252 Strumień, Strumyk, Strumyczek, Struga, Strużka, Strug, Strużyna, Strugać, Strouhat, *strugati, *stružiti, *strъgati, Строгать i problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

strumień (1.1)

strumień (1.2)

…..

Nie mogłem się zdecydować, czy na obrazku przedstawić rwącą, strugającą, trąca, drącą i drążącą, czy też mieniąca się naturę Pra-Słowiańskiego Strumienia / Z/S+TRo’+MieNia,.. więc przedstawiam je obie… 🙂

Tym drugim błyszczącym i mieniącym się pojęciem, zajmę się przy okazji omawiania Pra-Słowiańskich słów, jak Kamień / Ka+MieN’, Komin / Ko+MiN, Krzemień / KR”e+MieN’, itp.

Przypominam z poprzedniej części pojawiające się „znikąd” dźwięki zapisywane jako u/o’, jak i to nieszczęsne tzw. „epenthetic t„ z poprzedniego wpisu, które jakoś tak dziwnie jest takie same jak Pra-Słowiańskie „wstawne T„…

Jakoś tak jest, że w polskojęzycznej wiki jest mowa o „słowiańskim wstawnym –t–„, a w anglojęzycznej wiki nie ma ani słowa o tym, że to jest „bałtyckie wstawne –t–„…

Czyżby zgodnie z logiką wskazywało to na od-słowiańskie zapożyczenie w j. bałtyckich, hm?

Tradycyjnie też zwrócę Twoją uwagę na typowe Pra-Słowiańskie oboczności, jak np.: Strumyk / Z/S+TRo’+M+yK, Strumyczek / Z/S+TRo’+My+C”+eK, Struga / Z/S+TRo’+Ga, Strużka / Z/S+TRo’+Z”+Ka, Strug / Z/S+TRo’+G, Strużyna / Z/S+TRo’+Z”y+Na, Proto-Slavic *strugati, *strъgati, *stružiti, itp.

A teraz pytanie za 1000 punktów:

Jak to jest w ogóle ofitzjalnie możliwe, że postacie jak Proto-Slavic *strugati, *strъgati, *stružiti, itp., w ogóle istniały w tym tzw. Proto-Slavic?!!

A co to stało się z tzw. palatalizacjami słowiańskimi,.. skoro te oboczne postacie i tzw. satem i tzw. centum / kentum,.. nadal istnieją w j. słowiańskim, hm?!!

https://en.wikipedia.org/wiki/Slavic_first_palatalization

https://en.wikipedia.org/wiki/Slavic_second_palatalization

https://skrbh.wordpress.com/tag/palatalizacje-slowianskie/

Myślisz, że coś zmyślam? A co powiesz na ciągle jednocześnie istniejące: Bulgarian стръга́ (strǎgá), стръжа́ (strǎžá), czy Slovene: stŕgati, stȓgam, stŕgam, stȓžem, stŕžem, hm?

Przy okazji okazuje się, że dźwięk zapisywany znakiem u/o’ był pierwotny, wobec dźwięku zapisywanego znakiem o, patrz np.: Russian строгать from Old East Slavic стръгати (strŭgati)…

I jeszcze, no to jak to jest z tymi słowami i rdzeniami, które są właściwe, patrz: prasł. *strumy, *strumene (B: *strumenь) ‚to, co płynie’ < praindoeur. *sreu̯– + *-men- ‚płynąć, ciec’ (ze słowiańskim wstawnym –t-),.. czy *srow  (“to flow”)?!!

…..

Strumień / Z/S+TRo’+MieN’

https://pl.wiktionary.org/wiki/strumie%C5%84

strumień (język polski)

strumień (1.1)

strumień (1.2)

wymowa:
IPA: [ˈstrũmʲjɛ̇̃ɲ], AS: [strũmʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. hydrol. mały naturalny ciek wodny; zob. też strumień w Wikipedii
(1.2) ciecz lejąca się wąskim pasmem
(1.3) przen. duża ilość poruszających się osób lub rzeczy
(1.4) inform. transmisja dostarczająca na życzenie skompresowane dane multimedialne przez Internet
odmiana:
(1.1–4)

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik strumień strumienie
dopełniacz strumienia strumieni
celownik strumieniowi strumieniom
biernik strumień strumienie
narzędnik strumieniem strumieniami
miejscownik strumieniu strumieniach
wołacz strumieniu strumienie
przykłady:
(1.1) W górach, między skałami płynie wartki strumień.
(1.2) Z pękniętej rynny leci strumień wody.
(1.3) Ze wsi do miast napływał nieprzerwany strumień ludzi.
kolokacje:
(1.1) leśny / górski strumień • w dół / w górę strumienia
synonimy:
(1.1) strumyk, rzeczka, potok, struga
(1.2) struga, strużka
(1.3) potok
wyrazy pokrewne:
rzecz. strumienica ż

zdrobn. strumyk m, strumyczek m
przym. strumieniowy, strumienicowy
związki frazeologiczne:
łaska boska między mostem a strumieniem • strumień myśli • strumień świadomości
etymologia:
prasł. *strumy, *strumene (B: *strumenь) ‚to, co płynie’ < praindoeur. *sreu̯– + *-men- ‚płynąć, ciec’ (ze słowiańskim wstawnym –t-)
uwagi:
zob. też strumień (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia:(edytuj)

UWAGA!

W polskojęzycznej wiki rzekomo pierwotny rdzeń tego tzw. PIE to *sreu̯–, podczas gdy w jej angielskojęzycznej wersji to *srow! To niby nie wielka różnica, ale pojawia się takie pytanie:

Ktoś wie, czy ten rzekomy rdzeń tzw. PIE był wypowiadany jako *sreu̯– / SReo’, czy jako *srow / SReL”, hm?

Ciekawe, czy wg ofitzjalnego jęsykosnaftzfa to *-men-, to jest to samo co Pra-Słowiańskie Mień / MieN’, jak np. w Kamień / Ka+MieN’, Komin / Ko+MiN, Krzemień / KR”e+MieN’, itp?

Ponownie przypominam o tzw. „epenthetic t„ z poprzedniego wpisu, które dziwnie jest takie same jak Pra-Słowiańskie „wstawawne T„… Jakoś tak jest, że w polskojęzycznej wiki jest mowa o „słowiańskim wstawnym –t–„, a w anglojęzycznej wiki jest nie ma ani słowa o tym, że to jest „bałtyckie wstawne –t–„.

Czyżby zgodnie z logiką wskazywało to na od-słowiańskie zapożyczenie w j. bałtyckich, hm?

Porównaj:

prasł. *strumy, *strumene (B: *strumenь) ‚to, co płynie’ < praindoeur. *sreu̯– + *-men- ‚płynąć, ciec’ (ze słowiańskim wstawnym –t-)

https://en.wiktionary.org/wiki/strauj%C5%A1#Latvian

straujš

Latvian

Alternative forms
Etymology

With an epenthetic t, from Proto-Baltic *sraujas, an old yo-stem adjective, from Proto-Indo-European *srew– (“to flow”), from *ser- (“to flow, to move quickly”) (from a form *er-, *r̥- (“to twist, to become twisted, agitated”)) with an extra -w, similarly to another stem derived from the same form, *rew–, *row– (“to run, to rush; to split, to pluck, to dig”).) The semantic evolution was probably “flowing” > “moving rapidly” > “quick, fast.” (…)

Jeszcze raz napiszę, że to to nic innego jak Pra-Słowiańskie Rwa / RWa, Rwać / RWa+C’, itp., i napiszę o tym niebawem.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/strumie%C5%84#Polish

strumień

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *strumy, from Proto-Indo-European *srow-men.

Pronunciation
Noun

strumień m inan

  1. stream; brook
  2. flux
Declension
declension of strumień
singular plural
nominative strumień strumienie
genitive strumienia strumieni
dative strumieniowi strumieniom
accusative strumień strumienie
instrumental strumieniem strumieniami
locative strumieniu strumieniach
vocative strumieniu strumienie
Related terms
Further reading
  • strumień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strumień in Polish dictionaries at PWN

…..

Strumyk / Z/S+TRo’+M+yK

https://pl.wiktionary.org/wiki/strumyk

strumyk (język polski)

strumyk (1.2)

wymowa:
IPA: [ˈstrũmɨk], AS: [strũmyk], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: strumień
(1.2) mały strumień
(1.3) strużka cieczy
odmiana:
(1.1–3)

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik strumyk strumyki
dopełniacz strumyka strumyków
celownik strumykowi strumykom
biernik strumyk strumyki
narzędnik strumykiem strumykami
miejscownik strumyku strumykach
wołacz strumyku strumyki
przykłady:
(1.2) Między pagórkami wił się strumyk.
(1.3) Strumyki deszczu ściekały po szybie.
synonimy:
(1.1) strumyczek
(1.2) rzeczka, strużka
wyrazy pokrewne:
rzecz. strumień m

zdrobn. strumyczek m
przym. strumieniowy
tłumaczenia:(edytuj)
zobacz listę tłumaczeń w haśle: strumień
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: strumień

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/strumyk#Polish

strumyk

Polish

Pronunciation
Noun

strumyk m inan (diminutive strumyczek)

  1. brook
Declension
declension of strumyk
singular plural
nominative strumyk strumyki
genitive strumyka strumyków
dative strumykowi strumykom
accusative strumyk strumyki
instrumental strumykiem strumykami
locative strumyku strumykach
vocative strumyku strumyki
Synonyms
Related terms
Further reading
  • strumyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strumyk in Polish dictionaries at PWN

…..

Strumyczek / Z/S+TRo’+My+C”+eK

https://pl.wiktionary.org/wiki/strumyczek#pl

strumyczek (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pieszcz. zdrobn. od: strumień
odmiana:
(1.1)

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik strumyczek strumyczki
dopełniacz strumyczka strumyczków
celownik strumyczkowi strumyczkom
biernik strumyczka strumyczki
narzędnik strumyczkiem strumyczkami
miejscownik strumyczku strumyczkach
wołacz strumyczku strumyczki
przykłady:
(1.1) Zosiu, przemyj sobie kolanko w strumyczku.
synonimy:
(1.1) strumyk
hiperonimy:
(1.1) ciek
wyrazy pokrewne:
rzecz. strumień mrz, strumyk mrz
przym. strumieniowy, strumienicowy
etymologia:
pol. strumyk + -ek
tłumaczenia:(edytuj)
  • angielski: (1.1) rill

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/strumyczek

strumyczek

Polish

Etymology

From strumyk (“brook”) +‎ -ek.

Pronunciation
  • IPA(key): /struˈmɨ.t͡ʂɛk/
Noun

strumyczek m inan

  1. Diminutive of strumyk
Declension
declension of strumyczek
singular plural
nominative strumyczek strumyczki
genitive strumyczka strumyczków
dative strumyczkowi strumyczkom
accusative strumyczek strumyczki
instrumental strumyczkiem strumyczkami
locative strumyczku strumyczkach
vocative strumyczku strumyczki
Further reading

…..

A teraz oboczne Pra-Słowiańskie źródłosłowy… dla też Pra-Słowiańskiego Strumienia / Z/S+TRo’+MieNia…

…..

Struga / Z/S+TRo’+Ga

https://pl.wiktionary.org/wiki/struga#pl

struga (język polski)

struga (1.1)

struga (1.2)

wymowa:
IPA: [ˈstruɡa], AS: [struga]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ciecz płynąca wąskim pasmem; płynąca, lejąca się woda, ciecz
(1.2) geogr. mała rzeczka

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: strug

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp ter. od: strugać
odmiana:
(1.1–2)

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik struga strugi
dopełniacz strugi strug
celownik strudze strugom
biernik strugę strugi
narzędnik strugą strugami
miejscownik strudze strugach
wołacz strugo strugi
(2.1) zob. strug
przykłady:
(1.1) Struga cieczy spływała z góry.
kolokacje:
(1.1) strugi deszczu
synonimy:
(1.2) potok, potoczek, strumyczek
wyrazy pokrewne:
rzecz.

zdrobn. strużka ż
przym. strugowy
etymologia:
(1) praindoeur. *sreu–[1]
tłumaczenia:(edytuj)
źródła:
  1. ↑ Leszek Bednarczuk, Kontakty językowe w przedhistorycznej Europie środkowo-wschodniej, „Bulletin de la Société Polonaise de Linguistique”, fasc. LXXIII, 2017, s. 178.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/struga

struga

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *struga.

Pronunciation
Noun

struga f (diminutive strużka)

  1. spurt, stream, trail
Declension
declension of struga
singular plural
nominative struga strugi
genitive strugi strug
dative strudze strugom
accusative strugę strugi
instrumental strugą strugami
locative strudze strugach
vocative strugo strugi
Noun

struga m inan

  1. genitive singular of strug
Verb

struga

  1. third-person singular present of strugać
Further reading
  • struga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • struga in Polish dictionaries at PWN

…..

Strużka / Z/S+TRo’+Z”+Ka

https://pl.wiktionary.org/wiki/stru%C5%BCka#pl

strużka (język polski)

strużki (1.2)

strużka (1.2)

wymowa:
IPA: [ˈstruʃka], AS: [struška], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
homofon: stróżka
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: struga
(1.2) mała struga
odmiana:
(1.1–2)

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik strużka strużki
dopełniacz strużki strużek
celownik strużce strużkom
biernik strużkę strużki
narzędnik strużką strużkami
miejscownik strużce strużkach
wołacz strużko strużki
wyrazy pokrewne:
rzecz. struga ż, strug mrz
przym. strugowy
tłumaczenia:(edytuj)
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: struga

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/stru%C5%BCka

strużka

Polish

Pronunciation
Noun

strużka f

  1. Diminutive of struga.
Declension
declension of strużka
singular plural
nominative strużka strużki
genitive strużki strużek
dative strużce strużkom
accusative strużkę strużki
instrumental strużką strużkami
locative strużce strużkach
vocative strużko strużki
Further reading
  • strużka in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/struga

Reconstruction:Proto-Slavic/struga

Proto-Slavic

Etymology

From *strujiti (“to stream, to spout”) +‎ *-ga, ultimately from Proto-Indo-European *srew–. Compare Lithuanian  straũga, struga, strūga, Latvian strũgla.

Noun

*struga f

  1. wave front, current
Declension
Declension of *struga (hard a-stem)
Singular Dual Plural
Nominative *struga *strudzě *strugy
Accusative *strugǫ *strudzě *strugy
Genitive *strugy *strugu *strugъ
Locative *strudzě *strugu *strugasъ, *strugaxъ*
Dative *strudzě *strugama *strugamъ
Instrumental *strugojǫ, *strugǫ** *strugama *strugami
Vocative *strugo *strudzě *strugy
* -asъ is the expected Balto-Slavic form but is found only in some Old Czech documents; -axъ is found everywhere else and is formed by analogy with other locative plurals in -xъ.
** The second form occurs in languages that contract early across /j/ (e.g. Czech), while the first form occurs in languages that do not (e.g. Russian).
Related terms
► Proto-Slavic terms derived from the PIE root *srew-‎ (0 c, 5 e)
Descendants
Further reading
  • Vasmer, Max (1964–1973), “струга”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress

UWAGA!

Widzisz wtórne zniekształcenia, patrz: Proto-Slavic *struga >Ukrainian: стру́га (strúha), Czech: strouha, Slovak: struha, Upper Sorbian: truha, Lower Sorbian: tšuga?

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=strauga&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for strauga.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=str%C5%ABga&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for strūga.

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=str%C5%ABgla&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have an entry for strūgla.

…..

Strug / Z/S+TRo’+G

https://pl.wiktionary.org/wiki/strug#strug_(j%C4%99zyk_polski)

strug (język polski)

strug (1.1)

wymowa:
IPA: [struk], AS: [struk], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. narzędzie stolarskie z wysuwanym ostrzem, używane do wyrównywania, wygładzania powierzchni drewna

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: struga
odmiana:
(1.1)

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik strug strugi
dopełniacz struga strugów
celownik strugowi strugom
biernik strug strugi
narzędnik strugiem strugami
miejscownik strugu strugach
wołacz strugu strugi
(2.1) zob. struga
synonimy:
(1.1) hebel; gw. (Górny Śląsk) hobel
wyrazy pokrewne:
rzecz. struganie n, strugaczka ż, strugarka ż, strużka ż, wystruganie n, zastruganie n
czas. strugać ndk., wystrugać dk., zastrugać dk.
przym. strugowy
tłumaczenia:(edytuj)

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/strug

strug

Polish

strug

Etymology

From Proto-Slavic *strugъ.

Pronunciation
Noun

strug m inan

  1. plane (a tool)
    Synonym: hebel
Declension
declension of strug
singular plural
nominative strug strugi
genitive struga strugów
dative strugowi strugom
accusative strug strugi
instrumental strugiem strugami
locative strugu strugach
vocative strugu strugi
Related terms
Noun

strug f

  1. genitive plural of struga
Further reading
  • strug in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strug in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=Reconstruction:Proto-Slavic/strug%D1%8A&action=edit&redlink=1

Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/strugъ.

…..

Strużyna / Z/S+TRo’+Z”y+Na

https://pl.wiktionary.org/wiki/stru%C5%BCyna

strużyna (język polski)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. zwykle lm strużyny, odpad, wiór powstający przy struganiu
etymologia:
pol. strugać + -yna
uwagi:
(1.1) Według autorów Ilustrowanego słownika technicznego dla wszystkich w tym znaczeniu słowo „strużyna” było w 1963 r. określane jako niepolecane zarówno w języku technicznym, jak i w mowie potocznej[1].
tłumaczenia:(edytuj)
źródła:
  1. ↑ Heliodor Chmielewski, Ignacy Baran, Stefan Skupiński, Ilustrowany słownik techniczny dla wszystkich, t. N-Z, s. 145, Warszawa, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1963.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/stru%C5%BCyna

strużyna

Polish

Polish Wikipedia has an article on: strużyna
Etymology

From strugać +‎ -yna.

Pronunciation
Noun

strużyna f

  1. swarf
Declension
declension of strużyna
singular plural
nominative strużyna strużyny
genitive strużyny strużyn
dative strużynie strużynom
accusative strużynę strużyny
instrumental strużyną strużynami
locative strużynie strużynach
vocative strużyno strużyny
Further reading
  • strużyna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strużyna in Polish dictionaries at PWN

…..

Strugać / Z/S+TRo’+Ga+C’

https://pl.wiktionary.org/wiki/struga%C4%87

strugać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈstruɡaʨ̑], AS: [strugać]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) obrabiać drewno poprzez ścinanie podłużnych wiór
(1.2) wygładzać drewno
(1.3) wycinać, rzeźbić coś w drewnie ostrym narzędziem
(1.4) pot. udawać kogoś
(1.5) reg. ścinać wierzchnie warstwy

czasownik zwrotny niedokonany strugać się

(2.1) rzad. być struganym[1]
odmiana:
(1.1–5) koniugacja I

forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.
bezokolicznik strugać
czas teraźniejszy strugam strugasz struga strugamy strugacie strugają
czas przeszły m strugałem strugałeś strugał strugaliśmy strugaliście strugali
ż strugałam strugałaś strugała strugałyśmy strugałyście strugały
n strugałom strugałoś strugało
tryb rozkazujący niech strugam strugaj niech struga strugajmy strugajcie niech strugają
(2.1) koniugacja I

forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.
bezokolicznik strugać się
czas teraźniejszy strugam się strugasz się struga się strugamy się strugacie się strugają się
czas przeszły m strugałem się strugałeś się strugał się strugaliśmy się strugaliście się strugali się
ż strugałam się strugałaś się strugała się strugałyśmy się strugałyście się strugały się
n strugałom się strugałoś się strugało się
tryb rozkazujący niech się strugam strugaj się niech się struga strugajmy się strugajcie się niech się strugają
synonimy:
(1.1) ciosać, heblować, ociosywać
(1.3) rzeźbić, wycinać, wyrzynać
(1.4) naśladować
(1.5) obierać, skrobać
wyrazy pokrewne:
rzecz. strug, strugacz, strugaczka, struganie, strugarka, strugarnia, strugnica
przym. strugarski, strugowy
czas. wystrugać
związki frazeologiczne:
strugać wariata
etymologia:
pol. strug + -ać
tłumaczenia:(edytuj)
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło strugać w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/struga%C4%87

strugać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *strugati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstru.ɡat͡ɕ/
Verb

strugać impf (perfective ostrugać)

  1. (transitive) to plane, to whittle
    Synonym: heblować
Conjugation
Conjugation of strugać impf
singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strugać
present tense 1st strugam strugamy
2nd strugasz strugacie
3rd struga strugają
impersonal struga się
past tense 1st strugałem strugałam strugaliśmy strugałyśmy
2nd strugałeś strugałaś strugaliście strugałyście
3rd strugał strugała strugało strugali strugały
impersonal strugano
future tense 1st będę strugał,
będę strugać		 będę strugała,
będę strugać		 będziemy strugali,
będziemy strugać		 będziemy strugały,
będziemy strugać
2nd będziesz strugał,
będziesz strugać		 będziesz strugała,
będziesz strugać		 będziecie strugali,
będziecie strugać		 będziecie strugały,
będziecie strugać
3rd będzie strugał,
będzie strugać		 będzie strugała,
będzie strugać		 będzie strugało,
będzie strugać		 będą strugali,
będą strugać		 będą strugały,
będą strugać
impersonal będzie strugać się
conditional 1st strugałbym strugałabym strugalibyśmy strugałybyśmy
2nd strugałbyś strugałabyś strugalibyście strugałybyście
3rd strugałby strugałaby strugałoby strugaliby strugałyby
impersonal strugano by
imperative 1st niech strugam strugajmy
2nd strugaj strugajcie
3rd niech struga niech strugają
active adjectival participle strugający strugająca strugające strugający strugające
passive adjectival participle strugany strugana strugane strugani strugane
contemporary adverbial participle strugając
verbal noun struganie

Less common:

Conjugation of strugać impf
singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strugać
present tense 1st strużę strużemy
2nd strużesz strużecie
3rd struże strużą
impersonal struże się
past tense 1st strugałem strugałam strugaliśmy strugałyśmy
2nd strugałeś strugałaś strugaliście strugałyście
3rd strugał strugała strugało strugali strugały
impersonal strugano
future tense 1st będę strugał,
będę strugać		 będę strugała,
będę strugać		 będziemy strugali,
będziemy strugać		 będziemy strugały,
będziemy strugać
2nd będziesz strugał,
będziesz strugać		 będziesz strugała,
będziesz strugać		 będziecie strugali,
będziecie strugać		 będziecie strugały,
będziecie strugać
3rd będzie strugał,
będzie strugać		 będzie strugała,
będzie strugać		 będzie strugało,
będzie strugać		 będą strugali,
będą strugać		 będą strugały,
będą strugać
impersonal będzie strugać się
conditional 1st strugałbym strugałabym strugalibyśmy strugałybyśmy
2nd strugałbyś strugałabyś strugalibyście strugałybyście
3rd strugałby strugałaby strugałoby strugaliby strugałyby
impersonal strugano by
imperative 1st niech strużę strużmy
2nd struż strużcie
3rd niech struże niech strużą
active adjectival participle strużący strużąca strużące strużący strużące
passive adjectival participle strugany strugana strugane strugani strugane
contemporary adverbial participle strużąc
verbal noun struganie
Related terms
Further reading
  • strugać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strugać in Polish dictionaries at PWN

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/strouhat

strouhat

Czech

Etymology

From Proto-Slavic *strugati.

Pronunciation
Verb

strouhat impf

  1. to grate (to shred by rubbing across a grater)
Derived terms
Further reading

UWAGA!

Widzisz wtórne zniekształcenie postaci z j. czeskiego, patrz: Czech strouhat from Proto-Slavic *strugati?

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/strugati

Reconstruction:Proto-Slavic/strugati

Proto-Slavic

Etymology

Per Vasmer, from Proto-Indo-European *srew– (“to flow, to stream”)

Verb

*strugati impf

  1. to plan or rasp wood
Conjugation
Conjugation of *strugati (impf., -a/j-, s-aorist, accent paradigm ?)
Suffix: *-ati
Verbal noun Infinitive Supine L-participle
*struganьje *strugati *strugatъ *strugalъ
Participles
Tense Past Present
Passive *struganъ *stružemъ
Active *strugavъ *stružę
Aorist Present
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Singular *strugaxъ *struga *struga *stružǫ *stružeši *stružetь
Dual *strugaxově *strugasta *strugaste *struževě *stružeta *stružete
Plural *strugaxomъ *strugaste *strugašę *stružemъ *stružete *stružǫtь
Imperfect Imperative
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Singular *strugaaxъ *strugaaše *strugaaše — *struži *struži
Dual *strugaaxově *strugaašeta *strugaašete *struživě *stružita —
Plural *strugaaxomъ *strugaašete *strugaaxǫ *stružimъ *stružite —
Conjugation of *strugati (impf., -a-, s-aorist, accent paradigm ?)
Suffix: *-ati
Verbal noun Infinitive Supine L-participle
*struganьje *strugati *strugatъ *strugalъ
Participles
Tense Past Present
Passive *struganъ *strugajemъ
Active *strugavъ *strugaję
Aorist Present
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Singular *strugaxъ *struga *struga *strugajǫ *strugaješi *strugajetь
Dual *strugaxově *strugasta *strugaste *strugajevě *strugajeta *strugajete
Plural *strugaxomъ *strugaste *strugašę *strugajemъ *strugajete *strugajǫtь
Imperfect Imperative
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Singular *strugaaxъ *strugaaše *strugaaše — *strugaji *strugaji
Dual *strugaaxově *strugaašeta *strugaašete *strugajivě *strugajita —
Plural *strugaaxomъ *strugaašete *strugaaxǫ *strugajimъ *strugajite —
Derived terms
Related terms
Descendants
References
  • Vasmer, Max (1964–1973), “строгать”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress

UWAGA!

Twierdzę, że rzekomy ofitzjalny źródłosłów patrz: Per Vasmer, from Proto-Indo-European *srew– (“to flow, to stream”), jest błędny, ponieważ jest wtórny, wobec pierwotnego znaczenia, jakim był i ciągle jest Strug / Z/S+TRo’+G, który sam pochodzi od słów i znaczeń, jak:

Zetrzeć / Z/Se+TR”e+C’, Trzeć / TR”e+C’ i Zedrzeć / Z/Se+DR”e+C’, Drzeć / DR”e+C’, czy Stroić / Z/S+TRoi+C’, Troić / TRoi+C’, Zatruć / Za+TRo’+C’, Truć / TRo’+C’, Struć / Z/S+TRo’+C’, Strzyc / Z/S+TR”y+C, Ostroga / o+Z/S+TRo+Ga, itp.

Przypominam, że pisałem już o tych zagadnieniach,.. chociaż nigdy tego tematu nie skończyłem, patrz:

https://skrbh.wordpress.com/2018/06/07/128-giermanski-drag-drag-i-jego-pierwotne-pra-slowianskie-zrodloslowy-i-znaczenia-czyli-tragiczne-targniecie-sie-na-najswietsze-swietosci-ofitzjalnego-jesykosnaftzfa-01/

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/stru%C5%BEiti

Reconstruction:Proto-Slavic/stružiti

Proto-Slavic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete.)

Verb

*stružiti

  1. This term needs a translation to English.
Conjugation
Conjugation of *stružiti (?, -i-, s-aorist, accent paradigm ?)
Suffix: *-iti
― iterative (*nositi⇐*nesti)
― causative (*pojiti⇐*piti)
― …
Verbal noun Infinitive Supine L-participle
*struženьje *stružiti *stružitъ *stružilъ
Participles
Tense Past Present
Passive *struženъ *stružimъ
Active *stružь *stružę
Aorist Present
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Singular *stružixъ *struži *struži *stružǫ *stružiši *stružitь
Dual *stružixově *stružista *stružiste *struživě *stružita *stružite
Plural *stružixomъ *stružiste *stružišę *stružimъ *stružite *stružętь
Imperfect Imperative
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Singular *stružaaxъ *stružaaše *stružaaše — *struži *struži
Dual *stružaaxově *stružaašeta *stružaašete *struživě *stružita —
Plural *stružaaxomъ *stružaašete *stružaaxǫ *stružimъ *stružite —
    Notes:
  • (*)*struživъ is later doublet of past active participle
Derived terms
Related terms
Descendants
  • South Slavic: —
  • West Slavic: —
References
  • Vasmer, Max (1964–1973), “строгать”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/str%D1%8Agati

Reconstruction:Proto-Slavic/strъgati

Proto-Slavic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete.)

Baltic cognates include Lithuanian strũgaîns. Indo-European cognates include Proto-Germanic *streukaną, Ancient Greek στρεύγομαι (streúgomai), East Frisian strôk.

Verb

*strъgati

  1. This term needs a translation to English.
Conjugation
Conjugation of *strъgati (?, -a-, s-aorist, accent paradigm ?)
Suffix: *-ati
Verbal noun Infinitive Supine L-participle
*strъganьje *strъgati *strъgatъ *strъgalъ
Participles
Tense Past Present
Passive *strъganъ *strъgajemъ
Active *strъgavъ *strъgaję
Aorist Present
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Singular *strъgaxъ *strъga *strъga *strъgajǫ *strъgaješi *strъgajetь
Dual *strъgaxově *strъgasta *strъgaste *strъgajevě *strъgajeta *strъgajete
Plural *strъgaxomъ *strъgaste *strъgašę *strъgajemъ *strъgajete *strъgajǫtь
Imperfect Imperative
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Singular *strъgaaxъ *strъgaaše *strъgaaše — *strъgaji *strъgaji
Dual *strъgaaxově *strъgaašeta *strъgaašete *strъgajivě *strъgajita —
Plural *strъgaaxomъ *strъgaašete *strъgaaxǫ *strъgajimъ *strъgajite —
Derived terms
Related terms
Descendants
References
  • Vasmer, Max (1964–1973), “строгать”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress

UWAGA!

O tych Bulgarian: стръга́ (strǎgá), стръжа́ (strǎžá) i Slovene: stŕgati, stȓgam, stŕgam, stȓžem, stŕžem napiszę w następnej części tego wpisu.

…..

https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D1%82%D1%80%D0%BE%D0%B3%D0%B0%D1%82%D1%8C#Russian

строгать

Russian

Etymology

From Old East Slavic стръгати (strŭgati), from Proto-Slavic *strъgati.

Pronunciation
Verb

строга́ть • (strogátʹ) impf

  1. to plane, to shave (in terms of wood)
  2. to slice
Conjugation
Conjugation of строга́ть (class 1a imperfective transitive)
Note: For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.
imperfective aspect
infinitive строга́ть
strogátʹ
participles present tense past tense
active строга́ющий
strogájuščij		 строга́вший
strogávšij
passive строга́емый
strogájemyj		 стро́ганный
strógannyj
adverbial строга́я
strogája		 строга́в
strogáv,
строга́вши
strogávši
present tense future tense
1st singular (я) строга́ю
strogáju		 бу́ду строга́ть
búdu strogátʹ
2nd singular (ты) строга́ешь
strogáješʹ		 бу́дешь строга́ть
búdešʹ strogátʹ
3rd singular (он/она́/оно́) строга́ет
strogájet		 бу́дет строга́ть
búdet strogátʹ
1st plural (мы) строга́ем
strogájem		 бу́дем строга́ть
búdem strogátʹ
2nd plural (вы) строга́ете
strogájete		 бу́дете строга́ть
búdete strogátʹ
3rd plural (они́) строга́ют
strogájut		 бу́дут строга́ть
búdut strogátʹ
imperative singular plural
строга́й
strogáj		 строга́йте
strogájte
past tense singular plural
(мы/вы/они́)
masculine (я/ты/он) строга́л
strogál		 строга́ли
strogáli
feminine (я/ты/она́) строга́ла
strogála
neuter (оно́) строга́ло
strogálo
Synonyms
Related terms
References
  • Vasmer, Max (1964–1973), “строгать”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress

UWAGA!

Jak widać powyżej, dźwięk zapisywany jako u/o’ był pierwotny dla dźwięku zapisywanego jako o!!!

…..

W następnej części upowszechnię inne Pra-Słowiańskie (i nie tylko) słowa powiązane znaczeniowo z tym samym pojęciem i rdzeniem Z/S+TR…

 

2 uwagi do wpisu “252 Strumień, Strumyk, Strumyczek, Struga, Strużka, Strug, Strużyna, Strugać, Strouhat, *strugati, *stružiti, *strъgati, Строгать i problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa”

  1. Pingback: 253 Struna, *strùna , String, Strangós, *strengʰ-, Strong, Strength, Stromizna, Stromy, Strom, Strmý, *ter- i problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa | SKRBH

  2. Pingback: 264 Cięcie, Cięty, Ciętość, Cieśla, Ciąć, *tęti , Tít, Stít, Tnout, Tinti, Tinte, Odcinek, Odciąć, Odcięcie, Odcinać, Ściąć, Ścinać, Ścięcie, Cięciwa, цеціва, Tętent, Tętno, Tętnica – dowody wtórność ubezdźwięcz

Dodaj komentarz

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.