SKRBH

https://en.wiktionary.org/wiki/skowyt

(1.1–3) blm,

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skowyt	skowyty
dopełniacz	skowytu	skowytów
celownik	skowytowi	skowytom
biernik	skowyt	skowyty
narzędnik	skowytem	skowytami
miejscownik	skowycie	skowytach
wołacz	skowycie	skowyty

wyrazy pokrewne:: rzecz. skowytanie n, skowyczenie n, zaskowyczenie n, zaskowytanie n; czas. skowyczeć ndk., skowytać ndk., zaskowyczeć dk., zaskowytać dk.

źródła:

↑ ^{Skocz do:1,0} ^1,1 ^1,2 Hasło skowyt w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

skowyt

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /ˈskɔ.vɨt/

Noun

skowyt m inan

whimper, whine

Declension

declension of skowyt

	singular
nominative	skowyt
genitive	skowytu
dative	skowytowi
accusative	skowyt
instrumental	skowytem
locative	skowycie
vocative	skowycie

M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Skowytać

Skowytać — p. Skowyczeć.

…..

Skowyczeć / Z/S+KoWy+C”e+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/skowycze%C4%87#pl

skowyczeć (język polski)

wymowa:: IPA: [skɔˈvɨʧ̑ɛʨ̑], AS: [skovyčeć]

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) o psie lub innym ssaku psowatym: wydawać urywane, żałosne dźwięki^[1]

(1.2) o ludziach: jęczeć, skarżyć się żałośnie^[1]

(1.1–2)

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

skowyczeć

skowyczę

skowyczysz

skowyczy

skowyczymy

skowyczycie

skowyczą

skowyczałem

skowyczałeś

skowyczał

skowyczeliśmy

skowyczeliście

skowyczeli

skowyczałam

skowyczałaś

skowyczała

skowyczałyśmy

skowyczałyście

skowyczały

skowyczałom

skowyczałoś

skowyczało

https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_polskiego/hodowa%C4%87

niech skowyczę

skowycz

niech skowyczy

skowyczmy

skowyczcie

niech skowyczą

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę skowyczał, będę skowyczeć	będziesz skowyczał, będziesz skowyczeć	będzie skowyczał, będzie skowyczeć	będziemy skowyczeli, będziemy skowyczeć	będziecie skowyczeli, będziecie skowyczeć	będą skowyczeli, będą skowyczeć
	ż	będę skowyczała, będę skowyczeć	będziesz skowyczała, będziesz skowyczeć	będzie skowyczała, będzie skowyczeć	będziemy skowyczały, będziemy skowyczeć	będziecie skowyczały, będziecie skowyczeć	będą skowyczały, będą skowyczeć
	n	będę skowyczało, będę skowyczeć	będziesz skowyczało, będziesz skowyczeć	będzie skowyczało, będzie skowyczeć	będziemy skowyczały, będziemy skowyczeć	będziecie skowyczały, będziecie skowyczeć	będą skowyczały, będą skowyczeć
czas zaprzeszły	m	skowyczałem był	skowyczałeś był	skowyczał był	skowyczeliśmy byli	skowyczeliście byli	skowyczeli byli
	ż	skowyczałam była	skowyczałaś była	skowyczała była	skowyczałyśmy były	skowyczałyście były	skowyczały były
	n	skowyczałom było	skowyczałoś było	skowyczało było	skowyczałyśmy były	skowyczałyście były	skowyczały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		skowyczano
tryb przypuszczający	m	skowyczałbym, byłbym skowyczał	skowyczałbyś, byłbyś skowyczał	skowyczałby, byłby skowyczał	skowyczelibyśmy, bylibyśmy skowyczeli	skowyczelibyście, bylibyście skowyczeli	skowyczeliby, byliby skowyczeli
	ż	skowyczałabym, byłabym skowyczała	skowyczałabyś, byłabyś skowyczała	skowyczałaby, byłaby skowyczała	skowyczałybyśmy, byłybyśmy skowyczały	skowyczałybyście, byłybyście skowyczały	skowyczałyby, byłyby skowyczały
	n	skowyczałobym, byłobym skowyczało	skowyczałobyś, byłobyś skowyczało	skowyczałoby, byłoby skowyczało	skowyczałybyśmy, byłybyśmy skowyczały	skowyczałybyście, byłybyście skowyczały	skowyczałyby, byłyby skowyczały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	skowyczący, nieskowyczący
	ż	skowycząca, nieskowycząca			skowyczące, nieskowyczące
	n	skowyczące, nieskowyczące			skowyczące, nieskowyczące
imiesłów przymiotnikowy bierny	m	skowyczony			skowyczenie
	ż	skowyczona			skowyczone
	n	skowyczone			skowyczone
imiesłów przysłówkowy współczesny		skowycząc, nie skowycząc
rzeczownik odczasownikowy		skowyczenie, nieskowyczenie

synonimy:: (1.1–2) skowytać, skomleć, kwilić

wyrazy pokrewne:: rzecz. skowyt mrz, skowyk mrz, skowyczenie n, skowytanie n; czas. skowytać ndk., skowyknąć dk., skowytnąć dk.; przym. skowytliwy

tłumaczenia:(edytuj)

angielski: (1.1) whine; (1.2) whine

źródła:

↑ ^{Skocz do:1,0} ^1,1 Hasło skowyczeć w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

UWAGA!

Dlaczego słowa jak Skowyt / Z/S+KoWy+T, Skowyk / Z/S+KoWy+K, Skowytać / Z/S+KoWy+Ta+C’, Skowyczeć / Z/S+KoWy+C”e+C’, jakoś magicznie dziwnie nie przekształciły się przez wtórne ubezdźwięcznienie odpowiednio w Schowyt / Z/S+(c)HoWy+T, Schowyk / Z/S+(c)HoWy+K, Schowytać / Z/S+(c)HoWy+Ta+C’, Schowyczeć / Z/S+(c)HoWy+C”e+C’, zgodnie z ofitzjalnymi odtfoszeniami, tak samo jak skovati > *xovati, patrz powyżej, hm?

Dodatkowo oto inne podobnie brzmiące i bliskoznaczne słowa, w postaciach z i bez tzw. s-mobile: Kwik / KWiK, Kwiczeć / KWiC”e+C’, Zakwiczeć / Za+KWiC”e+C’, Kwilenie / KWiLe+Nie, Kwilić / KWiLi+C’, Zakwilić / Za+KWiLi+C’, czy Wycie / WyCie, Wyć / WyC’, Zawyć / Za+WyC’, itp.

Dlaczego także te powyższe słowa nie ubezdźwięczniły się w nagłosie, (jednocześnie częściowo udźwięczniając się w wygłosie j.w.) i nie przekształciły się odpowiednio do postaci Chwik / (c)HWiK, Chwiczeć / (c)HWiC”e+C’, Zachwiczeć / Z/Sa+(c)HWiC”e+C’ i Chwilenie / (c)HWiLe+Nie, Chwilić / (c)HWiLi+C’, Zachwilić / Z/Sa+(c)HWiLi+C’, zgodnie z ofitzjalnymi odtfoszeniami, tak samo jak skovati > *xovati, patrz powyżej, hm?

Dlaczego takie same rdzenie i dźwięki raz przekształcają się (przez rzekome wtórne ubezdźwięcznienie lub przez rzekome wtórne udźwięcznienie), a innym razem nie przekształcają się w ogóle?

…..

WYJAŚNIENIE

Hodowla / HoD+oW+La, Hodować / HoD+oW+aC’, itp., to ofitzjalnie zapożyczenia z j. ukraińskiego / rosyjskiego, które nie mają jednak nic wspólnego ze znaczeniem „chować”, patrz:

Słownik etymologiczny języka polskiego/hodować

hodować, hodowla, hodowca, ‘godować’, ‘fetować’, i w tem znaczeniu z czes. hodowati; ale w znaczeniu ‘pielęgnować’, ‘chować’, najpierw u Stryjkowskiego, z rus. hoduwaty, tegoż znaczenia; hodowla całkiem ruskie.

https://sciaga.pl/slowniki-tematyczne/6898/hodowac/#:~:text=*godovati%20’%C5%9Bwi%C4%99towa%C4%87%2C%20ucztowa%C4%87%3B,GODZI%C4%86).&text=Rodzimym%20odpowiednikiem%20hodowa%C4%87%20w%20XV%2DXVII%20w.

https://pl.wiktionary.org/wiki/hodowa%C4%87

https://en.wiktionary.org/wiki/hodowa%C4%87

…..

Chów / (c)Ho’W

https://pl.wiktionary.org/wiki/ch%C3%B3w

chów (język polski)

chów (1.1) kur

wymowa:: IPA: [xuf], AS: [χuf], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) roln. trzymanie, karmienie i pielęgnowanie zwierząt hodowlanych

(1.2) przen. utrzymywanie, wychowywanie kogoś

https://en.wiktionary.org/wiki/ch%C3%B3w

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chów	chowy
dopełniacz	chowu	chowów
celownik	chowowi	chowom
biernik	chów	chowy
narzędnik	chowem	chowami
miejscownik	chowie	chowach
wołacz	chowie	chowy

przykłady:: (1.1) Ziarno zbóż służy jako produkt konsumpcyjny dla człowieka i jako znakomita pasza treściwa w chowie zwierząt gospodarskich^[1].; (1.2) Nie dopuszczajcie do życia publicznego doktrynerów cudzego i własnego chowu^[2]!

składnia:: (1.1) chów + D.

kolokacje:: (1.1) chów wsobny • chów bydła / prosiąt / kur / drobiu / królików / … • własnego chowu • chów ekologiczny / wolnowybiegowy / ściółkowy / chów klatkowy; (1.2) zimny chów

wyrazy pokrewne:: rzecz. chowanie n, chowaniec m, wychowanie n, wychowanek m, wychowanka ż, schowek m, schowanie n, odchowanie n; czas. chować ndk., schować dk., wychowywać ndk., wychować dk., odchować dk.; przym. wychowawczy; przysł. wychowawczo

tłumaczenia:

czeski: (1.1) chov m
hiszpański: (1.1) cría ż, crianza ż
nowogrecki: (1.1) ζωοκομία ż

źródła:

↑ Zarys ekonomiki i organizacji rolnictwa, Jan Fereniec, 1985 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
↑ Piszczyk, Jerzy Stawiński, 1959-1997 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

chów

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /xuf/

Noun

chów m inan

breeding

Declension

declension of chów

	singular	plural
nominative	chów	chowy
genitive	chowu	chowów
dative	chowowi	chowom
accusative	chów	chowy
instrumental	chowem	chowami
locative	chowie	chowach
vocative	chowie	chowy

Derived terms

chów wsobny

Related terms

chować

chowanie (język polski)

wymowa:: IPA: [xɔˈvãɲɛ], AS: [χovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od chować

https://en.wiktionary.org/wiki/chowanie

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	chowanie
dopełniacz	chowania
celownik	chowaniu
biernik	chowanie
narzędnik	chowaniem
miejscownik	chowaniu
wołacz	chowanie

wyrazy pokrewne:: czas. chować, przechowywać; rzecz. chów mrz

…..

chowanie

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /xɔˈva.ɲɛ/

Noun

chowanie n

verbal noun of chować

Declension

declension of chowanie

	singular
nominative	chowanie
genitive	chowania
dative	chowaniu
accusative	chowanie
instrumental	chowaniem
locative	chowaniu
vocative	chowanie

Słownik etymologiczny języka polskiego/chować

chować, wychowywać, wychowanka, schowek, pochować, ‘pogrzebać’, chować i uchować się czego, »uchowaj Boże«; złożenia z prze-, z-, za-; już w psałt. i biblji we wszelkich dzisiejszych znaczeniach: »czystą chowała duszę«, »chowaj (‘strzeż’) się tego«, »chowajcie ji chlebem« (‘karmijcie’), »chowatedlnica odzienia« (całkiem czaskie; »zbrojownia«, Leopolita), »chowatedlnicę pieniężną« (»skarbnicę«, Leopolita), zachowawać; chów, chowu.

Słowo wyłącznie zachodnie, czeskie, łużyckie (na Rusi wyjątkowe, od nas) o tych samych znaczeniach, czes. chuowa, ‘piastunka’, chowati, łuż. chowaś.

Prasłowo; ch– z sk–, łotew. skaut, skāwēt, ‘obejmywać’, goc. us–skaws, ‘uważny’, niem. schauen, grec. thyoskoos, ‘dozierający ofiary’; p. czuć.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/chowa%C4%87

chować (język polski)

kobieta chowa (1.1) twarz

wiewiórka chowa (1.1) zapasy

ptak chowa (1.1) głowę w piasek

rodzice chowają (1.2) trójkę dzieci

kwoka chowa (1.2) pisklęta

rodzina chowa (2.1) zmarłego

farmerzy chowają (2.2) owce

kot chowa się (3.1)

wymowa:: IPA: [ˈxɔvaʨ̑], AS: [χovać] ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. schować)

(1.1) ukrywać kogoś / coś przed kimś

(1.2) pielęgnować, wychowywać

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) grzebać zmarłych

(2.2) hodować

czasownik zwrotny niedokonany chować się (dk. schować się)

(3.1) ukrywać się przed kimś

(3.2) przest. wychowywać się

(1.1–2, 2.1–2) koniugacja I

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

chować

chowam

chowasz

chowa

chowamy

chowacie

chowają

chowałem

chowałeś

chował

chowaliśmy

chowaliście

chowali

chowałam

chowałaś

chowała

chowałyśmy

chowałyście

chowały

chowałom

chowałoś

chowało

niech chowam

chowaj

niech chowa

chowajmy

chowajcie

niech chowają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę chował, będę chować	będziesz chował, będziesz chować	będzie chował, będzie chować	będziemy chowali, będziemy chować	będziecie chowali, będziecie chować	będą chowali, będą chować
	ż	będę chowała, będę chować	będziesz chowała, będziesz chować	będzie chowała, będzie chować	będziemy chowały, będziemy chować	będziecie chowały, będziecie chować	będą chowały, będą chować
	n	będę chowało, będę chować	będziesz chowało, będziesz chować	będzie chowało, będzie chować	będziemy chowały, będziemy chować	będziecie chowały, będziecie chować	będą chowały, będą chować
czas zaprzeszły	m	chowałem był	chowałeś był	chował był	chowaliśmy byli	chowaliście byli	chowali byli
	ż	chowałam była	chowałaś była	chowała była	chowałyśmy były	chowałyście były	chowały były
	n	chowałom było	chowałoś było	chowało było	chowałyśmy były	chowałyście były	chowały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		chowano
tryb przypuszczający	m	chowałbym, byłbym chował	chowałbyś, byłbyś chował	chowałby, byłby chował	chowalibyśmy, bylibyśmy chowali	chowalibyście, bylibyście chowali	chowaliby, byliby chowali
	ż	chowałabym, byłabym chowała	chowałabyś, byłabyś chowała	chowałaby, byłaby chowała	chowałybyśmy, byłybyśmy chowały	chowałybyście, byłybyście chowały	chowałyby, byłyby chowały
	n	chowałobym, byłobym chowało	chowałobyś, byłobyś chowało	chowałoby, byłoby chowało	chowałybyśmy, byłybyśmy chowały	chowałybyście, byłybyście chowały	chowałyby, byłyby chowały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	chowający, niechowający
	ż	chowająca, niechowająca			chowające, niechowające
	n	chowające, niechowające			chowające, niechowające
imiesłów przymiotnikowy bierny	m	chowany			chowani
	ż	chowana			chowane
	n	chowane			chowane
imiesłów przysłówkowy współczesny		chowając, nie chowając
rzeczownik odczasownikowy		chowanie, niechowanie

(3.1–2) koniugacja I

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

chować się

chowam się

chowasz się

chowa się

chowamy się

chowacie się

chowają się

chowałem się

chowałeś się

chował się

chowaliśmy się

chowaliście się

chowali się

chowałam się

chowałaś się

chowała się

chowałyśmy się

chowałyście się

chowały się

chowałom się

chowałoś się

chowało się

https://en.wiktionary.org/wiki/chowa%C4%87

niech się chowam

chowaj się

niech się chowa

chowajmy się

chowajcie się

niech się chowają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę się chował, będę się chować	będziesz się chował, będziesz się chować	będzie się chował, będzie się chować	będziemy się chowali, będziemy się chować	będziecie się chowali, będziecie się chować	będą się chowali, będą się chować
	ż	będę się chowała, będę się chować	będziesz się chowała, będziesz się chować	będzie się chowała, będzie się chować	będziemy się chowały, będziemy się chować	będziecie się chowały, będziecie się chować	będą się chowały, będą się chować
	n	będę się chowało, będę się chować	będziesz się chowało, będziesz się chować	będzie się chowało, będzie się chować	będziemy się chowały, będziemy się chować	będziecie się chowały, będziecie się chować	będą się chowały, będą się chować
czas zaprzeszły	m	chowałem się był	chowałeś się był	chował się był	chowaliśmy się byli	chowaliście się byli	chowali się byli
	ż	chowałam się była	chowałaś się była	chowała się była	chowałyśmy się były	chowałyście się były	chowały się były
	n	chowałom się było	chowałoś się było	chowało się było	chowałyśmy się były	chowałyście się były	chowały się były
forma bezosobowa czasu przeszłego		chowano się
tryb przypuszczający	m	chowałbym się, byłbym się chował	chowałbyś się, byłbyś się chował	chowałby się, byłby się chował	chowalibyśmy się, bylibyśmy się chowali	chowalibyście się, bylibyście się chowali	chowaliby się, byliby się chowali
	ż	chowałabym się, byłabym się chowała	chowałabyś się, byłabyś się chowała	chowałaby się, byłaby się chowała	chowałybyśmy się, byłybyśmy się chowały	chowałybyście się, byłybyście się chowały	chowałyby się, byłyby się chowały
	n	chowałobym się, byłobym się chowało	chowałobyś się, byłobyś się chowało	chowałoby się, byłoby się chowało	chowałybyśmy się, byłybyśmy się chowały	chowałybyście się, byłybyście się chowały	chowałyby się, byłyby się chowały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	chowający się, niechowający się
	ż	chowająca się, niechowająca się			chowające się, niechowające się
	n	chowające się, niechowające się			chowające się, niechowające się
imiesłów przysłówkowy współczesny		chowając się, nie chowając się
rzeczownik odczasownikowy		chowanie się, niechowanie się

przykłady:: (1.1) Andrzej chował przed rodzicami zdjęcia gołych kobiet pod swoim łóżkiem.; (1.2) Katarzyna chowała dziecko swojej zmarłej siostry.; (2.1) Rodzina i przyjaciele chowali zmarłego w ciszy.; (3.1) Jurek chował się pod kocem.; (3.2) Jurek chował się na wsi.

składnia:: (1.1–2, 2.1–2) chować + B. • nie chować + D.; (3.1) chować się przed + N. • chować się w / pod + N.; (3.1) chować się u + D.

kolokacje:: (1.1) chować pieniądze / list / uciekiniera / … • chować przed złodziejem / żoną / policją • chować w domu / w schowku / w skrytce; (1.2) chować dzieci / pisklęta; (2.1) chować na cmentarzu / w krypcie / w mauzoleum • chować zmarłego; (2.2) chować kury / świnie / kaczki; (3.1) chować się przed mafią / zemstą / wrogiem / rozgłosem / wierzycielami; (3.2) chować się u dziadków / krewnych • chować się na wsi / w mieście / na prowincji

synonimy:: (1.1) ukrywać, zatajać, kitrać; (1.2) wychowywać, hodować

antonimy:: (1.1) wyjmować, wyjawiać, pokazywać

wyrazy pokrewne:: rzecz. chów m, schowanko n, schowek m, zachowek m, pochówek m, wychowanek m, chowaniec m, wychowanka ż, przychówek m, wychowanie n, chowanie n; czas. przechować dk., przechowywać ndk., schować dk., pochować dk., wychować dk., wychowywać ndk., odchować dk., odchowywać ndk., podchować dk., podchowywać ndk., uchować dk., dochować dk., dochowywać ndk.; przym. pochówkowy, wychowawczy

związki frazeologiczne:: chować głowę w piasek • gra w chowanego • chować urazę

tłumaczenia:

angielski: (1.1) hide, conceal, stow; (1.2) bring up, breed, raise; (2.1) bury, inter
arabski: (1.1) خمر
baskijski: (1.1) ezkutatu, gorde; (1.2) hazi; (2.1) ehortzi, lurperatu, lur eman, lurra eman
białoruski: (1.1) хаваць; (2.1) хаваць; (3.1) хавацца
dolnołużycki: (1.1) chowaś
duński: (1.1) gemme, skjule; (2.1) begrave
esperanto: (1.1) kaŝi; (2.1) enterigi, entombigi
francuski: (1.1) cacher; (1.2) élever; (2.1) enterrer
górnołużycki: (1.1) chować
hiszpański: (1.1) esconder, ocultar, guardar; (1.2) criar; (2.1) enterrar
interlingua: (1.1) abstruder
niemiecki: (1.1) verstecken, verbergen; (1.2) erziehen; (2.1) begraben
norweski (bokmål): (1.1) gjemme
nowogrecki: (1.1) κρύβω; (1.2) διαπαιδαγωγώ, μεγαλώνω; (2.1) θάβω, ενταφιάζω; (2.2) εκτρέφω
portugalski: (2.1) enterrar
rosyjski: (1.1) прятать; (1.2) расти; (2.1) хоронить
suahili: (1.1) ficha
tetum: (1.1) hakoi
ukraiński: (1.1) ховати; (1.2) ростити; (2.1) ховати
wilamowski: (1.1) ferśtekia
włoski: (1.1) nascondere

…..

chować

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *xovati, from Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (whence English show and caution).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈxɔ.vat͡ɕ/

Verb

chować impf

to put away

chować ciasto do lodówki ― to put the cake in the fridge
to hide, to conceal; to put something in a place where it will be hard to discover

chować zapałki przed dziećmi ― to hide matches from children
to raise, to bring up (animals, children)

Katarzyna chowała dziecko swojej zmarłej siostry. ― Katarzyna was bringing up her dead sister’s daughter.
to bury, to conduct a burial

Rodzina i przyjaciele chowali zmarłego w ciszy. ― Family and friends buried the deceased in silence.
(figurative) to bury, to conceal

Marek chował twarz w dłoniach. ― Marek buried his head in his hands.

Conjugation

Conjugation of chować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		chować
present tense	1st	chowam			chowamy
	2nd	chowasz			chowacie
	3rd	chowa			chowają
	impersonal	chowa się
past tense	1st	chowałem	chowałam		chowaliśmy	chowałyśmy
	2nd	chowałeś	chowałaś		chowaliście	chowałyście
	3rd	chował	chowała	chowało	chowali	chowały
	impersonal	chowano
future tense	1st	będę chował, będę chować	będę chowała, będę chować		będziemy chowali, będziemy chować	będziemy chowały, będziemy chować
	2nd	będziesz chował, będziesz chować	będziesz chowała, będziesz chować		będziecie chowali, będziecie chować	będziecie chowały, będziecie chować
	3rd	będzie chował, będzie chować	będzie chowała, będzie chować	będzie chowało, będzie chować	będą chowali, będą chować	będą chowały, będą chować
	impersonal	będzie chować się
conditional	1st	chowałbym	chowałabym		chowalibyśmy	chowałybyśmy
	2nd	chowałbyś	chowałabyś		chowalibyście	chowałybyście
	3rd	chowałby	chowałaby	chowałoby	chowaliby	chowałyby
	impersonal	chowano by
imperative	1st	niech chowam			chowajmy
	2nd	chowaj			chowajcie
	3rd	niech chowa			niech chowają
active adjectival participle		chowający	chowająca	chowające	chowający	chowające
passive adjectival participle		chowany	chowana	chowane	chowani	chowane
contemporary adverbial participle		chowając
verbal noun		chowanie

Synonyms

(hide): kitrać, ukrywać, zatajać
(raise): hodować, wychowywać
(bury): grzebać

Derived terms

verbs derived from chować

chować się impf
dochowywać impf, dochować pf
odchować pf
pochować pf
przechowywać impf, przechować pf
schować (się) pf
uchować (się) pf
wychowywać (się) impf, wychować (się) pf
zachowywać (się) impf, zachować (się) pf

Reconstruction:Proto-Slavic/xovati

Proto-Slavic

Etymology

From *skovati (“to watch attentively”), an O-grade of Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”).

Compare Ancient Greek θυο-σκόος (thuo-skóos, “priest”, literally “watching the victim”), Old High German scouwōn, German schauen (“to look, behold”), Gothic 𐌿𐍃-𐌺𐌰𐌿𐍃 (us–kaus, “judicious”), English show.

Without initial s–: Sanskrit कवि (kavi, “overseer, shepherd”), Ancient Greek κοέω (koéō, “to notice, note, remark”), Latin cavēre (“to guard, abide by, (be)ware, watch out”).

Verb

*xovati

to take care, to tend
to feed (secondary)

Conjugation

Conjugation of *xovati (?, -a-, s-aorist, accent paradigm ?)

Suffix: *-ati

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*xovanьje	*xovati	*xovatъ	*xovalъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*xovanъ	*xovajemъ
Active	*xovavъ	*xovaję

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*xovaxъ	*xova	*xova	*xovajǫ	*xovaješi	*xovajetь
Dual	*xovaxově	*xovasta	*xovaste	*xovajevě	*xovajeta	*xovajete
Plural	*xovaxomъ	*xovaste	*xovašę	*xovajemъ	*xovajete	*xovajǫtь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*xovaaxъ	*xovaaše	*xovaaše	—	*xovaji	*xovaji
Dual	*xovaaxově	*xovaašeta	*xovaašete	*xovajivě	*xovajita	—
Plural	*xovaaxomъ	*xovaašete	*xovaaxǫ	*xovajimъ	*xovajite	—

Related terms

*skumati (“to examine”)
*skyvati (“to observe”)
*čuti (“to sense, feel, notice”)

Descendants

East Slavic:
- Old East Slavic: ховатисѧ (xovatisę)
  - Belarusian: хова́ць (xovácʹ), хава́ць (xavácʹ)
  - Russian: хова́ть (xovátʹ), хува́ть (xuvátʹ)
  - Old Ukrainian: ховати (xovati), ховать (xovatĭ)
    - Ukrainian: хова́ти (xováty)
South Slavic:
- Old Croatian: hovati
West Slavic:
- Czech: chovat
- Old Polish: chować
  - Polish: chować
- Slovak: chovať, chovať sa
- Slovincian: [Term?]
- Sorbian:
  - Upper Sorbian: khować
  - Lower Sorbian: chowaś

References

Vasmer, Max (1964–1973) , “ховать”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
Trubačóv, Oleg, editor (1981) , “*xovati”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 08, Moscow: Nauka, page 86

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/skumati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/skumati.

UWAGA!

Jak widać powyżej, wiki nie ma ofitzjalnych odtfoszeń dla Proto-Slavic *skumati (“to examine”). Nie szkodzi. Myślę, że i bez nich umiesz kumać czaczę… i nie skumasz poniższych słów z Kumkanie i Kumkać, patrz:

https://pl.wiktionary.org/wiki/kumkanie

https://sjp.pwn.pl/sjp/kumkac;2476506.html

Słowem *čuti (“to sense, feel, notice”), zajmę się w oddzielnym wpisie!

…..

Kumaty / Ko’Ma+Ty

https://pl.wiktionary.org/wiki/kumaty

kumaty (język polski)

wymowa:: IPA: [kũˈmatɨ], AS: [kũmaty], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. szybko orientujący się w jakimś zagadnieniu, pojętny

https://en.wiktionary.org/wiki/kumaty#Polish

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
przypadek	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kumaty		kumata	kumate	kumaci	kumate
dopełniacz	kumatego		kumatej	kumatego	kumatych
celownik	kumatemu		kumatej	kumatemu	kumatym
biernik	kumatego	kumaty	kumatą	kumate	kumatych	kumate
narzędnik	kumatym		kumatą	kumatym	kumatymi
miejscownik	kumatym		kumatej	kumatym	kumatych
wołacz	kumaty		kumata	kumate	kumaci	kumate

synonimy:: (1.1) pojętny, rozumny, obeznany, bystry

wyrazy pokrewne:: rzecz. kumatość ż; czas. kumać ndk.

tłumaczenia:

rosyjski: (1.1) смышлёный

…..

kumaty

Polish

Etymology

From kumać +‎ -aty.

Pronunciation

IPA^(key): /kuˈma.tɨ/

Adjective

kumaty (comparative bardziej kumaty, superlative najbardziej kumaty)

(colloquial) savvy, clued up, judicious

Synonyms: rozumny, obeznany, obyty

Declension

declension of kumaty

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	kumaty		kumate	kumata	kumaci	kumate
genitive	kumatego			kumatej	kumatych
dative	kumatemu			kumatej	kumatym
accusative	kumatego	kumaty	kumate	kumatą	kumatych	kumate
instrumental	kumatym			kumatą	kumatymi
locative	kumatym			kumatej	kumatych

kumać (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈkũmaʨ̑], AS: [kũmać], zjawiska fonetyczne: nazal. ^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) slang. rozumieć^[1]

(1.1) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

kumać

kumam

kumasz

kuma

kumamy

kumacie

kumają

kumałem

kumałeś

kumał

kumaliśmy

kumaliście

kumali

kumałam

kumałaś

kumała

kumałyśmy

kumałyście

kumały

kumałom

kumałoś

kumało

https://en.wiktionary.org/wiki/kuma%C4%87

niech kumam

kumaj

niech kuma

kumajmy

kumajcie

niech kumają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę kumał, będę kumać	będziesz kumał, będziesz kumać	będzie kumał, będzie kumać	będziemy kumali, będziemy kumać	będziecie kumali, będziecie kumać	będą kumali, będą kumać
	ż	będę kumała, będę kumać	będziesz kumała, będziesz kumać	będzie kumała, będzie kumać	będziemy kumały, będziemy kumać	będziecie kumały, będziecie kumać	będą kumały, będą kumać
	n	będę kumało, będę kumać	będziesz kumało, będziesz kumać	będzie kumało, będzie kumać	będziemy kumały, będziemy kumać	będziecie kumały, będziecie kumać	będą kumały, będą kumać
czas zaprzeszły	m	kumałem był	kumałeś był	kumał był	kumaliśmy byli	kumaliście byli	kumali byli
	ż	kumałam była	kumałaś była	kumała była	kumałyśmy były	kumałyście były	kumały były
	n	kumałom było	kumałoś było	kumało było	kumałyśmy były	kumałyście były	kumały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		kumano
tryb przypuszczający	m	kumałbym, byłbym kumał	kumałbyś, byłbyś kumał	kumałby, byłby kumał	kumalibyśmy, bylibyśmy kumali	kumalibyście, bylibyście kumali	kumaliby, byliby kumali
	ż	kumałabym, byłabym kumała	kumałabyś, byłabyś kumała	kumałaby, byłaby kumała	kumałybyśmy, byłybyśmy kumały	kumałybyście, byłybyście kumały	kumałyby, byłyby kumały
	n	kumałobym, byłobym kumało	kumałobyś, byłobyś kumało	kumałoby, byłoby kumało	kumałybyśmy, byłybyśmy kumały	kumałybyście, byłybyście kumały	kumałyby, byłyby kumały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	kumający, niekumający
	ż	kumająca, niekumająca			kumające, niekumające
	n	kumające, niekumające			kumające, niekumające
imiesłów przymiotnikowy bierny	m	kumany			kumani
	ż	kumana			kumane
	n	kumane			kumane
imiesłów przysłówkowy współczesny		kumając, nie kumając
rzeczownik odczasownikowy		kumanie, niekumanie

przykłady:: (1.1) Nic nie kumam z tego, co ta frania paple.

synonimy:: (1.1) chwytać, czaić, łapać

wyrazy pokrewne:: przym. kumaty; rzecz. kumanie n

tłumaczenia:(edytuj)

francuski: (1.1) piger
hiszpański: (1.1) pillar
rosyjski: (1.1) врубаться

źródła:

↑ Hasło rozumiesz w: Anna Tkaczyk, Słowniczek gwary uczniowskiej, s. 64, Wrocław, Wyd. ASTRUM, 2002, ISBN 83-7277-120-0.

…..

kumać

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /ˈku.mat͡ɕ/

Verb

kumać impf (perfective skumać)

(colloquial) to get; to catch; to grok; to understand

Teraz kumam. ― Now I get it.

Verb

kumać impf (z kimś)

(reflexive) to be friends (with)

Conjugation

Conjugation of kumać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kumać
present tense	1st	kumam			kumamy
	2nd	kumasz			kumacie
	3rd	kuma			kumają
	impersonal	kuma się
past tense	1st	kumałem	kumałam		kumaliśmy	kumałyśmy
	2nd	kumałeś	kumałaś		kumaliście	kumałyście
	3rd	kumał	kumała	kumało	kumali	kumały
	impersonal	kumano
future tense	1st	będę kumał, będę kumać	będę kumała, będę kumać		będziemy kumali, będziemy kumać	będziemy kumały, będziemy kumać
	2nd	będziesz kumał, będziesz kumać	będziesz kumała, będziesz kumać		będziecie kumali, będziecie kumać	będziecie kumały, będziecie kumać
	3rd	będzie kumał, będzie kumać	będzie kumała, będzie kumać	będzie kumało, będzie kumać	będą kumali, będą kumać	będą kumały, będą kumać
	impersonal	będzie kumać się
conditional	1st	kumałbym	kumałabym		kumalibyśmy	kumałybyśmy
	2nd	kumałbyś	kumałabyś		kumalibyście	kumałybyście
	3rd	kumałby	kumałaby	kumałoby	kumaliby	kumałyby
	impersonal	kumano by
imperative	1st	niech kumam			kumajmy
	2nd	kumaj			kumajcie
	3rd	niech kuma			niech kumają
active adjectival participle		kumający	kumająca	kumające	kumający	kumające
contemporary adverbial participle		kumając
verbal noun		kumanie

Derived terms

kumaty

UWAGA!

Kumać / Ko’Ma+C’ (się), czy Kum / Ko’M, itp., nie są słowami bliskoznacznymi dla Kumać / Ko’Ma+C’ (coś), patrz:

https://pl.wiktionary.org/wiki/kuma%C4%87_si%C4%99

https://pl.wiktionary.org/wiki/kum#pl

https://en.wiktionary.org/wiki/kum

https://en.wiktionary.org/wiki/compater#Latin

https://en.wiktionary.org/wiki/con-#Latin

https://en.wiktionary.org/wiki/cum#Latin

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/%E1%B8%B1%C3%B3m

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/%E1%B8%B1e

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/s%D1%8C

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/s%D1%8A(n)

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/sem-

…..

A teraz postacie z tzw. s-mobile…

…..

Skumać / S/Z+Ko’Ma+C’

https://sjp.pl/skuma%C4%87

skumać

1. potocznie: ogarnąć coś rozumem; zajarzyć, skapować, załapać;
2. skumać się:
a) potocznie: nawiązać z kimś bliższy kontakt, zaprzyjaźnić się;
b) dawniej: stać się czyimś kumem lub kumą (parą rodziców chrzestnych dziecka)

UWAGA!

Dlaczego słowa jak Kumaty / Ko’Ma+Ty, Kumać / Ko’Ma+C’, Skumać / S/Z+Ko’Ma+C’, nie przekształciły się odpowiednio do postaci Chumaty / (c)Ho’Ma+Ty, Kumać / (c)Ho’Ma+C’, Skumać / S/Z+(c)Ho’Ma+C’, j.w.?

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/skyvati&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/skyvati.

…..

Schować / S/Z+(c)HoW+aC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/schowa%C4%87

schować (język polski)

bażant schował się (2.1) w trawie

wymowa:: IPA: [ˈsxɔvaʨ̑], AS: [sχovać]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: chować

czasownik zwrotny

(2.1) aspekt dokonany od: chować się

(1.1) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

schować

czas przyszły prosty

schowam

schowasz

schowa

schowamy

schowacie

schowają

schowałem

schowałeś

schował

schowaliśmy

schowaliście

schowali

schowałam

schowałaś

schowała

schowałyśmy

schowałyście

schowały

schowałom

schowałoś

schowało

https://en.wiktionary.org/wiki/schowa%C4%87

niech schowam

schowaj

niech schowa

schowajmy

schowajcie

niech schowają

pozostałe formy
czas zaprzeszły	m	schowałem był	schowałeś był	schował był	schowaliśmy byli	schowaliście byli	schowali byli
	ż	schowałam była	schowałaś była	schowała była	schowałyśmy były	schowałyście były	schowały były
	n	schowałom było	schowałoś było	schowało było	schowałyśmy były	schowałyście były	schowały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		schowano
tryb przypuszczający	m	schowałbym, byłbym schował	schowałbyś, byłbyś schował	schowałby, byłby schował	schowalibyśmy, bylibyśmy schowali	schowalibyście, bylibyście schowali	schowaliby, byliby schowali
	ż	schowałabym, byłabym schowała	schowałabyś, byłabyś schowała	schowałaby, byłaby schowała	schowałybyśmy, byłybyśmy schowały	schowałybyście, byłybyście schowały	schowałyby, byłyby schowały
	n	schowałobym, byłobym schowało	schowałobyś, byłobyś schowało	schowałoby, byłoby schowało	schowałybyśmy, byłybyśmy schowały	schowałybyście, byłybyście schowały	schowałyby, byłyby schowały
imiesłów przymiotnikowy przeszły	m	schowany			schowani
	ż	schowana			schowane
	n	schowane			schowane
imiesłów przysłówkowy uprzedni		schowawszy
rzeczownik odczasownikowy		schowanie, nieschowanie

wyrazy pokrewne:: czas. chować; rzecz. schowanie n, chów mrz, schowek mrz

tłumaczenia:(edytuj): (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chować

białoruski: (1.1) схаваць; (2.1) схавацца
dolnołużycki: (1.1) schowaś
górnołużycki: (1.1) schować
rosyjski: (1.1) спрятать
ukraiński: (1.1) сховати
wilamowski: (1.1) bykryjda

…..

schować

Polish

Etymology

From s– +‎ chować.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsxɔ.vat͡ɕ/

Verb

schować pf (imperfective chować)

put away

Schowaj bilet do kieszeni. ― Put the ticket in your pocket.
hide, conceal (to put something in a place where it will be harder to discover)

Schować cukierki przed dziećmi. ― To hide the sweets from the children.

Conjugation

Conjugation of schować pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		schować
future tense	1st	schowam			schowamy
	2nd	schowasz			schowacie
	3rd	schowa			schowają
	impersonal	schowa się
past tense	1st	schowałem	schowałam		schowaliśmy	schowałyśmy
	2nd	schowałeś	schowałaś		schowaliście	schowałyście
	3rd	schował	schowała	schowało	schowali	schowały
	impersonal	schowano
conditional	1st	schowałbym	schowałabym		schowalibyśmy	schowałybyśmy
	2nd	schowałbyś	schowałabyś		schowalibyście	schowałybyście
	3rd	schowałby	schowałaby	schowałoby	schowaliby	schowałyby
	impersonal	schowano by
imperative	1st	niech schowam			schowajmy
	2nd	schowaj			schowajcie
	3rd	niech schowa			niech schowają
passive adjectival participle		schowany	schowana	schowane	schowani	schowane
anterior adverbial participle		schowawszy
verbal noun		schowanie

Derived terms

schowek (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈsxɔvɛk], AS: [sχovek], ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miejsce, gdzie coś można schować

(1.2) inform. pamięć zarządzana przez system operacyjny, która umożliwia kopiowanie i wklejanie danych w programie albo między programami

https://en.wiktionary.org/wiki/schowek

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	schowek	schowki
dopełniacz	schowka	schowków
celownik	schowkowi	schowkom
biernik	schowek	schowki
narzędnik	schowkiem	schowkami
miejscownik	schowku	schowkach
wołacz	schowku	schowki

przykłady:: (1.2) Jeśli nie możesz kliknąć na link, zaznacz go myszką, skopiuj do schowka wciskając Ctrl+C a następnie wklej go do paska adresu przeglądarki.

kolokacje:: (1.1) schowek na buty; (1.2) skopiować do schowka

synonimy:: (1.1) skrytka; pot. schowanko

wyrazy pokrewne:: rzecz. schowanko n, schowadełko n, schowanie n; czas. schować dk.

etymologia:: pol. schować

tłumaczenia:(edytuj)

angielski: (1.1) stash; (1.2) clipboard
interlingua: (1.1) celario
islandzki: (1.1) hólf
kaszubski: (1.1) schówk m
niemiecki: (1.1) Versteck n; (1.2) Zwischenablage ż
nowogrecki: (1.2) πρόχειρο
rosyjski: (1.1) бардачок (w samochodzie) m; (1.2) буфер обмена m

…..

schowek

Polish

Etymology

From schować +‎ -ek.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsxɔ.vɛk/

Noun

schowek m inan

hiding place

Synonyms: skrytka, schowanko

Pirat znalazł dobry schowek na skarb. ― The pirate found a good hiding place for the treasure.
cubbyhole, storeroom, broom cupboard
locker, glovebox, glove compartment, overhead locker (in an aeroplane)
(computing) clipboard

Declension

declension of schowek

	singular	plural
nominative	schowek	schowki
genitive	schowka	schowków
dative	schowkowi	schowkom
accusative	schowek	schowki
instrumental	schowkiem	schowkami
locative	schowku	schowkach
vocative	schowku	schowki

schowanie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od schować

https://en.wiktionary.org/wiki/schowanie

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	schowanie
dopełniacz	schowania
celownik	schowaniu
biernik	schowanie
narzędnik	schowaniem
miejscownik	schowaniu
wołacz	schowanie

antonimy:: (1.1) nieschowanie

wyrazy pokrewne:: czas. schować; rzecz. chów mrz, schowek mrz

…..

schowanie

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /sxɔˈva.ɲɛ/

Noun

schowanie n

verbal noun of schować

Declension

declension of schowanie

	singular
nominative	schowanie
genitive	schowania
dative	schowaniu
accusative	schowanie
instrumental	schowaniem
locative	schowaniu
vocative	schowanie

zachowanie (język polski)

wymowa:: IPA: [ˌzaxɔˈvãɲɛ], AS: [zaχovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sposób bycia, postępowania, działania; reakcja na bodźce, sytuacje; zob. też zachowanie w Wikipedii

(1.2) przestrzeganie, dochowanie nakazu, obowiązku

(1.3) utrzymanie czegoś jako obowiązujące

(1.4) rzecz. odczas. od zachować

https://en.wiktionary.org/wiki/zachowanie

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zachowanie	zachowania
dopełniacz	zachowania	zachowań
celownik	zachowaniu	zachowaniom
biernik	zachowanie	zachowania
narzędnik	zachowaniem	zachowaniami
miejscownik	zachowaniu	zachowaniach
wołacz	zachowanie	zachowania

(1.2–4)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zachowanie
dopełniacz	zachowania
celownik	zachowaniu
biernik	zachowanie
narzędnik	zachowaniem
miejscownik	zachowaniu
wołacz	zachowanie

przykłady:: (1.1) Twoje zachowanie jest skandaliczne!; (1.1) Uczeń ma prawo ubiegać się o podwyższenie proponowanej przez wychowawcę rocznej oceny zachowania^[1].; (1.2) Moje obowiązki obejmowały m.in. zachowanie tajemnicy przez cały czas trwania umowy.; (1.3) Porozumienie przewiduje zachowanie dodatków za pracę w nocy.

kolokacje:: (1.1) złe zachowanie • dobre zachowanie • naganne zachowanie • kulturalne zachowanie

synonimy:: (1.1) maniery, obejście

antonimy:: (1.4) niezachowanie

wyrazy pokrewne:: rzecz. zachowywanie n, zachowek mrz; czas. zachować dk., zachowywać ndk.; przym. zachowawczy

tłumaczenia:

angielski: (1.1) behaviour, amer. behavior
arabski: (1.1) سلوك ,تصرف
baskijski: (1.1) jokabide, portaera
białoruski: (1.1) паводзіны lm
duński: (1.1) opførsel w; (1.2) overholdelse w; (1.3) bevaring w; (1.4) bevaring w
esperanto: (1.1) konduto
francuski: (1.1) comportement m, conduite ż
gudźarati: (1.1) ચાલચલગત ż (cālacalagata)
hawajski: (1.1) hana
hiszpański: (1.1) comportamiento m, conducta ż, proceder m
holenderski: (1.1) gedrag n
interlingua: (1.1) comportamento
kataloński: (1.1) acció ż, comportament m
łaciński: (1.1) actio, actus
niemiecki: (1.1) Benehmen n, Verhalten n
nowogrecki: (1.1) συμπεριφορά ż
rosyjski: (1.1) поведение n
szwedzki: (1.1) uppförande n, uppträdande n, beteende n, levnadssätt n, vandel w; (1.2)iakttagande n; (1.3) bevarande n, bibehållande n

źródła:

↑ http://www.zso4.poznan.pl/files/zoz/zoz005.pdf

…..

zachowanie

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /za.xɔˈva.ɲɛ/

Noun

zachowanie n

verbal noun of zachować
behaviour, behavior

Declension

declension of zachowanie

	singular	plural
nominative	zachowanie	zachowania
genitive	zachowania	zachowań
dative	zachowaniu	zachowaniom
accusative	zachowanie	zachowania
instrumental	zachowaniem	zachowaniami
locative	zachowaniu	zachowaniach
vocative	zachowanie	zachowania

zachować (język polski)

wymowa:: IPA: [zaˈxɔvaʨ̑], AS: [zaχovać] ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: zachowywać

(1.1) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

zachować

czas przyszły prosty

zachowam

zachowasz

zachowa

zachowamy

zachowacie

zachowają

zachowałem

zachowałeś

zachował

zachowaliśmy

zachowaliście

zachowali

zachowałam

zachowałaś

zachowała

zachowałyśmy

zachowałyście

zachowały

zachowałom

zachowałoś

zachowało

https://en.wiktionary.org/wiki/zachowa%C4%87

niech zachowam

zachowaj

niech zachowa

zachowajmy

zachowajcie

niech zachowają

pozostałe formy
czas zaprzeszły	m	zachowałem był	zachowałeś był	zachował był	zachowaliśmy byli	zachowaliście byli	zachowali byli
	ż	zachowałam była	zachowałaś była	zachowała była	zachowałyśmy były	zachowałyście były	zachowały były
	n	zachowałom było	zachowałoś było	zachowało było	zachowałyśmy były	zachowałyście były	zachowały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		zachowano
tryb przypuszczający	m	zachowałbym, byłbym zachował	zachowałbyś, byłbyś zachował	zachowałby, byłby zachował	zachowalibyśmy, bylibyśmy zachowali	zachowalibyście, bylibyście zachowali	zachowaliby, byliby zachowali
	ż	zachowałabym, byłabym zachowała	zachowałabyś, byłabyś zachowała	zachowałaby, byłaby zachowała	zachowałybyśmy, byłybyśmy zachowały	zachowałybyście, byłybyście zachowały	zachowałyby, byłyby zachowały
	n	zachowałobym, byłobym zachowało	zachowałobyś, byłobyś zachowało	zachowałoby, byłoby zachowało	zachowałybyśmy, byłybyśmy zachowały	zachowałybyście, byłybyście zachowały	zachowałyby, byłyby zachowały
imiesłów przymiotnikowy przeszły	m	zachowany			zachowani
	ż	zachowana			zachowane
	n	zachowane			zachowane
imiesłów przysłówkowy uprzedni		zachowawszy
rzeczownik odczasownikowy		zachowanie, niezachowanie

wyrazy pokrewne:: rzecz. zachowywanie n, zachowanie n, zachowek mrz, zachowanko n; przym. zachowawczy

związki frazeologiczne:: zachować się jak świnia • zachować zimną krew

tłumaczenia:(edytuj): (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zachowywać

…..

zachować

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /zaˈxɔvat͡ɕ/

Verb

zachować pf (imperfective zachowywać)

(transitive) to keep, to maintain, to preserve

Conjugation

Conjugation of zachować pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zachować
future tense	1st	zachowam			zachowamy
	2nd	zachowasz			zachowacie
	3rd	zachowa			zachowają
	impersonal	zachowa się
past tense	1st	zachowałem	zachowałam		zachowaliśmy	zachowałyśmy
	2nd	zachowałeś	zachowałaś		zachowaliście	zachowałyście
	3rd	zachował	zachowała	zachowało	zachowali	zachowały
	impersonal	zachowano
conditional	1st	zachowałbym	zachowałabym		zachowalibyśmy	zachowałybyśmy
	2nd	zachowałbyś	zachowałabyś		zachowalibyście	zachowałybyście
	3rd	zachowałby	zachowałaby	zachowałoby	zachowaliby	zachowałyby
	impersonal	zachowano by
imperative	1st	niech zachowam			zachowajmy
	2nd	zachowaj			zachowajcie
	3rd	niech zachowa			niech zachowają
passive adjectival participle		zachowany	zachowana	zachowane	zachowani	zachowane
anterior adverbial participle		zachowawszy
verbal noun		zachowanie

Related terms

zachować się

zachowek (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) praw. gwarantowana część spadku, która przysługuje osobom najbliższym spadkodawcy, niezależnie od jego woli; zob. też zachowek w Wikipedii