Archiwa tagu: *-ačь

284 Pra-Słowiańskie końcówki *-čь, *-ačь, *-ičь, *-òčь, *-išče, *-ovišče, uproszczenia i inne problemy ofitzjalnego jęsykosnaftzfa

(…) Język polski dążył i dalej dąży do uproszczeń – to wynik tendencji do ekonomii języka.

Wiele końcówek fleksyjnych i sufiksów słowotwórczych, które powodują oboczności spółgłoskowe w temacie, było i jest zastępowanych przez takie, które oboczności nie powodują, np. końcówka -y dla mianownika (nominativus) liczby mnogiej (pluralis) rzeczowników osobowych, która powoduje oboczność r : rz (profesor : profesorzy) lub g : dz (biolog : biolodzy) ustępuje dziś na rzecz końcówki -owie, która oboczności nie wywołuje: profesor : profesorowie, biolog : biologowie.

Historyczną końcówkę -e w wołaczu (vocativus) liczby pojedynczej (singularis) rodzaju męskiego (masculinum), która wywołuje oboczność k : cz (człowiek : człowiecze), wyparła końcówka -u nie powodująca oboczności (człowiek : człowieku). (…)

Skoro „język polski dążył i dalej dąży do uproszczeń”, no to jak wyglądał stan złożoności języka „Pra-Polskiego” i jego przodka „Pra-Pra-Polskiego” i jego przodka, itd? Czy wszystkie te języki też dążyły do uproszczeń?

A jak to rzekome upraszczanie, ma się do tzw. ewolucji języka?

A co z obocznością rdzeni w językach innych niż słowiańskie? Czy oboczność rdzeni w ogóle istniała / istnieje w językach tzw. centum / kentum, hm?

…..

Jak poprzednio, także i w tym wpisie nie dam rady opisać wszystkich wzajemnie wykluczających się zagadnień, związanych z obocznościami końcówek, jednocześnie występujących w tzw. Proto-Slavic, jak i obecnie, szczególnie w j. polskim. W tym tekście skupię się na końcówkach Proto-Slavic, zawierających dźwięki zapisywane, jako  *č/C”. W częściach kolejnych zajmę się dźwiękami niskoenergetycznymi zapisywanymi jako T, K, G, a także wysokoenergetycznymi jak S i Z.

Przypomnę, że we wpisie 283 opisałem i zestawiłem ze sobą końcówki Proto-Slavic *-ьce, *-ьcь, *-ьca, *-ьkъ, *-ъkъ, *-kъ. We wpisie 224 zrobiłem to samo z końcówkami Proto-Slavic *-ačь, *-ikъ, *-kъ, *-ъka, *-ъkъ, *-ьca, *-ьcь, *-čь, *akъ i tzw. PIE *-keh₂, *-ḱos. O końcówce Proto-Slavic *-ica pisałem już we wpisie 223.

Wiem, że ponawiam niektóre treści i może się to wydać dość chaotyczne. Prawda jest taka, że ciągle uczę się rozumieć dane, które porównuję. Uporządkowanie zebranego już materiału zabiera mi dużo więcej czasu i trudu, niż kiedykolwiek przypuszczałem. Danych jest zwyczajnie dużo, za dużo, żeby ogarnąć to wszystko szybko i w pojedynkę.

Czytaj dalej →

224 Ptak, Ptach, Ptica, Ptactwo, Ptasi, Pióro, Feather, czyli śmierć palatalizacji słowiańskich i tzw. Proto-Germanic i wszystkiego, co ma związek z tym nigdy nie istniejącym czymś 02

pióra (1.1)

…..

W tym wpisie, który jest drugą częścią wpisu poprzedniego, wykażę znów, że ofitzjalnie odtfoszone postacie Pra-Słowiańskie, jak i obecnie istniejące postacie słowiańskie są:

  • bardzo podobne lub nawet identyczne z postaciami ofitzjalnie odtfoszonymi, jako tzw. PIE,
  • starsze od ofitzjalnie odtfoszonych postaci tzw. Pra-Germańskich / Proto-Germanic i ich obecnych następców,
  • tzw. palatalizacje słowiańskie, to tak naprawdę niczym nie udowodnione wtórnie ubezdźwięcznione prusko-nazistowskie kłamstwo założycielskie, któremu przeczą nawet ofitzjalne dane i odtfoszenia.

Ponownie zwracam uwagę na tradycyjne Pra-Słowiańskie oboczności, ale szczególnie na te Pra-Słowiańskie dziwnie ofitzjalnie jednocześnie istniejące końcówki, jak: *–T, *–C, *-iC, *-iCa, *–K, *-iK, *-iKa, itp.

O Pra-Słowiańskiej dziwnie jakoś ofitzjalnie wysokoenergetycznej i dźwięcznej końcówce *-iCa już pisałem poprzednio. Teraz czas na kilka następnych, ale raczej tych bezdźwięcznych, jak np: *-ьka, *-ъka, *-ika, *-ьkъ, *-ъkъ.

Twierdzę, że te zarówno dźwięczne, jak i bezdźwięczne końcówki są dowodem na to, że ofitzjalne jęsykosnaftzfo i jego zasady mylą się, co do tzw. palatalizacji słowiańskich, a za tym mylą się i we wszystkim innym związanym lub wynikającym z tego zagadnienia. 😈😈😈

Krótka piłka jest taka, że także i te dane dowodzą, że ofitzjalne jęsykosnaftzfo, jak i wszystko to, co jest na tym oparte jest przeciw-słowiańskim kłamstwem. 

O tych ofitzjalnie niespójnych logicznie Pra-Słowiańskich i słowiańskich końcówkach napiszę oddzielny zbiorczy wpis.

To zagadnienie jest kolejnym kamieniem węgielnym,.. który wrzucony do wora z innymi podobnymi kamieniami węgielnymi, jak np. rough breathing, wysokoenergetyczność, czy oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni, itp., pociągnie całe to przeciw-słowiańskie, prusko-nazistowskie kłamstwo na dno. Zrobię z tego ofiarę zakładzinową pod wiarygodne językoznawstwo słowiańskie. Już niedługo. 🙂

Inne tytuły tego wpisu:

224 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 19

224 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 31

Czytaj dalej →