145 Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 15

kuźnia (1.1)

…..

Oto dalszy ciąg poprzedniego wpisu, w którym zajmę się porównaniem kolejnych słów związanymi ze pojęciem Kuć / Ko’C’, jak np. Kużnia / Ko’Z’Nia, czy wg Mię także i Kaźń / KaZ’N’,.. ale także i Cud / Co’D.

Proszę zwrócić uwagę szczególnie na słowa z języków innych niż j. słowiański, które w różny sposób wtórnie jakoś zniekształciły się od rzekomych postaci tego odtfoszonego Proto-Indo-European *kowh₂-, from the root *kewh₂-. itd.

Poniżej kolejne ciekawe dane do porównania i następne zupełnie nieodpowiednie i z gruntu niesłuszne pytania, np:

Dlaczego Kuć / Ko’C’ jakoś dziwnie NIE SPALATELIZOWAŁO się od postaci *kowh₂-, *kewh₂-, czyli nie udźwięczniło się w coś jak Cuć / Co’C’,.. czy coś jak np. łacińskie Cudo / Co’Do, hm? (Wiem, wiem,.. to tylko taki zapis, no ale co z Kalendale, itp?

Czy to nie dziwne, że odtfoszone postacie tzw. Indo-Iranian, Indo-Arian, Sanskrit, jakoś dziwnie TAKŻE NIE SPALATELIZOWAŁY SIE, patrz poniżej?

Dlaczego to odtfoszone Pra-Słowiańskie Cudo / Co’Do nie brzmi coś jak Tudo / To’Do, Tudzo / To‚Dzo, czy Ksudo / KSo’Do, czy coś jak np. : PIE root *(s)kewh₁- > *(s)kuh₁-é-ti (thematic „tudati„-type root present) > Indo-Iranian: *kuHáti  > Indo-Aryan: *kuHáti > Sanskrit: आकुवते (ākuváte, “to intend”) > *(s)kowh₁-is > Indo-Iranian: *káwiš > Indo-Iranian: *ā́kuHtam > Indo-Aryan: *ā́kuHtam > Sanskrit: आकूत (ā́kūta), hm?

A może zwykłym wytłumaczeniem tego stanu jest to, że w języku Pra-Słowiańskim PS=PIE ISTNIAŁY OBA TE SŁOWA, i Kuć / Ko’C’ i Cud / Co’D,.. oznaczające coś w sumie zupełnie innego?

No chyba, że słowo Cud / Co’D ma związek z „cudownie” magiczną przemianą kamieni w metal, patrz obróbka metalu przez wytop, a następnie przez Kucie / Ko’Cie właśnie? No ale co to w sumie zmienia, hm?

Wszystkim zwolennikom rzekomych tzw. zapożyczeń od-irańskich (scytyjsko-sarmacko-alańsko-osetyjsko-hukwiejakich) podpowiadam, żeby przyjrzeli się tym wszystkim innym jednak jakoś dziwnie spalatelizowanym, udźwięcznionym postaciom odtfoszonym, jak i atestowanym, czyli zapisanym i odczytanym z sindo-irańskich źródeł… Więcej takich przykładów upowszechnię w następnej części.

Dr Makuch, dr Jamroszko, Tchórzliwy Grzegorz, Sławomir Ambroziak i inni allo-allo zwolennicy tej, czy innych podobnych teorii, nie popartych niczym innym jak przeciw-słowiańskimi uprzedzeniami i przeciw-logicznymi wymysłami, czy domniemaniami wziętymi z księżyca, czy innego głębokiego naugofeko gohmohu… DO ROBOTY! :-0

Czy to nie dziwne, że w ofitzjalnych jęsykosnaftzów odtfasza się rzekome pradawne słowa w różny sposób, ale zawsze tak, żeby pasowały pod rzekome pierwszeństwo postaci ubezdźwięcznionych, tzw. kentum, patrz np. to Ancient Greek κῦδος  (kûdos) / Ko’D+oS?

Ok, to niby nie tak, bo wg obecnie ofitzjalego wytłumaczenia nic takiego jak postacie tzw. satem i tzw. kentum nie istniały w czasach tego rzekomego odtfoszonego tzw. PIE. Wtedy niby było tak, że różne dźwięki łączyły się, raz tak, raz siak, po ty by w końcu oddzielnie dać postacie i tzw. kentum i tzw., satem…

No tak… Tylko dlaczego i tak odtfasza się wszystko jako postacie ubezdźwięcznione, no chyba że nieśmiało z takim małym malutkim dodateczkiem w postaci dźwięku zapisywanego znakiem S, patrz (s)..?

Mowa tu jest o tzw. ruchomym S…

https://en.wikipedia.org/wiki/Indo-European_s-mobile

---

In Indo-European studies, the term s-mobile (/ˈmoʊbɪliː/; the word is a Latin neuter adjective) designates the phenomenon where a PIE root appears to begin with an *s- which is sometimes but not always present. It is therefore represented in the reflex of the root in some attested derivatives but not others. (…) 

---

Coś tam niby syczące wysokoenergetycznie  jednak było, albo mogło być tu i ówdzie w nagłosie w tym tzw. PIE, patrz np. to:

Reconstruction:Proto-Slavic/čudo

Proto-Slavic

Alternative forms

• *čùdъ m

Etymology

From Proto-Indo-European *(s)kéwdos. A possible cognate is Ancient Greek κῦδος (kûdos).

135 Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 06

A Grammar of Modern Indo-European, Second Edition By Carlos Quiles

…..

https://en.wikipedia.org/wiki/Winter%27s_law

Winter’s law, named after Werner Winter, who postulated it in 1978, is a proposed sound law  operating on Balto-Slavic short vowels */e/, */o/, */a/ (< PIE *h₂e), */i/ and */u/ according to which they lengthen before unaspirated voiced stops, and that syllable gains rising, acute accent.

Compare;

• PIE *sed- „to sit” (which also gave Latin sedeō, Sanskrit sīdati, Ancient Greek hézomai and English sit) > Proto-Balto-Slavic *sēstej (*sēd-tej) > Lithuanian sė́sti, OCS sěsti (with regular *dt > *st dissimilation; OCS and Common Slavic yat /ě/ is a regular reflex of PIE/PBSl. */ē/).
• PIE *h₂ebl- „apple” (that also gave English apple) > Proto-Balto-Slavic *ābl- > standard Lithuanian obuolỹs (accusative óbuolį) and also dialectal forms of óbuolas and Samogitian  óbulas, OCS ablъko, modern Serbian/Croatian jȁbuka, Slovene jábolko etc.

Winter’s law is supposed to show the difference between the reflexes of PIE */b/, */d/, */g/, */gʷ/ in Balto-Slavic (in front of which Winter’s law operates in closed syllable) and PIE */bʰ/, */dʰ/, */gʰ/, */gʷʰ/ (before which there is no effect of Winter’s law). That shows that in relative chronology, Winter’s law operated before PIE aspirated stops */bʰ/, */dʰ/, */gʰ/ merged with PIE plain voiced stops */b/, */d/, */g/ in Balto-Slavic.

Secondarily, Winter’s law is also supposed to show the difference between the reflexes of PIE *h₂e > */a/ and PIE */o/ which otherwise merged to */a/ in Balto-Slavic. When those vowels lengthen in accordance with Winter’s law, old */a/ (< PIE *h₂e) has lengthened into Balto-Slavic */ā/ (which later gave Lithuanian /o/, Latvian /ā/, OCS /a/), and old */o/ has lengthened into Balto-Slavic */ō/ (which later gave Lithuanian and Latvian uo, but OCS /a/). In later development, which represented Common Slavic innovation, the reflexes of Balto-Slavic */ā/ and */ō/ were merged, and they both result in OCS /a/. This also shows that Winter’s law operated prior to the common Balto-Slavic change */o/ > */a/.

The original formulation of Winter’s law stated that the vowels regularly lengthened in front of PIE voiced stops in all environments. As much as there were numerous examples that supported this formulation, there were also many counterexamples, such as OCS stogъ „stack” < PIE *stógos, OCS voda „water” < PIE *wodṓr (collective noun formed from PIE *wódr̥). An adjustment of Winter’s law, with the conclusion that it operates only on closed syllables, was proposed by Matasović in 1994. Matasović’s revision of Winter’s law has been used in the Lexikon der indogermanischen Verben. Other variations of the blocking mechanism for Winter’s law have been proposed by Kortlandt, Shintani, Rasmussen, Dyboand Holst.

---

Criticism

Not all specialists in Balto-Slavic historical linguistics accept Winter’s law. A study of counterexamples led Patri (2006) to conclude that there is no law at all. According to him, exceptions to the law create a too heterogeneous and voluminous set of data to allow any phonological generalization.

---

See also

• Lachmann’s law, a similar law occurring in Latin

References

• Kortlandt, Frederik (September 14–22, 1988), „Remarks on Winter’s law” (PDF), Studies in Slavic and General Linguistics: Dutch Contributions to the 10th International Congress of Slavists, Sofia, 11: 387–396
• Dybo, Vladimir (2002), „Balto-Slavic Accentology And Winter’s Law” (PDF), Studia Linguarum, Moscow: RSUH Publishers, 3: 295–515, retrieved 2008-07-08
• Matasović, Ranko (2002), „Toward a relative chronology of the earliest Baltic and Slavic sound changes” (PDF), Baltistica, 40/2, archived from the original (PDF) on October 9, 2006
• Derksen, Rick (2002), „On the reception of Winter’s law” (PDF), Baltistica, 37: 5–13
• Kortlandt, Frederik (2007), Winter’s law again (PDF)
• Kapović, Mate (2008), Uvod u indoeuropsku lingvistiku (in Croatian), Zagreb: Matica hrvatska, ISBN978-953-150-847-6
• Matasović, Ranko (2008), Poredbenopovijesna gramatika hrvatskoga jezika (in Croatian), Zagreb: Matica hrvatska, ISBN978-953-150-840-7
• Patri, Sylvain (2005), „Observations sur la loi de Winter”, Historische Sprachforschung (in French), 118: 269–293
• Young, Steven (2008), „Winter’s law and etymologies, with special reference to Lithuanian” (PDF), Baltistica, 43/2: 201–218

Click to access 14514756.pdf

Winter’s Law again in Accent Matters Author: Frederik Kortlandt

---

Wiecie już po co, to powyżej zamieściłem? Niekumatym niniejszym wyjaśniam:

Nie wierzcie we wszystko, co wmawiają Wam ofitzjalni jęsykosnaftzy,.. czy np. ja,.. ale wszystko sami sprawdzajcie! Miłej zabawy! 🙂

---

W tej części kończę z tym Szcz / S”C”… itp, brzmiącym podobnie jak Szczyt / S”C”yT,.. przynajmniej spróbuję to zrobić,.. bo zobaczymy jak wyjdzie… 🙂

A i pamiętajcie to tym, co napisałem w części pierwszej tego wpisu, a szczególnie o tzw. wtórnych ubezdźwięcznieniach, czyli wtórnej utracie dźwięczności, czyli wtórnej tzw. kentumizacji, czyli tzw. rough breathing, czyli pierwotności dźwięku zapisywanego znakiem S, patrz: S>H… choć nie tylko o tym…