Archiwa tagu: k’/K’

286 Końcówki Proto-Slavic *-ta, *-ti, *-tь, *-tьje, *-tъ, *-ťa, *-ja, *-ťi, *-ťь (i te brakujące), a także *broščь, *bъrščь, *moťь, *peťь, *dolto, *věščь, *tós, *tus, *tis i inne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

…..

We wpisach 285, 284 i 283 opisałem końcówki Proto-Slavic, zawierające dźwięki:

  • wysokoenergetyczne / „spalatalizowane” / dźwięczne / tzw. satem, zapisywane jako *č/C” i *c/C,
  • niskoenergetyczny / niespalatalizowany / bezdźwięczny/ tzw. centum, zapisywany jako *k/K.

Powtórzę to znów, żeby nikomu nie umkło, że:

Już w Proto-Slavic jednocześnie istniały i końcówki i dźwięki wysokoenergetyczne / „spalatalizowane” / dźwięczne / tzw. satem, zapisywany jako *č/C” i *c/C, a także i niskoenergetyczne / niespalatalizowane / bezdźwięczne / tzw. centum, zapisywane jako *k/K, *t/T itd…

Nadszedł teraz czas bym porównał postacie końcówek Proto-Slavic, zawierające dźwięk ciągle niespalatalizowany / bezdźwięczny / niskoenergetyczny / tzw. centum, zapisywany jako *t/T.

W tej części opiszę jedynie te końcówki, które nie zawierają w sobie przed dźwiękiem głównym żadnego innego dźwięku, ani nie zawierają po nim żadnej innej spółgłoski. Końcówkami niespełniającymi tych założeń zajmę się w oddzielnych wpisach.

Podstawą do wszystkich porównań są dwa ofitzjalne zestawienie danych, patrz:

https://en.wiktionary.org/wiki/Category:Proto-Slavic_suffixes

The following 95 pages are in this category, out of 95 total.

https://en.wiktionary.org/wiki/Category:Proto-Slavic_words_by_suffix

This category has the following 176 subcategories, out of 176 total.

UWAGA!

Część końcówek Proto-Slavic występuje jedynie na jednej z powyższych stron. Oznacza to, że czasem jakaś końcówka ofitzjalnie jest:

  • opisana i posiada późniejsze, a nawet współcześnie istniejące odpowiedniki, wraz z zaznaczonymi odpowiednimi dźwiękami, a także odnośnik na przykłady słów, gdzie rzekomo była użyta, patrz: *-ti, *-tьje, ,
  • opisana, ale brakuje jej jakiejś części wyżej wymienionych danych, patrz: *-tь, *-tъ, *-ťi, *-ťь,
  • nieopisana, ale występują przykłady słów, gdzie rzekomo była użyta, patrz: *-ta, *-ťa,
  • niewymieniona i nieopisana, choć występują przykłady słów, gdzie rzekomo była użyta, patrz: *-tà, *-tą, *-tě, *těxъ ,*-tę, *-to, *-tò, *-tòma, *-tòmь, *-tъ̀mь, *-tù, *-ty,..

Wg Mię, logicznie oznacza to, że końcówek Proto-Slavic jest dużo więcej, niż ofitzjalnie wymienione 176! Choć pominięte i nie opisane, to jednak zostały one ofitzjalnie wymienione w odmianach innych końcówek Proto-Slavic, np. *-tъ!

Wszystkie te nielogiczności, czy zwykłe błędy i przekłamania wypisałem odpowiednio pod każdą z omawianych końcówek Proto-Slavic. Trochę tam tego jest…

W nawiązaniu do ww. błędów, niedomówień, przemilczeń i przekłamań, powtórzę pytania, które zadałem już poprzednio:

Czyżby tzw. palatalizacje słowiańskie raz działały, a innym razem nie działały,.. nie tylko wobec rdzeni Pra-Słowiańskich, ale także i wobec końcówek Proto-Slavic, hm?!

Jak dźwięki zapisywane jako Proto-Slavic *a/a, *o/o, *ó,u/o’, *y/y mogły „wywołać / spowodować” rzekomą palatalizację dźwięku wysokoenergetycznego / (już niby) spalatalizowanego / tzw. satem, zapisywanego jako *c/C , *č/C lub innego, np. niskoenergetycznego / tzw. centum, zapisywanego jako *k/K, (ale także i) *t/T, *d/D, *h/H, *g/G,.. lub jednocześnie tego nie „wywołać / spowodować”, patrz np. *dьrcati, *dьrčati, *dьrkàti, hm?!

Co spowodowało wybiórczą palatalizację tych i podobnych końcówek Proto-Slavic (szczególnie patrz dźwięki zapisywane jako Proto-Slavic *a/a, *o/o, *ó,u/o’, *y/y,.. ale nie spowodowało palatalizacji w inny przypadkach, gdzie ona powinna była ofitzjalnie nastąpić, hm?!

Czytaj dalej →

276 Cucić, ocucić, ocucać, ocnąć, ocknąć, octnąć, octnúti, octnout, ocitnout, ощущение, ощущать, ощоущати, ощущаться, ощутить, ощути́ться, очутиться, resuscytacja, resuscitation, resuscitatio, resuscito, suscito, cito, cieo, cyavate, kīnéō, kíō i inne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

…..

Resuscytować, a może równie niedokonane Resuscytać, czy dokonane Resuscycić lub Resuscić? A czy po polskiemu to bardziej Ocucać, Ocucić, czy raczej Ocnąć, Ocknąć, czy Octnąć? I czy to łacińskie słowo nie pochodzi przypadkiem od tego Pra-Słowiańskiego? I czy podobnie nie jest przypadkiem także i ze starogrecką Kinetyką, itp, hm?

Obocznie siekące, oto są pytania! Zadaję je wszystkim, ale szczególnie Sławomirowi Ambroziakowi, który może jak porówna dane zebrane poniżej, to w końcu obudzi się ze swojego kuper allo-allo miękkafatego knu…

Żart, żart… Podworowałem sobie, a teraz będę bestialsko ciąć czerwoną krwią tętniące tętnice, aż tryskać będzie jucha wraża.

Zacznę od słowa ощуще́ние (oščuščénije), którego i ofitzialne źródłosłowy i zapis wymowy i związki znaczeniowe są nielogiczne. Następnie piszę ofitzjalnie obocznie odtfoszone Pra-Słowiański słowa jak *obťutiti i *občutiti. Zgodnie z ofitzjalnymi tfierdzeniami o rzekomych tzw. palatalizacjach słowiańskich,.. nie mają one prawa istnieć jednocześnie.

Podobnie jak nie mają ofitzjalnie prawa istnieć kolejne postacie z j. czeskiego jak octnúti, octnout, ocitnout. One też, jak opisane wcześniej cit i citit, itp., zachowały pierwotny dźwięk wysokoenergetyczny zapisywany jako c/C. One także nie dość, że nie wyglądają jak ottnúti, ottnout, otitnout, czy inne wtórnie ubezdźwięcznione czeskie słowa, to pochodzą z Proto-Slavic *čuti,.. a nie *tuti…

Porównam też ofitzjalną logikę rzekomego powstania postaci z j. polskiego, jak Ocucać, Ocucić, Ocnąć, Ocknąć i Octnąć. Mają one rzekomo pochodzić z Pra-Słowiańskich *oťutiti > *ot-jьnąti >*oťьtnąti > octnąć > ocknąć > ocnąć > ocknąć…

Tyle tylko, że coś ta ofitzjalna logika znów zamiast czulić i tulić się do prawdy, jak to ona ma w swym fielko-germańskim zwyczaju, zaczyna tradycyjnie kulić się i tylko kuleć coraz ckliwiej i tkliwiej…

Muszę ją więc i ja resuscytować, resyscycić albo resyscucić, albo resyscytnąć lub resyscutnąć z kopa srogim czubem. Okutam ją dodatkowo ostrym ostem, ociekającym octem. Ocucę ją w ten sposób, może się jakoś ocnie lub ocknie octnie… No chyba że nieświadoma niczego, na z góry upatrzone pozycje ucieknie, siekąc i potykając się o samą siebie… Czytaj dalej →

275 Kita, cit, cítit, cítím, cítíme, ciťme, cítíš, cítíte, ciť, ciťte, cítí, cítil, cítila, cítilo, cítili, cítily, cítěn, cítěna, cítěno, cítěni, cítěny, cítě, cítíc, cítíce, citový, citlivý, citlivost, pocit, pocítit, pociťovat i inne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

JAK SE CÍTIT LÉPE // Bucket List

…..

A teraz zapowiadana w poprzednim wpisie czeska ciekawostka,.. która ofitzjalnie istnieć nie powinna…

Zapomniałem, że pisałem już o tym we wpisie nr 142, choć nie rozwinąłem wtedy tego jak należy. Chodzi mi o dźwięk zapisywany jako c/C, widoczny w postaciach czeskich słów, jak np. cít, cítit, itp., a także to, co z tego wynika…

(Przy okazji powyższego widać trzy rzeczy. Pierwsza, że nie pamiętam o czym już pisałem. Druga, że nieświadomie i z innej strony dochodzę znów do tych samych wniosków, co samo w sobie nie jest wcale złe. Trzecia, jest taka, że muszę uporządkować wszystko to, co już napisałem i stworzyć przejrzysty system zapisu i opisu rdzeni. Noszę się z tym zamiarem już od pewnego czasu. Miejsce już jest przygotowane, ale ciągle myślę, jak to powinno być zrobione).

Faktem jest, że w językach czeskim, słowackim, rosyjskim, serbsko-chorwackim, słoweńskim, bułgarskim, macedońskim, itp., doszło do różnych wtórnych zniekształceń i przekształceń. Jest to szczególnie widoczne w porównaniu do ofitzjalnie odtfoszonych rzekomo pierwotnych postaci Pra-Słowiańskich / Proto-Slavic / PIE,.. ale także wobec postaci z j. polskiego i zapisywanych / wymawianych w nich dźwięków.

Od razu zaznaczę, że jak jakiś dźwięk jest jakoś zapisany, wcale musi oznaczać, że jest on w ten sam sposób wymawiany. Np. w j. czeskim dźwięk zapisywany jako c/C może być wymawiany jako TS, a dźwięk zapisywany jako T’ lub T… może być wymawiany jak dźwięk zapisywany jako c/C, patrz przykłady poniżej!!!

Wysokoenergetyczne dźwięki zapisywane jako c/C, ć/C’, cz/C”, są z nielicznymi wyjątkami (właściwie poza językami słowiańskimi, a w szczególności w j. polskim, białoruskim) nie używane i nie wymawiane. To prawda, w wielu językach występuje znak zapisywany jako c/C, co jednak nie oznacza, że jego wymowa jest taka sama jak wymowa tego dźwięku w j. polskim. Czytaj dalej →

274 Czuć, čuti, чуять, чути, чуть, ciut-ciut, czucie, чутьё, uczucie, wyczucie, wyczuć, wyczuwać, чувство, čuvstvo, відчувати i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

Obocznie rozczuliły się pszczółki.
Czują kojące uczucie czułość.
Czujnie czuwając wyczuwają przeczucia kucia i kłucia.
Kołki ich czułków goją się w całości.

…..

Oto ciąg dalszy wpisu 273. W kilku ostatnich wpisach zajmowałem się omawianiem słów zbudowanych na rdzeniu tzw. Proto-Indo-European, ofitzjalnie odtfoszonych jako *(s)kewh₁– (“to perceive”) i jego pierwotniejszej postaci *(s)kew– (“to cover, hide”).

To z nich mają rzekomo pochodzić Pra-Słowiańskie słowa i te nisko-energetyczne, tzw. kentum, jak np. Chów / (c)Ho’W, Chować / (c)HoWa+C’, Schować / S/Z+(c)HoWa+C’, itp,.. ale także i te wysokoenergetyczne tzw. satem, jak np. Czuwać / C”o’+Wa+C’, czy Czuć / C”o’+C’, itp.

Ofitzjalne jęsykosnaftzfo i jego prawa jęsykowe jednak nie tłumaczą jednoznacznie i logicznie, jak, kiedy, w jaki sposób wszystkie te wzajemnie oboczne Pra-Słowiańskie postacie mogły powstać.

Ofitzjalnie odtfoszyło ono sobie nawet inny rdzeń *(s)ḱew– (“to heed, look, feel, take note of”), który posiada w sobie dźwięk tzw. miękkie k, zapisywany jako *ḱ/K’. To z niego teoretycznie mogłyby jakoś powstać, przynajmniej niektóre rzekomo wtórnie udźwięcznione wysokoenergetyczne postacie Pra-Słowiańskie. 

Wg kuper allo-allo tfierdzeń Sławomira Ambroziaka, to z tego dźwięku miałyby powstać wszystkie Pra-Słowiańskie dźwięki wysokoenergetyczne, jak C, C’, C”, S, S’, S”, Z, Z’, Z”, Dz, Dz’, Dz”… Tyle tylko, że jakoś dane które porównuję nie potwierdzają tego, ale ciągle uparcie wskazują na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni.

Przypomnienie pytań, a następnie najważniejszych danych z poprzedniego wpisu:

Jak to jest wszystko niby możliwe, skoro poniższe postacie jakoś były i nie spalatalizowały się, hm? Patrz:

Probably related (via other extensions) to verbs denoting swinging, flashing such as *kyvati (“to nod”), *kuti (“to forge”), *kymati (“to wing, to blink”).

A jak i skąd powstały postacie jak Czuwać / C”o’+Wa+C’, czy Czuć / C”o’+C’, itp., skoro w tym rzekomo pierwotnym odtfoszonym Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to perceive”), nie występuje ani dźwięk ofitzjalnie odtfoszony jak tzw. miękkie k, zapisywane jako *ḱ/K’, ani dźwięk T, a tylko dźwięk zapisywany jako *k/K, hm?

Dlaczego postacie indo-irańskie, jak Proto-Indo-Aryan *kawHíṣ, from Proto-Indo-Iranian *káwHiš (“seer, saint, poet”), Sanskrit कवि (kaví, “wise, poet, seer, sage”), Avestan kauui wtórnie nie zsatemizowały / spalatalizowały / udźwięczniły się,.. skoro tak rzekomo zrobiły postacie jak np. Polish cześć (“glory”), czy cud (“miracle”)?

Czy ofitzjalne zasady dotyczące tzw. palatalizacji są już nieważne i dźwięki mogą sobie powstawać, jak ofitzjalnie dowolnie wygodnie?

A co na to Sławomir Ambroziak z tym jako kuper allo-allo miękkim k, co to wszystko co dźwięczne i wysokoenergetyczne miało niby się być i wziąć, hm?

A żeby było jeszcze zabawniej to przypomnę słowa jak Szczuć / S”+C”o’+C’ i Zaszczuwać / Za+S”+C”o’+Wa+C’, czy Szyć / i S”y+C’ i Zszywać / Z/S+S”y+Wa+C’. O tych pierwszych pisałem już we wpisach 212, 142, 141. Do tych ostatnich powrócę jeszcze we wpisach kończących serię o Strzale / S/Z+TRa+Le…

To jeszcze nie wszystko…

Jakby tego było mało, do tego wszystkiego dochodzi jeszcze pojawiający się i znikający dźwięk zapisywany jako W… (Tym razem nie będę pisał o innym pojawiającym się i znikającym dźwięku, czyli o tzw. s-mobile).

Wygląda na to, że w językach słowiańskich, także i w Pra-Słowiańskim / Proto-Slavic / PIE, dźwięk zapisywany jako W dodawany jako przedrostek lub bezpośrednio do rdzenia, zamieniał i nadal zmienia znaczenie danego słowa, patrz:

  • rzeczowniki: np. Czucie / C”o’+Cie, Czuwanie / C”o’+Wa+Nie, Wyczuwanie / Wy+C”o’+Wa+Nie, itp.,
  • czasowniki: np. Czuć / C”o’+C’, Wyczuć / Wy+C”o’+C’,  Czuwać / C”o’+Wa+C’, Wyczuwać / Wy+C”o’+Wa+C’, itp.

Wygląda na to, że dźwięk zapisywany jako W zmieniał i nadal zmienia tzw. postać / aspekt rdzenia czasownika z dokonanego np. C+C/T, na niedokonany C+W+C/T. Rozróżnianie i używanie postaci / aspektów dokonanych i niedokonanych jest, jest cechą wyróżniającą języki słowiańskie od innych języków, jak np. j. germańskie, jak np. j. angielski.

A i przypominam, że brak jest zarówno współczesnych słów bałtyckich, jak i ofitzjalnie nie odtfoszono żadnych rzekomo wcześniejszych postaci tzw. Proto-Balto -Slavic. Nawet Brückner to zauważył, choć nie wyciągnął z tego oczywiście żadnych wniosków… Zrobię to zatem za niego…

Logicznie oznacza to, że wszystkie te Pra-Słowiańskie słowa pojawiły się jakoś tak same z siebie na Słowiańszczyźnie. Pewno zwyczajnie były i spadły tam jak meteoryty z kosmosu i to pewno z tego bardzo, bardzo głębokiego… Czytaj dalej →

182 Sadza, Osad, Osada, Osadzać, Osiadać, Dosiadać, Dosiąść, Zsiąść, Zsiadać, Sito, Sieć, czyli inne znaczenia Pra-Słowiańskiego rdzenia SD

sadza (1.1)

…..

Napisałem tak w jednym z wcześniejszych wpisów:

Oto niektóre ze słów, którymi będę dalej zajmować się: Sad, Sąd, Sąsiad, Siać, Sadzić, Cedzić, Osad, Osada, Osiedle, Siedlisko, Siodło, Osiadać, Osadzać, Sadza, Posiadać, Posiąść, Dosiadać, Zsiadać

Część z nich już omówiłem i teraz zajmę się resztą. Tym tekstem właściwie zakończę serię wpisów, poświęconych wywodzeniu znaczeń słów pochodzących od Pra-Słowiańskiego rdzenia SD i słów, jak Szczodry / S”C”oDRy, Szczyt / S”C”yT, itp.

Jak już pisałem wcześniej, wystarczy sobie policzyć słowa powstałe na tym rdzeniu i porównać ich ilości w różnych językach, żeby wyciągnąć z tych danych naukowe, bo sprawdzane naukowo wnioski. Może zrobi to ktoś w przyszłości, a może nie. Będzie jak będzie, a tymczasem muszę zwrócić uwagę na kilka spraw, które będą dobrze widoczne w danych, które zebrałem i opisałem poniżej:

  • ciągłe występowanie w j. polskim postaci słów zawierających i niezawierających dźwięk zapisywany znakiem D, patrz Siąść / Sia”S”C’ i Siadać / SiaD+aC’,
  • zachowanie oboczności rdzeni, czyli postaci dźwięcznych tzw. satem Sadzić / SaDz+iC’ i ubezdźwięcznionych tzw. kentum Kadzić / KaDz+iC‚, czy np. Chodzić / (c)HoDz+iC‚, Godzić / GoDz+iC’, itd,
  • zniekształcenie dźwięków zapisywanych znakiem D, patrz D>T, (tzw. prawo Raska / Grimma, tzw. prawo Vernera, które dotyczą wtórnie zniekształconych Od-Pra-Słowiańskich postaci słów z j. giermańskich, patrz: SaDza > SooT),

Opiszę to wszystko w odpowiednich miejscach poniżej. Myślcie sobie co tam chcecie, ale faktem jest, że te dane podważają wiele tfierdzeń ofitzjalnego jęsykosnaftzfa, które to logicznie nieme i ubezdźwięcznione, jest ślepe i głuche na niewygodne dla niego fakty, jak np. tzw. rough breathing, itd.

Przy tej okazji przypomnę także wielokrotnie już obalane przeze mnie twierdzenie i fyfotzenie dźwięków dźwięcznych tzw. satem, od rzekomo pierwotnych postaci ubezdźwięcznionych tzw. kentum, czyli od tzw. miękkiego k’/K’. W tym wpisie pokarzę, że ofitzjalni jęsykosnaftzy fyfotza to sobie to i co tam im pasuje, nawet i od dźwięków odtfoszonych jako k i kʷ. A co tam i szkodzi, przecież i tak nikt tego nie będzie sprawdzał, bo prawie wszyscy wierzą w to, co sobie ofitzjalni jęsykosnaftzy jakoś odtfoszyli…

Będę jednak jeszcze wracał do wspomnianych tu danych, bo w nawiązaniu do nich czekają już na upowszechnienie kolejne serie wpisów.

Ten wpis powinien mieć następujące tytuły:

182 Seite, czyli Ściana, czyli Dzieża, czyli Zad, czyli Siad, itd,.. czyli dowody na wtórne ubezdźwięcznienia w tzw. greckich Hedra i Katedra 13

182 Źródłosłowy Pra-Słowiańskiego słowa Szczodry / S”C”oDRy, jako dowody na wielokrotne wtórne ubezdźwięcznienie, patrz: Proto-Slavic *ščedrъ, itp. 22

182 Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 43

Czytaj dalej →