289 Końcówki Proto-Slavic *-ka, *-kъ, *sь, *-cě, *-ci, *-ki (i te brakujące), *bajьka, *syrovatъka, *žuka, *žuti, *dьnьsь, *rěkà, *śis, *-ḱe, *-kos, *-ḱos, *-kasa, *-ćasa, *-kas, *-akah i inne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

…..

Oto porównywania końcówek Proto-Slavic ciąg dalszy. Tym razem opisuję końcówki, których dźwięk główny jest jak poprzednio niespalatalizowany, niskoenergetyczny, tzw. centum / kentum, ale jest zapisywany jako k/K.

W tym wpisie skupiam się tylko na tych końcówkach, które po dźwiękiem głównym posiadają spółgłoski ofitzjalnie zmiękczające jak e, ě, i, ь, y lub niezmiękczające jak a, o, u, ъ. Porównuję ofitzjalnie dostępne definicje i dane… i przedstawiam, co z tego równie ofitzjalnie wynika.

O reszcie bardziej złożonych końcówek Proto-Slavic, zawierających ten sam dźwięk zapisywany jako *k/K, napiszę we wpisach kolejnych.

O Pra-Słowiańskich / Proto-Slavic końcówkach jak *-čь, *-ačь, *-ьcь, *-ьca, *-це, *-ьce, *-kъ, *-ъka, *akъ, *-ikъ, *-ьkъ, *-ъkъ i tzw. PIE *-keh₂, *-ḱos, pisałem już we wpisach 283 i 224. Jak wspominałem już poprzednio, kiedy pisałem o tym, nie wiedziałem o wielu danych. Z tego powodu muszę o części z nich napisać ponownie, poprawiając to i owo tu i tam…

Te tzw. palatalizacje słowiańskie ofitzjalnie w uproszczeniu wyglądają tak: *K > *T > C.

Twierdzę, że jak to udowodniałem poprzednio z końcówkami Proto-Slavic, których dźwięki główne są zapisywane jako *t/T i *c/C, także i w przypadku końcówek Proto-Slavic, których dźwięk główny jest zapisywany jako *k/K, powyższy wzór nie sprawdza się, co najmniej częściowo…

Oto dowody, najpierw ich skrótowe zestawienie, a następnie ich pełne wersje… Będzie tam trochę i o oboczności i rdzeni i końcówek, i o tzw. miękkim k, zapisywanym jako *-ḱ/K’, i o wtórnych ubezdźwięcznieniach, jak np. tzw. rough breathing, itp.

276 Cucić, ocucić, ocucać, ocnąć, ocknąć, octnąć, octnúti, octnout, ocitnout, ощущение, ощущать, ощоущати, ощущаться, ощутить, ощути́ться, очутиться, resuscytacja, resuscitation, resuscitatio, resuscito, suscito, cito, cieo, cyavate, kīnéō, kíō i inne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

…..

Resuscytować, a może równie niedokonane Resuscytać, czy dokonane Resuscycić lub Resuscić? A czy po polskiemu to bardziej Ocucać, Ocucić, czy raczej Ocnąć, Ocknąć, czy Octnąć? I czy to łacińskie słowo nie pochodzi przypadkiem od tego Pra-Słowiańskiego? I czy podobnie nie jest przypadkiem także i ze starogrecką Kinetyką, itp, hm?

Obocznie siekące, oto są pytania! Zadaję je wszystkim, ale szczególnie Sławomirowi Ambroziakowi, który może jak porówna dane zebrane poniżej, to w końcu obudzi się ze swojego kuper allo-allo miękkafatego knu…

Żart, żart… Podworowałem sobie, a teraz będę bestialsko ciąć czerwoną krwią tętniące tętnice, aż tryskać będzie jucha wraża.

Zacznę od słowa ощуще́ние (oščuščénije), którego i ofitzialne źródłosłowy i zapis wymowy i związki znaczeniowe są nielogiczne. Następnie piszę ofitzjalnie obocznie odtfoszone Pra-Słowiański słowa jak *obťutiti i *občutiti. Zgodnie z ofitzjalnymi tfierdzeniami o rzekomych tzw. palatalizacjach słowiańskich,.. nie mają one prawa istnieć jednocześnie.

Podobnie jak nie mają ofitzjalnie prawa istnieć kolejne postacie z j. czeskiego jak octnúti, octnout, ocitnout. One też, jak opisane wcześniej cit i citit, itp., zachowały pierwotny dźwięk wysokoenergetyczny zapisywany jako c/C. One także nie dość, że nie wyglądają jak ottnúti, ottnout, otitnout, czy inne wtórnie ubezdźwięcznione czeskie słowa, to pochodzą z Proto-Slavic *čuti,.. a nie *tuti…

Porównam też ofitzjalną logikę rzekomego powstania postaci z j. polskiego, jak Ocucać, Ocucić, Ocnąć, Ocknąć i Octnąć. Mają one rzekomo pochodzić z Pra-Słowiańskich *oťutiti > *ot-jьnąti >*oťьtnąti > octnąć > ocknąć > ocnąć > ocknąć…

Tyle tylko, że coś ta ofitzjalna logika znów zamiast czulić i tulić się do prawdy, jak to ona ma w swym fielko-germańskim zwyczaju, zaczyna tradycyjnie kulić się i tylko kuleć coraz ckliwiej i tkliwiej…

Muszę ją więc i ja resuscytować, resyscycić albo resyscucić, albo resyscytnąć lub resyscutnąć z kopa srogim czubem. Okutam ją dodatkowo ostrym ostem, ociekającym octem. Ocucę ją w ten sposób, może się jakoś ocnie lub ocknie octnie… No chyba że nieświadoma niczego, na z góry upatrzone pozycje ucieknie, siekąc i potykając się o samą siebie…

272 Show, sceawian, schauen, sheen, caution, cautio, caveo, kûdos, κοέω, koéō, kaví i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

Cave canem Beware of the dog

…..

Oto dalsza część danych, które zostały już częściowo wspomniane we wpisie poprzednim. Tym razem dla porównania zestawię ze sobą postacie fielko-germańskie, fielko-greckie i fielko-indo-irańskie, itd.

Twierdzę, że doszło w nich do tradycyjnie ofitzjalnego odwrócenia pojęć, gdzie pierwotnym znaczeniem były Proto-Indo-European, czyli tak naprawdę Pra-Słowiańskie:

• *(s)kew– (“to cover, hide”), czyli Chów / (c)Ho’W, Chować / (c)HoWa+C’, Schować / S/Z+(c)HoWa+C’, itp, 
• *(s)ḱew– (“to heed, look, feel, take note of”). (Zagadnienia z tym związane omówię w następnych wpisach).

A oto kolejne skrajnie nieodpowiednie i niewłaściwe pytania:

Dlaczego nagle nie wiadomo skąd ofitzjalnie pojawia się postać z tzw. miękkim k, zapisywanym jako *ḱ/K’, patrz:

(…) From Middle High German schouwen, from Old High German scouwōn, from Proto-Germanic *skawwōną (“to look, see, watch”), from Proto-Indo-European *(s)ḱew– (“to heed, look, feel, take note of”). Cognate with Old English scēawian (“to look at, examine, show”). Compare English show. (…)?

Czyżby był to jedynie kolejny ofitzjalny błąd, ponieważ dokładnie to samo było wcześniej ofitzjalnie odtfoszone z dźwiękiem zapisywanym jak *k/K, patrz:

(…) from Proto-Germanic *skawwōną (“to look, see”), from Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, look, feel, take note of”) (…)..?

Dlaczego postacie indo-irańskie, jak Proto-Indo-Aryan *kawHíṣ, from Proto-Indo-Iranian *káwHiš (“seer, saint, poet”), Sanskrit कवि (kaví, “wise, poet, seer, sage”), Avestan kauui wtórnie nie zsatemizowały / spalatalizowały / udźwięczniły się,.. skoro tak rzekomo zrobiły postacie jak np. Polish cześć (“glory”), czy cud (“miracle”)?

Przypominam, że wszystkie te wspomniane powyżej postacie mają ofitzjalnie rzekomo pochodzić z Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”).

Przypominam też, że ja twierdzę, że pochodzą one raczej z pierwotnej postaci *(s)kew– (“to cover, hide”). To niej, a właściwie z Pra-Słowiańskich obocznych rdzeni, jak KW, (S)+KW, (c)HW, (S/Z)+(c)HW, CW , (S/Z)+CW, CD, (S/Z)+CD, pochodzą też słowa, jak: Chów / (c)Ho’W, Chować / (c)HoWa+C’, Schować / S/Z+(c)HoWa+C’, Kuwiek / Ko’Wie+K, Kuwiekać / Ko’Wie+K+aC’, Kuwikać / Ko’Wi+K+aC’, ale także i Skuwać / S/Z+Ko’Wa+C’, Kować / KoWa+C’,.. czy Czuwać / C”o’Wa+C’, itp.

Powtarzam pytanie na podsumowanie:

Jak to jest więc możliwe, że te same rdzenie i dźwięki KW lub (S)+KW, raz rzekomo ofitzjalnie przekształcają się przez wtórne ubezdźwięcznienie w (c)HW lub (S/Z)+(c)HW, a innym razem nie przekształcają się wcale, by jeszcze innym razem rzekomo wtórnie udźwięcznić się do postaci CW , (S/Z)+CW lub CD, (S/Z)+CD, hm?

Powrócę do tego zagadnienia w kolejnych wpisach. Szczególnie skupię się w nich na:

• Pra-Słowiańskich słowach i postaciach powiązanych (lub przeciwnie jakoś dziwnie ofitzjalnie nie powiązanych) z tzw. miękkim k, zapisywanym jako *ḱ/K’,
• tzw. s-mobile, które jak już dobrze widać było i nadal jest niczym innym, jak typowo słowiańskim przedrostkiem.

Sławomir Ambroziak i inni allo-allo myślę, że mogą ponownie już zacząć odczuwać pewien taki niewygodny stan ducha i umysłu. Najpierw jednak przypomnienie najważniejszych danych z poprzedniego wpisu…

271 Kuwiek, kuwiekać, kuwikać, skowyt, skowyk, skowytać, skowyczeć, hodowla, hodować, chów, chowanie, chować, *xovati, kumaty, kumać, skumać, schować, schowek, schowanie, zachowanie, zachować, zachowek i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

kwoka chowa (1.2) pisklęta

…..

Faktem jest, że w niezgłębionych ciemnościach odmętów ofitzjalnego jęsykosnaftzfa, schowana jest ukryta wiedza. Może ona lśnić swoim wspaniałym blaskiem. Jedyne co trzeba zrobić, to umieć wydobyć ją na powierzchnię i zeskrobać z niej nalot przeciw-słowiańskich uprzedzeń…

W tym wpisie, który jest ciągiem dalszym wpisów 270, 269, 268, ponownie udowodnię prawdziwość moich twierdzeń dotyczących:

• pierwotnej oboczności Pra-Słowiańskich rdzeni,
• pierwotności postaci wysokoenergetycznych, dźwięcznych, czyli tzw. satem, względem wtórnie ubezdźwięcznionych postaci niżej-energetycznych, czyli tzw. kentum,
• logicznej niespójności tfierdzeń i odtfoszeń ofitzjalnego jęsykosnaftzfa.

Jednak poza tym, szczególnie uważnie przyjrzę się pojawiającym się i znikającym tzw. s-mobile i tym, co z tego logicznie wynika.

Na początek bardzo niewłaściwe pytania:

Czym Proto-Indo-European *(s)kew– (“to cover, hide”) różni się od Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”),.. skoro jakoś ofitzjalnie odtfoszony tzw. laryngał *h₁, to coś rzekomo było niby takiego, patrz:

(…) Laryngały w piśmie oznacza się symbolicznie jako h₁, h₂, h₃, ale ich rzeczywistego brzmienia nie znamy. Wiadomo tylko, że miały one możność wpływu na barwę sąsiadującej samogłoski, a przede wszystkim na barwę samogłoski powstającej na miejscu zanikłego laryngału. I tak, h₁ daje przeważnie samogłoskę [e], h₂ [a], a h₃ [o]. Przypuszcza się że h₁ brzmiało jak [ʔ] lub [h], h₂ jak [x] lub [ħ] a h₃ jak [xʷ] lub [ɣʷ]. (…)?

Czy postać *(s)kewh₁– logicznie nie jest jedynie rozwinięciem *(s)kew–, skoro spółgłoski obu tych rdzeni są takie same (S)+KW,.. podczas gdy i ofitzjalnie odtfoszony rzekomy laryngał *h₁, jak i samogłoski nie mają żadnego znaczenia, ponieważ nie budują żadnych rdzeni?

Dlaczego słowa jak Chów / (c)Ho’W, Chować / (c)HoWa+C’, Schować / S/Z+(c)HoWa+C’, itp., mają niby pochodzić od Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”), a nie mogą pochodzić od pierwotnej postaci Proto-Indo-European *(s)kew– (“to cover, hide”),.. skoro są dokładnie tożsame i pod względem budowy rdzeni (S)+KW, jak i znaczeń „chować, schować, zachować, kryć, skrywać, zakrywać”, itp?

Skoro słowa jak Chów / (c)Ho’W, Chować / (c)HoWa+C’ rzekomo powstały przez wtórne ubezdźwięcznienie pierwotnego rdzenia *(s)kew–, czy *(s)kewh₁–, a nie od postaci bez tzw. s-mobile, jak *kew–, czy *kewh₁–,.. to logicznie słowo jak np. Schować / S/Z+(c)HoWa+C’, powinno było powstać od rdzenia *(s)+(s)kew–, czy *(s)+(s)kewh₁–, nieprawdaż? (Kłopot jedynie w tym, że takie postacie nie istnieją i ofitzjalnie trzeba by je dopiero odtfoszyć…)**

Skoro pierwotne Proto-Slavic *skovati (“to watch attentively”), an O-grade of Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”) rzekomo wtórnie ubezdźwięczniło się w nagłosie do Proto-Slavic *xovati, by następnie wtórnie (ale tym razem odwrotnie jak poprzednio) udźwięcznić się w wygłosie do Chować / (c)HoWa+C’ i Schować / S/Z+(c)HoWa+C’,.. to dlaczego nic podobnego nie nastąpiło w słowie Skowyt / S/Z+KoW+yT, itp., który jakoś nie stał się Chwytem / (c)HWyT+eM i Zachwytem / Z/Sa+(c)HWyT+eM lub Chwatem / (c)HWaT+eM, (nie zapominając także o Kuwiek / Ko’Wie+K, Kuwiekać / Ko’Wie+K+aC’, Kuwikać / Ko’Wi+K+aC’, Skuwać / S/Z+Ko’Wa+C’, Kować / KoWa+C’, Czuwać / C”o’Wa+C’ i Wyć / WyC’)?

Czy istnieją jakieś dowody przeczące pierwotnej oboczności Pra-Słowiańskich rdzeni i zaprzeczające działaniu wtórnych ubezdźwięcznień, jak np. tzw. rough breathing, gdzie S>H, patrz np. potwierdzające to ofitzjalne odtfoszenia jak Proto-Slavic *skovati > *xovati?

Myślę, że wystarczy na razie tych pytań. Będzie ich więcej dalej. Teraz czas na twarde dowody.

(Wiem, że może się to wydać na początku nielogiczne, ale właśnie ze względu na logikę, muszę zacząć trochę od środka).

Na początek upowszechnię Pra-Słowiańskie słowa identyczne w budowie i znaczeniu do ofitzjalnie odtfoszonego rdzenia tzw. PIE *(s)kew– (“to cover, hide”), których postacie nie posiadają tzw. s-mobile, a następnie te, które ten magiczny dźwięk posiadają… Tym *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”) i zajmę się w następnych wpisach.

A tak przy okazji, oto dodatkowe wyjaśnienia dla wszystkich wątpiących i niewiernych.

Domyślam się, że to Proto-Slavic *xovati miałoby się ofitzjalnie przekształcić przez wtórne ubezdźwięcznienie z rzekomo pierwotnej postaci bez tzw. s-mobile jak *kovati. Rozumiem, że to tzw. s-mobile w Proto-Slavic *skovati miałoby się tam przypałętać jakoś tak później, a nie być tam od samego początku… Byłoby to wytłumaczeniem tego, że w tym przypadku nie zaszło ubezdźwięcznienie zgodne z tzw. rough breathing, gdzie S>H, a jedynie inne wtórne ubezdźwięcznienie, gdzie *k/K>H…

(Allo-allo doceńta to, co właśnie napisałem, ponieważ podpowiadam wam, jak próbować uciec z tej pułapki, którą sami na siebie ofitzjalnie zastawiliśta).**

Tyle tylko, że to gówno prawda jest, ponieważ postać Proto-Slavic *kovati istniała już (i nadal zresztą istnieje) i co najgorsze, nigdy w nic nie przekształciła się! Pisałem o tym we wpisach 144 i 145.

Pytanie na podsumowanie:

Jak to jest więc możliwe, że te same rdzenie i dźwięki KW lub (S)+KW, raz rzekomo ofitzjalnie przekształcają się przez wtórne ubezdźwięcznienie w (c)HW lub (S/Z)+(c)HW, a innym razem nie przekształcają się wcale, by jeszcze innym razem rzekomo wtórnie udźwięcznić się do postaci CW , (S/Z)+CW lub CD, (S/Z)+CD, hm?

Oszczegam, że powrócę do tego zagadnienia w kolejnych wpisach i miło allo-allo nie będzie…

(**Uwaga, tylko tak sobie krotochwilnie drwię i dworuję!)

270 Kieszeń, kieszonka, kiść, кишка, kiszka, kisić, kiszenie, kisior, kiszonka, kisiel, kisel, skisły, skisnąć, zakisić, zakiszać, kwasić, zakwasić, kwas, zakwas, kwaśnica, kwaszonka, kwaśny, caseus, kváthate i inne logiczne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

kieszeń (1.1)

…..

Oto druga część Pra-Słowiańskich źródłosłowów postaci fielko-germańskich, fielko-greckich, fielko-indo-irańskich, itd., wymienionych we wpisie 268.

Przypominam, że ofitzjalnie:

• pojawiają się i znikają w nich i tzw. s-mobile i dźwięki zapisywane jako T, H, R, W,
• wszystkie one mają pochodzić od ofitzjalnie odtfoszonego tzw. PIE *(s)kew– (“to cover, hide”).

W tym wpisie omówię Pra-Słowiańskie słowa (niektóre już poprzednio wspomniane w ofitzjalnych danych), a zbudowane na rdzeniach (Z/S)+KS, (Z/S)+KS+N i (Z/S)+KWS, (Z/S)+KWS+N, czyli i z tzw. s-mobile i dodatkowym dźwiękiem zapisywanym jako W lub bez…

W zależności jak odczytamy sobie to ofitzjalnie odtfoszone W, mogą to być słowa jak Skóra, Kora, Skryć, Kryć, Ryć, Ścielić, Zaścielić, Zasłonić, Chować, Schować, itp. Powrócę do tych zagadnień w następnych wpisach.

I znów okazuje się, że postacie Pra-Słowiańskie są takie same, jak ofitzjalnie odtfoszone postacie tzw. PIE, podczas gdy brak jest ofitzjalnie odtfoszonych postaci Proto-Balto-Slavic. Podobnych niespójności jest więcej, patrz np. brak odpowiedników słów Kieszeń / KieS”+eN’, czy Kiść / KiS’C’ w innych językach słowiańskich.

Skąd zatem wzięła się ofitzjalnie odtfoszona postać Proto-Slavic *kystь i dźwięki zapisywane jako y i T..? Ano, bo tak to se wtórnie ubezdźwięcznieni ofitzjalni jęsykosnaftzy jakoś wydumali?