235 Brodawka, Broda, Bródka, Podbródek, Brodacić, Brodacz, Brodaty i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów

broda (1.2)

…..

Zacznę najpierw od nawiązania do danych, pochodzących głownie z trzech poprzednich wpisów nr 232, 233, 234.

Wg Mię istnieje związek znaczeniowy między słowami jak np. Bród / BRo’D, Brud / BRo’D, Broda / BRoDa, Brodawka / BRoD+aW+Ka, itp.,.. i Gród / GRo’D, czy Gruda / GRo’Da.

Wszystkie te słowa odwołują się do znaczenia czegoś, co jest na wierzchu czegoś lub wystaje jak np. Góra / Go’Ra, Garb / GaR+B, czy Grób / GR+o’B…

Zwracam uwagę na pierwotną oboczność słów jak: Brodacić / BRoD+aC+iC’, Brodacz / BRoD+aC”, Brodaty / BRoD+aTy , Bródka / BRo’D+Ka, Podbródek / PoD+BRo’D+eK. Przy taj okazji ponawiam pytanie o rzekome tzw. palatalizacje słowiańskie.

Twierdzę, że jednoczesne istnienie także i tych powyższych oboczności, jest ofitzjalnie nielogiczne i tym rzekomym palatalizacjom zwyczajnie zaprzecza…

Zwracam także uwagę na kolejne przykłady wtórnych zniekształceń widocznych w językach bałtyckich, ale także i w ugro-fińskich, itd, patrz np.: Proto-Balto-Slavic *bardā́ˀ, *bardā́ˀtas, Proto-Finnic *parta. Zniekształcenia te są zgodne z zasadą działania tzw. prawa Brugmanna.

Ponownie twierdzę, że nie wskazuje to na rzekomą pierwotność postaci bałtyckich, patrz np. twierdzenia Roberta o rzekomym R1a, jako pierwotnie Proto-Baltic…

Przypominam, że rzekome tzw. prawo Wintera, które ma niby tłumaczyć to podwójne zniekształcenie pierwotnych dźwięków zapisywanych znakami e/o, we wtórnie zniekształcony dźwięk zapisywany znakiem a,.. nie działa…

Twierdzę, że postacie Pra-Słowiańskie i zachodnio-słowiańskie / lechickie na północ od Sudetów i Karpat, są logicznie starsze od postaci południowo i wschodnio-słowiańskich, a także i dla postaci z j. czeskiego i słowackiego.

Inne tytuły tego wpisu:

235 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 30

235 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 42

…..

https://polskatimes.pl/nazwy-dzielnic-warszaw-skad-sie-wziely-i-co-oznaczaja/ar/10143614

(…)

Bródno piszemy przez „ó”, bo nazwa tej dzielnicy nie ma nic wspólnego z brudem, a pochodzi od nazwy warownego grodu z IX wieku, który znajdował się na terenie Lasku Bródnowskiego. Gród nazywał się oczywiście Bródno, a jego nazwa wzięła się zaś od pobliskiego brodu – czyli płytkiej przeprawy przez rzekę – na Wiśle. Inna teoria głosi, że nazwy dzielnicy użyczyła przepływająca kiedyś tamtędy niewielka rzeczka Brodnia, której mało imponujące rozmiary – i fakt, że w międzyczasie wyschła i zniknęła z map – wskazują na to, że nosiła tę nazwę ze względu na liczne brody i płycizny.

(…)

Praga nie ma i nigdy nie miała nic wspólnego ze stolicą Czech. Jej nazwa wzięła się od powstałej w XV wieku osady położonej na prawym brzegu Wisły naprzeciwko obecnego Starego Miasta i Mariensztatu. Jej nazwa oznacza miejsce wcześniej porośnięte lasem, wyprażone pod zasiewy. „Wyprażanie” było ówczesną nazwą na wypalanie zalesionych terenów pod uprawę lub zabudowę. 

(…)

…..

Bród / BRo’D

https://sjp.pwn.pl/slowniki/Br%C3%B3d.html

bród
«płytkie miejsce rzeki, jeziora lub stawu, przez które można przejść lub przejechać na drugi brzeg»

w bród
1. «o sposobie przeprawiania się przez rzekę: pieszo, konno itp. przez wodę»
2. «bardzo dużo, pod dostatkiem»

broda
1. «dolna, wystająca część twarzy poniżej ust»
2. «zarost na dolnej części twarzy, poniżej ust»
3. «u zwierząt: pęk dłuższej sierści pod pyskiem; u ptaków: pęk piór na piersi lub na podgardlu

• bródka

w bród

10.04.2009

  Bardzo proszę o odpowiedź, jakie jest pochodzenie wyrażenia w bród w znaczeniu ‚obficie, pod dostatkiem’. A. Bańkowski w słowniku etymologicznym pisze o takim znaczeniu jako „osobliwym” i podaje: „chyba za białorus. ubród w znaczeniu ‚przechodzić rzekę w bród’”. Czy jest możliwa, zdaniem Państwa, etymologia od brodzić? Ja mam taką hipotezę: w bród znaczy ‚jest czegoś tyle, że można aż wśród tego brodzić, grzęznąć po kolana’. Czy to etymologia naiwna? Z góry dziękuję za odpowiedź.

BRÓD, BRUD

Bród to płycizna na rzece, por. brodzić. Czym innym jest brud – brak czystości, por. brudny.

…..

Brodawka / BRoD+aW+Ka

https://pl.wiktionary.org/wiki/brodawka

brodawka (język polski)

brodawka (1.1)

brodawka (1.2)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. prawidłowa, anatomiczna wypukłość na skórze

(1.2) med. większa, chorobowa wypukłość na skórze

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brodawka	brodawki
dopełniacz	brodawki	brodawek
celownik	brodawce	brodawkom
biernik	brodawkę	brodawki
narzędnik	brodawką	brodawkami
miejscownik	brodawce	brodawkach
wołacz	brodawko	brodawki

wyrazy pokrewne:

rzecz. brodawczak m, brodawnik m, brodawczyca ż

przym. brodawkowy, brodawkowaty

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) papilla; (1.2) wart, verruca
• arabski: (1.2) ثؤلول m (θυ’lūl)
• baskijski: (1.2) garatxo
• białoruski: (1.2) бародаўка ż
• bośniacki: (1.1) bradavica ż; (1.2) bradavica ż
• bretoński: (1.2) gwenaenn ż
• bułgarski: (1.1) папила ż (papila); (1.2) брадавица ż (bradavica)
• chiński standardowy: (1.2) 瘊子 (hóuzi), tradycyjny 肉贅 / uproszczony 肉赘 (ròuzhuì), 疣 (yóu)
• chorwacki: (1.1) bradavica ż; (1.2) bradavica ż
• czeski: (1.1) bradavka ż; (1.2) bradavice ż
• duński: (1.1) vorte w; (1.2) vorte w
• esperanto: (1.2) veruko
• estoński: (1.2) soolatüügas
• fiński: (1.2) syylä
• francuski: (1.2) verrue ż
• hiszpański: (1.1) papila ż; (1.2) verruga ż
• holenderski: (1.2) wrat ż
• indonezyjski: (1.2) kutil
• irlandzki: (1.2) faithne m
• islandzki: (1.2) varta ż
• japoński: (1.2) 疣 (いぼ, ibo)
• kataloński: (1.1) mugró m; (1.2) berruga ż
• koreański: (1.2) 사마귀 (samakwi)
• litewski: (1.2) karpa ż
• luksemburski: (1.2) Waarzel ż
• łaciński: (1.1) papilla ż; (1.2) verruca ż
• łotewski: (1.2) kārpa ż
• nawaho: (1.2) sęęs
• niemiecki: (1.1) Warze ż; (1.2) Warze ż
• norweski (bokmål): (1.2) vorte m/ż
• norweski (riksmål): (1.2) vorte w
• nowogrecki: (1.2) κρεατοελιά ż (kreatoeliá)
• papiamento: (1.2) frèt
• portugalski: (1.2) verruga ż
• rosyjski: (1.1) бородавка ż
• rumuński: (1.2) verucă ż, neg m
• rusiński: (1.1) бородавка ż
• serbski: (1.1) брадавица ż (bradavica); (1.2) брадавица ż (bradavica), пупчица ż (pupčica)
• słowacki: (1.1) bradavka ż; (1.2) bradavica ż
• słoweński: (1.1) bradavica ż; (1.2) bradavica ż
• szwedzki: (1.1) vårta w; (1.2) vårta w
• tajski: (1.2) หูด (hòot)
• turecki: (1.2) siğil
• ukraiński: (1.1) бородавка ż; (1.2) бородавка ż
• węgierski: (1.2) szemölcs
• wietnamski: (1.2) mụn cóc
• włoski: (1.2) verruca ż

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/brodawka

brodawka

Polish

Polish Wikipedia has an article on: brodawka

Etymology

From Proto-Slavic *bordavъka.

Pronunciation

• IPA^(key): /brɔˈdaf.ka/

Noun

brodawka f

1. (dermatology) wart, verruca
2. papilla

Declension

declension of brodawka

	singular	plural
nominative	brodawka	brodawki
genitive	brodawki	brodawek
dative	brodawce	brodawkom
accusative	brodawkę	brodawki
instrumental	brodawką	brodawkami
locative	brodawce	brodawkach
vocative	brodawko	brodawki

Further reading

• brodawka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• brodawka in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/bordav%D1%8Aka

Reconstruction:Proto-Slavic/bordavъka

Proto-Slavic

Etymology

From *borda +‎ *-vъ +‎ *-ъka. In some descendants the suffix *-ъka is substituted with *-ica.

Noun

*bordavъka ?

1. wart

Declension

Declension of *bordavъka (hard a-stem)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*bordavъka	*bordavъcě	*bordavъky
Accusative	*bordavъkǫ	*bordavъcě	*bordavъky
Genitive	*bordavъky	*bordavъku	*bordavъkъ
Locative	*bordavъcě	*bordavъku	*bordavъkasъ, *bordavъkaxъ*
Dative	*bordavъcě	*bordavъkama	*bordavъkamъ
Instrumental	*bordavъkojǫ, *bordavъkǫ**	*bordavъkama	*bordavъkami
Vocative	*bordavъko	*bordavъcě	*bordavъky

^* -asъ is the expected Balto-Slavic form but is found only in some Old Czech documents; -axъ is found everywhere else and is formed by analogy with other locative plurals in –xъ.
^** The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).

Descendants

• East Slavic:
  • Belarusian: баро́даўка (baródaŭka)
  • Russian: борода́вка (borodávka)
  • Ukrainian: борода́вка (borodávka)
• South Slavic:
  • Bulgarian: брада́вица (bradávica)
  • Macedonian: брадавица (bradavica)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: бра̀давица

    Latin: bràdavica

  • Slovene: bradavíca
• West Slavic:
  • Czech: bradavice
  • Polish: brodawka
  • Slovak: bradavica
  • Sorbian:
    • Lower Sorbian: brodajca
    • Upper Sorbian: brodawka

References

• Vasmer, Max (1964–1973), “борода́вка”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
• Trubačóv, Oleg, editor (1975), “*bordavъka”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 02, Moscow: Nauka, page 200

---

UWAGA!

O fielko-germańskim słowie wart, muszę napisać oddzielny wpis. Zwracam uwagę już teraz, że WaRT i BRo’D, to jedno i to samo, patrz przejście dźwięku zapisywanego znakiem B w W, i D w T…

---

…..

Broda / BRoDa

https://pl.wiktionary.org/wiki/broda

broda (język polski)

broda (1.1)

broda (1.2)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈbrɔda], AS: [broda]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. przednia część żuchwy człowieka

(1.2) zarost na brodzie (1.1)

(1.3) pszcz. grono pszczół skupionych przed wlotem do ula, wyglądem przypominające brodę (1.2)

odmiana:

(1.1–3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	broda	brody
dopełniacz	brody	bród
celownik	brodzie	brodom
biernik	brodę	brody
narzędnik	brodą	brodami
miejscownik	brodzie	brodach
wołacz	brodo	brody

przykłady:

(1.1) Andrzej przyszedł dziś do pracy z plastrem na brodzie.

(1.2) Wczoraj widziałem kobietę z brodą!

(1.3) W gorące wieczory pszczoły wylegają z gniazda tworząc na mostku charakterystyczne brody.

kolokacje:

(1.2) golić / hodować / nosić / zapuszczać brodę • długa / krótka / czarna / kędzierzawa / siwa broda

(1.3) tworzyć brody

synonimy:

(1.1) podbródek

wyrazy pokrewne:

rzecz. brodacz m

zdrobn. bródka ż

przym. brodaty

czas. brodacieć

związki frazeologiczne:

broda nikogo mędrcem nie czyni • dowcip z brodą / kawał z brodą • pluć sobie w brodę • siwa broda, lecz myśl młoda

uwagi:

zob. też broda w Wikicytatach

tłumaczenia:

• aleucki: (1.2) inglakun, inglaaku-n
• amharski: (1.2) ፂም
• angielski: (1.1) chin; (1.2) beard
• arabski: (1.1) لحية; (1.2) ذقن, egip. arab. دقن
• baskijski: (1.1) kokots; (1.2) bizar
• białoruski: (1.1) барада ż
• bułgarski: (1) брада ż
• chorwacki: (1.1) brada ż; (1.2) brada ż
• czeczeński: (1.1) чӏениг; (1.2) маж
• duński: (1.1) hage w; (1.2) skæg n
• esperanto: (1.1) mentono; (1.2) barbo
• fenicki: (1.2) 𐤆𐤒𐤍
• fiński: (1) parta
• francuski: (1.1) menton m; (1.2) barbe ż
• gudźarati: (1.1) ચિબુક ż (cibuka)
• hiszpański: (1.1) mentón m, barbilla ż; (1.2) barba ż
• interlingua: (1.?) barba, mento
• islandzki: (1.1) haka ż; (1.2) skegg n
• japoński: (1.2) 髭(ひげ)
• jidysz: (1.1) גאָמבע ż (gombe), קין m (kin); (1.2) באָרד ż (bord)
• kaszubski: (1.1) barda ż; (1.2) barda ż
• kataloński: (1.1) mentó m, barbeta ż; (1.2) barba ż
• koreański: (1.2) 턱수염
• łaciński: (1) barba ż
• łotewski: (1) bārda
• niemiecki: (1.1) Kinn n; (1.2) Bart m; (1.3) Bienenbart m
• norweski: (1.1) hake; (1.2) skjegg n
• nowogrecki: (1.1) πιγούνι n; (1.2) γένι n
• rosyjski: (1.1) подбородок m, борода ż; (1.2) борода ż
• slovio: (1) broda (брода)
• słowacki: (1.1) brada; (1.2) brada
• szwedzki: (1.1) haka w; (1.2) skägg n
• ukraiński: (1.1) борода ż; (1.2) борода ż
• wilamowski: (1.2) buø̄t m, buöt m, biöt m, biöet m
• włoski: (1.1) mento m; (1.2) pelo, barba

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/broda#Polish

broda

Lower Sorbian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrɔda/

Etymology 1

From Proto-Slavic *bordà, from Proto-Indo-European *bʰardʰéh₂.

Noun

broda f (diminutive brodka)

1. beard
2. moustache
3. (colloquial) chin

Declension

Declension of broda

	Singular	Dual	Plural
Nominative	broda	broźe	brody
Genitive	brody	brodowu	brodow
Dative	broźe	brodoma	brodam
Accusative	brodu	broźe	brody
Instrumental	brodu	brodoma	brodami
Locative	broźe	brodoma	brodach

Further reading

• broda in Ernst Muka/Mucke (St. Petersburg and Prague 1911–28): Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow / Wörterbuch der nieder-wendischen Sprache und ihrer Dialekte. Reprinted 2008, Bautzen: Domowina-Verlag.
• broda in Manfred Starosta (1999): Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch. Bautzen: Domowina-Verlag.

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Noun

broda

1. inflection of brod:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative dual

…..

A teraz Od-Pra-Słowiańskie zapożyczenie w j. ugro-fińskim.

Polskojęzyczna wiki twierdzi, że to zapożyczenie od fielko-germańskie patrz: „z języków germańskich por. niem. Bart„,.. Ciekawe, że jej angielskojęzyczna wersja twierdzi, że to jednak  zapożyczenie z tzw. Proto-Balto-Slavic, patrz: „From Proto-Finnic *parta, borrowed from Proto-Balto-Slavic *bardā́ˀ, from Proto-Indo-European *bʰardʰéh₂.”

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/parta#fi

parta (język fiński)

parta (1.1)

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) broda

odmiana:

(1.1) par‧ta (→ wzór odmiany)

kolokacje:

(1.1) aaroninparta • leukaparta • partakarva • partaveitsi • pukinparta

wyrazy pokrewne:

rzecz. parturi, partainen

przym. parrakas, partainen

etymologia:

z języków germańskich por. niem. Bart

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/parta

parta

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *parta, borrowed from Proto-Balto-Slavic *bardā́ˀ, from Proto-Indo-European *bʰardʰéh₂.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɑrtɑ/, [ˈpɑrt̪ɑ]
• Rhymes: -ɑrtɑ
• Syllabification: par‧ta

Noun

parta

1. beard

Declension

Inflection of parta (Kotus type 9/kala, rt-rr gradation)
		singular	plural
nominative		parta	parrat
accusative	nom.	parta	parrat
	gen.	parran
genitive		parran	partojen partainrare
partitive		partaa	partoja
inessive		parrassa	parroissa
elative		parrasta	parroista
illative		partaan	partoihin
adessive		parralla	parroilla
ablative		parralta	parroilta
allative		parralle	parroille
essive		partana	partoina
translative		parraksi	parroiksi
instructive		—	parroin
abessive		parratta	parroitta
comitative		—	partoineen

Possessive forms of parta (type kala)
possessor	singular	plural
1st person	partani	partamme
2nd person	partasi	partanne
3rd person	partansa

Derived terms

• parrakas
• partainen
• parturi

Compounds

• aaroninparta
• harmaaparta
• irtoparta
• jussinparta
• kipparinparta
• kokoparta
• kuuraparta
• käärmeenparta
• leukaparta
• liuhuparta
• maitoparta
• naavaparta
• parranajo

• parrankasvu
• parransänki
• partahaiven
• partahöylä
• partajeesus
• partakarva
• partakone
• partaniekka
• partaradikaali
• partasieni
• partasuti
• partasuu
• partaterä

• partavaahdoke
• partavaahto
• partaveitsi
• partavesi
• poskiparta
• pujoparta
• pukinparta
• risuparta
• tekoparta
• täysparta
• valkoparta
• vanha parta

See also

• viikset

Anagrams

• parat

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Finnic/parta

Reconstruction:Proto-Finnic/parta

Proto-Finnic

Etymology

---

Borrowed from Proto-Balto-Slavic *bardā́ˀ, from Proto-Indo-European *bʰardʰéh₂.

---

Noun

*parta

1. beard

Inflection

Inflection of *parta

		singular	plural
nominative		*parta	*pardat
accusative		*pardan	*pardat
genitive		*pardan	*partaden *partoiden
partitive		*partada	*partoida
inessive		*pardassa	*pardoissa
elative		*pardasta	*pardoista
illative		*partahen	*partoihen
adessive		*pardalla	*pardoilla
ablative		*pardalta	*pardoilta
allative		*partalek	*partoilek
essive		*partana	*partoina
translative		*pardaksi	*pardoiksi
instructive		*pardan	*pardoin
comitative		*partanek	*partoinek
abessive		*pardakta	*pardoikta

Descendants

• Estonian: (archaic, dialectal) pard
• Finnish: parta
• Ingrian: parta
• Karelian: parta, parda
• Livvi: pardu
• Ludian: bard
• Veps: bard
• Votic: parta

Further reading

• pard in Metsmägi, Iris; Sedrik, Meeli; Soosaar, Sven-Erik (2012), Eesti etümoloogiasõnaraamat, Tallinn: Eesti Keele Instituut, →ISBN

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/borda

Reconstruction:Proto-Slavic/borda

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *bardā́ˀ, from Proto-Indo-European *bʰardʰeh₂.

Noun

*bordà f^[1][2]

1. beard
2. chin

Inflection

Declension of *bordà (hard a-stem, accent paradigm c)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*bordà	*bȏrdě	*bȏrdy
Accusative	*bȏrdǫ	*bȏrdě	*bȏrdy
Genitive	*bordý	*bordù	*bõrdъ
Locative	*bȏrdě	*bordù	*bordàsъ, *bordàxъ*
Dative	*bordě̀	*bordàma	*bordàmъ
Instrumental	*bordojǫ́	*bordàma	*bordàmi
Vocative	*bordo	*bȏrdě	*bȏrdy

^* -asъ is the expected Balto-Slavic form but is found only in some Old Czech documents; -axъ is found everywhere else and is formed by analogy with other locative plurals in -xъ.

Derived terms

• *bezbordъ
• *bordatъ
• *bordavъka

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: борода (boroda)
    • Belarusian: барада́ (baradá)
    • Russian: борода́ (borodá)
    • Rusyn: бо́рода (bóroda)
    • Ukrainian: борода́ (borodá)
• South Slavic:
  • Old Church Slavonic:

    Old Cyrillic: брада (brada)

    Glagolitic: ⰱⱃⰰⰴⰰ (brada)

    • → Old East Slavic: брада (brada)
      • Russian: брада́ (bradá)
  • Bulgarian: брада́ (bradá)
  • Macedonian: бра́да (bráda)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: бра́да

    Latin: bráda

  • Slovene: bráda (tonal orthography)
• West Slavic:
  • Czech: brada
  • Kashubian: barda, broda
  • Polabian: brödă
  • Polish: broda
  • Slovak: brada
  • Sorbian:
    • Lower Sorbian: broda
    • Upper Sorbian: borda

Further reading

• Vasmer, Max (1964–1973), “борода”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
• Trubačóv, Oleg, editor (1975), “*borda”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 02, Moscow: Nauka, page 197

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*bordà”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 55: “f. ā (c) ‘beard’”
2. ^ Olander, Thomas (2001), “borda bordy”, in Common Slavic accentological word list, Copenhagen: Editiones Olander: “c beard (NA 89, 140, 141; SA 24; PR 135, 138)”

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/bard%C4%81%CC%81%CB%80

Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/bardā́ˀ

Proto-Balto-Slavic

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰardʰeh₂.

Noun

*bardā́ˀ f^[1][2]

1. beard

Inflection

Mobile accent.

Declension of *bardā́ˀ (ā-stem)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*bardāˀ	*bardaiˀ	*bardāˀs
Accusative	*bardanˀ	*bardaiˀ	*bardāˀs
Genitive	*bardāˀs	*bardāˀuš?	*bardun
Locative	*bardāiˀ	*bardāˀuš?	*bardāˀsu
Dative	*bardāiˀ	*bardāˀmō	*bardāˀmas
Instrumental	*bardāˀm	*bardāˀmō	*bardāˀmiš
Vocative	*barda	*bardaiˀ	*bardāˀs

Borrowed terms

• → Finnic: *parta 

Derived terms

• *bardā́ˀtas

Descendants

• East Baltic:
  • Latvian: bā̀rda
  • Lithuanian: barzdà
• West Baltic:
  • Old Prussian: bordus
• Slavic: *bordà

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*bordà”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 55: “*bordáʔ”
2. ^ Derksen, Rick (2015), “barzda”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 82: “*bordáʔ”

---

UWAGA!

Widać zapożyczenie Od-Pra-Słowiańskie w j. ugro-fińskim, patrz:  Finnic: *parta ?!!

Widać wtórne zniekształcenia, patrz: East Baltic: Latvian: bā̀rda, Lithuanian: barzdà, Old Prussian: bordus?!!

A to ofitzjalnie odtfoszone *bʰardʰeh₂ przeciwstawiam innemu oficjalnemu odtfoszeniu, gdzie nie ma dźwięku zapisywanego znakiem a, patrz poniżej: *bʰh₂erdʰeh₂!!!

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/b%CA%B0ard%CA%B0%C3%A9h%E2%82%82

Reconstruction:Proto-Indo-European/bʰardʰéh₂

Proto-Indo-European

Etymology

---

Possibly Northern Indo-European substratum word or a late PIE regionalism with otherwise atypical/non-existent phoneme */a/.

---

Noun

*bʰardʰéh₂ f^[1][2][3]

1. beard

Inflection

Thematic in *-eh₂
	singular	dual	plural
nominative	*bʰardʰéh₂	*bʰardʰéh₂h₁(e)	*bʰardʰéh₂es
vocative	*bʰardʰéh₂	*bʰardʰéh₂h₁(e)	*bʰardʰéh₂es
accusative	*bʰardʰā́m	*bʰardʰéh₂h₁(e)	*bʰardʰéh₂m̥s
genitive	*bʰardʰéh₂s	*?	*bʰardʰéh₂oHom
ablative	*bʰardʰéh₂s	*?	*bʰardʰéh₂mos
dative	*bʰardʰéh₂ey	*?	*bʰardʰéh₂mos
locative	*bʰardʰéh₂, *bʰardʰéh₂i	*?	*bʰardʰéh₂su
instrumental	*bʰardʰéh₂h₁	*?	*bʰardʰéh₂bʰi

Synonyms

• *smóḱwr̥ (“chin, beard”)

Derived terms

• *bʰardʰéh₂tos (“bearded”)

Descendants

• Balto-Slavic: *bardā́ˀ 
• Germanic: *bardaz 
• Italic: *farβā 

References

1. ^ Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 55
2. ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 69
3. ^ Mallory, J. P.; Adams, D. Q., editors (1997) Encyclopedia of Indo-European culture, London, Chicago: Fitzroy Dearborn Publishers, page 251

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/bardaz

Reconstruction:Proto-Germanic/bardaz

Proto-Germanic

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰardʰeh₂.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɑr.ðɑz/

Noun

*bardaz m

1. beard

Inflection

Declension of *bardaz (masculine a-stem)
	singular	plural
nominative	*bardaz	*bardōz, *bardōs
vocative	*bard	*bardōz, *bardōs
accusative	*bardą	*bardanz
genitive	*bardas, *bardis	*bardǫ̂
dative	*bardai	*bardamaz
instrumental	*bardō	*bardamiz

Descendants

• West Germanic: *bard
  • Old English: beard
    • Middle English: bard, bærd, beord, berd, burd
      • Scots: berd, berde, beird
      • English: beard
  • Old Frisian: *bard, berd
    • Saterland Frisian: Boart (possibly from Middle Low German)
    • West Frisian: burd
  • Old Saxon: bard
    • Middle Low German: bart
      • Low German:
        • German Low German: Baart
        • Westphalian:

          Ravensbergisch-Lippisch: Bårt

          Westmünsterländisch: Baord, Buord, Burd

      • Plautdietsch: Boat
  • Old Dutch: *bart
    • Middle Dutch: bāert
      • Dutch: baard
        • Afrikaans: baard
      • Limburgish: baerd
  • Old High German: bart
    • Middle High German: bart
      • Central Franconian:

        Hunsrik: Baart

        Luxembourgish: Baart

      • East Central German:

        Upper Saxon: [Term?]

        Vilamovian: biöet, biöt

      • East Franconian: [Term?]
      • German: Bart
        • → Norwegian: bart
      • Rhine Franconian: Bat, Bart

        Frankfurterisch: [b̥ɑːt], (older) [b̥ɔːt]

        Pennsylvania German: Baart

      • Yiddish: באָרד‎ (bord)
• Old Norse: barð
• Crimean Gothic: bars

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/beard

beard (język angielski)

beard (1.1)

wymowa:

bryt. IPA: /bɪə(ɹ)d/, SAMPA: /bI@(r\)d/

amer. IPA: /bɪɹd/ lub /biɚd/, SAMPA: /bir\d/ lub /bi@`d/

wymowa amerykańska^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zarost (broda, wąsy itp.)

odmiana:

(1.1) lp beard, lm beards

wyrazy pokrewne:

przym. bearded, beardless

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/beard

beard

English

A man with a prominent beard.

Etymology

From Middle English berd, bard, bærd, from Old English beard, from Proto-Germanic *bardaz (compare West Frisian burd, Dutch baard,  German Bart), from Proto-Indo-European *bʰardʰeh₂, *bʰh₂erdʰeh₂ (compare Latin barba, Lithuanian barzda, Russian борода́ (borodá)).

Pronunciation

• (UK) IPA^(key): /bɪəd/
• (US) IPA^(key): /bɪɹd/, /biɚd/
• Rhymes: -ɪə(r)d

Noun

beard (plural beards)

1. Facial hair on the chin, cheeks, jaw and neck.
2. The cluster of small feathers at the base of the beak in some birds.
3. The appendages to the jaw in some cetaceans, and to the mouth or jaws of some fishes.
4. The byssus of certain shellfish.
5. The gills of some bivalves, such as the oyster.
6. In insects, the hairs of the labial palpi of moths and butterflies.
7. (botany) Long or stiff hairs on a plant; the awn.

   the beard of grain

8. A barb or sharp point of an arrow or other instrument, projecting backward to prevent the head from being easily drawn out.
9. That part of the underside of a horse‚s lower jaw which is above the chin, and bears the curb of a bridle.
10. (printing, dated) That part of a type which is between the shoulder of the shank and the face.
11. (LGBT, slang) A fake customer or companion, especially a woman who accompanies a gay man in order to give the impression that he is heterosexual.

Derived terms

• bearded
• beardless
• beard-second
• nosebeard

Verb

beard (third-person singular simple present beards, present participle bearding, simple past and past participle bearded)

1. (obsolete) To grow hair on the chin and jaw.
2. To boldly and bravely oppose or confront, often to the chagrin of the one being bearded.

   Robin Hood is always shown as bearding the Sheriff of Nottingham.

3. (transitive) To take by the beard; to seize, pluck, or pull the beard of (a man), in anger or contempt.
4. (transitive) To deprive (an oyster or similar shellfish) of the gills.
5. (LGBT, slang, transitive, intransitive) Of a gay man or woman: to accompany a gay person of the opposite sex in order to give the impression that they are heterosexual.

Derived terms

• beard the lion, beard the lion in his den

See also

• goatee
• hair
• merkin
• moustache, mustache
• pogonophobia
• sideburns, sideboards
• whiskers
• awn

Further reading

•  beard on Wikipedia.

Anagrams

• Breda, Debar, Debra, arbed, ardeb, bared, bread, debar

…..

A teraz trochę więcej zniekształceń, ale tym razem italo-celtyckich…

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/barba#Latin

barba

Latin

barba (beard)

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈbar.ba/
• (Ecclesiastical) IPA^(key): /ˈbar.ba/

Etymology 1

From earlier *farba, with initial b- assimilated to -rb, from Proto-Italic *farβā, from Proto-Indo-European *bʰardʰeh₂ (“beard”). Compare also barbātus.

Noun

barba f (genitive barbae); first declension

1. beard (facial hair)

   Barba nōn facit philosophum.

   A beard does not make a philosopher.

   Videō barbam et pallium; philosophum nōndum videō.

   I see a beard and cloak; a philosopher I don’t yet see.

2. (figuratively) wool, down on a plant

Declension

First-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	barba	barbae
Genitive	barbae	barbārum
Dative	barbae	barbīs
Accusative	barbam	barbās
Ablative	barbā	barbīs
Vocative	barba	barbae

Synonyms

• (beard): barbitium

Derived terms

• barbātōria
• barbātus
• barbescō
• barbitium
• barbula
• barbus

Descendants

• Aromanian: barbã
• Asturian: barba
• → Brythonic: *barv
  • Breton: barv
  • Cornish: barv
  • Welsh: barf
• Catalan: barba
• Dalmatian: buarba
• English: barb, barber
• → Esperanto: barbo
• Franco-Provençal: bârba
• French: barbe
• Friulian: barbe

• Galician: barba
• Istro-Romanian: borbĕ
• Italian: barba
• Ligurian: bàrba
• Occitan: barba
• Old Portuguese: barva
  • Portuguese: barba
• Romanian: barbă
• Romansch: barba
• Sardinian: balba, barba, balva
• Sicilian: barba, varba, varva
• Spanish: barba
• Venetian: barba
• Walloon: båbe

References

• De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 69

Etymology 2

A variant form of the Medieval Latin barbās (“paternal uncle”).

Noun

barba m (genitive barbae); first declension

1. Alternative form of barbās

Declension

First-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	barba	barbae
Genitive	barbae	barbārum
Dative	barbae	barbīs
Accusative	barbam	barbās
Ablative	barbā	barbīs
Vocative	barba	barbae

References

• barba in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• barba in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• 2. BARBA in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
• Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.1 phrase
• barba in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper’s Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
• barba in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin

…..

A teraz ofitzjalnie niemożliwe, ale jednak jakoś magicznie istniejące oboczności Pra-Słowiańskie…

…..

Bródka / BRo’D+Ka

https://pl.wiktionary.org/wiki/br%C3%B3dka#pl

bródka (język polski)

bródka (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈbrutka], AS: [brutka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​^?/i

homofon: brutka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: broda

(1.2) mizerna lub krótka broda

wyrazy pokrewne:

rzecz. broda ż, brodacz m

czas. brodacieć

przym. brodaty

związki frazeologiczne:

kozia bródka

uwagi:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: broda

…..

Podbródek / PoD+BRo’D+eK 

https://pl.wiktionary.org/wiki/podbr%C3%B3dek#pl

podbródek (język polski)

podbródek (1.1)

wymowa:

​^?/i, IPA: [pɔdˈbrudɛk], AS: [podbrudek]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. dolna część twarzy poniżej warg

(1.2) anat. miękka część twarzy pod dolną szczęką

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podbródek	podbródki
dopełniacz	podbródka	podbródków
celownik	podbródkowi	podbródkom
biernik	podbródek	podbródki
narzędnik	podbródkiem	podbródkami
miejscownik	podbródku	podbródkach
wołacz	podbródku	podbródki

kolokacje:

(1.1) wystający podbródek

(1.2) drugi / podwójny podbródek

synonimy:

(1.1) broda

wyrazy pokrewne:

czas. brodacieć

przym. podbródkowy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chin; (1.2) chin
• baskijski: (1.1) kokots
• birmański: (1.1) မေးစေ့ (me:ce.)
• esperanto: mentono
• francuski: menton m
• hiszpański: (1.1) mentón m
• jidysz: (1.1) קין m (kin)
• kataloński: (1.1) mentó m
• kazachski: (1.1) иек
• norweski: (bokmål): hake m lub ż
• rosyjski: подбородок m
• włoski: mento m

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/podbr%C3%B3dek

podbródek

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔdˈbru.dɛk/

Noun

podbródek m inan

1. chin (bottom of a face)

Declension

declension of podbródek

	singular	plural
nominative	podbródek	podbródki
genitive	podbródka	podbródków
dative	podbródkowi	podbródkom
accusative	podbródek	podbródki
instrumental	podbródkiem	podbródkami
locative	podbródku	podbródkach
vocative	podbródku	podbródki

Further reading

• podbródek in Polish dictionaries at PWN

…..

Brodacieć / BRoD+aC+ieC’

https://pl.wiktionary.org/wiki/brodacie%C4%87#pl

brodacieć (język polski)

chłopak już brodacieje (1.1)

wymowa:

IPA: [brɔˈdaʨ̑ɛ̇ʨ̑], AS: [brodaćėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) przest. porastać brodą, zarostem na twarzy^[1]

odmiana:

(1.1) koniugacja III

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		brodacieć
czas teraźniejszy		brodacieję	brodaciejesz	brodacieje	brodaciejemy	brodaciejecie	brodacieją
czas przeszły	m	brodaciałem	brodaciałeś	brodaciał	brodacieliśmy	brodacieliście	brodacieli
	ż	brodaciałam	brodaciałaś	brodaciała	brodaciałyśmy	brodaciałyście	brodaciały
	n	brodaciałom	brodaciałoś	brodaciało
tryb rozkazujący		niech brodacieję	brodaciej	niech brodacieje	brodaciejmy	brodaciejcie	niech brodacieją
pozostałe formy czas przyszły m będę brodaciał, będę brodacieć będziesz brodaciał, będziesz brodacieć będzie brodaciał, będzie brodacieć będziemy brodacieli, będziemy brodacieć będziecie brodacieli, będziecie brodacieć będą brodacieli, będą brodacieć ż będę brodaciała, będę brodacieć będziesz brodaciała, będziesz brodacieć będzie brodaciała, będzie brodacieć będziemy brodaciały, będziemy brodacieć będziecie brodaciały, będziecie brodacieć będą brodaciały, będą brodacieć n będę brodaciało, będę brodacieć będziesz brodaciało, będziesz brodacieć będzie brodaciało, będzie brodacieć czas zaprzeszły m brodaciałem był brodaciałeś był brodaciał był brodacieliśmy byli brodacieliście byli brodacieli byli ż brodaciałam była brodaciałaś była brodaciała była brodaciałyśmy były brodaciałyście były brodaciały były n brodaciałom było brodaciałoś było brodaciało było forma bezosobowa czasu przeszłego brodacono tryb przypuszczający m brodaciałbym, byłbym brodaciał brodaciałbyś, byłbyś brodaciał brodaciałby, byłby brodaciał brodacielibyśmy, bylibyśmy brodacieli brodacielibyście, bylibyście brodacieli brodacieliby, byliby brodacieli ż brodaciałabym, byłabym brodaciała brodaciałabyś, byłabyś brodaciała brodaciałaby, byłaby brodaciała brodaciałybyśmy, byłybyśmy brodaciały brodaciałybyście, byłybyście brodaciały brodaciałyby, byłyby brodaciały n brodaciałobym, byłobym brodaciało brodaciałobyś, byłobyś brodaciało brodaciałoby, byłoby brodaciało imiesłów przymiotnikowy czynny m brodacący, niebrodacący ż brodacąca, niebrodacąca brodacące, niebrodacące n brodacące, niebrodacące imiesłów przymiotnikowy bierny m brodacony brodaceni ż brodacona brodacone n brodacone imiesłów przysłówkowy współczesny brodacąc, nie brodacąc rzeczownik odczasownikowy brodacenie, niebrodacenie

wyrazy pokrewne:

rzecz. broda ż, bródka ż, podbródek m, brodacenie n, zbrodacenie n, brodacz m, brodawka ż

czas. zbrodacieć dk.

przym. brodaty

źródła:

1. ↑  Hasło Brodacieć w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Warszawa, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, 1916.

…..

Brodacz / BRoD+aC”

https://pl.wiktionary.org/wiki/brodacz#pl

brodacz (język polski)

brodacze (1.1)

brodacz (2.1)

brodacz (2.2)

wymowa:

IPA: [ˈbrɔdaʧ̑], AS: [brodač] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna, który nosi brodę

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) kynol. pies rasy sznaucer miniaturowy, dawniej nazywany brodaczem monachijskim

(2.2) ornit. Capitonidae^[1], ptak z rodziny brodaczy; zob. też brodacze (rodzina ptaków) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brodacz	brodacze
dopełniacz	brodacza	brodaczy / brodaczów[2]
celownik	brodaczowi	brodaczom
biernik	brodacza	brodaczy / brodaczów[2]
narzędnik	brodaczem	brodaczami
miejscownik	brodaczu	brodaczach
wołacz	brodaczu	brodacze

(2.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brodacz	brodacze
dopełniacz	brodacza	brodaczy / brodaczów[2]
celownik	brodaczowi	brodaczom
biernik	brodacza	brodacze
narzędnik	brodaczem	brodaczami
miejscownik	brodaczu	brodaczach
wołacz	brodaczu	brodacze

wyrazy pokrewne:

rzecz. broda ż, bródka ż

forma żeńska brodaczka ż

przym. brodaty

czas. brodacieć

etymologia:

(1.1) pol. broda + -acz

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) барадач m
• niemiecki: (1.1) Bartträger m; (2.1) Schnauzer m
• rosyjski: (1.1) бородач m

źródła:

1. ↑  Hasło Capitonidae w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
2. ↑ ^{Skocz do:2,0 2,1 2,2}  Hasło brodacz w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

---

UWAGA!

Widać podwójnie oboczne cudo, jakim jest brodaczka?!!

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/brodacz

brodacz

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *bordačь. Equivalent to broda +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrɔ.dat͡ʂ/

Noun

brodacz m pers

1. bearded man

Declension

declension of brodacz

	singular	plural
nominative	brodacz	brodacze
genitive	brodacza	brodaczy
dative	brodaczowi	brodaczom
accusative	brodacza	brodaczy
instrumental	brodaczem	brodaczami
locative	brodaczu	brodaczach
vocative	brodaczu	brodacze

Noun

brodacz m anim

1. New World barbet (bird of the family Capitonidae)
2. (archaic) schnauzer (dog breed)

Declension

declension of brodacz

	singular	plural
nominative	brodacz	brodacze
genitive	brodacza	brodaczy
dative	brodaczowi	brodaczom
accusative	brodacza	brodacze
instrumental	brodaczem	brodaczami
locative	brodaczu	brodaczach
vocative	brodaczu	brodacze

Related terms

• (adjective) brodaty

Further reading

• brodacz in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/borda%C4%8D%D1%8C

Reconstruction:Proto-Slavic/bordačь

Proto-Slavic

Etymology

From *borda (“beard”) +‎ *-ačь

Noun

*bordačь m

1. bearded man

Inflection

Declension of *bordačь (soft o-stem)

	Singular	Dual	Plural
Nominative	*bordačь	*bordača	*bordači
Accusative	*bordačь	*bordača	*bordačę̇
Genitive	*bordača	*bordaču	*bordačь
Locative	*bordači	*bordaču	*bordačixъ
Dative	*bordaču	*bordačema	*bordačemъ
Instrumental	*bordačьmь, *bordačemь*	*bordačema	*bordači
Vocative	*bordaču	*bordača	*bordači

^* -ьmь in North Slavic, -emь in South Slavic.

Related terms

• *bordatъ (“bearded”)

Descendants

• East Slavic:
  • Belarusian: барада́ч (baradáč)
  • Russian: борода́ч (borodáč)
  • Ukrainian: борода́ч (borodáč)
• South Slavic:
  • Serbo-Croatian: bràdȃč
  • Slovene: bradáč
• West Slavic:
  • Czech: bradáč
  • Polish: brodacz
  • Slovak: bradáč
  • Sorbian:
    • Upper Sorbian: brodač

References

• Černyx, P. Ja. (1999), “борода”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), volume 1, 3rd reprint edition, Moscow: Russkij jazyk, page 104
• Trubačóv, Oleg, editor (1975), “*bordačь”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 02, Moscow: Nauka, page 198

…..

Brodaty / BRoD+aTy

https://pl.wiktionary.org/wiki/brodaty#pl

brodaty (język polski)

brodaty (1.1) mężczyzna

wymowa:

IPA: [brɔˈdatɨ], AS: [brodaty] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) mający zarost na dolnej części twarzy^[1]

(1.2) u zwierząt: mający pęk sierści lub piór pod pyskiem^[1]

odmiana:

(1.1–2)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	brodaty		brodata	brodate	brodaci	brodate
dopełniacz	brodatego		brodatej	brodatego	brodatych
celownik	brodatemu		brodatej	brodatemu	brodatym
biernik	brodatego	brodaty	brodatą	brodate	brodatych	brodate
narzędnik	brodatym		brodatą	brodatym	brodatymi
miejscownik	brodatym		brodatej	brodatym	brodatych
wołacz	brodaty		brodata	brodate	brodaci	brodate
nie stopniuje się

przykłady:

(1.2) Nie wierzę w zaprzaństwo templariuszy, oddawanie przez nich czci diabłu pod postacią brodatego kozła, Bafometa, i rytualne plucie na krzyż^[2].

antonimy:

(1.1) bezbrody

wyrazy pokrewne:

rzecz. broda ż, bródka ż, brodacz m, brodatość ż

czas. brodacieć

związki frazeologiczne:

mądrość przychodzi z laty, acz nie każdy mądry, kto brodaty (sic!)

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bearded
• arabski: (1.1) ملتح
• baskijski: (1.1) bizardun
• białoruski: (1.1) барадаты
• czeski: (1.1) bradatý
• duński: (1.1) skægget
• fiński: (1.1) partainen
• francuski: (1.1) barbu
• hiszpański: (1.1) barbudo
• jidysz: (1.1) בערדיק
• niemiecki: (1.1) bärtig
• rosyjski: (1.1) бородатый
• słowacki: (1.1) bradatý
• szwedzki: (1.1) skäggig
• ukraiński: (1.1) бородатий
• wilamowski: (1.1) bātliḱ

źródła:

1. ↑ ^{Skocz do:1,0 1,1} Hasło brodaty w: SJP.pl.
2. ↑ Artur Górski, Magia „Sacro Arsenale”, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/brodaty

brodaty

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *bordàtъ, equivalent to broda +‎ -aty.

Pronunciation

• IPA^(key): /brɔˈda.tɨ/

Adjective

brodaty (not comparable)

1. bearded (having a beard)

Declension

declension of brodaty

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	brodaty		brodate	brodata	brodaci	brodate
genitive	brodatego			brodatej	brodatych
dative	brodatemu				brodatym
accusative	brodatego	brodaty	brodate	brodatą	brodatych	brodate
instrumental	brodatym				brodatymi
locative				brodatej	brodatych

Related terms

• broda

Further reading

• brodaty in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/bordat%D1%8A

Reconstruction:Proto-Slavic/bordatъ

Proto-Slavic

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *bardā́ˀtas. Equivalent to *borda (“beard”) +‎ *-atъ.

Adjective

*bordàtъ^[1]

1. bearded

Declension

Indefinite declension of *bordatъ (hard)

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	*bordatъ	*bordata	*bordato
Accusative	*bordatъ	*bordatǫ	*bordato
Genitive	*bordata	*bordaty	*bordata
Locative	*bordatě	*bordatě	*bordatě
Dative	*bordatu	*bordatě	*bordatu
Instrumental	*bordatomь	*bordatojǫ	*bordatomь
Vocative	*bordate	*bordato	*bordato
Dual	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	*bordata	*bordatě	*bordatě
Accusative	*bordata	*bordatě	*bordatě
Genitive	*bordatu	*bordatu	*bordatu
Locative	*bordatu	*bordatu	*bordatu
Dative	*bordatoma	*bordatama	*bordatoma
Instrumental	*bordatoma	*bordatama	*bordatoma
Vocative	*bordata	*bordatě	*bordatě
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	*bordati	*bordaty	*bordata
Accusative	*bordaty	*bordaty	*bordata
Genitive	*bordatъ	*bordatъ	*bordatъ
Locative	*bordatěxъ	*bordataxъ	*bordatěxъ
Dative	*bordatomъ	*bordatamъ	*bordatomъ
Instrumental	*bordaty	*bordatami	*bordaty
Vocative	*bordati	*bordaty	*bordata

Definite declension of *bordatъ (hard)

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	*bordatъjь	*bordataja	*bordatoje
Accusative	*bordatъjь	*bordatǫjǫ	*bordatoje
Genitive	*bordatajego	*bordatyję	*bordatajego
Locative	*bordatějemь	*bordatěji	*bordatějemь
Dative	*bordatujemu	*bordatěji	*bordatujemu
Instrumental	*bordatyjimi	*bordatǫjǫ	*bordatyjimi
Vocative	*bordatъjь	*bordataja	*bordatoje
Dual	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	*bordataja	*bordatěji	*bordatěji
Accusative	*bordataja	*bordatěji	*bordatěji
Genitive	*bordatuju	*bordatuju	*bordatuju
Locative	*bordatuju	*bordatuju	*bordatuju
Dative	*bordatyjima	*bordatyjima	*bordatyjima
Instrumental	*bordatyjima	*bordatyjima	*bordatyjima
Vocative	*bordataja	*bordatěji	*bordatěji
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	*bordatiji	*bordatyję	*bordataja
Accusative	*bordatyję	*bordatyję	*bordataja
Genitive	*bordatъjixъ	*bordatъjixъ	*bordatъjixъ
Locative	*bordatyjixъ	*bordatyjixъ	*bordatyjixъ
Dative	*bordatyjimъ	*bordatyjimъ	*bordatyjimъ
Instrumental	*bordatyjimi	*bordatyjimi	*bordatyjimi
Vocative	*bordatiji	*bordatyję	*bordataja

Descendants

• East Slavic:
  • Old East Slavic: бородатъ (borodatŭ)
    • Belarusian: барада́ты (baradáty)
    • Russian: борода́тый (borodátyj)
    • Ukrainian: борода́тий (borodátyj)
• South Slavic:
  • Bulgarian: брада́т (bradát)
  • Macedonian: брадат (bradat)
  • Serbo-Croatian:

    Cyrillic: бра̀дат

    Latin: bràdat

  • Slovene: bradȁt (tonal orthography)
  • → Old East Slavic: брадатъ (bradatŭ)
    • Russian: брада́тый (bradátyj)
• West Slavic:
  • Czech: bradatý
  • Polish: brodaty
  • Slovak: bradatý
  • Slovincian: brɵdȧ̃tï
  • Sorbian:
    • Lower Sorbian: brodaty
    • Upper Sorbian: brodaty

Further reading

• Trubačóv, Oleg, editor (1975), “*bordatъ”, in Etimologičeskij slovarʹ slavjanskix jazykov [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), volume 02, Moscow: Nauka, page 198

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*bordàtъ”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 55: “adj. o ‘bearded’”

---

UWAGA!

Czy widać istnienie obocznych końcówek już w ofitzjalnie odtfoszonym Proto-Slavic, patrz:

From Proto-Slavic *bordačь., from *borda (“beard”) +‎ *-ačь,

From Proto-Slavic *bordàtъ, equivalent to *borda (“beard”) +‎ *-atъ

A jakim cudem jest to możliwe, hm?

---

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/bard%C4%81%CC%81%CB%80tas

Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/bardā́ˀtas

Proto-Balto-Slavic

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰardʰéh₂tos. Equivalent to *bardā́ˀ +‎ *-āˀtas.

Adjective

*bardā́ˀtas^[1][2]

1. bearded

Inflection

Fixed accent.

This adjective needs an inflection-table template.

Related terms

• *bardā́ˀ

Descendants

• Lithuanian: barzdótas
• Slavic: *bordàtъ

References

1. ^ Derksen, Rick (2008), “*bordàtъ”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 55: “*bordáʔ-to-”
2. ^ Derksen, Rick (2015), “barzdotas”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 82: “*bordáʔ-to-”

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/b%CA%B0ard%CA%B0%C3%A9h%E2%82%82tos

Reconstruction:Proto-Indo-European/bʰardʰéh₂tos

Proto-Indo-European

Etymology

From *bʰardʰéh₂ +‎ *-éh₂tos.

Adjective

*bʰardʰéh₂tos

1. bearded

Inflection

Thematic
masculine	singular	dual	plural
nominative	*bʰardʰéh₂tos	*bʰardʰéh₂toh₁	*bʰardʰéh₂toes
vocative	*bʰardʰéh₂te	*bʰardʰéh₂toh₁	*bʰardʰéh₂toes
accusative	*bʰardʰéh₂tom	*bʰardʰéh₂toh₁	*bʰardʰéh₂toms
genitive	*bʰardʰéh₂tosyo	*?	*bʰardʰéh₂tooHom
ablative	*bʰardʰéh₂tead	*?	*bʰardʰéh₂tomos
dative	*bʰardʰéh₂toey	*?	*bʰardʰéh₂tomos
locative	*bʰardʰéh₂tey, *bʰardʰéh₂toy	*?	*bʰardʰéh₂toysu
instrumental	*bʰardʰéh₂toh₁	*?	*bʰardʰéh₂tōys
feminine	singular	dual	plural
nominative	*bʰardʰéh₂teh₂	*bʰardʰéh₂teh₂h₁(e)	*bʰardʰéh₂teh₂es
vocative	*bʰardʰéh₂teh₂	*bʰardʰéh₂teh₂h₁(e)	*bʰardʰéh₂teh₂es
accusative	*bʰardʰéh₂tām	*bʰardʰéh₂teh₂h₁(e)	*bʰardʰéh₂teh₂m̥s
genitive	*bʰardʰéh₂teh₂s	*?	*bʰardʰéh₂teh₂oHom
ablative	*bʰardʰéh₂teh₂s	*?	*bʰardʰéh₂teh₂mos
dative	*bʰardʰéh₂teh₂ey	*?	*bʰardʰéh₂teh₂mos
locative	*bʰardʰéh₂teh₂, *bʰardʰéh₂teh₂i	*?	*bʰardʰéh₂teh₂su
instrumental	*bʰardʰéh₂teh₂h₁	*?	*bʰardʰéh₂teh₂bʰi
neuter	singular	dual	plural
nominative	*bʰardʰéh₂tom	*bʰardʰéh₂toy(h₁)	*bʰardʰéh₂teh₂
vocative	*bʰardʰéh₂tom	*bʰardʰéh₂toy(h₁)	*bʰardʰéh₂teh₂
accusative	*bʰardʰéh₂tom	*bʰardʰéh₂toy(h₁)	*bʰardʰéh₂teh₂
genitive	*bʰardʰéh₂tosyo	*?	*bʰardʰéh₂tooHom
ablative	*bʰardʰéh₂tead	*?	*bʰardʰéh₂tomos
dative	*bʰardʰéh₂toey	*?	*bʰardʰéh₂tomos
locative	*bʰardʰéh₂tey, *bʰardʰéh₂toy	*?	*bʰardʰéh₂toysu
instrumental	*bʰardʰéh₂toh₁	*?	*bʰardʰéh₂tōys

Descendants

• Balto-Slavic: *bardā́ˀtas
• Italic: *farβātos

…..

To na razie tyle o wystających, górujących rzeczach. W następnym wpisie opiszę min. to co robi się, jak się Brodzi / BRoDzi, np. w brudnej cieczy…