kobieta kuca (1.1)
…..
Sus / So’S, czyli Hyc / HyC, czyli Kic / KiC, czyli Kuc / Ko’C, czyli obocznie obunożny Skok / Z/S+KoK.
Najpierw przypomnę pytania z poprzedniego wpisu, których mam nadzieję, że nie muszę już wyjaśniać…
Czy Skok i Skakanie, Kic i Kicanie, Kuc i Kucanie to coś innego, czy jedno i to samo? Czy można skoczyć, kicnąć, dać susa,.. nie kucając wcześniej?
Oto ciąg dalszy wpisów 265, 261, 260. Jak obiecałem wcześniej, w tym wpisie ponownie wykażę wtórność postaci tzw. Proto-Germanic, w stosunku do pierwotnych postaci tzw. PIE… i Proto-Slavic.
Problem jest „niestety” w tym, że postacie Pra-Słowiańskie, rzekomo dużo późniejsze niż postacie tzw. Proto-Germanic… „MAGICZNIE” SĄ TAKIE SAME, jak postacie tzw. PIE!
Dodatkowo postacie Proto-Germanic, jak np. *hauhaz, *haugaz i Proto-West Germanic *hauh są wtórnie zniekształcone i dodatkowo są odwrócone znaczeniowo, czyli zamiast np. kucać, sterczą wysoko,.. jakby skakały…
Jest zupełnie niesamowite, że ofitzjalnie odtfoszone postacie Proto-Slavic są oboczne, czyli jednocześnie rzekomo:
- pierwotnie bezdźwięczne, czyli tzw. kentum, np.: *kukъ, *kuka, *kukati,
- wtórnie udźwięcznione / spalatalizowane, czyli satem, np.: *čučati, čučěti,
- jak i w te i nazad takie i takie jednocześnie, np.: *čukъ, *čuka, *čukъčę, *čùkati, *čugati, *kuča, *kučę, *kučati, itp.
Twierdzę, że już tylko to, samo w sobie podważa wiarygodność twierdzeń ofitzjalnego jęsykosnaftzfa o rzekomych tzw. palatalizacjach słowiańskich!
A to dopiero początek ofitzjalnych kłopotów. I wcale nie mam tu na myśli braku i ofitzjalnych odtfoszeń postaci z tzw. Prota-Balto-Slavic i współcześnie istniejących postaci bałtyckich… Istnieje za to coś o wiele ważniejszego…
Żeby było jeszcze „ciekawiej”, to okazuje się, że te wszystkie te powyższe ofitzjalnie odtfoszone postacie Proto-Slavic, także i te rzekomo wtórnie udźwięcznione, czyli spalatalizowane, czyli tzw. satem,.. miały powstać jako przekształcenie rzekomego ofitzjalnie odtfoszonego tzw. PIE:
- dźwięku ofitzjalnie odtfoszonego jako *k/K, patrz.: *kewk–, czy *kewh₂–
- a nie tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’, czyli coś jak *ḱewk–, czy *ḱewh₂–…
Można? Ano można, szczególnie jak trzeba na siłę udowodnić coś, co zaprzecza logice tego, co samemu się wcześniej ofitzjalnie wydumało…
Wiem, wiem… To co napisałem powyżej, to nieprawda… 🙂
Wg ofitzjalnych tfierdzeń, z tego rzekomego tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’, powinien był powstać dźwięk zapisywany jako S, a nie C…
Dźwięk zapisywany jako C, powinien był przecież powstać z rzekomo wcześniejszego dźwięku zapisywanego jako T, gdzieś jakoś w średniowiecznej Polsce…
Tyle tylko, że wg. kuper allo-allo tfierdzeń S. Ambroziaka, wszystkie dźwięki wysokoenergetyczne miały rzekomo powstać od tego pierwotnego tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’, czyli i ten zapisywany jako C również!
Ciekawe co na te dane powiedzą ofitzjalni jęsykosnaftzy, czy inni allo-allo, jak np. S. Ambroziak? Ciekawe jak on wytłumaczy te ofitzjalne oboczności i nielogiczności, w zgodzie z tymi jego kuper allo-allo tfierdzeniami, hm?
…..
Postać dźwięczna, czyli tzw. satem…
…..
Sus / So’S
https://pl.wiktionary.org/wiki/sus#pl
sus (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- związki frazeologiczne:
- jednym susem
…..
Postać jednocześnie wtórnie zniekształcona i bezdźwięczna, tzw. kentum i dźwięczna, czyli tzw. satem…
…..
Hyc / HyC
https://pl.wiktionary.org/wiki/hyc#pl
hyc (język polski)
- znaczenia:
wykrzyknik
- (1.1) odgłos szybkiego uskoczenia, ucieczki drobnego stworzenia itp.
wykrzyknik w użyciu czasownikowym
- (2.1) skoczyć, podskoczyć itp.
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- (1.1) Szyszki masz tu i tam, / wejdź na sosnę, urwij sam. / Fik–myk! Hyc–hyc! / Były szyszki, nie ma nic![3]
- (2.1) Wziął parasol, wielki taki parasol, rozpiął go, w dół, ot tak, obrócił, i razem z parasolem, ot tak, hyc przez okno…[4]
- synonimy:
- (3.1) gw. (Górny Śląsk) hica
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hycanie
- czas. ndk. hycać, pohycać, dk. hycnąć, reg. pozn. chycać, whycnąć, wyhycnąć
- etymologia:
- (1.1, 2.1) dźwięk.
- źródła:
- ↑ Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, s. 113, Katowice, Wydawnictwo KOS, 2008, ISBN 978-83-60528-54-9.
- ↑ Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, s. 97, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1995, ISBN 83-214-0993-8.
- ↑ Edward Szymański, Wiewióreczka.
…..
Postacie jednocześnie bezdźwięczne, tzw. kentum i dźwięczne, czyli tzw. satem…
…..
Kic / KiC
https://pl.wiktionary.org/wiki/kic
kic (język polski)
- znaczenia:
wykrzyknik
- (1.1) wyraz (często dwukrotnie powtarzany) nazywający czynność skoku z ugiętych nóg, jak u zająca, królika, wiewiórki i innych zwierząt
w użyciu czasownikowym
- przykłady:
- (1.1) Kic, kic! Zobacz jaki śliczny króliczek.
- (2.1) Zając kic, kic i tyleśmy go widzieli.
- synonimy:
- (1.1) hyc
…..
Kicanie / KiCa+Nie
https://pl.wiktionary.org/wiki/kicanie#pl
kicanie (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od: kicać
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik kicanie dopełniacz kicania celownik kicaniu biernik kicanie narzędnik kicaniem miejscownik kicaniu wołacz kicanie
- antonimy:
- (1.1) niekicanie
…..
Kicać / KiCa+C’
https://pl.wiktionary.org/wiki/kica%C4%87#pl
kicać (język polski)
zając kica (1.1)
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kicać czas teraźniejszy kicam kicasz kica kicamy kicacie kicają czas przeszły m kicałem kicałeś kicał kicaliśmy kicaliście kicali ż kicałam kicałaś kicała kicałyśmy kicałyście kicały n kicałom kicałoś kicało tryb rozkazujący niech kicam kicaj niech kica kicajmy kicajcie niech kicają pozostałe formy czas przyszły m będę kicał,
będę kicaćbędziesz kicał,
będziesz kicaćbędzie kicał,
będzie kicaćbędziemy kicali,
będziemy kicaćbędziecie kicali,
będziecie kicaćbędą kicali,
będą kicaćż będę kicała,
będę kicaćbędziesz kicała,
będziesz kicaćbędzie kicała,
będzie kicaćbędziemy kicały,
będziemy kicaćbędziecie kicały,
będziecie kicaćbędą kicały,
będą kicaćn będę kicało,
będę kicaćbędziesz kicało,
będziesz kicaćbędzie kicało,
będzie kicaćczas zaprzeszły m kicałem był kicałeś był kicał był kicaliśmy byli kicaliście byli kicali byli ż kicałam była kicałaś była kicała była kicałyśmy były kicałyście były kicały były n kicałom było kicałoś było kicało było forma bezosobowa czasu przeszłego kicano tryb przypuszczający m kicałbym,
byłbym kicałkicałbyś,
byłbyś kicałkicałby,
byłby kicałkicalibyśmy,
bylibyśmy kicalikicalibyście,
bylibyście kicalikicaliby,
byliby kicaliż kicałabym,
byłabym kicałakicałabyś,
byłabyś kicałakicałaby,
byłaby kicałakicałybyśmy,
byłybyśmy kicałykicałybyście,
byłybyście kicałykicałyby,
byłyby kicałyn kicałobym,
byłobym kicałokicałobyś,
byłobyś kicałokicałoby,
byłoby kicałoimiesłów przymiotnikowy czynny m kicający, niekicający ż kicająca, niekicająca kicające, niekicające n kicające, niekicające imiesłów przysłówkowy współczesny kicając, nie kicając rzeczownik odczasownikowy kicanie, niekicanie
- tłumaczenia:(edytuj)
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/kica%C4%87
kicać
Polish
Pronunciation
Verb
kicać impf
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | kicać | |||||
present tense | 1st | kicam | kicamy | |||
2nd | kicasz | kicacie | ||||
3rd | kica | kicają | ||||
impersonal | kica się | |||||
past tense | 1st | kicałem | kicałam | kicaliśmy | kicałyśmy | |
2nd | kicałeś | kicałaś | kicaliście | kicałyście | ||
3rd | kicał | kicała | kicało | kicali | kicały | |
impersonal | kicano | |||||
future tense | 1st | będę kicał, będę kicać |
będę kicała, będę kicać |
będziemy kicali, będziemy kicać |
będziemy kicały, będziemy kicać |
|
2nd | będziesz kicał, będziesz kicać |
będziesz kicała, będziesz kicać |
będziecie kicali, będziecie kicać |
będziecie kicały, będziecie kicać |
||
3rd | będzie kicał, będzie kicać |
będzie kicała, będzie kicać |
będzie kicało, będzie kicać |
będą kicali, będą kicać |
będą kicały, będą kicać |
|
impersonal | będzie kicać się | |||||
conditional | 1st | kicałbym | kicałabym | kicalibyśmy | kicałybyśmy | |
2nd | kicałbyś | kicałabyś | kicalibyście | kicałybyście | ||
3rd | kicałby | kicałaby | kicałoby | kicaliby | kicałyby | |
impersonal | kicano by | |||||
imperative | 1st | niech kicam | kicajmy | |||
2nd | kicaj | kicajcie | ||||
3rd | niech kica | niech kicają | ||||
active adjectival participle | kicający | kicająca | kicające | kicający | kicające | |
contemporary adverbial participle | kicając | |||||
verbal noun | kicanie |
Further reading
- kicać in Polish dictionaries at PWN
…..
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kuc
Kuce – niewielkie konie o wysokości w kłębie nieprzekraczającej 148 cm (149 cm przy mierzeniu konia w podkowach). (…)
UWAGA!
Słowo Kuc / Ko’C nie występuje w żadnym innym języku słowiańskim, poza j. polskim!!!
…..
Kuc / Ko’C
https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_polskiego/kuc
Słownik etymologiczny języka polskiego/kuc
kuc, kucyk, ‚konik’; ‚zwierzę bez ogona’; ‚kaftanik’; więc wszystko z kusego chyba poszło (p. kusy).
UWAGA!
Słowem Kusy / Ko’Sy zajmę się w oddzielnym wpisie, w którym udowodnię, że i Brugner i inni ofitzjalni jęsykosnaftzy mylili się, co do jego źródłosłowu… (Swoją drogą Kosa,.. bo Kąsa?)
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/kuc#pl
kuc (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. jeźdz. koń niewielkich rozmiarów, nie przekraczający 148 cm w kłębie; zob. też kuc w Wikipedii
- (1.2) slang. pogard. polit. korwinista, zwykle małoletni sympatyk Janusza Korwin-Mikkego
- odmiana:
- (1.1–2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kuc kuce dopełniacz kuca kuców celownik kucowi kucom biernik kuca kuce narzędnik kucem kucami miejscownik kucu kucach wołacz kucu kuce
- hiperonimy:
- (1.1) koń
- (1.2) libertarianin
- hiponimy:
- (1.1) falabella
- tłumaczenia:(edytuj)
- angielski: (1.1) pony
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/kuc
kuc
Polish
Pronunciation
Noun
kuc m anim (diminutive kucyk, feminine kuca or kucka)
Declension
Noun
kuc f
Further reading
- kuc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kuc in Polish dictionaries at PWN
…..
Kucyk / Ko’C+yK
https://pl.wiktionary.org/wiki/kucyk
kucyk (język polski)
dziewczynka z kucykami (2.1)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) fryzj. rodzaj fryzury, w której włosy są związane razem i luźno opadają; zob. też kucyk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1–2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kucyk kucyki dopełniacz kucyka kucyków celownik kucykowi kucykom biernik kucyka kucyki narzędnik kucykiem kucykami miejscownik kucyku kucykach wołacz kucyku kucyki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kucyk kucyki dopełniacz kucyka kucyków celownik kucykowi kucykom biernik kucyk kucyki narzędnik kucykiem kucykami miejscownik kucyku kucykach wołacz kucyku kucyki
- przykłady:
- (1.1) Jego córka uwielbia jeździć na kucyku.
- (2.1) Moja koleżanka lubi nosić włosy związane w kucyk.
- kolokacje:
- (1.1) jeździć na kucyku
- (2.1) długi / krótki / cienki / gruby kucyk • nosić / mieć / zrobić kucyk • związać włosy w kucyk
- hiponimy:
- (2.1) koński ogon, kitka
- tłumaczenia:(edytuj)
- angielski: (1.2) pony; (2.1) ponytail
- esperanto: (1.2) ĉevaleto; (2.1) ĉevalvosto
- francuski: (1.2) poney m; (2.1) queue-de-cheval m
- hiszpański: (1.2) poni m; (2.1) coleta ż, cola de caballo ż
- kataloński: (1.2) poni m; (2.1) cua ż
- niemiecki: (1.2) Pony n; (2.1) Pferdeschwanz m
- nowogrecki: (1.2) πόνεϊ n; (2.1) αλογοουρά ż (χτένισμα)
- pendżabski: (1.2) ਟੱਟੂ
- rosyjski: (1.2) пони m; (2.1) конский хвост m
- słowacki: (1.2) poník m, pony m; (2.1) konský chvost m
- włoski: (1.2) pony m; (2.1) coda di cavallo
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/kucyk
kucyk
Polish
Etymology
kuc (“pony”) + -yk (diminutive suffix)
Pronunciation
Noun
kucyk m anim
- Diminutive of kuc
- young or small pony
Declension
Noun
kucyk m inan
Declension
Further reading
- kucyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kucyk in Polish dictionaries at PWN
…..
Kucki / KuC+Ki
https://pl.wiktionary.org/wiki/kucki#pl
kucki (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) pozycja w przysiadzie
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik kucki dopełniacz kucek celownik kuckom biernik kucki narzędnik kuckami miejscownik kuckach wołacz kucki
- kolokacje:
- (1.1) przysiąść / przycupnąć / siąść / siedzieć / usadowić się w kucki • podnieść (się) / unieść (się) / wstać z kucek • rodzić w kucki • na kucki
- tłumaczenia:(edytuj)
- francuski: (1.1) (position ż) à croupetons przysł. → (pozycja) w kucki
- hiszpański: (1.1) (posición ż) en cuclillas przysł. → (pozycja) w kucki
- niemiecki: (1.1) Hocke ż
- nowogrecki: (1.1) (στάση) ανακούρκουδα przysł. → (pozycja) w kucki
- źródła:
- ↑ J. Iwaszkiewicz, Dzieła (Księżyc wschodzi), Czytelnik, 1975.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/kucki
kucki
Polish
Pronunciation
Noun
kucki f pl
- squat (position assumed by bending deeply at the knees while resting on one’s feet)
Declension
Noun
kucki f
- inflection of kucka:
Further reading
- kucki in Polish dictionaries at PWN
…..
Kucanie / Ko’Ca+Nie
https://pl.wiktionary.org/wiki/kucanie#pl
kucanie (język polski
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od kucać
- (1.2) gw. (Górny Śląsk) kaszel[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kucanie dopełniacz kucania celownik kucaniu biernik kucanie narzędnik kucaniem miejscownik kucaniu wołacz kucanie
- tłumaczenia:(edytuj)
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kaszel
- źródła:
- ↑ Joanna Furgalińska, Achim godej. Ślónsko godka dla Hanysów i Goroli, s. 131, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, ISBN 978-83-01-18017-1.
…..
Kucać / Ko’Ca+C’
https://pl.wiktionary.org/wiki/kuca%C4%87
kucać (język polski)
kobieta kuca (1.1)
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany
- (1.1) obniżać się opierając ciało na zgiętych nogach
- (1.2) slang. kaszleć
- (1.3) gw. (Górny Śląsk) kaszleć[1]
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kucać czas teraźniejszy kucam kucasz kuca kucamy kucacie kucają czas przeszły m kucałem kucałeś kucał kucaliśmy kucaliście kucali ż kucałam kucałaś kucała kucałyśmy kucałyście kucały n kucałom kucałoś kucało tryb rozkazujący niech kucam kucaj niech kuca kucajmy kucajcie niech kucają pozostałe formy czas przyszły m będę kucał,
będę kucaćbędziesz kucał,
będziesz kucaćbędzie kucał,
będzie kucaćbędziemy kucali,
będziemy kucaćbędziecie kucali,
będziecie kucaćbędą kucali,
będą kucaćż będę kucała,
będę kucaćbędziesz kucała,
będziesz kucaćbędzie kucała,
będzie kucaćbędziemy kucały,
będziemy kucaćbędziecie kucały,
będziecie kucaćbędą kucały,
będą kucaćn będę kucało,
będę kucaćbędziesz kucało,
będziesz kucaćbędzie kucało,
będzie kucaćczas zaprzeszły m kucałem był kucałeś był kucał był kucaliśmy byli kucaliście byli kucali byli ż kucałam była kucałaś była kucała była kucałyśmy były kucałyście były kucały były n kucałom było kucałoś było kucało było forma bezosobowa czasu przeszłego kucano tryb przypuszczający m kucałbym,
byłbym kucałkucałbyś,
byłbyś kucałkucałby,
byłby kucałkucalibyśmy,
bylibyśmy kucalikucalibyście,
bylibyście kucalikucaliby,
byliby kucaliż kucałabym,
byłabym kucałakucałabyś,
byłabyś kucałakucałaby,
byłaby kucałakucałybyśmy,
byłybyśmy kucałykucałybyście,
byłybyście kucałykucałyby,
byłyby kucałyn kucałobym,
byłobym kucałokucałobyś,
byłobyś kucałokucałoby,
byłoby kucałoimiesłów przymiotnikowy czynny m kucający, niekucający ż kucająca, niekucająca kucające, niekucające n kucające, niekucające imiesłów przymiotnikowy bierny m kucany kucani ż kucana kucane n kucane imiesłów przysłówkowy współczesny kucając, nie kucając rzeczownik odczasownikowy kucanie, niekucanie
- tłumaczenia:(edytuj)
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kaszleć
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kaszleć
- angielski: (1.1) squat, hunker
- duński: (1.1) sidde / sætte sig på hug
- esperanto: (1.1) kaŭri
- holenderski: (1.1) hurken
- rosyjski: (1.1) сидеть на корточках
- źródła:
- ↑ Joanna Furgalińska, Achim godej. Ślónsko godka dla Hanysów i Goroli, s. 128, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, ISBN 978-83-01-18017-1.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/kuca%C4%87
kucać
Polish
Etymology
Dialectal form of an earlier kuczeć (attested in XVII century), from Proto-Slavic *kučati.
Pronunciation
Verb
kucać impf (perfective kucnąć)
- (intransitive) to squat (to bend deeply at the knees while resting on one’s feet)
- (intransitive) to crouch, hunker
Declension
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | kucać | |||||
present tense | 1st | kucam | kucamy | |||
2nd | kucasz | kucacie | ||||
3rd | kuca | kucają | ||||
impersonal | kuca się | |||||
past tense | 1st | kucałem | kucałam | kucaliśmy | kucałyśmy | |
2nd | kucałeś | kucałaś | kucaliście | kucałyście | ||
3rd | kucał | kucała | kucało | kucali | kucały | |
impersonal | kucano | |||||
future tense | 1st | będę kucał, będę kucać |
będę kucała, będę kucać |
będziemy kucali, będziemy kucać |
będziemy kucały, będziemy kucać |
|
2nd | będziesz kucał, będziesz kucać |
będziesz kucała, będziesz kucać |
będziecie kucali, będziecie kucać |
będziecie kucały, będziecie kucać |
||
3rd | będzie kucał, będzie kucać |
będzie kucała, będzie kucać |
będzie kucało, będzie kucać |
będą kucali, będą kucać |
będą kucały, będą kucać |
|
impersonal | będzie kucać się | |||||
conditional | 1st | kucałbym | kucałabym | kucalibyśmy | kucałybyśmy | |
2nd | kucałbyś | kucałabyś | kucalibyście | kucałybyście | ||
3rd | kucałby | kucałaby | kucałoby | kucaliby | kucałyby | |
impersonal | kucano by | |||||
imperative | 1st | niech kucam | kucajmy | |||
2nd | kucaj | kucajcie | ||||
3rd | niech kuca | niech kucają | ||||
active adjectival participle | kucający | kucająca | kucające | kucający | kucające | |
contemporary adverbial participle | kucając | |||||
verbal noun | kucanie |
Synonyms
- cząpać (regional)
Related terms
Further reading
- kucać in Polish dictionaries at PWN
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/kuczeć
Wiktionary does not yet have an entry for kuczeć.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/ku%C4%8Dati
Reconstruction:Proto-Slavic/kučati
Proto-Slavic
Etymology
Fientive verb of *kuka (“hook”) + *-jati, semantically identical to Proto-Slavic *kukati (“to squat”) with the only difference being that the *-ati doublet is perfective.
Verb
*kùčati impf (perfective *kučnǫti)
- Alternative form of *kukati
Inflection
Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle |
---|---|---|---|
*kučanьje | *kučati | *kučatъ | *kučalъ |
Participles | ||
---|---|---|
Tense | Past | Present |
Passive | *kučanъ | *kučajemъ |
Active | *kučavъ | *kučaję |
Aorist | Present | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *kučaxъ | *kuča | *kuča | *kučajǫ | *kučaješi | *kučajetь |
Dual | *kučaxově | *kučasta | *kučaste | *kučajevě | *kučajeta | *kučajete |
Plural | *kučaxomъ | *kučaste | *kučašę | *kučajemъ | *kučajete | *kučajǫtь |
Imperfect | Imperative | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *kučaaxъ | *kučaaše | *kučaaše | — | *kučaji | *kučaji |
Dual | *kučaaxově | *kučaašeta | *kučaašete | *kučajivě | *kučajita | — |
Plural | *kučaaxomъ | *kučaašete | *kučaaxǫ | *kučajimъ | *kučajite | — |
Further reading
- Vasmer, Max (1964–1973), “кучать”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
- Trubačóv, Oleg, editor (1987), “*kučati”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 13, Moscow: Nauka, page 79
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/kučnǫti
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/kučnǫti.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/kuka
Reconstruction:Proto-Slavic/kuka
Proto-Slavic
Etymology 1
From Proto-Balto-Slavic *kaukāˀ, from Proto-Indo-European *kowk-eh₂, from *kewk–.
Noun
*kùka f[1]
Inflection
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | *kùka | *kùcě | *kùky |
Accusative | *kùkǫ | *kùcě | *kùky |
Genitive | *kùky | *kùku | *kùkъ |
Locative | *kùcě | *kùku | *kùkasъ, *kùkaxъ* |
Dative | *kùcě | *kùkama | *kùkamъ |
Instrumental | *kùkojǫ, *kùkǭ** | *kùkama | *kùkamī |
Vocative | *kùko | *kùcě | *kùky |
** The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).
Related terms
Descendants
Etymology 2
Possibly etymologically identical with *kùka. Baltic cognates include Lithuanian kaũkas (“goblin”), Old Prussian cawx (“devil”).
Noun
*kuka f[2]
Inflection
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | *kuka | *kucě | *kuky |
Accusative | *kukǫ | *kucě | *kuky |
Genitive | *kuky | *kuku | *kukъ |
Locative | *kucě | *kuku | *kukasъ, *kukaxъ* |
Dative | *kucě | *kukama | *kukamъ |
Instrumental | *kukojǫ, *kukǫ** | *kukama | *kukami |
Vocative | *kuko | *kucě | *kuky |
** The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).
Descendants
- East Slavic:
- South Slavic:
- West Slavic:
References
- ^ Derksen, Rick (2008), “*kùka I”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 256
- ^ Derksen, Rick (2008), “*kuka II”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 256
UWAGA!
Słowem Hook, czyli Hak zajmę się w oddzielnym wpisie.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/kauk-
Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/kauk–
Proto-Balto-Slavic
Etymology
From Proto-Indo-European *kewk–.
Noun
Descendants
References
- ^ Derksen, Rick (2008) , “*kùka I”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 256: “*koukos”
- ^ Derksen, Rick (2015) , “kaukas I”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 232: “*koukos”
…..
https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kaukas&action=edit&redlink=1
Wiktionary does not yet have an entry for kaukas.
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Balto-Slavic/kaukāˀ.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/kewk-
Reconstruction:Proto-Indo-European/kewk–
Proto-Indo-European
Root
*kewk-[1]
Descendants
- *kewk-éh₁-ti (“eh₁-stative”)
- *kewk-éh₂
- *kówk-o-s
- Germanic: *hauhaz
- *kowk-ó-s
- Germanic: *haugaz
- Unsorted formations:
References
- ^ Kroonen, Guus (2013), “*hauha-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 215
- ^ Trubačóv, Oleg, editor (1977), “*čučati”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 04, Moscow: Nauka, page 126
- ^ Trubačóv, Oleg, editor (1977), “*čuka”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 04, Moscow: Nauka, page 131
- ^ Derksen, Rick (2015), “kaukas”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 232
- ^ Derksen, Rick (2008), “kùka”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 256
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/čučati.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/%C4%8Duka
Reconstruction:Proto-Slavic/čuka
Proto-Slavic
Etymology
From Proto-Balto-Slavic *kjaukāˀ, from Proto-Indo-European *kewk-éh₂, from *kewk– (“to elevate, to crook”), contrast with *kuča (“heap”) from *kaukjāˀ, with Proto-Germanic *haugaz (“height, hill”). But regard Albanian çukë (“hill; beak”), Romanian ciucă (“hill”), Romanian cioc (“beak”), Megleno-Romanian cĭucă (“hill”), Aromanian ciucã (“hill”). Due to the regional distribution of the term, some scholars[1] see a Balkan substrate.
Noun
*čuka f[2]
Inflection
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | *čuka | *čucě | *čuky |
Accusative | *čukǫ | *čucě | *čuky |
Genitive | *čuky | *čuku | *čukъ |
Locative | *čucě | *čuku | *čukasъ, *čukaxъ* |
Dative | *čucě | *čukama | *čukamъ |
Instrumental | *čukojǫ, *čukǫ** | *čukama | *čukami |
Vocative | *čuko | *čucě | *čuky |
** The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).
Related terms
- *čučati (“to be sitting atop”)
- *čukati (“to hew, to knock”) (possibly)
- *čukarjь (“hilltop”)
- *kuka (“hook”)
- *kuča (“heap”)
Descendants
- South Slavic:
References
- ^ Skok, Petar (1971) Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika (in Serbo-Croatian), volume 1, Zagreb: JAZU, page 340
- ^ Trubačóv, Oleg, editor (1977) , “*čuka”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 04, Moscow: Nauka, page 131
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/čukarjь.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/kjaukāˀ
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Balto-Slavic/kjaukāˀ.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/kaukjāˀ
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Balto-Slavic/kaukjāˀ.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/%C4%8Dukati
Reconstruction:Proto-Slavic/čukati
Proto-Slavic
Etymology
Probably, an expressive e-grade verb from *kuti (“to hew”) + *-kati, ultimately from Proto-Indo-European *kewh₂– (“to hew”).
Alternatively, Snoj proposes an onomatopoeic origin, shared with Proto-Slavic *čavьka (“jackdaw”), Proto-Slavic *sova (“owl (Strigiformes)”), and Proto-Slavic *skovykъ (“little owl (Athene noctua)”), cognate to Lithuanian kaũkti (“to howl”), Latvian kàukt (“to yell, to howl”), Proto-Germanic *hūwilōną (“to howl”), from Proto-Indo-European *(s)kew–.
Verb
*čùkati impf (perfective *čuknǫti)
Inflection
Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle |
---|---|---|---|
*čukanьje | *čukati | *čukatъ | *čukalъ |
Participles | ||
---|---|---|
Tense | Past | Present |
Passive | *čukanъ | *čukajemъ |
Active | *čukavъ | *čukaję |
Aorist | Present | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *čukaxъ | *čuka | *čuka | *čukajǫ | *čukaješi | *čukajetь |
Dual | *čukaxově | *čukasta | *čukaste | *čukajevě | *čukajeta | *čukajete |
Plural | *čukaxomъ | *čukaste | *čukašę | *čukajemъ | *čukajete | *čukajǫtь |
Imperfect | Imperative | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *čukaaxъ | *čukaaše | *čukaaše | — | *čukaji | *čukaji |
Dual | *čukaaxově | *čukaašeta | *čukaašete | *čukajivě | *čukajita | — |
Plural | *čukaaxomъ | *čukaašete | *čukaaxǫ | *čukajimъ | *čukajite | — |
Related terms
- *kuka (“hook”)
- *čuka (“hilltop”)
- *kuča (“heap”)
- *kukati (“to squat”)
- *čučati (“to hang/sit on a high place (e.g. tree, pylon)”)
- *čučedlo (“scarecrow”)
- *čugati (“to trim”)
Derived terms
Descendants
- East Slavic:
- Ukrainian: чу́кати (čúkaty)
- South Slavic:
Further reading
- Trubačóv, Oleg, editor (1977) , “*čukati”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 04, Moscow: Nauka, page 131
- Snoj, Marko (2016) , “čūk”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “čúkati”
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/čugati.
UWAGA!
Słowami jak Cugle / CuG+Le, Ciąg / Cia”G, Ciągać / Cia”Ga+C’, itp. zajmę się w oddzielnym wpisie.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/čukъ
Reconstruction:Proto-Slavic/čukъ
Proto-Slavic
Etymology
Equivalent to e-grade of Proto-Slavic *kuti (“to forge, to hew”) or *kujati (“to crook, to caw”) + *-kъ, at least partially of onomatopoeic origin. Per Snoj, ultimately from Proto-Indo-European *(s)kew– (“to caw, to howl”), akin to Lithuanian kaũkti (“to howl”), Latvian kàukt (“to yell, to howl”), Proto-Germanic *hūwilōną (“to howl”).
Noun
*čȗkъ m[1]
- hammer
- Synonym: *moltъ
- (onomatopoeic) knock, caw
- → (by extension) little owl (Athene noctua) (in Slovene)
Declension
Related terms
Derived terms
- *čukъčę (diminutive)
- *čučati (“to hang/sit on a high place (e.g. tree, pylon)”)
- Slavic: *čučedlo (“scarecrow”)
- *čukati (“to crack, to break”)
Descendants
- East Slavic:
- Russian: чук (čuk, “part of forelock”) (dialectal)
- South Slavic:
Further reading
- Trubačóv, Oleg, editor (1977) , “*čukъ”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 04, Moscow: Nauka, page 132
References
- ^ Snoj, Marko (2016) , “čūk”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “*čȗkъ”
UWAGA!
Pra-Słowiańskimi słowami jak *čupъ (“crack, crook”) i *čubъ (“forelock”) zajmę się w następnym wpisie.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/čukъčę.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/čučati.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/kukati
Reconstruction:Proto-Slavic/kukati
Proto-Slavic
Etymology 1
Of onomatopoeic origin, formed from the interjection ku-ku! (“sound of cuckooing”) + *-kati. Cognate with Lithuanian kukúoti, Latvian kukuôt and akin to Ancient Greek κόκκῡξ (kókkūx), Latin cucūlus, English cuckoo, Sanskrit कोकिल (kokila).
Verb
kùkati impf (perfective *kukovati)[1][2]
- to cuckoo
Inflection
Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle |
---|---|---|---|
*kukanьje | *kukati | *kukatъ | *kukalъ |
Participles | ||
---|---|---|
Tense | Past | Present |
Passive | *kukanъ | *kukajemъ |
Active | *kukavъ | *kukaję |
Aorist | Present | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *kukaxъ | *kuka | *kuka | *kukajǫ | *kukaješi | *kukajetь |
Dual | *kukaxově | *kukasta | *kukaste | *kukajevě | *kukajeta | *kukajete |
Plural | *kukaxomъ | *kukaste | *kukašę | *kukajemъ | *kukajete | *kukajǫtь |
Imperfect | Imperative | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *kukaaxъ | *kukaaše | *kukaaše | — | *kukaji | *kukaji |
Dual | *kukaaxově | *kukaašeta | *kukaašete | *kukajivě | *kukajita | — |
Plural | *kukaaxomъ | *kukaašete | *kukaaxǫ | *kukajimъ | *kukajite | — |
Related terms
- *kukuvica (“cuckoo, gowk”)
- *kukyrica (“partridge”)
- *kukъ (“vengeful spirit”), *kuka (“sprite, gnome”)
- *kučę (“dog”) (in South Slavic)
Descendants
- East Slavic:
- Russian: ку́кать (kúkatʹ) (dialectal)
- South Slavic:
- West Slavic:
Further reading
- Vasmer, Max (1964–1973), “ку́кать”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
- Trubačóv, Oleg, editor (1987), “*kukati I”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 13, Moscow: Nauka, page 89
- Georgiev Vl. I., editor (1986), “кукам¹”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 3, Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, page 86
Etymology 2
Fientive verb from *kuka (“hook”) + *-ati, from Proto-Indo-European *kewk– (“to hook, to elevate”). Equivalently, from *kovati (“to hew”) + *-kati (especially for the meaning in Serbo-Croation and Russian). Cognate with Lithuanian kùkti (“to bend forward”), Latvian kukt (“to bow”), German hocken and akin to Proto-Germanic *hauhaz (“high”).
Verb
kùkati pf (imperfective *čučěti)
Alternative forms
- *kučati (in Slovene, West Slavic)
Inflection
Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle |
---|---|---|---|
*kukanьje | *kukati | *kukatъ | *kukalъ |
Participles | ||
---|---|---|
Tense | Past | Present |
Passive | *kukanъ | — |
Active | *kukavъ | — |
Aorist | Present | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *kukaxъ | *kuka | *kuka | *kukajǫ | *kukaješi | *kukajetь |
Dual | *kukaxově | *kukasta | *kukaste | *kukajevě | *kukajeta | *kukajete |
Plural | *kukaxomъ | *kukaste | *kukašę | *kukajemъ | *kukajete | *kukajǫtь |
Imperfect | Imperative | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | — | — | — | — | *kukaji | *kukaji |
Dual | — | — | — | *kukajivě | *kukajita | — |
Plural | — | — | — | *kukajimъ | *kukajite | — |
- Notes:
- In perfective verbs, present expresses future
Related terms
Descendants
- East Slavic:
- South Slavic:
- West Slavic:
Further reading
- Trubačóv, Oleg, editor (1977), “*čučati”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 04, Moscow: Nauka, page 126
- Trubačóv, Oleg, editor (1987), “*kukati II”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 13, Moscow: Nauka, page 89
- Georgiev Vl. I., editor (1986), “кукам²”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 3, Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, page 86
References
- ^ Snoj, Marko (2016), “kūkati”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “*kűkati”
- ^ Derksen, Rick (2008), “*kukati”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 255
UWAGA!
Pra-Słowiańskim słowem *kùča, zajmę się w następnym wpisie.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/čučěti.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/kukuvica.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/kukyrica.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/kukъ.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/kučę.
…..
Tymczasem oto wtórnie ubezdźwięcznione i zniekształcone postacie fielko-germańskie…
……
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/hauhaz
Reconstruction:Proto-Germanic/hauhaz
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *kewk–.[1]
Pronunciation
Adjective
*hauhaz (comparative *hauhizô, superlative *hauhistaz)[1]
Inflection
Strong declension | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Case | Masculine | Feminine | Neuter | |||
Singular | Plural | Singular | Plural | Singular | Plural | |
Nominative | *hauhaz | *hauhai | *hauhō | *hauhôz | *hauhą, -atō | *hauhō |
Accusative | *hauhanǭ | *hauhanz | *hauhǭ | *hauhōz | *hauhą, -atō | *hauhō |
Genitive | *hauhas, -is | *hauhaizǫ̂ | *hauhaizōz | *hauhaizǫ̂ | *hauhas, -is | *hauhaizǫ̂ |
Dative | *hauhammai | *hauhaimaz | *hauhaizōi | *hauhaimaz | *hauhammai | *hauhaimaz |
Instrumental | *hauhanō | *hauhaimiz | *hauhaizō | *hauhaimiz | *hauhanō | *hauhaimiz |
Weak declension | ||||||
Case | Masculine | Feminine | Neuter | |||
Singular | Plural | Singular | Plural | Singular | Plural | |
Nominative | *hauhô | *hauhaniz | *hauhǭ | *hauhōniz | *hauhô | *hauhōnō |
Accusative | *hauhanų | *hauhanunz | *hauhōnų | *hauhōnunz | *hauhô | *hauhōnō |
Genitive | *hauhiniz | *hauhanǫ̂ | *hauhōniz | *hauhōnǫ̂ | *hauhiniz | *hauhanǫ̂ |
Dative | *hauhini | *hauhammaz | *hauhōni | *hauhōmaz | *hauhini | *hauhammaz |
Instrumental | *hauhinē | *hauhammiz | *hauhōnē | *hauhōmiz | *hauhinē | *hauhammiz |
Derived terms
Related terms
Descendants
- West Germanic: *hauh
- Old English: hēah, hēh
- Old Frisian: hāch, hāg
- Old Saxon: hōh
- Old Dutch: hō, hōg
- Old High German: hōh
- → Old French: haut (conflated with Latin altus) (see there for further descendants)
- Old Norse: hár, hór, hœgr
- Gothic: 𐌷𐌰𐌿𐌷𐍃 (hauhs)
- ? → Finnic: *kauka
References
- ↑ Jump up to:1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013), “*hauha-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 215
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/haugaz
Reconstruction:Proto-Germanic/haugaz
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *kewk– (“hill, elevation”).
Pronunciation
Noun
*haugaz m
Inflection
Declension of *haugaz (masculine a-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *haugaz | *haugōz, *haugōs | |
vocative | *haug | *haugōz, *haugōs | |
accusative | *haugą | *hauganz | |
genitive | *haugas, *haugis | *haugǫ̂ | |
dative | *haugai | *haugamaz | |
instrumental | *haugō | *haugamiz |
Related terms
Descendants
- West Germanic: *haug
- Old Norse: haugr
Further reading
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/high
high (język angielski)
- wymowa:
- enPR: hī, IPA: /haɪ/, SAMPA: /haI/
- wymowa amerykańska
- wymowa brytyjska
- homofony: hi • hie
-
- znaczenia:
przymiotnik
przysłówek
- (2.1) wysoko
rzeczownik
- (3.1) wysokość
- (3.2) meteorol. wyż
- (3.3) podniecenie, uczucie szczęścia doświadczane w trakcie wykonywania czynności, którą lubi się robić
- (3.4) haj
- odmiana:
- (1.1–5, 2.1) st. wyższy higher; st. najwyższy highest
- przykłady:
- (1.1) The highest point above sea level in Argentina is located in Mendoza province. → Najwyższy punkt nad poziomem morza w Argentynie położony jest w prowincji Mendoza.
- (1.2) Houses with high ceilings sell better. → Domy z wysokimi sufitami lepiej się sprzedają.
- (1.3) high quality → doskonała jakość
- (1.5) When I met him he was high. → Kiedy go spotkałem, był na haju.
- kolokacje:
- high school, high street, high tea, high tide, highlands, highlight, highway, high-handed
- (3.3) be on a high
- antonimy:
- low
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/high#English
high
English
Pronunciation
Etymology 1
From Middle English high, heigh, heih, from Old English hēah (“high, tall, lofty, high-class, exalted, sublime, illustrious, important, proud, haughty, deep, right”), from Proto-West Germanic *hauh (“high”), from Proto-Germanic *hauhaz (“high”), from Proto-Indo-European *kewk– (“to bend, curve, arch, vault”), a suffixed form of *kew–. Cognate with Scots heich (“high”), Saterland Frisian hooch (“high”), West Frisian heech (“high”), Dutch hoog (“high”), Low German hoog (“high”), German hoch (“high”), Swedish hög (“high”), Norwegian høg (“high”), Icelandic hár (“high”), Lithuanian kaukas (“bump, boil, sore”), Russian ку́ча (kúča, “pile, heap, stack, lump”).
Alternative forms
- hi (informal)
Adjective
high (comparative higher, superlative highest)
- Very elevated; extending or being far above a base; tall; lofty.
-
The balloon rose high in the sky. The wall was high. a high mountain
- Pertaining to (or, especially of a language: spoken in) in an area which is at a greater elevation, for example more mountainous, than other regions.
- (baseball, of a ball) Above the batter’s shoulders.
- the pitch (or: the ball) was high
-
- Relatively elevated; rising or raised above the average or normal level from which elevation is measured.
- Having a specified elevation or height; tall.
- three feet high three Mount Everests high
- Elevated in status, esteem, prestige; exalted in rank, station, or character.
- The oldest of the elves’ royal family still conversed in High Elvish.
- Most exalted; foremost.
- the high priest, the high officials of the court, the high altar
- Of great importance and consequence: grave (if negative) or solemn (if positive).
- high crimes, the high festival of the sun
- Consummate; advanced (e.g. in development) to the utmost extent or culmination, or possessing a quality in its supreme degree, at its zenith.
- high (i.e. intense) heat; high (i.e. full or quite) noon; high (i.e. rich or spicy) seasoning; high (i.e. complete) pleasure; high (i.e. deep or vivid) colour; high (i.e. extensive, thorough) scholarship; high tide; high [tourism] season; the High Middle Ages
- Advanced in complexity (and hence potentially abstract and/or difficult to comprehend).
- (in several set phrases) Remote in distance or time.
- high latitude, high antiquity
- (in several set phrases) Very traditionalist and conservative, especially in favoring older ways of doing things; see e.g. high church, High Tory.
- Elevated in mood; marked by great merriment, excitement, etc.
- in high spirits
- (of a lifestyle) Luxurious; rich.
- high living, the high life
- Lofty, often to the point of arrogant, haughty, boastful, proud.
- a high tone
- (with „on” or „about”) Keen, enthused.
- (of a body of water) With tall waves.
- Large, great (in amount or quantity, value, force, energy, etc).
-
My bank charges me a high interest rate. I was running a high temperature and had high cholesterol. high voltage high prices high winds a high number
- Having a large or comparatively larger concentration of (a substance, which is often but not always linked by „in” when predicative).
-
Carrots are high in vitamin A. made from a high-copper alloy
-
-
- (acoustics) Acute or shrill in pitch, due to being of greater frequency, i.e. produced by more rapid vibrations (wave oscillations).
-
The note was too high for her to sing.
-
- (phonetics) Made with some part of the tongue positioned high in the mouth, relatively close to the palate.
- (card games) Greater in value than other cards, denominations, suits, etc.
- (poker) Having the highest rank in a straight, flush or straight flush.
- I have KT742 of the same suit. In other words, a K-high flush.
- 9-high straight = 98765 unsuited
- Royal Flush = AKQJT suited = A-high straight flush
- (of a card or hand) Winning; able to take a trick, win a round, etc.
- North’s hand was high. East was in trouble.
- (poker) Having the highest rank in a straight, flush or straight flush.
- (of meat, especially venison) Strong-scented; slightly tainted/spoiled; beginning to decompose.
- Epicures do not cook game before it is high.
-
The tailor liked his meat high.
- (informal) Intoxicated; under the influence of a mood-altering drug, formerly usually alcohol, but now (from the mid-20th century) usually not alcohol but rather marijuana, cocaine, heroin, etc.
- (nautical, of a sailing ship) Near, in its direction of travel, to the (direction of the) wind.
Synonyms
- (elevated): See Thesaurus:tall
- (intoxicated): See Thesaurus:stoned or Thesaurus:drunk
Antonyms
Hyponyms
Derived terms
Descendants
- Sranan Tongo: hei
See also
Adverb
high (comparative higher, superlative highest)
- In or to an elevated position.
- How high above land did you fly?
- In or at a great value.
- Costs have grown higher this year again.
- At a pitch of great frequency.
- I certainly can’t sing that high.
Usage notes
- The adverb high and the adverb highly should not be confused.
- He hung the picture high on the wall.
- As a politician, he isn’t esteemed too highly.
References
- Yuri Dolgopolov, A Dictionary of Confusable Phrases: More Than 10,000 Idioms (2016, →ISBN): „high on something”
Noun
high (plural highs)
- A high point or position, literally or figuratively; an elevated place; a superior region; a height; the sky; heaven.
- A point of success or achievement; a time when things are at their best.
- It was one of the highs of his career.
- A period of euphoria, from excitement or from an intake of drugs.
-
That pill gave me a high for a few hours, before I had a comedown.
-
- A drug that gives such a high.
- (informal) A large area of elevated atmospheric pressure; an anticyclone.
- A large high is centred on the Azores.
- The maximum value attained by some quantity within a specified period.
- Inflation reached a ten-year high.
- The maximum atmospheric temperature recorded at a particular location, especially during one 24-hour period.
- Today’s high was 32°C.
- (card games) The highest card dealt or drawn.
See also
Verb
high (third-person singular simple present highs, present participle highing, simple past and past participle highed)
Etymology 2
From Middle English hiȝe, huȝe, huiȝe, huie, hige, from Old English hyġe (“thought, mind, heart, disposition, intention, courage, pride”), from Proto-West Germanic *hugi, from Proto-Germanic *hugiz (“mind, sense”), of unknown origin. Cognate with North Frisian huwggje (“mind, sense”), Middle Low German höge, hoge (“thought, meaning, mood, happiness”), Middle High German hüge, huge, hoge (“mind, spirit, memory”), Danish hu (“mind”), Swedish håg (“mind, inclination”), Icelandic hugur (“mind”). Related to Hugh.
Noun
high (plural highs)
Etymology 3
See hie.
Verb
high (third-person singular simple present highs, present participle highing, simple past and past participle highed)
UWAGA!
Tymi Proto-West Germanic *hugi, from Proto-Germanic *hugiz (“mind, sense”), of unknown origin… zajmę się w oddzielnym wpisie.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-West_Germanic/hauh
Reconstruction:Proto-West Germanic/hauh
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *hauhaz.
Adjective
*hauh[1]
Inflection
a-stem | |||
---|---|---|---|
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | *hauh | *hauhu | *hauh |
Accusative | *hauhanā | *hauhā | *hauh |
Genitive | *hauhas | *hauheʀā | *hauhas |
Dative | *hauhumē | *hauheʀē | *hauhumē |
Instrumental | *hauhu | *hauheʀu | *hauhu |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | *hauhē | *hauhō | *hauhu |
Accusative | *hauhā | *hauhā | *hauhu |
Genitive | *hauheʀō | *hauheʀō | *hauheʀō |
Dative | *hauhēm, *hauhum | *hauhēm, *hauhum | *hauhēm, *hauhum |
Instrumental | *hauhēm, *hauhum | *hauhēm, *hauhum | *hauhēm, *hauhum |
Derived terms
Descendants
- Old English: hēah, hēh
- Old Frisian: hāch, hāg
- Old Saxon: hōh
- Old Dutch: hō, hōg
- Old High German: hōh
- → Old French: haut (conflated with Latin altus)
References
- ^ Ringe, Donald; Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 315: “PWGmc *hauh”
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/kew-.
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/huge
huge (język angielski)
- wymowa:
- bryt. IPA: /ˈçjuːdʒ/, SAMPA: /”hju:dZ/
- wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) potężny, ogromny, olbrzymi
- (1.2) slang. szczególnie interesujący, ważny
- odmiana:
- (1.1) huge, st. wyższy huger; st. najwyższy hugest
- przykłady:
- (1.1) The elephant we saw in the zoo was really huge. → Słoń, którego widzieliśmy w zoo, był naprawdę olbrzymi.
- (1.1) This gave him a huge advantage over his enemies. → To dało mu ogromną przewagę nad jego przeciwnikami.
- (1.2) Lol, yeah, slang‚s huge! → Cha cha, tak, slang jest ważny!
- kolokacje:
- (1.1) be/look/become/grow huge • really/absolutely/simply/potentially huge
- synonimy:
- (1.1) bulky, colossal, enormous, giant, massive, great, immense, large, mammoth, tremendous, vast, walloping, whacking
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/huge#English
huge
English
Etymology
From Middle English huge, from Old French ahuge (“high, lofty, great, large, huge”), from a hoge (“at height”), from a (“at, to”) + hoge (“a hill, height”), from Frankish *haug, *houg (“height, hill”) or Old Norse haugr (“hill”); both from Proto-Germanic *haugaz (“hill, mound”), from Proto-Indo-European *kowkós (“hill, mound”), from the root Proto-Indo-European *kewk–. Akin to Old High German houg (“mound”) (compare related German Hügel (“hill”)), Old Norse haugr (“mound”), Lithuanian kaũkaras (“hill”), Old High German hōh (“high”) (whence German hoch), Old English hēah (“high”). More at high.
Pronunciation
- (UK, US) IPA(key): /hjuːd͡ʒ/, [çu̟ːd͡ʒ]
- (US)
- (NYC, some other US dialects) IPA(key): /juːdʒ/
- (Norfolk) IPA(key): [hʊudʒ]
Adjective
huge (comparative huger, superlative hugest)
- Very large.
-
The castle was huge.
-
- (slang) Distinctly interesting, significant, important, likeable, well regarded.
-
Our next album is going to be huge! In our league our coach is huge!
-
Synonyms
- (very large): colossal, elephantine, enormous, giant, gigantic, immense, prodigious, vast.
- See also Thesaurus:gigantic
Antonyms
Derived terms
Further reading
- huge in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913.
- huge in The Century Dictionary, The Century Co., New York, 1911.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/kowkós.
…..
cdn.
Pingback: 267 Heap, куча, куща, chata, хата, hut, house, chyżość, chyżo, chyży i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa | SKRBH
Pingback: 268 Hide, sky, sceo, hose, shoe, hood, hat, custos, cutis, cassis, obscurus, cuddio, κύτος, σκῦτος, κεύθω, κύστις, skunā́ti i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa | SKRBH