SKRBH

https://en.wiktionary.org/wiki/sadza

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sadza	sadze
dopełniacz	sadzy	sadzy
celownik	sadzy	sadzom
biernik	sadzę	sadze
narzędnik	sadzą	sadzami
miejscownik	sadzy	sadzach
wołacz	sadzo	sadze

wyrazy pokrewne:: rzecz. sadzielnik mos

tłumaczenia:

angielski: (1.1) soot
baskijski: (1.1) kedar
białoruski: (1.1) сажа ż
francuski: (1.1) suie ż
hiszpański: (1.1) hollín m
nowogrecki: (1.1) καπνιά ż, κάπνα ż, αιθάλη ż
rosyjski: (1.1) сажа ż
słowacki: (1.1) sadza ż
ukraiński: (1.1) сажа ż

…..

sadza

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsa.d͡za/

Noun

sadza f

soot

Declension

declension of sadza

	singular	plural
nominative	sadza	sadze
genitive	sadzy	sadzy
dative	sadzy	sadzom
accusative	sadzę	sadze
instrumental	sadzą	sadzami
locative	sadzy	sadzach
vocative	sadzo	sadze

Slovak

Etymology

From Proto-Slavic saďa, cognate with Russian са́жа* (sáža), Bulgarian сажди (saždi), Čakavian Serbo-Croatian sađa and saže, Slovene saje. **Non-Slavic cognates include Old Norse sót (“soot”).**

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsad͡za/

Noun

sadza f (genitive singular sadze, nominative plural sadze, genitive plural sadzí, declension pattern of ulica)

soot

Declension

Declension of sadza

	singular	plural
nominative	sadza	sadze
genitive	sadze	sadzí
dative	sadzi	sadziam
accusative	sadzu	sadze
locative	sadzi	sadziach
instrumental	sadzou	sadzami

Derived terms

UWAGA!

Czy widać zniekształcenia postaci pierwotnej dokonane wtórnie przez utratę dźwięku zapisywanego znakiem D?

From Proto-Slavic *saďa, cognate with Russian са́жа (sáža), Bulgarian сажди (saždi), Čakavian Serbo-Croatian sađa and saže, Slovene saje.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/sa%C4%8Fa&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/saďa.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/s%C3%B3t#Old_Norse

sót

Icelandic

Pronunciation

IPA^(key): /souːt/

Rhymes: -ouːt

Noun

sót n (genitive singular sóts, no plural)

soot

Declension

declension of sót

	indefinite	definite
n-s	singular
nominative	sót	sótið
accusative	sót	sótið
dative	sóti	sótinu
genitive	sóts	sótsins

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/soot

soot

English

English Wikipedia has an article on: soot

Etymology

From Middle English soote, sote, sot, from Old English sōt, from Proto-Germanic sōtą (“soot”), from Proto-Indo-European sed– (“to sit”). Cognate with dated Dutch zoet (“soot”), German Low German Soot (“soot”), Danish sod (“soot”), Swedish sot (“soot”), Icelandic sót (“soot”). Compare similar ō-grade formation the same Proto-Indo-European root in Old Irish suide (“soot”) and Balto-Slavic: Lithuanian súodžiai (“soot”), and Proto-Slavic saďa (“soot”) (Russian са́жа* (sáža), Polish and Slovak sadza, Bulgarian са́жда (sážda)).

Pronunciation

IPA^(key): /sʊt/, /suːt/
Rhymes: -ʊt, -uːt
Homophone: suit (in some dialects)

Noun

soot (usually uncountable, plural soots)

Fine black or dull brown particles of amorphous carbon and tar, produced by the incomplete combustion of coal, oil etc.

Synonyms

lampblack

Translations

fine black or dull brown particles

Select targeted languages

Albanian: blozë (sq)
Aragonese: follín (an)
Armenian: մուր (hy) (mur)
Aromanian: furidzinã, fulidzini f
Bashkir: ҡором (qorom)
Basque: kedar
Bavarian: Ruass
Belarusian: please add this translation if you can
Burmese: (my) (kyaphkui:)
Catalan: estalzí, sutge (ca) m, sutja f
Central Melanau: punyuong, arouk
Chichewa: mwaye
Chinese:

Mandarin: 油煙 (zh) ,油烟 (zh) (yóuyān)
Chuvash: хӑрӑм (hărăm)
Czech: saze f pl
Dutch: roet (nl) n, zoet (nl) n, rookzwart n
Finnish: noki (fi), kimröökki (fi)
French: suie (fr) f
Friulian: frusìn m
Galician: feluxe f
Georgian: ჭვარტლი (č̣varṭli), მური (muri)
German: Ruß (de) m, Swiss spelling: Russ (de) m
Greek: αιθάλη (el) f (aitháli)

Ancient: ἄσβολος m (ásbolos), αἰθάλη f (aithálē)
Hungarian: korom (hu)
Iban: arok
Irish: súiche m
Italian: fuliggine (it)
Japanese: 煤 (ja) (すす, susu)
Komi-Permyak: са (sa)
Korean: 숯 (ko) (sut)
Latgalian: kvāps m

Latin: fūlīgō
Latvian: sodrēji m pl, kvēpi m pl
Laz: წოლა (c̣ola)
Lithuanian: súodžiai m pl
Macedonian: саѓа f (saǵa), саѓи pl (saǵi), гареж m (garež)
Malay: jelaga, sulang, sulang asap, arang pagu, arang para-para
Manx: sooie f
Maori: ahowhare, awe, kūkāwhare
Ngazidja Comorian: misizi class 4
Norwegian:

Bokmål: sot m or f or n

Nynorsk: sot f or n
Occitan: suèja (oc)
Okinawan: 煤 (しーし, shīshi)
Polish: sadza (pl) f, kopeć (pl) m
Portuguese: fuligem (pt) f
Romanian: funingine (ro)
Russian: са́жа (ru) f (sáža), ко́поть (ru) f (kópotʹ)
Scottish Gaelic: sùith f
Serbo-Croatian: čađ (sh)
Sorbian:

Lower Sorbian: caze pl
Spanish: hollín (es) m
Swedish: sot (sv) n
Tagalog: uling-aso
Udi: моъгъ (mo̱ɣ)
Udmurt: су (su)
Venetian: całùzxene f
Vietnamese: lọ (vi), nghẹ, muội (vi), nhọ (vi)
Welsh: huddygl m, parddu m, swta (cy) m
West Frisian: soot
Yonaguni: 煤 (ちち, chichi)

UWAGA!

Czy widać zniekształcenia postaci pierwotnej dokonane wtórnie przez zniekształcenie dźwięku zapisywanego znakiem D>T, patrz: From Middle English ***soote, sote, sot, from Old English sōt***, from Proto-Germanic sōtą (“soot”), from Proto-Indo-European sed– (“to sit”). (…) Proto-Slavic saďa (“soot”)(…), Polish and Slovak sadza, Bulgarian са́жда* (sážda))?

Czy widać zniekształcenia postaci pierwotnej dokonane wtórnie przez utratę dźwięku zapisywanego znakiem D, patrz: French: suie, Czech: sa(d)ze, Macedonian: саѓа (saǵa), саѓи (saǵi), Scottish Gaelic: sùith?

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/s%C3%BAiche#Irish

súiche

Irish

Etymology

From Old Irish súith (compare Welsh huddygl).

Noun

súiche m (genitive singular súiche)

soot

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/huddygl#Welsh

huddygl

Welsh

Etymology

From Brito-Latin hybrid sūdikul (compare Cornish hudhygel, Breton huzel), from Proto-Celtic sūdiā (compare Old Irish suide), from Proto-Indo-European suh₃d–, metathesis of sh₃ud– (compare English soot).^[1]

Pronunciation

(North Wales) IPA^(key): /ˈhɨ̞ðɨ̞ɡl/, /ˈhɨ̞ðɨ̞ɡl̩/
(South Wales) IPA^(key): /ˈhɨ̞ðɨ̞ɡl/, /ˈhɨ̞ðɨ̞ɡl̩/

Noun

huddygl m (uncountable)

soot

References

^ Zair, Nicholas (2012) The reflexes of the Proto-Indo-European laryngeals in Celtic, Leiden: Brill, →ISBN, pages 124-125

…..

Przejdę teraz do słów, które wg Mię są nie tylko znaczeniowo związane z rdzeniem SD. Słowa te występuję w postaciach, zarówno dźwięcznych, jak i ubezdźwięcznionych. Tu znów należy zadać pytanie o te rzekome tzw. palatalizacje słowiańskie, co to one raz niby zaszły, a innymi razami nie zaszły, a także o rzekomo jedynie średniowieczne powstanie dźwięku zapisywanego znakiem C…

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/czad

czad (język polski)

wymowa:: IPA: [ʧ̑at], AS: [čat], zjawiska fonetyczne: wygł. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. chem. zob. tlenek węgla

(1.2) pot. zapach spalenizny

(1.3) dial. dym, opary

wykrzyknik

(2.1) slang. słowo wyrażające uczucie radości, szczęścia lub innych pozytywnych doznań

https://en.wiktionary.org/wiki/czad

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czad	czady
dopełniacz	czadu	czadów
celownik	czadowi	czadom
biernik	czad	czady
narzędnik	czadem	czadami
miejscownik	czadzie	czadach
wołacz	czadzie	czady

(2.1) nieodm.

przykłady:: (1.1) Budynek się zapalił. Było dużo ognia, mieszkańcy dławili się czadem.; (2.1) Jedziemy w góry. Ale czad!

składnia:: (1.1–3) rzadko w lm

synonimy:: (1.1) tlenek węgla; (1.2) swąd; (2.1) bomba, git, odlot

hiperonimy:: (1.1) gaz; (1.2) zapach, woń

wyrazy pokrewne:: (1.1–3); rzecz. czadzenie n, zaczadzenie n, oczadzenie n; czas. czadzieć ndk., zaczadzieć dk., zaczadzić dk., oczadzieć dk.; (2.1); przym. czaderski, czadowy; przysł. czadersko, czadowo

związki frazeologiczne:: dać czadu

etymologia:: (1.1) prasł. *čadъ < praindoeur. *kēd-o- → dym, sadza, opar, mgiełka; por. czeskie čad → swąd, spalenizna, dym, słoweńskie čâd → dym, czad, para, opar^[1]; (2.1) z ukr. za niem. Schwaden^[2]

uwagi:: zob. też czad (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:: (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tlenek węgla

angielski: (1.1) flue gas, monoxide; (2.1) cool
duński: (2.1) sej!
rosyjski: (1.1) угар m; (1.2) гарь ż; (1.3) чад m
ukraiński: (1.1) чад m

źródła:

↑ http://sciaga.pl/slowniki-tematyczne/7853/czad/
↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, s. 49, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, ISBN 978–83–01–15588–9.

UWAGA!

(1.1) prasł. čadъ < praindoeur. kēd-o- → dym, sadza, opar, mgiełka; por. czeskie čad → swąd, spalenizna, dym, słoweńskie čâd → dym, czad, para, opar^[1]

Dlaczego postać Pra-Słowiańska nie została odtfoszona, jako *TaD, jak to zwykle jest robione w podobnych przypadkach, hm? Dokładniej opiszę to w następnym wpisie.

…..

czad

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *čadъ (“smoke, fumes”).

Pronunciation

IPA^(key): /t͡ʂat/
Homophone: czat

Noun

czad m inan

carbon monoxide
(colloquial) bang, splash, noise; positive impression or impact

Declension

declension of czad

	singular	plural
nominative	czad	czady
genitive	czadu	czadów
dative	czadowi	czadom
accusative	czad	czady
instrumental	czadem	czadami
locative	czadzie	czadach
vocative	czadzie	czady

Derived terms

Reconstruction:Proto-Slavic/čadъ

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Indo-European kʷed-o-, kʷeh₁dʰ-o- or *kʷēdʰ-o-.

Noun

*čàdъ or *čȃdъ m

smoke, fumes

Inflection

Possibly accent paradigm a or c.

Declension of *čàdъ (hard o-stem, accent paradigm a)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*čàdъ	*čada	*čàdi
Accusative	*čàdъ	*čada	*čàdy
Genitive	*čàda	*čadu	*čàdъ
Locative	*čàdě	*čadu	*čàdě̄xъ
Dative	*čàdu	*čadoma	*čàdomъ
Instrumental	čàdъmь, čàdomь^*	*čadoma	*čàdȳ
Vocative	*čade	*čada	*čàdi

^* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.

Declension of *čȃdъ (hard o-stem, accent paradigm c)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*čȃdъ	*čada	*čȃdi
Accusative	*čȃdъ	*čada	*čȃdy
Genitive	*čȃda	*čadu	*čãdъ
Locative	*čȃdě	*čadu	*čadě̃xъ
Dative	*čȃdu	*čadoma	*čadõmъ
Instrumental	čȃdъmь, čȃdomь^*	*čadoma	*čadý
Vocative	*čade	*čada	*čȃdi

^* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.

Derived terms

*čad(j)ina
*čaďь (“smoke, soot”) / *čaďa
*čadь
*čadьnъ

Related terms

*kaditi

Descendants

East Slavic:
- Belarusian: чад (čad)
- Russian: чад (čad)
- Ukrainian: чад (čad)
South Slavic:
- Bulgarian: чад (čad)
- Macedonian: чад (čad)
- Serbo-Croatian:
  
  Cyrillic: чад
  
  Latin: čad
- Slovene: čad
West Slavic:
- Czech: čad
- Polabian: cod
- Polish: czad
- Slovak: čad
- Slovincian: čåud

References

Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 77
Trubačev O. N., editor (1977), “*čadъ”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 04, Moscow: Nauka, page 9
Vasmer, Max (1964–1973), “чад”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv O. N., Moscow: Progress

UWAGA!

Wiecie, że to trzyma się jedynie kupy, bo ofitzjalnie to te postacie powyżej i poniżej nie powinny istnieć? Wszystkie powinny przecież zaczynać się dźwiękiem zapisywanym znakiem T, a nie dźwiękiem zapisywanym znakiem C, patrz:

čaděti, čadidlo, čaditi,čadivъ,čad(j)avь,čad(j)ina,čaďь (“smoke, soot”) / čaďa,čadь,čadьnъ

Taděti, Tadidlo, Taditi,Tadivъ,Tad(j)avь,Tad(j)ina,Taďь (“smoke, soot”) / Taďa,Tadь,Tadьnъ

No a słowo kaditi no to niby jak powstało? Dlaczego ono nie spalatalizowało się jakoś w ogóle, patrz: From Proto-Indo-European kʷed-o-, kʷeh₁dʰ-o- or kʷēdʰ-o-,..hm?

A żeby było jeszcze gorzej, no to tu ofitzjalnie ofitzjalni jęsykosnaftzy twierdzo, że dźwięki spalatalizowane nie powstały od tego rzekomego tzw. miękkiego k’/K’, ale z innego dźwięku zapisywanego jako kʷ…, patrz:

https://en.wikipedia.org/wiki/Centum_and_satem_languages

(…)

The table below shows the traditional reconstruction of the PIE dorsal consonants, with three series, but according to some more recent theories there may actually have been only two series or three series with different pronunciations from those traditionally ascribed. In centum languages, the palatovelars, which included the initial consonant of the „hundred” root, merged with the plain velars. In satem languages, they remained distinct, and the labiovelars merged with the plain velars.^[1]

	*kʷ	*gʷ	*gʷʰ	labiovelars	Merged in satem languages
Merged in centum languages	*k	*g	*gʰ	plain velars	Merged in satem languages
Merged in centum languages	*ḱ	*ǵ	*ǵʰ	palatovelars	*Assibilated in satem* languages**

The centum–satem division forms an isogloss in synchronic descriptions of Indo-European languages. It is no longer thought that the Proto-Indo-European language split first into centum and satem branches from which all the centum and all the satem languages, respectively, would have derived.

(…)

…..

https://en.wikipedia.org/wiki/Assibilation

In linguistics, assibilation is a sound change resulting in a sibilant consonant. It is a form of spirantization and is commonly the final phase of palatalization. (…)

Żeby było śmiszniej, no to ni ma tu ani słowa o zajściu takiego czegoś w j. słowiańskim…

…..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Asybilacja

Asybilacja – proces fonetyczny, w wyniku którego spółgłoski zwarte zmieniają się w zwarto-szczelinowe i szczelinowe. Często następuje wraz z palatalizacją^[1]^[2]. Np. t > ć (język polski), k > č` > c > s (łacina), k > č` lub c` (język prasłowiański).

Zobacz też

Przypisy

↑ System samogłoskow. W: Uniwersytet Adama Mickiewicza [on-line]. [dostęp 2017-12-12].
↑ asybilacja. W: Słownik języka polskiego PWN [on-line]. [dostęp 2017-12-12].

Bibliografia

Encyklopedia języka polskiego. Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, 1999. ISBN 83-04-04507-9.

…..

https://pl.wikipedia.org/wiki/Depalatalizacja

Depalatalizacja – proces fonetyczny przeciwny do palatalizacji (zmiękczenia)^[1]. Np. zanik miękkości sz, cz, ż, c w języku polskim.

Zobacz też

Przypisy

↑ Depalatalizacja. W: Słownik języka polskiego PWN [on-line]. [dostęp 2017-12-12].

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/k%CA%B7ed-o-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/kʷed-o-.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/k%CA%B7eh%E2%82%81d%CA%B0-o-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/kʷeh₁dʰ-o-.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/k%CA%B7%C4%93d%CA%B0-o-&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/kʷēdʰ-o-.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/kaditi

Reconstruction:Proto-Slavic/kaditi

Proto-Slavic

Etymology

Per Derksen, unclear. Derksen reconstructs a putative Proto-Indo-European form *kōd– or *kʷōd– based on Slavic evidence alone.
Vasmer suggests as cognates Old Prussian accodis (“chimney”), as well as possibly Lithuanian kadagỹs (“juniper”), Old Prussian kadegis (“juniper”), Ancient Greek κέδρος (kédros, “cedar”), Albanian ḱem (“soot”), but other origins are also suggested for these words (e.g. the Baltic words may be borrowed from Finno-Ugric).

Verb

*kadìti impf

to burn incense

Inflection

Conjugation of *kaditi (impf., -i-, s-aorist, accent paradigm c)

Suffix: *-iti
― iterative (*nositi⇐*nesti)
― causative (*pojiti⇐*piti)
― …

Verbal noun	Infinitive	Supine	L-participle
*kaďenьje	*kaditi	*kaditъ	*kadilъ

	Participles
Tense	Past	Present
Passive	*kaďenъ	*kadimъ
Active	*kaďь	*kadę

	Aorist			Present
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*kadixъ	*kadi	*kadi	*kaďǫ	*kadiši	*kaditь
Dual	*kadixově	*kadista	*kadiste	*kadivě	*kadita	*kadite
Plural	*kadixomъ	*kadiste	*kadišę	*kadimъ	*kadite	*kadętь
	Imperfect			Imperative
Person	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Singular	*kaďaaxъ	*kaďaaše	*kaďaaše	—	*kadi	*kadi
Dual	*kaďaaxově	*kaďaašeta	*kaďaašete	*kadivě	*kadita	—
Plural	*kaďaaxomъ	*kaďaašete	*kaďaaxǫ	*kadimъ	*kadite	—

Notes: (*)*kadivъ is later doublet of past active participle;

Derived terms

*kadìdlo (“incense”)

Related terms

*čadъ (“smoke, fumes”)

*čàdjь, *čàdja (“smoke, soot”)

Descendants

East Slavic:
- Old East Slavic: кадити (kaditi, “to smoke, to fumigate, to emit an odor”), 1sg. каждꙋ (každu) (11th century)
  - Belarusian: кадзі́ць (kadzícʹ)
  - Russian: кади́ть (kadítʹ, “to burn incense”), 1sg. кажу́ (kažú), 3sg. кади́т(kadít)
  - Ukrainian: кади́ти (kadýty, “to smoke, to burn incense”), 1sg. каджу́ (kadžú)

South Slavic:
- Old Church Slavonic:
  
  Cyrillic: кадити (kaditi, “to burn incense”), 1sg. каждѫ (každǫ)
  
  Glagolitic: [Term?]
- Bulgarian: кадя́ (kadjá, “to smoke, to burn incense”)
- Macedonian: кади (kadi, “to smoke, to burn incense”)
- Serbo-Croatian:
  
  Cyrillic: ка́дити (“to smoke, to burn incense”), 1sg. ка̑дӣм
  
  Latin: káditi (“to smoke, to burn incense”), 1sg. kȃdīm
  - Chakavian (Vrgada): kå̄dȉti (“to smoke, to burn incense”), 2sg. kå̃dīš
  - Chakavian (Orbanići): kādȉt (“to burn incense”)
  - Chakavian (Hvar): kōdȉt (“to smoke, to burn incense”), 1sg. kódin
- Slovene: kadíti (“to smoke, to cover with dust”) (tonal orthography), 1sg. kadím (tonal orthography)

West Slavic:
- Czech: kadit (“to burn incense, to fumigate”)
- Old Polish: kadzić (“to burn incense”)
  - Polish: kadzić (“to burn incense”)
- Slovak: kadiť (“to smoke”)
- Slovincian: kaʒəc (“to smoke, to burn incense”) (Lorentz’s Pomor. I dictionary)
- Sorbian:
  - Upper Sorbian: kadźić (“to smoke”)
  - Lower Sorbian: kaźiś (“to burn incense, to inhale”)

References

Černyx, P. Ja. (1999), “кади́ть”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), volume 1, 3rd reprint edition, Moscow: Russkij jazyk, page 366
Derksen, Rick (2008), “*kadìti”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 218–219
Trubačev O. N., editor (1983), “*kaditi”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 09, Moscow: Nauka, page 109
Vasmer, Max (1964–1973), “кади́ть”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv O. N., Moscow: Progress

UWAGA!

Per Derksen, unclear. Derksen reconstructs a putative Proto-Indo-European form *kōd– or *kʷōd– based on Slavic evidence alone.

Kadź / KaDz’ i Kadzić / KaDz+iC’ są tym razem ofitzjalnie fyfietzone z jeszcze innego dźwięku zapisywanego znakiem K, takiego „zwykłego” K… Proste, prawda?

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/kadzi%C4%87#Old_Polish

kadzić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *kaditi.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈka.d͡ʑit͡ɕ/

Verb

kadzić impf (perfective okadzić)

(transitive) to incense (to perfume with incense)
(informal) to flatter

Conjugation

Conjugation of kadzić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		kadzić
present tense	1st	kadzę			kadzimy
	2nd	kadzisz			kadzicie
	3rd	kadzi			kadzą
past tense	1st	kadziłem	kadziłam		kadziliśmy	kadziłyśmy
	2nd	kadziłeś	kadziłaś		kadziliście	kadziłyście
	3rd	kadził	kadziła	kadziło	kadzili	kadziły
future tense	1st	będę kadził¹	będę kadziła¹		będziemy kadzili¹	będziemy kadziły¹
	2nd	będziesz kadził¹	będziesz kadziła¹		będziecie kadzili¹	będziecie kadziły¹
	3rd	będzie kadził¹	będzie kadziła¹	będzie kadziło¹	będą kadzili¹	będą kadziły¹
conditional	1st	kadziłbym	kadziłabym		kadzilibyśmy	kadziłybyśmy
	2nd	kadziłbyś	kadziłabyś		kadzilibyście	kadziłybyście
	3rd	kadziłby	kadziłaby	kadziłoby	kadziliby	kadziłyby
imperative	1st	—			kadźmy
	2nd	kadź			kadźcie
	3rd	niech kadzi			niech kadzą
active adjectival participle		kadzący	kadząca	kadzące	kadzący	kadzące
passive adjectival participle		kadzony	kadzona	kadzone	kadzeni	kadzone
contemporary adverbial participle		kadząc
impersonal past		kadzono
verbal noun		kadzenie
¹ or: będę kadzić, będziesz kadzić etc.

Synonyms

(to incense): okadzać

Related terms

(nouns) czad, kadzidło, kadzielnica

kadzić (język polski)

ksiądz kadzi (1.1)

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) dymić kadzidłem

(1.2) przen. perorować

(1.3) pot. wypuszczać gazy trawienne, puszczać bąki

(1.1–3) koniugacja VIa

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

kadzić

kadzę

kadzisz

kadzi

kadzimy

kadzicie

kadzą

kadziłem

kadziłeś

kadził

kadziliśmy

kadziliście

kadzili

kadziłam

kadziłaś

kadziła

kadziłyśmy

kadziłyście

kadziły

kadziłom

kadziłoś

kadziło

https://pl.wiktionary.org/wiki/kad%C5%BA

niech kadzę

kadź

niech kadzi

kadźmy

kadźcie

niech kadzą


czas przyszły	m	będę kadził, będę kadzić	będziesz kadził, będziesz kadzić	będzie kadził, będzie kadzić	będziemykadzili, będziemykadzić	będzieciekadzili, będziecie kadzić	będą kadzili, będą kadzić
	ż	będę kadziła, będę kadzić	będzieszkadziła, będziesz kadzić	będzie kadziła, będzie kadzić	będziemykadziły, będziemykadzić	będzieciekadziły, będziecie kadzić	będą kadziły, będą kadzić
	n	będę kadziło, będę kadzić	będzieszkadziło, będziesz kadzić	będzie kadziło, będzie kadzić	będziemykadziły, będziemykadzić	będzieciekadziły, będziecie kadzić	będą kadziły, będą kadzić
czas zaprzeszły	m	kadziłem był	kadziłeś był	kadził był	kadziliśmy byli	kadziliście byli	kadzili byli
	ż	kadziłam była	kadziłaś była	kadziła była	kadziłyśmy były	kadziłyście były	kadziły były
	n	kadziłom było	kadziłoś było	kadziło było	kadziłyśmy były	kadziłyście były	kadziły były
forma bezosobowa czasu przeszłego		kadzono
tryb przypuszczający	m	kadziłbym, byłbym kadził	kadziłbyś, byłbyś kadził	kadziłby, byłby kadził	kadzilibyśmy, bylibyśmykadzili	kadzilibyście, bylibyściekadzili	kadziliby, byliby kadzili
	ż	kadziłabym, byłabym kadziła	kadziłabyś, byłabyś kadziła	kadziłaby, byłaby kadziła	kadziłybyśmy, byłybyśmykadziły	kadziłybyście, byłybyściekadziły	kadziłyby, byłyby kadziły
	n	kadziłobym, byłobym kadziło	kadziłobyś, byłobyś kadziło	kadziłoby, byłoby kadziło	kadziłybyśmy, byłybyśmykadziły	kadziłybyście, byłybyściekadziły	kadziłyby, byłyby kadziły
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	kadzący, niekadzący
	ż	kadząca, niekadząca			kadzące, niekadzące
	n	kadzące, niekadzące			kadzące, niekadzące
imiesłów przysłówkowy współczesny		kadząc, nie kadząc
rzeczownik odczasownikowy		kadzenie, niekadzenie

synonimy:: (1.3) pierdzieć

wyrazy pokrewne:: rzecz. kadzidło n, kadzenie n, czad m, kadzielnica ż, Kadzidło mrz

związki frazeologiczne:: kto kadzi, nie wadzi; kto kropi, nie utopi

tłumaczenia:

baskijski: (1.1) intsentsatu
esperanto: (1.1) incensi
hiszpański: (1.1) incensar
ukraiński: (1.1) кадити
włoski: (1.1) incensare

…..

kadź (język polski)

kadzie (1.1) ze stali

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) duże otwarte zbiorniki używane w różnych procesach technologicznych; zob. też kadź (naczynie) w Wikipedii

(1.2) daw. duże naczynie w kształcie ściętego stożka^[1]

(1.3) chem. włók. roztwór zredukowanych barwników kadziowych

(1.4) daw. statek rzeczny do spławiania zboża^[2]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: kadzić

https://en.wiktionary.org/wiki/kad%C5%BA

(1.1–4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kadź	kadzie
dopełniacz	kadzi	kadzi
celownik	kadzi	kadziom
biernik	kadź	kadzie
narzędnik	kadzią	kadziami
miejscownik	kadzi	kadziach
wołacz	kadzi	kadzie

przykłady:: (1.1) Obecnie kadzie wykonuje się ze stali nierdzewnej, miedzi lub ceramiki.; (1.2) Wyrobem kadzi zajmował się bednarz.^[3]

kolokacje:: (1.1) kadź zacierna / fermentacyjna

synonimy:: (1.4) komięga

hiperonimy:: (1.1) zbiornik; (1.2) naczynie; (1.3) roztwór; (1.4) statek

wyrazy pokrewne:: czas. kadziować ndk.; przym. kadziowy

etymologia:: łac. cadus < gr. κάδος

tłumaczenia:

angielski: (1.1) tub; (1.2) vat
francuski: (1.1) cuve ż
łaciński: (1.1) cupa ż
portugalski: (1.1) cuba ż, tina ż
włoski: (1.1) tino m

źródła:

↑ Hasło kadź w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
↑ Hasło kadź w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
↑ z Wikipedii

…..

kadź

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /kat͡ɕ/

Etymology 1

From Latin cadus, from Ancient Greek κάδος (kádos).

Noun

kadź f

vat; large stationary vessel for holding liquids

Declension

declension of kadź

	singular	plural
nominative	kadź	kadzie
genitive	kadzi	kadzi
dative	kadzi	kadziom
accusative	kadź	kadzie
instrumental	kadzią	kadziami
locative	kadzi	kadziach
vocative	kadzi	kadzie

Etymology 2

Verb

kadź

second-person singular imperative of kadzić

κάδος

Ancient Greek

Alternative forms

κᾰ́δδος (káddos)

Etymology

A vinicultural loan of Semitic origin. Compare Hebrew כַּד‎ (kad), Ugaritic 𐎋𐎄 (kd), Imperial Aramaic 𐡊𐡃‎, Punic 𐤊𐤃‎ (kd). These languages have the word themselves from an unknown source, as Akkadian and Arabian and Ethiopian Semitic languages lack the word.

Pronunciation

IPA^(key): /ká.dos/ → /ˈka.ðos/ → /ˈka.ðos/

Noun

κᾰ́δος • (kádos) m (genitive κᾰ́δου); second declension

pail, jar, cask, vessel for water or wine
liquid measure
funerary urn

UWAGA!

Funerary urn oczywiście nie ma nic wspólnego z kadzidłem, kadzeniem, sadzą, popiołem, paleniem, itp.

A teraz inne słowo także zupełnie przecież nie związane z Sadzą / SaDza”…

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/osad

osad (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈɔsat], AS: [osat], zjawiska fonetyczne: wygł. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. substancja nierozpuszczalna, wydzielająca się z roztworu w postaci ciała stałego^[1]; zob. też osad (chemia) w Wikipedii

(1.2) drobny utwór gromadzący się na powierzchni czegoś

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: osada

https://en.wiktionary.org/wiki/osad

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	osad	osady
dopełniacz	osadu	osadów
celownik	osadowi	osadom
biernik	osad	osady
narzędnik	osadem	osadami
miejscownik	osadzie	osadach
wołacz	osadzie	osady

przykłady:: (1.2) Na szybach akwarium często powstaje biały, trudny do usunięcia osad.

synonimy:: (1.1) pot. szlam, ustoiny^[2]; (1.2) naleciałość, nalot, warstewka^[2]

wyrazy pokrewne:: przym. osadowy; czas. osadzać się, osadzić; rzecz. osadnik mos/mrz

uwagi:: zob. też osady w Wikipedii

tłumaczenia:

angielski: (1.1) sediment, chem. residue, percipate
szwedzki: (1.1) bottensats w, fällning w, drägg w, grums n, slam n, sediment n, avlagring w
ukraiński: (1.1) осад m; осад m

źródła:

↑ SJP.pl.
↑ ^{Skocz do:2,0} ^2,1 synonimy.ux.pl.

…..

osad

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɔ.sat/

Noun

osad m inan

sediment
(chemistry) residue

Declension

declension of osad

	singular	plural
nominative	osad	osady
genitive	osadu	osadów
dative	osadowi	osadom
accusative	osad	osady
instrumental	osadem	osadami
locative	osadzie	osadach
vocative	osadzie	osady

Noun

osad

genitive plural of osada

osadzanie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: osadzać

https://pl.wiktionary.org/wiki/osadzenie#pl

(1.1) blm,

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	osadzanie
dopełniacz	osadzania
celownik	osadzaniu
biernik	osadzanie
narzędnik	osadzaniem
miejscownik	osadzaniu
wołacz	osadzanie

antonimy:: (1.1) nieosadzanie

wyrazy pokrewne:: rzecz. osadzenie n, osada ż, osadnik m, osadniczka ż, osadnictwo n; czas. osadzać ndk., osadzić dk.; przym. osadniczy

etymologia:: (1.1) pol. osadzać + -anie

…..

osadzenie (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od: osadzić

wyrazy pokrewne:: rzecz. osadzanie n, osadnik mos/mrz; czas. osadzić dk., osadzać ndk.

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/osada

osada (język polski)

osada (1.1)

osada (1.3)

wymowa:: wymowa ^?/i, IPA: [ɔˈsada], AS: [osada]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niewielkie, odosobnione skupisko zabudowań mieszkalnych

(1.2) ogół mieszkańców osady (1.1)

(1.3) sport. załoga łodzi sportowej, sanek lub bobsleja

https://en.wiktionary.org/wiki/osada

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	osada	osady
dopełniacz	osady	osad
celownik	osadzie	osadom
biernik	osadę	osady
narzędnik	osadą	osadami
miejscownik	osadzie	osadach
wołacz	osado	osady

synonimy:: (1.1) kolonia

wyrazy pokrewne:: rzecz. osadnik m, osadzanie n; czas. osadzić

tłumaczenia:

angielski: (1.1) settlement, hamlet, colony; (1.2) settlers; (1.3) crew
białoruski: (1.1) сяло n; (1.2) сяло n
pali: (1.1) gāma

…..

osada

Pronunciation

Noun

osada f

settlement

Declension

declension of osada

	singular	plural
nominative	osada	osady
genitive	osady	osad
dative	osadzie	osadom
accusative	osadę	osady
instrumental	osadą	osadami
locative	osadzie	osadach
vocative	osado	osady

osiadać (język polski)

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. osiąść)

(1.1) obierać sobie miejsce zamieszkania, siedzibę

(1.2) zbierać się na czym poprzez opadanie nań

(1.3) iść w dół pod własnym ciężarem

(1.4) zatrzymywać się na jakimś miejscu

kolokacje:: (1.4) osiadać na mieliźnie

synonimy:: (1.1) osiedlać się, zamieszkiwać; (1.2) osadzać się, pokrywać, przykrywać; (1.3) zapadać się; (1.4) lądować, spoczywać, stawać, zatrzymywać się

wyrazy pokrewne:: rzecz. osiadanie n, siad mrz; czas. siadać, osiąść dk.; przym. osiadły; wykrz. siad

tłumaczenia:

angielski: (1.1) settle; (1.2) settle; (1.4) ground, sit
francuski: (1.1) s’installer; (1.2) couvrir; (1.4) échouer
hiszpański: (1.1) establecerse; (1.2) cubrir
kaszubski: (1.1) òsadac, wcëgac, wnożëwac; (1.2) ustojewac; (1.3) usôdac
niemiecki: (1.1) sich ansiedeln, sich niederlassen; (1.2) bedecken, sich legen; (1.3) absinken

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/osiada%C4%87

osiadać

Polish

Etymology

From o- +‎ siadać.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔˈɕa.dat͡ɕ/

Verb

osiadać impf (perfective osiąść)

(intransitive) to settle (fix one’s dwelling)
(intransitive) to settle (sink gradually to a lower level)
(intransitive) to plummet

Conjugation

Conjugation of osiadać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		osiadać
present tense	1st	osiadam			osiadamy
	2nd	osiadasz			osiadacie
	3rd	osiada			osiadają
past tense	1st	osiadałem	osiadałam		osiadaliśmy	osiadałyśmy
	2nd	osiadałeś	osiadałaś		osiadaliście	osiadałyście
	3rd	osiadał	osiadała	osiadało	osiadali	osiadały
future tense	1st	będę osiadał¹	będę osiadała¹		będziemy osiadali¹	będziemy osiadały¹
	2nd	będziesz osiadał¹	będziesz osiadała¹		będziecie osiadali¹	będziecie osiadały¹
	3rd	będzie osiadał¹	będzie osiadała¹	będzie osiadało¹	będą osiadali¹	będą osiadały¹
conditional	1st	osiadałbym	osiadałabym		osiadalibyśmy	osiadałybyśmy
	2nd	osiadałbyś	osiadałabyś		osiadalibyście	osiadałybyście
	3rd	osiadałby	osiadałaby	osiadałoby	osiadaliby	osiadałyby
imperative	1st	—			osiadajmy
	2nd	osiadaj			osiadajcie
	3rd	niech osiada			niech osiadają
active adjectival participle		osiadający	osiadająca	osiadające	osiadający	osiadające
contemporary adverbial participle		osiadając
impersonal past		osiadano
verbal noun		osiadanie
¹ or: będę osiadać, będziesz osiadać etc.

Related terms

(adjective) osiadły

osiąść (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈɔɕɔ̃w̃ɕʨ̑], AS: [ośõũ̯ść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) opadając, pokryć coś warstwą^[1]

wyrazy pokrewne:: czas. siadać, osiadać; rzecz. siad mrz; wykrz. siad

źródła:

↑ Hasło osiąść w: SJP.pl.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/osi%C4%85%C5%9B%C4%87

osiąść

Polish

Etymology

From o- +‎ siąść.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɔ.ɕɔɲɕt͡ɕ/

Verb

osiąść pf (imperfective osiadać)

(intransitive) to settle (fix one’s dwelling)
(intransitive) to settle (sink gradually to a lower level)
(intransitive) to plummet

Conjugation

Conjugation of osiąść pf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or n or f
infinitive		osiąść
future tense	1st	osiądę			osiądziemy
	2nd	osiądziesz			osiądziecie
	3rd	osiądzie			osiądą
past tense	1st	osiadłem	osiadłam		osiedliśmy	osiadłyśmy
	2nd	osiadłeś	osiadłaś		osiedliście	osiadłyście
	3rd	osiadł	osiadła	osiadło	osiedli	osiadły
conditional	1st	osiadłbym	osiadłabym		osiedlibyśmy	osiadłybyśmy
	2nd	osiadłbyś	osiadłabyś		osiedlibyście	osiadłybyście
	3rd	osiadłby	osiadłaby	osiadłoby	osiedliby	osiadłyby
imperative	1st	niech osiądę			osiądźmy
	2nd	osiądź			osiądźcie
	3rd	niech osiądzie			niech osiądą
anterior adverbial participle		osiadłszy

Related terms

(adjective) osiadły

osąd (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈɔsɔ̃nt], AS: [osõnt], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) opinia o czymś lub o kimś^[1]

https://en.wiktionary.org/wiki/os%C4%85d

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	osąd	osądy
dopełniacz	osądu	osądów
celownik	osądowi	osądom
biernik	osąd	osądy
narzędnik	osądem	osądami
miejscownik	osądzie	osądach
wołacz	osądzie	osądy

przykłady:: (1.1) Prezydent poddał się osądowi wyborców.

kolokacje:: (1.1) surowy / kategoryczny / krytyczny / rzetelny / subiektywny / obiektywny osąd • wydawać osąd • poddać osądowi

synonimy:: (1.1) ocena, sąd, wyrok, opinia

wyrazy pokrewne:: rzecz. osądziciel m, osądzanie n, osądzenie n; czas. osądzać ndk., osądzić dk.

tłumaczenia:

angielski: (1.1) judgement
arabski: (1.1) حكم
białoruski: (1.1) прысуд m, прыгавор m
hiszpański: (1.1) enjuiciamiento m, crítica ż
kataloński: (1.1) judici m
nowogrecki: (1.1) κρίση ż

źródła:

↑ Hasło osąd w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

osąd

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɔ.sɔnt/

Noun

osąd m inan

(dated) judgement, opinion

Declension

declension of osąd

	singular	plural
nominative	osąd	osądy
genitive	osądu	osądów
dative	osądowi	osądom
accusative	osąd	osądy
instrumental	osądem	osądami
locative	osądzie	osądach
vocative	osądzie	osądy

osądzić (język polski)

wymowa:: IPA: [ɔˈsɔ̃ɲʥ̑iʨ̑], AS: [osõńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. osądzać)

(1.1) praw. rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok

(1.2) książk. wydać opinię o czymś lub o kimś

(1.1–2) koniugacja VIa

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

osądzić

czas przyszły prosty

osądzę

osądzisz

osądzi

osądzimy

osądzicie

osądzą

osądziłem

osądziłeś

osądził

osądziliśmy

osądziliście

osądzili

osądziłam

osądziłaś

osądziła

osądziłyśmy

osądziłyście

osądziły

osądziłom

osądziłoś

osądziło

https://pl.wiktionary.org/wiki/os%C4%85dza%C4%87#pl

niech osądzę

osądź

niech osądzi

osądźmy

osądźcie

niech osądzą


czas zaprzeszły	m	osądziłem był	osądziłeś był	osądził był	osądziliśmy byli	osądziliście byli	osądzili byli
	ż	osądziłam była	osądziłaś była	osądziła była	osądziłyśmy były	osądziłyście były	osądziły były
	n	osądziłom było	osądziłoś było	osądziło było	osądziłyśmy były	osądziłyście były	osądziły były
forma bezosobowa czasu przeszłego		osądzono
tryb przypuszczający	m	osądziłbym, byłbym osądził	osądziłbyś, byłbyś osądził	osądziłby, byłby osądził	osądzilibyśmy, bylibyśmy osądzili	osądzilibyście, bylibyście osądzili	osądziliby, byliby osądzili
	ż	osądziłabym, byłabym osądziła	osądziłabyś, byłabyś osądziła	osądziłaby, byłaby osądziła	osądziłybyśmy, byłybyśmy osądziły	osądziłybyście, byłybyście osądziły	osądziłyby, byłyby osądziły
	n	osądziłobym, byłobym osądziło	osądziłobyś, byłobyś osądziło	osądziłoby, byłoby osądziło	osądziłybyśmy, byłybyśmy osądziły	osądziłybyście, byłybyście osądziły	osądziłyby, byłyby osądziły
imiesłów przymiotnikowy przeszły	m	osądzony			osądzeni
	ż	osądzona			osądzone
	n	osądzone			osądzone
imiesłów przysłówkowy uprzedni		osądziwszy
rzeczownik odczasownikowy		osądzenie, nieosądzenie

przykłady:: (1.1) Sędzia osądził mężczyznę zgodnie z prawem; (1.2) Nawet jej nie znasz, a już ją osądziłaś.

wyrazy pokrewne:: aspekt niedokonany osądzać; rzecz. osądzenie n, osądzanie n, osąd m, sąd m, sędzia ż/mos

tłumaczenia:

arabski: (1.1–1.2) نظر
esperanto: (1.1) juĝi; (1.2) juĝi
nowogrecki: (1.1) δικάζω; (1.2) δικάζω

…..

osądzać (język polski)

wymowa:: IPA: [ɔˈsɔ̃nʣ̑aʨ̑], AS: [osõnʒać], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą wymowa ^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. osądzić)

(1.1) praw. zob. osądzić

(1.2) książk. zob. osądzić (wydać opinię)

(1.1–2) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

osądzać

osądzam

osądzasz

osądza

osądzamy

osądzacie

osądzają

osądzałem

osądzałeś

osądzał

osądzaliśmy

osądzaliście

osądzali

osądzałam

osądzałaś

osądzała

osądzałyśmy

osądzałyście

osądzały

osądzałom

osądzałoś

osądzało

https://sjp.pwn.pl/sjp/dosiasc;2453619.html

niech osądzam

osądzaj

niech osądza

osądzajmy

osądzajcie

niech osądzają


czas przyszły	m	będę osądzał, będę osądzać	będziesz osądzał, będziesz osądzać	będzie osądzał, będzie osądzać	będziemy osądzali, będziemy osądzać	będziecie osądzali, będziecie osądzać	będą osądzali, będą osądzać
	ż	będę osądzała, będę osądzać	będziesz osądzała, będziesz osądzać	będzie osądzała, będzie osądzać	będziemy osądzały, będziemy osądzać	będziecie osądzały, będziecie osądzać	będą osądzały, będą osądzać
	n	będę osądzało, będę osądzać	będziesz osądzało, będziesz osądzać	będzie osądzało, będzie osądzać	będziemy osądzały, będziemy osądzać	będziecie osądzały, będziecie osądzać	będą osądzały, będą osądzać
czas zaprzeszły	m	osądzałem był	osądzałeś był	osądzał był	osądzaliśmy byli	osądzaliście byli	osądzali byli
	ż	osądzałam była	osądzałaś była	osądzała była	osądzałyśmy były	osądzałyście były	osądzały były
	n	osądzałom było	osądzałoś było	osądzało było	osądzałyśmy były	osądzałyście były	osądzały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		osądzano
tryb przypuszczający	m	osądzałbym, byłbym osądzał	osądzałbyś, byłbyś osądzał	osądzałby, byłby osądzał	osądzalibyśmy, bylibyśmy osądzali	osądzalibyście, bylibyście osądzali	osądzaliby, byliby osądzali
	ż	osądzałabym, byłabym osądzała	osądzałabyś, byłabyś osądzała	osądzałaby, byłaby osądzała	osądzałybyśmy, byłybyśmy osądzały	osądzałybyście, byłybyście osądzały	osądzałyby, byłyby osądzały
	n	osądzałobym, byłobym osądzało	osądzałobyś, byłobyś osądzało	osądzałoby, byłoby osądzało	osądzałybyśmy, byłybyśmy osądzały	osądzałybyście, byłybyście osądzały	osądzałyby, byłyby osądzały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	osądzający, nieosądzający
	ż	osądzająca, nieosądzająca			osądzające, nieosądzające
	n	osądzające, nieosądzające			osądzające, nieosądzające
imiesłów przymiotnikowy bierny	m	osądzany			osądzani
	ż	osądzana			osądzane
	n	osądzane			osądzane
imiesłów przysłówkowy współczesny		osądzając, nie osądzając
rzeczownik odczasownikowy		osądzanie, nieosądzanie

przykłady:: (1.1) Sędzia zawsze surowo osądzał gwałcicieli.; (1.2) Nie osądzaj go, on naprawdę jest w trudnej sytuacji.

wyrazy pokrewne:: aspekt dokonany osądzić; rzecz. osądzanie n, osądzenie n, osąd m, sądownictwo n; czas. sądzić

tłumaczenia:: (1.1–2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: osądzić

…..

A teraz słowa związane z siedzeniem np. na koniu…

…..

dosiąść — dosiadać

1. «siąść na grzbiecie zwierzęcia wierzchowego»

2. «wsiąść do pojazdu, w którym już się znajdują inne osoby»

3. «wsiąść na rower lub motocykl»

Podobne wyszukiwania

dosiąść się

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/dosiada%C4%87

dosiadać (język polski)

chłopiec dosiada (1.1) osła

wymowa:: IPA: [dɔˈɕadaʨ̑], AS: [dośadać], zjawiska fonetyczne: zmięk. wymowa^?/i

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. dosiąść)

(1.1) siedzieć na grzbiecie zwierzęcia

(1.2) wsiadać do pojazdu, którym już ktoś podróżuje

(1.3) siedzieć na motorze, rowerze

czasownik zwrotny niedokonany dosiadać się (dk. dosiąść się)

(2.1) wsiadać do pojazdu, którym już ktoś podróżuje

(2.2) siadać obok kogoś

(1.1–3) koniugacja I

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

dosiadać

dosiadam

dosiadasz

dosiada

dosiadamy

dosiadacie

dosiadają

dosiadałem

dosiadałeś

dosiadał

dosiadaliśmy

dosiadaliście

dosiadali

dosiadałam

dosiadałaś

dosiadała

dosiadałyśmy

dosiadałyście

dosiadały

dosiadałom

dosiadałoś

dosiadało

niech dosiadam

dosiadaj

niech dosiada

dosiadajmy

dosiadajcie

niech dosiadają


czas przyszły	m	będę dosiadał, będę dosiadać	będziesz dosiadał, będziesz dosiadać	będzie dosiadał, będzie dosiadać	będziemy dosiadali, będziemy dosiadać	będziecie dosiadali, będziecie dosiadać	będą dosiadali, będą dosiadać
	ż	będę dosiadała, będę dosiadać	będziesz dosiadała, będziesz dosiadać	będzie dosiadała, będzie dosiadać	będziemy dosiadały, będziemy dosiadać	będziecie dosiadały, będziecie dosiadać	będą dosiadały, będą dosiadać
	n	będę dosiadało, będę dosiadać	będziesz dosiadało, będziesz dosiadać	będzie dosiadało, będzie dosiadać	będziemy dosiadały, będziemy dosiadać	będziecie dosiadały, będziecie dosiadać	będą dosiadały, będą dosiadać
czas zaprzeszły	m	dosiadałem był	dosiadałeś był	dosiadał był	dosiadaliśmy byli	dosiadaliście byli	dosiadali byli
	ż	dosiadałam była	dosiadałaś była	dosiadała była	dosiadałyśmy były	dosiadałyście były	dosiadały były
	n	dosiadałom było	dosiadałoś było	dosiadało było	dosiadałyśmy były	dosiadałyście były	dosiadały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		dosiadano
tryb przypuszczający	m	dosiadałbym, byłbym dosiadał	dosiadałbyś, byłbyś dosiadał	dosiadałby, byłby dosiadał	dosiadalibyśmy, bylibyśmy dosiadali	dosiadalibyście, bylibyście dosiadali	dosiadaliby, byliby dosiadali
	ż	dosiadałabym, byłabym dosiadała	dosiadałabyś, byłabyś dosiadała	dosiadałaby, byłaby dosiadała	dosiadałybyśmy, byłybyśmy dosiadały	dosiadałybyście, byłybyście dosiadały	dosiadałyby, byłyby dosiadały
	n	dosiadałobym, byłobym dosiadało	dosiadałobyś, byłobyś dosiadało	dosiadałoby, byłoby dosiadało	dosiadałybyśmy, byłybyśmy dosiadały	dosiadałybyście, byłybyście dosiadały	dosiadałyby, byłyby dosiadały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	dosiadający, niedosiadający
	ż	dosiadająca, niedosiadająca			dosiadające, niedosiadające
	n	dosiadające, niedosiadające			dosiadające, niedosiadające
imiesłów przymiotnikowy bierny	m	dosiadany			dosiadani
	ż	dosiadana			dosiadane
	n	dosiadane			dosiadane
imiesłów przysłówkowy współczesny		dosiadając, nie dosiadając
rzeczownik odczasownikowy		dosiadanie, niedosiadanie

(2.1–2) koniugacja I

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

dosiadać się

dosiadam się

dosiadasz się

dosiada się

dosiadamy się

dosiadacie się

dosiadają się

dosiadałem się

dosiadałeś się

dosiadał się

dosiadaliśmy się

dosiadaliście się

dosiadali się

dosiadałam się

dosiadałaś się

dosiadała się

dosiadałyśmy się

dosiadałyście się

dosiadały się

dosiadałom się

dosiadałoś się

dosiadało się

https://sjp.pwn.pl/slowniki/zsi%C4%85%C5%9B%C4%87.html

niech się dosiadam

dosiadaj się

niech się dosiada

dosiadajmy się

dosiadajcie się

niech się dosiadają


czas przyszły	m	będę się dosiadał, będę się dosiadać	będziesz się dosiadał, będziesz się dosiadać	będzie się dosiadał, będzie się dosiadać	będziemy się dosiadali, będziemy się dosiadać	będziecie się dosiadali, będziecie się dosiadać	będą się dosiadali, będą się dosiadać
	ż	będę się dosiadała, będę się dosiadać	będziesz się dosiadała, będziesz się dosiadać	będzie się dosiadała, będzie się dosiadać	będziemy się dosiadały, będziemy się dosiadać	będziecie się dosiadały, będziecie się dosiadać	będą się dosiadały, będą się dosiadać
	n	będę się dosiadało, będę się dosiadać	będziesz się dosiadało, będziesz się dosiadać	będzie się dosiadało, będzie się dosiadać	będziemy się dosiadały, będziemy się dosiadać	będziecie się dosiadały, będziecie się dosiadać	będą się dosiadały, będą się dosiadać
czas zaprzeszły	m	dosiadałem się był	dosiadałeś się był	dosiadał się był	dosiadaliśmy się byli	dosiadaliście się byli	dosiadali się byli
	ż	dosiadałam się była	dosiadałaś się była	dosiadała się była	dosiadałyśmy się były	dosiadałyście się były	dosiadały się były
	n	dosiadałom się było	dosiadałoś się było	dosiadało się było	dosiadałyśmy się były	dosiadałyście się były	dosiadały się były
forma bezosobowa czasu przeszłego		dosiadano się
tryb przypuszczający	m	dosiadałbym się, byłbym się dosiadał	dosiadałbyś się, byłbyś się dosiadał	dosiadałby się, byłby się dosiadał	dosiadalibyśmy się, bylibyśmy się dosiadali	dosiadalibyście się, bylibyście się dosiadali	dosiadaliby się, byliby się dosiadali
	ż	dosiadałabym się, byłabym się dosiadała	dosiadałabyś się, byłabyś się dosiadała	dosiadałaby się, byłaby się dosiadała	dosiadałybyśmy się, byłybyśmy się dosiadały	dosiadałybyście się, byłybyście się dosiadały	dosiadałyby się, byłyby się dosiadały
	n	dosiadałobym się, byłobym się dosiadało	dosiadałobyś się, byłobyś się dosiadało	dosiadałoby się, byłoby się dosiadało	dosiadałybyśmy się, byłybyśmy się dosiadały	dosiadałybyście się, byłybyście się dosiadały	dosiadałyby się, byłyby się dosiadały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	dosiadający się, niedosiadający się
	ż	dosiadająca się, niedosiadająca się			dosiadające się, niedosiadające się
	n	dosiadające się, niedosiadające się			dosiadające się, niedosiadające się
imiesłów przysłówkowy współczesny		dosiadając się, nie dosiadając się
rzeczownik odczasownikowy		dosiadanie się, niedosiadanie się

wyrazy pokrewne:: rzecz. dosiadanie n, siad mrz; czas. siadać; wykrz. siad

…..

zsiąść

zsiąść zsiądę, zsiądziesz, zsiądą; zsiądź, zsiądź•cie; zsiadł, zsied•li; zsiadł•szy

zsiad•ły: zsiadłe mleko

zsiąść — zsiadać «zejść z konia, roweru, wozu itp., na którym się jechało»

zsiąść się — zsiadać się «o płynie: stać się gęstym»

zsiadły

1. «taki, który się zsiadł»

2. «taki, który osiadł»

Podobne wyszukiwania

zsiąść się

…..

https://sjp.pwn.pl/slowniki/zsiada%C4%87.html

zsiadać

zsiąść — zsiadać «zejść z konia, roweru, wozu itp., na którym się jechało»

zsiąść się — zsiadać się «o płynie: stać się gęstym»

Synonimy

zsiadać się

zastygać

…..

A teraz słowo niby zupełnie nie związane z Osiadaniem, Osadem, Siedzeniem,.. ale czy na pewno?

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/sito#pl

sito (język polski)

sito (1.1)

różne sita (1.1)

wymowa:: IPA: [ˈɕitɔ], AS: [śito], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) narzędzie do przesiewania, zwłaszcza gdy duże lub w ogólnym znaczeniu; zob. też sito w Wikipedii

(1.2) przen. selekcja

https://en.wiktionary.org/wiki/

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sito	sita
dopełniacz	sita	sit
celownik	situ	sitom
biernik	sito	sita
narzędnik	sitem	sitami
miejscownik	sicie	sitach
wołacz	sito	sita

przykłady:: (1.1) Chłodną zupę miksujemy w robocie kuchennym (…) lub przecieramy przez sito^[1].; (1.2) Nie próbujemy również przesiewać tajemnic wiary przez sito tego, co świat jest gotów przyjąć^[2].

składnia:: (1.2) sito + D.

kolokacje:: (1.1) przesiewać / przesiać / przecierać / przetrzeć coś przez sito; (1.2) sito cenzury / opinii publicznej / egzaminów / testów

synonimy:: (1.1) przetak

wyrazy pokrewne:

rzecz. sitowie n, sitarz m

zdrobn. sitko m, siteczko n

przym. sitowy, sitkowy

tem. słow. sito-

związki frazeologiczne:: koło-sito • jeden byka doi, drugi sito podstawia / jeden doi barana, drugi sito podstawia • nowe sito na kołek, a stare w śmiecie • zaspokoić ciekawość kobiety, to napełnić wodą sito

uwagi:: por. sitko • przetak • arfa • durszlak • rzeszoto • filtr • przesiewacz • rafa • cedzak

tłumaczenia:

angielski: (1.1) sieve
kazachski: (1.1) елеуіш
rosyjski: (1.1) сито n
rumuński: (1.1) sită
słowacki: (1.1) sito n
szwedzki: (1.1) såll n
wilamowski: (1.1) zyjb n, zejp ż, zejb n

źródła:

↑ Szymon Niemiec Qchnia queer. Z tęczą w kuchni, 2009, ISBN 1–4495–6027-X, s. 16.
↑ ks. Tadeusz Huk, Anna Foltańska Krzywda i przebaczenie, Wydawnictwo M, Kraków 2010, ISBN 978–83–7395–143–1, s. 65.

…..

sito

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sito (“sieve”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɕi.tɔ/

Noun

sito n (diminutive sitko)

sieve

Declension

declension of sito

	singular	plural
nominative	sito	sita
genitive	sita	sit
dative	situ	sitom
accusative	sito	sita
instrumental	sitem	sitami
locative	sicie	sitach
vocative	sito	sita

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *sito (“sieve”).

Pronunciation

IPA^(key): /sîto/
Hyphenation: si‧to

Noun

sȉto n (Cyrillic spelling си̏то)

sieve

Declension

Declension of sito

	singular	plural
nominative	sȉto	sȉta
genitive	sȉta	sȋtā
dative	situ	sitima
accusative	sito	sita
vocative	sito	sita
locative	situ	sitima
instrumental	sitom	sitima

Spanish

Adjective

sito (feminine singular sita, masculine plural sitos, feminine plural sitas)

(formal) located, situated

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/sito

Reconstruction:Proto-Slavic/sito

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Balto-Slavic séʔito, from Proto-Indo-European seh₁i-tó(d). Baltic cognates include Lithuanian síetas, Latvian siêts.

Noun

*sìto n

sieve

Inflection

Declension of *sìto (hard o-stem, accent paradigm a)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*sìto	*sìtě	*sìta
Accusative	*sìto	*sìtě	*sìta
Genitive	*sìta	*sìtu	*sìtъ
Locative	*sìtě	*sìtu	*sìtě̄xъ
Dative	*sìtu	*sìtoma	*sìtomъ
Instrumental	sìtъmь, sìtomь^*	*sìtoma	*sìtȳ
Vocative	*sìto	*sìtě	*sìta

^* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.

Descendants

East Slavic:
- Old East Slavic: сито (sito)
  - Belarusian: сі́та (síta)
  - Russian: си́то (síto)
  - Rusyn: сито (syto)
  - Ukrainian: си́то (sýto)

South Slavic:
- Bulgarian: си́то (síto)
- Macedonian: сито (sito)
- Serbo-Croatian:
  
  Cyrillic: си̏то
  
  Latin: sȉto
- Slovene: sítọ

West Slavic:
- Czech: síto
- Polish: sito
- Slovak: sito
- Sorbian:
  - Lower Sorbian: syto
  - Upper Sorbian: [Term?]

Non-Slavic languages:
- Albanian: sitë
- Aromanian: sitã
- Hungarian: szita
- Romanian: sită

References

Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 451
Vasmer, Max (1964–1973), “сито”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv O. N., Moscow: Progress
Sreznevskij, I. I. (1912), “сито”, in Materialy dlja slovarja drevne-russkago jazyka po pisʹmennym pamjatnikam [Materials for the Dictionary of the Old Russian Language According to Written Monuments] (in Russian), volume 3, Saint Petersburg: Imperial Academy of Sciences, page 360

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Indo-European/seh%E2%82%81i-t%C3%B3(d)&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/seh₁i-tó(d).

…..

No ładnie,.. ale co z Sieć / SieC’? Dlaczego Sito / SiTo nie spalatalizowało się do Sicio / SiCio, hm? Czyż i Sito / SiTo i Sieć / SieC’, nie są to zwyczajnie Siatki / SiaT+Ki?

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/sie%C4%87

sieć (język polski)

ryba w sieci (1.1)

sieć (1.3) drogowa

biały kamień złapany w sieć (1.8)

wymowa:: IPA: [ɕɛ̇ʨ̑], AS: [śėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art. wymowa ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) siatka z linek, służąca do połowu ryb lub małych zwierząt; zob. też sieć rybacka w Wikipedii; zob. też sieć łowiecka w Wikipedii

(1.2) pajęczyna

(1.3) połączone ze sobą urządzenia, współpracujące ze sobą; grupa osób współpracujących przy czymś

(1.4) grupa instytucji, przedsiębiorstw, sklepów itp. pełniących tę samą funkcję

(1.5) przen. pułapka

(1.6) pot. sieć (1.3) elektroenergetyczna

(1.7) pot. sieć (1.3) komputerowa, Internet

(1.8) w go: sposób łapania kamieni polegający na odcięciu im jednym ruchem wszystkich dróg ucieczki; zob. też sieć (go) w Wikipedii

https://en.wiktionary.org/wiki/sie%C4%87

(1.1–8)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sieć	sieci
dopełniacz	sieci	sieci
celownik	sieci	sieciom
biernik	sieć	sieci
narzędnik	siecią	sieciami
miejscownik	sieci	sieciach
wołacz	sieci	sieci

przykłady:: (1.1) Rybacy wcześniej wrócili z morza, bo zerwały im się sieci i nie mogli łowić ryb.; (1.2) Pająk złapał muchę w swoją sieć.; (1.3) Kiedy wreszcie przyłączą nas do sieci energetycznej?; (1.4) W tej sieci sklepów jest bardzo drogo.; (1.5) Kamil wpadł w sieci intryg Katarzyny.; (1.6) Dopiero gdy włączyłem telewizor do sieci, pojawił się obraz.; (1.7) Czy twój komputer ma dostęp do sieci?; (1.8) Trzeba było ten tnący kamień złapać w sieć.

składnia:: (1.4) sieć + D. lm

kolokacje:: (1.1) sieć rybacka • sieć na motyle • utkać sieć • zarzucać / wciągać sieć • zaplątać się w sieć • oko sieci; (1.2) utkać / snuć sieć • pajęcza sieć; (1.3) przyłączyć / odłączyć do / od sieci • sieć energetyczna / gazowa / telekomunikacyjna / … • sieć wywiadowcza / konspiracyjna / …; (1.4) sieć sklepów / bibliotek / …; (1.5) snuć sieci • wpaść w sieci; (1.6) przyłączyć coś do sieci • odłączyć coś od sieci; (1.7) mieć dostęp do sieci • podłączyć do sieci • wejść do sieci • surfować po / w sieci; (1.8) złapać w sieć

synonimy:: (1.1) niewód; (1.2) pajęczyna; (1.3) siatka; (1.4) korporacja, związek; (1.5) sidła; (1.6) zasilanie, gniazdko, kontakt; (1.8) geta

wyrazy pokrewne:

rzecz. sieciówka ż, supersieć ż

zdrobn. siatka ż, siateczka ż

przym. sieciowy, wewnątrzsieciowy, siatkowy, siatkowany

etymologia:: (1.1) z (1.2); (1.3–4) z wyglądu sieci (1.1–2); (1.5) z (1.1); (1.6–7) z (1.3)

uwagi:: (1.1) zwykle forma lm ma to samo znaczenie co forma lp

tłumaczenia:

angielski: (1.1) net, fishnet; (1.2) web, spiderweb, spider’s web, cobweb; (1.3) network, system; (1.4) chain, net; (1.5) trap; (1.6) supply; (1.7) Web, network; (1.8) net
arabski: (1) شباك, شبكة m; (1.3) شبكة ż
baskijski: (1.1) sare; (1.2) amaraun; (1.3) sare; (1.4) sare; (1.7) sare
chiński standardowy: (1.8) 枷, 枷吃
czeski: (1.8) síť
dolnołużycki: (1.1) seś ż; (1.2) seś ż; (1.3) seś ż; (1.4) seś ż
esperanto: (1.1) reto; (1.2) reto; (1.3) reto; (1.4) reto; (1.5) reto; (1.6) reto; (1.7) reto; (1.8) pordo, retkapto, retkaptumo
górnołużycki: (1.1) syć ż; (1.2) syć ż; (1.3) syć ż; (1.4) syć ż; (1.7) syć ż
hiszpański: (1.1) red ż; (1.2) red ż; (1.3) red ż; (1.4) red ż; (1.5) red ż; (1.6) red ż; (1.7) red ż
japoński: (1.1) 罔, 網; (1.2) 罔, 網; (1.5) 罔, 網; (1.8) 下駄, ゲタ
jidysz: (1.1) נעץ ż (nec); (1.2) נעץ ż (nec); (1.3) נעץ ż (nec)
kataloński: (1.1) xarxa ż; (1.3) xarxa ż; (1.4) xarxa ż; (1.6) xarxa ż; (1.7) xarxa ż
kazachski: (1.1) ау, тор
koreański: (1.8) 장문
łaciński: (1.1) rete n, tenus n; (1.2) aranea ż, casses m
niemiecki: (1.1) Netzwerk n, Netz n; (1.2) Spinnengewebe ż; (1.3) Netz ż; (1.4) Netz ż; (1.5) Netz ż; (1.6) Netz ż; (1.7) Netz ż
rosyjski: (1.1) сеть ż
szwedzki: (1.1) nät n; (1.7) nät n
ukraiński: (1.1) мережа ż, сіть ż
węgierski: (1.1) háló
wilamowski: (1.1) sāk m

…..

sieć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sětь.

Pronunciation

IPA^(key): /ɕɛt͡ɕ/
Homophone: siedź

Noun

sieć f

net
chain (a series of stores or businesses with the same brand name)
network

sieć komputerowa – computer network
mains (electricity supply)
power grid (electricity network)
the Internet

Declension

declension of sieć

	singular	plural
nominative	sieć	sieci
genitive	sieci	sieci
dative	sieci	sieciom
accusative	sieć	sieci
instrumental	siecią	sieciami
locative	sieci	sieciach
vocative	sieci	sieci

Reconstruction:Proto-Slavic/sětь

Proto-Slavic

Etymology

This reconstruction page lacks etymological information.

Noun

*sětь f

snare, net

Declension

Declension of *sětь (i-stem)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*sětь	*sěti	*sěti
Accusative	*sětь	*sěti	*sěti
Genitive	*sěti	sětьju, sěťu^*	sětьjь, sěti^*
Locative	*sěti	sětьju, sěťu^*	*sětьxъ
Dative	*sěti	*sětьma	*sětьmъ
Instrumental	sětьjǫ, sěťǫ^*	*sětьma	*sětьmi
Vocative	*sěti	*sěti	*sěti

^* The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).

Descendants

East Slavic:
- Old East Slavic: сѣть (sětĭ)
- Belarusian: сець (sjecʹ)
- Russian: сеть (setʹ)
- Ukrainian: сіть (sitʹ)
South Slavic:
- Old Church Slavonic:
  
  Old Cyrillic: сѣть (sětĭ)
  
  Glagolitic: ⱄⱑⱅⱐ (sětĭ)
West Slavic:
- Czech: síť
- Polish: sieć
- Slovak: sieť
- Sorbian:
  - Lower Sorbian: seś
  - Upper Sorbian: syć

References

Derksen, Rick (2008), “*sětь”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 448
Vasmer, Max (1964–1973), “сеть”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Trubačóv O. N., Moscow: Progress

…..

A teraz dla porównania fyfietzenia i odtfoszenia, które ponownie dziurawe są jak oczka sieci…

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/sid%C5%82o#pl

sidło (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) łow. wnyk z drutu lub sznura używany do łapania zwierzyny

(1.2) pot. przen. matnia, impas