Cave canem Beware of the dog
…..
Oto dalsza część danych, które zostały już częściowo wspomniane we wpisie poprzednim. Tym razem dla porównania zestawię ze sobą postacie fielko-germańskie, fielko-greckie i fielko-indo-irańskie, itd.
Twierdzę, że doszło w nich do tradycyjnie ofitzjalnego odwrócenia pojęć, gdzie pierwotnym znaczeniem były Proto-Indo-European, czyli tak naprawdę Pra-Słowiańskie:
- *(s)kew– (“to cover, hide”), czyli Chów / (c)Ho’W, Chować / (c)HoWa+C’, Schować / S/Z+(c)HoWa+C’, itp,
- *(s)ḱew– (“to heed, look, feel, take note of”). (Zagadnienia z tym związane omówię w następnych wpisach).
A oto kolejne skrajnie nieodpowiednie i niewłaściwe pytania:
Dlaczego nagle nie wiadomo skąd ofitzjalnie pojawia się postać z tzw. miękkim k, zapisywanym jako *ḱ/K’, patrz:
(…) From Middle High German schouwen, from Old High German scouwōn, from Proto-Germanic *skawwōną (“to look, see, watch”), from Proto-Indo-European *(s)ḱew– (“to heed, look, feel, take note of”). Cognate with Old English scēawian (“to look at, examine, show”). Compare English show. (…)?
Czyżby był to jedynie kolejny ofitzjalny błąd, ponieważ dokładnie to samo było wcześniej ofitzjalnie odtfoszone z dźwiękiem zapisywanym jak *k/K, patrz:
(…) from Proto-Germanic *skawwōną (“to look, see”), from Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, look, feel, take note of”) (…)..?
Dlaczego postacie indo-irańskie, jak Proto-Indo-Aryan *kawHíṣ, from Proto-Indo-Iranian *káwHiš (“seer, saint, poet”), Sanskrit कवि (kaví, “wise, poet, seer, sage”), Avestan kauui wtórnie nie zsatemizowały / spalatalizowały / udźwięczniły się,.. skoro tak rzekomo zrobiły postacie jak np. Polish cześć (“glory”), czy cud (“miracle”)?
Przypominam, że wszystkie te wspomniane powyżej postacie mają ofitzjalnie rzekomo pochodzić z Proto-Indo-European *(s)kewh₁– (“to heed, to perceive”).
Przypominam też, że ja twierdzę, że pochodzą one raczej z pierwotnej postaci *(s)kew– (“to cover, hide”). To niej, a właściwie z Pra-Słowiańskich obocznych rdzeni, jak KW, (S)+KW, (c)HW, (S/Z)+(c)HW, CW , (S/Z)+CW, CD, (S/Z)+CD, pochodzą też słowa, jak: Chów / (c)Ho’W, Chować / (c)HoWa+C’, Schować / S/Z+(c)HoWa+C’, Kuwiek / Ko’Wie+K, Kuwiekać / Ko’Wie+K+aC’, Kuwikać / Ko’Wi+K+aC’, ale także i Skuwać / S/Z+Ko’Wa+C’, Kować / KoWa+C’,.. czy Czuwać / C”o’Wa+C’, itp.
Powtarzam pytanie na podsumowanie:
Jak to jest więc możliwe, że te same rdzenie i dźwięki KW lub (S)+KW, raz rzekomo ofitzjalnie przekształcają się przez wtórne ubezdźwięcznienie w (c)HW lub (S/Z)+(c)HW, a innym razem nie przekształcają się wcale, by jeszcze innym razem rzekomo wtórnie udźwięcznić się do postaci CW , (S/Z)+CW lub CD, (S/Z)+CD, hm?
Powrócę do tego zagadnienia w kolejnych wpisach. Szczególnie skupię się w nich na:
- Pra-Słowiańskich słowach i postaciach powiązanych (lub przeciwnie jakoś dziwnie ofitzjalnie nie powiązanych) z tzw. miękkim k, zapisywanym jako *ḱ/K’,
- tzw. s-mobile, które jak już dobrze widać było i nadal jest niczym innym, jak typowo słowiańskim przedrostkiem.
Sławomir Ambroziak i inni allo-allo myślę, że mogą ponownie już zacząć odczuwać pewien taki niewygodny stan ducha i umysłu. Najpierw jednak przypomnienie najważniejszych danych z poprzedniego wpisu… Czytaj dalej
kuźnia (1.1)
SKRBH 