.

Noun

berg m (plural berga)

1. mountain, hill

Declension[edit]

Declension of berg (masculine a-stem)

case	singular	plural
nominative	berg	berga
accusative	berg	berga
genitive	berges	bergo
dative	berge	bergum
instrumental	bergu	—

Descendants

• Middle High German: bërc
  • Alemannic German: Bäärg, Bärg, Bèèrg, Bërg
  • Bavarian:

    Cimbrian: pèrge

  • Central Franconian: Berch

    Eifel: Bersch

    Hunsrik: Berrich

  • East Central German:

    Erzgebirgisch: Barg

  • German: Berg
  • Luxembourgish: Bierg
  • Rhine Franconian:

    Pennsylvania German: Barig

  • Yiddish: באַרג‎ (barg)
• ⇒ Old High German: giberg
  • Middle High German: gebërc
    • Vilamovian: gybiyg

---

Old Norse

Alternative forms

• bjarg

Etymology

From Proto-Germanic *bergaz.

Noun

berg n

1. rock, boulder
2. cliff, precipice

Descendants

• Icelandic: berg, bjarg
• Faroese: berg, bjarg, bjørg
• Norwegian: berg
• Old Swedish: biærgh, bærgh
  • Swedish: berg
• Elfdalian: bjärr
• Old Danish: biargh, biærgh, bærgh
  • Danish: bjerg
• Westrobothnian: berg, bärg, bäri
• Elfdalian: bjärr, bjärg-, bjärgs-, bjärrs-
• Gutnish: berg, bjerg, bjerr
• Scanian: bjærğ
• → Scots: berg

References

• berg in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
• Zoëga, Geir T. (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic‎^[2], Oxford: Clarendon Press

---

Old Saxon

Alternative forms

• berag

Etymology

From Proto-Germanic *bergaz, from Proto-Indo-European *bʰerǵʰ–.

Noun

berg m

1. mountain, hill

Declension

Declension of berg (masculine a-stem)

	singular	plural
nominative	berg	bergos
accusative	berg	bergos
genitive	berges	bergō
dative	berge	bergum
instrumental	—	—

Descendants

• Middle Low German: berch
  • Low German: Barg
  • Plautdietsch: Boajch

---

Swedish

Etymology

From Old Norse bjarg, berg, from Proto-Germanic *bergaz, from Proto-Indo-European *bʰerǵʰ–.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛrj/

Noun

berg n

1. a mountain
2. bedrock, mine

   man har borrat genom berget, för att finna rikedom

   they have drilled through the bedrock, hoping to find wealth

   eld i berget!

   warning cry that an explosive charge has been ignited in a mine

3. a mountain, a very large heap

   Ett berg med papper

   A mountain of paper

Declension

Declension of berg
	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	berg	berget	berg	bergen
Genitive	bergs	bergets	bergs	bergens

Related terms

bergakung bergart bergbana bergbestigare bergbestigning bergborr bergborrning bergbrant bergbäck bergfast bergfink bergformation berggrund berggylta berghylla berghäll bergig bergighet bergis bergkam bergknalle bergkristall berglager berglandskap berglärka

bergmassiv bergmästare bergochdalbana berg-och-dal-bana bergolja bergplatå bergras bergrum bergrygg bergsbestigare bergsbestigning bergsbo bergsbrant bergsbruk bergsby bergsbäck bergsfolk bergsformation bergsgorilla bergshantering bergshylla bergshöjd bergsida bergsingenjör

bergsjö bergskam bergskedja bergsklyfta bergsklättrare bergsklättring bergsknalle bergskreva bergskrön bergslag bergslandskap bergslejon bergsluttning bergsman bergsmassiv bergsområde bergspass bergsplatå bergspredikan bergspring bergsprängare bergsprängning bergsrygg bergsråd

bergssal bergssida bergsskreva bergssluttning bergsstaten bergstopp bergstrakt bergsträckning bergsvetenskap bergsväg bergsvägg bergsäker bergtagen bergtall bergtopp bergtorsk bergtroll bergtunga bergtäkt berguv bergvägg bergvärme bergås fläskberg

ostberg smörberg urberg

References

• berg in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)

…..

No i co, czy widać, jak to w młodszych j. germańskich nastąpiła zmiana znaczenia z początek lub koniec czegoś, skraj, krawędź, jak np: cliff, cliffface, rock face, rock, precipice, protection, shelter, guardian, watchman,.. na góra, jak np: a mountain or hill?

A czy widać, że ofitzjalnym mylą się dwa rdzenie, które sami sobie odtfoszyli, jeden *bʰerǵʰ–, o znaczeniu „góra”, a drugi *bʰergʰ–, o znaczeniu „schronienie”?!! Jedyna różnica to inaczej odtfoszony dźwięk , zapisywany albo jako *g’, albo jako *g…

Wrócę do tego niebawem, ale najpierw zajmę się źródłosłowami i dla dźwięcznego Obrzeża / o+B+R”eZ”a i dla bezdźwięcznego Brzegu / B+R”eGo’…