!!!UWAGA!!! Od 21.11.2016. Nanoszone są poprawki i bardzo ważne uzupełnienia. Podpowiadam, żeby raczej przeczytać wszystko jeszcze raz od początku…
http://www.focus.pl/upload/article-pictures/0/676_l.jpg
http://www.focus.pl/przyroda/jak-kura-znosi-jajko-7255
5. Bajki dla córki – „Kura znosząca złote jajka”
Zapraszam do świata najprawdziwszej prawdy, czyli etymologii objawionej… i jednocześnie poprawnej politycznie! 🙂
W poprzednim wpisie poświęconemu wywiedzeniu znaczenie i źródłosłowu nazwiska H+RoD+RiG+ueS, itp, itd, obiecałem, że jako ciąg dalszy rozważań nad tym rzekomo od-gockim zapożyczeniem odnajdywanym min. w języku hiszpańskim, które jednak okazało się być niczym innym jak wcześniejszym zapożyczeniem od-Pra-Słowiańskim, zajmę się słowami i rdzeniami zbudowanymi na Pra-Słowiańskim rdzeniu RD, jak np. H+RoD, G+RoD, Z+RoD, itd.
Jak obiecałem tak robię, tyle tylko, że podczas zbierania materiałów do tego wpisu, a raczej ich serii,.. natrafiłem na takie coś, co zmusiło mnie do zmiany moich planów, no może nie zupełnie…
Ale, ale,.. allo, allo,.. ssohozi?!!
Ano oto, że wystarczy wpisać w wyszukiwarkę googla słowa, jak „naród etymologia”,.. by otrzymać takie oto wyniki wyszukiwania,..
… gdzie na pierwszym miejscu wyświetla się takie źródło, gdzie można przeczytać to np. :
http://www.ptta.pl/pef/pdf/n/narod.pdf
Naród PEF – © Copyright by Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu
NARÓD (łac. natio) – termin towarzyszący rozważaniom nad formami ludzkiego życia zbiorowego od czasów średniowiecza. W kolejnych okresach historycznych, mianem tym określano cechy rzemieślnicze, spółki, stowarzyszenia studenckie, posiadłości feudalne, ogół obywateli poszczególnych państw, a także ugrupowania oparte na wspólnym pochodzeniu kulturowo-naturalnym. Z czasem „naród” stał się, obok „państwa”, pretendentem do rangi głównej kategorii wyjaśniającej społeczne życie człowieka. Jego społeczny status sprzyja nieustannej generacji licznych – często wzajemnie przeciwstawnych – opinii i teorii oraz zależnych od nich praktycznych postaw.
ETYMOLOGIA. Pierwotnie starożytni Rzymianie używali terminu natio na oznaczenie bogini urodzin i urodzaju. Z czasem wszedł on do języka łacińskiego, stając się źródłosłowem dla czasownika nascor (nasci, natus sum)– rodzić się, pochodzić, powstawać, rosnąć. Etymologia polskiego terminu „naród” odsyła do jego historycznych związków z łaciną. Początkowo bowiem Słowianie nie znali jeszcze łacińskiego nascor, a nawet nie posiadali odpowiedników takich dzisiejszych wyrażeń, jak ród, poród czy rodzić. Języki starosłowiańskie nazwą „ród” oznaczały szczęśliwy traf, powodzenie, przyrost, jak również samego bożka szczęścia i losu. Dopiero dzięki średniowiecznej łacinie zaczęto łączyć „ród” z pomnażaniem liczby członków rodziny. Tak więc za sprawą łacińskiej natio możliwe jest obecnie wskazanie na podwójny źródłosłów polskiej nazwy „naród”. Z jednej strony, wywodzi się ją od rzeczownika „ród” (w sensie familijnej grupy społecznej), który podkreśla pochodność jej desygnatu od wspólnego przodka. Z drugiej – wyprowadza się ją od czasownika „narodzić” (w sensie: urodzić mnóstwo, powstać w dużej ilości), który z kolei akcentuje złożoność jej desygnatu z wielu ludzi. Przyjmując łącznie oba źródła, „naród” oznacza wielką zbiorowość ludzi połączonych więzią wspólnego pochodzenia.
(…)
Naród jako społeczność polityczna. W drugiej połowie XVIII w. niniejsza koncepcja stała się teoretycznym uzasadnieniem dla roszczeń politycznych artykułowanych przez zbiorowości zmierzające do zdobycia suwerenności państwowej.
(…)
Tyle cytatów z tej pracy samookaleczającej i jej autora Pawła Tarasiewicza, jak tuszę po prawach autorskich, także członka tego świętobliwie nawiedzonego ciała,.. jaki jego samego (tego ciała),.. jak rozumiem z zasady natchnionego także i tzw. duchem świętym, patrz:
ww.ptta.pl
http://www.ptta.pl/index.php?id=zalozyciele&lang=pl
https://pl.wikipedia.org/wiki/Powszechna_encyklopedia_filozofii
(…)
Encyklopedię wydało Polskie Towarzystwo św. Tomasza z Akwinu (Società Internazionale San Tommaso d’Aquino(wł.)), oddział w Lublinie w latach 2000-2009.
(…)
Widać, że to są twardzi zawodnicy, profesorowie, filozofowie, myśliciele krześcijańscy, bojownicy o prawdę i sprawiedliwość, itp.
Zanim jednak przejdę do omawiania prawd objawionych w powyższym cytacie, najpierw kilka innych cytatów i opinii o nich, ukazujących sposób myślenia i jakość mondrości na których wyrośli ci, którzy autoryzowali ten tekst, do którego będę się dalej odnosił. Oto ałtorytety filozoficzne, etyczne i logiczne tych lubelskich, kulewskich ałtorytetów i to, co wspólnie także o”+RoDz+iL”y ich prześwietne umysły…
http://transhumanista.salon24.pl/435099,cytaty-znanych-chrzescijan-o-kobietach
http://transhumanista.salon24.pl/435099,cytaty-znanych-chrzescijan-o-kobietach#comment_8184874
http://www.poloniainfo.se/forum/temat.php?temat=10405
Borrka 2006-12-06 11:57
Świety Tomasz z Akwinu o kobietach.
# Kobieta jest jedynie pomocą w płodzeniu (adiutorium generationis) i pełni pożyteczną rolę w gospodarstwie domowym.
# Dzięki temu, że składają śluby dziewictwa lub stanu wdowieńskiego i przez to zostają zaślubione Jezusowi — zostają podniesione do godności mężczyzn (promoventur in dignitatem virilem)
# Kobiety są błędem natury… z tym ich nadmiarem wilgoci i ich temperaturą ciała świadczącą o cielesnym i duchowym upośledzeniu… są rodzajem kalekiego, chybionego, nieudanego mężczyzny… Pełnym urzeczywistnieniem rodzaju ludzkiego jest mężczyzna.
# Zarodek płci męskiej staje się człowiekiem po 40 dniach, zarodek żeński po 80. Dziewczynki powstają z uszkodzonego nasienia lub też w następstwie wilgotnych wiatrów.
# Wartość kobiety polega na jej zdolnościach rozrodczych i możliwości wykorzystania do prac domowych.
monilka 006-12-06 14:44
Ja mysle, ze Sw. Tomasz to musial w dziecinstwie byc zle traktowany przez wlasna mamusie . Do tego pewnie mial niezle kompleksy i byl odrzucany przez kobiety i w taki sposob wlasnie sie odreagowywal. Przeciez to gadki zywcem wziete z wyznan psychopaty, ktory msci sie na rodzie zenskim a sam jest malym zakompleksionym i wg siebie samego nic niewartym facetem.Iskierka83 2006-12-06 15:17
No coz, Sw Tomasz to nie jedyny przedstawiciel tego typu pogladow. Juz Sw Augustyn mawial: „Kobieta jest istotą pośrednią, która nie została stworzona na obraz i podobieństwo Boga. To naturalny porządek rzeczy, że kobieta ma służyć mężczyznie.” Co najgorsze ich poglady dotyczace kobiet nadal sa popularne w Kosciele Katolickim, moze jedynie troche zlagodzone. Szkoda, ze oboje studiujac filozofie starozytnej Grecji skoncentrowali sie jedynie na mysli platonskiej i arystotelesowskiej, a nie zapoznali sie z twierdzeniami Sokratesa (nota bene najwybitniejszego filozofa), ktory mawial: „Kobiety w żadnym razie nie są gorsze od mężczyzn. Wszystko co im brak, to nieco większej siły fizycznej i większej energii umysłowej”janne1 2006-12-06 13:15
Zakonnicy zazwyczaj sporo wiedza o swoich ‚walorach’ lub o ‚walorach’ najblizszego braciszka, o kobietach wiedza niewiele wiecej niz o marsjanach. Proponuje by Forumowicz Zbyszko z Czeladzi ktory mial 3 zony (a wiec jest swiety) zweryfikowal rewelacje sw. Tomasza.Badboy 2006-12-06 13:29
zgadzam sie z Janne, typowo „pedalskie” madrosci, za Hitlera tez pelno takich bylo „kobieta tylko do rodzenia dzieci, zero intelektu, macica itd, a germanski wojownik tylko w muskularnym, blondwlosym wojowniku znajdzie swoja druga polowe”
Po co to upowszechniłem i jaki związek mają te krześcijańskie mondrości z Pra-Słowiańskim RDz+eNieM RD? Ano taki, że ta nawiedzona pisanina jest dobrym przykładem, co o RDz+eNia(c)H, jak i o RoDz+eNiu fietzieli i nadal fietzą tacy bogobojni krześcijanie, których wiekopomne myśli będę cytował dalej i czego najprawdziwszą prawdziwość obnażę, jak nagość tej, o której tyle mondrych słow napisał min. i ten krześcijański mendrzec, czyli tzw. św. Tomasz z Akwinu…
…..
Przejdę teraz do pokazania stanu umysłów i fietzy jęsykoznaftzej panóf profesóróf z KUL, z Polskiego Towarzystwa św. Tomasza z Akwinu (skoro to autoryzowali…), a także wywiedzenia znaczeń i źródłosłowu słowa Na+Ro”D.
Zrobię to trochę nietypowo dla mnie, bo będę odnosił się do cytatów z tego tekstu powyżej… udowadniając ich najprawdziwszą niepokalaną prawdziwość, a już w drugiej części tego wpisu upowszechnię wszystkie źródła i źródłosłowy, które znalazłem, a nie tylko te wybrane zamieszczone poniżej, a to ze względu na bezdenną zasobność słów i rdzeni odnoszących się to zagadnienia RoDz+eNia…
A… Odwrócę tu jeszcze porządek i żeby było zabawniej i nie obalę od razu tych przenajświętszych mondrości xiędzóf profesoróf z KUL, z Polskiego Towarzystwa św. Tomasza z Akwinu …
ETYMOLOGIA. Pierwotnie starożytni Rzymianie używali terminu natio na oznaczenie bogini urodzin i urodzaju.(…)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bogowie_rzymscy
Brak danych.
http://www.maicar.com/GML/OtherDeities.html
(…) Natio. Goddess of childbirth. Was believed to watch over married women in travail (see also Ilithyia). Cic.ND.3.47. (…)
https://books.google.co.uk/books?id=c7cNB-JaZA8C&pg=PT103&lpg=PT103&dq=natio+roman+goddess&source=bl&ots=6oM8QCiKZa&sig=IwiWjoQdHIPxnv3EFUd5k0Q_LlQ&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwic6420_rXQAhWlDsAKHUwrD9wQ6AEIJTAB#v=onepage&q=natio%20roman%20goddess&f=false
Greek and Roman Mythology, A to Z
By Kathleen N. Daly, Marian Rengel
Brak danych.
http://www.talesbeyondbelief.com/greek-and-roman/greek-and-roman-mythology-e.htm
(…) Eileithyia Greek goddess of childbirth, Roman counterpart Natio (…)
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Roman_deities
(…) Nascio, personification of the act of birth. (…)
https://en.wikipedia.org/wiki/Nascio
Nascio
In Roman mythology, Nascio (Latin: „birth”) was one of many goddesses of birth, and a protector of infants. She assisted Lucina in her functions, and was analogous to the Greek Eileithyia. She had a sanctuary in the neighborhood of Ardea.[1][2]
See also
References
- Cicero, On the Nature of Gods, 3. 18
- „Nascio”. Roman Myth Index. Retrieved 2008-06-10.
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Roman_birth_and_childhood_deities
Brak danych.
Znalazłem jednak coś ciekawego związanego z nazwą Di nixi…
https://en.wikipedia.org/wiki/Di_nixi
Di nixi
In ancient Roman religion, the di nixi (or dii nixi), also Nixae, were birth deities. They were depicted kneeling or squatting,[1] a more common birthing position in antiquity than in the modern era.[2] The 2nd-century grammarian Festus explains their name as the participle of the Latin verb nitor, niti, nixus, „to support oneself,” also „strive, labor,” in this sense „be in labor, give birth.”[3] Varro (1st century BC) said that enixae was the term for women in labor brought about by the Nixae, who oversee the types of religious practices that pertain to those giving birth.[4] In some editions of Ovid‚s Metamorphoses, a phrase is taken as referring to the birth goddess Lucina and her counterpart collective, the Nixi.[5]
A statuary group of three kneeling nixi or nixae stood in front of the Temple of Minerva on the Capitoline Hill. These had been brought to Rome by Manius Acilius Glabrio among the spoils seized from Antiochus the Great after his defeat at Thermopylae in 191 BC, or perhaps from the sack of Corinth in 146.[6]
In the iconography of Greek myth, the kneeling pose is also found in representations of Leto (Roman Latona) giving birth to Apollo and Artemis (Diana), and of Auge giving birth to Telephus, son of Herakles (Hercules).[7] While the ancient Greek gynecologist Soranos had disapproved of giving birth on one’s knees as „painful and embarrassing,”[8] he recommends it for the obese and for lordotic women, that is, those with a concave curvature of the lower back that would tilt the uterus out of alignment with the birth canal.[9]
(…)
http://www.etymonline.com/index.php?term=di-
di- (1) word-forming element meaning „two, double, twice,” from Greek di-, from dis „twice,” related to duo (see two).
http://www.etymonline.com/index.php?term=nixie
nixie (n.) „water fairy,” 1816 (introduced by Sir Walter Scott), from German Nixie, from Old High German nihhussa „water sprite,” fem. of nihhus, from Proto-Germanic *nikwiz (source also of Old Norse nykr, Old English nicor „water spirit, water monster,” also used to gloss hippopotamus), perhaps from PIE *neigw- „to wash” (source also of Sanskrit nenkti „washes,” Greek nizo „I wash,” Old Irish nigid „washes”).
!!!UWAGA!!!
Uważam, że rdzeń nazwy Di nixi (NC/KS), brzmi bardzo podobnie do rdzenia słowa NaTio / NaSCio (patrz poniżej).
Classical Manual; or, a mythological, historical, and geographical …
By Homer
https://books.google.co.uk/books?id=04Ku5-92hGUC&pg=PA82&lpg=PA82&dq=Nascio+roman+goddess&source=bl&ots=pWmdogNhlb&sig=6M4tJ_2tRDsWGxpDaKDBEMOqkNY&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjRx9i3gbbQAhWKLsAKHRvbDiA4ChDoAQgeMAE#v=onepage&q=Nascio%20roman%20goddess&f=false
The New Global Law
By Rafael Domingo
!!!UWAGA!!!
Wygląda na to, że nazwa bogini, o której jest mowa w tym pierwotnie cytowanym tekście, to raczej NaSCio, a nie NaTio, ponieważ jak podaje kilka źródeł, w tym i autorzy tego tekstu, słowo to pochodzi od czasownika NaSC+oR, a nie od NaTi+oR… Z tym, że jak podaje wikipedia słowo NaSC+oR i tak pochodzi od starszego słowa G+NaSC+oR, patrz:
https://en.wiktionary.org/wiki/nascor
nascor
Latin
Etymology
From earlier gnāscor, from Proto-Italic *gnāskōr, from Proto-Indo-European *ǵenh₁-. Cognate with Ancient Greek γεννάω (gennáō, “to beget”).
Pronunciation
Verb
nāscor (present infinitive nāscī, perfect active nātus sum); third conjugation, deponent
!!!UWAGA!!!
Do tych trzech powyższych znaczeń powróce jeszce w dalszej części tego wpisu!
Inflection
Note: Future participle is sometimes nāscitūrus.
Conjugation of nascor (third conjugation, deponent) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | nāscor | nāsceris, nāscere | nāscitur | nāscimur | nāsciminī | nāscuntur |
imperfect | nāscēbar | nāscēbāris, nāscēbāre | nāscēbātur | nāscēbāmur | nāscēbāminī | nāscēbantur | |
future | nāscar | nāscēris, nāscēre | nāscētur | nāscēmur | nāscēminī | nāscentur | |
perfect | nātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | nātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | nātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | nāscar | nāscāris, nāscāre | nāscātur | nāscāmur | nāscāminī | nāscantur |
imperfect | nāscerer | nāscerēris, nāscerēre | nāscerētur | nāscerēmur | nāscerēminī | nāscerentur | |
perfect | nātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | nātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | nāscere | — | — | nāsciminī | — |
future | — | nāscitor | nāscitor | — | — | nāscuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | nāscī | nātus esse | nātūrus esse | — | — | — | |
participles | nāscēns | nātus | nātūrus | — | — | nāscendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
nāscī | nāscendī | nāscendō | nāscendum | nātum | nātū |
Related terms
See also
Descendants
- nascor in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nascor in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “nascor”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
https://en.wiktionary.org/wiki/gnascor#Latin
gnascor
Latin
Pronunciation
Verb
gnāscor (present infinitive gnāscī, perfect active gnātus sum); third conjugation, deponent
- Alternative form of nāscor
Inflection
Conjugation of gnascor (third conjugation, deponent) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | gnāscor | gnāsceris, gnāscere | gnāscitur | gnāscimur | gnāsciminī | gnāscuntur |
imperfect | gnāscēbar | gnāscēbāris, gnāscēbāre | gnāscēbātur | gnāscēbāmur | gnāscēbāminī | gnāscēbantur | |
future | gnāscar | gnāscēris, gnāscēre | gnāscētur | gnāscēmur | gnāscēminī | gnāscentur | |
perfect | gnātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | gnātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | gnātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | gnāscar | gnāscāris, gnāscāre | gnāscātur | gnāscāmur | gnāscāminī | gnāscantur |
imperfect | gnāscerer | gnāscerēris, gnāscerēre | gnāscerētur | gnāscerēmur | gnāscerēminī | gnāscerentur | |
perfect | gnātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | gnātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | gnāscere | — | — | gnāsciminī | — |
future | — | gnāscitor | gnāscitor | — | — | gnāscuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | gnāscī | gnātus esse | gnātūrus esse | — | — | — | |
participles | gnāscēns | gnātus | gnātūrus | — | — | gnāscendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
gnāscī | gnāscendī | gnāscendō | gnāscendum | gnātum | gnātū |
https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%AC%CF%89#Ancient_Greek
γεννάω
Ancient Greek
Etymology
From γέννα (génna), poetic form of γένος (génos, “offspring”). Causal counterpart of γίγνομαι (gígnomai, “to be born”).
Pronunciation
- IPA: /ɡen.ná.ɔː/ → /ɣen.ˈna.o/ → /ʝe.ˈna.o/
Verb
γεννάω • (gennáō)
(…)
https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82#Ancient_Greek
γένος
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Hellenic *génos, from Proto-Indo-European *ǵénh₁os (“race”). Cognates include Latin genus, Sanskrit जनस् (jánas), Old Armenian ծին (cin) and English kin.
Pronunciation
- IPA: /ɡé.nos/ → /ˈɣe.nos/ → /ˈʝe.nos/
Noun
γένος • (génos) n (genitive γένεος or γένους); third declension
https://en.wiktionary.org/wiki/kin#English
kin
Etymology 1
From Middle English kin, kyn, ken, kun, from Old English cynn (“kind, sort, rank, quality, family, generation, offspring, pedigree, kin, race, people, gender, sex, propriety, etiquette”), from Proto-Germanic *kunją (“race, generation, descent”), from Proto-Indo-European *ǵenh₁- (“to produce”). Cognate with Scots kin (“relatives, kinfolk”), North Frisian kinn, kenn (“gender, race, family, kinship”), Dutch kunne (“gender, sex”), Middle Low German kunne (“gender, sex, race, family, lineage”), German Künne, Kunne (“kin, kind, race”), Danish køn (“gender, sex”), Swedish kön (“gender, sex”), Icelandic kyn (“gender”), and through Indo-European, with Latin genus (“kind, sort, ancestry, birth”), Ancient Greek γένος (génos, “kind, race”), Albanian dhen (“(herd of) small cattle”).
Noun
kin (uncountable)
- Race; family; breed; kind.
- (collectively) Persons of the same race or family; kindred.
- One or more relatives, such as siblings or cousins, taken collectively.
- Relationship; same-bloodedness or affinity; near connection or alliance, as of those having common descent.
- Kind; sort; manner; way.
See also
External links
- Kin in the 1911 Encyclopædia Britannica.
…..
Jak mam nadzieję dobrze już widać, że postać słowa NaSC+oR wcale nie powstała od nazwy jakiejś rzymskiej bogini związanej narodzinami i zwanej NaTio lub raczej NaSCio, itp, czyli już w pierwszym zdaniu zacytowanej tu etymologii kulowskiej pojawiła się nieprawda!
Dalej, żeby było jeszcze gorzej, podstawą do utworzenia wszystkich tych rzymskich, czy raczej łacińskich słów, były słowa (i RDzeNie) znacznie starsze, niż te powyżej, a wymienione przez autora i członka wielcewielebnego Polskiego Towarzystwa św. Tomasza z Akwinu z najświętszego i najmondrzejszego KUL!!! Jak widać starszych postaci jak np. gnascor / G+NaSC+oR nikt z tych mędrcóf nie zna!!! 😦
Miło,.. tyle tylko że to dopiero początek, bo w języku słowiańskim, np. lechickim / polskim występują słowa dokładnie odpowiadające poniższym angielskim tłumaczeniom znaczenia słowa NaSC+oR, a właściwie G+NaSC+oR, patrz:
- I am born, begotten
- I grow, spring forth
NoS”e” (ciążę, dziecko pod sercem, itp)
NieSie
NieS’C’/T’
NioS+Ka
NoSiC’/T’
Z+NieS’C/T’
Z+NoSiC’/T’
Za+NieS’C’/T’
Za+NoSiC’/T’
W+NieS’C’/T’
W+NoSiC’/T’
Wy+NieS’C’/T’
Wy+NoSiC’/T’
RoZ+NieS’C’/T’
RoZ+NoSiC’/T’
oD+NieS’C’/T’
oD+NoSiC’/T’
Na+NieS’C’/T’
Na+NoSiC’/T’
PoD+NieS’C’/T’
PoD+NoSiC’/T’
o”+NieS’C’/T’
o”+NoSiC’/T’
PR”e+NieS’C’/T’
PR”e+NoSiC’/T’
PR”y+NieS’C’/T’
PR”y+NoSiC’/T’
Do+NieS’C’/T’
Do+NoSiC’/T’ (ciążę, itp.)
oB+NieS’C’/T’
oB+NoSiC’/T’…
NoS”e…
Na+SiaC’/T’
Na+SieJe”
Na+SieNie
Na+SioNo
Na+SieNNy
NeS’+CioR
NeS’+CioRa
NieC’
NieS’C’
Je+SieN’
SieN’
SieMie”
SieMia
ZieMia…
…a także:
MoS’C/TiC’/T’ (się w G+NieZ’+Dzie)
MieS’C/TiC’/T’ (się w G+NieS/Z’+Dzie)
Dla chętnych. Proszę sobie samemu dobrać, które słowiańskie słowa odpowiadają jego angielskiemu odpowiednikowi, bo mi nie chce się tego robić, bo mam jeszcze dużo ważniejsze rzeczy do poukładania i napisania, jak np. to:
!!!UWAGA!!!
Uważam, że źródłosłowem do tzw. łacińskiego słowa G+NaSC+oR jest Pra-Słowiański rdzeń +NS i słowa na nim zbudowane, jak np. Z+NieS’,.. czyli wg mnie znaczenie nazwy bogini rzymskiej to NioSKa, czyli Ta co ZNoSi jaja, jak kura… W tym przypadku jest to przecież to samo, ponieważ samica człowieka wytwarza jaja, które potem NoSi i Z+NoSi… jak kura do G+NiaS/ZDa właśnie,.. coś jak MaC/Ti+oRa, czyli np. NaS’Ci+oRa,.. itp.
Żeby było jeszcze straszniej dla krześcijańskich umysłów, to można wywieźć źródłosłów do i tych słów, patrz: Na+Z/SiaC’/T’, Na+Z/SieJe”, Na+Z/SieNie, Na+Z/SioNo, Na+Z/SieNNy, itd,.. Tak, tak… nie mylicie się… Ź+Ro”D+L”eM do tych wszystkich słów jest słowo Z/SiaC’/T’,.. czyli RDzeN’ zapisywany znakiem Z+ lub S+… O samczym Na+Z/SieNio” też należy pamiętać, prawda panie i panowie zakonnice i zakonnicy?
Dodatkowo uważam, że istnieje wyrażny związek między Z/SiaC’T’, Na+Z/SiaC’/T’, itp i Z”yC’/T’, Z”yZNa, itp, o czym będzie dalej. Dodatkowo jeszcze przychodzi na myśl, np. Z/S+C/TiNaC’/T’, Na+Z’/S’C/TiNaC’/T’,..
Ajajaj,.. ajajaj,.. tyle nieczystych słów i myśli… ajajaj… Grzech, hańba, wstyd, upokorzenie,.. pokuta, śmierć, brak myślenia… ulga… w łonie pana… hahaha… Myślę, że krześcijańskie filozofy kulowskie w tym i nie tylko tym przypadku, wdepły w niezłe kaka,.. i żeby było śmieszniej, to ich własne kaka… i pławią się w tym, jak NoWo+RoD+eK w basenie krzcielnym!!! Nic,.. nie będe leciał dalej,.. ale kończyć tego obrzezanego rozumowo naukafego wstydu też jeszcze nie zamierzam…
Dodatkowo, czy muszę dodawać, że jak NieSie się jajo w G+NieZ’Dzie to i SieDzi się, jak i GNie się to na czym SieDzi sie, a potem NoWo+Na+RoDz+oNa iST+oTa Za+NoSi się jakimś RoDz+aJeM płaczu?!! A po co o tym napisałem? A po to, żeby przypomnieć, że w języku Pra-Słowiańskim występowały i nadal występują w jego następcach, jak np. język lechicki / polski, rdzenie i w postaci tzw. satem, jak Z+NieS’C’/T’… i w postaci tzw. kentum, jak G+NieS’C/T’, itd,!!!
Ludy posługujące się językami kreolskimi zniekształcały pierwotne znaczenia, jak i wymowę i to stąd zgubienie dźwięku zapisywanego znakiem G (pamiętać należy, że wymienialnego z innym dźwiękiem zapisywanym znakiem H), a wcześniej zamiany tegoż z jeszcze wcześniejszego dźwięku zapisywanego znakiem Z lub S… patrz tzw. rough breathing…
Uważam też, że wywodzenie słowa G+NiaS/Z+Do od SieDz+ieC’ jest co najmniej równie poprawne, jak wywiedzenie tego słowa od G+NieS’C’/T’ , Z+NieS’C/T’, itp.
Dodatkowo Słowianie i Nasz Słowiański Język zachowali wszystkie te dźwięki utracone już w innych językach, a pochodnych od pierwotnych postaci występujących w języku Pra-Słowiańskim, równoznacznym wg mnie z tym tzw. PIE.
(…)
Z czasem wszedł on do języka łacińskiego, stając się źródłosłowem dla czasownika nascor (nasci, natus sum)– rodzić się, pochodzić, powstawać, rosnąć.
(…)
Autor tego tekstu sam przyznaje, że słowa NaSC+oR, NaSCi, NaT+uS So”M, itd, dopiero „z czasem weszły” do użytku w łacinie i że rzekomo pochodzą one od nazwy tej bogini… z tym, że zacytowane przeze mnie źródła twierdzą, że BYŁO DOKŁADNIE ODWROTNIE, a słowa od których pochodzą te zniekształcone NaSC+oR, NaSCi, NaT+uS So”M, itd, są stare, bardzo stare, duuużo starsze niż cała ta łacina!!! O jakim czasie jest mowa?
A kiedy tzw. Indo-Europejczycy nauczyli się SiaC/T’ Na+SioNa, zbierać SiaNo i Z+NoSiC’/T’ je i G+NieS”C’/T’,.. a SL”oMe” STaW+iaC’/T’ w SNoPy.. itp?
W tym omawianym tekścienie znajdziemy oczywiście też żadnego źródłosłowu dla wywiedzenia znaczenie słów NaSCio lub NaTio,.. nie wspominając nawet o nie znanym mu G+NaSC+oR,.. i jego źródłosłowu, patrz:
https://en.wiktionary.org/wiki/gnatus#Latin
gnatus
Latin
Etymology
From Proto-Italic *gnātos, from Proto-Indo-European *ǵn̥h₁tós (“produced, given birth”), from *ǵenh₁- (“to produce, give birth, beget”).
Participle
gnātus m (feminine gnāta, neuter gnātum); first/second declension
- Alternative form of nātus
Inflection
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | gnātus | gnāta | gnātum | gnātī | gnātae | gnāta | |
genitive | gnātī | gnātae | gnātī | gnātōrum | gnātārum | gnātōrum | |
dative | gnātō | gnātō | gnātīs | ||||
accusative | gnātum | gnātam | gnātum | gnātōs | gnātās | gnāta | |
ablative | gnātō | gnātā | gnātō | gnātīs | |||
vocative | gnāte | gnāta | gnātum | gnātī | gnātae | gnāta |
References
- gnatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- gnatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- GNATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “gnatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/%C7%B5n%CC%A5h%E2%82%81t%C3%B3s
Reconstruction:Proto-Indo-European/ǵn̥h₁tós
Proto-Indo-European
Etymology
From *ǵenh₁- (“to beget, to give birth”) + *-tós.
Adjective
*ǵn̥h₁tós (non-ablauting)[1]
Inflection
Thematic | |||
---|---|---|---|
masculine | singular | dual | plural |
nominative | *ǵn̥h₁tós | *ǵn̥h₁tóh₁ | *ǵn̥h₁tóes |
vocative | *ǵn̥h₁té | *ǵn̥h₁tóh₁ | *ǵn̥h₁tóes |
accusative | *ǵn̥h₁tóm | *ǵn̥h₁tóh₁ | *ǵn̥h₁tóns |
genitive | *ǵn̥h₁tósyo | *? | *ǵn̥h₁tóoHom |
ablative | *ǵn̥h₁téad | *? | *ǵn̥h₁tómos |
dative | *ǵn̥h₁tóey | *? | *ǵn̥h₁tómos |
locative | *ǵn̥h₁téy, *ǵn̥h₁tóy | *? | *ǵn̥h₁tóysu |
instrumental | *ǵn̥h₁tóh₁ | *? | *ǵn̥h₁tṓys |
feminine | singular | dual | plural |
nominative | *ǵn̥h₁téh₂ | *ǵn̥h₁téh₂h₁(e) | *ǵn̥h₁téh₂es |
vocative | *ǵn̥h₁téh₂ | *ǵn̥h₁téh₂h₁(e) | *ǵn̥h₁téh₂es |
accusative | *ǵn̥h₁tā́m | *ǵn̥h₁téh₂h₁(e) | *ǵn̥h₁téh₂n̥s |
genitive | *ǵn̥h₁téh₂s | *? | *ǵn̥h₁téh₂oHom |
ablative | *ǵn̥h₁téh₂s | *? | *ǵn̥h₁téh₂mos |
dative | *ǵn̥h₁téh₂ey | *? | *ǵn̥h₁téh₂mos |
locative | *ǵn̥h₁téh₂, *ǵn̥h₁téh₂i | *? | *ǵn̥h₁téh₂su |
instrumental | *ǵn̥h₁téh₂h₁ | *? | *ǵn̥h₁téh₂bʰi |
neuter | singular | dual | plural |
nominative | *ǵn̥h₁tóm | *ǵn̥h₁tóy(h₁) | *ǵn̥h₁téh₂ |
vocative | *ǵn̥h₁tóm | *ǵn̥h₁tóy(h₁) | *ǵn̥h₁téh₂ |
accusative | *ǵn̥h₁tóm | *ǵn̥h₁tóy(h₁) | *ǵn̥h₁téh₂ |
genitive | *ǵn̥h₁tósyo | *? | *ǵn̥h₁tóoHom |
ablative | *ǵn̥h₁téad | *? | *ǵn̥h₁tómos |
dative | *ǵn̥h₁tóey | *? | *ǵn̥h₁tómos |
locative | *ǵn̥h₁téy, *ǵn̥h₁tóy | *? | *ǵn̥h₁tóysu |
instrumental | *ǵn̥h₁tóh₁ | *? | *ǵn̥h₁tṓys |
Descendants
- Germanic: *kundaz
- Indo-Iranian: *ȷ́ātás
- Indo-Aryan:
- Sanskrit: जात (jātá)
- Iranian:
- Avestan: (zāta)
- Indo-Aryan:
- Italic: *gnātos
References
- ^ Ringe, Don (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic, Oxford University Press
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/%C7%B5enh%E2%82%81-
Reconstruction:Proto-Indo-European/ǵenh₁-
Proto-Indo-European
Root
- to produce, to beget, to give birth
Derived terms
- *ǵénh₁-ti (root present)
- *ǵn̥h₁-yé-tor (deponent ye-present)
- *ǵi-ǵn̥h₁- (reduplicated present)
- *ǵn̥h₁-sḱé- (sḱe-present)
- *ǵénh₁-mn̥ ~ *ǵn̥h₁-mén-s (“seed, offspring”)
- *ǵónh₁-o-s
- *ǵénh₁-os ~ *ǵénh₁-es-os (“race, lineage”)
- *ǵénh₁-ti-s ~ *ǵn̥h₁-téy-s (“birth, production”)
- *ǵn̥h₁-tó-s (“produced, begotten”)
- *ǵn̥h₁-yo-
- *ǵn̥h₁-i-wo-
- *ǵénh₁-tōr (“parent”)
- *ǵenh₁-tl-eh₂
- Old Armenian: ծնաւղ (cnawł, “parent”)
References
- ^ Ringe, Don (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic, Oxford University Press
- ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill
…..
Wystarczy narazie, bo wrócę do tego jeszcze w drugiej części tego wpisu, bo ilość powiązań, niedopowiedzeń i przemilczeń przeciw-słowiańskich jest tak ogromna, że trzeba to wyjaśnić oddzielnie.
Wymienię tylko Pra-Słowiańskie słowa, których wikipedia i ofitzjalna etymologia i jęsykosnafztfo nie zna, jak: GNaT, GoLeN’, KoLaNo,Po+KoLe+Nie,..
!!!UWAGA!!!
22.11.2016… Nie wystarczy!!! Oto co dziś znalazłem, a na co nie wpadłem wcześniej:
Całe to odtworzone tzw. PIE ǵenh₁-, to nic innego jak:
https://pl.wiktionary.org/wiki/%D0%B6%D0%B8%D0%B7%D0%BD%D1%8C
жизнь (język rosyjski)
- transliteracja:
- žiznʹ
- wymowa:
- IPA: [ʐɨ̟zʲnʲ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) życie
- związki frazeologiczne:
- осень жизни → jesień życia
жизнь (język staro-cerkiewno-słowiański)
- transliteracja:
- žiznĭ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) życie
https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B6%D0%B8%D0%B7%D0%BD%D1%8C
жизнь / R”/Z”yZN’
Old Church Slavonic
Etymology
From Proto-Slavic *žiti
Noun
жизнь • (žiznĭ) f
Russian
Etymology
Borrowing from Old Church Slavonic жизнь (žiznĭ), from Proto-Slavic *žiti
Pronunciation
Noun
жизнь • (žiznʹ) f inan (genitive жи́зни, nominative plural жи́зни, genitive plural жи́зней)
Declension
Synonyms
- житьё (žitʹjó) (colloquial)
- житие́ (žitijé) (philosophical, ecclesiastic)
- жисть (žistʹ) (regional, informal and colloquial humorous)
Related terms
- жить (žitʹ)
- жизнеспосо́бность f (žiznesposóbnostʹ)
https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyzny
żyzny (język polski)
wymowa: IPA: [ˈʒɨznɨ], AS: [žyzny]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) posiadający właściwości umożliwiające wydanie obfitych plonów
- (1.2) dający wysokie plony
- odmiana:
- (1)
przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m.-os./mzw | mrz | f | n | m.-os. | nm.-os. | ||||||||
mianownik | żyzny | żyzna | żyzne | żyzni | żyzne | ||||||||
dopełniacz | żyznego | żyznej | żyznego | żyznych | |||||||||
celownik | żyznemu | żyznej | żyznemu | żyznym | |||||||||
biernik | żyznego | żyzny | żyzną | żyzne | żyznych | żyzne | |||||||
narzędnik | żyznym | żyzną | żyznym | żyznymi | |||||||||
miejscownik | żyznym | żyznej | żyznym | żyznych | |||||||||
wołacz | żyzny | żyzna | żyzne | żyzni | żyzne | ||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
-
stopień najwyższy najżyźniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m.-os./mzw mrz f n m.-os. nm.-os. mianownik najżyźniejszy najżyźniejsza najżyźniejsze najżyźniejsi najżyźniejsze dopełniacz najżyźniejszego najżyźniejszej najżyźniejszego najżyźniejszych celownik najżyźniejszemu najżyźniejszej najżyźniejszemu najżyźniejszym biernik najżyźniejszego najżyźniejszy najżyźniejszą najżyźniejsze najżyźniejszych najżyźniejsze narzędnik najżyźniejszym najżyźniejszą najżyźniejszym najżyźniejszymi miejscownik najżyźniejszym najżyźniejszej najżyźniejszym najżyźniejszych wołacz najżyźniejszy najżyźniejsza najżyźniejsze najżyźniejsi najżyźniejsze
- przykłady:
- (1.1) Czarnoziemy są bardzo żyznymi glebami.
- antonimy:
- (1.1–2) jałowy, nieurodzajny
- związki frazeologiczne:
- Żyzny Półksiężyc
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fertile, rich, fecund, opulent; (1.2) fruitful, fertile, rich, fecund, opulent
- francuski: (1.1) fécond, fertile, généreux, plantureux
- hiszpański: (1.1) fértil
- niemiecki: (1.1) fecht, ergiebig; (1.2) fruchtbar, fruchttragend
- nowogrecki: (1.1) γόνιμος
- rosyjski: (1.1) плодородный
- włoski: (1.1) fertile, opimo
https://en.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyzny
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *žiznъ, from *žiznь, from *žiti.
Pronunciation
Adjective
żyzny m (comparative żyźniejszy, superlative najżyźniejszy, adverb żyźnie)
Declension
Derived terms
https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyzno%C5%9B%C4%87#pl
żyzność (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
-
przypadek liczba pojedyncza mianownik żyzność dopełniacz żyzności celownik żyzności biernik żyzność narzędnik żyznością miejscownik żyzności wołacz żyzności
- synonimy:
- (1.1) urodzajność
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fertility, fruitfulness, fecundity, richness
- hiszpański: (1.1) fertilidad f, feracidad f
- łaciński: (1.1) ubertas f
- niemiecki: (1.1) Fruchtbarkeit f
- ukraiński: (1.1) родючість f
- włoski: (1.1) fertilità f
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/%C5%BEiti
Reconstruction:Proto-Slavic/žiti
Proto-Slavic
Etymology
From Proto-Balto-Slavic *gʔi(w)-, from Proto-Indo-European *gʷh₃i(-u)- (Derksen) or *gʷíh₃weti.
Baltic cognates include Lithuanian gýti (“to heal; to recover”).
Indo-European cognates include Sanskritजीवति (jīvati), Latinvīvō (“I live”).
Verb
žìti
- to live
Inflection
Accent paradigm c.
infinitive | *žiti | |
---|---|---|
supine | *žitъ | |
verbal noun | *živenьje | |
participles | present | past |
active | *živy | *živъ |
passive | *živomъ | *živenъ |
resultative | — | *živlъ |
present | imperative | |
1st singular | *živǫ | — |
2nd singular | *živešь | *živi |
3rd singular | *živetь | *živi |
1st dual | *živevě | *živěvě |
2nd dual | *živeta | *živěta |
3rd dual | *živete | *živěte |
1st plural | *živemъ | *živěmъ |
2nd plural | *živete | *živěte |
3rd plural | *živǫtь | — |
imperfect | aorist | |
1st singular | *živěaxъ | *živxъ, *živoxъ |
2nd singular | *živěaše | *žive |
3rd singular | *živěaše | *žive |
1st dual | *živěaxově | *živxově, *živoxově |
2nd dual | *živěašeta | *žista, *živosta |
3rd dual | *živěašete | *žiste, *živoste |
1st plural | *živěaxomъ | *živxomъ, *živoxomъ |
2nd plural | *živěašete | *žiste, *živoste |
3rd plural | *živěaxǫ | *živxę, *živošę |
Related terms
- *gojiti (“to treat, to heal”)
- *gojь
- *žito (“grain, corn”)
- *živica
- *životъ (“life”)
- *živъ (“alive”)
Descendants
- East Slavic:
- South Slavic:
- West Slavic:
References
- Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, ISBN 978 90 04 15504 6, page 562
- Fasmer, Maks (1964–1973), “жить”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačev O. N., Moscow: Progress
!!!UWAGA!!!
GoiC’/T’… to postac tzw. kentum, podczas gdy np. Z”yC’/T’ to postać tzw. satem!!! Dodatkowo GNo”J, GNoJ+o”WKa,.. Jeśli pole jest jałowe, czyli Nie+o”RoDz+aJ+Ne, to żeby je użyźnić nawozi się je właśnie GNo”J+eM, GNoJ+o”WKa”!!!
https://en.wiktionary.org/wiki/%C5%BCy%C4%87#Polish
żyć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic*žìti (compare Czech žít, Slovak žiť, Old Church Slavonic жити (žiti)), from Proto-Indo-European*gʷíh₃weti (“to be alive”), from *gʷih₃wós (“alive”), from *gʷeyh₃- (“to live”). Cognates include Lithuaniangyventi, Sanskritजीवति (jīvati), Latinvīvō and Ancient Greekζῶ (zô).
Pronunciation
Verb
żyćimpf (perfective pożyć)
- (intransitive) to live (be alive)
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
infinitive | żyć | |||||
present tense | 1st | żyję | żyjemy | |||
2nd | żyjesz | żyjecie | ||||
3rd | żyje | żyją | ||||
past tense | 1st | żyłem | żyłam | żyliśmy | żyłyśmy | |
2nd | żyłeś | żyłaś | żyliście | żyłyście | ||
3rd | żył | żyła | żyło | żyli | żyły | |
future tense | 1st | będę żył1 | będę żyła1 | będziemy żyli1 | będziemy żyły1 | |
2nd | będziesz żył1 | będziesz żyła1 | będziecie żyli1 | będziecie żyły1 | ||
3rd | będzie żył1 | będzie żyła1 | będzie żyło1 | będą żyli1 | będą żyły1 | |
conditional | 1st | żyłbym | żyłabym | żylibyśmy | żyłybyśmy | |
2nd | żyłbyś | żyłabyś | żylibyście | żyłybyście | ||
3rd | żyłby | żyłaby | żyłoby | żyliby | żyłyby | |
imperative | 1st | — | żyjmy | |||
2nd | żyj | żyjcie | ||||
3rd | niech żyje | niech żyją | ||||
active adjectival participle | żyjący | żyjąca | żyjące | żyjący | żyjące | |
contemporary adverbial participle | żyjąc | |||||
impersonal past | żyto | |||||
verbal noun | życie | |||||
1or: będę żyć, będziesz żyć etc. |
Derived terms
verbs derived from żyć
- dożywać impf, dożyć pf
- nażyć się pf
- ożywać impf, ożyć pf
- odżywać impf, odżyć pf
- pożyć pf
- spożywać impf, spożyć pf
- przeżywać impf, przeżyć pf
- używać impf, użyć pf
- współżyć impf
- wyżywać (się) impf, wyżyć (się) pf
- zażywać impf, zażyć pf
- zżywać się impf, zżyć się pf
Related terms
- (verbs) goić, odżywiać się, ożywiać, użyźniać, żywić
- (nouns) pożytek m, pożywienie n, przeżytek m, użytek m, życie n, żywiciel m, żywienie n, żywność f, żywot m, żywotność f
- (adjectives) pożyteczny, pożywny, użyteczny, życiowy, żywotny, żywy, żyzny
External links
- żyć in Polish dictionaries at PWN
https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BCy%C4%87
żyć
żyć (język polski)
wymowa: IPA: [ʒɨʨ̑], AS: [žyć]
- homofon: rzyć
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany
- (1.1) bytować w jakichś warunkach
- (1.2) obcować z kimś
- (1.3) istnieć w sposób właściwy organizmom żywym
- (1.4) trwać
- odmiana:
- (1.1–4) koniugacja Xa
forma | liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1.os. | 2.os. | 3.os. | 1.os. | 2.os. | 3.os. | |||||||||
bezokolicznik | żyć | |||||||||||||
czas teraźniejszy | żyję | żyjesz | żyje | żyjemy | żyjecie | żyją | ||||||||
czas przeszły | m | żyłem | żyłeś | żył | żyliśmy | żyliście | żyli | |||||||
f | żyłam | żyłaś | żyła | żyłyśmy | żyłyście | żyły | ||||||||
n | żyłom | żyłoś | żyło |
-
pozostałe formy czas przyszły m będę żył,
będę żyćbędziesz żył,
będziesz żyćbędzie żył,
będzie żyćbędziemy żyli,
będziemy żyćbędziecie żyli,
będziecie żyćbędą żyli,
będą żyćf będę żyła,
będę żyćbędziesz żyła,
będziesz żyćbędzie żyła,
będzie żyćbędziemy żyły,
będziemy żyćbędziecie żyły,
będziecie żyćbędą żyły,
będą żyćn będę żyło,
będę żyćbędziesz żyło,
będziesz żyćbędzie żyło,
będzie żyćczas zaprzeszły m żyłem był żyłeś był żył był żyliśmy byli żyliście byli żyli byli f żyłam była żyłaś była żyła była żyłyśmy były żyłyście były żyły były n żyłom było żyłoś było żyło było forma bezosobowaczasu przeszłego żyto[1] tryb rozkazujący niech żyję żyj niech żyje żyjmy żyjcie niech żyją tryb przypuszczający m żyłbym,
byłbym żyłżyłbyś,
byłbyś żyłżyłby,
byłby żyłżylibyśmy,
bylibyśmy żyliżylibyście,
bylibyście żyliżyliby,
byliby żylif żyłabym,
byłabym żyłażyłabyś,
byłabyś żyłażyłaby,
byłaby żyłażyłybyśmy,
byłybyśmy żyłyżyłybyście,
byłybyście żyłyżyłyby,
byłyby żyłyn żyłobym,
byłobym żyłożyłobyś,
byłobyś żyłożyłoby,
byłoby żyłoimiesłów przymiotnikowy czynny m żyjący, nieżyjący f żyjąca, nieżyjąca żyjące, nieżyjące n żyjące, nieżyjące imiesłów przysłówkowy współczesny żyjąc, nie żyjąc rzeczownik odczasownikowy życie, nieżycie
- przykłady:
- (1.1) Mój sąsiad żyje w biedzie.
- (1.2) Bohaterowie powieści żyją w zgodzie.
- (1.3) Moja babcia żyła 80 lat.
- (1.4) Jan Paweł II zawsze będzie żył w naszej pamięci.
- synonimy:
- (1.1) istnieć, egzystować, przebywać
- (1.2) współżyć
- (1.4) trwać, zachowywać się
- antonimy:
- (1.3) umrzeć
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.życien, żywotm, żytmrz
- czas.przeżyćdk., przeżywaćndk., wyżyć, ożyćdk., ożywiaćndk., odżyćdk., odżywaćndk.
- przym.żywy, życiowy
- związki frazeologiczne:
- niech żyje! • żyć jak pączek w maśle • żyć jak pies z kotem • żyć na kartę rowerową / żyć na kocią łapę • żyć na kryja • żyć na wiarę • żyć na wysokiej stopie • żyć nie umierać • żyć pełną piersią • żyć ponad stan • żyć własnym życiem • żyć z dnia na dzień • żyć z pracy własnych rąk • choć głodno i chłodno, ale żyjem swobodno
- tłumaczenia:
- abchaski: (1.3) анхара’
- angielski: (1.1) live; (1.2) live; (1.3) live; (1.4) live
- arabski: (1.1) عاش ,حيي
- białoruski: (1.1) жыць; (1.2) жыць; (1.3) жыць
- chorwacki: (1.1) živjeti; (1.2) živjeti; (1.3) živjeti; (1.4) živjeti
- duński: (1.1) leve; (1.2) leve; (1.3) leve; (1.4) leve
- esperanto: (1.1) vivi; (1.2) vivi; (1.3) vivi; (1.4) vivi
- francuski: (1.1) vivre; (1.2) vivre; (1.3) vivre; (1.4) vivre
- hawajski: (1.3) ola
- hebrajski: (1.1) לחיות (lichjot)
- hiszpański: (1.1) vivir; (1.2) vivir; (1.3) vivir; (1.4) vivir
- holenderski: (1.1) leven; (1.2) leven; (1.3) leven
- islandzki: (1.1) lífa; (1.3) lífa
- jidysz: (1.1) לעבן (lebn); (1.2) לעבן (lebn); (1.3) לעבן (lebn); (1.4) לעבן (lebn)
- łaciński: (1.1) vivere; (1.2) vivere; (1.3) vivere; (1.4) vivere
- niemiecki: (1.3) leben
- norweski (bokmål): (1.1) leve; (1.2) leve; (1.3) leve; (1.4) leve
- norweski (nynorsk): (1.1) leve; (1.2) leve; (1.3) leve; (1.4) leve
- nowogrecki: (1.1) ζω
- rosyjski: (1.1) жить
- sanskryt: (1.1) जीव्
- slovio: (1.1) zxiznit (жизнит)
- staroegipski: (1.3) , (ʿnḫ)
- suahili: (1.1) ishi, kaa; (1.4) ishi, kaa
- szwedzki: (1.1) leva; (1.2) leva; (1.3) leva; (1.4) leva
- tybetański: (1.1) སྟི
- ukraiński: (1.1) жити
- wilamowski: ława, łāwa, łaowa
- włoski: (1.1) vivere
- źródła:
Porada „W średniowieczu żyto w ciemnocie…” w: Poradnia Językowa PWN.
!!!UWAGA!!!
Zwracam uwagę na postacie tego słowa np. w języku, tzw. nowogreckim ζω (zo), którego wywodzenie jest niejednoznacznie opisane, łacińskim vivere, itp, a także w islandzkim lífa lub np. angielskim live, które wg ofitzjalnego jęsykosnafztfa pochodzi od tzw. PIE, *leyp-, czyli… LeP+iC’/T’…
https://en.wiktionary.org/wiki/live
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/leyp-
https://en.wiktionary.org/wiki/lepi%C4%87#Polish
I na koniec tego jeszcze jedno słowo, w nawiązaniu i do Z”yC/Tia i do Na+SioNa…
https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyto
żyto
żyto (język polski)
żyto (1.2)
żyto (1.3)
wymowa: IPA: [ˈʒɨtɔ], AS: [žyto]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) bot. Secale[1] L., rodzaj roślin jednorocznych, dwuletnich lub wieloletnich z rodziny wiechlinowatych; zob. też żyto w Wikipedii
- (1.2) bot. roln. roślina zbożowa z rodzaju (1.1)
- (1.3) roln. spoż. ziarno żyta (1.2)
- odmiana:
- (1.1–3)
-
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żyto żyta dopełniacz żyta żyt celownik żytu żytom biernik żyto żyta narzędnik żytem żytami miejscownik życie żytach wołacz żyto żyta
- związki frazeologiczne:
- czuć wilka w życie • dziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicie • póki żyta – póki byta • wozić żyto na Zawiśle[2]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) rye
- baskijski: (1.2) zekale
- esperanto: (1.2) sekalo; (1.3) sekalo
- francuski: (1.2) seigle m
- hiszpański: (1.2) centeno m
- interlingua: (1.2) secale
- islandzki: (1.2) rúgur m
- niemiecki: (1.2) Roggen m
- norweski (bokmål): (1.2) rug m
- nowogrecki: (1.2) σίκαλη f
- rosyjski: (1.2) рожь f
- suahili: (1.2) ngano
- szwedzki: (1.2) råg w
- ukraiński: (1.2) жито n; (1.3) жито n
- wilamowski: (1.2) kuyn n, kiün n
- źródła:
- Hasło Secale w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- Jan Miodek, Póki żyta – póki byta, w: Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1987.
- Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 809.
https://en.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyto
żyto
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *žito (“grain, corn”), from Proto-Balto-Slavic *geit-, from Proto-Indo-European *gʷeHi-to-.
Pronunciation
Noun
żyto n
Declension
singular | |
---|---|
nominative | żyto |
genitive | żyta |
dative | żytu |
accusative | żyto |
instrumental | żytem |
locative | życie |
vocative | żyto |
!!!UWAGA!!!
Wywiedzenie np. agnielskiego rye, jest wg mnie równie prawdopodobne, jako pochodne od RR”/Z”+Na”C’/T’, jak i od R”/Z”yC’/T’,.. co wg mnie wskazuje, na to że ten sam dźwięk jest zapisywany dwoma różnymi znakami R” i Z”, aczkolwiek czy pochodzi od dwóch różnych dźwięków, oto jest pytanie… To samo dotyczy i R”yCi, jako części ciała człowieka, gdzie RoDz+i się R”/Z”yC/Tie, czy też od życia Z”yC/Tia samego…
No i dopiero teraz wracam do pierwotnie omawianego tekstu…
…..
(…)
Etymologia polskiego terminu „naród” odsyła do jego historycznych związków z łaciną. Początkowo bowiem Słowianie nie znali jeszcze łacińskiego nascor, a nawet nie posiadali odpowiedników takich dzisiejszych wyrażeń, jak ród, poród czy rodzić. Języki starosłowiańskie nazwą „ród” oznaczały szczęśliwy traf, powodzenie, przyrost, jak również samego bożka szczęścia i losu. Dopiero dzięki średniowiecznej łacinie zaczęto łączyć „ród” z pomnażaniem liczby członków rodziny.
(…)
Doprawdy?!! Przyznam się, że nie wiem, jak delikatnie odnieść się do tych przejnajświętszych objawień … więc napiszę tak…
A co oznaczają użyte tu słowa, jak PR”y+RoST i RoD,.. którego to obrzezany krześcijański ofitzjalnie politycznie poprawny mendrzec nie śmiał nawet tu napisać?!!
https://pl.wikipedia.org/wiki/Przyrost_naturalny
Przyrost naturalny – różnica pomiędzy liczbą urodzeń żywych a liczbą zgonów. (…)
http://synonim.net/synonim/przyrost
Synonimy do słowa „przyrost”
Poniżej znajduje się zbiorcza lista wszystkich synonimów do słowa przyrost.
akceleracja, eksplozja, erupcja, eskalacja, intensyfikacja, nasilenie, natężenie, podwojenie, podwyższenie, pogłębienie, pomnożenie, poszerzenie, potrojenie, powiększenie, przybór, przybytek, przyśpieszenie, rozbudowa, rozrost, rozszerzenie, rozwój, spotęgowanie, uintensywnienie, ustokrotnienie, wzmożenie, wzrost, zdwojenie, zintensyfikowanie, zwielokrotnienie, zwiększenie, zwyżka, rozkrzewianie się, rozrastanie się, dynamizacja, ekspansja, fala, progresja, wylew, wzmaganie się, zaostrzenie, zwiększenie się, postęp, potęgowanie się, powiększanie się, progresywność, sekwencja, wzrastanie, zwiększanie się, wzmożenie się, aprecjacja, podwyżka, porost, skok, pomnożenie się, powiększenie się, cen na giełdzie hossa, podniesienie się, prędkości przyspieszenie, hossa, podniesienie, przyspieszenie, rozkwit, podwyższenie się, głębia, głębokość, intensywność, poziom, prawdziwość, stężenie, stopień, burza, huragan, zwiększanie, narastanie,
!!!UWAGA!!!
Podkreśliłem tylko słowa RoDz+iMe, a nie zapożyczone np. z łaciny, itp!
http://sjp.pwn.pl/slowniki/przyrost.html
Podobne wyszukiwania
https://pl.wiktionary.org/wiki/przyrost
przyrost (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wzrost ilości czegoś
- (1.2) różnica pomiędzy wartościami pierwotną a końcową
- (1.3) praw. część spadku otrzymana w wyniku zrzeczenia się przez innych spadkobierców[1]
- odmiana:
- (1.1–3)
-
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przyrost przyrosty dopełniacz przyrostu przyrostów celownik przyrostowi przyrostom biernik przyrost przyrosty narzędnik przyrostem przyrostami miejscownik przyroście przyrostach wołacz przyroście przyrosty
- przykłady:
- (1.1) Prawidłowy przyrost wagi niemowlaka zależy od częstości karmienia.
- kolokacje:
- (1.1) przyrost drzewostanu / dochodu / produkcji / wagi / mięśni
- (1.2) przyrost rzeczywisty • przyrost naturalny
- (1.3) z tytułu przyrostu
- synonimy:
- (1.2) wzrost
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przyrośnięcie n, przyrostek m
- czas. przyróść dk.
- przym. przyrostowy
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) increase, increment, growth
- włoski: (1.1) incremento m, aumento m; (1.2) incremento m
- źródła:
Hasło przyrost w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rod_(b%C3%B3g)
Rod (bóg)
Rod – bóstwo słowiańskie o nie do końca znanej funkcji, pomimo to dosyć często występujące w źródłach.
Imię Roda wywodzi się od czasownika rodzić identyfikując go ze sferą płodności, a także od słowa ród, co czyni z niego opiekuna społeczności plemiennej.
Według koncepcji przedstawionej przez Borisa Rybakowa Rod był pierwotnie naczelnym bóstwem słowiańskim, później zepchniętym na niższą pozycję, co tłumaczyłoby jego nieobecność w panteonie bóstw Włodzimierza Wielkiego. Słowo św. Grzegorza Teologa podaje, że Słowianie najpierw składali ofiary upiorom, potem Rodowi i rodzanicom, a na końcu Perunowi, co według niektórych teorii jest rzeczywistym opisem ewolucji wierzeń słowiańskich od animizmu przez prototeizm do kultu Peruna.
Zobacz też
Bibliografia
- Gieysztor A., Mitologia Słowian, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2006, ISBN 83-235-0234-X
- Strzelczyk J., Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian, Wydawnictwo Rebis, Poznań 2007, ISBN 978-83-7301-973-7
…..
Dodatkowo, o czym autor nie napisał, (bo też nie wiedział?)..:
…..
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rodzanice
Rodzanice
Rodzanice, narecznice, sudiczki – w wierzeniach słowiańskich (na obszarze Polski słabo poświadczone[1]) niewidzialne demony przeznaczenia związane z Dolą, występujące zazwyczaj w liczbie trzech[2].
Opiekowały się kobietami ciężarnymi[3], zaś po urodzeniu dziecka pojawiały się przy kołysce, aby wyznaczać mu los na całe życie[4]. Wedle przekazów rodzanicom składano ofiary w najważniejszych momentach życia, jak narodziny dziecka czy wesele[3]. Zjawiały się także podczas postrzyżyn; ofiarowywano im wówczas obcięte włosy dziecka i urządzano dla nich poczęstunek[4]. Lokalnie rolę rodzanic pełniły inne postaci, m.in. udelnicy (udel – los, udział), boginki (w Małopolsce) lub kraśniaki (na Pomorzu)[1]. Po chrystianizacji postacie rodzanic zastąpiono wyobrażeniem opiekuńczych aniołów[2] czy nawet trzech Matek Boskich (Bogurodzica/Barbara, Paraskiewa, Anastazja)[4].
Według informacji zawartych w źródłach ruskich rodzanicom oddawano cześć wraz z Rodem. Składano im w ofierze chleb, ser i miód; kobiety warzyły dla nich kaszę[2].
Zobacz też
Przypisy
- Jerzy Strzelczyk: Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian. Poznań: Rebis, 2007, s. 174. ISBN 978-83-7301-973-7.
- Aleksander Gieysztor: Mitologia Słowian. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2006, s. 205-206. ISBN 83-235-0234-X.
- Barbara i Adam Podgórscy: Wielka Księga Demonów Polskich – leksykon i antologia demonologii ludowej. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005, s. 384-385. ISBN 83-89375-40-0.
- Andrzej Szyjewski: Religia Słowian. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004, s. 193-194. ISBN 83-7318-205-5.
http://fronsac.republika.pl/mitologiaslowianska/przeznaczenie.htm
http://kasikap.republika.pl/bostwa.html
https://wiaraprzyrodzona.wordpress.com/2015/12/03/bog-rod/
http://religiaslowian.wikidot.com/panteon-poganskich-bostw
http://bogowieslowianscy.pl/rod/
https://books.google.co.uk/books?id=wQESDQAAQBAJ&pg=PT104&lpg=PT104&dq=Rod+%E2%80%93+b%C3%B3stwo+s%C5%82owia%C5%84skie&source=bl&ots=CVlJbF8faJ&sig=d-UoMctPLYwb7MS_8GtE–9VlnY&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjBwLD6krbQAhVFDMAKHXmQAhUQ6AEIYzAJ#v=onepage&q=Rod%20%E2%80%93%20b%C3%B3stwo%20s%C5%82owia%C5%84skie&f=false
Mitologia słowiańska
By Aleksander Brückner
http://bialczynski.pl/ksiegi-apokryficzne/poczet-bogow-slowian/bogowie-slowian-czesc-3/
…..
(…)
Tak więc za sprawą łacińskiej natio możliwe jest obecnie wskazanie na podwójny źródłosłów polskiej nazwy „naród”. Z jednej strony, wywodzi się ją od rzeczownika „ród” (w sensie familijnej grupy społecznej), który podkreśla pochodność jej desygnatu od wspólnego przodka. Z drugiej – wyprowadza się ją od czasownika „narodzić” (w sensie: urodzić mnóstwo, powstać w dużej ilości), który z kolei akcentuje złożoność jej desygnatu z wielu ludzi. Przyjmując łącznie oba źródła, „naród” oznacza wielką zbiorowość ludzi połączonych więzią wspólnego pochodzenia.
(…)
Aha… No tak…
Wg autora tego tekstu, Nasi Słowiańscy Przodkowie (może i jego takze…) to było głupie i bezrozumne bydło, co to ani RoDz+iCo”W, anie RoDz+eNia, ani RoDz+eN’+STWa, ani RoDz+iNy, ani Po+RoDo”, ani Z+RoDze+Nia, ani PR”+RoDz+eNia, ani PR”+RoD+y, ani RoZ+RoD+o”, ani RoZ+RoD+C”oS’C/Ti, ani W+RoDz+eNia, ani W+RaDz+aNia, Na+RoDz+iN, ani o”+RoDy, ani o”+RoDz+aJo”, ani Nie+o”+RoDz+aJo”, ani RoDz+aJo”,.. ani BoZ”eGo Na+RoDz+eNia,.. ani RaD+oS’C/Ti, ani RoZ+RaD+oWaNia, ani RaDy, ani RaDze+Nia, ani Za+RaDze+Nia, ani RaD+NeGo, ani Za+RaD+NeGo,ani Za+RaD+NoS’C/Ti, ani R”a”Dzy, ani R”a”D+o”W, ani R”a”Dze+Nia,.. ani RaD+L”a, ani RaD+LeNia, ani ReD+LeNia,.. ani G+RoDo”, ani G+RoDz+eNia, ani o+G+RoDo”, ani o+G+RoDz+eNia, ani o+G+RoDz+aNia, ani G+Ro”Dy, ani G+RoD+Nia, ani G+RoD+Na, ani G+Ro”D+Ka, ani G+Ro”Dz+ia”Dza, ani G+RoDz+iS”C”/Ta, ani BoGo”+RoDziC/Ty,.. ani T+Ro”D+o”, ani T+Ro”D+NoS’C/Ti, ani T+Ro”D+NoS’C/Ti,.. ani nawet barwy Ro”D+eJ, itp,.. nie znali… do puki im tego wszystkiego usłużni kapłani łacińscy nie powiedzieli i ich tego nie nauczyli… po łacinie,.. na mszy,.. w niedzielę,.. ma się rozumieć…
A i jeszcze to wszystko nam współcześnie żyjącym musieli oczywiście poprawni politycznie, ofitzjalni etymologowie i językoznaftzy wytłumaczyć (o krześcijańskich kapłanach nie zapominając)… bo te słowiańskie bagienne bezmuzgi, nawet RoDz+iMy(c)H Z’+RoD+L”o+SL”oWo”W swoich słów też nie znały… i nie znajo do dziś dnia!!!
Jak to dobrze, że krześcijańskie ałtorytety ZD+RaDz+iL”y nam tę P+RaD+aWNa” błogosławioną fietzę i ona może teraz oD+RoDz+iC’/T’ się na nowo, a nie Wy+RaDz+aC’/T’ się, jak to z Wy+RoD+NyM, W+ReD+NyM i Z+Wy+RoD+NiaL”yM człowiekiem dzieje się, kiedy nie zna swojego RoDo+WoDo”…!!! 😦
I kto pomyślałby, że to wszystko wzięło się od tego rzymskiego krześcijańskiego katolicyzmu i łacińskiego NaTio+NaLiS/ZMo”…!!! 😉
A i zapomniałbym, bo mnie zdrowo z jednoczesnego wkurwienia i śmiechu trzęsie,.. chociaż nie… wkurwienie mi już dawno przeszło,.. a teraz będzie najlepsze z najlepszego…
(…)
NARÓD (łac. natio) – termin towarzyszący rozważaniom nad formami ludzkiego życia zbiorowego od czasów średniowiecza. W kolejnych okresach historycznych, mianem tym określano cechy rzemieślnicze, spółki, stowarzyszenia studenckie, posiadłości feudalne, ogół obywateli poszczególnych państw, a także ugrupowania oparte na wspólnym pochodzeniu kulturowo-naturalnym. Z czasem „naród” stał się, obok „państwa”, pretendentem do rangi głównej kategorii wyjaśniającej społeczne życie człowieka. Jego społeczny status sprzyja nieustannej generacji licznych – często wzajemnie przeciwstawnych – opinii i teorii oraz zależnych od nich praktycznych postaw.
(…)
Naród jako społeczność polityczna. W drugiej połowie XVIII w. niniejsza koncepcja stała się teoretycznym uzasadnieniem dla roszczeń politycznych artykułowanych przez zbiorowości zmierzające do zdobycia suwerenności państwowej.
(…)
Czyli wygląda na to, że wg autora gupkom słowiańskim dopiero w tzw. 18w i to w jego drugiej połowie, po łacinie wytłumaczono, co to wszystko, co sam napisał znaczy… Jak napisałem, pewno podczas mszy rytu trydenckiego… szkoda tylko, że ani logika, ani nawet wikipedia tego nie potwierdza, patrz:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Nar%C3%B3d
Naród – wspólnota o podłożu etnicznym, gospodarczym, politycznym, społecznym i kulturowym wytworzona w procesie dziejowym, przejawiająca się w świadomości swych członków. Chociaż naród wyróżnia się na tle innych zbiorowości, to jednak nie jest możliwe precyzyjne zdefiniowanie tego pojęcia. W socjologii nie ma jednej definicji tego pojęcia, istnieją też rozbieżności między stanowiskiem socjologów, antropologów i historyków.
(…)
Kształtowanie się świadomości narodowej w Europie
Pojęcie narodu (Volk), jako ważnej idei pojawiło się dopiero w XVIII wieku za sprawą Johanna Gottfrieda Herdera, niemieckiego filozofa, który przyczynił się do rozwinięcia idei państwa narodowego. W tym okresie trwała rewolucja przemysłowa, która dała początek społeczeństwu przemysłowemu. Zmiany te przyczyniały się do wzrostu świadomości narodowej w Europie:
- Industrializacji towarzyszyła urbanizacja, a ta z kolei przyczyniała się do rozpadu tradycyjnych wspólnot wiejskich. Ponieważ miasto nie dawało możliwości tworzenia się zbiorowości typu wspólnotowego, odwoływanie się do narodu jako wspólnoty rekompensowało tę stratę.
- W społeczeństwie przemysłowym podział stanowy był nie do utrzymania, co przyczyniało się do zmiany poczucia tożsamości. Jednostki przestawały postrzegać siebie jako chłopów czy arystokratów, a zaczęły postrzegać siebie jako członków narodu. Towarzyszyła temu także nośna, szczególnie po rewolucji francuskiej idea braterstwa.
- Rozwój oświaty przyczyniał się do upowszechniania języków narodowych, czemu towarzyszył rozwój związanej z danym językiem kultury symbolicznej.
- Laicyzacja, która także osłabiała poczucie przynależności tożsamości związanej z daną religią, wyznaniem na rzecz tożsamości ze zbiorowością narodową.
https://en.wikipedia.org/wiki/Johann_Gottfried_Herder
https://pl.wikipedia.org/wiki/Johann_Gottfried_Herder
Johann Gottfried von Herder (ur. 25 sierpnia 1744 w Morągu (ówczesnym Mohrungen), zm. 18 grudnia 1803 w Weimarze) – niemiecki filozof, pastor i pisarz, którego poglądy wpłynęły znacząco na późniejszy rozwój idei narodu (koncepcja Volk) oraz filozofii i historii kultury. Był jednym z klasyków weimarskich.
Studiował na Uniwersytecie Albertyna w Królewcu.
Johann Gottfried Herder wprowadził do filozofii romantycznej pojęcie ludowości, ponieważ był zafascynowany jej naturalnością i pierwotnością. Była przez niego traktowana jako źródło prawdy i tożsamości. Jego dzieło pod tytułem Głosy ludów w pieśniach było czytane przez romantyków i zapoczątkowało zbieranie utworów ludowych, czego przykładem jest działalność braci Grimm.
Herder rozumiał historię jako ciągłość realizującą boski plan. Świat opiera się na ładzie, przyroda jest wzniosła, piękna i bogata w sens. Człowiek posiada rozum i wolność. Współuczestniczy w dziejach, poprzez swe działania tworzy tradycję, którą Herder nazwał łańcuchem kultury. Celem człowieka jest stopniowa humanizacja. Ludzkość to dopiero „pąk kwiatu”. Polscy romantycy przejęli część tej koncepcji – obraz świata wyjaśniający przeznaczenie narodu i jednostki. Naród to jedność pokoleń przeszłych, obecnych i przyszłych, która łączy się ze wspólnym językiem[1].
(…)
Czyli proszę,.. to ten nowoczesny niemiecki człowiek wymyślił każdy „naród”,.. nie tylko niemiecki!!! Szkoda, że nie udało mu sie wymyśleć jakiegoś mądrzejszego narodu krześcijańskiego, a zwłaszcza katolickiego,.. no nie wiem jak Wy, ale ja tam tego ojca narodów trochę rozumiem… 😦
Tłumaczę… Proszę zwrócić uwagę, że to nie tzw. kościół katolicki był przyczyną powstania pojęcia Na+RoDo”, a stało się to wg wikipedii,.. za sprawą jego zagorzałych przeciwników, którzy go zaciekle zwalczali!!!
Rechot akurat i histerii… i chichot historii, pani krześcijański autorze, bo o językoznawstwie przez litość bliźniego zamilczę… 🙂
Tera tyle, a w drugiej części tego wpisu upowszechnię najmądrzejszą ofitzjalną etymologię, z jaką do tej pory kiedykolwiek spotkałem się… a znią jeszcze dużo, dużo więcej,.. powodów do jeszce większego wstydu… także wyznaftzy krześcijańskich, czy innych poprawnie politycznych etymologi, RoDeM z pustyni… wstydźcie się już dziś, teraz… na zapas… A no i możecie już zacząć kalać się i kajać…
I dlatego w rodzinie jesteśmy zżyci 🙂
PolubieniePolubienie
Dzięki za to słowo!
http://sjp.pwn.pl/slowniki/z%C5%BCyty.html
zżyty; zżyci
zżycie się
zżyć się -yję się, -yją się; -yj•cie się
zżyty
1. «taki, który się zżył z kimś»
2. «taki, który się zżył z czymś»
zżyć się — zżywać się
1. «przywiązać się do kogoś»
2. «przyzwyczaić się do czegoś»
zżycie
zżyć
zżyć się
Synonimy
zżyty (towarzystwo)
zgrany
zżyty (ktoś z kimś)
przywiązany
zżyty (ktoś z czymś)
przyzwyczajony
http://sjp.pl/z%C5%BCyty
zżyty
przyzwyczajony do kogoś, czegoś lub zaprzyjaźniony z kimś; taki, który zżył się z kimś lub czymś
http://synonim.net/synonim/z%C5%BCyty
Synonimy do słowa „zżyty”
Poniżej znajduje się zbiorcza lista wszystkich synonimów do słowa zżyty.
bliski, bratni, konfidencjonalny, nieobcy, poufały, poufny, przyjacielski, serdeczny, spoufalony, swojski, ścisły, zaprzyjaźniony, zażyły, znajomy, przywiązany, zakolegowany, zgrany, braterski, łaskawy, przychylny, przyjazny, usłużny, wdzięczny, wrażliwy, życzliwy, dobrany, harmonijny, zgodny, zwarty, swobodny, szczery, oddany, wierny jak pies, dopasowany,
…..
Brak jest jakiejkolwiek ofitzjalnej etymologii, czyli źródłosłowu tego słowa, przynajmniej ja nie znalazłem…
PolubieniePolubienie
Verners law (Ari Hoptman 2011)
Opublikowany 05.08.2013
This video was created by and belongs to Ari Hoptman.
Original files:
Part 1 http://www.youtube.com/watch?v=aal9VSPkf5s
Part 2 http://www.youtube.com/watch?v=fRXKQjLBBrI
Part 3 http://www.youtube.com/watch?v=YcL7bJfiVjo
PolubieniePolubienie
Grimm’s Law
Opublikowany 02.06.2014
The story of the first sound change discovered by modern linguistics
Click here for the next video:
How to Speak Proto-Indo-European
Opublikowany 27.10.2012
More accurate PIE sample starts at 8:54.
This video teaches you how to recite a short story in Proto-Indo-European. For more on learning Proto-Indo-European, check out these guys: http://dnghu.org/
PolubieniePolubienie
live <- RiVe <- R’yWe <- ŻyW
PolubieniePolubienie
🙂 BRAWO!!! Genialne,… że też sam na to nie wpadłem!!! 😉 To wskazywałoby na to, że dźwięk zapisywany znakiem Z”/R” istniał wcześniej niż tylko od średniowiecza!!!
PolubieniePolubienie
river <- RyWa <- R”yWa woda
RyBa ?
PolubieniePolubienie
Pingback: Stefan W. i jego duchowi następcy "Mordercy Chrystusa", ogłaszają Chrystusa Królem Polski! | Białczyński