275 Kita, cit, cítit, cítím, cítíme, ciťme, cítíš, cítíte, ciť, ciťte, cítí, cítil, cítila, cítilo, cítili, cítily, cítěn, cítěna, cítěno, cítěni, cítěny, cítě, cítíc, cítíce, citový, citlivý, citlivost, pocit, pocítit, pociťovat i inne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

JAK SE CÍTIT LÉPE // Bucket List

…..

A teraz zapowiadana w poprzednim wpisie czeska ciekawostka,.. która ofitzjalnie istnieć nie powinna…

Zapomniałem, że pisałem już o tym we wpisie nr 142, choć nie rozwinąłem wtedy tego jak należy. Chodzi mi o dźwięk zapisywany jako c/C, widoczny w postaciach czeskich słów, jak np. cít, cítit, itp., a także to, co z tego wynika…

(Przy okazji powyższego widać trzy rzeczy. Pierwsza, że nie pamiętam o czym już pisałem. Druga, że nieświadomie i z innej strony dochodzę znów do tych samych wniosków, co samo w sobie nie jest wcale złe. Trzecia, jest taka, że muszę uporządkować wszystko to, co już napisałem i stworzyć przejrzysty system zapisu i opisu rdzeni. Noszę się z tym zamiarem już od pewnego czasu. Miejsce już jest przygotowane, ale ciągle myślę, jak to powinno być zrobione).

Faktem jest, że w językach czeskim, słowackim, rosyjskim, serbsko-chorwackim, słoweńskim, bułgarskim, macedońskim, itp., doszło do różnych wtórnych zniekształceń i przekształceń. Jest to szczególnie widoczne w porównaniu do ofitzjalnie odtfoszonych rzekomo pierwotnych postaci Pra-Słowiańskich / Proto-Slavic / PIE,.. ale także wobec postaci z j. polskiego i zapisywanych / wymawianych w nich dźwięków.

Od razu zaznaczę, że jak jakiś dźwięk jest jakoś zapisany, wcale musi oznaczać, że jest on w ten sam sposób wymawiany. Np. w j. czeskim dźwięk zapisywany jako c/C może być wymawiany jako TS, a dźwięk zapisywany jako T’ lub T… może być wymawiany jak dźwięk zapisywany jako c/C, patrz przykłady poniżej!!!

Wysokoenergetyczne dźwięki zapisywane jako c/C, ć/C’, cz/C”, są z nielicznymi wyjątkami (właściwie poza językami słowiańskimi, a w szczególności w j. polskim, białoruskim) nie używane i nie wymawiane. To prawda, w wielu językach występuje znak zapisywany jako c/C, co jednak nie oznacza, że jego wymowa jest taka sama jak wymowa tego dźwięku w j. polskim.

145 Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 15

kuźnia (1.1)

…..

Oto dalszy ciąg poprzedniego wpisu, w którym zajmę się porównaniem kolejnych słów związanymi ze pojęciem Kuć / Ko’C’, jak np. Kużnia / Ko’Z’Nia, czy wg Mię także i Kaźń / KaZ’N’,.. ale także i Cud / Co’D.

Proszę zwrócić uwagę szczególnie na słowa z języków innych niż j. słowiański, które w różny sposób wtórnie jakoś zniekształciły się od rzekomych postaci tego odtfoszonego Proto-Indo-European *kowh₂-, from the root *kewh₂-. itd.

Poniżej kolejne ciekawe dane do porównania i następne zupełnie nieodpowiednie i z gruntu niesłuszne pytania, np:

Dlaczego Kuć / Ko’C’ jakoś dziwnie NIE SPALATELIZOWAŁO się od postaci *kowh₂-, *kewh₂-, czyli nie udźwięczniło się w coś jak Cuć / Co’C’,.. czy coś jak np. łacińskie Cudo / Co’Do, hm? (Wiem, wiem,.. to tylko taki zapis, no ale co z Kalendale, itp?

Czy to nie dziwne, że odtfoszone postacie tzw. Indo-Iranian, Indo-Arian, Sanskrit, jakoś dziwnie TAKŻE NIE SPALATELIZOWAŁY SIE, patrz poniżej?

Dlaczego to odtfoszone Pra-Słowiańskie Cudo / Co’Do nie brzmi coś jak Tudo / To’Do, Tudzo / To‚Dzo, czy Ksudo / KSo’Do, czy coś jak np. : PIE root *(s)kewh₁- > *(s)kuh₁-é-ti (thematic „tudati„-type root present) > Indo-Iranian: *kuHáti  > Indo-Aryan: *kuHáti > Sanskrit: आकुवते (ākuváte, “to intend”) > *(s)kowh₁-is > Indo-Iranian: *káwiš > Indo-Iranian: *ā́kuHtam > Indo-Aryan: *ā́kuHtam > Sanskrit: आकूत (ā́kūta), hm?

A może zwykłym wytłumaczeniem tego stanu jest to, że w języku Pra-Słowiańskim PS=PIE ISTNIAŁY OBA TE SŁOWA, i Kuć / Ko’C’ i Cud / Co’D,.. oznaczające coś w sumie zupełnie innego?

No chyba, że słowo Cud / Co’D ma związek z „cudownie” magiczną przemianą kamieni w metal, patrz obróbka metalu przez wytop, a następnie przez Kucie / Ko’Cie właśnie? No ale co to w sumie zmienia, hm?

Wszystkim zwolennikom rzekomych tzw. zapożyczeń od-irańskich (scytyjsko-sarmacko-alańsko-osetyjsko-hukwiejakich) podpowiadam, żeby przyjrzeli się tym wszystkim innym jednak jakoś dziwnie spalatelizowanym, udźwięcznionym postaciom odtfoszonym, jak i atestowanym, czyli zapisanym i odczytanym z sindo-irańskich źródeł… Więcej takich przykładów upowszechnię w następnej części.

Dr Makuch, dr Jamroszko, Tchórzliwy Grzegorz, Sławomir Ambroziak i inni allo-allo zwolennicy tej, czy innych podobnych teorii, nie popartych niczym innym jak przeciw-słowiańskimi uprzedzeniami i przeciw-logicznymi wymysłami, czy domniemaniami wziętymi z księżyca, czy innego głębokiego naugofeko gohmohu… DO ROBOTY! :-0

Czy to nie dziwne, że w ofitzjalnych jęsykosnaftzów odtfasza się rzekome pradawne słowa w różny sposób, ale zawsze tak, żeby pasowały pod rzekome pierwszeństwo postaci ubezdźwięcznionych, tzw. kentum, patrz np. to Ancient Greek κῦδος  (kûdos) / Ko’D+oS?

Ok, to niby nie tak, bo wg obecnie ofitzjalego wytłumaczenia nic takiego jak postacie tzw. satem i tzw. kentum nie istniały w czasach tego rzekomego odtfoszonego tzw. PIE. Wtedy niby było tak, że różne dźwięki łączyły się, raz tak, raz siak, po ty by w końcu oddzielnie dać postacie i tzw. kentum i tzw., satem…

No tak… Tylko dlaczego i tak odtfasza się wszystko jako postacie ubezdźwięcznione, no chyba że nieśmiało z takim małym malutkim dodateczkiem w postaci dźwięku zapisywanego znakiem S, patrz (s)..?

Mowa tu jest o tzw. ruchomym S…

https://en.wikipedia.org/wiki/Indo-European_s-mobile

---

In Indo-European studies, the term s-mobile (/ˈmoʊbɪliː/; the word is a Latin neuter adjective) designates the phenomenon where a PIE root appears to begin with an *s- which is sometimes but not always present. It is therefore represented in the reflex of the root in some attested derivatives but not others. (…) 

---

Coś tam niby syczące wysokoenergetycznie  jednak było, albo mogło być tu i ówdzie w nagłosie w tym tzw. PIE, patrz np. to:

Reconstruction:Proto-Slavic/čudo

Proto-Slavic

Alternative forms

• *čùdъ m

Etymology

From Proto-Indo-European *(s)kéwdos. A possible cognate is Ancient Greek κῦδος (kûdos).

144 Shield / SHieLD, jako Target / TaRG+eT – Giermański Drag / DRaG i jego pierwotne Pra-Słowiańskie źródłosłowy i znaczenia, czyli tragiczne targnięcie się na najświętsze świętości ofitzjalnego jęsykosnaftzfa 14

kowal kuje (1.1) żelazny pręt

…..

Kowal / Ko+WaL,.. „kować +‎ -al„, a może jednak Ten, Co Wali i Kuje Kije, co i Złoją i Skłują?

W tym wpisie skupię się na słowach podobnych znaczeniowo lub wprost pochodzących od słowa Kuć / Ko’C’. Ze względu na ilość danych i ograniczenia samego wordpressa, muszę podzielić go znów na co najmniej 2 części…

Ostrzegam, że na samym końcu tej serii wpisów, tak jakby dynda niegrzeczna niespodzianka. W sumie to raczej bardziej jednak sterczy, gotowa do kolejnego kucia i kłucia z chęcią i chucią, jak np. igła nigdy niesyta szycia… 🙂

…..

Mam nadzieję, że nie muszę tłumaczyć, że to Kuć / Ko’C’, no to powinno było siem jakoś ofitzjalnie zmiękczyć, uszczelinowić, udźwięcznić, czyli tzw. zpalatelizować (czy spalatelizować),.. nieprawdaż?

Mówiąc po ludzku Kuć / Ko’C’ powinno było przecież przejść od rzekomo pierwotnej jakiejś tam postaci tego tzw. PIE, rzekomo ubezdźwięcznionej, czyli tzw. kentum,.. do rzekomo wtórnej, jakoś, kiedyś w średniowieczu udźwięcznionej postaci tzw. satem, patrz rzekome średniowieczne tzw. palatalizacje słowiańskie, itp… np. w coś jak hm… Czuć / C”o’C’, Sok / SoK, Suka / So’Ka, Sucz / So’C”, Sącz / Sa”C”, Sęk / Se”K, Siecz / SieC”, Ssać / SSaC’, Ssak / SSaK, czy jakoś podobnie…

Powinno,.. tyle że jakoś dziwnym trafem tego było i nie zrobiło… 🙂

Przy okazji tak se jeszcze rzucę na odchodne: Tocz / ToC”, Skocz / SKoC”, Chuć / (c)Ho’C’, Choć / (c)HoC’,.. czy Kucać / Ko’C+aC’, Kukać / Ko’K+aC’, Szukać / S”o’K+aC’, Iskać / iSK+aC’,.. czy w trochę innej postaci, ale powiązane Kować / KoW+aC’, Chować / (c)HoW+aC’, Suwać / So’W+aC’, Suwak / So’W+aK, Czuwać / C”o’W+aC’, itp, itd…

Nic to i kujmy i kowajmy winc to ofitzjalne żelazo, póki gorunce…

Oto taki to podtytuł do tego zagadnienia wymyśliłem, patrz:

Prawo Brugmanna i pierwotna i współczesna oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni na przykładach: Kuć / Ko’C’, Kuc / Ko’C, Koc / KoC, Kok / KoK, Kot / KoT, Kociak / KoC+iaK, Kos / KoS, Kos’ / KoS’, Kość / K+oS’C’, Kostka / KoST+Ka, Kosa / KoSa, Czasza / C”aS”a, Część / C”e”S’C’, Cząstka / C”a”ST+Ka, Gąska / Ga”S+Ka, Gęś / Ge”S’, Kęs / Ke”S, Kąsać / Ka”S+aC’, Kąsek / Ka”S+eK, Tyć / TyC’, Tyczyć / TyC”+yC’, Tyczka / TyC”+Ka, Tyka / TyKa, Cykać / CyK+aC’, Ssać / SSa+C’, Tkać / TKaC’, Czekać / C”eK+aC’, Czesać / C”eS+aC’, itp, itd…

Część tych słów już była omawiana, część nie. Pisałem już o tym, szczególnie w komentarzach np. tu:

https://skrbh.wordpress.com/2017/12/29/91-katarzyna-jasinska-dziedzictwo-praindoeuropejskie-w-polszczyznie-czyli-zagadnienie-dzwieku-zapisywanego-znakiem-c-lub-t/

Znajdzie siem w końcu jakaś śmiałka, czy śmiałek, co będzie chciał i umioł bronić prafd ofitzjalnego jęsykosnaftzfa, jak i jego niepokalanego i ofitzjalnie jedynie prawdziwego dziefitztfa i dziedzitztfa, hm?

…..

http://www.forumbiodiversity.com/showthread.php?t=50286

Prawo Brugmanna i pierwotna i współczesna oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni na przykładach Kuć, itp.

…..

Ko’K’  (Eee… nie tym razem. Ponieważ w tym akurat przypadku nie można odtfoszyć sobie dźwięku z nagłosu za pomocą rzekomego tzw. miękkiego k’/K’, więc nie będę tego tu bezsensu zapisywał.)

Kuć / Ko’C’

https://sjp.pwn.pl/sjp/kuc;2476289.html

kuć

1. «obrabiać plastycznie wyrób z metalu przez ręczne albo mechaniczne zgniatanie go uderzeniem lub naciskiem»

2. «ozdabiać metalem»

3. «przybijać podkowy pod kopyta konia»

4. «rąbać, kruszyć, np. skałę, lub wykuwać coś, np. w kamieniu»

5. «stukać miarowo»

6. «uczyć się intensywnie, zwykle na pamięć»