…..
Oszczegam, nie dałem rady napisać tego inaczej i ten tekst krótki niestety nie jest. Oto ciąg dalszy wpisów 249, 248, 247, 246, 245, 244, itd., poświęconych zeskrobywaniu ofitzjalnych krętactw związanym min. z odtfoszeniami:
- dźwięku tzw. miękkiego k, zapisywanego jako *ḱ/K’,
- tzw. s-mobile, S+,
- nie tylko logicznymi fałszerstwami, wynikającymi z przyjęcia sztucznie stworzonych i wtórnie zniekształconych postaci tzw. SCS / Staro-Cerkiewno-Słowiańskich / OCS / Old Church Slavonic, jako podstawy porównawczej dla wszelkich innych postaci słowiańskich słów i rdzeni.
Przede wszystkim jest to kolejny dowód potwierdzający bezzasadność ofitzjalnych twierdzeń, o rzekomych:
- tzw. wspólnocie bałto-słowiańskiej,
- pierwotności postaci bałtyckich,
- wtórności postaci Pra-Słowiańskich.
Pisałem już o tych zagadnieniach wielokrotnie i to od dawna. Niespodziewanie dla Mię ten problem odżył także i gdzie indziej. Stało się tak za sprawą nowego artykułu Adriana Leszczyńskiego – Kirgizi i spór o pochodzenie Słowian, jak i nowego wpisu RudaWeb – PRZED LECHITAMI I TURKAMI. Dzieje się tak jednak szczególnie dzięki małej burzy, jaką wywołały komentarze i kuper allo-allo twierdzenia Sławomira Ambroziaka, o których pisałem już wielokrotnie, patrz:
https://skrbh.wordpress.com/2017/08/15/60-slawomir-ambroziak-germanski-kniaz-na-lechickim-tronie
https://skrbh.wordpress.com/?s=S%C5%82awomir+Ambroziak&submit=Szukaj
Odniosę się do tych dwóch wspomnianych wpisów, komentarzy i tego co z tego wynika, ale dopiero wtedy, kiedy już wszystko to dojrzeje i dobrze skruszeje. Jak widzę „dyskusja” szybko zbliża się do zaskakująco straszliwie nijakiego końca. 🙂
Poczekam jednak aż kurz bitewny opadnie już zupełnie. Jako rzekomy ruski troll, wzgardzony i przeklęty przez co niektórych, nie chcę zabierać głosu nieproszony i przeszkadzać wszystkim zainteresowanym w wymianie tego,.. co tam zdecydują się wymieniać publicznie…
Nie będę ukrywał, że ciągle też liczę na odwagę i waleczność wszystkich zainteresowanych, w tym i tych, którzy jak dotąd jakoś nie zabrali głosu w tej bratobójczej dyskusji…
Ciekawi Mię też, czy / kiedy zlecą się do tego pobojowiska różne takie allo-allo muszki i spróbują nasrać na portret turbo-słowiańskiego cysorza, właśnie spadający z piedestału…
Przypominam, że Adrianowi Leszczyńskiemu odpowiadałem już np. tu:
https://skrbh.wordpress.com/2018/02/02/104-adrian-leszczynski-sarmaci-germanie-i-slowianie
… a Rudaweb, a także i Histslov tu:
Tymczasem pozostając w grobowo-grzybowych klimatach i w nawiązaniu do powyższych zagadnień, przygotowałem kilka zatrutych pytań:
- A co jeśli słowo składa się z samych spółgłosek, czyli nie zawiera żadnych samogłosek?
- Jak wtedy może zadziałać i tak niedziałające tzw. prawo Wintera, które jest podstawą do określenia rzekomej wtórności postaci Pra-Słowiańskich, wobec rzekomo pierwotnych postaci tzw. bałtyckich?
- Co z Pra-Słowiańskimi słowami i rdzeniami, jak Smrd / Z/S+MR+D, czy Smrt / Z/S+MR+T?
- Czy to nie dziwne, że ofitzjalne jęsykosnaftzfo nie widzi oczywistych podobieństw i logicznych powiązań między tymi wszystkimi słowami, rdzeniami i pojęciami, które obrazują?
Oto kolejny dowód wtórności zniekształconych postaci z tzw. OCS / Old Church Slavonic, które są przez ofitzjalne jęsykosnaftzfo przyjęte jako podstawa do wywodzenia i odtfaszania wszystkich innych postaci słów z tzw. Proto-Slavic, czy rzekomo wcześniejszych Proto-Balto-Slavic, jak np.:
From Old Church Slavonic смрадъ (smradŭ), from Proto-Slavic *smȏrdъ. Displaced the native East Slavic form смо́род (smórod).
Szanowna Czytelniczko / Czytelniku, masz tu jak na dłoni odkryte oszustwo, kiedy to wtórnie zniekształcona i późno zeslawizowana postać bułgarska, czyli od-turecka, została przyjęta jako obowiązująca i rzekomo pierwotna dla innych postaci słowiańskich…
Twierdzę, że ofitzjalne jęsykosnaftzfo nie jest w stanie poprawnie wywieźć źródłosłowów min. dla słów, jak np. Smród / Z/S+MRo’+D, itp., które wg Mię pochodzą od rdzenia MR i znaczenia związanego z uMieRaniem, czy jak ktoś woli to samo, tyle że z tzw. s-mobile i rdzeniem Z/S+MR,.. czyli ze ŚMieRcią…
…..
Smardzowate / Z/S+MaR+Dz+oW+aTe
https://en.wikipedia.org/wiki/Morchellaceae
https://pl.wikipedia.org/wiki/Smardzowate
Smardzowate (Morchellaceae Rchb.) – rodzina grzybów z rzędu kustrzebkowców (Pezizales). (…)
…..
Smardz / Z/S+MaR+Dz
https://en.wikipedia.org/wiki/Morchella_esculenta
https://pl.wikipedia.org/wiki/Smardz_jadalny
Smardz jadalny, smardz zwyczajny (Morchella esculenta (L.) Pers.) – gatunek grzybów należący do rodziny smardzowatych (Morchellaceae)[1]. (…)
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/smardz
smardz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik smardz smardze dopełniacz smardza smardzów celownik smardzowi smardzom biernik smardza smardze narzędnik smardzem smardzami miejscownik smardzu smardzach wołacz smardzu smardze
- kolokacje:
- (1.1) smardz grubonogi • smardz jadalny • smardz półwolny • smardz stożkowaty • smardz wyniosły
- synonimy:
- (1.1) lud. zemłane serce[1]
- hiperonimy:
- (1.1) grzyb
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) colmenilla ż, crespilla ż
- rosyjski: (1.1) сморчок
- źródła:
- ↑ Łukasz Łuczaj, Piotr Köhler, Grzyby w ankiecie Józefa Rostafińskiego (1850–1928) ogłoszonej w 1883 r., „Etnobiologia polska”, vol. 4, 2014, s. 142.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/smardz
smardz
Polish
Etymology
(This etymology is missing or incomplete.)
Pronunciation
Noun
smardz m anim
Declension
UWAGA!
Postać zachodniosłowiańska / lechicka / polska słowa Smardz / Z/S+MaR+Dz, ofitzjalnie nie posiada żadnej etymologiczeskiej wykładni. Skoro tak, no to sprawdzę teraz, co kryje się za jej rosyjskim odpowiednikiem…
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BC%D0%BE%D1%80%D1%87%D0%BE%D0%BA#ru
сморчок (język rosyjski)
- transliteracja:
- smorčok
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- kolokacje:
- (1.1) сморчок съедобный → smardz jadalny
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BC%D0%BE%D1%80%D1%87%D0%BE%D0%BA
сморчок
Russian
Pronunciation
Etymology 1
From Proto-Slavic *smъrčьkъ. Cognate with Serbo-Croatian смр́чак, Slovene smȓček. Other languages have derivatives from Proto-Slavic *smъržь, e.g. Ukrainian сморж (smorž) (gen. sg. сморжа́ (smoržá)), also сморжі́й (smoržíj) (gen. sg. сморжія́ (smoržijá)), сморч (smorč) (gen. sg. сморча́ (smorčá)); Czech smrž; Slovak smrž; Polish smarz, also smardz; Upper Sorbian smorž, also smorža; Lower Sorbian smarž.
Which form is earlier is unclear, but Vasmer suggests a possible relationship with сморга́ть (smorgátʹ, “to blink”).
Noun
сморчо́к • (smorčók) m inan or m anim (genitive сморчка́, nominative plural сморчки́, genitive plural сморчко́в)
- (mycology) morel
- (colloquial, derogatory) wimp, nebbish (frail, nondescript man)
- (colloquial, derogatory) shortie, runt
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | сморчо́к smorčók |
сморчки́ smorčkí |
genitive | сморчка́ smorčká |
сморчко́в smorčkóv |
dative | сморчку́ smorčkú |
сморчка́м smorčkám |
accusative animate
inanimate |
сморчка́ smorčká |
сморчко́в smorčkóv |
сморчо́к smorčók |
сморчки́ smorčkí |
|
instrumental | сморчко́м smorčkóm |
сморчка́ми smorčkámi |
prepositional | сморчке́ smorčké |
сморчка́х smorčkáx |
Etymology 2
сморка́ть (smorkátʹ) + -о́к (-ók)
Noun
сморчо́к • (smorčók) m inan (genitive сморчка́, nominative plural сморчки́, genitive plural сморчко́в)
- (colloquial) act of blowing one’s nose
Declension
UWAGA!
Przypominam, że zgodnie z niedziałającym tzw. prawem Wintera, postać wcześniejsza tzw. Proto-Slavic powinna być odtfoszona, coś jak Smorz / Z/S+MoR+Z lub Smordz / Z/S+MoR+Dz…
Powinna ona być rzekomo wtórna, wobec rzekomo jeszcze wcześniejszej postaci rzekomego tzw. Proto-Balto-Slavic, która zgodnie z tym samym niedziałającym prawem, powinna była być ofitzjalnie odtfoszona coś jak Smarz / Z/S+MaR+Z lub Smardz / Z/S+MaR+Dz…, gdzie odtfoszony dźwięk tzw. PIE, zapisywany jako e/o, miał rzekomo najpierw przejść w dźwięk tzw. Proto-Balto-Slavic, zapisywany jako a,.. by następnie ponownie przekształcić się i w rzekomo późniejszym tzw. Proto-Slavic powrócić do swojej pierwotnej postaci o, co może być zapisane jako e/o>a>o.
Logicznie, zgodnie z tym niedziałającym rzekomym tzw. prawem językowym, postać zachodnio-słowiańska / lechicka / polska Smarz / Z/S+MaR+Z lub Smardz / Z/S+MaR+Dz,.. powinna być starsza od wszystkich innych postaci słowiańskich, patrz powyżej!
Tyle tylko, a co z postaciami, które nie posiadają żadnych samogłosek, jak Czech smrž; Slovak smrž?!!
Postaci bałtyckich nie znalazłem (czyżby ich nie było?)… i nie mogłem ich porównać. Jeśli je znasz, napisz mi o nich proszę! Tymczasem prześledzę inne ofitzjalne etymologie i zobaczę co z tego wynika…
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BC%D0%BE%D1%80%D0%BA%D0%B0%D1%82%D1%8C#Russian
сморкать
Russian
Etymology
Inherited from Old East Slavic смъркати (smŭrkati), from Proto-Slavic *smъrkati
Pronunciation
Verb
сморка́ть • (smorkátʹ) impf (perfective вы́сморкать)
- to blow (one’s nose)
-
сморка́ть нос ― smorkátʹ nos ― to blow one’s nose
-
Conjugation
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | сморка́ть smorkátʹ |
|
participles | present tense | past tense |
active | сморка́ющий smorkájuščij |
сморка́вший smorkávšij |
passive | сморка́емый smorkájemyj |
смо́рканный smórkannyj |
adverbial | сморка́я smorkája |
сморка́в smorkáv, сморка́вши smorkávši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | сморка́ю smorkáju |
бу́ду сморка́ть búdu smorkátʹ |
2nd singular (ты) | сморка́ешь smorkáješʹ |
бу́дешь сморка́ть búdešʹ smorkátʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | сморка́ет smorkájet |
бу́дет сморка́ть búdet smorkátʹ |
1st plural (мы) | сморка́ем smorkájem |
бу́дем сморка́ть búdem smorkátʹ |
2nd plural (вы) | сморка́ете smorkájete |
бу́дете сморка́ть búdete smorkátʹ |
3rd plural (они́) | сморка́ют smorkájut |
бу́дут сморка́ть búdut smorkátʹ |
imperative | singular | plural |
сморка́й smorkáj |
сморка́йте smorkájte |
|
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | сморка́л smorkál |
сморка́ли smorkáli |
feminine (я/ты/она́) | сморка́ла smorkála |
|
neuter (оно́) | сморка́ло smorkálo |
Derived terms
imperfective
- сморка́ться (smorkátʹsja)
- (no equivalent)
- (no equivalent)
- засма́ркивать (zasmárkivatʹ)
- (no equivalent)
- (no equivalent)
perfective
- (no equivalent)
- вы́сморкать (výsmorkatʹ)
- вы́сморкаться (výsmorkatʹsja)
- засморка́ть (zasmorkátʹ)
- засморка́ться (zasmorkátʹsja)
- отсморка́ться (otsmorkátʹsja)
- сморка́ние n (smorkánije)
Related terms
…..
Smarkacz / Z/S+MaR+K+aC”
https://pl.wiktionary.org/wiki/smarkacz
smarkacz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pogard. dziecko, mały chłopiec
- (1.2) obraź. osoba, która zachowuje się niedojrzale, dziecinnie
- odmiana:
- (1.1–2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik smarkacz smarkacze dopełniacz smarkacza smarkaczy celownik smarkaczowi smarkaczom biernik smarkacza smarkaczy narzędnik smarkaczem smarkaczami miejscownik smarkaczu smarkaczach wołacz smarkaczu smarkacze
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. posmarkanie n, smark mos/mrz, smarkaczostwo n, smarkaczowskość ż, smarkanie n, smarkata ż, smarkateria ż, smarkatka ż, smarki nmos, smarknięcie n, smarkul mos, smarkula ż, smarkulka ż, usmarkanie n, usmarkaniec mos, wysmarkanie n, wysmarkiwanie n, zasmarkanie n, zasmarkiwanie n
- czas. posmarkać dk., smarkać ndk., smarknąć dk., usmarkać dk., wysmarkać dk., wysmarkiwać ndk., zasmarkać dk., zasmarkiwać ndk.
- przym. smarkaczowaty, smarkaczowski, smarkatowaty, smarkaty, usmarkany, zasmarkany
- przysł. smarkato
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) stripling
- francuski: (1.1) gamin m, marmot m, morveux; (1.2) morveux
- hiszpański: (1.1) mocoso m
- jidysz: (1.1) פּינדיוריק m (pindjurik)
- nowogrecki: (1.1) μυξιάρικο n
- włoski: (1.1) moccioso m
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/smarkacz
smarkacz
Polish
Etymology
From smarkać (“to blow one’s nose”) + –acz.
Pronunciation
Noun
smarkacz m pers
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | smarkacz | smarkacze |
genitive | smarkacza | smarkaczy/smarkaczów |
dative | smarkaczowi | smarkaczom |
accusative | smarkacza | smarkaczy/smarkaczów |
instrumental | smarkaczem | smarkaczami |
locative | smarkaczu | smarkaczach |
vocative | smarkaczu | smarkacze |
Related terms
Further reading
- smarkacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- smarkacz in Polish dictionaries at PWN
…..
Smarkać / Z/S+MaR+K+aC’
https://en.wiktionary.org/wiki/smarka%C4%87#Polish
smarkać
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *smъrkati.
Pronunciation
Verb
smarkać impf (perfective wysmarkać)
Conjugation
Synonyms
Related terms
Further reading
- smarkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- smarkać in Polish dictionaries at PWN
…..
Smark / Z/S+MaR+K
https://en.wiktionary.org/wiki/smark#Polish
smark
Polish
Pronunciation
Noun
smark m inan
- (colloquial, usually in the plural) snot (nasal mucus)
Declension
Noun
smark m pers
- (derogatory) Synonym of smarkacz.
Declension
Related terms
- (verb) smarkać
Further reading
- smark in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- smark in Polish dictionaries at PWN
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/smъrkati.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/smъrčьkъ.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Slavic/smъržь.
…..
UWAGA!
https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BC%D0%BE%D1%80%D1%87%D0%BE%D0%BA
сморчок
(…) From Proto-Slavic *smъrčьkъ. Cognate with (…) Slovene smȓček. (…) – Wikipedia zamiast na stronę związaną z j. słoweńskim, przenosi na stronę w j. czeskim. Nie twierdzę, że słowo smȓček, to jest jedno i to samo w obu językach.
Twierdzę jednak, że to samo słowo w dwóch słowiańskich językach, jak np. smȓček, MUSI POCHODZIĆ Z TEGO SAMEGO RDZENIA Z/S+MR,.. chociaż WCALE NIE MUSI OZNACZAĆ TEGO SAMEGO POJĘCIA.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/smr%C4%8Dek#Slovene
smrček
Czech
Pronunciation
Noun
smrček m
- Diminutive of smrk
Further reading
- smrček in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- smrček in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/smrk#Czech
smrk
Czech
Etymology
From Proto-Slavic *smerka.
Pronunciation
Noun
smrk m
Derived terms
Further reading
- smrk in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- smrk in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
UWAGA!
To From Proto-Slavic *smerka, przenosi na stronę poniżej:
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/smerk%D1%8A
Reconstruction:Proto-Slavic/smerkъ
Proto-Slavic
Alternative forms
Etymology
Unknown.
- Dubiously compared to Old Armenian մայր (mayr, “cedar; pine; juniper”), which is however connected to Proto-Indo-European *méh₂tēr (“mother”) found in Slavic as *mati.
- Also compared with Persian سرو (sarv, “cypress”) which however probably contradicts the other comparison since this is more easily related with Old Armenian սարոյ (saroy, “cypress”) and սարդ (sard, “cedar of Lebanon”), and the Slavic matches better the presumably related Akkadian 𒋗𒌫𒎙 (šu-ur₂-min₃ /šurmēnu/, “cypress”), from Sumerian 𒋗𒌫𒈨 (šu-ur₂-me /šurmen/, “cypress”), which gainsays a Proto-Indo-European relation. Because of the variation of forms, also trusting in a Polish *svьrkъ, Trubachev opts for an Iranian borrowing from a form *sr̥vaka-, *sarvaka-, *sr̥maka-, *sarmaka-, however the distribution of the spruce or juniper is a drawback for this theory.
- Compared to *smьrděti (“to stink”)
- Compared to Proto-Germanic *smerwą (“grease, fat”)
- Compare Old Chinese 杉 (/*sreːm/, “fir; pine”)
Noun
*smerkъ m
Declension
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | *smerkъ | *smerka | *smerci |
Accusative | *smerkъ | *smerka | *smerky |
Genitive | *smerka | *smerku | *smerkъ |
Locative | *smercě | *smerku | *smercěxъ |
Dative | *smerku | *smerkoma | *smerkomъ |
Instrumental | *smerkъmь, *smerkomь* | *smerkoma | *smerky |
Vocative | *smerče | *smerka | *smerci |
Descendants
- East Slavic:
- South Slavic:
- Old Church Slavonic: смръчь (smrŭčĭ, “cedar”), смрѣчь (smrěčĭ, “cedar”), смрѣча (smrěča, “cedar”)
- Russian Church Slavonic: смрьчь (smrĭčĭ, “juniper”)
- Bulgarian: смърч (smǎrč, “spruce”), смрика (smrika, “juniper”)
- Macedonian: смрча (smrča, “spruce”), смрека (smreka, “juniper”)
- Serbo-Croatian:
- Cyrillic: смре̏ка (“spruce; juniper”), смр̏ча (“spruce”), смр̑ч (“juniper”), смри̏ка (“juniper”), шмрѝка (“juniper”), смри̏ч (“juniper”), смре̏ч (“juniper”), смрѐква (“juniper”), смре̏к (“juniper”), смриква (“juniper”), шмриква(“juniper”)
- Latin: smrȅka (“spruce; juniper”), smȑča (“spruce”), smȓč(“juniper”), smrȉka (“juniper”), šmrìka (“juniper”), smrȉč(“juniper”), smrȅč (“juniper”), smrèkva (“juniper”), smrȅk(“juniper”), smrikva (“juniper”), šmrikva (“juniper”)
- Slovene: smrẹ́ka (“spruce”)
Further reading
- Boryś, Wiesław (2005), “świerk”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 622
- Olander, Thomas (2001), “*smerka”, in Common Slavic accentological word list, Copenhagen: Editiones Olander: “a (SA 155)”
- Трубачёв, Олег Николаевич (a. 2002) Труды по этимологии: Слово · История · Культура (in Russian), volume II, Moscow: Языки славянской культуры, published 2005, →ISBN, pages 54–55
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/sm%D1%8Crd%C4%9Bti
Reconstruction:Proto-Slavic/smьrděti
Proto-Slavic
Etymology
From Proto-Balto-Slavic *smirˀdḗˀtei, from Proto-Indo-European *smerd–.
Verb
- to stink
Inflection
Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle |
---|---|---|---|
*smьrděnьje | *smьrděti | *smьrdětъ | *smьrdělъ |
Participles | ||
---|---|---|
Tense | Past | Present |
Passive | — | — |
Active | *smьrděvъ | *smьrdę |
Aorist | Present | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *smьrděxъ | *smьrdě | *smьrdě | *smьrďǫ | *smьrdiši | *smьrditь |
Dual | *smьrděxově | *smьrděsta | *smьrděste | *smьrdivě | *smьrdita | *smьrdite |
Plural | *smьrděxomъ | *smьrděste | *smьrděšę | *smьrdimъ | *smьrdite | *smьrdętь |
Imperfect | Imperative | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd |
Singular | *smьrděaxъ | *smьrděaše | *smьrděaše | — | *smьrdi | *smьrdi |
Dual | *smьrděaxově | *smьrděašeta | *smьrděašete | *smьrdivě | *smьrdita | — |
Plural | *smьrděaxomъ | *smьrděašete | *smьrděaxǫ | *smьrdimъ | *smьrdite | — |
Related terms
- *smȏrdъ (“stench”)
Descendants
- East Slavic:
- Old East Slavic: смьрдѣти (smĭrděti)
- Belarusian: смярдзе́ць (smjardzjécʹ)
- Russian: смерде́ть (smerdétʹ)
- Ukrainian: смерді́ти (smerdíty)
- Old East Slavic: смьрдѣти (smĭrděti)
- South Slavic:
- West Slavic:
- Czech: smrdět
- Polish: śmierdzieć
- Slovak: smrdieť
- Sorbian:
Further reading
- Vasmer, Max (1964–1973), “смерде́ть”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
- Rix, Helmut, editor (2001) Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 570
- Černyx, P. Ja. (1999), “смерде́ть”, in Istoriko-etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Historical-Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), volume 2, 3rd reprint edition, Moscow: Russkij jazyk, pages 178–179
References
- ^ Derksen, Rick (2008), “*smьrdě̀ti”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 457: “v. (c) ‘stink’”
- ^ Olander, Thomas (2001), “smьrděti: smьrdjǫ smьrditь”, in Common Slavic accentological word list, Copenhagen: Editiones Olander: “c stinke (PR 139)”
- ^ Snoj, Marko (2016), “smrdẹ́ti”, in Slovenski etimološki slovar, Ljubljana: Inštitut za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, →ISBN: “*smьrdě̋ti”
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/smir%CB%80d%E1%B8%97%CB%80tei
Reconstruction:Proto-Balto-Slavic/smirˀdḗˀtei
Proto-Balto-Slavic
Etymology
(This etymology is missing or incomplete.)
Verb
- to stink
Inflection
Mobile accent.
This verb needs an inflection-table template.
Descendants
- Latvian: smir̂dêt
- Lithuanian: smirdė́ti
- Slavic: *smьrdě̀ti
References
- ^ Derksen, Rick (2008), “*smьrdě̀ti”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 457: “BSl. *smirʔd-eʔ-”
- ^ Derksen, Rick (2015), “smirdėti”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 415: “BSL *smirʔd-ei/i-”
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/smerd-.
…..
Śmierdzieć/ Z/S’+MieR+Dz+ieC’
https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%9Bmierdzie%C4%87
śmierdzieć (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈɕmʲjɛrʲʥ̑ɛ̇ʨ̑], AS: [śmʹi ̯erʹʒ́ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany
- (1.1) wydzielać nieprzyjemny zapach
- (1.2) o sprawach: wydawać się podejrzanymi
- odmiana:
- (1.1–2) koniugacja VIIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik śmierdzieć czas teraźniejszy śmierdzę śmierdzisz śmierdzi śmierdzimy śmierdzicie śmierdzą czas przeszły m śmierdziałem śmierdziałeś śmierdział śmierdzieliśmy śmierdzieliście śmierdzieli ż śmierdziałam śmierdziałaś śmierdziała śmierdziałyśmy śmierdziałyście śmierdziały n śmierdziałom śmierdziałoś śmierdziało tryb rozkazujący niech śmierdzę śmierdź niech śmierdzi śmierdźmy śmierdźcie niech śmierdzą pozostałe formy czas przyszły m będę śmierdział,
będę śmierdziećbędziesz śmierdział,
będziesz śmierdziećbędzie śmierdział,
będzie śmierdziećbędziemy śmierdzieli,
będziemy śmierdziećbędziecie śmierdzieli,
będziecie śmierdziećbędą śmierdzieli,
będą śmierdziećż będę śmierdziała,
będę śmierdziećbędziesz śmierdziała,
będziesz śmierdziećbędzie śmierdziała,
będzie śmierdziećbędziemy śmierdziały,
będziemy śmierdziećbędziecie śmierdziały,
będziecie śmierdziećbędą śmierdziały,
będą śmierdziećn będę śmierdziało,
będę śmierdziećbędziesz śmierdziało,
będziesz śmierdziećbędzie śmierdziało,
będzie śmierdziećczas zaprzeszły m śmierdziałem był śmierdziałeś był śmierdział był śmierdzieliśmy byli śmierdzieliście byli śmierdzieli byli ż śmierdziałam była śmierdziałaś była śmierdziała była śmierdziałyśmy były śmierdziałyście były śmierdziały były n śmierdziałom było śmierdziałoś było śmierdziało było forma bezosobowa czasu przeszłego śmierdziano tryb przypuszczający m śmierdziałbym,
byłbym śmierdziałśmierdziałbyś,
byłbyś śmierdziałśmierdziałby,
byłby śmierdziałśmierdzielibyśmy,
bylibyśmy śmierdzieliśmierdzielibyście,
bylibyście śmierdzieliśmierdzieliby,
byliby śmierdzieliż śmierdziałabym,
byłabym śmierdziałaśmierdziałabyś,
byłabyś śmierdziałaśmierdziałaby,
byłaby śmierdziałaśmierdziałybyśmy,
byłybyśmy śmierdziałyśmierdziałybyście,
byłybyście śmierdziałyśmierdziałyby,
byłyby śmierdziałyn śmierdziałobym,
byłobym śmierdziałośmierdziałobyś,
byłobyś śmierdziałośmierdziałoby,
byłoby śmierdziałoimiesłów przymiotnikowy czynny m śmierdzący, nieśmierdzący ż śmierdząca, nieśmierdząca śmierdzące, nieśmierdzące n śmierdzące, nieśmierdzące imiesłów przysłówkowy współczesny śmierdząc, nie śmierdząc rzeczownik odczasownikowy śmierdzenie, nieśmierdzenie
- przykłady:
- (1.1) Przed wyjazdem nie opróżniłam lodówki i teraz w środku potwornie śmierdzi.
- (1.1) Pod blokiem jest śmierdząca kupa śmieci.
- (1.1) Po pracy zawsze śmierdzę rybami i tłuszczem.
- (1.2) Mówił, że zarabia na giełdzie, ale coś mi tu śmierdzi.
- (1.2) Te dwie firmy na kilometr śmierdzą kreatywną księgowością.
- składnia:
- (1.1) śmierdzieć + N.
- antonimy:
- (1.1) pachnieć
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. śmierdziel m, śmierdziuch m, śmierdzenie n, podśmierdywanie n, zaśmierdzenie n
- czas. podśmierdywać ndk., zaśmierdzieć dk.
- ims. śmierdzący
- związki frazeologiczne:
- czuć, że coś śmierdzi • nie śmierdzieć groszem • pieniądze nie śmierdzą • żebyś mi tu nie śmierdział więcej • śmierdzieć z daleka • nie ruszaj gówna, bo śmierdzi • capem śmierdzi, kto capa głaszcze
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) smell, stink; (1.2) smell, stink
- białoruski: (1.1) смярдзець
- chorwacki: (1.1) smrdjeti
- duński: (1.1) lugte, stinke; (1.2) stinke
- esperanto: (1.1) malbonodori, odoraĉi
- hiszpański: (1.1) oler mal, apestar
- jidysz: (1.1) שטינקען (sztinken)
- niemiecki: (1.1) stinken
- rosyjski: (1.1) вонять, смердеть
- tuvalu: (1.1) elo
- ukraiński: (1.1) смердіти
- wilamowski: śtynkia
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%C5%9Bmierdzie%C4%87#Polish
śmierdzieć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *smьrděti.
Pronunciation
Verb
śmierdzieć impf
- (intransitive) to stink, smell bad
- (intransitive) to stink, be fishy
Conjugation
Related terms
- (verb) smrodzić
- (nouns) śmierdziel, śmierdziuch, smród
- (adjectives) śmierdzący, smrodliwy, zaśmierdły
Further reading
- śmierdzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- śmierdzieć in Polish dictionaries at PWN
…..
Śmierdziel / Z/S’+MieR+Dz+ieL
https://pl.wiktionary.org/wiki/%C5%9Bmierdziel
śmierdziel (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pot. posp. człowiek, który cuchnie i odrażająco wygląda
- (2.2) pot. pogard. ktoś, do kogo odczuwa się pogardę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik śmierdziel śmierdziele dopełniacz śmierdziela śmierdzieli celownik śmierdzielowi śmierdzielom biernik śmierdziela śmierdziele narzędnik śmierdzielem śmierdzielami miejscownik śmierdzielu śmierdzielach wołacz śmierdzielu śmierdziele - (2.1–2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik śmierdziel śmierdziele dopełniacz śmierdziela śmierdzieli / śmierdzielów[1] celownik śmierdzielowi śmierdzielom biernik śmierdziela śmierdzieli / śmierdzielów narzędnik śmierdzielem śmierdzielami miejscownik śmierdzielu śmierdzielach wołacz śmierdzielu śmierdziele
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. śmierdziuch m
- czas. śmierdzieć
- przym. śmierdzący
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skunks
- angielski: (2.1) stinker
- źródła:
- ↑ Hasło śmierdziel w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%C5%9Bmierdziel#Polish
śmierdziel
Polish
Etymology
From śmierdzieć + el.
Pronunciation
Noun
śmierdziel m anim
- skunk (mephitid)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | śmierdziele | śmierdziele |
genitive | śmierdziela | śmierdzieli |
dative | śmierdzielowi | śmierdzielom |
accusative | śmierdziela | śmierdziele |
instrumental | śmierdzielem | śmierdzielami |
locative | śmierdzielu | śmierdzielach |
vocative | śmierdzielu | śmierdziele |
Noun
śmierdziel m pers
- (colloquial, derogatory) stinker (person who stinks)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | śmierdziel | śmierdziele |
genitive | śmierdziela | śmierdzieli / śmierdzielów |
dative | śmierdzielowi | śmierdzielom |
accusative | śmierdziela | śmierdzieli / śmierdzielów |
instrumental | śmierdzielem | śmierdzielami |
locative | śmierdzielu | śmierdzielach |
vocative | śmierdzielu | śmierdziele |
Related terms
Further reading
- śmierdziel in Polish dictionaries at PWN
…..
Smrodliwy / Z/S+MRo+D+Li+Wy
https://pl.wiktionary.org/wiki/smrodliwy#pl
smrodliwy (język polski)
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik smrodliwy smrodliwa smrodliwe smrodliwi smrodliwe dopełniacz smrodliwego smrodliwej smrodliwego smrodliwych celownik smrodliwemu smrodliwej smrodliwemu smrodliwym biernik smrodliwego smrodliwy smrodliwą smrodliwe smrodliwych smrodliwe narzędnik smrodliwym smrodliwą smrodliwym smrodliwymi miejscownik smrodliwym smrodliwej smrodliwym smrodliwych wołacz smrodliwy smrodliwa smrodliwe smrodliwi smrodliwe stopień wyższy smrodliwszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik smrodliwszy smrodliwsza smrodliwsze smrodliwsi smrodliwsze dopełniacz smrodliwszego smrodliwszej smrodliwszego smrodliwszych celownik smrodliwszemu smrodliwszej smrodliwszemu smrodliwszym biernik smrodliwszego smrodliwszy smrodliwszą smrodliwsze smrodliwszych smrodliwsze narzędnik smrodliwszym smrodliwszą smrodliwszym smrodliwszymi miejscownik smrodliwszym smrodliwszej smrodliwszym smrodliwszych wołacz smrodliwszy smrodliwsza smrodliwsze smrodliwsi smrodliwsze stopień najwyższy najsmrodliwszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najsmrodliwszy najsmrodliwsza najsmrodliwsze najsmrodliwsi najsmrodliwsze dopełniacz najsmrodliwszego najsmrodliwszej najsmrodliwszego najsmrodliwszych celownik najsmrodliwszemu najsmrodliwszej najsmrodliwszemu najsmrodliwszym biernik najsmrodliwszego najsmrodliwszy najsmrodliwszą najsmrodliwsze najsmrodliwszych najsmrodliwsze narzędnik najsmrodliwszym najsmrodliwszą najsmrodliwszym najsmrodliwszymi miejscownik najsmrodliwszym najsmrodliwszej najsmrodliwszym najsmrodliwszych wołacz najsmrodliwszy najsmrodliwsza najsmrodliwsze najsmrodliwsi najsmrodliwsze
- przykłady:
- (1.1) Od kilkunastu minut pod domem sąsiada pracuje potwornie smrodliwa i hałaśliwa szambiarka.
- synonimy:
- (1.1) niepachnący, śmierdzący, cuchnący, capiący
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. smród m
- czas. smrodzić ndk., nasmrodzić dk.
- przysł. smrodliwie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fetid, foul
- białoruski: (1.1) смуродны
- rosyjski: (1.1) смрадный
- ukraiński: (1.1) сморідний
…..
Smrodzić / Z/S+MRo+Dz+iC’
https://pl.wiktionary.org/wiki/smrodzi%C4%87#pl
smrodzić (język polski)
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
- odmiana:
- (1.1–2) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik smrodzić czas teraźniejszy smrodzę smrodzisz smrodzi smrodzimy smrodzicie smrodzą czas przeszły m smrodziłem smrodziłeś smrodził smrodziliśmy smrodziliście smrodzili ż smrodziłam smrodziłaś smrodziła smrodziłyśmy smrodziłyście smrodziły n smrodziłom smrodziłoś smrodziło tryb rozkazujący niech smrodzę smrodź niech smrodzi smrodźmy smrodźcie niech smrodzą pozostałe formy czas przyszły m będę smrodził,
będę smrodzićbędziesz smrodził,
będziesz smrodzićbędzie smrodził,
będzie smrodzićbędziemy smrodzili,
będziemy smrodzićbędziecie smrodzili,
będziecie smrodzićbędą smrodzili,
będą smrodzićż będę smrodziła,
będę smrodzićbędziesz smrodziła,
będziesz smrodzićbędzie smrodziła,
będzie smrodzićbędziemy smrodziły,
będziemy smrodzićbędziecie smrodziły,
będziecie smrodzićbędą smrodziły,
będą smrodzićn będę smrodziło,
będę smrodzićbędziesz smrodziło,
będziesz smrodzićbędzie smrodziło,
będzie smrodzićczas zaprzeszły m smrodziłem był smrodziłeś był smrodził był smrodziliśmy byli smrodziliście byli smrodzili byli ż smrodziłam była smrodziłaś była smrodziła była smrodziłyśmy były smrodziłyście były smrodziły były n smrodziłom było smrodziłoś było smrodziło było forma bezosobowa czasu przeszłego smrodzono tryb przypuszczający m smrodziłbym,
byłbym smrodziłsmrodziłbyś,
byłbyś smrodziłsmrodziłby,
byłby smrodziłsmrodzilibyśmy,
bylibyśmy smrodzilismrodzilibyście,
bylibyście smrodzilismrodziliby,
byliby smrodziliż smrodziłabym,
byłabym smrodziłasmrodziłabyś,
byłabyś smrodziłasmrodziłaby,
byłaby smrodziłasmrodziłybyśmy,
byłybyśmy smrodziłysmrodziłybyście,
byłybyście smrodziłysmrodziłyby,
byłyby smrodziłyn smrodziłobym,
byłobym smrodziłosmrodziłobyś,
byłobyś smrodziłosmrodziłoby,
byłoby smrodziłoimiesłów przymiotnikowy czynny m smrodzący, niesmrodzący ż smrodząca, niesmrodząca smrodzące, niesmrodzące n smrodzące, niesmrodzące imiesłów przysłówkowy współczesny smrodząc, nie smrodząc rzeczownik odczasownikowy smrodzenie, niesmrodzenie
- synonimy:
- (1.2) posp. wulg. pierdzieć; puścić bąka, puszczać gazy, reg. śl. dżistać, prukać
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. smród m, smrodek m, smrodzieniec m, smrodliwość ż, smrodzenie n
- przym. smrodliwy
- przysł. smrodliwie
- tłumaczenia:
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/smrodzi%C4%87
smrodzić
Polish
Pronunciation
Verb
smrodzić impf
- (colloquial, intransitive) to cause to stink, fart
Conjugation
Synonyms
Related terms
Further reading
- smrodzić in Polish dictionaries at PWN
…..
Smród / Z/S+MRo’+D
https://pl.wiktionary.org/wiki/smr%C3%B3d
smród (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przykry zapach
- (1.2) pot. nieprzyjemna atmosfera
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1–2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik smród smrody dopełniacz smrodu smrodów celownik smrodowi smrodom biernik smród smrody narzędnik smrodem smrodami miejscownik smrodzie smrodach wołacz smrodzie smrody - (2.1–2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik smród smrody dopełniacz smroda smrodów celownik smrodowi smrodom biernik smroda smrody / smrodów narzędnik smrodem smrodami miejscownik smrodzie smrodach wołacz smrodzie smrody ndepr. M. i W. lm: (ci) smrodowie
- przykłady:
- (1.1) Nie wytrzymałem smrodu i wyszedłem.
- (1.1) Czujesz ten smród? Okropność!
- (1.2) Za miesiąc odchodzi na emeryturę i jeszcze na koniec musiał narobić smrodu w księgowości.
- (2.1) Co wolno wojewodzie, to nie tobie, smrodzie.
- kolokacje:
- (1.1) straszny smród • smród zgnilizny / papierosów
- (1.2) narobić smrodu
- hiperonimy:
- (1.1) zapach
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nasmrodzenie n, podsmradzanie n, przesmradzanie n, smrodliwość ż, smrodyla ż, smrodynia ż, smrodzenie n, zasmradzanie n, zasmrodzenie n, zesmradzanie n, zesmrodzenie n
- czas. nasmrodzić dk., podsmradzać ndk., przesmradzać ndk., smrodzić ndk., zasmradzać ndk., zasmrodzić dk., zesmradzać ndk., zesmrodzić dk.
- przym. smrodliwy
- przysł. smrodliwie
- związki frazeologiczne:
- co wolno wojewodzie, to nie tobie, smrodzie • kto ma pszczoły, ten ma miód, kto ma dzieci, ten ma smród • brud, smród i ubóstwo
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stench, stink, foulness, reek, bryt. pot. pong
- arabski: (1.1) نتانة
- azerski: (1.1) üfunət
- baskijski: (1.1) kirats
- białoruski: (1.1) смурод m
- bułgarski: (1.1) смрад m
- duński: (1.1) stank w
- esperanto: (1.1) odoraĉo, stinko, fetoro
- francuski: (1.1) fétidité
- hiszpański: (1.1) peste
- niemiecki: (1.1) Gestank m
- rosyjski: (1.1) смрад m
- ukraiński: (1.1) сморід m
- włoski: (1.1) lezzo, puzzo
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/smr%C3%B3d
smród
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *smordъ.
Pronunciation
Noun
smród m inan (diminutive smrodek)
Declension
Derived terms
Related terms
Further reading
- smród in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- smród in Polish dictionaries at PWN
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/smord%D1%8A
Reconstruction:Proto-Slavic/smordъ
Proto-Slavic
Etymology
From Proto-Balto-Slavic *smorʔdos, from Proto-Indo-European *smord-o-s. Cognate with Latvian smaȓds, Lithuanian smardas, Latin merda (“dung, excrement, shit”).
Noun
*smȏrdъ m
Related terms
Descendants
- East Slavic:
- South Slavic:
References
- Vasmer, Max (1964–1973), “смо́род”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
- Derksen, Rick (2008), “*smordъ”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 456
UWAGA!
Czyli co zgodnie z niedziałającym tzw. prawem Wintera postacie słów, pogrubionych powyżej powinny być wcześniejsze, od tych niepogrubionych…
Przypominam o fałszerstwie wtórnie zniekształconych postaci z tego tzw. Old Church Slavonic смрадъ (smradŭ), from Proto-Slavic *smȏrdъ. Displaced the native East Slavic form смо́род (smórod), patrz powyżej i poniżej!
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Balto-Slavic/smorʔdos.
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/smord-o-s.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/merda#Latin
merda
Latin
Etymology
From Proto-Italic *(s)merdā, from Proto-Indo-European *(s)merd-h₂– (“stench”), related to Proto-Slavic *smordъ (“stink, odor”) (Czech, Slovene, Serbo-Croatian smrad, Serbo-Croatian, Bulgarian, Macedonian, Russian смрад (smrad), Polish smród), as well as Latvian smards (“odor”), Lithuanian smirdėti.
Pronunciation
Noun
merda f (genitive merdae); first declension
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | merda | merdae |
Genitive | merdae | merdārum |
Dative | merdae | merdīs |
Accusative | merdam | merdās |
Ablative | merdā | merdīs |
Vocative | merda | merdae |
Descendants
- Corsican: merda
- Dalmatian: miarda
- Istriot: mierda
- Italian: merda
- Eastern Romance:
- ⇒ Romanian: dezmierada
- Old French: merde
- Old Leonese: [Term?]
- Asturian: mierda
- Old Occitan: [Term?]
- Old Portuguese: merda
- Old Spanish: mierda
- Rhaeto-Romance:
- Sardinian: merda, melda
- Sicilian: merda
- Venetian: merda
References
- merda in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- merda in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- merda in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- merda in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
UWAGA!
Widzisz utratę tzw. s-mobile w postaci z j. łacińskiego, patrz: Proto-Italic *(s)merdā, from Proto-Indo-European *(s)merd-h₂– (“stench”), related to Proto-Slavic *smordъ (“stink, odor”)?
Przy okazji ofitzjalne jęsykosnaftzfo raz po raz ma jakiś problem z tym istniejącym lub nieistniejącym tzw. s-mobile, patrz powyżej i poniżej!
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/smird%C4%97ti#Lithuanian
smirdėti
Lithuanian
Etymology
From Proto-Balto-Slavic *smirˀdḗˀtei.
Verb
smirdė́ti (third-person present tense smìrdi, third-person past tense smirdė́jo)
- to stink
UWAGA!
Widzisz wtórne zniekształcenie rzekomego pierwotnego dźwięku zapisywanego jako e>i, patrz: From Proto-Balto-Slavic *smirˀdḗˀtei, from Proto-Indo-European *(s)merd-h₂– (“stench”)?
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BC%D1%80%D0%B0%D0%B4
смрад (język bułgarski)
- transliteracja:
- smrad
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
смрад (język rosyjski)
- transliteracja:
- smrad
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik смра́д смра́ды dopełniacz смра́да смра́дов celownik смра́ду смра́дам biernik смра́д смра́ды narzędnik смра́дом смра́дами miejscownik смра́де смра́дах
- synonimy:
- (1.1) вонь, зловоние, зловонность
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. смрадность ż
- przym. смрадный
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BC%D1%80%D0%B0%D0%B4#Russian
смрад
Bulgarian
Etymology
From Proto-Slavic *smordъ.
Pronunciation
Noun
смрад • (smrad) m or f
- (uncountable) stench, stink, fetor
Usage notes
- The feminine declension is quite rare, more rare than the masculine plural смра́дове.
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | смрад smrad |
смра́дове1 smrádove1 |
definite (subject form) |
смра́дът smrádǎt |
смра́довете1 smrádovete1 |
definite (object form) |
смра́да smráda |
|
count form | — | смра́да smráda |
1Rare.
- quite rare feminine declension
singular | |
---|---|
indefinite | смрад smrad |
definite | смрадта́ smradtá |
Russian
Etymology
From Old Church Slavonic смрадъ (smradŭ), from Proto-Slavic *smȏrdъ. Displaced the native East Slavic form смо́род (smórod).
Pronunciation
Noun
смрад • (smrad) m inan (genitive смра́да, nominative plural смра́ды, genitive plural смра́дов)
Declension
Synonyms
Related terms
References
- Vasmer, Max (1964–1973), “смрад”, in Etimologičeskij slovarʹ russkovo jazyka [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), translated from German and supplemented by Oleg Trubačóv, Moscow: Progress
Serbo-Croatian
Etymology
From Proto-Slavic *smordъ.
Pronunciation
Noun
смра̑д m (Latin spelling smrȃd)
- stink (strong bad smell)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | смрад | смрадови |
genitive | смрада | смрадова |
dative | смраду | смрадовима |
accusative | смрад | смрадове |
vocative | смраде | смрадови |
locative | смраду | смрадовима |
instrumental | смрадом | смрадовима |
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%D1%81%D0%BC%D1%80%D0%B0%D0%B4%D1%8A#Old_Church_Slavonic
смрадъ
Old Church Slavonic
Etymology
From Proto-Slavic *smordъ. Cognate with Bosnian, Croatian, Serbian, Slovene smrad.
Noun
смрадъ • (smradŭ) m
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/(s)merd-
Reconstruction:Proto-Indo-European/(s)merd–
Proto-Indo-European
Alternative reconstructions
Root
*(s)merd-[2]
Derived terms
- *(s)merd- (root present)
- Germanic: *smertaną (“to hurt”)
- Indo-Iranian: *(s)márdati
- Indo-Aryan: *(s)márdati
- Sanskrit: मर्दति (márdati)
- Indo-Aryan: *(s)márdati
- *(s)mord-éye- or *h₂mord-éye- (iterative)[1]
- Italic:
- Latin: mordeō
- Italic:
- *smerd-nós
- Hellenic:
- Ancient Greek: σμερδνός (smerdnós)
- Hellenic:
- Unsorted formations:
- Armenian:
- Hellenic:
- Ancient Greek: σμερδαλέος (smerdaléos)
- Tocharian:
References
- ↑ Jump up to:1.0 1.1 De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill
- ^ Kroonen, Guus (2013) Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN
…..
Wiktionary does not yet have a reconstruction page for Proto-Indo-European/h₂merd-.
UWAGA!
Przypominam, że ofitzjalne jęsykosnaftzfo raz po raz ma jakiś problem z tym istniejącym lub nieistniejącym tzw. s-mobile, patrz powyżej i poniżej!
Jak to z tym Smrodem / Z/S+MR+oD+eM w tzw. PIE było?
- Która z tych postaci jest prawdziwa, czy *h₂merd–, czy *(s)merd–, czy *smerd–?!!
- Czy istniał on jednocześnie i jako bezdźwięczny *h₂merd–, i jako dźwięczny *smerd–, i jako jakiś taki nijaki *(s)merd–?
- Istniał tam lub nie istniał tzw. s-mobile, czy istniał tam jakiś tzw. laryngał?!!
- Czyż ofitzjalne jęsykosnaftzfo, po ponad 150 latach wysysania i wydłubywania sobie tego całego przeciw-logicznego smrodu skądś tam, skąd se nadal wydłubuje,.. nie powinno się w końcu na coś ofitzjalnie zdecydować?
- Mam uwierzyć, że Nasi Pra-Słowiańscy Przodkowie mówili w tedy jakoś, jakby pierdziali przez gardło, raz tak, a raz owak, jak im tym tzw. PIE głośny pierd lub cichy bzdet wyjdzie?
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/mordeo#Latin
mordeo
Latin
Etymology
From Proto-Italic *mordeō, from Proto-Indo-European *(s)merd– (“to bite, sting”). Cognate with Sanskrit मर्दति (márdati, “press, crush, destroy”), म्रदते (mradate, “pulverize”), Ancient Greek σμερδνός (smerdnós, “dreadful”), σμερδαλέος (smerdaléos), English smart.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈmor.de.oː/, [ˈmɔr.d̪e.oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmor.de.o/, [ˈmɔr.d̪ɛ.ɔ]
Verb
mordeō (present infinitive mordēre, perfect active momordī, supine morsum); second conjugation
- I bite (into); nibble, gnaw
- I nip, sting
- I eat, consume, devour, erode
- I bite into, take hold of, press or cut into
- I hurt, pain, sting
- I squander, waste, dissipate
Conjugation
Derived terms
Descendants
References
- mordeo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mordeo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mordeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
UWAGA!
Czyli co, ofitzjalnie raz w tym tzw. Proto-Italic to tzw. s-mobile istniało, a raz nie, patrz:
mordeo
From Proto-Italic *mordeō, from Proto-Indo-European *(s)merd– (“to bite, sting”).
merda
From Proto-Italic *(s)merdā, from Proto-Indo-European *(s)merd-h₂– (“stench”).
…..
Wiktionary does not yet have an entry for मर्दति.
…..
Wiktionary does not yet have an entry for म्रदते.
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B4%CE%BD%CF%8C%CF%82#Ancient_Greek
σμερδνός
Ancient Greek
Alternative forms
- σμερδαλέος (smerdaléos)
Etymology
From Proto-Indo-European *(s)merd– (“to bite, sting”), cognate with Old English smeortan (English smart), Sanskrit मर्दति (mardati, “press, crush, destroy”), and Latin mordeō.
Pronunciation
Adjective
σμερδνός • (smerdnós) m (feminine σμερδνή, neuter σμερδνόν); first/second declension
- terrible, dreadful
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | σμερδνός smerdnós |
σμερδνή smerdnḗ |
σμερδνόν smerdnón |
σμερδνώ smerdnṓ |
σμερδνᾱ́ smerdnā́ |
σμερδνώ smerdnṓ |
σμερδνοί smerdnoí |
σμερδναί smerdnaí |
σμερδνᾰ́ smerdná |
|||||
Genitive | σμερδνοῦ smerdnoû |
σμερδνῆς smerdnês |
σμερδνοῦ smerdnoû |
σμερδνοῖν smerdnoîn |
σμερδναῖν smerdnaîn |
σμερδνοῖν smerdnoîn |
σμερδνῶν smerdnôn |
σμερδνῶν smerdnôn |
σμερδνῶν smerdnôn |
|||||
Dative | σμερδνῷ smerdnôi |
σμερδνῇ smerdnêi |
σμερδνῷ smerdnôi |
σμερδνοῖν smerdnoîn |
σμερδναῖν smerdnaîn |
σμερδνοῖν smerdnoîn |
σμερδνοῖς smerdnoîs |
σμερδναῖς smerdnaîs |
σμερδνοῖς smerdnoîs |
|||||
Accusative | σμερδνόν smerdnón |
σμερδνήν smerdnḗn |
σμερδνόν smerdnón |
σμερδνώ smerdnṓ |
σμερδνᾱ́ smerdnā́ |
σμερδνώ smerdnṓ |
σμερδνούς smerdnoús |
σμερδνᾱ́ς smerdnā́s |
σμερδνᾰ́ smerdná |
|||||
Vocative | σμερδνέ smerdné |
σμερδνή smerdnḗ |
σμερδνόν smerdnón |
σμερδνώ smerdnṓ |
σμερδνᾱ́ smerdnā́ |
σμερδνώ smerdnṓ |
σμερδνοί smerdnoí |
σμερδναί smerdnaí |
σμερδνᾰ́ smerdná |
|||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
σμερδνῶς smerdnôs |
σμερδνότερος smerdnóteros |
σμερδνότᾰτος smerdnótatos |
||||||||||||
Notes: |
|
Further reading
- σμερδνός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σμερδνός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- σμερδνός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
…..
σμερδαλέος
Ancient Greek
Pronunciation
Etymology
From Proto-Indo-European *(s)merd– (“to bite, sting”), cognate with Old English smeortan (English smart), Sanskrit मर्दति (mardati, “press, crush, destroy”), and Latin mordeō.
Adjective
σμερδᾰλέος • (smerdaléos) m (feminine σμερδᾰλέᾱ, neuter σμερδᾰλέον); first/second declension
Declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | σμερδᾰλέος smerdaléos |
σμερδᾰλέᾱ smerdaléā |
σμερδᾰλέον smerdaléon |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέᾱ smerdaléā |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέοι smerdaléoi |
σμερδᾰλέαι smerdaléai |
σμερδᾰλέᾰ smerdaléa |
|||||
Genitive | σμερδᾰλέου smerdaléou |
σμερδᾰλέᾱς smerdaléās |
σμερδᾰλέου smerdaléou |
σμερδᾰλέοιν smerdaléoin |
σμερδᾰλέαιν smerdaléain |
σμερδᾰλέοιν smerdaléoin |
σμερδᾰλέων smerdaléōn |
σμερδᾰλέων smerdaléōn |
σμερδᾰλέων smerdaléōn |
|||||
Dative | σμερδᾰλέῳ smerdaléōi |
σμερδᾰλέᾳ smerdaléāi |
σμερδᾰλέῳ smerdaléōi |
σμερδᾰλέοιν smerdaléoin |
σμερδᾰλέαιν smerdaléain |
σμερδᾰλέοιν smerdaléoin |
σμερδᾰλέοις smerdaléois |
σμερδᾰλέαις smerdaléais |
σμερδᾰλέοις smerdaléois |
|||||
Accusative | σμερδᾰλέον smerdaléon |
σμερδᾰλέᾱν smerdaléān |
σμερδᾰλέον smerdaléon |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέᾱ smerdaléā |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέους smerdaléous |
σμερδᾰλέᾱς smerdaléās |
σμερδᾰλέᾰ smerdaléa |
|||||
Vocative | σμερδᾰλέε smerdalée |
σμερδᾰλέᾱ smerdaléā |
σμερδᾰλέον smerdaléon |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέᾱ smerdaléā |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέοι smerdaléoi |
σμερδᾰλέαι smerdaléai |
σμερδᾰλέᾰ smerdaléa |
|||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
σμερδᾰλέως smerdaléōs |
σμερδᾰλεώτερος smerdaleṓteros |
σμερδᾰλεώτᾰτος smerdaleṓtatos |
||||||||||||
Notes: |
|
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | σμερδᾰλέος smerdaléos |
σμερδᾰλέη smerdaléē |
σμερδᾰλέον smerdaléon |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέᾱ smerdaléā |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέοι smerdaléoi |
σμερδᾰλέαι smerdaléai |
σμερδᾰλέᾰ smerdaléa |
|||||
Genitive | σμερδᾰλέου / σμερδᾰλεοῖο / σμερδᾰλέοιο / σμερδᾰλεόο / σμερδᾰλέοο smerdaléou / smerdaleoîo / smerdaléoio / smerdaleóo / smerdaléoo |
σμερδᾰλέης smerdaléēs |
σμερδᾰλέου / σμερδᾰλεοῖο / σμερδᾰλέοιο / σμερδᾰλεόο / σμερδᾰλέοο smerdaléou / smerdaleoîo / smerdaléoio / smerdaleóo / smerdaléoo |
σμερδᾰλέοιῐν smerdaléoiin |
σμερδᾰλέαιν / σμερδᾰλέαιῐν / σμερδᾰλέῃῐν smerdaléai(i)n / smerdaléēiin |
σμερδᾰλέοιῐν smerdaléoiin |
σμερδᾰλέων smerdaléōn |
σμερδᾰλεᾱ́ων / σμερδᾰλεέ͜ων / σμερδᾰλεῶν smerdaleā́ōn / smerdaleé͜ōn / smerdaleôn |
σμερδᾰλέων smerdaléōn |
|||||
Dative | σμερδᾰλέῳ smerdaléōi |
σμερδᾰλέῃ smerdaléēi |
σμερδᾰλέῳ smerdaléōi |
σμερδᾰλέοιῐν smerdaléoiin |
σμερδᾰλέαιν / σμερδᾰλέαιῐν / σμερδᾰλέῃῐν smerdaléai(i)n / smerdaléēiin |
σμερδᾰλέοιῐν smerdaléoiin |
σμερδᾰλέοισῐ / σμερδᾰλέοισῐν / σμερδᾰλέοις smerdaléoisi(n) / smerdaléois |
σμερδᾰλέῃσῐ / σμερδᾰλέῃσῐν / σμερδᾰλέῃς / σμερδᾰλέαις smerdaléēisi(n) / smerdaléēis / smerdaléais |
σμερδᾰλέοισῐ / σμερδᾰλέοισῐν / σμερδᾰλέοις smerdaléoisi(n) / smerdaléois |
|||||
Accusative | σμερδᾰλέον smerdaléon |
σμερδᾰλέην smerdaléēn |
σμερδᾰλέον smerdaléon |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέᾱ smerdaléā |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέους smerdaléous |
σμερδᾰλέᾱς smerdaléās |
σμερδᾰλέᾰ smerdaléa |
|||||
Vocative | σμερδᾰλέε smerdalée |
σμερδᾰλέη smerdaléē |
σμερδᾰλέον smerdaléon |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέᾱ smerdaléā |
σμερδᾰλέω smerdaléō |
σμερδᾰλέοι smerdaléoi |
σμερδᾰλέαι smerdaléai |
σμερδᾰλέᾰ smerdaléa |
|||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
σμερδᾰλέως smerdaléōs |
σμερδᾰλεώτερος smerdaleṓteros |
σμερδᾰλεώτᾰτος smerdaleṓtatos |
||||||||||||
Notes: |
|
Related terms
- σμερδνός (smerdnós)
Further reading
- σμερδαλέος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- σμερδαλέος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- σμερδαλέος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/smart
smart (język angielski)
- wymowa:
- amer. enPR: smärt, IPA: /smɑɹt/ lub /smɑɹʔ/
- bryt. IPA: /smɑːt/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
czasownik
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1–2) smart, smarted, smarted, smarts, smarting
- (2.1–3) st. wyższy smarter; st. najwyższy smartest
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/smart#English
smart
English
Pronunciation
- (General American) IPA(key): /smɑɹt/
- (Received Pronunciation) IPA(key): /smɑːt/
- Rhymes: -ɑː(ɹ)t
Etymology 1
From Middle English smerten, from Old English smeortan (“to smart”), from Proto-Germanic *smertaną (“to hurt, ache”), from Proto-Indo-European *(s)merd– (“to bite, sting”). Cognate with Scots smert, Dutch smarten, German schmerzen, Danish smerte, Swedish smärta.
Verb
smart (third-person singular simple present smarts, present participle smarting, simple past smarted or (obsolete) smort, past participle smarted or (obsolete) smorten)
- (intransitive) To hurt or sting.
- After being hit with a pitch, the batter exclaimed „Ouch, my arm smarts!”
- (transitive) To cause a smart or sting in.
- (intransitive) To feel a pungent pain of mind; to feel sharp pain or grief; be punished severely; to feel the sting of evil.
Derived terms
Etymology 2
From Middle English smerte, smert, smarte, smart, from Old English smeart (“smarting, smart, painful”), from Proto-Germanic *smartaz (“hurting, aching”), from Proto-Indo-European *(s)merd– (“to bite, sting”). Cognate with Scots smert (“painful, smart”), Old Frisian smert (“sharp, painful”).
Adjective
smart (comparative smarter or more smart, superlative smartest or most smart)
- Exhibiting social ability or cleverness.
- (informal) Exhibiting intellectual knowledge, such as that found in books.
- Synonyms: cultivated, educated, learned; see also Thesaurus:learned
- Antonyms: ignorant, uncultivated, simple
- (often in combination) Equipped with intelligent behaviour (digital/computer technology).
-
smart bomb
-
smart car
-
smartcard
-
smartphone
-
- Good-looking; well dressed; fine; fashionable.
- Cleverly shrewd and humorous in a way that may be rude and disrespectful.
- Synonym: silly
-
He became tired of his daughter’s sarcasm and smart remarks.
-
Don’t get smart with me!
- Sudden and intense.
- Causing sharp pain; stinging.
- Sharp; keen; poignant.
-
a smart pain
-
- (US, Southern, dated) Intense in feeling; painful. Used usually with the adverb intensifier right.
-
He raised his voice, and it hurt her feelings right smart.
-
That cast on his leg chaffs him right smart.
-
- (archaic) Efficient; vigorous; brilliant.
- (archaic) Pretentious; showy; spruce.
-
a smart gown
-
- (archaic) Brisk; fresh.
-
a smart breeze
-
Related terms
Descendants
- → German: smart
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Germanic/smertan%C4%85
Reconstruction:Proto-Germanic/smertaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *(s)merd–.
Pronunciation
Verb
*smertaną
- to hurt
Inflection
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *smertō | *smertaų | — | *smertai | *? |
2nd singular | *smirtizi | *smertaiz | *smert | *smertazai | *smertaizau |
3rd singular | *smirtidi | *smertai | *smertadau | *smertadai | *smertaidau |
1st dual | *smertōz | *smertaiw | — | — | — |
2nd dual | *smertadiz | *smertaidiz | *smertadiz | — | — |
1st plural | *smertamaz | *smertaim | — | *smertandai | *smertaindau |
2nd plural | *smirtid | *smertaid | *smirtid | *smertandai | *smertaindau |
3rd plural | *smertandi | *smertain | *smertandau | *smertandai | *smertaindau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *smart | *smurtį̄ | |||
2nd singular | *smarst | *smurtīz | |||
3rd singular | *smart | *smurtī | |||
1st dual | *smurtū | *smurtīw | |||
2nd dual | *smurtudiz | *smurtīdiz | |||
1st plural | *smurtum | *smurtīm | |||
2nd plural | *smurtud | *smurtīd | |||
3rd plural | *smurtun | *smurtīn | |||
present | past | ||||
participles | *smertandz | *smurtanaz |
Descendants
- West Germanic: *smertan
…..
https://pl.wiktionary.org/wiki/schmerzen
schmerzen (język niemiecki)
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) boleć
- wyrazy pokrewne:
- przym. schmerzlich
…..
https://en.wiktionary.org/wiki/schmerzen#German
schmerzen
German
Etymology
From Middle High German schmerzen, from Old High German smerzan, from Proto-Germanic *smertaną, from Proto-Indo-European *(s)merd– (“to bite, sting”). Cognate with Dutch smarten, English smart, Low German smerten, Danish smerte, Swedish smärta.
Pronunciation
Verb
schmerzen (third-person singular simple present schmerzt, past tense schmerzte, past participle geschmerzt, auxiliary haben)
Usage notes
Although both schmerzen and verletzen are sometimes glossed as to hurt, schmerzen is more specific to pain, while verletzen carries additional connotations of to injure or to wound.
(…)
(But please keep in mind that „ich schmerze“ and „du schmerzt“ do not exist and do not make sense; at most: „Dein Schicksal schmerzt mich“ = “Your fate aches me / causes me pain”.)
Further reading
- schmerzen in Duden online
…..
Ofitzjalnie wszystko powyżej nie ma żadnego, ale to żadnego związku z Pra-Słowiańskim rdzeniem MR,.. czy jego wersją z tzw. s-mobile, czyli z Z/S+MR i słowami jak np.:
Marz / MaR”, Marzyć / MaR”y+C’, Marzenie / MaR”e+Nie, Miara / MiaRa, Mierzyć / MieR”y+C’, Morzyć / MoR”+yC’, Mord / MoR+D, Morda / MoR+Da, Mordować / MoR+Do+Wa+C’, Zmordować / Z/S+MoR+Do+Wa+C’, Zamordować / Z/Sa+MoR+Do+Wa+C’, Mrze / MR”e+C’, Zemrzeć / Z/Se+MR”e+C’, Marzec / MaR”e+C’, Zmarznąć / Z/S+MaR+Z+Na”+C’, Zamarznąć / Z/Sa+MaR+Z+Na”+C’, Zamrozić / Z/Sa+MRo+Zi+C’, Mróz / MR”o’+Z, Mrok / MRo+K, Zmrok / Z/S+MRo+K, Śmierć / Z/S’+MieR+C’, Śmiertelny / Z/S’+MieR+T+eL+Ny, Smarować / Z/S+MaR+oW+aC’, Smar / Z/S+MaR, Marna / MaR+Na, Marnieć / MaR+Nie+C’, Marnować / MaR+No+Wa+C’, czy Nora / NoRa,.. itp… nieprawdaż? 😉
Pingback: 251 Stream, *straumaz, Ffrwd, Rheûma, Rhuthmós, Srautas, Strauts, Straujš, Strymon, Struma, *strumy, Srot, Srótas- i problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa | SKRBH
Pingback: 262 Schade, Scathe, Scado, ἀσκηθής, Cut, Kat, Katowanie, Katusza, Katowski, Katować i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa | SKRBH
Pingback: 264 Cięcie, Cięty, Ciętość, Cieśla, Ciąć, *tęti , Tít, Stít, Tnout, Tinti, Tinte, Odcinek, Odciąć, Odcięcie, Odcinać, Ściąć, Ścinać, Ścięcie, Cięciwa, цеціва, Tętent, Tętno, Tętnica – dowody wtórność ubezdźwięcz