293 Końcówka Proto-Slavic *-liko, lico, *līcè, oblicze, obliczać, obliczyć, policzyć, policzek, žandas, liczyć, liczba, liczebnik, liczydło, liczny, Liczyrzepa i inne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 02

Reconstruction:Proto-Slavic/lice

…..

A oto obiecana druga część wpisu poprzedniego. Zestawiłem w niej postacie dźwięczne słów i rdzeni jednocześnie istniejące w j. polskim z opisanymi już poprzednio postaciami bezdźwięcznymi.

UWAGA!!! – Postacie dźwięczne i bezdźwięczne występujące jednocześnie razem w j. polskim tzw. satem!!!

Jak to jest ofitzjalnie w ogóle możliwe?!! Ano tak to!!! Tyle że tak, czy srak, ta ofitzjalnie zamilczana pierwotna oboczność, podważa  ofitzjalne prafty wiary religii jęsykofych odtfaszaczy.

• Skąd w ogóle ta rzekoma palatalizacja wzięła się w poniższych przypadkach?
• Niby, że dźwięki zapisywane jako ъ/o’ i o/o ją były i jakoś zrobiły?!!
• A jak i dlaczego wzięła się była ona ta palatalizacja tylko w poniższych przypadkach, a w tych opisanych poprzednio już nie, hm?!!

Oto czego ofitzjalne mondrale i naukaftze ani nie znajo, ani nie rozumio, no chyba, że jedynie udajo, że tego nie robio. Tym razem zwracam uwagę już na wszystkie cztery główne problemy występujące poniżej:

1

• logicznie bardzo wątpliwe jest wywiedzenie pochodzenia polskiego słowa Lik / LiK „quantity, amount, number„, jak i serbsko-chorwackiego lȋk „form, shape, figure, appearance, image, effigy, character, persona (in a work of art)”, od Proto-Slavic *likъ „face„, które ma rzekomo być od-fielko-germańskim zapożyczeniem z Proto-Germanic *laikaz „dance, game, sport, hymn„, które ma ofitzjalnie rzekomo pochodzić od Proto-Indo-European *leyg– “to bounce, shake, tremble”, “to jump around”, “image, likeness; similar, like” … lub *leyǵ– “to bind”, itd.,
• podczas gdy polskie i połabskie Lico / LiCo i Licko / LiC+Ko „cheek (soft skin on each side of the face, below the eyes)”, itp., mają rzekomo pochodzić od Proto-Slavic *lice „cheek, face„, które ma rzekomo pochodzić od wcześniejszego *liko, (ale powiązanego z Proto-Slavic *likъ „face„),.. a to od Proto-Balto-Slavic *léika, a to od Proto-Indo-European *léykom.

2

• jednoczesne występowanie polskich słów w postaci bezdźwięcznej, jak Lik / LiK „quantity, amount, number„, itp.,
• jak i postaci dźwięcznej, jak polskie i połabskie Lico / LiCo i Licko / LiC+Ko „cheek (soft skin on each side of the face, below the eyes), (poetic) face„, Licz / LiC”, Liczyć / LiC”y+C’ „to count (to enumerate or determine number), to compute, to matter„, Liczba / LiC”+Ba „number (abstract entity), (grammar) number„, Liczebnik / LiC”e+B+NiK „numeral (part of speech)”, Liczydło / LiC”y+DL”o „abacus (device for performing arithmetical calculations)”, Liczny / LiC”+Ny „numerous„, itp.,
• Obliczyć / oB+LiC”y+C’, Oblicze / oB+LiC”e „face, character„,
• Policzyć / Po+LiC”y+C’ „to count (recite numbers in sequence), to enumerate (determine the amount of something), to get even, to even the score„, Policzek / Po+LiC”+eK „cheek (part of face), slap in the face”, itp.,
• a wszystkie one ofitzjalnie są powiązane lub pochodzące od Proto-Slavic *likъ, patrz: „Related terms *likъ„!!!

3

• jednoczesne wystąpienie jakichś palatalizacji słowiańskich i ich brak,
• a właściwie ich rzekome wystąpienie, niezgodnie z ofitzjalną wykładnią i magicznie spowodowane przez dźwięki nie powodujące  palatalizacji, czyli zmiękczenia, zapisywane jako ъ/o’ i o/o, patrz polskie lico, licko, lik, Proto-Slavic *likъ, *liko i jednoczesne *lice, wszystkie pochodzące rzekomo od Proto-Balto-Slavic *léika, a wcześniej od Proto-Indo-European *léykom,.. czy może raczej od *leyg– “image, likeness; similar, like” lub *leyǵ– “to bind”, itd.

4

• odpowiednikami bałtyckimi słowiańskiego słowa Policzek / Po+LiC”+eK są Lithuanian žandas („cheek”), Latvian zods (“chin”), Old Prussian żauna (“jaw”),
• wszystkie one pochodzą z innego rdzenia i znaczenia, patrz: „Ultimately from Proto-Indo-European *ǵénu-,  *ǵénus. Compare the roots *ǵ(o)nH₂dhos, *ǵnH₂dh–, Ancient Greek  γνάθος (gnáthos).”,
• w j. polskim istnieją oboczne odpowiedniki dla powyższych słów, jak np. Gnieść / G+NieS’+C’, Zanieść / Za+NieS’+C’, Gnat / G+NaT, Gnat / G+Na+C’, Gnić / G+Ni+C’, Znać / Z+Na+C’, czy Proto-Slavic *gnatъ,.. czy też Żuć / Z”o’+C’, Żyć / Z”y+C’, Kuć / Ko’+C’, itd.

Jak to wszystko objąć umysłem i wytłumaczyć logicznie,.. ale i jednocześnie ofitzjalnie, no to ponownie ni wim…

Ponownie zwracam uwagę na nijakość logiczną wzajemnie wykluczających się ofitzjalnych wyjaśnień, patrz ofitzjalne utraty pamięci i fygibaski umysłowe z wpisu poprzedniego. W kolejnym wpisie lub wpisach omówię je dokładniej.

Przypominam, że tak po prawdzie, to piję cały czas do ofitzjalnych prób wytłumaczenia powstania rzekomych tzw. palatalizacji słowiańskich, jak i tego wszystkiego, co ma niby z nich wynikać.

Przypominam, że ofitzjalnie 2 (lub 3) palatalizacje słowiańskie miały powstać w następstwie sąsiedztwa niektórych spółgłosek z następującymi po nich samogłoskami zmiękczającymi. Jakoś w śród tych ostatnich nie widać dźwięków zapisywane jako ъ/o’ i o/o, patrz poniżej…

https://en.wikipedia.org/wiki/Palatalization_(sound_change)#Slavic_languages

Main articles: Slavic first palatalization and Slavic second palatalization

In the Slavic languages, two palatalizations took place. Both affected the Proto-Slavic velars *k *g *x. In the first palatalization, the velars before the front vowels *e *ē *i *ī and the palatal approximant *j changed to *č *ž *š. In the second palatalization, the velars changed to c, dz or z, and s or š before the Proto-Slavic diphthongs *aj *āj, which must have been monophthongized to *ē by this time.

https://en.wiktionary.org/wiki/Appendix:Glossary#slavic_first_palatalization

Slavic first palatalization – A specific occurrence of palatalization that occurred in the Proto-Slavic language, in which the velar consonants  *k *g *x when followed by any of the front vowels *e *ě *ь *i became the sounds *č *ž *š, respectively. The Slavic first palatalization is still an active process in many modern Slavic languages. For example, before certain suffixes in Russian, the consonants к г х ц become ч ж ш ч respectively. Other Slavic languages behave similarly. (See  Slavic first palatalization on Wikipedia.)

https://en.wiktionary.org/wiki/Appendix:Glossary#slavic_progressive_palatalization

Slavic progressive palatalization – A specific occurrence of palatalization that occurred in the Proto-Slavic language, in which the velar  consonants *k *g *x when preceded by either of the front vowels *ь *i (possibly with an intervening n) became the sounds *c dz s/š, respectively, with s occurring in East and South Slavic but š occurring in West Slavic. (See  Slavic progressive palatalization on Wikipedia.)

https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Proto-Slavic#First_regressive_palatalization

https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Proto-Slavic#Second_regressive_palatalization

https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Proto-Slavic#Progressive_palatalization

I tak po kolei i ofitzjalnie:

1. Nie wiadomo skąd pochodzi końcówka Proto-Slavic *-liko. Na wikipedii nie ma obecnie dostępnych żadnych danych dotyczących jej, czy rzekomo wcześniejszych postaci z Proto-Balto-Slavic i Proto-Indo-European.
2. Istnieją różne słowa Proto-Slavic posiadające tę końcówkę, jak *koliko, *jeliko, *onoliko, *seliko, *toliko, jednak tylko to ostatnie jest podane jako przykład jej istnienia, (także i opisane, jak to pierwsze).
3. Proto-Slavic *toliko „this much, many” ma pochodzić od *to +‎ *-liko, „neuter of *tolikъ„, który niestety też nie został opisany. Od nich mają pochodzić Polish: tylko, tyle.
4. Proto-Slavic *koliko „how much, how many„, neuter of *kolikъ niestety nie mają oba opisanej żadnej etymologii. Od nich mają pochodzić Polish: kilka, kielko (dialectal).
5. Zarówno polski lik itp. z jego odmianami, jak likowi, likom, lików „quantity, amount, number„, jak i serbsko-chorwacki lȋk m  (Cyrillic spelling ли̑к), z jego odmianami, jak likom, likova, likove, lìkovi, likovima „form, shape, figure, appearance, image,  effigy, character, persona (in a work of art)”, mają pochodzić od Proto-Slavic *likъ.
6. Proto-Slavic *likъ „face„ i jego odmiany, jak np: *likomà, *lȋkomь, *likòmъ, itp., ma ofitzjalnie rzekomo być zapożyczeniem od-fielkogermańskim, patrz: „Borrowed from Proto-Germanic *laikaz„.
7. Proto-Germanic *laikaz‚ „dance, game, sport, hymn„, itp. i jego odmiany, jak np: *laikōz, *laikōs, *laikǫ̂, *laikō, ma ofitzjalnie rzekomo pochodzić od Proto-Indo-European *leyg– “to bounce, shake, tremble”, “to jump around”, “image, likeness; similar, like”.
8. Polskie i połabskie lico i licko „cheek (soft skin on each side of the face, below the eyes)”, itp. i jego odmiany, jak np: lico, licoju,  licom, licoma, licow, licowu, itp., mają ofitzjalnie rzekomo pochodzić od Proto-Slavic *lice.
9. Proto-Slavic *lice ma ofitzjalnie rzekomo pochodzić od wcześniejszego „early *liko, a to z Proto-Balto-Slavic *léika, a to z Proto-Indo-European *léykom, które to postacie niestety nie są opisane.
10. W językach bałtyckich brak jest jakichkolwiek odpowiedników ww. słów, brzmiących podobnie, czyli zbudowanych na tym samym rdzeniu, czy rdzeniach, jak ich słowiańskie odpowiedniki.

…..

Lico / LiC”o

https://pl.wiktionary.org/wiki/lico

lico (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈlʲiʦ̑ɔ], AS: [lʹico], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. anat. twarz, oblicze, policzek

(1.2) bud. zewnętrzna powierzchnia niektórych przedmiotów

(1.3) bud. zewnętrzna powierzchnia ściany albo bryły budynku

odmiana:

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lico	lica
dopełniacz	lica	lic[1][2][3][4] / rzad. liców[2]
celownik	licu	licom
biernik	lico	lica
narzędnik	licem	licami
miejscownik	licu	licach
wołacz	lico	lica

synonimy:

(1.1–3) war. lice

wyrazy pokrewne:

rzecz. licówka ż

czas. licować ndk.

tłumaczenia:

• rumuński: (1.1) obraz m
• slovio: (1.1) lico (лицо)

źródła:

1. ↑ Hasło lico w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. II, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978–1981, ISBN 83-01-00281-6, s. 32.
2. ↑ ^{Skocz do:2,0 2,1} Hasło lice a. lico w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 296.
3. ↑  Hasło lico w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4. ↑  Hasło lico w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/lico

lico

Lower Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *lice.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlit͡sɔ/, [ˈlʲit͡sɔ]

Noun

lico n (diminutive licko)

1. cheek (soft skin on each side of the face, below the eyes)

Declension

Declension of lico

	Singular	Dual	Plural
Nominative	lico	licy	lica
Genitive	lica	licowu	licow
Dative	licoju, licu	licoma	licam
Accusative	lico	licy	lica
Instrumental	licom	licoma	licami
Locative	licu	licoma	licach

Further reading

• lico in Ernst Muka/Mucke (St. Petersburg and Prague 1911–28): Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow / Wörterbuch der nieder-wendischen Sprache und ihrer Dialekte. Reprinted 2008, Bautzen: Domowina-Verlag.
• lico in Manfred Starosta (1999): Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch. Bautzen: Domowina-Verlag.

---

Polish

Polish Wikipedia has an article on: lico

Etymology

From Proto-Slavic *lice.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlʲi.t͡sɔ/

Noun

lico n

1. (poetic) face

   Synonyms: twarz, oblicze

Declension

declension of lico

	singular	plural
nominative	lico	lica
genitive	lica	lic
dative	licu	licom
accusative	lico	lica
instrumental	licem	licami
locative	licu	licach
vocative	lico	lica

Derived terms

• (noun) licówka
• (verb) licować

Further reading

• lico in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• lico in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=licko&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for licko.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/lice

Reconstruction:Proto-Slavic/lice

Proto-Slavic

*čelo

*bry

*ręsa

*oko

*skula

*nosъ

*nozdra

*olnita

*usta

*ustьna

*čeľustь

? (chin)

*tělo

Etymology

From early *liko, from Proto-Balto-Slavic *léika, from Proto-Indo-European *léykom. Baltic cognates include Old Prussian laygnan (“cheek”). Indo-European cognates include Old Irish lecca (“jaw, cheek”).

Noun

*līcè n^[1][2]

1. cheek
2. face

Inflection

Declension of *līcè (s-stem, accent paradigm b)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*līcè	*līčèsi	*līčèsā
Accusative	*līcè	*līčèsi	*līčèsā
Genitive	*līčèse	*līčèsu	*līčèsъ
Locative	*līčèse	*līčèsu	*līčèsьxъ
Dative	*līčèsi	*līčèsьma	*līčèsьmъ
Instrumental	*līčèsьmь	*līčèsьma	*līčèsȳ
Vocative	*līcè	*līčèsi	*līčèsā

Declension of *līcè (soft o-stem, accent paradigm b)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*līcè	*lĩci	*lĩca
Accusative	*līcè	*lĩci	*lĩca
Genitive	*līcà	*licu	*lĩcь
Locative	*līcì	*licu	*lĩcixъ
Dative	*līcù	*licema	*lĩcemъ
Instrumental	*līcь̀mь, *līcèmь*	*licema	*lĩci
Vocative	*līcè	*lĩci	*lĩca

^* -ьmь in North Slavic, -emь in South Slavic.

Derived terms

• *licedějь
• *liceměrъ
  • *liceměriti
    • *liceměrьje
  • *liceměrьnъ
  • *liceměrьstvo
• *licevati
• *licevъ
• *ličina
• *ličiti
  • *ličьba
  • *ličьmanъ
  • *obličiti
    • *obličati
    • *obličenьje
  • *ličati
    • *orzličati
  • *ličьdlo
• *ličьje
• *ličьnъ
  • *sъličьnъ
• *naličьje
• *naličьnъ
  • *naličьnikъ / *naličьnica

Related terms

• *likъ

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: лице́ (licé), лицо́ (licó)
    • Belarusian: ліце́ (licjé), ліцо́ (licó) (dial.)
    • Russian: лицо́ (licó)
    • Ukrainian: лице́ (lycé)
• South Slavic:
  • Old Church Slavonic:

    Cyrillic: лице (lice)

    Glagolitic: ⰾⰻⱌⰵ (lice)

  • Bulgarian: лице́ (licé)
  • Macedonian: лице (lice)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: ли́це

    Latin: líce

  • Slovene: līce (tonal orthography)
• West Slavic:
  • Old Czech: líce, líco
    • Czech: líce
  • Old Polish: lice
    • Polish: lice, lico (poetic)
  • Slovak: líce, líco (dial.)
  • Sorbian:
    • Upper Sorbian: lico
    • Lower Sorbian: lico

Further reading

• Vasmer, Max (1964–1973) , “лицо”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
• Trubačóv, Oleg, editor (1988) , “*lice”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 15, Moscow: Nauka, page 75

References

1. ^ Derksen, Rick (2008) , “*līcè”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 278: “n. jo (b) ‘cheek, face’”
2. ^ Olander, Thomas (2001) , “?lice”, in Common Slavic accentological word list, Copenhagen: Editiones Olander: “b ansigt, person (PR 135; MP 24)”

---

UWAGA!

To Old Irish lecca (“jaw, cheek”)., przenosi na tę stronę:

https://en.wiktionary.org/wiki/lecca

Italian

Verb

lecca

1. third-person singular present indicative of leccare
2. second-person singular imperative of leccare

(…)

To leccare pochodzi od Lizać / LiZ+aC’, patrz:

https://pl.wiktionary.org/wiki/leccare

https://en.wiktionary.org/wiki/leccare#Italian

(…) Possibly of Germanic origin; cf. Frankish *lekkon, from Proto-Germanic *likkōną, whence Old English liccian (Modern English lick). Compare French lécher. Alternatively, perhaps from a Vulgar Latin root *ligicāre, from Latin lingere, lingō. (…)

https://en.wiktionary.org/wiki/lingere#Latin

https://en.wiktionary.org/wiki/lingo#Latin

From Proto-Indo-European *leyǵʰ–. Cognate to English lick.

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/likk%C5%8Dn%C4%85

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/ley%C7%B5%CA%B0-

Tradycyjnie, oczywiście w wiki nie ma wymienionych żadnych przykładów słów pochodzących z j. słowiańskich…

---

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=laygnan&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for laygnan.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/l%C3%A9ika&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Balto-Slavic/léika.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/l%C3%A9ykom&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/léykom.

…..

Oblicze / oB+LiC”e

https://pl.wiktionary.org/wiki/oblicze

oblicze (język polski)

oblicze (1.1)

oblicze (1.3)

wymowa:

IPA: [ɔbˈlʲiʧ̑ɛ], AS: [oblʹiče], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. twarz jakiejś osoby i jej wyraz

(1.2) przen. charakter czegoś; zarys, postać czegoś

(1.3) twarz zwierzęcia

odmiana:

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oblicze	oblicza
dopełniacz	oblicza	obliczy[1]
celownik	obliczu	obliczom
biernik	oblicze	oblicza
narzędnik	obliczem	obliczami
miejscownik	obliczu	obliczach
wołacz	obliczu	oblicza

przykłady:

(1.1) Był człowiekiem o wysokim czole i poważnym obliczu.

kolokacje:

(1.1) ponure / surowe / posępne / marsowe oblicze • ludzkie oblicze

(1.2) znaleźć się w obliczu czegoś • oblicze kulturalne • oblicze rozwoju turystyki • prawdziwe oblicze

synonimy:

(1.1) fizjonomia, twarz, buzia, lico

(1.2) esencja

związki frazeologiczne:

Janusowe oblicze • w obliczu śmierci

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) face, countenance; (1.2) face, w obliczu czegoś: in the face of, w obliczu prawa: in the eye of the law
• baskijski: (1.1) begitarte, aurpegiera
• białoruski: (1.1) аблічча n; (1.2) аблічча n
• esperanto: (1.1) vizaĝo
• hiszpański: (1.1) faz ż, semblante m, rostro m; (1.2) aspecto m, apariencia ż, cara ż
• jidysz: (1.1) געזיכט n (gezicht), פּנים n (ponem)
• niemiecki: (1.1) Antlitz n
• rosyjski: (1.1) лицо n; (1.2) лицо n
• rumuński: (1.1) obraz n
• szwedzki: (1.1) anlete n
• wilamowski: (1.1) gyzyht n, gyzycht n, twoż ż
• włoski: (1.1) volto; (1.2) carattere

źródła:

1. ↑ Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 536.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/oblicze

oblicze

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *ob-lice (compare Lower Sorbian woblico, Czech obličej, Slovak obličaj, Russian  обличье (obličʹje, “image, character, look”), Ukrainian обличчя (oblyččja), Belarusian аблі́чча (ablíčča)), from Proto-Slavic *lice.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈlʲi.t͡ʂɛ/
• Homophone: obliczę

Noun

oblicze n

1. face
2. character

Declension

declension of oblicze

	singular	plural
nominative	oblicze	oblicza
genitive	oblicza	obliczy
dative	obliczu	obliczom
accusative	oblicze	oblicza
instrumental	obliczem	obliczami
locative	obliczu	obliczach
vocative	oblicze	oblicza

Further reading

• oblicze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oblicze in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/oblice&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/oblice.

…..

Obliczać / oB+LiC”a+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/oblicza%C4%87#pl

obliczać (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔbˈlʲiʧ̑aʨ̑], AS: [oblʹičać], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) licząc ustalać wielkość lub wartość czegoś^[1]

odmiana:

(1) koniugacja I

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obliczać
czas teraźniejszy		obliczam	obliczasz	oblicza	obliczamy	obliczacie	obliczają
czas przeszły	m	obliczałem	obliczałeś	obliczał	obliczaliśmy	obliczaliście	obliczali
	ż	obliczałam	obliczałaś	obliczała	obliczałyśmy	obliczałyście	obliczały
	n	obliczałom	obliczałoś	obliczało
tryb rozkazujący		niech obliczam	obliczaj	niech oblicza	obliczajmy	obliczajcie	niech obliczają
pozostałe formy czas przyszły m będę obliczał, będę obliczać będziesz obliczał, będziesz obliczać będzie obliczał, będzie obliczać będziemy obliczali, będziemy obliczać będziecie obliczali, będziecie obliczać będą obliczali, będą obliczać ż będę obliczała, będę obliczać będziesz obliczała, będziesz obliczać będzie obliczała, będzie obliczać będziemy obliczały, będziemy obliczać będziecie obliczały, będziecie obliczać będą obliczały, będą obliczać n będę obliczało, będę obliczać będziesz obliczało, będziesz obliczać będzie obliczało, będzie obliczać czas zaprzeszły m obliczałem był obliczałeś był obliczał był obliczaliśmy byli obliczaliście byli obliczali byli ż obliczałam była obliczałaś była obliczała była obliczałyśmy były obliczałyście były obliczały były n obliczałom było obliczałoś było obliczało było forma bezosobowa czasu przeszłego obliczano tryb przypuszczający m obliczałbym, byłbym obliczał obliczałbyś, byłbyś obliczał obliczałby, byłby obliczał obliczalibyśmy, bylibyśmy obliczali obliczalibyście, bylibyście obliczali obliczaliby, byliby obliczali ż obliczałabym, byłabym obliczała obliczałabyś, byłabyś obliczała obliczałaby, byłaby obliczała obliczałybyśmy, byłybyśmy obliczały obliczałybyście, byłybyście obliczały obliczałyby, byłyby obliczały n obliczałobym, byłobym obliczało obliczałobyś, byłobyś obliczało obliczałoby, byłoby obliczało imiesłów przymiotnikowy czynny m obliczający, nieobliczający ż obliczająca, nieobliczająca obliczające, nieobliczające n obliczające, nieobliczające imiesłów przymiotnikowy bierny m obliczany obliczani ż obliczana obliczane n obliczane imiesłów przysłówkowy współczesny obliczając, nie obliczając rzeczownik odczasownikowy obliczanie, nieobliczanie

wyrazy pokrewne:

rzecz. obliczanie n, obliczenie n

czas. policzyć

przym. obliczeniowy

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) عد ,حسب, عید
• esperanto: (1.1) kalkuli
• kataloński: (1.1) calcular

źródła:

1. ↑ Hasło obliczać w: SJP.pl.

…..

Obliczyć / oB+LiC”y+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/obliczy%C4%87

obliczyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔbˈlʲiʧ̑ɨʨ̑], AS: [oblʹičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: obliczać

odmiana:

(1.1) koniugacja VIb

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obliczyć
czas przyszły prosty		obliczę	obliczysz	obliczy	obliczymy	obliczycie	obliczą
czas przeszły	m	obliczyłem	obliczyłeś	obliczył	obliczyliśmy	obliczyliście	obliczyli
	ż	obliczyłam	obliczyłaś	obliczyła	obliczyłyśmy	obliczyłyście	obliczyły
	n	obliczyłom	obliczyłoś	obliczyło
tryb rozkazujący		niech obliczę	oblicz	niech obliczy	obliczmy	obliczcie	niech obliczą
pozostałe formy czas zaprzeszły m obliczyłem był obliczyłeś był obliczył był obliczyliśmy byli obliczyliście byli obliczyli byli ż obliczyłam była obliczyłaś była obliczyła była obliczyłyśmy były obliczyłyście były obliczyły były n obliczyłom było obliczyłoś było obliczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego obliczono tryb przypuszczający m obliczyłbym, byłbym obliczył obliczyłbyś, byłbyś obliczył obliczyłby, byłby obliczył obliczylibyśmy, bylibyśmy obliczyli obliczylibyście, bylibyście obliczyli obliczyliby, byliby obliczyli ż obliczyłabym, byłabym obliczyła obliczyłabyś, byłabyś obliczyła obliczyłaby, byłaby obliczyła obliczyłybyśmy, byłybyśmy obliczyły obliczyłybyście, byłybyście obliczyły obliczyłyby, byłyby obliczyły n obliczyłobym, byłobym obliczyło obliczyłobyś, byłobyś obliczyło obliczyłoby, byłoby obliczyło imiesłów przymiotnikowy przeszły m obliczony obliczeni ż obliczona obliczone n obliczone imiesłów przysłówkowy uprzedni obliczywszy rzeczownik odczasownikowy obliczenie, nieobliczenie

przykłady:

(1.1) Wartość azymutu boku PK obliczymy uwzględniając fakt, że w każdej ćwiartce układu współrzędnych prostokątnych znaki przyrostów tworzą inną kombinację^[1].

wyrazy pokrewne:

czas. liczyć, policzyć

rzecz. obliczanie n, obliczenie n

przym. obliczeniowy

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obliczać

źródła:

1. ↑ Stefan Przewłocki, Geodezja dla inżynierii środowiska, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

Policzyć / Po+LiC”y+C’ 

https://pl.wiktionary.org/wiki/policzy%C4%87#pl

policzyć (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈlʲiʧ̑ɨʨ̑], AS: [polʹičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

czasownik

(1.1) sprawdzić, ile czegoś jest, dodając do siebie poszczególne jednostki^[1]

(1.2) wymienić kolejno liczby^[2]

(1.3) pot. określić pewną cenę za coś^[2]

(1.4) daw. uznać za coś, zaliczyć do czegoś^[2]

czasownik zwrotny policzyć się

(2.1) sprawdzić liczbę osób wewnątrz grupy

(2.2) załatwić z kimś porachunki

(2.3) ustalić wzajemne zobowiązania pieniężne

odmiana:

(1.1) koniugacja VIb

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		policzyć
czas przyszły prosty		policzę	policzysz	policzy	policzymy	policzycie	policzą
czas przeszły	m	policzyłem	policzyłeś	policzył	policzyliśmy	policzyliście	policzyli
	ż	policzyłam	policzyłaś	policzyła	policzyłyśmy	policzyłyście	policzyły
	n	policzyłom	policzyłoś	policzyło
tryb rozkazujący		niech policzę	policz	niech policzy	policzmy	policzcie	niech policzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m policzyłem był policzyłeś był policzył był policzyliśmy byli policzyliście byli policzyli byli ż policzyłam była policzyłaś była policzyła była policzyłyśmy były policzyłyście były policzyły były n policzyłom było policzyłoś było policzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego policzono tryb przypuszczający m policzyłbym, byłbym policzył policzyłbyś, byłbyś policzył policzyłby, byłby policzył policzylibyśmy, bylibyśmy policzyli policzylibyście, bylibyście policzyli policzyliby, byliby policzyli ż policzyłabym, byłabym policzyła policzyłabyś, byłabyś policzyła policzyłaby, byłaby policzyła policzyłybyśmy, byłybyśmy policzyły policzyłybyście, byłybyście policzyły policzyłyby, byłyby policzyły n policzyłobym, byłobym policzyło policzyłobyś, byłobyś policzyło policzyłoby, byłoby policzyło imiesłów przymiotnikowy przeszły m policzony policzeni ż policzona policzone n policzone imiesłów przysłówkowy uprzedni policzywszy rzeczownik odczasownikowy policzenie, niepoliczenie

wyrazy pokrewne:

rzecz. liczba ż, liczenie n, liczydło n, liczebnik m, licznik m, rozliczenie n, liczebność ż, liczność ż, obliczenie n, zliczenie n, liczbówka ż, policzenie n, zliczanie n

czas. liczyć, odliczyć, odliczać, wyliczyć, wyliczać, zliczyć, zliczać, naliczyć, naliczać, rozliczyć, rozliczać, obliczyć, obliczać

przym. policzalny, liczebnikowy, liczebny, liczny, liczbowy, obliczeniowy

związki frazeologiczne:

można policzyć na palcach jednej ręki

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) spočítat
• esperanto: (1.1) kalkuli

źródła:

1. ↑ Hasło policzyć w: SJP.pl.
2. ↑ ^{Skocz do:2,0 2,1 2,2}  Hasło policzyć w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/policzy%C4%87

policzyć

Polish

Etymology

From po- +‎ liczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈlʲi.t͡ʂɨt͡ɕ/

Verb

policzyć pf

1. (intransitive) to count (recite numbers in sequence)
2. (transitive) to count, to enumerate (determine the amount of something)
3. (reflexive) to get even, to even the score

Conjugation

Conjugation of policzyć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		policzyć
future tense	1st	policzę			policzymy
	2nd	policzysz			policzycie
	3rd	policzy			policzą
	impersonal	policzy się
past tense	1st	policzyłem	policzyłam		policzyliśmy	policzyłyśmy
	2nd	policzyłeś	policzyłaś		policzyliście	policzyłyście
	3rd	policzył	policzyła	policzyło	policzyli	policzyły
	impersonal	policzono
conditional	1st	policzyłbym	policzyłabym		policzylibyśmy	policzyłybyśmy
	2nd	policzyłbyś	policzyłabyś		policzylibyście	policzyłybyście
	3rd	policzyłby	policzyłaby	policzyłoby	policzyliby	policzyłyby
	impersonal	policzono by
imperative	1st	niech policzę			policzmy
	2nd	policz			policzcie
	3rd	niech policzy			niech policzą
passive adjectival participle		policzony	policzona	policzone	policzeni	policzone
anterior adverbial participle		policzywszy
verbal noun		policzenie

Further reading

• policzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• policzyć in Polish dictionaries at PWN

…..

Policzek / Po+LiC”+eK

https://pl.wiktionary.org/wiki/policzek

policzek (język polski)

policzek (1.1)

policzek (1.2)

wymowa:

​^?/i, IPA: [pɔˈlʲiʧ̑ɛk], AS: [polʹiček], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. każde z dwóch miejsc na twarzy pod okiem, obok nosa

(1.2) uderzenie otwartą dłonią w policzek (1.1)

(1.3) przen. obraza

(1.4) archit. rodzaj konstrukcji, na której opierają się stopnie schodów

(1.5) środ. sport. strzelectwo część broni (kolby) do opierania policzka (1.1)^[1]

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	policzek	policzki
dopełniacz	policzka	policzków
celownik	policzkowi	policzkom
biernik	policzek	policzki
narzędnik	policzkiem	policzkami
miejscownik	policzku	policzkach
wołacz	policzku	policzki

przykłady:

(1.1) Na policzku wyskoczył jej czerwony pryszcz.

(1.2) Policzek był tak silny, że ofiara zachwiała się.

(1.3) Napis „Precz z komuną!” na gmachu PZPR byłby prawdziwym policzkiem dla każdego działacza partyjnego.

synonimy:

(1.1) reg. śl. facka

(1.3) obraza, afront

(1.4) belka policzkowa

antonimy:

(1.5) ostroga

wyrazy pokrewne:

rzecz. polik mrz

przym. policzkowy

czas. policzkować ndk., spoliczkować dk.

związki frazeologiczne:

nadstawić drugi policzek

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski – Części ciała

tłumaczenia:

• aleucki: (1.1) ulugaq, uluga-x̂
• angielski: (1.1) cheek; (1.2) bitch slap, slap in the face; (1.3) slap in the face
• arabski: (1.1) خد
• baskijski: (1.1) masail, matrail; (1.2) belarrondoko, masaileko, matraileko, zaplazteko
• białoruski: (1.1) шчака ż
• birmański: (1.1) ပါး (pa:)
• bułgarski: (1.1) буза ż; (1.2) шамар m, плесница ż; (1.4) пързалка ż
• chorwacki: (1.1) obraz m
• czeski: (1.1) tvář ż
• duński: (1.1) kind w
• esperanto: (1.1) vango
• francuski: (1.1) joue ż; (1.2) giffle ż; (1.3) giffle ż
• hiszpański: (1.1) mejilla ż; (1.2) bofetada ż; (1.3) bofetada ż; (1.4) zanca ż
• inuktitut: (1.1) ᐅᓗᐊᖅ
• islandzki: (1.1) kinn ż
• jidysz: (1.1) באַק ż (bak), בעקל n (bekl)
• kansa: (1.1) yéba
• kataloński: (1.1) galta ż
• koreański: (1.1) 볼 (pol)
• litewski: (1.1) žandas m
• niemiecki: (1.1) Backe ż, Wange ż; (1.2) Ohrfeige ż; (1.3) Ohrfeige ż
• norweski (bokmål): (1.1) kinn n
• nowogrecki: (1.1) μάγουλο n; (1.2) χαστούκι n, μπάτσος m
• ormiański: (1.1) այտ
• rosyjski: (1.1) щека ż; (1.2) пощёчина ż; (1.3) пощёчина ż
• rumuński: (1.1) obraz m
• słowacki: (1.2) pot. facka ż
• szwedzki: (1.1) kind w
• tajski: (1.1) แก้ม
• tybetański: (1.1) ཞལ་འགྲམ
• ukraiński: (1.1) щока ż; (1.2) ляпас m
• węgierski: (1.1) arc; (1.2) arculütés
• wilamowski: (1.1) waeć ż
• włoski: (1.1) guancia ż; (1.2) schiaffo m, ceffone m
• wolof: (1.1) lex

źródła:

1. ↑ Monika Sobolewska, Słownictwo z zakresu strzelectwa sportowego w polszczyźnie współczesnej – wybrane zagadnienia, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 333.

---

UWAGA!

• litewski: (1.1) žandas m

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BEandas#lt

žandas (język litewski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) policzek

(1.2) pośladek

odmiana:

lp žandas, žando, žandui, žandą, žandu, žande, žande; lm žandai, žandų, žandams, žandus, žandais, žanduose, žandai

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%C5%BEandas

žandas

Lithuanian

Etymology

Ultimately from Proto-Indo-European *ǵénu-, *ǵénus. Compare the roots *ǵ(o)nH₂dhos, *ǵnH₂dh–, Ancient Greek  γνάθος (gnáthos). Compare also Latvian zods (“chin”), Old Prussian żauna (“jaw”).

Noun

žándas m (plural žandaĩ)

1. (anatomy) cheek

Declension

declension of žandas

	singular (vienaskaita)	plural (daugiskaita)
nominative (vardininkas)	žándas	žandaĩ
genitive (kilmininkas)	žándo	žandų̃
dative (naudininkas)	žándui	žandáms
accusative (galininkas)	žándą	žándus
instrumental (įnagininkas)	žándu	žandaĩs
locative (vietininkas)	žandè	žanduosè
vocative (šauksmininkas)	žánde	žandaĩ

W j. polskim istnieją słowa identyczne, jak np: Żądać / Z”a”Da+C’, Żądło / Z”a”D+L”o, Żądlić / Z”a”D+Li+C’, Gęby / Ge”By, Zęby / Ze”By, Dziąsło / Dzia”S+L”o, itp.

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/policzek

policzek

Polish

Etymology

Probably from *pół-liczek (pół + lico – half of a face).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈlʲi.t͡ʂɛk/
• Hyphenation: po‧li‧czek

Noun

policzek m inan

1. cheek (part of face)
2. slap in the face

Declension

declension of policzek

	singular	plural
nominative	policzek	policzki
genitive	policzka	policzków
dative	policzkowi	policzkom
accusative	policzek	policzki
instrumental	policzkiem	policzkami
locative	policzku	policzkach
vocative	policzku	policzki

Related terms

• policzkować, spoliczkować

Further reading

• policzek in Polish dictionaries at PWN

…..

Liczyć / LiC”y+C’ 

https://pl.wiktionary.org/wiki/liczy%C4%87

liczyć (język polski)

kasjer liczy (1.1) pieniądze

ktoś coś liczy (1.4)

wymowa:

IPA: [ˈlʲiʧ̑ɨʨ̑], AS: [lʹičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) określać liczbę elementów składających się na dany zbiór

(1.2) włączać do zbioru

(1.3) zawierać w sobie określoną ilość elementów

(1.4) wykonywać działania matematyczne, przetwarzać dane numeryczne

czasownik nieprzechodni

(2.1) wymawiać liczby

(2.2) spodziewać się

(2.3) pokładać swoje zaufanie

czasownik zwrotny

(3.1) brać pod uwagę, respektować

(3.2) mieć duże znaczenie

odmiana:

(1–3) koniugacja VIb

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		liczyć
czas teraźniejszy		liczę	liczysz	liczy	liczymy	liczycie	liczą
czas przeszły	m	liczyłem	liczyłeś	liczył	liczyliśmy	liczyliście	liczyli
	ż	liczyłam	liczyłaś	liczyła	liczyłyśmy	liczyłyście	liczyły
	n	liczyłom	liczyłoś	liczyło
tryb rozkazujący		niech liczę	licz	niech liczy	liczmy	liczcie	niech liczą
pozostałe formy czas przyszły m będę liczył, będę liczyć będziesz liczył, będziesz liczyć będzie liczył, będzie liczyć będziemy liczyli, będziemy liczyć będziecie liczyli, będziecie liczyć będą liczyli, będą liczyć ż będę liczyła, będę liczyć będziesz liczyła, będziesz liczyć będzie liczyła, będzie liczyć będziemy liczyły, będziemy liczyć będziecie liczyły, będziecie liczyć będą liczyły, będą liczyć n będę liczyło, będę liczyć będziesz liczyło, będziesz liczyć będzie liczyło, będzie liczyć czas zaprzeszły m liczyłem był liczyłeś był liczył był liczyliśmy byli liczyliście byli liczyli byli ż liczyłam była liczyłaś była liczyła była liczyłyśmy były liczyłyście były liczyły były n liczyłom było liczyłoś było liczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego liczono tryb przypuszczający m liczyłbym, byłbym liczył liczyłbyś, byłbyś liczył liczyłby, byłby liczył liczylibyśmy, bylibyśmy liczyli liczylibyście, bylibyście liczyli liczyliby, byliby liczyli ż liczyłabym, byłabym liczyła liczyłabyś, byłabyś liczyła liczyłaby, byłaby liczyła liczyłybyśmy, byłybyśmy liczyły liczyłybyście, byłybyście liczyły liczyłyby, byłyby liczyły n liczyłobym, byłobym liczyło liczyłobyś, byłobyś liczyło liczyłoby, byłoby liczyło imiesłów przymiotnikowy czynny m liczący, nieliczący ż licząca, nielicząca liczące, nieliczące n liczące, nieliczące imiesłów przysłówkowy współczesny licząc, nie licząc rzeczownik odczasownikowy liczenie, nieliczenie

przykłady:

(1.1) Zawsze liczę pieniądze, które wypłacam z banku, żeby być pewnym, że dostałem tyle, ile trzeba.

(1.2) – Trzy osoby jadą. – Licz mnie też. – Czyli cztery, ktoś jeszcze?

(1.3) Ta grupa liczy sześć osób.

(1.4) Ten komputer liczy dwa razy szybciej niż poprzedni.

(1.4) Księgowy siedział przy biurku zawalonym papierami i liczył zawzięcie.

(2.1) Gramy w chowanego. Adam liczy na głos do dziesięciu, a my się chowamy

(2.1) Licz do dziesięciu i powiedz „szukam”!

(2.2) Musisz zrobić to sam i nie licz na moją pomoc!

(2.3) Wiem, że moja mama mnie kocha i zawsze mogę na nią liczyć.

(3.1) Licz się ze zdaniem ojca!

(3.2) Dobrze wiesz, że liczy się dla mnie tylko zdanie ojca. To on zadecyduje, czy mam wyjechać, czy nie.

składnia:

(1.1–4) liczyć + B.

(2.2–3) liczyć na + B.

(3.1) liczyć się z + N.

synonimy:

(1.4) kalkulować, rachować

(2.1) odliczać, rachować

(2.2) czekać, nastawiać się, przewidywać

(2.3) polegać, pokładać nadzieję, ufać, wierzyć, żywić zaufanie

hiponimy:

(1.4) dodawać, odejmować, mnożyć, dzielić, pierwiastkować, potęgować

wyrazy pokrewne:

rzecz. liczebność ż, licznik mrz, zliczenie n, zliczanie n, policzenie n, liczenie n, liczba, liczydło

czas. naliczyć, obliczyć, podliczyć, przeliczyć, rozliczyć, wyliczyć, zaliczyć, zliczyć, policzyć, przeliczać, zaliczać

przym. liczny, policzalny, obliczeniowy

przysł. licznie

związki frazeologiczne:

liczyć się ze słowami • kto liczy na losy, będzie nagi i bosy • kto się z groszem nie liczy, tego bieda wyćwiczy

uwagi:

w czasownikach wtórnie niedokonanych, które utworzono poprzez dodanie przedrostka temat -liczyć przechodzi w -liczać

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) count; (1.4) calculate; (2.3) count on, expect; (3.1) consider, take into account
• arabski: (1.1) عد, حسب, عید
• baskijski: (1.1) zenbatu; (1.4) kalkulatu; (2.1) zenbatu
• białoruski: (1.1) лічыць
• chorwacki: (1.1) brojati
• czeski: (1.1) počítat
• duński: (1.1) tælle; (1.3) tælle; (1.4) regne; (2.1) tælle; (2.2) regne; (3.2) tælle
• esperanto: (1.1) kalkuli
• francuski: (1.1) compter; (1.4) calculer; (2.3) compter
• hiszpański: (1.1) contar; (1.4) calcular; (2.1) contar
• islandzki: (1.1) telja
• japoński: (1.1) 数える; (1.4) 計算する; (2.3) 信頼する, 信用する
• jidysz: (1.1) ציילן (cejln); (3.1) קוקן (kukn); (3.2) האָבן אַן אויג (hobn an ojg)
• kataloński: (1.4) calcular
• łaciński: (1.1) numero, computo
• niemiecki: (1.1) zählen; (1.4) rechnen; (2.2) erwarten, zumuten, rechnen mit; (3.1) erwägen
• pali: (1.1) gaṇeti
• rosyjski: (1.1) считать; (1.2) включать, учитывать; (1.3) насчитывать; (1.4) рассчитывать; (2.1)считать; (2.2) рассчитывать, надеяться; (2.3) рассчитывать, надеяться; (3.1) считаться; (3.2)считаться
• szwedzki: (1.1) räkna, beräkna, summera; (1.3) räkna, uppgå, utgöra, bestå; (1.4) räkna; (2.1)räkna; (2.2) räkna, förvänta, vänta sig; (3.1) räkna, fästa vikt, ta hänsyn; (3.2) räknas, betyda
• tahitański: (1.1) taiʻo
• tuvalu: (1.1) lau
• ukraiński: (1.1) лічити; (1.4) лічити
• wilamowski: (1.1) cyła; (1.4) raehiyn, rachyn

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/liczy%C4%87

liczyć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *ličiti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlʲi.t͡ʂɨt͡ɕ/

Verb

liczyć impf (perfective policzyć)

1. (transitive) to count (to enumerate or determine number)
2. (transitive) to compute
3. (reflexive) to count, to matter

Conjugation

Conjugation of liczyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		liczyć
present tense	1st	liczę			liczymy
	2nd	liczysz			liczycie
	3rd	liczy			liczą
	impersonal	liczy się
past tense	1st	liczyłem	liczyłam		liczyliśmy	liczyłyśmy
	2nd	liczyłeś	liczyłaś		liczyliście	liczyłyście
	3rd	liczył	liczyła	liczyło	liczyli	liczyły
	impersonal	liczono
future tense	1st	będę liczył, będę liczyć	będę liczyła, będę liczyć		będziemy liczyli, będziemy liczyć	będziemy liczyły, będziemy liczyć
	2nd	będziesz liczył, będziesz liczyć	będziesz liczyła, będziesz liczyć		będziecie liczyli, będziecie liczyć	będziecie liczyły, będziecie liczyć
	3rd	będzie liczył, będzie liczyć	będzie liczyła, będzie liczyć	będzie liczyło, będzie liczyć	będą liczyli, będą liczyć	będą liczyły, będą liczyć
	impersonal	będzie liczyć się
conditional	1st	liczyłbym	liczyłabym		liczylibyśmy	liczyłybyśmy
	2nd	liczyłbyś	liczyłabyś		liczylibyście	liczyłybyście
	3rd	liczyłby	liczyłaby	liczyłoby	liczyliby	liczyłyby
	impersonal	liczono by
imperative	1st	niech liczę			liczmy
	2nd	licz			liczcie
	3rd	niech liczy			niech liczą
active adjectival participle		liczący	licząca	liczące	liczący	liczące
contemporary adverbial participle		licząc
verbal noun		liczenie

Related terms

• (nouns) bezlik (“myriad, multitude”), liczba (“number”), liczebnik (“numeral”), licznik (“counter”),  liczydło (“abacus”), lik (“quantity”)
• (adjectives) liczbowy (“numerical, numeric, numeral”), liczebny, liczny (“numerous”)
• Liczyrzepa

Derived terms

verbs derived from liczyć

• naliczać impf, naliczyć pf
• obliczać impf, obliczyć pf
• odliczać impf, odliczyć pf
• podliczać impf, podliczyć pf
• przeliczać impf, przeliczyć pf
• rozliczać impf, rozliczyć pf
• wyliczać impf, wyliczyć pf
• zaliczać impf, zaliczyć pf
• zliczać impf, zliczyć pf

Further reading

• liczyć in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/li%C4%8Diti&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/ličiti.

…..

Liczba / LiC”+Ba 

https://pl.wiktionary.org/wiki/liczba

liczba (język polski)

liczby (1.2)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈlʲiʤ̑ba], AS: [lʹiǯba], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. pojęcie będące w najprostszym przypadku abstrakcyjną reprezentacją liczebności zbioru lub poziomu jakiejś wielkości (np. fizycznej); zob. też liczba w Wikipedii

(1.2) zapis liczby (1.1)

(1.3) jęz. gram. w deklinacji: kategoria gramatyczna wynikająca z liczności elementów, które dany wyraz określa

(1.4) grupa o określonej liczebności

(1.5) st.pol. rachunek, liczenie^[1]

odmiana:

(1.1–5)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	liczba	liczby
dopełniacz	liczby	liczb
celownik	liczbie	liczbom
biernik	liczbę	liczby
narzędnik	liczbą	liczbami
miejscownik	liczbie	liczbach
wołacz	liczbo	liczby

przykłady:

(1.1) Dział matematyki, który zajmuje się podzielnością liczb to teoria liczb.

(1.1) Liczba 235 jest większa od liczby 129.

(1.2) Ta czerwona liczba oznacza stratę na koniec kwartału.

(1.3) Większość polskich rzeczowników ma zarówno liczbę pojedynczą, jak i mnogą.

(1.4) Duża liczba ludzi w Afryce to analfabeci.

kolokacje:

(1.1) liczba naturalna • liczba parzysta • liczba nieparzysta • liczba całkowita • liczba pierwsza • liczba złożona • liczba wymierna • liczba niewymierna • liczba rzeczywista • liczba dodatnia • liczba ujemna • liczba zespolona • liczba kardynalna • liczba atomowa • liczba Avogadro • liczba binarna

(1.3) liczba pojedyncza • liczba mnoga • liczba podwójna

synonimy:

(1.1) wielkość

(1.2) numer

wyrazy pokrewne:

rzecz. liczebność ż, liczydło n, liczenie n, policzenie n, licznik m, liczebnik m, zliczanie n, zliczenie n, liczman m, liczność ż, nieliczność ż, odliczanie n, odliczenie n, niedoliczanie n, niedoliczenie n, policzalność ż, niepoliczalność ż

czas. liczyć ndk., policzyć dk., zliczać ndk., zliczyć dk., odliczać ndk., odliczyć dk., niedoliczać ndk., niedoliczyć dk.

przym. liczbowy, liczebny, liczny, policzalny, niepoliczalny

przysł. liczbowo, liczebnie, licznie

etymologia:

(1.1) < (1.5)

(1.5) pol. liczyć + -ba^[2]

uwagi:

(1.1) Wyraz bywa często używany zamiennie z wyrazem ilość, co czasem uważane jest za błąd, natomiast dopuszczalne jest w użyciu potocznym. Za bardziej poprawne uważa się użycie wyrazu „liczba” tylko w stosunku do rzeczowników policzalnych, w pewnych sytuacjach nie jest to jednak takie jednoznaczne^[3][4][5].

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) number; (1.2) number; (1.3) singular/plural (number)
• arabski: (1.1–2, 4) عدد ,رقم
• baskijski: (1.1) zenbaki; (1.2) zenbaki
• białoruski: (1.1) лічба, лік; (1.2) лічба, лік; (1.3) лік
• bułgarski: (1.1) число n; (1.3) число n; (1.4) число n
• chorwacki: (1.1) broj m; (1.2) broj m
• duński: (1.1) tal n, nummer n; (1.2) tal n, nummer n
• esperanto: (1.1) nombro, kvanto
• fiński: luku, lukumäärä
• francuski: (1.1) nombre m; (1.2) nombre m; (1.3) nombre m; (1.4) nombre m
• grenlandzki: (1.1) qassiussusersiut
• gudźarati: (1.1) આંકડો m (āṅkaḍō)
• hiszpański: (1.1) número m; (1.2) número m; (1.3) número m; (1.4) número m
• holenderski: (1.1) getal n
• japoński: (1.1) 数字, 数; (1.2) 数字, 数
• jidysz: (1.1) צאָל ż (col); (1.2) צאָל ż (col); (1.3) צאָל ż (col)
• kataloński: (1.1) nombre m; (1.2) nombre m; (1.3) nombre m
• litewski: (1.1) skaičius; (1.2) skaitmuo
• łaciński: (1.1) numerus; (1.2) numerus
• niemiecki: (1.1) Zahl ż; (1.2) Nummer ż, Zahl ż; (1.3) Numerus m; (1.4) Anzahl
• nowogrecki: (1.1) αριθμός m; (1.2) αριθμός m, νούμερο n; (1.3) αριθμός m; (1.4) αριθμός m
• rosyjski: (1.1) число n; (1.2) число n; (1.3) число n
• rumuński: (1.1) număr n
• slovio: (1.?) cxislo (число)
• słowacki: (1.1) číslo
• szwedzki: (1.1) tal n; (1.3) numerus n; (1.4) antal, numerär, mängd
• tybetański: (1.1) གྲངས་ཀ
• ukraiński: (1.1) число n; (1.2) число n; (1.3) число n
• węgierski: (1.1) szám; (1.2) szám; (1.3) szám
• wilamowski: (1.1) coł ż, cōł ż, caoł ż; (1.2) coł ż, cōł ż, caoł ż
• włoski: (1.1) numero m; (1.2) numero m; (1.3) numero m; (1.4) numero m

źródła:

1. ↑ Halina Koneczna, Czysło, poczet, liczba, ilość, „Poradnik Językowy” nr 1/1950, s. 13.
2. ↑ Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 248.
3. ↑  Porada „plastik – plastyk, ilość – liczba” w: Poradnia językowa PWN.
4. ↑  Porada „ilość czy liczba?” w: Poradnia językowa PWN.
5. ↑  Porada „ilość i liczba” w: Poradnia językowa PWN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/liczba#Polish

liczba

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *ličьba.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlʲid͡ʐ.ba/

Noun

liczba f

1. number (abstract entity)
2. (grammar) number

Declension

declension of liczba

	singular	plural
nominative	liczba	liczby
genitive	liczby	liczb
dative	liczbie	liczbom
accusative	liczbę	liczby
instrumental	liczbą	liczbami
locative	liczbie	liczbach
vocative	liczbo	liczby

Derived terms

• liczbowy

Related terms

• liczebnik
• liczebnik zbiorowy

Further reading

• liczba in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/li%C4%8D%D1%8Cba&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/ličьba.

…..

Liczebnik / LiC”e+B+NiK 

https://pl.wiktionary.org/wiki/liczebnik

liczebnik (język polski)

wymowa:

IPA: [lʲiˈʧ̑ɛbʲɲik], AS: [lʹičebʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. nazwa liczby

(1.2) daw. techn. przyrząd do mierzenia obrotów maszyny^[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) daw. ten, kto liczy; rachmistrz^[1][2]

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	liczebnik	liczebniki
dopełniacz	liczebnika	liczebników
celownik	liczebnikowi	liczebnikom
biernik	liczebnik	liczebniki
narzędnik	liczebnikiem	liczebnikami
miejscownik	liczebniku	liczebnikach
wołacz	liczebniku	liczebniki

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	liczebnik	liczebnicy
dopełniacz	liczebnika	liczebników
celownik	liczebnikowi	liczebnikom
biernik	liczebnik	liczebników
narzędnik	liczebnikiem	liczebnikami
miejscownik	liczebniku	liczebnikach
wołacz	liczebniku	liczebnicy
depr. M. i W. lm: (te) liczebniki

przykłady:

(1.1) Znajomość liczebników jest podstawą nauki każdego języka obcego.

hiperonimy:

(1.1) część mowy

(1.2) miernik

hiponimy:

(1.1) liczebnik główny, liczebnik porządkowy, liczebnik zbiorowy

wyrazy pokrewne:

rzecz. liczba ż, licznik mrz, liczebność ż

przym. liczebnikowy, liczny

czas. policzyć

etymologia:

pol. liczba

uwagi:

liczebniki odpowiadają na pytania: ile, który

tłumaczenia:

• albański: (1.1) numër m
• angielski: (1.1) numeral, number
• arabski: (1.1) اسم العدد
• asturyjski: (1.1) numberal m
• azerski: (1.1) say
• baszkirski: (1.1) һан (han)
• białoruski: (1.1) лічэбнік m
• birmański: (1.1) (ga.nan:)
• bretoński: (1.1) niver m
• bułgarski: (1.1) числително n, числително име n
• chiński standardowy: (1.1) trad. 數詞 / uproszcz. 数词 (shùcí)
• chorwacki: (1.1) broj m
• czeski: (1.1) číslovka ż
• dungański: (1.1) фур (fur)
• duński: (1.1) talord n, numerale n
• esperanto: (1.1) numeralo
• estoński: (1.1) arvsõna, numeraal
• fiński: (1.1) numeraali, lukusana
• francuski: (1.1) nombre m, adjectif numéral m, numéral m
• hebrajski: (1.1) שם המספר m
• hindi: (1.1) अंक m (aṅk), संख्या ż (saṅkhyā)
• hiszpański: (1.1) numeral m
• holenderski: (1.1) telwoord n
• indonezyjski: (1.1) angka, bilangan, nomor
• interlingua: (1.1) numero, numeral
• islandzki: (1.1) töluorð n
• japoński: (1.1) 数詞
• jidysz: (1.1) צאָלוואָרט n (colwort), צאָלנאָמען m (colnomen)
• kaszubski: (1.1) wielnik m
• kataloński: (1.1) número m
• kazachski: (1.1) сан (san)
• kirgiski: (1.1) сан (san)
• koreański: (1.1) 수사 (susa)
• krymskotatarski: (1.1) sayı
• laotański: (1.1) ເລກ (lēk)
• litewski: (1.1) skaitvardis m
• łotewski: (1.1) skaitļa vārds m
• macedoński: (1.1) број m (broj)
• malajski: (1.1) angka
• mongolski: (1.1) тооны нэр (toony ner)
• niemiecki: (1.1) Zahlwort n
• norweski (bokmål): (1.1) tallord n
• norweski (nynorsk): (1.1) talord n
• nowogrecki: (1.1) αριθμητικό n (arithmitikó)
• ormiański: (1.1) թվական (tʿvakan)
• paszto: (1.1) رقم m (raqam)
• perski: (1.1) رقم (raqam)
• portugalski: (1.1) numeral m
• rosyjski: (1.1) имя числительное n, числительное n
• rumuński: (1.1) numeral n
• rusiński: (1.1) чісловник m
• serbski: (1.1) број (broj) m
• słowacki: (1.1) číslovka ż
• słoweński: (1.1) števnik m
• szwedzki: (1.1) räkneord n
• tadżycki: (1.1) рақам (raqam)
• tajski: (1.1) ตัวเลข (dtuua-lêek)
• tatarski: (1.1) san / сан
• turecki: (1.1) sayı sıfatı
• turkmeński: (1.1) san
• ukraiński: (1.1) числівник m
• urdu: (1.1) عدد (‚adad)
• volapük: (1.1) numavöd
• węgierski: (1.1) számnév
• wietnamski: (1.1) số từ
• włoski: (1.1) aggettivo numerale m, numerale m

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1}  Hasło Liczebnik w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II, Warszawa 1900–1927, s. 737.
2. ↑  Hasło liczebnik w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

---

UWAGA!

• litewski: (1.1) skaitvardis m
• łotewski: (1.1) skaitļa vārds m

https://pl.wiktionary.org/wiki/skaitvardis#lt

https://en.wiktionary.org/wiki/skaitvardis

https://en.wiktionary.org/wiki/skai%C4%8Dius#Lithuanian

https://pl.wiktionary.org/wiki/skait%C4%BCa_v%C4%81rds

https://en.wiktionary.org/wiki/skait%C4%BCa_v%C4%81rds

skaitļa vārds

(…) Literally “number word,” a calque of German Zahlwort coined by Juris Neikens in 1850 as skaitļa vārdiņš; later changed by Andrejs Stērste to skaitļa vārds, which became the standard form.^[1] (…)

Ile podobnych zapożyczeń i wtrętów z j. germańskich istnieje obecnie w rzekomo prastarych j. bałtyckich, hm?!!

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/liczebnik#Polish

liczebnik

Polish

Etymology

From liczba +‎ -nik. Calque of Latin numerāle.

Pronunciation

• IPA^(key): /lʲiˈt͡ʂɛb.ɲik/

Noun

liczebnik m inan

1. (grammar) numeral (part of speech)

Declension

declension of liczebnik

	singular	plural
nominative	liczebnik	liczebniki
genitive	liczebnika	liczebników
dative	liczebnikowi	liczebnikom
accusative	liczebnik	liczebniki
instrumental	liczebnikiem	liczebnikami
locative	liczebniku	liczebnikach
vocative	liczebniku	liczebniki

Derived terms

• liczebnik zbiorowy

Related terms

• liczba
• liczbowy

Further reading

• liczebnik in Polish dictionaries at PWN

…..

Liczydło / LiC”y+DL”o

https://pl.wiktionary.org/wiki/liczyd%C5%82o

liczydło (język polski)

liczydło (1.1)

wskazówka liczydła (1.2)

wymowa:

IPA: [lʲiˈʧ̑ɨdwɔ], AS: [lʹičydu̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mat. przyrząd w postaci ramy z pręcikami, na których umieszczone są ruchome koraliki, wspomagający wykonywanie  prostych obliczeń; zob. też liczydło w Wikipedii

(1.2) techn. mot. mechanizm wskazujący licznika

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	liczydło	liczydła
dopełniacz	liczydła	liczydeł
celownik	liczydłu	liczydłom
biernik	liczydło	liczydła
narzędnik	liczydłem	liczydłami
miejscownik	liczydle	liczydłach
wołacz	liczydło	liczydła

przykłady:

(1.1) W pierwszej klasie posługiwaliśmy się liczydłem.

składnia:

(1.1) zwykle używa się w lm

wyrazy pokrewne:

rzecz. liczba ż, liczenie n, liczman m

zdrobn. liczydełko

przym. liczydłowy, liczny

czas. policzyć, liczyć ndk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) abacus
• esperanto: (1.1) abako
• kazachski: (1.2) есептеуіш
• rosyjski: (1.1) счёты lm; (1.2) счётчик m
• włoski: (1.1) pallottoliere m, abaco m, abbaco m

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/liczyd%C5%82o#Polish

liczydło

Polish

Polish Wikipedia has an article on: liczydło

Etymology

From Proto-Slavic *ličьdlo.

Pronunciation

• IPA^(key): /lʲiˈt͡ʂɨ.dwɔ/

Noun

liczydło n (diminutive liczydełko)

1. abacus (device for performing arithmetical calculations)
2. twistedstalk, any plant of the genus Streptopus

Declension

declension of liczydło

	singular	plural
nominative	liczydło	liczydła
genitive	liczydła	liczydeł
dative	liczydłu	liczydłom
accusative	liczydło	liczydła
instrumental	liczydłem	liczydłami
locative	liczydle	liczydłach
vocative	liczydło	liczydła

Further reading

• liczydło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• liczydło in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/li%C4%8D%D1%8Cdlo&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/ličьdlo.

…..

Liczny / LiC”+Ny

https://pl.wiktionary.org/wiki/liczny

liczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈlʲiʧ̑nɨ], AS: [lʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (o rzeczownikach zbiorowych) składający się z wielu jednostek

(1.2) (tylko w lm.) występujący w dużej liczbie

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	liczny		liczna	liczne	liczni	liczne
dopełniacz	licznego		licznej	licznego	licznych
celownik	licznemu		licznej	licznemu	licznym
biernik	licznego	liczny	liczną	liczne	licznych	liczne
narzędnik	licznym		liczną	licznym	licznymi
miejscownik	licznym		licznej	licznym	licznych
wołacz	liczny		liczna	liczne	liczni	liczne
stopień wyższy liczniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik liczniejszy liczniejsza liczniejsze liczniejsi liczniejsze dopełniacz liczniejszego liczniejszej liczniejszego liczniejszych celownik liczniejszemu liczniejszej liczniejszemu liczniejszym biernik liczniejszego liczniejszy liczniejszą liczniejsze liczniejszych liczniejsze narzędnik liczniejszym liczniejszą liczniejszym liczniejszymi miejscownik liczniejszym liczniejszej liczniejszym liczniejszych wołacz liczniejszy liczniejsza liczniejsze liczniejsi liczniejsze
stopień najwyższy najliczniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najliczniejszy najliczniejsza najliczniejsze najliczniejsi najliczniejsze dopełniacz najliczniejszego najliczniejszej najliczniejszego najliczniejszych celownik najliczniejszemu najliczniejszej najliczniejszemu najliczniejszym biernik najliczniejszego najliczniejszy najliczniejszą najliczniejsze najliczniejszych najliczniejsze narzędnik najliczniejszym najliczniejszą najliczniejszym najliczniejszymi miejscownik najliczniejszym najliczniejszej najliczniejszym najliczniejszych wołacz najliczniejszy najliczniejsza najliczniejsze najliczniejsi najliczniejsze

przykłady:

(1.1) Do miasta zbliżała się liczna armia.

(1.2) Liczni żołnierze gromadzili się przy ogniskach.

synonimy:

(1.1–2) książk. mnogi, rozliczny

wyrazy pokrewne:

rzecz. licznik m, liczenie n, przeliczenie n, liczba ż, liczebnik m, liczarka ż, liczebność ż, liczność ż, liczydło n, liczydełko n, zliczarka ż, przelicznik m, wyliczanka ż, wyliczenie n

czas. liczyć, policzyć, zliczać, zliczyć, przeliczać, przeliczyć, wyliczać, wyliczyć, liczbować

przym. liczebny, liczbowy, policzalny, przeliczalny, liczebnikowy, licznikowy, liczydłowy, przelicznikowy, rozliczny

przysł. liczbowo, liczebnie, liczebnikowo, licznie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) numerous; (1.2) many
• arabski: (1) كثير, عديد
• białoruski: (1.2) шматлікі
• bułgarski: (1.1) многоброен, многочислен; (1.2) многоброен, многочислен
• esperanto: (1.2) multa
• francuski: (1.1) nombreux
• gudźarati: (1.1) અઢળક (aḍhaḷaka)
• hindi: (1.1) अनेक
• hiszpański: (1.1) numeroso; (1.2) mucho
• jidysz: (1.2) אַ סך (a sach), פֿיל (fil)
• łaciński: multus
• niemiecki: (1.1) zahlreich; (1.2) viel, eine Vielzahl von, zahlreich
• rosyjski: (1.1) многочисленный; (1.2) много, многий
• węgierski: (1.2) számos, sok
• włoski: (1.1) numeroso
• wolof: (1.1) bare; (1.2) bare

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/liczny#Polish

liczny

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *ličьnъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlʲit͡ʂ.nɨ/

Adjective

liczny (comparative liczniejszy, superlative najliczniejszy, adverb licznie)

1. numerous

Declension

declension of liczny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	liczny		liczne	liczna	liczni	liczne
genitive	licznego			licznej	licznych
dative	licznemu				licznym
accusative	licznego	liczny	liczne	liczną	licznych	liczne
instrumental	licznym				licznymi
locative				licznej	licznych

Further reading

• liczny in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/li%C4%8D%D1%8Cn%D1%8A&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/ličьnъ.

…..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Liczyrzepa

Liczyrzepa (Duch Gór, Karkonosz, Rzepiór, Rzepolicz, niem. Rübezahl, czes. Krakonoš, Krkonoš) – postać fantastyczna, bohater licznych legend związany z obszarem Karkonoszy. (…)

…..

cdn…