Arjuna uses the Agneyastra against Angaraparna
…..
Ten wpis jest min. rozwinięciem wpisu 254. Zestawiłem w nim słowa z języków innych niż słowiański, nawiązujące do rdzenia Z/S+TR i znaczenia „coś jakby strzała”… W części kolejnej zestawię ze sobą jeszcze inne słowa z różnych języków tzw. indo-europejskich, które odwołują się do tego samego pojęcia, ale nie wywodzą się już z tego samego rdzenia…
Postaram się napisać ten tekst ostro i prosto. Chcę żeby był on zrozumiały dla wszystkich, którzy normalnie rozumieją tylko przeciw-słowiańską gówno prowdę, najlepiej taką napisaną w języku nazistów, podlaną sosem z pustynnych rzygowin i podsuniętą im na srebrnej tacy pod nos, tak jak pomyje w korycie podaje się pod ryje świniom w chlewie…
Żartowałem. Nic z tego nie będzie, ponieważ nie znam języka zrozumiałego dla istot, które jak knury, czy kury potrafią jedynie ryć i dziobać sfałszowane kroniki i srać tym co wyryją i wydziobią gdzie im wypadnie,.. także w swoje gniazdo.
Tyle tytułem wstępu. A teraz zamiast przetrawionej i przeżutej ofitzjalnej papki dla fielko-germańskich bezzębnych papug, coś niecoś dla myślących, czyli niewygodne pytanie za 100 punktów:
Agneyastra, a wcześniej coś jak Ogneyostro,.. czy to Ogniowa Ostrość?
Niewiernym i wątpiącym przypominam o działającym tzw. prawie Brugmanna, gdzie dźwięk tzw. PIE, zapisywany jako e/o, w j. indo-irańskich (choć jak ja twierdzę nie tylko w nich, bo i min. w j. bałtyckich), przeszedł w dźwięk zapisywany jako a.
Przypominam też i o Vadavagni, czyli Wodzie W Ogniu, patrz:
Przy okazji przypominam i o oboczności Pra-Słowiańskich rdzeni i o kuper allo-allo pomysłach Sławomira Ambroziaka, patrz rzekome pierwszeństwo tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’… Ponieważ to samo wyłazi na cel, no to dla wprawy poszyję sobie też i do tego…
Świst i stuk all-allo,.. świst i stuk… 🙂
…..
https://en.wikipedia.org/wiki/Astra_(weapon)
Astra (weapon)
In Hinduism, an astra (Sanskrit: अस्त्र) was a supernatural weapon, presided over by a specific deity and imbued with spiritual and occult powers that caused its effect or impact. Later the word came to denote any weapon which was used by releasing it from one’s hand (e.g. an arrow, compared to keeping it one’s hand e.g. a sword [shastra]). In Ramayana and Mahabharata, Arjuna had more astras than any other warrior. It is said that Arjuna possessed almost all astras except Narayanastra.[1][2]
(…)
Agneyastra | Agni, God of Fire | The weapon discharged would emit flames inextinguishable through normal means. Arjuna used it against Angaraparna, the Gandharva. |
(…)
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%E0%A4%85%E0%A4%B8%E0%A5%8D%E0%A4%A4%E0%A5%8D%E0%A4%B0
अस्त्र
Hindi
Etymology
Borrowed from Sanskrit अस्त्र (astra).
Noun
अस्त्र • (astr) m (Urdu spelling استر)
- missile, weapon, any instrument capable of causing destruction when thrown or launched away from the user
See also
- शस्त्र (śastra)
References
- Bahri, Hardev (1989), “अस्त्र”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa [Learners’ Hindi-English Dictionary], Delhi: Rajpal & Sons
Sanskrit
Noun
अस्त्र • (astra) n
- (√2. अस्), a missile weapon, bolt, arrow.
- a weapon in general.
- a sword.
- a bow.
- Name of a मन्त्र (pronounced, for instance, before reading a book or while kindling a fire, etc.).
- Name of the mystical syllable फत् RāmatUp. (compare Gk. ἄστρον and ἀστήρ) ‘that which throws out or emits rays of light’
Descendants
Further reading
- Monier William’s Sanskrit-English Dictionary, 2nd Ed. 1899.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%E0%A4%B6%E0%A4%B8%E0%A5%8D%E0%A4%A4%E0%A5%8D%E0%A4%B0#Hindi
शस्त्र
Hindi
Etymology
Borrowed from Sanskrit शस्त्र (śastra).
Pronunciation
Noun
शस्त्र • (śastra) m (Urdu spelling شستر)
- weapon, sword, dagger; any handheld instrument used for cutting, wounding, or self-defense
- Synonym: हथियार (hathiyār)
See also
- अस्त्र (astra)
References
- McGregor, Ronald Stuart (1993), “शस्त्र”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press
Sanskrit
Pronunciation
Etymology 1
Noun
शस्त्र • (śastrá) n
- invocation, praise (applied to any hymn recited either audibly or inaudibly, as opposed to स्तोम (stoma), which is sung, but especially the verses recited by the hotṛ and his assistant as an accompaniment to the grahas at the soma libation)
- reciting, recitation
Declension
Neuter a-stem declension of शस्त्र | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | शस्त्रम् (śastram) | शस्त्रे (śastre) | शस्त्राणि (śastrāṇi) |
Vocative | शस्त्र (śastra) | शस्त्रे (śastre) | शस्त्राणि (śastrāṇi) |
Accusative | शस्त्रम् (śastram) | शस्त्रे (śastre) | शस्त्राणि (śastrāṇi) |
Instrumental | शस्त्रेण (śastreṇa) | शस्त्राभ्याम् (śastrābhyām) | शस्त्रैः (śastraiḥ) |
Dative | शस्त्राय (śastrāya) | शस्त्राभ्याम् (śastrābhyām) | शस्त्रेभ्यः (śastrebhyaḥ) |
Ablative | शस्त्रात् (śastrāt) | शस्त्राभ्याम् (śastrābhyām) | शस्त्रेभ्यः (śastrebhyaḥ) |
Genitive | शस्त्रस्य (śastrasya) | शस्त्रयोः (śastrayoḥ) | शस्त्राणाम् (śastrāṇām) |
Locative | शस्त्रे (śastre) | शस्त्रयोः (śastrayoḥ) | शस्त्रेषु (śastreṣu) |
Etymology 2
From Proto-Indo-Iranian *ćastrám, from Proto-Indo-European *ḱos–tróm ~ *ḱos–dʰróm. Compare Latin castrō (“I prune”), Albanian thadër (“adze”).[1]
Noun
शस्त्र • (śastrá) m
Declension
Masculine a-stem declension of शस्त्र | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | शस्त्रः (śastraḥ) | शस्त्रौ (śastrau) | शस्त्राः (śastrāḥ) |
Vocative | शस्त्र (śastra) | शस्त्रौ (śastrau) | शस्त्राः (śastrāḥ) |
Accusative | शस्त्रम् (śastram) | शस्त्रौ (śastrau) | शस्त्रान् (śastrān) |
Instrumental | शस्त्रेण (śastreṇa) | शस्त्राभ्याम् (śastrābhyām) | शस्त्रैः (śastraiḥ) |
Dative | शस्त्राय (śastrāya) | शस्त्राभ्याम् (śastrābhyām) | शस्त्रेभ्यः (śastrebhyaḥ) |
Ablative | शस्त्रात् (śastrāt) | शस्त्राभ्याम् (śastrābhyām) | शस्त्रेभ्यः (śastrebhyaḥ) |
Genitive | शस्त्रस्य (śastrasya) | शस्त्रयोः (śastrayoḥ) | शस्त्राणाम् (śastrāṇām) |
Locative | शस्त्रे (śastre) | शस्त्रयोः (śastrayoḥ) | शस्त्रेषु (śastreṣu) |
Noun
शस्त्र • (śastrá) n
- an instrument for cutting or wounding, knife, sword, dagger, any weapon (even applied to an arrow Bhat2t2. ; weapons are said to be of four kinds, पाणिमुक्त (pāṇi-mukta), यन्त्रमुक्त (yantra-mukta), मुक्तामुक्त (muktā*mukta), and अमुक्त (amukta))
- any instrument or tool
- iron, steel
Declension
Neuter a-stem declension of शस्त्र | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | शस्त्रम् (śastram) | शस्त्रे (śastre) | शस्त्राणि (śastrāṇi) |
Vocative | शस्त्र (śastra) | शस्त्रे (śastre) | शस्त्राणि (śastrāṇi) |
Accusative | शस्त्रम् (śastram) | शस्त्रे (śastre) | शस्त्राणि (śastrāṇi) |
Instrumental | शस्त्रेण (śastreṇa) | शस्त्राभ्याम् (śastrābhyām) | शस्त्रैः (śastraiḥ) |
Dative | शस्त्राय (śastrāya) | शस्त्राभ्याम् (śastrābhyām) | शस्त्रेभ्यः (śastrebhyaḥ) |
Ablative | शस्त्रात् (śastrāt) | शस्त्राभ्याम् (śastrābhyām) | शस्त्रेभ्यः (śastrebhyaḥ) |
Genitive | शस्त्रस्य (śastrasya) | शस्त्रयोः (śastrayoḥ) | शस्त्राणाम् (śastrāṇām) |
Locative | शस्त्रे (śastre) | शस्त्रयोः (śastrayoḥ) | शस्त्रेषु (śastreṣu) |
References
- Monier Williams (1899), “शस्त्र”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1044.
- ^ Mallory, J. P.; Adams, D. Q. (2006) The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World (Oxford Linguistics), New York: Oxford University Press, →ISBN, page 245
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%C4%81st%C3%A4r#Tocharian_B
āstär
Tocharian B
Etymology
Borrowed from Sanskrit अस्त्र (astra, “projectile, arrow”).
Noun
āstär ?
Further reading
- Adams, Douglas Q. (2013), “āstär”, in A Dictionary of Tocharian B: Revised and Greatly Enlarged (Leiden Studies in Indo-European; 10), Amsterdam, New York: Rodopi, →ISBN, page 64
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-Iranian/ćastrám.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/ḱes-.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Italic/kastrom.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/ḱostróm.
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/castro
castro (język łaciński)
- znaczenia:
czasownik
- odmiana:
- (1.1) castrō, castrāre, castrāvī, castrātum (koniugacja I)
- źródła:
- ↑ Hasło castro w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, s. 95, Poznań – Warszawa – Lublin, Księgarnia św. Wojciecha, 1958.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/castro#Latin
castro
Latin
Etymology
Denominative in -ō perhaps from a lost instrumental noun, Proto-Italic *kastrom (“knife”), from Proto-Indo-European *ḱos–tróm (“cutting tool, knife”), from Proto-Indo-European *ḱes– (“to cut up, to slaughter”); compare Sanskrit शस्त्र (śastra, “sword, dagger”). See also castrum, careō.
Pronunciation
Verb
castrō (present infinitive castrāre, perfect active castrāvī, supine castrātum); first conjugation
Conjugation
(…)
Derived terms
Related terms
- castrum (?)
Descendants
References
- castro in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- castro in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- castro in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- castro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume II, Bern, München: Francke Verlag, page 586
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/castrum#Latin
castrum
Latin
Etymology
From Proto-Indo-European *ḱes– (“to cut, cut off, separate”) (Watkins, 1969). An older etymology (1899) derived castrum from Latin casa, and proposed an ultimate etymon from a Sanskrit root (sic) *skad–, „to cover”. See also castrō, careō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈkas.trum/, [ˈkas.t̪rʊ̃ˑ]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkas.trum/, [ˈkas.t̪rum]
Noun
castrum n (genitive castrī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | castrum | castra |
Genitive | castrī | castrōrum |
Dative | castrō | castrīs |
Accusative | castrum | castra |
Ablative | castrō | castrīs |
Vocative | castrum | castra |
Derived terms
Descendants
- Albanian: -kastër
- Aramaic: קַצְרָא (qaṣrā) / ܩܰܨܪܳܐ (qaṣrā)
- Berber: aɣasru, ɣasru
- → Old English: ceaster
- → Byzantine Greek: κάστρον (kástron)
- → Hebrew: קְצָרָה (qəṣārā)
- Old Portuguese: castro, Castro
- Old Spanish: castro
- → Romanian: castru
References
- castrum in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- castrum in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- castrum in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- castrum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.6 phrases
- castrum in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper’s Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume II, Bern, München: Francke Verlag, page 586
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/careo#Latin
careo
Latin
Etymology
From Proto-Italic *kazēō, possibly from Proto-Indo-European *ḱes– (“to cut”).
Pronunciation
Verb
careō (present infinitive carēre, perfect active caruī, supine caritum); second conjugation
- I lack, am without.
-
Sī versūs hōrum duōrum poētārum neglegētis, magnā parte litterārum carēbitis.
- If you neglect the verses of these two poets, you will miss a great part of literature.
-
Imperator militibus proeliō caruit.
- The general was without soldiers for the battle.
-
- I am separated from.
- I am deprived of.
Usage notes
- Always used with the ablative of separation.
Conjugation
Conjugation of careō (second conjugation) |
---|
Derived terms
Related terms
Descendants
- English: caret (Borrowed)
- French: carence (Borrowed)
- Italian: carente
- Ido: karear (Borrowed)
- Portuguese: carecer
- Spanish: carecer
References
- careo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- careo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- careo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.10 phrases
- Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume II, Bern, München: Francke Verlag, page 586
….
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/ḱes-.
UWAGA!
Dla porównania jakoś ciągle jednocześnie oboczne i dźwięczne i bezdźwięczne Pra-Słowiańskie rdzenie, patrz:
Kos / KoS, Kęs / Ke”S, Kąsać / Ka”Sa+C’, Kosa / KoSa, Kosić / KoSi+C’, Kostucha / KoS+To’+(c)Ha, Kość / KoS’+C’, Kostropaty / KoS+TRo+Pa+Ty, itp.
Ciąć / Cia”C’, Cios / CioS, Ciosać / CioSa+C’, Czesać / C”eSa+C’, itp.
Siec / SieC, Sieczka / SieC”+Ka, Siekać / SieKa+C’, Siekacz / SieKa+C”, Siekiera / SieKie+Ra, itp.
No i co tam allo-allo słychać z tym rzekomym tzw. miękkim k i jego rzekomymi przekształceniami, hm? 🙂
Inne Pra-Słowiańskie słowa do porównania względem powyższych postaci z j. indo-irańskich i italo-celtyckich:
Strom / Z/S+TRo+M, Stromo / Z/S+TRo+Mo, itp.
Chata / (c)HaTa, Kąt / Ka”T, Kącina / Ka”C+iNa, itp.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BC%84%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD
ἄστρον
Ancient Greek
Etymology
From ἀστήρ (astḗr, “star”).
Pronunciation
Noun
ᾰ̓́στρον • (ástron) n (genitive ᾰ̓́στρου); second declension
- A celestial body:
Inflection
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ᾰ̓́στρον tò ástron |
τὼ ᾰ̓́στρω tṑ ástrō |
τᾰ̀ ᾰ̓́στρᾰ tà ástra |
||||||||||
Genitive | τοῦ ᾰ̓́στρου toû ástrou |
τοῖν ᾰ̓́στροιν toîn ástroin |
τῶν ᾰ̓́στρων tôn ástrōn |
||||||||||
Dative | τῷ ᾰ̓́στρῳ tôi ástrōi |
ᾰ̓́στροιν ástroin |
τοῖς ᾰ̓́στροις toîs ástrois |
||||||||||
Accusative | τὸ ᾰ̓́στρον tò ástron |
ᾰ̓́στρω ástrō |
τᾰ̀ ᾰ̓́στρᾰ tà ástra |
||||||||||
Vocative | ᾰ̓́στρον ástron |
ᾰ̓́στρω ástrō |
ᾰ̓́στρᾰ ástra |
||||||||||
Notes: |
|
Synonyms
- ἀστήρ (astḗr)
Derived terms
- ἀστρολάβος (astrolábos)
- ἀστρολογία (astrología)
- ἀστρονομία (astronomía)
Descendants
Further reading
- ἄστρον in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἄστρον in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἄστρον in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- ἄστρον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- ἄστρον in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- ἄστρον in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2020)
- ἄστρον in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G798 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BC%80%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81
ἀστήρ
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Hellenic *astḗr, from Proto-Indo-European *h₂stḗr. Cognates include Latin stēlla, Gothic 𐍃𐍄𐌰𐌹𐍂𐌽𐍉 (stairnō), English star, Dutch ster, German Stern, Danish stjerne, Swedish stjärna, Icelandic stjarna, Old Armenian աստղ (astł), Persian ستاره (setāre) and Sanskrit तारा (tārā).
Pronunciation
Noun
ᾰ̓στήρ • (astḗr) m (genitive ᾰ̓στέρος); third declension
- a celestial body (star, planet, and other lights in the sky such as meteors).
- illustrious person
- starfish
- a type of songbird
Declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ᾰ̓στήρ ho astḗr |
τὼ ᾰ̓στέρε tṑ astére |
οἱ ᾰ̓στέρες hoi astéres |
||||||||||
Genitive | τοῦ ᾰ̓στέρος toû astéros |
τοῖν ᾰ̓στέροιν toîn astéroin |
τῶν ᾰ̓στέρων tôn astérōn |
||||||||||
Dative | τῷ ᾰ̓στέρῐ tôi astéri |
ᾰ̓στέροιν astéroin |
τοῖς ᾰ̓́στρᾰσῐ / ᾰ̓στρᾰ́σῐ toîs ástrasi / astrási |
||||||||||
Accusative | τὸν ᾰ̓στέρᾰ tòn astéra |
ᾰ̓στέρε astére |
τοὺς ᾰ̓στέρᾰς toùs astéras |
||||||||||
Vocative | ᾰ̓στήρ astḗr |
ᾰ̓στέρε astére |
ᾰ̓στέρες astéres |
||||||||||
Notes: |
|
Synonyms
- ᾰ̓́στρον (ástron)
Derived terms
Descendants
Further reading
- ἀστήρ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀστήρ in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἀστήρ in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- ἀστήρ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- ἀστήρ in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- ἀστήρ in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2020)
- ἀστήρ in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G792 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B9#Greek
αστέρι
Greek
Etymology
From Mediaeval Byzantine Greek ἀστέριν (astérin), from Hellenistic Koine Greek ἀστέριον (astérion), diminutive of the ancient ἀστήρ (astḗr), from Proto-Indo-European *h₂stḗr.
Pronunciation
Noun
αστέρι • (astéri) n (plural αστέρια)
- (astronomy) star
- (geometrical shape, informal) star (a flat figure with projecting points)
-
πεντάκτινο αστέρι – εξάκτινο αστέρι ― pentáktino astéri – exáktino astéri ― five-pointed star – six-pointed star
- formal variant is used for geometrical terms for star polygons: αστέρας (astéras)
-
- (film) star
-
τ’ αστέρια του Χόλιγουντ ― t’ astéria tou Chóligount ― Hollywood stars
-
- a brilliant person
-
αυτό το παιδί είναι αστέρι στα μαθηματικά ― aftó to paidí eínai astéri sta mathimatiká ― this child is a star at maths
-
- star (quality scoring symbol, especially for hotels)
Declension
Synonyms
- (astronomy, geometry): άστρο n (ástro)
- (astronomy, film, quality): αστέρας m (astéras)
- (film, quality): σταρ n (star)
Related terms
Descendants
- → Romanian: astru
Further reading
Αστέρας on the Greek Wikipedia.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%E0%A4%A4%E0%A4%BE%E0%A4%B0%E0%A4%BE#Sanskrit
तारा
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Iranian *Hstar- (compare Avestan 𐬯𐬙𐬀 (stārō), Persian ستاره (setâre)), from Proto-Indo-European *h₂stḗr. Other cognates include Latin stella, Ancient Greek ἀστήρ (astḗr) and Old English steorra (English star).
Noun
तारा • (tārā) f
- a fixed star, asterism
- the pupil of the eye (chiefly at the end of a compound)
- a kind of meteor
- (Samkhya philosophy) one of the 8 siddhis
- (music) name of a raga of six notes
- a kind of perfume
- a form of दाक्षायणी (dākṣāyaṇī) (worshipped on the mountain Kiṣkindha; protectress of the Gṛtsa-madas)
- name of a Buddhist goddess
- name of Brihaspati‚s wife (carried off by soma)
- name of the wife of Buddha Amoghasiddha
- of a shakti
- name of a yogini
- name of a female monkey
Declension
Feminine ā-stem declension of तारा | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | तारा (tārā) | ||
Gen. sg. | तारायाः (tārāyāḥ) |
Descendants
References
- Monier Williams (1899), “तारा”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0443.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%87#Persian
ستاره
Persian
Alternative forms
Etymology
From Middle Persian (stʾlk’ /stārag/), (stl /star/), from Old Persian 𐎠𐎿𐎫 (star-), from Proto-Iranian *Hstā́, from Proto-Indo-Iranian *Hstā́, from Proto-Indo-European *h₂stḗr.
Pronunciation
- Rhymes: -e
- (Classical Persian): IPA(key): /sitɑːɾa/
- (Iranian Persian): IPA(key): /setɒːɾe/
Noun
Dari Persian | ستاره |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | ситора (sitora) |
ستاره • (setâre) (plural ستارگان (setâregân) or ستارهها (setâre-hâ))
ستاره • (setâre) (plural ستارهها (setâre-hâ))
Derived terms
- بیستاره (bi-setâre)
- ستارهشناس (setâre-šenâs)
- ستارهشناسی (setâre-šenâsi)
- ستارهای (setâre’i)
Proper noun
ستاره • (setâre)
- A female given name, Setareh, from Middle Persian.
See also
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Iranian/Hst%C4%81%CC%81
Reconstruction:Proto-Iranian/Hstā́
Proto-Iranian
Etymology
From Proto-Indo-Iranian *Hstā́.
Noun
*Hstā́
Derived terms
- *Hstā́rakaH[1]
- Kurdish:
- Mazanderani-Shahmirzadi:
- Mazanderani: اساره (essāre)
- Ormuri: [script needed] (starrak)
- Old Median: [Term?]
- Alviri-Vidari: ایستاره (istāre)
- Parthian:
- Manichaean: 𐫀𐫘𐫤 (ʾstʾrg /astārag/)
- Pashto: ستوری (stóray)
- Middle Persian:
- Book Pahlavi: (stʾlk’)
- Manichaean: (ʿstʾrg)
- Scythian: [Term?]
- Sogdo-Bactrian:
- Khwarezmian: ((ʾ)stʾry̆k /(ə)stāreg/)
- Sogdic: [Term?]
- Sogdian: ((ʾ)stʾrʾk), ((ʾ)stʾry), (ʾstry /(ə)stāreg/)
- Yagnobi: (sⁱtṓra)
- Sanglechi-Ishkashimi: [Term?]
- Ishkashimi: (strůk)
- Sanglechi: (ustᵊrū̆k)
- Shughni-Yazghulami-Munji: *stǣ́rḱ
- Zaza-Gorani:
Descendants
- Avestan: 𐬯𐬙𐬀 (star), 𐬯𐬙𐬀 (stara)
- Baluchi: استار (istār)
- Kurdish:
- Northern Kurdish: stêr
- Book Pahlavi: (stl /stār/)
References
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-Iranian/Hst%C4%81%CC%81
Reconstruction:Proto-Indo-Iranian/Hstā́
Proto-Indo-Iranian
Etymology
From earlier *Hstā́r, from Proto-Indo-European *h₂stḗr (“star”).
Noun
*Hstā́ m
Descendants
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/stella#Latin
stella
Latin
Etymolog
From Proto-Italic *stērolā, from Proto-Indo-European *h₂stḗr.
Pronunciation
Noun
stēlla f (genitive stēllae); first declension
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | stēlla | stēllae |
Genitive | stēllae | stēllārum |
Dative | stēllae | stēllīs |
Accusative | stēllam | stēllās |
Ablative | stēllā | stēllīs |
Vocative | stēlla | stēllae |
Derived terms
Related terms
Descendants
References
- stella in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- stella in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- stella in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- stella in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[2], London: Macmillan and Co.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Italic/st%C4%93rol%C4%81
Reconstruction:Proto-Italic/stērolā
Proto-Italic
Etymology
Diminutive of Proto-Indo-European *h₂stḗr.
Pronunciation
Noun
*stērolā f
Inflection
Declension of *stērolā (ā-stem) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | *stērolā | *stērolās |
vocative | *stērola | *stērolās |
accusative | *stērolām, -am | *stērolans |
genitive | *stērolās | *stērolāzom |
dative | *stērolāi | *stērolais |
ablative | *stērolād | *stērolais |
locative | *stērolāi | *stērolais |
Descendants
- Latin: stēlla
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/star
star (język angielski)
- wymowa:
- enPR: stär, IPA: /stɑɹ/, SAMPA: /stAr/
- bryt. IPA: [stɑː(ɹ)], SAMPA: [stA:(r\)]
- wymowa brytyjska
- amer. IPA: [stɑɹ], SAMPA: [stAr\]
- wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) astr. gwiazda
- (1.2) gwiazda (osobistość)
- (1.3) gwiazda (odznaczenie)
- (1.4) gwiazdka (kształt)
czasownik
przymiotnik
- (3.1) gwiezdny
- (3.2) gwiazdorski
- przykłady:
- (1.1) Sagittarius contains many star clusters and nebulae. → Strzelec zawiera wiele gromad gwiazd i mgławic.
- (1.2) The film established her as a star. → Ten film ugruntował jej pozycję gwiazdy.
- (1.4) She saw a conical hat with stars and a magic wand → Zobaczyła stożkowatą czapkę w gwiazdki i czarodziejską różdżkę.
- kolokacje:
- (1.1) binary star • double star • neutron star • shooting star • superstar • starfish • seastar • stardom • costar
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stardom, costar
- przym. starring, starry, starly, starless
- czas. costar
- przysł. starly, starrily
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/star#English
star
English
Etymology
From Middle English sterre, from Old English steorra (“star”), from Proto-Germanic *sternô, *sternǭ (“star”), from Proto-Indo-European *h₂stḗr (“star”).
Cognate with Scots starn, ster, North Frisian steer, West Frisian stjer, Saterland Frisian Stiern, Dutch ster, Luxembourgish Stär, German Stern, Yiddish שטערן (shtern), Vilamovian śtaom, Swedish stjärna, Norwegian stjerne, Icelandic stjarna, Gothic𐍃𐍄𐌰𐌹𐍂𐌽𐍉 (stairnō), Spanish estrella, Portuguese estrela, Italian stella, Romanian stea, Occitan estela, Venetian stéła, Sicilianstidda, Sardinian isteddu, Mirandese streilha, Walloon sitoele, Romansch staila, Megleno-Romanian steau̯ă, Istriot stila, Istro-Romanian ste, Latin stēlla, Greek αστέρι (astéri), Ancient Greek ἀστήρ (astḗr), Old Armenian աստղ (astł), Persian ستاره (setâre), Tajik ситора (sitora), Pashto ستوری (storay), Mazanderani اساره (ëssâre), Northern Kurdish stêr, Central Kurdish ئەستێرە (estêre), Zazaki astare, Ossetian стъалы (st’aly), Hindi तारा (tārā), Urdu تارا (tārā), Punjabi ਤਾਰਾ (tārā), Gujarati તારો (tāro), Sanskrit तारा (tārā).
Pronunciation
Noun
star (plural stars)
- Any small luminous dot appearing in the cloudless portion of the night sky, especially with a fixed location relative to other such dots.
- (astronomy) A luminous celestial body, made up of plasma (particularly hydrogen and helium) and having a spherical shape. Depending on context the sun may or may not be included.
- (geometry) A concave polygon with regular, pointy protrusions and indentations, generally with five or six points.
- (acting) An actor in a leading role.
-
Many Hollywood stars attended the launch party.
-
- An exceptionally talented or famous person, often in a specific field; a celebrity.
-
His teacher tells us he is a star pupil.
-
- (printing) An asterisk (*).
- A symbol used to rate hotels, films, etc. with a higher number of stars denoting better quality.
- A simple dance, or part of a dance, where a group of four dancers each put their right or left hand in the middle and turn around in a circle. You call them right-hand stars or left-hand stars, depending on the hand which is in the middle.
- (astrology) A planet supposed to influence one’s destiny.
-
What’s in the stars for you today? Find out in our horoscope.
-
- A star-shaped ornament worn on the breast to indicate rank or honour.
- A composition of combustible matter used in the heading of rockets, in mines, etc., which, exploding in the air, presents a starlike appearance.
Synonyms
- (astronomy): * (abbreviation)
Hypernyms
- (astronomy): celestial body
Hyponyms
Derived terms
Descendants
Translations
Verb
star (third-person singular simple present stars, present participle starring, simple past and past participle starred)
- (intransitive) To appear as a featured performer or headliner, especially in an entertainment program.
- (transitive) To feature (a performer or a headliner), especially in a movie or an entertainment program.
- (transitive) To mark with a star or asterisk.
- (transitive) To set or adorn with stars, or bright, radiating bodies; to bespangle.
- (intransitive) To shine like a star.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/stern%C7%AD
Reconstruction:Proto-Germanic/sternǭ
Proto-Germanic
Alternative forms
- *sternô
Etymology
From Proto-Indo-European *h₂stḗr. According to Kroonen, the word became an n-stem in Germanic, Pre-Germanic *h₂stérōn, gen. *h₂sternés, which gave rise to two stems, *ster- and *sterr-, the latter through Kluge’s law. The forms showing *stern- have reintroduced the -n- from the cases where it had not been assimilated.[1]
Pronunciation
Noun
*sternǭ f
Inflection
Declension of *sternǭ (ōn-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *sternǭ | *sternōniz | |
vocative | *sternǭ | *sternōniz | |
accusative | *sternōnų | *sternōnunz | |
genitive | *sternōniz | *sternōnǫ̂ | |
dative | *sternōni | *sternōmaz | |
instrumental | *sternōnē | *sternōmiz |
Descendants
- West Germanic: [Term?]
- Old Norse: stjarna
- East Germanic
References
…..
Inne Pra-Słowiańskie słowa zbudowane na rdzeniu Z/S+TR:
Stara / Z/S+TaRa, Starta / Z/S+TaR+Ta, itp.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D1%82%D1%8A%D0%B0%D0%BB%D1%8B#Ossetian
стъалы
Ossetian
Etymology
From Proto-Iranian *Hstā́rakaH, a derivative of *Hstā́, from Proto-Indo-Iranian *Hstā́, from Proto-Indo-European *h₂stḗr.
Noun
стъалы • (st’aly)
UWAGA!
Czy ktoś zna jakieś rzekome od-irańskie zapożyczenie w j. słowiańskim, pochodzące np. z j. osetyjskiego od słowa стъалы? Może dr Makuch?
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/h%E2%82%82st%E1%B8%97r
Reconstruction:Proto-Indo-European/h₂stḗr
Proto-Indo-European
Etymology
From *h₂eh₁s– (“to burn”) + *-tḗr (agent noun), so that the result literally meant „glower, shiner”.
Noun
*h₂stḗr m[1]
Inflection
Athematic, hysterokinetic | |||
---|---|---|---|
singular | dual | plural | |
nominative | *h₂stḗr | *h₂stérh₁(e) | *h₂stéres |
vocative | *h₂stér | *h₂stérh₁(e) | *h₂stéres |
accusative | *h₂stérm̥ | *h₂stérh₁(e) | *h₂stérm̥s |
genitive | *h₂strés | *? | *h₂stróHom |
ablative | *h₂strés | *? | *h₂str̥mós |
dative | *h₂stréy | *? | *h₂str̥mós |
locative | *h₂stér, *h₂stéri | *? | *h₂str̥sú |
instrumental | *h₂stréh₁ | *? | *h₂str̥bʰí |
Descendants
- Anatolian: *Hstḗrs
- Armenian:
- Celtic: *sterā
- Germanic: *sternǭ, *sternô
- Hellenic: *astḗr
- Indo-Iranian: *Hstā́
- Italic: *stērolā
- Latin: stēlla
- Tocharian: *ścär-iye–
References
- ^ Ringe, Donald (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic (A Linguistic History of English; 1), Oxford: Oxford University Press, →ISBN
…..
Do porównania z tym Tocharian A: śren̄, współczesny słowiański odpowiednik:
https://pl.wiktionary.org/wiki/Indeks:Polski_-_Gwara_g%C3%B3ralska
śreń – warstwa lodu na śniegu
Inne przykłady Pra-Słowiańskich słów powiązanych ze znaczeniem „glower, shiner”…
Źrenica / Z’Re+Ni+Ca, Zajrzeć / Za+JR”e+C’, Zajarzyć / Za+JaR”y+C’, Jarzyć / JaR”y+C’, Jar / JaR, Jarzyny / JaR”y+Ny, itp.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/h%E2%82%82eHs-
Reconstruction:Proto-Indo-European/h₂eHs–
Proto-Indo-European
Alternative reconstructions
Root
*h₂eHs-[3]
Derived terms
- *h₂eHs-eh₁-(ye)- (stative)[1]
- *h₂s–tḗr (“star”)
- *h₂eHs-h₂- (“hearth, fireplace”)[1]
- Unsorted formations:
- enlarged with a dental
- Anatolian:
- Hittite: (hāt-i) / (hat-, “to dry up, become parched”)
- Armenian:
- Balto-Slavic:
- Celtic: *ātis (“furnace, oven”)
- Hellenic:
- Ancient Greek: ἄζω (ázō, “to dry”)
- Indo-Iranian:
- Iranian:
- Khotanese: (astaucä, “dry land”)
- → Old Armenian: աստուճ (astuč, “dry (of bread)”)
- Iranian:
- Italic: *asso- (“dried, roasted”)
- Latin: assus (“roasted, baked”)
- Anatolian:
- enlarged with a velar
References
- ↑ Jump up to:1.0 1.1 1.2 De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, pages 49, 53, 58f
- ^ Rix, Helmut, editor (2001) Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, pages 257–258
- ^ Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume I, Bern, München: Francke Verlag, pages 68–69
- ^ Adams, Douglas Q. (2013), “astare”, in A Dictionary of Tocharian B: Revised and Greatly Enlarged (Leiden Studies in Indo-European; 10), Amsterdam, New York: Rodopi, →ISBN, page 36-37
- ^ Adams, Douglas Q. (2013), “ās-”, in A Dictionary of Tocharian B: Revised and Greatly Enlarged (Leiden Studies in Indo-European; 10), Amsterdam, New York: Rodopi, →ISBN, page 63
- Lubotsky A. M. (1985), “The PIE word for ‘dry’”, in ZVS[1], volume 98, pages 1–10
- Kloekhorst, Alwin (2008) Etymological Dictionary of the Hittite Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 5), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 371f, 376f
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, pages 7, 44, 118f
- Mallory, J. P.; Adams, D. Q., editors (1997) Encyclopedia of Indo-European culture, London, Chicago: Fitzroy Dearborn Publishers, page 170b
…..
https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ozditi&action=edit&redlink=1
Wiktionary does not yet have an entry for ozditi.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/ozd#Polish
ozd
Old Polish
Etymology
From Proto-Slavic *ozdъ.
Noun
ozd m
- dry malt
Related terms
…..
https://pl.wikisource.org/wiki/M._Arcta_S%C5%82ownik_Staropolski/Ozd
M. Arcta Słownik Staropolski/Ozd
…..
https://pl.wikisource.org/wiki/M._Arcta_S%C5%82ownik_Staropolski/Ozdownia
M. Arcta Słownik Staropolski/Ozdownia
…..
Inne Pra-Słowiańskie słowa nawiązujące do powyższych postaci:
Zadymić / Z/Sa+DyMi+C’, Zdobyć / Z/S+Do+By+C’, Zdobycz / Z/S+Do+By+C”, Dobić / Do+Bi+C’, Bić / Bi+C’, itp.
…..
Ozdabiać / o+Z/S+Da+Bia+C’
https://pl.wiktionary.org/wiki/ozdabia%C4%87#pl
ozdabiać (język polski)
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) czynić coś ładniejszym lub strojniejszym
czasownik zwrotny niedokonany ozdabiać się (dk. ozdobić się)
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik ozdabiać czas teraźniejszy ozdabiam ozdabiasz ozdabia ozdabiamy ozdabiacie ozdabiają czas przeszły m ozdabiałem ozdabiałeś ozdabiał ozdabialiśmy ozdabialiście ozdabiali ż ozdabiałam ozdabiałaś ozdabiała ozdabiałyśmy ozdabiałyście ozdabiały n ozdabiałom ozdabiałoś ozdabiało tryb rozkazujący niech ozdabiam ozdabiaj niech ozdabia ozdabiajmy ozdabiajcie niech ozdabiają pozostałe formy czas przyszły m będę ozdabiał,
będę ozdabiaćbędziesz ozdabiał,
będziesz ozdabiaćbędzie ozdabiał,
będzie ozdabiaćbędziemy ozdabiali,
będziemy ozdabiaćbędziecie ozdabiali,
będziecie ozdabiaćbędą ozdabiali,
będą ozdabiaćż będę ozdabiała,
będę ozdabiaćbędziesz ozdabiała,
będziesz ozdabiaćbędzie ozdabiała,
będzie ozdabiaćbędziemy ozdabiały,
będziemy ozdabiaćbędziecie ozdabiały,
będziecie ozdabiaćbędą ozdabiały,
będą ozdabiaćn będę ozdabiało,
będę ozdabiaćbędziesz ozdabiało,
będziesz ozdabiaćbędzie ozdabiało,
będzie ozdabiaćczas zaprzeszły m ozdabiałem był ozdabiałeś był ozdabiał był ozdabialiśmy byli ozdabialiście byli ozdabiali byli ż ozdabiałam była ozdabiałaś była ozdabiała była ozdabiałyśmy były ozdabiałyście były ozdabiały były n ozdabiałom było ozdabiałoś było ozdabiało było forma bezosobowa czasu przeszłego ozdabiano tryb przypuszczający m ozdabiałbym,
byłbym ozdabiałozdabiałbyś,
byłbyś ozdabiałozdabiałby,
byłby ozdabiałozdabialibyśmy,
bylibyśmy ozdabialiozdabialibyście,
bylibyście ozdabialiozdabialiby,
byliby ozdabialiż ozdabiałabym,
byłabym ozdabiałaozdabiałabyś,
byłabyś ozdabiałaozdabiałaby,
byłaby ozdabiałaozdabiałybyśmy,
byłybyśmy ozdabiałyozdabiałybyście,
byłybyście ozdabiałyozdabiałyby,
byłyby ozdabiałyn ozdabiałobym,
byłobym ozdabiałoozdabiałobyś,
byłobyś ozdabiałoozdabiałoby,
byłoby ozdabiałoimiesłów przymiotnikowy czynny m ozdabiający, nieozdabiający ż ozdabiająca, nieozdabiająca ozdabiające, nieozdabiające n ozdabiające, nieozdabiające imiesłów przymiotnikowy bierny m ozdabiany ozdabiani ż ozdabiana ozdabiane n ozdabiane imiesłów przysłówkowy współczesny ozdabiając, nie ozdabiając rzeczownik odczasownikowy ozdabianie, nieozdabianie - (2.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik ozdabiać się czas teraźniejszy ozdabiam się ozdabiasz się ozdabia się ozdabiamy się ozdabiacie się ozdabiają się czas przeszły m ozdabiałem się ozdabiałeś się ozdabiał się ozdabialiśmy się ozdabialiście się ozdabiali się ż ozdabiałam się ozdabiałaś się ozdabiała się ozdabiałyśmy się ozdabiałyście się ozdabiały się n ozdabiałom się ozdabiałoś się ozdabiało się tryb rozkazujący niech się ozdabiam ozdabiaj się niech się ozdabia ozdabiajmy się ozdabiajcie się niech się ozdabiają pozostałe formy czas przyszły m będę się ozdabiał,
będę się ozdabiaćbędziesz się ozdabiał,
będziesz się ozdabiaćbędzie się ozdabiał,
będzie się ozdabiaćbędziemy się ozdabiali,
będziemy się ozdabiaćbędziecie się ozdabiali,
będziecie się ozdabiaćbędą się ozdabiali,
będą się ozdabiaćż będę się ozdabiała,
będę się ozdabiaćbędziesz się ozdabiała,
będziesz się ozdabiaćbędzie się ozdabiała,
będzie się ozdabiaćbędziemy się ozdabiały,
będziemy się ozdabiaćbędziecie się ozdabiały,
będziecie się ozdabiaćbędą się ozdabiały,
będą się ozdabiaćn będę się ozdabiało,
będę się ozdabiaćbędziesz się ozdabiało,
będziesz się ozdabiaćbędzie się ozdabiało,
będzie się ozdabiaćczas zaprzeszły m ozdabiałem się był ozdabiałeś się był ozdabiał się był ozdabialiśmy się byli ozdabialiście się byli ozdabiali się byli ż ozdabiałam się była ozdabiałaś się była ozdabiała się była ozdabiałyśmy się były ozdabiałyście się były ozdabiały się były n ozdabiałom się było ozdabiałoś się było ozdabiało się było forma bezosobowa czasu przeszłego ozdabiano się tryb przypuszczający m ozdabiałbym się,
byłbym się ozdabiałozdabiałbyś się,
byłbyś się ozdabiałozdabiałby się,
byłby się ozdabiałozdabialibyśmy się,
bylibyśmy się ozdabialiozdabialibyście się,
bylibyście się ozdabialiozdabialiby się,
byliby się ozdabialiż ozdabiałabym się,
byłabym się ozdabiałaozdabiałabyś się,
byłabyś się ozdabiałaozdabiałaby się,
byłaby się ozdabiałaozdabiałybyśmy się,
byłybyśmy się ozdabiałyozdabiałybyście się,
byłybyście się ozdabiałyozdabiałyby się,
byłyby się ozdabiałyn ozdabiałobym się,
byłobym się ozdabiałoozdabiałobyś się,
byłobyś się ozdabiałoozdabiałoby się,
byłoby się ozdabiałoimiesłów przymiotnikowy czynny m ozdabiający się, nieozdabiający się ż ozdabiająca się, nieozdabiająca się ozdabiające się, nieozdabiające się n ozdabiające się, nieozdabiające się imiesłów przymiotnikowy bierny m ozdabiany ozdabiani ż ozdabiana ozdabiane n ozdabiane imiesłów przysłówkowy współczesny ozdabiając się, nie ozdabiając się rzeczownik odczasownikowy ozdabianie się, nieozdabianie się
- synonimy:
- (1.1) przystrajać, dekorować, upiększać
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ozdobność ż, ozdoba, ozdobnik, ozdobienie, ozdabianie
- czas. ozdobić, zdobić
- przym. ozdobny
- tłumaczenia:(edytuj)
- angielski: (1.1) ornament, decorate
- arabski: (1.1) زخرف ,حسن, جمل, زين
- francuski: (1.1) décorer, orner
- hiszpański: (1.1) adornar, engalanar
- niemiecki: (1.1) schmücken, zieren
- nowogrecki: (1.1) στολίζω
- rosyjski: (1.1) украшать
- szwedzki: (1.1) dekorera, spetsa
- włoski: (1.1) decorare
- źródła:
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/ozdabia%C4%87
ozdabiać
Polish
Pronunciation
Verb
ozdabiać impf (perfective ozdobić)
- (transitive) to decorate, to embellish, to adorn, to ornament
Conjugation
Synonyms
- (to decorate): dekorować
- (to embellish): okraszać, upiększać
- (to adorn): przystrajać, stroić, zdobić
Related terms
Further reading
- ozdabiać in Polish dictionaries at PWN
…..
Ozdobić / o+Z/S+Do+Bi+C’
https://pl.wiktionary.org/wiki/ozdobi%C4%87
ozdobić (język polski)
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) aspekt dokonany od: ozdabiać
czasownik zwrotny ozdobić się (ndk. ozdabiać się)
- wyrazy pokrewne:
- czas. ozdabiać, zdobić
- przym. ozdobny
- rzecz. ozdoba ż, ozdobnik m, ozdobność ż, zdobienie n
- przysł. ozdobnie
- tłumaczenia:(edytuj)
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ozdabiać
- (2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ozdabiać się
- źródła:
- ↑ Zygmunt Kubiak, Przestrzeń dzieł wiecznych : eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/ozdobi%C4%87
ozdobić
Polish
Etymology
Pronunciation
Verb
ozdobić pf (imperfective ozdabiać)
- (transitive) to decorate, to adorn
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | ozdobić | |||||
future tense | 1st | ozdobię | ozdobimy | |||
2nd | ozdobisz | ozdobicie | ||||
3rd | ozdobi | ozdobią | ||||
impersonal | ozdobi się | |||||
past tense | 1st | ozdobiłem | ozdobiłam | ozdobiliśmy | ozdobiłyśmy | |
2nd | ozdobiłeś | ozdobiłaś | ozdobiliście | ozdobiłyście | ||
3rd | ozdobił | ozdobiła | ozdobiło | ozdobili | ozdobiły | |
impersonal | ozdobiono | |||||
conditional | 1st | ozdobiłbym | ozdobiłabym | ozdobilibyśmy | ozdobiłybyśmy | |
2nd | ozdobiłbyś | ozdobiłabyś | ozdobilibyście | ozdobiłybyście | ||
3rd | ozdobiłby | ozdobiłaby | ozdobiłoby | ozdobiliby | ozdobiłyby | |
impersonal | ozdobiono by | |||||
imperative | 1st | niech ozdobię | ozdóbmy | |||
2nd | ozdób | ozdóbcie | ||||
3rd | niech ozdobi | niech ozdobią | ||||
passive adjectival participle | ozdobiony | ozdobiona | ozdobione | ozdobieni | ozdobione | |
anterior adverbial participle | ozdobiwszy | |||||
verbal noun | ozdobienie |
Related terms
Further reading
- ozdobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ozdobić in Polish dictionaries at PWN
…..
Zdobić / Z/S+Do+Bi+C’
https://pl.wiktionary.org/wiki/zdobi%C4%87
zdobić (język polski)
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
- odmiana:
- (1.1–2) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zdobić czas teraźniejszy zdobię zdobisz zdobi zdobimy zdobicie zdobią czas przeszły m zdobiłem zdobiłeś zdobił zdobiliśmy zdobiliście zdobili ż zdobiłam zdobiłaś zdobiła zdobiłyśmy zdobiłyście zdobiły n zdobiłom zdobiłoś zdobiło tryb rozkazujący niech zdobię zdób niech zdobi zdóbmy zdóbcie niech zdobią pozostałe formy czas przyszły m będę zdobił,
będę zdobićbędziesz zdobił,
będziesz zdobićbędzie zdobił,
będzie zdobićbędziemy zdobili,
będziemy zdobićbędziecie zdobili,
będziecie zdobićbędą zdobili,
będą zdobićż będę zdobiła,
będę zdobićbędziesz zdobiła,
będziesz zdobićbędzie zdobiła,
będzie zdobićbędziemy zdobiły,
będziemy zdobićbędziecie zdobiły,
będziecie zdobićbędą zdobiły,
będą zdobićn będę zdobiło,
będę zdobićbędziesz zdobiło,
będziesz zdobićbędzie zdobiło,
będzie zdobićczas zaprzeszły m zdobiłem był zdobiłeś był zdobił był zdobiliśmy byli zdobiliście byli zdobili byli ż zdobiłam była zdobiłaś była zdobiła była zdobiłyśmy były zdobiłyście były zdobiły były n zdobiłom było zdobiłoś było zdobiło było forma bezosobowa czasu przeszłego zdobiono tryb przypuszczający m zdobiłbym,
byłbym zdobiłzdobiłbyś,
byłbyś zdobiłzdobiłby,
byłby zdobiłzdobilibyśmy,
bylibyśmy zdobilizdobilibyście,
bylibyście zdobilizdobiliby,
byliby zdobiliż zdobiłabym,
byłabym zdobiłazdobiłabyś,
byłabyś zdobiłazdobiłaby,
byłaby zdobiłazdobiłybyśmy,
byłybyśmy zdobiłyzdobiłybyście,
byłybyście zdobiłyzdobiłyby,
byłyby zdobiłyn zdobiłobym,
byłobym zdobiłozdobiłobyś,
byłobyś zdobiłozdobiłoby,
byłoby zdobiłoimiesłów przymiotnikowy czynny m zdobiący, niezdobiący ż zdobiąca, niezdobiąca zdobiące, niezdobiące n zdobiące, niezdobiące imiesłów przymiotnikowy bierny m zdobiony zdobieni ż zdobiona zdobione n zdobione imiesłów przysłówkowy współczesny zdobiąc, nie zdobiąc rzeczownik odczasownikowy zdobienie, niezdobienie
- przykłady:
- (1.1) Ania po upieczeniu ciasta zawsze zdobi je lukrem i kolorowymi cukierkami.
- (1.2) Suknię Iwony zdobiły cekiny.
- synonimy:
- (1.1) dekorować, ozdabiać, przyozdabiać
- (1.2) ozdabiać
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ozdobnik m, ozdoba ż, ozdóbka ż, zdobnik m, zdobniczka ż, zdobienie n, ozdobienie n, zdobnictwo n
- czas. ozdabiać ndk., ozdobić dk., przyozdabiać ndk., przyozdobić dk.
- przym. ozdobny, zdobny, zdobniczy
- związki frazeologiczne:
- nie suknia zdobi człowieka / nie szata zdobi człowieka / nie szata zdobi człowieka, lecz człowiek szatę • kościół zdobi ołtarz, a człowieka miłosierdzie • dobre dziatki to jakby kwiatki: zdobią ojce swe i matki • lis – grzeje, kuna – chłodzi, soból – zdobi, baran – wszy płodzi • chleb, piwo i świéca zdobią szlachcica • nic tak nie zdobi jak cnota
- tłumaczenia:(edytuj)
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/zdobi%C4%87#Polish
zdobić
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *sъdobiti.
Pronunciation
Verb
zdobić impf
- to decorate (to furnish with decorations)
- to act as a decoration
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zdobić | |||||
present tense | 1st | zdobię | zdobimy | |||
2nd | zdobisz | zdobicie | ||||
3rd | zdobi | zdobią | ||||
impersonal | zdobi się | |||||
past tense | 1st | zdobiłem | zdobiłam | zdobiliśmy | zdobiłyśmy | |
2nd | zdobiłeś | zdobiłaś | zdobiliście | zdobiłyście | ||
3rd | zdobił | zdobiła | zdobiło | zdobili | zdobiły | |
future tense | 1st | będę zdobił, będę zdobić |
będę zdobiła, będę zdobić |
będziemy zdobili, będziemy zdobić |
będziemy zdobiły, będziemy zdobić |
|
2nd | będziesz zdobił, będziesz zdobić |
będziesz zdobiła, będziesz zdobić |
będziecie zdobili, będziecie zdobić |
będziecie zdobiły, będziecie zdobić |
||
3rd | będzie zdobił, będzie zdobić |
będzie zdobiła, będzie zdobić |
będzie zdobiło, będzie zdobić |
będą zdobili, będą zdobić |
będą zdobiły, będą zdobić |
|
impersonal | będzie zdobić się | |||||
conditional | 1st | zdobiłbym | zdobiłabym | zdobilibyśmy | zdobiłybyśmy | |
2nd | zdobiłbyś | zdobiłabyś | zdobilibyście | zdobiłybyście | ||
3rd | zdobiłby | zdobiłaby | zdobiłoby | zdobiliby | zdobiłyby | |
imperative | 1st | niech zdobię | zdóbmy | |||
2nd | zdób | zdóbcie | ||||
3rd | niech zdobi | niech zdobią | ||||
active adjectival participle | zdobiący | zdobiąca | zdobiące | zdobiący | zdobiące | |
passive adjectival participle | zdobiony | zdobiona | zdobione | zdobieni | zdobione | |
contemporary adverbial participle | zdobiąc | |||||
verbal noun | zdobienie |
Further reading
- zdobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zdobić in Polish dictionaries at PWN
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/sъdobiti.
…..
I na koniec coś fielko-germańskiego…
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/zieren#de
zieren (język niemiecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) górnol. przystajać / przystroić, ozdabiać / ozdobić
- synonimy:
- (1.1) schmücken
…..
Śreń oczyfiście nie ma z tym nic, ale to nic wspólnego…
To jest moja odpowiedź na pierdolenia polskojęzycznych nazioli pokroju Tanatora, który nigdy nie widziałem, żeby napisał kiedyś coś pozytywnego o Słowiańszczyźnie. Sam potwierdził, że nie zna się ani na genetyce, ani na językoznawstwie, ale i tak wie wszystko najlepiej. Jest znaftzą sfałszowanych kronik i innej przeciw-słowiańskiej propagandy i jako taki mentalny bibliotekarz kłamstwa jest najlepszy na świecie… Nie mam racji?
Genialny wynalazca zniszczony przez system! Polska w totalnej rozsypce! Jesteśmy kolonią?
999 watching now•Premiere in progress. Started 42 minutes ago
wRealu24
PK
– Też wymyśliłem parę fajnych rozwiązań – próbowano mi ukraść, a potem skorumpowany system doprowadził do zniszczenia wszystkiego – łącznie z „częścią mojego zdrowia” – w Polsce od lat tępi i niszczy się naukowców, i zdolnych ludzi – przeważnie albo uciekają z tego kraju, albo są właśnie niszczeni, lub okradani z pomysłów i też niszczeni …
Ja rogrosz Groszek
Bądź błogosławiony za te okropne ale prawdziwe słowa. Ze mną zrobili to samo , to banda morderców i złodziei.
Dvymitr
Surowce oddać obcemu państwu , młodych za granicę , starych wytruć , państwo zadłużyć , przemysł zlikwidować , wynalazki przejmować , albo nie dopuścić do wdrożenia , potem zasiedlić nową nacją – dla której będziemy obywatelami II kategorii . Polacy to mądry i pomysłowy naród , tylko polskojęzyczni politycy zrobią wszystko , żeby nas zniszczyć . Fajny motor .
yoda 222
Odpowiadając na pytanie z tytułu: tak jesteśmy. Pora to zaakceptować. Gdy uznamy tę prawdę to będziemy mogli myśleć o tym co z tym zrobić. Wkrótce maski opadną i wszyscy Polacy przejrzą. Wspomnicie moje słowa.
PolubieniePolubienie
Pingback: 256 Arrow, Arcus, Sagitta, Flèche, Pfeil, *plew-, βέλος, bāṇa, śalyá, κῆλον, *ḱel(h₃)-, *gʷelH- i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa | SKRBH
Pingback: 260 Sterczeć, Wykidajło, *kỳdati, кидать, *kydnǫti, кинуть, Skinąć, Skinienie, Skut, Skutek, Gontyna, Kącina, Kucza, Kąt, Zakątek, *kǫ̃tъ, Kampas, *kǫťa, *kǫ̀tati, Okutać się, *(s)kewd- i inne logiczne problemy ofitzjalnego