…..
Resuscytować, a może równie niedokonane Resuscytać, czy dokonane Resuscycić lub Resuscić? A czy po polskiemu to bardziej Ocucać, Ocucić, czy raczej Ocnąć, Ocknąć, czy Octnąć? I czy to łacińskie słowo nie pochodzi przypadkiem od tego Pra-Słowiańskiego? I czy podobnie nie jest przypadkiem także i ze starogrecką Kinetyką, itp, hm?
Obocznie siekące, oto są pytania! Zadaję je wszystkim, ale szczególnie Sławomirowi Ambroziakowi, który może jak porówna dane zebrane poniżej, to w końcu obudzi się ze swojego kuper allo-allo miękkafatego knu…
Żart, żart… Podworowałem sobie, a teraz będę bestialsko ciąć czerwoną krwią tętniące tętnice, aż tryskać będzie jucha wraża.
Zacznę od słowa ощуще́ние (oščuščénije), którego i ofitzialne źródłosłowy i zapis wymowy i związki znaczeniowe są nielogiczne. Następnie piszę ofitzjalnie obocznie odtfoszone Pra-Słowiański słowa jak *obťutiti i *občutiti. Zgodnie z ofitzjalnymi tfierdzeniami o rzekomych tzw. palatalizacjach słowiańskich,.. nie mają one prawa istnieć jednocześnie.
Podobnie jak nie mają ofitzjalnie prawa istnieć kolejne postacie z j. czeskiego jak octnúti, octnout, ocitnout. One też, jak opisane wcześniej cit i citit, itp., zachowały pierwotny dźwięk wysokoenergetyczny zapisywany jako c/C. One także nie dość, że nie wyglądają jak ottnúti, ottnout, otitnout, czy inne wtórnie ubezdźwięcznione czeskie słowa, to pochodzą z Proto-Slavic *čuti,.. a nie *tuti…
Porównam też ofitzjalną logikę rzekomego powstania postaci z j. polskiego, jak Ocucać, Ocucić, Ocnąć, Ocknąć i Octnąć. Mają one rzekomo pochodzić z Pra-Słowiańskich *oťutiti > *ot-jьnąti >*oťьtnąti > octnąć > ocknąć > ocnąć > ocknąć…
Tyle tylko, że coś ta ofitzjalna logika znów zamiast czulić i tulić się do prawdy, jak to ona ma w swym fielko-germańskim zwyczaju, zaczyna tradycyjnie kulić się i tylko kuleć coraz ckliwiej i tkliwiej…
Muszę ją więc i ja resuscytować, resyscycić albo resyscucić, albo resyscytnąć lub resyscutnąć z kopa srogim czubem. Okutam ją dodatkowo ostrym ostem, ociekającym octem. Ocucę ją w ten sposób, może się jakoś ocnie lub ocknie octnie… No chyba że nieświadoma niczego, na z góry upatrzone pozycje ucieknie, siekąc i potykając się o samą siebie…
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/%D0%BE%D1%89%D1%83%D1%89%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5#ru
ощущение (język rosyjski)
- transliteracja:
- oŝuŝenie
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1–2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ощуще́ние ощуще́ния dopełniacz ощуще́ния ощуще́ний celownik ощуще́нию ощуще́ниям biernik ощуще́ние ощуще́ния narzędnik ощуще́нием ощуще́ниями miejscownik ощуще́нии ощуще́ниях
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%BE%D1%89%D1%83%D1%89%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5
ощущение
Russian
Etymology
ощути́ть (oščutítʹ) + -е́ние (-énije)
Pronunciation
Noun
ощуще́ние • (oščuščénije) n inan (genitive ощуще́ния, nominative plural ощуще́ния, genitive plural ощуще́ний)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ощуще́ние oščuščénije |
ощуще́ния oščuščénija |
genitive | ощуще́ния oščuščénija |
ощуще́ний oščuščénij |
dative | ощуще́нию oščuščéniju |
ощуще́ниям oščuščénijam |
accusative | ощуще́ние oščuščénije |
ощуще́ния oščuščénija |
instrumental | ощуще́нием oščuščénijem |
ощуще́ниями oščuščénijami |
prepositional | ощуще́нии oščuščénii |
ощуще́ниях oščuščénijax |
Synonyms
- восприя́тие (vosprijátije)
- чу́вство (čúvstvo), пережива́ние (pereživánije)
Related terms
- ощути́мый (oščutímyj)
- ощути́ть (oščutítʹ), ощуща́ть (oščuščátʹ), ощуща́ться (oščuščátʹsja)
- ощути́мо (oščutímo)
UWAGA!
Słowa i pojęcia jak ощуще́ние (oščuščénije) i чу́вство (čúvstvo) są jak widać bliskoznaczne, a właściwie tożsame, co będzie jednak ofitzjalnie podważane dalej!!!
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/%D0%BE%D1%89%D1%83%D1%89%D0%B0%D1%82%D1%8C#ru
ощущать (język rosyjski)
- transliteracja:
- oŝuŝatʹ
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) odczuwać
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%BE%D1%89%D1%83%D1%89%D0%B0%D1%82%D1%8C
ощущать
Russian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic ощоущати (oštuštati). Doublet of очучать (očučatʹ), the inherited East Slavic form.
Pronunciation
Verb
ощуща́ть • (oščuščátʹ) impf (perfective ощути́ть)
- to feel, to sense, to perceive, to appreciate (to be aware of)
Conjugation
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | ощуща́ть oščuščátʹ |
|
participles | present tense | past tense |
active | ощуща́ющий oščuščájuščij |
ощуща́вший oščuščávšij |
passive | ощуща́емый oščuščájemyj |
— |
adverbial | ощуща́я oščuščája |
ощуща́в oščuščáv, ощуща́вши oščuščávši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | ощуща́ю oščuščáju |
бу́ду ощуща́ть búdu oščuščátʹ |
2nd singular (ты) | ощуща́ешь oščuščáješʹ |
бу́дешь ощуща́ть búdešʹ oščuščátʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | ощуща́ет oščuščájet |
бу́дет ощуща́ть búdet oščuščátʹ |
1st plural (мы) | ощуща́ем oščuščájem |
бу́дем ощуща́ть búdem oščuščátʹ |
2nd plural (вы) | ощуща́ете oščuščájete |
бу́дете ощуща́ть búdete oščuščátʹ |
3rd plural (они́) | ощуща́ют oščuščájut |
бу́дут ощуща́ть búdut oščuščátʹ |
imperative | singular | plural |
ощуща́й oščuščáj |
ощуща́йте oščuščájte |
|
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | ощуща́л oščuščál |
ощуща́ли oščuščáli |
feminine (я/ты/она́) | ощуща́ла oščuščála |
|
neuter (оно́) | ощуща́ло oščuščálo |
Derived terms
- ощуща́ться (oščuščátʹsja), ощути́ться (oščutítʹsja)
UWAGA!
Jaki zapis dźwięków słowa ощуща́ть jest prawidłowy, czy ten z polskiej wikipedii, patrz oŝuŝatʹ, czy ten z angielskiej, patrz: ɐɕːʉˈɕːætʲ lub oščuščátʹ, czy może ten rzekomo pierwotniejszy, patrz: Old Church Slavonic ощоущати (oštuštati), hm?
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%BE%D1%89%D1%83%D1%89%D0%B0%D1%82%D1%8C%D1%81%D1%8F#Russian
ощущаться
Russian
Etymology
ощуща́ть (oščuščátʹ) + –ся (–sja)
Pronunciation
Verb
ощуща́ться • (oščuščátʹsja) impf (perfective ощути́ться)
Conjugation
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | ощуща́ться oščuščátʹsja |
|
participles | present tense | past tense |
active | ощуща́ющийся oščuščájuščijsja |
ощуща́вшийся oščuščávšijsja |
passive | — | — |
adverbial | ощуща́ясь oščuščájasʹ |
ощуща́вшись oščuščávšisʹ |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | ощуща́юсь oščuščájusʹ |
бу́ду ощуща́ться búdu oščuščátʹsja |
2nd singular (ты) | ощуща́ешься oščuščáješʹsja |
бу́дешь ощуща́ться búdešʹ oščuščátʹsja |
3rd singular (он/она́/оно́) | ощуща́ется oščuščájetsja |
бу́дет ощуща́ться búdet oščuščátʹsja |
1st plural (мы) | ощуща́емся oščuščájemsja |
бу́дем ощуща́ться búdem oščuščátʹsja |
2nd plural (вы) | ощуща́етесь oščuščájetesʹ |
бу́дете ощуща́ться búdete oščuščátʹsja |
3rd plural (они́) | ощуща́ются oščuščájutsja |
бу́дут ощуща́ться búdut oščuščátʹsja |
imperative | singular | plural |
ощуща́йся oščuščájsja |
ощуща́йтесь oščuščájtesʹ |
|
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | ощуща́лся oščuščálsja |
ощуща́лись oščuščálisʹ |
feminine (я/ты/она́) | ощуща́лась oščuščálasʹ |
|
neuter (оно́) | ощуща́лось oščuščálosʹ |
…..
Wiktionary does not yet have an entry for ощоущати.
…..
A teraz inne jednocześnie istniejące oboczne postacie…
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%BE%D1%89%D1%83%D1%82%D0%B8%D1%82%D1%8C#Russian
ощутить
Russian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic ощоутити (oštutiti), from Proto-Slavic *oťutiti. Doublet of очути́ться (očutítʹsja), the inherited East Slavic form.
Pronunciation
Verb
ощути́ть • (oščutítʹ) pf (imperfective ощуща́ть)
- to feel, to sense, to perceive, to appreciate (to be aware of)
Conjugation
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | ощути́ть oščutítʹ |
|
participles | present tense | past tense |
active | — | ощути́вший oščutívšij |
passive | — | ощущённый oščuščónnyj |
adverbial | — | ощути́в oščutív, ощути́вши oščutívši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | ощущу́ oščuščú |
2nd singular (ты) | — | ощути́шь oščutíšʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | ощути́т oščutít |
1st plural (мы) | — | ощути́м oščutím |
2nd plural (вы) | — | ощути́те oščutíte |
3rd plural (они́) | — | ощутя́т oščutját |
imperative | singular | plural |
ощути́ oščutí |
ощути́те oščutíte |
|
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | ощути́л oščutíl |
ощути́ли oščutíli |
feminine (я/ты/она́) | ощути́ла oščutíla |
|
neuter (оно́) | ощути́ло oščutílo |
Derived terms
- ощути́ться pf (oščutítʹsja), ощуща́ться impf (oščuščátʹsja)
- ощуще́ние n (oščuščénije)
References
- Vasmer, Max (1964–1973) , “ощутить”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%BE%D1%89%D1%83%D1%82%D0%B8%D1%82%D1%8C%D1%81%D1%8F#Russian
ощутиться
Russian
Etymology
ощути́ть (oščutítʹ) + –ся (–sja)
Pronunciation
Verb
ощути́ться • (oščutítʹsja) pf (imperfective ощуща́ться)
Conjugation
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | ощути́ться oščutítʹsja |
|
participles | present tense | past tense |
active | — | ощути́вшийся oščutívšijsja |
passive | — | — |
adverbial | — | ощути́вшись oščutívšisʹ |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | ощущу́сь oščuščúsʹ |
2nd singular (ты) | — | ощути́шься oščutíšʹsja |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | ощути́тся oščutítsja |
1st plural (мы) | — | ощути́мся oščutímsja |
2nd plural (вы) | — | ощути́тесь oščutítesʹ |
3rd plural (они́) | — | ощутя́тся oščutjátsja |
imperative | singular | plural |
ощути́сь oščutísʹ |
ощути́тесь oščutítesʹ |
|
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | ощути́лся oščutílsja |
ощути́лись oščutílisʹ |
feminine (я/ты/она́) | ощути́лась oščutílasʹ |
|
neuter (оно́) | ощути́лось oščutílosʹ |
Related terms
- ощуще́ние n (oščuščénije)
UWAGA!
Te same pytania j.w. można zadać w przypadku słów ощути́ть (oščutítʹ), czy ощути́ться (oščutítʹsja), patrz: Old Church Slavonic ощоутити (oštutiti)…
Co ciekawe wszystkie te słowa mają ofitzjalnie pochodzić z Proto-Slavic *oťutiti. Oznacza to logicznie, że także i dźwięki zapisywane jako s/S, czy sz/S”, także mają ofitzjalnie pochodzić od dźwięku zapisywanego jako T,.. a wcześniej J,.. lub raczej K., ale nie tego tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’!!!
Tak rzecze ofitzjalnie jęsykosnaftzfo, patrz twierdzenia rzekomej tzw. pierwszej i drugiej palatalizacji słowiańskiej! No chyba, że wszystko przekształca się, jak to ofitzjalnie jest akurat w danym przypadku wygodnie…
…..
Wiktionary does not yet have an entry for ощоутити.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/o%C5%A5utiti
Reconstruction:Proto-Slavic/oťutiti
Proto-Slavic
Alternative forms
- *otъjutiti
- *oťutiti
- *obťutiti (assimilated, reanalyzed)
- *občutiti (assimilated, reanalyzed)
Etymology
From *ot- + Proto-Balto-Slavic *jaut–. Cognate with Lithuanian jaũsti (“to feel, to sense”) (1sg. jaučiù, 3sg. jaũčia, 3sg. past jaũtė), jùsti (“to feel”) (1sg. juntù, 3sg. juñta, 3sg. past jùto), jutė́ti (“to feel”) (1sg. jutù), Latvian jàust (“to feel, to notice, to understand, to heed”), just (“to feel, to notice”). Per Derksen, possibly connected with Sanskrit वत् (vat, “to get acquainted with”), but only under the assumption that the zero-grade Proto-Indo-European *ut- of the root *wet- was formed into a new full grade *ewt- in the Indo-European dialects underlying Balto-Slavic.
Forms in daughter languages that lack initial o- are due to reanalysis of assimilated *oťutiti as *o-ťutiti with prefix *o-, followed by extraction of the reanalyzed root verb.
Verb
Inflection
Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle |
---|---|---|---|
*oťuťenьje | *oťutiti | *oťutitъ | *oťutilъ |
Participles | ||
---|---|---|
Tense | Past | Present |
Passive | *oťuťenъ | *oťutimъ |
Active | *oťuťь | *oťutę |
Aorist | Present | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *oťutixъ | *oťuti | *oťuti | *oťuťǫ | *oťutiši | *oťutitь |
Dual | *oťutixově | *oťutista | *oťutiste | *oťutivě | *oťutita | *oťutite |
Plural | *oťutixomъ | *oťutiste | *oťutišę | *oťutimъ | *oťutite | *oťutętь |
Imperfect | Imperative | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *oťuťaaxъ | *oťuťaaše | *oťuťaaše | — | *oťuti | *oťuti |
Dual | *oťuťaaxově | *oťuťaašeta | *oťuťaašete | *oťutivě | *oťutita | — |
Plural | *oťuťaaxomъ | *oťuťaašete | *oťuťaaxǫ | *oťutimъ | *oťutite | — |
- Notes:
- (*)*oťutivъ is a later doublet of the past active participle
Related terms
- *oťьtnǫti (“to awake? to find oneself?”)
Descendants
- East Slavic:
- Old East Slavic: очꙋтити (očutiti), очꙋтитисꙗ (očutitisja)
- Belarusian: ачуці́цца (ačucícca)
- Russian: очути́ться (očutítʹsja)
- Ukrainian: очути́тися (očutýtysja), очу́титися (očútytysja)
- Old East Slavic: очꙋтити (očutiti), очꙋтитисꙗ (očutitisja)
- South Slavic:
- West Slavic:
Further reading
- Černyx, P. Ja. (1999) , “очути́ться”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), volume 1, 3rd reprint edition, Moscow: Russkij jazyk, page 613
- Vasmer, Max (1964–1973) , “очути́ться”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
- Žuravljóv, Anatolij, editor (2011) , “*ot(ъ)jutiti, или *obtjutiti, или *občutiti (sę) (?)”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 37, Moscow: Nauka, page 32
References
- ^ Derksen, Rick (2008) , “*otjutiti”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 381: “v. ‘feel, perceive’”
- ^ Snoj, Marko (2016) , “čutīti”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “Pslovan. […] *čuti̋ti”
UWAGA!
Przypominam, że w j. bałtyckich, a także w tzw. Poto-Balto-Slavic ofitzjalnie miały nie istnieć żadne odpowiedniki Pra-Słowiańskiego *čùti, itp. Czyżby nieomylny Brückner jednak był i się pomylił?
Jak to jest możliwe, że jednocześnie w tym rzekomym tzw. Proto-Slavic, jeszcze przed tzw. pierwszą palatalizacją słowiańską istniały dwie jednocześnie oboczne postacie, patrz: *obťutiti i *občutiti?!!
https://en.wikipedia.org/wiki/Slavic_first_palatalization
The Slavic first palatalization is a Proto-Slavic sound change that manifested as regressive palatalization of inherited Balto-Slavic velar consonants.
(…)
Formulation
Inherited velars *k (< PIE *k, *kʷ) and *g (< PIE *g, *gʰ, *gʷ, *gʷʰ) change before Proto-Slavic front vowels *e/ē, *i/ī (PIE *e/ē, *i, *ey/ēy, *ew/ēw > OCS e/ě, ь, i, u), and also before the palatal semivowel *j:
- *k > *kʲ > *č
- *g > *gʲ > *dž > *ž
The Proto-Slavic velar fricative *x, which was absent in PIE and arose primarily from PIE *s by means of the RUKI law or from word-initial PIE #sk– (as well as from Germanic and Iranian borrowings), changed in the same environment as:
- *x > *xʲ > *š
Native word palatalization examples
- PIE *wĺ̥kʷe ‚wolf!’ (vocative singular of *wĺ̥kʷos) > PSl. *wilke > OCS vlьče, Pol. wilcze, SCr. vȗče
- PIE *gʷeneh₂ ‚woman’ > PSl. *ženā > OCS žena, Russ. žená, Pol. żona
- PIE *múh₂s ‚mouse’ > PSl. *mūsi > *mūxi > mūši > OCS myšь, Russ. myš’, Pol. mysz
Germanic loanword palatalization
The effect of the first palatalization is also evident on Germanic loanwords. Compare:
- Germanic *helmaz ‚helmet’ > PSl. *xelmu > *šelmu > OCS šlěmъ, Russ. šelóm, SCr. šljȅm. in this example, the first palatalization occurs in concert with liquid metathesis, another Slavic sound change phenomenon.
- Germanic *kinda ‚child, infant’ > PSl. *kinda > *činda > OCS čędo, Russ čado, Old Pol. czędo
Interpretation
Even though it is commonly stated in the literature that the result of first palatalization were consonants */č/, */ž/, */š/, there is no certain evidence that that process was indeed finished by the 600 CE.[1]
There is also some disagreement on whether Proto-Slavic velars became affricates before front vowels and before */j/; at first sight, it seems likely that palatalization of velars was an older process than palatalization before */j/.
Many linguists think that the transition *kj > *č, *gj > *ž, *xj > *š occurred simultaneously with the changes *sj > *š, *zj > *ž, i.e. together with changes otherwise known as the Common Slavic iotation (or yodization).
However, that change is in fact Common Slavic (post-Proto-Slavic), which is obvious e.g. from the adaption of Romance toponyms in the Adriatic, to which Slavs subsequently spread well after the 5th century, when first regressive palatalization is usually dated. Compare:
On the other hand, from a purely phonetic viewpoint, it’s very hard to believe that velars might have been unpalatalized before *j by the time they palatalized before *e and *i.
That being said, the first palatalization must have proceeded gradually:
- *k > *kj > *č’ > *č
- *g > *gj > *dž’ > *ž’ > *ž
The most economic interpretation is that there was no difference in Proto-Slavic of *k and *g before *j, and before *e, *i, i.e. that the pronunciation was *kj, *gj. *j was then lost after palatalized velars (or affricates) in Common Slavic period of iotation of other consonants.
With that in mind, consonants */č/ and */ž/, which are usually reconstructed in the phonemic inventory of Proto-Slavic in the literature, were likely to be just phonologically predictable allophones of */k/, and */g/, and have remained such until conditions were met after the 600 CE for their appearance behind back vowels as well.
(…)
The first palatalization gave the same results in all Slavic languages, which shows that it probably took place before the migration of Slavs into their historical settlements, and that means probably before 500 CE.[2] As previously mentioned, this palatalization also operated on Germanic loanwords, which the proto-Slavs probably[original research?] borrowed before or not long after the Huns disrupted the Gothic hegemony (c. 375 CE). This all shows that it operated throughout the 5th century.
(…)
Do słów jak Wilk / WiLK, Wilczek / WiLC”+eK, Wilczyca / WiLC”y+Ca, czy Wielki / WieLKi, Wielcy / WieLCy, Wielka / WieLKa, itp., jeszcze powrócę, ponieważ jak dobrze widać Wielki / WieLKi Wilk / WiLK, itp. nigdy jakoś był i nie spalatalizował się…
Podobnie też jest z Muchą / Mo'(c)Ha”, Muszką / Mo’S”+Ka”, czy np. Mszycą / MS”y+Ca”. Tak swoją drogą, to przykład z Myszą / MyS”a” jest niczym innym, jak ofitzjalnym zaprzeczeniem tej rzekomej pierwszej palatalizacji słowiańskiej!!!
Patrz: PIE *múh₂s ‚mouse’ > PSl. *mūsi > *mūxi > mūši > OCS myšь, Russ. myš’, Pol. mysz
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Balto-Slavic/jaut-.
UWAGA!
Przypominam, że ofitzjalnie brak jest odpowiedników bałtyckich i Proto-Balto-Slavic dla słów i pojęć, jak Czuć / Co’C’.
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/%D0%BE%D1%87%D1%83%D1%82%D0%B8%D1%82%D1%8C%D1%81%D1%8F
очутиться (język rosyjski)
- transliteracja:
- očutitʹsâ
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik zwrotny dokonany
- (1.1) popaść, znaleźć się
- źródła:
- ↑ С.Д. Урусов, Три года государственной службы [w:] Записки. Три года государственной службы (Россия в мемуарах), Moskwa: Новое Литературное Обозрение, s. 513, ISBN 978-5-86793-655-6 (ros.).
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%BE%D1%87%D1%83%D1%82%D0%B8%D1%82%D1%8C%D1%81%D1%8F#Russian
очутиться
Russian
Etymology
From Old East Slavic очꙋтитисꙗ (očutitisja, “to find oneself, to come to be”), from Old East Slavic очꙋтити (očutiti, “to notice”) + –ся (–sja), from Proto-Slavic *oťutiti. Doublet of ощути́ть (oščutítʹ), a borrowing from Old Church Slavonic.
Unrelated to чу́ять (čújatʹ), чу́вство (čúvstvo), etc.[1]
Pronunciation
Verb
очути́ться • (očutítʹsja) pf
- (colloquial) to find oneself (suddenly) in a place
- (colloquial) to be found (in a place)
Conjugation
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | очути́ться očutítʹsja |
|
participles | present tense | past tense |
active | — | очути́вшийся očutívšijsja |
passive | — | — |
adverbial | — | очути́вшись očutívšisʹ |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | — |
2nd singular (ты) | — | очу́тишься očútišʹsja |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | очу́тится očútitsja |
1st plural (мы) | — | очу́тимся očútimsja |
2nd plural (вы) | — | очу́титесь očútitesʹ |
3rd plural (они́) | — | очу́тятся očútjatsja |
imperative | singular | plural |
очути́сь očutísʹ |
очути́тесь očutítesʹ |
|
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | очути́лся očutílsja |
очути́лись očutílisʹ |
feminine (я/ты/она́) | очути́лась očutílasʹ |
|
neuter (оно́) | очути́лось očutílosʹ |
See also
- оказа́ться impf (okazátʹsja)
References
- ^ Vasmer, Max (1964–1973) , “чу́ю”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
Further reading
- Vasmer, Max (1964–1973) , “очутиться”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
UWAGA!
Jak to ma się do wcześniejszych twierdzeń? Patrz np.:
„From Old East Slavic очꙋтитисꙗ (očutitisja, “to find oneself, to come to be”), from Old East Slavic очꙋтити (očutiti, “to notice”) + –ся (–sja), from Proto-Slavic *oťutiti. Doublet of ощути́ть (oščutítʹ)„
Dodatkowo, przypominam, że słowa i pojęcia jak ощуще́ние (oščuščénije) i чу́вство (čúvstvo) są bliskoznaczne, a właściwie tożsame!!! Jak można w kolejnych zdaniach tak sobie zaprzeczać?!! Nawet jak na ofitzjalne standardy, jest to dla Mię zagadką…
…..
Wiktionary does not yet have an entry for очучать.
…..
Wiktionary does not yet have an entry for очꙋтитисꙗ.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/o%C5%A5%D1%8Ctn%C7%ABti
Reconstruction:Proto-Slavic/oťьtnǫti
Proto-Slavic
Etymology
See *oťutiti (“to feel, to perceive”) for etymology. Note that that verb is built off of Proto-Slavic *jut– (full grade), whereas this verb is built off of Proto-Slavic *jьt– (zero grade of the same root). If Proto-Slavic *jut– is ultimately connected with Sanskrit वत् (vat, “to get acquainted with”) (see the discussion under *otjutiti), the *j- in *jьt– must be borrowed from the full grade (per Derksen).
Verb
*oťьtnǫti[1]
Inflection
- 1sg. *oťьtnǫ
This verb needs an inflection-table template.
Related terms
- *oťutiti (“to feel, to perceive”)
Descendants
- East Slavic:
- West Slavic:
Further reading
- Černyx, P. Ja. (1999) , “очути́ться”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), volume 1, 3rd reprint edition, Moscow: Russkij jazyk, page 613
- Vasmer, Max (1964–1973) , “очну́ться”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
- Žuravljóv, Anatolij, editor (2011) , “*otjьtnǫti / *otjъtnǫti (sę) или *obtjьtnǫti / *obtjъtnǫti (sę)”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 37, Moscow: Nauka, page 45
References
- ^ Derksen, Rick (2008) , “*otjьtnǫti”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 381: “v.”
UWAGA!
Old Czech octnúti i Czech octnout, ocitnout to kolejne postacie z j. czeskiego, które zachowały pierwotny dźwięk wysokoenergetyczny zapisywany jako c/C, patrz: Proto-Slavic *čuti… a nie *tuti!!!
…..
A teraz oboczne postacie z j. polskiego…
…..
Ocucać / o+Co’Ca+C’
http://www.nfjp.pl/lemma/ocuca%C4%87
ocucać
…..
https://pl.wikisource.org/wiki/M._Arcta_S%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego/Ocuca%C4%87
M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ocucać
Ocucać, Ocucić, czucie w kim wzniecać, wyrywać z odrętwienia, budzić ze snu, przyprowadzać do przytomności, do zmysłów.
…..
ocucać
wyrywać kogoś z omdlenia, zamroczenia, snu itp., przywracać kogoś do przytomności
…..
Cucić / Co’Ci+C’
https://sjp.pwn.pl/doroszewski/cucic;5418079.html
cucić
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/cuci%C4%87
cucić (język polski)
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) med. fiz. doprowadzać do częściowego lub pełnego stanu świadomości
- (1.2) psych. praw. doprowadzać do częściowego lub pełnego stanu poczytalności
- antonimy:
- (1.1) odurzać
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/cuci%C4%87
cucić
Polish
Etymology
From Old Polish ocucić, from Proto-Slavic *oťutiti.
Pronunciation
Verb
cucić impf (perfective ocucić)
- (transitive) to sober (bring someone to consciousness)
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | cucić | |||||
present tense | 1st | cucę | cucimy | |||
2nd | cucisz | cucicie | ||||
3rd | cuci | cucą | ||||
impersonal | cuci się | |||||
past tense | 1st | cuciłem | cuciłam | cuciliśmy | cuciłyśmy | |
2nd | cuciłeś | cuciłaś | cuciliście | cuciłyście | ||
3rd | cucił | cuciła | cuciło | cucili | cuciły | |
impersonal | cucono | |||||
future tense | 1st | będę cucił, będę cucić |
będę cuciła, będę cucić |
będziemy cucili, będziemy cucić |
będziemy cuciły, będziemy cucić |
|
2nd | będziesz cucił, będziesz cucić |
będziesz cuciła, będziesz cucić |
będziecie cucili, będziecie cucić |
będziecie cuciły, będziecie cucić |
||
3rd | będzie cucił, będzie cucić |
będzie cuciła, będzie cucić |
będzie cuciło, będzie cucić |
będą cucili, będą cucić |
będą cuciły, będą cucić |
|
impersonal | będzie cucić się | |||||
conditional | 1st | cuciłbym | cuciłabym | cucilibyśmy | cuciłybyśmy | |
2nd | cuciłbyś | cuciłabyś | cucilibyście | cuciłybyście | ||
3rd | cuciłby | cuciłaby | cuciłoby | cuciliby | cuciłyby | |
impersonal | cucono by | |||||
imperative | 1st | niech cucę | cućmy | |||
2nd | cuć | cućcie | ||||
3rd | niech cuci | niech cucą | ||||
active adjectival participle | cucący | cucąca | cucące | cucący | cucące | |
passive adjectival participle | cucony | cucona | cucone | cuceni | cucone | |
contemporary adverbial participle | cucąc | |||||
verbal noun | cucenie |
Synonyms
Further reading
- cucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- cucić in Polish dictionaries at PWN
…..
Ocucić / o+Co’Ci+C’
https://sjp.pwn.pl/doroszewski/ocucic;5462882.html
ocucić
…..
https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ocuci%C4%87&action=edit&redlink=1
Wiktionary does not yet have an entry for ocucić.
…..
Ocnąć / o+CNa”+C’
https://pl.wikisource.org/wiki/M._Arcta_S%C5%82ownik_Staropolski/Ocn%C4%85%C4%87_si%C4%99
M. Arcta Słownik Staropolski/Ocnąć się
…..
https://sciaga.pl/slowniki-tematyczne/9674/ocnac-sie/
ocnąć się
‘obudzić się, oprzytomnieć’; od XVI w.; pochodzi od psłow. *oťьtnąti (<*ot-jьnąti) ‘zacząć przywracać zdolność odbierania wrażeń zmysłowych, odczuwania, przywrócić przytomność’ – czasownik z przyrostkiem -ną- utworzony od psłow. *oťutiti; pierwotną pol. postacią była forma octnąć, która następnie przeszła zmianę grupy spółgłoskowej: ctn > ckn; dawniej występowała również forma niezwrotna ocknąć w tym samym znaczeniu
UWAGA!
Zgodnie z powyższymi danymi, logicznie powstanie wszystkich tych postaci wygląda tak:
*oťutiti > *ot-jьnąti >*oťьtnąti > octnąć > ocknąć > ocnąć > ocknąć
Tyle, że ofitzjalnie zgodnie z tzw. drugą słowiańską palatalizacją, dźwięk zapisywany jako K istniał wcześniej, niż dźwięk zapisywany jako T!!!
https://en.wikipedia.org/wiki/Slavic_second_palatalization
(…)
The inherited velars *k (< PIE *k, *kʷ) and *g (< PIE *g, *gʰ, *gʷ, *gʷʰ) change before the Proto-Slavic diphthong *aj/āj (< PIE *oy, *h₂ey/ay), which itself must have become *ē by the time the second palatalization started to occur:[2]
*k > *t > c
(…)
Dodatkowo, a jakim cudem z powyższych danych wynikają wszystkie te rzekomo zaistniałe przekształcenia, gdzie ctn > ckn,.. gdzie „dawniej występowała również forma niezwrotna ocknąć„?!!
Przy okazji, a gdzie tu występuje „Proto-Slavic diphthong *aj/āj (< PIE *oy, *h₂ey/ay), which itself must have become *ē„, hm?
…..
Ocknąć / o+CKNa”+C’
https://sjp.pl/ockn%C4%85%C4%87
ocknąć
1. wyrwać kogoś z jakiegoś stanu (snu, zadumy), spowodować czyjeś nagłe odzyskanie poczucia rzeczywistości; zbudzić, obudzić, przebudzić;
2. ocknąć się –
a) obudzić się;
b) oprzytomnieć
…..
A teraz sprawdzę źródłosłów uroczego makaronizmu, jakim jest słowa Resuscytacja…
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/resuscytacja
resuscytacja (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. przywrócenie funkcji układu krążenia i oddychania u osoby znajdujących się w stanie śmierci klinicznej[1]
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik resuscytacja dopełniacz resuscytacji celownik resuscytacji biernik resuscytację narzędnik resuscytacją miejscownik resuscytacji wołacz resuscytacjo
- kolokacje:
- (1.1) resuscytacja krążeniowo-oddechowa
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. resuscytowanie n, resuscytator m
- czas. resuscytować ndk.
- przym. resuscytacyjny
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) resuscitation
- francuski: (1.1) réanimation ż
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/resuscytacja
resuscytacja
Polish
Pronunciation
Noun
resuscytacja f
Declension
singular | |
---|---|
nominative | resuscytacja |
genitive | resuscytacji |
dative | resuscytacji |
accusative | resuscytację |
instrumental | resuscytacją |
locative | resuscytacji |
vocative | resuscytacjo |
Derived terms
- (noun) resuscytator
Further reading
- resuscytacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- resuscytacja in Polish dictionaries at PWN
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/resuscitation#en
resuscitation (język angielski)
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) med. reanimacja
- wyrazy pokrewne:
- czas. resuscitate
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/resuscitation
resuscitation
English
Etymology
From Middle English resuscitacion, from Old French ressuscitacion and Latin resuscitātio. Equivalent to resuscitate + -ion.
Noun
resuscitation (countable and uncountable, plural resuscitations)
- The act of resuscitating.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/resuscitatio#Latin
resuscitatio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /re.sus.kiˈtaː.ti.oː/, [rɛ.sʊs.kɪˈt̪aː.t̪i.oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /re.suʃ.ʃiˈta.t͡si.o/, [rɛ.zuʃ.ʃiˈt̪aː.t͡si.ɔ]
Noun
resuscitātiō f (genitive resuscitātiōnis); third declension
(…)
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/resuscito#Latin
resuscito
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /reˈsus.ki.toː/, [rɛˈsʊs.kɪ.t̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /reˈsuʃ.ʃi.to/, [rɛˈzuʃ.ʃi.t̪ɔ]
Verb
resuscitō (present infinitive resuscitāre, perfect active resuscitāvī, supine resuscitātum); first conjugation
- I rebuild
- I revive or resuscitate
(…)
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/suscito#Latin
suscito
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈsus.ki.toː/, [ˈsʊs.kɪ.t̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈsuʃ.ʃi.to/, [ˈsuʃ.ʃi.t̪ɔ]
Verb
suscitō (present infinitive suscitāre, perfect active suscitāvī, supine suscitātum); first conjugation
(…)
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/cito#Latin
cito
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈki.toː/, [ˈkɪ.t̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈt͡ʃi.to/, [ˈt͡ʃiː.t̪ɔ]
- (Vulgar) IPA(key): /ˈki.toː/, [ˈke.do]
- (Classical) IPA(key): /ˈki.to/, [ˈkɪ.t̪ɔ]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈt͡ʃi.to/, [ˈt͡ʃiː.t̪ɔ] (iambic shortening)
Etymology 1
Adverb
citō (comparative citius, superlative citissimē)
Descendants
Etymology 2
From cieō (“move, stir”) + -tō.
Verb
citō (present infinitive citāre, perfect active citāvī, supine citātum); first conjugation
Conjugation
Conjugation of citō (first conjugation) |
---|
1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested for this verb.
Derived terms
Descendants
References
- cito in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cito in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- cito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/cieo#Latin
cieo
Latin
Alternative forms
Etymology
From Proto-Indo-European *ḱey-.[1] Cognate to Ancient Greek κινέω (kinéō, “I move, I set in motion”), Sanskrit च्यवते (cyavate, “to come forth, to fall down”), Albanian qoj (“to wake up”).
Pronunciation
Verb
cieō (present infinitive ciēre, perfect active cīvī, supine citum); second conjugation
- I put in motion; act
- I move, stir, shake.
- I summon, call.
- I call upon (by name) for help, invoke, appeal to.
- I rouse, stimulate, excite; disturb; produce, cause, begin, provoke.
Conjugation
Conjugation of cieō (second conjugation) |
---|
Derived terms
Related terms
References
- ^ Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume II, Bern, München: Francke Verlag, page 538
- cieo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cieo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- cieo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%E0%A4%9A%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%B5%E0%A4%A4%E0%A5%87#Sanskrit
च्यवते
Sanskrit
Etymology
Pronunciation
Verb
च्यवते • (cyavate) (root च्यु, class 1, type A)
UWAGA!
Ofitzjalnej etymologi brak. Dlaczego istnieje postać cyavate, a nie syavate, patrz ofitzjalne przekształcenia dźwięku PIE, tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’, hm?
Czy to oznacza, że ofitzjalnie dźwięk zapisywany jako c/C może powstać też i z tego tzw. miękkiego k?!!
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CF%89#Ancient_Greek
κινέω
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *ḱey-. Compare κίω (kíō, “I go”) and κίνυμαι (kínumai, “I go, move”), Latin cieo „move”.
Pronunciation
Verb
κῑνέω • (kīnéō)
- to set in motion, move, remove
- (grammar) to inflect
- to meddle
- to change, innovate
- to begin, cause
- to urge on, stir on
- to arouse, exasperate, anger, taunt, abuse
- (passive) to be moved, to stir, to move
Inflection
Derived terms
Related terms
Descendants
- Greek: κινώ (kinó)
Further reading
- κινέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- κινέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- κινέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- κινέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- κινέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- κινέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G2795 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%BA%CE%AF%CF%89#Ancient_Greek
κίω
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *ḱey-. Cognate with Latin cieō and Sanskrit च्यवते (cyavate)}.
Pronunciation
Verb
κῐ́ω • (kíō)
- to go
Inflection
Usage notes
- Mostly used by Homer.
- Usually of persons, rarely of things.
- Cunliffe treats it as an aorist form, which is supported by the accentuation of the participle κῐών (kiṓn) but contradicted by the optative forms κιοίτην (kioítēn) and κίοιτε (kíoite).
Related terms
Further reading
- κίω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- κίον in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- κίω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
UWAGA!
Skąd w j. starogreckim, itd., wzięło się znaczenie „iść”, skoro wcześniejsze rzekomo pierwotne PIE *ḱey- znaczyło „leżeć, położyć się, osiąść”,.. czyli „nie iść”?
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/%E1%B8%B1ey-
Reconstruction:Proto-Indo-European/ḱey-
Proto-Indo-European
Root
See also
Derived terms
- *ḱéy-tor ~ *ḱéy-ror (deponent athematic Narten root present)
- *ḱéy-dʰh₁e-ti (dʰh₁e-present)[3]
- *ḱéy-us (“orphan”)
- Indo-Iranian: *ćáyuš
- *ḱéy-wo-s (“intimate, dear, friendly”)[4][5][6]
- *ḱóy-mos[7][8][9][10]
- *ḱoy-neh₂[11]
- *ḱoy-teh₂
- Hellenic:
- Ancient Greek: κοίτη (koítē)
- Hellenic:
- Unsorted formations
- Albanian:
- Armenian:
- Old Armenian: սէր (sēr)
- Balto-Slavic:
- Hellenic:
References
- ^ Ringe, Donald (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic (A Linguistic History of English; 1), Oxford: Oxford University Press, →ISBN
- ^ Cheung, Johnny (2007) , “*saiH-”, in Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 328
- ^ Rix, Helmut, editor (2001) , “?2.*k̑ei̯-¹”, in Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 321
- ^ Derksen, Rick (2015) , “sieva”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 549-550
- ^ Kroonen, Guus (2013) , “*hīwōn-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 227
- ^ De Vaan, Michiel (2008) , “cīvis”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill
- ^ Derksen, Rick (2015) , “kiemas”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 243-244
- ^ Matasović, Ranko (2009) , “*koymo-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 220
- ^ Kroonen, Guus (2013) , “*kaima-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 201
- ^ Beekes, Robert S. P. (2010) , “κεῖμαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume I, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 663-664
- ^ De Vaan, Michiel (2008) , “cūnae”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 153
- ^ Vasmer, Max (1964–1973) , “посив”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
…..
Dlaczego nie ma tu słów jak np. Siać, Siew, albo np. Siwy, Swa, Swą, Swój, Swoja, Swoje, Swoi, Swoim, itp?
…..
cdn…
Pingback: 277 Czujność, czujny, czujnie, szczudło, чуло, czułość, czułek, czułek, czuły, czule, czulić, uczulanie, uczulenie, uczulać, uczulić, tulić, tulit, utulić, utulać, stul, stulić, stulać, stulony, cuddle, couth i inne problemy ofitzj