…..
Faktem jest, że w niezgłębionych ciemnościach odmętów ofitzjalnego jęsykosnaftzfa, schowana jest ukryta wiedza. Może ona lśnić swoim wspaniałym blaskiem. Jedyne co trzeba zrobić, to umieć wydobyć ją na powierzchnię i zeskrobać z niej nalot przeciw-słowiańskich uprzedzeń…
W tym wpisie, który jest ciągiem dalszym wpisów 270, 269, 268, ponownie udowodnię prawdziwość moich twierdzeń dotyczących:
- pierwotnej oboczności Pra-Słowiańskich rdzeni,
- pierwotności postaci wysokoenergetycznych, dźwięcznych, czyli tzw. satem, względem wtórnie ubezdźwięcznionych postaci niżej-energetycznych, czyli tzw. kentum,
- logicznej niespójności tfierdzeń i odtfoszeń ofitzjalnego jęsykosnaftzfa.
Jednak poza tym, szczególnie uważnie przyjrzę się pojawiającym się i znikającym tzw. s-mobile i tym, co z tego logicznie wynika.
Na początek bardzo niewłaściwe pytania:
Czym Proto-Indo-European *(s)kew– (“to cover, hide”) różni się od Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”),.. skoro jakoś ofitzjalnie odtfoszony tzw. laryngał *h₁, to coś rzekomo było niby takiego, patrz:
(…) Laryngały w piśmie oznacza się symbolicznie jako h1, h2, h3, ale ich rzeczywistego brzmienia nie znamy. Wiadomo tylko, że miały one możność wpływu na barwę sąsiadującej samogłoski, a przede wszystkim na barwę samogłoski powstającej na miejscu zanikłego laryngału. I tak, h1 daje przeważnie samogłoskę [e], h2 [a], a h3 [o]. Przypuszcza się że h1 brzmiało jak [ʔ] lub [h], h2 jak [x] lub [ħ] a h3 jak [xʷ] lub [ɣʷ]. (…)?
Czy postać *(s)kewh₁– logicznie nie jest jedynie rozwinięciem *(s)kew–, skoro spółgłoski obu tych rdzeni są takie same (S)+KW,.. podczas gdy i ofitzjalnie odtfoszony rzekomy laryngał *h₁, jak i samogłoski nie mają żadnego znaczenia, ponieważ nie budują żadnych rdzeni?
Dlaczego słowa jak Chów / (c)Ho’W, Chować / (c)HoWa+C’, Schować / S/Z+(c)HoWa+C’, itp., mają niby pochodzić od Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”), a nie mogą pochodzić od pierwotnej postaci Proto-Indo-European *(s)kew– (“to cover, hide”),.. skoro są dokładnie tożsame i pod względem budowy rdzeni (S)+KW, jak i znaczeń „chować, schować, zachować, kryć, skrywać, zakrywać”, itp?
Skoro słowa jak Chów / (c)Ho’W, Chować / (c)HoWa+C’ rzekomo powstały przez wtórne ubezdźwięcznienie pierwotnego rdzenia *(s)kew–, czy *(s)kewh₁–, a nie od postaci bez tzw. s-mobile, jak *kew–, czy *kewh₁–,.. to logicznie słowo jak np. Schować / S/Z+(c)HoWa+C’, powinno było powstać od rdzenia *(s)+(s)kew–, czy *(s)+(s)kewh₁–, nieprawdaż? (Kłopot jedynie w tym, że takie postacie nie istnieją i ofitzjalnie trzeba by je dopiero odtfoszyć…)**
Skoro pierwotne Proto-Slavic *skovati (“to watch attentively”), an O-grade of Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”) rzekomo wtórnie ubezdźwięczniło się w nagłosie do Proto-Slavic *xovati, by następnie wtórnie (ale tym razem odwrotnie jak poprzednio) udźwięcznić się w wygłosie do Chować / (c)HoWa+C’ i Schować / S/Z+(c)HoWa+C’,.. to dlaczego nic podobnego nie nastąpiło w słowie Skowyt / S/Z+KoW+yT, itp., który jakoś nie stał się Chwytem / (c)HWyT+eM i Zachwytem / Z/Sa+(c)HWyT+eM lub Chwatem / (c)HWaT+eM, (nie zapominając także o Kuwiek / Ko’Wie+K, Kuwiekać / Ko’Wie+K+aC’, Kuwikać / Ko’Wi+K+aC’, Skuwać / S/Z+Ko’Wa+C’, Kować / KoWa+C’, Czuwać / C”o’Wa+C’ i Wyć / WyC’)?
Czy istnieją jakieś dowody przeczące pierwotnej oboczności Pra-Słowiańskich rdzeni i zaprzeczające działaniu wtórnych ubezdźwięcznień, jak np. tzw. rough breathing, gdzie S>H, patrz np. potwierdzające to ofitzjalne odtfoszenia jak Proto-Slavic *skovati > *xovati?
Myślę, że wystarczy na razie tych pytań. Będzie ich więcej dalej. Teraz czas na twarde dowody.
(Wiem, że może się to wydać na początku nielogiczne, ale właśnie ze względu na logikę, muszę zacząć trochę od środka).
Na początek upowszechnię Pra-Słowiańskie słowa identyczne w budowie i znaczeniu do ofitzjalnie odtfoszonego rdzenia tzw. PIE *(s)kew– (“to cover, hide”), których postacie nie posiadają tzw. s-mobile, a następnie te, które ten magiczny dźwięk posiadają… Tym *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”) i zajmę się w następnych wpisach.
A tak przy okazji, oto dodatkowe wyjaśnienia dla wszystkich wątpiących i niewiernych.
Domyślam się, że to Proto-Slavic *xovati miałoby się ofitzjalnie przekształcić przez wtórne ubezdźwięcznienie z rzekomo pierwotnej postaci bez tzw. s-mobile jak *kovati. Rozumiem, że to tzw. s-mobile w Proto-Slavic *skovati miałoby się tam przypałętać jakoś tak później, a nie być tam od samego początku… Byłoby to wytłumaczeniem tego, że w tym przypadku nie zaszło ubezdźwięcznienie zgodne z tzw. rough breathing, gdzie S>H, a jedynie inne wtórne ubezdźwięcznienie, gdzie *k/K>H…
(Allo-allo doceńta to, co właśnie napisałem, ponieważ podpowiadam wam, jak próbować uciec z tej pułapki, którą sami na siebie ofitzjalnie zastawiliśta).**
Tyle tylko, że to gówno prawda jest, ponieważ postać Proto-Slavic *kovati istniała już (i nadal zresztą istnieje) i co najgorsze, nigdy w nic nie przekształciła się! Pisałem o tym we wpisach 144 i 145.
Pytanie na podsumowanie:
Jak to jest więc możliwe, że te same rdzenie i dźwięki KW lub (S)+KW, raz rzekomo ofitzjalnie przekształcają się przez wtórne ubezdźwięcznienie w (c)HW lub (S/Z)+(c)HW, a innym razem nie przekształcają się wcale, by jeszcze innym razem rzekomo wtórnie udźwięcznić się do postaci CW , (S/Z)+CW lub CD, (S/Z)+CD, hm?
Oszczegam, że powrócę do tego zagadnienia w kolejnych wpisach i miło allo-allo nie będzie…
(**Uwaga, tylko tak sobie krotochwilnie drwię i dworuję!)
…..
Kuwiek / Ko’Wie+K
https://sjp.pwn.pl/doroszewski/kuwiek;5445322.html
kuwiek
…..
https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_polskiego/kuwiek
Słownik etymologiczny języka polskiego/kuwiek
kuwiek, ‘piszczałka (do wabu ptaków)’, w 16. wieku u Cygańskiego i Krescentyna (1548 r.) często wspominany, kuwiekać i kuwikać, ‘piskać na niej, wabić’, kuwikać i o ‘głosie sowim’; rozszerzone z prasłowa kykati, o ‘głosie łabędzi, żórawi, gęsi’; dźwiękonaśladowcze; por. kukać.
…..
Kuwiekać / Ko’Wie+K+aC’
https://spjs.ijp.pan.pl/haslo/index/5017/36169
kuwiekać
(1) ‚płakać, kwilić, lacrimare, vagire’:
…..
Kuwikać / Ko’Wi+K+aC’
https://pl.wikisource.org/wiki/M._Arcta_S%C5%82ownik_Staropolski/Kuwika%C4%87
M. Arcta Słownik Staropolski/Kuwikać
…..
UWAGA!
Dlaczego słowa jak Kuwiek / Ko’Wie+K, Kuwiekać / Ko’Wie+K+aC’, Kuwikać / Ko’Wi+K+aC’ jakoś magicznie dziwnie nie przekształciły się przez wtórne ubezdźwięcznienie odpowiednio w Chuwiek / (c)Ho’Wie+K, Chuwiekać / (c)Ho’Wie+K+aC’, Chuwikać / (c)Ho’Wi+K+aC’, zgodnie z ofitzjalnymi odtfoszeniami, tak samo jak skovati > *xovati, patrz powyżej, hm?
Przy okazji „kuwikania” ciekawostka, która bardzo polecam:
…..
A teraz postacie z tzw. s-mobile…
…..
Skowyt / Z/S+KoWy+T
Skowyk / Z/S+KoWy+K
https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_polskiego/skowyt
Słownik etymologiczny języka polskiego/skowyt
skowyt i skowyk, skowytać, skowyczeć, o ‘skomleniu’, „nie skowiknie pies„, biblja (zaskowyczy, Leopolita), cerk. skyczati, o podobnych głosach, bez s–, kuwiek (p.) i kuwikać, o sowie-„jako sowa kowiekać„, kuwieczka ‚piszczałka do wabu słowień. skowik, o ‘krzyku sowim’, u Serbów skwiknuti, skwiszati, ’skomleć’.
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/skowyt
skowyt (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przerywane, żałosne wycie psa lub – rzadziej – innego zwierzęcia[1]
- (1.2) cichy, żałosny jęk człowieka[1]
- (1.3) inny, podobny odgłos[1]
- odmiana:
- (1.1–3) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skowyt skowyty dopełniacz skowytu skowytów celownik skowytowi skowytom biernik skowyt skowyty narzędnik skowytem skowytami miejscownik skowycie skowytach wołacz skowycie skowyty
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skowytanie n, skowyczenie n, zaskowyczenie n, zaskowytanie n
- czas. skowyczeć ndk., skowytać ndk., zaskowyczeć dk., zaskowytać dk.
- źródła:
- ↑ Skocz do:1,0 1,1 1,2
Hasło skowyt w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/skowyt
skowyt
Polish
Pronunciation
Noun
skowyt m inan
Declension
Further reading
- skowyt in Polish dictionaries at PWN
…..
Skowytać / Z/S+KoWy+Ta+C’
https://pl.wikisource.org/wiki/M._Arcta_S%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego/Skowyta%C4%87
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Skowytać
…..
Skowyczeć / Z/S+KoWy+C”e+C’
https://pl.wiktionary.org/wiki/skowycze%C4%87#pl
skowyczeć (język polski)
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
- (1.1) o psie lub innym ssaku psowatym: wydawać urywane, żałosne dźwięki[1]
- (1.2) o ludziach: jęczeć, skarżyć się żałośnie[1]
- odmiana:
- (1.1–2)
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik skowyczeć czas teraźniejszy skowyczę skowyczysz skowyczy skowyczymy skowyczycie skowyczą czas przeszły m skowyczałem skowyczałeś skowyczał skowyczeliśmy skowyczeliście skowyczeli ż skowyczałam skowyczałaś skowyczała skowyczałyśmy skowyczałyście skowyczały n skowyczałom skowyczałoś skowyczało tryb rozkazujący niech skowyczę skowycz niech skowyczy skowyczmy skowyczcie niech skowyczą pozostałe formy czas przyszły m będę skowyczał,
będę skowyczećbędziesz skowyczał,
będziesz skowyczećbędzie skowyczał,
będzie skowyczećbędziemy skowyczeli,
będziemy skowyczećbędziecie skowyczeli,
będziecie skowyczećbędą skowyczeli,
będą skowyczećż będę skowyczała,
będę skowyczećbędziesz skowyczała,
będziesz skowyczećbędzie skowyczała,
będzie skowyczećbędziemy skowyczały,
będziemy skowyczećbędziecie skowyczały,
będziecie skowyczećbędą skowyczały,
będą skowyczećn będę skowyczało,
będę skowyczećbędziesz skowyczało,
będziesz skowyczećbędzie skowyczało,
będzie skowyczećczas zaprzeszły m skowyczałem był skowyczałeś był skowyczał był skowyczeliśmy byli skowyczeliście byli skowyczeli byli ż skowyczałam była skowyczałaś była skowyczała była skowyczałyśmy były skowyczałyście były skowyczały były n skowyczałom było skowyczałoś było skowyczało było forma bezosobowa czasu przeszłego skowyczano tryb przypuszczający m skowyczałbym,
byłbym skowyczałskowyczałbyś,
byłbyś skowyczałskowyczałby,
byłby skowyczałskowyczelibyśmy,
bylibyśmy skowyczeliskowyczelibyście,
bylibyście skowyczeliskowyczeliby,
byliby skowyczeliż skowyczałabym,
byłabym skowyczałaskowyczałabyś,
byłabyś skowyczałaskowyczałaby,
byłaby skowyczałaskowyczałybyśmy,
byłybyśmy skowyczałyskowyczałybyście,
byłybyście skowyczałyskowyczałyby,
byłyby skowyczałyn skowyczałobym,
byłobym skowyczałoskowyczałobyś,
byłobyś skowyczałoskowyczałoby,
byłoby skowyczałoimiesłów przymiotnikowy czynny m skowyczący, nieskowyczący ż skowycząca, nieskowycząca skowyczące, nieskowyczące n skowyczące, nieskowyczące imiesłów przymiotnikowy bierny m skowyczony skowyczenie ż skowyczona skowyczone n skowyczone imiesłów przysłówkowy współczesny skowycząc, nie skowycząc rzeczownik odczasownikowy skowyczenie, nieskowyczenie
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skowyt mrz, skowyk mrz, skowyczenie n, skowytanie n
- czas. skowytać ndk., skowyknąć dk., skowytnąć dk.
- przym. skowytliwy
- tłumaczenia:(edytuj)
- źródła:
- ↑ Skocz do:1,0 1,1
Hasło skowyczeć w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
…..
UWAGA!
Dlaczego słowa jak Skowyt / Z/S+KoWy+T, Skowyk / Z/S+KoWy+K, Skowytać / Z/S+KoWy+Ta+C’, Skowyczeć / Z/S+KoWy+C”e+C’, jakoś magicznie dziwnie nie przekształciły się przez wtórne ubezdźwięcznienie odpowiednio w Schowyt / Z/S+(c)HoWy+T, Schowyk / Z/S+(c)HoWy+K, Schowytać / Z/S+(c)HoWy+Ta+C’, Schowyczeć / Z/S+(c)HoWy+C”e+C’, zgodnie z ofitzjalnymi odtfoszeniami, tak samo jak skovati > *xovati, patrz powyżej, hm?
Dodatkowo oto inne podobnie brzmiące i bliskoznaczne słowa, w postaciach z i bez tzw. s-mobile: Kwik / KWiK, Kwiczeć / KWiC”e+C’, Zakwiczeć / Za+KWiC”e+C’, Kwilenie / KWiLe+Nie, Kwilić / KWiLi+C’, Zakwilić / Za+KWiLi+C’, czy Wycie / WyCie, Wyć / WyC’, Zawyć / Za+WyC’, itp.
Dlaczego także te powyższe słowa nie ubezdźwięczniły się w nagłosie, (jednocześnie częściowo udźwięczniając się w wygłosie j.w.) i nie przekształciły się odpowiednio do postaci Chwik / (c)HWiK, Chwiczeć / (c)HWiC”e+C’, Zachwiczeć / Z/Sa+(c)HWiC”e+C’ i Chwilenie / (c)HWiLe+Nie, Chwilić / (c)HWiLi+C’, Zachwilić / Z/Sa+(c)HWiLi+C’, zgodnie z ofitzjalnymi odtfoszeniami, tak samo jak skovati > *xovati, patrz powyżej, hm?
Dlaczego takie same rdzenie i dźwięki raz przekształcają się (przez rzekome wtórne ubezdźwięcznienie lub przez rzekome wtórne udźwięcznienie), a innym razem nie przekształcają się w ogóle?
…..
WYJAŚNIENIE
Hodowla / HoD+oW+La, Hodować / HoD+oW+aC’, itp., to ofitzjalnie zapożyczenia z j. ukraińskiego / rosyjskiego, które nie mają jednak nic wspólnego ze znaczeniem „chować”, patrz:
https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_polskiego/hodowa%C4%87
Słownik etymologiczny języka polskiego/hodować
hodować, hodowla, hodowca, ‘godować’, ‘fetować’, i w tem znaczeniu z czes. hodowati; ale w znaczeniu ‘pielęgnować’, ‘chować’, najpierw u Stryjkowskiego, z rus. hoduwaty, tegoż znaczenia; hodowla całkiem ruskie.
https://sciaga.pl/slowniki-tematyczne/6898/hodowac/#:~:text=*godovati%20’%C5%9Bwi%C4%99towa%C4%87%2C%20ucztowa%C4%87%3B,GODZI%C4%86).&text=Rodzimym%20odpowiednikiem%20hodowa%C4%87%20w%20XV%2DXVII%20w.
https://pl.wiktionary.org/wiki/hodowa%C4%87
https://en.wiktionary.org/wiki/hodowa%C4%87
…..
Chów / (c)Ho’W
https://pl.wiktionary.org/wiki/ch%C3%B3w
chów (język polski)
chów (1.1) kur
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) roln. trzymanie, karmienie i pielęgnowanie zwierząt hodowlanych
- (1.2) przen. utrzymywanie, wychowywanie kogoś
- odmiana:
- (1.1–2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chów chowy dopełniacz chowu chowów celownik chowowi chowom biernik chów chowy narzędnik chowem chowami miejscownik chowie chowach wołacz chowie chowy
- przykłady:
- (1.1) Ziarno zbóż służy jako produkt konsumpcyjny dla człowieka i jako znakomita pasza treściwa w chowie zwierząt gospodarskich[1].
- (1.2) Nie dopuszczajcie do życia publicznego doktrynerów cudzego i własnego chowu[2]!
- składnia:
- (1.1) chów + D.
- kolokacje:
- (1.1) chów wsobny • chów bydła / prosiąt / kur / drobiu / królików / … • własnego chowu • chów ekologiczny / wolnowybiegowy / ściółkowy / chów klatkowy
- (1.2) zimny chów
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chowanie n, chowaniec m, wychowanie n, wychowanek m, wychowanka ż, schowek m, schowanie n, odchowanie n
- czas. chować ndk., schować dk., wychowywać ndk., wychować dk., odchować dk.
- przym. wychowawczy
- przysł. wychowawczo
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Zarys ekonomiki i organizacji rolnictwa, Jan Fereniec, 1985 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Piszczyk, Jerzy Stawiński, 1959-1997 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/ch%C3%B3w
chów
Polish
Pronunciation
Noun
chów m inan
Declension
Derived terms
Related terms
Further reading
- chów in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- chów in Polish dictionaries at PWN
…..
Chowanie / (c)HoW+aNie
https://pl.wiktionary.org/wiki/chowanie#pl
chowanie (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od chować
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik chowanie dopełniacz chowania celownik chowaniu biernik chowanie narzędnik chowaniem miejscownik chowaniu wołacz chowanie
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/chowanie
chowanie
Polish
Pronunciation
Noun
chowanie n
Declension
Further reading
- chowanie in Polish dictionaries at PWN
…..
Chować / (c)HoW+aC’
https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_polskiego/chowa%C4%87
Słownik etymologiczny języka polskiego/chować
chować, wychowywać, wychowanka, schowek, pochować, ‘pogrzebać’, chować i uchować się czego, »uchowaj Boże«; złożenia z prze-, z-, za-; już w psałt. i biblji we wszelkich dzisiejszych znaczeniach: »czystą chowała duszę«, »chowaj (‘strzeż’) się tego«, »chowajcie ji chlebem« (‘karmijcie’), »chowatedlnica odzienia« (całkiem czaskie; »zbrojownia«, Leopolita), »chowatedlnicę pieniężną« (»skarbnicę«, Leopolita), zachowawać; chów, chowu.
Słowo wyłącznie zachodnie, czeskie, łużyckie (na Rusi wyjątkowe, od nas) o tych samych znaczeniach, czes. chuowa, ‘piastunka’, chowati, łuż. chowaś.
Prasłowo; ch– z sk–, łotew. skaut, skāwēt, ‘obejmywać’, goc. us–skaws, ‘uważny’, niem. schauen, grec. thyoskoos, ‘dozierający ofiary’; p. czuć.
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/chowa%C4%87
chować (język polski)
kot chowa się (3.1)
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. schować)
- (1.1) ukrywać kogoś / coś przed kimś
- (1.2) pielęgnować, wychowywać
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
czasownik zwrotny niedokonany chować się (dk. schować się)
- (3.1) ukrywać się przed kimś
- (3.2) przest. wychowywać się
- odmiana:
- (1.1–2, 2.1–2) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik chować czas teraźniejszy chowam chowasz chowa chowamy chowacie chowają czas przeszły m chowałem chowałeś chował chowaliśmy chowaliście chowali ż chowałam chowałaś chowała chowałyśmy chowałyście chowały n chowałom chowałoś chowało tryb rozkazujący niech chowam chowaj niech chowa chowajmy chowajcie niech chowają pozostałe formy czas przyszły m będę chował,
będę chowaćbędziesz chował,
będziesz chowaćbędzie chował,
będzie chowaćbędziemy chowali,
będziemy chowaćbędziecie chowali,
będziecie chowaćbędą chowali,
będą chowaćż będę chowała,
będę chowaćbędziesz chowała,
będziesz chowaćbędzie chowała,
będzie chowaćbędziemy chowały,
będziemy chowaćbędziecie chowały,
będziecie chowaćbędą chowały,
będą chowaćn będę chowało,
będę chowaćbędziesz chowało,
będziesz chowaćbędzie chowało,
będzie chowaćczas zaprzeszły m chowałem był chowałeś był chował był chowaliśmy byli chowaliście byli chowali byli ż chowałam była chowałaś była chowała była chowałyśmy były chowałyście były chowały były n chowałom było chowałoś było chowało było forma bezosobowa czasu przeszłego chowano tryb przypuszczający m chowałbym,
byłbym chowałchowałbyś,
byłbyś chowałchowałby,
byłby chowałchowalibyśmy,
bylibyśmy chowalichowalibyście,
bylibyście chowalichowaliby,
byliby chowaliż chowałabym,
byłabym chowałachowałabyś,
byłabyś chowałachowałaby,
byłaby chowałachowałybyśmy,
byłybyśmy chowałychowałybyście,
byłybyście chowałychowałyby,
byłyby chowałyn chowałobym,
byłobym chowałochowałobyś,
byłobyś chowałochowałoby,
byłoby chowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m chowający, niechowający ż chowająca, niechowająca chowające, niechowające n chowające, niechowające imiesłów przymiotnikowy bierny m chowany chowani ż chowana chowane n chowane imiesłów przysłówkowy współczesny chowając, nie chowając rzeczownik odczasownikowy chowanie, niechowanie - (3.1–2) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik chować się czas teraźniejszy chowam się chowasz się chowa się chowamy się chowacie się chowają się czas przeszły m chowałem się chowałeś się chował się chowaliśmy się chowaliście się chowali się ż chowałam się chowałaś się chowała się chowałyśmy się chowałyście się chowały się n chowałom się chowałoś się chowało się tryb rozkazujący niech się chowam chowaj się niech się chowa chowajmy się chowajcie się niech się chowają pozostałe formy czas przyszły m będę się chował,
będę się chowaćbędziesz się chował,
będziesz się chowaćbędzie się chował,
będzie się chowaćbędziemy się chowali,
będziemy się chowaćbędziecie się chowali,
będziecie się chowaćbędą się chowali,
będą się chowaćż będę się chowała,
będę się chowaćbędziesz się chowała,
będziesz się chowaćbędzie się chowała,
będzie się chowaćbędziemy się chowały,
będziemy się chowaćbędziecie się chowały,
będziecie się chowaćbędą się chowały,
będą się chowaćn będę się chowało,
będę się chowaćbędziesz się chowało,
będziesz się chowaćbędzie się chowało,
będzie się chowaćczas zaprzeszły m chowałem się był chowałeś się był chował się był chowaliśmy się byli chowaliście się byli chowali się byli ż chowałam się była chowałaś się była chowała się była chowałyśmy się były chowałyście się były chowały się były n chowałom się było chowałoś się było chowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego chowano się tryb przypuszczający m chowałbym się,
byłbym się chowałchowałbyś się,
byłbyś się chowałchowałby się,
byłby się chowałchowalibyśmy się,
bylibyśmy się chowalichowalibyście się,
bylibyście się chowalichowaliby się,
byliby się chowaliż chowałabym się,
byłabym się chowałachowałabyś się,
byłabyś się chowałachowałaby się,
byłaby się chowałachowałybyśmy się,
byłybyśmy się chowałychowałybyście się,
byłybyście się chowałychowałyby się,
byłyby się chowałyn chowałobym się,
byłobym się chowałochowałobyś się,
byłobyś się chowałochowałoby się,
byłoby się chowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m chowający się, niechowający się ż chowająca się, niechowająca się chowające się, niechowające się n chowające się, niechowające się imiesłów przysłówkowy współczesny chowając się, nie chowając się rzeczownik odczasownikowy chowanie się, niechowanie się
- przykłady:
- (1.1) Andrzej chował przed rodzicami zdjęcia gołych kobiet pod swoim łóżkiem.
- (1.2) Katarzyna chowała dziecko swojej zmarłej siostry.
- (2.1) Rodzina i przyjaciele chowali zmarłego w ciszy.
- (3.1) Jurek chował się pod kocem.
- (3.2) Jurek chował się na wsi.
- składnia:
- (1.1–2, 2.1–2) chować + B. • nie chować + D.
- (3.1) chować się przed + N. • chować się w / pod + N.
- (3.1) chować się u + D.
- kolokacje:
- (1.1) chować pieniądze / list / uciekiniera / … • chować przed złodziejem / żoną / policją • chować w domu / w schowku / w skrytce
- (1.2) chować dzieci / pisklęta
- (2.1) chować na cmentarzu / w krypcie / w mauzoleum • chować zmarłego
- (2.2) chować kury / świnie / kaczki
- (3.1) chować się przed mafią / zemstą / wrogiem / rozgłosem / wierzycielami
- (3.2) chować się u dziadków / krewnych • chować się na wsi / w mieście / na prowincji
- synonimy:
- (1.1) ukrywać, zatajać, kitrać
- (1.2) wychowywać, hodować
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chów m, schowanko n, schowek m, zachowek m, pochówek m, wychowanek m, chowaniec m, wychowanka ż, przychówek m, wychowanie n, chowanie n
- czas. przechować dk., przechowywać ndk., schować dk., pochować dk., wychować dk., wychowywać ndk., odchować dk., odchowywać ndk., podchować dk., podchowywać ndk., uchować dk., dochować dk., dochowywać ndk.
- przym. pochówkowy, wychowawczy
- związki frazeologiczne:
- chować głowę w piasek • gra w chowanego • chować urazę
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hide, conceal, stow; (1.2) bring up, breed, raise; (2.1) bury, inter
- arabski: (1.1) خمر
- baskijski: (1.1) ezkutatu, gorde; (1.2) hazi; (2.1) ehortzi, lurperatu, lur eman, lurra eman
- białoruski: (1.1) хаваць; (2.1) хаваць; (3.1) хавацца
- dolnołużycki: (1.1) chowaś
- duński: (1.1) gemme, skjule; (2.1) begrave
- esperanto: (1.1) kaŝi; (2.1) enterigi, entombigi
- francuski: (1.1) cacher; (1.2) élever; (2.1) enterrer
- górnołużycki: (1.1) chować
- hiszpański: (1.1) esconder, ocultar, guardar; (1.2) criar; (2.1) enterrar
- interlingua: (1.1) abstruder
- niemiecki: (1.1) verstecken, verbergen; (1.2) erziehen; (2.1) begraben
- norweski (bokmål): (1.1) gjemme
- nowogrecki: (1.1) κρύβω; (1.2) διαπαιδαγωγώ, μεγαλώνω; (2.1) θάβω, ενταφιάζω; (2.2) εκτρέφω
- portugalski: (2.1) enterrar
- rosyjski: (1.1) прятать; (1.2) расти; (2.1) хоронить
- suahili: (1.1) ficha
- tetum: (1.1) hakoi
- ukraiński: (1.1) ховати; (1.2) ростити; (2.1) ховати
- wilamowski: (1.1) ferśtekia
- włoski: (1.1) nascondere
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/chowa%C4%87
chować
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *xovati, from Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (whence English show and caution).
Pronunciation
Verb
chować impf
- to put away
-
chować ciasto do lodówki ― to put the cake in the fridge
-
- to hide, to conceal; to put something in a place where it will be hard to discover
-
chować zapałki przed dziećmi ― to hide matches from children
-
- to raise, to bring up (animals, children)
-
Katarzyna chowała dziecko swojej zmarłej siostry. ― Katarzyna was bringing up her dead sister’s daughter.
-
- to bury, to conduct a burial
-
Rodzina i przyjaciele chowali zmarłego w ciszy. ― Family and friends buried the deceased in silence.
-
- (figurative) to bury, to conceal
-
Marek chował twarz w dłoniach. ― Marek buried his head in his hands.
-
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | chować | |||||
present tense | 1st | chowam | chowamy | |||
2nd | chowasz | chowacie | ||||
3rd | chowa | chowają | ||||
impersonal | chowa się | |||||
past tense | 1st | chowałem | chowałam | chowaliśmy | chowałyśmy | |
2nd | chowałeś | chowałaś | chowaliście | chowałyście | ||
3rd | chował | chowała | chowało | chowali | chowały | |
impersonal | chowano | |||||
future tense | 1st | będę chował, będę chować |
będę chowała, będę chować |
będziemy chowali, będziemy chować |
będziemy chowały, będziemy chować |
|
2nd | będziesz chował, będziesz chować |
będziesz chowała, będziesz chować |
będziecie chowali, będziecie chować |
będziecie chowały, będziecie chować |
||
3rd | będzie chował, będzie chować |
będzie chowała, będzie chować |
będzie chowało, będzie chować |
będą chowali, będą chować |
będą chowały, będą chować |
|
impersonal | będzie chować się | |||||
conditional | 1st | chowałbym | chowałabym | chowalibyśmy | chowałybyśmy | |
2nd | chowałbyś | chowałabyś | chowalibyście | chowałybyście | ||
3rd | chowałby | chowałaby | chowałoby | chowaliby | chowałyby | |
impersonal | chowano by | |||||
imperative | 1st | niech chowam | chowajmy | |||
2nd | chowaj | chowajcie | ||||
3rd | niech chowa | niech chowają | ||||
active adjectival participle | chowający | chowająca | chowające | chowający | chowające | |
passive adjectival participle | chowany | chowana | chowane | chowani | chowane | |
contemporary adverbial participle | chowając | |||||
verbal noun | chowanie |
Synonyms
Derived terms
- chować się impf
- dochowywać impf, dochować pf
- odchować pf
- pochować pf
- przechowywać impf, przechować pf
- schować (się) pf
- uchować (się) pf
- wychowywać (się) impf, wychować (się) pf
- zachowywać (się) impf, zachować (się) pf
Further reading
- chować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- chować in Polish dictionaries at PWN
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/xovati
Reconstruction:Proto-Slavic/xovati
Proto-Slavic
Etymology
From *skovati (“to watch attentively”), an O-grade of Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”).
Compare Ancient Greek θυο-σκόος (thuo-skóos, “priest”, literally “watching the victim”), Old High German scouwōn, German schauen (“to look, behold”), Gothic 𐌿𐍃-𐌺𐌰𐌿𐍃 (us–kaus, “judicious”), English show.
Without initial s–: Sanskrit कवि (kavi, “overseer, shepherd”), Ancient Greek κοέω (koéō, “to notice, note, remark”), Latin cavēre (“to guard, abide by, (be)ware, watch out”).
Verb
*xovati
Conjugation
Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle |
---|---|---|---|
*xovanьje | *xovati | *xovatъ | *xovalъ |
Participles | ||
---|---|---|
Tense | Past | Present |
Passive | *xovanъ | *xovajemъ |
Active | *xovavъ | *xovaję |
Aorist | Present | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *xovaxъ | *xova | *xova | *xovajǫ | *xovaješi | *xovajetь |
Dual | *xovaxově | *xovasta | *xovaste | *xovajevě | *xovajeta | *xovajete |
Plural | *xovaxomъ | *xovaste | *xovašę | *xovajemъ | *xovajete | *xovajǫtь |
Imperfect | Imperative | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *xovaaxъ | *xovaaše | *xovaaše | — | *xovaji | *xovaji |
Dual | *xovaaxově | *xovaašeta | *xovaašete | *xovajivě | *xovajita | — |
Plural | *xovaaxomъ | *xovaašete | *xovaaxǫ | *xovajimъ | *xovajite | — |
Related terms
Descendants
- East Slavic:
- South Slavic:
- Old Croatian: hovati
- West Slavic:
References
- Vasmer, Max (1964–1973) , “ховать”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
- Trubačóv, Oleg, editor (1981) , “*xovati”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 08, Moscow: Nauka, page 86
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/skumati.
UWAGA!
Jak widać powyżej, wiki nie ma ofitzjalnych odtfoszeń dla Proto-Slavic *skumati (“to examine”). Nie szkodzi. Myślę, że i bez nich umiesz kumać czaczę… i nie skumasz poniższych słów z Kumkanie i Kumkać, patrz:
https://pl.wiktionary.org/wiki/kumkanie
https://sjp.pwn.pl/sjp/kumkac;2476506.html
Słowem *čuti (“to sense, feel, notice”), zajmę się w oddzielnym wpisie!
…..
Kumaty / Ko’Ma+Ty
https://pl.wiktionary.org/wiki/kumaty
kumaty (język polski)
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pot. szybko orientujący się w jakimś zagadnieniu, pojętny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kumaty kumata kumate kumaci kumate dopełniacz kumatego kumatej kumatego kumatych celownik kumatemu kumatej kumatemu kumatym biernik kumatego kumaty kumatą kumate kumatych kumate narzędnik kumatym kumatą kumatym kumatymi miejscownik kumatym kumatej kumatym kumatych wołacz kumaty kumata kumate kumaci kumate
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) смышлёный
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/kumaty#Polish
kumaty
Polish
Etymology
Pronunciation
Adjective
kumaty (comparative bardziej kumaty, superlative najbardziej kumaty)
Declension
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | kumaty | kumate | kumata | kumaci | kumate | ||
genitive | kumatego | kumatej | kumatych | ||||
dative | kumatemu | kumatym | |||||
accusative | kumatego | kumaty | kumate | kumatą | kumatych | kumate | |
instrumental | kumatym | kumatymi | |||||
locative | kumatej | kumatych |
Further reading
- kumaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kumaty in Polish dictionaries at PWN
…..
Kumać / Ko’Ma+C’
https://pl.wiktionary.org/wiki/kuma%C4%87
kumać (język polski)
- znaczenia:
czasownik
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kumać czas teraźniejszy kumam kumasz kuma kumamy kumacie kumają czas przeszły m kumałem kumałeś kumał kumaliśmy kumaliście kumali ż kumałam kumałaś kumała kumałyśmy kumałyście kumały n kumałom kumałoś kumało tryb rozkazujący niech kumam kumaj niech kuma kumajmy kumajcie niech kumają pozostałe formy czas przyszły m będę kumał,
będę kumaćbędziesz kumał,
będziesz kumaćbędzie kumał,
będzie kumaćbędziemy kumali,
będziemy kumaćbędziecie kumali,
będziecie kumaćbędą kumali,
będą kumaćż będę kumała,
będę kumaćbędziesz kumała,
będziesz kumaćbędzie kumała,
będzie kumaćbędziemy kumały,
będziemy kumaćbędziecie kumały,
będziecie kumaćbędą kumały,
będą kumaćn będę kumało,
będę kumaćbędziesz kumało,
będziesz kumaćbędzie kumało,
będzie kumaćczas zaprzeszły m kumałem był kumałeś był kumał był kumaliśmy byli kumaliście byli kumali byli ż kumałam była kumałaś była kumała była kumałyśmy były kumałyście były kumały były n kumałom było kumałoś było kumało było forma bezosobowa czasu przeszłego kumano tryb przypuszczający m kumałbym,
byłbym kumałkumałbyś,
byłbyś kumałkumałby,
byłby kumałkumalibyśmy,
bylibyśmy kumalikumalibyście,
bylibyście kumalikumaliby,
byliby kumaliż kumałabym,
byłabym kumałakumałabyś,
byłabyś kumałakumałaby,
byłaby kumałakumałybyśmy,
byłybyśmy kumałykumałybyście,
byłybyście kumałykumałyby,
byłyby kumałyn kumałobym,
byłobym kumałokumałobyś,
byłobyś kumałokumałoby,
byłoby kumałoimiesłów przymiotnikowy czynny m kumający, niekumający ż kumająca, niekumająca kumające, niekumające n kumające, niekumające imiesłów przymiotnikowy bierny m kumany kumani ż kumana kumane n kumane imiesłów przysłówkowy współczesny kumając, nie kumając rzeczownik odczasownikowy kumanie, niekumanie
- tłumaczenia:(edytuj)
- źródła:
- ↑ Hasło rozumiesz w: Anna Tkaczyk, Słowniczek gwary uczniowskiej, s. 64, Wrocław, Wyd. ASTRUM, 2002, ISBN 83-7277-120-0.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/kuma%C4%87
kumać
Polish
Pronunciation
Verb
kumać impf (perfective skumać)
- (colloquial) to get; to catch; to grok; to understand
-
Teraz kumam. ― Now I get it.
-
Verb
kumać impf (z kimś)
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | kumać | |||||
present tense | 1st | kumam | kumamy | |||
2nd | kumasz | kumacie | ||||
3rd | kuma | kumają | ||||
impersonal | kuma się | |||||
past tense | 1st | kumałem | kumałam | kumaliśmy | kumałyśmy | |
2nd | kumałeś | kumałaś | kumaliście | kumałyście | ||
3rd | kumał | kumała | kumało | kumali | kumały | |
impersonal | kumano | |||||
future tense | 1st | będę kumał, będę kumać |
będę kumała, będę kumać |
będziemy kumali, będziemy kumać |
będziemy kumały, będziemy kumać |
|
2nd | będziesz kumał, będziesz kumać |
będziesz kumała, będziesz kumać |
będziecie kumali, będziecie kumać |
będziecie kumały, będziecie kumać |
||
3rd | będzie kumał, będzie kumać |
będzie kumała, będzie kumać |
będzie kumało, będzie kumać |
będą kumali, będą kumać |
będą kumały, będą kumać |
|
impersonal | będzie kumać się | |||||
conditional | 1st | kumałbym | kumałabym | kumalibyśmy | kumałybyśmy | |
2nd | kumałbyś | kumałabyś | kumalibyście | kumałybyście | ||
3rd | kumałby | kumałaby | kumałoby | kumaliby | kumałyby | |
impersonal | kumano by | |||||
imperative | 1st | niech kumam | kumajmy | |||
2nd | kumaj | kumajcie | ||||
3rd | niech kuma | niech kumają | ||||
active adjectival participle | kumający | kumająca | kumające | kumający | kumające | |
contemporary adverbial participle | kumając | |||||
verbal noun | kumanie |
Derived terms
Further reading
- kumać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kumać in Polish dictionaries at PWN
UWAGA!
Kumać / Ko’Ma+C’ (się), czy Kum / Ko’M, itp., nie są słowami bliskoznacznymi dla Kumać / Ko’Ma+C’ (coś), patrz:
https://pl.wiktionary.org/wiki/kuma%C4%87_si%C4%99
https://pl.wiktionary.org/wiki/kum#pl
https://en.wiktionary.org/wiki/kum
https://en.wiktionary.org/wiki/compater#Latin
https://en.wiktionary.org/wiki/con-#Latin
https://en.wiktionary.org/wiki/cum#Latin
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/%E1%B8%B1%C3%B3m
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/%E1%B8%B1e
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/s%D1%8C
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/s%D1%8A(n)
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/sem-
…..
A teraz postacie z tzw. s-mobile…
…..
Skumać / S/Z+Ko’Ma+C’
skumać
1. potocznie: ogarnąć coś rozumem; zajarzyć, skapować, załapać;
2. skumać się:
a) potocznie: nawiązać z kimś bliższy kontakt, zaprzyjaźnić się;
b) dawniej: stać się czyimś kumem lub kumą (parą rodziców chrzestnych dziecka)
UWAGA!
Dlaczego słowa jak Kumaty / Ko’Ma+Ty, Kumać / Ko’Ma+C’, Skumać / S/Z+Ko’Ma+C’, nie przekształciły się odpowiednio do postaci Chumaty / (c)Ho’Ma+Ty, Kumać / (c)Ho’Ma+C’, Skumać / S/Z+(c)Ho’Ma+C’, j.w.?
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/skyvati.
…..
Schować / S/Z+(c)HoW+aC’
https://pl.wiktionary.org/wiki/schowa%C4%87
schować (język polski)
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) aspekt dokonany od: chować
czasownik zwrotny
- (2.1) aspekt dokonany od: chować się
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik schować czas przyszły prosty schowam schowasz schowa schowamy schowacie schowają czas przeszły m schowałem schowałeś schował schowaliśmy schowaliście schowali ż schowałam schowałaś schowała schowałyśmy schowałyście schowały n schowałom schowałoś schowało tryb rozkazujący niech schowam schowaj niech schowa schowajmy schowajcie niech schowają pozostałe formy czas zaprzeszły m schowałem był schowałeś był schował był schowaliśmy byli schowaliście byli schowali byli ż schowałam była schowałaś była schowała była schowałyśmy były schowałyście były schowały były n schowałom było schowałoś było schowało było forma bezosobowa czasu przeszłego schowano tryb przypuszczający m schowałbym,
byłbym schowałschowałbyś,
byłbyś schowałschowałby,
byłby schowałschowalibyśmy,
bylibyśmy schowalischowalibyście,
bylibyście schowalischowaliby,
byliby schowaliż schowałabym,
byłabym schowałaschowałabyś,
byłabyś schowałaschowałaby,
byłaby schowałaschowałybyśmy,
byłybyśmy schowałyschowałybyście,
byłybyście schowałyschowałyby,
byłyby schowałyn schowałobym,
byłobym schowałoschowałobyś,
byłobyś schowałoschowałoby,
byłoby schowałoimiesłów przymiotnikowy przeszły m schowany schowani ż schowana schowane n schowane imiesłów przysłówkowy uprzedni schowawszy rzeczownik odczasownikowy schowanie, nieschowanie
- tłumaczenia:(edytuj)
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chować
- białoruski: (1.1) схаваць; (2.1) схавацца
- dolnołużycki: (1.1) schowaś
- górnołużycki: (1.1) schować
- rosyjski: (1.1) спрятать
- ukraiński: (1.1) сховати
- wilamowski: (1.1) bykryjda
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/schowa%C4%87
schować
Polish
Etymology
Pronunciation
Verb
schować pf (imperfective chować)
- put away
-
Schowaj bilet do kieszeni. ― Put the ticket in your pocket.
-
- hide, conceal (to put something in a place where it will be harder to discover)
-
Schować cukierki przed dziećmi. ― To hide the sweets from the children.
-
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | schować | |||||
future tense | 1st | schowam | schowamy | |||
2nd | schowasz | schowacie | ||||
3rd | schowa | schowają | ||||
impersonal | schowa się | |||||
past tense | 1st | schowałem | schowałam | schowaliśmy | schowałyśmy | |
2nd | schowałeś | schowałaś | schowaliście | schowałyście | ||
3rd | schował | schowała | schowało | schowali | schowały | |
impersonal | schowano | |||||
conditional | 1st | schowałbym | schowałabym | schowalibyśmy | schowałybyśmy | |
2nd | schowałbyś | schowałabyś | schowalibyście | schowałybyście | ||
3rd | schowałby | schowałaby | schowałoby | schowaliby | schowałyby | |
impersonal | schowano by | |||||
imperative | 1st | niech schowam | schowajmy | |||
2nd | schowaj | schowajcie | ||||
3rd | niech schowa | niech schowają | ||||
passive adjectival participle | schowany | schowana | schowane | schowani | schowane | |
anterior adverbial participle | schowawszy | |||||
verbal noun | schowanie |
Derived terms
Further reading
- schować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- schować in Polish dictionaries at PWN
…..
Schowek / S/Z+(c)HoW+eK
https://pl.wiktionary.org/wiki/schowek#pl
schowek (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miejsce, gdzie coś można schować
- (1.2) inform. pamięć zarządzana przez system operacyjny, która umożliwia kopiowanie i wklejanie danych w programie albo między programami
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik schowek schowki dopełniacz schowka schowków celownik schowkowi schowkom biernik schowek schowki narzędnik schowkiem schowkami miejscownik schowku schowkach wołacz schowku schowki
- przykłady:
- (1.2) Jeśli nie możesz kliknąć na link, zaznacz go myszką, skopiuj do schowka wciskając Ctrl+C a następnie wklej go do paska adresu przeglądarki.
- tłumaczenia:(edytuj)
- angielski: (1.1) stash; (1.2) clipboard
- interlingua: (1.1) celario
- islandzki: (1.1) hólf
- kaszubski: (1.1) schówk m
- niemiecki: (1.1) Versteck n; (1.2) Zwischenablage ż
- nowogrecki: (1.2) πρόχειρο
- rosyjski: (1.1) бардачок (w samochodzie) m; (1.2) буфер обмена m
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/schowek
schowek
Polish
Etymology
Pronunciation
Noun
schowek m inan
- hiding place
- cubbyhole, storeroom, broom cupboard
- locker, glovebox, glove compartment, overhead locker (in an aeroplane)
- (computing) clipboard
Declension
Further reading
- schowek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- schowek in Polish dictionaries at PWN
…..
Schowanie / S/Z+(c)HoWa+Nie
https://pl.wiktionary.org/wiki/schowanie#pl
schowanie (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od schować
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik schowanie dopełniacz schowania celownik schowaniu biernik schowanie narzędnik schowaniem miejscownik schowaniu wołacz schowanie
- antonimy:
- (1.1) nieschowanie
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/schowanie
schowanie
Polish
Pronunciation
Noun
schowanie n
Declension
Further reading
- schowanie in Polish dictionaries at PWN
…..
Zachowanie / Z/Sa+(c)HoW+aNie
https://pl.wiktionary.org/wiki/zachowanie
zachowanie (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) sposób bycia, postępowania, działania; reakcja na bodźce, sytuacje; zob. też zachowanie w Wikipedii
- (1.2) przestrzeganie, dochowanie nakazu, obowiązku
- (1.3) utrzymanie czegoś jako obowiązujące
- (1.4) rzecz. odczas. od zachować
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zachowanie zachowania dopełniacz zachowania zachowań celownik zachowaniu zachowaniom biernik zachowanie zachowania narzędnik zachowaniem zachowaniami miejscownik zachowaniu zachowaniach wołacz zachowanie zachowania - (1.2–4)
przypadek liczba pojedyncza mianownik zachowanie dopełniacz zachowania celownik zachowaniu biernik zachowanie narzędnik zachowaniem miejscownik zachowaniu wołacz zachowanie
- przykłady:
- (1.1) Twoje zachowanie jest skandaliczne!
- (1.1) Uczeń ma prawo ubiegać się o podwyższenie proponowanej przez wychowawcę rocznej oceny zachowania[1].
- (1.2) Moje obowiązki obejmowały m.in. zachowanie tajemnicy przez cały czas trwania umowy.
- (1.3) Porozumienie przewiduje zachowanie dodatków za pracę w nocy.
- kolokacje:
- (1.1) złe zachowanie • dobre zachowanie • naganne zachowanie • kulturalne zachowanie
- antonimy:
- (1.4) niezachowanie
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zachowywanie n, zachowek mrz
- czas. zachować dk., zachowywać ndk.
- przym. zachowawczy
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) behaviour, amer. behavior
- arabski: (1.1) سلوك ,تصرف
- baskijski: (1.1) jokabide, portaera
- białoruski: (1.1) паводзіны lm
- duński: (1.1) opførsel w; (1.2) overholdelse w; (1.3) bevaring w; (1.4) bevaring w
- esperanto: (1.1) konduto
- francuski: (1.1) comportement m, conduite ż
- gudźarati: (1.1) ચાલચલગત ż (cālacalagata)
- hawajski: (1.1) hana
- hiszpański: (1.1) comportamiento m, conducta ż, proceder m
- holenderski: (1.1) gedrag n
- interlingua: (1.1) comportamento
- kataloński: (1.1) acció ż, comportament m
- łaciński: (1.1) actio, actus
- niemiecki: (1.1) Benehmen n, Verhalten n
- nowogrecki: (1.1) συμπεριφορά ż
- rosyjski: (1.1) поведение n
- szwedzki: (1.1) uppförande n, uppträdande n, beteende n, levnadssätt n, vandel w; (1.2)iakttagande n; (1.3) bevarande n, bibehållande n
- źródła:
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/zachowanie
zachowanie
Polish
Pronunciation
Noun
zachowanie n
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zachowanie | zachowania |
genitive | zachowania | zachowań |
dative | zachowaniu | zachowaniom |
accusative | zachowanie | zachowania |
instrumental | zachowaniem | zachowaniami |
locative | zachowaniu | zachowaniach |
vocative | zachowanie | zachowania |
Further reading
- zachowanie in Polish dictionaries at PWN
…..
Zachować / Z/Sa+(c)HoW+aC’
https://pl.wiktionary.org/wiki/zachowa%C4%87
zachować (język polski)
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) aspekt dokonany od: zachowywać
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zachować czas przyszły prosty zachowam zachowasz zachowa zachowamy zachowacie zachowają czas przeszły m zachowałem zachowałeś zachował zachowaliśmy zachowaliście zachowali ż zachowałam zachowałaś zachowała zachowałyśmy zachowałyście zachowały n zachowałom zachowałoś zachowało tryb rozkazujący niech zachowam zachowaj niech zachowa zachowajmy zachowajcie niech zachowają pozostałe formy czas zaprzeszły m zachowałem był zachowałeś był zachował był zachowaliśmy byli zachowaliście byli zachowali byli ż zachowałam była zachowałaś była zachowała była zachowałyśmy były zachowałyście były zachowały były n zachowałom było zachowałoś było zachowało było forma bezosobowa czasu przeszłego zachowano tryb przypuszczający m zachowałbym,
byłbym zachowałzachowałbyś,
byłbyś zachowałzachowałby,
byłby zachowałzachowalibyśmy,
bylibyśmy zachowalizachowalibyście,
bylibyście zachowalizachowaliby,
byliby zachowaliż zachowałabym,
byłabym zachowałazachowałabyś,
byłabyś zachowałazachowałaby,
byłaby zachowałazachowałybyśmy,
byłybyśmy zachowałyzachowałybyście,
byłybyście zachowałyzachowałyby,
byłyby zachowałyn zachowałobym,
byłobym zachowałozachowałobyś,
byłobyś zachowałozachowałoby,
byłoby zachowałoimiesłów przymiotnikowy przeszły m zachowany zachowani ż zachowana zachowane n zachowane imiesłów przysłówkowy uprzedni zachowawszy rzeczownik odczasownikowy zachowanie, niezachowanie
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zachowywanie n, zachowanie n, zachowek mrz, zachowanko n
- przym. zachowawczy
- związki frazeologiczne:
- zachować się jak świnia • zachować zimną krew
- tłumaczenia:(edytuj)
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zachowywać
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/zachowa%C4%87
zachować
Polish
Pronunciation
Verb
zachować pf (imperfective zachowywać)
- (transitive) to keep, to maintain, to preserve
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zachować | |||||
future tense | 1st | zachowam | zachowamy | |||
2nd | zachowasz | zachowacie | ||||
3rd | zachowa | zachowają | ||||
impersonal | zachowa się | |||||
past tense | 1st | zachowałem | zachowałam | zachowaliśmy | zachowałyśmy | |
2nd | zachowałeś | zachowałaś | zachowaliście | zachowałyście | ||
3rd | zachował | zachowała | zachowało | zachowali | zachowały | |
impersonal | zachowano | |||||
conditional | 1st | zachowałbym | zachowałabym | zachowalibyśmy | zachowałybyśmy | |
2nd | zachowałbyś | zachowałabyś | zachowalibyście | zachowałybyście | ||
3rd | zachowałby | zachowałaby | zachowałoby | zachowaliby | zachowałyby | |
impersonal | zachowano by | |||||
imperative | 1st | niech zachowam | zachowajmy | |||
2nd | zachowaj | zachowajcie | ||||
3rd | niech zachowa | niech zachowają | ||||
passive adjectival participle | zachowany | zachowana | zachowane | zachowani | zachowane | |
anterior adverbial participle | zachowawszy | |||||
verbal noun | zachowanie |
Related terms
Further reading
- zachować in Polish dictionaries at PWN
…..
Zachowek / Z/Sa+(c)HoW+eK
https://pl.wiktionary.org/wiki/zachowek
zachowek (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) praw. gwarantowana część spadku, która przysługuje osobom najbliższym spadkodawcy, niezależnie od jego woli; zob. też zachowek w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zachowek zachowki dopełniacz zachowku zachowków celownik zachowkowi zachowkom biernik zachowek zachowki narzędnik zachowkiem zachowkami miejscownik zachowku zachowkach wołacz zachowku zachowki
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zachowanie n, zachowywanie n, zachowawczość ż
- czas. chować, zachować dk., zachowywać ndk.
- przym. zachowawczy
- przysł. zachowawczo
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) legitime
- hiszpański: (1.1) legítima ż
- nowogrecki: (1.1) νόμιμη μοίρα ż
…..
cdn…
Pingback: 272 Show, sceawian, schauen, sheen, caution, cautio, caveo, kûdos, κοέω, koéō, kaví i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa | SKRBH
Pingback: 273 Kinąć, skinąć, skinienie, kidać, kiwka, kiwanie, kiwnąć, kiwać, ceveo, kować, skuwać, skuwanie, skuwka, zakuwać, zakuwanie, czuwanie, czuwać, чувам i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa | SKRBH