253 Struna, *strùna , String, Strangós, *strengʰ-, Strong, Strength, Stromizna, Stromy, Strom, Strmý, *ter- i problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

stromy (1.1) stok

…..

Na początek przypominam o Pra-Słowiańskim słowie *strumy, o którym pisałem we wpisach 251 i 252, jako rzekomym źródłosłowie dla Pra-Słowiańskiego Strumienia / Z/S+TRo’+MieNia.

Od razu pierwsze pytanie za 100 punktów. Pytam… ponieważ jakoś nie mogę tego nigdzie właściwie odnaleźć…

Czy ktoś wie, jak brzmią słowa Stromy / Z/S+TRo+My i Struna / Z/S+TRo’+Na w j. bałtyckich i jakie są ich rzekomo pierwotne postacie tzw. Proto-Balto-Slavic?

Podpowiem, że wg Google Translate to odpowiednio: j. litewskie: Stygos, j. łotewski: Stīgas lub Stigu, j. estoński: Kitarrikeel, j. fiński: Kieli…

https://en.wiktionary.org/wiki/keel#Estonian

https://pl.wiktionary.org/wiki/kieli

https://en.wiktionary.org/wiki/kieli

(…) From Proto-Finnic *keeli, from Proto-Uralic *käle. Cognates include Estonian keel and Northern Sami giella. (…)

A teraz drugie pytane za 100 punktów:

Czyżby tzw. Bałtowie nie znali pojęcia Stromy / Z/S+TRo+My, a Strunę / Z/S+TRo’+Ne” zapożyczyli sobie późno z j. niemieckiego od krześcijańskich rzeźników i nawracaczy z Zakonu Kawalerów Mieczowych, a może, jak wszyscy inni zwyczajnie zniekształcili Pra-Słowiański Ścieg / Z/S+CieG, czy Ścięgno / Z/S+Cie”G+No, hm?

Napiszę o tym więcej w następnym wpisie, tymczasem wrzucam to do koszyczka Roberta, jako mój bałtycko-fiński podarunek…

Przy okazji, ofitzjalny źródłosłów dla Struny / Z/S+TRo’+Ny jest taki:

Of uncertain origin. The two main hypotheses are:

• From Proto-Indo-European *sterh₁– (“to streak, to strip”)^[1], akin to *strěla (“arrow”), possibly from an unattested *-uti derivative *struti (“to strain”) +‎ *-nъ +‎ *-a. If correct, then the Slavic lemma would be a cognate with Proto-Germanic *strinô (“strip, strand”).
• From Proto-Indo-European *srew– (“to flow, to stream”) (possibly *strew– (“to strew”)), akin to Proto-Slavic  *struja, *struga (“stream”), either via the earlier form *strugna or (according to Vasmer) *strugsna. Neither form is phonetically satisfactory.

Nie wiem, jak Ciebie, ale Mię ta ofitzjalna niewiadomojakość jakoś zupełnie nie dziwi… 🙂

O Pra-Słowiańskiej startej Strzale / Z/S+TR”a+Le napiszę następny wpis. A tak swoją drogą, to ktoś może wie jak, gdzie i „atestowano” postacie bałtyckie i kiedy to się stało? Strzelam… w tzw. 13, 14, czy 15 wieku? 😈

A teraz trzecie pytanie za 100 punktów:

Gdzie się podziały postacie tych słów z języków indo-irańskich,.. cokolwiek to może oznaczać..?

…..

Struna / Z/S+TRo’+Na

https://pl.wiktionary.org/wiki/struna

struna (język polski)

struny (1.1)

struny (1.2)

struny (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈstrũna], AS: [strũna], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. naciągnięta sprężysta nić, będąca źródłem dźwięku w instrumentach strunowych; zob. też struna w Wikipedii

(1.2) sport. elastyczna nić z jelit bydlęcych lub z tworzywa sztucznego, używana do wyrobu rakiet tenisowych

(1.3) bud. sprężający element konstrukcyjny

(1.4) zob. struna grzbietowa

(1.5) zob. struna głosowa

(1.6) zob. struna kosmiczna

odmiana:

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	struna	struny
dopełniacz	struny	strun
celownik	strunie	strunom
biernik	strunę	struny
narzędnik	struną	strunami
miejscownik	strunie	strunach
wołacz	struno	struny

kolokacje:

(1.1) pusta struna • struna E / H / G / D / A / … • uderzać / uderzyć / szarpać strunę • zerwać strunę

synonimy:

(1.2) linka

wyrazy pokrewne:

rzecz. strunowiec m, podstrunnik m, strunowce nmos

przym. strunowy

przysł. strunowo

związki frazeologiczne:

przeciągać strunę • uderzać w czułą strunę • nie przeciągaj struny bo urwiesz

uwagi:

zob. też struna (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:(edytuj)

• angielski: (1.1) string
• arabski: (1.1) وتر m
• baskijski: (1.1) hari
• białoruski: (1.1) струна ż
• bułgarski: (1.1) струна ż
• czeczeński: (1.1) мерз
• esperanto: (1.1) kordo
• fiński: (1.1) kieli
• francuski: (1.1) corde ż
• hiszpański: (1.1) cuerda ż
• kazachski: (1.1) ішек
• niemiecki: (1.1) Saite ż
• nowogrecki: (1.1) χορδή ż
• rosyjski: (1.1) струна ż
• słowacki: (1.1) struna ż
• ukraiński: (1.1) струна ż
• wilamowski: (1.1) zaet ż, zǡt ż, zaat ż, zȧt ż

źródła:

Hasło struna w: SJP.pl.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/struna

struna

Czech

Etymology

From Proto-Slavic *struna.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈstruna]

Noun

struna f

1. string (of a musical instrument)

Related terms

• strunný
• strunový
• strunatec m

Further reading

• struna in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• struna in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

---

Polish

Polish Wikipedia has an article on: struna

Etymology

From Proto-Slavic *struna.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstru.na/

Noun

struna f

1. string (of a musical instrument)

Declension

declension of struna

	singular	plural
nominative	struna	struny
genitive	struny	strun
dative	strunie	strunom
accusative	strunę	struny
instrumental	struną	strunami
locative	strunie	strunach
vocative	struno	struny

Further reading

• struna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• struna in Polish dictionaries at PWN

---

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *struna.

Noun

strȕna f (Cyrillic spelling стру̏на)

1. string (of a musical instrument)
2. horse–hair

Declension

Declension of struna

	singular	plural
nominative	struna	strune
genitive	strune	struna
dative	struni	strunama
accusative	strunu	strune
vocative	struno	strune
locative	struni	strunama
instrumental	strunom	strunama

---

Slovak

Etymology

From Proto-Slavic *struna.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstruna/

Noun

struna f (genitive singular struny, nominative plural struny, genitive plural strún, declension pattern of žena)

1. string (of a musical instrument)

Declension

Declension of struna

	singular	plural
nominative	struna	struny
genitive	struny	strún
dative	strune	strunám
accusative	strunu	struny
locative	strune	strunách
instrumental	strunou	strunami

Derived terms

• strunový
• strunka
• strunôčka

Further reading

• struna in Slovak dictionaries at korpus.sk

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/struna

Reconstruction:Proto-Slavic/struna

Proto-Slavic

Etymology

Of uncertain origin. The two main hypotheses are:

• From Proto-Indo-European *sterh₁– (“to streak, to strip”)^[1], akin to *strěla (“arrow”), possibly from an unattested *-uti derivative *struti (“to strain”) +‎ *-nъ +‎ *-a. If correct, then the Slavic lemma would be a cognate with Proto-Germanic *strinô (“strip, strand”).
• From Proto-Indo-European *srew– (“to flow, to stream”) (possibly *strew– (“to strew”)), akin to Proto-Slavic  *struja, *struga (“stream”), either via the earlier form *strugna or (according to Vasmer) *strugsna. Neither form is phonetically satisfactory.

Noun

*strùna f^[2][1]

1. string (of a musical instrument)

   Synonyms: *postornъkъ, *vьrvь

Declension

Declension of *strùna (hard a-stem, accent paradigm a)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*strùna	*strùně	*strùny
Accusative	*strùnǫ	*strùně	*strùny
Genitive	*strùny	*strùnu	*strùnъ
Locative	*strùně	*strùnu	*strùnasъ, *strùnaxъ*
Dative	*strùně	*strùnama	*strùnamъ
Instrumental	*strùnojǫ, *strùnǭ**	*strùnama	*strùnamī
Vocative	*strùno	*strùně	*strùny

^* -asъ is the expected Balto-Slavic form but is found only in some Old Czech documents; -axъ is found everywhere else and is formed by analogy with other locative plurals in -xъ.
^** The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).

Derived terms

• *strunьnъ (“stringed”)

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: струна (struna)
    • Belarusian: струна́ (struná)
    • Russian: струна́ (struná)
    • Ukrainian: струна́ (struná)
• South Slavic:
  • Old Church Slavonic: строуна (struna)
  • Bulgarian: стру́на́ (strúná)
  • Macedonian: струна (struna)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: стру̏на

    Latin: strȕna

  • Slovene: strúna (tonal orthography)
• West Slavic:
  • Czech: struna
  • Polish: struna
  • Slovak: struna
  • Sorbian:
    • Lower Sorbian: tšuna
    • Upper Sorbian: truna

Further reading

• Vasmer, Max (1964–1973), “струна́”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
• Todorov T., editor (2010), “струна”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 7, Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, page 507

References

1. ↑ ^{Jump up to:1.0 1.1} Snoj, Marko (2016), “struna”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “*strűna”
2. ^ Olander, Thomas (2001), “struna”, in Common Slavic accentological word list, Copenhagen: Editiones Olander: “a (PR 132)”

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/string

string (język angielski)

wymowa:

string

IPA: /stɹɪŋ/, SAMPA: /str\IN/

wymowa amerykańska^?/i

strung

IPA: /stɹʌŋ/

znaczenia:

czasownik

(1.1) naciągać (np. strunę)

(1.2) naciągać kogoś na coś

rzeczownik

(2.1) sznurek, sznur

(2.2) struna

(2.3) inform. łańcuch

(2.4) muz. instrument smyczkowy

przymiotnik

(3.1) muz. smyczkowy

odmiana:

(1.1) string, strung, strung; he strings; be stringing

(2) lm strings

przykłady:

(2.3) String constant exceeds line. → Stała łańcuchowa wykracza poza linię.

(2.4) Concerto in D-Major for Guitar and Strings → Koncert D-dur na gitarę i smyczki

kolokacje:

(3.1) string quartet

wyrazy pokrewne:

przym. stringy

rzecz. shoe-string

związki frazeologiczne:

pull the strings

etymologia:

st.ang. streng

uwagi:

zobacz też: Aneks:Język angielski – czasowniki nieregularne

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/string

string

English

Etymology

From Middle English string, streng, strynge, from Old English streng (“string, cord, rope; tackle, rigging; ligament, ligature, sinew; line, lineage”), from Proto-Germanic *strangiz (“string”), from Proto-Indo-European *strengʰ– (“rope, cord, strand; to tighten”). Cognate with Scots string (“string”), Dutch streng (“cord, strand”), Low German strenge (“strand, cord, rope”), German Strang (“strand, cord, rope”), Danish streng (“string”), Swedish sträng (“string, cord, wire”), Icelandic  strengur (“string”), Latvian stringt (“to be tight, wither”), Latin stringō (“I tighten”), Ancient Greek στραγγαλόομαι (strangalóomai, “to strangle”), from στραγγάλη (strangálē, “halter”), Ancient Greek στραγγός (strangós, “tied together, entangled, twisted”).

Pronunciation

• IPA^(key): /stɹɪŋ/
• Hyphenation: string
• Rhymes: -ɪŋ

Noun

string (countable and uncountable, plural strings)

1. (countable) A long, thin and flexible structure made from threads twisted together.
2. (uncountable) Such a structure considered as a substance.
3. (countable) Any similar long, thin and flexible object.

   a violin string

   a bowstring

4. A thread or cord on which a number of objects or parts are strung or arranged in close and orderly succession; hence, a line or series of things arranged on a thread, or as if so arranged.

   a string of shells or beads; a string of sausages

5. (countable) A cohesive substance taking the form of a string.

   The string of spittle dangling from his chin was most unattractive

6. (countable) A series of items or events.

   a string of successes

7. (countable) The members of a sports team or squad regarded as most likely to achieve success. (Perhaps metaphorical as the „strings” that hold the squad together.) Often first string, second string etc.
8. (countable) In various games and competitions, a certain number of turns at play, of rounds, etc.
9. A drove of horses, or a group of racehorses kept by one owner or at one stable.
10. (countable, computing) An ordered sequence of text characters stored consecutively in memory and capable of being processed as a single entity.
11. (music, countable) A stringed instrument.
12. (music, usually in the plural) The stringed instruments as a section of an orchestra, especially those played by a bow, or the persons playing those instruments.
13. (in the plural) The conditions and limitations in a contract collectively.

    no strings attached

14. (countable, physics) The main object of study in string theory, a branch of theoretical physics.
15. (slang) Cannabis or marijuana.
16. (billiards) Part of the game of billiards, where the order of the play is determined by testing who can get a ball closest to the bottom rail by shooting it onto the end rail.
17. (historical, billiards) The buttons strung on a wire by which the score is kept.
18. (billiards, by extension) The points made in a game of billiards.
19. (billiards, pool) The line from behind and over which the cue ball must be played after being out of play, as by being pocketed or knocked off the table; also called the string line.
20. A strip, as of leather, by which the covers of a book are held together.

    (Can we find and add a quotation of Milton to this entry?)

21. (archaic) A fibre, as of a plant; a little fibrous root.
22. (archaic) A nerve or tendon of an animal body.
23. (shipbuilding) An inside range of ceiling planks, corresponding to the sheer strake on the outside and bolted to it.
24. (botany) The tough fibrous substance that unites the valves of the pericarp of leguminous plants.

    the strings of beans

25. (mining) A small, filamentous ramification of a metallic vein.

    (Can we find and add a quotation of Ure to this entry?)

26. (architecture) A stringcourse.
27. (dated, slang) A hoax; a fake story.
28. Synonym of stable (“group of prostitutes managed by one pimp”)

Synonyms

• (long, thin structure): cord, rope, line
• (this structure as a substance): cord, rope, twine
• (anything long and thin):
• (cohesive substance in the form of a string):
• (series of items or events): sequence, series
• (sequence of characters in computing):
• (stringed instruments): string section the strings, or the string section
• (conditions): conditions, provisos
• See also Thesaurus:string

Hyponyms

• cosmic string
• heartstrings
• magic string
• score string
• second string

Derived terms

• double-string
• four-string
• G-string
• heartstrings
• here-string
• navel-string
• nylon-string
• single-string
• stringy
• three-string
• two-string

Related terms

• four-string banjo
• four-string guitar
• nylon-string guitar
• string bass
• string cheese
• string instrument
• string player
• string quartet
• string quintet
• string trio
• string vest

Descendants

• Portuguese: estrém

Verb

string (third-person singular simple present strings, present participle stringing, simple past and past participle strung)

1. (transitive) To put (items) on a string.

   You can string these beads on to this cord to make a colorful necklace.

2. (transitive) To put strings on (something).

   It is difficult to string a tennis racket properly.

3. (intransitive) To form into a string or strings, as a substance which is stretched, or people who are moving along, etc.
4. (intransitive, billiards) To drive the ball against the end of the table and back, in order to determine which player is to open the game.

Synonyms

• (put on a string): thread
• (put strings on): lace

Derived terms

• stringified
• stringifier
• stringify

Related terms

• string along
• string up

Further reading

•  string on Wikipedia.
•  String in the Encyclopædia Britannica (11th edition, 1911)

---

UWAGA!

Tym Latin stringō (“I tighten”) zajmę się w oddzielnym wpisie.

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/strangiz

Reconstruction:Proto-Germanic/strangiz

Proto-Germanic

Etymology

From Proto-Indo-European *strengʰ– (“rope, cord; to be tight”). Cognate with Ancient Greek στραγγός (strangós,  “tied together, entangled, twisted”), Irish srincne (“umbilical cord”).

Noun

*strangiz m

1. string

Inflection

Declension of *strangiz (i-stem)
	singular	plural
nominative	*strangiz	*strangīz
vocative	*strangi	*strangīz
accusative	*strangį	*stranginz
genitive	*strangīz	*strangijǫ̂
dative	*strangī	*strangimaz
instrumental	*strangī	*strangimiz

Descendants

• West Germanic: *strangi
  • Old English: streng
    • Middle English: streng, string
      • Scots: string
      • English: string
        • → Dutch: string
        • → German: String
  • Old Frisian: *strang, *streng
    • Saterland Frisian: Strange (possibly borrowed from Middle Low German)
    • West Frisian: string
  • Old Saxon: *strang, *strengi
    • Middle Low German: strank, strange, strenc
      • German Low German: Strenge
  • Old Dutch: *streng (in placename Strink)
    • Middle Dutch: strenc, strenge
      • Dutch: streng
        • Afrikaans: streng
  • Old High German: stranc, strang
    • Middle High German: strank, stranc, strange
      • German: Strang
• Old Norse: strengr
  • Icelandic: strengur
  • Faroese: strongur
  • Norwegian: streng
  • Old Swedish: strænger
    • Swedish: sträng
  • Old Danish: stræng
    • Danish: streng
  • Westrobothnian: sträng
  • Elfdalian: straingg
  • Gutnish: strängg
  • → Irish: sreang

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=stringt&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for stringt.

---

UWAGA!

Jakichkolwiek postaci tzw. Proto-Balto-Slavic brak!

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8C%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9#Ancient_Greek

στραγγαλόομαι

Ancient Greek

Etymology

From στραγγᾰ́λη (strangálē, “halter”) +‎ -όω (-óō).

Pronunciation

• IPA^(key): /straŋ.ɡa.ló.o.mai̯/ → /straŋ.ɡaˈlo.o.mɛ/ → /straŋ.ɡaˈlo.o.me/

Verb

στραγγᾰλόομαι • (strangalóomai)

1. to be twisted or knotted up
2. to be strangled

Inflection

Present: στραγγᾰλοῦμαι (Contracted)

References

• στραγγαλόομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στραγγαλόομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7#Ancient_Greek

στραγγάλη

Ancient Greek

Noun

στραγγάλη • (strangálē)

1. halter

References

• strangle in The Century Dictionary, The Century Co., New York, 1911
• στραγγαλάω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στραγγάλη in Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 950

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CF%8C%CF%82#Ancient_Greek

στραγγός

Ancient Greek

Etymology 1

Ultimately from Proto-Indo-European *strengʰ–, whence also English string.

Adjective

στραγγός • (strangós)

1. twisted

Etymology 2

Inflectional form of στράγξ (stránx, “trickle, drop”).

Pronunciation

• IPA^(key): /straŋ.ɡós/ → /straŋˈɡos/ → /straŋˈɡos/

Noun

στραγγός • (strangós) f

1. genitive singular of στράγξ (stránx)

References

• στραγγός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στραγγός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• strangle in The Century Dictionary, The Century Co., New York, 1911

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BE#Ancient_Greek

στράγξ

Ancient Greek

Etymology

The formation is similar to στρίγξ (strínx) and λύγξ (lúnx). Cognates are often assumed in Latin stringō (“to tie together”), Latvian stringt (“to become stiff”) and Proto-Germanic *strangiz (“string”). However, according to Beekes, it is not improbable that the word is Pre-Greek.

Pronunciation

• IPA^(key): /stráŋks/ → /straŋks/ → /straŋks/

Noun

στράγξ • (stránx) f (genitive στραγγός); third declension

1. trickle, drop

   Synonyms: πέμφιξ (pémphix), ῥαθάμιγξ (rhatháminx), ῥανίς (rhanís), σταγών (stagṓn), ψακάς (psakás), ψιάς (psiás)

Inflection

Third declension of ἡ στράγξ; τῆς στραγγός (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ στράγξ hē stránx	τὼ στράγγε tṑ stránge	αἱ στράγγες hai stránges
Genitive	τῆς στραγγός tês strangós	τοῖν στραγγοῖν toîn strangoîn	τῶν στραγγῶν tôn strangôn
Dative	τῇ στραγγῐ́ têi strangí	στραγγοῖν strangoîn	ταῖς στραγξῐ́ / στραγξῐ́ν taîs stranxí(n)
Accusative	τὴν στρᾶγγᾰ tḕn strânga	στράγγε stránge	τᾱ̀ς στράγγᾰς tā̀s strángas
Vocative	στράγξ stránx	στράγγε stránge	στράγγες stránges
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• στραγγεῖον (strangeîon)
• στραγγίζω (strangízō)
• στραγγίς (strangís)
• στραγγουρία (strangouría)

Further reading

• στράγξ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στράγξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

…..

A teraz przekonaj się czym jest znaczenie tego στράγξ (stránx), tłumaczone jako trickle, drop…

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/trickle

trickle (język angielski)

znaczenia:

czasownik

(1.1) sączyć (się), przesączać (się), odsączać (się)

(1.2) kapać, ciurkać, ściekać, ciec

rzeczownik

(2.1) struga, strużka

(2.2) sączenie, przesączanie

(2.3) kapanie, ściekanie

przykłady:

(1.2) A tear trickled down her cheek. → Łza spłynęła jej po policzku.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/drop

drop (język angielski)

drop (1.1) of water

drop (1.3)

lemon drops (1.4)

wymowa:

bryt. (RP) enPR: drŏp, IPA: /dɹɒp/, SAMPA: /drQp/

amer. enPR: drŏp, IPA: /dɹɑp/, SAMPA: /drAp/

wymowa amerykańska^?/i

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) kropla

(1.2) spadek

(1.3) zrzut, zrzucenie

(1.4) spoż. drops

czasownik

(2.1) o przedmiotach: upuszczać, spadać

(2.2) spuszczać wzrok, zniżać głos

(2.3) obniżać wartość, opuszczać cenę

(2.4) kapać

odmiana:

(1) lm drops

przykłady:

(2.1) Drop your gun! Now! → Rzuć broń! Natychmiast!

synonimy:

(1.1) droplet

(2.2) lower

(2.3) lower

wyrazy pokrewne:

rzecz. dropper, droplet, drop-out

czas. drop in, drop off, drop out

związki frazeologiczne:

drop the subject • drop the F-bomb

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/streng%CA%B0-

Reconstruction:Proto-Indo-European/strengʰ–

Proto-Indo-European

Root

*strengʰ-

1. to twist
2. rope, cord

Derived terms

Category Terms derived from the PIE root *strengʰ- not found

• *strongʰ-os
  • Germanic: *strangaz
• *strongʰ-is
  • Germanic: *strangiz
• *strn̥gʰ-os
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: στραγγός (strangós)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/strangaz

Reconstruction:Proto-Germanic/strangaz

Proto-Germanic

Alternative forms

• *strangijaz

Etymology

From Pre-Germanic *strongʰos, an adjective formed from the strong verb *stringaną^[1], from Proto-Indo-European  *strengʰ– (“pulled tight, straight, constricted”), from Proto-Indo-European *ster- (“stiff, rigid”). Cognate with Latvian  strangs (“brave, brisk, fresh”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɑŋ.ɡɑz/

Adjective

*strangaz

1. tight, strict, straight
2. strong

Inflection

Declension of *strangaz (a-stem)

Derived terms

• *strangį̄

Related terms

• *strangiz
• *strunkaz

Descendants

• West Germanic: *strang, *strangī
  • Old English: strang, strong
    • Middle English: strong, stronge
      • English: strong
      • Scots: strang
      • Yola: straung
  • Old Frisian: *strang, streng
    • Saterland Frisian: strang
    • West Frisian: string
  • Old Saxon: strang
    • Middle Low German: stranc, strenge
      • Low German: strenge
  • Old Dutch: *strang, *strank
    • Middle Dutch: strange, stranc, strenge, streng
      • Dutch: streng
  • Old High German: strangi, strengi, strang
    • Middle High German: strenge, strange
      • German: streng
• Old Norse: strangr
  • Icelandic: strangur
  • Faroese: strangur
  • Norwegian:

    Norwegian Bokmål: streng

    Norwegian Nynorsk: streng

  • Old Swedish: strænger, stranger
    • Swedish: sträng, strang (dialectal)
  • Danish: stræng, streng
  • Westrobothnian: strang
• → Finnish: rankka

References

1. ^ Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=strangs&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for strangs.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/strong

strong (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) enPR: strŏng, IPA: /stɹɒŋ/, SAMPA: /strQN/

wymowa brytyjska^?/i

amer., akcenty z utożsamieniem cot-caught: enPR: strŏng, IPA: /stɹɑŋ/, SAMPA: /strAN/

amer. enPR: strŏng, IPA: /stɹɔŋ/, SAMPA: /strON/

wymowa amerykańska^?/i

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) silny, mocny

odmiana:

(1.1) st. wyższy stronger; st. najwyższy strongest

przykłady:

(1.1) I’m not strong enough to lift this stone. → Nie jestem dość silny, aby podnieść ten kamień.

(1.1) I like strong coffee. → Lubię mocną kawę.

(1.1) Usually the first beat in the bar has the strongest accent. → Zwykle najmocniejszy akcent pada na pierwszą miarę w takcie.

(1.1) Jasmine has a strong fragrance. → Jaśmin ma silny zapach.

synonimy:

(1.1) powerful

antonimy:

(1.1) weak

wyrazy pokrewne:

rzecz. strength

przysł. strongly

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/strong#English

strong

English

Alternative forms

• strang (dialectal)

Etymology

From Middle English strong, strang, from Old English strong, strang (“strong, powerful, mighty, able; firm, constant, resolute, strenuous, hardy; hard, severe, fierce, stern, strict; bold, brave; valid, assured; effective, producing a great effect, potent; earnest; arduous, violent”), from Proto-Germanic *strangaz (“tight, strict, straight, strong”), from Proto-Indo-European *strengʰ– (“pulled tight, straight, constricted”), *strenk– (“taut, stiff, tight”).

Cognate with Scots strang (“strong”), Saterland Frisian strang, West Frisian string (“austere, strict, harsh, severe, stern, stark, tough”), Dutch streng (“strict, severe, tight”), German streng (“strict, severe, austere”), Swedish sträng, strang  (“severe, strict, harsh”), Norwegian strang (“strong, harsh, bitter”), Icelandic strangur (“strict”), Latin stringō (“tighten”).

Pronunciation

• (UK) enPR: strŏng, IPA^(key): /stɹɒŋ/, [st̠͡ɹ̠ɒŋ], [ʃt̠͡ɹ̠ɒŋ]
• (US) enPR: strông, IPA^(key): /stɹɔŋ/, [st̠͡ɹ̠ɔŋ], [ʃt̠͡ɹ̠ɔŋ]
• (Canada, cot–caught merger) enPR: strŏng, IPA^(key): /stɹɑŋ/, [st̠͡ɹ̠ɑŋ], [ʃt̠͡ɹ̠ɑŋ]
• Rhymes: -ɒŋ

Adjective

strong (comparative stronger, superlative strongest)

1. Capable of producing great physical force.

   a big strong man; Jake was tall and strong

2. Capable of withstanding great physical force.

   a strong foundation; good strong shoes

3. (of water, wind, etc.) Having a lot of power.

   The man was nearly drowned after a strong undercurrent swept him out to sea.

4. Determined; unyielding.

   He is strong in the face of adversity.

5. Highly stimulating to the senses.

   a strong light; a strong taste

6. Having an offensive or intense odor or flavor.

   a strong smell

7. Having a high concentration of an essential or active ingredient.

   a strong cup of coffee; a strong medicine

8. (specifically) Having a high alcoholic content.

   a strong drink

   She gets up, and pours herself a strong one. – Eagles, Lying Eyes

9. (grammar) Inflecting in a different manner than the one called weak, such as Germanic verbs which change vowels.

   a strong verb

10. (chemistry) That completely ionizes into anions and cations in a solution.

    a strong acid;  a strong base

11. (military) Not easily subdued or taken.

    a strong position

12. Having wealth or resources.

    a strong economy

13. (slang, US) Impressive, good.

    You’re working with troubled youth in your off time? That’s strong!

14. Having a specified number of people or units.

    The enemy’s army force was five thousand strong.

15. (of a disease or symptom) Severe; very bad or intense.
16. (mathematics, logic) Having a wide range of logical consequences; widely applicable. (Often contrasted with a weak statement which it implies.)
17. (of an argument) Convincing.

Synonyms

• (capable of producing great physical force): forceful, powerful, derf
• (capable of withstanding great physical force): durable, tough, sturdy
• (determined, unyielding): ardent, determined, swith, unyielding, zealous
• (highly stimulating to the senses): extreme, intense
• (having an offensive or intense odor or flavor): rank
• (having a high concentration of an essential or active ingredient): concentrated, potent
• (having a high alcoholic content): hard
• (grammar: irregular): irregular
• (military: not easily subdued or taken): impregnable, inviolable, secure, unassailable, unattackable

Antonyms

• (capable of producing great physical force): forceless, weak
• (capable of withstanding great physical force): fragile
• (having a high concentration of an essential or active ingredient): diluted, impotent, weak
• (grammar: irregular): regular, weak
• (chemistry: that completely ionizes): weak
• (military: not easily subdued or taken): weak

Hyponyms

• ultra-strong

See also

• strength

Adverb

strong (not comparable)

1. In a strong manner.

Synonyms

• (in a strong manner): forcefully, powerfully, vigorously, strongly

Antonyms

• (in a strong manner): forcelessly, powerlessly, weakly

See also

• strong as an ox
• strong personality
• strong verb

Anagrams

• trongs

…..

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/strenk-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/strenk-.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/strength

strength (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈstɹɛŋθ/

amer. IPA: /’stɹɛnθ/

wymowa amerykańska^?/i

znaczenia:

rzeczownik policzalny i niepoliczalny

(1.1) siła

(1.2) mocna strona, atut, zaleta

odmiana:

(1.1) lp strength; lm strengths

przykłady:

(1.1–2) I didn’t have the strenght to get up. → Nie miałem siły wstać.

kolokacje:

(1.2) strengths-weaknesses analysis

synonimy:

(1.1) force

antonimy:

(1.2) weaknesses

wyrazy pokrewne:

rzecz. strengthening

czas. strengthen

przym. strong

przysł. strongly

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/strength#English

strength

English

English Wikipedia has articles on: strength

Alternative forms

• strenght (obsolete)

Etymology

From Middle English strengthe, from Old English strengþu (“strength”), from Proto-West Germanic *strangiþu  (“strongness; strength”), equivalent to strong +‎ -th. Cognate with Dutch strengte (“strength”), German Low German  Strengde, Strengte (“harshness; rigidity; strictness; severity”).

Pronunciation

• (Received Pronunciation, General American) IPA^(key): /stɹɛŋkθ/, [st̠͡ɹ̠ɛŋkθ], [st̠͡ɹ̠ɛn̪θ]
  • (pin–pen merger) IPA^(key): [st̠͡ɹ̠ɪŋkθ]
• Rhymes: -ɛŋθ, -ɛnθ

Noun

strength (countable and uncountable, plural strengths)

1. The quality or degree of being strong.

   It requires great strength to lift heavy objects.

   Antonym: weakness

2. The intensity of a force or power; potency.

   He had the strength of ten men.

3. The strongest part of something; that on which confidence or reliance is based.
4. A positive attribute.

   We all have our own strengths and weaknesses.

   Antonym: weakness

5. (obsolete) An armed force, a body of troops.
6. (obsolete) A strong place; a stronghold.

   (Can we find and add a quotation of Shakespeare to this entry?)

Synonyms

• ability
• capability
• expertise
• fortitude
• main
• potency
• power

Derived terms

• bond strength
• compressive strength
• crushing strength
• impact strength
• industrial-strength
• inner strength
• shear strength
• signal strength
• strengthen
• superstrength
• tensile strength
• tower of strength

Related terms

• strengthen
• strong
• strongly

Verb

strength (third-person singular simple present strengths, present participle strengthing, simple past and past participle strengthed)

1. (obsolete) To give strength to; to strengthen. [12th-17th c.]

   (Can we find and add a quotation of Chaucer to this entry?)

Synonyms

• See also Thesaurus:strengthen

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-West_Germanic/strangi%C3%BEu

Reconstruction:Proto-West Germanic/strangiþu

Proto-West Germanic

Etymology

From *strang +‎ *-iþu.

Noun

*strangiþu f

1. strength

Declension

ō-stem
	Singular	Plural
Nominative	*strangiþu	*strangiþō
Accusative	*strangiþā	*strangiþā
Genitive	*strangiþā	*strangiþō
Dative	*strangiþē	*strangiþōm
Instrumental	*strangiþu	*strangiþōm

Descendants

• Old English: strengþu, strengþo, strengþ
  • Middle English: strengthe, strenthe, streynthe, strynthe
    • English: strength
    • Scots: strenth, strinth
• Old Saxon: *strengitha
  • German Low German: Strengde, Strengte
• Old Dutch: *strengitha
  • Dutch: strengte
• Old High German: strengida

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-West_Germanic/strang

Reconstruction:Proto-West Germanic/strang

Proto-West Germanic

Alternative forms

• *strangī

Etymology

From Proto-Germanic *strangaz, *strangijaz.

Adjective

*strang

1. severe, strict, rigorous
2. strong

Inflection

a-stem
Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	*strang	*strangu	*strang
Accusative	*stranganā	*strangā	*strang
Genitive	*strangas	*strangeʀā	*strangas
Dative	*strangumē	*strangeʀē	*strangumē
Instrumental	*strangu	*strangeʀu	*strangu
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	*strangē	*strangō	*strangu
Accusative	*strangā	*strangā	*strangu
Genitive	*strangeʀō	*strangeʀō	*strangeʀō
Dative	*strangēm, *strangum	*strangēm, *strangum	*strangēm, *strangum
Instrumental	*strangēm, *strangum	*strangēm, *strangum	*strangēm, *strangum

Derived terms

• *strangiþu

Descendants

• Old English: strang, strong
  • Middle English: strong, stronge
    • English: strong
    • Scots: strang
    • Yola: straung
• Old Frisian: *strang, streng
  • Saterland Frisian: strang
  • West Frisian: string
• Old Saxon: strang
  • Middle Low German: stranc, strenge
    • Low German: strenge
• Old Dutch: *strang, *strank
  • Middle Dutch: strange, stranc, strenge, streng
    • Dutch: streng
• Old High German: strangi, strengi, strang
  • Middle High German: strenge, strange
    • German: streng

…..

A teraz to samo, tyle że trochę inaczej…

…..

Stromizna / Z/S+TRo+Mi+ZNa

https://pl.wiktionary.org/wiki/stromizna#pl

stromizna (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. stroma płaszczyzna, strome zbocze lub stok

synonimy:

(1.1) reg. śl. grapa

wyrazy pokrewne:

przym. stromy

przysł. stromo

etymologia:

pol. stromy + -izna

tłumaczenia:(edytuj)

• kazachski: (1.1) тіктік

…..

Stromy / Z/S+TRo+My

https://pl.wiktionary.org/wiki/stromy

stromy (język polski)

stromy (1.1) stok

wymowa:

IPA: [ˈstrɔ̃mɨ], AS: [strõmy], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nachylony pod dużym kątem w stosunku do poziomu, podłoża

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	stromy		stroma	strome	stromi	strome
dopełniacz	stromego		stromej	stromego	stromych
celownik	stromemu		stromej	stromemu	stromym
biernik	stromego	stromy	stromą	strome	stromych	strome
narzędnik	stromym		stromą	stromym	stromymi
miejscownik	stromym		stromej	stromym	stromych
wołacz	stromy		stroma	strome	stromi	strome
stopień wyższy bardziej stromy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej stromy bardziej stroma bardziej strome bardziej stromi bardziej strome dopełniacz bardziej stromego bardziej stromej bardziej stromego bardziej stromych celownik bardziej stromemu bardziej stromej bardziej stromemu bardziej stromym biernik bardziej stromego bardziej stromy bardziej stromą bardziej strome bardziej stromych bardziej strome narzędnik bardziej stromym bardziej stromą bardziej stromym bardziej stromymi miejscownik bardziej stromym bardziej stromej bardziej stromym bardziej stromych wołacz bardziej stromy bardziej stroma bardziej strome bardziej stromi bardziej strome
stopień najwyższy najbardziej stromy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej stromy najbardziej stroma najbardziej strome najbardziej stromi najbardziej strome dopełniacz najbardziej stromego najbardziej stromej najbardziej stromego najbardziej stromych celownik najbardziej stromemu najbardziej stromej najbardziej stromemu najbardziej stromym biernik najbardziej stromego najbardziej stromy najbardziej stromą najbardziej strome najbardziej stromych najbardziej strome narzędnik najbardziej stromym najbardziej stromą najbardziej stromym najbardziej stromymi miejscownik najbardziej stromym najbardziej stromej najbardziej stromym najbardziej stromych wołacz najbardziej stromy najbardziej stroma najbardziej strome najbardziej stromi najbardziej strome

przykłady:

(1.1) Końcowe podejście na szczyt Giewontu jest bardzo strome.

kolokacje:

(1.1) stromy dach / podjazd / stok • stroma ścieżka / ulica • strome podejście / zbocze • strome schody

synonimy:

(1.1) spadzisty

antonimy:

(1.1) łagodny

wyrazy pokrewne:

rzecz. stromizna ż, stromość ż

przysł. stromo

tłumaczenia:(edytuj)

• angielski: (1.1) steep
• esperanto: (1.1) kruta
• łaciński: (1.1) asper
• rosyjski: (1.1) крутой
• szwedzki: (1.1) brant

---

UWAGA!

Słowem крутой zajmę się w oddzielnym wpisie, przy okazji powrotu do krzywego i krętego Kruka / KRo’Ka… i Kroku / KRoKo’, itp.

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/stromy

stromy

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈstromɪ]

Noun

stromy

1. nominative/accusative/vocative/instrumental plural of strom

---

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *stromъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɔ.mɨ/

Adjective

stromy (comparative bardziej stromy, superlative najbardziej stromy, adverb stromo)

1. steep

Declension

declension of stromy

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	stromy		strome	stroma	stromi	strome
genitive	stromego			stromej	stromych
dative	stromemu				stromym
accusative	stromego	stromy	strome	stromą	stromych	strome
instrumental	stromym				stromymi
locative				stromej	stromych

Derived terms

• (adjectives) stromodachowy, stromościenny, stromotorowy
• (nouns) stromizna, stromość

Further reading

• stromy in Polish dictionaries at PWN

---

Slovak

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɔmi/

Noun

stromy

1. nominative plural of strom
2. accusative plural of strom

…..

Strom / Z/S+TRo+M

https://pl.wiktionary.org/wiki/strom

strom (język polski)

strom (1.1)

wymowa:

^{[uwaga 1]} IPA: [strɔ̃m], AS: [strõm], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. stromizna, stromy stok^[1]

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strom	stromy
dopełniacz	stromu	stromów
celownik	stromowi	stromom
biernik	strom	stromy
narzędnik	stromem	stromami
miejscownik	stromie	stromach
wołacz	stromie	stromy

wyrazy pokrewne:

przysł. stromo

uwagi:

1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego

tłumaczenia:(edytuj)

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: stromizna

źródła:

1. ↑  Hasło strom w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

---

strom (język czeski)

strom (1.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. drzewo

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strom	stromy
dopełniacz	stromu	stromů
celownik	stromu	stromům
biernik	strom	stromy
wołacz	strome	stromy
miejscownik	stromu	stromech
narzędnik	stromem	stromy

przykłady:

(1.1) Stromy žijí několikanásobně déle než člověk. → Drzewa żyją kilkakrotnie dłużej niż ludzie. (z Internetu)

hiperonimy:

(1.1) rostlina

hiponimy:

(1.1) akácie, baobab, borovice, broskev, bříza, buk, cedr, cypřiš, dub, habr, hrušeň, chlebovník, jabloň, jasan, javor, jedle, jírovec, jíva, kakaovník, kaštanovník, kaučukovník, kokosovník, lípa, olše, osika, palma, platan, sekvoje, slíva, slivoň, smrk, topol, třešeň, višeň, vrba

wyrazy pokrewne:

rzecz. stromek m

związki frazeologiczne:

jablko nepadá daleko od stromu

---

strom (język słowacki)

strom (1.1)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) drzewo

wyrazy pokrewne:

przym. stromový

związki frazeologiczne:

jablko nepadá ďaleko od stromu

---

UWAGA!

Ciekawe jak i skąd w j. czeskim i słowackim słowo Strom / Z/S+TRo+M przeszło w pojęcie Drzewo…

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/strom#Slovak

strom

Czech

Etymology

Originally “what towers above” (see also strmý, strměti); from Proto-Slavic *stromъ, from *strьmъ, probably from  Proto-Indo-European *ter-, *ster- (“hard”).^[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /strom/

Noun

strom m inan

1. tree

Declension

	singular	plural
nominative	strom	stromy
genitive	stromu	stromů
dative	stromu	stromům
accusative	strom	stromy
vocative	strome	stromy
locative	stromu, stromě	stromech
instrumental	stromem	stromy

Derived terms

• jablko nepadá daleko od stromu

References

1. ^ „strom” in Jiří Rejzek, Český etymologický slovník, electronic version, Leda, 2007

Further reading

• strom in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• strom in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

---

Middle English

Noun

strom

1. Alternative form of storm

---

Old Saxon

Etymology

From Proto-Germanic *straumaz, from Proto-Indo-European *srew– (“to flow”).

Noun

strōm m

1. stream
2. river, song

Declension

Declension of strōm (masculine a-stem)

	singular	plural
nominative	strōm	strōmos
accusative	strōm	strōmos
genitive	strōmes	strōmō
dative	strōme	strōmum
instrumental	—	—

Descendants

• Middle Low German: strōm
  • Low German: Stroom

---

Slovak

Etymology

Originally “what towers above” (see also strmý; from Proto-Slavic *stromъ, from *strьmъ, probably from Proto-Indo-European *ter-, *ster- (“hard”).^[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /strɔm/

Noun

strom m (genitive singular stromu, nominative plural stromy, genitive plural stromov, declension pattern of dub)

1. tree

Declension

	singular	plural
nominative	strom	stromy
genitive	stromu	stromov
dative	stromu	stromom
accusative	strom	stromy
locative	strome	stromoch
instrumental	stromom	stromami

Derived terms

• stromový
• stromček
• stromčekový
• stromisko

References

1. ^ „strom” in Jiří Rejzek, Český etymologický slovník, electronic version, Leda, 2007

Further reading

• strom in Slovak dictionaries at korpus.sk

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/strm%C3%BD

strmý (język czeski)

wymowa:

​^?/i IPA: [ˈstɾ.miː]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stromy

---

strmý (język słowacki)

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stromy, urwisty

(1.2) energiczny, gwałtowny

kolokacje:

(1.1) strmý svah / chodník • strmé schody

(1.2) strmý krok / pohyb

synonimy:

(1.1) príkry

wyrazy pokrewne:

rzecz. strmosť ż, strmina ż

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/strm%C3%BD#Czech

strmý

Czech

Etymology

From Proto-Slavic *strьmъ.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈstr̩miː]

Adjective

strmý

1. steep

Declension

singular
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter
nominative	strmý		strmá	strmé
genitive	strmého		strmé	strmého
dative	strmému		strmé	strmému
accusative	strmého	strmý	strmou	strmé
vocative	strmý		strmá	strmé
locative	strmém		strmé	strmém
instrumental	strmým		strmou	strmým
plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter
nominative	strmí	strmé		strmá
genitive	strmých
dative	strmým
accusative	strmé			strmá
vocative	strmí	strmé		strmá
locative	strmých
instrumental	strmými

Synonyms

• prudký m
• příkrý m

Related terms

• strom

Further reading

• strmý in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• strmý in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

---

Slovak

Etymology

From Proto-Slavic *strьmъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstr̩miː/
• Homophone: strmí

Adjective

strmý (comparative strmší, superlative najstrmší)

1. steep

Declension

Declension of strmý

singular
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter
nominative	strmý		strmá	strmé
genitive	strmého		strmej	strmého
dative	strmému		strmej	strmému
accusative	strmého	strmý	strmú	strmé
locative	strmom		strmej	strmom
instrumental	strmým		strmou	strmým
plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter
nominative	strmí	strmé
genitive	strmých
dative	strmým
accusative	strmých	strmé
locative	strmých
instrumental	strmými

Derived terms

• strmo
• strmosť

Further reading

• strmý in Slovak dictionaries at korpus.sk

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/str%D1%8Cm%D1%8A&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/strьmъ.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/strom%D1%8A&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/stromъ.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/ster-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/ster-.

---

UWAGA!

To tzw. PIE oczywiście nie ma nic, ale to nic wspólnego z Pra-Słowiańskim słowem Sterczeć / Z/S+TeR+C”e+C’, itp…

---

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/ster-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/ster-.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/ter-

Reconstruction:Proto-Indo-European/ter-

Proto-Indo-European

Root

*ter-

1. tender, weak
2. young creature

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *ter-

• Unsorted formations:
  • Albanian: trim
  • Armenian:
    • Old Armenian: թոռն (tʿoṙn)
    • Middle Armenian: թարմ (tʿarm)
  • Balto-Slavic: *tarnas
    • Lithuanian: tar̃nas (“servant”)
  • Hellenic:
    • Ancient Greek: τέρυ (téru, “weak, small”), τέρην (térēn, “smooth, gentle”), τεράμων (terámōn, “becoming soft by boiling”)
  • Indo-Iranian: *tárunas
    • Indo-Aryan: *tárunas
      • Sanskrit: तरुण (táruṇa, “young”), तर्ण (tárṇa, “calf”), तर्णक (tárṇaka, “any young animal”)
        • Romani: tarno (“young”)
    • Iranian: *tárunah
      • Avestan: 𐬙𐬀𐬎‎ (tauruna, “the young of humans and animals”)
      • Middle Persian: (tarōk, “young”), (tōrūk, “young dog”)
      • Ossetian:
        • Digor: тӕрин (tærin), тӕрна (tærna)
        • Iron: тыры́н (tyrýn), тыр (tyr)
      • Persian: تر‎ (tar, “wet”), توله‎ (tôla, “whelp”), ترانه‎ (tarâna, “a handsome youth”)
      • Sogdian: (trn /tarun/, “tame, gentle”)
  • Italic:
    • Latin: (possibly) tardus
    • Latin: (possibly) tener
    • Latin: (possibly) termes
    • Sabine: terenum (“soft”)

References

• Pokorny, Julius (1959), “²ter-, teru-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume III, Bern, München: Francke Verlag, page 1070 of 1070, 1071
• Ačaṙean, Hračʿeay (1973), “թարմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume II, 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page թոռն of 161, 198
• Abajev, V. I. (1979), “²tæryn, tyryn | tærna”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ osetinskovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Ossetian Language] (in Russian), volume III, Moscow, Leningrad: USSR Academy of Sciences, page 280

---

UWAGA!

Robercie, jak to jest możliwe, żeby Balto-Slavic: *tarnas dał Sanskrit: तरुण (táruṇa, “young”), तर्ण (tárṇa, “calf”),  तर्णक (tárṇaka, “any young animal”), czy Avestan: 𐬙𐬀𐬎‎ (tauruna, “the young of humans and animals”)?

Gdzie, jak i kiedy postacie indo-irańskie straciły to rzekomo pierwotne bałtyckie S, hm?

---

…..

Przy okazji to wygląda mi na to, że to tzw. PIE *ter-, ma związek z tzw. PIE *terh₁–,..o czym pisałem przy okazji omawiania źródłosłowów dla słów jak Tragedia, czy Tryk, patrz:

https://skrbh.wordpress.com/2018/11/14/148-pra-slowianskie-zrodloslowy-dla-tzw-starogreckiego-slowa-tragedia-tragedia/

Muszę poprawić tamten wpis…

Przykładowe Pra-Słowiańskie słowa powiązane znaczeniowo z pojęciem „trzeć, strzyc, ostry” i rdzeniem Z/S+TR:

Ostrugać / o+Z/S+TRo’+Ga+C’, Ostrzyć / o+Z/S+TR”y+C, Ostrze / o+Z/S+TR”e, Ostry / o+Z/S+TRy, Ostrzyc / o+Z/S+TR”yC, Strzyc / Z/S+TR”y+C, Ostrzec / o+Z/S+TR”e+C, Strzec / Z/S+TR”e+C, Ostrzegać / o+Z/S+TR”e+Ga+C’, ale także i Oset / o+SeT, Ocet / o+CeT, itp.

Zatrzymać / Za+TR”y+Ma+C’, Strzelać / Z/S+TR”e+La+C’, Stroszyć / Z/S+TRo+S”y+C’, Straszyć / Z/S+TRa+S”y+C’, itp.

…..

A co do słowa Stromy / Z/S+TRo+My, no to w innych językach jest tak:

https://books.google.co.uk/books?id=RKUwBwAAQBAJ&pg=PA360&lpg=PA360&dq=j%C3%A4rsk+etymology&source=bl&ots=yAXHFWkI6J&sig=ACfU3U0TKLXRiO5OCrINYQbQKrAkf2HO-g&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwjm29Kcze3pAhXtQhUIHeVHCCYQ6AEwAXoECAoQAQ#v=onepage&q=j%C3%A4rsk%20etymology&f=false

https://en.wiktionary.org/wiki/jyrkk%C3%A4

https://en.wiktionary.org/wiki/meredek

https://en.wiktionary.org/wiki/sliabh

https://en.wiktionary.org/wiki/arduus#Latin

https://en.wiktionary.org/wiki/ciets

https://en.wiktionary.org/wiki/cie%C5%A1s#Latvian

https://en.wiktionary.org/wiki/kietas#Lithuanian

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/%C4%8Dit%D1%8A

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/%C4%8Ditav%D1%8A

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/c%C4%9Bl%D1%8A

https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%BA%D1%A3%D0%BB%D0%B5#Old_Novgorodian

… czyli nie ma żadnych szans, żeby to słowo pochodziło z rzekomo wcześniejszej postaci Proto-Balto-Slavic!!!

A skoro nie pochodzi z tego języka, rzekomo pierwotniejszego od języka Pra-Słowiańskiego… no to chyba wiadomo co, co nie? 🙂

…..

A przy okazji… Gdzie podziała się rzekoma Proto-Balto-Slavic Góra / Go’Ra, hm?

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/gar%C4%81%CC%81%CB%80

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/g%CA%B7erH-

… no bo nie z bałtyckiego, patrz:

https://en.wiktionary.org/wiki/kalns

https://en.wiktionary.org/wiki/kalnas#Lithuanian

Skała / Z/S+KaL”a, Czoło / C”oL”o…

Wrócę do tego zagadnienia,.. bądź Robercie pewny…