07 Najprawdziwsza prawda etymologii poprawnej politycznie, objawiona na przykładzie słów Na+Ro”D, NaSCio, NaTio, NaSC+oR… i co z tego wynika 01

!!!UWAGA!!! Od 21.11.2016. Nanoszone są poprawki i bardzo ważne uzupełnienia. Podpowiadam, żeby raczej przeczytać wszystko jeszcze raz od początku…

http://www.focus.pl/upload/article-pictures/0/676_l.jpg
http://www.focus.pl/przyroda/jak-kura-znosi-jajko-7255

5. Bajki dla córki – „Kura znosząca złote jajka”

Zapraszam do świata najprawdziwszej prawdy, czyli etymologii objawionej… i jednocześnie poprawnej politycznie! 🙂

W poprzednim wpisie poświęconemu wywiedzeniu znaczenie i źródłosłowu nazwiska H+RoD+RiG+ueS, itp, itd, obiecałem, że jako ciąg dalszy rozważań nad tym rzekomo od-gockim zapożyczeniem odnajdywanym min. w języku hiszpańskim, które jednak okazało się być niczym innym jak wcześniejszym zapożyczeniem od-Pra-Słowiańskim, zajmę się słowami i rdzeniami zbudowanymi na Pra-Słowiańskim rdzeniu RD, jak np. H+RoD, G+RoD, Z+RoD, itd.

Jak obiecałem tak robię, tyle tylko, że podczas zbierania materiałów do tego wpisu, a raczej ich serii,.. natrafiłem na takie coś, co zmusiło mnie do zmiany moich planów, no może nie zupełnie…

Ale, ale,.. allo, allo,.. ssohozi?!!

Ano oto, że wystarczy wpisać w wyszukiwarkę googla słowa, jak „naród etymologia”,.. by otrzymać takie oto wyniki wyszukiwania,..

https://www.google.co.uk/search?q=nar%C3%B3d+etymologia&ie=utf-8&oe=utf-8&client=firefox-b&gfe_rd=cr&ei=BLcxWJjJK6T38AePzqaIDw

… gdzie na pierwszym miejscu wyświetla się takie źródło, gdzie można przeczytać to np. :

http://www.ptta.pl/pef/pdf/n/narod.pdf

Naród PEF – © Copyright by Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu

NARÓD (łac. natio) – termin towarzyszący rozważaniom nad formami ludzkiego życia zbiorowego od czasów średniowiecza. W kolejnych okresach historycznych, mianem tym określano cechy rzemieślnicze, spółki, stowarzyszenia studenckie, posiadłości feudalne, ogół obywateli poszczególnych państw, a także ugrupowania oparte na wspólnym pochodzeniu kulturowo-naturalnym. Z czasem „naród” stał się, obok „państwa”, pretendentem do rangi głównej kategorii wyjaśniającej społeczne życie człowieka. Jego społeczny status sprzyja nieustannej generacji licznych – często wzajemnie przeciwstawnych – opinii i teorii oraz zależnych od nich praktycznych postaw.

ETYMOLOGIA. Pierwotnie starożytni Rzymianie używali terminu natio na oznaczenie bogini urodzin i urodzaju. Z czasem wszedł on do języka łacińskiego, stając się źródłosłowem dla czasownika nascor (nasci, natus sum)– rodzić się, pochodzić, powstawać, rosnąć. Etymologia polskiego terminu „naród” odsyła do jego historycznych związków z łaciną. Początkowo bowiem Słowianie nie znali jeszcze łacińskiego nascor, a nawet nie posiadali odpowiedników takich dzisiejszych wyrażeń, jak ród, poród czy rodzić. Języki starosłowiańskie nazwą „ród” oznaczały szczęśliwy traf, powodzenie, przyrost, jak również samego bożka szczęścia i losu. Dopiero dzięki średniowiecznej łacinie zaczęto łączyć „ród” z pomnażaniem liczby członków rodziny. Tak więc za sprawą łacińskiej natio możliwe jest obecnie wskazanie na podwójny źródłosłów polskiej nazwy „naród”. Z jednej strony, wywodzi się ją od rzeczownika „ród” (w sensie familijnej grupy społecznej), który podkreśla pochodność jej desygnatu od wspólnego przodka. Z drugiej – wyprowadza się ją od czasownika „narodzić” (w sensie: urodzić mnóstwo, powstać w dużej ilości), który z kolei akcentuje złożoność jej desygnatu z wielu ludzi. Przyjmując łącznie oba źródła, „naród” oznacza wielką zbiorowość ludzi połączonych więzią wspólnego pochodzenia.
(…)
Naród jako społeczność polityczna. W drugiej połowie XVIII w. niniejsza koncepcja stała się teoretycznym uzasadnieniem dla roszczeń politycznych artykułowanych przez zbiorowości zmierzające do zdobycia suwerenności państwowej.
(…)

Tyle cytatów z tej pracy samookaleczającej i jej autora Pawła Tarasiewicza, jak tuszę po prawach autorskich, także członka tego świętobliwie nawiedzonego ciała,.. jaki jego samego (tego ciała),.. jak rozumiem z zasady natchnionego także i tzw. duchem świętym, patrz:

ww.ptta.pl

http://www.ptta.pl/index.php?id=zalozyciele&lang=pl

https://pl.wikipedia.org/wiki/Powszechna_encyklopedia_filozofii

(…)
Encyklopedię wydało Polskie Towarzystwo św. Tomasza z Akwinu (Società Internazionale San Tommaso d’Aquino(wł.)), oddział w Lublinie w latach 2000-2009.
(…)

Widać, że to są twardzi zawodnicy, profesorowie, filozofowie, myśliciele krześcijańscy, bojownicy o prawdę i sprawiedliwość, itp.

Zanim jednak przejdę do omawiania prawd objawionych w powyższym cytacie, najpierw kilka innych cytatów i opinii o nich, ukazujących sposób myślenia i jakość mondrości na których wyrośli ci, którzy autoryzowali ten tekst, do którego będę się dalej odnosił. Oto ałtorytety filozoficzne, etyczne i logiczne tych lubelskich, kulewskich ałtorytetów i to, co wspólnie także o”+RoDz+iL”y ich prześwietne umysły…

http://transhumanista.salon24.pl/435099,cytaty-znanych-chrzescijan-o-kobietach

http://transhumanista.salon24.pl/435099,cytaty-znanych-chrzescijan-o-kobietach#comment_8184874

http://www.poloniainfo.se/forum/temat.php?temat=10405

Borrka 2006-12-06 11:57

Świety Tomasz z Akwinu o kobietach.

# Kobieta jest jedynie pomocą w płodzeniu (adiutorium generationis) i pełni pożyteczną rolę w gospodarstwie domowym.

# Dzięki temu, że składają śluby dziewictwa lub stanu wdowieńskiego i przez to zostają zaślubione Jezusowi — zostają podniesione do godności mężczyzn (promoventur in dignitatem virilem)

# Kobiety są błędem natury… z tym ich nadmiarem wilgoci i ich temperaturą ciała świadczącą o cielesnym i duchowym upośledzeniu… są rodzajem kalekiego, chybionego, nieudanego mężczyzny… Pełnym urzeczywistnieniem rodzaju ludzkiego jest mężczyzna.

# Zarodek płci męskiej staje się człowiekiem po 40 dniach, zarodek żeński po 80. Dziewczynki powstają z uszkodzonego nasienia lub też w następstwie wilgotnych wiatrów.

# Wartość kobiety polega na jej zdolnościach rozrodczych i możliwości wykorzystania do prac domowych.

monilka 006-12-06 14:44
Ja mysle, ze Sw. Tomasz to musial w dziecinstwie byc zle traktowany przez wlasna mamusie . Do tego pewnie mial niezle kompleksy i byl odrzucany przez kobiety i w taki sposob wlasnie sie odreagowywal. Przeciez to gadki zywcem wziete z wyznan psychopaty, ktory msci sie na rodzie zenskim a sam jest malym zakompleksionym i wg siebie samego nic niewartym facetem.

Iskierka83 2006-12-06 15:17
No coz, Sw Tomasz to nie jedyny przedstawiciel tego typu pogladow. Juz Sw Augustyn mawial: „Kobieta jest istotą pośrednią, która nie została stworzona na obraz i podobieństwo Boga. To naturalny porządek rzeczy, że kobieta ma służyć mężczyznie.” Co najgorsze ich poglady dotyczace kobiet nadal sa popularne w Kosciele Katolickim, moze jedynie troche zlagodzone. Szkoda, ze oboje studiujac filozofie starozytnej Grecji skoncentrowali sie jedynie na mysli platonskiej i arystotelesowskiej, a nie zapoznali sie z twierdzeniami Sokratesa (nota bene najwybitniejszego filozofa), ktory mawial: „Kobiety w żadnym razie nie są gorsze od mężczyzn. Wszystko co im brak, to nieco większej siły fizycznej i większej energii umysłowej”

janne1 2006-12-06 13:15
Zakonnicy zazwyczaj sporo wiedza o swoich ‚walorach’ lub o ‚walorach’ najblizszego braciszka, o kobietach wiedza niewiele wiecej niz o marsjanach. Proponuje by Forumowicz Zbyszko z Czeladzi ktory mial 3 zony (a wiec jest swiety) zweryfikowal rewelacje sw. Tomasza.

Badboy 2006-12-06 13:29
zgadzam sie z Janne, typowo „pedalskie” madrosci, za Hitlera tez pelno takich bylo „kobieta tylko do rodzenia dzieci, zero intelektu, macica itd, a germanski wojownik tylko w muskularnym, blondwlosym wojowniku znajdzie swoja druga polowe”

Po co to upowszechniłem i jaki związek mają te krześcijańskie mondrości z Pra-Słowiańskim RDz+eNieM RD? Ano taki, że ta nawiedzona pisanina jest dobrym przykładem, co o RDz+eNia(c)H, jak i o RoDz+eNiu fietzieli i nadal fietzą tacy bogobojni krześcijanie, których wiekopomne myśli będę cytował dalej i czego najprawdziwszą prawdziwość obnażę, jak nagość tej, o której tyle mondrych słow napisał min. i ten krześcijański mendrzec, czyli tzw. św. Tomasz z Akwinu…

…..

Przejdę teraz do pokazania stanu umysłów i fietzy jęsykoznaftzej panóf profesóróf z KUL, z Polskiego Towarzystwa św. Tomasza z Akwinu (skoro to autoryzowali…), a także wywiedzenia znaczeń i źródłosłowu słowa Na+Ro”D.

Zrobię to trochę nietypowo dla mnie, bo będę odnosił się do cytatów z tego tekstu powyżej… udowadniając ich najprawdziwszą niepokalaną prawdziwość, a już w drugiej części tego wpisu upowszechnię wszystkie źródła i źródłosłowy, które znalazłem, a nie tylko te wybrane zamieszczone poniżej, a to ze względu na bezdenną zasobność słów i rdzeni odnoszących się to zagadnienia RoDz+eNia…

A… Odwrócę tu jeszcze porządek i żeby było zabawniej i nie obalę od razu tych przenajświętszych mondrości xiędzóf profesoróf z KUL, z Polskiego Towarzystwa św. Tomasza z Akwinu …

ETYMOLOGIA. Pierwotnie starożytni Rzymianie używali terminu natio na oznaczenie bogini urodzin i urodzaju.(…)

https://pl.wikipedia.org/wiki/Bogowie_rzymscy

Brak danych.

http://www.maicar.com/GML/OtherDeities.html

(…) Natio. Goddess of childbirth. Was believed to watch over married women in travail (see also Ilithyia). Cic.ND.3.47. (…)

https://books.google.co.uk/books?id=c7cNB-JaZA8C&pg=PT103&lpg=PT103&dq=natio+roman+goddess&source=bl&ots=6oM8QCiKZa&sig=IwiWjoQdHIPxnv3EFUd5k0Q_LlQ&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwic6420_rXQAhWlDsAKHUwrD9wQ6AEIJTAB#v=onepage&q=natio%20roman%20goddess&f=false
Greek and Roman Mythology, A to Z
By Kathleen N. Daly, Marian Rengel

Brak danych.

http://www.talesbeyondbelief.com/greek-and-roman/greek-and-roman-mythology-e.htm

(…) Eileithyia Greek goddess of childbirth, Roman counterpart Natio (…)

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Roman_deities

(…) Nascio, personification of the act of birth. (…)

https://en.wikipedia.org/wiki/Nascio

Nascio

For the beetle, see Nascio (genus).

In Roman mythology, Nascio (Latin: „birth”) was one of many goddesses of birth, and a protector of infants. She assisted Lucina in her functions, and was analogous to the Greek Eileithyia. She had a sanctuary in the neighborhood of Ardea.[1][2]

See also

References

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Roman_birth_and_childhood_deities

Brak danych.

Znalazłem jednak coś ciekawego związanego z nazwą Di nixi…

https://en.wikipedia.org/wiki/Di_nixi

Di nixi

In ancient Roman religion, the di nixi (or dii nixi), also Nixae, were birth deities. They were depicted kneeling or squatting,[1] a more common birthing position in antiquity than in the modern era.[2] The 2nd-century grammarian Festus explains their name as the participle of the Latin verb nitor, niti, nixus, „to support oneself,” also „strive, labor,” in this sense „be in labor, give birth.”[3] Varro (1st century BC) said that enixae was the term for women in labor brought about by the Nixae, who oversee the types of religious practices that pertain to those giving birth.[4] In some editions of Ovid‚s Metamorphoses, a phrase is taken as referring to the birth goddess Lucina and her counterpart collective, the Nixi.[5]

A statuary group of three kneeling nixi or nixae stood in front of the Temple of Minerva on the Capitoline Hill. These had been brought to Rome by Manius Acilius Glabrio among the spoils seized from Antiochus the Great after his defeat at Thermopylae in 191 BC, or perhaps from the sack of Corinth in 146.[6]

In the iconography of Greek myth, the kneeling pose is also found in representations of Leto (Roman Latona) giving birth to Apollo and Artemis (Diana), and of Auge giving birth to Telephus, son of Herakles (Hercules).[7] While the ancient Greek gynecologist Soranos had disapproved of giving birth on one’s knees as „painful and embarrassing,”[8] he recommends it for the obese and for lordotic women, that is, those with a concave curvature of the lower back that would tilt the uterus out of alignment with the birth canal.[9]

(…)

http://www.etymonline.com/index.php?term=di-

di- (1) word-forming element meaning „two, double, twice,” from Greek di-, from dis „twice,” related to duo (see two).

http://www.etymonline.com/index.php?term=nixie

nixie (n.) „water fairy,” 1816 (introduced by Sir Walter Scott), from German Nixie, from Old High German nihhussa „water sprite,” fem. of nihhus, from Proto-Germanic *nikwiz (source also of Old Norse nykr, Old English nicor „water spirit, water monster,” also used to gloss hippopotamus), perhaps from PIE *neigw- „to wash” (source also of Sanskrit nenkti „washes,” Greek nizo „I wash,” Old Irish nigid „washes”).

!!!UWAGA!!!

Uważam, że rdzeń nazwy Di nixi (NC/KS), brzmi bardzo podobnie do rdzenia słowa NaTio / NaSCio (patrz poniżej).

https://books.google.co.uk/books?id=qqdfAAAAcAAJ&pg=PA591&lpg=PA591&dq=Nascio+roman+goddess&source=bl&ots=0mxPzvM5qB&sig=a4tb2-ZqYNMmMhIkmEeNca1tN9Y&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjPuojNgLbQAhWrLsAKHW0wDFsQ6AEILzAD#v=onepage&q=Nascio%20roman%20goddess&f=false

Classical Manual; or, a mythological, historical, and geographical …
By Homer

https://books.google.co.uk/books?id=04Ku5-92hGUC&pg=PA82&lpg=PA82&dq=Nascio+roman+goddess&source=bl&ots=pWmdogNhlb&sig=6M4tJ_2tRDsWGxpDaKDBEMOqkNY&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjRx9i3gbbQAhWKLsAKHRvbDiA4ChDoAQgeMAE#v=onepage&q=Nascio%20roman%20goddess&f=false
The New Global Law
By Rafael Domingo

!!!UWAGA!!!

Wygląda na to, że nazwa bogini, o której jest mowa w tym pierwotnie cytowanym tekście, to raczej NaSCio, a nie NaTio, ponieważ jak podaje kilka źródeł, w tym i autorzy tego tekstu, słowo to pochodzi od czasownika NaSC+oR, a nie od NaTi+oR… Z tym, że jak podaje wikipedia słowo NaSC+oR i tak pochodzi od starszego słowa G+NaSC+oR, patrz:

https://en.wiktionary.org/wiki/nascor

nascor

Latin

Etymology

From earlier gnāscor, from Proto-Italic *gnāskōr, from Proto-Indo-European *ǵenh₁-. Cognate with Ancient Greek γεννάω ‎(gennáō, “to beget”).

Pronunciation

Verb

nāscor ‎(present infinitive nāscī, perfect active nātus sum); third conjugation, deponent

  1. I am born, begotten
  2. I arise, proceed
  3. I grow, spring forth

!!!UWAGA!!!

Do tych trzech powyższych znaczeń powróce jeszce w dalszej części tego wpisu!

Inflection

Note: Future participle is sometimes nāscitūrus.

  Conjugation of nascor (third conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present nāscor nāsceris, nāscere nāscitur nāscimur nāsciminī nāscuntur
imperfect nāscēbar nāscēbāris, nāscēbāre nāscēbātur nāscēbāmur nāscēbāminī nāscēbantur
future nāscar nāscēris, nāscēre nāscētur nāscēmur nāscēminī nāscentur
perfect nātus + present active indicative of sum
pluperfect nātus + imperfect active indicative of sum
future perfect nātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present nāscar nāscāris, nāscāre nāscātur nāscāmur nāscāminī nāscantur
imperfect nāscerer nāscerēris, nāscerēre nāscerētur nāscerēmur nāscerēminī nāscerentur
perfect nātus + present active subjunctive of sum
pluperfect nātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — nāscere — — nāsciminī —
future — nāscitor nāscitor — — nāscuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives nāscī nātus esse nātūrus esse — — —
participles nāscēns nātus nātūrus — — nāscendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
nāscī nāscendī nāscendō nāscendum nātum nātū

Related terms

See also

Descendants

Through Vulgar Latin *nāscō:
 References

https://en.wiktionary.org/wiki/gnascor#Latin

gnascor

Latin

Pronunciation

Verb

gnāscor ‎(present infinitive gnāscī, perfect active gnātus sum); third conjugation, deponent

  1. Alternative form of nāscor

Inflection

Conjugation of gnascor (third conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present gnāscor gnāsceris, gnāscere gnāscitur gnāscimur gnāsciminī gnāscuntur
imperfect gnāscēbar gnāscēbāris, gnāscēbāre gnāscēbātur gnāscēbāmur gnāscēbāminī gnāscēbantur
future gnāscar gnāscēris, gnāscēre gnāscētur gnāscēmur gnāscēminī gnāscentur
perfect gnātus + present active indicative of sum
pluperfect gnātus + imperfect active indicative of sum
future perfect gnātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present gnāscar gnāscāris, gnāscāre gnāscātur gnāscāmur gnāscāminī gnāscantur
imperfect gnāscerer gnāscerēris, gnāscerēre gnāscerētur gnāscerēmur gnāscerēminī gnāscerentur
perfect gnātus + present active subjunctive of sum
pluperfect gnātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — gnāscere — — gnāsciminī —
future — gnāscitor gnāscitor — — gnāscuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives gnāscī gnātus esse gnātūrus esse — — —
participles gnāscēns gnātus gnātūrus — — gnāscendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
gnāscī gnāscendī gnāscendō gnāscendum gnātum gnātū

https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%AC%CF%89#Ancient_Greek

γεννάω

Ancient Greek

Etymology

From γέννα ‎(génna), poetic form of γένος ‎(génos, “offspring”). Causal counterpart of γίγνομαι ‎(gígnomai, “to be born”).

Pronunciation

  • IPA: /ɡen.ná.ɔː/ → /ɣen.ˈna.o/ → /ʝe.ˈna.o/

Verb

γεννάω • ‎(gennáō)

  1. I beget, give birth to
  2. I bring forth, produce, generate

(…)

https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82#Ancient_Greek

γένος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *génos, from Proto-Indo-European *ǵénh₁os ‎(“race”). Cognates include Latin genus, Sanskrit जनस् ‎(jánas), Old Armenian ծին ‎(cin) and English kin.

Pronunciation

  • IPA: /ɡé.nos/ → /ˈɣe.nos/ → /ˈʝe.nos/

Noun

γένος • ‎(génos) n ‎(genitive γένεος or γένους); third declension

  1. offspring, descendant
  2. family, clan
  3. nation, race
  4. gender
  5. any type or class

https://en.wiktionary.org/wiki/kin#English

kin

See also: Kin, kín, kīn, -kin, kin-, k’in and -kin-

English

Pronunciation

Etymology 1

From Middle English kin, kyn, ken, kun, from Old English cynn ‎(“kind, sort, rank, quality, family, generation, offspring, pedigree, kin, race, people, gender, sex, propriety, etiquette”), from Proto-Germanic *kunją ‎(“race, generation, descent”), from Proto-Indo-European *ǵenh₁- ‎(“to produce”). Cognate with Scots kin ‎(“relatives, kinfolk”), North Frisian kinn, kenn ‎(“gender, race, family, kinship”), Dutch kunne ‎(“gender, sex”), Middle Low German kunne ‎(“gender, sex, race, family, lineage”), German Künne, Kunne ‎(“kin, kind, race”), Danish køn ‎(“gender, sex”), Swedish kön ‎(“gender, sex”), Icelandic kyn ‎(“gender”), and through Indo-European, with Latin genus ‎(“kind, sort, ancestry, birth”), Ancient Greek γένος ‎(génos, “kind, race”), Albanian dhen ‎(“(herd of) small cattle”).

Noun

kin ‎(uncountable)

  1. Race; family; breed; kind.
  2. (collectively) Persons of the same race or family; kindred.
  3. One or more relatives, such as siblings or cousins, taken collectively.
  4. Relationship; same-bloodedness or affinity; near connection or alliance, as of those having common descent.
  5. Kind; sort; manner; way.
Derived terms
   

See also

External links

…..

Jak mam nadzieję dobrze już widać, że postać słowa NaSC+oR wcale nie powstała od nazwy jakiejś rzymskiej bogini związanej narodzinami i zwanej NaTio lub raczej NaSCio, itp, czyli już w pierwszym zdaniu zacytowanej tu etymologii kulowskiej pojawiła się nieprawda!

Dalej, żeby było jeszcze gorzej, podstawą do utworzenia wszystkich tych rzymskich, czy raczej łacińskich słów, były słowa (i RDzeNie) znacznie starsze, niż te powyżej, a wymienione przez autora i członka wielcewielebnego Polskiego Towarzystwa św. Tomasza z Akwinu z najświętszego i najmondrzejszego KUL!!! Jak widać starszych postaci jak np. gnascor / G+NaSC+oR nikt z tych mędrcóf nie zna!!! 😦

Miło,.. tyle tylko że to dopiero początek, bo w języku słowiańskim, np. lechickim / polskim występują słowa dokładnie odpowiadające poniższym angielskim tłumaczeniom znaczenia słowa NaSC+oR, a właściwie G+NaSC+oR, patrz:

  1. I am born, begotten
  1. I arise, proceed
  1. I grow, spring forth

NoS”e” (ciążę, dziecko pod sercem, itp)
NieSie
NieS’C’/T’
NioS+Ka
NoSiC’/T’
Z+NieS’C/T’
Z+NoSiC’/T’
Za+NieS’C’/T’
Za+NoSiC’/T’
W+NieS’C’/T’
W+NoSiC’/T’
Wy+NieS’C’/T’
Wy+NoSiC’/T’
RoZ+NieS’C’/T’
RoZ+NoSiC’/T’
oD+NieS’C’/T’
oD+NoSiC’/T’
Na+NieS’C’/T’
Na+NoSiC’/T’
PoD+NieS’C’/T’
PoD+NoSiC’/T’
o”+NieS’C’/T’
o”+NoSiC’/T’
PR”e+NieS’C’/T’
PR”e+NoSiC’/T’
PR”y+NieS’C’/T’
PR”y+NoSiC’/T’
Do+NieS’C’/T’
Do+NoSiC’/T’ (ciążę, itp.)
oB+NieS’C’/T’
oB+NoSiC’/T’…
NoS”e…

Na+SiaC’/T’
Na+SieJe”
Na+SieNie
Na+SioNo
Na+SieNNy

NeS’+CioR
NeS’+CioRa
NieC’
NieS’C’

Je+SieN’
SieN’
SieMie”
SieMia
ZieMia…

…a także:

MoS’C/TiC’/T’ (się w G+NieZ’+Dzie)

MieS’C/TiC’/T’ (się w G+NieS/Z’+Dzie)

Dla chętnych. Proszę sobie samemu dobrać, które słowiańskie słowa odpowiadają jego angielskiemu odpowiednikowi, bo mi nie chce się tego robić, bo mam jeszcze dużo ważniejsze rzeczy do poukładania i napisania, jak np. to:

!!!UWAGA!!!

Uważam, że źródłosłowem do tzw. łacińskiego słowa G+NaSC+oR jest Pra-Słowiański rdzeń +NS i słowa na nim zbudowane, jak np. Z+NieS’,.. czyli wg mnie znaczenie nazwy bogini rzymskiej to NioSKa, czyli Ta co ZNoSi jaja, jak kura… W tym przypadku jest to przecież to samo, ponieważ samica człowieka wytwarza jaja, które potem NoSi i Z+NoSi… jak kura do G+NiaS/ZDa właśnie,.. coś jak MaC/Ti+oRa, czyli np. NaS’Ci+oRa,.. itp.

Żeby było jeszcze straszniej dla krześcijańskich umysłów, to można wywieźć źródłosłów do i tych słów, patrz: Na+Z/SiaC’/T’, Na+Z/SieJe”, Na+Z/SieNie, Na+Z/SioNo, Na+Z/SieNNy, itd,.. Tak, tak… nie mylicie się… Ź+Ro”D+L”eM do tych wszystkich słów jest słowo Z/SiaC’/T’,.. czyli RDzeN’ zapisywany znakiem Z+ lub S+… O samczym Na+Z/SieNio” też należy pamiętać, prawda panie i panowie zakonnice i zakonnicy?

Dodatkowo uważam, że istnieje wyrażny związek między Z/SiaC’T’, Na+Z/SiaC’/T’, itp i Z”yC’/T’, Z”yZNa, itp, o czym będzie dalej. Dodatkowo jeszcze przychodzi na myśl, np. Z/S+C/TiNaC’/T’, Na+Z’/S’C/TiNaC’/T’,..

Ajajaj,.. ajajaj,.. tyle nieczystych słów i myśli… ajajaj… Grzech, hańba, wstyd, upokorzenie,.. pokuta, śmierć, brak myślenia… ulga… w łonie pana… hahaha… Myślę, że krześcijańskie filozofy kulowskie w tym i nie tylko tym przypadku, wdepły w niezłe kaka,.. i żeby było śmieszniej, to ich własne kaka… i pławią się w tym, jak NoWo+RoD+eK w basenie krzcielnym!!! Nic,.. nie będe leciał dalej,.. ale kończyć tego obrzezanego rozumowo naukafego wstydu też jeszcze nie zamierzam…

Dodatkowo, czy muszę dodawać, że jak NieSie się jajo w G+NieZ’Dzie to i SieDzi się, jak i GNie się to na czym SieDzi sie, a potem NoWo+Na+RoDz+oNa iST+oTa Za+NoSi się jakimś RoDz+aJeM płaczu?!! A po co o tym napisałem? A po to, żeby przypomnieć, że w języku Pra-Słowiańskim występowały i nadal występują w jego następcach, jak np. język lechicki / polski, rdzenie i w postaci tzw. satem, jak Z+NieS’C’/T’… i w postaci tzw. kentum, jak G+NieS’C/T’, itd,!!!

Ludy posługujące się językami kreolskimi zniekształcały pierwotne znaczenia, jak i wymowę i to stąd zgubienie dźwięku zapisywanego znakiem G (pamiętać należy, że wymienialnego z innym dźwiękiem zapisywanym znakiem H), a wcześniej zamiany tegoż z jeszcze wcześniejszego dźwięku zapisywanego znakiem Z lub S… patrz tzw. rough breathing…

Uważam też, że wywodzenie słowa G+NiaS/Z+Do od SieDz+ieC’ jest co najmniej równie poprawne, jak wywiedzenie tego słowa od G+NieS’C’/T’ , Z+NieS’C/T’, itp.

Dodatkowo Słowianie i Nasz Słowiański Język zachowali wszystkie te dźwięki utracone już w innych językach, a pochodnych od pierwotnych postaci występujących w języku Pra-Słowiańskim, równoznacznym wg mnie z tym tzw. PIE.

(…)
Z czasem wszedł on do języka łacińskiego, stając się źródłosłowem dla czasownika nascor (nasci, natus sum)– rodzić się, pochodzić, powstawać, rosnąć.
(…)

Autor tego tekstu sam przyznaje, że słowa NaSC+oR, NaSCi, NaT+uS So”M, itd, dopiero „z czasem weszły” do użytku w łacinie i że rzekomo pochodzą one od nazwy tej bogini… z tym, że zacytowane przeze mnie źródła twierdzą, że BYŁO DOKŁADNIE ODWROTNIE, a słowa od których pochodzą te zniekształcone NaSC+oR, NaSCi, NaT+uS So”M, itd, są stare, bardzo stare, duuużo starsze niż cała ta łacina!!! O jakim czasie jest mowa?

A kiedy tzw. Indo-Europejczycy nauczyli się SiaC/T’ Na+SioNa, zbierać SiaNo i Z+NoSiC’/T’ je i G+NieS”C’/T’,.. a SL”oMe”  STaW+iaC’/T’ w SNoPy.. itp?

W tym omawianym tekścienie znajdziemy oczywiście też żadnego źródłosłowu dla wywiedzenia znaczenie słów NaSCio lub NaTio,.. nie wspominając nawet o nie znanym mu G+NaSC+oR,.. i jego źródłosłowu, patrz:

https://en.wiktionary.org/wiki/gnatus#Latin

gnatus

Latin

Etymology

From Proto-Italic *gnātos, from Proto-Indo-European *ǵn̥h₁tós ‎(“produced, given birth”), from *ǵenh₁- ‎(“to produce, give birth, beget”).

Participle

gnātus m ‎(feminine gnāta, neuter gnātum); first/second declension

  1. Alternative form of nātus

Inflection

First/second declension.

Number Singular   Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
nominative gnātus gnāta gnātum   gnātī gnātae gnāta
genitive gnātī gnātae gnātī gnātōrum gnātārum gnātōrum
dative gnātō gnātō gnātīs
accusative gnātum gnātam gnātum gnātōs gnātās gnāta
ablative gnātō gnātā gnātō gnātīs
vocative gnāte gnāta gnātum gnātī gnātae gnāta

References

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/%C7%B5n%CC%A5h%E2%82%81t%C3%B3s

Reconstruction:Proto-Indo-European/ǵn̥h₁tós

Proto-Indo-European

Etymology

From *ǵenh₁- ‎(“to beget, to give birth”) +‎ *-tós.

Adjective

*ǵn̥h₁tós ‎(non-ablauting)[1]

  1. begotten, produced

Inflection

Thematic
masculine singular dual plural
nominative *ǵn̥h₁tós *ǵn̥h₁tóh₁ *ǵn̥h₁tóes
vocative *ǵn̥h₁té *ǵn̥h₁tóh₁ *ǵn̥h₁tóes
accusative *ǵn̥h₁tóm *ǵn̥h₁tóh₁ *ǵn̥h₁tóns
genitive *ǵn̥h₁tósyo *? *ǵn̥h₁tóoHom
ablative *ǵn̥h₁téad *? *ǵn̥h₁tómos
dative *ǵn̥h₁tóey *? *ǵn̥h₁tómos
locative *ǵn̥h₁téy, *ǵn̥h₁tóy *? *ǵn̥h₁tóysu
instrumental *ǵn̥h₁tóh₁ *? *ǵn̥h₁tṓys
feminine singular dual plural
nominative *ǵn̥h₁téh₂ *ǵn̥h₁téh₂h₁(e) *ǵn̥h₁téh₂es
vocative *ǵn̥h₁téh₂ *ǵn̥h₁téh₂h₁(e) *ǵn̥h₁téh₂es
accusative *ǵn̥h₁tā́m *ǵn̥h₁téh₂h₁(e) *ǵn̥h₁téh₂n̥s
genitive *ǵn̥h₁téh₂s *? *ǵn̥h₁téh₂oHom
ablative *ǵn̥h₁téh₂s *? *ǵn̥h₁téh₂mos
dative *ǵn̥h₁téh₂ey *? *ǵn̥h₁téh₂mos
locative *ǵn̥h₁téh₂, *ǵn̥h₁téh₂i *? *ǵn̥h₁téh₂su
instrumental *ǵn̥h₁téh₂h₁ *? *ǵn̥h₁téh₂bʰi
neuter singular dual plural
nominative *ǵn̥h₁tóm *ǵn̥h₁tóy(h₁) *ǵn̥h₁téh₂
vocative *ǵn̥h₁tóm *ǵn̥h₁tóy(h₁) *ǵn̥h₁téh₂
accusative *ǵn̥h₁tóm *ǵn̥h₁tóy(h₁) *ǵn̥h₁téh₂
genitive *ǵn̥h₁tósyo *? *ǵn̥h₁tóoHom
ablative *ǵn̥h₁téad *? *ǵn̥h₁tómos
dative *ǵn̥h₁tóey *? *ǵn̥h₁tómos
locative *ǵn̥h₁téy, *ǵn̥h₁tóy *? *ǵn̥h₁tóysu
instrumental *ǵn̥h₁tóh₁ *? *ǵn̥h₁tṓys

Descendants

References

  1. ^ Ringe, Don (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic, Oxford University Press

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/%C7%B5enh%E2%82%81-

Reconstruction:Proto-Indo-European/ǵenh₁-

Proto-Indo-European

Root

*ǵenh₁- ‎(perfective)[1][2]

  1. to produce, to beget, to give birth

Derived terms

► Terms derived from the PIE root *ǵenh₁-

References

  1. ^ Ringe, Don (2006) From Proto-Indo-European to Proto-Germanic, Oxford University Press
  2. ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill

…..

Wystarczy narazie, bo wrócę do tego jeszcze w drugiej części tego wpisu, bo ilość powiązań, niedopowiedzeń i przemilczeń przeciw-słowiańskich jest tak ogromna, że trzeba to wyjaśnić oddzielnie.

Wymienię tylko Pra-Słowiańskie słowa, których wikipedia i ofitzjalna etymologia i jęsykosnafztfo nie zna, jak: GNaT, GoLeN’, KoLaNo,Po+KoLe+Nie,..

!!!UWAGA!!!

22.11.2016… Nie wystarczy!!! Oto co dziś znalazłem, a na co nie wpadłem wcześniej:

Całe to odtworzone tzw. PIE ǵenh₁-, to nic innego jak:

https://pl.wiktionary.org/wiki/%D0%B6%D0%B8%D0%B7%D0%BD%D1%8C

жизнь (język rosyjski)

transliteracja:
žiznʹ
wymowa:
IPA: [ʐɨ̟zʲnʲ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) życie
odmiana:
(1.1) lp жи́зн|ь, ~и, ~е, ~ь, ~ей, о ~и; lm ~и, ~ей, ~ям, ~и, ~ями, о ~ях
przykłady:
(1.1) Он всю свою жизнь посвятил искусству. → Całe swoje życie poświęcił sztuce.
wyrazy pokrewne:
przym. жизненный
związki frazeologiczne:
осень жизни → jesień życia

жизнь (język staro-cerkiewno-słowiański)

transliteracja:
žiznĭ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) życie

https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B6%D0%B8%D0%B7%D0%BD%D1%8C

жизнь / R”/Z”yZN’

Old Church Slavonic

Etymology

From Proto-Slavic *žiti

Noun

жизнь • ‎(žiznĭ) f

  1. life

Russian

Etymology

Borrowing from Old Church Slavonic жизнь ‎(žiznĭ), from Proto-Slavic *žiti

Pronunciation

Noun

жизнь • ‎(žiznʹ) f inan ‎(genitive жи́зни, nominative plural жи́зни, genitive plural жи́зней)

  1. life
  2. practice

Declension

Declension of жизнь (inan fem-form 3rd-decl accent-a) 
  singular plural
nominative жи́знь
žíznʹ		 жи́зни
žízni
genitive жи́зни
žízni		 жи́зней
žíznej
dative жи́зни
žízni		 жи́зням
žíznjam
accusative жи́знь
žíznʹ		 жи́зни
žízni
instrumental жи́знью
žíznʹju		 жи́знями
žíznjami
prepositional жи́зни
žízni		 жи́знях
žíznjax
Pre-reform declension of жизнь (inan fem-form 3rd-decl accent-a) 
  singular plural
nominative жи́знь
žíznʹ		 жи́зни
žízni
genitive жи́зни
žízni		 жи́зней
žíznej
dative жи́зни
žízni		 жи́знямъ
žíznjam
accusative жи́знь
žíznʹ		 жи́зни
žízni
instrumental жи́знью
žíznʹju		 жи́знями
žíznjami
prepositional жи́зни
žízni		 жи́зняхъ
žíznjax

Synonyms

  • житьё ‎(žitʹjó) (colloquial)
  • житие́ ‎(žitijé) (philosophical, ecclesiastic)
  • жисть ‎(žistʹ) (regional, informal and colloquial humorous)

Related terms

https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyzny

żyzny (język polski)

wymowa: IPA: [ˈʒɨznɨ], AS: [žyzny]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) posiadający właściwości umożliwiające wydanie obfitych plonów
(1.2) dający wysokie plony
odmiana:
(1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
m.-os./mzw mrz f n m.-os. nm.-os.
mianownik żyzny żyzna żyzne żyzni żyzne
dopełniacz żyznego żyznej żyznego żyznych
celownik żyznemu żyznej żyznemu żyznym
biernik żyznego żyzny żyzną żyzne żyznych żyzne
narzędnik żyznym żyzną żyznym żyznymi
miejscownik żyznym żyznej żyznym żyznych
wołacz żyzny żyzna żyzne żyzni żyzne
przykłady:
(1.1) Czarnoziemy są bardzo żyznymi glebami.
kolokacje:
(1.1) żyzna gleba • żyzne ziemie
synonimy:
(1.1–2) urodzajny, płodny
(1.2) owocujący
antonimy:
(1.1–2) jałowy, nieurodzajny
wyrazy pokrewne:
rzecz. żyzność f
przysł. żyźnie
związki frazeologiczne:
Żyzny Półksiężyc
tłumaczenia:

https://en.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyzny

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *žiznъ, from *žiznь, from *žiti.

Pronunciation

Adjective

żyzny m ‎(comparative żyźniejszy, superlative najżyźniejszy, adverb żyźnie)

  1. fertile, fecund, opulent

Declension

declension of żyzny
case singular plural
m pers, m anim m inan n f m pers other
nominative, vocative żyzny żyzne żyzna żyźni żyzne
genitive żyznego żyznej żyznych
dative żyznemu żyznym
accusative żyznego żyzny żyzne żyzną żyznych żyzne
instrumental żyznym żyznymi
locative żyznej żyznych

Derived terms

https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyzno%C5%9B%C4%87#pl

żyzność (język polski)

wymowa:
wymowa ?/i, IPA: [ˈʒɨznɔɕʨ̑], AS: [žyzność]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha gleby umożliwiającej obfity wzrost roślin na niej
odmiana:
(1.1)
przypadek liczba pojedyncza
mianownik żyzność
dopełniacz żyzności
celownik żyzności
biernik żyzność
narzędnik żyznością
miejscownik żyzności
wołacz żyzności
synonimy:
(1.1) urodzajność
wyrazy pokrewne:
przym. żyzny
przysł. żyźnie
tłumaczenia:

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/%C5%BEiti

Reconstruction:Proto-Slavic/žiti

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *gʔi(w)-, from Proto-Indo-European *gʷh₃i(-u)- (Derksen) or *gʷíh₃weti.

Baltic cognates include Lithuanian gýti ‎(“to heal; to recover”).

Indo-European cognates include Sanskritजीवति ‎(jīvati), Latinvīvō ‎(“I live”).

Verb

žìti

  1. to live

Inflection

Accent paradigm c.

Conjugation of *žiti
infinitive *žiti
supine *žitъ
verbal noun *živenьje
participles present past
active *živy *živъ
passive *živomъ *živenъ
resultative — *živlъ
present imperative
1st singular *živǫ —
2nd singular *živešь *živi
3rd singular *živetь *živi
1st dual *živevě *živěvě
2nd dual *živeta *živěta
3rd dual *živete *živěte
1st plural *živemъ *živěmъ
2nd plural *živete *živěte
3rd plural *živǫtь —
imperfect aorist
1st singular *živěaxъ *živxъ, *živoxъ
2nd singular *živěaše *žive
3rd singular *živěaše *žive
1st dual *živěaxově *živxově, *živoxově
2nd dual *živěašeta *žista, *živosta
3rd dual *živěašete *žiste, *živoste
1st plural *živěaxomъ *živxomъ, *živoxomъ
2nd plural *živěašete *žiste, *živoste
3rd plural *živěaxǫ *živxę, *živošę

Related terms

Descendants

References

  • Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, ISBN 978 90 04 15504 6, page 562
  • Fasmer, Maks (1964–1973), “жить”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačev O. N., Moscow: Progress

!!!UWAGA!!!

GoiC’/T’… to postac tzw. kentum, podczas gdy np. Z”yC’/T’ to postać tzw. satem!!! Dodatkowo GNo”J, GNoJ+o”WKa,.. Jeśli pole jest jałowe, czyli Nie+o”RoDz+aJ+Ne, to żeby je użyźnić nawozi się je właśnie GNo”J+eM, GNoJ+o”WKa”!!!

https://en.wiktionary.org/wiki/%C5%BCy%C4%87#Polish

żyć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic*žìti (compare Czech žít, Slovak žiť, Old Church Slavonic жити ‎(žiti)), from Proto-Indo-European*gʷíh₃weti ‎(“to be alive”), from *gʷih₃wós ‎(“alive”), from *gʷeyh₃- ‎(“to live”). Cognates include Lithuaniangyventi, Sanskritजीवति ‎(jīvati), Latinvīvō and Ancient Greekζῶ ‎(zô).

Pronunciation

Verb

żyćimpf ‎(perfective pożyć)

  1. (intransitive) to live (be alive)

Conjugation

Conjugation of żyć impf
singular plural
person m f n m pers m anim, m inan, f, n
infinitive żyć
present tense 1st żyję żyjemy
2nd żyjesz żyjecie
3rd żyje żyją
past tense 1st żyłem żyłam żyliśmy żyłyśmy
2nd żyłeś żyłaś żyliście żyłyście
3rd żył żyła żyło żyli żyły
future tense 1st będę żył1 będę żyła1 będziemy żyli1 będziemy żyły1
2nd będziesz żył1 będziesz żyła1 będziecie żyli1 będziecie żyły1
3rd będzie żył1 będzie żyła1 będzie żyło1 będą żyli1 będą żyły1
conditional 1st żyłbym żyłabym żylibyśmy żyłybyśmy
2nd żyłbyś żyłabyś żylibyście żyłybyście
3rd żyłby żyłaby żyłoby żyliby żyłyby
imperative 1st — żyjmy
2nd żyj żyjcie
3rd niech żyje niech żyją
active adjectival participle żyjący żyjąca żyjące żyjący żyjące
contemporary adverbial participle żyjąc
impersonal past żyto
verbal noun życie
1or: będę żyć, będziesz żyć etc.

Derived terms

verbs derived from żyć

 Related terms

External links

  • żyć in Polish dictionaries at PWN

https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BCy%C4%87

żyć

Podobna pisownia Podobna pisownia: zyc

żyć (język polski)

wymowa: IPA: [ʒɨʨ̑], AS: [žyć]

homofon: rzyć
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) bytować w jakichś warunkach
(1.2) obcować z kimś
(1.3) istnieć w sposób właściwy organizmom żywym
(1.4) trwać
odmiana:
(1.1–4) koniugacja Xa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1.os. 2.os. 3.os. 1.os. 2.os. 3.os.
bezokolicznik żyć
czas teraźniejszy żyję żyjesz żyje żyjemy żyjecie żyją
czas przeszły m żyłem żyłeś żył żyliśmy żyliście żyli
f żyłam żyłaś żyła żyłyśmy żyłyście żyły
n żyłom żyłoś żyło
przykłady:
(1.1) Mój sąsiad żyje w biedzie.
(1.2) Bohaterowie powieści żyją w zgodzie.
(1.3) Moja babcia żyła 80 lat.
(1.4) Jan Paweł II zawsze będzie żył w naszej pamięci.
synonimy:
(1.1) istnieć, egzystować, przebywać
(1.2) współżyć
(1.4) trwać, zachowywać się
antonimy:
(1.3) umrzeć
wyrazy pokrewne:
rzecz.życien, żywotm, żytmrz
czas.przeżyćdk., przeżywaćndk., wyżyć, ożyćdk., ożywiaćndk., odżyćdk., odżywaćndk.
przym.żywy, życiowy
związki frazeologiczne:
niech żyje! • żyć jak pączek w maśle • żyć jak pies z kotem • żyć na kartę rowerową / żyć na kocią łapę • żyć na kryja • żyć na wiarę • żyć na wysokiej stopie • żyć nie umierać • żyć pełną piersią • żyć ponad stan • żyć własnym życiem • żyć z dnia na dzień • żyć z pracy własnych rąk • choć głodno i chłodno, ale żyjem swobodno
tłumaczenia:
źródła:

publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „W średniowieczu żyto w ciemnocie…” w: Poradnia Językowa PWN.

!!!UWAGA!!!

Zwracam uwagę na postacie tego słowa np. w języku, tzw. nowogreckim ζω (zo), którego wywodzenie jest niejednoznacznie opisane, łacińskim vivere, itp, a także w islandzkim lífa lub np. angielskim live, które wg ofitzjalnego jęsykosnafztfa pochodzi od tzw. PIE, *leyp-, czyli… LeP+iC’/T’…

https://en.wiktionary.org/wiki/live

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/leyp-

https://en.wiktionary.org/wiki/lepi%C4%87#Polish

I na koniec tego jeszcze jedno słowo, w nawiązaniu i do Z”yC/Tia i do Na+SioNa…

https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyto

żyto

Podobna pisownia Podobna pisownia: Żyto

żyto (język polski)


żyto (1.2)


żyto (1.3)

wymowa: IPA: [ˈʒɨtɔ], AS: [žyto]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. Secale[1] L., rodzaj roślin jednorocznych, dwuletnich lub wieloletnich z rodziny wiechlinowatych; zob. też żyto w Wikipedii
(1.2) bot. roln. roślina zbożowa z rodzaju (1.1)
(1.3) roln. spoż. ziarno żyta (1.2)
odmiana:
(1.1–3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik żyto żyta
dopełniacz żyta żyt
celownik żytu żytom
biernik żyto żyta
narzędnik żytem żytami
miejscownik życie żytach
wołacz żyto żyta
kolokacje:
(1.2) kłosy żyta • pszenżyto
wyrazy pokrewne:
rzecz. żytniówka f, żytnisko n

zdrobn. żytko n
przym. żytni
związki frazeologiczne:
czuć wilka w życie • dziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicie • póki żyta – póki byta • wozić żyto na Zawiśle[2]
etymologia:
pol. żyć[3]
tłumaczenia:
źródła:
  • Hasło Secale w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  • Jan Miodek, Póki żyta – póki byta, w: Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1987.
  • Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 809.

https://en.wiktionary.org/wiki/%C5%BCyto

żyto

See also: žyto

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *žito ‎(“grain, corn”), from Proto-Balto-Slavic *geit-, from Proto-Indo-European *gʷeHi-to-.

Pronunciation

Noun

żyto n

  1. rye (cereal, plant of genus Secale and its seeds)

Declension

declension of żyto
singular
nominative żyto
genitive żyta
dative żytu
accusative żyto
instrumental żytem
locative życie
vocative żyto

!!!UWAGA!!!

Wywiedzenie np. agnielskiego rye, jest wg mnie równie prawdopodobne, jako pochodne od RR”/Z”+Na”C’/T’, jak i od R”/Z”yC’/T’,.. co wg mnie wskazuje, na to że ten sam dźwięk jest zapisywany dwoma różnymi znakami R” i Z”, aczkolwiek czy pochodzi od dwóch różnych dźwięków, oto jest pytanie… To samo dotyczy i R”yCi, jako części ciała człowieka, gdzie RoDz+i się R”/Z”yC/Tie, czy też od życia Z”yC/Tia samego…

No i dopiero teraz wracam do pierwotnie omawianego tekstu…

…..

(…)
Etymologia polskiego terminu „naród” odsyła do jego historycznych związków z łaciną. Początkowo bowiem Słowianie nie znali jeszcze łacińskiego nascor, a nawet nie posiadali odpowiedników takich dzisiejszych wyrażeń, jak ród, poród czy rodzić. Języki starosłowiańskie nazwą „ród” oznaczały szczęśliwy traf, powodzenie, przyrost, jak również samego bożka szczęścia i losu. Dopiero dzięki średniowiecznej łacinie zaczęto łączyć „ród” z pomnażaniem liczby członków rodziny.
(…)

Doprawdy?!! Przyznam się, że nie wiem, jak delikatnie odnieść się do tych przejnajświętszych objawień … więc napiszę tak…

A co oznaczają użyte tu słowa, jak PR”y+RoST i RoD,.. którego to obrzezany krześcijański ofitzjalnie politycznie poprawny mendrzec nie śmiał nawet tu napisać?!!

https://pl.wikipedia.org/wiki/Przyrost_naturalny

Przyrost naturalny – różnica pomiędzy liczbą urodzeń żywych a liczbą zgonów. (…)

http://synonim.net/synonim/przyrost

Synonimy do słowa „przyrost”

Poniżej znajduje się zbiorcza lista wszystkich synonimów do słowa przyrost.

akceleracja, eksplozja, erupcja, eskalacja, intensyfikacja, nasilenie, natężenie, podwojenie, podwyższenie, pogłębienie, pomnożenie, poszerzenie, potrojenie, powiększenie, przybór, przybytek, przyśpieszenie, rozbudowa, rozrost, rozszerzenie, rozwój, spotęgowanie, uintensywnienie, ustokrotnienie, wzmożenie, wzrost, zdwojenie, zintensyfikowanie, zwielokrotnienie, zwiększenie, zwyżka, rozkrzewianie się, rozrastanie się, dynamizacja, ekspansja, fala, progresja, wylew, wzmaganie się, zaostrzenie, zwiększenie się, postęp, potęgowanie się, powiększanie się, progresywność, sekwencja, wzrastanie, zwiększanie się, wzmożenie się, aprecjacja, podwyżka, porost, skok, pomnożenie się, powiększenie się, cen na giełdzie hossa, podniesienie się, prędkości przyspieszenie, hossa, podniesienie, przyspieszenie, rozkwit, podwyższenie się, głębia, głębokość, intensywność, poziom, prawdziwość, stężenie, stopień, burza, huragan, zwiększanie, narastanie,

!!!UWAGA!!!

Podkreśliłem tylko słowa RoDz+iMe, a nie zapożyczone np. z łaciny, itp!

http://sjp.pwn.pl/slowniki/przyrost.html

przyrost
przyrost -ostu, -oście; -ostów
przyrost «zwiększenie się liczby czegoś; też: różnica między początkową a końcową wartością pewnej wzrastającej wielkości»
• przyrostowy
przyrost naturalny «w demografii: nadwyżka liczby urodzin nad liczbą zgonów»

Podobne wyszukiwania

 Synonimy

https://pl.wiktionary.org/wiki/przyrost

przyrost (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wzrost ilości czegoś
(1.2) różnica pomiędzy wartościami pierwotną a końcową
(1.3) praw. część spadku otrzymana w wyniku zrzeczenia się przez innych spadkobierców[1]
odmiana:
(1.1–3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik przyrost przyrosty
dopełniacz przyrostu przyrostów
celownik przyrostowi przyrostom
biernik przyrost przyrosty
narzędnik przyrostem przyrostami
miejscownik przyroście przyrostach
wołacz przyroście przyrosty
przykłady:
(1.1) Prawidłowy przyrost wagi niemowlaka zależy od częstości karmienia.
kolokacje:
(1.1) przyrost drzewostanu / dochodu / produkcji / wagi / mięśni
(1.2) przyrost rzeczywisty • przyrost naturalny
(1.3) z tytułu przyrostu
synonimy:
(1.2) wzrost
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyrośnięcie n, przyrostek m
czas. przyróść dk.
przym. przyrostowy
tłumaczenia:
źródła:

publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło przyrost w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rod_(b%C3%B3g)

Rod (bóg)

Rod – bóstwo słowiańskie o nie do końca znanej funkcji, pomimo to dosyć często występujące w źródłach.

Imię Roda wywodzi się od czasownika rodzić identyfikując go ze sferą płodności, a także od słowa ród, co czyni z niego opiekuna społeczności plemiennej.

Według koncepcji przedstawionej przez Borisa Rybakowa Rod był pierwotnie naczelnym bóstwem słowiańskim, później zepchniętym na niższą pozycję, co tłumaczyłoby jego nieobecność w panteonie bóstw Włodzimierza Wielkiego. Słowo św. Grzegorza Teologa podaje, że Słowianie najpierw składali ofiary upiorom, potem Rodowi i rodzanicom, a na końcu Perunowi, co według niektórych teorii jest rzeczywistym opisem ewolucji wierzeń słowiańskich od animizmu przez prototeizm do kultu Peruna.

Zobacz też

Bibliografia

  • Gieysztor A., Mitologia Słowian, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2006, ISBN 83-235-0234-X
  • Strzelczyk J., Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian, Wydawnictwo Rebis, Poznań 2007, ISBN 978-83-7301-973-7

…..

Dodatkowo, o czym autor nie napisał, (bo też nie wiedział?)..:

…..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rodzanice

Rodzanice

Rodzanice, narecznice, sudiczki – w wierzeniach słowiańskich (na obszarze Polski słabo poświadczone[1]) niewidzialne demony przeznaczenia związane z Dolą, występujące zazwyczaj w liczbie trzech[2].

Opiekowały się kobietami ciężarnymi[3], zaś po urodzeniu dziecka pojawiały się przy kołysce, aby wyznaczać mu los na całe życie[4]. Wedle przekazów rodzanicom składano ofiary w najważniejszych momentach życia, jak narodziny dziecka czy wesele[3]. Zjawiały się także podczas postrzyżyn; ofiarowywano im wówczas obcięte włosy dziecka i urządzano dla nich poczęstunek[4]. Lokalnie rolę rodzanic pełniły inne postaci, m.in. udelnicy (udel – los, udział), boginki (w Małopolsce) lub kraśniaki (na Pomorzu)[1]. Po chrystianizacji postacie rodzanic zastąpiono wyobrażeniem opiekuńczych aniołów[2] czy nawet trzech Matek Boskich (Bogurodzica/Barbara, Paraskiewa, Anastazja)[4].

Według informacji zawartych w źródłach ruskich rodzanicom oddawano cześć wraz z Rodem. Składano im w ofierze chleb, ser i miód; kobiety warzyły dla nich kaszę[2].

Zobacz też

Przypisy

  • Jerzy Strzelczyk: Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian. Poznań: Rebis, 2007, s. 174. ISBN 978-83-7301-973-7.
  • Aleksander Gieysztor: Mitologia Słowian. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2006, s. 205-206. ISBN 83-235-0234-X.
  • Barbara i Adam Podgórscy: Wielka Księga Demonów Polskich – leksykon i antologia demonologii ludowej. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005, s. 384-385. ISBN 83-89375-40-0.
  • Andrzej Szyjewski: Religia Słowian. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004, s. 193-194. ISBN 83-7318-205-5.

http://fronsac.republika.pl/mitologiaslowianska/przeznaczenie.htm

http://kasikap.republika.pl/bostwa.html

https://wiaraprzyrodzona.wordpress.com/2015/12/03/bog-rod/

http://religiaslowian.wikidot.com/panteon-poganskich-bostw

http://bogowieslowianscy.pl/rod/

https://books.google.co.uk/books?id=wQESDQAAQBAJ&pg=PT104&lpg=PT104&dq=Rod+%E2%80%93+b%C3%B3stwo+s%C5%82owia%C5%84skie&source=bl&ots=CVlJbF8faJ&sig=d-UoMctPLYwb7MS_8GtE–9VlnY&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjBwLD6krbQAhVFDMAKHXmQAhUQ6AEIYzAJ#v=onepage&q=Rod%20%E2%80%93%20b%C3%B3stwo%20s%C5%82owia%C5%84skie&f=false
Mitologia słowiańska
By Aleksander Brückner

http://bialczynski.pl/ksiegi-apokryficzne/poczet-bogow-slowian/bogowie-slowian-czesc-3/

…..

(…)
Tak więc za sprawą łacińskiej natio możliwe jest obecnie wskazanie na podwójny źródłosłów polskiej nazwy „naród”. Z jednej strony, wywodzi się ją od rzeczownika „ród” (w sensie familijnej grupy społecznej), który podkreśla pochodność jej desygnatu od wspólnego przodka. Z drugiej – wyprowadza się ją od czasownika „narodzić” (w sensie: urodzić mnóstwo, powstać w dużej ilości), który z kolei akcentuje złożoność jej desygnatu z wielu ludzi. Przyjmując łącznie oba źródła, „naród” oznacza wielką zbiorowość ludzi połączonych więzią wspólnego pochodzenia.
(…)

Aha… No tak…

Wg autora tego tekstu, Nasi Słowiańscy Przodkowie (może i jego takze…) to było głupie i bezrozumne bydło, co to ani RoDz+iCo”W, anie RoDz+eNia, ani RoDz+eN’+STWa, ani RoDz+iNy, ani Po+RoDo”, ani Z+RoDze+Nia, ani PR”+RoDz+eNia, ani PR”+RoD+y, ani RoZ+RoD+o”, ani RoZ+RoD+C”oS’C/Ti, ani W+RoDz+eNia, ani W+RaDz+aNia, Na+RoDz+iN, ani o”+RoDy, ani o”+RoDz+aJo”, ani Nie+o”+RoDz+aJo”, ani RoDz+aJo”,.. ani BoZ”eGo Na+RoDz+eNia,.. ani RaD+oS’C/Ti, ani RoZ+RaD+oWaNia, ani RaDy, ani RaDze+Nia, ani Za+RaDze+Nia, ani RaD+NeGo, ani Za+RaD+NeGo,ani Za+RaD+NoS’C/Ti,  ani R”a”Dzy, ani R”a”D+o”W, ani R”a”Dze+Nia,.. ani RaD+L”a, ani RaD+LeNia, ani ReD+LeNia,.. ani G+RoDo”, ani G+RoDz+eNia, ani o+G+RoDo”, ani o+G+RoDz+eNia, ani o+G+RoDz+aNia, ani G+Ro”Dy, ani G+RoD+Nia,  ani G+RoD+Na, ani G+Ro”D+Ka, ani G+Ro”Dz+ia”Dza, ani G+RoDz+iS”C”/Ta, ani BoGo”+RoDziC/Ty,..  ani T+Ro”D+o”, ani T+Ro”D+NoS’C/Ti, ani T+Ro”D+NoS’C/Ti,.. ani nawet barwy Ro”D+eJ, itp,.. nie znali… do puki im tego wszystkiego usłużni kapłani łacińscy nie powiedzieli i ich tego nie nauczyli… po łacinie,.. na mszy,.. w niedzielę,.. ma się rozumieć…

A i jeszcze to wszystko nam współcześnie żyjącym musieli oczywiście poprawni politycznie, ofitzjalni etymologowie i językoznaftzy wytłumaczyć (o krześcijańskich kapłanach nie zapominając)… bo te słowiańskie bagienne bezmuzgi, nawet RoDz+iMy(c)H Z’+RoD+L”o+SL”oWo”W swoich  słów też nie znały… i nie znajo do dziś dnia!!!

Jak to dobrze, że krześcijańskie ałtorytety ZD+RaDz+iL”y nam tę P+RaD+aWNa” błogosławioną fietzę i ona może teraz oD+RoDz+iC’/T’ się na nowo, a nie Wy+RaDz+aC’/T’ się, jak to z Wy+RoD+NyM, W+ReD+NyM i Z+Wy+RoD+NiaL”yM człowiekiem dzieje się, kiedy nie zna swojego RoDo+WoDo”…!!! 😦

I kto pomyślałby, że to wszystko wzięło się od tego rzymskiego krześcijańskiego katolicyzmu i łacińskiego NaTio+NaLiS/ZMo”…!!! 😉

A i zapomniałbym, bo mnie zdrowo z jednoczesnego wkurwienia i śmiechu trzęsie,.. chociaż nie… wkurwienie mi już dawno przeszło,.. a teraz będzie najlepsze z najlepszego…

(…)
NARÓD (łac. natio) – termin towarzyszący rozważaniom nad formami ludzkiego życia zbiorowego od czasów średniowiecza. W kolejnych okresach historycznych, mianem tym określano cechy rzemieślnicze, spółki, stowarzyszenia studenckie, posiadłości feudalne, ogół obywateli poszczególnych państw, a także ugrupowania oparte na wspólnym pochodzeniu kulturowo-naturalnym. Z czasem „naród” stał się, obok „państwa”, pretendentem do rangi głównej kategorii wyjaśniającej społeczne życie człowieka. Jego społeczny status sprzyja nieustannej generacji licznych – często wzajemnie przeciwstawnych – opinii i teorii oraz zależnych od nich praktycznych postaw.
(…)
Naród jako społeczność polityczna. W drugiej połowie XVIII w. niniejsza koncepcja stała się teoretycznym uzasadnieniem dla roszczeń politycznych artykułowanych przez zbiorowości zmierzające do zdobycia suwerenności państwowej.
(…)

Czyli wygląda na to, że wg autora gupkom słowiańskim dopiero w tzw. 18w i to w jego drugiej połowie, po łacinie wytłumaczono, co to wszystko, co sam napisał znaczy… Jak napisałem, pewno podczas mszy rytu trydenckiego… szkoda tylko, że ani logika, ani nawet wikipedia tego nie potwierdza, patrz:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Nar%C3%B3d

Naród – wspólnota o podłożu etnicznym, gospodarczym, politycznym, społecznym i kulturowym wytworzona w procesie dziejowym, przejawiająca się w świadomości swych członków. Chociaż naród wyróżnia się na tle innych zbiorowości, to jednak nie jest możliwe precyzyjne zdefiniowanie tego pojęcia. W socjologii nie ma jednej definicji tego pojęcia, istnieją też rozbieżności między stanowiskiem socjologów, antropologów i historyków.

(…)

Kształtowanie się świadomości narodowej w Europie

Pojęcie narodu (Volk), jako ważnej idei pojawiło się dopiero w XVIII wieku za sprawą Johanna Gottfrieda Herdera, niemieckiego filozofa, który przyczynił się do rozwinięcia idei państwa narodowego. W tym okresie trwała rewolucja przemysłowa, która dała początek społeczeństwu przemysłowemu. Zmiany te przyczyniały się do wzrostu świadomości narodowej w Europie:

  • Industrializacji towarzyszyła urbanizacja, a ta z kolei przyczyniała się do rozpadu tradycyjnych wspólnot wiejskich. Ponieważ miasto nie dawało możliwości tworzenia się zbiorowości typu wspólnotowego, odwoływanie się do narodu jako wspólnoty rekompensowało tę stratę.
  • W społeczeństwie przemysłowym podział stanowy był nie do utrzymania, co przyczyniało się do zmiany poczucia tożsamości. Jednostki przestawały postrzegać siebie jako chłopów czy arystokratów, a zaczęły postrzegać siebie jako członków narodu. Towarzyszyła temu także nośna, szczególnie po rewolucji francuskiej idea braterstwa.
  • Rozwój oświaty przyczyniał się do upowszechniania języków narodowych, czemu towarzyszył rozwój związanej z danym językiem kultury symbolicznej.
  • Laicyzacja, która także osłabiała poczucie przynależności tożsamości związanej z daną religią, wyznaniem na rzecz tożsamości ze zbiorowością narodową.

https://en.wikipedia.org/wiki/Johann_Gottfried_Herder

https://pl.wikipedia.org/wiki/Johann_Gottfried_Herder

Johann Gottfried von Herder (ur. 25 sierpnia 1744 w Morągu (ówczesnym Mohrungen), zm. 18 grudnia 1803 w Weimarze) – niemiecki filozof, pastor i pisarz, którego poglądy wpłynęły znacząco na późniejszy rozwój idei narodu (koncepcja Volk) oraz filozofii i historii kultury. Był jednym z klasyków weimarskich.

Studiował na Uniwersytecie Albertyna w Królewcu.

Johann Gottfried Herder wprowadził do filozofii romantycznej pojęcie ludowości, ponieważ był zafascynowany jej naturalnością i pierwotnością. Była przez niego traktowana jako źródło prawdy i tożsamości. Jego dzieło pod tytułem Głosy ludów w pieśniach było czytane przez romantyków i zapoczątkowało zbieranie utworów ludowych, czego przykładem jest działalność braci Grimm.

Herder rozumiał historię jako ciągłość realizującą boski plan. Świat opiera się na ładzie, przyroda jest wzniosła, piękna i bogata w sens. Człowiek posiada rozum i wolność. Współuczestniczy w dziejach, poprzez swe działania tworzy tradycję, którą Herder nazwał łańcuchem kultury. Celem człowieka jest stopniowa humanizacja. Ludzkość to dopiero „pąk kwiatu”. Polscy romantycy przejęli część tej koncepcji – obraz świata wyjaśniający przeznaczenie narodu i jednostki. Naród to jedność pokoleń przeszłych, obecnych i przyszłych, która łączy się ze wspólnym językiem[1].
(…)

Czyli proszę,.. to ten nowoczesny niemiecki człowiek wymyślił każdy „naród”,.. nie tylko niemiecki!!! Szkoda, że nie udało mu sie wymyśleć jakiegoś mądrzejszego narodu krześcijańskiego, a zwłaszcza katolickiego,.. no nie wiem jak Wy, ale ja tam tego ojca narodów trochę rozumiem… 😦

Tłumaczę… Proszę zwrócić uwagę, że to nie tzw. kościół katolicki był przyczyną powstania pojęcia Na+RoDo”, a stało się to wg wikipedii,.. za sprawą jego zagorzałych przeciwników, którzy go zaciekle zwalczali!!!

Rechot akurat i histerii… i chichot historii, pani krześcijański autorze, bo o językoznawstwie przez litość bliźniego zamilczę… 🙂

Tera tyle, a w drugiej części tego wpisu upowszechnię najmądrzejszą ofitzjalną etymologię, z jaką do tej pory kiedykolwiek spotkałem się… a znią jeszcze dużo, dużo więcej,.. powodów do jeszce większego wstydu… także wyznaftzy krześcijańskich, czy innych poprawnie politycznych etymologi, RoDeM z pustyni… wstydźcie się już dziś, teraz… na zapas… A no i możecie już zacząć kalać się i kajać…

8 uwag do wpisu “07 Najprawdziwsza prawda etymologii poprawnej politycznie, objawiona na przykładzie słów Na+Ro”D, NaSCio, NaTio, NaSC+oR… i co z tego wynika 01”

    • Dzięki za to słowo!

      http://sjp.pwn.pl/slowniki/z%C5%BCyty.html

      zżyty; zżyci
      zżycie się
      zżyć się -yję się, -yją się; -yj•cie się

      zżyty
      1. «taki, który się zżył z kimś»
      2. «taki, który się zżył z czymś»
      zżyć się — zżywać się
      1. «przywiązać się do kogoś»
      2. «przyzwyczaić się do czegoś»

      zżycie
      zżyć
      zżyć się

      Synonimy

      zżyty (towarzystwo)
      zgrany

      zżyty (ktoś z kimś)
      przywiązany

      zżyty (ktoś z czymś)
      przyzwyczajony

      http://sjp.pl/z%C5%BCyty

      zżyty

      przyzwyczajony do kogoś, czegoś lub zaprzyjaźniony z kimś; taki, który zżył się z kimś lub czymś

      http://synonim.net/synonim/z%C5%BCyty

      Synonimy do słowa „zżyty”

      Poniżej znajduje się zbiorcza lista wszystkich synonimów do słowa zżyty.

      bliski, bratni, konfidencjonalny, nieobcy, poufały, poufny, przyjacielski, serdeczny, spoufalony, swojski, ścisły, zaprzyjaźniony, zażyły, znajomy, przywiązany, zakolegowany, zgrany, braterski, łaskawy, przychylny, przyjazny, usłużny, wdzięczny, wrażliwy, życzliwy, dobrany, harmonijny, zgodny, zwarty, swobodny, szczery, oddany, wierny jak pies, dopasowany,

      …..

      Brak jest jakiejkolwiek ofitzjalnej etymologii, czyli źródłosłowu tego słowa, przynajmniej ja nie znalazłem…

      Polubienie

      Odpowiedz

    • Grimm’s Law

      Opublikowany 02.06.2014

      The story of the first sound change discovered by modern linguistics

      Click here for the next video:

      How to Speak Proto-Indo-European

      Opublikowany 27.10.2012

      More accurate PIE sample starts at 8:54.

      This video teaches you how to recite a short story in Proto-Indo-European. For more on learning Proto-Indo-European, check out these guys: http://dnghu.org/

      Polubienie

      Odpowiedz

  4. Pingback: Stefan W. i jego duchowi następcy "Mordercy Chrystusa", ogłaszają Chrystusa Królem Polski! | Białczyński

Dodaj komentarz

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.