267 Heap, куча, куща, chata, хата, hut, house, chyżość, chyżo, chyży i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

chata (1.1)

…..

Ten wpis jest ciągiem dalszym wpisu poprzedniego. Także i w tym wypadku wszystko jest proste jak budowa cepa, a ja jestem bez grzechu. To dlatego bez lęku rzucam kolejny kamień na tę sporą już kupkę problemów ofitzjalnego jęsykosnaftzfa…

Krótka piłka jest taka:

Dźwięk zapisywany jako K jest pierwotny wobec dźwięku zapisywanego jako H, czy (c)H., czyli np. i Chata / (c)HaTa i House pochodzą od wcześniejszych jednocześnie obocznych postaci Pra-Słowiańskich, jak *kùča, *kǫťa, czy *kuka…

Przy okazji pytania za 100 punktów:

• Jak to jest w ogóle ofitzjalnie możliwe, że w ofitzjalnie odtfoszonym tzw. Proto-Slavic jednocześnie istniały oboczne postacie słów, zawierające dźwięki zapisywane jako C, T i K, hm?
• Dlaczego te ciągle oboczne i niezmienione postacie, zarówno tzw. satem, jak np. Kuc / Ko’C i tzw. kentum, jak np. Kąt / Ka”T, itp., ciągle istnieją w j. słowiańskich, ale szczególnie w j. polskim, hm?
• Gdzie podziały się i dlaczego nie zadziałały te rzekome tzw. palatalizacje słowiańskie?

Zgodnie z powyższym twierdzę że:

• poniższe oboczne postacie Pra-Słowiańskie są pierwotne wobec wtórnie ubezdźwięcznionych postaci fielko-germańskich, czy rzekomych indo-irańskich,
• rzekome poniższe tzw. zapożyczenia od-irańskie, czy of-fielko-germańskie odnajdywane w j. słowiańskich mogą być o tyle prawdziwe,.. o ile wtórnie ubezdźwięcznione i zniekształcone postacie Pra-Słowiańskie, same wcześniej zostały zapożyczone do tych języków…

266 Sus, hyc, kic, kicanie, kicać, kuc, kucyk, kucki, kucanie, kucać, high, huge i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

kobieta kuca (1.1)

…..

Sus / So’S, czyli Hyc / HyC, czyli Kic / KiC, czyli Kuc / Ko’C, czyli obocznie obunożny Skok / Z/S+KoK.

Najpierw przypomnę pytania z poprzedniego wpisu, których mam nadzieję, że nie muszę już wyjaśniać…

Czy Skok i Skakanie, Kic i Kicanie, Kuc i Kucanie to coś innego, czy jedno i to samo? Czy można skoczyć, kicnąć, dać susa,.. nie kucając wcześniej?

Oto ciąg dalszy wpisów 265, 261, 260. Jak obiecałem wcześniej, w tym wpisie ponownie wykażę wtórność postaci tzw. Proto-Germanic, w stosunku do pierwotnych postaci tzw. PIE… i Proto-Slavic.

Problem jest „niestety” w tym, że postacie Pra-Słowiańskie, rzekomo dużo późniejsze niż postacie tzw. Proto-Germanic… „MAGICZNIE” SĄ TAKIE SAME, jak postacie tzw. PIE!

Dodatkowo postacie Proto-Germanic, jak np. *hauhaz, *haugaz i Proto-West Germanic *hauh są wtórnie zniekształcone i dodatkowo są odwrócone znaczeniowo, czyli zamiast np. kucać, sterczą wysoko,.. jakby skakały…

Jest zupełnie niesamowite, że ofitzjalnie odtfoszone postacie Proto-Slavic są oboczne, czyli jednocześnie rzekomo:

• pierwotnie bezdźwięczne, czyli tzw. kentum, np.: *kukъ, *kuka, *kukati,
• wtórnie udźwięcznione / spalatalizowane, czyli satem, np.: *čučati, čučěti,
• jak i w te i nazad takie i takie jednocześnie, np.: *čukъ, *čuka, *čukъčę, *čùkati, *čugati, *kuča, *kučę, *kučati, itp.

Twierdzę, że już tylko to, samo w sobie podważa wiarygodność twierdzeń ofitzjalnego jęsykosnaftzfa o rzekomych tzw. palatalizacjach słowiańskich!

A to dopiero początek ofitzjalnych kłopotów. I wcale nie mam tu na myśli braku i ofitzjalnych odtfoszeń postaci z tzw. Prota-Balto-Slavic i współcześnie istniejących postaci bałtyckich… Istnieje za to coś o wiele ważniejszego…

Żeby było jeszcze „ciekawiej”, to okazuje się, że te wszystkie te powyższe ofitzjalnie odtfoszone postacie Proto-Slavic, także i te rzekomo wtórnie udźwięcznione, czyli spalatalizowane, czyli tzw. satem,.. miały powstać jako przekształcenie rzekomego ofitzjalnie odtfoszonego tzw. PIE:

• dźwięku ofitzjalnie odtfoszonego jako *k/K, patrz.: *kewk–, czy *kewh₂–
• a nie tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’, czyli coś jak *ḱewk–, czy *ḱewh₂–…

Można? Ano można, szczególnie jak trzeba na siłę udowodnić coś, co zaprzecza logice tego, co samemu się wcześniej ofitzjalnie wydumało…

Wiem, wiem… To co napisałem powyżej, to nieprawda… 🙂

Wg ofitzjalnych tfierdzeń, z tego rzekomego tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’, powinien był powstać dźwięk zapisywany jako S, a nie C…

Dźwięk zapisywany jako C, powinien był przecież powstać z rzekomo wcześniejszego dźwięku zapisywanego jako T, gdzieś jakoś w średniowiecznej Polsce…

Tyle tylko, że wg. kuper allo-allo tfierdzeń S. Ambroziaka, wszystkie dźwięki wysokoenergetyczne miały rzekomo powstać od tego pierwotnego tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’, czyli i ten zapisywany jako C również!

Ciekawe co na te dane powiedzą ofitzjalni jęsykosnaftzy, czy inni allo-allo, jak np. S. Ambroziak? Ciekawe jak on wytłumaczy te ofitzjalne oboczności i nielogiczności, w zgodzie z tymi jego kuper allo-allo tfierdzeniami, hm?

265 Skok, skoczek, skakać, skoczyć, šokti, sākt, shock, shog, shake, scacan, skakanka, skucha i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

skok (1.1)

…..

Czy Skok i Skakanie, Kic i Kicanie, Kuc i Kucanie to coś innego, czy jedno i to samo? Czy można skoczyć, kicnąć, dać susa,.. nie kucając wcześniej?

Odpowiem na te pytania w tym i w następnym tekście, które są ciągiem dalszym wpisów nr 260 i 261.

Zwracam uwagę na:

• oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni, patrz ciągle bezdźwięczne Proto-Slavic *skakati, Skakać / Z/S+KaK+aC’ i ciągle dźwięczne Proto-Slavic *skočiti, Skoczyć / Z/S+KoC”+yC’, itp.,
• jednoczesne występowanie dźwięków zapisywanych jako a i o, patrz niedziałające tzw. prawo Wintera,
• brak opisanych ofitzjalnie jakoś odtfoszonych postaci tzw. PIE i Proto-Balto-Slavic, jak: Proto-Balto-Slavic *skakas, from Proto-Indo-European *skok-ó-s (“shock, leap”), from *skek– (“to leap”),
• problematyczność źródłosłowów i budowy istniejących postaci bałtyckich, jak np. Latvian sākt, czy Lithuanian šokti, itp.,
• odwrócenie i zamianę znaczeń występującą w postaciach fielko-germańskich i ich ofitzjalnych odtfoszeniach.

(To ostanie tak dokładnie udowodnię w drugiej części tego wpisu, że nawet jak będziesz siedzieć, to i tak ukucniesz z wrażenia…)

Tymczasem na podstawie poniższych danych, ponownie podważam wiarygodność kuper allo-allo twierdzeń S. Ambroziaka:

1 – Skąd wziął się w postaciach bałtyckich dźwięk zapisywany jako T?

2 – Dlaczego ofitzjalnie odtfoszone postacie Pra-Słowiańskie, jak i obecnie używane postacie słowiańskie, są:

• ciągle jakoś magicznie niespalatalizowane / bezdźwięczne,
• a także identyczne jak postacie tzw. PIE, ofitzjalnie odtfaszane zarówno z dźwiękami zapisywanymi jako *ḱ / *sḱ lub *k / *sk, hm?

3 – Gdzie podziało się tzw. s-mobile, ofitzjalnie odtfaszane od czasu do czasu, kiedy to tylko pasuje ofitzjalnym jęsykosnaftzom?

If so, we could be looking at a Proto-Indo-European s-mobile *(s)ḱeh₂k-, *(s)ḱoh₂k–^[1], with the palatovelar  present in the Baltic forms (< *śoˀk–) being neutralised after s in Slavic (< *skoˀk–).

4 – A co z niedziałającym tzw. prawem Wintera, patrz powyżej – postać bałtycka ofitzjalnie odtfoszona bez dźwięku T,.. ale za to z dźwiękiem zapisywanym jako o (a nie a,.. lub odwrotnie, patrz poniżej), identycznie jak w postaciach słowiańskich?!!

The origin of this word is unclear. It may come from Proto-Indo-European *ḱek–, *kek–, *sḱek–, *skek–  (“to jump”) (whence also Russian скакать (skakatʹ, “to hop, to leap”)), from which, via ablaut, *kāk– > Proto-Baltic *šak– >  Latvian sākt.

Do kompletu tych ofitzjalnych odtfaszanych bredni brakuje tu jeszcze tylko baba z dziadą… WTF?!!

264 Cięcie, Cięty, Ciętość, Cieśla, Ciąć, *tęti , Tít, Stít, Tnout, Tinti, Tinte, Odcinek, Odciąć, Odcięcie, Odcinać, Ściąć, Ścinać, Ścięcie, Cięciwa, цеціва, Tętent, Tętno, Tętnica – dowody na wtórność ubezdźwięcznień

cięcie (1.1) deski

…..

A teraz obocznie Tnij Cięciwo!

Oto w końcu ciąg dalszy wpisu 262 i wcześniejszych, szczególnie tych poświęconych słowom, jak Strumień / Z/S+TRo’+MieN’, Struna / Z/S+TRo’+Na, Strzała / Z/S+TR”a+L”a, itp., ale nie tylko ich, patrz poniżej.

A oto o co na podstawie zebranych w niem danych Mię rozchodzi się… 🙂

Twierdzę, że:

• ofitzjalne jęsykosnaftzfo nie rozróżnia znaczeń Ciąć / Cia”C’ i Ciąg / Cia”G, a na ich podstawie dowolnie wywodzi źródłosłowy innych słów,
• poniższe postacie bałtyckie i ich znaczenia, logicznie w żaden sposób nie mogły być pierwotne wobec postacie Pra-Słowiańskich / Proto-Slavic, patrz: Proto-Balto-Slavic *tinˀtei,
• brak jest „atestowanej” postaci słowa Ciąć / Cia”C’ w SCS / OSC,
• a nawet jeśli ona istniała, nie może ona być dowodem na rzekomą pierwotność postaci bezdźwięcznych i wtórność palatalizacji słowiańskich, patrz zachowane w j. polskim oboczne postacie jak np. Tnij / TNiJ, Tnę / TNe”, Tnie / TNie, Tną / TNa”, itp. (Przypominam wpisy 250, 246, itp.),
• brak jest obecnie używanych postaci wschodnio i południowo-słowiańskich słowa Ciąć / Cia”C’,
• postacie tego słowa w j. polskim są oboczne, czyli zarówno dźwięczne, jak i bezdźwięczne,
• wymowa w j. czeskim zachowała dźwięki wysokoenergetyczne, mino tego, że zapis ich nie zachował, patrz: tít [ˈciːt], stít [ˈsciːt], tnout [ˈtnou̯t],
• ofitzjalne odtfoszenie postaci Pra-Słowiańskich z użyciem samogłoski nosowej ę/e”, dowodzi pierwotności postaci zachodnio-słowiańskich / lechickich / polskich,
• postacie z j. polskiego, jak np. Tną / TNa”, Tnij / TNij, Tnie / TNie, Tnę / TNe”, itp., są identyczne jak postacie tzw. PIE, patrz: Proto-Slavic *tęti  (stem *tьn-), from Proto-Indo-European  *tn̥-e–,
• wymiana samogłosek w rdzeniu, czyli tzw. przegłos, tzw. przegłos lechicki, czyli tzw. apofonia indoeuropejska nie zmienia znaczenia słów Ściąć / Z/S’+Cia”C’, Ścinać / Z/S’+CiNa+C’, Ścięcie / Z/S’+Cie”Cie, Ścięty / Z/S’+Cie”Ty, Zetnij, / Ze+TNij, itp..
• w j. polskim istnieją inne podobnie brzmiące słowa, które jakoś wtórnie nie udźwięczniły / spalatalizowały się, patrz Tętent / Te”Te+NT, Tętno / Te”T+No, Tętnica / Te”T+Ni+Ca, Tętnić / Te”T+Ni+C’, itp.

W tej części zestawię ze sobą Pra-Słowiańskie słowa odnoszące się do pojęcia Ciąć / Cia”C’. Podobnymi słowami z innych języków, a także słowami związanymi z pojęciem Ciąg, zajmę się w częściach kolejnych.

Przypominam o pierwotności dźwięków nosowych ofitzjalnie odtfaszonych w Proto-Slavic i „atestowanych” w OCS / SCS, a obecnie zachowanych jedynie w j. polskim. Wobec powyższego nie będę dodatkowo zapisywał tu ułomnych postaci, które nie zawierają tych dźwięków!

Pisałem już o podobnych zagadnieniach i niektórych słowach min. w tej serii wpisów, które ostatnio poprawiłem, patrz:

https://skrbh.wordpress.com/2018/12/26/156-zrodloslowy-pra-slowianskiego-slowa-szczodry-scodry-jako-dowody-na-wielokrotne-wtorne-ubezdzwiecznienie-patrz-proto-slavic-scedr%d1%8a-itp-01/

Słowami jak Cny / CNy, Ciemno / CieM+No zajmę się w oddzielnych wpisach.

Już dziś na podstawie porównanych tu danych twierdzę, że zarówno te jak i inne podobne słowa, jak np. Tnij / TNiJ, itp. logicznie zaprzeczają kuper allo-allo twierdzeniom S. Ambroziaka, o rzekomym pierwszeństwie dźwięku tzw. PIE, ofitzjalnie odtfoszonego jako tzw. miękkie k, zapisywanego jako *ḱ/K’.

262 Schade, Scathe, Scado, ἀσκηθής, Cut, Kat, Katowanie, Katusza, Katowski, Katować i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

kat (1.1)

…..

Ten i następne wpisy będą traktowały o zapożyczeniach od-fielko-germańskich, które są odnajdywane w j. słowiańskich, ale też i o Pra-Słowiańskich źródłosłowach tych wtórnych od-fielko-germańskich zapożyczeń. Polecam to uwadze szczególnie zakompleksionym wyznawcom pustynno-prusko-nazistowskich przeciw-słowiańskich kłamstw…

Jak napisałem w poprzednim wpisie, w trakcje opracowywania ostatnich danych natrafiłem na wiele ciekawostek. Jedna z nich nieoczekiwanie, na jeden wieczór, zabiła mi tęgiego ćwieka w głowę. Nie ukrywam, że trochę kwiczałem kwikiem żałośnie obocznym, ale do czasu…

Chodzi o słowo Szkoda / Z/S”+KoDa i jego pochodne, które ofitzjalnie mają rzekomo być zapożyczeniem od-fielko-germańskim, ale jednak pochodzącym od tzw. PIE, patrz: From Old High German scado, from Proto-Germanic  *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)kēt– (“damage, harm”).

Sprawdziłem jak to wygląda i twierdzę, że:

• o ile jest to możliwe, że źródłosłowem słowa Szkoda / Z/S”+KoDa, może być Old High German scado,
• o tyle źródłosłowami źródłosłowów tego słowa, jak Proto-Germanic  *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)kēt– (“damage, harm”),.. są Pra-Słowiańskie słowa i rdzenie.

Tak, tak! 🙂 Co ciekawe są one jednocześnie i współcześnie używane, jak i oboczne, czyli występują zarówno jako postacie:

• pierwotnie niespalatalizowane / bezdźwięczne, (nie wtórnie ubezdźwięcznione), czyli tzw. kentum,
• pierwotnie dźwięczne, (nie wtórnie spalatalizowane / udźwięcznione), czyli tzw. satem.

Te pierwsze przedstawię poniżej. Tymi drugimi zajmę się w części następnej…

Tak, czy srak piję do tzw. palatalizacji słowiańskich, do pierwotności zachowanych jedynie w j. polskim samogłosek nosowych, a także do wtórności rzekomo pierwotnych postaci słowiańskich słów, „atestowanych” w tzw. SCS / OCS. Przypominam wpisy 250, 246, itp.