236 *bʰerǵʰ-, Brahman, Brahma, Flamen, Fortis, Force, Berg, Burg, Borough, Bury i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów

Brahma-Indian deity with four faces

…..

Najpierw aktualizacja 08/04/2020, a dopiero potem coś Pra-Słowiańskiego dla porównania.

https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awi%C4%99towit

Świętowit (połabskie: Svątevit; prawdop. od „święty” – dawniej tyle co „potężny” i „wit” – „pan”) – główne bóstwo czczone przez plemię  Słowian połabskich – Ranów, zamieszkujące na wyspie Rugii w grodzie Arkona. Relacja duńskiego kronikarza Saxo Gramatyka zawarta w dziele Gesta Danorum podaje, że w tamtejszej świątyni przedstawiać boga miał posąg olbrzymiej, antropomorficznej istoty o czterech twarzach. (…)

Nie będę jednak tego zagadnienia teraz rozwijał. Myślę, że kto miał coś zrozumieć, ten już zrozumiał…

W tym i kilku kolejnych wpisach zestawię trochę nowych danych, związanych z kolejnym źródłosłowem dla słów PoRT, FoRD, PRaH, itp. Nawiązuję tu do wpisów nr 235, 234, 233, 232 i wcześniejszych.

Na początku taka zagadka. Ktoś może wie, o jakim Pra-Słowiańskim słowie jest mowa poniżej?

Thought to be from Proto-Indo-European *bʰerǵʰos, from the root *bʰerǵʰ–. However, the *g found in Slavic is not the expected outcome of PIE *ǵʰ, which would be *z. Therefore, the word may have been borrowed from another language, such as Germanic or a Venetic-Illyrian language.

Prawdopodobnie pochodzi z Proto-Indo-Europejskiego *bʰerǵʰos, z rdzenia *bʰerǵʰ–. Jednak *g znalezione w słowiańskim nie jest oczekiwanym wynikiem PIE *ǵʰ, który byłaby *z. Dlatego słowo to mogło być zapożyczone z innego języka, takiego jak germański lub wenecko-iliryjski.

Zagadkę wyjaśnię w następnym wpisie, a teraz zadam jedno proste pytanie:

Widać ofitzjalnie odtfoszony dźwięk tzw. PIE tzw. miękkie *g’,.. i rzekomo również pierwotny dźwięk zapisywany znakiem h?

Jeśli widać, to proszę odnaleźć te dźwięki w poniższych przykładach, szczególnie w słowach tzw. atestowanych w najstarszych językach tzw. indo-europejskich. Dziwne, ponieważ jakoś poza słowami wziętymi z sanskrytu, no to jakoś ich nigdzie nie widać…

Tu trochę oszukałem. Tego tzw. miękkiego *g’, a szczególnie *g’h nie można przecież zobaczyć. To drugie rzekomo ofitzjalnie albo „połączyło” się z *g’, w językach tzw. centum, albo przeszło w dźwięk zapisywany znakiem Z, Z’, Z”, w językach  tzw. satem…

Tyle tylko że to, jak i ten przetłumaczony tekst powyżej, to zwyczajna bujda jest, co udowodnię w tym i następnych wpisach.

Dodatkowo widać wtórność dźwięków tzw. PIE e/o > indo-irańskie i inne a?

Widać, że sanskrycki BRaH+Ma był wcześniej BReG+Ma”, a nie np. BReJ/Z+Ma”?!!

Tymczasem twierdzę, że:

  • podstawa do odtfaszania dźwięków ofitzjalnie odtfaszanych jako np. *gʷʰ, *gʰ, *ǵʰ, itp, jest wtórne ubezdźwięcznienie, atestowane (czyli rzeczywiście występujące) tylko w sanskrycie, może to być zapisane jako: +H i G>H,

  • ofitzjalne odtfoszenia, jak np: *ǵ, *ǵʰ, *bʰerǵʰ–, itp., podział na tzw. centum i satem, teoria laryngalna, itp., czyli w sumie całe to ofitzjalne jęsukosnaftzfo, to jedno wielkie nielogiczne krętactwo,

  • pierwotna oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów jest udowodnionym faktem.

Przypomnę jeszcze raz to:

https://en.wikipedia.org/wiki/Centum_and_satem_languages

Map showing the approximate extent of the centum (blue) and satem (red) areals. The origin of satemization according to von Bradke’s hypothesis is shown in darker red (marked as the range of the Sintashta/Abashevo/Srubna archaeological cultures), but that hypothesis is not accepted by the majority of linguists.

Centum and satem languages

Languages of the Indo-European family are classified as either centum languages or satem languages according to how the dorsal consonants (sounds of „K” and „G” type) of the reconstructed Proto-Indo-European language (PIE) developed.

An example of the different developments is provided by the words for „hundred” found in the early attested Indo-European languages. In centum languages, they typically began with a /k/ sound (Latin centum was pronounced with initial /k/), but in satem languages, they often began with /s/ (the example satem comes from the Avestan language of Zoroastrian scripture).

The table below shows the traditional reconstruction of the PIE dorsal consonants, with three series, but according to some more recent theories there may actually have been only two series or three series with different pronunciations from those traditionally ascribed.

In centum languages, the palatovelars, which included the initial consonant of the „hundred” root, merged with the plain velars. In satem languages, they remained distinct, and the labiovelars merged with the plain velars.[1]

*kʷ *gʷ *gʷʰ labiovelars Merged in satem languages
Merged in centum languages *k *g *gʰ plain velars
*ḱ *ǵ *ǵʰ palatovelars Assibilated in satem languages

The centum–satem division forms an isogloss in synchronic descriptions of Indo-European languages.

It is no longer thought that the Proto-Indo-European language split first into centum and satem branches from which all the centum and all the satem languages, respectively, would have derived.

Such a division is made particularly unlikely by the discovery that while the satem group lies generally to the east and the centum group to the west, the most eastward of the known IE language branches, Tocharian, is centum.[2] (…)

O tym tzw. miękkim *ḱ/K‚ pisałem już też nie raz, ale tym razem nie będę się nad nim pastwił… 🙂

Inne tytuły tego wpisu:

236 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 31

236 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 43

….

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/b%CA%B0er%C7%B5%CA%B0-

Reconstruction:Proto-Indo-European/bʰerǵʰ–

Proto-Indo-European

Root

*bʰerǵʰ- (perfective)[1][2][3]

  1. to rise
  2. high, lofty
  3. hill, mountain
Derived terms
► Terms derived from the PIE root *bʰerǵʰ-
References
  1. ↑ Jump up to:1.0 1.1 1.2 Pokorny, Julius (1959), “bhereg̑h-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume I, Bern, München: Francke Verlag, pages 140-141
  2. ^ Rix, Helmut, editor (2001), “*bʰerg̑ʰ-”, in Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, pages 78-79
  3. ^ Wodtko, Dagmar S.; Irslinger, Britta; Schneider, Carolin (2008), “*bʰerg̑ʰ-”, in Nomina im indogermanischen Lexikon[Nouns in the Indo-European Lexicon] (in German), Heidelberg: Universitätsverlag Winter, pages 30-34
  4. ↑ Jump up to:4.0 4.1 Adams, Douglas Q. (2013), “pärk-”, in A Dictionary of Tocharian B: Revised and Greatly Enlarged (Leiden Studies in Indo-European; 10), Amsterdam, New York: Rodopi, →ISBN, page 399
  5. ↑ Jump up to:5.0 5.1 5.2 Kloekhorst, Alwin (2008), “parkii̯e/a-ᶻⁱ”, in Etymological Dictionary of the Hittite Inherited Lexicon(Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 5), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 736-737
  6. ↑ Jump up to:6.0 6.1 Cheung, Johnny (2007), “*barz”, in Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 12-13
  7. ^ Martirosyan, Hrach (2010), “*barj-u”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 171
  8. ↑ Jump up to:8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 Kroonen, Guus (2013), “*burg-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 85
  9. ↑ Jump up to:9.0 9.1 Kroonen, Guus (2013), “*burg-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 85
  10. ↑ Jump up to:10.0 10.1 Matasović, Ranko (2009), “*brig-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 77
  11. ^ Matasović, Ranko (2009), “*brigo/ā”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 77-78
  12. ^ Derksen, Rick (2015), “*bȇrgъ”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 37
  13. ^ De Vaan, Michiel (2008), “fortis”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 236
  14. ↑ Jump up to:14.0 14.1 Adams, Douglas Q. (2013), “pärkäre*”, in A Dictionary of Tocharian B: Revised and Greatly Enlarged(Leiden Studies in Indo-European; 10), Amsterdam, New York: Rodopi, →ISBN, page 399

…..

Najpierw zwrócę uwagę na postacie rzekomo najstarsze, czyli anatolijskie.

Dziwnie, ale jakoś tam nie widać żadnego najmniejszego nawet śladu po dźwiękach zapisywanych znakiem h/H,.. czy innym tzw. laryngałem,.. a powinno… Jest to przecież podstawa całego ofitzjalnego jęsykosnaftzfa! Tu do porównania podstawy tzw. teorii laryngalnej:

https://en.wikipedia.org/wiki/Laryngeal_theory

https://docplayer.org/62836745-Fredrik-otto-lindeman-introduction-to-the-laryngeal-theory.html

https://b-ok.cc/book/2649644/5fd8b0

Ani tego h/H, ani tzw. larygnałów nie widać, ale widać za to zniekształcenia podobne jak w j. tocharskim, (który taki tzw. centum to wcale nie jest).

I w j. hetyckim i w j. tocharskim rzekomy pierwotny dźwięk tzw. PIE zapisywany znakiem B, przeszedł w dźwięk zapisywany znakiem P, a dźwięk zapisywany znakiem G, przeszedł w dźwięk zapisywany znakiem K, patrz:

  • Hittite: 𒈦𒀝𒋫 (pár-ak-ta-ru /parktaru/, 3sg.imp.med.)
  • Hittite: 𒈦𒆠𒄿 (pár-ki-ya-az-zi /parkiyazi/, “to ascend”)
  • Hittite: 𒈦𒆪𒍑 (pár-ku-uš /parkuš/)

Widać tez wtórne zniekształcenia, patrz PIE e/o > późniejsze a?!! Czyżby świadczyło to o jakimś odległym, ale jednak pokrewieństwie językowym, hm?

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%F0%92%88%A6%F0%92%86%AA%F0%92%8D%91#Hittite

𒈦𒆪𒍑

Hittite

𒈦𒆪𒍑
 The cuneiform characters Unicode displays by default do not accurately represent the original script. To view the correct characters install the proper fonts at www.hethport.uni-wuerzburg.de.
Adjective

𒈦𒆪𒍑 • (pár-ku-uš)

  1. high
Inflection

…..

A teraz dla przeciwwagi ofitzjalnie późniejsze postacie sanskryckie, które jako jedyne z powyższych postaci tzw. atestowanych, posiadają dźwięk zapisywany znakiem h/H.

Dziwne jest np. to, że postacie awestyjskie, czyli także tzw. indo-irańskie i jakoś tego dźwięku zapisywanego znakiem h/H nie posiadają… i  w przeciwieństwie do sanskrytu, jednak przeszły rzekomą palatalizację, czy inną asybilację… i zachowały się, jak ofitzjalnie powinny… 🙂

Czyżby to zniekształcone sanskryckie h/H, było śladem po wcześniejszym podkładzie językowym z języka drawidyjskiego, który dokonał tych wtórnych zniekształceń, hm?

https://en.wikipedia.org/wiki/Substrata_in_the_Vedic_language

Czy przypadkiem dźwięk w sanskrycie zapisywany znakiem h/H, nie jest tak samo wtórnie zniekształconym pierwotnym dźwiękiem zapisywanym znakiem G,.. jak to ma miejsce w postaciach z j. czeskiego i słowackiego, o czym pisałem już wielokrotnie w poprzednich wpisach?!!

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%E0%A4%AC%E0%A4%B0%E0%A5%8D%E0%A4%B9%E0%A4%AF%E0%A4%A4%E0%A4%BF#Sanskrit

बर्हयति

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *barźʰáyati, from Proto-Indo-Iranian *barȷ́ʰáyati, from Proto-Indo-European *bʰorǵʰ-éye-ti, from *bʰerǵʰ– (“to rise”). Cognate with Avestan 𐬠𐬆𐬭‎ (bərəzaṇt̰), Latin fortis, Old English burg (whence English borough).

Pronunciation
Verb

बर्हयति • (barháyati) (causative of √bṛh)

  1. to cause to tear, pluck, root up
  2. to invigorate

UWAGA!

Awestyjska postać, jak np. bərəzaṇt̰ zachowała pierwotny dźwięk zapisywany znakiem e!!! Dziwne, ale poniższe postacie sanskryckie i inne tego nie zrobiły! Dlaczego?!!

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%E0%A4%AC%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A4%B9%E0%A5%8D%E0%A4%AE%E0%A4%A8%E0%A5%8D#Sanskrit

ब्रह्मन्

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *bʰŕ̥źʰma, from Proto-Indo-Iranian *bʰŕ̥ȷ́ʰma, from Proto-Indo-European *bʰerǵʰ– (“to become high, rise, elevate”). Literally “growth”, “expansion”, “creation”, “development”, “swelling of the spirit or soul”. Cognate with Latin fortis. The Sanskrit root is बृह् (bṛh, “to increase, grow, expand”), from the same Proto-Indo-European root above.

An older etymology presented the word as an exact cognate of Latin flāmen (“priest”), however this is commonly considered spurious by modern authors.

Pronunciation
Proper noun

ब्रह्मन् • (bráhman) m

  1. Brahma or the one impersonal universal Spirit manifested as a personal Creator and as the first of the triad of personal gods.
Noun

ब्रह्मन् • (bráhman) n

  1. pious effusion or utterance, outpouring of the heart in worshipping the gods, prayer
  2. the sacred word (as opp. to वाच्  (vāc), the word of man), the Veda, a sacred text, a text or mantra used as a spell
  3. the Brahmana portion of the Veda
  4. the sacred syllable om
Descendants
See also

UWAGA!

Pierwotny rdzeń tzw. PIE zapisywany jako BRG, został wtórnie ubezdźwięczniony w sanskrycie do BRH..!

To rzekomo pierwotne *ǵʰ, także i w sanskrycie wcale nie przekształciło się do postaci tzw. satem, patrz wymagany ofitzjalnie dźwięk zapisywany znakiem Z, Z’, Z”,..  ale wtórne ubezdźwięczniło się do postaci zapisywanej znakiem h/H..!

Proszę o tym pamiętać na przyszłość, ponieważ będę do tego jeszcze powracał…

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/Brahman

Brahman (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. filoz. w filozofii indyjskiej i hinduizmie transcendentny, wieczny aspekt Absolutu, bezosobowa najwyższa niedwoista istność, pierwotne źródło i ostateczny cel wszystkich istnień[1], nie będący obiektem kultu religijnego, lecz medytacji i wiedzy[2]
etymologia:
sanskr. ब्रह्मन् (bráhman)
źródła:
  1. ↑ Słowniczek sanskrytu
  2. ↑ Sir Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, 1898, str. 737 i str. 738

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Brahman#English

Brahman

English

English Wikipedia has an article on: Brahman

Alternative forms
Etymology

Borrowed from Sanskrit ब्रह्मन् (bráhman). Doublet of flamen.

Noun

Brahman (plural Brahmans)

  1. A breed of beef cattle from India.
  2. (dated) A Brahmin
Alternative forms
Proper noun

Brahman

  1. (Hinduism) A concept of Hinduism. Brahman is the unchanging, infinite, immanent, and transcendent reality which is the Divine Ground of all matter, energy, time, space, being, and everything beyond in this Universe. The nature of Brahman is described as transpersonal,  personal and impersonal by different philosophical schools.
Alternative forms
Derived terms
Anagrams

…..

https://pl.wiktionary.org/wiki/Brahma

Brahma (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈbraxma], AS: [braχma]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rel. mit. w hinduizmie najwyżej wyniesiona pobożna żywa istota, która wraz z Wisznu i Śiwą tworzy Trójcę; zob. też Brahma w Wikipedii
odmiana:
(1.1)

przypadek liczba pojedyncza
mianownik Brahma
dopełniacz Brahmy
celownik Brahmie
biernik Brahmę
narzędnik Brahmą
miejscownik Brahmie
wołacz Brahmo
przykłady:
(1.1) Brahma jest najczęściej przedstawiany z czterema głowami.
uwagi:
(1.1) nie myl z: Brahman
tłumaczenia:
źródła:

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Brahma

Brahma

English

English Wikipedia has an article on: Brahma

Brahma-Indian deity with four faces
Etymology

From Sanskrit ब्रह्मन् (bráhman).

Pronunciation
Proper noun

Brahma

  1. (Hinduism) Hindu god (deva) of creation and one of the Trimurti, the others being Vishnu and Shiva.
  2. (Hinduism) Alternative form of Brahman
Alternative forms
Noun

Brahma (plural Brahmas)

  1. A large domestic fowl from the Brahmaputra region of India.
  2. A breed of Indian cattle, Bos indicus.
Anagrams

…..

A teraz do porównania to rzekomo powiązane łacińskie słowo…

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/flamen#Latin

flamen

English

Pronunciation
Noun

flamen (plural flamens or flamines)

  1. A priest devoted to the service of a particular god, from whom he received a distinguishing epithet. The most honored were those of Jupiter, Mars, and Quirinus, called respectively Flamen Dialis, Flamen Martialis, and Flamen Quirinalis.
Derived terms

Latin

Etymology 1

Possibly from Proto-Indo-European *bʰlag- (“to hit, strike, beat”).[1] Other etymologies point to *bhleh₂- (no meaning given), or *bhlg- (“to shine, burn”).[2] Traditionally asserted relationships to Sanskrit ब्रह्मन् (bráhman), Old Norse blót via conjectured *bʰlag-, *bʰlād- present difficulties.

Pronunciation
Noun

flāmen m (genitive flāminis); third declension

  1. priest, flamen
Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative flāmen flāminēs
Genitive flāminis flāminum
Dative flāminī flāminibus
Accusative flāminem flāminēs
Ablative flāmine flāminibus
Vocative flāmen flāminēs
Derived terms
Descendants
Etymology 2

From flō (“I breathe, blow”) +‎ -men (noun-forming suffix).

Noun

flāmen n (genitive flāminis); third declension

  1. blast, gust (of wind)
  2. breeze
Declension

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).

Case Singular Plural
Nominative flāmen flāmina
Genitive flāminis flāminum
Dative flāminī flāminibus
Accusative flāmen flāmina
Ablative flāmine flāminibus
Vocative flāmen flāmina
Further reading
  • flamen in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • flamen in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • flamen in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • flamen in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper’s Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
  • flamen in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
References
  1. ^ Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN
  2. ^ Michiel de Vaan (ed.): Etymological Dictionary of Latin. Ph. D. 2002. Brill, Leiden 2008, s. v. “flāmen”, first published online October 2010.

UWAGA!

Oto logiczne przejście dźwięków powyższych słów: BRaH+MaN > BRaG+MaN > FRaG+MaN > FLaG+MaN =/= FLa(G)MeN

Przejście dźwięków L>R jest logiczne, ale jak widać dźwięk zapisywany znakiem, czy to H, czy to G zawadza tu. Ja stawiam na zwykły B+L”ySK, B+L”ySKa+WiCa, B+L”yS”C”+eC’, itp., ale bardziej pasuje Mię tu raczej P+L”oM/N+ieN’ lub PL”o+M/N+ieN’… powiązane np. ze spalaniem ofiar…

…..

Teraz czas na oboczne i dziwnie zniekształcone postacie słów z j. italo-celtyckich. Najpierw co nieco z rzekomego tzw. Proto-Celtic, a potem postacie łacińskie,.. które jakoś dziwnie z tymi postaciami z tzw. Proto-Celtic nie mają za wiele wspólnego,.. a na logikę jednak powinny… Dla świętego spokoju rzekome postacie z tzw. Proto-Italic nie zostały odtfoszone… Mallory w 2012 twierdził, że tzw. Proto-Italo-Celtic to bzdura…

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Celtic/brig%C4%81

Reconstruction:Proto-Celtic/brigā

Proto-Celtic

Etymology

Frrom Proto-Indo-European *bʰr̥ǵʰeh₂, zero-grade form of *bʰerǵʰ– (“high”). Cognate with Proto-Italic *forktis (“strong, robust”)[1]  (compare Latin fortis), Proto-Indo-Iranian *bʰrȷ́ʰánts (“high, tall, mighty”), Old Armenian բարձր (barjr, “high, great”). Related to Proto-Celtic *brixs  (“hill”).

Noun

*brigā f

  1. might, power
Declension
Feminine ā-stem
singular dual plural
nominative *brigā *brigai *brigās
vocative *brigā *brigai *brigās
accusative *brigam *brigai *brigāms
genitive *brigās *brigous *brigom
dative *brigai *brigābom *brigābos
instrumental *? *brigābim *brigābis
Descendants
References
  1. ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 236
  2. ^ Delamarre, Xavier (2003), “brigo-”, in Dictionnaire de la langue gauloise: une approche linguistique du vieux-celtique continental [Dictionary of the Gaulish language: A linguistic approach to Old Continental Celtic] (Collection des Hespérides; 9), 3rd edition, Éditions Errance, →ISBN, page 88

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Celtic/brixs

Reconstruction:Proto-Celtic/brixs

Proto-Celtic

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰr̥ǵʰs, from *bʰerǵʰ– (“high”). Cognate with Proto-Germanic *burgz.

Noun

*brixs f

  1. hill
Declension
Masculine/feminine consonant stem
singular dual plural
nominative *brixs *brige *briges
vocative *brixs *brige *briges
accusative *brigam *brige *brigams
genitive *brigos *brigou *brigom
dative *brigē *brigobom *brigobos
instrumental *brige? *brigobim *brigobis
Derived terms
Descendants
  • Brythonic: *breɣ
    • Middle Cornish: bre
    • Middle Breton: bre
    • Middle Welsh: bre
  • Old Irish: brí
    • Irish: brí
    • Scottish Gaelic: bre
  • Gaulish: *brignā, -brigā (in toponyms)
  • Hispano-Celtic: -bris (“hill-fort”) (in toponyms)
    • → Galician: -bre (in toponyms)

…..

A teraz podwójnie zniekształcone postacie łacińskie…

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/fortis#Latin

fortis

Latin

Etymology 1

From Old Latin forctis, fortis, from Proto-Indo-European *bʰerǵʰ– (“to rise, high, hill”). Cognate with Avestan 𐬠𐬆𐬭‎ (bərəzaṇt̰),  Sanskrit  बर्हयति (barhayati, “to invigorate”) and Old English burg (English borough).

Pronunciation
Adjective

fortis (neuter forte, comparative fortior, superlative fortissimus, adverb fortiter); third-declension two-termination adjective

  1. strong (physically powerful)
  2. (figuratively) courageous, brave, steadfast
Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative fortis forte fortēs fortia
Genitive fortis fortium
Dative fortī fortibus
Accusative fortem forte fortēs
fortīs		 fortia
Ablative fortī fortibus
Vocative fortis forte fortēs fortia
Derived terms
Borrowed terms
Descendants
Etymology 2

From fors.

Noun

fortis

  1. genitive singular of fors
References

Old Latin

Alternative forms
Etymology

From Proto-Indo-European *bʰerǵʰ– (“to rise, high, hill”).

Adjective

fortis

  1. strong
Declension

This adjective needs an inflection-table template.

Descendants

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=forctis&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for forctis.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Latin/fortia

Reconstruction:Latin/fortia

Latin

Etymology

Formed from fortia, the neuter plural of fortis, reinterpreted as a feminine singular. Alternatively, it may be seen as equivalent to fortis +‎ -ia.

Pronunciation
Noun

*fortia f (genitive *fortiae); first declension

  1. (Vulgar Latin) force, strength, might
Declension

First declension.

Italo-Western declension of *fortia
Number Singular Plural
nominative *fǫ́rtia *fǫ́rtẹę
genitive *fǫ́rtẹę *fǫrtiárọ
dative *fǫ́rtẹę *fǫ́rtẹis
accusative–ablative *fǫ́rtiã *fǫ́rtias
Eastern declension of *fortia
Number Singular Plural
nominative *fǫ́rtia *fǫ́rtẹę
genitive *fǫ́rtẹę *fǫrtiáru
dative *fǫ́rtẹę *fǫ́rtẹis
accusative–ablative *fǫ́rtiã *fǫ́rtias
Descendants
References
  • Alkire, Ti; Rosen, Carol (2010) Romance Languages: A Historical Introduction, University of Cambridge: Cambridge University Press, page 25

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/force

force

English

English Wikipedia has an article on: Force (disambiguation)

Pronunciation
Etymology 1

From Middle English force, fors, forse, borrowed from Old French force, from Late Latin or Vulgar Latin *fortia, from neuter plural of Latin  fortis (“strong”).

Noun

force (countable and uncountable, plural forces)

  1. Strength or energy of body or mind; active power; vigour; might; capacity of exercising an influence or producing an effect.
    the force of an appeal, an argument, or a contract
  2. Power exerted against will or consent; compulsory power; violence; coercion.
  3. (countable) Anything that is able to make a substantial change in a person or thing.
  4. (countable, physics) A physical quantity that denotes ability to push, pull, twist or accelerate a body and which has a direction and is measured in a unit dimensioned in mass × distance/time² (ML/T²): SI: newton (N); CGS: dyne (dyn)
  5. Something or anything that has the power to produce a physical effect upon something else, such as causing it to move or change shape.
  6. (countable) A group that aims to attack, control, or constrain.
    police force
  7. (uncountable) The ability to attack, control, or constrain.
    show of force
  8. (countable) A magic trick in which the outcome is known to the magician beforehand, especially one involving the apparent free choice of a card by another person.
  9. (law) Legal validity.
    The law will come into force in January.
  10. (law) Either unlawful violence, as in a „forced entry„, or lawful compulsion.
  11. (linguistics, semantics, pragmatics) Ability of an utterance or its element (word, form, prosody, …) to effect a given meaning.
  12. (with the, often capitalized, humorous or science fiction) A binding, metaphysical and ubiquitous power from the fictional Star Wars universe created by George Lucas. See usage note. [1977]
  13. Synonym of police force (“typically with preceding „the””)
Usage notes
  • Adjectives often applied to „force”: military, cultural, economic, gravitational, electric, magnetic, strong, weak, positive, negative, attractive, repulsive, good, evil, dark, physical, muscular, spiritual, intellectual, mental, emotional, rotational, tremendous, huge.
  • (science fiction): Outside of fiction the force may typically be used as a replacement where terms such as luck, destiny or God might be implied. For example, the force was with him instead of luck was on his side, or may the force be with you instead of may God be with you.
Hyponyms
Derived terms
Related terms
References
Verb

force (third-person singular simple present forces, present participle forcing, simple past and past participle forced)

  1. (transitive) To violate (a woman); to rape. [from 14thc.]
  2. (obsolete, reflexive, intransitive) To exert oneself, to do one’s utmost. [from 14thc.]
  3. (transitive) To compel (someone or something) to do something. [from 15thc.]
  4. (transitive) To constrain by force; to overcome the limitations or resistance of. [from 16thc.]
  5. (transitive) To drive (something) by force, to propel (generally + prepositional phrase or adverb). [from 16thc.]
  6. (transitive) To cause to occur (despite inertia, resistance etc.); to produce through force. [from 16thc.]
    The comedian’s jokes weren’t funny, but I forced a laugh now and then.
  7. (transitive) To forcibly open (a door, lock etc.). [from 17thc.]
    To force a lock.
  8. To obtain or win by strength; to take by violence or struggle; specifically, to capture by assault; to storm, as a fortress.
  9. (transitive, baseball) To create an out by touching a base in advance of a runner who has no base to return to while in possession of a ball which has already touched the ground.
    Jones forced the runner at second by stepping on the bag.
  10. (whist) To compel (an adversary or partner) to trump a trick by leading a suit that he/she does not hold.
  11. (archaic) To put in force; to cause to be executed; to make binding; to enforce.
  12. (archaic) To provide with forces; to reinforce; to strengthen by soldiers; to man; to garrison.
  13. (obsolete) To allow the force of; to value; to care for.
Derived terms
See also
Etymology 2

From Old Norse fors (“waterfall”). Cognate with Swedish fors (“waterfall”)

Noun

force (plural forces)

  1. (countable, Northern England) A waterfall or cascade.
Etymology 3

From Middle English forcen, forsen, a use of force, with confusion of farce (“to stuff”).

Verb

force (third-person singular simple present forces, present participle forcing, simple past and past participle forced)

  1. To stuff; to lard; to farce.
Derived terms
Further reading
Anagrams

…..

Forteca, Fortyfikacja, Forsa, Farsa, itp.,.. to bardziej Przeć / PR”e+C’, czy Brać / BRa+C’? 🙂 Zajmę się tym niebawem.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/fors#Etymology_1

fors

Latin

Pronunciation
Etymology 1

From Proto-Indo-European *bʰértis (“the act of carrying”) (compare Old Irish brith, German Geburt, English bear, burden, Russian бремя (bremja) („burden”), брать (bratʹ) („to take”), Sanskrit भृति (bhṛti, “carrying”)), derivative of *bʰer-, whence also Latin ferō (“bring, carry”).

Noun

fors f (genitive fortis); third declension

  1. luck, chance.
Declension

Third-declension noun (i-stem).

Case Singular Plural
Nominative fors fortēs
Genitive fortis fortium
Dative fortī fortibus
Accusative fortem fortēs
fortīs
Ablative forte fortibus
Vocative fors fortēs
Related terms
Etymology 2

From contraction of fors sit (“it might happen”)

Alternative forms
Adverb

fors (not comparable)

  1. perhaps, perchance
References

…..

A teraz postacie fielko-germańskie…

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/bergaz

Reconstruction:Proto-Germanic/bergaz

Proto-Germanic

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰerǵʰ– (“high, elevated”).

Pronunciation
Noun

*bergaz m

  1. hill; mountain
  2. refuge; shelter
Inflection
Declension of *bergaz (masculine a-stem)
singular plural
nominative *bergaz *bergōz, *bergōs
vocative *berg *bergōz, *bergōs
accusative *bergą *berganz
genitive *bergas, *birgis *bergǫ̂
dative *birgai *bergamaz
instrumental *bergō *bergamiz
Derived terms
Related terms
Descendants

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/berg#English

berg

English

Pronunciation
Etymology 1

Clipping of iceberg.

Noun

berg (plural bergs)

  1. An iceberg.
Derived terms
Etymology 2

Borrowed from Afrikaans berg. Doublet of barrow.

Noun

berg (plural bergs)

  1. (chiefly South Africa) mountain
Related terms
Anagrams

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/barrow#English

barrow

English

English Wikipedia has articles on: barrow

Pronunciation
Etymology 1

From Middle English berwe, bergh, from Old English beorg (“mountain, hill, mound, barrow, burial place”), from Proto-Germanic *bergaz  (“mountain”), from Proto-Indo-European *bʰerǵʰ– (“high; height”). Cognate with Scots burrow (“mound, tumulus, barrow”), Saterland Frisian Bäirch, Bierich (“mountain”), West Frisian berch (“mountain”), Dutch berg (“mountain”), Low German Barg (“mountain”), German Berg  (“mountain”), Danish bjerg (“mountain”), Swedish berg (“mountain”), Norwegian Bokmål berg (“rock, mountain, hillock, rock bottom”),  Icelandic berg (“mountain”), bjarg (“rock”), Polish brzeg (“bank, shore”), Russian бе́рег (béreg, “bank, shore, land”).

Noun

barrow (plural barrows)

  1. (obsolete) A mountain.
  2. (chiefly Britain) A hill.
  3. A mound of earth and stones raised over a grave or graves.
    Synonym: tumulus
  4. (mining) A heap of rubbish, attle, or other such refuse.
Etymology 2

From Middle English barowe, barwe, barewe, from Old English bearwe (“basket, handbarrow”), from Proto-Germanic *barwǭ, *barwijǭ  (“stretcher, bier”) (compare Low German Berwe, Old Norse barar (plural), Middle High German radebere (“wheelbarrow”)), from *beraną (“to bear”). More at bear.

Noun

barrow (plural barrows)

  1. (Britain) A small vehicle used to carry a load and pulled or pushed by hand.
    Synonyms: handcart, pushcart, trolley
  2. (saltworks) A wicker case in which salt is put to drain.
Derived terms
Etymology 3

From Old English bearg.

Noun

barrow (plural barrows)

  1. (obsolete except in scientific use and in some dialects) A castrated boar.
Etymology 4

Old English beorgan (“to protect”)

Noun

barrow (plural barrows)

  1. A long sleeveless flannel garment for infants.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/berry#English

berry

English

Baskets of various berries in the common sense. Only blueberries are berries in the botanical sense.

Collage of four berries in the botanical sense, not to the same scale: red gooseberries (left), red currants (top), a persimmon (bottom) and grapes (right).

English Wikipedia has an article on: berry

Pronunciation

(…)

Etymology 2

From Middle English berȝe, berghe, from Old English beorġe, dative form of beorg (“mountain, hill, mound, barrow”), from Proto-Germanic  *bergaz (“mountain, hill”). More at barrow.

Alternative forms
Noun

berry (plural berries)

  1. (now chiefly dialectal) A mound; a barrow.
Etymology 3

From Middle English bery (“a burrow”). More at burrow.

Noun

berry (plural berries)

  1. (dialectal) A burrow, especially a rabbit’s burrow.
  2. An excavation; a military mine.
Etymology 4

From Middle English beryen, berien, from Old English *berian (found only in past participle ġebered (“crushed, kneaded, harassed, oppressed, vexed”)), from Proto-Germanic *barjaną (“to beat, hit”), from Proto-Indo-European *bʰer- (“to rip, cut, split, grate”). Cognate with Scots berry,  barry (“to thresh, thrash”), German beren (“to beat, knead”), Icelandic berja (“to beat”), Latin feriō (“strike, hit”, verb).

Verb

berry (third-person singular simple present berries, present participle berrying, simple past and past participle berried)

  1. (transitive) To beat; give a beating to; thrash.
  2. (transitive) To thresh (grain).
Anagrams

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/burgz

Reconstruction:Proto-Germanic/burgz

Proto-Germanic

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰerǵʰ– (“high”). Cognate with Old Armenian բուրգն (burgn, “tower”), Proto-Celtic *brixs.

Pronunciation
Noun

*burgz f

  1. fortification, stronghold
  2. (fortified) city
Inflection
Declension of *burgz (consonant stem)
singular plural
nominative *burgz *burgiz
vocative *burg *burgiz
accusative *burgų *burgunz
genitive *burgiz *burgǫ̂
dative *burgi *burgumaz
instrumental *burgē *burgumiz
Related terms
Descendants

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Burg#German

Burg

German

Etymology

From Old High German burg, from Proto-Germanic *burgz, from Proto-Indo-European *bʰérǵʰ-s, a form of Proto-Indo-European *bʰerǵʰ–  (“fortified elevation”). Compare Dutch burcht, English borough, ‑bury, Danish borg.

Pronunciation
  • IPA(key): /bʊʁk/, [bʊʁk], [bʊɐ̯k] (standard)
  • IPA(key): /bʊɐ̯ç/ (northern and central Germany; chiefly colloquial)
Noun

Burg f (genitive Burg, plural Burgen or Bürge)

  1. castle, fortification
Usage notes

The plural form Bürge is archaic and completely out of usage.

Related terms
See also
Further reading
  • Burg in Duden online

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/borough#English

borough

English

Alternative forms
  • boro (some US speakers)
Etymology

From Middle English borwe, borgh, burgh, buruh, from Old English burh, from Proto-Germanic *burgz (“stronghold, city”). Cognate with  Dutch burcht, German Burg, Swedish borg, French bourg.

Pronunciation
Noun

borough (plural boroughs)

  1. (obsolete) A fortified town.
  2. (rare) A town or city.
  3. A town having a municipal corporation and certain traditional rights.
  4. An administrative district in some cities, e.g., London.
  5. An administrative unit of a city which, under most circumstances according to state or national law, would be considered a larger or more powerful entity; most commonly used in American English to define the five counties that make up New York City.
  6. Other similar administrative units in cities and states in various parts of the world.
  7. A district in Alaska having powers similar to a county.
  8. (historical, Britain, law) An association of men who gave pledges or sureties to the king for the good behaviour of each other.
  9. (historical, Britain, law) The pledge or surety thus given.
    (Can we find and add a quotation of Blackstone to this entry?)
    (Can we find and add a quotation of Tomlins to this entry?)
Derived terms
Related terms
References

Part or all of this entry has been imported from the 1913 edition of Webster’s Dictionary, which is now free of copyright and hence in the public domain. The imported definitions may be significantly out of date, and any more recent senses may be completely missing.
(See the entry for borough in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913.)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/bury#English

bury

English

Pronunciation
Etymology 1

Middle English burien, berien, from Old English byrġan, from Proto-Germanic *burgijaną (“to keep safe”), ultimately from Proto-Indo-European *bʰergʰ– (“to defend, protect”).

Cognate with Icelandic byrgja (“to cover, shut; to hold in”); West Frisian bergje (“to keep”), German bergen (“to save/rescue something”); also Albanian mburojë (“shield”), Eastern Lithuanian bir̃ginti (“to save, spare”), Russian бере́чь (beréčʹ, “to spare”), Ossetian ӕмбӕрзын  (æmbærzyn, “to cover”).

The spelling with ⟨u⟩ represents the pronunciation of the West Midland and Southern dialects while the Modern English pronunciation with /ɛ/ is from the Kentish dialects.[1]. Doublet of bergh

Verb

bury (third-person singular simple present buries, present participle burying, simple past and past participle buried)

  1. (transitive) To ritualistically inter in a grave or tomb.
  2. (transitive) To place in the ground.
    bury a bone;  bury the embers
  3. (transitive, often figuratively) To hide or conceal as if by covering with earth or another substance.
    she buried her face in the pillow;  they buried us in paperwork
  4. (transitive, figuratively) To suppress and hide away in one’s mind.
    secrets kept buried; she buried her shame and put on a smiling face.
  5. (transitive, figuratively) To put an end to; to abandon.
    They buried their argument and shook hands.
  6. (transitive, figuratively) To score a goal.
  7. (transitive, figuratively, slang) To kill or murder.
  8. To render imperceptible by other, more prominent stimuli; drown out.
    vocals buried in the mix (music production)
Derived terms
Related terms
Noun

bury (plural buries)

  1. (obsolete) A burrow.[2]
References
  1. ^ Upward, Christopher & George Davidson. 2011. The History of English Spelling. Wiley-Blackwell.
  2. ^ “bury” in John A. Simpson and Edmund S. C. Weiner, editors, The Compact Oxford English Dictionary, volume I (A–O), 2nd edition, Oxford: Clarendon Press, [1989] 1991, →ISBN, page 190/687.
Etymology 2

See borough.

Noun

bury (plural buries)

  1. A borough; a manor
Anagrams

Polish

Etymology

Possibly Latin burrus.[1]

Pronunciation
Adjective

bury

  1. brownish dark grey
  2. dark grey with spots
Declension
declension of bury
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative bury bure bura burzy bure
genitive burego burej burych
dative buremu burym
accusative burego bury bure burą burych bure
instrumental burym burymi
locative burej burych
Related terms
Noun

bury m anim

  1. (regional) bear (ursid)
References
  1. ^ Brückner, Aleksander (1927) Słownik etymologiczny języka polskiego/bury‎[1]
Further reading
  • bury in Polish dictionaries at PWN

…..

Bury / Bo’Ry

https://pl.wiktionary.org/wiki/bury

https://en.wiktionary.org/wiki/burrus#Latin

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%80%CF%85%CF%81%CF%81%CF%8C%CF%82#Ancient_Greek

πυρρός

Ancient Greek

Alternative forms
Etymology

From πῦρ (pûr, “fire”) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation
  • IPA(key): /pyr̥.r̥ós/ → /pyrˈros/ → /piˈros/
Adjective

πῠρρός • (purrhós) m (feminine πῠρρᾱ́, neuter πῠρρόν); first/second declension

  1. flame–coloured, yellowish–red, fiery
  2. red
    Synonym: ἐρυθρός (eruthrós)
(…)
Descendants

(…)

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%80%CF%85%CF%81%CF%83%CF%8C%CF%82#Ancient_Greek

πυρσός

Ancient Greek

Etymology 1

From πῦρ (pûr, “fire”)

Pronunciation
  • IPA(key): /pyr.sós/ → /pyrˈsos/ → /pirˈsos/
Noun

πῠρσός • (pursós) m (genitive πῠρσοῦ); second declension

  1. firebrand, torch
    Synonyms: γράβιον (grábion), γρυνός (grunós), δαΐς (daḯs), ἐλένη (elénē), λαμπάς (lampás), λοφνίς (lophnís), πανός (panós), φανή (phanḗ)
  2. beacon, signal–fire
    Synonym: φρυκτός (phruktós)
  3. (in the plural) watchfires
Inflection
Second declension of ὁ πῠρσός; τοῦ πῠρσοῦ (Attic)
Derived terms
Etymology 2
Pronunciation
  • IPA(key): /pyr.sós/ → /pyrˈsos/ → /pirˈsos/
Adjective

πῠρσός • (pursós) m (feminine πῠρσή, neuter πῠρσόν); first/second declension

  1. Alternative form of πυρρός (purrhós)

(…)

UWAGA!

Widać to tzw. rough breathing, wtórne ubezdźwięcznienie S>H,.. tyle tylko, że ten dźwięk zapisany znakiem H tak naprawdę nie istnieje tam, gdzie go sobie jakoś napisano, patrz:

πῠρρός • (purrhós)

From πῦρ (pûr, “fire”) +‎ -ρός (-rós).

IPA(key): /pyr̥.r̥ós/ → /pyrˈros/ → /piˈros/

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%80%E1%BF%A6%CF%81#Ancient_Greek

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/p%C3%A9h%E2%82%82wr%CC%A5

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/pyr%D1%8C

https://en.wiktionary.org/wiki/perz#Polish

https://pl.wiktionary.org/wiki/perz

https://en.wiktionary.org/wiki/perzyna#Polish

Tyle tylko, że wg Mię to Bury / Bo’Ry, to nic innego, jak: Parzyć / PaR”/Z”+yC’, Pożar / Po+R”/Z”aR, itp. Tym rzekomym Proto-Indo-European *bʰergʰ– (“to defend, protect”), zajmę się za 2 wpisy, ale i tak więcej masakrujących ciekawostek nastąpi w części następnej. 🙂

 

7 uwag do wpisu “236 *bʰerǵʰ-, Brahman, Brahma, Flamen, Fortis, Force, Berg, Burg, Borough, Bury i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów”

  1. Pingback: 237 Brzeg, Brzegowy, Brześć, Brzesko, Brzeski, Brzeżek, Wybrzeże, Nadbrzeże, Obrzeże i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów | SKRBH

  2. Pingback: 238 *bʰergʰ-, Bróg, Brożek, Brożyna, Barłóg, Barłożyć, Bargain, Barrow, Borrow, Burrow i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów | SKRBH

  3. Pingback: 239 Róg, Rogowy, Jednoróg, Jednorożec, Rożny, Narożny, Poroże, Rogaty, Rogacz i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów | SKRBH

  4. Pingback: 243 Rożen, Różnie, Różnić, Odróżnić, Poróżnić, Wyróżnić, Różnica, Różny, Různý, разный, *õrzьnъ, *orz-, roz- i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów | SKRBH

  5. Pingback: 244 Kruk, Kruczę, Kruczek, Kruczy, Kranklys, Krauklis, Kāka, Kóraks, Corvus, Cornix, Raven, *krukъ, *ḱorh₂wós, *ḱer-, *śárˀkāˀ, Sroka i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów | SKRBH

  6. Pingback: 245 *śárˀkāˀ, Šarka, *svòrka, Svraka, *sòrka, Sraka, Straka, Sroka, Sroczka, Srokosz, Srokacz, Sroczy, Srokaty, Harakka, Kruk, *ḱorh₂wós, *ḱer- i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów | SKRBH

  7. Pingback: 247 Kruk, Sroka, Sraka, *ḱer-, *(s)ker-, zamiana *k na *ḱ i inne oszustwa ofitzjalnego jęsykosnaftzfa | SKRBH

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Gravatar
Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. ( Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. ( Wyloguj /  Zmień )

Anuluj

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.