Bišu vasks
…..
Opisywania końcówek Proto-Slavic i nielogiczności tzw. palatalizacji słowiańskich ciąg dalszy. Także i tym razem omawiam tylko jedną końcówkę Proto-Slavic *-skъ. Zawiera ona spółgłoskę *s/S przed jej dźwiękiem głównym, niespalatalizowanym, niskoenergetycznym, tzw. centum / kentum, zapisywanym jako *k/K.
Ze względu na duża ilość danych, muszę podzielić ten wpis na kilka części, w których opiszę wszystkie przekreślone w tym wpisie słowa. O innych złożonych końcówkach Proto-Slavic, zawierających ten sam dźwięk główny, napiszę we wpisach kolejnych.
Na początek kilka pytań:
- Jak to jest możliwe, żeby końcówka Proto-Slavic *-sci ubezdźwięczniła się jakoś do polskiej końcówki –ski lub –cki?!!
- Dlaczego ofitzjalne jęsykosnaftzfo raz uznaje, że coś jest „unknown / nieznane”, by innym razem podać tego czegoś definicje, np. Proto-Baltic *waksa (with metathesis, *waska-s), from Proto-Indo-European *wokso– (“wax”), czy *woḱskom (“wax”) from the stem *weg– (“to weave”) (< *aw-eg). The original meaning was thus “woven, fabric-like” (i.e., cells, honeycomb)?!
- Od kogo, jak i kiedy Germanie zapożyczyli sobie słowa jak Wosk i Wrzos?!
- Dlaczego w językach indo-irańskich, italo-celtyckich, ormiańskim i helleńskim, rdzenie odpowiadające tym słowom nie są zbieżne z rdzeniami słowiańskimi i bałtyckimi, patrz makṣikāmala, mum i cera i nie pochodzą one z j. postaci Proto-Indo-European *wokso-, czy *woḱskom (“wax”)!?
- Dlaczego w j. germańskich, italo-celtyckich i helleńskich doszło do utraty pierwotnego dźwięku zapisywanego jako W, patrz Erika / Erica / ereíkē?
To ostatnie, to jest pytanie retoryczne. Jest oczywiste, że Germanie zapożyczyli sobie słowo Erika / Erica z łaciny, podczas gdy sami Rzymianie zapożyczyli je sobie od Hellenów / Greków, którzy już tak mają, że nie wypowiadają początkowego dźwięku zapisywanego jako W.
Problemem jest jednak istnienie Proto-Celtic *wroikos, które to słowo nie tylko nie utraciło początkowego dźwięku zapisywanego jako W. Wprawdzie dalej języki celtyckie zniekształciły sobie to słowo, no ale zawsze jednak pozostałość po tym pierwotnym dźwięku pozostała…
Jakie to dziwne, że ponownie takie niby młode języki słowiańskie, jakoś tak były i zachowały sobie niezniekształcone postacie tych słów, patrz: *voskъ, *verskъ. Ciekawe od kogo ci Pra-Celtowie i Pra-Słowianie zapożyczyli sobie te słowa, hm? Czytaj dalej
SKRBH 