261 Skot, скот, скотина, скотник, скотница, Szkodnik, Szkoda, Szkodzić, Przeszkoda, Przeszkadzać, Przeszkodzić, Uszkodzenie, Uszkodzić, Uszkadzać i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

скот (1.1)

…..

A oto i druga część wpisu poprzedniego… Także i w niej zajmę się słowami wywodzącymi się z postaci tzw. PIE, ofitzjalnie odtfoszonej jako Proto-Indo-European *(s)kewd– (“to throw, shoot, pursue, rush”). Tym razem skupię się na słowach, które rzekomo wywodzą się z Proto-Germanic *skattaz (“cattle, treasure”), które samo ofitzjalnie pochodzi z Proto-Germanic *skeutaną,.. a to z tego pierwszego… 🙂

Ale żeby było zabawniej, to *skattaz (“cattle, treasure”) ofitzjalnie jest wywodzone jednocześnie także i z nieopisanego Proto-Indo-European *skat– (“to jump, hop, splash out”), do którego powrócę w kolejnych wpisach.

Można? Ano można. Ofitzjalnie nie takie cuda są możliwe… 🙂

Przy okazji cudów, przypominam o tzw. wysokoniemieckiej przesuwce spółgłoskowej i o tzw. prawach Raska / Grimma, Vernera, itp. Pisywałem już o tym min. w tej serii wpisów:

https://skrbh.wordpress.com/2018/06/07/128-giermanski-drag-drag-i-jego-pierwotne-pra-slowianskie-zrodloslowy-i-znaczenia-czyli-tragiczne-targniecie-sie-na-najswietsze-swietosci-ofitzjalnego-jesykosnaftzfa-01/

Uwaga na oboczności dźwięków zapisywanych jako D i T, występujące w postaciach Pra-Słowiańskich.

Nie będę ukrywał, że w trakcje opracowywania danych do tego wpisu natrafiłem na wiele ciekawostek. Jedna z nich zabiła mi tęgiego ćwieka w głowę. Chodzi mi o słowo Szkoda / Z/S”+KoDa i jego pochodne, które ofitzjalnie mają rzekomo być zapożyczeniem od-fielko-germańskim, ale jednak pochodzącym od tzw. PIE, patrz: From Old High German scado, from Proto-Germanic  *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)kēt– (“damage, harm”).

Dałem jednak radę sobie z nim poradzić. Opisuję ten problem poniżej, ale jego wyjaśnienie zawarłem w części następnej.  Do innych wspomnianych ciekawostek powrócę w oddzielnym wpisie.

Okazuje się także, że musi powstać więcej części tego wpisu. Także i takie nawiązujące do skocznego charakteru tematu tego tekstu. Wykażę w nich ponownie wtórność postaci tzw. Proto-Germanic, w stosunku do pierwotnych postaci tzw. PIE.

Pewno powiesz, że to nic dziwnego, ponieważ postacie tzw. PIE zgodnie z ofitzjalną logiką MUSZĄ być wcześniejsze od późniejszych tzw. Proto-Germanic.

Nie mylisz się. Problem jest niestety w tym, że postacie Pra-Słowiańskie, rzekomo dużo późniejsze niż postacie tzw. Proto-Germanic… „MAGICZNIE” SĄ TAKIE SAME, jak postacie tzw. PIE! Dodatkowo postacie Proto-Germanic wyglądają na odwrócone znaczeniowo, czyli zamiast np. kucać, sterczą wysoko… 🙂

…..

Do porównania Pra-Słowiańskie słowa odpowiadające:

From Proto-Germanic *skattaz (“cattle, treasure”), from Proto-Indo-European *skat– (“to jump, hop, splash out”). Cognate with Old Frisian skett ‘money, cattle’, Old Saxon skat, Dutch schat, Old High German scaz (German Schatz (“treasure, hoard, wealth, store, darling, sweetheart”)), Old Norse skattr (Danish skat, Norwegian skatt), Gothic  𐍃𐌺𐌰𐍄𐍄𐍃 (skatts), Russian скотскот (skot, “cattle”).

…..

Skot / Z/S+KoT

https://pl.wiktionary.org/wiki/skot

skot (język polski)

wymowa:

^{[uwaga 1]} IPA: [skɔt], AS: [skot]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) st.pol. bydło^[1]

uwagi:

1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego

tłumaczenia:(edytuj)

zobacz listę tłumaczeń w haśle: bydło

źródła:

1. ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 327.

---

skot (język czeski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: skot

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) skąpiec, sknera

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(2.1) zool. bydło

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skot	skoti / skotové
dopełniacz	skota	skotů
celownik	skotu / skotovi	skotům
biernik	skota	skoty
wołacz	skote	skoti /skotové
miejscownik	skotu / skotovi	skotech
narzędnik	skotem	skoty

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	skot
dopełniacz	skotu
celownik	skotu
biernik	skot
wołacz	skote
miejscownik	skotu
narzędnik	skotem

synonimy:

(1.1) lakomec, skrblík, držgrešle

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/skot

skot

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈskot]

Etymology 1

From Proto-Slavic *skotъ with unclear origins. Possibly related to Proto-Germanic *skatta-.^[1][2]

Noun

skot m

1. (collective) cattle

Declension

Declension of skot

	singulare tantum
nominative	skot
genitive	skotu
dative	skotu
accusative	skot
vocative	skote
locative	skotu
instrumental	skotem

Etymology 2

Noun

skot m anim

1. miser, skinflint, scrooge

   Synonyms: škot, lakomec, skrblík

References

1. ^ „skot” in Jiří Rejzek, Český etymologický slovník, electronic version, Leda, 2007
2. ^ „skot” in Václav Machek, Etymologický slovník jazyka českého, second edition, Academia, 1968

Further reading

• skot in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• skot in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

---

Serbo-Croatian

Pronunciation

• IPA^(key): /skôt/

Noun

skȍt m (Cyrillic spelling ско̏т)

1. litter (animal young)
2. (derogatory) evil and merciless person

Declension

Declension of skot

	singular	plural
nominative	skȍt	skòtovi
genitive	skota	skotova
dative	skotu	skotovima
accusative	skota	skotove
vocative	skote	skotovi
locative	skotu	skotovima
instrumental	skotom	skotovima

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BA%D0%BE%D1%82

скот (język bułgarski)

скот (1.1)

transliteracja:

skot

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zootechn. bydło

(1.2) przen. grub. bydlak, bydlę

wyrazy pokrewne:

przym. скотски

---

скот (język rosyjski)

скот (1.1)

transliteracja:

skot

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zootechn. bydło

(1.2) pot. bydlak, bydlę

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ско́т	скоты́
dopełniacz	скота́	ското́в
celownik	скоту́	скота́м
biernik	ско́т	скоты́
narzędnik	ското́м	скота́ми
miejscownik	скоте́	скота́х

(1.2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ско́т	скоты́
dopełniacz	скота́	ското́в
celownik	скоту́	скота́м
biernik	скота́	ското́в
narzędnik	ското́м	скота́ми
miejscownik	скоте́	скота́х

kolokacje:

(1.1) крупный рогатый скот → rogacizna, bydło rogate • мелкий рогатый скот → owce, kozy • молочный скот → bydło mleczne

wyrazy pokrewne:

rzecz. скотник m

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BA%D0%BE%D1%82#Russian

скот

Macedonian

Etymology

From Proto-Slavic *skotъ, with unclear origins. Possibly related to Proto-Germanic *skatta-.

Noun

скот • (skot) m

1. cattle, livestock
2. (colloquial, vulgar) idiot, jerk

Inflection

Declension of скот

	singular	plural
indefinite	скот	скотови
definite unspecified	скотот	скотовите
definite proximal	скотов	скотовиве
definite distal	скотон	скотовине
vocative	скоту	скотови
count form	—	скота

---

Russian

Etymology

From Proto-Slavic *skotъ

Pronunciation

• IPA^(key): [skot]
• Homophone: скотт (skott)

Etymology 1

Noun

скот • (skot) m inan (genitive скота́, uncountable)

1. (collective) cattle, livestock

   убо́йный скот ― ubójnyj skot ― livestock for slaughter

   ме́лкий рога́тый скот ― mélkij rogátyj skot ― small livestock (sheep and goats)

Declension

Declension of скот (inan sg-only masc-form hard-stem accent-b)

	singular
nominative	ско́т skót
genitive	скота́ skotá
dative	скоту́ skotú
accusative	ско́т skót
instrumental	ското́м skotóm
prepositional	скоте́ skoté

See also

• коро́ва (koróva), бык (byk)
• кру́пный рога́тый скот (krúpnyj rogátyj skot)
• скоти́на (skotína), скоти́нка f (skotínka)
• ско́тство (skótstvo)

Etymology 2

Noun

скот • (skot) m anim (genitive скота́, nominative plural скоты́, genitive plural ското́в)

1. brute, beast (in an abusive sense)

Declension

Declension of скот (anim masc-form hard-stem accent-b)

	singular	plural
nominative	ско́т skót	скоты́ skotý
genitive	скота́ skotá	ското́в skotóv
dative	скоту́ skotú	скота́м skotám
accusative	скота́ skotá	ското́в skotóv
instrumental	ското́м skotóm	скота́ми skotámi
prepositional	скоте́ skoté	скота́х skotáx

Related terms

• скоти́на f (skotína)

---

Serbo-Croatian

Pronunciation

• IPA^(key): /skôt/

Noun

ско̏т m (Latin spelling skȍt)

1. litter (animal young)
2. (derogatory) evil and merciless person

Declension

Declension of скот

	singular	plural
nominative	ско̏т	ско̀тови
genitive	скота	скотова
dative	скоту	скотовима
accusative	скота	скотове
vocative	скоте	скотови
locative	скоту	скотовима
instrumental	скотом	скотовима

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BA%D0%BE%D1%82%D0%B8%D0%BD%D0%B0#Russian

скотина

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [skɐˈtʲinə]

Noun

скоти́на • (skotína) f anim (genitive скоти́ны, nominative plural скоти́ны, genitive plural скоти́н)

1. cattle (collective)
2. brute
3. dolt, boor (m or f)

Declension

Declension of скоти́на (anim fem-form hard-stem accent-a)

	singular	plural
nominative	скоти́на skotína	скоти́ны skotíny
genitive	скоти́ны skotíny	скоти́н skotín
dative	скоти́не skotíne	скоти́нам skotínam
accusative	скоти́ну skotínu	скоти́н skotín
instrumental	скоти́ной, скоти́ною skotínoj, skotínoju	скоти́нами skotínami
prepositional	скоти́не skotíne	скоти́нах skotínax

Synonyms

• скот (skot)
• живо́тное (živótnoje)
• бы́дло (býdlo), гад (gad), негодя́й (negodjáj)

Related terms

• скот (skot), скотник (skotnik), скотница (skotnica), оскотинивание (oskotinivanije)
• скотский (skotskij)
• скотски (skotski)

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BA%D0%BE%D1%82%D0%BD%D0%B8%D0%BA#ru

скотник (język rosyjski)

transliteracja:

skotnik

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pastuch

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	скотник	скотники
dopełniacz	скотника	скотников
celownik	скотнику	скотникам
biernik	скотника	скотников
narzędnik	скотником	скотниками
miejscownik	скотнике	скотниках

wyrazy pokrewne:

rzecz. скот m

forma żeńska скотница

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BA%D0%BE%D1%82%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B0#ru

скотница (język rosyjski)

transliteracja:

skotnica

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pastuszka

wyrazy pokrewne:

rzecz. скотник m

etymologia:

forma żeńska od ros. скотник

---

UWAGA!

Widzisz oboczne postacie Pra-Słowiańskie скотник i скотница?!

---

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/skot%D1%8A&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/skotъ.

…..

A teraz podobne, ale oboczne słowa, posiadające na swoim końcu dźwięk zapisywany jako D… Podobno nie są to słowa ani powiązane z powyższymi, ani nawet Pra-Słowiańskie… Mam z tym kłopot, przyznaję… Czy Skot / Z/S+KoT mógł iść w Szkodę / Z/S”+KoDe”?

A może istnieje coś, co nie będąc ofitzjalnie łączone z powyższymi znaczeniami i rdzeniami, jest logicznym i rozsądnym wytłumaczeniem tego wszystkiego?

…..

Szkodnik / Z/S”+KoD+NiK

https://pl.wiktionary.org/wiki/szkodnik#pl

szkodnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʃkɔdʲɲik], AS: [škodʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zwierzę wyrządzające szkody gospodarcze; zob. też szkodniki w Wikipedii

(1.2) inform. program, którego celem jest wyrządzanie szkód w systemie komputerowym; zob. też szkodliwe oprogramowanie w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) osoba wyrządzająca szkody

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkodnik	szkodniki
dopełniacz	szkodnika	szkodników
celownik	szkodnikowi	szkodnikom
biernik	szkodnika	szkodniki
narzędnik	szkodnikiem	szkodnikami
miejscownik	szkodniku	szkodnikach
wołacz	szkodniku	szkodniki

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkodnik	szkodnicy[1]
dopełniacz	szkodnika	szkodników
celownik	szkodnikowi	szkodnikom
biernik	szkodnika	szkodników
narzędnik	szkodnikiem	szkodnikami
miejscownik	szkodniku	szkodnikach
wołacz	szkodniku	szkodnicy

przykłady:

(1.1) W tym roku plony będą z powodu inwazji szkodników nadzwyczaj mikre.

(2.1) Nie potrafię ocenić, czy Paweł to genialny racjonalizator, czy nadaktywny szkodnik.

kolokacje:

(1.1) tępić / zwalczać szkodniki

synonimy:

(2.1) żart. psuj

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkoda ż, szkodnictwo n

forma żeńska szkodnica ż

czas. szkodzić ndk., uszkadzać ndk.

wykrz. szkoda

przym. szkodliwy

tłumaczenia:(edytuj)

• angielski: (1.1) pest, vermin; (1.2) malware; (2.1) wrecker, troublemaker, damage-doer
• białoruski: (1.1) шкоднік m; (1.2) шкоднік m; (2.1) шкоднік m
• czeski: (1.1) škůdce m; (2.1) škůdce m
• duński: (1.1) skadedyr n
• rosyjski: (1.1) вредитель m; (1.2) вредитель m, вредонос m, зловред m; (2.1) вредитель m
• ukraiński: (1.1) шкідник m; (1.2) шкідник m; (2.1) шкідник m

źródła:

1. ↑  Hasło szkodnik w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/szkodnik

szkodnik

Polish

Etymology

From szkoda (“harm”) +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂkɔ.dɲik/

Noun

szkodnik m anim

1. vermin (insect)

   Synonym: insekt

2. a source of harm; troublemaker

Declension

declension of szkodnik

	singular	plural
nominative	szkodnik	szkodniki
genitive	szkodnika	szkodników
dative	szkodnikowi	szkodnikom
accusative	szkodnika	szkodniki
instrumental	szkodnikiem	szkodnikami
locative	szkodniku	szkodnikach
vocative	szkodniku	szkodniki

Further reading

• szkodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szkodnik in Polish dictionaries at PWN

…..

Szkoda / Z/S”+KoDa

https://pl.wiktionary.org/wiki/szkoda#pl

szkoda (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʃkɔda], AS: [škoda], ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) krzywda, strata

(1.2) roln. miejsce na polu, gdzie plony są niszczone przez zwierzęta

(1.3) mot. samochód marki Škoda

przysłówek

(2.1) żal, przykro

czasownik niewłaściwy (właśc. być szkoda)

(3.1) być żal, być przykro

(3.2) być żal marnować coś

(3.3) nie być warto robić czegoś, co jest daremne

odmiana:

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkoda	szkody
dopełniacz	szkody	szkód
celownik	szkodzie	szkodom
biernik	szkodę	szkody
narzędnik	szkodą	szkodami
miejscownik	szkodzie	szkodach
wołacz	szkodo	szkody

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Stała się wielka szkoda, którą trudno będzie naprawić.

(1.2) Krowa wlazła w szkodę, przygnaj ją Jasiek nazad!

(2.1) Strasznie szkoda mi się zrobiło tego dziecka, które musi tyle cierpieć.

(3.1) Jaka szkoda, że nie udało się.

(3.1) Szkoda będzie, gdy drzewa uschną.

(3.1) Szkoda będzie tego zawodnika, gdy odejdzie.

(3.1) Było szkoda już iść, ale trzeba było.

(3.2) Nie ma co się guzdrać, szkoda każdej chwili!

(3.2) Ciastka były tak piękne, że aż szkoda było je jeść.

(3.2) Szkoda byłoby nie wykorzystać naszej pracy.

(3.3) Szkoda było naszego wysiłku – i tak nic z tego nie wyszło!

(3.3) Żadnych zmian nie doczekamy się, szkoda marzyć.

składnia:

(1.1) ze szkodą dla + D.

kolokacje:

(1.1) naprawić szkodę • niepowetowana szkoda

(1.2) wejść w szkodę

(2.1) zrobić się szkoda

(3.1) jaka szkoda • wielka szkoda

(3.2) szkoda każdej chwili • szkoda każdego dnia

(3.3) szkoda czasu / wysiłku / trudu / zachodu

synonimy:

(1.1) krzywda, strata

(1.3) war. pot. škoda, skoda

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkodnictwo n, szkodnik m, szkodliwość ż, szkodowość ż, odszkodowanie n, poszkodowany mos, szkodzenie n

czas. szkodzić ndk., przeszkodzić dk., uszkodzić dk., zaszkodzić dk.

przym. szkodliwy

przysł. szkodliwie

związki frazeologiczne:

szkoda całkowita • szkoda mówić / szkoda gadać • szkoda słów • szkoda czasu i atłasu

uwagi:

Czasem stosowane w znaczeniu (1.1) w liczbie mnogiej dla określenia pojedynczej straty.

tłumaczenia:(edytuj)

• angielski: (1.1) harm, damage, loss; (3.1) what a pity, pity
• arabski: (1.1) خسارة ż
• baskijski: (1.1) kalte
• białoruski: (1.1) шкода ż; (1.2) шкода ż, патрава ż; (3.1) шкода; (3.3) шкода
• duński: (1.1) skade w
• dzongkha: (1.1) ཀག
• esperanto: (1.1) domaĝo
• hiszpański: (1.1) daño m, desperfecto m
• jidysz: (1.1) שלעכטס n (szlechts)
• kaszubski: (1.1) szkòda ż
• kataloński: (1.1) dany m
• niemiecki: (1.1) Schaden m; (3.1) schade
• nowogrecki: (1.1) ζημιά ż; (3.1) κρίμα
• rosyjski: (1.1) вред m, ущерб m; (3.1) как жаль, жаль
• rumuński: (1.1) pagubă
• słowacki: (1.1) škoda ż
• szwedzki: (1.1) skada w, fel n, defekt w, skavank w; (3.1) vara skada/synd/tråkigt att …, vara syndom något
• tybetański: (1.1) ཀག
• ukraiński: (1.1) шкода ż
• wilamowski: (1.1) sioda m

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/szkoda

szkoda

Polish

Etymology

---

From Old High German scado, from Proto-Germanic *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)kēt– (“damage, harm”).

---

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂkɔ.da/

Noun

szkoda f

1. damage, harm

Declension

declension of szkoda

	singular	plural
nominative	szkoda	szkody
genitive	szkody	szkód
dative	szkodzie	szkodom
accusative	szkodę	szkody
instrumental	szkodą	szkodami
locative	szkodzie	szkodach
vocative	szkodo	szkody

Related terms

• (verb) szkodzić
• (noun) szkodnik
• (adjective) szkodliwy

Verb

szkoda (defective verb)

1. Used to express regret or disappointment; pity, shame.

   Jaka szkoda! ― What a pity!

   Szkoda, że nie możesz być dzisiaj z nami na przyjęciu. ― What a pity you can’t attend our party tonight.

Conjugation

infinitive	—
present indicative	szkoda
past indicative	szkoda było
future tense	szkoda będzie
conditional	szkoda byłoby

Further reading

• szkoda in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szkoda in Polish dictionaries at PWN

…..

Szkodzić / Z/S”+KoDzi+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/szkodzi%C4%87#pl

szkodzić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʃkɔʥ̑iʨ̑], AS: [škoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

czasownik

(1.1) działać na czyjąś niekorzyść

(1.2) źle wpływać na kogoś lub coś

odmiana:

(1.1–2) koniugacja VIa

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		szkodzić
czas teraźniejszy		szkodzę	szkodzisz	szkodzi	szkodzimy	szkodzicie	szkodzą
czas przeszły	m	szkodziłem	szkodziłeś	szkodził	szkodziliśmy	szkodziliście	szkodzili
	ż	szkodziłam	szkodziłaś	szkodziła	szkodziłyśmy	szkodziłyście	szkodziły
	n	szkodziłom	szkodziłoś	szkodziło
tryb rozkazujący		niech szkodzę	szkodź	niech szkodzi	szkodźmy	szkodźcie	niech szkodzą
pozostałe formy czas przyszły m będę szkodził, będę szkodzić będziesz szkodził, będziesz szkodzić będzie szkodził, będzie szkodzić będziemy szkodzili, będziemy szkodzić będziecie szkodzili, będziecie szkodzić będą szkodzili, będą szkodzić ż będę szkodziła, będę szkodzić będziesz szkodziła, będziesz szkodzić będzie szkodziła, będzie szkodzić będziemy szkodziły, będziemy szkodzić będziecie szkodziły, będziecie szkodzić będą szkodziły, będą szkodzić n będę szkodziło, będę szkodzić będziesz szkodziło, będziesz szkodzić będzie szkodziło, będzie szkodzić czas zaprzeszły m szkodziłem był szkodziłeś był szkodził był szkodziliśmy byli szkodziliście byli szkodzili byli ż szkodziłam była szkodziłaś była szkodziła była szkodziłyśmy były szkodziłyście były szkodziły były n szkodziłom było szkodziłoś było szkodziło było forma bezosobowa czasu przeszłego szkodzono tryb przypuszczający m szkodziłbym, byłbym szkodził szkodziłbyś, byłbyś szkodził szkodziłby, byłby szkodził szkodzilibyśmy, bylibyśmy szkodzili szkodzilibyście, bylibyście szkodzili szkodziliby, byliby szkodzili ż szkodziłabym, byłabym szkodziła szkodziłabyś, byłabyś szkodziła szkodziłaby, byłaby szkodziła szkodziłybyśmy, byłybyśmy szkodziły szkodziłybyście, byłybyście szkodziły szkodziłyby, byłyby szkodziły n szkodziłobym, byłobym szkodziło szkodziłobyś, byłobyś szkodziło szkodziłoby, byłoby szkodziło imiesłów przymiotnikowy czynny m szkodzący, nieszkodzący ż szkodząca, nieszkodząca szkodzące, nieszkodzące n szkodzące, nieszkodzące imiesłów przymiotnikowy bierny m szkodzony szkodzeni ż szkodzona szkodzone n szkodzone imiesłów przysłówkowy współczesny szkodząc, nie szkodząc rzeczownik odczasownikowy szkodzenie, nieszkodzenie

przykłady:

(1.1) Moi sąsiedzi szkodzili mi przez lata wysyłając anonimy i donosy.

(1.2) Intensywne opalanie ewidentnie szkodzi na cerę.

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkoda ż, szkodnik m, uszkodzenie n, odszkodowanie n, szkodliwość ż, szkodzenie n

przym. szkodowy, szkodliwy

przysł. szkodliwie

wykrz. szkoda

związki frazeologiczne:

kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi

tłumaczenia:(edytuj)

• angielski: (1.1) be detrimental; (1.2) be bad
• czeski: (1.1) škodit; (1.2) škodit
• esperanto: (1.1) malutili; (1.2)^[1] damaĝi
• ukraiński: (1.1) шкодити; (1.2) шкодити

źródła:

Hasło szkodzić w: SJP.pl.

• ↑ Słownik na stronie lernu!.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/szkodzi%C4%87

szkodzić

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂkɔ.d͡ʑit͡ɕ/

Verb

szkodzić impf (perfective zaszkodzić)

1. (intransitive) to be bad for (someone/something)

   Palenie szkodzi zdrowiu. ― Smoking is bad for your health.

Conjugation

Conjugation of szkodzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		szkodzić
present tense	1st	szkodzę			szkodzimy
	2nd	szkodzisz			szkodzicie
	3rd	szkodzi			szkodzą
	impersonal	szkodzi się
past tense	1st	szkodziłem	szkodziłam		szkodziliśmy	szkodziłyśmy
	2nd	szkodziłeś	szkodziłaś		szkodziliście	szkodziłyście
	3rd	szkodził	szkodziła	szkodziło	szkodzili	szkodziły
	impersonal	szkodzono
future tense	1st	będę szkodził, będę szkodzić	będę szkodziła, będę szkodzić		będziemy szkodzili, będziemy szkodzić	będziemy szkodziły, będziemy szkodzić
	2nd	będziesz szkodził, będziesz szkodzić	będziesz szkodziła, będziesz szkodzić		będziecie szkodzili, będziecie szkodzić	będziecie szkodziły, będziecie szkodzić
	3rd	będzie szkodził, będzie szkodzić	będzie szkodziła, będzie szkodzić	będzie szkodziło, będzie szkodzić	będą szkodzili, będą szkodzić	będą szkodziły, będą szkodzić
	impersonal	będzie szkodzić się
conditional	1st	szkodziłbym	szkodziłabym		szkodzilibyśmy	szkodziłybyśmy
	2nd	szkodziłbyś	szkodziłabyś		szkodzilibyście	szkodziłybyście
	3rd	szkodziłby	szkodziłaby	szkodziłoby	szkodziliby	szkodziłyby
	impersonal	szkodzono by
imperative	1st	niech szkodzę			szkódźmy
	2nd	szkódź			szkódźcie
	3rd	niech szkodzi			niech szkodzą
active adjectival participle		szkodzący	szkodząca	szkodzące	szkodzący	szkodzące
contemporary adverbial participle		szkodząc
verbal noun		szkodzenie

Related terms

• szkoda (noun)

Further reading

• szkodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szkodzić in Polish dictionaries at PWN

…..

Przeszkoda / PR”e+Z/S”+KoDa

https://pl.wiktionary.org/wiki/przeszkoda#pl

przeszkoda (język polski)

przeszkoda (1.1) drogowa

przeszkoda (1.2)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈʃkɔda], AS: [pšeškoda], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) coś, co przeszkadza, utrudnia

(1.2) sport. płot, rów lub inne utrudnienie na trasie biegu

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przeszkoda	przeszkody
dopełniacz	przeszkody	przeszkód
celownik	przeszkodzie	przeszkodom
biernik	przeszkodę	przeszkody
narzędnik	przeszkodą	przeszkodami
miejscownik	przeszkodzie	przeszkodach
wołacz	przeszkodo	przeszkody

składnia:

(1.1) przeszkoda w + N.

kolokacje:

(1.1) tor przeszkód

(1.2) brać przeszkodę

synonimy:

(1.1) zawada, utrudnienie

(1.2) płotek

wyrazy pokrewne:

czas. przeszkodzić (ndk. przeszkadzać)

rzecz. przeszkadzanie, przeszkodzenie

związki frazeologiczne:

bez przeszkód • stać / stawać na przeszkodzie • stawiać komuś przeszkody

tłumaczenia:(edytuj)

• angielski: (1.1) obstacle, barrier, hindrance; (1.2) hurdle
• arabski: (1.1) زاجر ,سد ,عقبة, حرج
• baskijski: (1.1) oztopo, eragozpen, poxelu; (1.2) oztopo
• esperanto: (1.1) obstaklo, baro, ĝeno
• fiński: (1.1) este; (1.2) este
• francuski: (1.1) obstacle m; (1.2) obstacle m
• hiszpański: (1.1) obstáculo m; (1.2) obstáculo m
• islandzki: (1.1) hindrun ż; (1.2) grind ż, hindrun ż
• jidysz: (1.1) שוועריקייט ż (szwerikejt), שטערונג ż (szterung)
• kataloński: (1.1) obstacle m
• niemiecki: (1.1) Hindernis n, Hemmnis n, Barriere ż, Hürde ż; (1.2) Hindernis n, Hürde ż
• nowogrecki: (1.1) εμπόδιο n; (1.2) εμπόδιο n
• rosyjski: (1.1) помеха ż; (1.2) помеха ż
• sanskryt: (1.1) हल n
• szwedzki: (1.1) hinder n, svårighet w, hämsko w, stötesten w, hake w, krux n, aber n
• ukraiński: (1.1) перешкода ż
• węgierski: (1.1) akadály
• wilamowski: (1.1) rejgel
• włoski: (1.1) ostacolo m, impedimento m, incaglio m, contrattempo m, inciampo m, intralcio m; (1.2)ostacolo m

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/przeszkoda

przeszkoda

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛʂˈkɔ.da/

Noun

przeszkoda f

1. obstacle, hindrance

   Synonym: zawada

2. (sports) hurdle

   Synonym: płotek

Declension

declension of przeszkoda

	singular	plural
nominative	przeszkoda	przeszkody
genitive	przeszkody	przeszkód
dative	przeszkodzie	przeszkodom
accusative	przeszkodę	przeszkody
instrumental	przeszkodą	przeszkodami
locative	przeszkodzie	przeszkodach
vocative	przeszkodo	przeszkody

Related terms

• przeszkadzać, przeszkodzić

…..

Przeszkadzać / PR”e+Z/S”+KaDza+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/przeszkadza%C4%87#pl

przeszkadzać (język polski)

ten kot przeszkadza (1.1)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈʃkaʣ̑aʨ̑], AS: [pšeškaʒać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) sprawiać, że ktoś nie może wykonywać poprawnie jakiejś czynności lub coś nie działa prawidłowo

odmiana:

(1.1) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		przeszkadzać
czas teraźniejszy		przeszkadzam	przeszkadzasz	przeszkadza	przeszkadzamy	przeszkadzacie	przeszkadzają
czas przeszły	m	przeszkadzałem	przeszkadzałeś	przeszkadzał	przeszkadzaliśmy	przeszkadzaliście	przeszkadzali
	ż	przeszkadzałam	przeszkadzałaś	przeszkadzała	przeszkadzałyśmy	przeszkadzałyście	przeszkadzały
	n	przeszkadzałom	przeszkadzałoś	przeszkadzało
tryb rozkazujący		niech przeszkadzam	przeszkadzaj	niech przeszkadza	przeszkadzajmy	przeszkadzajcie	niech przeszkadzają
pozostałe formy czas przyszły m będę przeszkadzał, będę przeszkadzać będziesz przeszkadzał, będziesz przeszkadzać będzie przeszkadzał, będzie przeszkadzać będziemy przeszkadzali, będziemy przeszkadzać będziecie przeszkadzali, będziecie przeszkadzać będą przeszkadzali, będą przeszkadzać ż będę przeszkadzała, będę przeszkadzać będziesz przeszkadzała, będziesz przeszkadzać będzie przeszkadzała, będzie przeszkadzać będziemy przeszkadzały, będziemy przeszkadzać będziecie przeszkadzały, będziecie przeszkadzać będą przeszkadzały, będą przeszkadzać n będę przeszkadzało, będę przeszkadzać będziesz przeszkadzało, będziesz przeszkadzać będzie przeszkadzało, będzie przeszkadzać czas zaprzeszły m przeszkadzałem był przeszkadzałeś był przeszkadzał był przeszkadzaliśmy byli przeszkadzaliście byli przeszkadzali byli ż przeszkadzałam była przeszkadzałaś była przeszkadzała była przeszkadzałyśmy były przeszkadzałyście były przeszkadzały były n przeszkadzałom było przeszkadzałoś było przeszkadzało było forma bezosobowa czasu przeszłego przeszkadzano tryb przypuszczający m przeszkadzałbym, byłbym przeszkadzał przeszkadzałbyś, byłbyś przeszkadzał przeszkadzałby, byłby przeszkadzał przeszkadzalibyśmy, bylibyśmy przeszkadzali przeszkadzalibyście, bylibyście przeszkadzali przeszkadzaliby, byliby przeszkadzali ż przeszkadzałabym, byłabym przeszkadzała przeszkadzałabyś, byłabyś przeszkadzała przeszkadzałaby, byłaby przeszkadzała przeszkadzałybyśmy, byłybyśmy przeszkadzały przeszkadzałybyście, byłybyście przeszkadzały przeszkadzałyby, byłyby przeszkadzały n przeszkadzałobym, byłobym przeszkadzało przeszkadzałobyś, byłobyś przeszkadzało przeszkadzałoby, byłoby przeszkadzało imiesłów przymiotnikowy czynny m przeszkadzający, nieprzeszkadzający ż przeszkadzająca, nieprzeszkadzająca przeszkadzające, nieprzeszkadzające n przeszkadzające, nieprzeszkadzające imiesłów przysłówkowy współczesny przeszkadzając, nie przeszkadzając rzeczownik odczasownikowy przeszkadzanie, nieprzeszkadzanie

przykłady:

(1.1) Głośna muzyka zza ściany przeszkadzała mi w pracy.

wyrazy pokrewne:

rzecz. przeszkadzanie n, przeszkodzenie n, przeszkoda

uwagi:

por. utrudniać

tłumaczenia:(edytuj)

• angielski: (1.1) disturb, hamper
• arabski: (1.1) أزعج
• białoruski: (1.1) перашкаджаць
• chorwacki: (1.1) smetati
• czeski: (1.1) rušit
• duński: (1.1) forstyrre
• esperanto: (1.1) ĝeni, kontraŭi, interrompi
• francuski: (1.1) déranger, gêner
• hiszpański: (1.1) estorbar, importunar, molestar
• niemiecki: (1.1) behindern, hindern, stören
• nowogrecki: (1.1) εμποδίζω, ενοχλώ, δυσκολεύω
• rosyjski: (1.1) мешать, препятствовать
• szwedzki: (1.1) störa, hämma, hindra, förhindra, hejda, motverka, motarbeta
• ukraiński: (1.1) перешкоджати
• wilamowski: (1.1) ferhyndyn

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/przeszkadza%C4%87

przeszkadzać

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛʂˈka.d͡zat͡ɕ/

Verb

przeszkadzać impf (perfective przeszkodzić)

1. to hinder (to make a task difficult), to bother

   Wcale mi nie przeszkadzasz. ― You’re not bothering me at all.

   Hałas przeszkadza mi w pracy. ― Noise hinders my work.

2. to obstruct, to block

   Zabierz rower, przeszkadza w przejściu. ― Take away the bike, it’s blocking the way.

Conjugation

Conjugation of przeszkadzać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przeszkadzać
present tense	1st	przeszkadzam			przeszkadzamy
	2nd	przeszkadzasz			przeszkadzacie
	3rd	przeszkadza			przeszkadzają
	impersonal	przeszkadza się
past tense	1st	przeszkadzałem	przeszkadzałam		przeszkadzaliśmy	przeszkadzałyśmy
	2nd	przeszkadzałeś	przeszkadzałaś		przeszkadzaliście	przeszkadzałyście
	3rd	przeszkadzał	przeszkadzała	przeszkadzało	przeszkadzali	przeszkadzały
	impersonal	przeszkadzano
future tense	1st	będę przeszkadzał, będę przeszkadzać	będę przeszkadzała, będę przeszkadzać		będziemy przeszkadzali, będziemy przeszkadzać	będziemy przeszkadzały, będziemy przeszkadzać
	2nd	będziesz przeszkadzał, będziesz przeszkadzać	będziesz przeszkadzała, będziesz przeszkadzać		będziecie przeszkadzali, będziecie przeszkadzać	będziecie przeszkadzały, będziecie przeszkadzać
	3rd	będzie przeszkadzał, będzie przeszkadzać	będzie przeszkadzała, będzie przeszkadzać	będzie przeszkadzało, będzie przeszkadzać	będą przeszkadzali, będą przeszkadzać	będą przeszkadzały, będą przeszkadzać
	impersonal	będzie przeszkadzać się
conditional	1st	przeszkadzałbym	przeszkadzałabym		przeszkadzalibyśmy	przeszkadzałybyśmy
	2nd	przeszkadzałbyś	przeszkadzałabyś		przeszkadzalibyście	przeszkadzałybyście
	3rd	przeszkadzałby	przeszkadzałaby	przeszkadzałoby	przeszkadzaliby	przeszkadzałyby
	impersonal	przeszkadzano by
imperative	1st	niech przeszkadzam			przeszkadzajmy
	2nd	przeszkadzaj			przeszkadzajcie
	3rd	niech przeszkadza			niech przeszkadzają
active adjectival participle		przeszkadzający	przeszkadzająca	przeszkadzające	przeszkadzający	przeszkadzające
contemporary adverbial participle		przeszkadzając
verbal noun		przeszkadzanie

Further reading

• przeszkadzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeszkadzać in Polish dictionaries at PWN

…..

Przeszkodzić / PR”e+Z/S”+KoDzi+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/przeszkodzi%C4%87#pl

przeszkodzić (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈʃkɔʥ̑iʨ̑], AS: [pšeškoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw. ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: przeszkadzać

odmiana:

(1.1) zob. przeszkadzać

wyrazy pokrewne:

rzecz. przeszkadzanie n, przeszkodzenie n, szkoda ż, przeszkoda ż

przym. szkodliwy

wykrz. szkoda

tłumaczenia:(edytuj)

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przeszkadzać

• ukraiński: (1.1) перешкодити

…..

Uszkodzenie / o’+Z/S”+KoDze+Nie

https://pl.wiktionary.org/wiki/uszkodzenie#pl

uszkodzenie (język polski)

uszkodzenie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌuʃkɔˈʣ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [uškoʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) techn. awaria, usterka

(1.2) med. naruszenie tkanki organizmu lub jej nieprawidłowa zmiana pod wpływem choroby bądź czynników zewnętrznych np. promieniowania

synonimy:

(1.1) usterka, awaria, defekt, wada, feler

(1.2) zranienie, schorzenie, dysfunkcja, wada

antonimy:

(1.1) naprawa, naprawienie, reperacja, zreperowanie

wyrazy pokrewne:

czas. uszkodzić, uszkadzać, uszkodzić się, uszkadzać się, szkodzić

przym. uszkodzony

rzecz. uszkadzanie n

tłumaczenia:(edytuj)

• angielski: (1.1) damage; (1.2) injury
• białoruski: (1.2) пашкоджанне n
• rosyjski: (1.1) повреждение n, дефект m

…..

Uszkodzić / o’+Z/S”+KoDzi+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/uszkodzi%C4%87#pl

uszkodzić (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈʃkɔʥ̑iʨ̑], AS: [uškoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: uszkadzać

odmiana:

(1.1) zob. uszkadzać

wyrazy pokrewne:

przym. szkodliwy, uszkodzony

rzecz. szkoda ż, uszkodzenie n, uszkadzanie n

wykrz. szkoda

tłumaczenia:(edytuj)

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uszkadzać

…..

Uszkadzać / o’+Z/S”+KaDza+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/uszkadza%C4%87#pl

uszkadzać (język polski)

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. uszkodzić)

(1.1) psuć coś

(1.2) niszczyć tkankę lub narząd

odmiana:

(1.1–2) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		uszkadzać
czas teraźniejszy		uszkadzam	uszkadzasz	uszkadza	uszkadzamy	uszkadzacie	uszkadzają
czas przeszły	m	uszkadzałem	uszkadzałeś	uszkadzał	uszkadzaliśmy	uszkadzaliście	uszkadzali
	ż	uszkadzałam	uszkadzałaś	uszkadzała	uszkadzałyśmy	uszkadzałyście	uszkadzały
	n	uszkadzałom	uszkadzałoś	uszkadzało
tryb rozkazujący		niech uszkadzam	uszkadzaj	niech uszkadza	uszkadzajmy	uszkadzajcie	niech uszkadzają
pozostałe formy czas przyszły m będę uszkadzał, będę uszkadzać będziesz uszkadzał, będziesz uszkadzać będzie uszkadzał, będzie uszkadzać będziemy uszkadzali, będziemy uszkadzać będziecie uszkadzali, będziecie uszkadzać będą uszkadzali, będą uszkadzać ż będę uszkadzała, będę uszkadzać będziesz uszkadzała, będziesz uszkadzać będzie uszkadzała, będzie uszkadzać będziemy uszkadzały, będziemy uszkadzać będziecie uszkadzały, będziecie uszkadzać będą uszkadzały, będą uszkadzać n będę uszkadzało, będę uszkadzać będziesz uszkadzało, będziesz uszkadzać będzie uszkadzało, będzie uszkadzać czas zaprzeszły m uszkadzałem był uszkadzałeś był uszkadzał był uszkadzaliśmy byli uszkadzaliście byli uszkadzali byli ż uszkadzałam była uszkadzałaś była uszkadzała była uszkadzałyśmy były uszkadzałyście były uszkadzały były n uszkadzałom było uszkadzałoś było uszkadzało było forma bezosobowa czasu przeszłego uszkadzano tryb przypuszczający m uszkadzałbym, byłbym uszkadzał uszkadzałbyś, byłbyś uszkadzał uszkadzałby, byłby uszkadzał uszkadzalibyśmy, bylibyśmy uszkadzali uszkadzalibyście, bylibyście uszkadzali uszkadzaliby, byliby uszkadzali ż uszkadzałabym, byłabym uszkadzała uszkadzałabyś, byłabyś uszkadzała uszkadzałaby, byłaby uszkadzała uszkadzałybyśmy, byłybyśmy uszkadzały uszkadzałybyście, byłybyście uszkadzały uszkadzałyby, byłyby uszkadzały n uszkadzałobym, byłobym uszkadzało uszkadzałobyś, byłobyś uszkadzało uszkadzałoby, byłoby uszkadzało imiesłów przymiotnikowy czynny m uszkadzający, nieuszkadzający ż uszkadzająca, nieuszkadzająca uszkadzające, nieuszkadzające n uszkadzające, nieuszkadzające imiesłów przymiotnikowy bierny m uszkadzany uszkadzani ż uszkadzana uszkadzane n uszkadzane imiesłów przysłówkowy współczesny uszkadzając, nie uszkadzając rzeczownik odczasownikowy uszkadzanie, nieuszkadzanie

synonimy:

(1.1) psuć, niszczyć

(1.2) okaleczać

antonimy:

(1.1) naprawiać

(1.2) leczyć, uzdrawiać

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkodnik mzw/mos

tłumaczenia:(edytuj)

• angielski: (1.1) damage, cause damage to sth, impair; (1.2) hurt, harm, injure
• esperanto: (1.1) damaĝi, difekti; (1.2) lezi

…..

W następnej części przyjrzę się źródłosłowom tych rzekomych fielko-germańskich źródłosłowów dla słowa Szkoda / S”KoDa,.. ale kto wie może i dla Skot / Z/S+KoT także, patrz: From Old High German scado, from Proto-Germanic  *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)kēt– (“damage, harm”)…